Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 20:28
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 20:44

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż kategorię roślin, które pozostawiają w glebie pozostałości pożniwne bogate w azot oraz mogą stanowić paszę o wysokiej wartości biologicznej przez zawartość aminokwasów egzogennych?

A. Zbożowe pastewne

B. Motylkowe pastewne

C. Niemotylkowe pastewne

D. Okopowe pastewne

Pastewne motylkowe to grupa roślin, która w procesie fotosyntezy potrafi wiązać azot atmosferyczny dzięki współpracy z bakteriami symbiotycznymi, takimi jak Rhizobium. Efektem tego procesu są resztki pożniwne, które pozostawiają w glebie znaczną ilość azotu, co zwiększa jej żyzność. Rośliny te, takie jak lucerna, koniczyna czy wyka, są również bogate w aminokwasy egzogenne, co czyni je doskonałą paszą dla zwierząt. Dzięki wysokiej wartości biologicznej tych roślin, ich stosowanie w systemach żywienia zwierząt gospodarskich przyczynia się do poprawy zdrowia i wydajności produkcji. W praktyce, włączenie pastewnych motylkowych do płodozmianu oraz ich wykorzystanie jako paszy może prowadzić do zmniejszenia potrzeby stosowania sztucznych nawozów azotowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa i ochrony środowiska.

Pytanie 2

Jakie objawy mogą sugerować wystąpienie choroby obrzękowej u prosiąt?

A. Utrata apetytu, wymioty, niezborność ruchów, niedowład zadu

B. Zaparcia lub biegunki, wybroczyny na skórze, wyciek ropny z nosa

C. Biegunka, duszność, charczenie, obrzęk powiek, chwiejny chód

D. Czerwone wykwity na skórze o romboidalnym kształcie, znikające przy ucisku

Odpowiedzi zawierające utratę apetytu, wymioty, niezborność ruchów oraz niedowład zadu mogą prowadzić do mylnych wniosków, które nie są charakterystyczne dla choroby obrzękowej. Utrata apetytu i wymioty mogą być symptomami wielu schorzeń, jednak w kontekście choroby obrzękowej nie są one kluczowe. Te objawy mogą sugerować problemy żołądkowo-jelitowe, ale nie wskazują na typowe zaburzenia wynikające z obrzęku. Niezborność ruchów oraz niedowład zadu są objawami neurologicznymi, które mogą pojawiać się w przypadku różnych chorób, takich jak zapalenie mózgu czy zatrucia, ale nie są one bezpośrednio związane z obrzękiem. Analogicznie, czerwone wykwity na skórze o romboidalnym kształcie znikające przy ucisku mogą być objawem reakcji alergicznych lub infekcji skórnych, ale nie są typowe dla choroby obrzękowej. Z kolei zaparcia lub biegunki oraz wybroczyny na skórze mogą wskazywać na inne problemy zdrowotne, takie jak sepsa lub choroby krwi, które są istotne, lecz nie odnoszą się bezpośrednio do obrzęku. W praktyce, rozpoznawanie objawów chorób prosiąt wymaga dokładnej analizy ich natury oraz kontekstu, co podkreśla znaczenie kompleksowych badań weterynaryjnych oraz znajomości różnych schorzeń związanych z hodowlą zwierząt.

Pytanie 3

Obecność jasno- lub ciemnobrunatnych plam na liściach rzepaku, z ciemnobrunatnym nalotem, oraz podłużnymi plamami na łodygach z ciemnym brzegiem, sugeruje istnienie

A. czerni krzyżowych

B. zgnilizny twardzikowej

C. suchej zgnilizny kapustnych

D. szarej pleśni

Zgnilizna twardzikowa, szara pleśń oraz sucha zgnilizna kapustnych są chorobami roślin, które mogą występować na uprawach rzepaku, ale ich objawy nie odpowiadają opisanym w pytaniu. Zgnilizna twardzikowa, wywoływana przez grzyb Sclerotinia sclerotiorum, charakteryzuje się białymi, watowatymi nalotami na tkankach roślinnych oraz miękką, zgniłą tkanką w obrębie łodyg i liści. Typowym błędem jest mylenie tej choroby z czernią krzyżowych, przez co można nieprawidłowo ocenić potrzebę ochrony. Szara pleśń, wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea, objawia się natomiast szarym nalotem na roślinach, w szczególności w warunkach wilgotnych, co również nie pasuje do opisanego zjawiska. Natomiast sucha zgnilizna kapustnych, spowodowana przez grzyb Phoma lingam, objawia się ciemnymi, zgniłymi plamami, ale nie występują w nim charakterystyczne ciemnobrunatne naloty. Często mylenie tych chorób wynika z niewystarczającej wiedzy na temat objawów i cyklu życiowego patogenów. Aby skutecznie chronić uprawy, kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi chorobami oraz ich biologii, co pozwala na odpowiednie zastosowanie środków ochrony roślin oraz wdrożenie strategii zapobiegawczych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Korzystając z opisu w ramce ustal wykonanie, których zabiegów ułatwi pozostawienie ścieżek przejazdowych podczas siewu rzepaku ozimego.

Siew rzepaku ozimego przeprowadza się przy pomocy siewników rzędowych lub punktowych. Nie należy rezygnować ze ścieżek przejazdowych, które ułatwiają przeprowadzenie kolejnych zabiegów (nawożenie, oprysk fungicydami i insektycydami). Pożądane są możliwie równomierne odległości między nasionami w rzędzie.

A. Orki siewnej i przedsiewne nawożenie azotem.

B. Przyorania nawozów organicznych i nawożenie 60% solą potasową.

C. Podorywki z dwukrotnym bronowaniem.

D. Opryskiwania pestycydami w celu ochrony przed słodyszkiem rzepakowym.

Opryskiwanie pestycydami w celu ochrony przed słodyszkiem rzepakowym jest kluczowym zabiegiem w uprawie rzepaku ozimego, który wymaga zachowania ścieżek przejazdowych. Dzięki nim możliwe jest swobodne poruszanie się maszyn rolniczych, co znacznie ułatwia realizację prac ochronnych. W kontekście ochrony rzepaku przed szkodnikami, zastosowanie pestycydów jest niezbędne, by ograniczyć straty plonów, które mogą wynikać z ataku szkodników, takich jak słodyszek. Dobrą praktyką jest planowanie oprysków w oparciu o monitoring szkodników oraz prognozy ich występowania. Zastosowanie ścieżek przejazdowych pozwala również na efektywne wykorzystanie maszyn, minimalizując ich wpływ na glebę i struktury korzeniowe roślin. Ponadto, opryskiwanie pestycydami w odpowiednich warunkach atmosferycznych, z uwzględnieniem fazy rozwojowej roślin, przyczynia się do maksymalizacji skuteczności zabiegów oraz ochrony środowiska.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W systemach płodozmianowych stosowanych w celu przeciwdziałania erozji, jakie rośliny powinny dominować?

A. zboża ozime

B. zboża jare

C. rośliny motylkowe wieloletnie

D. rośliny okopowe oraz przemysłowe

Rośliny motylkowe wieloletnie, takie jak lucerna czy koniczyna, odgrywają kluczową rolę w płodozmianach przeciwerozyjnych. Ich korzenie penetrują glebę na dużą głębokość, co skutkuje poprawą struktury gleby oraz zwiększeniem jej odporności na erozję. Ponadto, rośliny te wzbogacają glebę w azot, co sprzyja jej żyzności i zmniejsza potrzebę stosowania nawozów sztucznych. W praktyce, stosowanie roślin motylkowych może przynieść korzyści ekonomiczne, poprzez obniżenie kosztów nawozów oraz zwiększenie plonów w kolejnych cyklach upraw. Dobrą praktyką jest wprowadzenie takich roślin do płodozmianu w 2-3 letnich rotacjach, aby maksymalizować ich pozytywny wpływ na glebę i środowisko. W kontekście standardów rolnictwa zrównoważonego, takie podejście wspiera nie tylko produkcję rolną, ale także ochronę zasobów naturalnych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Poinformowanie i przypomnienie o produktach oraz zachęcanie do zakupu to zadania

A. reklamy

B. publicity

C. sprzedaży osobistej

D. public relations

Publicity, sprzedaż osobista i public relations to wszystkie istotne elementy komunikacji marketingowej, jednak ich cele i metody różnią się od reklamy. Publicity koncentruje się na generowaniu pozytywnego wizerunku marki poprzez niezależne źródła, takie jak artykuły w prasie czy programy telewizyjne, co sprawia, że przekaz nie zawsze jest pod kontrolą firmy. Tego typu komunikacja może być mało przewidywalna, a wyniki trudne do zmierzenia, co sprawia, że nie jest to efektywna metoda, gdy celem jest bezpośrednie nakłanianie do zakupu. Sprzedaż osobista, z kolei, polega na osobistym kontakcie przedstawicieli handlowych z klientami, co wymaga znacznych nakładów czasowych i zasobów. Choć sprzedaż osobista jest efektywna w budowaniu relacji, nie zawsze jest praktyczna w przypadku dużych kampanii, które mają na celu dotarcie do szerokiej grupy odbiorców. Public relations, podobnie jak publicity, skupia się na utrzymaniu pozytywnych relacji z otoczeniem, jednak bardziej koncentruje się na długoterminowym wizerunku marki, a nie na bezpośrednim nakłanianiu do zakupu. Te podejścia, mimo iż mają swoje miejsce w strategii komunikacyjnej, nie spełniają kluczowej funkcji informacyjnej i promocyjnej, jaką pełni reklama, dlatego ich wybór jako odpowiedzi byłby błędny.

Pytanie 11

Który z poniższych produktów został zakonserwowany przy użyciu metody biologicznej?

A. Owocowy kompot

B. Suszone śliwki

C. Mrożony brokuł

D. Kiszona kapusta

Kapusta kiszona jest doskonałym przykładem produktu, który został utrwalony metodą biologiczną, znaną jako fermentacja. Proces ten polega na stosowaniu mikroorganizmów, głównie bakterii kwasu mlekowego, które przetwarzają naturalne cukry zawarte w kapuście na kwas mlekowy. W wyniku tego procesu następuje zmiana pH, co skutkuje obniżeniem aktywności mikroorganizmów psujących i wydłużeniem trwałości produktu. Kapusta kiszona nie tylko zyskuje nowy smak, ale również staje się bogata w witaminy, probiotyki i składniki odżywcze, co czyni ją cennym elementem zdrowej diety. Fermentacja kapusty jest zgodna z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, które podkreślają znaczenie higieny i kontrolowania warunków fermentacji, aby uzyskać produkt wysokiej jakości. Przykłady zastosowania kapusty kiszonej obejmują nie tylko jej spożycie w formie sałatki, ale również jako dodatek do dań głównych, co wprowadza nie tylko walory smakowe, ale i zdrowotne.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Nadmierne nawożenie ziemniaków potasem zwiększa zagrożenie wystąpienia chorób bulw

A. parchem srebrzystym

B. bakteriozą pierścieniową

C. kiłą kapusty

D. rdzą żółtą

Chociaż kiła kapusty, rdza żółta i bakterioza pierścieniowa są rzeczywiście chorobami, które mogą dotykać różne rośliny, to ich związek z przenawożeniem potasem w ziemniakach jest nieprawidłowy. Kiła kapusty jest chorobą, której głównym gospodarzem są rośliny kapustne, a nie ziemniaki. Z kolei rdza żółta, wywoływana przez patogeny grzybowe, dotyczy głównie zbóż takich jak pszenica, a nie roślin okopowych. Bakterioza pierścieniowa, choć może występować w różnych roślinach, nie jest bezpośrednio związana z nadmiarem potasu w glebie, a jej wystąpienie często wynika z czynników środowiskowych oraz uszkodzeń mechanicznych roślin. W kontekście nawożenia potasem należy pamiętać, że jego nadmiar może zaburzać wchłanianie innych niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do osłabienia roślin i zwiększenia ich podatności na choroby, zwłaszcza na te, które faktycznie dotykają ziemniaków. Takie zrozumienie jest kluczowe dla skutecznej ochrony upraw i unikania błędnych praktyk agrotechnicznych.

Pytanie 15

Jaką objętość powinien mieć silos, aby pomieścić 6000 dt, jeżeli 1 m³ kiszonki ma masę mniej więcej 650 kg?

A. około 600 m3

B. około 1083 m3

C. około 923 m3

D. około 650 m3

Aby obliczyć objętość silosu potrzebnego do zmagazynowania 6000 dt kiszonki, należy skorzystać z przelicznika, który określa, że 1 m³ kiszonki waży około 650 kg. Pierwszym krokiem jest przeliczenie 6000 dt na kilogramy, co daje 600000 kg. Następnie, aby znaleźć wymaganą objętość silosu, należy podzielić całkowitą masę (600000 kg) przez gęstość kiszonki (650 kg/m³). Wykonując to działanie: 600000 kg / 650 kg/m³ = 923,08 m³. Zatem objętość silosu wynosi około 923 m³, co odpowiada drugiej odpowiedzi. W praktyce, właściwe obliczenie objętości silosu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią magazynową w gospodarstwie rolnym. Prawidłowo obliczona objętość pozwala na optymalne przechowywanie pasz, co wpływa na jakość żywienia zwierząt oraz na ekonomikę produkcji. Warto również pamiętać o standardach przechowywania, które rekomendują, aby silos posiadał dodatkową przestrzeń na ewentualne rozszerzenie objętości w przypadku nadmiarowych zapasów.

Pytanie 16

Pług, który jest używany do orki bezzagonowej, to

A. podorywkowy

B. talerzowy

C. łąkowy

D. wahadłowy

Pług wahadłowy jest odpowiednim narzędziem stosowanym w orce bezzagonowej, ponieważ jego konstrukcja pozwala na efektywne przygotowanie gleby bez tworzenia tradycyjnych zagonów. Pług ten działa na zasadzie wahadłowego ruchu, co umożliwia przekraczanie istniejących w rowach i spulchnianie gleby na dużych powierzchniach, co jest kluczowe w przypadku upraw, które wymagają minimalizacji zakłóceń glebowych. Przykładem zastosowania mogą być pola, na których uprawiane są rośliny okopowe, gdzie unikanie orki zagonowej przyczynia się do lepszego wchłaniania wody i składników odżywczych. W przypadku plonów takich jak buraki czy ziemniaki, pług wahadłowy umożliwia również ograniczenie erozji gleby, co sprzyja zrównoważonemu rolnictwu. Zgodnie z najnowszymi praktykami w agrotechnice, wykorzystywanie takich narzędzi przyczynia się do zwiększenia wydajności produkcji rolnej, a także do ochrony środowiska.

Pytanie 17

Podczas nawożenia jęczmienia do produkcji piwa ważne jest, aby nie przekroczyć zalecanej ilości

A. potasu

B. fosforu

C. żelaza

D. azotu

Azot jest kluczowym składnikiem odżywczym, który ma zasadnicze znaczenie dla wzrostu i rozwoju jęczmienia browarnego. Przekroczenie zalecanej dawki azotu może prowadzić do nadmiernego wzrostu roślin, co zwiększa ryzyko chorób i osłabia ich odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Standardy agronomiczne sugerują, że optymalna dawka azotu powinna być dostosowana do fazy rozwoju rośliny oraz rodzaju gleby. Przykładowo, w okresie krzewienia jęczmienia zaleca się zastosowanie nawozów azotowych, aby wspierać rozwój silnego systemu korzeniowego oraz bujnej masy liściowej. Odpowiednia ilość azotu sprzyja syntezie chlorofilu, co z kolei wpływa na efektywność fotosyntezy i ostateczny plon. Dlatego monitorowanie poziomu azotu w glebie oraz regularne przeprowadzanie analiz chemicznych jest istotnym elementem skutecznego zarządzania nawożeniem.

Pytanie 18

Na zdjęciu przedstawiono

A. zgrabiarkę.

B. prasę wysokiego zgniotu.

C. prasę zmiennokomorową.

D. prasę stałokomorową.

Prasa stałokomorowa, jak ta przedstawiona na zdjęciu, to maszyna szeroko stosowana w rolnictwie do produkcji bel siana czy sianażu. W prasie tego typu komora ma stałą wielkość, co oznacza, że każda bela ma identyczne wymiary, co jest szczególnie istotne w kontekście transportu i składowania. Dzięki stałym wymiarom bele są lepiej układane w stogu, co z kolei wpływa na efektywność przechowywania. Prasy stałokomorowe, takie jak model Sipma, charakteryzują się także prostą obsługą i mniejszymi wymaganiami konserwacyjnymi w porównaniu do pras zmiennokomorowych, co czyni je idealnym wyborem dla małych i średnich gospodarstw. Przy wyborze prasy warto zwrócić uwagę na aspekty takie jak wydajność, jakość zbioru oraz dostosowanie do specyficznych potrzeb gospodarstwa, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne i ekonomiczne. Dodatkowo, prasy stałokomorowe są mniej wrażliwe na zmiany wilgotności, co czyni je bardziej uniwersalnymi w różnych warunkach pogodowych.

Pytanie 19

Sianokiszonkę z traw, która została owinięta w baloty pierwszego czerwca, można wykorzystać do karmienia zwierząt?

A. około 6 tygodni po jej przygotowaniu

B. zaraz po owinięciu folią

C. tylko w czasie żywienia zimowego

D. po upływie dwóch tygodni od sporządzenia

Sianokiszonka z traw, która została owinięta w baloty, osiąga odpowiednią jakość do skarmiania zwierząt po około 6 tygodniach od momentu owinięcia folią. Ten czas jest niezbędny do procesu fermentacji, który zachodzi w wyniku beztlenowego rozkładu materii organicznej. Właściwie przeprowadzona fermentacja wpływa na smakowitość oraz wartość odżywczą sianokiszonki, co jest kluczowe dla zdrowia zwierząt. Praktyki te są zgodne z zaleceniami dotyczącymi przechowywania i skarmiania pasz objętościowych. Przykładowo, w przypadku bydła, sianokiszonka, która została odpowiednio ukiszona, dostarcza nie tylko energii, ale również białka i witamin, co przyczynia się do ich prawidłowego wzrostu i produkcji mleka. Warto również zauważyć, że zbyt wczesne podawanie sianokiszonki może prowadzić do zaburzeń trawiennych u zwierząt, dlatego przestrzeganie odpowiednich terminów jest kluczowe dla efektywności skarmiania oraz dobrostanu zwierząt.

Pytanie 20

Najkorzystniejszym sposobem sprzedaży dla rolnika, który każdego dnia produkuje 900 kg żywca wołowego, jest sprzedaż

A. hurtowa

B. z ubojni

C. wysyłkowa

D. na bazarze

Wybór innej formy sprzedaży, takiej jak wysyłkowa, hurtowa czy sprzedaż na bazarze, może prowadzić do znacznych trudności i strat. Sprzedaż wysyłkowa, mimo że staje się coraz bardziej popularna, wiąże się z długim czasem dostawy, co może negatywnie wpłynąć na jakość mięsa. Z perspektywy branżowej, mięso wymaga szczególnej uwagi w kontekście temperatury i warunków transportu, a dodatkowe opóźnienia mogą prowadzić do zepsucia się towaru. Hurtowa sprzedaż, chociaż efektywna dla dużych ilości, często wymaga większych nakładów na logistykę i może wiązać się z koniecznością stosowania pośredników, co zmniejsza rentowność. Z kolei sprzedaż na bazarze, chociaż może przyciągać lokalnych klientów, jest ograniczona do określonego obszaru geograficznego i nie umożliwia producentowi pełnego wykorzystania swojego potencjału produkcyjnego. Dodatkowo, na bazarze producent ma ograniczoną kontrolę nad cenami i jakością sprzedaży, co może prowadzić do niekorzystnych warunków transakcyjnych. Z tego powodu, dla producenta oferującego tak dużą ilość żywca, sprzedaż z ubojni staje się najbardziej efektywnym i rentownym modelem dystrybucji.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Podaj typ rozdrabniacza bijakowego, który przy maksymalnej wydajności zużywa najwięcej energii elektrycznej.

Rozdrabniacze bijakowe
Parametry	H113/5	H113/7	H950	H950/1
Liczba bijaków [szt]	16	12	6	12
Długość [m]	1,04	1,04	0,67	1,1
Szerokość [m]	0,96	0,96	0,75	0,82
Wysokość [m]	1,3	1,3	1,2	1,3
Wydajność [t/h]	0,6-1,6	0,6-1,6	0,3	0,6
Moc silnika [kW]	11	7,5	3	5,5

A. H113/7

B. H950/1

C. H113/5

D. H950

Odpowiedź H113/5 jest poprawna, ponieważ ten rozdrabniacz bijakowy charakteryzuje się największą mocą silnika wynoszącą 11 kW, co w sposób bezpośredni przekłada się na jego maksymalne zużycie energii elektrycznej. W kontekście rozdrabniaczy bijakowych, wyższa moc silnika często oznacza większą wydajność przy obróbce materiałów, jednakże wiąże się to również z wyższym zużyciem energii. W praktyce, podczas wyboru rozdrabniacza, istotne jest uwzględnienie nie tylko mocy, ale także efektywności energetycznej, aby zminimalizować koszty operacyjne. Dobre praktyki w branży sugerują, aby dobierać urządzenia nie tylko na podstawie ich mocy, ale również na podstawie analizy cyklu życia, co pozwala na optymalizacja kosztów eksploatacji. Stosowanie rozdrabniacza o wyższej mocy, takiego jak H113/5, może być uzasadnione w przypadku przemysłowego zastosowania, gdzie wydajność i oszczędności w dłuższej perspektywie czasowej mogą przeważać nad wyższym zużyciem energii w krótkim okresie.

Pytanie 23

Słodyszek rzepakowy jest szkodnikiem?

A. ziemniaków

B. rzepaku ozimego

C. buraka cukrowego

D. pszenicy jarej

Słodyszek rzepakowiec (Meligethes aeneus) to istotny szkodnik, który szczególnie zagraża uprawom rzepaku ozimego. Jego obecność w rzepaku prowadzi do uszkodzenia kwiatów, co skutkuje znacznym spadkiem plonów. Słodyszek żeruje na pąkach i kwiatach, co wpływa na proces zapylania oraz formowanie nasion. W praktyce, zarządzanie tym szkodnikiem wymaga regularnych monitorowań populacji oraz stosowania zabiegów ochrony roślin zgodnych z zasadami integrowanej ochrony. Zgodnie z zaleceniami Instytutu Ochrony Roślin, szczególnie ważne jest wczesne wykrycie szkodników, co może zminimalizować straty w plonach. Ponadto, skuteczne metody biotechnologiczne, takie jak wykorzystanie odmian odpornych na szkodniki, są kluczowe w zwalczaniu słodyszka rzepakowca. Stosowanie tych dobrych praktyk pomaga w utrzymaniu zdrowych upraw i zapewnia wysoką jakość plonów.

Pytanie 24

Który z nawozów można aplikować dolistnie razem z pestycydami?

A. Mocznik.

B. Sól potasową.

C. Superfosfat.

D. Saletrzak.

Mocznik jest nawozem azotowym, który może być stosowany dolistnie, co oznacza, że może być aplikowany na liście roślin. Jego rozpuszczalne formy sprawiają, że dobrze wchłania się przez tkanki roślinne, co pozwala na szybsze dostarczenie azotu do ich systemu. Mocznik jest często stosowany w połączeniu z pestycydami, co czyni go wszechstronnym narzędziem w integrowanej ochronie roślin. Przykładem praktycznego zastosowania jest jego użycie w uprawach warzyw, gdzie dolistne aplikacje w okresie intensywnego wzrostu mogą znacząco poprawić plon oraz jakość plonów. Warto również zauważyć, że stosowanie mocznika w takiej formie jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, które zalecają optymalizację nawożenia poprzez dopasowywanie metod aplikacji do specyficznych potrzeb roślin w danym stadium wzrostu. Ważne jest jednak, aby stosować odpowiednie stężenia i techniki aplikacji, aby uniknąć uszkodzenia roślin.

Pytanie 25

Litery WP w nazwie substancji chemicznej wskazują, że forma użytkowa pestycydu to

A. proszek do przygotowania zawiesiny wodnej

B. granulat gotowy do użycia

C. proszek do zaprawiania

D. koncentrat zawiesinowy rozcieńczony olejem

Litery WP w nazwie środka chemicznego oznaczają, że produkt ten jest proszkiem przeznaczonym do sporządzania zawiesin wodnych. Środki chemiczne w formie proszków mają tę zaletę, że można je łatwo rozpuścić w wodzie, co pozwala na uzyskanie jednorodnej mieszaniny, która jest niezbędna do skutecznego działania pestycydu. Proszki do sporządzania zawiesin wodnych są często stosowane w rolnictwie, ponieważ umożliwiają precyzyjne dawkowanie substancji czynnej oraz zapewniają lepszą stabilność w przechowywaniu. Ważne jest, aby przed użyciem zapoznać się z instrukcjami dotyczącymi rozcieńczania, ponieważ proporcje wody do proszku mają kluczowe znaczenie dla skuteczności środka. Dobrym przykładem zastosowania takich pestycydów jest ochrona upraw przed grzybami lub insektami, gdzie jednorodna zawiesina zapewnia równomierne pokrycie roślin. W praktyce, podczas przygotowywania zawiesiny, należy zawsze uwzględniać warunki pogodowe oraz fazę wzrostu roślin, aby zoptymalizować efektywność działania środka.

Pytanie 26

Rośliną uznawaną za chwast, mającą ciemnoniebieskie, różowe lub białe kwiaty (koszyczki) i występującą m.in. w zbożach, jest

A. przytulia czepna

B. chaber bławatek

C. powój zwyczajny

D. chwastnica jednostronna

Chaber bławatek (Centaurea cyanus) jest rośliną występującą głównie na terenach uprawnych, w tym w zbożach, co czyni go istotnym elementem ekosystemów rolniczych. Jego kwiaty mogą mieć intensywną, ciemnoniebieską barwę, ale również występują różowe i białe odmiany. Znajomość chabra bławatek jest kluczowa dla rolników, ponieważ może on wpływać na plony zbóż. W praktyce, chaber bławatek jest często postrzegany jako chwast, jednak jego obecność w polach może przyciągać pożyteczne owady, takie jak pszczoły, co sprzyja zapylaniu. Dobrą praktyką jest monitorowanie populacji tej rośliny, aby ocenić jej wpływ na uprawy i zarządzać nią w sposób zrównoważony, uwzględniając zarówno aspekty ochrony roślin, jak i bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że chaber bławatek jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że jego cykl życia trwa tylko jeden rok, co może wpływać na strategie zarządzania chwastami w długoterminowych uprawach.

Pytanie 27

Najdogodniejszy czas na zasiew kukurydzy w uprawie podstawowej to

A. koniec marca

B. 20 kwietnia - 5 maja

C. koniec maja

D. 15 marca - 15 kwietnia

Optymalny termin siewu kukurydzy uprawianej w plonie głównym przypada na okres od 20 kwietnia do 5 maja. W tym czasie warunki atmosferyczne oraz temperatura gleby są najbardziej sprzyjające dla wschodów roślin. Kukurydza jest rośliną ciepłolubną, dlatego nie należy jej siać zbyt wcześnie, ponieważ przymrozki mogą uszkodzić młode siewki. W praktyce, siew w tym oknie czasowym umożliwia uzyskanie lepszej produktywności i zdrowia roślin. Warto również zauważyć, że termin siewu może się różnić w zależności od regionu i lokalnych warunków klimatycznych. Dobrym rozwiązaniem jest monitorowanie temperatury gleby; idealna temperatura do siewu kukurydzy to przynajmniej 10°C. Zastosowanie takiego podejścia zgodnego z lokalnymi praktykami agrotechnicznymi i standardami agronomicznymi zapewnia nie tylko lepsze wschody, ale również korzystny wpływ na całkowity plon. Ostatecznie, siew w odpowiednim terminie przyczynia się do lepszej efektywności nawożenia, co wpływa na wydajność produkcji.

Pytanie 28

Agroturystyczne gospodarstwo usytuowane w Sudetach, w sąsiedztwie Parku Karkonoskiego, po przeprowadzeniu analizy SWOT postanowiło zainwestować w rozwój. Jakie czynniki może uznać za możliwości rozwoju?

A. Rośnie zainteresowanie tą formą wypoczynku zarówno w kraju, jak i za granicą, niewielka konkurencja

B. Lojalni klienci, zdolność do nawiązywania relacji z innymi, konkurencyjna oferta usług

C. Niskie wydatki na rozpoczęcie działalności, posiadanie własnej oczyszczalni ścieków

D. Zaostrzenie przepisów dotyczących ochrony środowiska, kiepski stan lokalnych dróg, brak telefonów

Wzrost zainteresowania agroturystyką w kraju i za granicą stanowi istotną szansę dla gospodarstw agroturystycznych, szczególnie w malowniczych regionach, takich jak Sudety. Coraz więcej turystów poszukuje alternatywnych form wypoczynku, a agroturystyka oferuje nie tylko noclegi, ale również autentyczne doświadczenia związane z lokalną kulturą, tradycjami i naturą. Zainwestowanie w rozwój oferty usług, takich jak prowadzenie warsztatów rzemieślniczych, organizowanie lokalnych festiwali czy oferowanie wycieczek po okolicy, może przyciągnąć większą liczbę gości. Dodatkowo, mała konkurencja w regionie daje możliwość szybszego zdobywania rynku. Warto wykorzystać strategie marketingowe, takie jak prowadzenie aktywnych kampanii w mediach społecznościowych oraz współpraca z lokalnymi biurami podróży, aby zwiększyć widoczność oferty. Rozwój infrastruktury oraz doskonalenie umiejętności personelu w zakresie obsługi klienta również przyczynią się do budowania pozytywnego wizerunku gospodarstwa, co jest kluczowe w branży turystycznej.

Pytanie 29

Konie o niskim wzroście, które mają mocny grzbiet, łagodny charakter oraz są przyzwyczajone do wspinaczki, mogą być wykorzystywane w celu

A. jucznym

B. zaprzęgowym

C. sportowym

D. wierzchowym

Konie niskiego wzrostu, charakteryzujące się silnym grzbietem i spokojnym temperamentem, są idealnymi zwierzętami do pracy jucznych. Juczne oznacza, że konie te są wykorzystywane do noszenia ciężarów, co jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak transport towarów w trudnym terenie czy pomoc w pracach rolnych. Ich silna budowa ciała i zdolność do wspinania się sprawiają, że doskonale radzą sobie w górzystych obszarach, gdzie inne, większe konie mogłyby mieć trudności. Przykładem mogą być konie, które są wykorzystywane w górach do transportu niezbędnych materiałów w czasie wypraw lub w turystyce górskiej, gdzie ich zdolności do poruszania się po trudnym terenie są nieocenione. W praktyce, konie juczne są także często używane w turystyce, gdzie turyści mogą korzystać z ich siły do przewożenia bagażu podczas trekkingu. Dobre praktyki w pracy z końmi jucznymi obejmują odpowiednie szkolenie oraz dbałość o ich zdrowie, co jest kluczowe dla zapewnienia ich wydajności i dobrostanu.

Pytanie 30

Na podstawie danych zamieszczonych na etykiecie-instrukcji użycia zaprawy nasiennej oblicz, ile preparatu oraz wody należy zastosować do zaprawienia 4 ton ziarna jęczmienia jarego?

INSTRUKCJA STOSOWANIA FUNGICYDU DO ZAPRAWIANIA ZIARNA ZBÓŻ
Środek grzybobójczy w formie płynnego koncentratu przeznaczony do zaprawiania ziarna siewnego pszenicy ozimej i jarej, jęczmienia ozimego i jarego, pszenżyta jarego i owsa

Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 100 ml/100 kg ziarna z dodatkiem 500-900 ml wody

A. 4 l preparatu i 20 - 36 l wody

B. 3 l preparatu i 5 - 9 l wody

C. 5 l preparatu i 50 - 90 l wody

D. 2 l preparatu i 2 - 3,6 l wody

Odpowiedź 4 l preparatu i 20 - 36 l wody jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na zalecanej dawce stosowania fungicydu. W instrukcji podano, że na 100 kg ziarna należy użyć 100 ml preparatu oraz 500-900 ml wody. Dla 4 ton (4000 kg) ziarna, należy zastosować odpowiednio: 4000 kg / 100 kg = 40 jednostek. W związku z tym całkowita ilość preparatu wynosi 40 * 100 ml = 4000 ml, co odpowiada 4 litrom. Równocześnie, dla wody, przyjmując dolną i górną granicę, mamy 40 * 500 ml = 20000 ml (20 l) oraz 40 * 900 ml = 36000 ml (36 l). Zatem prawidłowy zakres to 20 - 36 l wody, co jest zgodne z dobrą praktyką stosowania fungicydów, która mówi o dokładnym przestrzeganiu zaleceń producenta w celu zminimalizowania ryzyka dla roślin oraz środowiska.

Pytanie 31

Najlepiej do zaprzęgów nadają się konie

A. czystej krwi arabskiej

B. pełnej krwi angielskiej

C. rasy śląskiej

D. rasy małopolskiej

Konie rasy śląskiej są jednym z najpopularniejszych wyborów do zaprzęgów ze względu na swoje doskonałe cechy fizyczne oraz temperament. Charakteryzują się silną budową, co czyni je zdolnymi do ciągnięcia ciężkich ładunków. Ich temperament jest zrównoważony, co jest kluczowe w pracy w zaprzęgu, gdzie konie muszą być posłuszne, współpracujące i spokojne w stosunku do innych zwierząt oraz ludzi. Ponadto, rasy śląskiej są dobrze adaptowane do różnych warunków terenowych, co sprawia, że są wszechstronnie użyteczne. Przykłady zastosowania koni śląskich obejmują nie tylko tradycyjne zaprzęgi wyścigowe, ale także prace w rolnictwie oraz transport, gdzie ich siła i odporność są nieocenione. W praktyce, właściwy dobór koni do zaprzęgu opiera się na ich wydolności, temperamencie oraz umiejętności pracy w grupie, co czyni rasy śląskie idealnym kandydatem do tego celu.

Pytanie 32

Najwięcej substancji antyżywieniowych występuje w zbożu

A. jęczmieniu

B. życie

C. owsie

D. pszenicy

Odpowiedź "żyta" jest prawidłowa, ponieważ ziarno żyta zawiera największą ilość substancji antyżywieniowych w porównaniu do innych zbóż. Antyżywieniowe substancje, takie jak kwas fitynowy, mogą wiązać się z minerałami, takimi jak żelazo i cynk, zmniejszając ich biodostępność. Z tego powodu, pomimo wartości odżywczych, ziarno żyta powinno być odpowiednio przetworzone, aby zminimalizować skutki antyżywieniowe. W praktyce rolniczej i przetwórczej stosuje się takie techniki jak fermentacja, kiełkowanie czy prażenie, które mogą znacząco obniżyć poziom antyżywiennych substancji. Warto również zauważyć, że ziarno żyta jest bogate w błonnik, co czyni je cennym składnikiem diety, pod warunkiem, że jego konsumpcja jest zrównoważona i dobrze zaplanowana. W obliczu rosnącej popularności produktów bezglutenowych, ziarno żyta stało się przedmiotem zainteresowania ze względu na swoje właściwości zdrowotne oraz potencjalne korzyści w diecie osób z celiakią.

Pytanie 33

Termin określający, jaka część z 100 czystych nasion wysianych na polu ma szansę wykiełkować w optymalnych warunkach, to

A. czystością materiału siewnego

B. zdolnością kiełkowania

C. energiją kiełkowania

D. zdrowotnością nasion

Odpowiedź "zdolność kiełkowania" odnosi się do kluczowego wskaźnika w agronomii, który określa procent nasion, które mogą wykiełkować w optymalnych warunkach. To istotne dla rolników oraz specjalistów zajmujących się uprawami, ponieważ pomiar ten pozwala na ocenę jakości materiału siewnego. Zdolność kiełkowania jest zwykle wyrażana jako procent, co umożliwia szybkie porównanie różnych partii nasion. Na przykład, jeśli 90 z 100 nasion wykazuje zdolność kiełkowania, można spodziewać się, że plon będzie odpowiednio wysoki. W praktyce, przed siewem zaleca się przeprowadzanie testów kiełkowania w laboratoriach, co jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak ISTA. Wysoka zdolność kiełkowania jest kluczowa dla efektywności siewu i optymalizacji kosztów produkcji, dlatego rolnicy często inwestują w materiały siewne od sprawdzonych dostawców, aby zapewnić sobie jak najlepsze wyniki uprawy.

Pytanie 34

Pani Marta zatrudniona jest w gospodarstwie rolnym jako pracownik fizyczny. Przełożony zlecił jej transport nawozu za pomocą taczek jednokołowej o masie 70 kg. Pani Marta jednak odmówiła realizacji tego zadania, powołując się na

A. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczące rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej

B. zakres zadań pracownika

C. regulamin pracy firmy

D. rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet

Odpowiedź dotycząca rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet jest poprawna, ponieważ to rozporządzenie precyzyjnie definiuje rodzaje prac, które mogą być uznawane za niebezpieczne lub szkodliwe dla kobiet, w tym prace wymagające podnoszenia ciężarów, co jest istotne w kontekście zadania, które Pani Marta otrzymała. Przewożenie nawozu o wadze 70 kg, szczególnie przy użyciu taczek jednokołowych, które są mniej stabilne i bardziej wymagające w manewrowaniu, może stwarzać poważne ryzyko zdrowotne. Przykładami prac uznawanych za szczególnie uciążliwe są przenoszenie ciężkich ładunków, prace w trudnych warunkach atmosferycznych czy długotrwałe wykonywanie czynności wymagających dużego wysiłku fizycznego. W takich przypadkach, pracodawca powinien dostosować zadania do możliwości pracownika, co jest zgodne z zasadami BHP oraz ochrony zdrowia pracowników, a zwłaszcza kobiet. Takie działania są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zdrowia pracowników, a także minimalizacji ryzyk związanych z tzw. pracami szkodliwymi.

Pytanie 35

W trakcie przeprowadzania zabiegu oprysku środkami ochrony roślin wystąpiła awaria sprzętu do oprysków, prowadząc do rozlania preparatu chemicznego. Inspekcja ujawniła, że sprzęt nie ma aktualnych badań technicznych. Zgodnie z regulacjami Kodeksu Pracy odpowiedzialność za tę sytuację spoczywa na

A. inspektorze bhp zakładu

B. kierowniku jednostki

C. wytwórcy urządzenia

D. pracowniku realizującym oprysk

Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za zapewnienie, że wszystkie urządzenia używane w pracy, w tym te stosowane do oprysków środkami ochrony roślin, są w odpowiednim stanie technicznym i posiadają aktualne badania. Zgodnie z Kodeksem Pracy oraz normami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kierownik ma obowiązek organizować i kontrolować prace w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo. Przykładem może być sytuacja, w której inspektor bhp przeprowadza audyt i stwierdza, że urządzenie nie spełnia wymogów technicznych. W takim przypadku to kierownik powinien podjąć działania korekcyjne, takie jak zlecenie przeglądów czy szkoleń dla pracowników. Brak przestrzegania tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla zdrowia pracowników, jak i dla jednostki, w tym odpowiedzialności prawnej oraz finansowej. Dobrą praktyką jest prowadzenie regularnych audytów technicznych oraz dokumentowanie działań w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 36

Zwiększenie przyczepności kół napędowych traktora można uzyskać poprzez

A. zmniejszenie powierzchni styku kół z nawierzchnią

B. obniżenie ciśnienia w ogumieniu

C. użycie węższych opon

D. obniżenie środka ciężkości traktora

Obniżenie ciśnienia w oponach kół ciągnika to naprawdę ciekawa sprawa. Przy niskim ciśnieniu opona ma większą powierzchnię styku z podłożem, co znacznie podnosi przyczepność. W praktyce to znaczy, że opona lepiej dopasowuje się do kształtu nawierzchni, a to z kolei zwiększa tarcie. Szczególnie ważne jest to w terenie, gdzie ziemia bywa miękka lub nierówna. Na przykład, w rolnictwie, gdy mamy do czynienia z mokrymi polami, obniżenie ciśnienia w oponach może pomóc w uniknięciu ugniecenia ziemi. Dzięki temu warunki wegetacyjne dla roślin są lepsze. Warto pamiętać, żeby dostosować ciśnienie do zaleceń producenta opon, bo to ma wpływ na ich trwałość oraz na efektywność pracy.

Pytanie 37

Zgodnie z metodą wytwarzania, wsad owocowy w jogurcie wynosi 6,5%. Ile musu owocowego należy dodać do 1 000 kg gotowego wyrobu?

A. 130,0 kg

B. 65,0 kg

C. 6,5 kg

D. 13,0 kg

Odpowiedź 65,0 kg jest prawidłowa, ponieważ wsad owocowy w jogurcie wynoszący 6,5% oznacza, że na każdy 1000 kg gotowego produktu przypada 6,5% tej masy w postaci musu owocowego. Obliczając to, wykorzystujemy prosty wzór: 1000 kg x 0,065 = 65 kg. To oznacza, że aby uzyskać jogurt o określonej zawartości owoców, należy dodać 65 kg musu owocowego. Taka procedura jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży spożywczej, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich parametrów jakościowych produktów. Wysoka jakość jogurtów owocowych jest osiągana dzięki właściwemu dozowaniu składników, co wpływa na zarówno smak, jak i wartość odżywczą. Przykładowo, w przemyśle mleczarskim często spotyka się ścisłe normy dotyczące zawartości owoców w produktach, co przyczynia się do ich konkurencyjności na rynku. Warto również wspomnieć, że odpowiednie proporcje składników są niezbędne dla zapewnienia stabilności produktu oraz jego akceptacji przez konsumentów, co potwierdzają raporty jakości potwierdzające te normy.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Okres, który musi minąć od użycia środka chemicznego do zbioru rośliny i jej skonsumowania, to czas

A. prewencji

B. karencji

C. tolerancji

D. wrażliwości

Odpowiedź "karencji" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu, który musi upłynąć od zastosowania środka chemicznego, takiego jak pestycyd czy nawóz, do momentu, w którym rośliny mogą być zbierane i spożywane. Karencja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów, eliminując ryzyko pozostałości substancji chemicznych w produktach rolnych. W praktyce oznacza to, że rolnicy muszą przestrzegać zaleceń producentów dotyczących czasu stosowania środków ochrony roślin, aby uniknąć sytuacji, w których szkodliwe resztki mogłyby znaleźć się w żywności. Na przykład, jeśli karencja dla danego preparatu wynosi 14 dni, oznacza to, że po zastosowaniu środka rolnik musi czekać minimum 14 dni przed zbiorem rośliny. Taka praktyka jest zgodna z normami prawnymi i standardami jakości żywności, które mają na celu ochronę zdrowia publicznego. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokumentacji zastosowań środków chemicznych, co pomaga w monitorowaniu oraz przestrzeganiu okresów karencji.

Pytanie 40

Określ, ile kg mocznika (46% N) powinno być użyte na 1 ha pszenicy, jeśli ilość czystego składnika N na 1 ha wynosi 92 kg?

A. 100 kg

B. 200 kg

C. 300 kg

D. 400 kg

Żeby obliczyć, ile kg mocznika (46% N) musisz użyć, by dostarczyć 92 kg czystego azotu (N) na 1 ha pszenicy, możesz użyć prostej proporcji. Mocznik ma 46% azotu, co znaczy, że z 100 kg mocznika dostaniesz 46 kg azotu. Więc, żeby uzyskać 92 kg azotu, wystarczy podzielić: 92 kg N / 0,46, co daje nam 200 kg mocznika. Takie podejście do nawożenia to w sumie must-have, bo opiera się na rzeczywistych danych o składnikach odżywczych w nawozie. Dobrze dobrana ilość mocznika to klucz do większych plonów pszenicy, bo to poprawia dostępność azotu w glebie, co dobrze wpływa na rozwój roślin. Z mojego doświadczenia, wiedza o stężeniach składników w nawozach jest mega ważna przy planowaniu nawożenia, żeby nie mieć ani za mało, ani za dużo. Dobre praktyki nawożenia młotkują się w analizie gleby i rozumieniu potrzeb roślin, co prowadzi do lepszego zarządzania zasobami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej