Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 13:14
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 13:30

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W sieciach komputerowych, gniazdo, które jednoznacznie wskazuje na dany proces na urządzeniu, stanowi połączenie

A. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych
B. adresu fizycznego i numeru portu
C. adresu fizycznego i adresu IP
D. adresu IP i numeru portu
Gniazdo w sieciach komputerowych, które jednoznacznie identyfikuje dany proces na urządzeniu, jest definiowane jako kombinacja adresu IP oraz numeru portu. Adres IP wskazuje na konkretne urządzenie w sieci, podczas gdy numer portu identyfikuje specyficzną aplikację lub usługę działającą na tym urządzeniu. Dzięki tej kombinacji, różne procesy mogą współistnieć na tym samym urządzeniu bez konfliktów. Na przykład, serwer webowy działający na porcie 80 może jednocześnie obsługiwać aplikację do przesyłania plików na porcie 21, obie korzystając z tego samego adresu IP. W praktyce, to rozwiązanie pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów i ułatwia zarządzanie połączeniami w sieci, co jest zgodne z zasadami architektury TCP/IP, która jest fundamentem działania internetu. W systemach operacyjnych i aplikacjach sieciowych stosowanie tej zasady jest powszechną praktyką, co potwierdzają dokumenty RFC (Request for Comments), które regulują aspekty komunikacji sieciowej.

Pytanie 2

Jakie czynności należy wykonać, aby przygotować nowego laptopa do użytkowania?

A. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, zainstalowanie baterii, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
B. Uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zasilania zewnętrznego, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
C. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
D. Zainstalowanie baterii, podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
Przygotowanie nowego laptopa do pracy to proces, który wymaga zachowania odpowiedniej kolejności czynności, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzenia. Podłączenie laptopa do zasilania sieciowego przed włączeniem go i instalacją systemu operacyjnego sugeruje, że użytkownik zakłada, iż laptop jest w pełni naładowany lub że nie ma potrzeby korzystania z baterii, co jest błędne. W rzeczywistości, montaż baterii powinien być pierwszym krokiem, aby w przypadku nagłego odłączenia od zasilania zewnętrznego, laptop mógł kontynuować działanie. Włączenie laptopa bez uprzedniego zainstalowania systemu operacyjnego jest również nieprawidłowe, ponieważ wiele funkcji systemowych wymaga uruchomienia właściwego oprogramowania. Takie podejście prowadzi do sytuacji, w której użytkownik może doświadczyć braku dostępu do kluczowych funkcji systemowych, co negatywnie wpływa na efektywność pracy. Z kolei zainstalowanie systemu operacyjnego po uruchomieniu laptopa bez baterii może skutkować ryzykiem utraty danych w przypadku nagłego zaniku zasilania. Te błędy popełniane podczas konfiguracji mogą prowadzić do frustracji oraz opóźnień w rozpoczęciu pracy, dlatego ważne jest, aby przestrzegać ustalonych standardów i dobrych praktyk w zakresie przygotowania nowego sprzętu.

Pytanie 3

Wykorzystane kasety od drukarek powinny być

A. przekazane firmie zajmującej się utylizacją tego typu odpadów
B. przekazane do wydziału ochrony środowiska
C. wyrzucone do pojemnika z odpadami komunalnymi
D. wyrzucone do pojemnika na plastik
Wyrzucanie zużytych kaset do pojemnika przeznaczonego na plastik jest nieodpowiednie, ponieważ te odpady nie są zwykłym plastikiem, a ich recykling wymaga specjalistycznych procesów. Kasety tonerowe zawierają nie tylko plastik, ale także chemikalia, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi i środowisku, jeśli nie zostaną odpowiednio przetworzone. Ponadto, umieszczanie ich w pojemnikach na odpady komunalne prowadzi do zanieczyszczenia strumieni recyklingowych, co komplikuje procesy segregacji i może skutkować większymi kosztami dla systemów gospodarki odpadami. Przekazywanie tych odpadów do wydziału ochrony środowiska również nie jest właściwe, ponieważ te instytucje nie zajmują się bezpośrednią utylizacją, a ich rola polega raczej na regulacjach i monitorowaniu. W związku z tym, odpady te powinny być kierowane do wyspecjalizowanych firm utylizacyjnych, które dysponują odpowiednimi technologiami i wiedzą, aby zminimalizować negatywne skutki dla środowiska. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak postrzeganie wszystkich tworzyw sztucznych jako jednorodnych i łatwych do przetworzenia, co jest mylące i potencjalnie niebezpieczne.

Pytanie 4

W trakcie użytkowania drukarki laserowej blady wydruk lub nierównomierne pokrycie medium drukującego mogą wskazywać na

A. uszkodzenie kabla łączącego drukarkę z komputerem
B. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki drukarki
C. zgięcie kartki papieru wewnątrz urządzenia
D. niedobór tonera
Kiedy toner się kończy, to często jest to powód, dla którego wydruki wychodzą blade albo po prostu nie wyglądają tak, jak powinny. Tak naprawdę, toner to ten proszek, który nanosi się na papier podczas druku laserowego. Jak go za mało, to oczywiście kartka nie pokryje się dobrze i widać wtedy braki albo bladość. Co gorsza, im mniej tonera zostaje, tym gorsza jakość wydruku. Dlatego fajnie jest regularnie sprawdzać, ile mamy tego tonera i wymieniać go, żeby wszystko działało jak najlepiej. Używanie oryginalnych materiałów bywa pomocne, bo mają one z reguły lepszą jakość i są zgodne z wymaganiami drukarki. Warto też wiedzieć, kiedy taki toner wymienić i czemu regularne przeglądy są kluczowe dla dłuższego życia drukarki. Po prostu dobrze jest dbać o sprzęt, no nie?

Pytanie 5

Na rysunku zobrazowano schemat

Ilustracja do pytania
A. przełącznika kopułkowego
B. przetwornika DAC
C. karty graficznej
D. zasilacza impulsowego
Karta graficzna to komponent komputerowy dedykowany do renderowania grafiki i generowania obrazów. Jej kluczowymi elementami są procesor graficzny (GPU) oraz pamięć RAM, które wspólnie odpowiadają za przetwarzanie danych graficznych. Schemat przedstawiony na rysunku nie zawiera elementów typowych dla układów graficznych, takich jak złącza wideo czy procesory przetwarzania grafiki. Przetwornik DAC, czyli cyfrowo-analogowy, służy do konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest istotne w systemach dźwiękowych i telekomunikacyjnych. Tego typu układ zawiera zwykle drabinkę rezystorową i wzmacniacze operacyjne, które nie są obecne w analizowanym schemacie. Przełącznik kopułkowy natomiast to mechaniczny element stosowany w klawiaturach i innych urządzeniach wejściowych, który poprzez fizyczne naciśnięcie zamyka obwód elektryczny. Schemat zasilacza impulsowego zawiera elementy elektroniczne takie jak diody, tranzystory i kondensatory, które umożliwiają efektywną konwersję energii, nie mając zastosowania w kontekście mechanicznych przełączników. Błędy w rozpoznaniu schematu wynikają często z mylenia funkcji i zastosowań poszczególnych komponentów elektronicznych oraz ich charakterystycznych układów w różnych systemach technologicznych. Właściwe rozpoznanie takich rysunków wymaga zrozumienia ich funkcji i sposobu działania, co jest kluczowe przy projektowaniu i naprawie urządzeń elektronicznych.

Pytanie 6

W formacie plików NTFS, do zmiany nazwy pliku potrzebne jest uprawnienie

A. odczytu i wykonania
B. zapisu
C. modyfikacji
D. odczytu
Zrozumienie uprawnień w systemie plików NTFS jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi. Przy analizie dostępnych odpowiedzi, warto zauważyć, że uprawnienie do zapisu, mimo że pozwala na zmianę zawartości pliku, nie jest wystarczające do zmiany jego nazwy. Użytkownik z uprawnieniem do zapisu może edytować plik, ale nie ma automatycznie uprawnień do modyfikacji jego atrybutów, co obejmuje zmianę nazwy. Uprawnienia do odczytu natomiast pozwalają jedynie na przeglądanie zawartości pliku, co nie ma żadnego wpływu na możliwość jego modyfikacji. W przypadku uprawnienia do odczytu i wykonania, użytkownik może uruchamiać pliki wykonywalne, ale również nie posiada uprawnień do ich modyfikacji. Powszechnym błędem jest założenie, że skoro użytkownik może otwierać plik, to ma prawo go zmieniać, co w kontekście NTFS jest mylną interpretacją. Ustalając odpowiednie uprawnienia, administratorzy muszą kierować się zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonania ich zadań. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełna kontrola nad plikiem, w tym zmiana jego nazwy, wymaga posiadania uprawnienia do modyfikacji, które daje szerszy zakres działań niż samo prawo do zapisu czy odczytu.

Pytanie 7

Długi oraz dwa krótkie dźwięki sygnałowe BIOS POST od AMI i AWARD sygnalizują problem

A. mikroprocesora
B. zegara systemowego
C. karty sieciowej
D. karty graficznej
Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest prawidłowa, ponieważ jeden długi i dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST AMI oraz AWARD jednoznacznie wskazują na problem związany z kartą graficzną. W standardach BIOS-u, sygnały dźwiękowe są używane do diagnostyki sprzętu, a ich interpretacja jest kluczowa dla szybkiego rozwiązywania problemów. Problemy z kartą graficzną mogą obejmować nieprawidłowe połączenia, uszkodzenia samej karty lub brak odpowiedniego zasilania. W praktyce, aby upewnić się, że karta graficzna działa poprawnie, warto regularnie sprawdzać jej połączenia, a także monitorować temperatury podczas pracy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji sprzętu komputerowego. W przypadku wystąpienia tego błędu, zaleca się również aktualizację sterowników oraz, w razie potrzeby, przetestowanie karty w innym porcie lub innym systemie, co może pomóc w identyfikacji źródła problemu.

Pytanie 8

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg
B. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia
C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 9

Jeżeli szybkość pobierania danych z sieci wynosi 8 Mb/s, to w ciągu 6 s możliwe jest pobranie pliku o maksymalnej wielkości równej

A. 4 MB
B. 8 MB
C. 6 MB
D. 2 MB
Prędkość pobierania danych wynosząca 8 Mb/s oznacza, że urządzenie jest w stanie pobrać 8 megabitów danych w ciągu jednej sekundy. Aby obliczyć, ile danych można pobrać w czasie 6 sekund, należy pomnożyć prędkość przez czas: 8 Mb/s * 6 s = 48 Mb. Ponieważ jednostki są w megabitach, przeliczenie megabitów na megabajty jest kluczowe, gdyż 1 bajt to 8 bitów. Zatem 48 Mb / 8 = 6 MB. To pokazuje, że w ciągu 6 sekund można pobrać plik o maksymalnej wielkości 6 MB. Warto zaznaczyć, że w praktyce rzeczywista prędkość pobierania może być mniejsza z powodu różnych czynników, takich jak przeciążenie sieci, ograniczenia serwera czy jakość połączenia. Dlatego znajomość tych podstawowych obliczeń i możliwości jest kluczowa, zwłaszcza przy planowaniu pobierania dużych plików z internetu, co jest często praktykowane w codziennym użytkowaniu lub podczas pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 10

W systemie Windows pamięć wirtualna ma na celu

A. Zapisanie stron internetowych w trybie offline
B. Obsługę maszyny wirtualnej
C. Długoterminowe przechowywanie plików
D. Powiększenie dostępnej pamięci RAM
Pytania dotyczące pamięci często prowadzą do nieporozumień, szczególnie w kontekście funkcji pamięci wirtualnej. Przechowywanie stron internetowych w trybie offline nie ma związku z pamięcią wirtualną, ponieważ dotyczy to raczej sposobu zapisywania zawartości przeglądarki na dysku w celu późniejszego dostępu. To działanie opiera się na pamięci trwałej, a nie na pamięci operacyjnej. Z kolei twierdzenie, że pamięć wirtualna zwiększa rozmiar pamięci RAM, jest właściwe, ale wymaga zrozumienia, że pamięć wirtualna nie jest fizycznym zwiększeniem RAM-u, ale jego emulacją. Nie można także mylić pamięci wirtualnej z trwałym przechowywaniem plików; pamięć wirtualna służy do tymczasowego przechowywania danych, które mogą być przenoszone między RAM a dyskiem. Praca z maszyną wirtualną to osobny temat, w którym pamięć wirtualna jest wykorzystywana, ale nie jest jej głównym celem. Zrozumienie, jak funkcjonuje pamięć wirtualna, jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Warto zatem zgłębiać tę tematykę, aby w pełni wykorzystać potencjał systemów operacyjnych i unikać powszechnych pułapek związanych z zarządzaniem pamięcią.

Pytanie 11

W jednostce ALU do akumulatora została zapisana liczba dziesiętna 240. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 11110000
B. 11111100
C. 11111110
D. 11111000
Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 240 to 11110000. Aby ją obliczyć, należy najpierw zrozumieć, jak działa konwersja z systemu dziesiętnego na binarny. Proces ten polega na ciągłym dzieleniu liczby przez 2 i zapisaniu reszt z tych dzielników. Dla liczby 240, dzieląc przez 2, otrzymujemy następujące wyniki: 240/2=120 (reszta 0), 120/2=60 (reszta 0), 60/2=30 (reszta 0), 30/2=15 (reszta 0), 15/2=7 (reszta 1), 7/2=3 (reszta 1), 3/2=1 (reszta 1), 1/2=0 (reszta 1). Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 11110000. To przykład konwersji, która jest powszechnie stosowana w programowaniu komputerowym oraz w elektronice cyfrowej, gdzie liczby binarne są kluczowe dla działania procesorów i systemów operacyjnych. Dobra praktyka to zrozumienie nie tylko samego procesu konwersji, ale również tego, jak liczby binarne są używane do reprezentowania różnych typów danych w pamięci komputerowej.

Pytanie 12

Na ilustracji przedstawiona jest karta

Ilustracja do pytania
A. kontrolera RAID
B. kontrolera SCSI
C. sieciowa Fibre Channel
D. sieciowa Token Ring
Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Pytanie 13

Aby zainicjować w systemie Windows oprogramowanie do monitorowania wydajności komputera przedstawione na ilustracji, należy otworzyć

Ilustracja do pytania
A. taskschd.msc
B. perfmon.msc
C. gpedit.msc
D. devmgmt.msc
Odpowiedź perfmon.msc jest poprawna, ponieważ polecenie to uruchamia narzędzie Monitor wydajności w systemie Windows. Jest to zaawansowane narzędzie systemowe, które pozwala użytkownikom monitorować i rejestrować wydajność systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia śledzenie różnych wskaźników wydajności, takich jak zużycie CPU, pamięci, dysku i sieci. Dzięki temu administratorzy IT mogą diagnozować problemy z wydajnością, analizować wzorce użytkowania zasobów oraz planować przyszłe potrzeby sprzętowe. Monitor wydajności może również generować raporty oraz alerty, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnej pracy systemów w środowiskach produkcyjnych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi dla zarządzania wydajnością, umożliwiając proaktywne podejście do utrzymania infrastruktury IT. Polecenie perfmon.msc jest często wykorzystywane w zarządzaniu serwerami oraz w środowiskach testowych, gdzie monitorowanie zasobów jest kluczowe dla optymalizacji i przygotowania do wdrożenia. Zrozumienie jak korzystać z Monitora wydajności jest niezbędne dla specjalistów IT, którzy chcą efektywnie zarządzać i optymalizować infrastrukturę komputerową.

Pytanie 14

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. FAT32
B. EXT
C. NTFS
D. FAT
NTFS (New Technology File System) to zaawansowany system plików wprowadzony w systemie Windows NT, który oferuje nie tylko możliwość organizacji danych, ale również szereg funkcji, takich jak kompresja danych oraz zarządzanie uprawnieniami. Kompresja danych w NTFS pozwala na oszczędność miejsca na dysku, co jest istotne w przypadku ograniczonej przestrzeni pamięci. Użytkownicy mogą decydować, które pliki i foldery mają być kompresowane, a system automatycznie zarządza procesem, co sprawia, że jest to rozwiązanie wygodne i efektywne. Dodatkowo, NTFS wprowadza zaawansowane mechanizmy kontroli dostępu, które umożliwiają definiowanie szczegółowych uprawnień dla poszczególnych użytkowników i grup. Dzięki temu administratorzy mogą precyzyjnie kontrolować, kto ma dostęp do danych i w jakim zakresie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa informacji. W praktyce użycie NTFS jest standardem w środowiskach profesjonalnych, gdzie bezpieczeństwo i efektywność zarządzania danymi mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 15

Ilustracja pokazuje panel ustawień bezprzewodowego urządzenia dostępowego, który umożliwia

Ilustracja do pytania
A. określenie maski podsieci
B. konfigurację serwera DHCP
C. przypisanie adresów MAC do kart sieciowych
D. ustawienie nazwy hosta
Nadanie nazwy hosta nie jest funkcją realizowaną przez serwer DHCP. Nazwa hosta jest częścią konfiguracji urządzenia, ale nie jest zautomatyzowana przez DHCP. Jest to proces manualny, który polega na przypisaniu łatwej do zidentyfikowania etykiety do urządzenia w sieci. Przydzielanie adresów MAC nie jest możliwe przez DHCP, ponieważ adres MAC jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym przypisanym fabrycznie do kart sieciowych i nie podlega zmianie w drodze konfiguracji sieciowej. Z kolei przypisanie maski podsieci jest konfigurowane w ramach ustawień sieciowych, ale nie jest to zadanie realizowane samodzielnie przez interfejs DHCP. Maska podsieci jest wykorzystywana do podziału adresu IP na części identyfikujące sieć i hosty, jednak jej konfiguracja jest częścią bardziej złożonego procesu planowania sieci. Warto zauważyć, że błędne myślenie o funkcjonalności DHCP często wynika z niepełnej wiedzy o jego roli. DHCP skupia się na dynamicznym przydziale adresów IP i nie zarządza bezpośrednio adresami MAC ani nazwami hostów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i unikania potencjalnych problemów związanych z zarządzaniem adresacją IP w sieci

Pytanie 16

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na zmianę zarówno nazwy pliku, jak i jego lokalizacji?

A. set
B. rename
C. mkdir
D. move
Polecenia 'set', 'mkdir' oraz 'rename' nie są odpowiednie do zmiany zarówno nazwy, jak i lokalizacji pliku. Polecenie 'set' jest używane w systemie Windows do definiowania zmiennych środowiskowych i nie ma zastosowania w kontekście pracy z plikami. Często mylnie uważa się, że można go użyć do zmiany nazw plików, jednak jego funkcjonalność jest całkowicie inna i ogranicza się do operacji na zmiennych. 'Mkdir' służy do tworzenia nowych katalogów, a nie do przenoszenia plików, co również może prowadzić do nieporozumień. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że jedynie utworzenie nowego folderu jest wystarczające do zorganizowania plików. Z kolei polecenie 'rename' jest używane tylko do zmiany nazwy pliku w tej samej lokalizacji i nie może być użyte do przenoszenia go w inne miejsce. Często w praktyce użytkownicy błędnie interpretują te polecenia, co prowadzi do frustracji, gdyż nie osiągają zamierzonego celu. Kluczowe jest zrozumienie właściwego kontekstu i zastosowania każdego polecenia, aby efektywnie zarządzać plikami w systemie operacyjnym.

Pytanie 17

Liczba heksadecymalna 1E2F(16) w systemie oktalnym jest przedstawiana jako

A. 7277
B. 17057
C. 7727
D. 74274
Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnych obliczeń lub zrozumienia procesu konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład odpowiedzi takie jak 7277, 74274 czy 7727 mogą sugerować, że użytkownik zrozumiał proces konwersji, ale popełnił kluczowy błąd w obliczeniach. Powszechnym problemem jest mylenie wartości poszczególnych cyfr w systemach heksadecymalnym i dziesiętnym, co prowadzi do błędnych tożsamości liczbowych. Użytkownicy często nie doceniają, jak istotne jest prawidłowe przeliczenie cyfr. Na przykład, w odpowiedzi 7277 mogło dojść do błędnego dodawania wartości, a w przypadku 74274 użytkownik mógł błędnie rozszerzyć wartość heksadecymalną, nie uwzględniając odpowiednich potęg. Z kolei 7727 może sugerować zrozumienie konwersji, ale błędne przeliczenie na wartości oktalne. W praktyce każdy z tych błędów może prowadzić do poważnych problemów, szczególnie w kontekście programowania, gdzie różne systemy liczbowe są stosowane w operacjach arytmetycznych. Zrozumienie podstaw konwersji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z danymi w różnych formatach.

Pytanie 18

Symbolika tego procesora wskazuje na

Ilustracja do pytania
A. mobilnej wersji procesora
B. bardzo niskie zużycie energii przez procesor
C. brak blokady mnożnika (unlocked)
D. jego niewielkich wymiarach obudowy
Wiesz, przy rozkminianiu niepoprawnych odpowiedzi warto zrozumieć, czemu niektóre oznaczenia procesorów mogą być mylące. Oznaczenie modelu nie mówi nam nic o rozmiarze obudowy. To zależy od standardu socketu, jak LGA czy PGA, a nie od konkretnego modelu. I te oznaczenie K w nazwie procesora nie ma nic wspólnego z mobilną wersją. W sumie wersje mobilne mają inne litery i cyferki, które mówią o ich energooszczędności i termice, co jest ważne dla laptopów i innych przenośnych sprzętów. A jeszcze jedno - wcale nie jest tak, że oznaczenie tego procesora sugeruje niskie zużycie energii. Te oznaczenia T czy U to już inna bajka, bo są projektowane z myślą o niskim poborze energi, co ma sens w kontekście laptopów. Natomiast jeśli chodzi o procesory z odblokowanym mnożnikiem, to chodzi głównie o maksymalizację wydajności, a nie o minimalizację zużycia energii. Dlatego ważne jest, żeby znać te różnice - to pomaga w lepszym doborze sprzętu do swoich potrzeb, co ma znaczenie dla profesjonalistów i zapaleńców IT.

Pytanie 19

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 1022
B. 6
C. 510
D. 14
Odpowiedź 6 jest poprawna ze względu na zastosowanie maski podsieci 255.255.255.248, co oznacza, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów w danej podsieci. Maska ta pozwala na utworzenie 2^3 = 8 adresów IP w danej podsieci. Jednakże, z tych 8 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieciowy (192.168.20.0), a drugi jako adres rozgłoszeniowy (192.168.20.7). Zatem, liczba dostępnych adresów IP dla urządzeń w tej podsieci wynosi 8 - 2 = 6. Dla praktyki, taka konfiguracja jest często stosowana w małych sieciach, gdzie potrzebujemy ograniczonej liczby adresów IP dla urządzeń, a jednocześnie zachowujemy prostotę zarządzania i bezpieczeństwo. Warto zauważyć, że zgodnie z zasadami IPv4, efektywne planowanie adresów IP jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. W praktyce, wykorzystanie maski 255.255.255.248 jest dobrym przykładem na to, jak można zminimalizować marnotrawstwo adresów IP w małych sieciach.

Pytanie 20

Jakie jest połączenie używane do wymiany informacji pomiędzy urządzeniami mobilnymi, które stosuje cyfrową transmisję optyczną w trybie bezprzewodowym do przesyłania danych na stosunkowo krótką odległość?

A. Bluetooth
B. IEEE 1394c
C. IEEE 1394a
D. IrDA
IrDA, czyli Infrared Data Association, to standard komunikacji bezprzewodowej, który wykorzystuje transmisję optyczną w zakresie podczerwieni. Jest szczególnie przydatny w przypadku urządzeń przenośnych, takich jak telefony komórkowe, palmtopy czy drukarki. Dzięki zastosowaniu technologii podczerwieni, urządzenia mogą przesyłać dane na krótkie odległości, zazwyczaj nieprzekraczające kilku metrów. Przykłady zastosowania IrDA obejmują przesyłanie plików pomiędzy urządzeniami, synchronizację danych oraz przesyłanie informacji w czasie rzeczywistym, co czyni tę technologię wygodnym rozwiązaniem w wielu sytuacjach, takich jak wymiana wizytówek. Standard ten oparty jest na wysokich wymaganiach dotyczących bezpieczeństwa i niezawodności, co czyni go odpowiednim wyborem w kontekście komunikacji osobistej. Dodatkowo, IrDA umożliwia transmisję z prędkością do 4 Mb/s, co jest wystarczające dla większości aplikacji wymagających szybkiej wymiany danych na krótkich dystansach. Warto zaznaczyć, że pomimo rozwoju innych technologii, takich jak Bluetooth, IrDA wciąż znajduje zastosowanie w wielu urządzeniach, które wymagają prostego i skutecznego przesyłania danych.

Pytanie 21

Zgodnie z normą PN-EN 50174, okablowanie poziome w systemie okablowania strukturalnego to segment okablowania pomiędzy

A. punktami rozdzielczymi w głównych pionach budynku
B. punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika
C. serwerem a szkieletem sieci
D. gniazdkiem użytkownika a terminalem końcowym
Zgodnie z normą PN-EN 50174, okablowanie poziome w systemie okablowania strukturalnego odnosi się do połączeń pomiędzy punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika. Jest to kluczowa część infrastruktury sieciowej, ponieważ to właśnie przez tę część okablowania sygnał trafia do końcowych urządzeń użytkowników, takich jak komputery, telefony czy inne urządzenia sieciowe. W praktyce oznacza to, że projektując system okablowania, inżynierowie muszą dokładnie zaplanować trasę kabli oraz ich rodzaj, aby zapewnić optymalne parametry transmisji danych, minimalizując jednocześnie zakłócenia. Okablowanie poziome powinno spełniać określone normy dotyczące długości kabli, ich jakości oraz ochrony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. Warto również pamiętać o standardach instalacji, takich jak ISO/IEC 11801, które korespondują z PN-EN 50174, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości i niezawodności systemów sieciowych.

Pytanie 22

Jakie polecenie jest wysyłane do serwera DHCP, aby zwolnić wszystkie adresy przypisane do interfejsów sieciowych?

A. ipconfig /renew
B. ipconfig /release
C. ipconfig /displaydns
D. ipconfig /flushdns
W przypadku odpowiedzi 'ipconfig /renew', użytkownik myli proces zwalniania adresu IP z uzyskiwaniem nowego. To polecenie jest używane do żądania nowego adresu IP od serwera DHCP dla karty sieciowej, która już ma przydzielony adres. Użytkownicy często sądzą, że 'renew' zwalnia adresy, ale w rzeczywistości to polecenie odnawia dzierżawę, co jest przeciwieństwem zamierzenia zwolnienia adresu. Z kolei 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia pamięci podręcznej DNS komputera, a nie do zarządzania adresami IP DHCP. Ta odpowiedź nie ma znaczenia w kontekście zwalniania dzierżawy, ponieważ DNS odnosi się do rozwiązywania nazw, a nie przydzielania adresów IP. Ostatnia odpowiedź, 'ipconfig /displaydns', służy do wyświetlania zawartości pamięci podręcznej DNS, co również nie ma związku z zarządzaniem dzierżawami DHCP. Użytkownicy często mylą funkcje poleceń i nie rozumieją ich specyficznych zastosowań, co prowadzi do błędnych wniosków. Aby skutecznie zarządzać siecią, kluczowe jest zrozumienie różnorodnych poleceń dostępnych w systemie, ich funkcji oraz jak mogą one wpływać na operacje sieciowe. Zachęca się do przestudiowania dokumentacji dotyczącej protokołu DHCP oraz poleceń systemowych, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 23

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. MOLP
B. VLSC
C. BOX
D. OEM
Wybór VLSC, OEM czy BOX jako typów licencji nie jest właściwy w kontekście organizacji takich jak szkoły i uczelnie. VLSC, czyli Volume Licensing Service Center, to platforma zarządzająca licencjami dla dużych organizacji, ale sama w sobie nie jest licencją, a narzędziem do jej zarządzania. Używanie tej platformy nie dostarcza licencji, które mogłyby być bezpośrednio przypisane do użytkowników, co czyni ten wybór mylnym. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są zaś przypisane do konkretnego sprzętu i nie mogą być przenoszone pomiędzy urządzeniami, co ogranicza ich elastyczność w instytucjach, które często aktualizują lub zmieniają sprzęt. Licencje BOX to jednostkowe licencje, które są sprzedawane w formie fizycznego nośnika, co nie jest praktyczne dla instytucji edukacyjnych, które potrzebują dostępu do oprogramowania na wielu komputerach w różnych lokalizacjach. Wybierając nieodpowiednią licencję, instytucje mogą napotkać problemy z zarządzaniem zasobami, co może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy typami licencji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 24

Po uruchomieniu komputera, procedura POST wskazuje 512 MB RAM. Natomiast w ogólnych właściwościach systemu operacyjnego Windows wyświetla się wartość 480 MB RAM. Jakie są powody tej różnicy?

A. Jedna z modułów pamięci może być uszkodzona lub jedno z gniazd pamięci RAM na płycie głównej może być niesprawne
B. System operacyjny jest niepoprawnie zainstalowany i nie potrafi obsłużyć całego dostępnego obszaru pamięci
C. Rozmiar pliku stronicowania został niewłaściwie przypisany w ustawieniach pamięci wirtualnej
D. W komputerze znajduje się karta graficzna zintegrowana z płytą główną, która używa części pamięci RAM
Kiedy komputer uruchamia się, procedura POST (Power-On Self-Test) identyfikuje i testuje wszystkie komponenty sprzętowe, w tym pamięć RAM. W przypadku, gdy procedura POST wskazuje 512 MB RAM, a system operacyjny Windows pokazuje 480 MB, różnica ta najczęściej wynika z faktu, że część pamięci RAM jest wykorzystywana przez zintegrowaną kartę graficzną. Wiele płyt głównych z wbudowaną grafiką rezerwuje część dostępnej pamięci systemowej na potrzeby przetwarzania graficznego. To podejście jest standardową praktyką, szczególnie w komputerach, które nie są wyposażone w osobną kartę graficzną. W sytuacji, gdy zintegrowana grafika jest aktywna, system operacyjny ma dostęp tylko do pozostałej ilości pamięci, stąd różnica, która jest naturalnym zjawiskiem w architekturze komputerowej. Warto również zwrócić uwagę, że w BIOS-ie można często skonfigurować ilość pamięci RAM przydzielonej do grafiki, co pozwala na lepsze dopasowanie zasobów w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 25

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Skasowana zawartość pamięci CMOS
B. Uszkodzona karta graficzna
C. Zgubiony plik setup
D. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u
Wskazanie innych przyczyn wystąpienia komunikatu CMOS checksum error sugeruje szereg nieporozumień dotyczących architektury systemu komputerowego. Usunięcie pliku setup w BIOS-ie, choć teoretycznie mogłoby wpłynąć na jego funkcjonowanie, nie jest możliwe, ponieważ BIOS nie korzysta z plików w tradycyjnym sensie. BIOS zawiera stałe oprogramowanie, które nie może być 'usunięte' w sposób, który skutkowałby błędem checksum. Skasowanie zawartości pamięci CMOS jest często konsekwencją rozładowanej baterii, a nie przyczyną błędu. W praktyce, zawartość ta jest usuwana przy braku zasilania z baterii, co prowadzi do błędów, a nie jest to przyczyna wystąpienia komunikatu. Odnośnie uszkodzonej karty graficznej, jej awaria może objawiać się różnymi problemami, takimi jak brak obrazu na monitorze, ale nie ma bezpośredniego związku z błędami w pamięci CMOS. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości zasad działania BIOS-u oraz jego interakcji z systemem operacyjnym. Niezrozumienie roli baterii w utrzymywaniu ustawień BIOS-u prowadzi do błędnych wniosków i diagnoz, co może skutkować niepotrzebnymi kosztami i frustracją użytkownika. Kluczową sprawą jest zrozumienie, że CMOS jest bezpośrednio związany z pamięcią, a nie z komponentami takimi jak karta graficzna. W związku z tym najważniejszym wnioskiem jest, że odpowiednie zarządzanie zasobami i ich zrozumienie są fundamentalne dla efektywnego rozwiązywania problemów w komputerach.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie chroni komputer przed niechcianym softwarem pochodzącym z sieci?

A. Program sniffer
B. Program antywirusowy
C. Protokół SSL
D. Protokół HTTPS
Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w zabezpieczaniu komputerów przed niepożądanym oprogramowaniem, takim jak wirusy, trojany czy ransomware. Działa on poprzez skanowanie plików i programów na komputerze oraz monitorowanie aktywności w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką identyfikację i neutralizację zagrożeń. Programy antywirusowe często wykorzystują bazy danych sygnatur wirusów, które są regularnie aktualizowane, aby chronić użytkowników przed nowymi zagrożeniami. Przykładowo, w przypadku zainfekowanego pliku program antywirusowy może zablokować jego uruchomienie, a także usunąć lub kwarantannować zainfekowane pliki. Warto również wspomnieć o dodatkowych funkcjach, takich jak skanowanie w chmurze, które umożliwia szybsze wykrywanie najnowszych zagrożeń, oraz o technologii heurystycznej, która analizuje zachowanie programów, aby znaleźć nieznane wirusy. Stosowanie programów antywirusowych jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa IT, które zalecają wielowarstwowe podejście do ochrony danych.

Pytanie 27

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. budynkowym punktem dystrybucji
B. gniazdem abonenckim
C. centralnym punktem sieci
D. centralnym punktem dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 28

Który z protokołów umożliwia szyfrowanie połączenia?

A. TELNET
B. DHCP
C. DNS
D. SSH
SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem służącym do bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co chroni przed podsłuchiwaniem i innymi formami ataków. SSH jest szeroko stosowany do zdalnego logowania się na serwery oraz do zarządzania systemami operacyjnymi, w szczególności w kontekście administracji serwerami Linux i Unix. Dzięki zastosowaniu silnych algorytmów szyfrujących, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), SSH zapewnia poufność i integralność przesyłanych informacji. Przykładem zastosowania SSH może być zdalne zarządzanie serwerem, gdzie administrator używa komendy 'ssh username@hostname' w celu nawiązania bezpiecznego połączenia. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak RFC 4251 definiują architekturę SSH i zasady jego działania, co czyni go uznawanym standardem w branży IT.

Pytanie 29

Ile adresów IP można wykorzystać do adresowania komputerów w sieci o adresie 192.168.100.0 oraz masce 255.255.255.0?

A. 254
B. 256
C. 255
D. 253
Adres 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 wskazuje na sieć klasy C, w której dostępna przestrzeń adresowa wynosi 256 adresów (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Jednakże, dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.100.255). To oznacza, że w tej sieci możemy efektywnie wykorzystać 254 adresy IP do przydzielenia urządzeniom. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą skonfigurować do 254 komputerów, drukarek, serwerów i innych urządzeń w tej konkretnej podsieci bez obaw o konfl ikty adresowe. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami lokalnymi oraz projektowania ich struktury zgodnie z najlepszymi praktykami, co jest szczególnie istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci i zarządzania zasobami.

Pytanie 30

Wysyłanie żetonu (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. gwiazdy
B. siatki
C. pierścienia
D. magistrali
Przekazywanie żetonu w sieci pierścieniowej to naprawdę ważna sprawa. W takim układzie każdy węzeł łączy się z dwoma innymi i tworzy zamkniętą pętlę. Dzięki temu dane mogą płynąć w określonym kierunku, co redukuje ryzyko kolizji i pozwala na sprawniejszą transmisję. Na przykład, w sieciach lokalnych (LAN) używa się protokołów jak Token Ring, gdzie żeton krąży między węzłami. Tylko ten, kto ma żeton, może wysłać dane, co fajnie zwiększa kontrolę nad dostępem do medium. Plus, taka architektura pozwala lepiej zarządzać pasmem i zmniejszać opóźnienia w przesyłaniu danych. Moim zdaniem, to podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowaniu złożonych sieci komputerowych, gdzie liczy się stabilność i efektywność.

Pytanie 31

Jaki protokół jest stosowany do przesyłania danych w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. LDAP
B. TCP
C. HTTP
D. ARP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym protokołem używanym w warstwie transportowej modelu ISO/OSI. Odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych pomiędzy aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. TCP segmentuje dane na pakiety, które są przesyłane do odbiorcy, a następnie składane w oryginalną formę. Dzięki mechanizmom takim jak kontrola błędów, retransmisja zgubionych pakietów oraz kontrola przepływu, TCP zapewnia, że dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz bez uszkodzeń. Przykłady zastosowania TCP obejmują transfer plików przez FTP, przeglądanie stron internetowych przez HTTP oraz wiele innych aplikacji, które wymagają stabilności i niezawodności połączenia. TCP jest również zgodny ze standardami IETF, co czyni go pierwszorzędnym wyborem dla programistów i administratorów sieci, którzy muszą zapewnić sprawną komunikację w sieciach rozległych i lokalnych.

Pytanie 32

Jakie polecenie powinien zastosować użytkownik systemu Linux, aby wydobyć zawartość archiwum o nazwie dane.tar?

A. gunzip –r dane.tar
B. tar –xvf dane.tar
C. gzip –r dane.tar
D. tar –cvf dane.tar
Polecenie 'tar –xvf dane.tar' jest prawidłowe, ponieważ 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux służącym do archiwizacji i dearchiwizacji plików. Opcje użyte w tym poleceniu mają następujące znaczenie: 'x' oznacza 'ekstrakcję', 'v' to 'verbose', co powoduje, że proces ekstrakcji jest wyświetlany na ekranie (informacje o rozpakowywanych plikach), a 'f' wskazuje, że następny argument to nazwa pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Użycie polecenia 'tar' w takiej formie jest zgodne z dobrymi praktykami, gdyż pozwala na skuteczne wydobycie plików oraz umożliwia użytkownikowi śledzenie postępu operacji. Na przykład, jeśli archiwum zawiera wiele plików, użytkownik może łatwo zobaczyć, które z nich są aktualnie rozpakowywane, co jest szczególnie przydatne w sytuacji, gdy archiwum jest duże lub gdy nawigacja po plikach zajmuje dużo czasu. Dodatkowo, 'tar' obsługuje wiele formatów kompresji, co czyni go elastycznym narzędziem do zarządzania danymi w systemach Linux.

Pytanie 33

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 720
B. 700
C. 710
D. 750
Odpowiedź 700 jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu polecenia chmod g-r z pliku o pierwotnych uprawnieniach 740, usunięto uprawnienie do odczytu dla grupy. Liczby reprezentujące uprawnienia są podzielone na trzy części: pierwsza cyfra dotyczy właściciela, druga grupy, a trzecia innych użytkowników. Uprawnienia 740 oznaczają, że właściciel ma pełne uprawnienia (czyli odczyt, zapis i wykonanie), grupa ma pełny dostęp (odczyt i wykonanie), a inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Po użyciu komendy g-r, grupa traci uprawnienie do odczytu, co zmienia drugą cyfrę na 0. W rezultacie plik ma teraz uprawnienia 700, co oznacza, że tylko właściciel ma pełne uprawnienia (czytanie, zapisywanie i wykonywanie), a grupa oraz inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Dobrą praktyką zarządzania uprawnieniami plików jest dokładne rozumienie i kontrolowanie dostępów dla różnych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 34

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. pulpit zdalny
B. program Ultra VNC
C. program Wireshark
D. program Team Viewer
Program Wireshark nie jest narzędziem do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, lecz aplikacją służącą do analizy ruchu sieciowego. Dzięki Wireshark można przechwytywać i analizować pakiety danych, co jest niezwykle ważne w diagnostyce sieci, identyfikacji problemów oraz w przeprowadzaniu audytów bezpieczeństwa. Zastosowanie tego narzędzia pozwala na dokładne monitorowanie komunikacji w sieci, co może być przydatne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, ale nie w zdalnym zarządzaniu komputerami. Narzędzia do zdalnego zarządzania, takie jak TeamViewer, Ultra VNC czy Pulpit zdalny, umożliwiają kontrolowanie i zarządzanie komputerem, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Użycie Wireshark w kontekście zdalnego dostępu do systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie oferuje on funkcji interakcji z systemem, a jedynie monitorowanie i analizę.

Pytanie 35

Jaką topologię fizyczną sieci ilustruje zamieszczony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Magistrali
B. Gwiazdy
C. Podwójnego pierścienia
D. Pełnej siatki
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych struktur fizycznych stosowanych w sieciach komputerowych. Jej charakterystyczną cechą jest centralne urządzenie, takie jak przełącznik czy koncentrator, do którego podłączone są wszystkie pozostałe urządzenia sieciowe. Każde urządzenie w sieci ma dedykowane połączenie z centralnym węzłem, co pozwala na łatwe zarządzanie przepływem danych i minimalizuje ryzyko kolizji danych. Topologia gwiazdy ułatwia również diagnozowanie problemów sieci, ponieważ awaria jednego łącza lub urządzenia nie wpływa na działanie pozostałej części sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) ze względu na jej efektywność, niezawodność i łatwość skalowania. Dodatkowo, topologia ta wspiera standardy takie jak Ethernet, co czyni ją kompatybilną z szeroką gamą sprzętu sieciowego dostępnego na rynku. Dzięki tym właściwościom jest preferowaną opcją w wielu przedsiębiorstwach i instytucjach, zapewniając stabilne i bezpieczne środowisko pracy dla użytkowników.

Pytanie 36

Które z urządzeń sieciowych funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Modem
B. Koncentrator
C. Karta sieciowa
D. Przełącznik
Koncentrator to takie urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy fizycznej w modelu ISO/OSI. Jego główna rola to przesyłanie sygnału z jednego portu na wszystkie inne porty. Krótko mówiąc, kiedy jeden port dostaje sygnał, to koncentrator go powiela i rozsyła wszędzie, co pozwala różnym urządzeniom w sieci lokalnej na komunikację. Używa się go często w prostych sieciach, gdzie nie potrzebujemy skomplikowanego zarządzania ruchem. Dzięki niskiej cenie, jest to popularne rozwiązanie w małych biurach czy domowych sieciach. Warto jednak pamiętać, że koncentratory działają w trybie półdupleksowym, co oznacza, że jednocześnie mogą wysyłać dane tylko w jedną stronę. To może trochę ograniczać wydajność w większych sieciach. Choć teraz częściej korzysta się z przełączników, koncentratory wciąż mają swoje miejsce w sytuacjach, gdy ważniejsza jest prostota i niskie koszty.

Pytanie 37

Do umożliwienia komunikacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. Koncentrator
B. Modem
C. Punkt dostępowy
D. Router
Router jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi sieciami, w tym sieciami VLAN. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia, która pozwala na segregację ruchu sieciowego w obrębie tej samej fizycznej sieci. Aby dane mogły być wymieniane między różnymi VLAN-ami, konieczne jest użycie routera, który zajmuje się przesyłaniem pakietów danych między tymi odrębnymi segmentami sieci. Router jest w stanie analizować adresy IP oraz inne informacje w nagłówkach pakietów, co pozwala na ich prawidłowe kierowanie. Przykładowo, w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć swoje VLAN-y (np. dział finansowy i IT), router umożliwia tym działom wymianę informacji, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa i segregacji danych. Stosowanie routerów w kontekście VLAN-ów jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu rozbudowanych architektur sieciowych, co podkreśla znaczenie tych urządzeń w zwiększaniu efektywności i bezpieczeństwa komunikacji sieciowej.

Pytanie 38

Karta rozszerzeń przedstawiona na ilustracji może być zainstalowana w komputerze, jeśli na płycie głównej znajduje się przynajmniej jeden dostępny slot

Ilustracja do pytania
A. PCI
B. ISA
C. PCIe
D. AGP
Odpowiedzi takie jak ISA, AGP czy PCIe dotyczą innych standardów magistrali w komputerach. ISA, czyli Industry Standard Architecture, to taki starszy standard, który był popularny zanim wprowadzono PCI. Jego główną wadą była niska przepustowość oraz brak automatycznej konfiguracji, co czyniło go mniej elastycznym niż nowsze rozwiązania. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był stworzony tylko dla kart graficznych. Został zaprojektowany z myślą o szybkim transferze danych między kartą graficzną a procesorem, ale był ograniczony tylko do obsługi grafiki. Później AGP został zastąpiony przez PCIe, który ma większe możliwości. I w końcu PCIe, czyli Peripheral Component Interconnect Express, to nowoczesny standard, który zastąpił PCI. PCIe jest magistralą szeregową, co oznacza, że transfer danych jest znacznie szybszy i bardziej elastyczny w rozbudowie systemu. Jego architektura jest też bardziej wydajna, bo pozwala na dynamiczne przydzielanie pasma. Choć PCIe jest aktualnym standardem, to jego wygląd fizyczny różni się od PCI, dlatego nie pasuje do slotu PCI. Jak widać, odpowiedzi inne niż PCI do pytania się nie nadają, bo albo są przestarzałe, albo mają specjalne zastosowania, które nie odpowiadają temu, co pytanie wymaga.

Pytanie 39

Przy pomocy testów statycznych okablowania można zidentyfikować

A. straty odbiciowe
B. zjawisko tłumienia
C. różnicę opóźnień
D. przerwy w obwodzie
Przerwy w obwodzie są jednym z najważniejszych problemów, które można zdiagnozować za pomocą testów statycznych okablowania. Jednak inne wymienione odpowiedzi, takie jak straty odbiciowe, zjawisko tłumienia i różnica opóźnień, odnoszą się do innych aspektów jakości sygnału, które nie są bezpośrednio związane z diagnostyką przerw. Straty odbiciowe odnoszą się do sytuacji, w której część sygnału jest odbijana z powodu różnicy impedancji na złączach lub w samej strukturze kabla. Zjawisko tłumienia, z kolei, to proces, w którym sygnał traci swoją moc na skutek przesyłu przez kabel, co jest naturalnym zjawiskiem, ale niekoniecznie oznacza przerwę. Różnica opóźnień to problem, który występuje w przypadku, gdy sygnały przesyłane przez różne ścieżki nie docierają do celu w tym samym czasie, co może być wynikiem niejednolitego tłumienia, ale nie jest związane z przerwą w obwodzie. Te koncepcje są istotne dla zrozumienia działania sieci, ale ich diagnostyka wymaga innych metod, takich jak analiza parametrów sygnału w czasie rzeczywistym czy testy dynamiczne, które są bardziej odpowiednie do oceny jakości sygnałów w transmisji.

Pytanie 40

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. element tnący
B. zestaw metalowych narzędzi tnących
C. atrament w żelu
D. farba na bazie rozpuszczalników
Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego w kontekście ploterów solwentowych może prowadzić do wielu problemów, w tym obniżenia jakości druku i zwiększenia kosztów. Głowica tnąca, mimo że jest istotnym elementem w procesie cięcia, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz komponentem, który wykonuje fizyczne cięcie materiałów, takich jak folie lub papier. Wybór zestawu metalowych rylców również nie ma zastosowania w ploterach solwentowych, ponieważ są to narzędzia bardziej związane z innego rodzaju technologiami użytkowymi, jak np. plotery tnące. Atrament żelowy jest przeznaczony do innych typów drukarek, w szczególności tych, które wykorzystują technologię druku atramentowego opartą na wodzie. Często błędem myślowym jest mylenie różnych technologii druku oraz materiałów eksploatacyjnych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu. Warto zaznaczyć, że dobór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych powinien opierać się na znajomości specyfikacji urządzeń oraz wymagań dotyczących jakości i trwałości wydruków. W branży druku wielkoformatowego, znajomość odpowiednich norm i praktyk jest kluczowa dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.