Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 13:32
Data zakończenia: 21 maja 2025 14:07

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. PDF, AI, PCX

B. CDR, DOC, INDD

C. JPEG, TIFF, PSD

D. CDR, Al, DOCX

Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 2

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg

B. 94,5 kg

C. 96,4 kg

D. 92,5 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 3

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Copyright

B. Public domain

C. Creative commons

D. Copyleft

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 4

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gumka

B. Pędzel

C. Lasso

D. Gradient

Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 5

Jakie jest główne zastosowanie programu CorelDraw?

A. Tworzenie grafiki wektorowej

B. Obróbka wideo

C. Tworzenie muzyki

D. Pisanie dokumentów

CorelDraw to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej, które jest powszechnie używane w branży graficznej i projektowej. Grafika wektorowa różni się od grafiki rastrowej tym, że jest oparta na matematycznych formułach, a nie na pikselach, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że projekty stworzone w CorelDraw można wykorzystać zarówno do małych grafik, jak i ogromnych billboardów, bez obawy o ich rozdzielczość. CorelDraw jest często wybierany przez projektantów logo, grafików reklamowych, a także do tworzenia ilustracji i schematów. Oprogramowanie to wspiera również zaawansowane funkcje edycji tekstu, co pozwala na tworzenie złożonych projektów, takich jak plakaty czy ulotki. Dzięki narzędziom takim jak narzędzie do rysowania krzywych, można tworzyć precyzyjne i szczegółowe kształty, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Warto zwrócić uwagę, że CorelDraw jest jednym z najpopularniejszych programów do grafiki wektorowej, obok takich jak Adobe Illustrator, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 6

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .php

B. .ai

C. .psd

D. .jpg

Format .ai, czyli Adobe Illustrator, jest standardem przemysłowym do zapisywania wektorowych grafik. Pliki .ai zachowują informacje o krzywych, kolorach oraz warstwach, co umożliwia ich łatwą edycję i skalowanie bez utraty jakości. Użycie formatu wektorowego jest kluczowe w projektowaniu logotypów, ponieważ zapewnia elastyczność w dostosowywaniu rozmiaru bez degradacji wizualnej. Przykładowo, logotyp zaprojektowany w Illustratorze można bezproblemowo dopasować do różnych zastosowań, od wizytówek po billboardy, co jest niezbędne w profesjonalnym branding'u. Dobrą praktyką jest również korzystanie z formatu .ai, gdyż współpraca z innymi projektantami lub agencjami reklamowymi często wymaga wymieniania plików w tym formacie. Ponadto, pliki .ai mogą być również eksportowane do innych formatów, takich jak .svg czy .pdf, co poszerza możliwości ich wykorzystania.

Pytanie 7

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na spuszczonych kolumnach.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. na stronach z wolnymi miejscami.

D. w pojedynczym wierszu na górze strony.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 8

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów obcojęzycznych

B. tabel dziełowych

C. tekstów gładkich

D. wzorów chemicznych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 9

Jaką maszynę drukującą należy zastosować do przygotowania 3 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 4 + 4?

A. rotograwiurowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

B. offsetowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

C. offsetowa, 2-kolorowa maszyna arkuszowa

D. offsetowa, 4-kolorowa maszyna arkuszowa

Wybór 4-kolorowej, zwojowej maszyny offsetowej jest niewłaściwy dla produkcji ulotek w formacie A5. Maszyny zwojowe w druku offsetowym są bardziej odpowiednie dla dużych nakładów materiałów, takich jak czasopisma czy gazety, gdzie wydajność i szybkość druku mają kluczowe znaczenie. W przypadku produkcji ulotek, które mają mieć konkretne wymiary i wymagają precyzyjnego wykończenia, bardziej optymalnym rozwiązaniem jest maszyna arkuszowa, która zapewnia lepszą kontrolę nad każdym arkuszem. Wybór 2-kolorowej, arkuszowej maszyny offsetowej również nie jest odpowiedni, ponieważ nie spełnia wymagań dotyczących kolorystyki 4 + 4. Użycie jedynie dwóch kolorów ogranicza możliwości graficzne projektu, co może prowadzić do mniej atrakcyjnego wizualnie efektu końcowego. Z kolei 4-kolorowa, zwojowa maszyna rotograwiurowa jest przeznaczona głównie do druku na dużych formatach oraz materiałów wymagających dużej trwałości i nasycenia kolorów, co nie jest konieczne w przypadku ulotek A5. Użytkownicy często mylą rodzaje maszyn, nie zwracając uwagi na specyfikę projektu oraz wymagania dotyczące formatu i nakładu, co prowadzi do podejmowania decyzji, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 10

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

B. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

C. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

D. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 11

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Impozycjoner

D. Adobe Illustrator

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 12

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 180,00 zł

C. 120,00 zł

D. 150,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 13

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

C. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

D. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

W procesach poligraficznych mamy do czynienia z trzema głównymi etapami: przygotowaniem, drukowaniem i introligatorstwem. Na samym początku, w etapie przygotowawczym, zbieramy wszystkie materiały i technologie, które będą nam potrzebne do druku. To tutaj przygotowujemy matryce, wybieramy papier, a też ustawiamy kolory, by wszystko było zgodne. Używamy też standardów jak ISO 12647, żeby kolory były takie same w różnych mediach. Potem przychodzi czas na drukowanie - to już najbardziej ekscytujący moment, bo wtedy nasze pomysły zamieniają się w rzeczywistość przy użyciu różnych technik, takich jak offset czy cyfrowa. Na końcu mamy procesy introligatorskie, czyli obróbkę końcową: cięcie, składanie, klejenie i oprawa, które mają ogromny wpływ na to, jak finalny produkt wygląda i działa. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych trzech etapów jest mega ważne, jeśli chcemy dobrze zarządzać cały procesem i zapewnić, że nasze produkty będą miały wysoką jakość.

Pytanie 14

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

B. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

C. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

D. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec wiele nieprawidłowych koncepcji związanych z przygotowaniem do druku. Na przykład, zalewkowanie, które pojawia się w jednej z niepoprawnych odpowiedzi, odnosi się do procesu nanoszenia farby na elementy drukarskie, jednak nie jest to standardowy etap przygotowania pliku do druku. Narząd drukarski to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do fazy prepress, a raczej do samego procesu drukowania. W kontekście modernizacji technologii druku, kluczowe jest, aby zrozumieć, że etapy takie jak korekta barwna czy naświetlanie płyty są realizowane na późniejszych etapach produkcji, a nie w fazie przygotowawczej. Dodatkowo, przygotowanie pliku PDF, o którym mowa w innej odpowiedzi, jest wynikiem pracy już wykonanej w ramach obróbki graficznej oraz adiustacji technicznej, a nie początkiem procesu. Istotnym błędem myślowym wśród osób z mniejszym doświadczeniem w drukarstwie jest mylenie etapów przygotowania z etapami wykonania samego druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie terminologii branżowej oraz sekwencji działań pozwala uniknąć nieporozumień i zwiększa efektywność całego procesu produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 15

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. PuzzleFlow

B. InDesign

C. QuarkXPress

D. Illustrator

PuzzleFlow to naprawdę fajne narzędzie do impozycji materiałów drukarskich. Ma sporo przydatnych funkcji, które pomagają w przygotowywaniu plików do druku. Użytkownicy mogą łatwo ustawiać strony i optymalizować układ, co na pewno przyspiesza pracę. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że możliwość dostosowywania marginesów czy rozmiarów stron jest super ważna, zwłaszcza kiedy produkuje się różne rzeczy, jak broszury czy książki. W branży poligraficznej korzysta się z różnych programów, ale PuzzleFlow wyróżnia się tym, że łączy prostotę obsługi z bardziej zaawansowanymi funkcjami. Co więcej, dobrze integruje się z innymi programami, jak InDesign czy Illustrator, co sprawia, że przechodzenie między różnymi etapami produkcji jest naprawdę płynne. To świetne rozwiązanie dla profesjonalistów.

Pytanie 16

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 8 oddzielnych kolorów

B. 3 oddzielne kolory

C. 6 oddzielnych kolorów

D. 2 oddzielne kolory

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 17

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Stempel.

B. Uchwyt.

C. Rozmycie.

D. Magiczne różdżka.

Rączka jest narzędziem, które służy do przesuwania obiektów i warstw w obrębie dokumentu, a nie do edycji samej treści obrazu. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że rączka przyda się w procesie usuwania plam, jednak to narzędzie nie ma nic wspólnego z modyfikacją pikseli, co sprawia, że nie jest odpowiednie do tego celu. Również Różdżka, która jest narzędziem selekcji, nie pozwala na bezpośrednie usuwanie defektów, a jedynie na zaznaczenie obszarów o podobnych kolorach. Zastosowanie Różdżki może prowadzić do błędnych wyborów granic, co z kolei skutkuje niedoskonałymi efektami. W przypadku Smużenia, które jest przeznaczone do rozmywania i wygładzania krawędzi, może prowadzić do dalszego zacierania detali, co w kontekście archiwalnych skanów, gdzie ważna jest zachowanie każdej szczegółowej cechy, jest niepożądane. Użycie tych narzędzi w miejsce Stempla jest efektem typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mylą cele i metody edycyjne, nie rozumiejąc funkcjonalności dostępnych narzędzi w Photoshopie.

Pytanie 18

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. QuarkXPress

B. Adobe Photoshop

C. Adobe InDesign

D. Microsoft Publisher

Adobe Photoshop to taki fajny program do obrabiania zdjęć i grafiki rastrowej, ale nie jest najlepszy do składania publikacji. Głównie wykorzystuje się go do retuszu zdjęć, tworzenia grafik do reklam czy robienia fotomontaży. Jeśli chodzi o skład publikacji, to lepiej sprawdzają się Adobe InDesign, QuarkXPress czy Microsoft Publisher. Te programy są stworzone po to, żeby łatwo zarządzać tekstem i układami stron, które są kluczowe w projektowaniu. Photoshop może być użyty do przygotowania ładnych obrazków, które wrzucimy później do InDesigna, ale sam w sobie nie nadaje się do składania całych publikacji. W branży często korzysta się z Photoshopa, żeby mieć obrazy w dobrej jakości, które potem wykorzystujemy w innych programach do składu.

Pytanie 19

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. AI

B. PHP

C. JPEG

D. PSD

Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 20

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign

B. Impozycjoner

C. Corel Draw

D. Adobe Acrobat

Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.

Pytanie 21

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

B. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

C. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

D. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

W analizie błędnych odpowiedzi widoczne są nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem materiałów do druku. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, 'zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek', pojawia się termin 'zalewkowanie', które odnosi się do techniki stosowanej w druku offsetowym, ale nie jest to podstawowa operacja w DTP. Obróbka bitmap to proces, którego celem jest przetwarzanie obrazów, ale w kontekście DTP kluczowe jest raczej przygotowanie wektorowych plików źródłowych. Złamanie, które odnosi się do procesu łamania tekstu, jest zbyt wąskim pojęciem, aby opisać pełen zakres działań w przygotowaniu do druku. W drugiej odpowiedzi, 'adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt', 'naświetlanie płyt' dotyczy metody druku offsetowego i nie jest częścią standardowego DTP. Adiustacja natomiast odnosi się do przystosowywania materiałów, ale brakuje tu kluczowego etapu tworzenia layoutu. Ostatnia odpowiedź, 'narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu', wprowadza pojęcie 'narząd drukarski', które nie jest terminem stosowanym w DTP, a impozycja i layout to jedynie fragmenty szerszego procesu przygotowania do druku. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia sekwencji i kompleksowości działań, jakie są konieczne, aby efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami i standardami produkcji graficznej.

Pytanie 22

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 16

B. 4

C. 8

D. 32

Odpowiedź 16 jest okej, bo składka formatu A4 zrobiona z jednego arkusza A0 naprawdę pozwala na 16 stron. Arkusz A0 ma powierzchnię 1 m² i jego wymiary to 841 mm na 1189 mm. Gdy składamy papier A0 na cztery części, dostajemy 16 stron formatu A4. Każde złożenie zmniejsza wielkość o połowę, co prowadzi do powstania mniejszych arkuszy. W praktyce, to złożenie jest często używane w druku cyfrowym i offsetowym. Przygotowanie materiałów w formie składek to częsty element produkcji broszur, książek czy katalogów. Warto też dodać, że w branży poligraficznej dobrze jest przy projektowaniu publikacji uwzględniać format i sposób składania papieru. To pozwala na lepsze wykorzystanie materiałów i zmniejszenie kosztów produkcji. Rozumienie tej zasady jest ważne, bo pomaga w zarządzaniu procesem druku i tworzeniu estetycznych, funkcjonalnych dokumentów.

Pytanie 23

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektrofotometr

B. spektograf

C. mikrometr

D. densytometr

Mikrometr, spektograf i densytometr są narzędziami stosowanymi w różnych dziedzinach, ale nie nadają się do tworzenia profili barwnych ICC. Mikrometr jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym używanym do mierzenia grubości lub średnicy obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście pomiarów koloru. Spektograf, mimo że również analizuje fale świetlne, jest urządzeniem bardziej ukierunkowanym na analizę widma świetlnego i nie generuje profili kolorystycznych. Z kolei densytometr służy do mierzenia gęstości optycznej, co jest przydatne w kontrolowaniu jakości druku, ale nie dostarcza informacji o kolorze w sposób niezbędny do budowy profilu ICC. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi pomiarowych z ich funkcjonalnością. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać kolorem, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które są zaprojektowane do analizowania koloru i jego reprodukcji, a nie jedynie do pomiarów fizycznych czy analizy widmowej. Aby skutecznie tworzyć profile ICC, ważne jest zrozumienie, że tylko spektrofotometry są w stanie dostarczyć odpowiednich danych o kolorze, które uwzględniają różne długości fal, co jest kluczowe w procesie kalibracji i zarządzania kolorem."

Pytanie 24

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. ICC

B. CTA

C. OCR

D. CMS

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.

Pytanie 25

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle

B. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe

C. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów

D. Zwiększyć marginesy do 5 cm

Dostosowanie wielkości i kontrastu czcionek do małych ekranów to absolutna podstawa przy projektowaniu publikacji cyfrowych z myślą o urządzeniach mobilnych. Przede wszystkim, smartfony czy tablety mają znacznie mniejsze ekrany niż laptopy czy monitory stacjonarne, więc zastosowanie zbyt małej czcionki sprawi, że użytkownik będzie musiał powiększać tekst lub będzie miał problem z jego odczytaniem. Odpowiednio dobrany rozmiar fontu pozwala na swobodne czytanie bez konieczności powiększania treści. Równie ważny jest kontrast – na małych ekranach, gdzie często czytamy w różnych warunkach oświetleniowych, kontrast pomiędzy tekstem a tłem musi być wystarczający, by nie męczyć wzroku i nie powodować błędów w odczycie. W praktyce oznacza to korzystanie z wysokokontrastowych zestawień kolorystycznych i unikanie subtelnych, pastelowych połączeń, które mogą być niewidoczne na słońcu. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi WCAG oraz dobrymi praktykami UX/UI, które kładą nacisk na dostępność i wygodę użytkownika. Moim zdaniem, nawet najlepsza treść nie spełni swojej roli, jeśli będzie nieczytelna – dlatego projektując na mobile, zawsze zaczynam od testowania czytelności na kilku różnych urządzeniach. Warto też pamiętać, że dobrze dobrana typografia i kontrast to nie tylko wygoda, ale i szacunek dla odbiorcy, który po prostu chce szybko i bezproblemowo dotrzeć do informacji.

Pytanie 26

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. PDF

B. CDR

C. EPS

D. INDD

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 27

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach

B. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe

C. wykorzystują dane cyfrowe

D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe

Naświetlarki CtP (Computer-to-Plate) są urządzeniami, które naświetlają formy drukowe bezpośrednio na płytach offsetowych, co jest kluczowym procesem w nowoczesnym druku offsetowym. W przeciwieństwie do CtF (Computer-to-Film), które naświetlają formy kopiowe na filmie, CtP oferuje bezpośrednie naświetlanie, co eliminuje krok pośredni w postaci filmu. Ta technologia znacząco zwiększa efektywność i jakość procesów drukarskich. Naświetlanie bezpośrednie na płytach pozwala na uzyskanie wyższej precyzji, a także redukuje koszty związane z produkcją filmów. W praktyce, przedsiębiorstwa drukarskie korzystające z CtP mogą szybciej wprowadzać zmiany w projektach i uzyskiwać lepszą jakość druku dzięki dokładniejszemu odwzorowaniu detali. Dodatkowo, CtP wspiera zrównoważony rozwój w druku przez ograniczenie odpadów związanych z materiałami filmowymi. W kontekście standardów branżowych, technologia CtP jest zgodna z najnowszymi normami ISO, co z kolei podkreśla jej znaczenie i zalety w przemyśle poligraficznym.

Pytanie 28

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 1 000 m2

B. 20 m2

C. 350 m2

D. 50 m2

Odpowiedź 350 m2 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego pokrycia 500 wydruków formatu B1, należy znać wymiary tego formatu. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, co po przeliczeniu na metry daje 1 m x 0,707 m. Powierzchnia jednego wydruku wynosi więc 0,707 m2. Aby uzyskać łączną powierzchnię folii potrzebną do pokrycia 500 wydruków, wystarczy pomnożyć powierzchnię jednego wydruku przez ich liczbę: 0,707 m2 * 500 = 353,5 m2. W praktyce, biorąc pod uwagę niewielkie straty podczas cięcia folii oraz konieczność zachowania zapasów, aby uniknąć uszkodzeń, warto przyjąć wartość 350 m2 jako odpowiednią. W branży poligraficznej i reklamowej, znajomość wymiarów formatów oraz umiejętność precyzyjnego obliczania potrzebnych materiałów jest kluczowa dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Takie umiejętności są również niezbędne do zachowania zgodności z standardami jakości, co jest istotne w kontekście zadowolenia klienta i terminowej realizacji zleceń.

Pytanie 29

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona czwarta

B. Strona trzecia

C. Strona pierwsza

D. Strona druga

Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.

Pytanie 30

Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to

A. ligatura

B. sygnatura

C. interlinia

D. pagina

Liczba określająca kolejną stronę w publikacji to 'pagina', pochodząca od łacińskiego słowa oznaczającego stronę. Strona jest podstawowym elementem struktury dokumentu, a numeracja stron jest kluczowa dla orientacji czytelnika. W kontekście publikacji drukowanych lub cyfrowych, pagina odgrywa fundamentalną rolę w organizacji treści, umożliwiając lokalizację informacji oraz nawigację. Przykładem praktycznego zastosowania jest wprowadzenie numeracji stron w książkach, czasopismach oraz raportach, co ułatwia odnalezienie konkretnych informacji. W projektowaniu dokumentów, standardy takie jak APA czy MLA również zalecają odpowiednią numerację stron. Dobre praktyki wskazują, że numeracja powinna być konsekwentna i widoczna, co wpływa na profesjonalizm publikacji oraz komfort czytelnika. Ponadto, znajomość terminologii związanej z publikacjami, w tym pojęcia 'pagina', jest istotna w pracy redaktora lub wydawcy.

Pytanie 31

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 14 arkuszy

B. 12 arkuszy

C. 16 arkuszy

D. 10 arkuszy

Odpowiedź z 10 arkuszami jest jak najbardziej poprawna. Gdy drukujemy ulotki w formacie 95 x 200 mm na arkuszach SRA3, musimy najpierw policzyć, ile tych ulotek zmieści się na jednym arkuszu. SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm i da się na nim ułożyć maksymalnie 6 ulotek, jeśli wszystko dobrze rozplanujemy. Optymalne układ to dwa rzędy po trzy ulotki, co daje najlepsze wykorzystanie dostępnej powierzchni. Żeby wyprodukować 60 ulotek, dzielimy 60 przez 6, co daje nam 10 arkuszy. Tego rodzaju kalkulacje są naprawdę istotne w poligrafii, szczególnie jeśli chodzi o efektywność produkcji i zmniejszanie odpadów. Zrozumienie, jak liczyć wydajność druku i jak optymalizować układy, jest kluczowe w codziennej pracy drukarni. Można znaleźć różne programy, które pomagają w takich obliczeniach i automatycznie tworzą optymalne układy.

Pytanie 32

W trakcie opracowywania materiałów do druku offsetowego, overprint umożliwia

A. uzyskanie białego nadruku na tle

B. usunięcie czarnych kolorów

C. uzyskanie czarnego nadruku na tle

D. wycięcie tekstu z tła

Odpowiedź dotycząca uzyskania czarnego nadruku na tle jest prawidłowa, ponieważ overprint w druku offsetowym to technika, która pozwala na nałożenie koloru na istniejący kolor tła, co w przypadku czarnego nadruku oznacza, że czarny atrament zostanie nałożony na inne kolory, tworząc mocniejszy, głębszy efekt. W praktyce, dzięki zastosowaniu overprintu, można uzyskać efekty, które są trudniejsze do osiągnięcia przy klasycznym druku, gdzie kolory są nakładane jeden po drugim. Przykładem zastosowania tej techniki może być projektowanie wizytówek, gdzie czarny tekst lub grafika na kolorowym tle mogą zyskać większą intensywność oraz wyrazistość, co jest istotne dla odbioru wizualnego. W branży druku offsetowego istnieje standard ISO 12647, który reguluje procesy druku, w tym wykorzystanie overprintu, aby zapewnić spójność kolorystyczną i jakość druku. Dobrze zaprojektowane pliki graficzne uwzględniające tę technikę przyczyniają się do efektywnego i estetycznego efektu końcowego, co jest kluczowe w profesjonalnym druku.

Pytanie 33

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 320 stron

B. 352 strony

C. 336 stron

D. 288 stron

Odpowiedź, że książka ma 320 stron, to strzał w dziesiątkę! Jest to związane z tym, że arkusze SRA1 są spore, mają 640 na 900 mm, więc po złożeniu na pół dostajemy arkusz A1, a z tego znowu możemy uzyskać cztery arkusze A5. Kiedy mamy 10 arkuszy SRA1, to można z nich wycisnąć całe 40 arkuszy A5, co razem daje te 320 stron (40 arkuszy pomnożone przez 8 stron na każdym A5). Takie obliczenia to dobra praktyka w druku, bo pomagają zredukować koszty produkcji. Z praktyki wiem, że to przydatna wiedza dla ludzi z branży, takich jak graficy czy drukarze, którzy muszą dobrze planować nakłady i wydatki. Znajomość wymiarów i zasad składania arkuszy to naprawdę istotna sprawa, zwłaszcza podczas przygotowania do druku i obliczeń efektywności produkcji.

Pytanie 34

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 400 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 600 arkuszy

D. 1 000 arkuszy

Obliczanie liczby arkuszy papieru w magazynie drukarni wymaga znajomości gramatury oraz wymiarów arkuszy. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² oraz formacie B1 (700 x 1 000 mm), najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza: 0,7 m * 1 m = 0,7 m². Następnie obliczamy masę jednego arkusza, korzystając z gramatury: 100 g/m² * 0,7 m² = 70 g na arkusz. Znamy również łączną masę papieru w magazynie, która wynosi 70 kg, co odpowiada 70 000 g. Aby obliczyć liczbę arkuszy, dzielimy całkowitą masę papieru przez masę jednego arkusza: 70 000 g / 70 g = 1 000 arkuszy. Takie obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzyjna kalkulacja materiałów jest niezbędna dla efektywności produkcji oraz kontroli kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie zamówień papieru, które musi odpowiadać potrzebom produkcji bez generowania nadmiaru materiałów.

Pytanie 35

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 600 dpi

B. 300 dpi

C. 2400 dpi

D. 1200 dpi

Nieprawidłowe odpowiedzi są często wynikiem błędnych założeń dotyczących rozdzielczości oraz jej wpływu na jakość wydruku. Na przykład, wybór 600 dpi może wydawać się rozsądny, jednak nie uwzględnia on czterokrotnego powiększenia wymagającego znacznie wyższej rozdzielczości. Podobnie, rozdzielczości 2400 dpi lub 300 dpi w tym kontekście również nie są odpowiednie. Rozdzielczość 2400 dpi byłaby zbyt wysoka i mogłaby wprowadzać nadmiar szczegółów, co nie jest konieczne w przypadku druku o dużych formatach, a także czyniłoby proces skanowania i obróbki bardziej czasochłonnym i zasobożernym. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, która nie wystarcza, aby zrekompensować powiększenie zdjęcia. W rzeczywistości, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest zrozumienie relacji między rozdzielczością a wymiarami w kontekście wydruku. Należy pamiętać, że jakość obrazu nie jest tylko funkcją rozdzielczości, ale także zastosowanej technologii druku oraz jakości materiałów użytych do druku. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, konieczne jest przemyślane podejście do skanowania obrazów, co czyni wybór odpowiedniej rozdzielczości kluczowym krokiem w każdym procesie przygotowania do druku.

Pytanie 36

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Dwuelementowy

B. Jednoelementowy

C. Bezszeryfowy

D. Szeryfowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 37

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie PDF

B. plik w formacie DOC

C. forma drukowa

D. diapozytyw

Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.

Pytanie 38

Jakim akronimem określa się programy do identyfikacji tekstu w zeskanowanych plikach graficznych?

A. RIP

B. OCR

C. ZIP

D. RAR

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, co w tłumaczeniu na język polski oznacza rozpoznawanie znaków optycznych. Jest to technologia, która pozwala na przekształcanie tekstu zawartego w obrazach, np. w skanach dokumentów, na tekst edytowalny. Dzięki zastosowaniu OCR, osoby i organizacje mogą digitalizować swoje archiwa papierowe, co ułatwia zarządzanie informacjami oraz ich późniejsze przeszukiwanie. Technologia ta znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, procesy automatyzacji biurowej, a także w aplikacjach mobilnych, które umożliwiają skanowanie wizytówek lub dokumentów. Ważnym aspektem jest to, że nowoczesne systemy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję oraz algorytmy uczenia maszynowego, co zwiększa ich dokładność i zdolność do rozpoznawania tekstu w różnych językach i czcionkach. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 24790, definiują wymagania dla efektywności systemów OCR, co przyczynia się do ich stałego rozwoju i optymalizacji.

Pytanie 39

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Drukarka sublimacyjna

B. Ploter grawerujący

C. Ploter UV

D. Drukarka elektrofotograficzna

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 40

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 140,00 zł

B. 280,00 zł

C. 70,00 zł

D. 175,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej