Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 18:03
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 18:11

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie są główne cechy architektury klient-serwer?

A. Komunikacja odbywa się bezpośrednio między urządzeniami klienckimi
B. Serwer pełni rolę pasywnego odbiorcy danych od klientów
C. Dane są przechowywane i przetwarzane na serwerze, a klient wysyła żądania i odbiera odpowiedzi
D. Każdy klient funkcjonuje niezależnie od pozostałych
Architektura klient-serwer to model, w którym dane są przechowywane i przetwarzane na serwerze, a klient wysyła żądania i odbiera odpowiedzi. Model ten umożliwia centralizację zasobów, co prowadzi do łatwiejszego zarządzania aplikacjami i zwiększonego bezpieczeństwa. Klient-serwer jest podstawą działania aplikacji webowych, usług sieciowych oraz baz danych. Dzięki temu architektura ta umożliwia wielu użytkownikom jednoczesny dostęp do tych samych danych, co czyni ją wydajnym rozwiązaniem dla rozproszonych systemów informatycznych. Serwery mogą obsługiwać różne rodzaje klientów, takie jak przeglądarki, aplikacje mobilne czy urządzenia IoT, co sprawia, że jest to wszechstronny model stosowany w wielu branżach.

Pytanie 2

Teoria wyznaczania celów definiuje właściwie sformułowany cel jako SMART, od pierwszych liter słów: specyficzny, Mierzalny, Ambitny, Realny oraz Terminowy. Wskaź, który cel wymaga wysiłku i stanowi wyzwanie dla pracownika?

A. Terminowy
B. Ambitny
C. Mierzalny
D. Specyficzny
Cel ambitny (Achievable) w kontekście teorii SMART oznacza taki, który wymaga wysiłku i stanowi wyzwanie, ale jednocześnie jest osiągalny. Cele ambitne motywują pracowników do działania i podnoszenia swoich kwalifikacji, co prowadzi do rozwoju zawodowego.

Pytanie 3

Jakie jest podstawowe działanie w ochronie miejsca zdarzenia?

A. Zagwarantowanie stabilności ciała rannego
B. Zagwarantowanie odpowiedniego oświetlenia
C. Usunięcie niebezpiecznych przedmiotów z otoczenia
D. Zastosowanie sterylnych materiałów opatrunkowych
Z mojego doświadczenia, usunięcie niebezpiecznych rzeczy z miejsca, gdzie doszło do wypadku, to naprawdę kluczowa sprawa. Dzięki temu zmniejszamy szanse na dodatkowe obrażenia i możemy lepiej pomóc poszkodowanemu, nie narażając siebie na ryzyko. Na przykład, warto odsunąć ostre narzędzia, wyłączyć działające maszyny czy podnieść ciężkie przedmioty, które mogłyby kogoś zranić. Takie działania są istotne w każdej sytuacji, czy to wypadek na drodze, czy w pracy.

Pytanie 4

Jaki modyfikator umożliwia dostęp do elementu klasy z każdego miejsca w kodzie?

A. Private
B. Public
C. Protected
D. Static
Modyfikator 'Public' umożliwia dostęp do składowych klasy z dowolnego miejsca w programie, zarówno w ramach tej samej klasy, jak i poza nią. To najbardziej otwarty modyfikator dostępu, który pozwala na tworzenie interfejsów API, umożliwiających korzystanie z publicznych metod i właściwości przez inne klasy oraz moduły. W praktyce oznacza to, że publiczne metody są widoczne globalnie, co pozwala na ich wywoływanie bez ograniczeń. Jest to przydatne w przypadkach, gdy dana funkcjonalność musi być dostępna w różnych częściach programu lub aplikacji.

Pytanie 5

Jakie jest znaczenie klasy abstrakcyjnej?

A. Klasa, która zawsze dziedziczy z klasy bazowej
B. Klasa, która może być dziedziczona, ale nie można jej instancjonować
C. Klasa, która może zawierać zarówno metody zdefiniowane, jak i niezdefiniowane (czysto wirtualne)
D. Klasa, która nie może posiadać żadnych metod
Klasa abstrakcyjna to klasa, która może zawierać zarówno metody zdefiniowane, jak i niezdefiniowane (czysto wirtualne). Jest to kluczowy element programowania obiektowego, który pozwala na tworzenie hierarchii klas i wymuszanie implementacji określonych metod w klasach pochodnych. Klasy abstrakcyjne nie mogą być instancjonowane – służą jedynie jako szablony dla innych klas. Przykładem jest klasa 'Figura', która zawiera metodę 'ObliczPole()', ale konkretna implementacja tej metody jest dostarczana przez klasy pochodne, takie jak 'Kwadrat' czy 'Koło'.

Pytanie 6

W standardzie dokumentacji testów oprogramowania IEEE 829-1998 opisany jest dokument, który zawiera dane o tym, jakie przypadki testowe były wykorzystane, przez kogo i czy zakończyły się sukcesem. Co to jest?

A. Plan Testów
B. Specyfikacja Procedury Testowej
C. Raport Podsumowujący Testy
D. Dziennik Testów
Test Log to dokument, który rejestruje wszystkie przeprowadzone przypadki testowe, informacje o ich wykonaniu oraz wyniki. Umożliwia śledzenie przebiegu testów i analizę ich efektywności. Jest to kluczowy element dokumentacji testowej, który pozwala zidentyfikować powtarzające się błędy oraz ocenę jakości kodu na podstawie przeszłych wyników.

Pytanie 7

Który z wymienionych elementów NIE stanowi części instrukcji dla użytkownika programu?

A. Opis testów jednostkowych
B. Rozwiązywanie problemów związanych z użytkowaniem aplikacji
C. Instrukcje dotyczące obsługi poszczególnych funkcji aplikacji
D. Opis metody instalacji aplikacji
Instrukcja użytkownika programu zawiera opisy dotyczące sposobu instalacji aplikacji, konfiguracji oraz obsługi poszczególnych funkcji. Jest to kluczowy dokument pomagający użytkownikom w szybkim wdrożeniu się w pracę z oprogramowaniem. Zawiera również sekcje dotyczące rozwiązywania typowych problemów oraz wskazówki, jak efektywnie korzystać z narzędzi i funkcji aplikacji. Instrukcja użytkownika może być dostępna w formie elektronicznej (PDF, strony WWW) lub papierowej, a jej celem jest uproszczenie procesu wdrażania oraz ograniczenie liczby zgłoszeń do działu wsparcia technicznego. Dokumentacja tego typu stanowi również ważny element budowania pozytywnego doświadczenia użytkownika (UX).

Pytanie 8

Który z poniższych kodów realizuje przedstawiony fragment algorytmu?

Ilustracja do pytania
A. Kod 2
B. Kod 3
C. Kod 1
D. Kod 4
Kod 3 jest poprawną implementacją przedstawionego algorytmu. Jego struktura i sposób działania odpowiadają założeniom algorytmu, co prowadzi do uzyskania prawidłowego wyniku.

Pytanie 9

Jakie cechy posiada model prototypowy w zakresie zarządzania projektami?

A. Rozwojem produktu w sposób iteracyjny w krótkich cyklach
B. Szczegółowym planowaniem każdego etapu projektu przed jego realizacją
C. Realizowaniem pełnej wersji produktu przed przeprowadzeniem testów
D. Przygotowaniem wersji systemu w ograniczonym zakresie w celu uzyskania opinii od użytkownika
Model prototypowy w zarządzaniu projektami to taka sprytna technika, gdzie tworzymy coś w rodzaju wczesnej wersji systemu, czyli prototypu. To nam pozwala zebrać opinie od użytkowników i przetestować różne pomysły zanim w ogóle weźmiemy się za pełną wersję. Fajną sprawą jest to, że gdy mamy ten prototyp, to łatwiej wyłapać błędy, zanim wszystko zostanie w pełni zbudowane. Największa zaleta? Możemy dostosować i poprawiać aplikację na podstawie tego, co mówią użytkownicy. Dzięki temu ryzyko, że stworzymy coś, co nie spełnia ich oczekiwań, jest znacznie mniejsze. Prototypy to często chleb powszedni w projektach UX/UI, aplikacjach webowych czy oprogramowaniu dla firm, gdzie tak istotne jest, by dobrze trafiać w potrzeby końcowych użytkowników.

Pytanie 10

Jakie działania należy podjąć, aby uniknąć nieskończonej rekurencji w danej funkcji?

A. Dodać warunek zakończenia w funkcji
B. Zastosować iterację zamiast rekurencji
C. Wykorzystać automatyczny debugger w kompilatorze
D. Rozszerzyć zakres zmiennych globalnych
Warunek stopu to taki kluczowy element w rekurencji, który właściwie mówi, kiedy funkcja powinna przestać się wywoływać. Jak masz ten warunek, to funkcja wraca z wynikiem zamiast kręcić się w kółko, co mogłoby prowadzić do jakiegoś szaleństwa, tzn. przepełnienia stosu. Myślę, że warto zwrócić uwagę, że dodanie tego warunku to naprawdę podstawowa sprawa w programowaniu, bo bez niego wszystko może się posypać i przestanie działać tak, jak powinno.

Pytanie 11

Jaki rodzaj ataku hakerskiego polega na bombardowaniu serwera ogromną ilością żądań, co prowadzi do jego przeciążenia?

A. Phishing
B. Man-in-the-Middle
C. DDoS
D. SQL Injection
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zasypywaniu serwera dużą ilością zapytań, co prowadzi do jego przeciążenia i unieruchomienia. W tym rodzaju ataku, hakerzy wykorzystują sieć skompromitowanych komputerów, znanych jako botnety, aby wysłać ogromne ilości nieautoryzowanych żądań do docelowego serwera w krótkim czasie. Celem DDoS jest spowodowanie, że serwer nie jest w stanie odpowiedzieć na prawidłowe zapytania od autentycznych użytkowników, co skutkuje awarią usługi. Przykłady ataków DDoS obejmują SYN Flood, UDP Flood oraz HTTP Flood, gdzie każdy z tych typów wykorzystuje różne protokoły i metody do zablokowania normalnego ruchu. Standardy takie jak RFC 793 definiują protokół TCP, który może być narażony na ataki SYN Flood. Ważne jest, aby organizacje stosowały odpowiednie środki zabezpieczające, takie jak systemy detekcji intruzów (IDS), firewalle, oraz usługi ochrony DDoS, aby minimalizować ryzyko i skutki tych ataków.

Pytanie 12

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

Ilustracja do pytania
A. Switch
B. Spinner
C. RatinoBar
D. SeekBar
Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 13

Jakie polecenie w Gicie jest używane do zapisywania zmian w lokalnym repozytorium?

A. git commit
B. git pull
C. git clone
D. git push
Polecenie 'git commit' zapisuje zmiany w lokalnym repozytorium Git. Jest to kluczowy krok w procesie kontroli wersji, ponieważ każdy commit tworzy nową migawkę (snapshot) projektu, która może być w przyszłości przywrócona lub porównana z innymi wersjami. Polecenie to jest często używane razem z opcją -m, która umożliwia dodanie wiadomości opisującej zmiany. Dzięki temu możliwe jest efektywne śledzenie historii zmian w projekcie i przywracanie wcześniejszych wersji w razie potrzeby. Git commit to podstawowe narzędzie w pracy zespołowej nad kodem, szczególnie w środowisku deweloperskim, gdzie wersjonowanie jest niezbędne do zapewnienia stabilności kodu i łatwej współpracy.

Pytanie 14

Szablon MojaTablica oferuje funkcjonalność tablicy z indeksami oraz elementami różnych typów. W oparciu o pokazany kod, który wykorzystuje ten szablon do tworzenia tablicy asocjacyjnej, wskaż definicję, która posługuje się szablonem do zainicjowania tablicy, gdzie indeksami są liczby całkowite, a elementami są napisy?

Ilustracja do pytania
A. int tab2[] = new MojaTablica()
B. MojaTablica tab2 = MOjaTablica()
C. MojaTablica tab2 = new MojaTablica()
D. int tab2 = new MojaTablica()
Aby utworzyć tablicę asocjacyjną w oparciu o szablon, należy zainicjalizować ją przy użyciu właściwej składni: MojaTablica tab2 = new MojaTablica();. Tego typu deklaracja tworzy obiekt tablicy, gdzie klucze są liczbami całkowitymi, a wartości przechowywane w tablicy to napisy. Tablice asocjacyjne to potężne narzędzie pozwalające na szybkie wyszukiwanie i przechowywanie danych, bazujące na unikalnych kluczach, co umożliwia efektywne zarządzanie złożonymi strukturami danych.

Pytanie 15

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku
B. Łatwość w zmianie kodu maszynowego
C. Generowanie dynamicznych struktur danych
D. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu
Zaletą wykorzystania pseudokodu podczas projektowania algorytmu jest jego czytelność i prostota, dzięki czemu jest zrozumiały nawet dla osób, które nie są biegłe w programowaniu. Pseudokod pozwala skupić się na logice działania algorytmu bez konieczności przestrzegania ścisłej składni konkretnego języka programowania. Dzięki temu proces projektowania jest szybszy, a algorytm można łatwo przełożyć na dowolny język programowania. Pseudokod ułatwia również współpracę między programistami i analitykami, wspierając tworzenie i dokumentowanie złożonych rozwiązań.

Pytanie 16

W C++ mechanizm programowania obiektowego, który wykorzystuje funkcje wirtualne (ang. Virtual) i umożliwia programiście pominięcie kontroli klasy pochodnej podczas wywoływania metod, nazywa się

A. hermetyzacją
B. dziedziczeniem
C. przeciążeniem
D. polimorfizmem
Polimorfizm to mechanizm w programowaniu obiektowym, który pozwala na wywoływanie metod na obiektach różnych klas przez wspólny interfejs lub klasę bazową. Dzięki temu programista może pisać bardziej elastyczny i modułowy kod, w którym konkretna implementacja metody jest wybierana w czasie działania programu. Kluczową rolę w polimorfizmie odgrywają funkcje wirtualne (virtual), które umożliwiają nadpisanie metod w klasach dziedziczących. Polimorfizm upraszcza rozbudowę aplikacji i minimalizuje potrzebę wielokrotnego pisania tego samego kodu, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Przykładem jest klasa Figura, która może mieć metody obliczania pola powierzchni, a klasy dziedziczące, takie jak Kolo i Kwadrat, implementują te metody w sposób specyficzny dla swojej geometrii.

Pytanie 17

W zestawieniu zaprezentowano doświadczenie zawodowe pracowników firmy IT. Do stworzenia aplikacji front-end powinien/powinna zostać wyznaczony/a

Ilustracja do pytania
A. Anna
B. Krzysztof
C. Patryk
D. Ewa
Krzysztof to naprawdę świetny wybór na budowę aplikacji front-end, bo zna Angulara, który jest jednym z najpopularniejszych frameworków do aplikacji jednostronicowych. Dzięki Angularowi można tworzyć dynamiczne i responsywne interfejsy, co jest mega ważne w projektach front-end. Ogólnie rzecz biorąc, ten framework opiera się na komponentach, co zdecydowanie ułatwia pracę z kodem i pozwala na jego ponowne wykorzystanie. W połączeniu z TypeScriptem, Angular daje duże możliwości, bo mocne typowanie zmniejsza ryzyko błędów i poprawia czytelność kodu. Zrozumienie, jak działa aplikacja i jakie są dobre praktyki, takie jak modularność czy testowanie, też jest istotne, żeby wykorzystać Angulara w pełni. Krzysztof ma tę wiedzę i potrafi wdrażać najlepsze praktyki, jak architektura MVC, co sprawia, że aplikacje są bardziej skalowalne i łatwiejsze w utrzymaniu. Dodatkowo, Angular robi też sporo, żeby aplikacje działały szybko, co jest ważne dla doświadczenia użytkownika. Dlatego wybierając Krzysztofa, mamy pewność, że projekt będzie zgodny z nowymi standardami i spełni oczekiwania użytkowników w zakresie interfejsu.

Pytanie 18

Metoda tworzenia algorytmu polegająca na dzieleniu go na dwa lub więcej mniejszych podproblemów, aż do momentu, gdy ich rozwiązanie stanie się proste, jest techniką

A. dziel i zwyciężaj
B. najkrótszej ścieżki
C. heurystyczną
D. komiwojażera
Strategia znana jako 'dziel i zwyciężaj' to sposób, w jaki można podejść do rozwiązywania problemów w algorytmice. Chodzi o to, żeby rozdzielić większy problem na mniejsze kawałki, które są już łatwiejsze do ogarnięcia. Robimy to, aż każdy z tych kawałków da się rozwiązać bez większego trudu. Jak już mamy rozwiązania tych mniejszych problemów, to je łączymy, żeby uzyskać odpowiedź na nasz pierwotny problem. Przykłady? No to mamy algorytm sortowania szybkiego (Quicksort) oraz Mergesort, które świetnie sobie radzą z porządkowaniem danych, dzieląc je na mniejsze części. Jak patrzy się na to z perspektywy analizy algorytmów, to ta strategia często prowadzi do lepszej złożoności obliczeniowej, co sprawia, że jest naprawdę przydatna w praktyce, zwłaszcza w informatyce. W książce Cormena i innych, 'Introduction to Algorithms', można znaleźć sporo informacji na temat tych metod i ich zastosowań, co czyni je naprawdę istotnymi w obszarze programowania i analizy danych.

Pytanie 19

Programista pragnie wybrać algorytm, który najszybciej przetwarza dane w jego aplikacji. Na podstawie złożoności obliczeniowej przedstawionej w tabeli, należy wskazać algorytm numer

Ilustracja do pytania
A. 2 lub 3
B. 1 lub 5
C. 4
D. 3
Algorytm numer 4 w tabeli złożoności obliczeniowej działa najszybciej, co wynika z jego niskiej złożoności czasowej. Algorytmy o niższej złożoności są bardziej efektywne przy dużych zbiorach danych.

Pytanie 20

Jaką cechą charakteryzuje się sieć asynchroniczna?

A. Dane są przesyłane jedynie w określonych przedziałach czasowych
B. Wymaga synchronizacji zegarów
C. Jest bardziej niezawodna od sieci synchronicznej
D. Dane są przesyłane w sposób nieciągły, bez synchronizacji zegarów
Sieci asynchroniczne to rodzaj systemów komunikacyjnych, w których dane są przesyłane w sposób nieciągły, co oznacza, że nie wymagają one synchronizacji zegarów pomiędzy urządzeniami. W takich sieciach, każda jednostka przesyła dane w dowolnym momencie, co zwiększa elastyczność i efektywność komunikacji. Przykładem zastosowania sieci asynchronicznych są systemy oparte na protokołach, takich jak UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter), które są powszechnie używane w mikrokomputerach oraz różnych urządzeniach elektronicznych. W kontekście standardów, sieci asynchroniczne są często stosowane w komunikacji szeregowej, gdzie dane są przesyłane bez ustalonych ram czasowych, co pozwala na redukcję opóźnień i zwiększenie przepustowości. W praktyce, taki model komunikacji jest idealny w sytuacjach, gdzie ciągłość przesyłu danych nie jest kluczowa, jak w przypadku transmisji danych z czujników czy urządzeń IoT, gdzie urządzenia mogą nadawać dane, gdy są gotowe, a nie w ustalonych interwałach czasowych.

Pytanie 21

W zaprezentowanym wideo przedstawiono narzędzie do tworzenia interfejsu użytkownika, dla którego automatycznie generuje się

A. obsługa przycisku ekranu dotykowego
B. kod Java
C. obsługa wciśniętego przycisku
D. kod XML
W kreatorze interfejsu użytkownika automatycznie generowany jest kod XML, który opisuje układ i właściwości elementów interfejsu. XML jest standardem w tworzeniu interfejsów dla aplikacji na platformy Android i WPF.

Pytanie 22

Jakie informacje zawiera dokumentacja realizacji projektu?

A. Podręcznik użytkownika dla końcowych odbiorców aplikacji
B. Dane dotyczące faz wdrożenia aplikacji w środowisku produkcyjnym
C. Zestawienie błędów wykrytych w trakcie testów
D. Strategia marketingowa aplikacji
Dokumentacja wdrożenia projektu zawiera informacje o etapach implementacji aplikacji w środowisku produkcyjnym. Obejmuje ona szczegółowe procedury instalacji, konfiguracji serwerów, zależności systemowych oraz sposób integracji aplikacji z innymi narzędziami. Tego rodzaju dokumentacja jest niezbędna dla zespołów DevOps i administratorów systemów, ponieważ umożliwia płynne przenoszenie aplikacji z etapu testowego do środowiska produkcyjnego. Zawiera również instrukcje dotyczące kopii zapasowych, planów awaryjnych oraz sposobów monitorowania aplikacji po wdrożeniu. Prawidłowo przygotowana dokumentacja wdrożeniowa minimalizuje ryzyko błędów i przyspiesza proces uruchamiania aplikacji na serwerach produkcyjnych.

Pytanie 23

Przedstawiono funkcjonalnie równoważne fragmenty kodu aplikacji Angular oraz React.js.

Ilustracja do pytania
A. obsługę zdarzenia przesłania formularza
B. wyświetlanie w konsoli przeglądarki danych pobranych z pól formularza w czasie rzeczywistym, gdy użytkownik je wypełnia
C. funkcję, która zapisuje do zmiennych f lub e dane z pola <input> formularza
D. funkcję, która wypełnia dane w formularzu podczas jego inicjalizacji
Oba fragmenty kodu, zarówno w Angularze jak i React.js, pokazują obsługę zdarzenia zatwierdzenia formularza. W Angularze zdarzenie submit jest obsługiwane poprzez przypisanie funkcji submit do atrybutu ngSubmit. Ta funkcja otrzymuje jako argument obiekt formularza, a następnie wypisuje jego wartość w konsoli za pomocą f.value. Jest to zgodne z dobrymi praktykami Angulara, gdzie korzysta się z dwukierunkowego wiązania danych i obiektu formularza do zarządzania danymi wejściowymi. W przypadku React.js funkcja handleSubmit jest przypisywana do zdarzenia onSubmit formularza. W tej funkcji nie tylko logujemy dane wejściowe, ale również używamy e.preventDefault(), aby zapobiec domyślnemu działaniu formularza, co jest standardową praktyką w React.js, gdzie zarządzamy stanem komponentów samodzielnie. W obu przypadkach kluczową czynnością jest reakcja na zdarzenie wysłania formularza, co pozwala na dalsze przetwarzanie danych wejściowych, walidację lub wysyłanie ich do serwera.

Pytanie 24

Które z podejść do tworzenia aplikacji najlepiej uwzględnia przyszłe zmiany w funkcjonalności?

A. Pisanie kodu bez jakiejkolwiek dokumentacji
B. Skupienie się tylko na estetce aplikacji
C. Zastosowanie modularnej architektury aplikacji
D. Tworzenie bez wcześniejszej specyfikacji technicznej
Użycie modularnej architektury aplikacji to najlepsze podejście do projektowania systemów, które muszą uwzględniać przyszłe modyfikacje funkcjonalności. Modularność pozwala na podział aplikacji na mniejsze, niezależne komponenty, które mogą być rozwijane, testowane i aktualizowane niezależnie od siebie. Takie podejście zwiększa elastyczność, ułatwia zarządzanie kodem i pozwala na szybkie wdrażanie nowych funkcji bez konieczności ingerencji w cały system. Architektura modularna jest szczególnie przydatna w dużych projektach, gdzie zmiany są częste, a wymagania dynamicznie się zmieniają.

Pytanie 25

Który z wymienionych frameworków służy do budowy aplikacji webowych w C#?

A. Angular
B. Django
C. React.js
D. ASP.NET Core
ASP.NET Core to nowoczesny, wydajny i skalowalny framework opracowany przez Microsoft, który jest przeznaczony do budowy aplikacji webowych w języku C#. ASP.NET Core umożliwia tworzenie dynamicznych stron internetowych, API oraz aplikacji mikroserwisowych. Jego modularność i wsparcie dla kontenerów (Docker) oraz chmury sprawiają, że jest to jeden z najczęściej wybieranych frameworków w środowiskach enterprise. ASP.NET Core obsługuje zarówno aplikacje serwerowe, jak i aplikacje klient-serwer, a dzięki technologii Razor Pages i Blazor pozwala na budowanie aplikacji, w których logika biznesowa jest ściśle zintegrowana z warstwą prezentacji. Dodatkowo ASP.NET Core oferuje wbudowane mechanizmy do zarządzania tożsamością użytkowników, autoryzacji i autentykacji, co czyni go doskonałym wyborem do tworzenia aplikacji biznesowych oraz korporacyjnych.

Pytanie 26

Jakie elementy powinny być ujęte w dokumentacji programu?

A. Szczegóły dotyczące konfiguracji serwera
B. Strategia marketingowa aplikacji
C. Opis funkcji, klas i zmiennych w kodzie
D. Zestawienie błędów zidentyfikowanych w trakcie testów
Opis funkcji, klas i zmiennych w kodzie to kluczowy element dokumentacji programu. Tego rodzaju dokumentacja pozwala na lepsze zrozumienie struktury aplikacji, jej logiki biznesowej oraz wzajemnych zależności pomiędzy poszczególnymi komponentami. Dokumentacja techniczna obejmuje szczegółowe informacje na temat implementacji, interfejsów API, schematów baz danych oraz sposobów integracji z innymi systemami. Dzięki niej programiści mogą szybciej wdrażać się w projekt, a błędy i niejasności są minimalizowane. Kompleksowa dokumentacja zawiera także przykłady użycia poszczególnych funkcji, co dodatkowo ułatwia rozwój i rozbudowę aplikacji. W dobrze prowadzonym projekcie dokumentacja kodu jest na bieżąco aktualizowana, co zwiększa jego przejrzystość i wspiera proces refaktoryzacji.

Pytanie 27

Która z wymienionych bibliotek pozwala na obsługę zdarzeń związanych z myszą w aplikacjach desktopowych?

A. Qt
B. Django
C. TensorFlow
D. Numpy
Numpy to biblioteka do obliczeń numerycznych w języku Python i nie posiada narzędzi do obsługi zdarzeń graficznych w aplikacjach desktopowych. Django to framework do budowy aplikacji webowych w Pythonie, koncentrujący się na backendzie, a nie na tworzeniu GUI czy interakcji z myszą. TensorFlow to biblioteka do uczenia maszynowego i przetwarzania danych, nieprzystosowana do tworzenia aplikacji desktopowych obsługujących zdarzenia myszki i klawiatury.

Pytanie 28

Jaką rolę odgrywa program Jira?

A. Zarządzanie edycjami systemu operacyjnego
B. Modyfikowanie arkuszy kalkulacyjnych
C. Planowanie, śledzenie oraz raportowanie zadań projektowych
D. Produkcja grafik 3D
Jira to jedno z najpopularniejszych narzędzi do zarządzania projektami, wykorzystywane głównie w metodykach Agile i Scrum. Umożliwia planowanie, monitorowanie i raportowanie zadań projektowych na różnych etapach ich realizacji. Dzięki elastycznym tablicom kanban i sprintom, Jira pozwala zespołom programistycznym śledzić postępy, zarządzać backlogiem oraz efektywnie przydzielać zasoby. Funkcjonalności takie jak automatyzacja procesów, śledzenie błędów (bug tracking) i integracja z innymi narzędziami (np. GitHub, Bitbucket) sprawiają, że Jira jest wszechstronnym rozwiązaniem do zarządzania nawet najbardziej złożonymi projektami. Dzięki generowanym raportom i wykresom burndown, menedżerowie mogą dokładnie analizować tempo pracy i podejmować decyzje w oparciu o dane.

Pytanie 29

Ile kilobajtów (KB) znajduje się w jednym megabajcie (MB)?

A. 1024
B. 100
C. 10
D. 1000
W informatyce jednostki pamięci są często używane do określenia pojemności danych. 1 megabajt (MB) równa się 1024 kilobajtom (KB) w systemie binarnym, który jest podstawowym systemem liczbowym używanym w komputerach. Wynika to z faktu, że komputery operują w systemie binarnym, gdzie wartości są potęgami liczby 2. Z definicji, 1 MB to 2 do potęgi 20 bajtów, co daje 1048576 bajtów. Kiedy dzielimy tę wartość przez 1024, otrzymujemy 1024 kilobajty. W praktyce, ta konwersja jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania pamięcią oraz określania rozmiarów plików. Na przykład, przy pobieraniu plików z internetu, znając tę konwersję, można lepiej oszacować czas pobierania oraz zarządzanie przestrzenią dyskową. Warto również zauważyć, że niektóre systemy operacyjne i producenci sprzętu używają systemu dziesiętnego, w którym 1 MB to 1000 KB, co prowadzi do nieporozumień. Dlatego znajomość różnic między systemami binarnym i dziesiętnym jest kluczowa dla zrozumienia pojemności pamięci komputerowej i odpowiednich jednostek.

Pytanie 30

Jaką funkcję pełnią okna dialogowe niemodalne?

A. wstrzymywania działania aplikacji w czasie wprowadzania oraz zatwierdzania danych
B. prezentowania komunikatów, które wymagają potwierdzenia, aby kontynuować działanie aplikacji
C. zarządzania stanem aplikacji za pomocą systemów menu
D. zarządzania ustawieniami aplikacji, jako okno, które pozostaje widoczne na ekranie przez cały czas trwania aplikacji
Okna dialogowe niemodalne umożliwiają interakcję z innymi elementami aplikacji nawet wtedy, gdy są otwarte. Są często wykorzystywane w ustawieniach aplikacji, pozwalając użytkownikowi na wprowadzanie zmian i jednoczesne korzystanie z innych funkcji programu.

Pytanie 31

Które z poniżej wymienionych afirmacji najtrafniej charakteryzuje proces interpretacji kodu?

A. Analiza struktury kodu przed tłumaczeniem
B. Tłumaczenie kodu źródłowego na język maszynowy w czasie rzeczywistym
C. Generowanie bibliotek dynamicznych dla programu
D. Tworzenie pliku wykonywalnego
Interpretacja kodu to proces tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy w czasie rzeczywistym, instrukcja po instrukcji. Jest to charakterystyczne dla języków takich jak Python, JavaScript i Ruby, które używają interpreterów. Dzięki temu program jest wykonywany od razu, bez konieczności wcześniejszego generowania pliku wykonywalnego. Zaletą interpretacji jest szybka analiza i możliwość natychmiastowego testowania kodu, co przyspiesza proces debugowania i prototypowania aplikacji.

Pytanie 32

Jakie jest zastosowanie iteratora w zbiorach?

A. Do generowania kopii zbiorów
B. Do iterowania po elementach zbioru
C. Do zmiany rodzaju zbioru w trakcie działania aplikacji
D. Do usuwania elementów ze zbioru
Iterator w kolekcjach umożliwia przechodzenie przez elementy kolekcji w określonym porządku. Jest to abstrakcyjny obiekt, który pozwala na iterowanie po różnych strukturach danych, takich jak listy, wektory czy zbiory, bez konieczności znajomości ich wewnętrznej implementacji. Iteratory umożliwiają wykonywanie operacji na elementach kolekcji, takich jak odczyt, modyfikacja lub usuwanie, co czyni je niezwykle użytecznymi w programowaniu obiektowym. Dzięki iteratorom kod staje się bardziej czytelny i mniej podatny na błędy.

Pytanie 33

Jaką funkcję spełniają atrybuty klasy w programowaniu obiektowym?

A. Zapisują wartości lokalne w funkcjach
B. Określają globalne stałe programu
C. Zawierają informacje opisujące stan obiektu
D. Umożliwiają przeprowadzanie operacji na obiektach
Zmienne lokalne w metodach przechowują wartości tymczasowe i są usuwane po zakończeniu wykonywania metody, co odróżnia je od pól klasy, które istnieją tak długo, jak istnieje obiekt. Stałe globalne programu są dostępne z każdego miejsca w kodzie, ale nie są związane z konkretną instancją obiektu – ich wartość nie zmienia się dla różnych obiektów. Operacje wykonywane na obiektach są definiowane przez metody klasy, a nie przez pola – pola jedynie przechowują dane, natomiast metody określają zachowanie obiektów i umożliwiają interakcję z nimi.

Pytanie 34

Jaką rolę odgrywa interpreter w kontekście programowania?

A. Generuje plik wykonywalny dla systemu operacyjnego
B. Przekłada kod źródłowy na język maszynowy w trakcie działania programu
C. Łączy kod źródłowy z zewnętrznymi bibliotekami
D. Zoptymalizowuje wydajność aplikacji w środowisku produkcyjnym
Interpreter tłumaczy kod źródłowy na język maszynowy instrukcja po instrukcji, co oznacza, że każda linia kodu jest analizowana i wykonywana na bieżąco. Dzięki temu programy interpretowane, takie jak te w Pythonie, Ruby czy JavaScript, mogą być szybko testowane i uruchamiane bez konieczności wcześniejszej kompilacji. Interpretacja pozwala na elastyczność w procesie rozwoju, ponieważ zmiany w kodzie są widoczne natychmiast po zapisaniu pliku. To czyni interpreter idealnym narzędziem do prototypowania i budowania aplikacji w dynamicznych środowiskach.

Pytanie 35

Który z etapów umożliwia zwiększenie efektywności aplikacji przed jej wydaniem?

A. Tworzenie interfejsu graficznego
B. Dodawanie komentarzy do kodu
C. Testowanie jednostkowe
D. Optymalizacja kodu
Optymalizacja kodu to kluczowy etap poprawy wydajności aplikacji przed jej publikacją. Polega na eliminacji zbędnych operacji, poprawie algorytmów oraz minimalizacji użycia zasobów, co pozwala na szybsze działanie aplikacji i zmniejszenie jej zapotrzebowania na pamięć. Optymalizacja kodu obejmuje również refaktoryzację, czyli przekształcenie kodu w bardziej czytelną i efektywną formę bez zmiany jego funkcjonalności. Dzięki optymalizacji aplikacje działają płynniej, szybciej się ładują i oferują lepsze doświadczenie użytkownika, co ma kluczowe znaczenie dla SEO oraz pozycjonowania aplikacji w wyszukiwarkach. Dodatkowo, zoptymalizowany kod jest łatwiejszy w utrzymaniu i rozwijaniu, co przekłada się na długoterminowe korzyści dla zespołu deweloperskiego.

Pytanie 36

Jakie jest najważniejsze właściwość algorytmów szyfrowania symetrycznego?

A. Zastosowanie odmiennych kluczy do szyfrowania i deszyfrowania
B. Szyfrowanie wyłącznie tekstowych plików
C. Funkcjonowanie bez użycia klucza
D. Zastosowanie identycznego klucza do szyfrowania oraz deszyfrowania
Algorytmy szyfrowania symetrycznego to takie, które używają tego samego klucza do szyfrowania i deszyfrowania danych. To jedna z najstarszych metod i, co ważne, bardzo często stosowanych, bo działa dość szybko i nie wymaga wielkich zasobów. Przykłady, które na pewno słyszałeś, to AES i DES. Symetryki są super w komunikacji sieciowej, przy przechowywaniu danych, a także w różnych protokołach bezpieczeństwa. Fajnie, że są szybkie, ale z drugiej strony trzeba pamiętać o tym, żeby klucz był bezpiecznie przechowywany, bo to może stanowić nie lada problem.

Pytanie 37

Z analizy złożoności obliczeniowej algorytmów sortowania dla dużych zbiorów danych (powyżej 100 elementów) wynika, że najefektywniejszą metodą jest algorytm sortowania:

Ilustracja do pytania
A. bąbelkowego
B. przez zliczanie
C. przez scalanie
D. kubełkowego
Sortowanie przez zliczanie (Counting Sort) to jeden z najszybszych algorytmów sortowania dla dużych zbiorów danych, jeśli zakres wartości jest ograniczony. Algorytm działa w czasie O(n+k), gdzie n to liczba elementów, a k to zakres wartości. Jest to algorytm stabilny, co oznacza, że zachowuje kolejność elementów o tej samej wartości. Counting Sort jest szczególnie efektywny w przypadku danych numerycznych o ograniczonym przedziale wartości, co czyni go idealnym rozwiązaniem do sortowania dużych zbiorów danych w krótkim czasie.

Pytanie 38

Która z metod zarządzania projektem jest oparta na przyrostach realizowanych w sposób iteracyjny?

A. Model spiralny
B. Metodyki zwinne (Agile)
C. Model prototypowy
D. Model wodospadowy (waterfall)
Metodyki zwinne, czyli Agile, są naprawdę ciekawe, bo stawiają na iteracyjne podejście. To znaczy, że po trochu, krok po kroku realizujemy projekt, a każda iteracja dostarcza nam kawałek działającego produktu. Dzięki temu możemy łatwo dostosować się do zmieniających się wymagań klienta. W moim doświadczeniu, to świetny sposób na rozwijanie aplikacji, bo pozwala nam regularnie testować i wprowadzać zmiany. W Agile najważniejsza jest współpraca z klientem i szybkie dostarczanie wartości, co czyni ten model bardzo efektywnym, zwłaszcza w szybko zmieniających się warunkach.

Pytanie 39

Do implementacji w aplikacji jednokierunkowej funkcji skrótu, zwanej funkcją haszującą, można wykorzystać algorytm

A. MD5
B. AES
C. RSA
D. DES
MD5 to popularny algorytm haszujący, który generuje skróty (hash) dla danych wejściowych. Jest stosowany w kryptografii do tworzenia sum kontrolnych i weryfikacji integralności danych, choć obecnie jest uważany za podatny na kolizje.

Pytanie 40

Jakie kroki należy podjąć, aby skutecznie zabezpieczyć dane na komputerze?

A. Nie używać kopii zapasowych
B. Przechowywać dane na niezabezpieczonych nośnikach przenośnych
C. Systematycznie aktualizować oprogramowanie i wykonywać kopie zapasowe
D. Dzielić się hasłami do plików z współpracownikami
Regularne aktualizowanie oprogramowania oraz tworzenie kopii zapasowych to kluczowe działania zapewniające bezpieczeństwo danych na komputerze. Aktualizacje łatają luki w zabezpieczeniach i eliminują błędy, które mogą zostać wykorzystane przez hakerów. Kopie zapasowe chronią dane przed utratą spowodowaną awarią sprzętu, atakiem ransomware lub przypadkowym usunięciem. Najlepszą praktyką jest przechowywanie kopii zapasowych w różnych miejscach – lokalnie i w chmurze – co dodatkowo zwiększa poziom zabezpieczenia przed nieprzewidzianymi sytuacjami.