Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 12 kwietnia 2025 18:41
  • Data zakończenia: 12 kwietnia 2025 19:06

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Rolnik uprawia ogórki na powierzchni 2 ha. Najlepszą formą sprzedaży jest

A. supermarket.
B. targowisko.
C. giełda.
D. aukcja.
Na rynku rolnym istnieją różne formy sprzedaży, jednak nie każda z nich jest optymalna dla konkretnego rodzaju produktów i ich ilości. Giełda, na przykład, ze względu na swoją specyfikę, często skupia się na dużych partiach towarów i może być mniej odpowiednia dla drobnych producentów, jak rolnik z 2 ha ogórków. W przypadku giełdy, sprzedawcy muszą konkurować z innymi producentami na większym poziomie, co z reguły prowadzi do niższych cen. Aukcje z kolei, mimo że mogą przynieść korzystne wyniki w przypadku unikalnych, wysokiej jakości produktów, nie są dobrym rozwiązaniem dla standardowych warzyw, jak ogórki, ponieważ ich sukces zależy od liczby nabywców, co w lokalnych warunkach może być niewystarczające. Supermarkety natomiast, choć cieszą się dużą popularnością wśród konsumentów, często wymagają od dostawców spełnienia rygorystycznych standardów jakości, a także dostosowania się do długoterminowych umów, co dla małego rolnika może być zbyt wymagające i czasochłonne. Ponadto, sprzedaż na poziomie supermarketów wiąże się z obniżeniem cen, co negatywnie wpływa na dochody małych producentów. Najczęstszym błędem w myśleniu o sprzedaży produktów rolnych jest zakładanie, że wszystkie formy sprzedaży są równie efektywne. Kluczowe jest dostosowanie strategii sprzedaży do specyfiki oferowanych produktów oraz lokalnego rynku.

Pytanie 4

Wykonując zabieg ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi największe zagrożenie dla środowiska wynika z nieprzestrzegania podstawowych zasad bezpieczeństwa przy stosowaniu metody

A. chemicznej.
B. zintegrowanej.
C. fizycznej.
D. agrotechnicznej.
Wybór innych metod ochrony roślin, takich jak fizyczna, zintegrowana czy agrotechniczna, nie niesie ze sobą tak dużego ryzyka dla środowiska, jak metody chemiczne. Metody fizyczne, jak na przykład pułapki na owady czy mechaniczne usuwanie chwastów, wykorzystują naturalne procesy i nie wprowadzają do środowiska substancji chemicznych, co przekłada się na mniejsze zanieczyszczenie. Zintegrowana ochrona roślin (IPM) łączy różne techniki, w tym biologiczne, agrotechniczne oraz chemiczne, w celu osiągnięcia skuteczności przy jednoczesnym zmniejszeniu wpływu na ekosystem. Obejmuje to monitorowanie populacji szkodników oraz stosowanie chemii tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne, co znacznie obniża ryzyko. Z kolei metody agrotechniczne, takie jak płodozmian, poprawiają zdrowie gleby i mogą naturalnie ograniczać populacje szkodników, co czyni je bardziej przyjaznymi dla środowiska. W przypadku wyboru metody ochrony roślin, ważne jest zrozumienie, że każda z nich ma swoje zasady i ograniczenia. Typowym błędem jest błędne utożsamienie wszystkich metod ochrony jako równorzędnych środków, co prowadzi do podejmowania nieodpowiednich decyzji, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie ekosystemów oraz na efektywność gospodarki rolniczej.

Pytanie 5

Dobierz rasy bydła najlepsze do produkcji mięsa wołowego.

A. Charolaise, Limousine.
B. Czarno-biała, Hereford.
C. Czarno-biała, Jersey.
D. Holsztyńsko-Fryzyjska, Aberdeen Angus.
Wybór ras bydła do produkcji mięsa wołowego wymaga nie tylko znajomości poszczególnych ras, ale także ich cech anatomicznych oraz wydajności. Rasa Holsztyńsko-Fryzyjska jest przede wszystkim hodowana dla mleka, a jej mięso ma niższą jakość w porównaniu do ras mięsnych. Z kolei Aberdeen Angus, choć ceniona za wysoką jakość mięsa, nie dorównuje wydajnością rdzennym rasom mięsnym jak Charolaise czy Limousine. Czarno-biała rasa, będąca mieszanką różnych genotypów, również nie jest optymalna, gdyż jej głównym przeznaczeniem jest produkcja mleka a nie mięsa. Hereford, z drugiej strony, to rasa mięsna, ale jej profil genetyczny i przyrosty masy nie są tak korzystne jak w przypadku Charolaise i Limousine. W przypadku połączenia czarno-białej rasy z Jersey, hodowla ta skupia się na mleku, co nie przyczynia się do wzrostu efektywności produkcji mięsa. Ważne jest, aby nie mylić ras mlecznych z mięsnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowania w produkcji wołowiny. Właściwy dobór ras jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej jakości i wydajności w produkcji mięsa wołowego, co potwierdzają doświadczenia hodowców oraz badania w dziedzinie zootechniki.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Która z wymienionych roślin uprawnych wytwarza nasiona w drugim roku uprawy?

A. Słonecznik.
B. Kukurydza.
C. Burak pastewny.
D. Łubin wąskolistny.
Kukurydza (Zea mays) jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że wytwarza nasiona w tym samym roku, w którym została zasiana. Proces ten zachodzi po odpowiednim okresie wzrostu, zazwyczaj w ciągu 90 do 120 dni w zależności od odmiany oraz warunków klimatycznych. W związku z tym, wybór kukurydzy w kontekście pytania o rośliny, które wytwarzają nasiona w drugim roku, oparty jest na błędnym zrozumieniu jej cyklu życiowego. Podobnie, łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius) również jest rośliną jednoroczną, zdolną do produkcji nasion w tym samym roku. Łubin jest często stosowany jako roślina strączkowa w plonach, co ma korzystny wpływ na azot w glebie, ale nie wytwarza nasion w drugim roku uprawy. Słonecznik (Helianthus annuus) to kolejna roślina jednoroczna, której nasiona również zbiera się w tym samym roku, co zasiew. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do pomyłek w tej kwestii, są niepoprawne założenia dotyczące cyklu życiowego roślin oraz ich klasyfikacji jako jedno- lub dwuletnich. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi kategoriami roślin, co wpływa na decyzje agronomiczne i praktyki uprawowe. Zrozumienie cyklu życia roślin uprawnych jest istotne nie tylko dla efektywności produkcji, ale także dla strategii zarządzania glebą i zachowania bioróżnorodności.

Pytanie 8

Optymalny termin siewu kukurydzy przypada na okres

A. 1-20 maja, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 15 °C.
B. 20 kwietnia - 10 maja, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 10 °C.
C. 20 kwietnia - 1 maja, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 6 °C.
D. 10-20 kwietnia, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 6 °C.
Siew kukurydzy w niewłaściwych terminach i przy nieodpowiednich temperaturach gleby może wiązać się z poważnymi konsekwencjami dla plonów. Odpowiedzi sugerujące siew przed 20 kwietnia, kiedy gleba osiąga jedynie 6 °C lub 10 °C, są błędne, ponieważ kukurydza jest rośliną ciepłolubną, a jej nasiona kiełkują najlepiej w wyższych temperaturach. Siew w czasie, gdy gleba jest zbyt chłodna, prowadzi do wydłużenia okresu kiełkowania, co może skutkować niejednorodnymi wschodami, osłabieniem roślin oraz zwiększoną podatnością na choroby. Ponadto, przedwczesny siew może skutkować stratami w plonach z powodu przymrozków, które mogą zniszczyć młode rośliny. Warto także zauważyć, że niektóre odpowiedzi wskazują na zbyt wczesny termin siewu, co jest sprzeczne z zaleceniami agrotechnicznymi, które podkreślają konieczność dostosowania terminu siewu do lokalnych warunków klimatycznych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wcześniejszy siew zawsze przynosi lepsze rezultaty, co nie znajduje potwierdzenia w praktyce agrarnej. Niezbędne jest zatem przestrzeganie optymalnych warunków dla kukuzy, aby zapewnić zdrowy wzrost i dobre plony.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Rośliny okopowe korzeniowe wymagają odczynu pH gleby

A. 6,0 - 7,2
B. poniżej 4,5
C. powyżej 7,2
D. 4,5 - 5,9
Rośliny okopowe korzeniowe, takie jak marchew, buraki czy ziemniaki, najlepiej rosną w glebie o pH w przedziale 6,0 - 7,2. Taki odczyn gleby sprzyja najlepszym warunkom dla procesów metabolicznych roślin, a także wpływa na ich zdolność do przyswajania składników pokarmowych. W tym zakresie pH, zawartość składników odżywczych, takich jak azot, fosfor czy potas, jest optymalna, co przekłada się na lepszy wzrost i plonowanie. Na przykład, w glebie o pH niższym niż 6,0, rośliny okopowe mogą doświadczać niedoborów składników odżywczych, a także mogą być bardziej narażone na choroby i szkodniki. Dlatego, przed rozpoczęciem upraw, warto przeprowadzić badania gleby, aby dostosować odczyn pH do wymagań roślin. Stosowanie wapna lub materiałów organicznych może pomóc w regulacji pH, co jest zgodne z dobrymi praktykami w rolnictwie ekologicznym oraz konwencjonalnym.

Pytanie 11

Skutecznym sposobem ograniczenia liczby komórek somatycznych w mleku krów jest

A. po zakończeniu doju w ciągu dwóch godzin schłodzenie mleka do temperatury 3-5°C.
B. stosowanie metody natychmiastowego zasuszania krów bez użycia antybiotyków.
C. wykonywanie bezpośrednio po doju dezynfekcji strzyków.
D. przechowywanie mleka po udoju w szczelnie zamkniętych zbiornikach.
Zarządzanie jakością mleka jest złożonym procesem, w którym kluczową rolę odgrywa higiena oraz odpowiednia obróbka po doju. Przechowywanie mleka po udoju w szczelnie zamkniętych zbiornikach, chociaż istotne dla zachowania świeżości, nie wpływa znacząco na ograniczenie liczby komórek somatycznych, jeśli na etapie doju nie zostały podjęte odpowiednie środki. Z kolei schładzanie mleka do temperatury 3-5°C w ciągu dwóch godzin po doju jest istotnym krokiem w utrzymaniu jakości mleka, ale samo w sobie nie eliminuje problemu wysokiej liczby komórek somatycznych. Schłodzenie opóźnia rozwój mikroorganizmów, jednak jeśli nie zadbamy o higienę strzyków, infekcje mogą nadal występować. Metoda natychmiastowego zasuszania krów bez użycia antybiotyków jest kontrowersyjna, ponieważ może prowadzić do stresu u zwierząt oraz zwiększać ryzyko infekcji. W takich przypadkach zamiast poprawy stanu zdrowia zwierząt, może to prowadzić do przeciwnych efektów. Ostatecznie, brak dezynfekcji strzyków może skutkować nie tylko obniżeniem jakości mleka, ale także zwiększeniem kosztów związanych z leczeniem chorób wymienia, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania gospodarstwem mleczarskim. Warto więc zainwestować w odpowiednie procedury i środki, które zapewnią długofalowe korzyści zdrowotne dla zwierząt oraz jakość produktu.

Pytanie 12

Świnie charakteryzujące się szybkim wzrostem i późną dojrzałością płciową należą do typu użytkowego

A. mięsnego.
B. słoninowego.
C. tłuszczowo-mięsnego.
D. smalcowego.
Odpowiedzi 'tłuszczowo-mięsnego', 'smalcowego' oraz 'słoninowego' są niepoprawne z kilku powodów. Świnie tłuszczowo-mięsne to zwierzęta, które mają zrównoważony stosunek mięsa i tłuszczu, co pozwala na uzyskanie produktów o dobrej jakości, ale nie charakteryzują się one szybkim przyrostem masy. W praktyce, ich hodowla jest bardziej złożona, ponieważ wymaga starannego zarządzania dietą, aby uzyskać właściwe proporcje tłuszczu do mięsa. Z kolei świnie smalcowe są hodowane głównie w celu produkcji tłuszczu, co nie jest zgodne z definicją szybkiego wzrostu i mięsa wysokiej jakości. Oprócz tego, świnie słoninowe, z kolei, dążą do uzyskania jak największej ilości tłuszczu podskórnego, co również nie jest odpowiednie w kontekście produkcji mięsnej. Myślenie, że typ użytkowy można zdefiniować jedynie przez ilość tłuszczu, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W hodowli świn należy zróżnicować podejście w zależności od zamierzonego celu produkcji, co jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnym gospodarstwem. Właściwe zrozumienie typów użytkowych zwierząt jest fundamentem sukcesu w przemysłowej produkcji mięsnej.

Pytanie 13

Wskaż system utrzymania bydła mięsnego, który zapewnia:<br/> - dostęp zwierząt do najzdrowszej, najlepszej paszy,<br/> - mniejsze straty paszy, oszczędność robocizny,<br/> - mniejsze koszty, lepsze warunki do zapewnienia zdrowia zwierząt.

A. Utrzymanie kombiboksowe.
B. Utrzymanie uwięziowe, ściołowe.
C. Utrzymanie pastwiskowe.
D. Utrzymanie oborowe, wolnostanowiskowe.
Utrzymanie pastwiskowe bydła mięsnego to system, który szczególnie sprzyja zdrowiu zwierząt i efektywności produkcji. W tym systemie bydło ma stały dostęp do świeżej trawy, co pozwala na naturalne odżywianie. Trawa pastwiskowa jest bogata w niezbędne składniki odżywcze, co przyczynia się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt. Mniejsze straty paszy są osiągane dzięki temu, że zwierzęta spożywają pokarm w sposób bardziej naturalny, bez strat związanych z przechowywaniem i podawaniem paszy w oborze. Dodatkowo, system ten zmniejsza potrzebę pracy ludzkiej, ponieważ zwierzęta mogą same wybierać pożywienie na pastwisku. W dłuższym okresie, obniżają się również koszty produkcji, co czyni go bardziej ekonomicznym w porównaniu do innych systemów. Zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, taki model jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju, promując dobrostan zwierząt oraz ochronę środowiska. Warto podkreślić, że utrzymanie pastwiskowe może również poprawić jakość mięsa, co ma znaczenie dla rynku i konsumentów.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Wyrównanie powierzchni pola wczesną wiosną i przerwanie parowania wody z głębszych warstw roli, szczególnie na glebach ciężkich, można osiągnąć poprzez

A. orkę.
B. bronowanie z wałowaniem.
C. włókowanie.
D. kultywatorowanie z wałowaniem.
Bronowanie, orka i kultywatorowanie z wałowaniem to metody, które w pewnych warunkach mogą być stosowane do uprawy gleby, jednak nie są one najbardziej efektywne w kontekście wyrównania powierzchni pola wczesną wiosną oraz zapobiegania parowaniu z głębszych warstw roli. Bronowanie z wałowaniem, mimo że może wyrównywać powierzchnię, nie działa efektywnie na głębsze warstwy gleby i może w rzeczywistości powodować, że woda paruje z wierzchu, ponieważ nie poprawia struktury gleby. Orka, z kolei, zrywa glebę na dużej głębokości, co może prowadzić do zwiększonego parowania, a także zubożenia mikroorganizmów glebowych, które są niezbędne do zdrowego funkcjonowania ekosystemu gleby. Kultywatorowanie z wałowaniem również może nie przynieść oczekiwanych rezultatów, ponieważ nie spulchnia gleby w odpowiedni sposób, a jego głębokość może być niewystarczająca, aby skutecznie zatrzymać wodę. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych metod to nadmierne skupienie się na powierzchniowych efektach, bez uwzględnienia długoterminowych skutków na strukturę gleby i zarządzanie wilgotnością. W efekcie, zamiast poprawiać sytuację, mogą one pogorszyć warunki do wzrostu roślin oraz przyczynić się do dalszych problemów związanych z utratą wody i składników odżywczych.

Pytanie 16

Konie niskiego wzrostu, charakteryzujące się silnym grzbietem, spokojnym temperamentem oraz przyzwyczajone do wspinania się, mogą być użytkowane w kierunku

A. sportowym.
B. zaprzęgowrym.
C. wierzchowym.
D. jucznym.
Wybór odpowiedzi dotyczących użytku sportowego, wierzchowego lub zaprzęgowego jest nieodpowiedni w kontekście opisanych cech koni. Konie sportowe zazwyczaj wymagają większego wzrostu oraz specyficznych predyspozycji, które nie są typowe dla koni niskiego wzrostu. Ich budowa ciała oraz temperament nie są przystosowane do intensywnego wysiłku fizycznego, który jest niezbędny w dyscyplinach sportowych, takich jak skoki przez przeszkody czy wyścigi. Ponadto, wierzchowe użytkowanie koni polega na ich jeździe w siodle, co wymaga większej swobody ruchów i wytrzymałości, a konie niskiego wzrostu nie są najczęściej wybierane do tego celu ze względu na ograniczone możliwości w zakresie przenoszenia ciężaru jeźdźca oraz ich mniejszą szybkość. Z kolei zaprzęgowe konie charakteryzują się specjalizacją w pracy w zaprzęgach, co również nie odpowiada opisanym cechom koni jucznych. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że wszystkie konie mogą być wykorzystane do różnych celów bez uwzględnienia ich indywidualnych cech i predyspozycji. Kluczowe jest, aby przy wyborze koni do różnych zadań kierować się ich specyfiką oraz zastosowaniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli i użytkowaniu koni.

Pytanie 17

Zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć

A. przepuszczalne dno i ściany.
B. nieprzepuszczalne dno, przepuszczalne ściany.
C. nieprzepuszczalne dno i ściany.
D. nieprzepuszczalne ściany, przepuszczalne dno.
Odpowiedź, która stwierdza, że zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć nieprzepuszczalne dno i ściany, jest poprawna, ponieważ ich konstrukcja musi zapobiegać wyciekom i kontaminacji środowiska. Nieprzepuszczalność jest kluczowa, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska. Dno zbiornika powinno być wykonane z materiałów odpornych na korozję i degradację, takich jak beton, tworzywa sztuczne lub stal nierdzewna, a zaprojektowane w sposób zapewniający stabilność i wytrzymałość na obciążenia. Z kolei ściany, również nieprzepuszczalne, powinny spełniać normy budowlane oraz sanitarno-epidemiologiczne. Dobre praktyki wskazują, że zbiorniki powinny być regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego, aby zapobiegać awariom. W przypadku zbiorników stosowanych w rolnictwie, odpowiednia konstrukcja wpływa na efektywność zarządzania odpadami, co jest zgodne z wymogami unijnymi dotyczącymi ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 18

System żywienia krów tzw. TMR polega na karmieniu

A. tylko paszą objętościową do woli.
B. paszą treściwą jeden raz dziennie.
C. tylko mieszanką treściwą do woli.
D. mieszanką z paszy podstawowej i treściwej.
TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który polega na podawaniu bydłu mlecznemu mieszanki paszowej, łączącej różne składniki, zarówno pasze objętościowe, jak i treściwe. Celem tego systemu jest zapewnienie zrównoważonej diety, która wspiera zdrowie krów oraz optymalizuje produkcję mleka. Mieszanka TMR jest starannie przygotowywana, aby zaspokajać potrzeby żywieniowe zwierząt, co pozwala na ograniczenie strat paszy oraz poprawę jej wykorzystania. W praktyce, TMR zapewnia lepszą strawność, a także sprzyja lepszemu pobieraniu paszy przez zwierzęta, co ma kluczowe znaczenie dla ich wydajności. W przypadku systemu TMR ważne jest także monitorowanie jakości składników mieszanki oraz dostosowanie ich proporcji w zależności od etapu laktacji krów. Badania wskazują, że odpowiednio zbilansowana mieszanka może zwiększyć wydajność mleczną krów nawet o 10-20%. Ponadto, stosowanie TMR przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób metabolicznych, takich jak kwasica, co jest istotne z punktu widzenia dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 19

Tucznik przyrósł 80 kg w okresie 100 dni tuczu. Pobrał w tym czasie 250 kilogramów mieszanki pełnoporcjowej. Oblicz średnie zużycie paszy na 1 kilogram przyrostu masy ciała tucznika.

A. 3,13 kg
B. 2,50 kg
C. 3,50 kg
D. 1,25 kg
Obliczenie średniego zużycia paszy na kilogram przyrostu masy ciała tucznika polega na podzieleniu całkowitego zużycia paszy przez przyrost masy ciała. W tym przypadku tucznik przyrósł 80 kg masy ciała i pobrał 250 kg mieszanki pełnoporcjowej. Zatem średnie zużycie paszy na 1 kg przyrostu masy ciała wynosi: 250 kg / 80 kg = 3,13 kg. Takie obliczenie jest kluczowe w hodowli zwierząt, ponieważ pozwala na ocenę efektywności wykorzystania paszy, co wpływa na koszty produkcji i rentowność. W praktyce, niższe zużycie paszy na kilogram przyrostu oznacza lepszą wydajność tuczu, co jest zgodne z normami zrównoważonego rozwoju produkcji zwierzęcej. Optymalizacja diety tucznika oraz monitoring zużycia paszy są elementami dobrych praktyk w chowie zwierząt, które umożliwiają poprawę wyników hodowlanych. Użycie odpowiednich komponentów paszy i dostosowanie ich do potrzeb tucznika może znacząco wpłynąć na efektywność tuczu.

Pytanie 20

Optymalna wilgotność przechowywanego ziarna wynosi

A. 14%
B. 20%
C. 18%
D. 16%
Wybór wilgotności ziarna powyżej 14% może wydawać się atrakcyjny, jednak wiąże się z wieloma problemami. Na przykład, wilgotność na poziomie 20% może wydawać się odpowiednia w kontekście świeżości ziarna, ale w rzeczywistości stwarza warunki idealne do rozwoju grzybów i pleśni, co prowadzi do pogorszenia jakości ziarna i powstawania mykotoksyn. Ziarna o wilgotności 16% również są narażone na podobne ryzyka, a ich przechowywanie w takich warunkach może skutkować stratami finansowymi oraz obniżeniem jakości produktu finalnego. Wilgotność 18% jest kompromisem, który również nie spełnia wymogów technologicznych, ponieważ ziarna stają się bardziej podatne na fermentację, co negatywnie wpływa na ich właściwości organoleptyczne. Typowym błędem myślowym jest mylenie wilgotności z jakością ziarna; wyższa wilgotność nie jest synonimem wyższej jakości, wręcz przeciwnie, oznacza ryzyko dla ich długoterminowego przechowywania. W branży rolno-spożywczej, zarządzanie wilgotnością ziarna powinno opierać się na ścisłych standardach i dobrą praktykę. Niezbędne jest regularne monitorowanie wilgotności, a także stosowanie odpowiednich technologii suszenia i przechowywania, aby zapewnić optymalne warunki dla ziarna. Zignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów, nie tylko w obszarze jakości, ale także finansowych, co czyni wybór odpowiedniej wilgotności kluczowym aspektem w gospodarce rolnej.

Pytanie 21

Spadek temperatury poniżej -20°C, przy braku pokrywy śnieżnej, powoduje w zasiewach rzepaku ozimego straty na skutek

A. wymakania.
B. wyprzenia.
C. wymarzania.
D. wysmalania.
Wybór odpowiedzi "wymarzania" jest całkowicie na miejscu, bo to zjawisko rzeczywiście dotyczy uszkodzeń roślin spowodowanych niskimi temperaturami, zwłaszcza kiedy jest zimno poniżej -20°C. Rzepak ozimy, który jest jedną z kluczowych roślin oleistych w Polsce, naprawdę nie lubi takich ekstremalnych warunków. Kiedy nie ma śniegu, to rośliny są wystawione na bezpośredni mroźny atak. Wymarzanie może sprawić, że rośliny obumierają, co wpływa na plony oraz jakość nasion. Tak z mojego doświadczenia, rolnicy starają się minimalizować ryzyko wymarzania na różne sposoby, jak na przykład dobierając odmiany rzepaku, które są bardziej odporne na zimno, czy zabezpieczając pola przed mrozem przez mulczowanie lub stosowanie osłon. To naprawdę ważne, żeby monitorować warunki pogodowe i zdrowie roślin, bo wtedy można lepiej reagować na zmiany temperatury w zimie.

Pytanie 22

Optymalna temperatura i wilgotność w kojcach dla prosiąt w pierwszych dniach ich życia to

A. 24°C i 50%
B. 24°C i 75%
C. 32°C i 60%
D. 32°C i 75%
Wszystkie pozostałe odpowiedzi przedstawiają różne błędne podejścia do optymalizacji warunków w kojcach dla prosiąt. Na przykład, temperatura 24°C, choć może wydawać się komfortowa, nie jest wystarczająco wysoka, aby zapewnić nowonarodzonym prosiętom odpowiednią regulację cieplną. Prosięta w pierwszych dniach życia są szczególnie wrażliwe na wychłodzenie, a niższe temperatury mogą prowadzić do hipotermii, co z kolei wpływa na ich wzrost i zdrowie. Wilgotność na poziomie 50% również jest zbyt niska, co może prowadzić do przesuszenia powietrza, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia problemów z oddychaniem oraz odwodnieniem. Ponadto, 32°C z 60% wilgotności, mimo że temperatura jest odpowiednia, wilgotność jest zbyt niska, co znowu może negatywnie wpływać na komfort i zdrowie prosiąt. W praktyce, błędne jest również podejście polegające na myśleniu, że wysoka temperatura sama w sobie wystarczy. Niezbędne jest zrozumienie, że temperatura i wilgotność są ze sobą powiązane i powinny być dostosowywane w taki sposób, aby stworzyć najlepsze możliwe warunki. Właściwe monitorowanie i regulacja tych parametrów są kluczowe w hodowli prosiąt, aby uniknąć problemów zdrowotnych i zapewnić ich prawidłowy rozwój. Warto sięgać po aktualne badania oraz standardy branżowe, które wyznaczają najlepsze praktyki w hodowli.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Dodatek tłuszczu do mieszanek treściwych dla drobiu wpływa na

A. zwiększenie wartości energetycznej paszy.
B. zwiększenie wartości zapachowej paszy.
C. zmniejszenie wartości energetycznej paszy.
D. zwiększenie smakowitości paszy.
Dodatek tłuszczu do mieszanek treściwych dla drobiu ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia wartości energetycznej paszy. Tłuszcze są skoncentrowanym źródłem energii, dostarczającym około 9 kalorii na gram, co jest znacznie wyższym wskaźnikiem w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają około 4 kalorii na gram. W praktyce, stosowanie tłuszczu w paszach dla drobiu pozwala na zmniejszenie objętości mieszanki paszowej, jednocześnie zwiększając jej wartość energetyczną. Przykłady zastosowania obejmują wprowadzanie olejów roślinnych, takich jak olej sojowy czy rzepakowy, które nie tylko zwiększają energetyczność paszy, ale również mogą poprawić jej smakowitość. Zgodnie z dobrymi praktykami w nutriceutyce, dodatek tłuszczu w odpowiednich proporcjach jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i wydajności ptaków, co przekłada się na lepsze przyrosty masy ciała oraz efektywność wykorzystania paszy. Warto zauważyć, że optymalne poziomy tłuszczu w diecie drobiu powinny być dobierane z uwzględnieniem ich źródła oraz formy, aby maksymalizować korzyści energetyczne.

Pytanie 26

Podczas wykonywania prac polowych wypadkowi uległ traktorzysta. Pierwszą pomoc należy rozpocząć od

A. zabezpieczenia miejsca wypadku do przyjazdu policji.
B. oceny stanu zdrowia poszkodowanego.
C. zabezpieczenia miejsca wypadku do przyjazdu lekarza.
D. ułożenia poszkodowanego w pozycji bocznej.
Zabezpieczenie miejsca wypadku do przyjazdu policji to działanie, które powinno być podjęte, ale nie jest to pierwsza czynność, jaką należy wykonać. Rzeczywistość jest taka, że bezpieczeństwo ratownika oraz poszkodowanego jest priorytetem. Jeśli miejsce jest niebezpieczne, takie jak drogi z ruchem samochodowym, to zabezpieczenie miejsca może być konieczne, ale kluczowe jest, aby najpierw ocenić stan zdrowia poszkodowanego. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że zadbanie o miejsce wypadku powinno wyprzedzać działania ratujące życie, co wynika z niepełnego zrozumienia hierarchii działań w sytuacjach kryzysowych. Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej również nie jest odpowiednie w pierwszej kolejności. Ta technika jest stosowana, gdy pacjent jest nieprzytomny, ale oddycha, co sugeruje, że najpierw konieczna jest ocena jego stanu. Działania, takie jak zabezpieczenie miejsca wypadku do przyjazdu lekarza, są również ważne, jednak nie mogą one zastąpić bezpośredniej oceny zdrowia poszkodowanego. Wszystkie te błędne koncepcje mogą prowadzić do opóźnienia w udzielaniu niezbędnej pierwszej pomocy, co w konsekwencji może zagrażać życiu poszkodowanego. Dlatego kluczowe jest, aby każdy, kto jest odpowiedzialny za udzielanie pierwszej pomocy, rozumiał, że pierwszym krokiem powinno być zawsze zbadanie stanu zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 27

Ile maksymalnie krów można utrzymywać w gospodarstwie ekologicznym o powierzchni 18 ha, aby obsada zwierząt nie przekraczała 2 DJP/ha?

A. 36 szt.
B. 38 szt.
C. 28 szt.
D. 18 szt.
No to tak, 36 krów to jest ta właściwa liczba. Wynika to z przepisów dotyczących ekologicznemu gospodarstw, które mówią, że dla 18 hektarów można mieć maksymalnie 2 DJP na hektar. Więc, jak to przeliczymy, to wychodzi 36 (18 ha razy 2 DJP na ha). A jedna krowa to jedna DJP, więc 36 krów spokojnie zmieści się w naszym gospodarstwie. Warto też wiedzieć, że te zasady są zgodne z unijnymi normami, które mają na celu zadbanie o dobrostan zwierząt i ochronę środowiska. Na pewno gospodarstwa ekologiczne powinny też brać pod uwagę takie sprawy jak dostępność paszy czy zarządzanie obornikiem, bo to wszystko wpływa na to, jak działa cały system.

Pytanie 28

Kiedy należy posadzić ziemniaki?

A. Gdy gleba zostanie ogrzana do 1-3 °C na głębokości 5 cm.
B. W czasie kwitnienia mniszka lekarskiego i stokrotki polnej.
C. Do 15 marca w południowo - zachodniej części kraju.
D. Gdy gleba zostanie ogrzana do 6-8 °C na głębokości 10 cm.
Odpowiedź wskazująca, że ziemniaki należy sadzić, gdy gleba osiągnie temperaturę 6-8 °C na głębokości 10 cm, jest poprawna. Taka temperatura jest kluczowa dla optymalnego wzrostu i rozwoju roślin, ponieważ wpływa na procesy biologiczne zachodzące w glebie oraz w samej roślinie. Ziemniaki są roślinami wrażliwymi na niskie temperatury, a sadzenie ich w zbyt zimnej glebie może prowadzić do zahamowania wzrostu, sprzyjać chorobom oraz obniżać plon. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na monitorowaniu temperatury gleby, co można realizować za pomocą termometrów glebowych. Warto również pamiętać, że odpowiednie przygotowanie gleby, w tym jej odchwaszczenie i spulchnienie, ma kluczowe znaczenie dla sukcesu w uprawie ziemniaków. Zgodnie z najlepszymi praktykami agronomicznymi, zaleca się również stosowanie nawozów organicznych przed sadzeniem, co sprzyja lepszemu rozwojowi roślin oraz ich odporności na choroby. Dlatego, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu ziemniaków, kluczowe jest przestrzeganie wskazania dotyczącego odpowiedniej temperatury gleby.

Pytanie 29

Rozstaw kół w ciągniku, przeznaczonym do zabiegów pielęgnacyjnych wykonywanych w uprawie buraków o szerokości międzyrzędzi 45 cm, powinien wynosić

A. 145 cm
B. 135 cm
C. 155 cm
D. 125 cm
Odpowiedź 135 cm jest prawidłowa, ponieważ rozstaw kół w ciągniku przeznaczonym do zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie buraków, gdzie szerokość międzyrzędzi wynosi 45 cm, powinien być dostosowany do zapewnienia efektywności pracy oraz minimalizacji uszkodzeń upraw. Przy rozstawie 135 cm, ciągnik ma optymalny zasięg, umożliwiając jednoczesne wykonywanie zabiegów w sąsiednich międzyrzędach bez ich nadmiernego zadeptywania. Dostosowanie rozstawu kół do takich wartości jest zgodne z występującymi standardami w produkcji rolniczej, gdzie celem jest zmniejszenie wpływu maszyn na glebę i roślinność. Przykłady zastosowania tej specyfikacji można znaleźć w nowoczesnych gospodarstwach, które stosują technologię precision farming, co przyczynia się do zwiększenia wydajności i jakości zbiorów. Utrzymanie odpowiedniego rozstawu kół to także kluczowa kwestia w kontekście ochrony środowiska, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 30

Wszystkie operacje kasowe dotyczące wpłat i wypłat w przedsiębiorstwie w określonym okresie powinny być ujęte w dokumencie zbiorczym o nazwie

A. wyciąg bankowy,
B. dowód wypłaty.
C. raport kasowy.
D. dowód wpłaty.
Raport kasowy jest kluczowym dokumentem w każdej organizacji, ponieważ stanowi zbiorcze zestawienie wszystkich operacji kasowych, zarówno wpłat, jak i wypłat, w danym okresie. Jego prawidłowe sporządzanie jest niezbędne dla zapewnienia przejrzystości finansowej i zgodności z przepisami prawa. Raport kasowy ułatwia kontrolę nad przepływami gotówki, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania płynnością finansową przedsiębiorstwa. Dzięki niemu można szybko zidentyfikować wszelkie nieprawidłowości oraz analizować zmiany w wydatkach i przychodach. W praktyce, raport kasowy może być wykorzystywany do monitorowania codziennych operacji finansowych oraz do przygotowywania sprawozdań finansowych, co jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości. Dodatkowo, jego analiza pozwala na podejmowanie lepszych decyzji finansowych oraz na planowanie przyszłych inwestycji, co jest fundamentem zdrowego rozwoju biznesu.

Pytanie 31

W uprawie zbóż ozimych antywylegacze należy stosować

A. w okresie wschodów
B. wiosną po ruszeniu wegetacji.
C. przedsiewnie.
D. w fazie strzelania w źdźbło.
Zastosowanie antywylegaczy przedsiewnie jest nieefektywne, ponieważ w tym momencie rośliny są jeszcze w początkowej fazie wzrostu i nie wykazują tendencji do wylegania. Antywylegacze działają poprzez wpływ na wzrost roślin w okresach intensywnego rozwoju, a nie przed ich siewem. W okresie wschodów, stosowanie takich substancji może być szkodliwe, gdyż rośliny są wrażliwe na stresy i dodatkowe chemikalia mogą negatywnie wpłynąć na ich rozwój. Aplikacja wiosną po ruszeniu wegetacji również jest problematyczna, ponieważ w tym czasie rośliny są już w pełni rozwinięte, a efekt działania antywylegaczy może być zminimalizowany. Właściwe zarządzanie uprawami zbóż ozimych wymaga precyzyjnego określenia momentu, w którym rośliny są najbardziej zagrożone wyleganiem, co przypada na fazę strzelania w źdźbło. Błędem jest więc postrzeganie antywylegaczy jako środków, które można stosować w dowolnym momencie, gdyż ich skuteczność jest ściśle związana z fazą wzrostu roślin i warunkami środowiskowymi.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Stosowanie w dawce pokarmowej tuczników nadmiernych ilości ziarna kukurydzy powoduje

A. pogorszenie jakości słoniny.
B. wydłużenie okresu tuczu.
C. poprawę wydajności rzeźnej tuszy.
D. poprawę właściwości technologicznych mięsa.
Wybierając odpowiedzi dotyczące wydłużenia okresu tuczu, poprawy wydajności rzeźnej tuszy oraz poprawy właściwości technologicznych mięsa, można napotkać na kilka powszechnych nieporozumień. Stosowanie nadmiernych ilości kukurydzy nie prowadzi do wydłużenia okresu tuczu, lecz może wręcz go skrócić, z uwagi na wysoka kaloryczność tego ziarna. Szybki przyrost masy ciała nie zawsze idzie w parze z jakością mięsa, co jest kluczowym czynnikiem przy ocenie efektywności tuczu. Ponadto, można błędnie sądzić, że większa ilość kukurydzy w diecie przyczyni się do poprawy jakości tuszy, co jest sprzeczne z faktami. Zwiększenie zawartości kukurydzy prowadzi do nadmiernej akumulacji tłuszczu, co może pogorszyć wydajność rzeźną i jakość końcowego produktu. Wiele badań wykazuje, że równowaga w diecie, w tym odpowiednie proporcje białka, tłuszczu i węglowodanów, jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości mięsa. Z kolei twierdzenie o poprawie właściwości technologicznych mięsa jest mylne, ponieważ jakość tłuszczu pozyskanego w wyniku wysokiej zawartości kukurydzy nie spełnia standardów przemysłowych, co może prowadzić do gorszego smaku, tekstury i stabilności produktów. Dlatego istotne jest zrozumienie, że dieta tucznika powinna być zrównoważona, aby zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym oraz jakościowym w produkcji mięsa.

Pytanie 34

Wskaż najlepszy sposób zastosowania siarczanu amonu (NH4)2S04 w uprawie ziemniaków.

A. Bezpośrednio po sadzeniu, bez wymieszania z glebą.
B. Dolistnie, w formie oprysku, podczas zwalczania stonki ziemniaczanej.
C. Przed sadzeniem, bardzo dobre wymieszanie z glebą.
D. Po wschodach, do wysokości ziemniaków 15 cm, przed obredlaniem.
Stosowanie siarczanu amonu bezpośrednio po sadzeniu, jak i w formie oprysku dolistnego, nie jest zalecane ze względu na sposób, w jaki rośliny wchłaniają składniki pokarmowe. W przypadku aplikacji nawozu bezpośrednio po sadzeniu, rośliny mogą nie być w stanie efektywnie wykorzystać azotu, ponieważ ich system korzeniowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Takie podejście może prowadzić do straty azotu w wyniku jego wypłukiwania z gleby. Z kolei dolistne stosowanie nawozów azotowych jest skuteczne jedynie w specyficznych warunkach, na przykład w sytuacjach kryzysowych, gdy rośliny wykazują objawy niedoboru azotu. Jednak dla zdrowego wzrostu upraw azot powinien być dostarczany głównie poprzez system korzeniowy. Oprócz tego, aplikacja nawozów po wschodach, przed obredlaniem, również może być problematyczna. Nawożenie w tym czasie może być mniej efektywne, ponieważ rośliny są w fazie intensywnego wzrostu, a zbyt wczesne nawożenie może prowadzić do nadmiaru azotu, co z kolei może prowadzić do wzrostu nadziemnych części roślin kosztem rozwoju korzeni oraz zwiększenia podatności na choroby. Dlatego kluczowe jest dostosowanie technik nawożenia do fazy rozwoju rośliny oraz specyfiki gleby, co jest standardem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Przy zastosowaniu regulacji kopiującej, zmiany głębokości orki można dokonać za pomocą

A. długości prawego wieszaka.
B. łącznika górnego.
C. podnośnika hydraulicznego ciągnika.
D. pokrętła regulacji koła podporowego.
Regulacja głębokości orki za pomocą pokrętła od koła podporowego to naprawdę dobry sposób na dopasowanie głębokości pracy narzędzi glebowych. Dzięki temu pokrętłu można precyzyjnie ustawić wysokość koła, a to z kolei wpływa na to, jak głęboko pług wchodzi w ziemię. To bardzo praktyczne, bo operator ma możliwość dostosowania ustawień do różnych warunków glebowych czy potrzeb agrotechnicznych. W praktyce oznacza to, że nawet przy różnych typach gleby czy zmieniającej się pogodzie, można łatwo i szybko regulować głębokość orki. To z pewnością pomaga w wydajnej pracy oraz lepszym wykorzystaniu paliwa. Według norm ISO dla maszyn rolniczych, taka regulacja to najlepsza praktyka, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści dla jakości gleby i plonów.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

O wadliwym działaniu sieci drenarskiej świadczy

A. wypływanie z wylotu drenarskiego przejrzystej, czystej wody.
B. intensywny odpływ wody z wylotów drenarskich w czasie obfitego deszczu.
C. brak lub niewielki odpływ wody z wylotów drenarskich w czasie obfitego deszczu.
D. szybkie obsychanie gleby wiosną.
Brak lub niewielki odpływ wody z wylotów drenarskich w czasie obfitego deszczu jest kluczowym wskaźnikiem wadliwego działania sieci drenarskiej. W prawidłowo działającym systemie drenarskim, woda deszczowa powinna być skutecznie odprowadzana z terenu, aby zapobiec jego zalewaniu oraz erozji gleby. Kiedy wyloty drenarskie nie są w stanie odprowadzić wody, może to sugerować zatykanie się rur drenarskich, niewłaściwą ich lokalizację, a także niedostateczną głębokość instalacji. Takie sytuacje mogą prowadzić do nadmiernej wilgoci w glebie, co jest niekorzystne dla roślinności oraz może przyczyniać się do rozwoju chorób roślin. W praktyce, inżynierowie zajmujący się projektowaniem systemów drenarskich powinni regularnie przeprowadzać inspekcje oraz testy wydajności, aby upewnić się, że odpływ wody jest zgodny z przewidywanymi standardami. W przypadku wykrycia problemów, konieczne może być przeprowadzenie konserwacji lub modyfikacji systemu, aby zapewnić jego prawidłowe funkcjonowanie i zgodność z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 40

Najlepiej zakiszają się pasze

A. o średniej zawartości cukrów i niskiej zawartości białka.
B. o wysokiej zawartości cukrów i wysokiej zawartości białka.
C. o wysokiej zawartości cukrów i niskiej zawartości białka.
D. o niskiej zawartości cukrów i wysokiej zawartości białka.
Odpowiedzi, które wskazują na niską zawartość cukrów lub wysoką zawartość białka, są w istocie niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych zasad procesu zakiszania. Pasze o niskiej zawartości cukrów będą miały ograniczoną zdolność do fermentacji, co prowadzi do nieefektywnego zakiszania. Niska fermentacja oznacza, że mikroorganizmy nie będą miały odpowiednich substratów energetycznych do rozwoju, co może skutkować nieprzewidywalnymi zmianami mikrobiologicznymi, a w konsekwencji obniżoną jakością kiszonki. Ponadto, wysokie stężenie białka w paszach może prowadzić do wzrostu poziomu amoniaku, co obniża smakowitość oraz wartości odżywcze kiszonek, czyniąc je mniej atrakcyjnymi dla zwierząt. Z tego powodu pasze dobrze zakiszające się powinny mieć zrównoważony skład, z dominującą rolą cukrów. Typowym błędem w myśleniu o zakiszaniu jest przekonanie, że więcej białka automatycznie oznacza lepszą jakość paszy, co jest mylnym założeniem. W rzeczywistości, odpowiedni balans między cukrami a białkiem jest kluczowy dla prawidłowego przebiegu procesów fermentacyjnych. Dlatego zrozumienie tych zjawisk jest fundamentalne dla efektywnego prowadzenia hodowli i produkcji pasz.