Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 01:09
Data zakończenia: 18 maja 2025 01:23

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maskę podsieci należy wybrać dla sieci numer 1 oraz sieci numer 2, aby urządzenia z podanymi adresami mogły komunikować się w swoich podsieciach?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.128

D. 255.255.128.0

Maska 255.255.128.0 oznacza, że pierwsze 17 bitów adresu IP jest częścią identyfikatora sieci, a pozostałe 15 bitów jest używane do identyfikacji hostów w tej sieci. To pozwala na stworzenie stosunkowo dużej liczby hostów w jednej sieci, co jest przydatne w przypadku dużych organizacji. W kontekście podanych adresów IP dla sieci nr 1 i nr 2, zastosowanie tej maski sieciowej pozwala na przypisanie adresów IP, które mieszczą się w tej samej sieci. Przykładowo, dla adresu IP 10.12.0.12 i maski 255.255.128.0 sieć obejmuje zakres od 10.0.0.0 do 10.127.255.255, co oznacza, że wszystkie podane adresy IP jako przykłady mieszczą się w tej samej sieci. Maska ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu dużymi sieciami IP, umożliwiając efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni adresowej przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności w podziale sieci. Jest to szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami są kluczowe dla utrzymania wydajności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 2

Jakie liczby należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** w celu ustawienia adresu bramy domyślnej sieci?

A. 01

B. 02

C. 04

D. 03

Aby skonfigurować bramkę VoIP, istotne jest wprowadzenie odpowiednich ustawień, w tym adresu bramy domyślnej. W tym przypadku, aby wprowadzić bramę domyślną, należy wybrać opcję 04 po wprowadzeniu znaku ***. Wybór tej opcji pozwala na bezpośrednie wprowadzenie adresu bramy, która jest kluczowym parametrem w konfiguracji sieci, umożliwiającym komunikację z innymi urządzeniami w sieci lokalnej oraz z Internetem. Przykładowo, w sieci domowej, brama domyślna często wskazuje na router, który zarządza ruchem danych. Prawidłowa konfiguracja bramy domyślnej jest kluczowa dla zapewnienia dostępu do zasobów sieciowych i nawet do internetu. W przypadku braku dobrze skonfigurowanej bramy, urządzenia mogą mieć trudności z nawiązywaniem połączeń, co prowadzi do problemów z komunikacją. Dlatego właściwe wprowadzenie adresu bramy domyślnej, w tym przypadku opcji 04, jest niezbędne dla funkcjonalności całej sieci.

Pytanie 3

Pamięć RAM pokazana na ilustracji jest instalowana na płycie głównej posiadającej gniazdo

A. DDR4

B. DDR

C. DDR2

D. DDR3

Pamięć RAM DDR3 ma charakterystyczny układ pinów i nacięcie, co wyróżnia ją spośród innych rodzajów. Wprowadzono ją w 2007 roku i szybko zyskała popularność, bo oferuje lepszy współczynnik wydajności do zużycia energii w porównaniu do DDR2. Pracuje na wyższych zegarach, co oznacza lepszą przepustowość danych. Częstotliwości DDR3 zaczynają się od 800 MHz, a czasem dochodzą nawet do 2133 MHz, co daje dużą elastyczność dla różnych użytkowników. Znajdziemy ją w komputerach, serwerach i różnorodnych urządzeniach sieciowych. Dodatkowo, moduły DDR3 działają na niższym napięciu - mają 1,5 V, a te niskonapięciowe to nawet 1,35 V. Dzięki tym cechom, DDR3 sprzyja budowie bardziej energooszczędnych i wydajnych systemów. Z mojego doświadczenia, lepiej jest wybierać pamięci o wysokiej częstotliwości i niskim opóźnieniu, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność.

Pytanie 4

W dokumentacji technicznej głośnika komputerowego oznaczenie "10 W" dotyczy jego

A. zakresu pracy

B. mocy

C. częstotliwości

D. napięcia

Zapis "10 W" w dokumentacji technicznej głośnika komputerowego odnosi się do jego mocy, co jest kluczowym parametrem wpływającym na wydajność urządzenia. Moc głośnika, mierzona w watach (W), określa zdolność głośnika do przetwarzania energii elektrycznej na dźwięk. W przypadku głośników komputerowych, moc nominalna jest istotna, ponieważ wpływa na głośność dźwięku, jakość oraz zdolność do reprodukcji dźwięków o różnych częstotliwościach. Przykładowo, głośnik o mocy 10 W jest zdolny do generowania wyraźnego dźwięku w większości zastosowań domowych, takich jak granie w gry czy słuchanie muzyki. W praktyce, dobór głośnika o odpowiedniej mocy do systemu audio jest kluczowy dla zapewnienia optymalnego doświadczenia dźwiękowego, a także dla zachowania jakości dźwięku przy większych poziomach głośności. W branży audio, standardy dotyczące mocy głośników są regulowane przez organizacje takie jak Consumer Electronics Association (CEA), co zapewnia jednolitość i przejrzystość w specyfikacjach.

Pytanie 5

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. typu skrętka

B. koncentrycznym

C. światłowodowym

D. telefonicznym

Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 6

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina

B. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami

C. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego

D. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny

Dziedziczenie uprawnień jest kluczowym mechanizmem w zarządzaniu dostępem w systemach informatycznych, który polega na przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny. Przykładem może być sytuacja w systemie plików, w którym folder (obiekt nadrzędny) ma przypisane określone uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania. Jeżeli stworzony zostaje podfolder (obiekt podrzędny), to domyślnie dziedziczy on te same uprawnienia. Dzięki temu zarządzanie bezpieczeństwem i dostępem staje się bardziej efektywne, ponieważ administratorzy mogą zdefiniować uprawnienia dla grupy zasobów, zamiast ustalać je indywidualnie dla każdego elementu. Dobre praktyki zarządzania systemami informatycznymi, takie jak stosowanie modelu RBAC (Role-Based Access Control), opierają się na koncepcji dziedziczenia uprawnień, co pozwala na uproszczenie administracji oraz zwiększenie bezpieczeństwa. To podejście jest istotne w kontekście zapewnienia, że użytkownicy mają dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do wykonywania pracy, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 7

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. USB

B. LAN

C. PWR

D. WAN

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 8

Na jakich licencjach są dystrybuowane wersje systemu Linux Ubuntu?

A. Public Domain

B. Freeware

C. GNU GPL

D. MOLP

Odpowiedź 'GNU GPL' jest poprawna, ponieważ systemy operacyjne oparte na dystrybucji Linux, takie jak Ubuntu, są rozpowszechniane na podstawie licencji GNU General Public License. Ta licencja jest jednym z najważniejszych dokumentów w świecie oprogramowania open source, który zapewnia użytkownikom prawo do swobodnego korzystania, modyfikowania i rozpowszechniania oprogramowania. GNU GPL ma na celu ochronę wolności użytkowników, co oznacza, że każdy ma prawo do dostępu do kodu źródłowego oraz możliwość dostosowywania go do własnych potrzeb. Przykładem zastosowania tej licencji jest możliwość instalacji i modyfikacji różnych aplikacji na Ubuntu, co umożliwia użytkownikom tworzenie i rozwijanie własnych rozwiązań. Popularne oprogramowanie, takie jak GIMP (alternatywa dla Adobe Photoshop) czy LibreOffice (pakiet biurowy), również korzysta z licencji GNU GPL, co podkreśla jej znaczenie w zapewnieniu dostępu do wysokiej jakości oprogramowania. W ten sposób, użytkownicy zyskują nie tylko dostęp do zaawansowanych narzędzi, ale także aktywnie uczestniczą w rozwoju społeczności open source, co jest zgodne z zasadami współpracy i innowacji w branży IT.

Pytanie 9

Który z zapisów adresu IPv4 z maską jest niepoprawny?

A. 100.0.0.0/8

B. 192.168.0.1, maska 255.250.255.0

C. 16.1.1.1/5

D. 18.4.0.0, maska 255.0.0.0

Zapis adresu IPv4 192.168.0.1 z maską 255.250.255.0 jest nieprawidłowy ze względu na to, że maska podsieci nie jest zgodna z konwencjami adresowania. Maska 255.250.255.0 nie tworzy poprawnego podziału sieci, ponieważ jej reprezentacja binarna zawiera '0' w środkowej części, co wskazuje na nieciągłość w maskowaniu. W praktyce oznacza to, że nie można efektywnie wydzielić podsieci i przypisać adresów IP bez ryzyka konfliktów. Zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maski muszą być w postaci ciągłej serii '1' w części sieciowej, a następnie '0' w części hosta. Przykładem poprawnej maski dla danego adresu IP może być 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 adresów w sieci lokalnej. W kontekście praktycznym, prawidłowe maskowanie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania adresami IP oraz zapewnienia odpowiedniej komunikacji w sieci.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Windows dedykowane dla stacji roboczej, umożliwia skonfigurowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji roboczej?

A. Net accounts

B. Net computer

C. Net file

D. Net session

Polecenie 'Net accounts' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia administratorom zarządzanie politykami związanymi z kontami użytkowników na poziomie stacji roboczej. Dzięki temu poleceniu można określić wymogi dotyczące logowania, takie jak minimalna długość hasła, maksymalny czas, przez jaki hasło może być używane, oraz ilość nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, w organizacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem, administracja może ustawić politykę, która wymaga, aby hasła miały co najmniej 12 znaków i zawierały zarówno cyfry, jak i znaki specjalne. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, regularna zmiana haseł oraz wprowadzenie ograniczeń dotyczących prób logowania pomagają zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to jest często używane w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak 'Local Security Policy', co pozwala na kompleksowe zarządzanie bezpieczeństwem kont użytkowników w systemie. W ten sposób polecenie 'Net accounts' pełni istotną rolę w zapewnieniu zgodności z wewnętrznymi politykami bezpieczeństwa oraz standardami branżowymi.

Pytanie 11

Aby naprawić wskazaną awarię, należy

Dwa komputery pracują w sieci lokalnej.
Mają skonfigurowane protokoły TCP/IP.
Jednemu z nich przypisano numer IP 192.168.1.1, drugiemu – 192.168.2.1.
Komputery „widzą się" w otoczeniu sieciowym, natomiast próba połączenia się z wykorzystaniem protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, np. wynik polecenie ping jest negatywny.

A. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci odpowiadających im w taki sposób, aby oba komputery były w tej samej podsieci

B. sprawdzić, czy PROXY jest włączone i ewentualnie je aktywować

C. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN komputerów

D. wyłączyć system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych opcjach TCP/IP kart sieciowych

Aby komputery mogły się komunikować w sieci lokalnej, muszą znajdować się w tej samej podsieci. Podsieć jest częścią sieci IP, której identyfikator jest określany przez maskę podsieci. W przypadku adresów IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, jeśli używana jest maska podsieci 255.255.255.0, oznacza to, że komputery są w różnych podsieciach, co uniemożliwia ich komunikację przez protokół TCP/IP. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić konfigurację adresów IP lub masek podsieci tak, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci, na przykład zmieniając adres IP drugiego komputera na 192.168.1.x z maską 255.255.255.0. Dzięki temu adresy IP będą miały ten sam identyfikator sieciowy, co umożliwi skuteczne przesyłanie pakietów TCP/IP między nimi. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrą praktyką projektowania sieci lokalnych, gdzie segmentacja sieci odbywa się zgodnie z potrzebami organizacyjnymi i funkcjonalnymi. Ponadto, właściwa konfiguracja podsieci ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa jej wydajność.

Pytanie 12

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie LINUX są zapisane w pliku

A. /etc/group

B. /etc/shells

C. /etc/passwd

D. /etc/shadow

Wybór plików /etc/shells, /etc/group oraz /etc/shadow jako lokalizacji przechowywania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux jest błędny z kilku powodów. Plik /etc/shells zawiera listę powłok, które są dozwolone dla użytkowników, co ma na celu zabezpieczenie systemu poprzez ograniczenie dostępu do znanych, bezpiecznych powłok. Jego zawartość nie odnosi się bezpośrednio do zarządzania kontami, a jedynie do opcji, jakie użytkownicy mogą mieć. Z kolei plik /etc/group przechowuje informacje o grupach użytkowników, co oznacza, że jest używany do zarządzania uprawnieniami grupowymi, a nie do przechowywania szczegółowych danych o kontach użytkowników. Zrozumienie tego pliku jest kluczowe, ale nie zastępuje konieczności korzystania z /etc/passwd. Plik /etc/shadow jest z kolei odpowiedzialny za przechowywanie zaszyfrowanych haseł użytkowników oraz dodatkowych informacji zabezpieczających ich konta, co oznacza, że nie zawiera informacji o podstawowych danych konta, takich jak UID, GID czy powłoka. Wybór tych plików może wynikać z nieporozumienia co do ich funkcji w systemie. Aby skutecznie zarządzać kontami użytkowników i ich uprawnieniami, niezbędne jest zrozumienie, jakie dane są przechowywane w każdym z tych plików oraz ich prawidłowe wykorzystanie w praktyce administracyjnej.

Pytanie 13

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Magistrali

B. Siatki

C. Podwójnego pierścienia

D. Gwiazdy

Topologia siatki, znana też jako pełna siatka, to takie rozwiązanie, gdzie każdy węzeł w sieci jest podłączony do reszty. Dzięki temu, nawet jak jedno połączenie padnie, zawsze są inne drogi, żeby przesłać dane. To naprawdę zmniejsza ryzyko przerwy w komunikacji, co jest mega ważne w krytycznych sytuacjach. W praktyce, ta topologia sprawdza się w dużych sieciach, jak te wojskowe czy w dużych centrach danych, gdzie liczy się niezawodność i szybkość przesyłu. Standardy jak IEEE 802.1 są często używane w takich sieciach, bo oferują mechanizmy redundancji i zarządzania ruchem. Oczywiście, to wszystko wiąże się z wyższymi kosztami na start i w utrzymaniu, ale moim zdaniem, korzyści, jakie daje siatka, są tego warte. Niezawodność i elastyczność to ogromne atuty, które sprawiają, że topologia siatki jest wybierana w wielu przypadkach.

Pytanie 14

Który z podanych adresów IP należy do kategorii adresów prywatnych?

A. 192.168.0.1

B. 190.5.7.126

C. 38.176.55.44

D. 131.107.5.65

Adres IP 192.168.0.1 jest przykładem adresu prywatnego, który należy do zarezerwowanej przestrzeni adresowej na potrzeby sieci lokalnych. W standardzie RFC 1918 zdefiniowane są trzy zakresy adresów IP, które są uważane za prywatne: 10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12 oraz 192.168.0.0/16. Adresy te nie są routowane w Internecie, co oznacza, że nie mogą być bezpośrednio używane do komunikacji z urządzeniami spoza sieci lokalnej. Takie rozwiązanie zwiększa bezpieczeństwo sieci, ponieważ urządzenia w sieci prywatnej są ukryte przed publicznym dostępem. W praktyce, adres 192.168.0.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach, co umożliwia użytkownikom dostęp do panelu administracyjnego urządzenia. Umożliwia to konfigurowanie ustawień sieciowych, takich jak zabezpieczenia Wi-Fi czy przypisywanie adresów IP w sieci lokalnej. Zrozumienie rozróżnienia między adresami prywatnymi a publicznymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 15

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #81AAFF

B. #AA18FF

C. #18FAAF

D. #FFAA81

RGB(255, 170, 129) w zapisie szesnastkowym wygląda jak #FFAA81. Wiesz, że kolory w RGB mają trzy składowe: czerwoną, zieloną i niebieską, z wartościami od 0 do 255? No więc, w szesnastkowej notacji 255 to FF, 170 to AA, a 129 to 81. Jak to połączysz, to masz #FFAA81. To przydaje się w projektach stron i grafice, bo znajomość takiej konwersji naprawdę oszczędza czas. Myślę, że jak robisz palety kolorów na stronę, to umiejętność szybkiego przeliczania kolorów między formatami jest bardzo na plus. Spoko, że szesnastkowy zapis jest zgodny z najlepszymi praktykami, szczególnie jeśli chodzi o responsywność i ładne interfejsy użytkownika.

Pytanie 16

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

A. odpowiednie do recyklingu

B. do ponownego użycia

C. zgodne z normą TCO

D. wykonane z materiałów wtórnych

Symbol przedstawiony na rysunku to klasyczne oznaczenie wskazujące na możliwość recyklingu opakowania W kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju recykling jest kluczowym procesem w którym materiały są przetwarzane i ponownie używane zmniejszając tym samym zapotrzebowanie na surowce pierwotne oraz ograniczając ilość odpadów trafiających na wysypiska W Europie i na świecie coraz więcej krajów wprowadza regulacje prawne które wymagają od producentów umieszczania tego typu oznaczeń na opakowaniach co ułatwia konsumentom właściwą segregację odpadów Przykładowo w Unii Europejskiej obowiązują dyrektywy dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym które promują recykling jako jedną z podstawowych strategii zarządzania odpadami Umieszczanie symbolu recyklingu na opakowaniach informuje konsumentów że po użyciu produkt można oddać do recyklingu co wspiera działania proekologiczne oraz edukuje społeczeństwo w zakresie zrównoważonego zarządzania zasobami

Pytanie 17

Jaki protokół do obsługi poczty elektronicznej pozwala na przykład na przechowywanie odebranych e-maili na serwerze, zarządzanie różnymi folderami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy folderami?

A. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

B. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)

C. Internet Message Access Protocol (IMAP)

D. Post Office Protocol (POP)

Post Office Protocol (POP) jest to protokół pocztowy, który działa na zasadzie pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie użytkownika. Główną jego wadą jest to, że po pobraniu wiadomości są one zazwyczaj usuwane z serwera, co uniemożliwia ich późniejszy dostęp z innych urządzeń. Użytkownik, który korzysta z POP, może napotkać problemy związane z brakiem synchronizacji między różnymi urządzeniami, co w dzisiejszym zdalnym świecie staje się coraz bardziej problematyczne. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to z kolei protokół, który służy do wysyłania wiadomości e-mail, a nie ich odbierania czy przechowywania. SMTP jest odpowiedzialny za przesyłanie wiadomości między serwerami, ale nie oferuje funkcjonalności związanej z zarządzaniem wiadomościami na serwerze. Z kolei Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) to zestaw standardów, który pozwala na przesyłanie różnorodnych formatów danych przez e-mail, jak obrazy czy pliki audio, ale nie jest protokołem pocztowym. Wszystkie te odpowiedzi prowadzą do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów do wysyłania e-maili z tymi do ich zarządzania lub przechowywania. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego protokołu oraz ich zastosowania w kontekście dzisiejszej komunikacji internetowej.

Pytanie 18

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. dwukierunkowa równoczesna

B. dwukierunkowa naprzemienna

C. jednokierunkowa z kontrolą parzystości

D. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na transmisję dwukierunkową jednoczesną, jest błędny, ponieważ taki typ komunikacji określany jest jako full-duplex. W systemach full-duplex oba urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co prowadzi do efektywniejszej komunikacji, ale nie odpowiada to charakterystyce półduplexu. W przypadku półduplexu jedno z urządzeń zawsze musi czekać na zakończenie transmisji drugiego. Z kolei odpowiedź wskazująca na jednokierunkową transmisję z kontrolą parzystości również jest myląca. Kontrola parzystości to technika wykrywania błędów w danych, ale nie ma związku z kierunkiem transmisji, który w przypadku półduplexu jest dwukierunkowy. Kolejnym błędem jest wskazanie na jednokierunkową transmisję z trybem bezpołączeniowym, która sugeruje, że dane mogą być przesyłane w jednym kierunku bez ustalania połączenia, co również nie odnosi się do półduplexu. Półduplex wymaga pewnej formy synchronizacji między urządzeniami, co oznacza, że nie jest to ani jednokierunkowy, ani bezpołączeniowy tryb komunikacji. W praktyce, aby poprawnie zrozumieć pojęcie półduplexu, ważne jest, by rozróżniać go od innych form transmisji, takich jak full-duplex i simplex, co jest kluczowe w projektowaniu i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 19

Jakie urządzenie w sieci lokalnej NIE ROZDZIELA obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Przełącznik

B. Most

C. Koncentrator

D. Router

Router, most i przełącznik to urządzenia, które mają na celu efektywniejsze zarządzanie ruchem w sieci lokalnej. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co pozwala mu na trasowanie pakietów między różnymi sieciami i segmentami. W przeciwieństwie do koncentratora, router nie tylko przekazuje dane, ale również dokonuje analizy adresów IP, co skutkuje podziałem sieci na różne domeny kolizyjne. Mosty, działające na warstwie drugiej, również segmentują ruch, filtrując dane w oparciu o adresy MAC, co zmniejsza liczbę kolizji w sieci. Z kolei przełączniki, mające również warstwę drugą, operują na zasadzie przekazywania danych tylko do określonego portu, co znacznie minimalizuje ryzyko kolizji. Wiele osób może mylić te urządzenia z koncentratorami, myśląc, że wszystkie działają w ten sam sposób. Kluczowym błędem jest przekonanie, że każde urządzenie w sieci lokalnej funkcjonuje na tym samym poziomie i nie wprowadza różnic w zarządzaniu ruchem. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami jest istotne, aby projektować i zarządzać efektywnymi sieciami komputerowymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 20

Czym jest procesor Athlon 2800+?

A. procesor marki Intel pracujący z częstotliwością 2,8 GB

B. procesor marki Intel, którego wydajność przypomina procesor Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

C. procesor wyprodukowany przez firmę AMD o częstotliwości 2,8 GB

D. procesor stworzony przez firmę AMD, którego wydajność jest zbliżona do wydajności procesora Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

Procesor Athlon 2800+ to jednostka obliczeniowa zaprojektowana przez firmę AMD, która oferuje wydajność zbliżoną do 2,8 GHz w kontekście porównania z procesorami Intel, szczególnie Pentium 4. Warto zauważyć, że oznaczenie 2800+ nie oznacza bezpośrednio taktowania na poziomie 2,8 GHz, lecz wskazuje na wydajność, która jest porównywalna z innymi modeli w tej kategorii. W praktyce, procesory Athlon były popularne wśród entuzjastów komputerowych, oferując dobry stosunek ceny do wydajności, co sprawiało, że były chętnie wykorzystywane zarówno w domowych komputerach, jak i w stacjach roboczych. W kontekście standardów branżowych, architektura AMD K7, na której bazuje ten procesor, była znana z wielowątkowości i dobrej wydajności w zastosowaniach biurowych oraz w grach. Wybór procesora Athlon 2800+ do budowy systemu informatycznego był często związany z potrzebą efektywnej obróbki danych przy rozsądnych kosztach. Z perspektywy historycznej, ten procesor przyczynił się do umocnienia pozycji AMD na rynku, co doprowadziło do większej konkurencji z Intel, sprzyjając dalszemu rozwojowi technologii.

Pytanie 21

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. odłączyć zasilanie komputera

B. wyłączyć monitor ekranowy

C. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

D. otworzyć obudowę komputera

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 22

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. rejestru systemowego

B. ustawień panelu sterowania

C. BIOS-u płyty głównej

D. opcji polecenia chkdsk

Odpowiedzi wskazujące na rejestr systemu, panel sterowania oraz opcję polecenia chkdsk są błędne w kontekście aktywacji funkcji S.M.A.R.T. Rejestr systemu nie jest odpowiednim miejscem do zarządzania sprzętem na poziomie BIOS, ponieważ dotyczy on konfiguracji i ustawień systemu operacyjnego, a nie sprzętu. Panel sterowania, mimo że umożliwia zarządzanie niektórymi funkcjami systemowymi, nie ma opcji aktywacji S.M.A.R.T., co jest kluczową funkcjonalnością związaną z hardwarem. Opcja chkdsk służy do sprawdzania i naprawy błędów systemu plików na dyskach, ale nie ma możliwości włączenia funkcji monitorowania dysku twardego, jaką oferuje S.M.A.R.T. Główne błędne przekonanie może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie ustawienia związane z urządzeniami pamięci mogą być konfigurowane w systemie operacyjnym, podczas gdy wiele krytycznych funkcji wymaga dostępu do BIOS-u. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem komputerowym oraz dla zapewnienia jego stabilności i bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie znajomości BIOS jako miejsca zarządzania sprzętem.

Pytanie 23

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. TCP/IP

B. IGMP

C. UDP

D. DHCP

Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 24

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

A. połączenia danych

B. kodu źródłowego

C. kompresji danych

D. usuwania danych

Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 25

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przekształcanie logicznych adresów z warstwy sieciowej na fizyczne adresy z warstwy

A. aplikacji

B. łącza danych

C. transportowej

D. fizycznej

Wybór odpowiedzi na poziomie aplikacji, transportowej czy fizycznej jest niepoprawny ze względu na specyfikę funkcji protokołu ARP, który działa na warstwie łącza danych. Protokół aplikacji koncentruje się na interakcji z użytkownikami i zarządzaniu danymi, ale nie ma na celu przetwarzania adresów sprzętowych. Protokół transportowy z kolei zajmuje się niezawodnością i kontrolą przepływu danych między urządzeniami, a nie ich adresowaniem na poziomie sprzętowym. Warstwa fizyczna dotyczy natomiast transmisji sygnałów przez medium komunikacyjne, co również nie jest związane z mapowaniem adresów IP na MAC. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji poszczególnych warstw w modelu OSI, co może wynikać z niedostatecznej wiedzy o architekturze sieci. Zrozumienie, jak każda warstwa współpracuje i jakie funkcje pełni, jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania roli protokołu ARP. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z dokumentacją dotyczącą protokołu ARP oraz modelu OSI, aby lepiej zrozumieć, jakie operacje są wykonywane na poszczególnych warstwach oraz ich wzajemne powiązania.

Pytanie 26

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 128B

B. 512B

C. 512KB

D. 1024KB

Odpowiedź 512B jest trafiona, bo to właśnie standardowy rozmiar sektora w dyskach twardych. W różnych systemach plików i architekturach pamięci, 512 bajtów to powszechnie używana wielkość. Kiedy dane są zapisywane na dysku, to ten sektor 512B jest tym, w czym odczyt i zapis realizuje kontroler. To podejście ma sporo zalet, na przykład lepsze zarządzanie przestrzenią dyskową i optymalizację operacji I/O. Choć teraz coraz częściej pojawiają się większe sektory, takie jak 4096B, to wciąż sporo starszych urządzeń korzysta z 512B. Wiedza o tych sektorach jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu baz danych i systemów plików, bo wydajność dysków ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach, gdzie operacje I/O są naprawdę istotne.

Pytanie 27

Który z protokołów umożliwia szyfrowane połączenia?

A. SSH

B. DNS

C. TELNET

D. DHCP

SSH, czyli Secure Shell, to super ważny protokół, który pozwala nam bezpiecznie łączyć się z komputerami zdalnie i przesyłać dane. Co to znaczy? Ano to, że wszystko co wysyłasz między swoim komputerem a serwerem jest zaszyfrowane. Dzięki temu nikt nie może łatwo podejrzeć, co robisz, ani nie ma szans na manipulację tymi danymi. W praktyce SSH jest często stosowane do logowania się do serwerów, co sprawia, że nawet twoje hasła są bezpieczne podczas przesyłania. Są różne standardy, jak RFC 4251, które mówią, jak powinno to wyglądać pod względem bezpieczeństwa i dlatego SSH to naprawdę niezbędne narzędzie w zarządzaniu IT. Co więcej, SSH umożliwia różne sposoby uwierzytelniania, na przykład klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom ochrony. Ostatecznie, SSH jest ulubieńcem wielu administratorów, zwłaszcza tam, gdzie ochrona danych jest kluczowa, jak w zarządzaniu bazami danych czy przy transferach plików za pomocą SCP.

Pytanie 28

Jaką funkcję pełni serwer FTP?

A. administracja kontami poczty

B. nadzorowanie sieci

C. synchronizacja czasu

D. udostępnianie plików

Serwer FTP to taki ważny element w IT, który głównie służy do przesyłania plików między różnymi systemami w sieci. Dzięki protokołowi FTP przesyłanie danych jest naprawdę sprawne, a do tego mamy różne mechanizmy bezpieczeństwa, jak SSL czy TLS, które pomagają chronić nasze pliki. Użycie serwera FTP jest naprawdę szerokie – od wymiany plików między serwerami, po udostępnianie zasobów użytkownikom. Przykładowo, w firmach zajmujących się tworzeniem oprogramowania, programiści korzystają z serwera FTP, żeby wymieniać się plikami z zespołem, co naprawdę ułatwia współpracę. Fajnie jest też, jak serwery FTP są odpowiednio skonfigurowane, żeby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Regularne aktualizacje to też kluczowa sprawa, żeby mieć pewność, że korzystamy z najnowszych zabezpieczeń. Jak się spojrzy na standardy branżowe, to FTP jest często wspierany przez różne platformy i systemy operacyjne, co czyni go takim uniwersalnym narzędziem do zarządzania plikami.

Pytanie 29

Program do odzyskiwania danych, stosowany w warunkach domowych, umożliwia przywrócenie danych z dysku twardego w sytuacji

A. zamoczenia dysku

B. niezamierzonego skasowania danych

C. problemu z elektroniką dysku

D. awarii silnika dysku

Odzyskiwanie danych z dysku twardego w warunkach domowych jest najskuteczniejsze w przypadku przypadkowego usunięcia danych. W takich sytuacjach, gdy pliki zostały usunięte z systemu operacyjnego, ale nie zostały nadpisane, programy typu recovery mogą skanować dysk w poszukiwaniu utraconych plików. Używają one technik takich jak analiza systemu plików czy skanowanie sektora po sektorze. Przykłady popularnych programów do odzyskiwania danych obejmują Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz Stellar Data Recovery. Ważne jest, aby nie zapisywać nowych danych na dysku, z którego chcemy odzyskać pliki, ponieważ może to spowodować nadpisanie usuniętych danych. W przypadku przypadkowego usunięcia postępowanie zgodnie z zasadami dobrych praktyk, takimi jak regularne tworzenie kopii zapasowych i korzystanie z oprogramowania do monitorowania stanu zdrowia dysku, może znacznie zwiększyć szanse na skuteczne odzyskanie danych.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono fragment karty graficznej ze złączem

A. PCI-Express

B. ISA

C. AGP

D. PCI

Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) to interfejs, który był szeroko stosowany przed wprowadzeniem AGP i PCI-Express. PCI obsługuje różne urządzenia, ale jego architektura nie jest zoptymalizowana specjalnie pod kątem grafiki 3D. Użycie PCI dla kart graficznych ogranicza przepustowość, przez co nie spełnia wymagań nowoczesnych aplikacji graficznych. ISA (Industry Standard Architecture) to jeszcze starszy standard o bardzo ograniczonej przepustowości, który nie jest odpowiedni dla współczesnych kart graficznych i został całkowicie zastąpiony przez nowsze rozwiązania. PCI-Express, będący następcą AGP, zapewnia znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki architekturze wieloliniowej; jednak w kontekście tego pytania nie jest właściwą odpowiedzią. PCI-Express jest obecnie standardem dla kart graficznych, oferującym zalety takie jak skalowalność przepustowości i większa efektywność energetyczna. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla inżynierów i techników IT, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące konserwacji lub modernizacji sprzętu komputerowego. Częstym błędem przy identyfikacji jest niedocenianie wpływu specjalizacji złącza na wydajność grafiki, co może prowadzić do nieoptymalnych decyzji zakupowych lub projektowych w zakresie sprzętu komputerowego.

Pytanie 31

Wskaź rysunek ilustrujący symbol bramki logicznej NOT?

A. Rys. C

B. Rys. B

C. Rys. D

D. Rys. A

Symbol bramki logicznej NOT to trójkąt zakończony małym kółkiem na końcu. Jest to prosty i jednoelementowy symbol, który oznacza negację logiczną. Działa na jednym wejściu i zwraca przeciwną wartość logiczną na wyjściu; jeśli na wejściu jest 1 to na wyjściu otrzymujemy 0 i odwrotnie. W zastosowaniach praktycznych bramki NOT są powszechnie używane w układach cyfrowych do implementacji logiki negującej. Mogą być stosowane w konstrukcji bardziej złożonych funkcji logicznych, takich jak kombinacje z bramkami AND, OR i XOR. Bramki NOT są również wykorzystywane w technologii CMOS, gdzie niskie zużycie energii jest kluczowe. W standardach branżowych, takich jak TTL czy CMOS, bramki NOT są często symbolizowane jako inwertery. W systemach komputerowych i elektronicznych funkcja inwersji umożliwia przetwarzanie danych w bardziej złożony sposób, co jest niezbędne w algorytmach procesowania sygnałów i układach arytmetycznych. Inwertery są kluczowym elementem w projektowaniu układów sekwencyjnych i kombinacyjnych, gdzie wymagane jest odwracanie sygnałów elektrycznych w celu uzyskania odpowiednich stanów logicznych.

Pytanie 32

Aby stworzyć skompresowane archiwum danych w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. tar -zcvf

B. tar -jxvf

C. tar -tvf

D. tar -xvf

Chociaż polecenia 'tar -jxvf', 'tar -tvf' oraz 'tar -xvf' są związane z programem tar, nie są one odpowiednie do tworzenia skompresowanego archiwum w kontekście zadania. Polecenie 'tar -jxvf' wykorzystuje kompresję bzip2, co jest inną metodą kompresji, a nie gzip, który jest oczekiwany w tym przypadku. Używanie polecenia 'tar -tvf' nie tworzy archiwum, lecz jedynie wyświetla zawartość już istniejącego archiwum. Z kolei 'tar -xvf' służy do ekstrakcji plików z archiwum, a nie do jego tworzenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie opcje tar są równoważne. Każda z nich ma specyficzne zastosowanie i zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy z archiwum. Znajomość tych niuansów jest istotna dla każdego administratora systemów, ponieważ nieprawidłowe użycie poleceń może prowadzić do utraty danych lub nieefektywnego zarządzania przestrzenią dyskową. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze zrozumieć każde z tych poleceń i ich właściwe zastosowanie w różnych scenariuszach.

Pytanie 33

Jakie medium transmisyjne charakteryzuje się najmniejszym ryzykiem zakłóceń elektromagnetycznych sygnału przesyłanego?

A. Kabel światłowodowy

B. Kabel FTP z czterema parami

C. Cienki kabel koncentryczny

D. Gruby kabel koncentryczny

Kabel światłowodowy zapewnia najmniejsze narażenie na zakłócenia elektromagnetyczne, ponieważ przesyła sygnał w postaci impulsów świetlnych zamiast sygnałów elektrycznych. Dzięki temu nie jest podatny na zakłócenia pochodzące z innych urządzeń elektronicznych czy źródeł elektromagnetycznych. Przykładem zastosowania kabli światłowodowych są nowoczesne sieci telekomunikacyjne oraz infrastruktura internetowa, gdzie wymagana jest wysoka prędkość transmisji danych oraz niezawodność. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry kabli światłowodowych, zapewniając ich kompatybilność i wydajność. W praktyce stosowanie kabli światłowodowych w miejscach o dużym natężeniu zakłóceń, jak centra danych czy obszary miejskie, znacząco poprawia jakość i stabilność połączeń. Dodatkowo, światłowody są lżejsze i cieńsze od tradycyjnych kabli miedzianych, co ułatwia ich instalację i obniża koszty transportu oraz montażu.

Pytanie 34

Za przydzielanie czasu procesora do konkretnych zadań odpowiada

A. chipset

B. pamięć RAM

C. cache procesora

D. system operacyjny

System operacyjny pełni kluczową rolę w zarządzaniu zasobami komputerowymi, w tym czasem procesora. Jego zadaniem jest przydzielanie czasu procesora różnym procesom oraz zapewnienie, że każdy z nich otrzymuje odpowiednią ilość zasobów w celu efektywnego wykonywania zadań. W praktyce system operacyjny wykorzystuje różne algorytmy planowania, takie jak Round Robin czy FIFO, aby dynamicznie optymalizować wykorzystanie czasu procesora. Przykładowo, gdy uruchamiamy wiele aplikacji, system operacyjny decyduje, które z nich mają być priorytetowo obsługiwane w danym momencie, co przekłada się na wydajność systemu oraz użytkowanie zasobów. Współczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, Linux czy macOS, implementują również mechanizmy zarządzania wielozadaniowością, co pozwala na równoczesne wykonywanie wielu aplikacji bez zauważalnych opóźnień. Dobrą praktyką w inżynierii oprogramowania jest projektowanie aplikacji z uwzględnieniem efektywności obliczeniowej, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem procesora przez system operacyjny.

Pytanie 35

Jakie urządzenie umożliwia testowanie strukturalnego okablowania światłowodowego?

A. sonda logiczna

B. stacja lutownicza

C. odsysacz próżniowy

D. reflektometr optyczny

Sonda logiczna, stacja lutownicza oraz odsysacz próżniowy to narzędzia, które nie są przeznaczone do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego. Sonda logiczna służy do analizy sygnałów elektrycznych i nie ma zastosowania w kontekście światłowodów, które przesyłają dane w postaci impulsów świetlnych, a nie elektrycznych. Użycie takiego narzędzia w testowaniu okablowania światłowodowego prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie dostarcza informacji o integralności włókien optycznych. Stacja lutownicza jest używana do lutowania elementów elektronicznych, a nie do oceny jakości połączeń światłowodowych. Choć jest to istotne narzędzie w ogólnych pracach elektronicznych, nie ma zastosowania w kontekście testowania światłowodów, które wymagają precyzyjnej analizy optycznej. Odsysacz próżniowy, który służy do usuwania zanieczyszczeń lub materiałów, również nie ma związku z testowaniem jakości sygnału w instalacjach światłowodowych. Błędne przekonanie o możliwości użycia tych narzędzi do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego wynika z braku zrozumienia specyfiki technologii optycznych oraz ich wymagań w zakresie diagnostyki. Aby efektywnie testować systemy światłowodowe, niezbędne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak reflektometry optyczne, które są w stanie dokładnie ocenić parametry optyczne włókien.

Pytanie 36

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -e

B. -a

C. -n

D. -o

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 37

Polecenie do zmiany adresu MAC karty sieciowej w systemie Linux to

A. ifconfig

B. ipconfig

C. winipcfg

D. iwconfig

Odpowiedzi 'ipconfig', 'iwconfig' oraz 'winipcfg' są niepoprawne, ponieważ każde z tych poleceń ma inne zastosowanie i nie służy do zmiany adresu MAC w systemie Linux. Polecenie 'ipconfig' jest używane w systemach Windows do wyświetlania i konfigurowania adresów IP, a nie adresów MAC. Jego funkcjonalność jest ograniczona do zarządzania protokołami IP, co sprawia, że nie posiada opcji umożliwiających modyfikację adresów MAC. 'Iwconfig' natomiast jest przeznaczone do konfiguracji parametrów interfejsów bezprzewodowych w systemach Linux, takich jak zmiana trybu pracy karty sieciowej czy ustawienie kluczy WEP, ale również nie umożliwia zmiany adresu MAC. Z kolei 'winipcfg' to polecenie z systemu Windows, które również dotyczy konfiguracji IP, a nie adresów MAC. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia funkcji i zastosowań poleceń w różnych systemach operacyjnych. Ważne jest, aby zrozumieć, że zmiana adresu MAC w systemach Linux wymaga konkretnego polecenia, które obsługuje takie operacje, a w tym przypadku jest to właśnie 'ifconfig'. Zrozumienie różnic między poleceniami oraz ich zastosowaniami w różnych systemach operacyjnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami.

Pytanie 38

Polecenie grep w systemie Linux pozwala na

A. wyszukanie danych w pliku

B. kompresję danych

C. porównanie dwóch plików

D. archiwizację danych

Wybór opcji związanych z kompresją, archiwizacją czy porównywaniem danych wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji polecenia grep. Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików, co nie ma nic wspólnego z wyszukiwaniem konkretnych informacji w ich treści. Narzędzia takie jak gzip czy tar są odpowiedzialne za kompresję i archiwizację, a nie grep. Archiwizacja danych zazwyczaj polega na łączeniu wielu plików w jeden archiwum, co również nie jest domeną grep. Z kolei porównywanie danych z dwóch plików można zrealizować za pomocą narzędzi takich jak diff, które zwracają różnice pomiędzy plikami, a nie przeszukują ich zawartości w poszukiwaniu wzorców. Często błędnie zakłada się, że wszystkie operacje na plikach związane z przetwarzaniem danych można zrealizować za pomocą jednego narzędzia. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia w systemie Linux mają swoje specyficzne przeznaczenie i użycie, co jest zgodne z zasadą 'jedno narzędzie do jednego zadania'. Z tego powodu, wybierając odpowiednie narzędzie do naszych potrzeb, musimy mieć jasny obraz ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 39

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach pewnej firmy występują znaczne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby zapewnić maksymalną przepustowość w istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno być użyte?

A. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

B. kabel telefoniczny

C. skrętka nieekranowana

D. kabel światłowodowy

Kabel światłowodowy to naprawdę świetny wybór, gdy mamy do czynienia z mocnymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dlaczego? Bo używa światła do przesyłania danych, co sprawia, że te zakłócenia elektryczne nie mają na nie wpływu. W przeciwieństwie do kabli miedzianych, światłowody są odporne na różne interferencje, co daje nam stabilność i wysoką prędkość przesyłania. Na przykład w dużych biurach czy instytucjach, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, światłowody sprawdzają się doskonale. Warto też wiedzieć o standardach takich jak OM3 czy OM4 dla kabli wielomodowych oraz OS1 i OS2 dla jednomodowych, bo to one definiują, jak dobrze możemy przesyłać sygnał na długich dystansach, nie tracąc jakości. I pamiętaj, żeby używać sprzętu, który jest przystosowany do światłowodów, bo to zwiększa efektywność całej sieci.

Pytanie 40

Jakie komponenty są obecne na zaprezentowanej płycie głównej?

A. 4 gniazda ISA, 2 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM

B. 2 gniazda ISA, 3 gniazda PCI, 4 gniazda pamięci DIMM

C. 2 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM

D. 3 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 2 gniazda pamięci DIMM

Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ płyta główna przedstawiona na obrazku posiada 2 złącza ISA, 4 złącza PCI i 3 złącza pamięci DIMM. Złącza ISA były popularne w starszych komputerach, umożliwiając podłączanie kart rozszerzeń takich jak karty dźwiękowe czy sieciowe. Złącza PCI są bardziej zaawansowane i oferują szybszy transfer danych, co jest istotne w przypadku kart graficznych i innych urządzeń wymagających większej przepustowości. Obecność 3 złączy DIMM pozwala na instalację modułów pamięci RAM, co jest kluczowe dla wydajności systemu. Współcześnie, chociaż standardy takie jak PCIe zastąpiły stare PCI, zrozumienie starszych technologii jest istotne dla serwisowania starszych urządzeń i poszerza wiedzę techniczną. Zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich zastosowań wpływa na skuteczną analizę i modernizację sprzętu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami utrzymania infrastruktury IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej