Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 12 lutego 2025 07:55
Data zakończenia: 12 lutego 2025 08:20

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile minimum opakowań DPPL o pojemności 600 litrów należy zastosować do przewozu 3 300 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C?

Fragment Załącznika A umowy ADR – przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Temperatura wrzenia (początek wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 7 cystern.

B. 8 cystern.

C. 6 cystern.

D. 5 cystern.

Aby przewieźć 3 300 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C, zastosowanie opakowań DPPL o pojemności 600 litrów jest istotne ze względu na wydajność i bezpieczeństwo transportu. Zgodnie z obowiązującymi normami, dla materiału o tej temperaturze wrzenia obowiązuje stopień napełnienia wynoszący 92%, co pozwala na efektywne wykorzystanie pojemności opakowań. W rezultacie, efektywna pojemność jednego opakowania wynosi 552 litry (600 litrów x 0,92). Dzieląc 3 300 litrów przez 552 litry, otrzymujemy 5,98. Po zaokrągleniu do pełnych cystern otrzymujemy 6, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i przepisami przewozu materiałów niebezpiecznych. Dlatego, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu i zminimalizować ryzyko, poprawną odpowiedzią jest 6 cystern. Prawidłowe obliczenia i dobór odpowiednich opakowań są kluczowe dla zminimalizowania ryzyka wycieków i zapewnienia zgodności z regulacjami branżowymi.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, w pomieszczeniach zamkniętych nie jest dozwolone użytkowanie wózków

A. spalinowych

B. elektrycznych

C. gazowych (CNG)

D. gazowych (LPG)

Używanie wózków spalinowych w pomieszczeniach zamkniętych jest niedopuszczalne ze względu na emisję szkodliwych spalin, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie pracowników oraz ogólne bezpieczeństwo w miejscu pracy. Spaliny te zawierają tlenek węgla, azotany oraz inne substancje toksyczne, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zatrucia. Przepisy BHP oraz normy, takie jak PN-EN 1726, jasno określają, że wózki transportowe w pomieszczeniach zamkniętych powinny być napędzane alternatywnymi źródłami energii, takimi jak prąd elektryczny, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zagrożeń zdrowotnych. Dla przykładu, wózki elektryczne są znacznie bardziej przyjazne dla środowiska i nie emitują szkodliwych gazów, co czyni je odpowiednim wyborem w obiektach zamkniętych, takich jak magazyny czy hale produkcyjne. Zastosowanie wózków elektrycznych przyczynia się również do zmniejszenia hałasu, co ma pozytywny wpływ na komfort pracy w zamkniętych przestrzeniach.

Pytanie 4

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2018 r.	2019 r.	2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]	10 500	10 450	10 670
Dysponowany czas pracy [h]	10 800	10 800	10 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]	29 760	32 088	34 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]	32 000	38 200	40 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]	9 960	9 980	10 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]	10 800	10 800	10 800
Stopień wykorzystania środka transportu = ^{przewieziony ładunek rzeczywisty [t]}/_{ładunek możliwy do przewiezienia [t]} × 100

A. 84%

B. 86%

C. 110%

D. 93%

Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to widać, że mogą być pewne nieporozumienia z obliczeniami i interpretacją tych wyników. Procentowe wskaźniki wykorzystania mają pokazywać, jak efektywnie działa transport, a błędne ich zrozumienie może prowadzić do większych problemów. Jeśli ktoś wybrał 93% czy 110%, to widać, że nie za bardzo rozumie, jak to działa. To nie może przekraczać 100%, bo to znaczyłoby, że przewoźnik przewiózł więcej niż mógł, co jest niemożliwe. A 86% czy 93% mogą wynikać z błędnego zaokrąglania, co jest częstym błędem w obliczeniach procentowych. Ważne, by zawsze dokładnie odnosić się do danych i korzystać z odpowiednich wzorów. Również warto znać standardy w branży, które mówią o tym, jak efektywność transportu powinna być mierzona, żeby mieć wiarygodne dane do analizy. W praktyce często zdarza się skupić na niekompletnych danych lub nie mieć pełnego kontekstu, co prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 5

Przedstawiona naklejka ADR, umieszczona na opakowaniu transportowym informuje, że zawarty w nim ładunek jest substancją

A. promieniotwórczą.

B. trującą.

C. zakaźną.

D. żrącą.

Naklejka ADR, którą widzisz, to znak ostrzegawczy dla substancji zakaźnych, co jest potwierdzone obecnością symbolu biohazardu oraz numeru 6. W klasyfikacji ADR, substancje zakaźne są zdefiniowane jako materiały, które mogą powodować zarażenie ludzi lub zwierząt. Znajomość tych oznaczeń jest kluczowa w logistyce i transporcie materiałów niebezpiecznych, ponieważ niewłaściwe obchodzenie się z takimi ładunkami może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Przykładem zastosowania wiedzy o substancjach zakaźnych jest transport materiałów medycznych, takich jak próbki krwi, które wymagają szczególnej ostrożności i odpowiednich środków bezpieczeństwa. Pracownicy transportu muszą być przeszkoleni w zakresie identyfikacji, klasyfikacji oraz odpowiedniego reagowania na incydenty związane z takimi substancjami. Właściwe oznakowanie i przestrzeganie standardów ADR są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w trakcie transportu, jak i w przypadku wszelkich awarii lub incydentów.

Pytanie 6

Tabela przedstawia harmonogram pracy kierowcy, który ma przewieźć ładunek na odległość 400 km, jadąc ze średnią prędkością 50 km/h. Załadunek towaru będzie trwał około 1 godziny i rozpocznie się o godzinie 7:00. Między 12:30 a 13:15 przewiduje się

Czas	Czynność	Przejechane kilometry
7:00		0
7:00 – 8:00		0
8:00 – 12:30		225
12:30 – 13:15		0
13:15 – 16:45		175

A. rozładunek.

B. załadunek.

C. przewóz.

D. przerwę.

Przerwa w czasie pracy kierowcy jest kluczowym elementem zarządzania czasem i efektywnością transportu. W kontekście przedstawionego harmonogramu, przedział czasowy od 12:30 do 13:15 nie zawiera żadnej czynności związanej z przewozem, załadunkiem, ani rozładunkiem, co jednoznacznie sugeruje, że jest to czas przeznaczony na odpoczynek. Zgodnie z przepisami prawa drogowym i normami branżowymi, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania określonych przerw w trakcie długotrwałej pracy, co ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa na drogach oraz zdrowia kierowcy. Praktyką jest, że po określonym czasie pracy, który nie powinien przekraczać 4,5 godziny bez przerwy, kierowcy muszą odpocząć przez co najmniej 45 minut. Zrozumienie harmonogramów pracy i odpowiednie planowanie przerw to umiejętności niezbędne w branży transportowej, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa operacji transportowych. W tym przypadku, przerwa przewidziana w harmonogramie jest zgodna z tymi praktykami.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Obowiązki i prawa określone w umowie handlowej, dotyczące organizacji transportu towarów, pokrywania kosztów związanych z ich przewozem, ubezpieczeniem i odprawami celnymi to

A. gestia transportowa

B. kontyngent

C. akredytywa

D. kongestia transportowa

Kongestia transportowa to zjawisko związane z przeciążeniem infrastruktury transportowej, które może prowadzić do opóźnień w dostawach. Odpowiedź ta nie odnosi się bezpośrednio do praw i obowiązków wynikających z kontraktu handlowego, lecz raczej do problemów operacyjnych, jakie mogą pojawić się w trakcie transportu. Akredytywa to forma zabezpieczenia płatności, która nie dotyczy organizacji transportu ani obowiązków z tym związanych. W kontekście handlu międzynarodowego, akredytywa jest stosowana do zapewnienia, że sprzedawca otrzyma zapłatę po spełnieniu określonych warunków, co nie ma związku z logistyką transportową. Kontyngent to natomiast ograniczenie ilościowe lub wartościowe w handlu, co także nie ma zastosowania do kwestii organizacji transportu. Te niepoprawne odpowiedzi pokazują typowe błędy myślowe, takie jak mylenie terminów związanych z logistyką i finansami. Praktyka wskazuje, że kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z terminów oraz ich zastosowania w kontekście prawa handlowego i praktyk transportowych. Takie zrozumienie pozwala na skuteczniejsze zarządzanie procesami logistycznymi oraz minimalizowanie ryzyk związanych z transportem towarów.

Pytanie 9

Która umowa definiuje standardy, jakie powinny spełniać środki transportowe do przewozu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. INTERBUS

B. AGN

C. ATP

D. SMGS

Odpowiedź ATP (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów szybko psujących się się) jest prawidłowa, ponieważ definiuje normy i wymagania, które muszą być spełnione przez środki transportu używane do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Dokument ten reguluje m.in. kwestie dotyczące temperatury transportu, sposobu pakowania oraz wymogów sanitarnych, aby zapewnić zachowanie świeżości i bezpieczeństwa produktów. Przykładem zastosowania norm ATP może być transport produktów mleczarskich, które wymagają utrzymania określonej temperatury, aby uniknąć ich zepsucia. Zastosowanie standardów ATP przyczynia się do minimalizacji strat żywności oraz zwiększenia zaufania konsumentów do jakości transportowanych produktów. Ważne jest również, aby firmy transportowe były świadome i przestrzegały tych norm, co ma kluczowe znaczenie dla całego łańcucha dostaw. Warto również zwrócić uwagę na to, że przestrzeganie umowy ATP wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstw, które mają możliwość oferowania wysokiej jakości usług transportowych.

Pytanie 10

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy: − długość: 9 379 mm − masa własna: 3 100 kg − maksymalna ładowność: 18,5 t	Parametry naczepy: − długość: 10 816 mm − masa własna: 3 800 kg − maksymalna ładowność: 24,0 t
A.	B.
Parametry naczepy: − długość: 12 382 mm − masa własna: 4 100 kg − maksymalna ładowność: 27,0 t	Parametry naczepy: − długość: 11 060 mm − masa własna: 5 400 kg − maksymalna ładowność: 36,5 t
C.	D.

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Optymalna naczepa podkontenerowa do transportu kontenera 40 ft musi spełniać kluczowe wymagania dotyczące ładowności i wymiarów. W przypadku naczepy C, jej ładowność wynosząca 27,0 t jest wystarczająca, aby pomieścić całkowitą masę kontenera oraz ładunku, która wynosi 26 t (3 000 kg masy własnej kontenera plus 23 000 kg ładunku). Dodatkowo, naczepa C oferuje odpowiednią długość, aby obsłużyć kontener o długości 12,2 m, co jest istotne z punktu widzenia stabilności podczas transportu. Dobrą praktyką w branży transportowej jest upewnienie się, że naczepa nie tylko spełnia wymogi ładunkowe, ale także jest zgodna z przepisami dotyczącymi transportu, w tym z normami bezpieczeństwa. Nieprawidłowy dobór naczepy może prowadzić do problemów z legalnością transportu oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia ładunku. Używając naczepy C, zapewniasz sobie nie tylko zgodność z normami, ale również efektywność operacyjną, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 11

Które urządzenie należy zastosować do rozładunku wagonu przewożącego węgiel luzem?

A. Urządzenie 2.

B. Urządzenie 3.

C. Urządzenie 1.

D. Urządzenie 4.

Przenośnik taśmowy, czyli urządzenie oznaczone jako 2, to naprawdę dobry wybór do rozładunku wagonów, w których jest węgiel luzem. Te przenośniki są stworzone po to, by skutecznie przenosić materiały sypkie, więc świetnie sprawdzą się w branży węglowej. Dzięki ich konstrukcji można szybko i bezpiecznie przesuwać spore ilości materiału, co zdecydowanie przyspiesza cały proces rozładunku. Co więcej, przenośniki taśmowe mogą obsługiwać różne typy materiałów, co sprawia, że są naprawdę wszechstronne. Z mojego doświadczenia, warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie efektywności. Używając przenośnika taśmowego, możemy osiągnąć te cele. Oprócz tego, w przypadku transportu węgla, często są one wyposażane w różne zabezpieczenia, co znacząco zmniejsza ryzyko uszkodzenia zarówno materiału, jak i całego systemu. Dlatego przenośniki taśmowe to naprawdę dobre rozwiązanie do rozładunku.

Pytanie 12

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Odział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Dolnośląski.

B. Pomorski.

C. Mazowiecki.

D. Małopolski.

Odpowiedź "Małopolski" jest poprawna, ponieważ wskaźnik niezawodności taboru w tym oddziale wynosi 98%, co czyni go liderem wśród pozostałych oddziałów przedsiębiorstwa. Wskaźnik niezawodności taboru jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w branży transportowej, gdyż odzwierciedla niezawodność i gotowość pojazdów do realizacji usług. Wysoki wskaźnik niezawodności oznacza, że tabor jest w dobrej kondycji technicznej, co przekłada się na minimalizację przestojów oraz większą satysfakcję klientów. W praktyce oznacza to również, że oddział może lepiej planować i zarządzać swoimi zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu flotą. Warto zauważyć, że w branży transportowej osiągnięcie wskaźnika niezawodności na poziomie 98% znacznie przewyższa średnią branżową, co może skutkować lepszym wizerunkiem firmy oraz większymi zyskami. W kontekście strategii rozwoju przedsiębiorstwa, zwiększenie niezawodności taboru powinno być priorytetem, co podkreśla znaczenie efektywnego zarządzania i inwestycji w nowoczesne technologie oraz regularną konserwację pojazdów.

Pytanie 13

Paleta EUR o masie 22 kg ma wymiary 1 200 × 800 × 144 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowność 1,5 tony. Jaką maksymalną liczbę opakowań o wymiarach 200 mm × 200 mm × 150 mm (dł. × szer. × wys.) i masie brutto 20 kg można umieścić na palecie EUR, jeśli ładunek może być składowany na wysokość 1 m?

A. 96 sztuk

B. 120 sztuk

C. 48 sztuk

D. 75 sztuk

Zrozumienie maksymalnej liczby opakowań, które można umieścić na palecie EUR, wymaga uwzględnienia kilku kluczowych aspektów, które często są pomijane. Wiele osób koncentruje się wyłącznie na wymiarach palety oraz opakowań, nie biorąc pod uwagę ograniczeń wynikających z ładowności palety. Paleta EUR ma ładowność 1,5 tony, co jest kluczowym czynnikiem podczas obliczania maksymalnej ilości towaru, który można na niej umieścić. Na przykład, choć można teoretycznie umieścić 96 opakowań, to ze względu na ich masę brutto 20 kg każde, całkowita masa wyniosłaby 1920 kg, co przekracza ładowność palety. Z tego powodu, pomimo możliwości fizycznego upakowania większej ilości opakowań, rzeczywiste ograniczenie wynika z wagi towaru. Należy również pamiętać, że istnieje praktyczna zasada, aby nie przekraczać 70-80% maksymalnej ładowności palety, co zapewnia stabilność ładunku podczas transportu. Zatem, ignorowanie wymogów ładowności prowadzi do nieprawidłowych wniosków i może skutkować problemami w transporcie i logistyce. Kluczowe jest, aby przy planowaniu ładunków stosować analizy zarówno pod kątem wymiarów, jak i ładowności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Przedstawione logo - "Transports Internationaux Routiers" dotyczy tranzytu towarów w transporcie międzynarodowym

A. kolejowym.

B. samochodowym.

C. intermodalnym.

D. lotniczym.

Odpowiedź samochodowym jest prawidłowa, ponieważ logo "Transports Internationaux Routiers" (TIR) odnosi się bezpośrednio do międzynarodowego systemu tranzytu towarów w transporcie drogowym. System TIR został opracowany w celu uproszczenia procedur celnych i umożliwienia płynnego przewozu towarów pomiędzy krajami członkowskimi. Użycie TIR pozwala na przewóz towarów w zamkniętych pojazdach, co minimalizuje ryzyko kradzieży oraz zniszczenia ładunku. Dzięki temu przeładowania na granicach są znacząco ograniczone, co przyspiesza czas dostawy. Przykładem praktycznego zastosowania systemu TIR jest transport kontenerów z Europy do Azji, gdzie formalności celne są uproszczone, a czas tranzytu jest krótszy. System ten jest zgodny z konwencją TIR, która została przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest uznawana za jedną z najlepszych praktyk w międzynarodowym transporcie drogowym. Warto również dodać, że uczestnicy systemu TIR muszą spełniać określone wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zabezpieczeń przewożonych towarów.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do załadunku kontenerów na naczepy podkontenerowe, jeśli plac składowy kontenerów znajduje się w odległości 200 metrów od miejsca, gdzie oczekują pojazdy na załadunek?

A. Wóz podsiębierny

B. Stacjonarny żuraw portowy

C. Stacjonarną suwnicę bramową

D. Przenośnik rolkowy

Przenośnik rolkowy, choć użyteczny w niektórych aplikacjach do transportu materiałów, nie jest odpowiednim rozwiązaniem do załadunku kontenerów na naczepy podkontenerowe, zwłaszcza na większych odległościach. Jego konstrukcja ogranicza mobilność, co stanowi istotny problem, gdy plac składowy jest oddalony od miejsca załadunku. Użytkowanie przenośnika rolkowego w kontekście załadunku kontenerów wymagałoby dodatkowych urządzeń do przetransportowania kontenerów do samego przenośnika, co zwiększałoby czas i koszty operacyjne. Stacjonarny żuraw portowy, mimo że jest to potężne urządzenie zdolne do podnoszenia ciężkich ładunków, również nie jest praktycznym wyborem w opisanej sytuacji z uwagi na jego ograniczoną mobilność i potrzebę zapewnienia odpowiedniej infrastruktury, co często wiąże się z dodatkowymi kosztami oraz czasem przestojów. Stacjonarna suwnica bramowa, z drugiej strony, jest odpowiednia do pracy w obrębie stałych instalacji, ale nie sprawdzi się w kontekście załadunku kontenerów w sposób elastyczny i szybki, jak to ma miejsce w przypadku wozu podsiębiernego. Wybór niewłaściwego urządzenia na etapie planowania operacji logistycznych może prowadzić do znacznych opóźnień i zwiększenia kosztów, co jest kluczowe w branży transportowej, gdzie czas to pieniądz.

Pytanie 19

Stawka za pracę urządzenia wynosi 150 zł za godzinę. Firma działa w systemie dwuzmianowym, wykonując 8 godzin na każdą zmianę, uwzględniając 30-minutowe przerwy w czasie każdej zmiany. Jaka będzie całkowita kwota za pracę urządzenia w ciągu dnia?

A. 2 250 zł

B. 1 200 zł

C. 2 400 zł

D. 2 050 zł

Wiele osób może popełnić błąd, obliczając dzienny koszt pracy urządzenia, pomijając istotne szczegóły dotyczące czasu pracy oraz kosztów. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie założyć, że koszt pracy wynosi 150 zł za każdą pełną godzinę w ciągu 24 godzin, co prowadzi do obliczenia 3 600 zł dziennie (150 zł x 24 godziny). Taki sposób myślenia ignoruje rzeczywisty czas pracy urządzenia, który w tym przypadku jest ograniczony do 15 godzin dziennie. Inni mogą z kolei źle interpretować długość zmiany, myląc 8 godzin z 8 godzinami pracy, nie uwzględniając przerw, co mogłoby skutkować obliczeniami opartymi na 16 godzinach pracy (dwie zmiany po 8 godzin), prowadząc do błędnego wyniku 2 400 zł (150 zł x 16 godz.). Istotne jest, aby w analizach finansowych uwzględniać wszystkie czynniki wpływające na koszt pracy, takie jak przerwy, cykle pracy oraz efektywne godziny, które pozwalają na rzetelną kalkulację kosztów. Tylko w ten sposób można podejmować świadome decyzje biznesowe oraz optymalizować wydatki na produkcję. Dobrą praktyką jest również regularne analizowanie kosztów i ich wpływu na rentowność operacyjną, aby uniknąć takich typowych błędów w przyszłości.

Pytanie 20

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. wtórnikiem dokumentu przewozowego

B. oryginałem dokumentu przewozowego

C. grzbietem dokumentu przewozowego

D. cedułą dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 21

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)

Tom II Część 5 Procedury nadawcze

Dział 5.4 Dokumentacja

5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

A. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.

B. po zaistniałym wypadku drogowym.

C. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.

D. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.

Odpowiedź "przed wyjazdem z ładunkiem w trasę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Umową ADR, przewoźnik ma obowiązek dostarczenia instrukcji pisemnych załodze pojazdu przed rozpoczęciem transportu materiałów niebezpiecznych. To kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowców, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego. Przygotowanie przed wyjazdem pozwala załodze nie tylko na zapoznanie się z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z przewożonym ładunkiem, ale również na przyswojenie procedur działania w przypadku wystąpienia wypadku. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni mieć czas na zrozumienie wszystkich instrukcji, co może wpłynąć na ich reakcję w sytuacjach kryzysowych. Ponadto, zgodność z wymogami ADR nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale również chroni firmę przed konsekwencjami prawnymi związanymi z niewłaściwym przewozem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 22

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który przebył 25 km w czasie 30 minut?

A. 60 km/h

B. 40 km/h

C. 30 km/h

D. 50 km/h

Średnia prędkość pojazdu obliczana jest jako stosunek pokonanej odległości do czasu, w którym ta odległość została pokonana. W tym przypadku pojazd pokonał 25 km w czasie 30 minut. Aby obliczyć średnią prędkość, należy najpierw przeliczyć czas z minut na godziny, co daje 0,5 godziny. Następnie, używając wzoru na średnią prędkość: v = s/t, gdzie v to prędkość, s to odległość, a t to czas, otrzymujemy: v = 25 km / 0,5 h = 50 km/h. Taka wiedza jest istotna w wielu dziedzinach, w tym w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie efektywne planowanie tras i obliczanie czasów przejazdu są kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia wydajności. Znajomość zasad obliczania średniej prędkości jest również przydatna w codziennym życiu, np. podczas planowania podróży samochodowych czy korzystania z transportu publicznego, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jednostką ładunkową w formie paletowej jest

A. paleta z ładunkiem umieszczonym na niej, zabezpieczonym przed rozformowaniem

B. platforma służąca do transportu i składowania produktów

C. skrzynia o standardowych wymiarach z ładunkiem w jej wnętrzu

D. sam ładunek, który znajduje się na palecie

Odpowiedzi na to pytanie, które nie wskazują na paletę z zabezpieczonym ładunkiem, nie spełniają definicji paletowej jednostki ładunkowej. Przykładowo, definicja platformy przeznaczonej do przenoszenia i składowania towarów nie uwzględnia specyfiki palet jako jednostek ładunkowych. Platformy mogą być używane do różnorodnych zastosowań, ale nie są one jednolitą jednostką ładunkową, ponieważ nie zawsze zawierają ładunek ani nie są zaprojektowane w sposób zapewniający ich stabilność w transporcie. Sam ładunek rozmieszczony na palecie również nie jest odpowiednią definicją, gdyż istotne jest, że paleta musi być częścią całości, w której to ładunek jest odpowiednio zabezpieczony. Skrzynia o zunifikowanych wymiarach z ładunkiem także nie odzwierciedla zasady paletowania, ponieważ skupia się na innej formie pakowania, a nie na paletach. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących organizacji transportu, ponieważ różne jednostki ładunkowe mają inne właściwości manipulacyjne, co wpływa na efektywność logistyki. Aby skutecznie korzystać z palet jako jednostek ładunkowych, należy stosować się do standardów branżowych oraz najlepszych praktyk, które są kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa w procesach transportowych.

Pytanie 25

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 2 szt.

B. 1 szt.

C. 4 szt.

D. 3 szt.

W odpowiedzi 4 wskazano, że na naczepie o wymiarach 13,6 m długości i 2,48 m szerokości można umieścić 4 sztuki ładunku o długości 3 ldm (1 ldm = 1 m długości x 2,45 m szerokości). W pierwszym etapie obliczeń ustalamy, ile metrów ładunków zmieści się na długości naczepy. Długość naczepy wynosi 13,6 m, co pozwala na umieszczenie maksymalnie 4 sztuk ładunku (13,6 m / 3 m = 4,53). Praktycznie oznacza to, że można umieścić 4 jednostki długości 3 metrów, ponieważ nie możemy umieścić cząstkowej jednostki ładunku. Następnie obliczamy szerokość: 4 sztuki ładunku o szerokości 2,45 m zajmą 9,8 m, co mieści się w dostępnej szerokości naczepy (2,48 m). W praktyce oznacza to, że takie obliczenia pozwalają na optymalizację załadunku i efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej w transporcie, co jest kluczowe w branży logistycznej, aby zminimalizować koszty transportu i zwiększyć efektywność. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy dokonywać takich obliczeń przed załadunkiem, aby uniknąć potencjalnych problemów podczas transportu.

Pytanie 26

Zgodnie z obowiązującymi przepisami cysterna przewożąca aceton może być wypełniona maksymalnie w 90%. Określ, która cysterna nie została poprawnie załadowana pod względem ilości ładunku.

Cysterna	Pojemność cysterny w litrach	Ilość umieszczonego w cysternie acetonu w litrach
A.	21 000	18 900
B.	33 000	30 000
C.	34 000	29 920
D.	37 000	31 450

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące maksymalnych limitów wypełnienia cystern. Wiele osób może sądzić, że skoro inne cysterny, takie jak A, C i D, zawierają pojemności poniżej maksymalnego limitu, mogą być uznawane za poprawnie załadowane. Niestety, ten sposób myślenia nie uwzględnia znaczenia konkretnego kontekstu, jakim jest transport cieczy niebezpiecznych, w tym acetonu. Istotnym elementem jest znajomość pojemności cysterny, który musi być bezwzględnie przestrzegany. Często popełnianym błędem jest zrozumienie zasady maksymalnego wypełnienia jako jedynie sugerowanej wartości, a nie jako ścisłej granicy, co może prowadzić do realnych zagrożeń. Niezrozumienie tej regulacji może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami, takimi jak niekontrolowane wycieki substancji chemicznych. W praktyce, każdy transport substancji niebezpiecznych wymaga dokładnej analizy nie tylko pojemności cysterny, ale także specyfiki przewożonego materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, iż przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnego wypełnienia cystern jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również kwestią bezpieczeństwa dla wszystkich uczestników transportu oraz ochrony środowiska.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Identyfikator umożliwiający monitorowanie pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw to

A. GTIN

B. GSRN

C. GLN

D. SSCC

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, to standardowy identyfikator stosowany w logistyce do śledzenia pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw. Oznaczenie to składa się z 18 cyfr, które pozwalają na jednoznaczną identyfikację każdego opakowania lub kontenera. SSCC jest kluczowym elementem w systemach zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ umożliwia efektywne śledzenie i monitorowanie przepływu towarów. Przykładem zastosowania SSCC może być sytuacja, gdy producent wysyła paletę z towarami do dystrybutora. Każda paleta otrzymuje unikalny kod SSCC, dzięki czemu w systemie ERP można śledzić, gdzie paleta się znajduje, jakie towary zawiera i kiedy została wysłana. SSCC jest także wykorzystywane w procesie zwrotu towarów oraz przy inwentaryzacji, co znacząco usprawnia operacje logistyczne. Zgodność z normami GS1 w zakresie SSCC wspiera automatyzację procesów magazynowych oraz poprawia dokładność danych, co jest kluczowe w dzisiejszym zglobalizowanym świecie biznesu.

Pytanie 29

Oblicz, ile ton ładunku znajduje się w pojeździe o masie własnej 4 t, jeśli maksymalna masa całkowita wynosi 26 t, a wskaźnik wykorzystania ładowności to 1?

A. 4 t

B. 30 t

C. 22 t

D. 26 t

Poprawna odpowiedź to 22 t, ponieważ aby obliczyć ładunek umieszczony w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. Dopuszczalna masa całkowita wynosi 26 t, a masa własna pojazdu to 4 t. Zatem ładunek można obliczyć w ten sposób: 26 t - 4 t = 22 t. W praktyce, znajomość obliczeń związanych z ładownością pojazdów jest kluczowa dla operatorów transportowych, którzy muszą zachować zgodność z normami bezpieczeństwa i efektywności transportu. W branży transportu drogowego, utrzymanie odpowiednich wskaźników wykorzystania ładowności jest kluczowe, aby uniknąć problemów prawnych i zwiększyć rentowność operacji. Dopuszczalne masy całkowite różnią się w zależności od klasy pojazdu, co jest regulowane przepisami prawa, dlatego ważne jest, aby transportować ładunki zgodnie z ustaleniami, a także prowadzić odpowiednią dokumentację potwierdzającą ładowność pojazdu. Warto również pamiętać, że nadmierny ładunek może prowadzić do zwiększonego zużycia paliwa oraz uszkodzenia pojazdu, co podkreśla znaczenie prawidłowego obliczania ładunków.

Pytanie 30

Do elementów kalkulacji kosztu transportu ładunku nie uwzględnia się

A. składki ZUS zarządu firmy

B. amortyzacji pojazdu

C. kwoty mandatów za wykroczenia drogowe

D. czynszu za wynajem pomieszczeń firmy przewozowej

Kwota mandatów za wykroczenia drogowe nie jest uważana za część podstawy kalkulacji ceny za transport ładunku, ponieważ mandaty te są sankcjami, które wynikają z naruszeń przepisów ruchu drogowego. Takie wydatki są zdarzeniami incydentalnymi i nie powinny być wliczane w stałe koszty operacyjne. W praktyce, w celu prawidłowego ustalenia ceny transportu, należy brać pod uwagę jedynie te koszty, które regularnie występują i mają charakter przewidywalny. Do typowych kosztów można zaliczyć amortyzację pojazdu, która uwzględnia zużycie środka transportu w czasie oraz składki ZUS kierownictwa firmy, które są związane z zatrudnieniem personelu. Dobre praktyki w branży transportowej podkreślają znaczenie transparentności w kalkulacji kosztów, co również oznacza, że należy oddzielać koszty operacyjne od ewentualnych kar finansowych, które są wynikiem niewłaściwego zarządzania i przestrzegania przepisów. Przykładowo, firma transportowa powinna skupić się na optymalizacji kosztów operacyjnych, aby uniknąć sytuacji, w której mandaty mają wpływ na rentowność usług.

Pytanie 31

Transport towarów w wyspecjalizowanych naczepach, które są przewożone na adapterach kolejowych, określa się mianem systemu

A. na barana

B. ruchomej drogi

C. wagonów kieszeniowych

D. bimodalnego

Odpowiedź 'bimodalnego' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu transportowego, który wykorzystuje zarówno drogi, jak i koleje do przewozu ładunków. W szczególności w tym kontekście, stosowanie specjalnie dostosowanych naczep na adapterach kolejowych umożliwia elastyczne i efektywne przemieszczanie towarów w różnych warunkach transportowych. W praktyce, systemy bimodalne są wykorzystywane w logistyce do zmniejszenia kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności, a także redukcji emisji CO2 poprzez optymalizację wykorzystania różnych środków transportu. Przykładem takiego zastosowania może być transport kontenerów, które mogą być przewożone zarówno drogami, jak i koleją, co pozwala na łatwiejsze dostosowanie się do warunków rynkowych i dostępnych tras. W branży transportowej systemy bimodalne są uznawane za zgodne z najlepszymi praktykami, co potwierdzają różne normy i standardy, takie jak ISO 9001, które kładą nacisk na efektywność i jakość procesów transportowych.

Pytanie 32

Który typ kodu kreskowego jest używany do identyfikacji opakowań zbiorczych produktów?

A. EAN-8

B. EAN-13

C. ITF-14

D. UPC-A

ITF-14 to taki standardowy kod kreskowy, który używa się do oznaczania opakowań zbiorczych produktów. Jest naprawdę ważny w logistyce i przy zarządzaniu łańcuchem dostaw. Ma 14 cyfr, z czego pierwsze 13 to kod EAN-13, a ostatnia cyfra to kontrolna. Dzięki temu, ITF-14 świetnie identyfikuje zarówno pojedyncze produkty, jak i większe zestawy, co znacznie ułatwia pracę w magazynach i w sprzedaży. Na przykład w handlu detalicznym, kody ITF-14 pomagają w szybkim i dokładnym skanowaniu dużych kartonów przy przyjęciu towaru, co z kolei przyspiesza cały proces. W branży spożywczej, gdzie zarządzanie zapasami to podstawa, korzystanie z ITF-14 pozwala na łatwe śledzenie produktów w dużych opakowaniach. To wszystko pomaga lepiej zarządzać magazynami i unikać strat przez przeterminowanie. Używanie tego kodu też jest ważne, żeby być zgodnym z międzynarodowymi standardami, co jest kluczowe w globalnym handlu.

Pytanie 33

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. traceability

B. Global Positioning System

C. Electronic Data Interchange

D. cargo tracking

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 34

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację

B. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego

C. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego

D. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego

Wiele osób mogących być odpowiedzialnych za eksploatację urządzeń podlegających dozorowi technicznemu często ma błędne wyobrażenie o tym, jakie obowiązki na nich spoczywają przed rozpoczęciem użytkowania. Często pojawia się przekonanie, że wystarczy przeprowadzić rutynowe kontrole lub próby techniczne, aby móc rozpocząć eksploatację urządzenia. Jednak takie podejście nie uwzględnia kluczowego momentu, jakim jest formalne zgłoszenie urządzenia do odpowiedniego organu dozoru technicznego. Odpowiedź wskazująca na przeprowadzenie badań specjalnych, badania urządzenia czy prób technicznych pomija fundamentalny obowiązek zgłoszenia, który jest niezbędny do uzyskania zezwolenia na eksploatację. Zgłoszenie to jest pierwszym krokiem, który uruchamia procedurę oceny technicznej, a bez tego działania, nawet najlepiej przeprowadzone badania mogą okazać się niewystarczające. Niestety, nieznajomość lub ignorowanie tego wymogu może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Eksploatacja urządzeń bez odpowiedniego zgłoszenia i zezwolenia naraża użytkowników na nieprzewidziane sytuacje, mogące skutkować wypadkami, szkodami materialnymi oraz karami finansowymi. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że każdy aspekt eksploatacji urządzenia musi być zgodny z wymaganiami prawnymi oraz standardami bezpieczeństwa, a zgłoszenie to kluczowy element tego procesu.

Pytanie 35

Transport naczepy samochodowej za pomocą wagonu kieszeniowego odbywa się przy użyciu systemu

A. "na barana"

B. Modalohr

C. Cargobeamer

D. "ruchomej drogi"

Przewóz naczepy samochodowej wagonem kieszeniowym realizowany systemem "na barana" jest szczególnie efektywnym rozwiązaniem w kontekście transportu intermodalnego. W tym systemie naczepy są umieszczane na wagonach w sposób, który umożliwia ich przewóz bez konieczności ich rozładunku, co znacznie skraca czas przeładunku i redukuje koszty transportu. W praktyce, system ten pozwala na jednoczesny przewóz naczep i kontenerów, co zwiększa elastyczność w logistyce. Przykładem zastosowania tego systemu jest transport naczep w krajach Europy Zachodniej, gdzie infrastruktura kolejowa jest przystosowana do obsługi tego rodzaju przewozów. Warto zauważyć, że system "na barana" przestrzega standardów bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń ładunku oraz zapewnia stabilność podczas transportu. Dodatkowo, dzięki zaawansowanej technologii monitorowania, operatorzy mogą śledzić prędkość oraz położenie transportowanych naczep, co podnosi standardy obsługi klienta w branży logistycznej.

Pytanie 36

Na podstawie cennika oblicz wysokość opłaty za obsługę jednego pełnego kontenera 20ft, jeżeli wykonane będą następujące czynności: przeładunek ze statku na plac składowy, składowanie przez 7 dni oraz przeładunek z placu składowego na wagon kolejowy.

Cennik
	KONTENERY	J.m.	Pełne		Puste
	KONTENERY	J.m.	20ft	40ft	20ft	40ft
1.	Sztauerka statkowa	szt.	264,00	343,00	176,00	232,00
2.	Przeładunek burta-plac lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
3.	Przeładunek plac samochód/wagon lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
4.	Opłata bezpieczeństwa (ISPS)	szt.	7,40	7,40	-	-
5.	Manipulacja	szt.	253,00	329,00	253,00	329,00
Składowanie:
6.	7 dni wliczone w stawkę przeładunkową		-	-	-	-
7.	Od 8. do 14. dnia	szt./dzień	10,70	21,40	10,70	21,40
8.	Od 15. do 21. dnia	szt./dzień	21,40	43,40	21,40	43,40
9.	Od 22. do 28. dnia	szt./dzień	27,50	54,60	27,50	54,60
10.	Od 29. dnia	szt./dzień	47,40	95,00	47,40	95,00
Stawki taryfy wyrażone są w zł.

A. 253,00 zł

B. 123,00 zł

C. 246,00 zł

D. 264,00 zł

Odpowiedzi 264,00 zł, 123,00 zł i 253,00 zł wydają się wynikać z nieporozumienia co do kosztów związanych z kontenerami. Na przykład, 264,00 zł może sugerować, że przeładunek albo składowanie są za wysokie. Z praktyki wiem, że często myli się te różne opłaty i potem wychodzą błędne obliczenia. Z kolei odpowiedź 123,00 zł chyba nie bierze pod uwagę wszystkich kosztów, jak na przykład składowanie, co sprawia, że widzimy niepełny obraz. Odpowiedź 253,00 zł też nie uwzględnia istotnych kosztów, co może prowadzić do mylnych wniosków. Warto pamiętać, że pomijanie kosztów składowania czy przeładunku to częsty błąd, a jest to kluczowe przy obliczaniu całkowitych wydatków. Dobrze jest zwracać uwagę na każdą pozycję w cenniku i jej zastosowanie w konkretnej usłudze. Zasada due diligence w ocenie kosztów jest naprawdę ważna, żeby uniknąć nieporozumień i niepotrzebnych wydatków w transporcie.

Pytanie 37

Firma zajmująca się transportem uzyskuje zysk jednostkowy wynoszący 0,15 zł/tkm. Aby zrealizować zamierzony zysk całkowity na poziomie 15 000,00 zł, przedsiębiorstwo powinno zrealizować przewozy w wielkości

A. 10 000 tkm

B. 100 000 tkm

C. l0 000 pkm

D. 100000 pkm

Aby obliczyć ilość usług przewozowych potrzebnych do osiągnięcia planowanego zysku ogółem, należy zastosować wzór: Zysk ogółem = Zysk jednostkowy x Ilość przewozów. W naszym przypadku zysk jednostkowy wynosi 0,15 zł/tkm, a planowany zysk ogółem to 15 000,00 zł. Przekształcając wzór, otrzymujemy: Ilość przewozów = Zysk ogółem / Zysk jednostkowy. Po podstawieniu wartości: Ilość przewozów = 15 000,00 zł / 0,15 zł/tkm = 100 000 tkm. Przeanalizowanie tej sytuacji w kontekście branży transportowej pokazuje, jak ważne jest precyzyjne planowanie i kalkulacja kosztów oraz zysków. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe często muszą dostosowywać swoje usługi do zmiennych warunków rynkowych, a zrozumienie, jak zysk jednostkowy wpływa na całkowity zysk, jest kluczowe dla utrzymania rentowności. Takie umiejętności są niezbędne, aby skutecznie zarządzać flotą i optymalizować procesy transportowe, co prowadzi do lepszej efektywności operacyjnej i większej konkurencyjności na rynku.

Pytanie 38

Mikrojednostką ładunkową jest na przykład

A. karton

B. paleta z dodatkowymi nadstawkami

C. skrzynia paletowa

D. pojazd kontenerowy

Karton jest uważany za mikrojednostkę ładunkową, ponieważ jest to jednostka opakowaniowa, która umożliwia efektywne przechowywanie i transport towarów w systemach logistycznych. Mikrojednostki ładunkowe powinny być stosunkowo niewielkie i łatwe do przenoszenia, co czyni karton idealnym rozwiązaniem w wielu branżach. W praktyce, kartony są często używane do pakowania produktów w detalicznym handlu, co umożliwia ich łatwe transportowanie i składowanie. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania jakością w transporcie i magazynowaniu, a odpowiednie użycie mikrojednostek ładunkowych, takich jak karton, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń towarów. Dodatkowo, zastosowanie kartonów jako mikrojednostek ładunkowych umożliwia lepsze zarządzanie przestrzenią magazynową oraz optymalizację kosztów transportu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Warto również zauważyć, że kartony mogą być łatwo recyklowane, co wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju w branży transportowej i opakowaniowej.

Pytanie 39

Jak długo trzeba poczekać na załadunek jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przez wózek widłowy, gdy średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut? O której najpóźniej kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku, mając na uwadze, że wyjazd z ładunkiem zaplanowano na godzinę 7:00, a do załadunku czeka 24 pjł?

A. 6:30

B. 5:00

C. 6:00

D. 5:30

Odpowiedź 5:00 jest poprawna, ponieważ średni czas jednego cyklu pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 5 minut. Przy załadunku 24 pjł czas potrzebny na załadunek wyniesie: 24 pjł x 5 minut/pjł = 120 minut, co przekłada się na 2 godziny. Planowany wyjazd z ładunkiem na godzinę 7:00 oznacza, że wózek widłowy musi być podstawiiony do załadunku najpóźniej o godzinie 5:00. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie i czasowe zarządzanie są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Rozważając ten problem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, warto zwrócić uwagę na potrzebę uwzględnienia dodatkowego czasu na ewentualne opóźnienia lub problemy, co czyni wcześniejsze podstawienie wózka widłowego jeszcze bardziej uzasadnionym. W praktyce oznacza to, że kierowcy muszą mieć świadomość czasów cykli operacyjnych, aby efektywnie planować swoje działania.

Pytanie 40

Do zliczania wszystkich kilometrów, które pojazd pokonał w trakcie użytkowania, używa się

A. licznika przebiegu dziennego.

B. wskaźnika prędkości.

C. licznika przebiegu całkowitego.

D. wskaźnika obrotów.

Licznik przebiegu całkowitego jest urządzeniem, które z założenia ma za zadanie rejestrować wszystkie kilometry, jakie pojazd przejeżdża podczas swojej eksploatacji. Jest to kluczowy element w pojazdach, ponieważ dostarcza istotnych informacji o całkowitym przebiegu, co jest niezbędne w kontekście przeglądów technicznych, kontroli jakości oraz wartości rynkowej pojazdu. Przykładowo, przy sprzedaży samochodu, potencjalni nabywcy często zwracają uwagę na przebieg, ponieważ może to wpływać na decyzję o zakupie. Licznik przebiegu całkowitego jest również istotny przy obliczaniu kosztów eksploatacji oraz ocenie stanu technicznego pojazdu. Warto zauważyć, że w dobrych praktykach motoryzacyjnych zaleca się regularne kontrolowanie przebiegu, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych usterek. Oprócz tego, w niektórych krajach istnieją przepisy prawne dotyczące dokumentacji przebiegu, co czyni ten wskaźnik jeszcze bardziej istotnym w prowadzeniu odpowiednich zapisów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej