Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 15:13
  • Data zakończenia: 1 czerwca 2025 16:00

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Serwisant zrealizował w ramach zlecenia działania przedstawione w poniższej tabeli. Całkowity koszt zlecenia obejmuje wartość usług wymienionych w tabeli oraz koszt pracy serwisanta, którego stawka za godzinę wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%.

LPCzynnośćCzas wykonania w minutachCena usługi netto w zł
1.Instalacja i konfiguracja programu3520,00
2.Wymiana płyty głównej8050,00
3.Wymiana karty graficznej3025,00
4.Tworzenie kopii zapasowej i archiwizacja danych6545,00
5.Konfiguracja rutera3020,00

A. 436,80 zł
B. 492,00 zł
C. 455,20 zł
D. 400,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi należy zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów dotyczących obliczeń kosztów związanych z usługami serwisowymi. Często spotykanym błędem jest nieprawidłowe zsumowanie kosztów usług netto. Na przykład, jeżeli ktoś zsumuje jedynie niektóre usługi, może dojść do błędnych wniosków, co prowadzi do zaniżenia całkowitych kosztów. Ponadto, niektóre osoby mogą nie uwzględniać wynagrodzenia serwisanta w swoich obliczeniach, co jest kluczowe przy ustalaniu pełnego kosztu zlecenia. Kiedy nie dodaje się kosztu pracy serwisanta, całkowity koszt zlecenia również zostaje zaniżony. Ważne jest również prawidłowe obliczenie stawki VAT, która powinna być procentowa, a nie stała kwota, co również może wprowadzać w błąd. Często osoby rozwiązujące takie zadania mogą popełniać błąd przy konwersji minut na godziny, co prowadzi do błędnych obliczeń wynagrodzenia. Nieprawidłowości te mogą wynikać z braku zrozumienia jednostek miary, co jest kluczowe w procesie kalkulacji. Na przykład, mylnie przyjmując błędne wartości minutowe, można znacząco wpłynąć na końcowy wynik. Takie problemy pokazują, jak istotna jest staranność w obliczeniach oraz znajomość zasad ustalania kosztów w branży, co jest niezbędne w codziennej pracy serwisanta.

Pytanie 2

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 10GBASE-T oraz Cat 5
B. 10GBASE-T oraz Cat 7
C. 1000BASE-T oraz Cat 3
D. 1000BASE-T oraz Cat 5
Odpowiedzi, które łączą standardy 10GBASE-T i 1000BASE-T z kablami kategorii 5 czy 3 są po prostu błędne. Wiąże się to z dużymi różnicami w wymaganiach co do wydajności i jakości sygnału. Standard 1000BASE-T radzi sobie z transferami do 1 Gb/s i jest zgodny z kablami kategorii 5, ale na pewno nie wystarczy do 10 Gb/s, co dzisiaj jest kluczowe. Kategoria 5 ma sporo ograniczeń, przez co sygnał się pogarsza, szczególnie przy wyższych prędkościach. Dlatego nie nadaje się do środowisk, gdzie ważny jest 10GBASE-T, który wymaga przynajmniej kabla kategorii 6a. Co do kategorii 3, to była fajna kiedyś, ale dzisiaj to totalna porażka dla 1000BASE-T i 10GBASE-T, bo tam maksymalna przepustowość to tylko 10 Mb/s. Często ludzie mylą te standardy i nie znają specyfikacji kabli. Wybierając odpowiednie medium transmisyjne, trzeba myśleć o niezawodności i wydajności sieci, bo to podstawa każdej dobrej infrastruktury.

Pytanie 3

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych, które są przeznaczone do obrotu i sprzedaży na terenie Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. rys. B
B. rys. C
C. rys. D
D. rys. A
Znak CE to taki ważny znaczek, który można zobaczyć na wielu produktach, które są sprzedawane w Unii Europejskiej. Mówi to, że dany produkt spełnia wszystkie kluczowe wymagania unijnych dyrektyw, które dotyczą bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Kiedy widzisz znak CE, to znaczy, że producent przeszedł przez wszystkie potrzebne procedury, żeby potwierdzić, że produkt jest zgodny z zasadami jednolitego rynku. Tak naprawdę, producent mówi, że jego produkt spełnia dyrektywy takie jak ta związana z napięciem czy z kompatybilnością elektromagnetyczną. W praktyce to oznacza, że produkt z tym oznaczeniem może być sprzedawany w całej UE bez jakichkolwiek dodatkowych przeszkód. Moim zdaniem, to też pokazuje, że producent bierze odpowiedzialność za bezpieczeństwo swojego produktu. Dla konsumentów znak CE to taka gwarancja, że to, co kupują, jest zgodne z rygorystycznymi normami jakości i bezpieczeństwa, co sprawia, że mogą to używać bez obaw.

Pytanie 4

W jakim miejscu są zapisane dane dotyczące kont użytkowników domenowych w systemach Windows Server?

A. W bazie danych kontrolera domeny
B. W pliku users znajdującym się w katalogu c:Windowssystem32
C. W plikach hosts na wszystkich komputerach pracujących w domenie
D. W bazie SAM umieszczonej na lokalnym komputerze
Informacje o kontach użytkowników domenowych w systemach Windows Server są przechowywane w bazie danych kontrolera domeny, co jest kluczowym elementem architektury Active Directory. Kontroler domeny pełni centralną rolę w zarządzaniu użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Przechowywanie danych użytkowników w tej bazie pozwala na efektywne zarządzanie dostępem, a także na stosowanie polityk bezpieczeństwa na poziomie domeny. Przykładowo, gdy użytkownik loguje się do komputera w sieci, jego dane są weryfikowane przez kontroler domeny, co zapewnia, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do zasobów. Dodatkowo, dzięki replikacji bazy danych między kontrolerami domeny, dostęp do informacji o użytkownikach jest możliwy z różnych lokalizacji, co zwiększa odporność systemu na awarie. Stosowanie Active Directory jako metody zarządzania użytkownikami i zasobami jest uznawane za standard w wielu organizacjach i pozwala na łatwe wdrażanie polityk grupowych oraz centralne zarządzanie uprawnieniami.

Pytanie 5

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

Ilustracja do pytania
A. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM
B. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel
C. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800
D. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci
Podzespół wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej to NVIDIA nForce 650i Ultra SPP który pełni funkcję mostka północnego. Jego zadaniem jest koordynacja komunikacji między procesorem a pozostałymi komponentami systemu głównie pamięcią RAM oraz kartą graficzną. W kontekście magistrali o szerokości 128 bitów umożliwia on efektywne przesyłanie danych pomiędzy pamięcią RAM a kontrolerem pamięci. Taka szerokość magistrali pozwala na zwiększenie przepustowości co jest kluczowe w systemach wymagających dużej szybkości przetwarzania danych. Zastosowanie dual channel pozwala na jednoczesne przesyłanie danych z dwóch modułów pamięci co efektywnie podwaja szerokość magistrali z 64 do 128 bitów. Standardy takie jak JEDEC definiują te rozwiązania jako optymalne dla uzyskania maksymalnej wydajności systemów komputerowych. Praktyczne zastosowanie tej technologii znajduje się w intensywnych obliczeniowo aplikacjach jak np. edycja wideo gry komputerowe czy też zaawansowane symulacje komputerowe gdzie szybkość dostępu do pamięci jest kluczowa dla uzyskania płynności działania.

Pytanie 6

Jakiego typu wkrętak należy użyć do wypięcia dysku twardego mocowanego w laptopie za pomocą podanych śrub?

Ilustracja do pytania
A. torx
B. philips
C. spanner
D. imbus
Wkrętak typu philips, znany również jako krzyżakowy, jest najczęściej używanym narzędziem do montażu i demontażu śrub z nacięciem krzyżowym. Ten typ wkrętaka został zaprojektowany w latach 30. XX wieku przez Henry'ego F. Phillipsa, aby zapewnić lepsze dopasowanie do śrub, co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia oraz umożliwia zastosowanie większego momentu obrotowego. Śruby z nacięciem krzyżowym są powszechnie stosowane w konstrukcjach elektronicznych i komputerowych, w tym w laptopach i innych urządzeniach przenośnych, ze względu na swoje właściwości umożliwiające szybki montaż i demontaż. Standardy branżowe, takie jak DIN 7985, opisują specyfikacje śrub z nacięciem krzyżowym, co potwierdza ich szerokie zastosowanie. W praktyce, użycie wkrętaka philips minimalizuje ryzyko ześlizgiwania się z łba śruby, co często zdarza się przy użyciu nieodpowiednich narzędzi. Wiedza o właściwym doborze narzędzi jest kluczowa dla techników zajmujących się serwisowaniem sprzętu elektronicznego, gdyż wpływa na efektywność pracy i stan techniczny demontowanych elementów. Ważnym aspektem jest również odpowiedni dobór wkrętaka do rozmiaru krzyżaka, aby uniknąć uszkodzenia śruby i narzędzia podczas pracy.

Pytanie 7

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 7,50 zł
B. 15,00 zł
C. 50,00 zł
D. 30,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt robocizny montażu 20 modułów RJ45, należy najpierw ustalić czas potrzebny na montaż jednego modułu. Według tabeli KNR czas montażu jednego modułu wynosi 0,10 roboczogodziny (r-g). Dla 20 modułów, całkowity czas montażu wyniesie 20 modułów x 0,10 r-g = 2 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową montera, która wynosi 15 zł/h, możemy obliczyć całkowity koszt robocizny: 2 r-g x 15 zł/h = 30 zł. Koszt robocizny jest istotnym elementem w planowaniu budżetu projektów elektrotechnicznych i telekomunikacyjnych, ponieważ wpływa na ogólną rentowność przedsięwzięcia. Warto również zwrócić uwagę na efektywność procesu montażu i ewentualne możliwości jego optymalizacji, co może przyczynić się do dalszego obniżenia kosztów w przyszłych projektach. Dobre praktyki w branży sugerują, aby zawsze uwzględniać czas montażu oraz koszt robocizny w planowaniu i wycenie projektów.

Pytanie 8

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. EEPROM
B. ROM
C. PROM
D. EPROM
Wybór innych opcji, takich jak ROM, PROM czy EEPROM, opiera się na mylnym zrozumieniu różnic między tymi typami pamięci. ROM (Read-Only Memory) jest pamięcią, która jest w pełni zapisana podczas produkcji i nie może być zmieniana ani kasowana, co czyni ją nieodpowiednią dla aplikacji wymagających aktualizacji. PROM (Programmable Read-Only Memory) pozwala na jednokrotne zaprogramowanie danych, co również ogranicza jej użyteczność w kontekście systemów, które wymagają modyfikacji po pierwszym zapisaniu. Z kolei EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) umożliwia kasowanie i programowanie danych elektrycznie, co sprawia, że jest bardziej elastycznym rozwiązaniem niż PROM, ale nie ma możliwości kasowania za pomocą światła ultrafioletowego, co jest kluczową cechą EPROM. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych wniosków to utożsamianie wszystkich typów pamięci jako równoważnych oraz brak zrozumienia, w jakich sytuacjach konkretne technologie będą najefektywniejsze. Każdy z wymienionych typów pamięci ma swoje miejsce i zastosowanie, ale ich funkcje i możliwości znacznie się różnią, co należy uwzględnić przy wyborze odpowiedniego rozwiązania.

Pytanie 9

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. komponentów przed wilgocią
B. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi
C. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu
D. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym
Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Pytanie 10

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000
B. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111
C. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111
D. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących zakresów adresów pamięci, co prowadzi do mylnych wniosków o lokalizacji pamięci dla kart graficznych. W przedstawionych odpowiedziach pojawiają się różne przedziały, które nie odpowiadają rzeczywistym adresom dla pamięci wideo. Kluczowym błędem jest nieuznanie, że zakres pamięci od A0000h do BFFFFh jest dedykowany dla kart graficznych, co wprowadza w błąd w kontekście obliczeń i programowania. Na przykład, zakresy takie jak 1000 0000 0000 0000 0000 do 1010 0000 0000 0000 0000 nie odpowiadają rzeczywistemu adresowi pamięci wideo, ponieważ są zbyt niskie w porównaniu do adresu A0000h. Ponadto, zakresy wykraczające poza A0000h i BFFFFh, takie jak 1100 1111 1111 1111 1111, również są niepoprawne, ponieważ przekraczają maksymalny adres dla tego obszaru. Pojmowanie architektury pamięci oraz poprawnych zakresów adresowania jest kluczowe w projektowaniu i programowaniu systemów komputerowych. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest, aby programiści i inżynierowie znali standardy dotyczące adresowania pamięci, co zapobiega błędom w kodzie oraz zapewnia efektywność działania aplikacji wykorzystujących zasoby sprzętowe.

Pytanie 11

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

Ilustracja do pytania
A. Sterowniki
B. Powłoka
C. Testy wydajnościowe
D. Aplikacje użytkowe
Powłoka systemu operacyjnego, znana również jako shell, jest kluczowym elementem pośredniczącym między użytkownikiem a jądrem systemu. Funkcjonuje jako interfejs użytkownika, umożliwiając wprowadzanie komend oraz ich interpretację i przekazywanie do jądra w celu wykonania. Istnieją dwa główne typy powłok: powłoki tekstowe, takie jak Bash w systemach Linux, oraz powłoki graficzne, jak te w Windows. Powłoki pozwalają użytkownikom na uruchamianie programów, zarządzanie plikami, a nawet automatyzację zadań poprzez skrypty. Standardy branżowe podkreślają znaczenie intuicyjności i efektywności powłoki, co wpływa na ogólne doświadczenie użytkownika w interakcji z systemem operacyjnym. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania powłoki jest jej wykorzystanie w serwerach, gdzie administratorzy często używają powłok tekstowych do zdalnego zarządzania systemem. Zrozumienie działania powłoki i jej interakcji z jądrem pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie systemu operacyjnego i może prowadzić do optymalizacji procesów w środowisku IT. Dzięki powłokom użytkownicy i administratorzy mogą w pełni wykorzystać możliwości systemu operacyjnego, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 12

Jakie zagrożenie nie jest eliminowane przez program firewall?

A. Wirusy rozprzestrzeniające się za pomocą poczty e-mail
B. Szpiegowanie oraz kradzież poufnych informacji użytkownika
C. Dostęp do systemu przez hakerów
D. Ataki powodujące zwiększony ruch w sieci
Każda z wymienionych odpowiedzi, które sugerują, że firewall może chronić przed różnymi zagrożeniami, prowadzi do błędnych wniosków i zrozumienia roli tego narzędzia w architekturze zabezpieczeń. Uzyskanie dostępu do komputera przez hakerów, szpiegowanie oraz wykradanie poufnych danych użytkownika, a nawet ataki generujące wzmożony ruch w sieci, to scenariusze, na które firewalle mogą reagować, ale nie są one w stanie skutecznie zapobiegać. Na przykład, firewalle filtrują ruch sieciowy i mogą blokować nieautoryzowane połączenia, ale nie są wystarczające do ochrony przed atakami typu social engineering, które często są wykorzystywane przez hakerów do uzyskania dostępu do systemów. Ponadto, wirusy rozprzestrzeniające się pocztą e-mail mogą być zainstalowane na komputerze użytkownika poprzez otwarcie zainfekowanego załącznika, co pokazuje, że firewalle, które nie analizują treści wiadomości, nie mają możliwości zapobiegania takim incydentom. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że firewalle są tylko jednym z wielu elementów składających się na kompleksowy system bezpieczeństwa, a ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 13

Na płycie głównej z chipsetem Intel 865G

A. można zainstalować kartę graficzną z interfejsem PCI-Express
B. nie ma możliwości zainstalowania karty graficznej
C. można zainstalować kartę graficzną z interfejsem ISA
D. można zainstalować kartę graficzną z interfejsem AGP
No więc, odpowiedź, że da się włożyć kartę graficzną z AGP na płytę z chipsetem Intel 865G, jest jak najbardziej na miejscu. Ten chipset to część serii Intel 800 i został zaprojektowany tak, by obsługiwać właśnie AGP, co czyni go idealnym do starszych kart graficznych. Złącze AGP, czyli Accelerated Graphics Port, pozwala na lepszą komunikację z kartą graficzną i ma większą przepustowość niż starsze PCI. Wiesz, że w pierwszej dekadzie XXI wieku takie karty były na porządku dziennym w komputerach do grania? Ich montaż w systemach opartych na Intel 865G był normalnością. Oczywiście, teraz mamy PCI-Express, które oferuje jeszcze lepsze osiągi, ale w kontekście starych maszyn AGP nadal się sprawdza. Jak modernizujesz wiekowe komputery, dobrze jest dobierać części, które pasują do tego, co już masz, a tu właśnie AGP jest takim rozwiązaniem.

Pytanie 14

Jak wiele adresów IP można wykorzystać do przypisania komputerom w sieci o adresie 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0?

A. 254
B. 256
C. 255
D. 253
Adres IP 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 to typowa sieć klasy C. W tej klasie można utworzyć 256 adresów, obejmujących zakres od 192.168.100.0 do 192.168.100.255. Tylko, że w każdej sieci dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (czyli ten 192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy, który w tym wypadku to 192.168.100.255. Tak więc, do wykorzystania dla komputerów w tej sieci pozostaje 254 adresy. Wiedza o tym jest super ważna, szczególnie w dużych firmach, gdzie dobrze zorganizowana sieć to podstawa. Jak administratorzy mają do dyspozycji 254 adresy, to łatwiej im zarządzać tymi zasobami i unikać problemów z adresami. Dobrze jest też zapisywać, które adresy są przydzielone, bo to zdecydowanie ułatwia wszelkie naprawy czy zarządzanie.

Pytanie 15

Jak nazywa się serwer Windows, na którym zainstalowano usługę Active Directory?

A. kontrolerem domeny
B. serwerem plików
C. serwerem DHCP
D. serwerem WWW
Serwer Windows z zainstalowaną usługą Active Directory nazywa się kontrolerem domeny, ponieważ pełni kluczową rolę w zarządzaniu infrastrukturą informatyczną w organizacjach. Kontroler domeny jest odpowiedzialny za przechowywanie obiektów, takich jak konta użytkowników, komputery oraz zasoby sieciowe, a także za autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników, co zapewnia bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Korzystając z Active Directory, administratorzy mogą centralnie zarządzać politykami bezpieczeństwa, przypisywać uprawnienia oraz konfigurować zasady grupowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami informatycznymi. Przykładem zastosowania kontrolera domeny może być organizacja, w której pracownicy logują się do swoich komputerów za pomocą tych samych poświadczeń, co umożliwia im dostęp do wspólnych zasobów i aplikacji w sposób bezpieczny i efektywny. Warto zaznaczyć, że kontrolery domeny mogą być zreplikowane w środowisku, co zwiększa niezawodność i dostępność usług.

Pytanie 16

Rozmiar plamki na ekranie monitora LCD wynosi

A. rozmiar obszaru, w którym możliwe jest wyświetlenie wszystkich kolorów obsługiwanych przez monitor
B. rozmiar obszaru, na którym wyświetla się 1024 piksele
C. odległość pomiędzy początkiem jednego a początkiem kolejnego piksela
D. rozmiar jednego piksela wyświetlanego na ekranie
Można się pogubić w tych wszystkich pojęciach związanych z plamką monitora LCD, co czasami prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, twierdzenie, że plamka to rozmiar piksela na ekranie, jest trochę mylące, bo plamka to odległość między pikselami, a nie ich wielkość. Mówienie o wyświetlaniu 1024 pikseli też nie ma sensu w kontekście plamki, bo to nie to samo co ich rozmieszczenie. Definicja obszaru wyświetlania wszystkich kolorów dostępnych dla monitora wprowadza w błąd, bo plamka nie ma nic wspólnego z kolorami, ale z fizycznym rozkładem pikseli. W dzisiejszych czasach rozdzielczość i gęstość pikseli są najważniejsze, nie ich grupowanie. Dlatego warto zrozumieć te różnice, żeby lepiej ocenić jakość i możliwości monitorów, zwłaszcza w takich dziedzinach jak grafika czy multimedia.

Pytanie 17

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 18

Grupa, w której uprawnienia przypisane członkom mogą dotyczyć tylko tej samej domeny, co nadrzędna grupa lokalna domeny, to grupa

A. lokalna komputera
B. uniwersalna
C. lokalna domeny
D. globalna
Grupa lokalna domeny to typ grupy, w której uprawnienia członków są ograniczone do konkretnej domeny. Oznacza to, że członkowie tej grupy mogą mieć przypisane uprawnienia tylko w obrębie tej samej domeny, co domena nadrzędna grupy. W praktyce, grupy lokalne są często wykorzystywane do zarządzania dostępem do zasobów, takich jak foldery czy aplikacje, w obrębie jednego kontrolera domeny. Na przykład, jeżeli chcemy przyznać dostęp do określonego zasobu jedynie użytkownikom w danej domenie, tworzymy grupę lokalną i dodajemy do niej odpowiednich użytkowników. Z perspektywy bezpieczeństwa i zarządzania, stosowanie grup lokalnych umożliwia precyzyjniejsze kontrolowanie uprawnień oraz zwiększa efektywność administracji. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, używanie grup lokalnych w połączeniu z grupami globalnymi i uniwersalnymi pozwala na elastyczne zarządzanie dostępem w złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 19

Wykonanie na komputerze z systemem Windows poleceń ipconfig /release oraz ipconfig /renew umożliwia weryfikację, czy usługa w sieci działa poprawnie

A. Active Directory
B. rutingu
C. serwera DNS
D. serwera DHCP
Polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew są kluczowymi narzędziami w systemie Windows do zarządzania konfiguracją adresów IP. Gdy wykonujemy polecenie ipconfig /release, komputer zwalnia aktualnie przypisany adres IP, a następnie z poleceniem ipconfig /renew pobiera nowy adres IP od serwera DHCP. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci oraz dostarczanie im innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maski podsieci czy bramy domyślne. Dzięki tym poleceniom można szybko zdiagnozować problemy z uzyskiwaniem adresów IP, co jest szczególnie przydatne w środowiskach dużych sieci, gdzie ręczne przypisywanie adresów mogłoby być nieefektywne. W praktyce, administratorzy często używają tych poleceń do resetowania połączeń, gdy napotykają trudności z dostępem do sieci. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie działania serwera DHCP i testowanie jego funkcji za pomocą tych poleceń, co pozwala utrzymać stabilność i dostępność sieci.

Pytanie 20

Adres MAC (Medium Access Control Address) stanowi fizyczny identyfikator interfejsu sieciowego Ethernet w obrębie modelu OSI

A. drugiej o długości 48 bitów
B. drugiej o długości 32 bitów
C. trzeciej o długości 48 bitów
D. trzeciej o długości 32 bitów
Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przydzielanym każdemu interfejsowi sieciowemu, który korzysta z technologii Ethernet. Jego długość wynosi 48 bitów, co odpowiada 6 bajtom. Adres MAC jest używany w warstwie drugiej modelu OSI, czyli warstwie łącza danych, do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki standardowi IEEE 802.3, każda karta sieciowa produkowana przez różnych producentów otrzymuje unikalny adres MAC, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci Ethernet. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), adres MAC jest niezbędny do przypisania odpowiednich adresów IP urządzeniom w sieci. Ponadto, w praktyce adresy MAC mogą być używane w różnych technologiach zabezpieczeń, takich jak filtracja adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Zrozumienie roli adresu MAC w architekturze sieciowej jest fundamentalne dla każdego specjalisty w dziedzinie IT, a jego poprawne wykorzystanie jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.

Pytanie 21

Jak wygląda kolejność przewodów w wtyczce RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B?

A. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy
B. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy
C. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony
D. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy
Odpowiedź "Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy" jest właściwa zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B. Standard ten określa kolory przewodów, które powinny być używane do tworzenia kabli sieciowych Ethernet. Przewody są rozmieszczone według określonej kolejności, aby zapewnić poprawną transmisję danych, co jest kluczowe w kontekście zarówno wydajności, jak i niezawodności sieci. Przykładowo, w przypadku błędnego podłączenia, może dojść do zakłóceń w komunikacji, co wpływa na przepustowość i stabilność połączenia. Stosowanie normy T568B jest powszechną praktyką w instalacjach sieciowych, co ułatwia identyfikację i diagnozowanie problemów. Zrozumienie tego standardu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się instalacją i konserwacją sieci, a także dla tych, którzy projektują infrastrukturę sieciową w różnych środowiskach, takich jak biura, szkoły czy obiekty przemysłowe. Poprawna kolejność przewodów ma wpływ na specyfikację zasilania PoE, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 22

Jakie protokoły przesyłają regularne kopie tablic routingu do sąsiednich ruterów, nie zawierając pełnych informacji o odległych urządzeniach routujących?

A. EGP, BGP
B. EIGRP, OSPF
C. OSPF, RIP
D. RIP, IGRP
Wybór protokołów EGP i BGP jako odpowiedzi prowadzi do kilku nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. EGP (Exterior Gateway Protocol) to przestarzały protokół, który był używany do komunikacji między różnymi systemami autonomicznymi, ale nie jest obecnie szeroko stosowany. W jego miejscu BGP (Border Gateway Protocol) stał się standardem dla routingu między systemami autonomicznymi. BGP jest oparty na pełnej informacji o trasach, co oznacza, że wymienia pełne tablice routingu pomiędzy ruterami, a nie tylko zmienione informacje, co czyni go mniej efektywnym w kontekście lokalnych aktualizacji, które są kluczowe dla szybkiego reagowania na zmiany w topologii. W praktyce, ten protokół jest używany głównie do zarządzania trasami między wieloma dostawcami usług internetowych, co sprawia, że jego zastosowanie w lokalnych sieciach korporacyjnych czy w sieciach o spójnym adresowaniu IP jest nieadekwatne. Kolejnym błędnym podejściem jest połączenie OSPF z RIP. Choć OSPF jest protokołem link-state, który przekazuje jedynie zmiany w stanie połączeń, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem typu distance-vector, który regularnie przesyła pełne tablice routingu, co jest mniej wydajne. Takie nieścisłości w zrozumieniu, jak różne protokoły działają i jakie są ich zastosowania, mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji projektowych w sieciach komputerowych. Wybierając protokoły, istotne jest uwzględnienie ich charakterystyki i wymagań danej sieci, co jest kluczowe dla jej wydajności i niezawodności.

Pytanie 23

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje?

A. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
C. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
Poprawna odpowiedź wskazuje, że na dysku MBR (Master Boot Record) można utworzyć maksymalnie cztery partycje, z czego tylko trzy mogą być partycjami podstawowymi, natomiast jedna może być rozszerzona. W przypadku wyboru opcji z jedną partycją podstawową i dwiema rozszerzonymi jest to nieprawidłowy podział, ponieważ MBR pozwala na utworzenie tylko jednej partycji rozszerzonej, która z kolei może zawierać wiele partycji logicznych. Praktyczne zastosowanie tego podziału jest istotne w kontekście organizacji danych na dysku, gdzie partycje podstawowe mogą być używane do instalacji systemów operacyjnych, podczas gdy partycje rozszerzone są wykorzystywane do tworzenia dodatkowych przestrzeni dla danych, bez ograniczeń liczby logicznych partycji. Na przykład, w typowych scenariuszach wykorzystania serwerów, administratorzy mogą tworzyć jedną partycję podstawową na system operacyjny oraz partycję rozszerzoną na dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 24

System operacyjny został poddany atakowi przez oprogramowanie szpiegujące. Po usunięciu problemów, aby zapobiec przyszłym atakom, należy

A. stworzyć dwie partycje na dysku twardym
B. ustawić czyszczenie pamięci podręcznej
C. przeprowadzić defragmentację dysku
D. zainstalować oprogramowanie antyspyware
Zainstalowanie oprogramowania antyspyware to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Oprogramowanie to jest zaprojektowane specjalnie w celu wykrywania, usuwania i zapobiegania działaniu programów szpiegujących, które mogą kradnąć dane osobowe, rejestrować aktywność użytkownika lub wprowadzać inne zagrożenia do systemu. W praktyce, instalacja takiego oprogramowania pozwala na monitorowanie aktywności systemu i blokowanie podejrzanych działań w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie tego oprogramowania, aby mieć dostęp do najnowszych definicji zagrożeń, co zwiększa skuteczność ochrony. Warto również wspomnieć o przestrzeganiu zasad cyberbezpieczeństwa, takich jak unikanie nieznanych linków oraz pobieranie oprogramowania tylko z wiarygodnych źródeł. Do popularnych narzędzi antyspyware należą programy takie jak Malwarebytes czy Spybot, które są szeroko rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 25

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. analogowy na cyfrowy
B. cyfrowy na analogowy
C. stały na zmienny
D. zmienny na stały
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 26

Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby wyeliminować błąd zaznaczony na rysunku ramką?

Ilustracja do pytania
A. Zainstalować sterownik do karty graficznej
B. Podłączyć monitor do portu HDMI
C. Zainstalować uaktualnienie Service Pack systemu operacyjnego Service Pack 1
D. Usunąć kartę graficzną z Menedżera urządzeń
Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowego działania sprzętu graficznego w komputerze. Sterowniki to oprogramowanie umożliwiające systemowi operacyjnemu komunikację z urządzeniem. Bez właściwego sterownika karta graficzna może działać w ograniczonym trybie, jak na przykład standardowa karta graficzna VGA, co znacznie ogranicza jej możliwości. Instalacja sterownika zazwyczaj poprawia wydajność, umożliwia korzystanie z zaawansowanych funkcji karty oraz rozwiązuje problemy z kompatybilnością i stabilnością. W przypadku zewnętrznych kart graficznych, takich jak NVIDIA lub AMD, najważniejsze jest pobranie najnowszych sterowników bezpośrednio z oficjalnej strony producenta. Jest to zgodne z dobrą praktyką utrzymywania aktualności oprogramowania, co często jest wymagane w profesjonalnych środowiskach IT. Dodatkowo, regularne aktualizacje sterowników mogą wprowadzać optymalizacje dla nowych gier i aplikacji, co jest szczególnie istotne dla graczy i profesjonalistów korzystających z oprogramowania do edycji wideo czy grafiki.

Pytanie 27

Jaki typ rozbudowy serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Dodanie kolejnego procesora
B. Zwiększenie pamięci RAM
C. Instalacja dodatkowych dysków fizycznych
D. Montaż nowej karty sieciowej
Montaż kolejnej karty sieciowej wymaga instalacji dodatkowych sterowników, co jest istotnym krokiem w procesie rozbudowy serwera. Karty sieciowe, zwłaszcza te nowoczesne, często występują w różnych wersjach i mogą wymagać specyficznych sterowników dostosowanych do systemu operacyjnego oraz architektury serwera. W zależności od producenta karty, stosowane są różne technologie (np. Ethernet, Wi-Fi), które mogą wymagać dodatkowego oprogramowania, aby zapewnić pełną funkcjonalność oraz optymalną wydajność. Przykładowo, podczas dodawania karty sieciowej, użytkownik powinien pobrać i zainstalować sterowniki ze strony producenta, co jest ważne dla uzyskania dostępu do wszystkich funkcji karty, takich jak zarządzanie pasmem, ustawienia QoS czy diagnostyka. W praktyce, brak odpowiednich sterowników może prowadzić do problemów z połączeniem sieciowym, ograniczonej wydajności lub braku możliwości korzystania z niektórych funkcji, co jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 28

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-0
B. RAID-5
C. RAID-3
D. RAID-1
RAID-1, znany jako mirroring, to technologia macierzy dyskowych, która zapewnia wysoką dostępność danych poprzez duplikację informacji na dwóch lub więcej dyskach. W przypadku jednego z dysków awarii, system może kontynuować pracę, korzystając z kopii zapasowej na drugim dysku, co znacząco podnosi bezpieczeństwo przechowywanych danych. Przykładem zastosowania RAID-1 może być środowisko przedsiębiorcze, gdzie krytyczne dane muszą być dostępne bez przerwy. Dzięki tej technologii, administratorzy mogą minimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić ciągłość działania systemów informatycznych. Standardowe praktyki zalecają stosowanie RAID-1 w serwerach plików oraz w systemach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bazy danych. Dodatkowo, RAID-1 może być wykorzystywany w połączeniu z innymi poziomami RAID, aby uzyskać dalsze korzyści, jak na przykład RAID-10, który łączy mirroring z podziałem na dyski, oferując jeszcze wyższą wydajność i niezawodność.

Pytanie 29

Narzędziem do monitorowania, które umożliwia przechwytywanie, rejestrowanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych, jest

A. whireshark
B. konqueror
C. finder
D. tracker
Odpowiedzi takie jak konqueror, finder czy tracker odnoszą się do zupełnie innych dziedzin i nie są narzędziami przeznaczonymi do analizy ruchu sieciowego. Konqueror to przeglądarka internetowa oraz menedżer plików, która nie ma możliwości przechwytywania pakietów sieciowych. Oferuje jedynie podstawowe funkcjonalności związane z przeglądaniem zasobów internetowych i zarządzaniem plikami lokalnymi. Z kolei finder to standardowa aplikacja do zarządzania plikami w systemach macOS, skoncentrowana na organizacji i dostępie do plików, a nie na analizie ruchu sieciowego. Tracker, w kontekście komputerowym, może odnosić się do różnych aplikacji, zazwyczaj związanych z monitorowaniem lub lokalizowaniem plików, ale nie spełnia funkcji narzędzi do analizy protokołów komunikacyjnych. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi może być mylenie funkcji narzędzi do przeglądania i zarządzania plikami z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do analizy danych sieciowych. Zrozumienie specyfiki narzędzi i ich przeznaczenia jest niezbędne w kontekście zarządzania sieciami, gdzie Wireshark stanowi fundament do skutecznej diagnostyki i zabezpieczeń.

Pytanie 30

Jaką standardową wartość maksymalnej odległości można zastosować pomiędzy urządzeniami sieciowymi, które są ze sobą połączone przewodem UTP kat.5e?

A. 1000 m
B. 500 m
C. 100 m
D. 10 m
Standardowa maksymalna odległość dla przewodów UTP kategorii 5e wynosi 100 metrów. Ta wartość jest określona w standardzie ANSI/TIA-568, który reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego w budynkach. Utrzymanie tej odległości jest kluczowe dla zachowania odpowiedniej jakości sygnału oraz minimalizacji strat sygnałowych, co z kolei wpływa na wydajność sieci. W praktyce, przy projektowaniu sieci lokalnych, instalatorzy muszą zwrócić szczególną uwagę na długości kabli, aby zapewnić optymalną wydajność. Na przykład, w biurach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci, stosowanie kabli UTP kat. 5e w maksymalnej zalecanej długości pozwala na stabilne i szybkie połączenia internetowe oraz efektywne przesyłanie danych. Warto również zauważyć, że przy używaniu przełączników, rozgałęźników lub innych urządzeń sieciowych, maksymalna długość 100 metrów odnosi się do całkowitej długości segmentu kablowego, co oznacza, że połączenia między urządzeniami powinny być starannie planowane.

Pytanie 31

Jaki system plików powinien być wybrany przy instalacji systemu Linux?

A. FAT
B. ext3
C. FAT32
D. NTFS
Wybór systemu plików ext3 podczas instalacji systemu Linux jest zdecydowanie uzasadniony, ponieważ ext3 to jeden z najpopularniejszych i najstabilniejszych systemów plików, który oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak dziennikowanie. Dziennikowanie pozwala na szybkie przywracanie systemu plików do poprawnego stanu po awarii, co zwiększa niezawodność i bezpieczeństwo przechowywanych danych. ext3 jest również w pełni kompatybilny z wcześniejszym systemem ext2, co sprawia, że migracja jest stosunkowo prosta. W praktyce, ext3 jest często stosowany w serwerach oraz stacjach roboczych, które wymagają stabilności i odporności na awarie. Dodatkowo, wspiera on dużą liczbę plików oraz duże rozmiary dysków, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w różnych zastosowaniach. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z ext3 jest zalecane dla użytkowników Linuxa, którzy potrzebują solidnego i sprawdzonego systemu plików.

Pytanie 32

Na ilustracji pokazano złącze:

Ilustracja do pytania
A. DisplayPort
B. DVI
C. HDMI
D. SATA
Złącze DisplayPort, ukazane na rysunku, to nowoczesny interfejs cyfrowy stosowany do przesyłu sygnałów wideo i audio. Jego konstrukcja umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości oraz dźwięku wielokanałowego bez kompresji. Został zaprojektowany jako standard otwarty, co oznacza szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami. DisplayPort wyróżnia się charakterystycznym kształtem wtyku z asymetryczną blokadą, co zapobiega nieprawidłowemu podłączeniu. Jest szeroko stosowany w komputerach osobistych, monitorach i projektorach, stanowiąc alternatywę dla starszych interfejsów takich jak VGA czy DVI. DisplayPort obsługuje również technologię MST (Multi-Stream Transport), która umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego złącza. Standard ten wspiera funkcję Adaptive Sync, co jest szczególnie przydatne w grach, ponieważ redukuje efekt rozrywania obrazu. DisplayPort ma również zdolność przesyłania danych o dużej przepustowości, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań graficznych i multimedialnych. Dzięki swojej elastyczności i wysokiej wydajności, DisplayPort jest preferowanym wyborem w zaawansowanych systemach audiowizualnych.

Pytanie 33

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. EIGRP
B. BGP
C. RIPng
D. IS - IS
IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół zaprojektowany głównie dla routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Działa na poziomie warstwy 2 oraz 3 modelu OSI, jednak jego zastosowanie ogranicza się do sieci lokalnych, a nie do komunikacji pomiędzy różnymi dostawcami usług internetowych. W przeciwieństwie do BGP, IS-IS nie obsługuje routing między różnymi systemami autonomicznymi, co sprawia, że nie jest odpowiedni jako protokół bramy zewnętrznej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół opracowany przez firmę Cisco, który również koncentruje się na routingu wewnętrznym i wspiera zarówno protokoły klasyczne jak i oparty na metrykach. Jednak EIGRP nie jest standardem otwartym i nie jest powszechnie stosowane w sieciach, gdzie wymagana jest współpraca z różnymi dostawcami. RIPng (Routing Information Protocol next generation) jest protokołem używanym w sieciach IPv6, ale podobnie jak EIGRP, jego zastosowanie jest ograniczone do routingu wewnętrznego i nie obsługuje komunikacji między systemami autonomicznymi. Typowe błędy w rozumieniu tych protokołów polegają na myleniu ich zastosowań w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że BGP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie do poprawnej wymiany informacji między różnymi ISP, co czyni go niezbędnym dla funkcjonowania globalnego internetu.

Pytanie 34

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
B. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden
C. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
D. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden
Odpowiedź, że każdy kolejny router zmniejsza wartość TTL (Time to Live) pakietu o jeden, jest poprawna i opiera się na standardach protokołu IP. TTL jest polem w nagłówku pakietu, które określa maksymalną liczbę skoków (routerów), jakie pakiet może przejść w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy router, który odbiera pakiet, zmniejsza jego TTL o jeden przed dalszym przekazaniem. Przykładowo, jeśli pakiet wychodzi z hosta z TTL ustawionym na 64, to po przetworzeniu przez pierwszy router jego wartość będzie wynosić 63, po drugim 62, i tak dalej. Taka praktyka zapewnia, że pakiety nie krążą w sieci w nieskończoność w przypadku wystąpienia pętli routingu, co mogłoby prowadzić do przeciążenia sieci. Zmniejszanie TTL jest kluczowe w zarządzaniu ruchem sieciowym oraz w diagnostyce, co widać w narzędziach takich jak traceroute, które pokazują ścieżkę pakietów przez sieć, opierając się na wartościach TTL.

Pytanie 35

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 333
B. 463
C. 346
D. 383
Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z nieporozumień dotyczących konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 383, która sugeruje, że liczba binarna została błędnie zinterpretowana, może wynikać z pominięcia kroku grupowania bitów lub błędnego dodania wartości, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Inna nieprawidłowa odpowiedź, 346, może sugerować, że podczas konwersji zamiast trzech bitów w grupie zinterpretowano tylko dwa, co jest klasycznym błędem. Odpowiedź 333 sugeruje, że bity zostały całkowicie źle zgrupowane, ignorując zasady przekształcania liczby z systemu binarnego na ósemkowy. Kluczowe w tym procesie jest zrozumienie, że każdy trójbitowy segment odpowiada jednemu cyfrom w systemie ósemkowym, a błędne grupowanie powoduje, że wartość jest zaniżona. Takie błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w programowaniu, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe. Użytkownicy powinni zatem zwracać uwagę na metodykę konwersji oraz stosować dobre praktyki, takie jak wizualizacja procesu, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 36

Analiza tłumienia w kablowym systemie przesyłowym umożliwia ustalenie

A. spadku mocy sygnału w danej parze przewodu
B. czasu opóźnienia propagacji
C. różnic między przesłuchami zdalnymi
D. błędów instalacyjnych związanych z zamianą pary
Pomiar tłumienia w kablowym torze transmisyjnym jest kluczowym aspektem oceny jakości transmisji sygnału. Tłumienie odnosi się do spadku mocy sygnału, który występuje na skutek przejścia przez medium transmisyjne, w tym przypadku parę przewodów. Właściwe pomiary tłumienia pozwalają zidentyfikować, jak dużo sygnału traci na drodze od nadajnika do odbiornika. W praktyce, dla kabli telekomunikacyjnych i sieci komputerowych, normy takie jak ETSI, IEC oraz TIA/EIA określają dopuszczalne wartości tłumienia, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości usług. Właściwe pomiary tłumienia mogą pomóc w określeniu, czy instalacja spełnia obowiązujące standardy, a także w diagnostyce problemów z siecią, takich jak spadki jakości sygnału mogące prowadzić do przerw w komunikacji. Dodatkowo, zrozumienie oraz umiejętność interpretacji wyników pomiarów tłumienia jest niezbędne podczas projektowania i budowy nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, gdzie odpowiednie parametry są kluczowe dla optymalnej wydajności systemu.

Pytanie 37

Jakość skanowania można poprawić poprzez zmianę

A. rozdzielczości
B. typ formatu pliku wejściowego
C. wielkości skanowanego dokumentu
D. rozmiaru wydruku
Poprawa jakości skanowania poprzez zmianę rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który bezpośrednio wpływa na detale i klarowność skanowanych dokumentów. Rozdzielczość skanowania, mierzona w punktach na cal (dpi), określa liczbę szczegółów, które skanowane urządzenie jest w stanie zarejestrować. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie mniejszych detali, co jest szczególnie ważne w skanowaniu dokumentów tekstowych, zdjęć czy rysunków. Przykładowo, skanowanie dokumentu w rozdzielczości 300 dpi zapewnia odpowiednią jakość dla większości zastosowań biurowych, podczas gdy skanowanie archiwalnych fotografii lub szczegółowych rysunków technicznych może wymagać wartości powyżej 600 dpi. Warto również pamiętać, że wyższa rozdzielczość skutkuje większym rozmiarem pliku, co może wymagać efektywnych metod zarządzania i przechowywania danych. Standardy branżowe wskazują na dobór rozdzielczości w zależności od celu skanowania, co podkreśla znaczenie świadomego wyboru tej wartości.

Pytanie 38

Która z poniższych czynności NIE przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana rozmiaru pliku wymiany
B. Dobór koloru lub kilku nakładających się kolorów jako tła pulpitu
C. Konfiguracja opcji wyświetlania pasków menu oraz pasków narzędziowych
D. Wybranie domyślnej przeglądarki internetowej
Ustawienie wielkości pliku wymiany jest związane z zarządzaniem pamięcią w systemie operacyjnym Windows, a nie z jego personalizacją. Plik wymiany, znany również jako plik stronicowania, pełni funkcję rozszerzenia pamięci RAM, umożliwiając systemowi operacyjnemu przechowywanie danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego rozmiaru może wpływać na wydajność systemu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do uruchamiania aplikacji, ale nie ma to związku z indywidualnymi preferencjami użytkownika. Personalizacja systemu operacyjnego skupia się na dostosowywaniu interfejsu użytkownika do jego potrzeb, co obejmuje zmiany w wyglądzie i działaniu elementów graficznych. Przykłady personalizacji to zmiana tła pulpitu, kolorów okien czy ustawienia domyślnej przeglądarki internetowej, które wpływają na codzienne korzystanie z systemu i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika.

Pytanie 39

Podaj prefiks, który identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6?

A. 200::/3
B. 2000::/3
C. 2::/3
D. 20::/3
Inne odpowiedzi, takie jak 2::/3, 200::/3 i 20::/3, są niepoprawne, ponieważ nie identyfikują adresów globalnych w protokole IPv6. Prefiks 2::/3 w rzeczywistości nie jest przydzielany do żadnej znanej klasy adresów, co czyni go nieprzydatnym w praktycznych zastosowaniach. Adres 200::/3 obejmuje tylko mały zakres adresów, a nie pełne spektrum potrzebne dla globalnej komunikacji; z kolei prefiks 20::/3 jest również zbyt wąski do efektywnego adresowania globalnego. Użytkownicy często mylą prefiksy z lokalnymi adresami prywatnymi, które są używane w zamkniętych sieciach i nie są routowalne w Internecie. To może prowadzić do nieporozumień przy projektowaniu architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że adresy globalne muszą być routowalne przez Internet, co oznacza, że muszą należeć do odpowiednich prefiksów zgodnych z przydziałami RIR. Zastosowanie niewłaściwych adresów może skutkować brakiem łączności z siecią, co w praktyce uniemożliwia komunikację z innymi urządzeniami w Internecie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi prefiksami oraz ich zastosowanie w praktyce, co również podkreśla znaczenie stosowania standardów i najlepszych praktyk w projektowaniu i wdrażaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 40

SuperPi to aplikacja używana do oceniania

A. poziomu niewykorzystanej pamięci operacyjnej RAM
B. sprawności dysków twardych
C. wydajności procesorów o podwyższonej częstotliwości
D. obciążenia oraz efektywności kart graficznych
SuperPi to narzędzie, które służy do testowania wydajności procesorów, zwłaszcza w kontekście ich zdolności do obliczeń przy zwiększonej częstotliwości taktowania. Program ten wykonuje obliczenia matematyczne, mierząc czas potrzebny na obliczenie wartości liczby Pi do określonej liczby miejsc po przecinku. Dzięki temu użytkownicy mogą porównywać wydajność różnych procesorów w warunkach obciążenia, co jest szczególnie istotne dla entuzjastów overclockingu oraz profesjonalistów zajmujących się optymalizacją wydajności systemów komputerowych. W praktyce, SuperPi może być używany do testowania stabilności systemu po podkręceniu procesora, co jest kluczowe dla zapobiegania awariom oraz zapewnienia, że system działa poprawnie pod dużym obciążeniem. Ponadto, oprogramowanie to dostarcza również informacji o czasie przetwarzania, który jest cennym wskaźnikiem efektywności procesora w kontekście obliczeń matematycznych. Użytkownicy często porównują wyniki SuperPi z innymi benchmarkami, aby uzyskać pełny obraz wydajności swojego sprzętu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie testowania sprzętu komputerowego.