Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 12 kwietnia 2025 17:27
Data zakończenia: 12 kwietnia 2025 17:47

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w przedsiębiorstwie ADELA SA przeciętne wynagrodzenie brutto w roku 2018 w stosunku do roku poprzedniego

ADELA SA
Lata	Przeciętne wynagrodzenie brutto
2017	3 700,00 zł
2018	3 996,00 zł
2019	4 396,00 zł

A. zmalało o 10%

B. wzrosło o 8%

C. wzrosło o 10%

D. zmalało o 8%

Odpowiedź "wzrosło o 8%" jest poprawna, ponieważ na podstawie przeanalizowanych danych w tabeli można zauważyć, że przeciętne wynagrodzenie brutto w przedsiębiorstwie ADELA SA w roku 2018 rzeczywiście wzrosło w porównaniu z rokiem poprzednim. Obliczenia procentowe, które prowadzą do tej konkluzji, są kluczowe w analizie wynagrodzeń. W praktyce tego typu analizy są bardzo istotne dla działów HR, które planują politykę wynagrodzeń oraz dla menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje o podwyżkach. Ważne jest, aby pamiętać, że wzrost wynagrodzeń powinien być zgodny z trendami rynkowymi oraz inflacją, co wpływa na całkowitą strategię wynagrodzeń w przedsiębiorstwie. Rekomendowane praktyki obejmują regularne przeglądy wynagrodzeń w porównaniu do branży oraz uwzględnianie wyników finansowych firmy w tych analizach, co pozwala na podejmowanie decyzji opartych na danych.

Pytanie 2

Jednym z obowiązków Ministerstwa Skarbu Państwa jest

A. pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych.

B. udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność.

C. przyznawanie i wypłacanie zasiłków dla osób bezrobotnych.

D. opracowywanie projektów prywatyzacji.

Wybór odpowiedzi dotyczącej poboru podatków i innych należności budżetu państwa wskazuje na mylne zrozumienie struktury zadań Ministerstwa Skarbu Państwa. Choć pobór podatków jest kluczową funkcją w systemie finansów publicznych, odpowiedzialność za ten proces spoczywa na Ministerstwie Finansów, a nie Ministerstwie Skarbu. To ministerstwo koncentruje się na zarządzaniu majątkiem państwowym oraz prywatyzacją, co jest fundamentem jego działalności. W kontekście przyznawania i wypłacania zasiłków dla osób bezrobotnych, ta funkcja również nie należy do kompetencji Ministerstwa Skarbu, ponieważ zasiłki te są regulowane przez przepisy dotyczące polityki zatrudnienia, a odpowiedzialność za ich przyznawanie leży w gestii Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Odpowiedź dotycząca pomocy bankom w trudnej sytuacji finansowej wskazuje na jeszcze jedną nieprawidłowość, ponieważ choć Ministerstwo Skarbu może brać udział w strategiach mających na celu stabilizację sektora finansowego, to konkretne działania w tym zakresie są realizowane przez Narodowy Bank Polski oraz inne instytucje finansowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie ról różnych ministerstw oraz niepełne zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji w strukturze administracji publicznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania funkcji i zadań Ministerstwa Skarbu Państwa.

Pytanie 3

Rozbieżność pomiędzy rodzajem towaru umieszczonym na fakturze a zamówieniem złożonym u dostawcy jest stwierdzana w trakcie inspekcji

A. formalnej

B. rachunkowej

C. ekonomicznej

D. merytorycznej

Odpowiedzi skupiające się na kontrolach ekonomicznych, rachunkowych czy formalnych nie oddają sedna zagadnienia dotyczącego niezgodności towarów. Kontrola ekonomiczna, koncentrująca się na analizie kosztów i zysków, nie dotyczy bezpośrednio sprawdzania zgodności towaru z zamówieniem. Tego rodzaju analiza jest ważna dla oceny efektywności działalności, ale nie przyczynia się do rozwiązywania problemów związanych z jakością dostarczanych produktów. Kontrola rachunkowa, z kolei, skupia się na poprawności księgowania i sprawozdawczości finansowej, co ma znaczenie dla prawidłowego prowadzenia dokumentacji finansowej, jednak nie odpowiada na pytanie o zgodność towaru. Wreszcie, kontrola formalna koncentruje się na aspektach proceduralnych i zgodności dokumentów z obowiązującymi normami, ale nie obejmuje głębszej analizy treści merytorycznej. Błędem myślowym jest zatem zakładanie, że kontrola formalna lub rachunkowa mogą zastąpić merytoryczną w kontekście weryfikacji zgodności towarów, co może prowadzić do niedopatrzeń i nieefektywności w zarządzaniu procesami zakupowymi.

Pytanie 4

Który z wykonawców otrzyma najwyższe wynagrodzenie netto z tytułu umowy o dzieło?

Wyszczególnienie	Anna Zając	Beata Malicka	Adam Matysiak	Damian Leszczyk
1 Wynagrodzenie brutto wynikające z umowy	2 000,00 zł	2 500,00 zł	2 200,00 zł	2 400,00 zł
2 Koszty uzyskania przychodu	1 000,00 zł	500,00 zł	1 100,00 zł	480,00 zł
3 Podstawa opodatkowania (1-2)	1 000,00 zł	2 000,00 zł	1 100,00 zł	1 920,00 zł
4 Podatek dochodowy 18%	180,00 zł	360,00 zł	198,00 zł	346,00 zł
5 Wynagrodzenie netto do wypłaty (1-4)	-----	-----	-----	-----

A. Beata Malicka

B. Damian Leszczyk

C. Adam Matysiak

D. Anna Zając

Wybór innej osoby jako wykonawcy, który miałby być najwyżej opłacany, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak oblicza się wynagrodzenie netto z umowy o dzieło. Każdy wykonawca, nawet Damian Leszczyk, Anna Zając czy Adam Matysiak, ma różne stawki brutto, ale to, co tak naprawdę wpływa na to, ile dostają na rękę, to odliczenie kosztów uzyskania przychodu i stosowanie odpowiedniego podatku. Często mylimy wynagrodzenie brutto z netto, co prowadzi do błędnych wniosków. Koszty uzyskania przychodu mogą znacząco wpłynąć na to, ile ktoś dostanie. No i pamiętaj, wynagrodzenia mogą się różnić w zależności od branży i doświadczenia. Dlatego przy ocenie, kto dostanie największe wynagrodzenie, ważne jest, żeby spojrzeć na wszystkie koszty i podatki. Typowy błąd to zwracanie uwagi tylko na kwoty brutto, co może zniekształcić rzeczywistą sytuację finansową i prowadzić do złych wniosków. Zrozumienie tych zasad to podstawa, żeby dobrze zarządzać finansami i wybierać odpowiednich wykonawców.

Pytanie 5

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. Kodeksu cywilnego

B. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

C. Kodeksu pracy

D. regulaminu pracy

Odpowiedź, że obowiązek okresowego szkolenia pracowników zatrudnionych na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp wynika z Kodeksu pracy, jest słuszna, ponieważ Kodeks pracy w artykule 237^3 wyraźnie określa obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Pracodawcy zobowiązani są do organizowania szkoleń bhp, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniających się przepisów oraz rozwijającej się technologii. Przykładowo, jeśli technik ekonomista w swojej pracy korzysta z oprogramowania, które wpływa na zdrowie i bezpieczeństwo pracy, jak np. systemy analizy danych, to musi być odpowiednio przeszkolony, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Dobre praktyki wskazują, że regularne szkolenia nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale także podnoszą świadomość pracowników na temat ryzyk związanych z ich pracą, co przekłada się na lepszą efektywność i mniejsze koszty związane z wypadkami. Prawidłowe podejście do szkoleń bhp pozwala także na spełnienie standardów ISO 45001, które promują zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy w organizacjach.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Konto wynikowe to narzędzie księgowe, które służy do rejestrowania

A. szczegółowych danych, zgodnych z zasadą powtórzonego zapisu

B. elementów dzierżawionych

C. bilansowych działań gospodarczych

D. działań gospodarczych, które mają wpływ na wynik finansowy

Konto wynikowe nie jest tylko narzędziem do ewidencjonowania operacji bilansowych, gdyż te dotyczą zmian w aktywach i pasywach przedsiębiorstwa, a nie bezpośrednio jego wyników finansowych. Zastosowanie kont bilansowych służy do obrazowania sytuacji finansowej firmy na dany moment i nie ma na celu analizy efektywności działalności. Ponadto, ewidencjonowanie operacji gospodarczych szczegółowych, zgodnych z zasadą powtórzonego zapisu, nie odnosi się bezpośrednio do wyników finansowych. Ta zasada dotyczy bardziej mechanizmu księgowania, który może być stosowany do różnych typów operacji, ale nie jest specyficzna dla kont wynikowych. Kolejną mylną koncepcją jest odnoszenie się do składników dzierżawionych, które mają związek z aktywami i zobowiązaniami, a nie bezpośrednio z osiąganym wynikiem finansowym firmy. Często wynika to z braku zrozumienia różnicy między kontami wynikowymi a bilansowymi, co może prowadzić do nieprawidłowej ewidencji i analizy finansowej. Kluczowe jest, aby rozróżniać te dwa typy kont, aby uzyskać pełny obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego efektywności operacyjnej.

Pytanie 11

W styczniu 2013 roku zatrudniono 6 pracowników, a 3 zostało zwolnionych. Średnia liczba zatrudnionych wynosiła 60 osób. Wskaźniki płynności zatrudnienia w zakresie przyjęć i zwolnień pracowników to odpowiednio

A. 10% i 5%

B. 5% i 10%

C. 10% i 20%

D. 20% i 10%

Odpowiedź 10% i 5% jest poprawna, ponieważ poprawnie oblicza wskaźniki płynności zatrudnienia przyjęć i zwolnień. W styczniu 2013 r. zatrudniono 6 nowych robotników i zwolniono 3, co daje nettopozytywne zmiany w zatrudnieniu. Aby obliczyć wskaźnik przyjęć, stosujemy wzór: (liczba przyjęć / średni stan zatrudnienia) * 100%. Zatem (6 / 60) * 100% = 10%. Następnie dla wskaźnika zwolnień: (liczba zwolnień / średni stan zatrudnienia) * 100%. W naszym przypadku: (3 / 60) * 100% = 5%. Zrozumienie tych wskaźników jest kluczowe dla zarządzania zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na ocenę dynamiki zatrudnienia oraz wpływu polityki kadrowej na organizację. W praktyce, te informacje mogą być wykorzystane do planowania przyszłych zatrudnień oraz identyfikacji obszarów wymagających poprawy w zakresie utrzymania pracowników.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Handlowiec, który prowadzi działalność gospodarczą, otrzymał rachunek za usługi IT. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie zapisany w kolumnie

A. koszty dodatkowe zakupu

B. zakup towarów handlowych oraz materiałów

C. pozostałe wydatki

D. wartość sprzedanych produktów i usług

Poprawna odpowiedź to "pozostałe wydatki", ponieważ usługi informatyczne, w tym konsultacje, wsparcie techniczne czy oprogramowanie, nie są bezpośrednio związane z zakupem towarów handlowych ani materiałów. W ramach podatkowej księgi przychodów i rozchodów, koszty związane z usługami, które nie są związane z działalnością handlową, klasyfikowane są jako pozostałe wydatki. Przykładem może być sytuacja, gdy przedsiębiorca zleca tworzenie lub aktualizację strony internetowej, co jest niezbędne do prowadzenia działalności, ale nie mieści się w kategoriach zakupów towarów czy materiałów. Zasady księgowe wskazują, że właściwe przyporządkowanie wydatków do odpowiednich kategorii ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obliczania dochodu oraz podatku dochodowego, dlatego ważne jest, aby zrozumieć te klasyfikacje.

Pytanie 16

W zestawieniu finansowym firmy w kategorii zobowiązań uwzględniono krótkoterminowe zobowiązania o łącznej wartości 85000 zł, w tym:
- zobowiązania wobec dostawców - 46 750 zł
- zobowiązania wobec budżetu - 34 000 zł
- zobowiązania wobec pracowników - 4 250 zł

Oblicz, jaki procent zobowiązań stanowią zobowiązania wobec kontrahentów w stosunku do całkowitych zobowiązań

A. 60%

B. 50%

C. 40%

D. 55%

Zgadza się, to 55%! Wynika to z obliczeń udziału zobowiązań wobec dostawców w całkowitych zobowiązaniach krótkoterminowych. Mamy 46 750 zł zobowiązań wobec dostawców i 85 000 zł wszystkich zobowiązań. Jak to robić? Prosto: (46 750 zł / 85 000 zł) * 100% daje nam właśnie 55%. Ważne jest, żeby zrozumieć, jak to działa, bo to pomaga ocenić, jak duża część naszych długów jest związana z dostawcami. To wpłynie na płynność finansową i relacje z dostawcami. W praktyce, śledzenie tego wskaźnika jest kluczowe, gdy chcemy podejmować decyzje w finansach lub negocjować warunki płatności z firmami, z którymi współpracujemy.

Pytanie 17

W pierwszym kwartale bieżącego roku firma posiadała średni zapas towarów na poziomie 50 000,00 zł oraz uzyskała przychód ze sprzedaży towarów wynoszący 450 000,00 zł. Ile razy miało miejsce obroty zapasami w I kwartale bieżącego roku?

A. 9 razy

B. 3 razy

C. 10 razy

D. 30 razy

Obliczenie obrotu zapasami jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. W tym przypadku, aby ustalić, ile razy nastąpił obrót zapasami w pierwszym kwartale, stosujemy wzór: obrót zapasami = przychód ze sprzedaży / przeciętny zapas. Podstawiając dane: 450 000 zł (przychód) / 50 000 zł (zapas) otrzymujemy 9. Oznacza to, że przedsiębiorstwo zdołało sprzedać swoje zapasy 9 razy w ciągu kwartału, co wskazuje na efektywność zarządzania zapasami. Wysoki wskaźnik obrotu zapasami może sugerować dobrą strategię sprzedażową oraz właściwe dostosowanie poziomu zapasów do popytu. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika pozwala przedsiębiorstwom na optymalizację procesów zakupowych i sprzedażowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania łańcuchem dostaw. Regularna analiza obrotu zapasami pozwala na identyfikację sezonowych trendów oraz na podejmowanie decyzji dotyczących inwestycji w zapasy, co przekłada się na lepsze wyniki finansowe.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu

B. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań

C. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji

D. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu

W analizie niepoprawnych odpowiedzi dostrzega się kilka kluczowych błędów w zrozumieniu struktury procesu planowania. W pierwszej z błędnych koncepcji, wdrożenie planu następuje przed kontrolą realizacji, co jest niezgodne z logicznym podejściem do zarządzania projektami, gdyż kontrola powinna następować po wdrożeniu, aby móc ocenić postępy i wprowadzić ewentualne zmiany. W drugiej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań zostało wprowadzone przed dokonaniem wyboru, co uniemożliwia prawidłowe skoncentrowanie wysiłków na realizacji wybranego planu. Zgodnie z dobrymi praktykami, wybór najlepszego rozwiązania powinien być dokonany po pełnym zrozumieniu problemu i rozważeniu wszystkich dostępnych opcji. Trzecia koncepcja pomija kluczowy etap, jakim jest identyfikacja problemu, co prowadzi do sytuacji, w której planowanie odbywa się bez jasnego zrozumienia aktualnej sytuacji, co jest fundamentalnym błędem w każdym procesie planowania. Takie pominięcie prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niekompletnych informacji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w realizacji projektu. W procesie planowania kluczowe jest podejście systemowe, które wskazuje, że każdy etap jest ze sobą powiązany i wymaga przemyślanej kolejności, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 20

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. menedżer sklepu

B. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne

C. pracownik wyznaczony przez menedżera

D. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym

Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 21

W jakiej fazie cyklu życia produktu działania marketingowe mają na celu maksymalizację zysków ze sprzedaży oraz utrzymanie dotychczasowego udziału w rynku?

A. W fazie wprowadzenia produktu na rynek

B. W fazie dojrzałości produktu (nasycenia rynku)

C. W fazie wzrostu sprzedaży produktu

D. W fazie schyłkowej produktu (spadku sprzedaży)

Faza dojrzałości produktu, znana również jako faza nasycenia rynku, jest etapem cyklu życia produktu, w którym osiągnięto już maksymalny poziom akceptacji przez konsumentów. W tym czasie, działania marketingowe koncentrują się na maksymalizacji zysków oraz utrzymaniu udziału w rynku, co wiąże się z intensyfikacją działań w zakresie promocji oraz optymalizacji kosztów produkcji. Przykładem może być branża kosmetyczna, gdzie znane marki wprowadzają limitowane edycje lub zmieniają opakowania, by przyciągnąć klientów. Warto również zauważyć, że w tej fazie konkurencja jest szczególnie intensywna, co wymusza na firmach innowacyjność oraz elastyczność w strategiach marketingowych. W praktyce, firmy często stosują techniki takie jak segmentacja rynku oraz różnicowanie produktów, aby zwiększyć wartość dla konsumenta oraz zatrzymać ich lojalność. Standardy branżowe sugerują, że skuteczna strategia w tej fazie powinna uwzględniać zarówno działania promocyjne, jak i monitorowanie satysfakcji klientów oraz dostosowywanie oferty do ich zmieniających się potrzeb.

Pytanie 22

Przygotowany w firmie biznesplan może być użyty do

A. sporządzenia bilansu wydatków związanych z realizacją bieżących działań

B. oceny umiejętności i doświadczenia grupy docelowej

C. uzyskania funduszy z banku na działalność inwestycyjną

D. zawarcia umowy handlowej z dostawcą

W kontekście biznesplanu istotne jest zrozumienie, że jego głównym celem nie jest jedynie zestawienie wydatków związanych z bieżącymi zadaniami. Owszem, analiza wydatków operacyjnych może być częścią większej całości, ale nie stanowi sedna dokumentu, który ma na celu przyciągnięcie inwestycji lub kredytów. Również ocena doświadczenia i kompetencji grupy docelowej jest istotnym elementem analizy rynku, ale nie jest bezpośrednio związana z pozyskiwaniem funduszy, co jest głównym celem biznesplanu. Dodatkowo, pomimo że podpisanie umowy handlowej z dostawcą może być kluczowe dla operacyjnego funkcjonowania firmy, nie jest to cel, dla którego tworzony jest biznesplan. W rzeczywistości, często dochodzi do nieporozumień, w których przedsiębiorcy mylą poziom operacyjny z strategicznym. W efekcie, niezdolność do dostrzegania różnic między bieżącymi operacjami a długoterminowym planowaniem może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zastosowania biznesplanu. W branży często zdarza się, że przedsiębiorcy tworzą dokumenty, które są zbyt ogólne, co skutkuje brakiem zainteresowania ze strony instytucji finansowych. Rzetelne przygotowanie biznesplanu, z naciskiem na finansowanie, jest kluczowe dla skutecznej komunikacji z potencjalnymi inwestorami.

Pytanie 23

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 10 dni

B. 15 dni

C. 20 dni

D. 7 dni

Zgłoszenie nowozatrudnionego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA musi być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, co jest zgodne z wymogami Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Obowiązek ubezpieczenia powstaje zazwyczaj w dniu nawiązania stosunku pracy. Przykładowo, jeśli pracownik rozpoczął pracę 1 czerwca, pracodawca ma czas do 7 czerwca na złożenie zgłoszenia. Termin ten jest kluczowy dla prawidłowego zabezpieczenia zarówno pracownika, jak i pracodawcy, gdyż opóźnienie w zgłoszeniu może prowadzić do problemów z wypłatą świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego. Dobre praktyki wymagają, aby pracodawcy prowadzili szczegółowe rejestry zatrudnienia oraz terminów zgłoszeń, co ułatwia spełnienie wymogów formalnych. Znajomość tych zasad pozwala nie tylko na uniknięcie kar finansowych, ale także na zbudowanie pozytywnej relacji z pracownikami, którzy czują się bezpieczni w swoim zatrudnieniu i są pewni, że ich interesy są chronione.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. ustalenie procedury realizacji działań

B. określenie celów

C. analiza aktualnej sytuacji

D. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań

Określenie celów jest kluczowym etapem procesu planowania, jako że stanowi fundament dla wszystkich dalszych działań. Właściwie zdefiniowane cele umożliwiają skoncentrowanie zasobów i wysiłków na osiąganiu konkretnych rezultatów. W praktyce, przykładowo w zarządzaniu projektami, cele powinny być SMART - Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Istotne i Czasowe. Daje to wyraźne ramy, w których zespół projektowy może działać. Cele mogą dotyczyć różnych aspektów projektu, takich jak budżet, terminy czy jakość, co pozwala na skuteczne monitorowanie postępów oraz dokonywanie modyfikacji w trakcie realizacji. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie kluczowych interesariuszy podczas określania celów, co zwiększa ich akceptację oraz zaangażowanie w realizację projektu. Ponadto, dobrze sformułowane cele mogą być narzędziem do oceny efektywności i wydajności, co jest zgodne z metodologiami zarządzania, takimi jak PMBOK czy PRINCE2, które podkreślają znaczenie celowego planowania.

Pytanie 27

Który zapis wartości rocznych stawek amortyzacji, przy naliczeniu wartości zużycia środków trwałych, odzwierciedla zastosowanie metody progresywnej?

A. 60, 60, 60, 60

B. 100, 120, 140, 160

C. 100, 100, 100, 60

D. 140, 120, 60, 60

Odpowiedź 100, 120, 140, 160 jest poprawna, ponieważ odzwierciedla metodę progresywną w amortyzacji. W tej metodzie stawki amortyzacyjne wzrastają w kolejnych latach użytkowania środka trwałego. To podejście jest zgodne z zasadą, że wartość środka trwałego maleje na skutek jego zużycia, a jednocześnie w miarę upływu czasu może dojść do wzrostu wartości użytkowej lub rynkowej środka, co uzasadnia wyższe stawki w późniejszych latach. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne technologie, może zainwestować więcej w utrzymanie i modernizację tych zasobów w pierwszych latach eksploatacji, co znajduje odzwierciedlenie w wyższych stawkach amortyzacyjnych. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zachęcają do stosowania metod amortyzacji najbardziej odpowiadających rzeczywistemu zużyciu aktywów.

Pytanie 28

W tabeli zaprezentowano zadania i kompetencje czterech organów kontrolujących i nadzorujących różne obszary działalności gospodarczej. Które zadania realizuje Najwyższa Izba Kontroli?

A.	B.
– kontroluje działalność handlu i usług – zajmuje się ochroną interesów konsumenta	– zajmuje się ochroną praw i wolności obywateli – dopileka czy jest realizowane i przestrzegane prawo wobec obywateli
C.	D.
– kontroluje działalność organów państwowej administracji centralnej i terenowej – jest konstytucyjnym organem kontroli nadzorowanym przez Sejm	– pełni nadzór nad przestrzeganiem przez zakłady pracy przepisów prawa pracy i BHP – podejmuje działania zmierzające do poprawy warunków pracy

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Odpowiedzi A, B i D niestety nie pokazują dobrze tego, jakie są zadania NIK. Wiele osób myli NIK z innymi organami i przez to się gubią. Na przykład, odpowiedzi A i B mogą dawać wrażenie, że NIK kontroluje prywatne firmy, co nie jest prawdą, bo oni są skoncentrowani wyłącznie na sektorze publicznym, czyli administracji państwowej i samorządowej. Często ludzie myślą, że NIK ma nadzór nad konkretnymi przedsiębiorstwami, ale to już inna bajka, bo tym zajmują się inne instytucje, jak Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. A odpowiedź D, to znów jest mylne, bo sugeruje, że NIK doradza rządowi. NIK nie jest doradcą, a raczej organem kontrolującym, który ma za zadanie oceniać i raportować działania administracji publicznej. Jak się nie uwzględnia tych kluczowych rzeczy, to można nie do końca zrozumieć, jaką rolę NIK ma w polskim systemie kontroli publicznej i niechcący można mylić kontrolę z doradztwem.

Pytanie 29

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/05	2 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356	500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/10	12 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew	10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT	650 zł

A. 24 300 zł

B. 13 110 zł

C. 12 000 zł

D. 2 300 zł

Wybór jednej z pozostałych kwot może być wynikiem niepełnego zrozumienia zasad analizy wyciągów bankowych. Wiele osób błędnie interpretuje operacje na wyciągu jako możliwe wpływy, nie zwracając uwagi na ich charakterystykę. Na przykład, wybór kwoty 12 000 zł mógł wynikać z mylnego założenia, że wszystkie wpisy o dużych kwotach są wpływami, podczas gdy może to być suma kilku obciążeń. Odpowiedź 13 110 zł także jest nieprawidłowa, ponieważ może być efektem zsumowania różnych operacji, w tym wpływów i wydatków, co prowadzi do zafałszowania rzeczywistego obrazu wpływów. Z kolei kwota 24 300 zł sugeruje, że osoba oceniająca mogła nie zauważyć, iż nie wszystkie operacje zwiększają saldo konta; w rzeczywistości, na wyciągu bankowym obciążenia, takie jak wypłaty lub przelewy do innych instytucji, obniżają saldo. Kluczem jest rozróżnienie między wpływami a obciążeniami, co jest podstawową umiejętnością w każdym systemie księgowym. Ponadto, standardy rachunkowości wymagają precyzyjnej dokumentacji i analizy wszystkich transakcji, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do analizy wyciągów bankowych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieprawidłowych wniosków oraz nieefektywnego zarządzania finansami.

Pytanie 30

W tabeli przedstawiono wybrane pozycje rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter". Z analizy danych zawartych w tej tabeli wynika, ze rentowność sprzedaży w badanym okresie

Wyszczególnienie	Stan na 31.12.2003 (w tys. zł)	Stan na 31.12.2004 (w tys. zł)
Zysk	20	30
Przychody ze sprzedaży	80	100
Rentowność sprzedaży	25%	30%

A. wzrosła o 5%

B. wzrosła o 15%

C. spadła o 15%

D. spadła o 5%

Odpowiedź "wzrosła o 5%" jest poprawna, ponieważ analizując dane rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter", zauważamy, że rentowność sprzedaży rzeczywiście wzrosła o 5 punktów procentowych. Zmiana ta jest istotna, ponieważ wskazuje na poprawę efektywności operacyjnej firmy oraz lepsze zarządzanie kosztami. W praktyce oznacza to, że przychody ze sprzedaży są bardziej opłacalne, a przedsiębiorstwo potrafi generować większy zysk z każdej sprzedanej jednostki produktu. Warto zauważyć, że wzrost rentowności sprzedaży może być wynikiem różnych działań, takich jak optymalizacja procesów produkcyjnych, poprawa jakości produktów czy efektywniejsze strategie marketingowe. W kontekście standardów branżowych, monitorowanie wskaźników rentowności jest kluczowym elementem zarządzania finansami, które pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji, planowaniu budżetu oraz alokacji zasobów. Regularne analizowanie rentowności sprzedaży umożliwia przedsiębiorstwom dostosowywanie działań do zmieniającego się rynku i utrzymywanie konkurencyjności.

Pytanie 31

W 2010 roku firma produkcyjna sprzedała swoje wyroby o wartości netto wynoszącej 1 000 000 złotych, uzyskując zysk netto równy 80 000 złotych. Jak zmieni się wskaźnik rentowności sprzedaży w 2010 roku, jeśli w roku 2009 osiągnął on 7%?

A. Ulegnie pogorszeniu o 2%

B. Ulegnie polepszeniu o 2%

C. Ulegnie polepszeniu o 1%

D. Ulegnie pogorszeniu o 1%

Wskaźnik rentowności sprzedaży oblicza się jako stosunek zysku netto do wartości sprzedaży. W analizowanym przypadku zysk netto wyniósł 80 000 zł, a wartość sprzedaży 1 000 000 zł, co daje wskaźnik rentowności sprzedaży równy 8% (80 000 zł / 1 000 000 zł x 100%). W porównaniu do wskaźnika z roku 2009, który wynosił 7%, w roku 2010 rentowność wzrosła o 1 punkt procentowy, co oznacza, że wskaźnik rentowności sprzedaży poprawił się. W praktyce, wyższy wskaźnik rentowności wskazuje na efektywniejsze zarządzanie kosztami i lepszą kontrolę nad wydatkami operacyjnymi. Wzrost rentowności sprzedaży może wynikać z różnych czynników, takich jak zwiększenie efektywności produkcji, lepsze negocjacje z dostawcami czy zmiana strategii marketingowej. Z punktu widzenia dobrych praktyk, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować wskaźniki rentowności, aby podejmować szybkie i świadome decyzje dotyczące zarówno produkcji, jak i sprzedaży.

Pytanie 32

Jakie konkretne zadanie wykonuje Giełda Papierów Wartościowych?

A. Koordynacja obrotu instrumentami finansowymi

B. Zarządzanie sprawami Skarbu Państwa

C. Wspieranie finansowe banków, które mogą utracić płynność finansową

D. Przechowywanie cennych przedmiotów oraz papierów wartościowych

Giełda Papierów Wartościowych tak naprawdę nie zajmuje się pomaganiem bankom w trudnych sytuacjach. Tego typu wsparcie finansowe to zadanie dla banków centralnych, które mają za zadanie stabilizowanie całego systemu finansowego. Pomoc dla banków to już inna sprawa i wiąże się z różnymi interwencjami. Giełda natomiast skupia się na organizacji obrotu papierami wartościowymi, a nie na pomocy finansowej. Obsługa Skarbu Państwa to także nie jej rola, bo tym zajmują się odpowiednie instytucje, które zarządzają długiem publicznym. Giełda może co prawda pośredniczyć w obrocie obligacjami, ale nie zajmuje się ich administracją. Przechowywanie papierów wartościowych to też zadanie dla depozytariuszy, nie giełdy, która ma na celu umożliwienie handlu tymi instrumentami. Dlatego warto mieć na uwadze, że giełda ma swoją konkretną rolę i inne zadania mogą prowadzić do nieporozumień. Jej kluczowe zadanie to organizacja rynku, czyli tworzenie przestrzeni do wymiany papierów wartościowych i zapewnienie im płynności oraz przejrzystości.

Pytanie 33

Jakie elementy wchodzą w skład komunikacji niewerbalnej?

A. gesty, kontakt wzrokowy, wypowiedź ustna oraz wygląd zewnętrzny

B. wygląd zewnętrzny, postura, kontakt wzrokowy oraz przekaz werbalny

C. kontakt wzrokowy, płynność mowy, mimika i gesty

D. mimika, gesty, wygląd zewnętrzny oraz postura

Twoja odpowiedź jest naprawdę na miejscu! Wskazałeś na te ważne elementy, które są kluczowe w niewerbalnej komunikacji. Mowa ciała, mimika, gesty, a nawet to, jak wyglądamy – wszystko to ma ogromne znaczenie. Na przykład, nasza twarz potrafi powiedzieć wiele o tym, co czujemy, zanim jeszcze coś powiemy. A gesty pomagają nam lepiej wyrażać nasze myśli, co czyni komunikację bardziej zrozumiałą dla innych. No i nie zapominajmy o wyglądzie, bo to, jak się prezentujemy, ma duży wpływ na to, jak jesteśmy postrzegani. Nasza postawa, czy to stoimy, czy siedzimy, również mówi o nas sporo. Właściwe zrozumienie tych aspektów to klucz do lepszej komunikacji i zrozumienia innych. Ogólnie rzecz biorąc, Twoja odpowiedź trzyma poziom!

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jednorazowa analiza ekonomiczna zlecona przez prezesa firmy w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów konkretnego towaru, jest analizą

A. ciągłą

B. wstępną

C. okresową

D. doraźną

Analiza doraźna to rodzaj analizy, która jest zlecana w odpowiedzi na konkretne problemy lub sytuacje, które wymagają pilnej interwencji. W przypadku analizy ekonomicznej zleconej przez prezesa spółki w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów, mamy do czynienia z sytuacją, która wymaga natychmiastowego działania. Tego typu analiza jest zazwyczaj jednorazowa i koncentruje się na określonym problemie, co odróżnia ją od analiz okresowych, które są prowadzone regularnie w ustalonych ramach czasowych. Przykładem zastosowania analizy doraźnej może być analiza fluktuacji cen surowców, gdzie przedsiębiorstwo może potrzebować szybkiej reakcji na zmiany rynkowe. W praktyce, analiza doraźna pozwala firmom na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, co jest zgodne z zasadami zarządzania ryzykiem i optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto za listopad Marcina Janika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym, jeśli obrót sklepu za listopad wyniósł 40 000,00 zł.

Składniki wynagrodzenia Marcina Janika
Płaca zasadnicza	3 000,00 zł
Dodatek funkcyjny	10%
Prowizja od wartości sprzedaży	1%

A. 3 340,00 zł

B. 3 430,00 zł

C. 3 700,00 zł

D. 3 330,00 zł

Obliczenie wynagrodzenia brutto Marcina Janika opiera się na kilku składnikach wynagrodzenia, co jest standardową praktyką w systemie czasowo-prowizyjnym. Wynagrodzenie zasadnicze można określić jako stałą podstawę wynagrodzenia, która zapewnia pracownikowi stabilność finansową. W przypadku Marcina, dodatek funkcyjny wynosi 10% od jego płacy zasadniczej, co jest powszechną praktyką w wielu branżach, gdzie pracownicy otrzymują dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie określonych ról lub obowiązków. Prowizja, która wynosi 1% od obrotu sklepu, jest kluczowym elementem motywacyjnym, który stymuluje pracowników do zwiększenia sprzedaży. W bieżącym przypadku obrót wyniósł 40 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 400,00 zł. Po dodaniu wszystkich składników (płaca zasadnicza + dodatek funkcyjny + prowizja) otrzymujemy wynagrodzenie brutto równą 3 700,00 zł. Takie podejście do obliczania wynagrodzenia jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi i zapewnia sprawiedliwość oraz przejrzystość w systemie wynagrodzeń.

Pytanie 37

Korzystając z danych zawartych w tabeli ustal, jaką kwotę właściciel sklepu detalicznego wpłacił do urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT za miesiąc luty 2013 roku.

Wyszczególnienie	Towary opodatkowane stawką 23%		Towary opodatkowane stawką 8%
Wyszczególnienie	Wartość netto	VAT	Wartość netto	VAT
Zakup	4 000 zł	920 zł	1 000 zł	80 zł
Sprzedaż	8 000 zł	1 840 zł	400 zł	32 zł

A. 1 872 zł

B. 2 872 zł

C. 1 000 zł

D. 872 zł

Poprawna odpowiedź to 872 zł, co stanowi kwotę, którą właściciel sklepu detalicznego musi wpłacić do urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT za miesiąc luty 2013 roku. Właściciele firm są zobowiązani do obliczenia różnicy między podatkiem VAT należnym, który jest generowany ze sprzedaży towarów i usług, a podatkiem VAT naliczonym, który mogą odliczyć z tytułu zakupów związanych z działalnością gospodarczą. W tym przypadku różnica ta wynosi 872 zł. W praktyce, aby poprawnie obliczyć kwotę podatku VAT do zapłaty, przedsiębiorcy powinni sumować wszystkie transakcje sprzedaży, które podlegają opodatkowaniu, oraz uwzględniać wszelkie koszty kwalifikujące się do odliczenia. Standardy księgowe oraz dobre praktyki w zakresie zarządzania finansami firmowymi sugerują, aby przedsiębiorcy regularnie monitorowali swoje transakcje VAT oraz korzystali z oprogramowania księgowego, które automatyzuje te obliczenia, co pozwala na uniknięcie błędów oraz ułatwia sporządzanie deklaracji podatkowych.

Pytanie 38

Cena zakupu netto produktu wynosi 360,00 zł, a cena sprzedaży netto to 504,00 zł. Jaką wartość procentową ma marża, gdy obliczamy ją metodą "od sta"?

A. 30%

B. 45%

C. 40%

D. 35%

Marża wyrażona procentowo mierzona metodą 'od sta' oblicza się jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu, podzieloną przez cenę zakupu, a następnie pomnożoną przez 100%. W naszym przypadku marża wynosi: (504,00 zł - 360,00 zł) / 360,00 zł * 100% = 40%. Ta metoda jest powszechnie stosowana w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwala na szybkie określenie, jaką część ceny sprzedaży stanowi zysk, co jest kluczowe dla analizy rentowności. W praktyce, rozumienie marży jest istotne nie tylko dla właścicieli firm, ale także dla inwestorów i analityków, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej. Warto pamiętać, że wysoka marża może sugerować silną pozycję na rynku, podczas gdy niska może wskazywać na potrzebę przemyślenia strategii sprzedaży oraz kosztów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie marży, co pozwala na identyfikację trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji dotyczących cen i kosztów produkcji.

Pytanie 39

W zamieszczonej niżej tabeli przedstawiono czynniki kształtujące koszty w przedsiębiorstwach w latach 2003 i 2004. Oceń, który z czynników kształtujących koszty wpłynął na ich obniżenie

Numer czynnika	Nazwa czynnika	2003 r.	2004 r.
1	Produkcja sprzedana w sztukach	4000	5000
2	Pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach	4	3
3	Średnia stawka za 1 godzinę w zł	2,00	2,40

A. Czynnik 2

B. Czynnik 1

C. Czynnik 1 i 3

D. Czynnik 2 i 3

Czynnik 2, czyli pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach, rzeczywiście jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji. Redukcja pracochłonności z 4 do 3 godzin na jednostkę wskazuje na poprawę wydajności procesów produkcyjnych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo może wyprodukować więcej jednostek w tym samym czasie, co przekłada się na niższe koszty operacyjne. Zmniejszenie czasu pracy nad jednostką produktu jest zgodne z zasadami lean manufacturing, które kładą nacisk na eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Warto zauważyć, że zmniejszenie kosztów produkcji jest kluczowym celem w każdym przedsiębiorstwie, a efektywność pracy jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na rentowność. W praktyce, firmy, które stosują techniki redukcji czasu pracy, mogą zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku, co jest istotnym elementem strategii rozwoju. Poprawa efektywności produkcji poprzez zmniejszenie pracochłonności przyczynia się również do lepszego zarządzania zasobami ludzkimi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 40

Firma ADA zaciągnęła pożyczkę w wysokości 200 000 zł na zakup środka trwałego. Ustalono następujące warunki dotyczące tej pożyczki: czas kredytowania 12 miesięcy, oprocentowanie 10% w skali roku, opłata przygotowawcza 2% od wartości pożyczki. Pożyczka zostanie spłacona jednorazowo na zakończenie okresu. Całkowite wydatki związane z obsługą pożyczki wyniosą

A. 30 000 zł

B. 24 000 zł

C. 52 000 zł

D. 20 000 zł

Wybór nieprawidłowej wartości może wynikać z błędnego obliczenia kosztów kredytu poprzez pominięcie kluczowych składników, takich jak prowizja lub odsetki. Na przykład, odpowiedzi takie jak 30 000 zł mogą sugerować, że osoba obliczająca koszty nie uwzględniła prawidłowo prowizji lub wyciągnęła mylne wnioski z danych procentowych. Odpowiedź 20 000 zł może być wynikiem uwzględnienia jedynie odsetek, ignorując prowizję, co jest typowym błędem przy kalkulacjach finansowych. Takie zjawisko pokazuje, jak istotne jest zrozumienie pełnego zakresu kosztów związanych z kredytowaniem, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji finansowych. Podobne błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu budżetem przedsiębiorstwa. Zamiast polegać na uproszczonych obliczeniach, należy dokładnie analizować każdy aspekt umowy kredytowej, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek oraz zrozumieć rzeczywiste koszty związane z finansowaniem, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej