Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 10:07
Data zakończenia: 23 maja 2025 10:18

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do rodziny drzew, które najpiękniej zmieniają kolory na czerwony w okresie jesieni, zaliczają się

A. brzoza brodawkowata (Betula verrucosa), klon tatarski (Acer tataricum)

B. klon polny (Acer campestre), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)

C. sumak octowiec (Rhus typhina), klon palmowy (Acer palmatum)

D. jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), miłorząb japoński (Ginkgo biloba)

Sumak octowiec (Rhus typhina) oraz klon palmowy (Acer palmatum) są jednymi z najpiękniej przebarwiających się drzew jesienią, które przyciągają uwagę swoim intensywnym czerwonym kolorem. Sumak octowiec, znany ze swoich ozdobnych owoców i jasno czerwonych liści, potrafi zdominować krajobraz, szczególnie w okresie jesieni. Klon palmowy z kolei, charakteryzuje się nie tylko atrakcyjnym kształtem liści, ale także niezwykłą paletą kolorów, które zmieniają się od zielonych przez pomarańczowe po intensywnie czerwone w zależności od warunków pogodowych i gleby. Oba gatunki są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, jako elementy zieleni miejskiej i prywatnych ogrodów. Warto także dodać, że właściwy dobór roślin, które zmieniają kolor w okresie jesieni, jest kluczowym aspektem w tworzeniu kompozycji ogrodowych, które są estetycznie atrakcyjne przez cały rok. Istotne znaczenie mają też lokalne warunki glebowe i klimatyczne, które mogą wpływać na intensywność przebarwień liści tych drzew, co warto brać pod uwagę przy ich sadzeniu.

Pytanie 2

Który zabieg jest kluczowy do uzyskania formy piennej krzewu ozdobnego?

A. Pasynkowania

B. Odmładzania

C. Podkrzesywania

D. Prześwietlania

Zabiegi takie jak odmładzanie, prześwietlanie czy pasynkowanie, choć są istotne w ogólnym zarządzaniu roślinnością, nie są właściwe do formowania pnia krzewów ozdobnych. Odmładzanie często polega na drastycznym przycinaniu starszych pędów, co może prowadzić do intensywnego wypuszczania młodych odrostów, ale nie sprzyja uzyskaniu pożądanego kształtu pnia. Prześwietlanie odnosi się do techniki usuwania niektórych gałęzi, by poprawić dostęp światła do wnętrza korony, co jest ważne, lecz nie prowadzi do formowania pnia. Pasynkowanie, czyli usuwanie pędów bocznych, również jest techniką stosowaną głównie w uprawie warzyw, a nie w pielęgnacji krzewów ozdobnych. Niestety, te podejścia są mylone z odpowiednim podkrzesywaniem, które koncentruje się na kształtowaniu rośliny poprzez eliminację dolnych gałęzi, co pozwala na bardziej harmonijny wzrost i lepsze wykorzystanie światła. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe dla każdego ogrodnika, który pragnie osiągnąć estetyczny i zdrowy efekt w swoim ogrodzie.

Pytanie 3

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Luty/marzec tego samego roku

B. Listopad/grudzień roku poprzedniego

C. Wrzesień/październik roku poprzedniego

D. Kwiecień/maj tego samego roku

Sadzenie cebul tulipana w kwietniu lub maju tego samego roku jest niewłaściwym podejściem, ponieważ cebule nie zdążą zakorzenić się wystarczająco przed letnimi upałami. W momencie, gdy temperatura gleby wzrasta, cebule mogą zacząć kiełkować, ale nie będą miały stabilnego systemu korzeniowego, co prowadzi do ich osłabienia oraz mniejszej odporności na warunki atmosferyczne. Wybór lutego lub marca również nie jest odpowiedni, ponieważ w tym okresie gleba jest jeszcze zamarznięta lub zbyt zimna, co uniemożliwia wzrost korzeni. Kiedy cebule są sadzone w tych miesiącach, istnieje ryzyko ich obumarcia z powodu niekorzystnych warunków. Warto zauważyć, że wiele osób uważa, że cebule można sadzić wiosną, ponieważ często widzą kwitnące tulipany w tym okresie; nie zdają sobie jednak sprawy, że te cebule zostały posadzone dużo wcześniej. Prawidłowe podejście do sadzenia tulipanów jest zgodne z zasadą, że cebule należy sadzić w sezonie, który umożliwi im naturalny rozwój oraz zapobiegnięcie chorobom i szkodnikom. Unikanie tych powszechnych błędów myślowych pomoże zapewnić sukces w uprawie tulipanów oraz cieszyć się ich pięknem w pełni ich sezonu wegetacyjnego.

Pytanie 4

Jodła koreańska najlepiej wygląda w parku

A. jako roślina soliterowa

B. w postaci formowanego żywopłotu

C. jako roślina okrywowa na skarpy

D. w swobodnych grupach

Wybór jodły koreańskiej w formie strzyżonego żywopłotu może wydawać się atrakcyjną opcją, jednak w praktyce nie jest to idealne podejście. Jodły, w tym jodła koreańska, mają naturalną, stożkowatą formę wzrostu, która jest kluczowa dla ich estetyki i zdrowia. Strzyżenie drzew iglastych do formy żywopłotu może prowadzić do ich osłabienia oraz obniżenia odporności na choroby, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie pielęgnacji roślin. Ponadto, strzyżenie jodły może zredukować jej zdolność do fotosyntezy, co wpływa na ogólny wzrost i rozwój. W przypadku luźnych grup, choć jodły mogą tworzyć piękne kompozycje, ich właściwości estetyczne są najlepiej widoczne w formie soliterów, gdzie mają przestrzeń na swobodny rozwój. Z kolei wykorzystanie ich jako roślin okrywowych na skarpach jest również niewłaściwe, ponieważ jodły nie mają zdolności do szybkiego rozprzestrzeniania się ani do pokrywania terenu, co jest kluczowe w przypadku roślin okrywowych. Rozważając te aspekty, możemy zauważyć, że wybór jodły koreańskiej do określonych form uprawy często wynika z nieporozumień dotyczących jej naturalnych predyspozycji i wymagań, co prowadzi do niewłaściwego wykorzystania tej pięknej rośliny.

Pytanie 5

Sadzeniaki drzew alejowych powinny charakteryzować się prostym pniem o wysokości wynoszącej około

A. 2,3 m

B. 1,3 m

C. 2,0 m

D. 3,0 m

Wysokości pnia materiału sadzeniowego drzew alejowych, które są błędnie podane w dostępnych odpowiedziach, mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Odpowiedzi sugerujące niższe wysokości, takie jak 1,3 m czy 2,0 m, mogą wydawać się sensowne, jednak w praktyce mogą prowadzić do problemów z stabilnością drzew. Niższe pnie nie tylko ograniczają rozwój korony, ale również zwiększają ryzyko uszkodzeń mechanicznych, co może negatywnie wpłynąć na estetykę oraz zdrowie roślin. Z kolei podanie zbyt wysokiej wartości, jak 3,0 m, może sugerować nieodpowiednio przygotowany materiał sadzeniowy, który może być narażony na problemy z adaptacją do nowego środowiska. W przypadku sadzenia drzew alejowych, ważne jest, aby przestrzegać wytycznych dotyczących ich wzrostu, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednia wysokość pnia wspiera również harmonijny rozwój korony oraz ułatwia ich pielęgnację. W praktyce, nieprzestrzeganie tych norm może prowadzić do krótkotrwałego efektu wizualnego i niskiej jakości drzewostanu, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi oraz najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju terenów zieleni.

Pytanie 6

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej

B. Od października do listopada, przed opadnięciem liści

C. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej

D. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji

Pozyskiwanie pędów roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych od stycznia do marca jest uzasadnione biologicznie i praktycznie. W tym okresie rośliny znajdują się w stanie spoczynku, co sprzyja procesom ukorzeniania się. Pędy pobrane w stanie bezlistnym mają skumulowane zapasy energetyczne, które są kluczowe dla rozpoczęcia wzrostu nowych korzeni. Warto również dodać, że w tym czasie rośliny są mniej podatne na choroby i szkodniki, co zwiększa szanse na sukces w ich rozmnażaniu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie hormonów ukorzeniających, które mogą wspierać proces zdrewnienia sadzonek. W ogrodnictwie zawodowym oraz amatorskim, ta technika jest powszechnie stosowana, co potwierdzają liczne badania na temat skuteczności ukorzeniania w różnych warunkach. Dodatkowo, pozyskiwanie pędów w tym okresie pozwala na wcześniejsze zaplanowanie rozwoju ogrodu, co jest istotne zwłaszcza w kontekście sezonowych prac ogrodniczych.

Pytanie 7

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. W grupach po kilka

B. W jednym rzędzie wzdłuż drogi

C. Pojedynczo w różnych lokalizacjach

D. W rzędzie po obu stronach drogi

Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 8

Zakładanie trawnika przy pomocy darni może być przeprowadzone

A. w porze wiosennej oraz jesiennej

B. przez cały czas trwania sezonu wegetacyjnego

C. jedynie w porze wiosennej

D. wyłącznie w porze jesiennej

Zakładanie trawników przy użyciu darni tylko w określonych porach roku, takich jak wiosna lub jesień, ogranicza możliwości i nie wykorzystuje pełnego potencjału wzrostu roślin. Stwierdzenie, że proces ten może być prowadzony jedynie w okresie jesiennym, jest nieporozumieniem, ponieważ w tym czasie trawa jest w fazie wzrostu, ale nie rozwija się tak intensywnie jak wiosną. Twierdzenie, że darń można układać tylko wiosną, również jest mylące, ponieważ chociaż wiosna to idealny czas na zakładanie trawnika, wiele rodzajów trawy może być skutecznie sadzonych jesienią, zwłaszcza w łagodniejszych klimatach. Tymczasowe ograniczenie do jednego sezonu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania dostępnych zasobów, takich jak wilgotność gleby czy temperatury sprzyjające wzrostowi. W praktyce, zakup darni powinien odbywać się z uwzględnieniem lokalnych warunków klimatycznych oraz wymagań poszczególnych gatunków trawy. Dodatkowo, zakładanie darni w okresie letnim, chociaż niezalecane, w niektórych przypadkach może być korzystne, zwłaszcza przy zastosowaniu odpowiednich technik nawadniania i ochrony przed wysokimi temperaturami. Wnioskując, ograniczanie układania darni do wybranych pór roku może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów, w tym zwiększonego ryzyka chorób i mniejszej odporności roślin na stres środowiskowy.

Pytanie 9

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. przewiewne i dobrze nasłonecznione

B. ciche i w cieniu

C. przewiewne i ciepłe

D. ciche i dobrze naświetlone

Wybór miejsca do zadołowania roślin powinien być dobrze przemyślany, a każda z zaproponowanych odpowiedzi ma swoje wady. Miejsce przewiewne i ciepłe może wydawać się atrakcyjne, ale naraża rośliny na szybkie wysychanie, co jest szczególnie problematyczne dla młodych sadzonek. Przewiewność w połączeniu z ciepłem może prowadzić do nadmiernej transpiracji i stresu hydrycznego, co skutkuje osłabieniem roślin. Z kolei miejsce zaciszne i nasłonecznione, mimo że zapewnia ochronę przed wiatrem, może prowadzić do przegrzewania się roślin, zwłaszcza w gorące dni, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny potrzebują odpowiedniej ilości cienia, aby uchronić się przed ekstremalnymi temperaturami oraz nadmiernym nasłonecznieniem. Ponadto, zaciszne i zacienione miejsce, które jest omijane w propozycjach, sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgoci w podłożu, co jest kluczowe dla ich regeneracji po transporcie. Wybór niewłaściwego miejsca może prowadzić do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach nawet do obumierania roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ rośliny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące środowiska, a niewłaściwe dobieranie warunków przechowywania może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Pytanie 10

Jedną z korzyści nawozów wieloskładnikowych o działaniu spowolnionym jest

A. stały proporcja składników odżywczych w nawozie

B. szybkie uwalnianie substancji odżywczych

C. stopniowe uwalnianie składników pokarmowych

D. niska zawartość składników odżywczych w nawozie

Nawozy wieloskładnikowe o spowolnionym działaniu charakteryzują się stopniowym uwalnianiem składników pokarmowych, co pozwala na ich dłuższe i bardziej efektywne wykorzystanie przez rośliny. Dzięki temu, składniki odżywcze są dostępne w miarę potrzeb roślin, co zmniejsza ryzyko ich wypłukiwania oraz ogranicza straty związane z nadmiernym nawożeniem. Praktyka stosowania takich nawozów jest szczególnie korzystna w warunkach, gdzie gleby są narażone na intensywne opady deszczu, co mogłoby prowadzić do szybkiej utraty składników pokarmowych. Ponadto, nawozy te wspierają równomierny rozwój roślin przez dłuższy czas, co jest kluczowe w intensywnym rolnictwie. W połączeniu z odpowiednim systemem nawadniania, nawozy o spowolnionym działaniu przyczyniają się do zwiększenia plonów i poprawy jakości upraw, co jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi oraz praktykami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 11

Jak obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej?

A. do kwoty netto doliczyć obowiązującą stawkę VAT

B. do wydatków bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie

C. do kwoty netto dodać wartość wydatków bezpośrednich

D. do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów dodać wydatki na sprzęt

Podczas obliczania ceny brutto usługi ogrodniczej, wiele osób myli różne elementy kalkulacji, co skutkuje błędnymi wnioskami. Przykładowo, dodawanie do kwoty netto wartości kosztów bezpośrednich nie prowadzi do ustalenia ceny brutto, ponieważ koszty te obejmują wydatki takie jak materiały czy robocizna, które już zostały uwzględnione w kwocie netto. Koszty pośrednie, takie jak administracja czy marketing, również nie powinny być dodawane w tym etapie, ponieważ nie są częścią kalkulacji VAT. Istnieje także mylna koncepcja dodawania kosztów pracy sprzętu do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów, co nie ma związku z procesem ustalania ceny brutto, który powinien bazować na kwocie netto oraz stawce VAT. W praktyce, takie błędne podejście może prowadzić do nieprawidłowego obliczenia całkowitych kosztów usługi, co w konsekwencji może zaszkodzić rentowności firmy oraz doprowadzić do niezgodności z przepisami podatkowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że cena brutto to suma kwoty netto plus VAT, a nie suma wszystkich kosztów związanych z realizacją usługi. Właściwe podejście do obliczeń zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także przejrzystość finansową oraz zaufanie klientów.

Pytanie 12

Zabieg pielęgnacyjny trawnika, który jest realizowany przy użyciu maszyny z drapaczami lub frezami, to

A. rozdrabnianie.

B. wertykuiacja.

C. przycinanie.

D. dodawanie piasku.

Wertykulacja to kluczowy zabieg pielęgnacyjny, który polega na usuwaniu martwego materiału organicznego, takiego jak filc czy suche źdźbła trawy, z powierzchni trawnika. Użycie maszyn wyposażonych w drapacze lub frezy pozwala na efektywne wnikanie w glebę, co sprzyja lepszemu napowietrzaniu oraz dostępowi wody i składników odżywczych do korzeni trawnika. Wertykulacja nie tylko poprawia kondycję trawnika, ale również wpływa na jego estetykę, przyczyniając się do bardziej intensywnego wzrostu zdrowej trawy. Zaleca się przeprowadzanie tego zabiegu na wiosnę lub jesień, gdy trawa jest w fazie aktywnego wzrostu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie wertykulacji przed nawożeniem, co pozwala na lepsze wchłanianie nawozów przez glebę. Warto zaznaczyć, że regularne przeprowadzanie wertykulacji, co 1-2 lata, jest rekomendowane przez specjalistów w celu utrzymania zdrowego i estetycznego trawnika.

Pytanie 13

Podaj kolejność trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia.

A. Parkowe, łąkowe, dywanowe

B. Łąkowe, dywanowe, parkowe

C. Dywanowe, parkowe, łąkowe

D. Dywanowe, łąkowe, parkowe

Odpowiedź wskazująca uszeregowanie trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia jest poprawna. Trawniki dywanowe, które są przeznaczone do intensywnego użytku, zazwyczaj koszone są na wysokości od 2 do 4 cm. Dzięki tej wysokości zapewniają one gęstość oraz estetykę, a także sprzyjają zdrowiu trawy poprzez poprawę fotosyntezy. Następnie mamy trawniki parkowe, które kosimy na wysokości od 4 do 6 cm, co pozwala na uzyskanie równowagi między estetyką a odpornością na uszkodzenia, a także sprzyja tworzeniu bardziej naturalnego wyglądu. Na końcu znajdują się trawniki łąkowe, które są koszone na wysokości od 6 do 10 cm. Tego rodzaju trawniki są często mniej wymagające w pielęgnacji i sprzyjają różnorodności biologicznej poprzez zapewnienie siedlisk dla różnych gatunków roślin i zwierząt. Przestrzeganie tych zaleceń ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowego i atrakcyjnego trawnika, a także zgodności z dobrą praktyką zarządzania terenami zielonymi w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 14

Jaką minimalną odległość od przewodów sieci cieplnej przewidują przepisy w przypadku sadzenia drzew?

A. 2 m

B. 3 m

C. 4 m

D. 1 m

W przypadku rozważań na temat odległości sadzenia drzew od przewodów sieci cieplnej, bardzo istotne jest zrozumienie, że zbyt mała odległość może prowadzić do poważnych problemów zarówno dla drzew, jak i dla infrastruktury. Rozważając opcje, takie jak 1 m czy 3 m, warto zauważyć, że takie odległości mogą być niewystarczające. Drzewa posadzone zbyt blisko przewodów cieplnych mogą nie tylko uszkodzić izolację rur, ale również korzenie roślin mogą zostać poparzone przez wysoką temperaturę, co skutkuje ich obumieraniem. Odpowiednie rozplanowanie przestrzeni w oparciu o normy stanowi kluczowy element zarządzania terenami zielonymi. Niekiedy można się spotkać z mylnym przekonaniem, że większa odległość, jak 4 m, jest zalecana, co również może być błędem, ponieważ zbyteczne odsunięcie roślin od źródła ciepła może nie sprzyjać ich zdrowemu wzrostowi oraz rozwojowi. Ważne jest, aby kierować się wytycznymi, które uwzględniają zarówno potrzeby roślin, jak i wymagania związane z infrastrukturą. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do nieoptymalnych decyzji dotyczących planowania przestrzennego, co może wpłynąć na długoterminowe efekty związane z zarządzaniem zielenią w miastach.

Pytanie 15

Aby zmienić pH gleby z obojętnego na kwaśne podczas jej uprawiania, co należy dodać?

A. włókno kokosowe

B. torf wysoki

C. ziemię liściową

D. piasek rzeczny

Torf wysoki jest organicznym materiałem, który ma naturalnie kwaśny odczyn pH, co czyni go skutecznym środkiem do zakwaszania gleby. Jego zastosowanie pozwala na obniżenie pH gleby, co jest istotne dla wielu roślin wymagających kwaśnego środowiska do prawidłowego wzrostu. Torf wysoki poprawia także strukturę gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. W praktyce, dodając torf do gleby, można skutecznie dostosować warunki do uprawy roślin takich jak borówki, azalie czy rododendrony, które preferują kwaśniejsze podłoża. Standardy agronomiczne zalecają stosowanie torfu w celach modyfikacji odczynu gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami w uprawie rolniczej oraz ogrodniczej. Ważne jest również, aby przed dodaniem torfu przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej aktualny odczyn pH oraz potrzeby w zakresie nawożenia.

Pytanie 16

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. żółknięciem pędów oraz liści

B. intensywnym wzrostem części wegetatywnej

C. skarłowaceniem młodych pędów

D. opadaniem liści oraz kwiatów

Nieprawidłowe koncepcje dotyczące nawożenia roślin ozdobnych azotem często wynikają z błędnych przekonań na temat skutków tego pierwiastka. Opadanie liści i kwiatów, które jest jedną z wymienionych odpowiedzi, może mieć różne przyczyny, ale nie jest bezpośrednio spowodowane nawożeniem azotem. W rzeczywistości azot jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania roślin i jego deficyt może prowadzić do różnych objawów, w tym do opadania liści, ale nie w przypadku jego odpowiedniej ilości. Żółknięcie liści i pędów, które również zostało podane jako jedna z odpowiedzi, zazwyczaj wskazuje na brak azotu, a nie jego nadmiar. W przypadku nadmiaru azotu rośliny mogą wykazywać nadmierny wzrost wegetatywny, ale nie doprowadzi to do ich żółknięcia. Skarłowacenie młodych pędów jest zjawiskiem, które może występować w wyniku różnych stresów środowiskowych, a nie jest typowym skutkiem nawożenia azotem. Błędne myślenie polegające na postrzeganiu nawożenia azotem jako czynnika, który prowadzi do negatywnych skutków, przeważnie wynika z braku pełnej wiedzy na temat właściwego stosowania nawozów i ich wpływu na rośliny. Należy pamiętać, że odpowiednie dawkowanie i czas aplikacji azotu są kluczowe dla uzyskania zdrowych i pięknych roślin ozdobnych. Właściwe zrozumienie roli azotu w nawożeniu pozwala na uniknięcie tych typowych błędów, co jest niezwykle ważne w codziennej praktyce ogrodniczej.

Pytanie 17

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną

B. żyzną, zwartą i zasadową

C. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną

D. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń

Bukszpan wiecznie zielony, znany również jako Buxus sempervirens, preferuje glebę żyzną, przepuszczalną i bogatą w wapń, ponieważ te warunki sprzyjają jego zdrowemu wzrostowi oraz prawidłowemu rozwojowi. Żyzność gleby zapewnia dostateczną ilość składników odżywczych, które są kluczowe dla roślin, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu. Przepuszczalność gleby jest istotna, aby uniknąć nadmiaru wody, co mogłoby prowadzić do gnicia korzeni. Wapń, jako mikroelement, wspomaga rozwój rośliny, wpływając na budowę komórek oraz ich stabilność. Przykładem właściwego przygotowania gleby dla bukszpanu jest dodanie do niej kompostu, co zwiększa jej żyzność, oraz wapna lub dolomitu, które podnoszą pH, jeśli gleba naturalnie jest zbyt kwaśna. W praktyce, sadząc bukszpan, warto również zadbać o odpowiednią głębokość sadzenia, co dodatkowo wpłynie na jego zdrowie i odporność na choroby.

Pytanie 18

Jakie rośliny są zalecane do formowania strzyżonych żywopłotów?

A. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

B. Grab pospolity (Carpinus betuluś)

C. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

D. Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)

Grab pospolity (Carpinus betulus) jest jedną z najczęściej rekomendowanych roślin do tworzenia strzyżonych żywopłotów. Jego gęsta struktura oraz zdolność do regeneracji po przycinaniu czynią go idealnym kandydatem na żywopłoty formowane. Grab charakteryzuje się elastycznymi gałęziami, które łatwo przystosowują się do cięcia, co pozwala uzyskać pożądany kształt i gęstość. Dodatkowo, liście grabu są twarde i dobrze znoszą szkodliwe warunki atmosferyczne, co czyni je odpornymi na choroby i szkodniki. W praktyce, grab pospolity tworzy estetyczne i funkcjonalne zielone bariery, które mogą pełnić rolę ochrony przed wiatrem oraz hałasem. W Polsce, grab jest szczególnie popularny w parkach i ogrodach, gdzie jego naturalne właściwości i atrakcyjny wygląd przyciągają uwagę. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, regularne przycinanie grabu powinno odbywać się w okresie późnej wiosny lub wczesnej jesieni, co sprzyja bujnemu wzrostowi i estetycznemu wyglądowi żywopłotu.

Pytanie 19

Bulwary oraz promenady to obiekty

A. terenów zieleni przeznaczonej do specjalnych celów

B. terenów produkcji ogrodniczej, rolniczej i leśnej

C. otwartych przestrzeni zieleni

D. terenów zieleni towarzyszących zabudowom osiedlowym i indywidualnym

Wybór odpowiedzi dotyczącej terenów gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej jest niewłaściwy, ponieważ te obszary są z reguły dedykowane produkcji rolniczej oraz uprawom, a nie do celów rekreacyjnych czy społecznych. Tereny te charakteryzują się innymi funkcjami, które koncentrują się na efektywności produkcji, a nie na zapewnieniu przestrzeni dla mieszkańców. Z kolei tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, a także tereny zieleni towarzyszące zabudowie osiedlowej, mają na celu spełnienie specyficznych wymogów ekologicznych lub funkcji społecznych, które nie obejmują swobodnego dostępu i rekreacji, które są typowe dla bulwarów i promenad. W kontekście architektury krajobrazu, błędne może być mylenie funkcji przestrzeni zielonej; odpowiednie klasyfikowanie terenów zieleni jest kluczowe dla ich prawidłowego zarządzania oraz planowania. Niezrozumienie różnic między rodzajami terenów zieleni prowadzi do niewłaściwego podejścia do projektowania przestrzeni publicznych, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem tych obszarów. Ważne jest, aby uzmysłowić sobie, że bulwary i promenady pełnią funkcję społeczną, związaną z integracją mieszkańców oraz promocją aktywności fizycznej w otoczeniu naturalnym, co nie znajduje odzwierciedlenia w innych typach terenów zieleni.

Pytanie 20

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z wnętrza na zewnątrz

B. z lewej do prawej

C. z zewnątrz do wnętrza

D. z prawej do lewej

Odpowiedź 'od środka na zewnątrz' jest naprawdę dobra. Jak sadzimy rośliny w ten sposób, to rosną one lepiej i wykorzystujemy miejsce w mądry sposób. Zaczynając od środka, mamy większą kontrolę nad tym, jak rozłożymy rośliny, co pozwala je lepiej dopasować pod kątem wysokości i kolorów. W praktyce, takie sadzenie tworzy fajny, warstwowy efekt, gdzie wyższe rośliny są w centrum, a niższe otaczają je dookoła. To wygląda super i sprawia, że światło dociera do każdego kawałka zieleni. Poza tym, warto pamiętać o zasadach kompozycji w ogrodzie, na przykład o trzech kolorach, żeby całość była atrakcyjna. No i dobrze jest też pomyśleć o sezonowości roślin, by móc cieszyć się różnorodnymi kolorami przez cały rok.

Pytanie 21

Projektując roślinne ozdoby na czas świąt Bożego Narodzenia, jakie elementy należy uwzględnić?

A. hortensję oraz azalię

B. azalię i poinsecję

C. poinsecję i zygokaktusa

D. hortensję oraz zygokaktusa

W projektowaniu dekoracji roślinnych na święta Bożego Narodzenia, dobór odpowiednich roślin jest kluczowy. Rośliny takie jak hortensja czy azalia, choć piękne, nie są typowymi roślinami bożonarodzeniowymi. Hortensje preferują umiarkowane warunki wilgotności i różnią się wymaganiami w zależności od pory roku. Zwykle kwitną latem, co czyni je mniej odpowiednimi do dekoracji w okresie świątecznym. Azalie również mają swoje specyficzne preferencje, a ich kwitnienie przypada na wiosnę, co sprawia, że nie będą wyglądać atrakcyjnie w grudniu. Wybór roślin, które nie odpowiadają charakterystyce sezonowej, może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych oraz szybkiego więdnięcia. Dodatkowo, hortensje są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności, co czyni je trudnym wyborem w okresie zimowym. Zygokaktus, mimo że jest piękną rośliną, nie jest wystarczająco znany jako roślina wspierająca dekoracje bożonarodzeniowe w zestawieniach z innymi kwiatami letnimi. Ostatecznie, by właściwie zaprojektować dekoracje, należy uwzględnić sezonowość roślin i ich wymagania, co jest podstawą dobrych praktyk w projektowaniu roślinnych aranżacji świątecznych.

Pytanie 22

Jakie narzędzie należy użyć do zmierzenia obwodu pnia drzewa?

A. węgielnicę

B. pochylnik

C. sznurek konopny

D. taśmę mierniczą

Taśma miernicza jest najwłaściwszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ zapewnia dokładność i precyzję, które są niezbędne w leśnictwie oraz w arborystyce. Pierśnica, czyli obwód pnia drzewa na wysokości 130 cm, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Użycie taśmy mierniczej, która jest zaprojektowana specjalnie do pomiarów obwodów, pozwala na uzyskanie wartości, które można łatwo porównać z danymi z badań dendrologicznych oraz z normami branżowymi. Przykładem zastosowania może być ocena potencjału drewna do pozyskania lub monitorowanie wzrostu drzew w ramach projektów badawczych. Ponadto, taśma miernicza jest poręczna i łatwa w użyciu, co czyni ją idealnym narzędziem dla leśników i ekologów, którzy często pracują w terenie.

Pytanie 23

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. zeszłorocznych pędów - podczas lata

B. tegorocznych pędów - wiosną

C. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym

D. tegorocznych pędów - w okresie jesieni

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej jest często mylone z innymi technikami przycinania, co prowadzi do błędnych wniosków na temat najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Niekiedy można spotkać się z przekonaniem, że przycięcia należy dokonywać na zeszłorocznych pędach, co jest istotnym błędem. W rzeczywistości, pędy starsze nie są już w stanie skutecznie regenerować się po cięciu, co może prowadzić do osłabienia całej rośliny. Również wybór pory roku ma tutaj kluczowe znaczenie. Przycinanie w zimie, kiedy roślina jest w stanie spoczynku, może spowodować zamarzanie ran i osłabienie pędów. Podobnie, cięcie latem, kiedy roślina jest w pełni rozwoju, może wpłynąć negatywnie na jej kondycję ze względu na zwiększone ryzyko infekcji. Warto zauważyć, że każda roślina ma swoje specyficzne potrzeby dotyczące pielęgnacji oraz okresy, w których cięcia są najbardziej efektywne. Błędem jest także pomijanie aspektów związanych z odpowiednim narzędziem; użycie tępych sekatorów może prowadzić do poszarpanych ran, co zwiększa ryzyko zakażeń. Odpowiednie techniki przycinania, zgodne z normami branżowymi, są kluczowe dla zdrowia i estetyki roślin, dlatego należy je stosować z pełnym zrozumieniem ich specyfiki.

Pytanie 24

Podczas przygotowywania róż do transportu, konieczne jest dokonanie klasyfikacji. Róże zaliczone do klasy I muszą mieć przynajmniej

A. trzy pędy wyrastające z miejsca okulizacji

B. dwa pędy wyrastające z miejsca okulizacji

C. cztery pędy wyrastające z miejsca okulizacji

D. pięć pędów wyrastających z miejsca okulizacji

Wybierając odpowiedzi, które wskazują na większą liczbę pędów wyrastających z miejsca okulizacji, można popaść w pułapkę nadmiernej analizy wymagań dla klasy I róż. Dla przykładu, pięć, cztery czy trzy pędy mogą być postrzegane jako bardziej korzystne, ale nie są one zgodne z ustalonymi standardami, które jasno definiują, że minimum to dwa pędy. Przesadna liczba pędów może prowadzić do nieporozumień w kontekście klasyfikacji, a także do zawyżenia kosztów produkcji oraz logistyki, co jest nieefektywne i sprzeczne z zasadami oszczędnościowym. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie klasyfikacji z wymaganiami jakościowymi, gdzie ilość pędów nie zawsze przekłada się na jakość produktu. Dodatkowo, wybierając niepoprawne odpowiedzi, można nie rozumieć, że klasa I jest zdefiniowana nie tylko przez ilość, ale i przez jakość wykonania oraz zdrowotność roślin. W praktyce, zbyt wiele pędów może obciążyć roślinę, co wpływa negatywnie na jej dalszy rozwój. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że minimalne wymagania mają na celu nie tylko klasyfikację, ale także zapewnienie zdrowia i jakości sprzedawanych róż, co jest kluczowe w kontekście ich długotrwałego utrzymania na rynku.

Pytanie 25

Podczas cięcia grubych gałęzi oraz konarów w rejonach o dużym natężeniu ruchu pieszych i pojazdów, należy

A. uruchomić sygnał alarmowy

B. ogrodzić obszar lub spuszczać ścięte gałęzie na linach

C. ustawić znaki ostrzegawcze

D. przeprowadzać prace jedynie w porze nocnej

Ogrodzenie terenu lub opuszczanie obciętych gałęzi na linach to kluczowe praktyki bezpieczeństwa podczas wykonywania cięcia grubych gałęzi i konarów w miejscach o dużym natężeniu ruchu. Tego rodzaju prace wiążą się z ryzykiem spadających gałęzi, które mogą być niebezpieczne dla przechodniów oraz pojazdów. Zastosowanie ogrodzenia wyznacza strefę roboczą, co minimalizuje ryzyko wejścia osób postronnych w obszar, gdzie mogą wystąpić niebezpieczne sytuacje. Opuszczanie obciętych gałęzi na linach zapewnia kontrolę nad ich ruchem, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. Te praktyki są zgodne z normami BHP, które nakładają obowiązek ochrony zdrowia i życia osób znajdujących się w pobliżu prowadzonej pracy. Warto również zauważyć, że w przypadku intensywnego ruchu, odpowiednie oznakowanie i zabezpieczenie terenu są elementami minimalizującymi ryzyko wypadków oraz zapewniającymi płynność ruchu. Wprowadzenie tych standardów w praktykę jest fundamentem każdej odpowiedzialnej organizacji zajmującej się pracami na wysokości.

Pytanie 26

Zakres ogólnej inwentaryzacji nie obejmuje

A. nazw botanicznych drzew.

B. pomiaru zasięgu korony.

C. ilości egzemplarzy drzew.

D. odległości między drzewami w metrach.

Odpowiedzi dotyczące ilości sztuk drzew, nazw łacińskich drzew oraz rozstawy drzew w metrach są nieprawidłowe w kontekście pytania o zakres inwentaryzacji ogólnej, ponieważ wszystkie te elementy są kluczowymi komponentami tego procesu. W inwentaryzacji ogólnej, szczegółowe zrozumienie liczby drzew oraz ich gatunków jest niezbędne do oceny ogólnych zasobów leśnych. Ilość sztuk drzew stanowi podstawowy wskaźnik gęstości drzewostanu, co jest istotne dla zarządzania zasobami leśnymi oraz planowania działań ochronnych. Z kolei nazwy łacińskie drzew są istotne, ponieważ pozwalają jednoznacznie zidentyfikować gatunki, co jest kluczowe w kontekście zachowania bioróżnorodności i ochrony ekosystemów. Rozstaw drzew w metrach jest także fundamentalnym parametrem, który wpływa na zdrowie drzew oraz ich wzajemne oddziaływanie. Niewłaściwe zrozumienie tych elementów może prowadzić do błędnych wniosków na temat stanu lasu, co z kolei wpływa na podejmowane decyzje zarządzające. Ważne jest, aby w inwentaryzacji ogólnej uwzględniać wszystkie te aspekty, aby uzyskać pełen obraz stanu lasu i jego zdolności do regeneracji oraz adaptacji do zmian środowiskowych.

Pytanie 27

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. rośliny dwuletnie

B. drzewa iglaste

C. pnącza ogrodowe

D. krzewy liściaste

Drzewa iglaste, krzewy liściaste oraz rośliny dwuletnie, choć mają swoje miejsce w projektowaniu ogrodów, nie są odpowiednie do tworzenia płaszczyzn wertykalnych. Drzewa iglaste, takie jak sosny czy świerki, z reguły przybierają formę stożkowatą i rozwijają się w górę, co nie sprzyja tworzeniu efektownych, zielonych ścian, które są charakterystyczne dla pnączy. Ich struktura nie pozwala na efektywne pokrycie pionowych powierzchni, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tej specyficznej techniki ogrodniczej. Krzewy liściaste, chociaż mogą być stosowane jako żywopłoty, nie mają zdolności wspinaczkowych i nie przyczyniają się do efektywnego zagospodarowania przestrzeni wertykalnej. Rośliny dwuletnie, takie jak stokrotki czy nagietki, są natomiast roślinami jednorocznymi lub dwuletnimi, co oznacza, że nie mają odpowiedniej struktury do trwałego pokrycia ścian czy innych pionowych powierzchni. Wybór niewłaściwych roślin do tego celu może prowadzić do degradacji estetyki ogrodu oraz braku funkcjonalności, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie właściwości roślin w kontekście projektowania przestrzeni zewnętrznych. Kluczowe jest, aby dostosowywać wybór roślin do ich naturalnych cech i oczekiwań projektowych, co stanowi często popełniany błąd u początkujących ogrodników.

Pytanie 28

Rośliną jednoroczną, która jest sadzona z rozsady, osiągającą wysokość w granicach 20 - 30 cm, o zwartym pokroju i intensywnym kwitnieniu od czerwca do przymrozków, z niebieskimi, czasami różowymi bądź białymi kwiatami skupionymi w baldachy, jest

A. szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

B. cynia wytworna (Zinnia elegans)

C. aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

D. żeniszek meksykański (Ageratum mexicanum)

Żeniszek meksykański (Ageratum mexicanum) jest rośliną jednoroczną, która doskonale wpisuje się w opisane w pytaniu cechy. Osiąga wysokość od 20 do 30 cm i charakteryzuje się zwartym pokrojem, co czyni go idealnym do aranżacji rabat, donic i jako roślinę okrywową. Intensywne kwitnienie od czerwca do przymrozków sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie, zwłaszcza w okresie letnim. Kwiaty żeniszka są zebrane w baldachogrona, a ich niebieska barwa, rzadziej różowa lub biała, dodaje uroku kolorystycznego do przestrzeni ogrodowej. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i żyzne, dobrze przepuszczalne gleby, co powinno być uwzględnione podczas jej uprawy. W praktyce, żeniszek meksykański jest często stosowany do tworzenia kontrastów kolorystycznych w kompozycjach kwiatowych oraz jako element w ogrodach naturalistycznych. Standardy dobrych praktyk w uprawie żeniszka obejmują regularne podlewanie, nawożenie oraz usuwanie przekwitłych kwiatostanów, co stymuluje dalsze kwitnienie.

Pytanie 29

Aby przygotować siewki drzew ozdobnych do wysyłki, należy je sklasyfikować według ustalonych norm, uwzględniając

A. długość szyjki korzeniowej i stopień rozwoju systemu korzeniowego

B. długość szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni bocznych

C. średnicę szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni szkieletowych

D. średnicę szyjki korzeniowej oraz jakość korzeni szkieletowych

Zrozumienie, jak sortować siewki drzew ozdobnych, wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących ich rozwoju i zdrowia. Wiele odpowiedzi w tej kwestii bazuje na błędnych założeniach o istotności poszczególnych parametrów. Na przykład, skupianie się na długości szyjki korzeniowej oraz liczbie i długości korzeni bocznych może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o zdrowiu i potencjale wzrostu siewek. Korzenie boczne, choć ważne, nie są głównymi strukturami stabilizującymi roślinę, co czyni je mniej istotnymi w kontekście ich sortowania do ekspedycji. Ponadto, analizowanie tylko długości szyjki korzeniowej bez uwzględnienia jej średnicy nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rośliny. Odpowiedzi, które koncentrują się na stopniu rozrośnięcia systemu korzeniowego, mogą nie brać pod uwagę faktu, że korzenie szkieletowe są kluczowe dla zdrowia siewek oraz ich zdolności do przetrwania w nowym środowisku. Niejednokrotnie można spotkać się z sytuacją, w której siewki z dobrze rozwiniętą średnicą szyjki korzeniowej i korzeniami szkieletowymi przewyższają swoimi właściwościami siewki o długich korzeniach bocznych, które mogą być mniej stabilne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych kryteriów sortowania prowadzi do zmniejszenia jakości materiału szkółkarskiego oraz zwiększenia ryzyka niepowodzeń w dalszym etapie uprawy.

Pytanie 30

Jak często powinno się kosić trawniki ozdobne?

A. Raz na miesiąc

B. Trzykrotnie w roku

C. Dwa razy w roku

D. Raz na tydzień

Kosić trawniki dywanowe raz w tygodniu to zalecenie, które opiera się na potrzebach zdrowego wzrostu trawy oraz estetyce ogrodu. Regularne koszenie sprzyja gęstemu i równomiernemu rozwojowi trawnika, co zapobiega jego przerastaniu i utrzymuje odpowiednią wysokość trawy, co jest istotne dla jej zdrowia. Dobrą praktyką jest nie skracanie trawy o więcej niż jedną trzecią jej wysokości podczas jednorazowego koszenia. Dzięki temu trawa ma możliwość lepszego regenerowania się po zabiegu. Częstość koszenia może się różnić w zależności od pory roku, warunków atmosferycznych oraz rodzaju trawy, ale zasada koszenia raz w tygodniu jest ogólnie uznawana za optymalną. Dodatkowo, systematyczne koszenie pozwala na usunięcie chwastów oraz stymuluje rozwój korzeni, co w efekcie poprawia odporność trawnika na choroby. Warto również zwrócić uwagę na technikę koszenia oraz stan ostrzy kosiarki, ponieważ tępe ostrza mogą uszkodzić trawę zamiast ją przyciąć.

Pytanie 31

Ogrody botaniczne są klasyfikowane jako tereny zieleni.

A. gospodarki ogrodniczej, rolniczej i leśnej

B. specjalnego zastosowania

C. towarzyszących obiektom usługowym z zakresu kultury i społeczeństwa

D. otwartych do wypoczynku biernego oraz czynnego

Odpowiedzi wskazujące na tereny zieleni towarzyszące obiektom usług kulturalno-społecznych, gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej oraz otwarte wypoczynku biernego i czynnego mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie klasyfikacji obiektów zieleni. Tereny towarzyszące obiektom usług kulturalnych nie są głównie nastawione na ochronę i edukację w zakresie roślin, lecz na wspieranie działalności rekreacyjnych i kulturalnych, co stawia je w innej kategorii. Z kolei tereny związane z gospodarką ogrodniczą, rolnej i leśnej koncentrują się na produkcji roślin i surowców, a nie na ich ochronie i badaniu, co jest kluczowym aspektem ogrodów botanicznych. Odpowiedzi związane z otwartym wypoczynkiem odnoszą się do miejsc, które umożliwiają rekreację, ale nie mają na celu naukowego badania roślinności czy ochrony gatunków. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z mylnego utożsamienia ogrodów botanicznych z innymi rodzajami terenów zielonych, które różnią się funkcjami i celami. Kluczowe jest zrozumienie, że ogrody botaniczne są instytucjami o charakterze naukowym i ochronnym, a ich klasyfikacja jako terenów specjalnego przeznaczenia odzwierciedla ich unikalną rolę w zachowaniu bioróżnorodności i edukacji ekologicznej.

Pytanie 32

Jakie rośliny są wykorzystywane w ogrodach przydomowych z uwagi na ich jadalne owoce?

A. Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) i irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)

B. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) i lilak pospolity (Syringa vulgaris)

C. Bluszcz pospolity (Hedera helix) i wawrzynek wilcze łyko (Daphne mezereum)

D. Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera)

Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera) są doskonałymi przykładami roślin, które można z powodzeniem uprawiać w ogrodach przydomowych ze względu na ich jadalne owoce. Bez czarny jest znany przede wszystkim ze swoich owoców, które po przetworzeniu mogą być wykorzystywane do produkcji dżemów, soków oraz win. Owoce bzu są źródłem cennych składników odżywczych, w tym witamin C i A, a także antocyjanów, które mają właściwości przeciwutleniające. Ałycza natomiast, znana również jako mirabelka, produkuje słodkie, soczyste owoce, które można spożywać na surowo lub używać do wypieków, kompotów oraz przetworów. Zastosowanie tych roślin w ogrodach nie tylko wzbogaca ich wygląd, ale także przyczynia się do bioróżnorodności, przyciągając różne gatunki owadów zapylających. Sadzonki obu roślin są łatwo dostępne i mogą być uprawiane w różnych warunkach glebowych i klimatycznych, co czyni je idealnymi dla każdego ogrodnika.

Pytanie 33

Podczas przeprowadzania inwentaryzacji szczegółowej drzew, należy zmierzyć obwód pnia na wysokości pierśnicy, co oznacza w odległości

A. 130 cm od ziemi

B. 140 cm od ziemi

C. 120 cm od ziemi

D. 110 cm od ziemi

Pomiar obwodu pnia drzewa na wysokości pierśnicy, która wynosi 130 cm od podłoża, jest standardem w inwentaryzacji drzew. Wysokość ta została ustalona, aby uzyskać jednolite i porównywalne dane dotyczące wzrostu oraz stanu zdrowotnego drzew. Pomiar na wysokości pierśnicy zapewnia, że uwzględniamy wielkość pnia, która jest istotna dla oceny wartości drewna, a także dla wyznaczania parametrów związanych z przyrostem drzew. Dobre praktyki wskazują na konieczność stosowania jednego standardowego punktu pomiarowego, co minimalizuje błędy pomiarowe związane z różnicami w terenie i różnorodnością gatunków. W praktyce, pomiar obwodu pnia na wysokości pierśnicy jest również pomocny przy obliczaniu wieku drzewa oraz jego potencjalnej wartości rynkowej. Wiele organizacji zajmujących się gospodarką leśną oraz badaniami ekologicznymi opiera swoje metodyki na tym standardzie, co podkreśla jego znaczenie w prowadzeniu rzetelnych inwentaryzacji.

Pytanie 34

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 10 cm

B. 40 cm

C. 50 cm

D. 20 cm

Ustawienie pojemników z roślinami w odległości co najmniej 50 cm od krawężników jezdniowych jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni miejskiej. Taka odległość zapewnia odpowiedni margines, aby uniknąć uszkodzenia roślin przez przejeżdżające pojazdy, a także pozwala na swobodne poruszanie się pieszych. W praktyce, przestrzeganie tego standardu jest szczególnie istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie bliskość krawężnika może prowadzić do zniszczenia roślin w wyniku uderzeń lub zalania wodą deszczową z jezdni. Ponadto, ustawienie pojemników w odpowiedniej odległości sprzyja również lepszej cyrkulacji powietrza, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. W wielu miastach stosuje się takie zasady w planowaniu przestrzennym, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zieleni miejskiej, które podkreślają znaczenie ochrony roślin oraz ich wpływu na jakość życia mieszkańców.

Pytanie 35

Do podlewania trawników na obiektach sportowych powinno się wykorzystać

A. nawadnianie grawitacyjne

B. deszczowanie

C. nawadnianie kropelkowe

D. zamgławianie

Zastosowanie zamgławiania jako metody nawadniania muraw na boiskach sportowych jest niewłaściwe, mimo że technika ta może być efektywna w innych kontekstach, takich jak nawadnianie szklarni czy upraw intensywnych. Zamgławianie polega na tworzeniu mgły wodnej, która osiada na roślinach; jednak w przypadku boisk sportowych, potrzebna jest znacznie większa ilość wody, aby skutecznie nawilżyć glebę i zapewnić odpowiednie warunki wzrostu trawy. Zamgławianie nie dostarcza wody na głębokość, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni trawy. Warto również zauważyć, że nawadnianie grawitacyjne, które opiera się na naturalnym przepływie wody, jest mało efektywne na większych obszarach, jak boiska sportowe, gdzie nierówności terenu mogą prowadzić do nierównomiernego nawadniania. Z kolei nawadnianie kropelkowe, mimo że jest doskonałe dla upraw roślin w ogrodnictwie, nie sprawdzi się w przypadku muraw, ponieważ potrzebna jest bardziej jednorodna i rozległa aplikacja wody, aby pokryć całą powierzchnię boiska. Powszechnym błędem jest utożsamianie różnych metod nawadniania z ich efektywnością w różnych zastosowaniach, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów technologicznych.

Pytanie 36

Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej klon jesionolistny

Lp.	Gatunek	Obwód pnia [cm]	Wysokość [m]	Średnica korony [m]	Uwagi
1	Dąb szypułkowy Quercus robur	100	25	13	Uszkodzenia mechaniczne na pniu
2	Klon jesionolistny Acer negundo	30 + 50	15	6	Posusz 25%
3	Lipa drobnolistna Tilia cordata	120	22	11	Pochylony pień Posusz 30%

A. ma tylko jeden pień o obwodzie 30 cm oraz uschnięte 25% korony.

B. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 30% korony.

C. ma tylko jeden pień o obwodzie 80 cm oraz uschnięte 25% korony.

D. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 25% korony.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej, klon jesionolistny (Acer negundo) rzeczywiście posiada dwa pnie o obwodach 30 cm i 50 cm. W kontekście zarządzania zasobami leśnymi i ochrony przyrody, prawidłowe rozpoznanie cech drzew jest kluczowym elementem inwentaryzacji. Właściwe pomiary obwodu pnia pozwalają na ocenę kondycji drzew, a także na planowanie zabiegów pielęgnacyjnych takich jak cięcia sanitarno-odnowieniowe. Dodatkowo, informacja o uschniętej koronie wynoszącej 25% wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne drzewa, co może wymagać dalszych działań, takich jak konsultacje z dendrologiem czy specjalistami od ochrony roślin. W praktyce, dane te mogą być wykorzystywane do oceny stanu ekosystemów oraz do planowania działań ochronnych w obszarach chronionych. Utrzymanie zdrowia drzewostanów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, a dokładna dokumentacja jest niezbędna dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 37

Najważniejszym działaniem pielęgnacyjnym dla roślin umieszczonych w donicach jest

A. przycinanie gałęzi

B. systematyczne usuwanie chwastów

C. eliminowanie przekwitłych kwiatów

D. systematyczne nawadnianie

Regularne podlewanie to kluczowy zabieg pielęgnacyjny dla roślin posadzonych w pojemnikach, ponieważ ich korzenie są ograniczone do określonej objętości gleby, co wpływa na dostępność wody i składników odżywczych. W przeciwieństwie do roślin rosnących w gruncie, pojemniki szybciej tracą wilgoć, co może prowadzić do stresu wodnego. Należy pamiętać, że woda jest niezbędna do przeprowadzania procesów fotosyntezy, transportu składników odżywczych oraz regulacji temperatury roślin. W praktyce, częstotliwość podlewania powinna być dostosowana do rodzaju roślin, wielkości pojemnika oraz panujących warunków atmosferycznych. W gorące dni może być konieczne nawet codzienne podlewanie, podczas gdy w chłodniejszych i wilgotnych warunkach wystarczy podlewać co kilka dni. Użycie odpowiednich technik, takich jak podlanie rośliny do momentu, aż woda zacznie spływać przez otwory drenażowe, zapewnia, że korzenie są odpowiednio nawilżone, co przeciwdziała ich wysychaniu i pozwala na lepsze wchłanianie składników odżywczych. Dobre praktyki obejmują także monitorowanie wilgotności podłoża oraz stosowanie mulczowania, co pozwala utrzymać wilgoć w glebie na dłużej.

Pytanie 38

Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)

B. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)

D. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)

Cis pospolity (Taxus baccata) oraz barwinek pospolity (Vinca minor) są objęte w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że ich zbieranie, niszczenie czy handel nimi jest zabronione. Cis pospolity jest gatunkiem drzewiastym, który odgrywa istotną rolę w ekosystemach leśnych, pełniąc funkcje ochronne i stabilizacyjne gleby. Ponadto, ze względu na swoje właściwości chemiczne, cis został wykorzystany w medycynie, zwłaszcza w terapii nowotworów, co podkreśla znaczenie jego ochrony. Barwinek pospolity, z kolei, jest rośliną okrywową, która znajduje zastosowanie w ogrodnictwie jako roślina ozdobna, a także w zielarstwie. Ochrona tych gatunków jest zgodna z dyrektywami unijnymi oraz krajowymi przepisami, które mają na celu zachowanie bioróżnorodności i ochronę zagrożonych ekosystemów. W praktyce, znajomość roślin objętych ochroną jest istotna dla osób zajmujących się botaniką, ogrodnictwem czy ochroną środowiska, aby podejmować świadome decyzje dotyczące ich uprawy i konserwacji.

Pytanie 39

Jakiego herbicydu można użyć do zwalczania chwastów dwuliściennych?

A. gwiazdnicy pospolitej (Stellaria media)

B. kupkówki pospolitej (Dactylis glomerata)

C. perzu właściwego (Elymus repem)

D. chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli)

Kupkówka pospolita (Dactylis glomerata) jest trawą jednoliścienną, co sprawia, że herbicydy przeznaczone do zwalczania chwastów dwuliściennych nie działają na nią. Przyjmowanie, że herbicydy te mogą skutecznie eliminować rośliny jednoliścienne, prowadzi do błędnych wniosków i marnotrawienia zasobów. Gdyby spróbować zastosować herbicydy dwuliścienne na kupkówkę, roślina ta nie tylko przetrwałaby, ale również mogłaby się rozwijać, co potwierdza konieczność precyzyjnego dobierania środków ochrony roślin do konkretnego typu chwastów. Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), również należąca do grupy roślin jednoliściennych, wykazuje podobne właściwości. Zastosowanie herbicydów na niej może być nieefektywne, a ich wybór powinien opierać się na środkach przeznaczonych do chwastów jednoliściennych. Perz właściwy (Elymus repens) również jest trawą jednoliścienną, a jego kontrola wymaga zastosowania herbicydów skoncentrowanych na jednoliściennych. Typowe błędy myślowe związane z tą problematyką często wynikają z braku zrozumienia różnic między grupami roślin, co skutkuje nieefektywnymi praktykami w rolnictwie. Kluczowe jest, aby przy planowaniu strategii zwalczania chwastów brać pod uwagę biologiczne i ekologiczne podstawy działania herbicydów, co pozwoli na optymalne wykorzystanie dostępnych środków ochrony roślin oraz zwiększenie efektywności agrotechnicznej.

Pytanie 40

Wapnowania nie powinno się przeprowadzać tuż po zastosowaniu nawozu?

A. biohumusem

B. obornikiem

C. kompostem

D. torfem

Wapnowanie gleby jest kluczowym procesem, który ma na celu poprawę jej jakości poprzez dostarczenie wapnia i magnezu oraz regulację pH. Jednak przeprowadzanie wapnowania po nawożeniu innymi substancjami organicznymi, jak kompost, torf czy biohumus, często prowadzi do niekorzystnych efektów. Na przykład, biohumus to produkt degradacji materii organicznej, który jest bogaty w składniki odżywcze, ale wprowadzenie wapna po jego aplikacji może zmieniać dostępność tych składników, prowadząc do ich utraty w glebie. Podobnie, torf, który charakteryzuje się kwaśnym pH, w połączeniu z wapnem może znacząco zniekształcać właściwości gleby. Zastosowanie obornika przed wapnowaniem jest zgodne z koncepcją zrównoważonego rozwoju i dbałości o ekosystem glebowy. Zrozumienie interakcji między różnymi nawozami organicznymi a wapnem jest kluczowe dla uzyskania optymalnych warunków wzrostu roślin. Praktycznym błędem jest przyjęcie, że każda kombinacja nawozów przyniesie korzyści, co może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i strat w plonach. Dlatego ważne jest, aby rolnicy i ogrodnicy stosowali się do standardów agronomicznych, które zalecają analizę gleby przed podjęciem decyzji o wapnowaniu i nawożeniu, co pozwoli na lepsze zarządzanie zasobami i osiąganie wyższych plonów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej