Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:20
- Data zakończenia: 3 marca 2025 11:36
Egzamin niezdany
Wynik: 10/40 punktów (25,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Klientka o wymiarach 164/72/96 zamówiła uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm. Jaki będzie koszt wykonania spódnicy z tkaniny o szerokości 150 cm, gładkiej wełnianej, pobranej z magazynu, jeśli cena za 1 metr tkaniny wynosi 40,00 zł, a koszt robocizny to 70,00 zł (koszt robocizny obejmuje także wydatki na dodatki krawieckie użyte przy szyciu)?
A. 121,00 zł
B. 110,00 zł
C. 92,00 zł
D. 114,00 zł
W analizie kosztów uszycia spódnicy kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się całkowity koszt produkcji. Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach przez niewłaściwe założenia dotyczące zużycia tkaniny. W tym przypadku, jeśli ktoś obliczy koszt tkaniny na podstawie zbyt dużej ilości, może dojść do zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, przyjęcie, że potrzebne jest 1 metr tkaniny, zamiast 0,5 m, prowadzi do kosztu tkaniny wynoszącego 40,00 zł, co znacząco podnosi całkowity koszt do 110,00 zł przy dodaniu robocizny. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie kosztu robocizny. Niekiedy, w niektórych odpowiedziach, można spotkać się z próbą pominięcia rzeczywistego kosztu robocizny lub jego niedoszacowaniem, co jest błędne, ponieważ w branży odzieżowej to właśnie robocizna często stanowi znaczną część całkowitych kosztów. Niezrozumienie, że robocizna w tym przypadku wynosi 70,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania całkowitego kosztu. Ważne jest, aby przy kosztorysowaniu brać pod uwagę wszystkie składowe, w tym ewentualne dodatkowe materiały, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Doskonałe zrozumienie procesów kosztorysowania jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w działalności krawieckiej.
Pytanie 3
Jakie materiały tekstylne i izolacyjne powinny być wykorzystane do szycia damskiego płaszcza typu dyplomatka?
A. Flausz, watolina
B. < Kresz, laminat
C. Madera, futro syntetyczne
D. Popelina, włóknina puszysta
Wybór materiałów do szycia płaszcza damskiego to niełatwy temat, bo trzeba rozumieć, jak każdy z nich działa i do czego się nadaje. Madera i sztuczne futro, mimo że czasami mogą wyglądać fajnie, to w tym wypadku niezbyt się sprawdzą. Madera jest ciężka i mało elastyczna, co ogranicza ruchy, a futro sztuczne, choć modne, nie daje dobrej izolacji, co ważne w zimie. Kresz i laminat też nie są najlepszymi wyborem. Kresz to materiał bardziej sportowy, a do eleganckich płaszczy się nie nadaje. Laminat natomiast jest raczej do odzieży wodoodpornej, co do elegancji płaszcze nie pasuje. Popelina i włóknina puszysta też nie są odpowiednie. Popelina jest za cienka i bardziej do bluzek, a włóknina puszysta, choć może służyć jako podszewka, to nie zapewnia odpowiedniej izolacji w zimie. Ważne, żeby dobrze znać materiały, które się nadają do płaszczy, bo niewłaściwy wybór może skutkować kiepskim efektem i użytkownik może być niezadowolony.
Pytanie 4
Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w
A. komplet stopek
B. osłonę igły
C. szpulkę z nićmi
D. zęby transportujące
Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.
Pytanie 5
Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek
A. od linii dekoltu z przodu
B. barkowych z tyłu
C. od linii ramienia z przodu i z tyłu
D. pionowych z przodu i z tyłu
Odpowiedź dotycząca zaszewek pionowych w przodzie i tyle jest poprawna, ponieważ w przypadku prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, której obwód w talii jest zbyt luźny, kluczowe jest umiejętne dopasowanie sylwetki poprzez zastosowanie zaszewek. Zaszewek pionowych w przodzie i tyle używa się, aby skoncentrować material na sylwetce, co pozwala na bardziej naturalne ułożenie tkaniny oraz lepsze podkreślenie linii ciała. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie sukni wieczorowej, gdzie istotne jest uzyskanie eleganckiego, dopasowanego wyglądu. Zaszewek pionowych stosuje się często w profesjonalnym krawiectwie, zgodnie z obowiązującymi standardami, które zalecają, aby każda odzież była zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna. W praktyce, przed przystąpieniem do zaszywania, warto wykonać próbne przymiarki oraz dostosować głębokość zaszewek, aby uzyskać optymalny efekt. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ostateczny wygląd produktu.
Pytanie 6
W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na
A. łuk długości przodu przez piersi
B. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi
C. łuk szerokości przodu na poziomie piersi
D. łuk długości przodu do piersi
Odpowiedzi o łuk szerokości przodu na wysokości piersi, łuk długości przodu przez piersi oraz łuk długości przodu do piersi są niestety nietrafione. Wiesz, mylą różne aspekty pomiarów, co wcale nie jest korzystne. Łuk szerokości przodu na wysokości piersi właściwie odnosi się do przedniej części ciała, a to nie jest to, co nas interesuje przy obliczaniu połowy obwodu klatki piersiowej. Możliwe, że w innych sytuacjach by się przydało, ale tutaj to nie to. Z kolei łuk długości przodu przez piersi oraz łuk długości przodu do piersi dotyczą długości i nie biorą pod uwagę szerokości, co jest kluczowe w projektowaniu. Rozumiesz, różne pomiary mają różne zastosowania i trzeba je używać w odpowiednich momentach. Jak się nie ogarnie tej różnicy, to mogą wyjść błędne wnioski i źle dopasowane ubrania, a to nie jest okej w szyciu. Trzeba mieć na uwadze, że odpowiednie pomiary są kluczowe, żeby ubrania były wygodne i wyglądały dobrze.
Pytanie 7
Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi
A. w standardach technicznych
B. przez realizatora usługi
C. przez klienta zlecającego usługę
D. w dokumentacji produktu
Ocena jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego nie może opierać się wyłącznie na wymaganiach określonych przez wykonawcę usługi, normach technicznych czy dokumentacji wyrobu. Chociaż wykonawca usługi ma swoje standardy, które mogą obejmować jakość użytych materiałów oraz techniki szycia, to jednak nie są one wystarczające do kompleksowej oceny jakości produktu. Normy techniczne, takie jak ISO czy normy branżowe, mogą dostarczać ogólnych wskazówek dotyczących wykonania, ale nie uwzględniają specyficznych oczekiwań klienta. Często zdarza się, że wyroby zgodne z normami technicznymi nie spełniają indywidualnych wymagań użytkowników. Z kolei odpowiedzią, że ocena powinna być oparta na dokumentacji wyrobu, również można łatwo zarzucić niekompletność. Dokumentacja techniczna dostarcza informacji na temat wyrobu, ale nie uwzględnia subiektywnych kryteriów, które mogą być istotne dla klienta. Właściwa praktyka w ocenie jakości polega na holistycznym podejściu, które łączy wymagania normatywne, oczekiwania klienta oraz techniczne aspekty wykonania. Ignorowanie roli klienta w tym procesie prowadzi do braku satysfakcji oraz potencjalnych reklamacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy. Warto zatem zwrócić uwagę, że kluczowym elementem oceny jakości jest zaangażowanie klienta w proces, co powinno być priorytetem dla każdej firmy zajmującej się produkcją odzieży.
Pytanie 8
Która z podanych przyczyn nie skutkuje złamaniem igły podczas szycia?
A. Zbyt cienka igła
B. Nieodpowiednie umocowanie bębenka w mechanizmie chwytacza
C. Zbyt wielkie napięcie nitki górnej
D. Nieprawidłowe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
Zbyt duże napięcie nitki górnej, zbyt cienka igła oraz niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza są istotnymi czynnikami wpływającymi na ryzyko złamania igły podczas szycia. Zbyt duże napięcie nitki górnej może prowadzić do nadmiernego obciążenia igły, co skutkuje jej złamaniem, szczególnie w przypadku grubszych tkanin, które wymagają większej siły do przecięcia. Warto zwrócić uwagę, że producenci maszyn do szycia często dostarczają wytyczne dotyczące optymalnych napięć dla różnych rodzajów materiałów, co jest kluczowe dla uniknięcia tego problemu. Zbyt cienka igła, używana do szycia grubych lub ciężkich tkanin, również może prowadzić do jej uszkodzenia, ponieważ nie jest w stanie poradzić sobie z obciążeniem. Ponadto, niewłaściwe założenie bębenka może powodować zacięcia, co z kolei prowadzi do nagłych i nieprzewidywalnych sił działających na igłę. Niezrozumienie tych zasad i ich wzajemnych zależności często prowadzi do frustracji oraz kosztownych uszkodzeń maszyn i igieł. Aby skutecznie zapobiegać tym problemom, należy regularnie kontrolować ustawienia maszyny, stosować odpowiednie akcesoria i ściśle przestrzegać zaleceń producentów, co pozwala na osiągnięcie wysokiej niezawodności i jakości szycia.
Pytanie 9
Jakiego wymiaru kontrolnego powinno się użyć przy figurze z nieprawidłową postawą ciała, aby odpowiednio dostosować formę przodu damskiej bluzki do sylwetki?
A. PcPl
B. SyTy
C. XlXl
D. SvXpTp
Odpowiedzi XlXl, PcPl i SyTy są błędne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów, które są niezbędne do odpowiedniego dopasowania bluzki do sylwetki z wadami postawy. XlXl odnosi się do wymiarów długości rękawów, ale nie uwzględnia proporcji ciała, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania w kontekście prawidłowej postawy. W przypadku osób z problemami postawy, jak skolioza, kluczowe jest zrozumienie, że sama długość rękawów nie wystarczy, aby zapewnić komfort i estetykę. Z kolei PcPl odnosi się do wymiarów talii i bioder, które mogą nie być najważniejszymi aspektami w kontekście wprowadzenia korekt w górnej części bluzki, gdzie znajdują się ramiona i klatka piersiowa. Ostatnia odpowiedź, SyTy, koncentruje się na wymiarach szyi, które również mają ograniczone znaczenie w kontekście dopasowania bluzki do sylwetki z wadami postawy. W praktyce, błędne skupienie się na tych wymiarach może prowadzić do problemów z ogólnym wyglądem oraz wygodą noszenia odzieży. Kluczowym elementem jest zatem zrozumienie, że w przypadku wad postawy, priorytetem powinno być zapewnienie odpowiednich wymiarów górnej części ciała, co jest kluczowe dla estetyki i komfortu noszenia odzieży.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?
A. Tymczasowych złączy klejowych
B. Wkładów sztywnikowych
C. Małych wklejek
D. Wielkopowierzchniowego klejenia
Wybór techniki obróbki klejowej przy łączeniu przodu marynarki z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym jest kluczowy dla wytrzymałości i estetyki finalnego produktu. Techniki takie jak wkłady sztywnikowe, małe wklejki oraz tymczasowe złącza klejowe, choć mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie w tym przypadku. Wkłady sztywnikowe, które zazwyczaj stosuje się w kontekście usztywniania elementów odzieży, nie oferują wymaganej powierzchni klejenia, co może prowadzić do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei małe wklejki, które są używane do precyzyjnych połączeń, nie są wystarczająco skuteczne przy dużych powierzchniach, gdzie wymagana jest większa siła spajania. Takie podejście może prowadzić do nierównomiernego rozkładu obciążenia, co z czasem skutkuje odklejaniem się elementów. Tymczasowe złącza klejowe z kolei, jak sama nazwa wskazuje, są zaprojektowane do krótkotrwałego użytku i nie zapewniają trwałości, co jest niezbędne w odzieży, która jest poddawana regularnemu użytkowaniu i praniu. W kontekście produkcji odzieży, wybór niewłaściwej metody klejenia może prowadzić do poważnych problemów jakościowych, a także wpływać na bezpieczeństwo użytkownika. Dlatego kluczowe jest, aby stosować techniki zatwierdzone przez standardy branżowe, które zapewniają nie tylko estetykę, ale i trwałość połączeń.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
W trakcie prasowania odzieży z włókien, funkcję parowania należy deaktywować w żelazku parowo-elektrycznym
A. wełnianych
B. poliamidowych
C. poliestrowych
D. bawełnianych
Prasowanie tkanin takich jak bawełna, wełna czy poliester z wykorzystaniem funkcji parowania jest właściwe, ponieważ te materiały są bardziej odporne na działanie wysokiej temperatury oraz wilgoci. Bawełna, będąca włóknem naturalnym, dobrze znosi parę wodną i wysoką temperaturę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Wełna, z kolei, również korzysta na zastosowaniu pary, co umożliwia jej odświeżenie i wygładzenie, jednak należy unikać zbyt wysokich temperatur, aby nie spalić materiału. Poliester, jako włókno syntetyczne, jest mniej wrażliwy na parę, ale ważne jest ustawienie odpowiedniej temperatury, aby uniknąć odkształceń. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie materiały można prasować w ten sam sposób. Właściwe dobranie temperatury i metody prasowania do konkretnego rodzaju tkaniny jest kluczowe w procesie konserwacji odzieży. W przypadku poliamidów, ze względu na ich charakterystykę, stosowanie pary może prowadzić do uszkodzenia materiału. Dlatego tak istotne jest, aby znać właściwości różnych włókien przy stosowaniu technik prasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży tekstylnej.
Pytanie 15
Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?
A. 47,00 zł
B. 50,00 zł
C. 53,50 zł
D. 48,50 zł
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.
Pytanie 16
Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?
A. 240 mm
B. 70 mm
C. 300 mm
D. 40 mm
Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.
Pytanie 17
Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono
A. punkty montażowe i konstrukcyjne
B. dodatki technologiczne i konstrukcyjne
C. linie konturowe i pomocnicze
D. dodatki do szwów i podwinięć
Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.
Pytanie 18
Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest
A. uszkodzone ostrze igły
B. nieodpowiedni dobór nici
C. niewłaściwe ustawienie chwytacza
D. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza
Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary
A. ZTv
B. ZWo
C. ZUo
D. ZKo
Wybór ZKo jako poprawnej odpowiedzi odnosi się do właściwego miejsca pomiaru dla skracania długich spodni. Skracając spodnie do linii kolana, kluczowym krokiem jest dokładne zmierzenie długości nogawki od stanu do pożądanego miejsca, w tym przypadku kolana. ZKo oznacza pomiar wykonany z kolana, co pozwala na precyzyjne dostosowanie długości spodni w zależności od indywidualnych potrzeb użytkownika. Przykładowo, w branży krawieckiej, dobrą praktyką jest zawsze mierzenie na osobie, dla której ubranie jest szyte, ponieważ różnice w proporcjach ciała mogą wpływać na ostateczny efekt. Ponadto, stosując standardy krawieckie, takie jak miara krawiecka, należy uwzględnić ewentualne zgięcia w nogawce podczas pomiaru, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego wykonania pomiaru. Dzięki temu użytkownik otrzyma idealnie dopasowane spodnie, które nie tylko będą estetycznie wyglądać, ale również zapewnią komfort noszenia. Zastosowanie tego podejścia jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie krawiectwa, co może przyczynić się do zadowolenia klienta oraz redukcji ewentualnych poprawek.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Modyfikacja żakietu z podszewką polega na dostosowaniu go do kształtu sylwetki oraz wymianie 10 guzików na nowe (4 duże i 10 małych na rękawach). Cena dużego guzika wynosi 1,20 zł, a małego 0,80 zł, koszt pracy oszacowano na 35,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za zrealizowanie tej usługi?
A. 36,20 zł
B. 47,80 zł
C. 37,80 zł
D. 35,20 zł
Aby obliczyć całkowity koszt przeróbki żakietu, należy uwzględnić zarówno koszty materiałów, jak i robocizny. W przypadku wymiany guzików, mamy do czynienia z 4 dużymi guzikami w cenie 1,20 zł każdy oraz 10 małymi guzikami w cenie 0,80 zł każdy. Koszt guzików dużych wynosi 4 * 1,20 zł = 4,80 zł, natomiast koszt guzików małych to 10 * 0,80 zł = 8,00 zł. Zatem łączny koszt guzików wynosi 4,80 zł + 8,00 zł = 12,80 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy całkowity koszt usługi: 12,80 zł + 35,00 zł = 47,80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z dobrymi praktykami w zakresie wyceny usług krawieckich, gdzie wszystkie elementy kosztowe są dokładnie analizowane i sumowane, co pozwala na dokładne określenie ceny finalnej. Warto również zauważyć, że odpowiednia wycena zlecenia jest kluczowym elementem w prowadzeniu efektywnego biznesu w branży odzieżowej, ponieważ pozwala to na utrzymanie płynności finansowej oraz satysfakcji klientów.
Pytanie 23
Co może być przyczyną łamania igły w maszynie do szycia?
A. uszkodzony otwór w płytce ściegowej
B. nieodpowiedni nacisk na zszywane warstwy materiału
C. zbyt niskie napięcie nici dolnej
D. zbyt wysokie napięcie nici górnej
Wybór niewłaściwego docisku zszywanych warstw materiału, zbyt dużego naprężenia nici górnej oraz zbyt małego naprężenia nici dolnej to koncepcje, które nie prowadzą do zrozumienia rzeczywistych przyczyn łamania się igły. Niewłaściwy docisk materiałów może wpłynąć na jakość zszycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia igły. W przypadku zbyt dużego naprężenia nici górnej, może to prowadzić do problemów z równym ściegiem lub nawet do zacięcia się materiału, jednak nie ma to bezpośredniego związku z łamaniem igły, które najczęściej jest efektem mechanicznych uszkodzeń, takich jak uszkodzony otwór w płytce ściegowej. Z kolei zbyt małe naprężenie nici dolnej może prowadzić do nieprawidłowego zszywania, ale nie wpływa na trwałość igły. Niezrozumienie charakterystyki mechanizmu szycia oraz niewłaściwe przypisywanie winy za uszkodzenia igły do nieprawidłowego napięcia nici może prowadzić do błędnych diagnoz i powtarzających się problemów. W praktyce, kluczowe jest, aby technicy zajmujący się serwisem maszyn szwalniczych odpowiednio diagnozowali źródło problemów i stosowali właściwe procedury konserwacyjne, co jest zgodne z zaleceniami producentów i normami branżowymi.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał
A. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski
B. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę
C. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym
D. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym
Wybierając tkaniny do rękawów w męskich marynarkach, musisz wiedzieć, jak różne materiały się sprawdzają. Bawełna o splocie skośnym łamanym może być trwała, ale czasem jest zbyt gruba i sztywna, co ogranicza ruchy. W dodatku bawełna nie ma świetnych właściwości termicznych, jak wiskoza, więc nie jest najlepszym pomysłem na podszewkę w eleganckich ciuchach, które powinny być wygodne. Jedwab wiskozowy o splocie płóciennym też nie pasuje, bo chociaż jest mocny, brakuje mu gładkości atłasowego splotu, co bardzo wpływa na komfort noszenia. Na końcu, tkanina z elany w kratę, mimo że elastyczna, wcale nie nadaje się na podszewkę w marynarkach, bo oczekiwanie jest takie, że będzie bardziej formalny wygląd. Użycie niewłaściwych materiałów może negatywnie wpłynąć na odbiór ubrania, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jakie tkaniny są odpowiednie w męskiej modzie.
Pytanie 26
Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest
A. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
B. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
C. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
Problemy z wiązaniem ściegu maszynowego mogą wydawać się skomplikowane, jednak nie zawsze są wynikiem niewłaściwego napięcia nitki. Nieprawidłowo dobrany docisk stopki może wpływać na równomierne prowadzenie materiału podczas szycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną złego wiązania ściegu. Właściwy docisk jest istotny, zwłaszcza przy szyciu grubych lub warstwowych materiałów, gdzie zbyt duży docisk może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału. Z kolei wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej może powodować zakleszczanie się nitki, ale również nie wpływa na napięcie nitki, które jest kluczowe dla powstawania ściegów. Ustawienie regulatora długości ściegu na zero z pewnością uniemożliwi przesuwanie materiału, jednak nie spowoduje to niewłaściwego wiązania ściegu w tradycyjnym rozumieniu. Typowe błędy podczas analizy problemów z wiązaniem ściegów często obejmują skupienie się na jednym aspekcie, zamiast rozważyć wszystkie elementy, które mogą wpływać na końcowy efekt szycia. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość wszystkich czynników, które mogą wpływać na jakość ściegów, aby skutecznie rozwiązywać problemy i uzyskiwać zadowalające rezultaty w szyciu.
Pytanie 27
Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy
A. szycia ręcznego
B. szycia maszynowego
C. prasowania ręcznego
D. krojenia ręcznego
Wybór odpowiedzi związany z szyciem ręcznym, krojeniem ręcznym czy szyciem maszynowym jest nieadekwatny w kontekście pytania dotyczącego zaparzaczki. Szycie ręczne polega na łączeniu materiałów przy użyciu igły i nitki, co jest procesem zupełnie odmiennym od prasowania. W przypadku szycia ręcznego nie ma zastosowania para ani żadne mechanizmy używane w zaparzaczkach. Temat krojenia ręcznego również nie odnosi się do prasowania, gdyż koncentruje się na wycinaniu tkanin przed ich dalszą obróbką. Z kolei szycie maszynowe, mimo że jest zautomatyzowaną formą szycia, także nie wymaga użycia zaparzaczki. Zrozumienie, że zaparzaczka jest narzędziem związanym z prasowaniem, a nie szyciem, jest kluczowe. Błędne wskazanie tych odpowiedzi wynika z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi w obszarze odzieżowym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przygotowanie materiału do szycia, w tym prasowanie, znacząco wpływa na jakość finalnego produktu, co potwierdzają standardy jakości w branży odzieżowej. Zastosowanie zaparzaczki w procesach wykończeniowych pozwala na uzyskanie lepszych efektów końcowych, co jest niezbędne w celach zarówno estetycznych, jak i użytkowych.
Pytanie 28
Jakie maszyny wykorzystuje się do przyszywania karczka do przodu bluzki?
A. Fastrygówkę oraz stębnówkę
B. Podszywarkę oraz stębnówkę
C. Stębnówkę i overlock
D. Stębnówkę i szczepiarkę
Stębnówka i overlock to maszyny kluczowe w procesie doszywania karczka do przodu bluzki. Stębnówka, jako maszyna do szycia, zapewnia solidne i estetyczne połączenie materiałów, co jest niezbędne w przypadku detali takich jak karczek. Umożliwia wykonywanie szwów prostych o odpowiedniej wytrzymałości, co jest szczególnie ważne w miejscach narażonych na naprężenia. Overlock, z kolei, spełnia funkcję zabezpieczenia krawędzi materiałów, co zapobiega strzępieniu się tkanin. Użycie overlocka w tym procesie pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, które jest zgodne z nowoczesnymi standardami krawieckimi. W praktyce, po doszyciu karczka do przodu bluzki, overlock jest zazwyczaj używany do zabezpieczenia krawędzi, co znacząco poprawia trwałość odzieży. Takie połączenie maszyn jest zgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dbałość o detale i jakość wykonania jest kluczowa dla satysfakcji klienta.
Pytanie 29
Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii
A. bioder
B. kolana
C. łydki
D. krocza
Przeróbka spodni damskich o wąskich nogawkach na spodnie typu "dzwony" wymaga wstawienia klinów od linii kolan. Wstawianie klinów w tym miejscu pozwala na uzyskanie charakterystycznego poszerzenia nogawki, co jest istotnym elementem stylu dzwonów. W praktyce, kliny należy dokładnie wymierzyć, aby uzyskać pożądany efekt, co wymaga precyzyjnego określenia szerokości i długości klinów. Standardowe podejście obejmuje dodanie klinów o odpowiedniej szerokości na rozstawie kolan do dolnej części nogawki, co zapewnia równomierne rozłożenie materiału. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z materiału o podobnej elastyczności i gramaturze, aby nie zaburzyć ogólnej estetyki spodni. Wstawienie klinów od kolan jest praktyką stosowaną przez wielu krawców, co potwierdzają standardy branżowe, które zalecają tę metodę dla uzyskania właściwego kształtu i komfortu noszenia spodni typu dzwony.
Pytanie 30
Jak wysoka jest dopuszczalna temperatura prasowania bluzki uszytej z elanobawełny?
A. 180°C
B. 220°C
C. 110°C
D. 200°C
Wybierając wyższe temperatury prasowania, takie jak 180°C, 200°C czy 220°C, można łatwo uszkodzić delikatne włókna elanobawełny. Wiele osób myśli, że im wyższa temperatura, tym skuteczniejsze prasowanie, co jest fałszywym założeniem. Wysokie temperatury mogą prowadzić do stopienia elastanu, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami tkaniny. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że różne materiały mają swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki cieplnej. Elanobawełna, będąca kombinacją bawełny i elastanu, wymaga ostrożności, aby zachować zarówno estetykę, jak i funkcjonalność odzieży. Kolejnym powszechnym błędem jest zignorowanie etykiety z instrukcjami prania i prasowania, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk. Standardy branżowe jasno określają maksymalne temperatury prasowania dla różnych materiałów, a ich ignorowanie może przyczynić się do szybszego zużycia odzieży. Właściwe metody prasowania, takie jak użycie pary czy prasowanie przez tkaninę ochronną, są kluczowe w ochronie delikatnych włókien. Warto zainwestować czas w poznanie właściwości materiałów, co pozwoli uniknąć problemów związanych z ich konserwacją.
Pytanie 31
Obwód klatki piersiowej przez piersi oznaczany jest symbolem
A. opx
B. XcXc
C. obt
D. XlXl
Odpowiedź 'opx' jest poprawna, ponieważ jest to właściwy symbol stosowany w medycynie i anatomii do oznaczania obwodu klatki piersiowej przez piersi. Przykładowo, w praktyce klinicznej obwód klatki piersiowej mierzy się w celu oceny stanu zdrowia pacjentów oraz monitorowania postępów w leczeniu chorób płuc i serca. Zrozumienie tego pomiaru jest kluczowe dla diagnostyki, ponieważ zmiany w obwodzie klatki mogą wskazywać na różne patologie, takie jak rozedma płuc czy nieprawidłowości w budowie klatki piersiowej. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO, obwód klatki piersiowej jest jednym z elementów oceny ogólnego stanu zdrowia pacjenta i może wpływać na decyzje terapeutyczne. Warto pamiętać, że precyzyjny pomiar tego obwodu jest niezbędny w kontekście różnorodnych badań naukowych oraz podczas prowadzenia dokumentacji medycznej. W związku z tym, posługiwanie się właściwym symbolicznie oznaczeniem jest kluczowe dla komunikacji w środowisku medycznym.
Pytanie 32
Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy
A. dostosować ustawienie igły
B. wymienić zęby transportera
C. zmniejszyć napięcie nici górnej
D. ustawić większą siłę docisku stopki
Korygowanie ustawienia igły, wymiana ząbków transportera oraz zwiększanie siły docisku stopki to rozwiązania, które mogą wprowadzić w błąd i nie dostarczyć oczekiwanych rezultatów w przypadku problemów z widocznym wiązaniem ściegu. Ustawienie igły ma znaczenie dla samego procesu szycia, jednak jeśli ścieg jest widoczny na powierzchni materiału, problem zazwyczaj leży w napięciu nici, a nie w kierunku igły. Pojawiające się nieprawidłowości mogą sugerować inne kwestie, takie jak niewłaściwy dobór igły do materiału, ale nie są one kluczowe w tym przypadku. Wymiana ząbków transportera może być uzasadniona, gdy ząbki są uszkodzone lub zużyte, co prowadzi do problemów z transportem materiału, ale w większości przypadków nie ma to bezpośredniego wpływu na widoczność wiązania ściegu. Zwiększenie siły docisku stopki może prowadzić do jeszcze większego ściśnięcia materiału, co w rezultacie pogorszy widoczność wiązania, zamiast je zniwelować. Tego rodzaju działania mogą zaszkodzić jakości szycia, prowadząc do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie czy deformacja tkanin. Kluczowym błędem jest więc mylenie symptomów z przyczynami i niewłaściwe podejście do rozwiązywania problemów, co skutkuje nieefektywnym procesem szycia i frustracją w trakcie pracy.
Pytanie 33
W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi
A. zwijacz
B. linijka magnetyczna
C. lamownik
D. podkładka teflonowa
Wybór lamownika, zwijacza czy linijki magnetycznej jako elementów oprzyrządowania stębnówki może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Lamownik jest niezbędnym narzędziem, które umożliwia estetyczne zabezpieczanie krawędzi materiału, co jest kluczowe w produkcji odzieży. To narzędzie pozwala na równomierne i precyzyjne wykończenie krawędzi, co wpływa na jakość końcowego produktu. Zwijacz, z kolei, jest używany do efektywnego zarządzania nitką, co jest istotne, aby uniknąć plątania się nici podczas szycia. W kontekście stębnówki, elementy te odgrywają zatem kluczową rolę w zapewnieniu wydajności i dokładności pracy. Linijka magnetyczna to narzędzie, które pomaga w prowadzeniu tkaniny wzdłuż określonej linii, co jest szczególnie przydatne w przypadku szycia prostych szwów. Wybór podkładki teflonowej jako elementu oprzyrządowania stębnówki jest mylny, ponieważ jej zastosowanie jest bardziej adekwatne w pracy z materiałami, które wymagają specjalnych warunków szycia, zamiast być integralną częścią stębnówki. Zrozumienie odpowiednich narzędzi i ich zastosowania to klucz do efektywnego i profesjonalnego szycia w każdym warsztacie rzemieślniczym.
Pytanie 34
Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia
A. stębnowej jednoigłowej
B. łańcuszkowej jednoigłowej
C. stębnowej zygzakowej
D. łańcuszkowej dwuigłowej
Odpowiedzi takie jak 'stębnowa jednoigłowa', 'stębnowa zygzakowa' oraz 'łańcuszkowa jednoigłowa' nie są właściwe w kontekście wykonywania dwóch równoległych szwów w spodniach typu 'jeans'. Maszyna stębnowa jednoigłowa, mimo że potrafi wykonywać mocne szwy, jest przystosowana do szycia jednego szwu na raz, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku, gdy potrzebne są dwa równoległe szwy. Równocześnie, stębnowa zygzakowa jest użyteczna w sytuacjach, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa, ale nie oferuje możliwości jednoczesnego szycia w takiej samej formie, jak maszyna łańcuszkowa dwuigłowa. Z kolei maszyna łańcuszkowa jednoigłowa może wytwarzać szwy o większej elastyczności, jednak nie jest w stanie jednocześnie wykonywać dwóch szwów równoległych, co jest wymogiem w produkcji spodni typu 'jeans'. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny nie jest tylko kwestią preferencji, ale także wymaga zrozumienia zastosowania i funkcji poszczególnych technologii szycia. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie wpływa na jakość i trwałość końcowego produktu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?
A. Sukni
B. Żakietu
C. Bluzki
D. Płaszcza
Wybór bluzek, żakietów lub sukni jako odzieży, dla której dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej miałby najwyższą wartość, może wynikać z niepełnego zrozumienia konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji w kontekście różnych typów wyrobów. Bluzki zazwyczaj charakteryzują się prostszą konstrukcją i mniejszymi wymaganiami co do objętości w obwodzie klatki piersiowej, ponieważ często nie są przeznaczone do noszenia pod nimi innych warstw. Żakiety, choć mają bardziej skomplikowany krój, także nie wymagają tak dużego dodatku, jak płaszcze, ponieważ ich główną funkcją jest z reguły stanowić element formalnego ubioru, a nie odzieży wierzchniej. Suknie, z drugiej strony, mogą mieć różne kształty i stylizacje, ale również nie wymagają tak dużego luzu w obwodzie klatki piersiowej, jako że są często bardziej dopasowane. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest skupienie się jedynie na widocznej estetyce i pomijanie funkcjonalnych aspektów konstrukcyjnych, takich jak wygoda noszenia, warunki pogodowe oraz potrzeba swobody ruchów, które są kluczowe w przypadku odzieży wierzchniej, jak płaszcze. Dlatego zrozumienie kontekstu konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji jest niezbędne, by podjąć właściwe decyzje projektowe i konstrukcyjne.
Pytanie 38
Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?
A. Pokrywający czteronitkowy
B. Obrzucający trzynitkowy
C. Obrzucający czteronitkowy
D. Prosty dwunitkowy
Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.
Pytanie 39
Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?
A. Etaminę
B. Flanelę
C. Welwet
D. Popelinę
Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.