Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 02:49
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 03:02

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. warstwy, grupy ścieżek

B. wypełnienia, grupy ścieżek

C. punkty kontrolne, ścieżki

D. obrys, ścieżki przycinania

Punkty kontrolne oraz ścieżki to kluczowe elementy w grafice wektorowej, które umożliwiają bezpośrednią manipulację kształtem obiektów. Punkty kontrolne są to specyficzne punkty na krawędziach obiektu, które służą do modyfikacji jego kształtu, dzięki czemu można łatwo tworzyć bardziej złożone formy. Ścieżki natomiast to linie, które łączą te punkty kontrolne, definiując granice obiektu. Przykładem zastosowania jest program Adobe Illustrator, w którym poprzez przesuwanie punktów kontrolnych można dynamicznie zmieniać kształt obiektu, co jest istotne w projektowaniu grafiki, ilustracji czy logotypów. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla każdego grafika, ponieważ pozwala na efektywne dostosowanie projektów do wymagań klientów oraz zmieniających się trendów wizualnych. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak SVG (Scalable Vector Graphics) opierają się na tych podstawowych zasadach, umożliwiając tworzenie elastycznych i skalowalnych grafik, które są niezwykle ważne w web designie i aplikacjach mobilnych.

Pytanie 2

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. Eset Nod32

B. WinRar

C. ArtiosCad

D. Audacity

WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 3

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A1

B. B1

C. A2

D. B2

Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.

Pytanie 4

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. RAW

B. PNG

C. TIFF

D. JPEG

Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.

Pytanie 5

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów

B. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe

C. Zwiększyć marginesy do 5 cm

D. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle

Dostosowanie wielkości i kontrastu czcionek do małych ekranów to absolutna podstawa przy projektowaniu publikacji cyfrowych z myślą o urządzeniach mobilnych. Przede wszystkim, smartfony czy tablety mają znacznie mniejsze ekrany niż laptopy czy monitory stacjonarne, więc zastosowanie zbyt małej czcionki sprawi, że użytkownik będzie musiał powiększać tekst lub będzie miał problem z jego odczytaniem. Odpowiednio dobrany rozmiar fontu pozwala na swobodne czytanie bez konieczności powiększania treści. Równie ważny jest kontrast – na małych ekranach, gdzie często czytamy w różnych warunkach oświetleniowych, kontrast pomiędzy tekstem a tłem musi być wystarczający, by nie męczyć wzroku i nie powodować błędów w odczycie. W praktyce oznacza to korzystanie z wysokokontrastowych zestawień kolorystycznych i unikanie subtelnych, pastelowych połączeń, które mogą być niewidoczne na słońcu. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi WCAG oraz dobrymi praktykami UX/UI, które kładą nacisk na dostępność i wygodę użytkownika. Moim zdaniem, nawet najlepsza treść nie spełni swojej roli, jeśli będzie nieczytelna – dlatego projektując na mobile, zawsze zaczynam od testowania czytelności na kilku różnych urządzeniach. Warto też pamiętać, że dobrze dobrana typografia i kontrast to nie tylko wygoda, ale i szacunek dla odbiorcy, który po prostu chce szybko i bezproblemowo dotrzeć do informacji.

Pytanie 6

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. DTP

B. RIP

C. GCR

D. RGB

RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie służące do przetwarzania obrazów rastrowych, które jest kluczowe w procesie wydruku i obróbki grafiki. Jego podstawową funkcją jest konwersja danych wektorowych na obrazy rastrowe, co jest niezbędne w druku cyfrowym oraz w wielu procesach produkcji graficznej. Przykładem zastosowania RIP może być przygotowanie plików do druku w dużych formatach, gdzie jakość odwzorowania kolorów oraz detali ma kluczowe znaczenie. Oprogramowanie to pozwala na optymalizację rozdzielczości, zarządzanie kolorami oraz dostosowywanie ustawień druku, co zapewnia najwyższą jakość końcowego produktu. W branży graficznej standardem są takie systemy, jak Adobe PDF Print Engine, które korzystają z technologii RIP do zapewnienia precyzyjnego odwzorowania kolorów i szczegółów. Ponadto, technologie RIP są często zintegrowane z drukarkami wielkoformatowymi, co pozwala na automatyzację procesu druku oraz zwiększenie efektywności produkcji.

Pytanie 7

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Tagline.

B. Sygnet.

C. Logotyp.

D. Slogan.

Odpowiedź "sygnet" jest prawidłowa, ponieważ sygnet jest graficznym elementem logo, który pełni kluczową rolę w identyfikacji wizualnej marki. Sygnet to symbol, często abstrakcyjny lub reprezentacyjny, który może stać się rozpoznawalnym znakiem towarowym. W kontekście logo, sygnet może być używany samodzielnie, bez towarzyszenia logotypu, co umożliwia łatwe zapamiętanie i identyfikację marki przez konsumentów. Przykłady znanych sygnetów to ikony marek takich jak Apple czy Nike. Sygnety są projektowane z myślą o prostocie i łatwej rozpoznawalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu graficznym. Właściwe stosowanie sygnetów w marketingu i komunikacji wizualnej pomaga budować spójny wizerunek marki i zwiększa jej widoczność na rynku. Z punktu widzenia standardów branżowych, efektywny sygnet powinien być elastyczny, łatwy do reprodukcji w różnych formatach i rozmiarach, co zapewnia jego uniwersalność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 8

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B4

B. B3

C. B2

D. B5

Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 9

Próbny wydruk cyfrowy to

A. cromalin

B. proof

C. ozalid

D. matchprint

Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 10

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 20°

B. 30°

C. 45°

D. 10°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 11

Co należy zrobić, aby zmniejszyć rozmiar pliku PDF bez straty jakości?

A. Zoptymalizować obrazy i czcionki

B. Zmienić tryb kolorów na RGB

C. Zmniejszyć liczbę stron w dokumencie

D. Zmienić rozszerzenie pliku na .zip

Zmiana rozszerzenia pliku na .zip to powszechny błąd myślowy, który polega na przekonaniu, że zmiana rozszerzenia pliku może wpłynąć na jego rozmiar. W rzeczywistości, zmiana rozszerzenia nie zmienia wewnętrznej struktury pliku ani jego zawartości. Plik PDF pozostanie plikiem PDF, a zmiana rozszerzenia mogłaby jedynie wprowadzić zamieszanie, utrudniając jego otwarcie. Podobnie, zmniejszenie liczby stron w dokumencie może wpłynąć na jego rozmiar, ale nie jest to odpowiednie rozwiązanie, gdy zależy nam na zachowaniu pełnej zawartości dokumentu. Ostatecznie, zmiana trybu kolorów na RGB w przypadku plików PDF przeznaczonych do druku może być niewłaściwa, ponieważ standardem w druku jest tryb CMYK. RGB jest bardziej odpowiedni dla publikacji cyfrowych. Jednak sama zmiana trybu koloru niekoniecznie zmniejsza rozmiar pliku, a może nawet prowadzić do nieprzewidywalnych zmian w wyglądzie grafiki podczas drukowania. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, by unikać typowych pułapek związanych z kompresją plików PDF.

Pytanie 12

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Tektura introligatorska 1200 g/m2

B. Papier metalizowany 80 g/m2

C. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2

D. Papier powlekany 120 g/m2

Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 13

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 138 x 198 mm

B. 148 x 208 mm

C. 140 x 200 mm

D. 142 x 202 mm

Poprawna odpowiedź to 140 x 200 mm, co wynika z obliczenia wymiarów netto na podstawie wymiarów brutto i spadów. Wymiary brutto wynoszą 144 mm w szerokości i 204 mm w wysokości. Ponieważ zastosowano spad o 2 mm z każdej strony, należy odjąć 4 mm od szerokości i 4 mm od wysokości. Zatem: \nSzerokość netto: 144 mm - 4 mm = 140 mm \nWysokość netto: 204 mm - 4 mm = 200 mm. \nTo podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie spady są uwzględniane w celu zapewnienia, że grafika lub kolor tła sięgają krawędzi gotowego produktu. Zastosowanie odpowiednich wymiarów netto jest kluczowe w procesie druku, by uniknąć białych krawędzi, co jest istotne dla estetyki finalnego produktu. Praktycznie, wiedza ta ma zastosowanie przy przygotowywaniu plików do druku, gdzie dokładne wymiary są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 14

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 1 + 2

B. 1 + 3

C. 1 + 4

D. 2 + 2

Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 15

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Spektrofotometr.

B. Ekspozytory.

C. Skaner.

D. Kolorymetr.

Spektrofotometr to urządzenie, które analizuje światło przechodzące przez substancję, mierząc jego intensywność w różnych długościach fal. Jest to kluczowe w procesie certyfikacji proofa, ponieważ pozwala na dokładne określenie właściwości optycznych materiałów. Umożliwia to pomiar parametrów takich jak współczynnik odbicia, przepuszczalność oraz barwa, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych, od druku cyfrowego po produkcję farb i lakierów. Przykładem zastosowania spektrofotometru jest certyfikacja kolorów w procesie produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna zgodność kolorystyczna jest niezbędna. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność regularnej kalibracji spektrofotometrów oraz porównywania wyników z ustalonymi standardami, takimi jak ISO 12647, które określają kryteria jakości w druku. Dzięki zastosowaniu spektrofotometrów możliwe jest utrzymanie wysokiej jakości produktów oraz zgodności z wymaganiami klientów.

Pytanie 16

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 150 ÷ 200 dpi

B. 50 ÷ 80 dpi

C. 220 ÷ 300 dpi

D. 70 ÷ 120 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 17

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. rotograwiurową

B. offsetową

C. fleksograficzną

D. tampodrukową

Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.

Pytanie 18

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. kaszerowanie

B. złamywanie

C. rastrowanie

D. łamanie

Odpowiedź 'łamanie' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania materiałów do druku, który obejmuje układ i formatowanie tekstu oraz grafik w odpowiedni sposób. Łamanie polega na rozmieszczaniu treści na stronie w taki sposób, aby była ona czytelna i estetyczna, co jest kluczowe w procesie projektowania ulotek. W praktyce oznacza to wykorzystanie odpowiednich programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie rozmiaru, czcionki oraz układu elementów ilustracyjnych. Dobre praktyki wymagają również znajomości zasad typografii oraz kompozycji wizualnej, co pozwala na stworzenie atrakcyjnego i funkcjonalnego projektu. Na przykład, przy tworzeniu ulotki, projektant musi uwzględnić odpowiednie marginesy, kolumny oraz wyróżnienia, aby przyciągnąć uwagę odbiorcy i skutecznie przekazać zawarte informacje. Zastosowanie procesu łamania zgodnie z obowiązującymi standardami graficznymi zapewnia, że gotowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również łatwy w odbiorze.

Pytanie 19

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 3,0 firety

B. 0,5 fireta

C. 1,0 firet

D. 2,0 firety

Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 20

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. A5

B. B3

C. B4

D. A4

Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 21

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. wersja kopiowa

B. plik PDF

C. diapozytyw

D. negatywna forma

Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 22

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na stronach z wolnymi miejscami.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 23

Wkład skomponowany metodą "składka w składkę" oraz zszyty drutem z okładką, to oprawa

A. zakrywająca

B. specjalna

C. zeszytowa

D. złożona

Odpowiedź 'zeszytowa' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu oprawy, w której wkład skompletowany metodą 'składka w składkę' jest zszyty drutem z okładką. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w produkcji zeszytów i podręczników. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się elastycznością oraz możliwością łatwego otwierania i zamykania, co jest istotne zwłaszcza w kontekście edukacji oraz codziennego użytku. Przykładem zastosowania oprawy zeszytowej mogą być notatniki szkolne, książki do ćwiczeń czy różnego rodzaju publikacje, które wymagają łatwego dostępu do treści. W branży poligraficznej oprawa zeszytowa jest jedną z najczęściej wybieranych metod, ze względu na jej efektywność kosztową oraz praktyczność. Stosując tę metodę, producenci mogą zminimalizować użycie materiałów, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Dobrze wykonana oprawa zeszytowa zapewnia także trwałość i estetykę, co ma znaczenie dla użytkowników. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące oprawy zeszytowej są regulowane przez różne normy branżowe, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego produktu.

Pytanie 24

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. szerokość marginesów wewnętrznych.

B. ilość łamów na kolumnie.

C. wielkość wysunięcia spadu.

D. numer ramki tekstowej.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 25

Ile arkuszy należy przygotować, aby wydrukować 5 000 okładek zeszytów formatu A4, jeśli drukowanie odbywa się na maszynie drukującej formatu B2?

A. 2 500 arkuszy netto formatu A2

B. 2 500 arkuszy netto formatu B2

C. 5 000 arkuszy netto formatu B2

D. 2 500 arkuszy netto formatu A3

Odpowiedź 2, czyli 2 500 arkuszy netto formatu B2, jest poprawna, ponieważ przy wydrukach na maszynie formatu B2 należy obliczyć, ile arkuszy potrzebne jest na wydrukowanie określonej liczby okładek w formacie A4. Rozmiar arkusza A4 wynosi 210 mm x 297 mm, a rozmiar arkusza B2 to 500 mm x 700 mm. Każdy arkusz B2 może pomieścić cztery arkusze A4, ponieważ dwa arkusze A4 mieszczą się w jednym wierszu oraz dwa w kolumnie. Zatem, aby uzyskać 5 000 okładek A4, potrzebujemy 5 000 / 4 = 1 250 arkuszy B2. Jednak, ponieważ pytanie dotyczy arkuszy netto, które uwzględniają straty materiałowe i inne czynniki, powinniśmy pomnożyć tę wartość przez 2, co daje nam 2 500 arkuszy netto. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką w branży poligraficznej, gdzie uwzględnia się także zapas materiału oraz efektywność produkcji.

Pytanie 26

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 250 arkuszy

B. 5 350 arkuszy

C. 5 100 arkuszy

D. 5 500 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 27

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. RGB

B. DTP

C. GCR

D. RIP

Odpowiedź RIP (Raster Image Processor) jest prawidłowa, ponieważ oznacza oprogramowanie odpowiedzialne za przetwarzanie obrazów rastrowych w kontekście druku i publikacji. RIP konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest kluczowe w procesie druku, zwłaszcza w systemach DTP (Desktop Publishing). Oprogramowanie to jest wykorzystywane w profesjonalnych drukarniach i studio graficznych, gdzie wymagane jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali w finalnym produkcie. RIP obsługuje różne profile kolorów i techniki zarządzania barwą, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z RIP, aby zapewnić zgodność z postanowieniami norm ISO dotyczących kolorów i jakości druku. Przykładowo, przy przygotowywaniu plików do druku offsetowego, RIP jest niezbędnym narzędziem, które przekształca dane wektorowe z programów graficznych do formatu rastrowego, eliminując błędy i poprawiając jakość finalnego wydruku.

Pytanie 28

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 50 zł

B. 70 zł

C. 60 zł

D. 40 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 29

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 2400 dpi

B. 1200 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 30

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe Photoshop

B. Microsoft Publisher

C. QuarkXPress

D. Adobe InDesign

Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 31

Jaki format koperty nadaje się do umieszczenia dyplomu A4 bez jego zginania?

A. A5

B. C4

C. A4

D. B5

Wybór niewłaściwego formatu koperty może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście przesyłania ważnych dokumentów. Odpowiedź A4 sugeruje użycie koperty o tym samym formacie, co dokument, co oznacza, że dokument musiałby być składany, co prowadzi do zagnieceń, uszkodzeń oraz ogólnego obniżenia estetyki przesyłki. W profesjonalnej korespondencji zaleca się unikanie składania dokumentów, co jest szczególnie istotne w przypadku dyplomów czy certyfikatów, które powinny być prezentowane w nienaruszonej formie. Odpowiedź A5, będąca mniejszym formatem, również jest nieodpowiednia, ponieważ nie jest w stanie pomieścić dokumentów A4 bez ich złożenia. Z kolei B5, który ma wymiary 176 x 250 mm, również nie zapewni odpowiedniej przestrzeni dla dokumentów A4, co skutkuje koniecznością ich składania. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich wyborów jest brak zrozumienia wymagań dotyczących przechowywania i przesyłania dokumentów oraz nieznajomość standardów wymiarowych. Rezygnacja z używania odpowiednich formatów kopert nie tylko zmniejsza profesjonalizm, ale także może negatywnie wpływać na postrzeganie firmy przez odbiorców. Warto zatem zawsze kierować się zasadami prawidłowego doboru materiałów biurowych, w tym kopert, aby zapewnić jakość i integralność przesyłanych dokumentów.

Pytanie 32

Jakie parametry powinien mieć plik końcowy dla druku offsetowego?

A. 72 dpi, RGB, format JPEG

B. 300 dpi, CMYK, format PDF

C. 200 dpi, CMYK, format TIFF

D. 150 dpi, RGB, format PNG

Plik końcowy do druku offsetowego powinien spełniać określone standardy, aby zapewnić wysoką jakość wydruku. Przede wszystkim rozdzielczość powinna wynosić 300 dpi. Taka wartość zapewnia, że drukowane obrazy będą ostre i szczegółowe, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Kolejnym istotnym parametrem jest przestrzeń barwna. W druku offsetowym stosuje się model barw CMYK, który odpowiada za cztery podstawowe kolory atramentu: cyjan, magenta, żółty i czarny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerokiej gamy kolorów na papierze. Format pliku również ma znaczenie. PDF jest preferowanym formatem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i zachowuje wszystkie istotne elementy, takie jak czcionki czy obrazy, w jednym pliku. Ponadto, PDF jest uniwersalny i kompatybilny z większością systemów przygotowania do druku, co ułatwia proces produkcji. W praktyce, przygotowanie pliku zgodnego z tymi standardami minimalizuje ryzyko problemów technicznych i zapewnia, że końcowy produkt będzie wyglądał dokładnie tak, jak zaplanowano.

Pytanie 33

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. INDD

B. EPS

C. CDR

D. PDF

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 34

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 3 godziny

B. 2 godziny

C. 1 godzinę

D. 4 godziny

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z błędnego zrozumienia tematu dotyczącego wydajności maszyn drukarskich oraz obliczeń związanych z liczbą arkuszy potrzebnych do wydruku folderów A3. Często występujące błędy polegają na pomijaniu kluczowych informacji, takich jak liczba arkuszy przypadająca na jeden folder. W przypadku folderów formatu A3, każdy z nich wymaga dwóch arkuszy, co powinno być uwzględnione w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 2 godziny czy 4 godziny sugerują, że nie uwzględniono prędkości maszyny, która wynosi 10 000 arkuszy na godzinę. Biorąc pod uwagę, że 10 000 folderów wymaga jedynie 20 000 arkuszy, poprawne obliczenie wskazuje, że rzeczywisty czas druku nie przekracza 1 godziny. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce przemysłowej, znajomość takich szczegółowych aspektów jest niezwykle istotna. Niezrozumienie zasady działania maszyn drukarskich oraz ich prędkości może prowadzić do błędnych założeń i nieefektywnego zarządzania czasem produkcji. Kluczowe jest, aby każdy pracownik działu produkcji był dobrze przeszkolony w zakresie wydajności maszyn oraz umiał dokonywać dokładnych obliczeń dotyczących procesów drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. czerwoną

B. żółtą

C. zieloną

D. granatową

Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 36

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 4

B. 16

C. 32

D. 8

Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 37

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 120 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 140 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 7 200 kg

B. 140 kg

C. 560 kg

D. 2 800 kg

Aby obliczyć masę 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0, musimy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza A0. Format A0 ma powierzchnię 1 m2. Następnie, znając gramaturę, możemy obliczyć masę jednego arkusza. Masa jednego arkusza wynosi 280 g, zatem masa 2 000 arkuszy to 2 000 * 280 g = 560 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 560 kg. Przykładowo, w branży poligraficznej, poprawne obliczenia masy materiałów są kluczowe do planowania kosztów produkcji oraz do optymalizacji procesów logistycznych. Warto również pamiętać, że gramatura kartonu wpływa na jego zastosowanie w różnych produktach, od opakowań po materiały reklamowe. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w zakresie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji.

Pytanie 39

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 500 x 707 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 841 x 1189 mm

D. 595 x 841 mm

Format A0 to taki podstawowy rozmiar w systemie ISO 216, co znaczy, że to coś, co definiuje, jak mają wyglądać różne formaty papieru, no i są jeszcze formaty B i C. Wymiary A0 to 841 na 1189 mm, czyli mamy tu prawie 1 metr kwadratowy. Często używa się go do druku plakatów, grafik czy prezentacji, bo ma naprawdę dużo miejsca na różne pomysły i informacje. A0 jest jak taka bazowa wersja dla innych formatów serii A, bo każde kolejne to tak jakby cięcie poprzedniego na pół wzdłuż krótszej krawędzi, co sprawia, że proporcje się zgadzają. Przykładowo A1 ma 594 na 841 mm, a A2 to 420 na 594 mm. W sumie, znajomość tych formatów jest mega ważna dla projektantów, architektów czy marketerów, bo często muszą dostosowywać swoje prace do wymogów druku czy prezentacji. Fajnie też wiedzieć, że te standardy są używane na całym świecie, co ułatwia współpracę i wymianę materiałów między różnymi krajami i branżami.

Pytanie 40

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. konserwacji

B. lokalizacji użytków

C. zalewania

D. tworzenia wyciągów

Wybór odpowiedzi związanych z generowaniem wyciągów, zalewkowaniem oraz rozstawieniem użytków może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu funkcji systemu produkcyjnego. Generowanie wyciągów jest kluczowe dla zbierania i analizy danych produkcyjnych, co pozwala na monitorowanie efektywności procesów oraz identyfikowanie obszarów do poprawy. Nie można zatem zakwalifikować tego procesu jako nieistotnego. Podobnie, zalewkowanie to technika stosowana w wielu branżach, w tym w przemyśle chemicznym oraz spożywczym, mająca na celu zapewnienie odpowiedniej jakości produktów przez optymalizację dozowania surowców. Rozstawienie użytków odnosi się do planowania i organizacji przestrzeni roboczej oraz maszyn, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji i ergonomii stanowisk pracy. Wszystkie te elementy są częścią bardziej skomplikowanego systemu produkcyjnego, gdzie każdy z nich wpływa na jakość i efektywność końcowego produktu. Zrozumienie, że konserwacja, mimo że ważna, nie jest integralną częścią samego procesu produkcyjnego, lecz jedynie elementem wspierającym, jest kluczowe dla właściwego postrzegania funkcji systemów produkcyjnych. W praktyce, niewłaściwe postrzeganie roli jakościowych procesów produkcji może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji w zakresie zarządzania produkcją.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej