Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 17:56
- Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 18:11
Egzamin zdany!
Wynik: 27/40 punktów (67,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.
A. kostrzewę czerwoną
B. tatarak trawiasty
C. życicę trwałą
D. miskant chiński
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest jednym z najbardziej cenionych gatunków traw ozdobnych, idealnym do nowoczesnych ogrodów. Charakteryzuje się wysokim wzrostem, efektownymi kwiatostanami oraz dekoracyjnymi liśćmi, które zmieniają kolor w zależności od pory roku. Miskant jest rośliną bardzo odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów w różnych strefach klimatycznych. Stosując miskanta, można uzyskać nie tylko estetyczne walory, ale także funkcjonalne, tworząc osłony przed wiatrem, czy naturalne bariery akustyczne. Ponadto, miskant chiński wykazuje zdolność do szybkiego wzrostu i regeneracji, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do stworzenia zielonych ekranów. Jego zastosowanie w projektowaniu ogrodów zostało ujęte w wielu standardach dotyczących wertykalnych ogrodów i zieleni miejskiej, podkreślając jego rolę w poprawie jakości powietrza oraz wsparcia dla lokalnej bioróżnorodności.
Pytanie 3
Aby przeprowadzić pomiary w terenie metodą domiarów prostokątnych, należy wykorzystać
A. niwelator, szpilki geodezyjne oraz szkicownik
B. kompas, taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne
C. taśmę mierniczą, węgielnicę i tyczki geodezyjne
D. planimetr, węgielnicę oraz wysokościomierz
Taśma miernicza, węgielnica i tyczki geodezyjne to kluczowe narzędzia do wykonania pomiarów metodą domiarów prostokątnych, która jest istotną techniką w geodezji. Taśma miernicza pozwala na dokonanie precyzyjnych pomiarów odległości w terenie, co jest niezbędne do określenia wymiarów obszaru. Węgielnica, z kolei, umożliwia kontrolę kątów prostych, co jest ważne w zapewnieniu dokładności geometrii pomiarów. Tyczki geodezyjne służą do wyznaczania punktów kontrolnych w terenie, co ułatwia późniejsze prace związane z pomiarami i ich dokumentacją. Zastosowanie tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami zapewnia wysoką jakość i rzetelność wyników. Na przykład, w praktycznych zastosowaniach, przy wytyczaniu granic działki, wykorzystanie tych narzędzi pozwala na uzyskanie precyzyjnych i wiarygodnych wyników, które są kluczowe dla wszelkich działań związanych z geodezją i budownictwem.
Pytanie 4
Jak należy postąpić w przypadku udzielenia pierwszej pomocy osobie, która miała kontakt z wapnem niegaszonym w oczach?
A. Usunąć gazikami okruchy wapna i przepłukać oczy wodą
B. Nałożyć opatrunki na oczy i zabezpieczyć je bandażem
C. Użyć kropli do oczu i nałożyć okulary ochronne
D. Przepłukać oczy przegotowaną wodą
Przepłukiwanie oczu przegotowaną wodą może wydawać się rozsądne, jednak nie jest to najlepsza praktyka w przypadku wapna niegaszonego. Woda przegotowana, choć czysta, może nie być wystarczająco skuteczna w usunięciu resztek chemikaliów, które powinny być przede wszystkim usunięte mechanicznie. Kolejnym błędem jest zakładanie opatrunków na oczy. W przypadku chemicznych poparzeń, zakrywanie oczu może prowadzić do zatrzymania substancji chemicznych oraz ich dalszego kontaktu z tkankami oka, co potęguje ryzyko powikłań. Wmieszanie się substancji chemicznych w opatrunek może dodatkowo pogorszyć sytuację. Zastosowanie kropli do oczu oraz zakładanie okularów ochronnych także nie jest odpowiednie. Krople do oczu nie są przeznaczone do neutralizacji substancji chemicznych i mogą jedynie maskować objawy, nie eliminując źródła problemu. Zamiast tego, należy skupić się na natychmiastowym usunięciu substancji i przemywaniu oczu. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia pilności i specyfiki sytuacji związanej z chemicznymi poparzeniami oczu, co jest kluczowe dla skutecznej interwencji w takich sytuacjach.
Pytanie 5
Kosiarka spalinowa, wykorzystywana do pielęgnacji miejskich terenów zielonych, ma na celu
A. przycinanie trawników
B. ugniatanie oraz wyrównywanie trawników
C. eliminację mchu i chwastów z trawnika
D. przycinanie żywopłotów
Kosiarka spalinowa jest narzędziem specjalistycznym, które jest wykorzystywane przede wszystkim do przycinania trawnika, co jest jednym z kluczowych aspektów pielęgnacji terenów zieleni. Dzięki zastosowaniu silnika spalinowego, kosiarka ta charakteryzuje się dużą mocą, co pozwala na efektywne koszenie nawet gęstych i wysokich traw. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby kosić trawnik regularnie, co 1-2 tygodnie w sezonie wegetacyjnym, co pozwala na utrzymanie jego zdrowego wyglądu oraz sprzyja równomiernemu wzrostowi. Co więcej, odpowiednia wysokość cięcia, zazwyczaj wynosząca od 3 do 5 cm, jest istotna dla zachowania zdrowia trawnika, ponieważ korzenie trawy mają dostęp do światła słonecznego oraz wilgoci. Kosiarki spalinowe są często preferowane w dużych ogrodach i terenach miejskich ze względu na ich mobilność i wydajność. Dodatkowo, stosowanie kosiarki spalinowej wspiera standardy ekologiczne, kiedy przestrzega się zasad właściwego zarządzania odpadami zielonymi, na przykład przez kompostowanie skoszonej trawy.
Pytanie 6
Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?
A. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem
B. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą
C. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą
D. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą
Wybór niewłaściwych warunków zadołowania może prowadzić do poważnych problemów z przechowywaniem roślin. Przykładowo, nasłonecznione i przewiewne miejsca mogą narażać rośliny na intensywne działanie promieni słonecznych, co w połączeniu z mroźnymi nocami prowadzi do szoku termicznego. Podobnie, gleba piaszczysta, mimo że dobrze drenuje, ma tendencję do szybkiego wysychania, co naraża korzenie na stres wodny. Gleba gliniasta, z kolei, może zatrzymywać nadmiar wody, co prowadzi do gnicie korzeni. Wybór zacienionego miejsca z lekkim podłożem jest zgodny z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin, ponieważ zapewnia równowagę między wilgotnością a dostępem powietrza. Często popełnianym błędem jest również przekonanie, że rośliny lepiej radzą sobie w pełnym słońcu, co jest nieprawdziwe, zwłaszcza w przypadku młodych osobników o delikatnym systemie korzeniowym. Odpowiednie warunki zadołowania to nie tylko kwestia ochrony przed mrozem, ale także zapewnienia roślinom miejsca, gdzie będą mogły się bezpiecznie rozwijać przed rozpoczęciem nowego sezonu wegetacyjnego. Warto również zauważyć, że wiele roślin wymaga specyficznych warunków glebowych, które powinny być dokładnie rozważane przed podjęciem decyzji o ich przechowywaniu.
Pytanie 7
Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?
A. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
B. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
C. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
D. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.
Pytanie 8
Która kolejność wykonywanych prac jest właściwa dla zakładania ogrodu?
1. Posadzenie roślin drzewiastych 2. Wykonanie ścieżek. 3. Założenie trawnika. | 1. Wykonanie ścieżek. 2. Założenie trawnika. 3. Posadzenie roślin drzewiastych. |
| A. | B. |
1. Założenie trawnika. 2. Posadzenie roślin drzewiastych. 3. Wykonanie ścieżek. | 1. Wykonanie ścieżek. 2. Posadzenie roślin drzewiastych. 3. Założenie trawnika. |
| C. | D. |
A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Kiedy podejmujemy decyzję o kolejności prac w ogrodzie, kluczowe jest zrozumienie wpływu, jaki różne etapy mają na siebie nawzajem. Wybór niepoprawnej kolejności wprowadza szereg problemów, które mogą zniweczyć efekt końcowy. Wiele osób może pomyśleć, że najpierw należy posadzić trawnik, bo to jego wygląd często jest pierwszym, co zauważamy w ogrodzie. Jednak takie podejście ignoruje fakt, że trawnik jest wyjątkowo wrażliwy na uszkodzenia mechaniczne. Jeśli zostanie założony zbyt wcześnie, może ulec zniszczeniu podczas późniejszego transportu roślin drzewiastych czy tworzenia ścieżek. Ponadto, nieprzemyślane sadzenie roślin drzewiastych przed założeniem innych elementów ogrodu może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń zarówno roślin, jak i struktury ogrodu. Zastosowanie ciężkiego sprzętu w rejonach, gdzie już znajduje się trawnik, może spowodować zagęszczenie gleby, a tym samym utrudnić roślinom prawidłowy wzrost. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu ogrodowego i wymaga znajomości zasad planowania przestrzennego oraz praktyk ogrodniczych, które powinny być podstawą wszelkich działań związanych z aranżacją ogrodów.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakie gatunki roślin w polskich warunkach klimatycznych potrzebują zimą przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach?
A. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)
B. Goździk pierzasty (Dianthusplummarius), kosaciec syberyjski (Iris sybirica)
C. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), funkia sina (Hosta glauca)
D. Begonia bulwiasta (Begonia tuberhyrida), dalia ogrodowa (Ddhliax cultorum)
Wybrane odpowiedzi, takie jak piwonia chińska czy jeżówka purpurowa, nie wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora) to roślina wieloletnia, która zimuje w gruncie, a jej korzenie są odporne na niskie temperatury. Odpowiednie przygotowanie polega jedynie na przycięciu nadziemnych części rośliny oraz ewentualnym zabezpieczeniu korzeni przed ekstremalnym mrozem poprzez przykrycie ściółką. Podobnie jest z jeżówką purpurową (Echinacea purpurea), która również dobrze znosi polskie zimy. Funkcjonuje jako roślina wieloletnia, która przetrwa w gruncie bez konieczności jej wykopywania. Często mylone są także rośliny, które nie wymagają tego typu zabiegów. Na przykład, liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida) oraz kosaciec syberyjski (Iris sybirica) to także rośliny, które nie wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach, co jest mylnym podejściem. Kluczowym błędem jest nieznajomość specyfiki roślin i ich wymagań dotyczących zimowania. Właściwe zrozumienie, które rośliny są wrażliwe na mróz, a które mogą pozostać w gruncie, jest niezbędne dla prawidłowej uprawy i pielęgnacji roślin ogrodowych. Niezastosowanie się do tych praktyk może prowadzić do uszkodzeń roślin i ich obumierania, co całkowicie zniweczy efekty pracy ogrodnika.
Pytanie 12
Sadzenie cebul kwiatowych w koszykach z plastiku zabezpiecza je przed
A. drutowcami
B. pędrakami
C. nornicami
D. skorkami
Sadzenie cebul kwiatowych w plastikowych koszykach to praktyka, która skutecznie chroni je przed nornicami, które są szkodnikami znanymi z niszczenia korzeni roślin. Koszyki umożliwiają dobrą cyrkulację powietrza oraz odprowadzają nadmiar wody, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu cebul. Ponadto, ich struktura sprawia, że nornice mają trudności z dotarciem do cebul, co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe korzyści związane z tym sposobem sadzenia: koszyki można stosować do różnych typów cebul, co ułatwia organizację i pielęgnację ogrodu. Zgodnie z zaleceniami ogrodników, stosowanie koszyków jest jedną z najlepszych praktyk w uprawie cebul kwiatowych, pozwalając na lepsze zarządzanie glebą i ograniczenie dostępu do szkodników. To rozwiązanie jest również zgodne z zasadami ekologicznego ogrodnictwa, ponieważ minimalizuje potrzebę stosowania środków chemicznych, co sprzyja bioróżnorodności i zdrowemu ekosystemowi ogrodu.
Pytanie 13
Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiałów szkółkarskich, opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie przeznaczone do sprzedaży powinny posiadać
A. wykształcone liścienie oraz pierwsze pędy
B. rozwiniętą, uformowaną rozetę liściową
C. wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi
D. 2 lub 3 wykształcone pędy, bez pąków kwiatowych
Wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi to właściwe wymagania jakościowe dla różaneczników i azalii według zaleceń Związku Szkółkarzy Polskich. Takie młode rośliny są gotowe do dalszego rozwoju oraz sprzedaży, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ich zdrowia oraz estetyki. Pędy z pąkami kwiatowymi świadczą o dobrym wzroście i tylko wtedy, gdy roślina rozwija się w odpowiednich warunkach, może wytwarzać pąki. Odpowiednie przygotowanie materiału szkółkarskiego zwiększa szanse na sukces w dalszym uprawianiu i sprzedaży tych roślin. Przykładem praktycznym może być szkółka, która dba o optymalne warunki wzrostu, takie jak odpowiednie nawadnianie, nawożenie oraz ekspozycja na światło, co pozwala na uzyskanie zdrowego i atrakcyjnego materiału roślinnego. Dostosowanie się do tych standardów wpływa również na reputację szkółkarza oraz powodzenie w handlu roślinami ozdobnymi.
Pytanie 14
Aby określić wysokość skarpy, należy zastosować
A. węgielnicy oraz tyczek mierniczych
B. tyczek mierniczych i sznura z palikami
C. poziomicy oraz taśmy mierniczej
D. niwelatora i łaty mierniczej
Do wyznaczenia wysokości skarpy najskuteczniej jest użyć niwelatora oraz łaty mierniczej. Niwelator to precyzyjne urządzenie optyczne, które umożliwia pomiar różnic wysokości między punktami. Dzięki niwelatorowi można uzyskać bardzo dokładne wyniki, co jest niezbędne w przypadku budowy skarp, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie dla stabilności konstrukcji. Łata miernicza, używana w połączeniu z niwelatorem, pozwala na bezpośrednie odczytanie wysokości w wyznaczonych punktach. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa dróg, w których musimy zapewnić odpowiednie nachylenie skarpy, aby zapobiec erozji oraz zapewnić bezpieczeństwo ruchu drogowego. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak Eurokod, zaleca się stosowanie niwelatorów do precyzyjnego pomiaru wysokości, co potwierdza ich znaczenie w realizacji projektów budowlanych.
Pytanie 15
Jakie krzewy rekomenduje się do zakupu w celu utworzenia żywopłotów ochronnych?
A. Jaśminowce, pęcherznice, lilaki
B. Ligustry, tawuły, wierzby
C. Berberysy, głogi, ogniki
D. Irgi, derenie, leszczyny
Berberysy, głogi i ogniki to rośliny, które doskonale nadają się do tworzenia żywopłotów obronnych ze względu na swoje właściwości. Berberys (Berberis) jest krzewem kolczastym, co stanowi naturalną barierę, zniechęcającą potencjalnych intruzów. Dodatkowo, berberysy charakteryzują się gęstym pokrojem, co zwiększa ich efektywność jako żywopłoty. Głóg (Crataegus) również posiada kolce i rośnie w formie gęstych krzewów, a jego owoce przyciągają ptaki, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Ognik (Pyracantha) oprócz kolców, oferuje także dekoracyjne owoce, które są jadalne dla ptaków i dodają atrakcyjności wizualnej. Przy projektowaniu żywopłotu obronnego warto pamiętać o zasadach sadzenia roślin w odpowiednich odstępach oraz o pielęgnacji, aby rośliny mogły się dobrze rozwijać i efektywnie pełnić swoją funkcję. Te krzewy są często rekomendowane przez ekspertów z zakresu architektury krajobrazu jako elementy zwiększające bezpieczeństwo posesji oraz poprawiające estetykę otoczenia.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Jakiego typu kruszywo można wykorzystać jako system drenażowy w ogrodach na dachach budynków?
A. Grys bazaltowy
B. Otoczaki
C. Pospółka
D. Keramzyt
Otoczaki, pospółka oraz grys bazaltowy, choć mogą być stosowane w różnych kontekstach budowlanych, nie są odpowiednimi materiałami do drenażu w ogrodach dachowych. Otoczaki, mimo że mają estetyczny wygląd, charakteryzują się dużą gęstością i ograniczoną przepuszczalnością, co może prowadzić do stagnacji wody. To zjawisko jest szczególnie niepożądane w systemach ogrodów dachowych, gdzie efektywne odprowadzanie wody jest kluczowe dla zdrowia roślin oraz integralności strukturalnej dachu. Pospółka, będąca mieszanką różnych frakcji kruszywa, także nie zapewnia optymalnych warunków drenażowych, gdyż jej skład może prowadzić do zatykania się porów, co pogarsza przepływ wody. Z kolei grys bazaltowy, chociaż wytrzymały i odporny na zmiany temperatury, nie jest wystarczająco porowaty, aby skutecznie pełnić funkcję drenującą. W związku z tym, wybierając odpowiednie kruszywo do drenażu, warto kierować się właściwościami fizycznymi materiału oraz jego wpływem na ekosystem dachowy, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie budownictwa ekologicznego. Zastosowanie niewłaściwych materiałów może prowadzić do problemów z wodą, takich jak nadmierna wilgoć, co w dłuższej perspektywie stwarza ryzyko uszkodzenia dachu oraz zasobów przyrody.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Aby zwalczyć rdze oraz mączniaki przy użyciu chemikaliów, należy przeprowadzić oprysk
A. moluskocydem
B. fungicydem
C. bakteriocydem
D. herbicydem
Stosowanie herbicydów, moluskocydów i baktericydów w kontekście zwalczania rdzy i mączniaków to nieprawidłowe podejście. Herbicydy są przeznaczone do zwalczania chwastów, a ich działanie koncentruje się na roślinach zielnych, co czyni je nieefektywnymi w przypadku chorób grzybowych. Zastosowanie herbicydów w sytuacji, gdy problemem są patogeny grzybowe, może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak uszkodzenie roślin uprawnych oraz zanieczyszczenie środowiska. Molekularne podejście zawarte w moluskocydach dotyczy zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, a nie chorób roślinnych, co również zniekształca cel stosowania tych środków. Z kolei baktericydy są używane do kontroli chorób wywołanych przez bakterie, a nie grzyby. Nieprawidłowe przypisanie tych środków do zwalczania grzybów może wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki patogenów oraz ich interakcji z różnymi typami pestycydów. Aby skutecznie zwalczać choroby roślinne, istotne jest zrozumienie, jakie patogeny są odpowiedzialne za dane objawy oraz dobór odpowiednich środków ochrony roślin zgodnych z ich charakterystyką.
Pytanie 20
Pojedyncze drzewa "z gołym korzeniem" należy sadzić w miejscu stałym
A. w wąskich szczelinach o głębokości około 20 cm
B. w odpowiednio dużych zaprawionych dołach
C. w zagłębionych pojemnikach szkółkarskich
D. w zaprawionych rowach
Sadzenie drzew z gołym korzeniem w odpowiednich zaprawionych dołach jest kluczowym etapem w ich uprawie, który wpływa na ich dalszy rozwój i kondycję. Doły powinny być odpowiednio wymiarowane, aby pomieścić system korzeniowy oraz umożliwić ich swobodne rozprzestrzenianie się. Zaprawa, czyli mieszanka gleby wzbogacona o materiały organiczne i nawozy, poprawia strukturę podłoża, zapewnia lepsze zatrzymywanie wody oraz dostarcza niezbędnych składników odżywczych. W praktyce, zaleca się, aby doły były co najmniej dwa razy szersze od korzeni, a ich głębokość powinna być dostosowana do długości korzeni, aby zapobiec ich zagięciu. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie przygotowanie gleby przed sadzeniem, co może obejmować spulchnienie, usunięcie chwastów oraz dodanie materiałów organicznych. Właściwe sadzenie drzew w zaprawionych dołach przyczynia się do ich szybszej aklimatyzacji, lepszego przyjęcia oraz zdrowego wzrostu.
Pytanie 21
Preparaty chemiczne stosowane w celu zwalczania chorób grzybowych na roślinach dekoracyjnych określane są jako
A. repelentami
B. retardantami
C. bakteriocydami
D. fungicydami
Fungicydy to środki chemiczne stosowane w celu zwalczania chorób roślinnych wywołanych przez grzyby. Działają one poprzez inhibicję wzrostu grzybów, a niektóre z nich nawet je eliminują. Przykładami zastosowania fungicydów są środki stosowane przeciwko chorobom takim jak mączniak prawdziwy, rdza czy zgnilizna. W praktyce, stosowanie fungicydów jest kluczowe dla zachowania zdrowia roślin ozdobnych, pozwala na utrzymanie ich estetyki oraz wartości handlowej. W ogrodnictwie przestrzega się standardów stosowania fungicydów, takich jak rotacja środków chemicznych, aby zminimalizować ryzyko odporności patogenów. Ponadto, odpowiedni dobór fungicydów powinien opierać się na diagnozowaniu chorób oraz uwzględniać specyfikę danego gatunku rośliny. Warto również pamiętać o zastosowaniu fungicydów w profilaktyce, co może zmniejszyć potrzebę interwencji, gdy choroba już się pojawi.
Pytanie 22
Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów
A. nostalgicznych
B. barokowych
C. romantycznych
D. klasycystycznych
Odpowiedź barokowych jest poprawna, ponieważ ogrody barokowe były znane z wyrafinowanej kompozycji, która kładła duży nacisk na regularność, symetrię oraz geometryzację przestrzeni. W kontekście ogrodów, barokowe projekty, takie jak ogrody Wersalu, ilustrują te cechy poprzez precyzyjnie zaaranżowane aleje, formy roślinne i elementy wodne tworzące harmonijną całość. Te ogrody odzwierciedlają ówczesne dążenie do dominacji nad przyrodą oraz chęć zaprezentowania władzy i bogactwa. Przykłady zastosowania tych zasad w praktyce obejmują systematyczne rozmieszczenie roślin oraz starannie zaplanowane ścieżki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów i architekturze krajobrazu. Oprócz estetyki, ogrody barokowe wykorzystywały również elementy optyczne, takie jak perspektywy i linie widokowe, co podkreśla ich monumentalny charakter i przemyślaną kompozycję przestrzenną.
Pytanie 23
Rozsądnym sposobem na szybkie uzyskanie zwartego, gęstego, lecz niezbyt szerokiego żywopłotu jest sadzenie roślin
A. w 2 rzędach, w układzie naprzemiennym
B. w układzie wielorzędowym, naprzemiennym
C. w 1 rzędzie, w minimalnym rozstawie
D. w 2 rzędach, w układzie przeciwległym
Sadzenie roślin w 2 rzędach, w układzie naprzemianległym, jest uznawane za najbardziej efektywny sposób tworzenia zwartego i gęstego żywopłotu. Taki układ umożliwia optymalne wykorzystanie przestrzeni, co przekłada się na lepsze naświetlenie oraz cyrkulację powietrza pomiędzy roślinami. Dzięki naprzemiennemu sadzeniu, każda roślina ma dostęp do odpowiedniej ilości światła, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi i rozwojowi. W praktyce, dobrym przykładem zastosowania tej metody mogą być żywopłoty z roślin iglastych, które wymagają regularnego przycinania, aby zachować pożądany kształt i gęstość. Użycie tej techniki sprzyja również mniejszemu rozprzestrzenianiu się chorób grzybowych, gdyż lepsza cyrkulacja powietrza zmniejsza wilgotność w obrębie roślin. Warto pamiętać, że dobór roślin i ich odpowiednich odstępów jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz zdrowia roślin. W standardach projektowania zieleni miejskiej, sadzenie w układzie naprzemianległym zaleca się szczególnie w przypadku żywopłotów pełniących funkcje osłonowe i akustyczne.
Pytanie 24
Jaką nawierzchnię warto zalecić do użycia na ścieżkach dla pieszych w miejskich lasach?
A. Betonową
B. Tłuczniową
C. Żwirową
D. Bitumiczną
Żwirowa nawierzchnia jest najwłaściwszym rozwiązaniem dla dróg pieszych w lasach miejskich, ponieważ zapewnia ona naturalny, ekologiczny wygląd, który harmonizuje z otoczeniem. Jest to materiał przepuszczalny, co oznacza, że woda deszczowa może swobodnie przenikać w głąb, co redukuje ryzyko powstawania kałuż oraz wspomaga naturalny cykl wody w ekosystemie leśnym. Żwirowe nawierzchnie są również elastyczne, co sprawia, że są wygodne dla pieszych, a ich struktura minimalizuje ryzyko poślizgnięcia się lub upadków. Ponadto, żwir ma zdolność do osłaniania korzeni drzew, co jest istotne dla ich zdrowia. Wybór żwirowej nawierzchni jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz zaleceniami dotyczącymi małej architektury w przestrzeni publicznej, co czyni ją doskonałą opcją w kontekście miejskich terenów zielonych. Przykładem może być wiele parków w miastach, które wykorzystują żwirowe ścieżki, aby promować rekreację na świeżym powietrzu oraz zachować naturalny charakter otoczenia.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany
A. z prawej do lewej
B. z zewnątrz do wnętrza
C. z wnętrza na zewnątrz
D. z lewej do prawej
Odpowiedź 'od środka na zewnątrz' jest naprawdę dobra. Jak sadzimy rośliny w ten sposób, to rosną one lepiej i wykorzystujemy miejsce w mądry sposób. Zaczynając od środka, mamy większą kontrolę nad tym, jak rozłożymy rośliny, co pozwala je lepiej dopasować pod kątem wysokości i kolorów. W praktyce, takie sadzenie tworzy fajny, warstwowy efekt, gdzie wyższe rośliny są w centrum, a niższe otaczają je dookoła. To wygląda super i sprawia, że światło dociera do każdego kawałka zieleni. Poza tym, warto pamiętać o zasadach kompozycji w ogrodzie, na przykład o trzech kolorach, żeby całość była atrakcyjna. No i dobrze jest też pomyśleć o sezonowości roślin, by móc cieszyć się różnorodnymi kolorami przez cały rok.
Pytanie 27
Kiedy należy wykonać cięcie, które poprawi formę oraz zwiększy intensywność kwitnienia wrzosów?
A. w czerwcu
B. w kwietniu
C. w sierpniu
D. w listopadzie
Cięcie wrzosów w kwietniu to naprawdę ważna sprawa, bo dzięki temu rośliny lepiej rosną i intensywniej kwitną. W tym okresie wrzosy są w pełni wzrostu, co ułatwia ich regenerację po przycięciu. Chodzi tu o to, żeby usunąć stare i słabe pędy – to pozwala na lepsze docieranie światła oraz poprawia cyrkulację powietrza wśród gałęzi. Z tego, co czytałem, specjaliści zalecają przycinanie ich na wysokości od jednej trzeciej do połowy długości pędów. Fajnie jest też używać ostrych narzędzi, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia tkanek i przyspiesza gojenie ran. Regularne cięcia wiosenne naprawdę pobudzają rośliny do wypuszczania nowych pędów, co wpływa na obfitość kwiatów. Zresztą, wrzosy, które są regularnie przycinane w odpowiednim czasie, wyglądają lepiej i są mniej narażone na choroby i szkodniki, co jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?
A. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)
C. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)
D. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)
Odpowiedź wskazująca na magnolię gwiaździstą (Magnolia stellata) oraz ciemiernik biały (Helleborus niger) jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, magnolia gwiaździsta kwitnie wczesną wiosną, często już w marcu, wytwarzając piękne, pachnące kwiaty, które przyciągają uwagę. Jej atrakcyjny wygląd sprawia, że jest idealnym wyborem do stoiska wystawowego, które ma na celu wyróżnienie się wczesną porą. Ciemiernik biały, znany również jako czarny ciemiernik, jest jedną z nielicznych roślin kwitnących w zimnych miesiącach, często ukazującymi swoje białe kwiaty, które mogą być doskonałym uzupełnieniem dla magnolii. Dodatkowo, te rośliny są przykładem standardów i dobrych praktyk w zakresie aranżacji przestrzeni, gdyż ich wczesne kwitnienie zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale również wprowadza kolory do ogrodów i wystaw, które wiosną mogą być jeszcze szare i zimowe. Stosując te rośliny, możemy zademonstrować klientom, jak ważne są rośliny wczesnowiosenne w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji ogrodowych oraz ich rolę w zachęcaniu do bioróżnorodności w przestrzeniach zielonych.
Pytanie 30
W przypadku roślin z rodziny sosnowatych kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym w szkółce jest
A. zginanie pędów bocznych
B. przycinanie części nadziemnej
C. kształtowanie prostego pnia
D. formowanie bryły korzeniowej
Formowanie bryły korzeniowej jest kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym w szkółkach roślin z rodziny sosnowatych, ponieważ zdrowy system korzeniowy jest fundamentem dla dalszego wzrostu i rozwoju roślin. Prawidłowe formowanie bryły korzeniowej polega na zapewnieniu odpowiedniej struktury korzeni, co umożliwia lepsze pobieranie wody oraz składników odżywczych. W praktyce, zabieg ten może obejmować regularne sprawdzanie stanu korzeni roślin, ich przycinanie oraz odpowiednie uformowanie w czasie przesadzania. Ważne jest, aby korzenie były odpowiednio rozłożone, co zapobiega problemom z ich zagęszczeniem i zgnilizną. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują także wykorzystanie odpowiednich podłoży oraz pojemników, które wspierają rozwój korzeni. Wprowadzenie tego zabiegu w życie przyczynia się do zdrowego wzrostu roślin, co jest zgodne z zaleceniami przedstawionymi w literaturze specjalistycznej i standardach branżowych dotyczących uprawy szkółkarskiej.
Pytanie 31
Aby przygotować krzewy ozdobne uprawiane w pojemnikach do transportu na znaczne odległości, należy je podlać oraz
A. zmniejszyć ich system korzeniowy
B. skrócić ich część nadziemną
C. ochronić ich korzenie przed działaniem wiatru
D. chronić ich pędy przed wpływem wiatru
Podczas analizy błędnych odpowiedzi należy zwrócić uwagę na kilka kluczowych elementów. Zredukowanie systemu korzeniowego może wydawać się korzystne, jednak w praktyce jest to działanie skrajnie niewłaściwe. Korzenie pełnią fundamentalną rolę w pobieraniu wody i składników odżywczych, a ich osłabienie lub redukcja mogą prowadzić do stresu roślinnego, co z kolei zmniejsza ich zdolność do adaptacji w nowym środowisku. Kolejną niepoprawną koncepcją jest zabezpieczenie korzeni przed wiatrem. Choć ochrona korzeni jest istotna, wiatru nie można traktować jako głównego zagrożenia dla systemu korzeniowego, który w większości przypadków jest chroniony przez pojemnik, w którym roślina jest transportowana. Zredukowanie części nadziemnej również nie jest zalecane, ponieważ pędy odgrywają istotną rolę w fotosyntezie oraz w procesach wegetatywnych. Praktyki takie jak redukcja części nadziemnej, mogą prowadzić do osłabienia rośliny i ograniczenia jej zdolności do regeneracji po transporcie. Ogólnie rzecz biorąc, myślenie o transporcie roślin powinno być ukierunkowane na ich kompleksową ochronę, a nie na redukcję jakichkolwiek ich części, co może wprowadzać w błąd i prowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia roślin.
Pytanie 32
Aby stworzyć kompozycję w odcieniach srebrno-niebieskich można zastosować
A. nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), smagliczkę nadmorską (Lobularia maritima)
B. aksamitkę wyniosłą (Tagetes erecta), cynię wytworną (Zinnia eleganś)
C. lobelię przylądkową (Lobelia erinuś), starca popielnego (Seraec/o cmerana)
D. szałwię błyszczącą (Safoia splendens), żeniszka meksykańskiego (Ageratumhoustonianum)
Lobelia erinus, znana jako lobelia przylądkowa, oraz Senecio cineraria, znany jako starzec popielny, to rośliny, które doskonale wpisują się w srebrzysto-niebieską kompozycję. Lobelia przylądkowa charakteryzuje się intensywnie niebieskimi kwiatami, które tworzą efektowne kaskady, idealne do nasadzeń w pojemnikach oraz jako okrywy gruntowe. Z kolei starzec popielny, dzięki swoim srebrzystym liściom, staje się świetnym tłem dla bardziej kolorowych roślin. W praktyce, łączenie tych dwóch gatunków w ogrodzie pozwala na uzyskanie harmonijnej i eleganckiej przestrzeni. Takie zestawienia są polecane w nowoczesnym projektowaniu ogrodów, gdzie dominują minimalistyczne i stonowane kompozycje. Standardem w aranżacjach ogrodowych jest wykorzystanie roślin o różnej wysokości, co wprowadza dynamikę do przestrzeni, a zestawienie lobelii z starcem popielnym idealnie to ilustruje. Dodatkowo, rośliny te są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je dobrym wyborem nawet dla początkujących ogrodników.
Pytanie 33
Na jaką wysokość należy kosić trawnik na polach golfowych?
A. powyżej 5,5 cm
B. 3 - 4 cm
C. 4 - 5 cm
D. poniżej 2,5 cm
Koszenie murawy na polach golfowych poniżej 2,5 cm jest standardem, który zapewnia optymalne warunki do gry. Taka wysokość koszenia sprzyja rozwojowi grubych, gęstych i mocnych źdźbełów trawy, które są bardziej odporne na uszkodzenia oraz choroby. Dodatkowo, krótko przycięta trawa minimalizuje opór podczas gry, co jest istotne dla golfistów. W praktyce, tak niska wysokość koszenia jest stosowana głównie na greene'ach, gdzie idealne warunki do toczenia piłek są kluczowe. Standardy utrzymania murawy na polach golfowych, takie jak te ustalone przez USGA (United States Golf Association), podkreślają znaczenie odpowiedniej wysokości koszenia w kontekście jakości gry oraz zdrowia trawy. Warto również zauważyć, że regularne utrzymanie takiej wysokości wymaga dokładnego planowania cyklu koszenia oraz dostosowywania go do warunków pogodowych i sezonowych, co jest kluczowe dla zapewnienia doskonałej jakości murawy.
Pytanie 34
Zieleńce w obrębie osiedli zakładane są na obszarze
A. od 26 do 30 ha
B. od 1 do 2 ha
C. od 3 do 10 ha
D. od 11 do 25 ha
Wybór odpowiedzi dotyczących większych powierzchni zieleńców, takich jak 3 do 10 ha, 11 do 25 ha czy 26 do 30 ha, wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji zieleńców osiedlowych oraz ich funkcji. Zieleńce osiedlowe są projektowane z myślą o mieszkańcach konkretnego obszaru, a ich rozmiar powinien odpowiadać na lokalne potrzeby społeczności. Powierzchnie większe niż 2 ha są typowe dla parków miejskich, które mają znacznie szerszy zasięg i różnorodność funkcji. Takie większe tereny wymagają bardziej skomplikowanego zarządzania oraz mogą wiązać się z większymi kosztami utrzymania i większymi wymaganiami w zakresie planowania przestrzennego. Typowym błędem myślowym jest mylenie zieleńców osiedlowych z innymi formami zieleni miejskiej, co prowadzi do nadmiernych oczekiwań co do ich funkcji i rozmiaru. Kluczowe jest zrozumienie, że zieleńce osiedlowe mają na celu przede wszystkim zaspokajanie lokalnych potrzeb mieszkańców, co w przypadku dużych przestrzeni może być trudne do osiągnięcia. Właściwe projektowanie i zarządzanie tymi przestrzeniami powinno uwzględniać zasady zrównoważonego rozwoju oraz dostosowywać się do skali i charakterystyki osiedla.
Pytanie 35
Jakie nawozy powinny być stosowane wiosną do roślin iglastych, by poprawić ich wybarwienie oraz zwiększyć gęstość igieł?
A. Fosforowymi
B. Wapniowymi
C. Potasowymi
D. Magnezowymi
Wybór nawozów takich jak fosforowe, potasowe czy wapniowe do nawożenia roślin iglastych na wiosnę może być nieco mylący, bo każdy z tych składników ma inną rolę w odżywianiu. Nawozy fosforowe są ważne, ale bardziej dla roślin kwitnących niż dla iglastych, które raczej nie mają kwiatów. Zbyt dużo fosforu może nawet zaszkodzić, bo inne składniki będą gorzej przyswajane. Co do nawozów potasowych, to też są istotne, bo wspierają rośliny w gospodarce wodnej i pomagają w walce z chorobami, ale nie mają wpływu na kolor igieł. Wapń jest ważny dla struktury roślin, ale jego nadmiar może zakwaszać glebę, co raczej nie jest dobre dla tych, które wolą neutralne pH. Korzystanie z tych nawozów bez analizy potrzeb roślin iglastych może prowadzić do typowych błędów, jak osłabienie roślin czy zmiana koloru igieł. Dlatego ważne jest, by stosować nawozy odpowiednie dla iglaków, a w tym przypadku magnez to kluczowa rzecz.
Pytanie 36
Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności
A. korzystania z teodolitu.
B. identyfikowania gatunków roślin.
C. realizowania pomiarów wysokościowych.
D. opracowywania projektów technicznych.
Przeprowadzenie inwentaryzacji dendrologicznej jest procesem, który wymaga umiejętności rozpoznawania gatunków roślin, ponieważ kluczowym celem tej inwentaryzacji jest dokładne zidentyfikowanie drzewa i krzewów w danym obszarze. Umiejętność ta jest fundamentalna, gdyż poprawne określenie gatunku wpływa na dalsze działania związane z ochroną środowiska, zarządzaniem zasobami leśnymi oraz planowaniem przestrzennym. Przykładowo, w przypadku inwentaryzacji lasów, rozróżnienie między gatunkami inwazyjnymi a rodzimymi jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności. Specjaliści w tej dziedzinie często posługują się różnorodnymi źródłami, takimi jak klucze do oznaczania roślin, co pozwala na precyzyjne identyfikowanie gatunków na podstawie cech morfologicznych. Dobra praktyka w inwentaryzacji dendrologicznej wymaga także znajomości ekologii poszczególnych gatunków oraz ich roli w ekosystemie, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.
Pytanie 37
Najskuteczniejszym sposobem nawadniania roślin znajdujących się w szkółkach, w pojemnikach o pojemności przekraczającej 25 litrów, jest nawadnianie
A. deszczowniane
B. podsiąkowe
C. zalewowe
D. kropelkowe
Zalewowe nawadnianie, mimo że może wydawać się prostym rozwiązaniem, wiąże się z wieloma wadami. System ten polega na zalewaniu roślin wodą, co prowadzi do nadmiernego nawodnienia i może sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych oraz problemom z gnicie korzeni. Ponadto, nadmiar wody nie jest efektywnie wchłaniany przez rośliny, co czyni ten sposób nawadniania nieekonomicznym. Deszczowniane metody nawadniania, polegające na rozpylaniu wody w formie kropli, również nie są optymalne w przypadku roślin w pojemnikach o większej pojemności. Tego typu nawadnianie nie tylko prowadzi do dużych strat wody na skutek parowania, ale również nie dostarcza wody bezpośrednio do strefy korzeniowej, co może powodować niejednorodne nawodnienie. Z kolei nawadnianie podsiąkowe, które bazuje na wykorzystaniu podłoża do transportu wody, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście równomiernego rozkładu wilgoci, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Wybór mniej efektywnych metod nawadniania najczęściej wynika z braku wiedzy na temat nowoczesnych technik i narzędzi dostępnych w ogrodnictwie, co prowadzi do marnotrawstwa zasobów i niskiej efektywności produkcji roślinnej.
Pytanie 38
Obwód pnia drzewa, z którego wynika pierśnica, należy zmierzyć na wysokości
A. 140 cm nad powierzchnią ziemi
B. 150 cm nad powierzchnią ziemi
C. 130 cm nad powierzchnią ziemi
D. 120 cm nad powierzchnią ziemi
Pomiar pierśnicy drzewa, czyli obwodu pnia, jest kluczowym elementem w leśnictwie oraz zarządzaniu zasobami drzewnymi. Obwód pnia powinien być mierzony na wysokości 130 cm od poziomu gruntu, co jest zgodne z międzynarodowym standardem zwaną pierśnicą (z ang. "DBH" - Diameter at Breast Height). Wysokość ta została ustalona, aby uzyskać ujednoliconą metodologię, która umożliwia porównywanie danych o różnych drzewach. Dodatkowo, pomiar na tej wysokości minimalizuje wpływ zmienności wzdłuż pnia, takiej jak zniekształcenia spowodowane nierównościami terenu czy różnice w kształcie pnia. W praktyce, pomiar obwodu drzewa na wysokości 130 cm jest używany do obliczania biomasy oraz oszacowania wartości drewna. Takie podejście jest również stosowane w badaniach biologicznych, gdzie dokładne pomiary mogą wpływać na analizy dotyczące zdrowia drzew oraz ich zdolności do sekwestracji węgla.
Pytanie 39
Wskaż zestaw roślin rekomendowanych do ogrodów skalnych?
A. Parzydło leśne (Aruncus dioicus), prawoślaz różowy (Altheum rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
B. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), świerk biały odmiana Conica (Picea glauca odmiana "Conica")
C. Floks szydlasty (Phlox subulata), ligustr zwyczajny (Ligustrum vulgare), forsycja pośrednia (Forsythia intermedia)
D. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)
Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien być dokonany na podstawie ich adaptacji do trudnych warunków, jakie panują w takim środowisku. W przypadku pierwszej zestawionej grupy, parzydło leśne, prawoślaz różowy i jaśminowiec wonny są roślinami, które preferują bardziej żyzne i wilgotne gleby, co czyni je mało odpowiednimi do ogrodów skalnych. Parzydło leśne jest rośliną bylinową, która występuje w lasach i preferuje cień oraz wilgoć. Jego obecność w ogrodzie skalnym mogłaby prowadzić do nieodpowiednich warunków wzrostu. Podobnie prawoślaz różowy, chociaż piękny, wymaga większej ilości wody i żyznej gleby, co jest sprzeczne z założeniami ogrodu skalnego. Jaśminowiec wonny, jako krzew, również potrzebuje więcej miejsca i odpowiednich warunków glebowych, aby dobrze rosnąć. W przypadku trzeciej grupy, perukowiec podolski i bukszpan wieczniezielony są roślinami, które nie tylko są zbyt duże na typowy ogród skalny, ale także mają inne potrzeby glebowe. Perukowiec wymaga wilgotnych gleb i pełnego słońca, a bukszpan preferuje gleby żyzne i bogate w składniki odżywcze. Świerk biały odmiana Conica, chociaż stylowy, również nie jest najlepszym wyborem dla takiego środowiska. Ostatnia grupa roślin, w tym floks szydlasty oraz ligustr zwyczajny, również nie jest dostosowana do ciężkich warunków glebowych i suchych, które często panują w ogrodach skalnych. Floks szydlasty wymaga więcej wody niż to, co mogłoby zapewnić podłoże skalne, a ligustr jako krzew również potrzebuje więcej przestrzeni i odpowiednich warunków glebowych do wzrostu. Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien zatem opierać się na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, co nie dotyczy wymienionych w niepoprawnych odpowiedziach roślin.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.