Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 10:39
Data zakończenia: 26 marca 2025 11:03

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wykonać odlewy modeli orientacyjnych, należy użyć

A. masy silikonowej

B. gips protetyczny

C. masy alginatowej

D. wosku protetycznego

Masa silikonowa, wosk protetyczny oraz masa alginatowa są materiałami, które znajdują zastosowanie w różnych etapach pracy protetycznej, jednak ich właściwości nie są wystarczające do odlania modeli orientacyjnych. Masa silikonowa, na przykład, używana jest głównie do wycisków i odwzorowywania struktur anatomicznych ze względu na swoją elastyczność oraz dokładność, ale nie nadaje się do tworzenia stabilnych modeli. Silikony charakteryzują się dużą odpornością na odkształcenia, ale ich struktura nie zapewnia wystarczającej twardości i odporności na uszkodzenia, które są krytyczne w dalszym procesie protetycznym. Wosk protetyczny z kolei jest wykorzystywany do formowania kształtów i jako tymczasowy materiał do wycisków, ale nie jest odpowiedni do trwałych modeli, gdyż pod wpływem temperatury może ulegać deformacjom. Masa alginatowa, chociaż jest popularna do tworzenia wycisków, charakteryzuje się dużym skurczem oraz ograniczoną trwałością, co czyni ją niewłaściwą do odlewania modeli, które muszą być precyzyjnie odwzorowane i trwale. Wnioskując, stosowanie tych materiałów do odlewania modeli orientacyjnych może prowadzić do nieprawidłowych wyników, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie protetyki stomatologicznej, gdzie kluczowa jest precyzja i stabilność wykonanych prac.

Pytanie 2

Aby wyszlifować zęby i zlikwidować węzły urazowe, konieczne jest przygotowanie narzędzi diagnostycznych oraz

A. kamienie oraz węgliki spiekane na kątnicę na mikrosilnik, kalkę zgryzową

B. krążki i gumki na prostnicę na mikrosilnik, wosk różowy

C. krążki i gumki na kątnicę na turbinkę, wosk różowy

D. wiertła diamentowe, krążki oraz gumki na kątnicę na mikrosilnik, kalkę zgryzową

Odpowiedź wiertła diamentowe, krążki i gumki na kątnicę na mikrosilnik, kalkę zgryzową jest prawidłowa, ponieważ w procesie szlifowania zębów, zwłaszcza w celu eliminacji węzłów urazowych, kluczowe jest zastosowanie narzędzi, które zapewnią precyzyjność i skuteczność. Wiertła diamentowe są optymalnym rozwiązaniem, ponieważ ich struktura zapewnia wysoki poziom twardości i wytrzymałości, co pozwala na skuteczne usuwanie tkanek twardych zęba bez ryzyka ich uszkodzenia. Krążki i gumki na kątnicę na mikrosilnik umożliwiają dokładne wygładzenie powierzchni zębów, co jest istotne w kontekście estetyki oraz funkcjonalności uzębienia. Kalki zgryzowe są niezbędne do precyzyjnej oceny zgryzu oraz do przysłonięcia ewentualnych nieprawidłowości, co jest kluczowym etapem w diagnostyce i reabilitacji stomatologicznej. Stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnych z zaleceniami i normami branżowymi zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo pacjentów podczas procedur stomatologicznych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Do form aktywnych i ustnych, wykorzystywanych w edukacji zdrowotnej w stomatologii, zaliczamy

A. pokazy oraz degustacje

B. pogadanki oraz dyskusje

C. kursy oraz szkolenia

D. czasopisma oraz artykuły

Pogadanki i dyskusje stanowią istotne formy edukacji w zakresie zdrowia jamy ustnej, które angażują uczestników w interaktywny proces zdobywania wiedzy. Tego typu metody audytywne pozwalają na bezpośrednią wymianę informacji oraz odpowiedzi na pytania, co sprzyja lepszemu zrozumieniu tematu. W kontekście stomatologicznej oświaty zdrowotnej, pogadanki mogą być prowadzone przez doświadczonych specjalistów, którzy dzielą się wiedzą na temat profilaktyki, higieny jamy ustnej oraz aktualnych trendów w stomatologii. Przykładem zastosowania może być organizacja spotkań w szkołach, gdzie stomatolog omawia z uczniami zasady dbania o zęby i udziela praktycznych wskazówek. Takie interaktywne podejście nie tylko zwiększa zainteresowanie uczestników, ale także ma na celu zmianę ich zachowań dotyczących zdrowia. Stosowanie pogadanek i dyskusji jest zgodne z zasadami aktywnego uczenia się, które są rekomendowane przez różne instytucje zajmujące się zdrowiem publicznym. Warto również dodać, że takie formy edukacji mogą być dostosowywane do różnorodnych grup odbiorców, co czyni je bardzo uniwersalnymi.

Pytanie 5

Aby przygotować materiał kompozytowy utwardzany chemicznie, konieczne jest zgromadzenie

A. metalowej szpatułki oraz szklanej płytki

B. plastikowej szpatułki i bloczka papierowego

C. plastikowej szpatułki i szklanej płytki

D. metalowej szpatułki oraz bloczka papieru

Wybór szpatułki plastikowej i bloczka papierowego jako materiałów do zarobienia kompozytu chemoutwardzalnego jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii materiałowej. Szpatułki plastikowe są preferowane ze względu na ich odporność na działanie chemikaliów, co jest kluczowe podczas mieszania składników żywicy, które mogą być żrące lub reaktywne. Dodatkowo, użycie bloczka papierowego pozwala na dokładne odważenie i mieszanie materiałów, minimalizując ryzyko zanieczyszczenia kompozytu obcymi substancjami. W praktyce, przygotowanie materiałów kompozytowych wymaga precyzyjnego odmierzania i mieszania, co czyni te dwa narzędzia idealnym wyborem. Przykładem zastosowania tej metody może być produkcja elementów kompozytowych stosowanych w przemyśle lotniczym oraz motoryzacyjnym, gdzie kluczowe jest utrzymanie wysokiej jakości i czystości materiałów.

Pytanie 6

Aby zapewnić ochronę wzroku personelu stomatologicznego, konieczne jest, aby oświetlenie ogólne w całym gabinecie było równomierne oraz wolne od efektu pulsacji, osiągając natężenie nie mniejsze niż

A. 500 luksów

B. 1000 luksów

C. 300 luksów

D. 200 luksów

Wybierając odpowiedzi jak 300 luksów, 200 luksów czy 1000 luksów, można się pomylić co do wymagań oświetlenia w gabinetach stomatologicznych. Warto wiedzieć, że normy dotyczące oświetlenia są oparte na badaniach, które pokazują, jak ważne jest dobre oświetlenie dla lekarzy. Odpowiedź 300 luksów nie wystarcza, bo nie pozwala na dobrą widoczność detali, a to może prowadzić do błędów. Z kolei 200 luksów jest jeszcze słabsze i to naprawdę wpływa na komfort pracy, a może nawet zmęczyć oczy. Co do 1000 luksów, to chociaż wydaje się, że więcej światła to lepiej, to może niekorzystnie wpłynąć na pacjentów i personel, bo może być zbyt jasno. Dlatego ważne jest, żeby trzymać się ustalonych norm, które zapewnią zarówno bezpieczeństwo, jak i komfort w pracy.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Dorosły pacjent zgłosił się do gabinetu, domagając się natychmiastowego przyjęcia, jednak w harmonogramie nie ma wolnych miejsc. Które z poniższych stwierdzeń może urazić pacjenta?

A. Prośba pana jest bezsensowna.

B. Proszę nie upierać się przy dzisiejszym terminie, najbliższy będzie za trzy dni.

C. Przykro mi, ale nie mogę przyjąć.

D. Jeśli nie przestanie pan nalegać, będę zmuszony poprosić pana o opuszczenie gabinetu.

Te odpowiedzi, jak 'Przykro mi, ale muszę odmówić' oraz 'Proszę nie nalegać na dzisiejszy termin, najbliższy może być za trzy dni', są takie dość łagodne, ale mogą brzmieć za bardzo formalnie lub chłodno, co może sprawić, że pacjent poczuje się niekomfortowo. Z kolei to zdanie 'Jeśli nie przestanie pan nalegać, to poproszę pana o opuszczenie gabinetu' to już całkiem inna sprawa, bo to pokazuje, że nie potrafimy sobie radzić z trudnymi sytuacjami. Może to wzbudzić w pacjencie lęk i frustrację, a tego w medycynie chcemy uniknąć. Dużo lepiej byłoby po prostu wyjaśnić, dlaczego nie możemy teraz pomóc i zaproponować jakiś alternatywny termin w grzeczny sposób. Kulturalne poinformowanie pacjenta o braku dostępnych miejsc i zaproponowanie innego terminu może znacznie poprawić relacje i zrozumienie. Ważne, żeby dostrzegać emocje pacjenta i umieć odpowiednio na nie reagować, bo to naprawdę może zapobiec nieporozumieniom i złym odczuciom. Pamiętaj, skuteczna komunikacja to jeden z najważniejszych elementów dobrej opieki zdrowotnej.

Pytanie 9

Który narzędzie jest stosowane do manualnego usuwania zębiny dotkniętej próchnicą?

A. Wyciągacz

B. Rozszerzacz

C. Ekskawator

D. Wydobywacz

Wybór odpowiedzi innych niż ekskawator opiera się na niepoprawnym zrozumieniu funkcji oraz zastosowania narzędzi stomatologicznych. Ekspander, choć używany w ortodoncji, ma na celu rozszerzenie łuku zębowego i nie jest narzędziem do usuwania zębiny. Stosowanie ekspandera w kontekście usuwania próchnicy jest błędne, ponieważ jego funkcja nie ma związku z eliminowaniem uszkodzeń tkanek zębowych. Ekstraktor z kolei to narzędzie służące do usuwania zębów, a nie do usuwania próchnicy z zębiny. Użycie ekstraktora w kontekście próchnicy byłoby całkowicie nieadekwatne, ponieważ jego zastosowanie jest ograniczone do przypadków, gdy ząb jest nienaprawialny. Ekstyrpator, choć może budzić skojarzenia z usuwaniem, dotyczy narzędzi używanych w chirurgii stomatologicznej, ale nie jest przeznaczony do usuwania zębiny. W praktyce stomatologicznej kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi narzędziami, aby skutecznie i bezpiecznie leczyć choroby zębów. Błędne przyporządkowanie tych narzędzi do usuwania próchniczo zmienionej tkanki może prowadzić do nieefektywnego leczenia oraz potencjalnego uszkodzenia zdrowych tkanek zębowych. Zatem, aby skutecznie leczyć próchnicę, ważne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak ekskawator, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne usunięcie zainfekowanej zębiny.

Pytanie 10

Ocena reakcji żywotności zęba przez kontakt z watą nasączoną chlorkiem etylu stanowi test

A. dopplerowski

B. elektryczny

C. chemiczny

D. termiczny

Badanie żywotności zęba za pomocą dotknięcia jego powierzchni watą nasączoną chlorkiem etylu jest klasycznym testem termicznym. Chlorek etylu, jako substancja o niskiej temperaturze wrzenia, powoduje szybkie schłodzenie powierzchni zęba, co skutkuje reakcją miazgi zębowej na bodźce termiczne. W przypadku żywego zęba reakcja może objawiać się odczuciem bólu lub dyskomfortu, podczas gdy ząb martwy nie będzie reagował na taką stymulację. Tego rodzaju badania są standardem w diagnostyce stomatologicznej i pozwalają na ocenę stanu miazgi zębowej. Testy termiczne są szczególnie ważne w przypadku podejrzenia zapalenia miazgi lub innych schorzeń związanych z żywotnością zęba. Zgodnie z dobrymi praktykami, przed przeprowadzeniem testu termicznego, lekarz dentysta powinien przeprowadzić dokładny wywiad z pacjentem oraz ocenić inne objawy kliniczne, co zwiększa dokładność diagnozy. Warto również uwzględnić inne metody diagnostyczne, takie jak zdjęcia radiologiczne, które mogą wspierać uzyskaną diagnozę.

Pytanie 11

Ubytek niepochodzenia próchnicowego, przyjmujący formę klinowatego wcięcia, który powstaje w wyniku zginania korony zęba pod wpływem obciążeń zgryzowych działających w sposób ekscentryczny do osi długiej zęba, to

A. abfrakcja

B. demastykacja

C. erozja

D. abrazja

Wybór odpowiedzi dotyczącej erozji, abrazji czy demastykacji jako przyczyny klinowatych ubytków nie oddaje złożoności i specyfiki zjawiska abfrakcji. Erozja zębów to proces chemiczny, który następuje wskutek działania kwasów, np. z napojów gazowanych czy cytrusów, co prowadzi do stopniowego zmiękczania i utraty szkliwa. Abrazja natomiast odnosi się do mechanicznego ścierania zębów, które często jest wynikiem niewłaściwej techniki szczotkowania lub używania twardych szczoteczek, co prowadzi do ścierania tkanki zęba. Demastykacja, jako termin stomatologiczny, nie jest powszechnie używany i nie odnosi się bezpośrednio do mechanizmu powstawania ubytków, a raczej wskazuje na problemy związane z usuwaniem tkanek. Typowym błędem w rozumieniu tych procesów jest mylenie przyczyn ich powstawania. Użytkownicy często nie dostrzegają, że każdy z tych procesów ma odmienną etiologię oraz różne podejścia terapeutyczne. Erozja i abrazja mają charakter bardziej zewnętrzny, podczas gdy abfrakcja związana jest z działaniem sił zgryzowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego podejścia do diagnostyki i leczenia problemów stomatologicznych.

Pytanie 12

Która z płaszczyzn przechodzi przez punkt glabella i jest równoległa do płaszczyzny oczodołowej Simona?

A. Strzałkowa

B. Zgryzowa

C. Horyzontalna

D. Czołowa

Wybór płaszczyzny poziomej jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ ta płaszczyzna, będąca równoległa do poziomu gruntu, nie przechodzi przez punkt glabella. Płaszczyzna pozioma dzieli ciało na część górną i dolną, co ma zastosowanie w badaniach obrazowych takich jak tomografia komputerowa, jednak nie jest skonstruowana w oparciu o specyficzne punkty anatomiczne, takie jak glabella. Również płaszczyzna zgryzowa jest nieodpowiednia w tym kontekście, gdyż odnosi się głównie do pozycji zębów oraz ich relacji w trakcie zgryzania, co nie ma bezpośredniego związku z orientacją glabella. Wybór płaszczyzny strzałkowej jest również błędny, ponieważ płaszczyzna ta dzieli ciało na część lewą i prawą, co nie odpowiada na pytanie dotyczące przebiegu przez punkt glabella. Osoby udzielające tych odpowiedzi mogą nie dostrzegać znaczenia kontekstu anatomicznego i nie mają pełnego zrozumienia tego, jak różne płaszczyzny są wykorzystywane w praktyce klinicznej. Kluczowe jest, aby dokładnie znać i rozumieć relacje między różnymi płaszczyznami, zwłaszcza w dziedzinach takich jak chirurgia plastyczna i ortodoncja, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie dla wyników terapeutycznych.

Pytanie 13

Materiałami dentystycznymi, które nazywamy sealery, są

A. cementy terapeutyczne na bazie wodorotlenku wapnia

B. pasty endodotyczne uszczelniające

C. chemoutwardzalne cementy glassjonomerowe

D. substancje do dewitalizacji zmienionej przez chorobę miazgi

Pasty endodotyczne uszczelniające, znane również jako sealery, są substancjami stosowanymi w endodoncji do wypełniania przestrzeni w kanałach korzeniowych zęba. Ich głównym celem jest zapewnienie szczelności, co jest kluczowe dla ochrony przed reinfekcją oraz wspomagania procesu gojenia. Pasty te charakteryzują się odpowiednimi właściwościami fizycznymi, takimi jak elastyczność, odporność na działanie płynów oraz biokompatybilność. Do popularnych materiałów stosowanych jako sealery zalicza się pasty na bazie gutaperki oraz różne kompozyty. W praktyce stomatologicznej, po dokładnym oczyszczeniu i przygotowaniu kanałów, stosuje się sealery w celu uszczelnienia miejsca wypełnionego gutaperką, co minimalizuje ryzyko mikroinfiltracji. Standardy i wytyczne, takie jak te określone przez American Association of Endodontists, zalecają stosowanie tych materiałów w celu zapewnienia trwałych rezultatów leczenia endodontycznego. Dobre praktyki obejmują również odpowiednie przygotowanie i technikę aplikacji, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia endodontycznego.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jaką wartość osiąga wskaźnik PUWp u pacjenta, u którego podczas oceny uzębienia wykryto: 1 ubytek próchnicowy klasy V według klasyfikacji Blacka, 1 ubytek próchnicowy MOD, 2 wypełnienia ubytków klasy I według klasyfikacji Blacka oraz brak 2 zębów?

A. 8

B. 6

C. 16

D. 12

Czasem ludzie myślą, że ocena wskaźnika PUWp jest prosta, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby dobrze sklasyfikować wszystkie ubytki i wypełnienia, bo jak się tego nie zrobi, to można się łatwo pogubić. Zliczanie ubytków i wypełnień to nie wszystko, trzeba też uwzględnić klasy według Blacka. Jak ktoś nie zwróci uwagi na klasy, to może źle oszacować stan zdrowia pacjenta. Często błędem jest zaniżanie lub zawyżanie wartości wskaźnika PUWp, gdy nie bierzemy pod uwagę brakujących zębów czy różnic w klasach. Bez tego nie zrozumiemy, co się dzieje z jamą ustną i jakie leczenie będzie potrzebne.

Pytanie 16

Jakie działanie prewencyjne podejmuje się w ramach profesjonalnej profilaktyki próchnicy?

A. zachowanie odpowiedniego spożycia węglowodanów

B. używanie nitki dentystycznej

C. aplikacja płukanek z fluorem

D. uszczelnianie bruzd

Uszczelnianie bruzd to skuteczna metoda profilaktyki próchnicy, która polega na nałożeniu specjalnego materiału na bruzdy zębów trzonowych i przedtrzonowych. Te bruzdy są naturalnymi zagłębieniami, w których często gromadzą się resztki jedzenia oraz płytka bakteryjna, co zwiększa ryzyko rozwoju próchnicy. Proces ten jest zalecany w szczególności u dzieci i młodzieży, kiedy zęby są jeszcze w fazie rozwoju. Uszczelnianie bruzd ma na celu utworzenie bariery ochronnej, która zmniejsza ryzyko działania szkodliwych bakterii. Praktycznym przykładem zastosowania tej metody jest wizyta u stomatologa, gdzie po dokładnym oczyszczeniu zęba, materiał uszczelniający jest aplikowany, co może znacznie obniżyć częstość występowania próchnicy. Często praktykowane w gabinetach dentystycznych, uszczelnianie bruzd jest zgodne z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz innych międzynarodowych organizacji zdrowia, które promują profilaktykę jako kluczowy element zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 17

Jakim symbolem powinna być oznaczona kartoteka pacjenta w poradni chirurgii stomatologicznej?

A. Mz_Ch/16

B. Mz_St/260

C. Mz/_1

D. Mz/St-7

Wybór innego symbolu zamiast Mz/St-7 do kartoteki pacjenta w poradni chirurgii stomatologicznej to trochę jak strzelanie w ciemno. Na przykład, Mz_St/260 nie mówi nam nic konkretnego o poradni, co może powodować zamieszanie. Mz/_1 to już w ogóle nie mówi o specjalizacji, co jest raczej minusem w naszym systemie zarządzania. Oznaczenia muszą być jasne, żeby każdy, kto się zajmuje pacjentem, od razu wiedział, co w trawie piszczy. Z kolei Mz_Ch/16 sugeruje chirurgię, ale mogłoby precyzyjniej wskazywać, że chodzi o stomatologię. W takich przypadkach łatwo się pogubić, więc jasność w kodowaniu jest naprawdę kluczowa, żeby wszyscy mieli odpowiednią jakość opieki. Takie błędy mogą wprowadzać zamieszanie i prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji.

Pytanie 18

Jakiego materiału zawierającego fluor należy użyć do uzupełniania ubytków w zębach dziecięcych?

A. Amalgamat

B. Wodorotlenek wapnia

C. Cement fosforanowy

D. Glassjonomer

Wybór nieodpowiednich materiałów do wypełniania ubytków w zębach mlecznych może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i nieefektywnego leczenia. Wodorotlenek wapnia, mimo że ma swoje miejsce w terapiach endodontycznych i jako materiał wspomagający regenerację, nie jest idealnym rozwiązaniem do wypełnień w zębach mlecznych. Jego zastosowanie wiąże się z ograniczoną trwałością i brakiem właściwości adhezyjnych, co może prowadzić do powstawania nowych ubytków w wyniku infiltracji bakterii. Amalgamat, choć jest materiałem o wysokiej wytrzymałości, ma wiele ograniczeń w stomatologii dziecięcej. Zawiera metalowe składniki, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia dzieci, a także negatywnie wpływać na estetykę zębów. Z tego powodu jego użycie w zębach mlecznych jest ograniczone i, w wielu krajach, wręcz zabronione. Cement fosforanowy również nie jest odpowiednim materiałem do tego celu. Choć ma swoje zastosowanie w stomatologii, wypełnienia wykonane z tego materiału są mniej trwałe i mogą nie zapewniać wystarczającej ochrony przeciwko próchnicy. Cementy fosforanowe są bardziej podatne na demineralizację w środowisku jamy ustnej, co może prowadzić do ich szybszego zużycia. Wybór odpowiednich materiałów, takich jak glassjonomer, który uwalnia fluor i łączy w sobie właściwości adhezyjne, jest kluczowy dla zachowania zdrowia jamy ustnej dzieci oraz zapewnienia długotrwałych efektów terapeutycznych. Zrozumienie właściwości materiałów i ich zastosowania w kontekście stomatologii dziecięcej jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w tej dziedzinie.

Pytanie 19

Jakiego preparatu należy użyć do trawienia szkliwa?

A. Kwas ortofosforowy w stężeniu 37%

B. Wersenian sodu w stężeniu 17%

C. Podchloryn sodu w stężeniu 15%

D. Chlorhexydynę w stężeniu 0,2%

Kwas ortofosforowy o stężeniu 37% jest powszechnie stosowany w stomatologii do wytrawiania szkliwa, co jest kluczowym etapem w przygotowaniu zębów do leczenia, takiego jak zakładanie wypełnień czy Licówek. Wytrawienie szkliwa polega na usunięciu niewielkiej warstwy zewnętrznej zęba, co pozwala na lepszą adhezję materiałów kompozytowych oraz innych substancji wykorzystywanych w stomatologii. Ta procedura umożliwia powstanie mikroskopijnych porów w szkliwie, co znacznie zwiększa powierzchnię styku i poprawia trwałość połączenia. Stosowanie kwasu ortofosforowego w odpowiednim stężeniu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zostało potwierdzone licznymi badaniami. Ponadto, w przypadku zastosowania zbyt słabych kwasów, efekt wytrawiania może być niewystarczający, a zbyt silne stężenia mogą powodować uszkodzenie tkanek zęba. Dlatego kluczowe jest użycie kwasu ortofosforowego w stężeniu 37%, co stanowi standard w procedurach stomatologicznych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Na powierzchni podniebiennej guzka podniebiennego, bliższego pierwszego górnego trzonowca, może występować guzek

A. Carabellego

B. Bohna

C. Epsteina

D. Riga-Fede

Guzek Carabellego, znany również jako guzek podniebienny, to struktura anatomiczna, która często występuje na podniebiennej powierzchni guzka podniebiennego, bliższego pierwszego górnego trzonowca. Jest to zmiana, która może być spotykana u pacjentów i jest uważana za variant anatomiczny, nie będący objawem patologii. W odróżnieniu od innych guzów, takich jak guzki Bohna czy Epsteina, guzek Carabellego nie wiąże się z nieprawidłowościami rozwojowymi ani chorobami. Wiedza o tym guzkach jest istotna w praktyce stomatologicznej, ponieważ ich obecność może być mylona z patologiami, a nieznajomość tego aspektu może prowadzić do niepotrzebnych interwencji. Właściwe rozpoznanie wymaga znajomości anatomii jamy ustnej oraz zastosowania standardów diagnostycznych, takich jak badania kliniczne i obrazowe, co pozwala na uniknięcie błędnych diagnoz. W przypadku występowania guzka Carabellego nie jest konieczne leczenie, chyba że występują z nim inne problemy stomatologiczne.

Pytanie 22

W amerykańskim systemie oznaczenie A odnosi się do górnego zęba po prawej stronie

A. siekacz przyśrodkowy stały

B. trzonowy drugi mleczny

C. trzonowy trzeci stały

D. siekacz przyśrodkowy mleczny

Odpowiedź "trzonowy drugi mleczny" to naprawdę dobry wybór. Rozumiesz system oznaczeń zębów, który jest stosowany w Stanach Zjednoczonych, co jest super ważne. Ząb A to górny ząb prawy i faktycznie jest to pierwszy, który pojawia się u dzieci. Ten trzonowy drugi mleczny, oznaczony jako A, odgrywa istotną rolę w żuciu i utrzymywaniu odpowiedniego układu zębów, zanim pojawią się stałe. Zrozumienie różnic pomiędzy zębami mlecznymi a stałymi ma ogromne znaczenie, bo ich funkcje i czas wyrastania są różne. Zęby mleczne, do których należy ten trzonowy, zaczynają wypadać, gdy dzieci mają około 6-7 lat, a w ich miejsce wyrastają zęby stałe. Zwracanie uwagi na te zęby jest ważne dla rozwoju szczęki i zgryzu, dlatego tak istotne jest monitorowanie zdrowia jamy ustnej u dzieci. W praktyce stomatologicznej wiedza o oznaczeniach i rolach zębów to podstawa, która pomaga w diagnostyce i leczeniu. Ogólnie rzecz biorąc, dobry ruch z Twojej strony, żeby to zauważyć!

Pytanie 23

Wśród form audytywnych wykorzystywanych w promocji zdrowia w stomatologii znajdują się

A. kąciki higieniczne

B. ćwiczenia praktyczne

C. gazetki informacyjne

D. pogadanki

Pogadanki stanowią skuteczną formę audytywną stosowaną w stomatologicznej promocji zdrowia, ponieważ umożliwiają przekazywanie informacji w sposób bezpośredni i interaktywny. Dzięki nim można łatwo angażować pacjentów, odpowiadać na ich pytania oraz rozwiewać wątpliwości dotyczące zdrowia jamy ustnej. W kontekście promocji zdrowia, pogadanki mogą dotyczyć szerokiego zakresu tematów, takich jak higiena jamy ustnej, profilaktyka chorób stomatologicznych czy uczulenie pacjentów na znaczenie regularnych wizyt kontrolnych u dentysty. Przykładem skutecznej pogadanki może być organizacja spotkania w szkole, gdzie lekarz stomatolog omawia zasady prawidłowej higieny jamy ustnej z dziećmi, wykorzystując wizualizacje, co zwiększa zrozumienie i zapamiętywanie przekazywanych informacji. Warto również zauważyć, że zgodnie z aktualnymi standardami zdrowia publicznego, pogadanki powinny być dostosowane do specyficznych grup demograficznych, aby były jak najbardziej efektywne. W ten sposób, poprzez interaktywne uczestnictwo, możliwe jest nie tylko dostarczenie wiedzy, ale także budowanie świadomości zdrowotnej w społeczności.

Pytanie 24

Pierwszy mleczny trzonowiec znajdujący się w lewym dolnym kącie należy określić jako

A. 84 lub 04-

B. 16 lub 6+

C. 46 lub 6-

D. 74 lub -04

Dolny lewy pierwszy trzonowiec mleczny oznaczany jest jako 74 lub -04 zgodnie z systemem oznaczeń zębów, który jest zgodny z zasadami Międzynarodowej Federacji Stomatologicznej (FDI). W tym systemie zęby mleczne oznaczane są cyframi od 51 do 85, gdzie pierwsza cyfra wskazuje na ćwierć (4 - dolna lewa ćwiartka), a druga cyfra odnosi się do konkretnego zęba w tej ćwiartce. Dolny lewy pierwszy trzonowiec mleczny jest oznaczany jako 74, a jego odpowiadający ząb stały to 36. Używanie systemu FDI jest powszechną praktyką, ponieważ pozwala na jednoznaczne i precyzyjne określenie zębów w dokumentacji medycznej. Ważne jest, aby stomatolodzy i pracownicy ochrony zdrowia mieli solidne zrozumienie tych oznaczeń, ponieważ ułatwia to komunikację między specjalistami oraz poprawia jakość świadczonych usług. W praktyce, podczas planowania leczenia ortodontycznego, endodontycznego czy protetycznego, znajomość oznaczeń zębów jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegów i prawidłowego monitorowania zdrowia jamy ustnej pacjenta.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jaką metodę szczotkowania zębów można zastosować z użyciem miękkiej szczoteczki, gdy występuje zaostrzony stan zapalny dziąseł?

A. Chartersa

B. Stillmanna

C. Roll

D. Bassa

Wybór innych metod szczotkowania, takich jak Stillmanna, Bassa i Chartersa, w kontekście nasilenia stanu zapalnego dziąseł może prowadzić do niepożądanych efektów. Metoda Stillmanna, która polega na ruchach w górę i w dół przy jednoczesnym szczotkowaniu zębów z dziąsłami, może okazać się zbyt agresywna dla wrażliwej tkanki dziąsłowej, co zwiększa ryzyko podrażnienia. Z kolei metoda Bassa, charakteryzująca się szczotkowaniem w poziomie wzdłuż linii dziąseł, nie zapewnia wystarczającego oczyszczenia w trudnodostępnych miejscach, co może prowadzić do dalszego gromadzenia się płytki bakteryjnej i zaostrzenia stanu zapalnego. Technika Chartersa, choć skuteczna w usuwaniu płytki z przestrzeni międzyzębowych, również wymaga precyzyjnego wykonania, co w przypadku osłabionych dziąseł może być trudne. W każdym z tych przypadków kluczowe jest zrozumienie, że metody szczotkowania muszą być dostosowane do indywidualnego stanu zdrowia jamy ustnej, a w sytuacjach zapalnych, stosowanie bardziej delikatnych technik, takich jak Roll, jest zdecydowanie bardziej wskazane. Nieodpowiedni dobór techniki może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, dlatego tak ważne jest, aby osoby z problemami z dziąsłami konsultowały się ze specjalistami oraz stosowały się do wydawanych przez nich zaleceń. Zastosowanie niewłaściwych metod w niewłaściwych okolicznościach może skutkować nie tylko nasiloną bolesnością, ale również prowadzić do długotrwałych problemów zdrowotnych w obrębie jamy ustnej.

Pytanie 27

Pacjent, który miesiąc temu zakończył leczenie zębów, zwrócił się po raz pierwszy o pełną dokumentację medyczną w żądanym zakresie. Jak należy postąpić w tej sytuacji?

A. lekarz jest zobligowany, na prośbę pacjenta, wydać kserokopię jego pełnej dokumentacji stomatologicznej z okresu leczenia, nie pobierając opłat za jej sporządzenie.

B. lekarz ma prawo wydać pacjentowi kompletną oryginalną dokumentację, nie sporządzając kopii dla archiwum.

C. można udostępnić pacjentowi odpisy wyników badań, które są mu potrzebne do celów osobistych, jednak nie udostępnia się całości dokumentacji.

D. można przekazać pacjentowi pełną dokumentację tylko na podstawie przedstawionego nakazu sądowego dotyczącego wydania dokumentacji.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, pacjent ma prawo do dostępu do swojej dokumentacji medycznej, w tym do pełnej dokumentacji stomatologicznej, na żądanie. Lekarz jest zobowiązany do wydania pacjentowi kserokopii dokumentacji bez pobierania dodatkowych opłat za jej sporządzenie. Przepisy te mają na celu zapewnienie pacjentom przejrzystości w zakresie ich zdrowia oraz umożliwienie im korzystania z historii leczenia, szczególnie przy potrzebie konsultacji u innego specjalisty. W praktyce oznacza to, że lekarz powinien mieć przygotowane procedury dotyczące wydawania dokumentacji oraz odpowiednio przeszkolony personel, aby proces ten odbywał się sprawnie i w zgodzie z obowiązującymi normami. Przykładowo, jeśli pacjent planuje zmianę lekarza, posiadanie pełnej dokumentacji może być kluczowe dla kontynuacji leczenia. Należy pamiętać, że dokumentacja medyczna jest własnością placówki, jednak pacjent ma prawo do jej wglądu i otrzymania kopii. Zasady te są zgodne z Ustawą o prawach pacjenta oraz Rzeczniku Praw Pacjenta.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jakie narzędzie maszynowe o spirali na końcu jest używane do wypełniania kanału korzeniowego?

A. K-Reamer

B. igła Druxa

C. plugger

D. S-File

Igła Druxa to bardzo specyficzne narzędzie używane w endodoncji. Ma spiralną końcówkę, która świetnie sprawdza się przy wypełnianiu kanału korzeniowego. Ta konstrukcja sprawia, że igła dokładnie dopasowuje się do kształtu kanału, co jest naprawdę ważne, żeby uzyskać dobre efekty w leczeniu. Wypełniając kanał, chodzi nie tylko o to, żeby usunąć zakażoną tkankę, ale też o to, żeby zapobiec przyszłym infekcjom. Użycie igły Druxa pozwala na precyzyjne wprowadzenie materiału wypełniającego, co zwiększa szczelność i trwałość wypełnienia. Moim zdaniem, korzystanie z odpowiednich narzędzi, jak igły Druxa, jest zgodne z tym, co zalecają standardy w endodoncji, i to ma duży wpływ na pomyślność leczenia. Dodatkowo, korzystanie z obrazowania radiologicznego może pomóc ocenić, jak dobrze wypełniono kanał i czy nie było jakichś błędów – to z kolei jest ważne dla sukcesu w dłuższej perspektywie.

Pytanie 30

Które zęby najprędzej tracą mineralizację podczas leczenia aparatami ortodontycznymi w przypadku niewystarczającej higieny jamy ustnej?

A. Górne i dolne drugie trzonowce.

B. Dolne siekacze centralne oraz górne pierwsze przedtrzonowce.

C. Górne siekacze boczne oraz dolne pierwsze przedtrzonowce.

D. Górne i dolne pierwsze trzonowce.

Siekacze boczne górne oraz pierwsze przedtrzonowce dolne są szczególnie narażone na odwapnienie podczas leczenia ortodontycznego przy niedostatecznej higienie jamy ustnej. To zjawisko związane jest z ich anatomiczną lokalizacją oraz funkcją. Siekacze boczne górne znajdują się w obszarze, gdzie często gromadzi się płytka nazębna, a ich kształt sprzyja zatrzymywaniu resztek pokarmowych. Ponadto, ich bliskość do zębów trzonowych, które są obciążane podczas żucia, może prowadzić do trudności w utrzymaniu odpowiedniej higieny. W przypadku aparatów stałych, metalowe zamki i druty mogą dodatkowo ograniczać dostęp do tych zębów podczas szczotkowania. Z tego powodu, kluczowe jest uświadomienie pacjentów o znaczeniu prawidłowej higieny jamy ustnej, szczególnie w czasie leczenia ortodontycznego. Standardy branżowe zalecają stosowanie dodatkowych narzędzi, takich jak szczoteczki międzyzębowe, nici dentystyczne czy irygatory, aby efektywnie ograniczyć ryzyko odwapnienia. Znajomość tych aspektów jest istotna dla każdego pacjenta korzystającego z aparatów ortodontycznych.

Pytanie 31

Stopniowe przekazywanie wiedzy uczniom w szkole podstawowej podczas kilku spotkań przez cały rok szkolny, wprowadzając nowe zestawy informacji, jest zgodne z zasadami prowadzenia wychowania zdrowotnego według zasady

A. efektywności

B. receptywności

C. trwałości i elastyczności

D. systematyczności i systemowości

Odpowiedź "systematyczności i systemowości" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zasady, która podkreśla konieczność wprowadzenia wiedzy w sposób uporządkowany i przemyślany. W kształceniu uczniów w zakresie wychowania zdrowotnego, kluczowe jest, aby proces edukacji odbywał się w regularnych odstępach czasu, co pozwala na stopniowe przyswajanie nowych informacji oraz umiejętności. Przyjmowanie systematycznego podejścia sprzyja również lepszemu zrozumieniu materiału przez uczniów, co jest potwierdzone w badaniach edukacyjnych, które wskazują, że strukturalne nauczanie wpływa na trwałość zdobytej wiedzy. Dobrym praktycznym przykładem może być wprowadzenie tematów zdrowego stylu życia w kolejnych miesiącach, gdzie każdy temat rozwija się na podstawie poprzedniego. Dzięki takiemu podejściu uczniowie mogą zbudować solidne fundamenty wiedzy, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do lepszej edukacji zdrowotnej. Warto również zwrócić uwagę na to, że metodyka nauczania powinna być dostosowana do wieku i etapu rozwoju uczniów, co jest zgodne z zasadami pedagogiki i psychologii rozwojowej.

Pytanie 32

Zalecenia Skalouda dotyczą dzieci, które

A. nawyki powodują wciąganie dolnej wargi.

B. oddają przez usta.

C. mają nawyk ssania palca.

D. połykają z językiem umieszczonym między zębami.

Odpowiedź, że ćwiczenie według Skalouda zaleca się dzieciom, które oddychają przez usta, jest prawidłowa, ponieważ takie podejście kładzie nacisk na poprawę techniki oddychania, co jest kluczowe dla zdrowia i prawidłowego rozwoju jamy ustnej u dzieci. Oddychanie przez usta może prowadzić do wielu problemów ortodontycznych, takich jak zgryz otwarty czy nieprawidłowe ułożenie zębów. Ćwiczenia zalecane przez Skalouda mają na celu korygowanie tych nawyków, a także wspieranie dzieci w nauce prawidłowego oddychania przez nos. Poprzez regularne ćwiczenia dzieci mogą nauczyć się lepszej kontroli nad swoim oddychaniem, co z kolei wpływa na ich ogólne zdrowie, w tym na układ oddechowy i krążeniowy. W praktyce, ćwiczenia mogą obejmować różnorodne techniki oddechowe, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb dziecka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie ortodoncji i terapii mowy.

Pytanie 33

Jaki aparat jest używany jako narzędzie pomocnicze do diagnozowania zmian związanych z próchnicą?

A. Periotest

B. Kamera wewnątrzustna

C. Pulpometr

D. Vitality Scaner

Kamera wewnątrzustna jest istotnym narzędziem w diagnostyce stomatologicznej, szczególnie w identyfikacji i ocenie zmian próchnicowych. Dzięki jej zastosowaniu dentysta ma możliwość uzyskania wyraźnych, powiększonych obrazów tkanek zębowych, co ułatwia dostrzeganie drobnych, początkowych zmian próchnicowych, które mogą być trudne do zauważenia podczas standardowego badania wzrokowego. Przykładowo, podczas wizyty kontrolnej, użycie kamery wewnątrzustnej pozwala na uchwycenie szczegółów powierzchni zębów oraz podjęcie szybkiej decyzji o konieczności dalszej diagnostyki lub leczenia. Obrazy uzyskane z tego urządzenia mogą być również pomocne w edukacji pacjentów, gdyż wizualizacja zmian zachęca ich do współpracy w zakresie higieny jamy ustnej. Użycie kamery wewnątrzustnej jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, które kładą nacisk na precyzyjność diagnostyki i efektywne leczenie, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące jej skuteczności w identyfikacji próchnicy.

Pytanie 34

W czasie przygotowań do wykonania badania elektropobudliwości miazgi zęba u pacjenta z dużym oporem skóry higienistka stomatologiczna powinna

A. usunąć z elektrody czynnej elementy gumowe

B. dokładnie osuszyć elektrodę bierną

C. zwilżyć zęby pacjenta solą fizjologiczną

D. zwilżyć wodą elektrodę bierną

Zwilżenie wodą elektrody biernej to kluczowy krok w przygotowaniu do badania elektropobudliwości miazgi zęba. Elektrode bierną należy nawilżyć, aby poprawić przewodnictwo elektryczne i zminimalizować opór skóry pacjenta, co jest szczególnie istotne w przypadku osób z wysokim poziomem oporu. Woda działa jako medium przewodzące, co pozwala na efektywniejsze przeprowadzenie prądu przez skórę i tkanki, co z kolei umożliwia dokładniejsze pomiary. Standardem w praktyce stomatologicznej jest zapewnienie optymalnych warunków dla badań diagnostycznych. Na przykład, w przypadku pacjentów z otyłością lub chorobami dermatologicznymi, które mogą wpływać na opór skóry, nawilżenie elektrody biernej staje się jeszcze bardziej istotne. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu technicznego oraz czystości elektrod, aby zapewnić ich maksymalną efektywność podczas badań. W razie wątpliwości, warto konsultować się z podręcznikami do diagnostyki stomatologicznej oraz protokołami badawczymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania przed procedurami diagnostycznymi.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakiego typu test stosuje się do weryfikacji skuteczności biologicznej procesu sterylizacji w autoklawie?

A. Sporal A

B. Bowie-Dicka

C. Helix

D. Sporal S

Sporal A to wskaźnik biologiczny, który jest powszechnie stosowany do monitorowania skuteczności procesów sterylizacji w autoklawach. Zawiera on przetrwalniki bakterii Geobacillus stearothermophilus, które są bardzo odporne na działanie wysokotemperaturowej pary wodnej. W momencie, gdy autoklaw przeprowadza cykl sterylizacji, przetrwalniki powinny zostać zniszczone, co potwierdza skuteczność procesu. Przeprowadzając test Sporal A, sterylizowane próbki są wystawiane na działanie autoklawu, a następnie poddawane analizie w laboratorium, by sprawdzić, czy doszło do wzrostu bakterii. Ta metoda jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 11138, które określają wymagania dla wskaźników biologicznych w sterylizacji. Praktyczne zastosowanie testu Sporal A jest kluczowe w szpitalach i laboratoriach, gdzie sterylizacja narzędzi medycznych jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności procedur medycznych.

Pytanie 37

Jaki system oznaczania zębów stosuje dwie cyfry arabskie do ich identyfikacji?

A. Palmera

B. Haderupa

C. Viohla

D. Zsigmondy’ego

System znakowania Viohla jest szeroko stosowany w stomatologii do precyzyjnego oznaczania zębów, wykorzystując metodę oznaczania ich za pomocą dwóch cyfr arabskich. Pierwsza cyfra reprezentuje quadrant w jamie ustnej, a druga cyfra wskazuje konkretny ząb w obrębie tego kwadrantu. Na przykład, ząb oznaczony jako 11 to górny prawy siekacz, podczas gdy 36 oznacza dolny lewy ząb trzonowy. Taki system zapewnia jasność komunikacji między specjalistami oraz ułatwia dokumentację i monitorowanie zdrowia jamy ustnej pacjentów. Dodatkowo, znajomość tego systemu jest niezbędna podczas pracy z elektronicznymi kartotekami pacjentów, które często korzystają z tego oznaczenia. Stosowanie standardów, takich jak system Viohla, wspiera również zrozumienie i identyfikację zębów w międzynarodowej literaturze stomatologicznej, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności w opiece nad pacjentem.

Pytanie 38

Obniżone wydzielanie śliny, które objawia się suchością błony śluzowej jamy ustnej i uczuciem jej przesuszenia, pojawiające się między innymi w przebiegu chorób gorączkowych, w niektórych schorzeniach ślinianek oraz w wyniku atrofii gruczołów ślinowych po napromienianiu, określane jest mianem

A. kserostomii

B. kandydozy

C. paradontozy

D. perystomii

Kserostomia to stan charakteryzujący się zmniejszonym wydzielaniem śliny, co prowadzi do uczucia suchości w jamie ustnej oraz wysychania błony śluzowej. Jest to poważny problem zdrowotny, który może być wynikiem wielu czynników, w tym chorób gorączkowych, dysfunkcji gruczołów ślinowych, a także skutków ubocznych leczenia, takiego jak napromienianie. W praktyce klinicznej, kserostomia jest istotna, ponieważ ślina odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia, ochronie zębów oraz w utrzymywaniu zdrowia jamy ustnej. Osoby z kserostomią są bardziej narażone na rozwój próchnicy, chorób dziąseł oraz infekcji grzybiczych, takich jak kandydoza. W przypadku diagnozy kserostomii, stosuje się różne metody leczenia, w tym stosowanie sztucznej śliny, zwiększenie spożycia płynów, a także zmiany w diecie, które mogą wspierać produkcję śliny. Dobre praktyki obejmują regularne kontrole stomatologiczne oraz edukację pacjentów na temat prawidłowej higieny jamy ustnej.

Pytanie 39

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do badania ran?

A. perioluks

B. dłuto chirurgiczne

C. łyżeczka zębodołowa

D. zgłębnik chirurgiczny

Zgłębnik chirurgiczny to narzędzie medyczne używane w celu sondowania ran, co pozwala na dokładne ocenienie głębokości oraz charakterystyki uszkodzenia tkanek. Jego budowa, często z cienką, elastyczną końcówką, umożliwia precyzyjne dotarcie do trudno dostępnych miejsc w obrębie rany. Użycie zgłębnika chirurgicznego jest kluczowe w wielu procedurach chirurgicznych, jako że pozwala lekarzom na ocenę obrażeń oraz na odpowiedni dobór dalszego leczenia. Przykładowo, w przypadku ran pooperacyjnych, zgłębnik może pomóc w ocenie stanu tkanki i ewentualnych infekcji. W praktyce klinicznej, stosowanie zgłębników jest zgodne z wytycznymi American College of Surgeons, które podkreślają znaczenie dobrze przeprowadzanych badań i oceny ran w kontekście jakości opieki zdrowotnej. Dzięki swojej funkcjonalności, zgłębnik chirurgiczny stał się podstawowym narzędziem w chirurgii i medycynie ratunkowej, co czyni go niezastąpionym w procesie diagnostyki i leczenia urazów.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej