Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 29 marca 2025 21:48
  • Data zakończenia: 29 marca 2025 22:10

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Reakcje Maillarda mają miejsce w trakcie wytwarzania

A. sałatek
B. kotletów
C. pulpetów z drobiu
D. ziemniaków gotowanych
Reakcje Maillarda są kluczowe w przetwarzaniu żywności, ale nie są one związane z przygotowaniem surówek ani ziemniaków gotowanych w wodzie. Surówki, które składają się głównie z surowych warzyw, nie przechodzą przez proces obróbki cieplnej, a tym samym nie mogą wytworzyć związków Maillarda. W przypadku ziemniaków gotowanych w wodzie, również brak jest zaawansowanego procesu chemicznego, który zachodzi w wyższych temperaturach, jak to ma miejsce podczas smażenia lub pieczenia. Pulpety drobiowe, choć poddawane są obróbce cieplnej, zazwyczaj są gotowane na parze lub duszone, co również nie sprzyja powstawaniu związków Maillarda. Istotnym błędem myślowym jest zakładanie, że każda forma obróbki cieplnej automatycznie prowadzi do reakcji Maillarda. W rzeczywistości, aby ta reakcja mogła zajść, muszą zostać spełnione konkretne warunki, takie jak odpowiednia temperatura (zwykle powyżej 140°C) oraz obecność cukrów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między różnymi metodami gotowania oraz ich wpływem na smak i teksturę potraw, co jest fundamentalne w gastronomii i kulinariach profesjonalnych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Aby zminimalizować straty składników odżywczych w trakcie krojenia owoców, należy podjąć działania w celu ochrony rozdrobnionych surowców

A. posłodzić od razu po rozdrobnieniu
B. zalać przegotowaną letnią wodą z octem
C. chronić przed dostępem światła i tlenu
D. schłodzić w osłodzonej wodzie z lodem
Ochrona rozdrobnionych owoców przed dostępem światła i tlenu jest kluczowym działaniem, mającym na celu minimalizację strat składników odżywczych. Światło, zwłaszcza promieniowanie UV, może prowadzić do degradacji ważnych witamin, takich jak witamina C, a także do utleniania innych cennych substancji. Z kolei tlen sprzyja procesom utleniania, które są odpowiedzialne za utratę świeżości i jakości owoców. Praktycznym przykładem może być przechowywanie pokrojonych owoców w szczelnych pojemnikach lub ich owinięcie w folię aluminiową, co ogranicza kontakt z powietrzem. Warto również stosować metody takie jak przechowywanie w lodówce, które dodatkowo spowalniają procesy enzymatyczne. W branży gastronomicznej i cateringowej dbałość o jakość składników to standard, który bezpośrednio wpływa na końcowy efekt dań oraz satysfakcję klientów. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad przechowywania, które zachowują wartości odżywcze i organoleptyczne owoców.

Pytanie 4

Podstawą sosu tatarskiego jest sos

A. beszamelowy
B. majonezowy
C. śmietanowy
D. holenderski
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji sosów oraz ich baz. Sosy beszamelowy, śmietanowy i holenderski różnią się zasadniczo od majonezu pod względem składników i metody przygotowania. Sos beszamelowy to sos na bazie masła, mąki i mleka, który jest znany głównie z dań zapiekanych oraz jako baza dla innych sosów, takich jak sos mornay. Z kolei sos śmietanowy jest przygotowywany z użyciem śmietany, co nadaje mu charakterystyczną kremowość, często stosowany jest w potrawach mięsnych i makaronowych. Sos holenderski to emulsja przygotowywana z żółtek jaj, masła i soku z cytryny, typowo serwowany z warzywami lub rybami. W kontekście przygotowywania sosu tatarskiego, ważne jest, aby zrozumieć, że majonez pełni rolę emulsji bazowej, co oznacza, że łączy wodniste składniki z tłuszczem w stabilny sposób. Zastosowanie sosów, które nie są oparte na majonezie, jak wspomniane, prowadziłoby do zupełnie innego smaku oraz tekstury, co może nie spełnić oczekiwań kulinarnych. Takie nieporozumienie może również wynikać z mylenia zastosowań różnych sosów – każdy z nich ma swoje unikalne właściwości i przeznaczenie, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej gastronomii oraz dobrych praktyk kulinarnych.

Pytanie 5

Z jakiego składnika mięsnego należy przygotować potrawkę cielęcą?

A. Combera
B. Schabu
C. Górki
D. Biodrówki
Przygotowanie potrawki cielęcej z schabu jest nieodpowiednie, ponieważ schab pochodzi z innej części tuszy, a jego struktura nie sprzyja długiemu duszeniu. Schab, szczególnie wieprzowy, charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni go bardziej podatnym na wysuszenie w trakcie obróbki termicznej. W kontekście technik kulinarnych, duszenie wymaga mięsa, które ma odpowiednią ilość tkanki łącznej oraz tłuszczu, co pozwala na uzyskanie soczystej i aromatycznej potrawy. Biodrówki, choć są bardziej odpowiednie niż schab, również nie są idealnym rozwiązaniem do potrawki cielęcej, ponieważ ich struktura mięsa jest zbyt mocna i twarda, co obniża jakość końcowego produktu. Z kolei comber, jako element z dolnej części tuszy, ma swoje specyfikacje i zastosowania, ale nie jest preferowany przy przygotowywaniu potrawki cielęcej. Wybór niewłaściwego kawałka mięsa często skutkuje potrawą o nieodpowiedniej konsystencji i smaku, co jest jednym z najczęstszych błędów kulinarnych. Warto zatem zwrócić uwagę na pochodzenie mięsa przy planowaniu potraw, aby spełnić nie tylko walory smakowe, ale również oczekiwania dotyczące tekstury i soczystości potrawy.

Pytanie 6

Jakie świeże owoce, gdy są dodane do galaretek, mogą utrudnić ich stężenie?

A. Czereśnie
B. Gruszki
C. Melony
D. Ananasy
Melony, czereśnie i gruszki to owoce, które nie wykazują działania enzymatycznego wpływającego na proces żelowania. Mimo że mogą być smacznym dodatkiem do galaretek, ich wpływ na proces zestalania jest minimalny lub wręcz zaniedbywalny. Melony, na przykład, zawierają dużo wody, co może nieco wpłynąć na teksturę galaretki, ale nie ma to związku z enzymatycznym rozkładem białek, jak w przypadku ananasów. Czereśnie i gruszki również nie mają takich enzymów, co sprawia, że są powszechnie stosowane w deserach na bazie żelatyny. Niemniej jednak, często występujące nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków, że każdy świeży owoc może mieć negatywny wpływ na galaretki. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych właściwości owoców, które mogą wpływać na proces kulinarny. W kontekście nauki o żywności, ważne jest, aby rozróżniać owoce na podstawie ich składników enzymatycznych i jak te składniki mogą oddziaływać z innymi produktami, w tym żelatyną. Dlatego, podczas przygotowywania potraw wymagających żelatyny, warto sięgać po owoce, które nie zawierają aktywnych enzymów, co pozwoli uniknąć problemów z konsystencją i efektem końcowym.

Pytanie 7

Kasza manna wytwarzana jest z ziaren

A. pszenicy
B. żyta
C. prosa
D. owsa
Ziarna prosa, owsa i żyta nie są używane do produkcji kaszy manny, co jest powszechnym błędnym przekonaniem. Proso, choć jest zbożem, wykazuje zupełnie inne właściwości i strukturę niż pszenica. Kasza z prosa nosi nazwę kaszy jaglanej i ma inny profil odżywczy oraz zastosowanie kulinarne. Z kolei owies wytwarza owsiankę, a jego ziarna są bogate w błonnik, ale nie nadają się do produkcji kaszy manny, ze względu na różnice w składzie chemicznym i sposobie przetwarzania. Żyto, również będące zbożem, służy głównie do wypieku chleba żytniego i nie ma żadnych związków z kaszą manną. Wybór niewłaściwych ziaren jest powszechnym błędem, wynikającym z braku znajomości specyfiki produktów zbożowych. Użytkownicy często mylą różne rodzaje kasz i ich źródła, co prowadzi do nieporozumień w kuchni oraz w planowaniu diety, zamiast korzystać z wiedzy na temat zróżnicowanej bazy surowcowej dostępnej w gastronomii. Kluczem do poprawnego rozumienia różnic między rodzajami zbóż jest znajomość ich właściwości odżywczych oraz odpowiednich zastosowań kulinarnych.

Pytanie 8

Jakie produkty zaliczają się do kategorii węglowodanów?

A. kasza jaglana, jabłka, mąka pszenna
B. kisiel w proszku, cukier puder, marchew
C. mąka pszenna, ziemniaki, miód
D. mąka ziemniaczana, landrynki, banan
Odpowiedź mąka pszenna, ziemniaki, miód jest w porządku, bo wszystkie te produkty dostarczają węglowodanów, które są mega ważne w naszej diecie. Mąka pszenna to zboże, więc ma sporo skrobi, która daje nam energię. Ziemniaki też są dobrze zaopatrzone w skrobię, ale mają w sobie dodatkowo błonnik, witaminy i minerały. Miód z kolei to naturalny produkt, głównie daje nam proste cukry, jak glukoza i fruktoza, które są szybko wchłaniane przez organizm, co daje szybki zastrzyk energii. Jak się myśli o zdrowym odżywianiu, to węglowodany z pełnego ziarna, takie jak mąka pszenna, są polecane, bo mogą zmniejszać ryzyko chorób serca i cukrzycy typu 2. Fajnie jest też pamiętać, że węglowodany powinny stanowić około 45-65% naszego dziennego zapotrzebowania kalorycznego, tak jak mówi Instytut Żywności i Żywienia.

Pytanie 9

Kazeina to białko, które można znaleźć

A. w rybim mięsie
B. w sojowym mleku
C. w drobiu
D. w mleku krowim
Kazeina to główny składnik mleka krowiego i stanowi aż 80% wszystkich białek w tym mleku. To białko ma naprawdę unikalną strukturę, bo potrafi tworzyć miceli, co daje mu wyjątkowe właściwości fizyczne. W przemyśle spożywczym kazeina jest super ważna, zwłaszcza przy produkcji serów, bo jej zdolności koagulacyjne mają kluczowe znaczenie. Poza tym, kazeina to fajne źródło aminokwasów, które są istotne w diecie, zwłaszcza dla sportowców, którzy chcą budować masę mięśniową. Właściwie, sporo osób na diecie wysokobiałkowej sięga po produkty z kazeiną, żeby lepiej regenerować mięśnie i nie czuć głodu między posiłkami. To naprawdę ciekawe, jak coś takiego może nam pomóc w codziennym życiu!

Pytanie 10

Truskawki są klasyfikowane jako owoce

A. pestkowe
B. ziarnkowe
C. jagodowe
D. południowe
Truskawki klasyfikowane są jako owoce jagodowe, co oznacza, że mają określoną strukturę i charakterystyki biologiczne. Owoce jagodowe to rodzaj owoców, które rozwijają się z jednego jajnika i zawierają wiele nasion rozmieszczonych na zewnętrznej powierzchni. Truskawki, chociaż potocznie uznawane za owoce, mają unikalną strukturę, gdzie to, co myślimy o 'owocu', w rzeczywistości jest receptakulum, a nasiona to drobne, twarde elementy, które znajdziemy na ich powierzchni. Dzięki tej klasyfikacji możemy lepiej zrozumieć różnorodność owoców i ich zastosowania w kuchni oraz przemyśle spożywczym. Owoce jagodowe, takie jak truskawki, są bogate w witaminy, minerały oraz antyoksydanty, co czyni je doskonałym wyborem w diecie. Przykładowo, truskawki mogą być używane w deserach, koktajlach, a także jako dodatki do sałatek, co podkreśla ich wszechstronność kulinarną i wartości odżywcze.

Pytanie 11

Której czynności brakuje w przedstawionym sposobie wykonania befsztyka tatarskiego?

Sposób wykonania befsztyka tatarskiego
Polędwicę wołową umyć, oczyścić z błon, posiekać.
Doprawić solą, pieprzem, papryką i dokładnie wyrobić.
Uformować okrągły befsztyk grubości 3 cm.
?
Cebulę, korniszony, grzyby marynowane pokroić w drobną kostkę.
Wokół befsztyka ułożyć dodatki, skropić olejem.
Podawać z surowym żółtkiem.

A. Udusić w sosie własnym, ułożyć na środku talerza.
B. Ułożyć na środku talerza, skropić olejem i wygładzić.
C. Smażyć w głębokim tłuszczu, ułożyć na środku talerza.
D. Smażyć krótko z obu stron, ułożyć na środku talerza.
Befsztyk tatarski jest daniem, które wymaga szczególnego podejścia do obróbki surowego mięsa. W kontekście przygotowania befsztyka tatarskiego kluczowe jest, aby mięso było świeże i odpowiednio przygotowane. Właściwa procedura polega na ułożeniu surowego mięsa na talerzu, co pozwala na zachowanie jego kształtu oraz naturalnych soków. Skropienie olejem nie tylko nadaje potrawie smaku, ale także wspomaga proces emulsji, co może podnieść walory smakowe. Wygładzenie mięsa na talerzu wpływa na estetykę serwowania, co ma znaczenie zarówno w gastronomii domowej, jak i profesjonalnej. Stosowanie wysokiej jakości oleju, takiego jak oliwa z oliwek, wpisuje się w standardy wysokiej kuchni i podnosi walory sensoryczne dania. Dobrym przykładem może być podanie befsztyka tatarskiego z dodatkiem świeżych przypraw, takich jak natka pietruszki czy szczypiorek, co wzbogaca zarówno smak, jak i wizualny aspekt potrawy.

Pytanie 12

Ile porcji napoju można uzyskać z 8 opakowań soku, z których każde ma pojemność 1,5 l, jeżeli do przygotowania 1 porcji napoju potrzeba 200 ml soku?

A. 45 porcji
B. 16 porcji
C. 75 porcji
D. 60 porcji
Aby obliczyć liczbę porcji napoju, które można uzyskać z 8 opakowań soku o pojemności 1,5 l każde, należy najpierw obliczyć łączną objętość soku, co daje 8 opakowań x 1,5 l = 12 l soku. Następnie przekształcamy litry na mililitry, co daje 12 l x 1000 ml/l = 12000 ml soku. Skoro każda porcja napoju wymaga 200 ml soku, dzielimy całkowitą objętość soku przez objętość jednej porcji: 12000 ml / 200 ml/porcję = 60 porcji. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być przygotowanie napojów na dużą imprezę, gdzie dokładne obliczenia pozwalają w odpowiedni sposób zarządzać zapasami i uniknąć marnowania materiałów. W branży gastronomicznej, właściwe kalkulacje są kluczowe, aby zapewnić satysfakcję klientów oraz rentowność operacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto mieć plan awaryjny, na przykład dodatkowe zapasy, aby być przygotowanym na większe zapotrzebowanie.

Pytanie 13

Medalion jest daniem

A. z karczocha
B. z bakłażana
C. z selera
D. z mięsa
Medalion to potrawa, która zazwyczaj jest wykonana z mięsa, często wołowego lub wieprzowego, i charakteryzuje się odpowiednią grubością oraz starannym przygotowaniem. W kuchni, medaliony są często podawane jako danie główne i mogą być przygotowywane na różne sposoby, w tym smażone, grillowane czy pieczone. Podczas przygotowywania medalionów istotne jest, aby mięso miało odpowiednią teksturę i było odpowiednio przyprawione. Przykładowo, medaliony wołowe mogą być podawane z sosem pieprzowym lub grzybowym, co podkreśla ich smak. Dobre praktyki kulinarne zalecają wykorzystanie świeżych składników oraz odpowiednią obróbkę cieplną, aby zachować soczystość i smak mięsa. Medaliony są także popularne w fine dining, gdzie ich estetyka i prezentacja są równie istotne jak smak, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie klasyfikacji potraw w kontekście gastronomii.

Pytanie 14

Przy sporządzaniu konfitur owoce powinny być

A. gotowane w syropie cukrowym
B. zmrożone i zagęszczone
C. oczyszczone i odparowane
D. odparowane pod ciśnieniem
Przetarcie i odparowanie owoców to metody, które nie są odpowiednie do przygotowywania konfitur. Choć przetarcie może być użyteczne w przypadku niektórych przetworów, takich jak dżemy, które nie wymagają całych kawałków owoców, to jednak w kontekście konfitur, gdzie kluczowe jest zachowanie struktury owoców, jest to metoda niewłaściwa. Odparowanie pod ciśnieniem, mimo że może być stosowane do szybkiego przetwarzania żywności, nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwinięcia się smaku i aromatu owoców, które są podstawą konfitur. Z kolei zamrażanie owoców i ich późniejsze zagęszczanie nie prowadzi do uzyskania pożądanej tekstury i smaku konfitur; zamrożone owoce tracą część swoich właściwości sensorycznych oraz nie zachowują odpowiedniej konsystencji po rozmrożeniu. Ważne jest, aby pamiętać, że konfitura to specyficzny produkt, którego jakość opiera się na relacji między owocami, cukrem i procesem gotowania. Nieprzemyślane podejście do przygotowania konfitur może prowadzić do nieatrakcyjnych rezultatów, takich jak zbyt wodnista konsystencja, brak intensywności smaku czy też problemy z trwałością produktu. Dlatego kluczowe jest stosowanie sprawdzonych metod, które bazują na tradycyjnych przepisach i praktykach, aby uzyskać produkt o wysokiej jakości.

Pytanie 15

Oblicz koszt kieliszka likieru kawowego o pojemności 50 ml. Cena zakupu netto butelki likieru o pojemności 0,5 l wynosi 36,00 zł. Marża na alkoholowe napoje w tym lokalu to 150%, a VAT to 22% (zaokrąglij cenę do pełnych złotych).

A. 11,00 zł
B. 15,00 zł
C. 13,00 zł
D. 10,00 zł
Aby obliczyć cenę kieliszka likieru kawowego o pojemności 50 ml, należy najpierw określić cenę jednostkową likieru. Butelka o pojemności 0,5 l (500 ml) kosztuje 36,00 zł netto. Dzięki temu możemy policzyć cenę za 1 ml, dzieląc 36,00 zł przez 500 ml, co daje 0,072 zł za 1 ml. Następnie mnożymy tę wartość przez 50 ml, co daje 3,60 zł. W tym momencie musimy uwzględnić marżę, która wynosi 150%. Oznacza to, że cena sprzedaży brutto wynosi 3,60 zł + 150% z tej kwoty, co daje 9,00 zł. Ponadto, musimy doliczyć VAT w wysokości 22%, który obliczamy na podstawie ceny netto. Cena netto po dodaniu marży to 9,00 zł, więc VAT wynosi 1,98 zł (9,00 zł * 0,22). Końcowa cena brutto wynosi zatem 10,98 zł, a po zaokrągleniu do pełnych złotych otrzymujemy 11,00 zł. Takie wyliczenia są zgodne z branżowymi standardami dotyczącymi obliczeń cenowych, które uwzględniają marże i podatki.

Pytanie 16

Pierwsza pomoc dla osoby, która doznała zatrucia tlenkiem węgla, powinna przede wszystkim polegać na

A. podaniu poszkodowanemu zimnego napoju
B. oczyszczeniu jamy ustnej poszkodowanego z wydzieliny
C. zapewnieniu poszkodowanemu dostępu świeżego powietrza
D. ułożeniu poszkodowanego w pozycji bezpiecznej
Zapewnienie poszkodowanemu dostępu świeżego powietrza jest kluczowym krokiem w przypadku zatrucia tlenkiem węgla, ponieważ ten gaz jest bezbarwny i bezwonny, a jego obecność w organizmie prowadzi do poważnych uszkodzeń zdrowotnych, w tym do hipoksji. Tlenek węgla łączy się z hemoglobiną w krwiobiegu, co uniemożliwia transport tlenu do komórek ciała. W pierwszej kolejności należy usunąć osobę z obszaru, w którym stężenie tlenku węgla jest wysokie, a następnie dostarczyć jej świeże powietrze, aby wspomóc proces wypierania gazu z organizmu. W praktyce, jeśli to możliwe, poszkodowany powinien być przeniesiony na zewnątrz lub do dobrze wentylowanego pomieszczenia. W sytuacjach awaryjnych, takich jak zatrucie tlenkiem węgla, szybkie działanie może uratować życie, dlatego znajomość procedur pierwszej pomocy jest niezbędna. Rekomendacje dotyczące postępowania w przypadku zatrucia tlenkiem węgla można znaleźć w wytycznych organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, takich jak OSHA i WHO.

Pytanie 17

Ciasta parzone uzyskują swoją objętość dzięki działaniu

A. piany z białek
B. pary wodnej
C. proszku do pieczenia
D. sody oczyszczonej
Soda oczyszczona, piana z białek oraz proszek do pieczenia to składniki, które mogą być używane do spulchniania ciast, jednak mechanizmy ich działania różnią się od tego, co zachodzi w przypadku ciast parzonych. Soda oczyszczona to związek chemiczny, który w reakcji z kwasami uwalnia dwutlenek węgla, co powoduje wzrost objętości ciasta. Choć efekty są podobne, to soda nie jest stosowana w ciastach parzonych, ponieważ proces ich przygotowania opiera się na wykorzystaniu pary wodnej, a nie reakcji chemicznych. Piana z białek, z kolei, jest stosowana w wielu ciastach do nadania im lekkości poprzez wprowadzanie powietrza do masy, jednak nie jest to technika charakterystyczna dla ciast parzonych. Z kolei proszek do pieczenia jest mieszanką, która również wytwarza dwutlenek węgla, ale w kontekście ciast parzonych nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ wymaga innych warunków przygotowania. Typowym błędem jest mylenie różnych metod spulchniania ciast i stosowanie ich zamiennie bez zrozumienia, jak działają poszczególne składniki. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę każdej metody, aby uzyskać pożądane efekty końcowe w pieczeniu.

Pytanie 18

Jaką wartość energetyczną ma 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą, jeśli zawiera 13 g białka, 13 g tłuszczu oraz 32 g węglowodanów?

A. 297 kcal
B. 232 kcal
C. 457 kcal
D. 362 kcal
Wartość energetyczna 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą wynosi 297 kcal. Aby obliczyć całkowitą wartość energetyczną, należy uwzględnić ilość białka, tłuszczu oraz węglowodanów, które są głównymi składnikami odżywczymi. Białko dostarcza 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany 4 kcal na gram. W przypadku pizzy mamy 13 g białka, co daje 52 kcal, 13 g tłuszczu, co przekłada się na 117 kcal oraz 32 g węglowodanów, co generuje 128 kcal. Zsumowanie tych wartości: 52 + 117 + 128 = 297 kcal. Obliczanie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla osób dbających o dietę oraz dla specjalistów zajmujących się żywieniem, ponieważ pozwala na lepsze planowanie posiłków i kontrolę kaloryczności diety. W praktyce, znajomość wartości energetycznej żywności jest niezbędna w dietetyce oraz w branży gastronomicznej, aby móc dostosować oferty do potrzeb klientów.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Krem przygotowany z ubitej śmietany powinien być przechowywany w temperaturze 6 °C i przez maksymalnie

A. 12 godzin
B. 24 godziny
C. 18 godzin
D. 6 godzin
Odpowiedź, że krem z ubitej śmietanki najlepiej przechowywać w 6 °C i nie dłużej niż 6 godzin, jest jak najbardziej w porządku. Krem jest dość tłusty i ma sporo białka, przez co łatwo mogą się w nim rozwijać różne mikroorganizmy, w tym niechciane bakterie. Dlatego tak ważne jest, żeby dbać o odpowiednią temperaturę, bo to pomaga zachować świeżość i bezpieczeństwo spożywania. W praktyce dobrze jest trzymać go w zamkniętym pojemniku, żeby ograniczyć kontakt z powietrzem. To pomaga uniknąć utleniania, co może pogorszyć jego jakość. Zgadzam się z tym, co mówią normy HACCP, które dotyczą bezpieczeństwa żywności. Nie warto przekraczać tego czasu, bo może to wpłynąć na smak i zapach kremu. I pamiętaj, że najlepiej używać kremu zaraz po ubiciu, a resztki spróbować schować jak najszybciej. Tak więc 6 godzin to naprawdę dobry czas, by mieć pewność, że wszystko będzie w porządku.

Pytanie 21

Zgodnie z zaleceniami HACCP w obszarze produkcji brudnej w zakładzie gastronomicznym przeprowadza się

A. przygotowanie wstępne surowców
B. dzielenie potraw na porcje
C. codzienne magazynowanie półproduktów
D. podawanie napojów oraz kanapek
Obróbka wstępna surowców w strefie produkcji brudnej to kluczowy element systemu HACCP, ponieważ ma na celu zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia produktów spożywczych. W tej strefie przygotowuje się surowce, które następnie będą poddawane dalszej obróbce w strefach czystych. Proces ten obejmuje takie czynności jak mycie, krojenie, czy też marznienie surowców, które są niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości potraw. Przykładem może być umycie warzyw przed ich dalszym przetwarzaniem w celu usunięcia zanieczyszczeń biologicznych i chemicznych. Dobre praktyki branżowe w zakresie HACCP wskazują, że wszystkie urządzenia oraz powierzchnie robocze w strefie brudnej powinny być regularnie dezynfekowane, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się drobnoustrojów. Opanowanie procedur związanych z obróbką wstępną surowców jest niezbędne dla osób pracujących w gastronomii, ponieważ pozwala to na utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, prawidłowe praktyki w tym zakresie przyczyniają się do efektywności operacyjnej całego zakładu gastronomicznego.

Pytanie 22

Potrawy takie jak zupa żółwiowa, ogonowa, pudding oraz zapiekanka "pie" są typowe dla kuchni

A. arabskiej
B. chińskiej
C. greckiej
D. angielskiej
Odpowiedzi wskazujące na kuchnię grecką, chińską oraz arabską są niepoprawne, ponieważ potrawy wymienione w pytaniu mają głęboko zakorzenioną tradycję w kuchni angielskiej. Kuchnia grecka jest znana z dań takich jak souvlaki czy tzatziki, które opierają się na świeżych składnikach, ziołach i oliwie z oliwek, a nie na potrawach takich jak zupa żółwiowa czy zapiekanka 'pie'. Podobnie, kuchnia chińska charakteryzuje się różnorodnością składników oraz technik, takich jak smażenie czy gotowanie na parze, z potrawami jak dim sum czy kurczak w sosie słodko-kwaśnym, które są całkowicie odmienne od angielskich specjałów. Z kolei kuchnia arabska, bogata w przyprawy i techniki grillowania, oferuje potrawy takie jak kebab czy hummus. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że potrawy z jednej kultury mogą być łatwo przypisane do innej na podstawie jedynie ich nazwy czy wyglądu. Ważne jest, aby przy ocenie kuchni uwzględniać kontekst kulturowy, historyczny oraz regionalny, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności i unikalności każdej z nich.

Pytanie 23

Pracownik jednostki zajmującej się żywieniem zbiorowym doświadczył porażenia prądem. Co powinno być zrobione w pierwszej kolejności?

A. podać poszkodowanemu środki uspokajające
B. przerwać kontakt poszkodowanego z prądem
C. zadzwonić po pogotowie ratunkowe dla poszkodowanego
D. wykonać poszkodowanemu sztuczne oddychanie
Przerwanie kontaktu poszkodowanego z prądem jest kluczowym krokiem w przypadku porażenia elektrycznego. To działanie ma na celu przede wszystkim ochronę życia poszkodowanego oraz minimalizowanie ryzyka poważnych obrażeń. W praktyce oznacza to, że należy wyłączyć źródło prądu, co można zrobić przez odłączenie urządzenia, wyłączenie bezpiecznika lub wyjęcie wtyczki z gniazdka (jeśli to możliwe i bezpieczne). Należy jednak pamiętać, aby nie dotykać poszkodowanego bezpośrednio, jeżeli jest on wciąż w kontakcie z prądem, ponieważ może to skutkować także porażeniem osoby ratującej. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak porażenie prądem, niezbędne jest również wezwanie służb medycznych. Przykładem może być sytuacja, gdy osoba pracująca z urządzeniami elektrycznymi, takimi jak miksery przemysłowe, nieprzypadkowo dotyka odsłoniętych przewodów, co prowadzi do porażenia. W takich okolicznościach, opanowanie sytuacji poprzez przerwanie kontaktu z prądem jest niezbędne i powinno być pierwszym krokiem, zgodnie z procedurami bezpieczeństwa w pracy.

Pytanie 24

Jakie dania powinny być serwowane jednoporcjowo na talerzu z daniem głównym?

A. Sztuka mięsa w sosie chrzanowym, kasza jaglana, sałatka z czerwonej kapusty
B. Sznycel ministerski, ziemniaki purée, fasolka szparagowa z wody
C. Kotlet schabowy, ziemniaki z wody, mizeria
D. Pulpety w sosie koperkowym, ryż, sałatka z buraków
Odpowiedź "Sznycel ministerski, ziemniaki purée, fasolka szparagowa z wody" jest prawidłowa, ponieważ zestaw ten spełnia kryteria podawania dań jednoporcjowych na talerzu w kontekście serwowania dań zasadniczych. Sznycel ministerski to klasyczne danie, które wymaga odpowiedniej prezentacji oraz podania w zrównoważony sposób. Ziemniaki purée zapewniają kremową konsystencję, która doskonale komponuje się z mięsem, natomiast fasolka szparagowa dodaje świeżości i koloru, co jest zgodne z zasadami estetyki kulinarnej. W dobrych praktykach gastronomicznych zaleca się, aby serwowane dania na talerzu były zróżnicowane pod względem tekstury i smaku, co ma na celu zwiększenie przyjemności z posiłku. Dodatkowo, odpowiednie układanie potraw na talerzu wpływa na jego atrakcyjność wizualną, co jest kluczowe w branży gastronomicznej. Takie podejście przyczynia się do ogólnego doświadczenia kulinarnego gości, co jest niezwykle istotne w restauracjach. Wiedza na temat komponowania dań oraz ich prezentacji jest niezbędna dla każdego profesjonalnego kucharza, a praktyka ta jest wspierana przez różne kursy i szkolenia w zakresie sztuki kulinarnej.

Pytanie 25

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Gotowanie
B. Duszenie
C. Grillowanie
D. Smażenie
Duszenie, smażenie i grillowanie to techniki obróbki termicznej, które różnią się znacznie od gotowania, zarówno pod względem technologicznym, jak i wpływu na cechy organoleptyczne mięsa. Duszenie polega na długotrwałym gotowaniu w niewielkiej ilości płynu, co może prowadzić do intensywnego wydobycia aromatów z mięsa, ale nie zapewnia takiej samej konsystencji i delikatności, jak gotowanie w dużej objętości płynu. Smażenie natomiast, choć popularne, często wiąże się z utratą wilgotności mięsa, a wysoka temperatura może prowadzić do wysuszenia i zniekształcenia smaku. Grillowanie, z drugiej strony, nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, ale wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania i przypalenia zewnętrznej warstwy mięsa, co może skutkować twardością wewnętrznej części. W praktyce, te techniki mogą być stosowane w kombinacji, jednak w kontekście przygotowywania sztuki mięsa, gotowanie zostaje uznane za najbardziej efektywne i korzystne dla zachowania struktury oraz smakowitości produktu. Warto zrozumieć, że dobór odpowiedniej techniki obróbki wpływa nie tylko na smak, ale również na wartość odżywczą i bezpieczeństwo spożycia, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jaką potrawę może przygotować kucharz, korzystając z następujących składników: polędwica wołowa, smalec, cebula, koncentrat pomidorowy, śmietana, mąka pszenna, woda, przyprawy?

A. Boeuf Strogonow
B. Polędwica po angielsku
C. Sztufada wołowa
D. Rolada nadziewana
Jak spojrzymy na inne opcje, to łatwo zobaczyć, czemu niektóre z nich nie są poprawne. Sztufada wołowa to długie duszenie mięsa w sosie, a to w ogóle nie pasuje do sposobu robienia Boeuf Strogonow, które stawia na szybkie smażenie na dużym ogniu i krótkie duszenie. Polędwica po angielsku to inna bajka - tu chodzi o zachowanie soków i smaku przez pieczenie, co też nie pasuje do Boeuf Strogonow, gdzie mięso kroi się na paski i smaży. A rolada nadziewana, chociaż może używać polędwicy, to nie ma nic wspólnego z tymi składnikami, które są typowe dla Boeuf Strogonow. Ta potrawa wymaga innej technologii przyrządzania, co jest bardziej skomplikowane, bo chodzi o nadziewanie i formowanie mięsa, a to jest sprzeczne z prostotą Boeuf Strogonow. Ważne, żeby przy wyborze potrawy myśleć nie tylko o składnikach, ale też o sposobie ich przygotowania i tradycjach kulinarnych, to pozwala uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 28

Pracownik obsługujący kuter doznał porażenia prądem i stracił przytomność. Co powinno być wykonane w pierwszej kolejności?

A. wykonać sztuczne oddychanie u pracownika
B. zatelefonować po pomoc medyczną
C. odciąć zasilanie prądu do kutra
D. przywrócić świadomość pracownika zimną wodą
Odpowiedź odcięcia dopływu prądu do kutra jest nie tylko poprawna, ale także kluczowa w sytuacji, gdy pracownik został porażony prądem. W pierwszej kolejności należy zneutralizować źródło zagrożenia, aby zapobiec dalszym obrażeniom oraz umożliwić bezpieczne udzielenie pomocy poszkodowanemu. W praktyce oznacza to użycie wyłączników awaryjnych lub bezpieczników, które należy aktywować w sytuacjach zagrożenia. Standardy BHP oraz procedury zarządzania kryzysowego w pracy na morzu i w przemyśle stawiają bezpieczeństwo na pierwszym miejscu, co obejmuje natychmiastowe działanie w celu zapobiegania dalszym wypadkom. Przykładem może być sytuacja na kutrze rybackim, gdzie niezabezpieczone źródła prądu mogą prowadzić do tragicznych skutków. Właściwe szkolenie pracowników w zakresie postępowania w przypadku porażenia prądem, w tym znajomość schematów zasilania i lokalizacji wyłączników, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 29

Smalec nie ulegnie jełczeniu, jeśli będzie przechowywany

A. bez opakowania.
B. w wysokiej wilgotności.
C. bez dostępu światła.
D. w wysokiej temperaturze.
Przechowywanie smalcu w wysokiej temperaturze prowadzi do szybszego zachodzenia reakcji chemicznych, w tym jełczenia. Wysoka temperatura sprzyja rozkładowi kwasów tłuszczowych, co skutkuje powstawaniem nieprzyjemnych zapachów i smaków. Wiele osób może błędnie sądzić, że podgrzewanie smalcu w celu przechowywania go dłużej jest korzystne, jednak długotrwałe narażenie na wysokie temperatury tylko przyspiesza proces jego degradacji. Przechowywanie bez dostępu światła również jest nieodpowiednie, gdyż pomimo braku utleniania, inne czynniki mogą wpływać na jakość produktu. Ponadto, trzymanie smalcu bez opakowania naraża go na zanieczyszczenia oraz działanie tlenu, co również przyspiesza jełczenie. Wysoka wilgotność może prowadzić do rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, które także wpływają na jakość. Kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie produktów spożywczych wymaga ścisłych standardów, by uniknąć utraty nie tylko walorów smakowych, ale również wartości odżywczych i bezpieczeństwa żywności. Właściwe praktyki, takie jak używanie szczelnych pojemników w chłodnym, ciemnym miejscu, są niezbędne do zapewnienia długoterminowej świeżości smalcu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 9,50 zł
B. 9,00 zł
C. 10,00 zł
D. 10,50 zł
Aby obliczyć jednostkowy koszt obiadu z uwzględnieniem 5% ryczałtu na przyprawy, najpierw musimy ustalić całkowity koszt przygotowania 60 obiadów. Koszt ten wynosi 600,00 zł. Aby obliczyć koszt jednostkowy obiadu, dzielimy całkowity koszt przez liczbę obiadów: 600,00 zł / 60 = 10,00 zł. Następnie dodajemy 5% ryczałtu na przyprawy do tej kwoty. 5% z 10,00 zł to 0,50 zł, co daje nam dodatkowy koszt przy każdym obiedzie. W związku z tym jednostkowy koszt obiadu z ryczałtem wynosi 10,00 zł + 0,50 zł = 10,50 zł. Taki sposób kalkulacji jest powszechnie stosowany w gastronomii, gdzie koszty związane z dodatkami są często uwzględniane w cenie jednostkowej. Dzięki temu można lepiej zarządzać budżetem oraz bardziej precyzyjnie określać ceny dań, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 32

Deser tiramisu powinien być przygotowywany z sera

A. mascarpone
B. twarogowego
C. mozarella
D. ricotta
Tiramisu to klasyczny włoski deser, który tradycyjnie przygotowuje się z zastosowaniem sera mascarpone. Mascarpone, będący kremowym serem o wysokiej zawartości tłuszczu, zapewnia nie tylko odpowiednią konsystencję, ale także charakterystyczny, delikatny smak. Jego unikalna tekstura sprawia, że deser jest lekki i puszysty, co jest kluczowe w uzyskaniu pożądanej struktury tiramisu. Warto zauważyć, że mascarpone jest składnikiem, który wyróżnia tiramisu spośród innych deserów. W praktyce, aby przygotować tiramisu, często łączy się mascarpone z jajkami i cukrem, tworząc aksamitny krem, który następnie nakłada się na nasączone kawą biszkopty. Taki sposób przygotowania jest zgodny z włoską tradycją i najlepszymi praktykami kulinarnej sztuki, które podkreślają znaczenie jakości składników i techniki wykonania. Użycie mascarpone w tiramisu jest zatem nie tylko zgodne z tradycją, ale także zapewnia optymalne walory smakowe.

Pytanie 33

Kawior serwuje się jako

A. przystawkę kuchni rosyjskiej
B. słodki wyrób kuchni włoskiej
C. napój kuchni bałkańskiej
D. zupę kuchni węgierskiej
Podczas analizy odpowiedzi, które nie zostały uznane za poprawne, warto zauważyć, że koncepcje podane w tych odpowiedziach są mylące w kontekście gastronomicznym. Kawior, jako przysmak, nie jest typowym składnikiem zup, co można zaobserwować w odpowiedzi dotyczącej zupy kuchni węgierskiej. Węgierska kuchnia znana jest z użycia bogatych przypraw, mięs oraz warzyw, a nie z drobnych, delikatnych przysmaków jak kawior. Ponadto, zupa to potrawa gotowana, natomiast kawior serwowany jest na zimno, co podkreśla jego charakter jako zakąski, a nie dania głównego. Odpowiedź dotycząca deseru kuchni włoskiej również jest nieprawidłowa, ponieważ włoska tradycja kulinarna skupia się na słodkich daniach, takich jak tiramisu czy panna cotta, które są diametralnie różne od charakterystyki kawioru. Wreszcie, pomysł, że kawior miałby być napojem kuchni bałkańskiej, jest całkowicie mylny. Napój zazwyczaj jest płynny i nie ma związku z tradycyjnym podawaniem kawioru. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości specyfiki poszczególnych kuchni oraz niepoprawnego łączenia elementów gastronomicznych. Wyjątkowo ważne jest zrozumienie kulturowych i kulinarnych kontekstów, aby unikać takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 34

Kluczowym elementem w procesie przygotowywania mleczka waniliowego jest

A. nieodpowiednia receptura
B. mierzenie składników
C. podgrzewanie mleka
D. wsypanie jajek do mleka
Niewłaściwa receptura nie jest krytycznym punktem kontroli w procesie sporządzania mleczka waniliowego, ponieważ choć receptura ma fundamentalne znaczenie dla osiągnięcia pożądanych rezultatów, to sam proces dodania jaj do mleka jest bardziej kluczowy z perspektywy technicznej. Receptura stanowi jedynie wytyczne, które można dostosować w zależności od specyficznych wymagań produkcji lub preferencji smakowych. Gotowanie mleka jest istotnym krokiem, ale nie jest krytycznym punktem kontroli, ponieważ jego temperatura i czas gotowania mogą być dostosowane, a jedynie właściwe wprowadzenie składników, takich jak jaja, ma bezpośredni wpływ na teksturę i smak. Z kolei odmierzanie składników, choć ważne dla utrzymania stałości receptury, nie wpływa w tak istotny sposób na jakość końcowego produktu jak prawidłowe dodanie jaj. W praktyce, wiele osób może uważać, że samo gotowanie mleka lub odmierzanie składników to wystarczające kroki, aby uzyskać wysokiej jakości mleczko waniliowe, jednak to właśnie technika łączenia jaj z mlekiem oraz ich wpływ na emulsję i konsystencję są kluczowe dla sukcesu całego procesu. Brak zrozumienia tej dynamiki może prowadzić do wyrobów o nieodpowiedniej strukturze, co obniża ich walory organoleptyczne.

Pytanie 35

Do przetworów konserwowanych za pomocą cukru należy zaliczyć

A. powidła i soki
B. konfitury i syropy
C. dżemy i nektary
D. miody i kompoty
Konfitury i syropy to świetny przykład przetworów, które są robione z cukrem. Jak powstają konfitury? No, są z owoców i dużej ilości cukru, co sprawia, że stają się gęste i słodkie. Zachowują przy tym smak owoców, a nawet ich wartości odżywcze. Cukier nie tylko dodaje słodyczy, ale też działa jak konserwant, co hamuje rozwój bakterii. Z kolei syropy są bardziej płynne i mogą być fajnym dodatkiem do napojów czy deserów. Oba te przetwory są bardzo popularne i używa się ich nie tylko w domach, ale też w przemyśle, na przykład w produkcji słodyczy czy napojów. Żeby dobrze zrobić konfitury i syropy, trzeba trzymać się przepisu, odpowiednio sterylizować słoiki i wybierać dobre składniki. To wszystko wpływa na trwałość i smak gotowego produktu.

Pytanie 36

Szybkie zanurzenie surowca w wrzącej wodzie lub gorącej parze w celu zneutralizowania enzymów i ułatwienia usunięcia skórki, to

A. blanszowanie
B. dojrzewanie
C. szpikowanie
D. peklowanie
Blanszowanie to proces kulinarny, który polega na krótkotrwałym zanurzeniu surowca w wrzącej wodzie lub gorącej parze, co ma na celu inaktywację enzymów oraz ułatwienie usuwania skórki. Proces ten jest kluczowy w przygotowywaniu wielu warzyw i owoców do dalszej obróbki, ponieważ enzymy mogą powodować pogorszenie jakości produktu i jego smak. Przykładowo, blanszowanie pomidorów przed ich przetwarzaniem w sosach powoduje, że skórki łatwiej odchodzą, a sam owoc zachowuje lepszy kolor i smak, co jest istotne w kontekście standardów jakości w przemyśle spożywczym. Dobrym przykładem zastosowania blanszowania jest przygotowanie zielonej fasolki szparagowej, gdzie proces ten nie tylko ułatwia obieranie, ale także zachowuje intensywny zielony kolor oraz wartości odżywcze. Warto zaznaczyć, że blanszowanie jest szeroko stosowane w przemyśle, zwłaszcza w konserwacji żywności, aby zminimalizować ryzyko psucia się produktu oraz zachować jego świeżość na dłużej.

Pytanie 37

Jak długo można przechowywać potrawy gorące w bemarze?

A. 60 minut
B. 120 minut
C. 90 minut
D. 150 minut
Dopuszczalny czas przechowywania dań gorących w bemarze wynosi 120 minut. Ta informacja opiera się na przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii patogennych oraz utrzymanie jakości serwowanych potraw. Przechowywanie żywności w temperaturze powyżej 60°C jest kluczowe, ponieważ w tej strefie bakterie nie mają odpowiednich warunków do wzrostu. W przypadku bemarów, które są powszechnie wykorzystywane w gastronomii, ważne jest, aby regularnie monitorować temperaturę oraz czas przechowywania dań. W praktyce oznacza to, że dania powinny być serwowane na bieżąco, a te niezużyte w ciągu 120 minut powinny być usunięte lub poddane ponownemu podgrzaniu. Wspierając te działania, restauracje mogą stosować systemy kontroli temperatury i czasu, co przyczynia się do lepszej jakości usług oraz bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 38

W trakcie przerwy uczeń zjadł 150 g chipsów oraz wypił 200 ml coca-coli. Oblicz całkowitą wartość energetyczną tego posiłku (wartość energetyczna 100 g chipsów - 552 kcal, 100 ml coca-coli - 42 kcal)?

A. 594 kcal
B. 1188 kcal
C. 891 kcal
D. 912 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną spożywanego posiłku, zaczynamy od przeliczenia wartości energetycznej chipsów oraz coca-coli na podstawie ich masy. Wartość energetyczna 100 g chipsów wynosi 552 kcal, więc dla 150 g chipsów obliczamy to w następujący sposób: (150 g / 100 g) * 552 kcal = 828 kcal. Z kolei 100 ml coca-coli ma wartość energetyczną 42 kcal, więc dla 200 ml obliczamy: (200 ml / 100 ml) * 42 kcal = 84 kcal. Następnie sumujemy wartości energetyczne obu produktów: 828 kcal + 84 kcal = 912 kcal. Takie obliczenia są istotne w kontekście planowania diety, ponieważ pozwalają na monitorowanie spożycia energii, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego stylu życia. Ponadto, wiedza ta jest niezbędna w pracy dietetyków, którzy muszą dostosować plany żywieniowe do indywidualnych potrzeb klientów. Regularne obliczanie wartości energetycznej spożywanych potraw może prowadzić do lepszego zarządzania masą ciała i ogólnego zdrowia.

Pytanie 39

Wskaż optymalne warunki przechowywania pieczywa.

temperaturawilgotność
A.4°C75%
B.4°C90%
C.18°C75%
D.18°C90%

A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Przechowywanie pieczywa w lodówce, jak sugerują odpowiedzi A. i B., jest często błędnie postrzegane jako sposób na przedłużenie jego świeżości. W rzeczywistości, niska temperatura, typowa dla lodówki (około 4°C), wpływa na przyspieszenie procesu retrogradacji skrobi, co prowadzi do szybszego czerstwienia pieczywa. Schłodzenie pieczywa powoduje, że cząsteczki skrobi zaczynają krystalizować, co zmienia konsystencję pieczywa i sprawia, że staje się suche i twarde. Ponadto, wilgotność na poziomie 90%, jak wskazane w odpowiedzi D., stwarza idealne warunki do rozwoju pleśni, co jest niezwykle niepożądane. Wilgoć sprzyja zarówno bakteriom, jak i pleśniom, co może prowadzić do poważnych zagrożeń zdrowotnych. Podczas przechowywania pieczywa w zbyt wilgotnym środowisku, następuje również zwiększenie ryzyka zanieczyszczenia mikrobiologicznego, co podkreśla konieczność przestrzegania zasad higieny żywności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że optymalne warunki przechowywania pieczywa są nie tylko kwestią smaku, ale przede wszystkim bezpieczeństwa żywności i zdrowia konsumentów.

Pytanie 40

Do przygotowania jednej porcji pierogów potrzebne jest 160 g ugotowanej wołowiny. Ile surowej wołowiny trzeba zamówić, aby przygotować 40 porcji pierogów, biorąc pod uwagę, że straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 20%?

A. 5,00 kg
B. 7,20 kg
C. 6,40 kg
D. 8,00 kg
Kiedy próbujemy obliczyć ilość surowej wołowiny, jaką potrzebujemy do przygotowania 40 porcji pierogów, nie możemy przeoczyć istotnego aspektu, jakim są straty podczas obróbki cieplnej. Niektóre błędne podejścia do rozwiązania tego problemu mogą polegać na pomijaniu tego czynnika lub na niepoprawnym obliczaniu ilości surowca. Na przykład, jeśli ktoś obliczyłby tylko 6400 g ugotowanej wołowiny jako potrzebną ilość, a następnie nie uwzględniłby strat, doszedłby do wniosku, że zamówienie 6,4 kg surowej wołowiny będzie wystarczające. Takie podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia, że tylko 80% surowej wołowiny staje się gotowym produktem. Dlatego musimy podzielić wymaganą ilość ugotowanej wołowiny przez współczynnik wydajności, czyli 0,8. Inne błędy mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia jednostek miary lub z braku znajomości zasad dotyczących obróbki cieplnej mięsa. Ważne jest, aby w procesie gotowania i przygotowania potraw dokładnie analizować, jakie straty mogą wystąpić, co pomaga w optymalizacji kosztów i zasobów. Udoskonalenie umiejętności kalkulacyjnych oraz znajomości procesów technologicznych to kluczowe elementy w każdej kuchni, które wpływają na jakość serwowanych dań oraz ich rentowność.