Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 21:06
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 21:28

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie parametry należy zastosować do przechowywania przetworów zbożowych?

A. temperatura 15 do 20°C, wilgotność względna około 95%

B. temperatura 0 do 10°C, wilgotność względna około 95%

C. temperatura 10 do 14°C, wilgotność względna około 60%

D. temperatura 0 do 4°C, wilgotność względna około 60%

Odpowiedź dotycząca temperatury 10 do 14°C oraz wilgotności względnej ok. 60% jest poprawna, ponieważ te parametry są optymalne dla przechowywania przetworów zbożowych, takich jak mąka, płatki owsiane czy kasze. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktów. Wilgotność na poziomie 60% jest idealna, ponieważ zbyt wysoka wilgotność (np. 95%) sprzyja procesom fermentacyjnym oraz rozwojowi insektów, co może zagrażać bezpieczeństwu żywności. Standardy przechowywania żywności, takie jak te zawarte w kodeksie HACCP, podkreślają znaczenie kontrolowania warunków przechowywania, aby zapobiegać zanieczyszczeniom i zepsuciu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie tych parametrów, aby zapewnić długotrwałą świeżość i jakość zboża.

Pytanie 2

Jaki sposób konserwacji mięsa został opisany w tym fragmencie?

"Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Po ostudzeniu zalać ułożone w naczyniu mięso"

A. Peklowanie

B. Blanszowanie

C. Kiszenie

D. Bejcowanie

Bejcowanie to proces, w którym mięso jest marynowane w roztworze przypraw, octu, soli oraz często dodatków kwasowych, co ma na celu nie tylko poprawę smaku, ale także wydłużenie trwałości produktu. W przedstawionym opisie, ugotowanie wody z cebulą i przyprawami, a następnie zalanie nimi mięsa, jest klasycznym przykładem bejcowania. Bejca penetruje mięso, co pozwala na uzyskanie intensywniejszego smaku oraz zmniejsza ryzyko rozwoju mikroorganizmów. Praktyka ta jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w produkcji wędlin, gdzie odpowiednie bejcowanie jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości organoleptycznych. Warto również zwrócić uwagę, że bejcowanie może odbywać się na zimno lub na gorąco, a stosowane składniki mogą się różnić w zależności od tradycji kulinarnej regionu. Dobre praktyki w bejcowaniu obejmują kontrolowanie czasu i temperatury marynowania, aby zapewnić równomierne rozprowadzenie smaków oraz zachowanie jakości mięsa.

Pytanie 3

Rozbity kawałek mięsa wieprzowego, uformowany w okrąg o średnicy 14 cm oraz grubości 0,5 cm, przyprawiony solą, pieprzem i mąką, to jaki przygotowany półprodukt?

A. befsztyk

B. filet

C. bryzol

D. rumsztyk

Bryzol to cienki płat mięsa, najczęściej wieprzowego, który jest odpowiednio przygotowany poprzez oprószenie solą, pieprzem i mąką, a następnie smażenie. W przypadku płatu o średnicy 14 cm i grubości 0,5 cm mamy do czynienia z klasycznym przykładem bryzola, który idealnie nadaje się do szybkiego smażenia na patelni. Przygotowanie bryzola jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które wskazują, że mięso powinno być cienko pokrojone, co pozwala na równomierne i szybkie przyrządzanie. Dodatkowo, mąka tworzy chrupiącą skórkę podczas smażenia, co zwiększa walory smakowe dania. Bryzole są często wykorzystywane w różnych kuchniach świata, na przykład w daniach takich jak schnitzel w kuchni niemieckiej czy cotoletta w kuchni włoskiej. Warto także pamiętać, że bryzol można podawać z różnorodnymi dodatkami, takimi jak ziemniaki, sałatki czy sosy, co czyni go wszechstronnym półproduktem w codziennym gotowaniu.

Pytanie 4

Kluczowym punktem, który powinno się nadzorować podczas przygotowywania udek faszerowanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. smażenia cebuli

B. duszenia pieczarek

C. blanszowania papryki

D. pieczenia udek

Prawidłowa odpowiedź to temperatura pieczenia udek, ponieważ jest to kluczowy element, który należy monitorować, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Temperatura wewnętrzna drobiu powinna wynosić co najmniej 75°C, co pozwala na zabicie potencjalnych patogenów, takich jak Salmonella. W przypadku udek faszerowanych, należy również zwrócić uwagę na temperaturę farszu, który powinien osiągnąć tę samą minimalną temperaturę, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na używaniu termometru kuchennego do pomiaru temperatury w najgrubszej części mięsa. Dobre praktyki w gastronomii podkreślają znaczenie ścisłego monitorowania temperatury potraw, aby spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Ponadto, odpowiednie pieczenie udek zapewnia również właściwą konsystencję i smak potrawy, co jest istotne w kontekście jakości kulinarnej.

Pytanie 5

Jakie warzywo zawiera karoten?

A. Chrzan

B. Szczaw

C. Burak

D. Dynia

Dynia jest warzywem, które zawiera znaczne ilości karotenu, szczególnie beta-karotenu, który jest prekursorem witaminy A. Karoten jest naturalnym barwnikiem, który nadaje dyni jej charakterystyczny pomarańczowy kolor. Wartości odżywcze dyni są wysokie; zawiera ona również błonnik, witaminy C i E, a także minerały takie jak potas. Badania wykazują, że spożycie produktów bogatych w karoteny może wspierać zdrowie wzroku, poprawiać odporność oraz zmniejszać ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów. W praktyce, dynia jest często wykorzystywana w kuchni do przygotowywania zup, puree, a także w wypiekach, co czyni ją nie tylko zdrowym, ale i wszechstronnym składnikiem. Warto również podkreślić, że karotenoidy, w tym beta-karoten, mogą mieć korzystny wpływ na skórę, chroniąc ją przed uszkodzeniami powodowanymi przez promieniowanie UV, co jest istotne w kontekście diety i zdrowego stylu życia.

Pytanie 6

Który sos należy sporządzić, wykorzystując wszystkie składniki wymienione w normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Masło	100 g
Mąka pszenna	90 g
Mleko	600 ml
Żółtka	4 szt.
Gałka muszkatołowa	do smaku
Sól	do smaku

A. Holenderski.

B. Beszamelowy.

C. Potrawkowy.

D. Berneński.

Sos beszamelowy jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej, który bazuje na technice przygotowania białego roux, gdzie masło i mąka pszenna są najpierw podgrzewane, a następnie łączone z mlekiem, aby uzyskać gładką, kremową konsystencję. W skład sosu wchodzą także żółtka, co nadaje mu dodatkową bogatość i głęboki smak. Gałka muszkatołowa i sól są klasycznymi przyprawami, które podkreślają smak sosu. Sos beszamelowy jest podstawą wielu potraw, takich jak lasagne, musaki czy gratin, a także często wykorzystywany jako baza do innych sosów, takich jak sos mornay. Dzięki swojej uniwersalności i prostocie, sos beszamelowy jest idealnym przykładem techniki kucharskiej, którą warto opanować, aby wzbogacić swoje umiejętności kulinarne. Zrozumienie procesu jego przygotowania oraz zastosowania różnych składników pozwala na tworzenie różnorodnych, smakowitych dań.

Pytanie 7

Deser przygotowany z owoców gotowanych w wodzie z dodatkiem cukru powinien być serwowany konsumentowi

A. w filiżance

B. w pucharku

C. w kompotierce

D. w pokalu

Podanie deseru sporządzonego z owoców ugotowanych w wodzie z dodatkiem cukru w kompotierce jest zgodne z tradycją i praktykami gastronomicznymi. Kompotierka to naczynie, które zostało specjalnie zaprojektowane do serwowania kompotu, a także innych deserów na bazie owoców. Charakteryzuje się ono szeroką, czasami lekko wypukłą formą, która umożliwia łatwe nabieranie owoców oraz cieszenie się ich aromatem. Podczas serwowania kompotu, ważne jest nie tylko estetyczne podanie, ale także odpowiednia temperatura. Kompot można serwować na ciepło lub schłodzony, co również wpływa na wybór naczynia. W praktyce gastronomicznej stosowanie kompotierek wprowadza element elegancji, a także podkreśla świeżość składników. Warto również zauważyć, że kompot jest tradycyjnym polskim deserem, a jego podanie w odpowiednim naczyniu może stanowić część kulturowego doświadczenia związane z konsumpcją. Ponadto, kompotierki są często używane w restauracjach i podczas rodzinnych uroczystości, co czyni je wszechstronnym wyborem.

Pytanie 8

Truskawki są klasyfikowane jako owoce

A. pestkowe

B. południowe

C. jagodowe

D. ziarnkowe

Truskawki klasyfikowane są jako owoce jagodowe, co oznacza, że mają określoną strukturę i charakterystyki biologiczne. Owoce jagodowe to rodzaj owoców, które rozwijają się z jednego jajnika i zawierają wiele nasion rozmieszczonych na zewnętrznej powierzchni. Truskawki, chociaż potocznie uznawane za owoce, mają unikalną strukturę, gdzie to, co myślimy o 'owocu', w rzeczywistości jest receptakulum, a nasiona to drobne, twarde elementy, które znajdziemy na ich powierzchni. Dzięki tej klasyfikacji możemy lepiej zrozumieć różnorodność owoców i ich zastosowania w kuchni oraz przemyśle spożywczym. Owoce jagodowe, takie jak truskawki, są bogate w witaminy, minerały oraz antyoksydanty, co czyni je doskonałym wyborem w diecie. Przykładowo, truskawki mogą być używane w deserach, koktajlach, a także jako dodatki do sałatek, co podkreśla ich wszechstronność kulinarną i wartości odżywcze.

Pytanie 9

Przygotowując sztufadę wołową, co należy wykorzystać do szpikowania mięsa wołowego?

A. kiełbasę

B. boczek

C. podgardle

D. słoninę

Kiedy myślimy o szpikowaniu wołowiny, warto zwrócić uwagę na różne rodzaje tłuszczu i ich właściwości. Kiełbasa, choć smaczna, jest zbyt intensywna w smaku i zawiera przyprawy, które mogą zdominować delikatny smak wołowiny. Boczek, z kolei, ma wyraźny smak, który może być zbyt mocny i nieharmonijny z mięsem, co może wpłynąć na końcowy smak dania. Ponadto, boczek ma inną strukturę tłuszczu, co oznacza, że nie wchłania się w mięso tak efektywnie jak słonina. Podgardle, będące elementem mięsa, również nie sprawdzi się w tej roli, gdyż nie ma odpowiedniej zawartości tłuszczu, co może prowadzić do wysuszenia potrawy. Kluczowym błędem jest założenie, że każdy tłuszcz nadaje się do szpikowania, podczas gdy odpowiedni wybór składników jest kluczowy dla osiągnięcia idealnej konsystencji i smaku. W branży gastronomicznej istotne jest, aby przy przygotowywaniu potraw kierować się sprawdzonymi zasadami i normami, które gwarantują nie tylko estetykę, ale i jakość serwowanych dan. Dlatego zrozumienie właściwości tłuszczów i ich wpływu na dania jest fundamentem sukcesu w kuchni.

Pytanie 10

Zakażenie włośniami może wystąpić po zjedzeniu surowego mięsa, które nie było przebadane weterynaryjnie

A. baraniego

B. wieprzowego

C. wołowego

D. drobiowego

Zakażenie włośniami, inaczej włośnica, to temat, o którym warto wiedzieć. To wszystko przez pasożyty z rodzaju Trichinella, które najczęściej dostajemy do organizmu przez mięso wieprzowe. Jak więc mówi stare powiedzenie, lepiej dobrze doprawić, niż źle pokroić. Jak się zjesz surowe lub niedobrze ugrillowane mięso wieprzowe, które nie przeszło kontroli weterynaryjnej, to można się narazić na zarażenie. Dlatego, żeby było bezpieczniej, mięso, które jemy na surowo lub tylko lekko obrobione, musi być dokładnie zbadane. Jeśli chodzi o obróbkę termiczną, mięso wieprzowe powinno być dobrze usmażone czy upieczone w temperaturze przynajmniej 71°C, żeby pozbyć się tych larw. Zwróć też uwagę na dobre praktyki hodowlane, bo one też mają wpływ na to, co ląduje na naszym talerzu. Pamiętaj, że to nie tylko choroby pasożytnicze mogą być problemem, ale różne inne patogeny mogą się czaić w surowym jedzeniu. Tak więc, przestrzeganie zasad HACCP jest naprawdę istotne, zwłaszcza w branży mięsnej, by zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe.

Pytanie 11

Usługa a'la carte polega na wyborze dań

A. z bufetu

B. zwózka

C. z półmiska

D. z karty

Serwis a'la carte to sposób obsługi gastronomicznej, który umożliwia gościom wybór potraw z menu, które jest zazwyczaj drukowane na kartach lub w formie elektronicznej. W odróżnieniu od innych metod serwowania, takich jak bufet czy półmisek, serwis a'la carte daje klientowi pełną dowolność w komponowaniu posiłków według własnych preferencji. Przykładem może być elegancka restauracja, w której goście mogą zamawiać dania główne, przystawki oraz desery z różnorodnej karty dań. W praktyce, kluczem do udanego serwisu a'la carte jest odpowiednie przeszkolenie personelu, aby potrafił dokładnie opisać potrawy, oferować sugestie oraz dbać o tempo serwowania, co znacząco wpływa na ogólne doświadczenie kulinarne. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwis a'la carte powinien również uwzględniać preferencje dietetyczne gości, a restauracje często dostosowują swoje menu do potrzeb klientów, co zwiększa satysfakcję oraz lojalność klientów.

Pytanie 12

Jakiego koloru deski należy używać do porcjowania surowego drobiu?

A. czerwonego

B. żółtego

C. brązowego

D. niebieskiego

Deska do krojenia w kolorze żółtym jest przeznaczona specjalnie do porcjowania surowego drobiu, zgodnie z wytycznymi systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). System ten ma na celu eliminację zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych w procesie produkcji żywności. Używanie desek w określonych kolorach pozwala na łatwe zidentyfikowanie, jakie surowce były na nich przygotowywane, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Na przykład, deski żółte powinny być stosowane wyłącznie do drobiu, podczas gdy deski czerwone są przeznaczone do wołowiny, a deski niebieskie do ryb. W praktyce oznacza to, że po przygotowaniu kurczaka na żółtej desce, nie należy na niej kroić innych produktów, aby uniknąć przeniesienia patogenów, takich jak Salmonella, które mogą być obecne w surowym drobiu. Właściwe stosowanie desek do krojenia jest kluczowe w zachowaniu bezpieczeństwa żywności, a przez to, ochronie zdrowia konsumentów.

Pytanie 13

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz wartość energetyczną 1 porcji kotleta mielonego.

surowce do produkcji kotletów mielonych	zużycie surowca na 1 porcję kotleta	wartość energetyczna 100g surowca
wołowina (okrawki)	25 g	127 kcal
wieprzowina (okrawki)	45 g	290 kcal
jaja	15 g	138 kcal
tłuszcz	12 g	900 kcal
cebula	8 g	28 kcal
bułka tarta	8 g	362 kcal

A. 297,75 kcal

B. 322,15 kcal

C. 292,35 kcal

D. 315,50 kcal

Wartość energetyczna potraw jest kluczowym elementem w planowaniu posiłków i diet, a błędne oszacowanie kalorii może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących wartości odżywczych jedzenia. Odpowiedzi, które nie były zgodne z poprawną wartością kaloryczną 322,15 kcal, mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub braku uwagi na wartości energetyczne poszczególnych składników. Często zdarza się, że osoby myślą, iż wystarczy jedynie zsumować wartości energetyczne bez uprzedniego uwzględnienia proporcji składników, co jest kluczowe dla dokładnych obliczeń. Na przykład, zaniżone wartości mogą wynikać z pominięcia jakiegoś składnika, co prowadzi do niepełnych danych. Z kolei zawyżone wartości mogą pojawić się, gdy uwzględnimy składniki, które nie są obecne w danej porcji kotleta. W praktyce, ważne jest, aby zawsze sprawdzać źródła wartości odżywczych oraz stosować się do standardów obliczania kaloryczności. Przykład stanowi tu wzór na obliczanie kalorii na podstawie masy poszczególnych składników, co jest kluczowe w kontekście zdrowego żywienia oraz dietetyki. Typowe błędy polegają również na nieodpowiednim przeliczeniu jednostek miary, co prowadzi do całkowitych błędów w obliczeniach. Aby osiągnąć sukces w dietetyce i zdrowym żywieniu, należy dążyć do dokładności i staranności w analizie wartości energetycznej potraw.

Pytanie 14

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. śledzi

B. halibutów

C. jesiotrów

D. tuńczyków

Czarny kawior jest cenionym przysmakiem, który pochodzi z ikry jesiotrów, szczególnie gatunków takich jak beluga, ossetra czy sevruga. Proces pozyskiwania kawioru jest ściśle regulowany, aby zapobiec nadmiernemu odławianiu tych ryb, które są zagrożone wyginięciem. Właściwe praktyki związane z pozyskiwaniem kawioru obejmują zrównoważone rybołówstwo oraz przestrzeganie norm międzynarodowych, takich jak konwencja CITES, która reguluje handel dzikimi gatunkami. Ponadto, jakość kawioru zależy od wielu czynników, w tym od diety ryb, ich wieku oraz warunków hodowli. W gastronomii czarny kawior jest często podawany na zimno, jako dodatek do różnych dań, co podkreśla jego unikalny smak i teksturę. Wiedza na temat pochodzenia i sposobu pozyskiwania kawioru jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produktu oraz jego odpowiedzialnego spożycia.

Pytanie 15

Jakie danie wyróżnia się w polskiej kuchni?

A. Zupa cebulowa

B. Schab pieczony ze śliwkami

C. Gulaszowa zupa

D. Pieczone jabłka z rodzynkami

Jabłka pieczone z rodzynkami, zupa gulaszowa oraz zupa cebulowa to potrawy, które nie są typowo związane z tradycyjną kuchnią polską, chociaż mogą być popularne w różnych regionach lub w innych krajach. Jabłka pieczone z rodzynkami to deser, który w polskiej kulinarce rzadziej występuje jako danie główne, a jego składniki są bardziej kojarzone z kuchnią domową i sezonowym wykorzystaniem owoców. Zupa gulaszowa, chociaż może być rurą dla polskiego smaku, to w rzeczywistości ma swoje korzenie w kuchni węgierskiej i nie jest uznawana za polski specjał. W polskiej kulturze kulinarnej, gulasz często przybiera formę mięsnych potraw, ale zupa gulaszowa nie jest klasycznym daniem typowym dla polskiego stołu. Zupa cebulowa, z kolei, ma swoje korzenie we Francji i rzadko występuje w polskich przepisach, co czyni ją mniej reprezentatywną dla naszej kuchni. Właściwe zrozumienie kontekstu kulturowego i historycznego tych potraw jest kluczowe w ocenie ich związku z tradycjami narodowymi. Zauważalne jest, że podejmowanie decyzji na podstawie popularności dania w danych regionach niekoniecznie odzwierciedla jego status jako dania narodowego. W kontekście podejścia kulinarnego, ważne jest zrozumienie, że tradycyjne polskie potrawy często wykorzystują lokalne składniki i techniki, co pozwala na zachowanie unikalnego charakteru kuchni polskiej.

Pytanie 16

Jakie warzywo strączkowe ma kształt przypominający orzech laskowy?

A. Bób

B. Soczewica

C. Ciecierzyca

D. Soja

Soja, bób i soczewica, choć są warzywami strączkowymi, różnią się znacznie od ciecierzycy pod względem kształtu, smaku i zastosowania. Soja, na przykład, ma wydłużony kształt oraz jest bardziej płaska w porównaniu do okrągłej ciecierzycy. Jest to roślina bardzo wartościowa, jednak jej wygląd jest odmienny i nie przypomina orzecha laskowego. Bób natomiast ma charakterystyczną, nieco wydłużoną formę i jest zazwyczaj spożywany w stanie młodym, kiedy jego strąki są zielone i mięsiste. Nieodpowiednie porównanie bobu do ciecierzycy może wynikać z ogólnego zamieszania dotyczącego warzyw strączkowych, jednak w rzeczywistości bób jest znacznie bardziej zbliżony do groszku niż do ciecierzycy. Soczewica, z kolei, ma formę płaskich, okrągłych nasion, które są znacznie mniejsze i bardziej różnorodne pod względem kolorów, co również odróżnia ją od ciecierzycy. W kontekście kulinarnym, zarówno soja, bób, jak i soczewica mają swoje unikalne zastosowania i wartości odżywcze, ale nie pasują do opisanego w pytaniu kształtu. Powszechny błąd myślowy polega na uogólnianiu cech warzyw strączkowych bez uwzględnienia specyfiki każdego z nich. Ważne jest, aby przy nauce o warzywach strączkowych zwracać uwagę na ich indywidualne właściwości oraz zastosowanie w diecie.

Pytanie 17

Jakie zmiany zachodzą w jajkach podczas ich składowania?

A. Wzrost przepuszczalności skorupki

B. Spadek wielkości komory powietrznej

C. Wzrost masy

D. Gęstnienie białka

Wybór innych odpowiedzi, takich jak zwiększenie masy, gęstnienie białka czy zmniejszenie komory powietrznej, opiera się na błędnych założeniach dotyczących dynamiki procesu przechowywania jaj. Zwiększenie masy jest mylące, gdyż w rzeczywistości, podczas przechowywania, jaja mogą tracić masę wskutek odparowania wody przez skorupkę. Proces ten jest bezpośrednio związany z przepuszczalnością, która, jak wcześniej wspomniano, rośnie w miarę długotrwałego przechowywania. Gęstnienie białka to kolejny mit; białko w jaju może stawać się bardziej przejrzyste w wyniku utraty wody, ale nie faktycznie gęstnieje w sensie fizycznym. Zmniejszenie komory powietrznej jest również błędnym stwierdzeniem; w rzeczywistości komora powietrzna zwykle się powiększa, co jest dowodem na utratę wilgoci. W kontekście przechowywania jaj, ważne jest zrozumienie, że zjawiska te są ze sobą powiązane i są wynikiem zmian zachodzących w skorupce. Koncepcje te są kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływają na procesy pakowania i dystrybucji. Aby zachować jakość produktów jajecznych, istotne jest przestrzeganie standardów dotyczących temperatury przechowywania oraz wilgotności, co może przeciwdziałać negatywnym skutkom utraty masy i zmiany w strukturze jaj.

Pytanie 18

Obniżenie wilgotności powietrza w składowisku ziemniaków do zakresu 60-70% spowoduje

A. degradację skrobi w ziemniakach

B. wchłanianie pary wodnej przez ziemniaki

C. znaczące straty naturalne ziemniaków

D. wzrost ilości witaminy C w ziemniakach

Spadek wilgotności powietrza w magazynie ziemniaków do poziomu 60-70% rzeczywiście może prowadzić do dużych ubytków naturalnych ziemniaków. W tym zakresie wilgotności, ziemniaki mogą tracić wilgoć z powierzchni, co prowadzi do ich wysychania. Oprócz utraty masy, które jest wynikiem parowania, obniżona wilgotność może również wpływać na procesy biochemiczne zachodzące w ziemniakach. Standardy przechowywania ziemniaków wskazują, że optymalna wilgotność powietrza powinna wynosić 85-90% dla minimalizacji strat. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest kontrola warunków przechowywania w magazynach, aby zapewnić odpowiednie parametry atmosferyczne, co pozwala na dłuższe przechowywanie świeżych ziemniaków. Dbanie o właściwe nawilżenie powietrza w magazynie może zminimalizować straty masy, a tym samym poprawić efektywność przechowywania oraz jakość plonów, co jest kluczowym aspektem w branży rolniczej.

Pytanie 19

Jaką metodę obróbki termicznej należy wykorzystać do przygotowania pulpetów w sosie potrawkowym?

A. Gotowanie tradycyjne.

B. Gotowanie na parze.

C. Opiekanie.

D. Duszenie.

Smażenie, gotowanie w parze i duszenie to różne sposoby gotowania, które w sumie różnią się od tradycyjnego gotowania. Smażenie na przykład to szybkie gotowanie w tłuszczu, i często kończy się tym, że zewnętrzna część mięsa się przypala, a środek zostaje surowy. To nie jest dobre dla pulpetów, które potrzebują równomiernego gotowania, bo to może prowadzić do problemów zdrowotnych, no wiecie, z niedogotowanym mięsem. Gotowanie w parze, choć zdrowe jest, to nie oddaje smaku sosu potrawkowego. Pulpety wtedy są mniej smaczne. No i duszenie, które polega na gotowaniu w małej ilości płynu pod przykryciem, też nie jest najlepsze dla pulpetów, jeśli chodzi o osiągnięcie dobrej konsystencji. Te wszystkie techniki mogą prowadzić do różnych błędów, jak przesmażenie czy złe połączenie smaków, więc gotowanie tradycyjne w tym przypadku wydaje się lepszym wyborem.

Pytanie 20

Do wytycznych GHP/GMP nie należy

A. Instrukcja wydawania potraw

B. Instrukcja rozmrażania surowców/półproduktów

C. Instrukcja ochrony przeciwpożarowej

D. Instrukcja czyszczenia chłodni

Wszystkie inne wymienione instrukcje są integralną częścią systemów GHP i GMP, ponieważ dotyczą kluczowych aspektów, które mają wpływ na jakość i bezpieczeństwo żywności. Instrukcja ekspedycji potraw reguluje proces wydawania posiłków, co jest niezbędne, aby zapewnić ich odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne w trakcie transportu do klientów. Właściwe procedury ekspedycji zmniejszają ryzyko zanieczyszczenia oraz zapewniają, że potrawy są serwowane w odpowiedniej temperaturze, co jest zgodne z normami HACCP i innymi standardami jakości. Z kolei instrukcja rozmrażania surowców i półproduktów jest kluczowa, aby zapobiec rozwojowi bakterii, które mogą pojawić się, gdy surowce są niewłaściwie rozmrażane. Właściwe techniki rozmrażania, takie jak rozmrażanie w lodówce lub w zimnej wodzie, są fundamentalne w kontekście GHP. Instrukcja mycia chłodni zaś dotyczy utrzymania czystości w pomieszczeniach, w których przechowywana jest żywność, co jest niezbędne do zapewnienia higieny i zapobiegania kontaminacji. W kontekście praktycznym, zaniedbania w tych obszarach mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do wybuchu epidemii związanych z żywnością, co podkreśla znaczenie przestrzegania GHP i GMP w każdym etapie produkcji. Prawidłowe wdrożenie i monitorowanie tych instrukcji są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów jakości w branży spożywczej.

Pytanie 21

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. kasz o małych ziarnach

B. niegazowanych wód mineralnych

C. niskotłuszczowego nabiału

D. warzyw zielonych

Dieta ubogoenergetyczna ma na celu redukcję spożycia kalorii, co jest kluczowe w procesach odchudzania i kontroli masy ciała. Kasze drobnoziarniste, takie jak kasza manna czy kasza jęczmienna, mają stosunkowo wysoką gęstość energetyczną w porównaniu do innych produktów, co oznacza, że zawierają więcej kalorii na jednostkę objętości. Ograniczenie ich spożycia pozwala na większą swobodę w doborze innych, mniej kalorycznych produktów, co jest szczególnie istotne dla osób dążących do ubytku masy ciała. W praktyce dobrym rozwiązaniem jest zastępowanie kasz drobnoziarnistych zdrowszymi alternatywami, takimi jak warzywa czy pełnoziarniste zboża. Dodatkowo, według zaleceń dietetyków, warto zwrócić uwagę na odpowiednie bilansowanie posiłków, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych, jednocześnie ograniczając kaloryczność diety. Zastosowanie diety ubogoenergetycznej powinno być również konsultowane ze specjalistą, aby uniknąć potencjalnych niedoborów żywieniowych.

Pytanie 22

Jakie ciasto jest wymagane do przygotowania vol-au-vent?

A. drożdżowe

B. francuskie

C. makaronowe

D. naleśnikowe

Wybór innego ciasta do vol-au-vent pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają podstawowe zasady kuchni francuskiej. Naleśnikowe ciasto, chociaż może być smaczne, jest za cienkie i nie trzyma dobrze nadzienia, więc do vol-au-vent się nie nadaje. Z kolei drożdżowe ciasto jest za ciężkie i ma zupełnie inną strukturę, przez co też nie pasuje do tego dania. Drożdże powodują fermentację i tworzą większe bąbelki powietrza - to nie jest to, co chcemy w vol-au-vent. A ciasto makaronowe, które używa się do ravioli czy lasagne, też nie ma sensu do tego dania. Kluczowe jest, żeby używać odpowiednich technik i składników, bo inaczej efekty mogą być rozczarowujące.

Pytanie 23

Kalafior oraz brokuł zaliczają się do grupy warzyw

A. liściowych

B. strączkowych

C. korzeniowych

D. kapustnych

Często popełniamy błąd, myląc różne grupy warzyw tylko na podstawie ich wyglądu. Na przykład, warzywa strączkowe, jak groch czy fasola, to zupełnie inna historia, bo one mają strąki z nasionami w środku. Z drugiej strony, liściaste jak sałata czy szpinak to głównie liście, które jemy. Warzywa korzeniowe, jak marchew czy burak, rosną pod ziemią i to w ich korzeniach znajdziemy te wszystkie składniki odżywcze. Ważne jest, żeby rozumieć, jak te grupy się różnią, bo inaczej możemy się pogubić w tym, co jemy. Na przykład, warzywa kapustne, do których brokuł i kalafior się zaliczają, są pełne składników pomagających w zapobieganiu różnym chorobom. Ignorując te różnice, możemy sobie uprościć dietę za bardzo, co nie jest dobre. Dlatego warto mieć na uwadze klasyfikację botaniczną warzyw, bo to pomoże zrozumieć ich rolę w zdrowym odżywianiu.

Pytanie 24

Zjawisko wiązania wody za pomocą pektyn to

A. klarowanie

B. żelowanie

C. macerowanie

D. zagęszczanie

Zagęszczanie to proces, który odnosi się do zwiększenia gęstości płynnych substancji, jednak nie jest to tożsame z żelowaniem. W przypadku zagęszczania często używa się innych substancji, takich jak skrobia lub gumy, które nie mają właściwości żelujących jak pektyny. Macerowanie jest procesem polegającym na namaczaniu owoców w płynach, co prowadzi do ich zmiękczenia, ale nie do tworzenia żeli. Chociaż oba procesy mogą współistnieć w produkcji przetworów owocowych, to nie są one bezpośrednio związane z wiązaniem wody przez pektyny. Klarowanie z kolei odnosi się do usuwania zanieczyszczeń i osadów z cieczy, co jest procesem stosowanym w produkcji soków czy win, ale nie dotyczy wiązania wody w kontekście pektyn. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat właściwości składników i ich zastosowania w przemyśle spożywczym. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dlaświadczenia o ich zastosowaniach i wpływie na jakość finalnych produktów.

Pytanie 25

Higrometr to instrument używany do pomiaru

A. wilgotności powietrza względnej

B. temperatury w surowcu

C. czasów procesów technologicznych

D. gęstości struktury wyrobu

Higrometr to takie urządzenie, które mierzy wilgotność powietrza. Jest to mega ważne w różnych dziedzinach, jak na przykład w meteorologii, budownictwie czy rolnictwie. Dzięki dokładnemu pomiarowi wilgotności można zadbać o lepsze warunki w otoczeniu, co przekłada się na jakość produktów i komfort ludzi. Higrometry mogą być różne — od analogowych po elektroniczne — i wybór konkretnego modelu zależy od tego, co potrzebujesz. Na przykład w rolnictwie monitorując wilgotność, można lepiej planować nawadnianie, a to z kolei oszczędza wodę i podnosi plony. A w budownictwie, trzymanie wilgotności w ryzach jest istotne, żeby uniknąć pleśni i zniszczenia materiałów budowlanych. Dobry higrometr powinien być dokładny, najlepiej żeby spełniał normy ISO, bo wtedy wiadomo, że będzie można na nim polegać w codziennej pracy.

Pytanie 26

Jakie składniki używa się do przyprawienia dietetycznego sosu potrawkowego?

A. pieprzem cayenne

B. kaperami

C. sokiem z cytryny

D. musztardą

Chociaż pieprz cayenne, kapary i musztarda mogą być używane jako przyprawy, nie są one odpowiednie do dietetycznego sosu potrawkowego w kontekście zdrowotnym i kalorycznym. Pieprz cayenne, będący ostrą przyprawą, może wprowadzać do potrawy intensywny, pikantny smak, ale jego nadmiar może być nieprzyjemny dla wielu osób, a także nie sprzyja delikatnym potrawom, które zwykle są podstawą dietetycznych sosów. Co więcej, ostre przyprawy mogą podrażniać układ pokarmowy, co jest niepożądane w diecie odchudzającej. Z kolei kapary, choć wartościowe w kontekście smakowym, są często konserwowane w soli, co zwiększa ich zawartość sodu. Nadmiar soli w diecie może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie. Musztarda, mimo iż może być używana jako zdrowa przyprawa, często zawiera dodatki, takie jak cukier czy ocet, które mogą zwiększać kaloryczność sosu. W przypadku dietetycznych posiłków kluczowe jest unikanie składników, które mogą prowadzić do nieprzewidzianego wzrostu kaloryczności czy negatywnie wpływać na trawienie. Dlatego, kiedy mówimy o przyprawianiu sosów, wybór soków cytrynowych powinien być preferowany, gdyż ich właściwości są zgodne z zasadami zdrowego żywienia.

Pytanie 27

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Zamrażanie

B. Marynowanie

C. Wędzenie

D. Osuszanie

Zamrażanie to naprawdę świetny sposób na utrwalanie żywności. Jak wiadomo, zachowuje mnóstwo witamin, zwłaszcza witaminę C. W skrócie, cały proces polega na szybkim schłodzeniu jedzenia, co sprawia, że komórki roślinne nie zostają uszkodzone, a enzymy nie rozkładają witamin tak, jak by to miało miejsce w normalnych warunkach. Badania pokazują, że zamrożona papryka potrafi utrzymać nawet do 90% witaminy C, co jest całkiem niezłym wynikiem, zwłaszcza porównując z tą świeżą, która leży w złych warunkach. Poza tym, zamrażanie to super opcja, jeśli chcemy dłużej przechowywać paprykę, co jest ważne w kontekście walki z marnowaniem jedzenia. Aha, pamiętaj, żeby przed zamrożeniem paprykę umyć i pokroić – to może naprawdę ułatwić późniejsze gotowanie.

Pytanie 28

Odparowywanie wywaru przy przygotowywaniu sosów do około 1/3 pierwotnej objętości to

A. rafinowanie

B. redukowanie

C. rektyfikowanie

D. roztrzepywanie

Redukowanie to naprawdę ważny proces w kuchni. Chodzi o to, żeby gotować wywar lub sos tak długo, aż odparuje część płynów. Dzięki temu smak staje się bardziej intensywny, a sos gęstszy. Spotykamy to często w restauracjach, gdzie zależy im na super smaku potraw. Przykład? Sos demi-glace, gdzie wywar wołowy gotujemy, aż objętość zmniejszy się o pół do trzech czwartych. To sprawia, że sos ma naprawdę mocny smak. Pamiętaj, żeby gotować na umiarkowanym ogniu, bo łatwo przypalić składniki. Dobrze zrobiona redukcja nie tylko poprawia jakość potrawy, ale też sprawia, że ładniej się prezentuje na talerzu. Gęsty sos lepiej przylega do reszty składników, co jest ważne dla estetyki serwisu. Jeśli chcesz być dobrym kucharzem, musisz ogarnąć ten proces redukcji!

Pytanie 29

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Jarmuż oraz brukselka

B. Karczoch oraz ogórek

C. Endywia oraz cieciorka

D. Bakłażan i patison

Endywia i cieciorka nie są klasyfikowane jako owoce. Endywia to liściasta roślina, która jest używana głównie w sałatkach i nie spełnia wymogów botaniki do klasyfikacji jako owoc. Cieciorka, z kolei, to roślina strączkowa, a jej nasiona, chociaż odżywcze, są częścią rośliny, ale nie mają struktury owocu. Karczoch to kwiatostan rośliny, który również nie mieści się w definicji owoców, a ogórek, choć często traktowany jako warzywo w kuchni, jest w rzeczywistości owocem, co może prowadzić do nieporozumień. Jarmuż i brukselka to warzywa liściaste oraz pąki, które również nie są zaliczane do owoców. Pojęcia owoców i warzyw różnią się w zależności od kontekstu kulinarnego i botanicznego, co bywa mylące. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie warzyw z owocami tylko na podstawie ich zastosowania w kuchni, co prowadzi do nieprecyzyjnych klasyfikacji. Warto zatem poznać botaniczne definicje, aby lepiej zrozumieć, jakie rośliny kwalifikują się do danej kategorii i dlaczego to ma znaczenie w kontekście zdrowego odżywiania oraz przygotowywania posiłków.

Pytanie 30

Schab stanowi część półtuszy

A. wieprzowej przeznaczony do gotowania

B. wieprzowej przeznaczony do smażenia

C. wołowej przeznaczony do pieczenia

D. wołowej przeznaczony do smażenia

Dobra robota! Schab to rzeczywiście to mięso, które świetnie nadaje się do smażenia. Ma mało tłuszczu i jest naprawdę delikatne, więc idealnie się sprawdza w prostych przepisach. Można je przyrządzić w postaci kotletów schabowych, które są bardzo popularne w wielu domach. Jak się je usmaży w wysokiej temperaturze, to skórka robi się chrupiąca, a mięso pozostaje soczyste. Fajnie jest używać świeżego schabu – najlepiej, jak ma różową barwę i przyjemny zapach. Nie zapomnij przyprawić go przed smażeniem, bo wtedy smak będzie jeszcze lepszy. Schab wieprzowy, jak się go dobrze zrobi, to świetne źródło białka, więc nadaje się do zrównoważonej diety.

Pytanie 31

W hotelowej restauracji zamówiono danie kuchni węgierskiej. Które danie nie powinno być serwowane gościom?

A. Zupa gulaszowa

B. Pierogi

C. Risotto

D. Naleśniki a la Gundel

Wybór potrawy, która nie przynależy do kuchni węgierskiej, wymaga głębszego zrozumienia charakterystyki kulinarnej tego regionu. Pierogi, będące popularnym daniem w kuchni polskiej i ukraińskiej, są nadziewanymi ciastami, które nie mają swoich odpowiedników w węgierskich tradycjach kulinarnych. Chociaż pierogi mogą być przygotowane z różnymi farszami, od mięsa po owoce, ich obecność w menu kuchni węgierskiej jest błędem, ponieważ nie wpisują się w typowe smaki i składniki tego kraju. Risotto, z kolei, to włoska potrawa, która bazuje na ryżu Arborio, gotowanym w bulionie i często wzbogacanym o sery oraz warzywa. Chociaż ryż jest składnikiem wielu kuchni, nie jest charakterystyczny dla Węgier. Naleśniki a la Gundel to z kolei deser, który, choć może być podawany w kontekście kuchni węgierskiej, jest bardziej skomplikowanym daniem, które nie jest tak powszechnie znane jak zupa gulaszowa. Wybór potraw w kontekście restauracji tematycznych powinien być zgodny z klasycznymi daniami, aby zapewnić autentyczność doświadczenia kulinarnego, co jest kluczowym standardem branżowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które potrawy są reprezentatywne dla danej kuchni, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić gościom prawdziwe doświadczenie kulinarne.

Pytanie 32

Przygotowując wołowinę w rosole, jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności?

A. umyte mięso umieścić w wrzącej, osolonej wodzie, gotować szybko, dodać włoszczyznę i przyprawić

B. umyte mięso i włoszczyznę wrzucić do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli i przyprawić

C. umyte mięso umieścić w zimnej, osolonej wodzie, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

D. umyte mięso włożyć do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

Właściwe przygotowanie mięsa wołowego do rosołu wymaga zastosowania odpowiedniej metody gotowania, która ma kluczowe znaczenie dla uzyskania smaku oraz tekstury dania. Umieszczając umyte mięso w wrzącej, osolonej wodzie, zapewniamy szybkie zamknięcie porów i zatrzymanie soków w mięsie, co skutkuje soczystym i smacznym efektem. Gotowanie powolne po dodaniu włoszczyzny i przypraw pozwala na stopniowe wydobywanie aromatów oraz składników odżywczych zarówno z mięsa, jak i warzyw. Zgodnie z dobrymi praktykami kulinarnymi, dodanie włoszczyzny powinno nastąpić po kilku minutach gotowania mięsa, co umożliwia lepsze połączenie smaków. Takie podejście jest zgodne z klasycznymi technikami kuchni profesjonalnej, gdzie dąży się do osiągnięcia harmonii smakowej poprzez odpowiednią kontrolę temperatury i czasu gotowania. Dodatkowo, warto wspomnieć o jakości składników; użycie świeżego mięsa oraz sezonowych warzyw znacząco wpływa na końcowy rezultat rosołu, co jest niezbędnym elementem w kuchni opartej na wysokich standardach.

Pytanie 33

W tabeli przedstawiono sposób wykonania klusek

Sposób wykonania
1.	Do miski przesiać mąkę.
2.	Wymieszać jaja z wodą i solą.
3.	Wlać masę jajeczną do mąki mieszając.
4.	Metalową łyżką zwilżoną we wrzącej wodzie formować małe kluski.
5.	Kluski wrzucać do wrzącej wody. Gotować około 5 minut.

A. kładzionych.

B. francuskich.

C. półfrancuskich.

D. lanych.

Koncepcje przedstawione w odpowiedziach, które nie zostały wybrane, mogą prowadzić do istotnych nieporozumień na temat metod przygotowania klusek. Na przykład, odpowiedź dotycząca klusek lanych odnosi się do techniki, w której ciasto jest wlewane do wrzącej wody, a nie kładzione, co skutkuje inną strukturą i konsystencją. Kluski lane są zazwyczaj cieńsze i mają gładką powierzchnię, co odróżnia je od klusek kładzionych. Ponadto, odpowiedź sugerująca kluski francuskie wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ kluski te są wytwarzane przy użyciu odmiennych technik, takich jak pieczenie, co nie ma związku z opisaną metodą przygotowania. Z kolei odpowiedź odnosząca się do klusek półfrancuskich również myli pojęcia, ponieważ ten typ klusek nie jest powszechnie uznawany w tradycyjnych kulinariach europejskich. W praktyce, błędne wybory mogą wynikać z braku znajomości podstawowych technik kulinarnych lub z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii. Ważne jest, aby w gastronomii mieć świadomość różnic między różnymi technikami i ich zastosowaniem, co pozwoli na tworzenie potraw o odpowiedniej konsystencji i smaku, zgodnych z oczekiwaniami klientów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 34

Wpływ światła na przechowywaną żywność

A. opóźnia rozwój mikroorganizmów

B. przyspiesza proces wysychania

C. zwiększa tempo procesów utleniania

D. prowadzi do zakażeń mikrobiologicznych

Zakażenie mikrobiologiczne nie jest bezpośrednio związane z dostępem światła, lecz z warunkami przechowywania, takimi jak temperatura, wilgotność oraz czas ekspozycji produktów na nieodpowiednie środowisko. Światło nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów w taki sposób, jak na przykład wilgotność czy zanieczyszczenie, które mogą prowadzić do ich rozwoju. Przyspieszanie wysychania produktów spożywczych również jest mylną koncepcją. Chociaż światło może mieć wpływ na temperaturę danego otoczenia, to wysychanie jest procesem bardziej związanym z cyrkulacją powietrza i wilgotnością, a nie bezpośrednio z dostępem światła. Wreszcie, stwierdzenie, że dostęp światła spowalnia rozwój drobnoustrojów, jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości utlenianie, które przyspiesza się pod wpływem światła, może prowadzić do powstawania substancji, które stają się pożywką dla mikroorganizmów, co w konsekwencji zwiększa ryzyko zepsucia się żywności. Typowy błąd myślowy w takich przypadkach polega na myleniu wpływu światła na procesy chemiczne i mikrobiologiczne, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących jakości i bezpieczeństwa przechowywanej żywności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko unikania kontaktu z światłem, ale także uwzględnienia innych czynników wpływających na jej trwałość.

Pytanie 35

Dodatkiem do żywności, który hamuje rozwój mikroorganizmów, jest

A. przeciwutleniacz.

B. regulator.

C. konserwant.

D. emulgator.

Konserwanty to dodatki do żywności, które mają na celu hamowanie rozwoju drobnoustrojów, takich jak bakterie, pleśnie i drożdże, co znacząco wydłuża trwałość produktów spożywczych. Ich działanie polega na inhibicji procesów fermentacyjnych oraz na zapobieganiu psuciu się żywności, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i jakości żywności. Przykładami konserwantów są kwas benzoesowy, azotyn sodu oraz sorbinian potasu. Zastosowanie konserwantów jest regulowane przez przepisy prawa żywnościowego, które określają dopuszczalne ich stężenia oraz konkretne grupy produktów, w których mogą być stosowane. Dobrym przykładem są wędliny, które dzięki dodatkom konserwującym mogą być przechowywane dłużej, zachowując swoją świeżość oraz walory sensoryczne. Oprócz przedłużania trwałości, konserwanty pomagają w ochronie zdrowia konsumentów, minimalizując ryzyko zatrucia pokarmowego spowodowanego obecnością patogenów.

Pytanie 36

Aromatyczna i kolorowa powłoka produktów w panierce powstaje na skutek

A. pirolizy skrobi.

B. rozklejenia skrobi.

C. termohydrolizy kolagenu.

D. reakcji Maillarda.

Reakcja Maillarda jest kluczowym procesem chemicznym, który zachodzi podczas obróbki cieplnej produktów spożywczych, w tym wyrobów panierowanych. To reakcja między aminokwasami a redukującymi cukrami, która prowadzi do powstania charakterystycznych brązowych barwników oraz aromatów. Dzięki tej reakcji, potrawy zyskują nie tylko intensywny kolor, ale także bogaty smak, co jest szczególnie pożądane w gastronomii. W praktyce, odpowiednie zarządzanie temperaturą i czasem smażenia, a także dobór składników, które sprzyjają reakcji Maillarda, mogą znacznie poprawić jakość wyrobów. Na przykład, stosując chleb bułkowy jako panierkę, można zwiększyć efektywność tej reakcji dzięki wysokiej zawartości białka i cukrów w pieczywie. Przemysł spożywczy, opierając się na standardach jakości, stale poszukuje innowacji w zakresie poprawy procesów smażenia, co wpływa na satysfakcję konsumentów.

Pytanie 37

Przygotowywanie rosołu z zamrożonego kawałka mięsa drobiowego powinno zaczynać się od

A. krótkiego gotowania mięsa

B. dzielenia mięsa na porcje

C. umieszczenia mięsa w wodzie

D. rozmrażania mięsa

Rozmrażanie mięsa przed rozpoczęciem procesu gotowania jest kluczowym krokiem w prawidłowym sporządzaniu rosołu. Mięso drobiowe zamrożone zawiera kryształy lodu, które mogą wpływać na równomierne gotowanie oraz na smak gotowego dania. Proces rozmrażania zapewnia, że mięso osiągnie jednolitą temperaturę przed gotowaniem, co prowadzi do lepszego wydobywania smaków. Dobrą praktyką jest rozmrażanie mięsa w lodówce przez kilka godzin lub na noc, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii. Rozmrażanie w zimnej wodzie lub w mikrofalówce jest również dozwolone, ale wymaga większej uwagi, aby nie doprowadzić do częściowego gotowania. Warto również zwrócić uwagę, że odpowiednio rozmrożone mięso zachowuje lepszą teksturę i soczystość po ugotowaniu, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu, gdzie smak i konsystencja są kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności oraz standardami kulinarnymi.

Pytanie 38

Jakie warzywa powinny być mielone w szyfonadzie?

A. Szpinak

B. Ziemniaki

C. Pomidory

D. Ogórki

Szpinak jest warzywem, które doskonale nadaje się do rozdrabniania w szyfonadzie ze względu na swoją delikatną strukturę i dużą zawartość wody. Szyfonada to technika kulinarna, która pozwala na uzyskanie gładkiej, jednorodnej masy, co jest szczególnie istotne w przygotowywaniu puree, zup czy sosów. Szpinak, dzięki swojej miękkości i neutralnemu smakowi, idealnie komponuje się w różnych potrawach, zarówno jako składnik samodzielny, jak i dodatek do dań mięsnych czy rybnych. W praktyce, po ugotowaniu i schłodzeniu szpinaku, umieszczamy go w szyfonadzie, co pozwala na uzyskanie idealnej konsystencji. Dodatkowo, metoda ta pomaga w zachowaniu wartości odżywczych, co jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, gdzie minimalizuje się utratę składników odżywczych podczas obróbki cieplnej. Warto także wspomnieć, że szyfonada to technika popularna w kuchni molekularnej, gdzie precyzyjne przygotowanie składników jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanego efektu końcowego.

Pytanie 39

Kombiwar to sprzęt wykorzystywany w kuchni do

A. przetwarzania termicznego produktów

B. ekstrakcji soku

C. mielenia warzyw

D. przygotowywania koktajli alkoholowych

Kombiwar to urządzenie wykorzystywane w gospodarstwach domowych do obróbki termicznej produktów, co oznacza, że umożliwia gotowanie, pieczenie, a także grillowanie składników. Jego działanie opiera się na zastosowaniu kombinacji gorącego powietrza oraz promieniowania podczerwonego, co pozwala na równomierne i szybkie przygotowywanie potraw. Użytkownicy mogą korzystać z kombiwaru do przyrządzania różnorodnych potraw, takich jak mięsa, ryby, warzywa czy nawet ciasta, zachowując ich wartości odżywcze i smakowe. Przykładowo, pieczenie kurczaka w kombiwarze sprawia, że skórka staje się chrupiąca, a mięso pozostaje soczyste. Warto dodać, że kombiwar jest zgodny z trendami zdrowego gotowania, gdyż pozwala na minimalizację użycia tłuszczu. Dodatkowo, urządzenie to charakteryzuje się wysoką efektywnością energetyczną, co czyni je przyjaznym dla środowiska rozwiązaniem w kuchni. Dzięki różnorodnym funkcjom, kombiwar staje się nieocenionym narzędziem w codziennym gotowaniu, ułatwiającym przygotowywanie złożonych posiłków.

Pytanie 40

Ile majonezu należy sporządzić według przedstawionego normatywu?

Normatyw surowcowy majonezu
olej słonecznikowy	200 g
jaja (1 szt.)	50 g
ocet	4 g
musztarda	3 g
sól, cukier	1 g
Zwroty poprodukcyjne
białka jaj	30 g

A. 208 g

B. 258g

C. 238 g

D. 228 g

Poprawna odpowiedź to 228 g, ponieważ aby obliczyć ilość majonezu, należy uwzględnić sumę masy wszystkich składników oraz odjąć zwroty poprodukcyjne. W tym przypadku sumaryczna masa składników wynosi 258 g, z czego 30 g stanowią zwroty. Obliczenia, które prowadzą do uzyskania wartości 228 g, są zgodne z zasadami kalkulacji stosowanymi w przemyśle spożywczym, gdzie precyzyjne określenie ilości surowców jest kluczowe dla utrzymania jakości i kosztów produkcji. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie majonezu w małych zakładach gastronomicznych, gdzie niewielkie różnice w masie mogą wpłynąć na finalny produkt. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają precyzyjnego obliczenia ilości składników, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej