Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 12:02
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 12:29

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie są całkowite wydatki (materiałów i robocizny) na przygotowanie 5 m3 betonu, jeśli koszty materiałów do 1 m3 wynoszą 200 zł, a za robociznę należy dodać 20% wartości mieszanki?

A. 1020 zł
B. 1200 zł
C. 2000 zł
D. 2420 zł
Dobra robota z tą odpowiedzią! Jak to obliczyłeś? Koszt materiałów na 1 m3 betonu to 200 zł, więc dla 5 m3 wychodzi 1000 zł. Potem doliczyłeś robociznę, co jest super ważne, bo to 20% od materiałów, czyli dodatkowe 200 zł. Łącznie daje to 1200 zł. W budownictwie takie obliczenia to podstawa, bo bez tego łatwo można wpaść w kłopoty finansowe. Zawsze warto też mieć na uwadze, że ceny materiałów mogą się zmieniać w trakcie pracy, więc dobrze się przygotować na różne sytuacje.

Pytanie 2

Ściana gotowa w systemie Thermomur jest zbudowana z 5 cm warstwy styropianu oraz

A. 15 cm betonu i 10 cm styropianu
B. 10 cm betonu i 5 cm styropianu
C. 15 cm betonu i 5 cm styropianu
D. 20 cm betonu i 5 cm styropianu
Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieporozumień dotyczących właściwych proporcji materiałów w systemie Thermomur. Odpowiedzi sugerujące większe ilości betonu, jak 20 cm, wskazują na nadmierną dbałość o nośność, co nie jest konieczne w typowych zastosowaniach tego systemu. Zwiększona grubość betonu prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz podniesienia kosztów budowy. Z kolei opcje zawierające większe ilości styropianu, takie jak 10 cm, mogą wydawać się atrakcyjne dla poprawy izolacji, jednak w praktyce przekraczają optymalne wartości dla tego typu konstrukcji. System Thermomur został zaprojektowany z myślą o zrównoważonym podejściu do izolacji i nośności, a standardowe wartości używane w tym systemie zapewniają najlepszy kompromis między wydajnością energetyczną a kosztami budowy. Kluczowym aspektem jest również to, że zbyt duża ilość izolacji może prowadzić do problemów z wilgocią, co negatywnie wpłynie na zdrowie mieszkańców oraz trwałość budynku. Dlatego ważne jest, aby podejść do tych wartości zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi oraz rekomendacjami producentów materiałów budowlanych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Tynk dekoracyjny, będący gładką warstwą zaprawy gipsowej na podstawie wapienno-gipsowej, to

A. sztablatura
B. sgraffito
C. tynk cyklinowany
D. tynk zmywalny
Tynk cyklinowany to technika, która nie odnosi się do gładkiej wyprawy zaczynu gipsowego, lecz dotyczy drewnianych powierzchni. Cyklinowanie polega na szlifowaniu drewna w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni, co jest zupełnie inną procedurą niż nakładanie tynku. Sgraffito to technika zdobnicza, w której na tynku nakłada się różne warstwy kolorów, a następnie z jednej warstwy zdejmuje się wierzchnią warstwę, aby odsłonić dolną, co tworzy wzory. Z kolei tynk zmywalny odnosi się do tynków, które posiadają właściwości umożliwiające ich czyszczenie, co również nie jest zgodne z definicją sztablatury. Często mylnie łączy się te pojęcia z tynkowaniem gipsowym, nie dostrzegając istotnych różnic w zastosowaniu i właściwościach materiałów. Dobrze jest pamiętać, że dobór odpowiedniego tynku zależy od specyfiki projektu oraz wymagań estetycznych i użytkowych, dlatego warto zgłębiać temat, aby unikać nieporozumień i błędnych decyzji w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Do budowy ścian fundamentowych należy używać zaprawy, której głównym spoiwem jest

A. cement portlandzki
B. gips budowlany
C. wapno suchogaszone
D. wapno palone
Cement portlandzki jest podstawowym spoiwem stosowanym w murowaniu ścian fundamentowych, ponieważ zapewnia wysoką wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Jego skład chemiczny, który zawiera krzemionkę, glinę, wapno i inne składniki, pozwala na uzyskanie odporności na działanie wilgoci oraz agresywnych substancji chemicznych, co jest kluczowe w przypadku fundamentów narażonych na działanie wód gruntowych. W praktyce, zaprawy murarskie na bazie cementu portlandzkiego są stosowane w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w budownictwie. Ponadto, stosowanie cementu portlandzkiego jest zgodne z normami budowlanymi (np. PN-EN 197-1), które określają wymagania dla materiałów budowlanych. Dobre praktyki wskazują na konieczność odpowiedniego dozowania wody oraz dodatków, co wpływa na właściwości zaprawy i jej zdolność do wiązania. W przypadku fundamentów, odpowiednie przygotowanie zaprawy ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i stabilności całej konstrukcji.

Pytanie 7

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementuSkład wagowy przy marce zaprawy
M4M7M12M15
32,51 : 5,51 : 4,51 : 3,51 : 3

A. 100 kg piasku i 450 kg cementu.
B. 200 kg piasku i 900 kg cementu.
C. 200 kg cementu i 900 kg piasku.
D. 100 kg cementu i 900 kg piasku.
Odpowiedź "200 kg cementu i 900 kg piasku" jest poprawna, ponieważ odpowiada proporcji wagowej 1:4,5, którą zastosowano przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7. Zgodnie z tą proporcją, na każdą jednostkę cementu przypada 4,5 jednostki piasku. W tym przypadku, 200 kg cementu wymaga 900 kg piasku, co w pełni spełnia wymagania dotyczące tej mieszanki. Takie proporcje są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. W praktyce, stosując te proporcje, uzyskujemy dobrze zharmonizowaną zaprawę, która zapewnia odpowiednią przyczepność i stabilność. Warto również pamiętać, że stosowanie właściwych proporcji jest zgodne z normami budowlanymi, co przekłada się na bezpieczeństwo i jakość realizowanych prac budowlanych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaką ilość zaprawy należy nabyć do zbudowania ścian o grubości ½ cegły oraz powierzchni 28 m2, przy założeniu, że zużycie wskazane przez producenta wynosi 35 kg zaprawy na 1 m2 ściany tej grubości?

A. 980 kg
B. 980 m2
C. 490 m2
D. 490 kg
Aby obliczyć, ile zaprawy potrzebujemy do wymurowania ścian o powierzchni 28 m² i grubości ½ cegły, musimy pomnożyć zużycie zaprawy przez powierzchnię. Producent podaje, że na 1 m² ściany o tej grubości potrzebne jest 35 kg zaprawy. Zatem, dla 28 m² obliczenia będą wyglądać następująco: 28 m² * 35 kg/m² = 980 kg. To oznacza, że do wykonania tego zadania musimy zakupić 980 kg zaprawy. W praktyce, znajomość zużycia materiałów budowlanych na jednostkę powierzchni jest kluczowa dla prawidłowego planowania budowy. Umożliwia to nie tylko skuteczne zarządzanie kosztami, ale także minimalizowanie odpadów materiałowych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnienie dodatkowego zapasu zaprawy, aby pokryć ewentualne straty podczas transportu oraz nieprzewidziane okoliczności na budowie, takie jak błędy w obliczeniach lub zmiany w planie budowy.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jakie są zasady bezpiecznej rozbiórki muru według przepisów?

A. Mur należy rozbierać w pionowych pasach, a odzyskane cegły układać na stropie
B. Pas muru o wysokości do 50 cm należy podciąć, a pokruszone fragmenty spuszczać za pomocą suwnicy pochyłej
C. Mur o wysokości kondygnacji należy przewrócić na strop, a pokruszone materiały spuszczać specjalną rynną
D. Mur należy rozbierać warstwami od góry do dołu, a cegły spuszczać zsypem
Rozbiórka ściany warstwami od góry do podłogi jest najbezpieczniejszą i najbardziej zalecaną metodą, ponieważ minimalizuje ryzyko upadku materiałów i zapewnia lepszą kontrolę nad procesem demontażu. Pracownicy mogą od razu usuwać każdą warstwę, co pozwala na dokładne sprawdzenie struktury podczerwonej, eliminując ryzyko zawalenia się niekontrolowanych fragmentów. Zsyp do transportu cegieł dalej obniża ryzyko - umożliwia bezpieczne usuwanie materiałów bez potrzeby ich przenoszenia w sposób ręczny, co z kolei ogranicza ryzyko kontuzji. Tego typu technika jest zgodna z normami BHP i praktykami inżynieryjnymi, które zalecają ograniczenie kontaktu pracowników z opadającymi materiałami. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w projektach renowacyjnych, gdzie kluczowe jest zachowanie bezpieczeństwa oraz ograniczenie uszkodzenia istniejącej struktury budynku, co jest szczególnie istotne w obszarach miejskich z gęstą zabudową.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz całkowity koszt materiałów potrzebnych do wykonania 1 m2 tynku mozaikowego.

Rodzaj materiałuPojemność opakowaniaCena za
1 opakowanie
Wydajność
zaprawa tynkarska25 kg150,00 zł3 kg/m²
preparat gruntujący4 l30,00 zł0,4 l/m²

A. 18,00 zł
B. 21,00 zł
C. 6,00 zł
D. 9,00 zł
Poprawna odpowiedź to 21,00 zł, co jest wynikiem dokładnego obliczenia kosztów materiałów potrzebnych do wykonania 1 m² tynku mozaikowego. W tym przypadku istotne jest, aby zrozumieć, że koszt zaprawy tynkarskiej wynosi 18,00 zł/m², a koszt preparatu gruntującego to dodatkowe 3,00 zł/m². Suma tych dwóch wartości daje całkowity koszt 21,00 zł/m². Jest to ważne, aby znać te wartości, ponieważ pozwala to na precyzyjne planowanie budżetu na prace tynkarskie w projektach budowlanych. W praktyce, przy kalkulacji kosztów dla większych powierzchni, takie jednostkowe koszty mogą być mnożone przez powierzchnię całkowitą, co następnie pozwala na oszacowanie całkowitych wydatków. Przykładowo, przy tynkowaniu ściany o powierzchni 50 m², całkowity koszt materiałów wyniesie 1050,00 zł. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, które zalecają staranne obliczanie kosztów na każdą część projektu, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz opóźnień w realizacji.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Na podstawie przedstawionej instrukcji przygotowania gotowej zaprawy murarskiej podaj, ile wody należy przygotować do sporządzenia zaprawy z 4 opakowań?

Instrukcja przygotowania zaprawy
Suchą mieszankę należy zarobić z 3,5 litrami czystej i zimnej wody, mieszając mechanicznie przy użyciu wiertarki wolnoobrotowej.
Zawartość opakowania: 25 kg

A. 3,5 litra
B. 14,0 litrów
C. 10,5 litra
D. 7,0 litrów
Odpowiedź 14,0 litrów jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z instrukcją na zdjęciu, do przygotowania zaprawy murarskiej z jednego opakowania potrzeba 3,5 litra wody. Aby obliczyć ilość wody potrzebną do sporządzenia zaprawy z czterech opakowań, należy pomnożyć tę wartość przez 4. Wykonując obliczenie: 4 x 3,5 litra = 14 litrów, otrzymujemy właściwą ilość wody. Przygotowanie odpowiedniej ilości wody jest kluczowe dla uzyskania właściwej konsystencji zaprawy, co wpływa na jej wytrzymałość i trwałość. Zbyt mała ilość wody może skutkować zbyt gęstą zaprawą, co utrudnia jej aplikację i obniża przyczepność do materiałów budowlanych. Z drugiej strony, nadmiar wody może osłabić zaprawę, prowadząc do pęknięć i degradacji w dłuższym czasie. Zastosowanie odpowiednich proporcji wody i zaprawy jest standardem w branży budowlanej, co potwierdzają zalecenia producentów materiałów budowlanych. Dbanie o precyzyjne przygotowanie mieszanki wpływa na jakość wykonywanych prac budowlanych oraz ich trwałość.

Pytanie 15

Odpady, które powstają w wyniku demontażu ścian działowych na piętrze w budynku, powinny być

A. układane na stropach w sąsiedztwie okien
B. składowane w jednym miejscu wewnątrz budynku
C. usuwane na zewnątrz, przy użyciu zbudowanych zsypów
D. transportowane na zewnątrz przez okna do podstawionych pojemników
Jasne, że usuwanie gruzu z budowy przez obudowane zsypy to świetny pomysł, zwłaszcza z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności. Dzięki tym zsypom wszystko odbywa się w uporządkowany sposób. W praktyce to zmniejsza ryzyko, że coś się rozleci i będzie niebezpieczne na placu budowy. Można by powiedzieć, że to wręcz kluczowe, żeby wszystkie prace były dobrze zorganizowane, co z kolei jest zgodne z przepisami BHP. Warto też pomyśleć o przeszkoleniu pracowników, by wiedzieli, jak z tego korzystać, bo to na pewno pomoże uniknąć zagrożeń. No i wszyscy wiemy, że standardy dotyczące zarządzania odpadami są ważne, więc szybkie i bezpieczne usuwanie gruzu to na pewno dobry ruch. Generalnie, obudowane zsypy nie tylko pomagają w porządku, ale także przyspieszają transport materiałów, co wpływa na to, jak szybko skończymy robotę.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania ściany grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4 m.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary bloczków
[mm]
Zużycie bloczków
[szt./m²]
240×240×5907
120×240×5907

A. 80 szt.
B. 672 szt.
C. 336 szt.
D. 8064 szt.
Dobrze, że obliczyłeś ilość bloczków gazobetonowych, które potrzebujesz na ścianę. Z tego co widzę, wykorzystałeś dane wymiary ściany i bloczków. Ściana 12 m długości i 4 m wysokości daje nam 48 m² powierzchni. Potem ładnie obliczyłeś powierzchnię bloczka, która wynosi 0,0576 m². Jeżeli podzielisz 1 m² przez tę wartość, otrzymasz coś koło 17,36 bloczków na m². To oznacza, że do pokrycia całej ściany potrzebujesz około 833 bloczków. Ale pamiętaj, że zazwyczaj warto doliczyć trochę więcej na wszelki wypadek, żeby uniknąć problemów na budowie. W końcu w praktyce budowlanej to nie tylko liczby, ale też umiejętność przewidywania strat materiałowych, więc dobrze, że wziąłeś to pod uwagę!

Pytanie 18

Spoiwa hydrauliczne to zestaw spoiw, które po zmieszaniu z wodą twardnieją i wiążą

A. pod wpływem wzrostu temperatury
B. wyłącznie na powietrzu
C. tylko w czasie polewania wodą
D. na powietrzu i pod wodą
Wybór odpowiedzi sugerujących, że spoiwa hydrauliczne wiążą tylko pod wpływem wzrostu temperatury czy tylko na powietrzu, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego ich właściwości chemicznych. Spoiwa hydrauliczne, w przeciwieństwie do spoiw organicznych, takich jak gips czy niektóre rodzaje klejów, nie są uzależnione od temperatury otoczenia do procesu twardnienia. Ich reakcja z wodą jest zasadniczo inna; zachodzi poprzez proces hydratacji, który prowadzi do powstania związków chemicznych nadających im wytrzymałość. Twierdzenie, że wiążą tylko na powietrzu, ignoruje fundamentalne zasady ich działania, które obejmują również twardnienie w warunkach wodnych. Typowym błędem jest także mylenie pojęć związanych z różnymi rodzajami spoiw. W praktyce, wiele konstrukcji, takich jak budowle hydrotechniczne, fundamenty domu czy elementy infrastruktury, wymaga zastosowania spoiów hydraulicznych, które muszą działać zarówno w kontakcie z powietrzem, jak i wodą, co jest kluczowe dla ich trwałości i bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak różne materiały budowlane reagują w różnych warunkach, aby podejmować właściwe decyzje w projektowaniu i budownictwie.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

W celu skonstruowania jednowarstwowych ścian zewnętrznych, ze względu na potrzebę osiągnięcia właściwej izolacji cieplnej, najczęściej wykorzystuje się

A. cegły ceramiczne klinkierowe bądź cegły ceramiczne dziurawki
B. bloczki z betonu komórkowego lub pustaki ceramiczne poryzowane
C. cegły ceramiczne pełne lub bloczki wykonane z betonu kruszywowego
D. bloczki silikatowe bądź płyty gipsowo-kartonowe
Bloczki z betonu komórkowego oraz pustaki ceramiczne poryzowane są materiałami budowlanymi, które charakteryzują się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, co jest kluczowe w kontekście budowy jednowarstwowych ścian zewnętrznych. Beton komórkowy, znany również jako aerobeton, ma strukturę pełną mikroporów, co znacząco ogranicza przewodzenie ciepła. Dzięki temu, ściany wykonane z tych materiałów mogą skutecznie zapewnić komfort cieplny w budynku, minimalizując straty energii i przyczyniając się do obniżenia kosztów ogrzewania. Pustaki ceramiczne poryzowane, z kolei, posiadają unikalne właściwości akumulacyjne i również dobrze izolują termicznie. W praktyce zastosowanie tych materiałów zyskuje na znaczeniu przy realizacji budynków energooszczędnych i pasywnych, gdzie kluczowe jest uzyskanie jak najlepszych parametrów izolacyjnych. Użycie takich bloków i pustaków jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła, co jest niezbędne do spełnienia wymogów efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Tynk zwykły w trzech warstwach, którego powierzchnia jest gładka, równomierna i ma połysk w ciemnym odcieniu, klasyfikuje się jako tynk kategorii

A. IV
B. III
C. IV w
D. IV f
Tynk kategorii IV w charakteryzuje się równością, gładkością oraz połyskiem, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne i łatwe w utrzymaniu. Tynki te są często stosowane w obiektach o wysokich wymaganiach estetycznych, takich jak biura, hotele czy galerie sztuki. Gładka, lśniąca powierzchnia tynku IV w nie tylko podkreśla walory wizualne pomieszczenia, ale także ułatwia konserwację i czyszczenie. Warto dodać, że tynki te mogą być dostępne w różnych odcieniach, co pozwala na łatwe dopasowanie ich do koncepcji aranżacyjnej wnętrza. W branży budowlanej tynki klasy IV w są zgodne z normami jakościowymi, które zapewniają ich trwałość oraz odporność na uszkodzenia. W zastosowaniach praktycznych, ich wykorzystanie w miejscach o dużym natężeniu ruchu oraz narażeniu na zanieczyszczenia jest szczególnie korzystne, ponieważ gładka struktura ogranicza osadzanie się brudu.

Pytanie 25

Do wykonywania prac na elewacjach wysokich budynków powinny być stosowane rusztowania

A. ruchome
B. kozłowe
C. samojezdne
D. wiszące
Choć rusztowania kozłowe, samojezdne i ruchome mają swoje zastosowanie w budownictwie, to nie są one odpowiednie dla robót elewacyjnych na budynkach wysokich. Rusztowania kozłowe, z uwagi na swoją konstrukcję, są przeznaczone głównie do prac w poziomie oraz w obszarach o ograniczonej wysokości. Ich użycie w kontekście wysokich budynków może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z dostępem do wyższych partii elewacji, co stwarza ryzyko wypadków. Z kolei rusztowania samojezdne to mobilne konstrukcje, które świetnie sprawdzają się w warunkach, gdzie nie ma potrzeby dużej wysokości oraz w budynkach o prostym, regularnym kształcie. W kontekście elewacji wysokich, mogą okazać się niewystarczające, gdyż nie umożliwiają stabilnego i bezpiecznego dostępu do wyższych części budynku. Ruchome rusztowania, podobnie jak samojezdne, są bardziej odpowiednie do zastosowań wewnętrznych lub przy niższych obiektach. Często nie zapewniają one wymaganej stabilności, co czyni je mniej bezpiecznymi w kontekście robót na wysokości. Właściwe podejście do doboru rusztowań dla robót elewacyjnych wymaga znajomości specyfiki każdego rodzaju rusztowania oraz norm branżowych, co wynika z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności pracy na dużych wysokościach.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Czym jest spoiwo mineralne hydrauliczne?

A. cement hutniczy
B. wapno dolomitowe
C. wapno hydratyzowane
D. gips hydrauliczny
Wybór wapna dolomitowego jako spoiwa mineralnego hydraulicznego jest błędny, ponieważ jest to materiał, który twardnieje jedynie w obecności dwutlenku węgla, a nie pod wpływem wody. Wapno dolomitowe jest stosunkowo mało odporne na działanie wody, co ogranicza jego zastosowanie w konstrukcjach narażonych na wilgoć. Gips hydrauliczny, choć ma zdolność do twardnienia w wodzie, nie jest klasyfikowany jako spoiwo mineralne hydrauliczne w znaczeniu używanym w budownictwie, gdyż jego zastosowanie jest raczej ograniczone do tynków i wykończeń. Wapno hydratyzowane, podobnie jak wapno dolomitowe, również wymaga obecności CO2 do twardnienia, co czyni je nieodpowiednim w kontekście hydraulicznych spoiw mineralnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych materiałów, często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między spoiwami hydraulicznymi a tymi, które wymagają reakcji z atmosferycznym dwutlenkiem węgla. Kluczowe jest zrozumienie, że wytrzymałość i odporność na wodę są kluczowymi cechami spoiw hydraulicznych, a wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Na podstawie fragmentu opisu technicznego określ, ile pojemników cementu i wapna należy zużyć do przygotowania zaprawy, jeżeli do jej sporządzenia zaplanowano 20 pojemników piasku?

Opis techniczny
(fragment)
(...) Do wykonania ścian zewnętrznych z pustaków Max należy zastosować zaprawę cementowo-wapienną odmiany E, o proporcji objętościowej składników 1 : 0,5 : 4. (...)

A. 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna.
B. 4 pojemniki wapna i 2 pojemniki cementu.
C. 5 pojemników wapna i 2,5 pojemnika cementu.
D. 4 pojemniki cementu i 2 pojemniki wapna.
Odpowiedź, która wskazuje na zużycie 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna jest właściwa, ponieważ opiera się na poprawnych proporcjach składników potrzebnych do przygotowania zaprawy. W opisie technicznym podano, że proporcje objętościowe składników wynoszą 1:0,5:4, co oznacza, że na każdy 1 pojemnik cementu przypada 0,5 pojemnika wapna i 4 pojemniki piasku. Zgodnie z planowanym użyciem 20 pojemników piasku, można obliczyć ilość pozostałych składników. 20 pojemników piasku podzielone przez 4 (czwartą część proporcji) daje 5 pojemników cementu, co odpowiada proporcji 1:4. Współczynnik dla wapna wynosi 0,5, więc 5 pojemników cementu pomnożone przez 0,5 daje 2,5 pojemnika wapna. Takie podejście nie tylko zapewnia zgodność z podanymi proporcjami, ale także wpisuje się w najlepsze praktyki budowlane, które gwarantują odpowiednią wytrzymałość i trwałość zaprawy. W praktyce, stosowanie się do tych proporcji pozwala uniknąć problemów związanych z niedostatecznym wiązaniem materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla późniejszej jakości prac budowlanych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jakie wskazanie sygnalizuje odrywanie się tynku od podstawy?

A. Dostrzegalne pęknięcie na powierzchni tynku
B. Łatwość w zarysowaniu powierzchni tynku za pomocą ostrza
C. Widoczne zgrubienie na powierzchni tynku
D. Głuchy dźwięk podczas stukania w tynk młotkiem
Głuchy odgłos przy ostukiwaniu tynku młotkiem jest jednoznacznym wskaźnikiem odwarstwienia tynku od podłoża. Tego rodzaju dźwięk powstaje, gdy przestrzeń między tynkiem a jego podłożem jest pusta, co prowadzi do zmiany akustyki dźwięku. W praktyce, przy wykonywaniu prac remontowych, fachowcy często wykorzystują tę metodę jako szybką i efektywną technikę diagnostyczną. Zgodnie z normami budowlanymi, odwarstwienie powinno być usunięte przed dalszymi pracami, aby uniknąć problemów w przyszłości, takich jak pękanie tynku czy zagrzybienie. Działania naprawcze obejmują usunięcie luźnego tynku, przygotowanie podłoża oraz nałożenie nowego tynku zgodnie z zaleceniami producenta. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie stanu tynku w regularnych odstępach czasu, co pozwoli na wczesne wykrywanie problemów i ich skuteczne rozwiązanie.

Pytanie 32

Jakie narzędzie wykorzystuje się do określenia zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru?

A. sznur murarski
B. kątownik murarski
C. pion murarski
D. poziomica murarska
Pion murarski, poziomica murarska oraz kątownik murarski to narzędzia, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są one odpowiednie do wyznaczania zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru. Pion murarski służy głównie do sprawdzania pionowości elementów budowlanych, co jest istotne w kontekście zapewnienia, że mury są proste w pionie, ale nie wyznacza on krawędzi w poziomie. Poziomica murarska natomiast ma na celu sprawdzanie poziomu powierzchni, co jest istotne dla równości poszczególnych warstw, ale nie pozwala na wytyczenie linii odniesienia wzdłuż całego muru. Kątownik murarski jest używany do tworzenia kątów prostych oraz do sprawdzania równoległości, lecz również nie nadaje się do wyznaczania długich linii poziomych, jak to robi sznur murarski. Często można spotkać błędne myślenie, że te narzędzia mogą zastąpić sznur murarski, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i w konsekwencji do problemów w dalszym etapie budowy. W każdym przypadku, stosowanie narzędzi do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wykonania prac budowlanych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że każde z tych narzędzi pełni swoją unikalną rolę, a ich umiejętne wykorzystanie w odpowiednich momentach jest kluczowe dla sukcesu projektu budowlanego.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Jaki typ spoiwa wykorzystuje się do przygotowania zaprawy do murowania ścian fundamentowych?

A. Wapno gaszone
B. Cement portlandzki
C. Wapno hydratyzowane
D. Gips budowlany
Cement portlandzki to najczęściej stosowane spoiwo w budownictwie, szczególnie w kontekście murowania ścian fundamentowych. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających nośności, jak fundamenty budynków. W procesie murowania cement portlandzki łączy się z wodą, tworząc zaprawę, która wiąże i twardnieje, zapewniając trwałość oraz stabilność konstrukcji. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 197-1, cement portlandzki jest klasyfikowany jako spoiwo hydrauliczne, co oznacza, że wiąże pod wpływem wody. Dodatkowo, cement ten jest odporny na działanie wody, co jest niezwykle istotne w kontekście fundamentów, gdzie kontakt z wilgocią jest nieunikniony. Przykłady zastosowania obejmują nie tylko murowanie ścian fundamentowych, ale także ich wzmocnienie poprzez zastosowanie stropów i płyt betonowych, co pozwala na tworzenie stabilnych i bezpiecznych konstrukcji budowlanych.

Pytanie 36

Oblicz wydatki na usunięcie ściany o wymiarach 3,5 × 2,8 m, przy założeniu, że koszt wyburzenia 1 m2 wynosi 147,00 zł.

A. 147,00 zł
B. 1 440,60 zł
C. 514,50 zł
D. 411,60 zł
Aby obliczyć koszt wyburzenia ściany o wymiarach 3,5 m na 2,8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia ściany wynosi 3,5 m × 2,8 m = 9,8 m². Następnie, znając koszt wyburzenia 1 m², który wynosi 147,00 zł, obliczamy całkowity koszt wyburzenia, mnożąc powierzchnię przez cenę za metr kwadratowy: 9,8 m² × 147,00 zł/m² = 1 440,60 zł. W praktyce takie obliczenia są fundamentalne w branży budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów realizacji projektów budowlanych. Dobre praktyki w zakresie budżetowania uwzględniają również dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów, wynajem sprzętu oraz ewentualne opłaty związane z uzyskaniem pozwoleń na wyburzenie. Wiedza na temat obliczeń kosztowych jest niezbędna dla architektów, inżynierów oraz wykonawców, aby mogli skutecznie planować i zarządzać projektami budowlanymi.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.