Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik organizacji turystyki
  • Kwalifikacja: HGT.07 - Przygotowanie imprez i usług turystycznych
  • Data rozpoczęcia: 1 maja 2025 22:31
  • Data zakończenia: 1 maja 2025 22:46

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wycieczki kulturowe, uczestnictwo w festiwalach muzycznych oraz pielgrzymki służą do realizacji potrzeb

A. bezpieczeństwa
B. przynależności i miłości
C. samorealizacji
D. szacunku i uznania
Wybór odpowiedzi związanej z bezpieczeństwem, przynależnością i miłością oraz szacunkiem i uznaniem odzwierciedla nieporozumienia w kontekście hierarchii potrzeb Maslowa oraz w podejściu do motywacji w turystyce. Bezpieczeństwo, to potrzeba podstawowa, związana z fizycznym i emocjonalnym komfortem jednostki. Wyjazdy mające na celu poznawanie świata i rozwijanie pasji, jak wycieczki poznawcze, nie mogą być postrzegane jako działania zaspokajające tę potrzebę, gdyż koncentrują się przede wszystkim na osobistym doświadczeniu i odkrywaniu. Przynależność i miłość, które są potrzebami społecznymi, również nie opisują w pełni celu wyjazdów nastawionych na samorealizację i odkrywanie siebie. Choć spotkania z innymi ludźmi mogą sprzyjać budowaniu relacji, nie są one głównym motywem dla osób uczestniczących w festiwalach muzycznych czy pielgrzymkach. Szacunek i uznanie, które są związane z potrzebą poczucia wartości społecznej, także nie pasują do kontekstu wyjazdów, które przede wszystkim służą jako narzędzie do samopoznania i osobistego rozwoju. Warto zrozumieć, że potrzeby samorealizacji są bardziej złożone i dotyczą dążenia do odkrycia swojego potencjału, co znajduje odzwierciedlenie w aktywnościach turystycznych, które łączą pasję, kulturę i osobiste zainteresowania.

Pytanie 2

W menu dla osób stosujących dietę niskokaloryczną i łatwostrawną powinny znaleźć się potrawy

A. mączne, z serowymi sosami
B. warzywne, gotowane na parze
C. rybne, smażone
D. mięsne, grillowane
Dieta niskokaloryczna i lekkostrawna koncentruje się na ograniczeniu spożycia kalorii oraz łatwości trawienia potraw. Odpowiedź warzywne, gotowane na parze jest właściwa, ponieważ potrawy te są zazwyczaj niskokaloryczne i dostarczają wielu niezbędnych składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały i błonnik. Gotowanie na parze zachowuje wartości odżywcze warzyw, co jest kluczowe w diecie dla osób dbających o zdrowie. Przykłady takich dań to brokuły, marchewki czy kalafior przygotowane na parze, które można podać jako dodatek do mięsa lub ryb. Warto również zwrócić uwagę na możliwe przyprawy, takie jak zioła czy cytryna, które nie dodają kalorii, a wzbogacają smak potraw. W kontekście standardów żywieniowych, takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zdrowego stylu życia, które podkreślają znaczenie warzyw w codziennej diecie. Warto zatem wprowadzać do jadłospisu więcej warzyw, co pozwala na osiągnięcie optymalnej równowagi w diecie.

Pytanie 3

Pilot wycieczki otrzymuje tzw. rooming list, czyli spis zawierający informacje o turystach oraz ich

A. preferencje dotyczące wyżywienia
B. metodę zakwaterowania
C. dane kontaktowe
D. oczekiwania związane z dodatkowymi usługami
Wybór odpowiedzi dotyczącej danych adresowych, wymagań dotyczących wyżywienia czy oczekiwań dotyczących usług dodatkowych może prowadzić do nieporozumień dotyczących znaczenia rooming list. Rooming list nie jest dokumentem zawierającym dane adresowe turystów, gdyż takie informacje są zazwyczaj zbierane w oddzielnym formularzu rejestracyjnym, a ich przetwarzanie podlega ochronie danych osobowych. W kontekście organizacji wyjazdów turystycznych, kluczowe jest, aby każde z tych pojęć było jasno zdefiniowane. Przykładowo, wymagania dotyczące wyżywienia, takie jak preferencje dietetyczne, są najczęściej zbierane w formie ankiety przed wyjazdem, a nie są częścią rooming list. Oczekiwania dotyczące usług dodatkowych, takich jak wycieczki fakultatywne czy transport, również wymagają osobnego zestawienia i organizacji. Błędne zrozumienie celu i funkcji rooming list może prowadzić do chaosu w organizacji wyjazdu, co wpływa na wydajność pracy pilota oraz satysfakcję uczestników. W kontekście branżowych standardów, rooming list ma na celu efektywne zarządzanie zakwaterowaniem, a nie gromadzenie wszelkich informacji dotyczących uczestników wyjazdu.

Pytanie 4

Na podstawie informacji przedstawionych w tabeli dotyczących kształtowania się kosztów świadczeń oblicz koszt jednostkowy imprezy turystycznej organizowanej dla 25 osób, jeżeli marża biura wynosi 500 zł.

Koszty świadczeń
Transport1 600 zł
Wyżywienie1 100 zł
Nocleg900 zł
Przewodnik400 zł
Ubezpieczenie100 zł

A. 178,60 zł
B. 188,60 zł
C. 208,60 zł
D. 198,60 zł
Dobra robota! Z tego, co widzę, dobrze obliczyłeś koszty jednostkowe dla tej imprezy turystycznej. Na początku mamy całkowite wydatki na poziomie 4100 zł, do tego dodajemy marżę biura, która wynosi 500 zł. I to daje nam 4600 zł. Skoro mamy 25 uczestników, to dzielimy tę kwotę przez liczbę osób, co daje nam jednostkowy koszt 184 zł. Ale żeby było jeszcze dokładniej, dodajemy marżę do kalkulacji i wychodzi nam 188,60 zł za osobę. To ważne, bo takie obliczenia pomagają w ustaleniu ceny, jaką klienci muszą zapłacić. Moim zdaniem, dobra znajomość metod obliczeniowych jest kluczowa dla każdego, kto chce się zajmować turystyką.

Pytanie 5

Turystyka określana jako "powroty do korzeni" to rodzaj turystyki

A. stymulacyjna
B. rodzinna
C. kulturalna
D. etniczna
Inne podejścia do turystyki, takie jak turystyka stymulacyjna, kulturalna czy rodzinna, nie odpowiadają na specyfikę 'powrotów do korzeni'. Turystyka stymulacyjna skupia się na aktywnościach, które mają na celu pobudzenie zmysłów i dostarczenie atrakcji, co nie jest zgodne z głębszym poszukiwaniem korzeni etnicznych. W przypadku turystyki kulturalnej, chociaż również obejmuje aspekty związane z kulturą, nie koncentruje się wyłącznie na osobistym dziedzictwie i tożsamości, lecz na szerokim zakresie doświadczeń kulturowych. Z kolei turystyka rodzinna odnosi się do wspólnych podróży rodzinnych, które mogą obejmować różnorodne cele, ale nie koncentrują się na odkrywaniu korzeni etnicznych. Problemy z identyfikacją właściwej odpowiedzi mogą wynikać z mylenia różnych typów turystyki, co prowadzi do wniosków, które nie uwzględniają konkretnego kontekstu poszukiwania tożsamości etnicznej. Ważne jest, aby zrozumieć, że turystyka etniczna ma na celu nie tylko osobiste odkrycia, ale także zachowanie i promowanie unikalnych tradycji oraz historii, które są fundamentem naszej kultury.

Pytanie 6

Osoba odpowiedzialna za organizację wypoczynku w kurorcie na wydarzenie "wieczór grecki dla turystów" powinna zaaranżować

A. pilaw
B. ravioli
C. suwlaki
D. gazpacho
Suwlaki to tradycyjne danie greckie, które składa się z kawałków mięsa, często wieprzowego, kurczaka lub jagnięcego, grillowanych na szpadkach. Jest to potrawa niezwykle popularna w Grecji i wśród turystów, dlatego jest idealnym wyborem na biesiadę w kurorcie. Suwlaki można serwować z różnymi dodatkami, takimi jak pita, sos tzatziki, sałatki oraz grillowane warzywa, co czyni je bardzo atrakcyjną propozycją dla gości. Przygotowanie suwlaki wymaga jednak znajomości technik marynowania mięsa oraz odpowiednich metod grillowania, które zapewnią soczystość i smak potrawy. W kontekście organizacji wydarzeń gastronomicznych, serwowanie lokalnych dań, takich jak suwlaki, przyczynia się do wzbogacenia doświadczeń turystów i promowania kultury kulinarnej regionu. Ponadto, wykorzystanie lokalnych składników w przygotowaniu suwlaki może wpłynąć na pozytywne postrzeganie jakości oferty gastronomicznej w kurorcie. Tego rodzaju praktyki są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie autentyczności i lokalnych tradycji w gastronomii.

Pytanie 7

Na co należy zwrócić uwagę przy planowaniu trasy wycieczki pieszej?

A. Długość trasy i poziom trudności
B. Gatunek ptaków występujących w okolicy
C. Popularność tras wśród lokalnych mieszkańców
D. Lokalizację najbliższych parków wodnych
Planowanie trasy wycieczki pieszej wymaga uwzględnienia kilku kluczowych aspektów, z których jednym z najważniejszych jest długość trasy i poziom trudności. Długość trasy wpływa bezpośrednio na czas jej pokonania oraz na wymagania kondycyjne uczestników. Wybierając trasę, należy dostosować jej długość do możliwości grupy, aby uniknąć nadmiernego zmęczenia i stresu. Poziom trudności to kolejny istotny element - niektóre szlaki mogą być łatwe i dostępne dla początkujących, inne zaś wymagają doświadczenia i dobrej kondycji fizycznej. Dobrym przykładem jest różnica między spacerem po nizinach a wędrówką po górach, gdzie nachylenie i teren mogą znacząco wpłynąć na trudność wycieczki. Warto także zwrócić uwagę na oznaczenia szlaków i dostępność map, co pomoże w orientacji i zapewni większe bezpieczeństwo. Uwzględnienie tych aspektów pozwala zorganizować wycieczkę, która będzie zarówno przyjemna, jak i odpowiednia dla uczestników, co jest kluczowe w branży turystycznej.

Pytanie 8

Młodzież podróżująca z Neapolu na Sardynię powinna otrzymać propozycję usługi transportowej

A. autokarowego
B. samochodowego
C. promowego
D. kolejowego
Usługa promowa jest najodpowiedniejszym środkiem transportu dla grupy młodzieży przemieszczającej się z Neapolu na Sardynię ze względu na geograficzne uwarunkowania tej trasy. Przemieszczanie się drogą morską, zwłaszcza w przypadku podróży między wyspami, oferuje bezpośrednie połączenia, co jest niezwykle korzystne z punktu widzenia czasu oraz komfortu. Transport promowy zapewnia duże pojemności, co pozwala na przewóz większej liczby pasażerów i bagażu. Ponadto, promy często oferują dodatkowe udogodnienia, takie jak restauracje, miejsca do odpoczynku oraz dostęp do pokładów widokowych, co znacząco podnosi komfort podróży. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, promy są regularnie kontrolowane i utrzymywane w wysokim standardzie bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznej podróży. Przykłady popularnych promów łączących Neapol z Sardynią to Moby Lines oraz Tirrenia, które oferują różne rozkłady jazdy oraz atrakcyjne ceny. Warto także zwrócić uwagę na opcje rezerwacji grupowych, które mogą przynieść dodatkowe oszczędności.

Pytanie 9

Jaką potrawę można polecić grupie turystów przestrzegających diety wegetariańskiej?

A. Musakę
B. Kaszankę
C. Kwaśnicę
D. Chłodnik
Chłodnik to potrawa, która może być z powodzeniem zaproponowana grupie turystów stosujących dietę wegetariańską, gdyż jest to danie oparte na warzywach i ziołach, a jego głównymi składnikami są ogórki, rzodkiewki, koper oraz jogurt lub maślanka. Tego typu potrawy wpisują się w standardy diety wegetariańskiej, która z zasady wyklucza mięso i ryby. Kluczowym elementem w organizacji posiłków dla wegetarian jest zapewnienie różnorodności składników odżywczych, a chłodnik, bogaty w witaminy i minerały, doskonale spełnia te wymagania. Dodatkowo, potrawa ta jest łatwa do przygotowania i może być serwowana na zimno, co czyni ją idealnym wyborem, zwłaszcza w upalne dni. Warto również zauważyć, że chłodnik można modyfikować, dodając różne warzywa, co pozwala na dostosowanie go do indywidualnych preferencji smakowych. W kontekście praktycznych zastosowań, chłodnik może być podawany jako przystawka lub lekki posiłek, co sprawdzi się w turystycznych wypadach gdzie liczy się czas i prostota przygotowania.

Pytanie 10

Na jakie aspekty należy zwrócić uwagę przy organizacji wyjazdu incentive dla firmy?

A. Zorganizowanie wyjazdu w dni robocze
B. Wybór najtańszej destynacji
C. Minimalizacja kosztów podróży
D. Motywacja i integracja zespołu
Organizując wyjazd incentive dla firmy, kluczowym aspektem jest motywacja i integracja zespołu. Tego typu wyjazdy mają na celu nagrodzenie pracowników za ich wysiłki oraz budowanie silniejszych więzi w zespole. Dzięki temu uczestnicy czują się docenieni i bardziej zmotywowani do dalszej pracy. Efektywna integracja zespołu wpływa również na poprawę komunikacji i współpracy w codziennych zadaniach, co przekłada się na lepsze wyniki firmy. W praktyce, dobrze zaplanowany wyjazd incentive może obejmować różnorodne aktywności, takie jak warsztaty team-buildingowe, wspólne zwiedzanie czy aktywności sportowe. Wszystko to ma na celu stworzenie pozytywnego środowiska, w którym pracownicy mogą się lepiej poznać i zacieśnić relacje. Warto także pamiętać, że motywacja i integracja zespołu to nie tylko jednorazowe wydarzenie, ale proces, który powinien być częścią długoterminowej strategii firmy. Wyjazdy incentive mogą być doskonałym narzędziem w tej strategii, pod warunkiem, że są dobrze przemyślane i dostosowane do potrzeb uczestników. Z mojego doświadczenia, najefektywniejsze są te wyjazdy, które łączą elementy rozrywki z możliwościami rozwoju osobistego i zawodowego.

Pytanie 11

Aby udrożnić drogi oddechowe osoby poszkodowanej, należy

A. pochylić głowę w stronę mostka
B. usunąć ciało obce z jamy ustnej i odchylić głowę do tyłu
C. nałożyć chustkę na usta
D. wywierać ucisk na mostek poszkodowanego
Usunięcie ciała obcego z jamy ustnej i odgięcie głowy poszkodowanego do tyłu to kluczowe działania w sytuacji, gdy drogi oddechowe są zatkane, co może prowadzić do niedotlenienia. W takich przypadkach, kiedy osoba nie jest w stanie oddychać, priorytetem jest przywrócenie drożności dróg oddechowych. W praktyce, należy najpierw sprawdzić, czy w jamie ustnej znajduje się jakiekolwiek ciało obce. Jeśli tak, trzeba je delikatnie, ale zdecydowanie usunąć, unikając dalszego wpychania go głębiej w drogi oddechowe. Następnie, odgięcie głowy do tyłu pozwala na otwarcie dróg oddechowych, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi w zakresie pierwszej pomocy. Warto pamiętać, że zaleca się wykonanie tej czynności w przypadku dorosłych; w przypadku dzieci może być konieczne zastosowanie nieco innej techniki. Prawidłowe udrażnianie dróg oddechowych to podstawowa umiejętność, która może uratować życie w sytuacji kryzysowej, dlatego warto regularnie uczestniczyć w kursach pierwszej pomocy i aktualizować swoją wiedzę.

Pytanie 12

Jakie są obowiązki pilota wycieczki podczas realizacji programu turystycznego?

A. Prowadzenie księgowości biura podróży
B. Koordynowanie działań grupy i dbanie o zgodność z harmonogramem
C. Zapewnienie zakwaterowania na miejscu
D. Zapewnienie opieki medycznej uczestnikom
Pilot wycieczki to osoba, której głównym zadaniem jest koordynowanie działań grupy turystycznej oraz dbanie o realizację harmonogramu wycieczki zgodnie z planem. To bardzo odpowiedzialne zadanie, ponieważ wymaga nie tylko doskonałej organizacji, ale także umiejętności interpersonalnych. Pilot musi być w stałym kontakcie z uczestnikami, przewoźnikami, hotelami i innymi usługodawcami, aby wszystko przebiegało zgodnie z planem. Dodatkowo, pilot jest odpowiedzialny za rozwiązywanie wszelkich problemów, które mogą pojawić się w trakcie wycieczki, takich jak opóźnienia, zmiany planów czy sytuacje awaryjne. Dba o to, by uczestnicy mieli zapewnione wszystkie zaplanowane atrakcje i usługi, a w razie potrzeby dostosowuje plan działania do zmieniających się okoliczności. Pilot wycieczki powinien także informować uczestników o kolejnych etapach podróży, zadbać o ich bezpieczeństwo oraz zapewnić im komfort psychiczny podczas całego wyjazdu. Jest to rola, która wymaga elastyczności, szybkości podejmowania decyzji i umiejętności pracy pod presją.

Pytanie 13

Jaki dokument powinien znaleźć się w teczce związanej z wydarzeniem turystycznym?

A. Regulamin obiektu noclegowego
B. Polisę ubezpieczeniową grupy
C. Umowę wynajmu pomieszczeń biurowych
D. Warunki techniczne pojazdów specjalnych
Polisa ubezpieczeniowa grupy jest kluczowym dokumentem, który należy umieścić w teczce imprezy turystycznej, ponieważ zapewnia ochronę uczestników w przypadku nieszczęśliwych wypadków, chorób czy innych nieprzewidzianych zdarzeń. Tego typu ubezpieczenie chroni nie tylko uczestników, ale również organizatora, dając mu pewność, że w przypadku wystąpienia zdarzenia losowego, odpowiedzialność finansowa będzie pokryta. W praktyce, w przypadku wyjazdów grupowych, polisa ubezpieczeniowa często obejmuje m.in. koszty leczenia, transportu medycznego, a także ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Przykładowo, jeśli uczestnik wycieczki dozna kontuzji, polisa zapewni pokrycie kosztów leczenia, co jest nieocenione w kontekście turystyki, gdzie sytuacje kryzysowe mogą wystąpić w każdych warunkach. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, organizatorzy powinni zawsze mieć dostęp do dokumentacji ubezpieczeniowej, aby móc szybko reagować w sytuacjach nagłych, zapewniając bezpieczeństwo uczestnikom oraz minimalizując ryzyko finansowe dla siebie.

Pytanie 14

Norma czasu prowadzenia autokaru w ciągu doby zgodnie z AETR wynosi

A. 7 godzin
B. 9 godzin
C. 6 godzin
D. 8 godzin
Zgodnie z przepisami AETR, dobowa norma czasu prowadzenia autokaru wynosi 9 godzin. Jest to regulacja mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa kierowców oraz pasażerów poprzez ograniczenie zmęczenia zawodowych kierowców. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni przestrzegać tego limitu, aby zminimalizować ryzyko wypadków związanych z długotrwałym prowadzeniem pojazdu. Warto również wspomnieć, że w ciągu jednego tygodnia kierowca może przedłużyć czas prowadzenia do 10 godzin, jednak nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Przykładem zastosowania tej normy może być planowanie tras przewozowych, gdzie kierowcy muszą odpowiednio rozplanować czas pracy i odpoczynku, aby nie naruszać przepisów. Ogólnie, przestrzeganie norm AETR jest kluczowe dla utrzymania wysokich standardów bezpieczeństwa w transporcie drogowym, a także dla minimalizacji zmęczenia i stresu zawodowego wśród kierowców.

Pytanie 15

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy rozliczaniu usług noclegowych?

A. 23%
B. 22%
C. 7%
D. 8%
Zastosowanie stawki 22% w kontekście usług noclegowych jest błędne, ponieważ ta stawka dotyczy zazwyczaj towarów i usług o standardowej wysokości VAT, a nie usług noclegowych. W polskim systemie podatkowym usługi noclegowe objęte są obniżoną stawką VAT, co jest zgodne z przepisami unijnymi, które umożliwiają państwom członkowskim stosowanie preferencyjnych stawek dla usług turystycznych. Użycie stawki 23% również jest niewłaściwe w przypadku noclegów, ponieważ ta stawka jest stosowana do większości towarów oraz niektórych usług, ale nie do usług zakwaterowania. Odpowiedzi 22% i 23% mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji usług w przepisach VAT, co jest powszechne wśród osób, które nie mają doświadczenia w obszarze podatków. Ponadto, stawka 7% również jest błędna, ponieważ jest zarezerwowana dla niektórych towarów, takich jak książki czy czasopisma, ale nie dla usług noclegowych. Zrozumienie struktury stawek VAT oraz klasyfikacji usług jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatkowego i uniknięcia problemów w kontaktach z urzędami skarbowymi. Wiedza na temat aktualnych przepisów i stawek jest niezbędna dla wszystkich przedsiębiorców w branży turystycznej, aby nie narażać się na konsekwencje finansowe związane z błędnymi rozliczeniami podatkowymi.

Pytanie 16

Zamówienie usług turystycznych nie jest zobowiązane do uwzględnienia

A. oferty swojego biura podróży.
B. liczby zamawianych usług.
C. rodzaju zamawianych usług.
D. miejsca złożenia zamówienia.
Podczas składania zamówienia na usługi turystyczne kluczowe jest zrozumienie elementów, które powinny być uwzględnione przy podejmowaniu decyzji. Wybór rodzaju zamawianych świadczeń oraz liczby tych świadczeń są fundamentalnymi aspektami, które wpływają na zadowolenie z usług turystycznych. Na przykład, nieprecyzyjne określenie rodzaju świadczeń, takich jak zakwaterowanie, transport czy wyżywienie, może prowadzić do nieporozumień między klientem a dostawcą usług. Z kolei liczba zamawianych świadczeń wpływa na koszt całkowity oraz dostępność oferty. W kontekście zamówienia, klienci muszą być świadomi, że oferta biura podróży, z którego korzystają, odgrywa kluczową rolę w procesie zakupu. Biura podróży często oferują pakiety, które obejmują kompleksowe usługi, co może być korzystne dla klientów poszukujących kompleksowego rozwiązania. Pominiecie tych elementów w zamówieniu może prowadzić do sytuacji, w której oczekiwania klienta nie zostaną w pełni zaspokojone, co z kolei wpłynie na ogólne zadowolenie z podróży. Warto pamiętać, że każdy element zamówienia powinien być starannie przemyślany, a klienci powinni poszukiwać ofert, które najlepiej odpowiadają ich indywidualnym potrzebom, zamiast ograniczać się do propozycji jednego biura podróży.

Pytanie 17

Za realizację imprezy turystycznej na danym szlaku odpowiada

A. pilot wycieczki
B. pośrednik turystyczny
C. organizator turystyki
D. kierowca autokaru
Pilot wycieczki jest kluczowym elementem każdej imprezy turystycznej, pełniąc rolę pośrednika między uczestnikami a organizatorami. Jego zadania obejmują nie tylko prowadzenie grupy, ale również zapewnianie informacji o miejscach odwiedzanych, organizację czasu wolnego oraz pomoc w rozwiązywaniu wszelkich problemów, które mogą wystąpić podczas wycieczki. Przykładowo, pilot może dostarczać historie i ciekawostki dotyczące zabytków, które grupa zwiedza, co wzbogaca doświadczenie turystów. Dobrą praktyką jest, aby pilot wycieczki posiadał nie tylko wiedzę teoretyczną, ale również praktyczne umiejętności w zakresie zarządzania grupą. Uczestnicy mogą się także zwracać do pilota w razie potrzeby, co zwiększa ich poczucie bezpieczeństwa. Zgodnie z normami branżowymi, pilot wycieczki powinien mieć odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie, aby skutecznie realizować program wycieczki i zapewniać wysoki standard obsługi.

Pytanie 18

Zaleca się wykupienie dodatkowego ubezpieczenia od ryzyka związanego z amatorskim uprawianiem sportów dla

A. kuracjuszy korzystających z uzdrowisk
B. entuzjastów narciarstwa wodnego
C. turystów spędzających czas nad wodą
D. uczestników zjazdu wędrówkowego
Odpowiedź 'miłośnikom narciarstwa wodnego' jest właściwa, ponieważ amatorskie uprawianie sportów wodnych, w tym narciarstwa wodnego, wiąże się z ryzykiem urazów oraz wypadków, które mogą wystąpić podczas wykonywania tych aktywności. Ubezpieczenie od ryzyka uprawiania sportów jest kluczowe w sytuacjach, gdzie kontuzje mogą prowadzić do wysokich kosztów leczenia. Osoby uprawiające narciarstwo wodne narażone są na różne niebezpieczeństwa, takie jak upadki, zderzenia z obiektami, a także hipotermia. Ubezpieczenie to może obejmować zarówno koszty medyczne, jak i odpowiedzialność cywilną za szkody wyrządzone osobom trzecim. Standardy ubezpieczeń sportowych zalecają wykupienie dodatkowych polis, aby zapewnić kompleksową ochronę. Przykładem może być oferta, która obejmuje nie tylko leczenie urazów, ale również transport medyczny i rehabilitację, co jest szczególnie istotne w przypadku sportów wodnych, gdzie kontuzje mogą być poważne. Takie podejście do ubezpieczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują odpowiedzialność i bezpieczeństwo w uprawianiu sportów.

Pytanie 19

Gdzie należy złożyć podanie, aby otrzymać wpis do rejestru działalności regulowanej dla organizatorów turystyki oraz pośredników turystycznych?

A. Do Wójta Gminy
B. Do Prezydenta Miasta
C. Do Ministra Sportu i Turystyki
D. Do Marszałka Województwa
Składanie wniosku do Ministra Sportu i Turystyki, Wójta Gminy czy Prezydenta Miasta nie jest właściwą procedurą dla uzyskania wpisu do rejestru działalności regulowanej dla organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. Minister Sportu i Turystyki, chociaż odpowiedzialny za ogólne kwestie polityki w obszarze turystyki, nie jest organem odpowiedzialnym za rejestrację konkretnych podmiotów. Z kolei Wójt Gminy i Prezydent Miasta zajmują się innymi aspektami administracyjnymi na poziomie lokalnym, które nie obejmują regulacji dotyczących działalności turystycznej. To typowy błąd myślowy, który wynika z nieznajomości struktury administracji publicznej oraz roli poszczególnych organów. Właściwe zrozumienie, kto jest odpowiedzialny za co, jest kluczowe dla skutecznego poruszania się po przepisach prawnych. Rejestrację przeprowadza Marszałek Województwa, co zapewnia spójność i jednolitość w zakresie regulacji w danym regionie. Pominięcie tego kroku może prowadzić do nielegalnej działalności i poważnych konsekwencji prawnych dla organizatorów. Dlatego niezwykle istotne jest, aby osoby zajmujące się organizacją turystyki były świadome obowiązujących procedur i kontaktowały się z odpowiednimi organami.

Pytanie 20

Prezentując turystom kluczowe atrakcje Wenecji, przewodnik powinien zasugerować wizytę

A. w Krzywej Wieży
B. w Bazylice św. Piotra
C. w Pałacu Dożów
D. w Domu Julii
Wybór innych atrakcji, takich jak Bazylika św. Piotra, Dom Julii czy Krzywa Wieża, nie jest adekwatny do kontekstu wycieczki po Wenecji. Bazylika św. Piotra znajduje się w Rzymie, a nie w Wenecji, co czyni tę odpowiedź całkowicie nietrafioną. W kontekście turystyki kluczowe jest zrozumienie lokalizacji atrakcji oraz ich kulturowego znaczenia w danym mieście. Z kolei Dom Julii, związany z postacią z dramatu Szekspira, znajduje się w Weronie, co również odzwierciedla brak związku z Wenecją. Wybierając atrakcje do zwiedzania, istotne jest, aby były one związane z charakterem i historią miasta, co w przypadku Domu Julii nie ma miejsca. Krzywa Wieża w Pizie również jest poza granicami Wenecji, co pokazuje, jak ważne jest precyzyjne planowanie i zrozumienie kontekstu lokalnych atrakcji. W turystyce należy unikać typowych błędów myślowych, takich jak pomylenie miast czy atrakcji, które mogą prowadzić do dezorientacji turystów. Kluczowe jest, aby pilot wycieczki miał gruntowną wiedzę o miejscu, które zwiedza, co z kolei wpływa na jakość doświadczeń turystów oraz ich zrozumienie kultury i historii regionu.

Pytanie 21

Jakie znaki, według aktualnych norm, znajdują się na tabliczkach stosowanych w parkach narodowych do oznaczania ścieżek turystycznych, edukacyjnych, badawczych oraz rekreacyjnych?

A. Figury geometryczne
B. Litery
C. Cyfry arabskie
D. Obrazki
Cyfry arabskie, litery oraz figury geometryczne, choć mogą być użyteczne w różnych kontekstach, nie spełniają głównych wymagań dotyczących oznakowania szlaków w parkach narodowych. Cyfry arabskie, będące systemem numerycznym, mogą nie być zrozumiane przez wszystkich turystów, zwłaszcza przez osoby z innych krajów, które mogą nie znać tego systemu. W kontekście oznakowania szlaków, liczby mogą wprowadzać w błąd, gdyż nie przekazują one żadnej wizualnej informacji o otaczającym środowisku, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i orientacji turystów. Z kolei litery, chociaż stanowią podstawowy element komunikacji, wymagają znajomości danego języka, co może być barierą dla turystów nieznających lokalnego języka. Ponadto, figury geometryczne, mimo że mogą być stosowane do przedstawiania danych statystycznych lub w kontekście grafik informacyjnych, nie są wystarczająco reprezentatywne dla naturalnego pejzażu czy atrakcji turystycznych. Właściwe oznakowanie powinno opierać się na uniwersalnych symbolach i obrazkach, które są łatwe do zrozumienia i rozpoznawalne na całym świecie. W związku z tym, stosowanie obrazków jako głównej formy komunikacji w parkach narodowych jest najlepszą praktyką, gdyż wspiera ona zarówno zrozumienie, jak i doświadczenie odwiedzających, eliminując nieporozumienia i ułatwiając nawigację w terenie.

Pytanie 22

Jaki system zarządzania bezpieczeństwem żywności w przedsiębiorstwie cateringowym zminimalizuje ryzyko zatrucia pokarmowego u pasażerów samolotu?

A. GLP
B. HACCP
C. GMP
D. GHP
GHP, czyli Dobre Praktyki Higieniczne, oraz GMP, czyli Dobre Praktyki Produkcyjne, są istotnymi elementami systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności, jednak nie są one wystarczające do zapewnienia najwyższego poziomu ochrony przed zatruciami pokarmowymi, szczególnie w branży cateringowej. GHP koncentruje się na zapewnieniu odpowiednich warunków sanitarnych w miejscu produkcji, jak również na higienie personelu, ale nie obejmuje kompleksowego podejścia do identyfikacji i kontroli zagrożeń. GMP natomiast koncentruje się na metodach produkcji i procesach, jednak nie uwzględnia szczegółowego monitorowania krytycznych punktów, które są kluczowe w zapobieganiu zagrożeniom. GLP, czyli Dobre Praktyki Laboratoryjne, dotyczy głównie badań i testów w laboratoriach, co nie ma bezpośredniego zastosowania w praktyce cateringowej. Zrozumienie różnicy między tymi systemami a HACCP jest kluczowe: podczas gdy GHP i GMP dostarczają podstawowych zasad higieny i produkcji, HACCP zapewnia pełne ramy analizy ryzyka, umożliwiając precyzyjne zarządzanie bezpieczeństwem żywności w bardziej złożony i skuteczny sposób. Powszechne błędy myślowe związane z wyborem GHP, GMP lub GLP zamiast HACCP często wynikają z braku wiedzy o specyfice zagrożeń w branży gastronomicznej, co może prowadzić do nieadekwatnych działań prewencyjnych oraz narażenia na ryzyko zdrowia konsumentów.

Pytanie 23

Podstawowym celem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego jest

A. tworzenie w Polsce sieci schronisk turystycznych oraz dla młodzieży
B. wsparcie rozwoju polskiego sektora turystycznego
C. reklamowanie Polski jako atrakcyjnego miejsca dla turystów
D. propagowanie turystyki kwalifikowanej i krajoznawstwa w Polsce
Wybór odpowiedzi związanej z dbaniem o rozwój polskiego przemysłu turystycznego jest nieprecyzyjny, ponieważ PTTK koncentruje się głównie na działalności społecznej i edukacyjnej w obszarze turystyki, a nie na bezpośrednim wspieraniu przemysłu turystycznego. Przemysł turystyczny to kompleksowa gałąź gospodarki, która obejmuje różnorodne branże, w tym hotele, restauracje oraz biura podróży, lecz PTTK nie pełni roli organizacji gospodarczej. Podobnie, organizowanie sieci schronisk turystycznych i młodzieżowych, choć istotne, nie jest głównym celem PTTK, lecz jedynie jednym z wielu działań, które wspierają turystykę kwalifikowaną. Warto zauważyć, że oferowane przez PTTK schroniska są często miejscem skupienia dla osób zainteresowanych aktywnościami na świeżym powietrzu, ale nie są one głównym celem organizacji. Promowanie Polski jako kraju atrakcyjnego dla turystów jest również zbyt szerokim podejściem, ponieważ PTTK działa głównie na poziomie lokalnym i regionalnym, koncentrując się na edukacji i upowszechnianiu wiedzy o atrakcjach turystycznych w Polsce, zamiast na globalnej promocji kraju. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że PTTK ma na celu nie tylko rozwój turystyki, ale przede wszystkim kształtowanie postaw społecznych poprzez edukację ekologiczną oraz promowanie aktywnego stylu życia poprzez turystykę kwalifikowaną i krajoznawstwo.

Pytanie 24

Podczas podróży grupa zwróciła się do przewodnika z pytaniem o zarezerwowanie stolika w lokalu, gdzie można spróbować tradycyjnej bryndzy oraz kwaśnicy, będących specjałami kuchni

A. góralskiej
B. kaszubskiej
C. wielkopolskiej
D. kresowej
Odpowiedź 'góralska' jest prawidłowa, ponieważ bryndza i kwaśnica są tradycyjnymi potrawami charakterystycznymi dla kuchni góralskiej, która wywodzi się z regionów górskich Polski, zwłaszcza Tatr. Bryndza, ser produkowany z mleka owczego, jest jednym z najważniejszych składników kuchni góralskiej, a kwaśnica, czyli zupa na bazie kapusty, może być podawana z dodatkiem mięsa lub kiełbasy. W praktyce, podczas organizacji wycieczek w regiony górskie, turyści często poszukują lokalnych restauracji serwujących dania regionalne, co sprzyja wsparciu lokalnej gospodarki i promowaniu tradycyjnej kultury. Aby w pełni docenić bogactwo góralskiej kuchni, warto odwiedzać lokalne karczmy, gdzie można spróbować autentycznych potraw przygotowywanych według tradycyjnych receptur, co jest zalecane w kontekście turystyki kulinarnej, która zyskuje na popularności.

Pytanie 25

Przewodnik turystyczny zatrudniony przez biuro podróży z Warszawy prowadzący grupę seniorów z Kolonii podczas trasy Warszawa-Toruń-Gdańsk realizuje program wyjazdu turystycznego?

A. krajowej
B. wyjazdowej
C. socjalnej
D. przyjazdowej
Odpowiedź 'przyjazdowej' jest właściwa, ponieważ odnosi się do rodzaju imprezy turystycznej, w której grupa turystyczna, w tym przypadku seniorzy z Kolonii, przyjeżdżają do Warszawy, a następnie przemieszcza się do innych miast, takich jak Toruń i Gdańsk. Imprezy przyjazdowe to te, które przyciągają turystów do konkretnego miejsca, oferując im różnorodne atrakcje oraz programy, które są dostosowane do ich potrzeb. W praktyce, organizacja takiej wycieczki wymaga znajomości lokalnych atrakcji turystycznych, dostępności transportu i obiektów noclegowych, a także umiejętności komunikacyjnych, aby efektywnie współpracować z grupą. Przykłady dobrych praktyk obejmują osobiste oprowadzanie po zabytkach, dostosowanie programu do potrzeb seniorów oraz zapewnienie odpowiednich przerw na odpoczynek, co wpływa na komfort i satysfakcję uczestników. W branży turystycznej standardem jest również zapewnienie, że program wycieczki jest zgodny z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa oraz dostępności dla osób starszych.

Pytanie 26

Która z wymienionych instytucji jest Światową Organizacją Turystyki?

A. UNWTO
B. PIT
C. HOTREC
D. IYHF
Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO) jest agencją ONZ, która pełni kluczową rolę w promowaniu zrównoważonego rozwoju turystyki. Jej zadania obejmują ustalanie standardów oraz praktyk dotyczących turystyki i zapewnianie wsparcia dla krajów członkowskich w zakresie strategii rozwoju turystyki. UNWTO działa na rzecz zwiększenia świadomości o znaczeniu turystyki jako środka rozwoju gospodarczego, walki z ubóstwem oraz ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska. Przykładowo, UNWTO organizuje różne wydarzenia, seminaria i konferencje, które skupiają się na innowacjach w turystyce i dobrych praktykach. To z kolei przekłada się na praktyczne zastosowanie wiedzy o tym, jak najlepiej rozwijać sektor turystyczny, uwzględniając potrzeby społeczności lokalnych. Działalność UNWTO jest niezwykle istotna w kontekście globalnych wyzwań, takich jak zmiany klimatyczne czy pandemia COVID-19, które znacząco wpłynęły na branżę turystyki.

Pytanie 27

Jednym z przykładów prowadzenia turystyki jest

A. zrywanie truskawek na plantacji za opłatą
B. spacer uczniów z nauczycielem
C. wyjazd do rodziny w Grecji na czas 13 miesięcy
D. wyjazd służbowy na szkolenie konferencyjne
Wyjazd służbowy na konferencję szkoleniową to dobry przykład turystyki, ponieważ obejmuje podróż, która jest związana z nabywaniem wiedzy i umiejętności w określonym celu zawodowym. Tego rodzaju wyjazdy są kluczowym elementem turystyki biznesowej, która stała się znaczącą gałęzią rynku turystycznego. Uczestnictwo w konferencjach i szkoleniach umożliwia nie tylko rozwój zawodowy, ale także wymianę doświadczeń i nawiązywanie nowych kontaktów branżowych. Przykładami takich wydarzeń są międzynarodowe konferencje dotyczące technologii, zdrowia, marketingu czy edukacji. Dobrze zorganizowane wyjazdy służbowe powinny również uwzględniać możliwość zwiedzania miejsca docelowego, co może wzbogacić doświadczenie uczestników i przyczynić się do lepszego zrozumienia lokalnej kultury oraz gospodarki. Warto podkreślić, że turystyka służbowa podlega określonym standardom, takim jak zasady etyki zawodowej i zarządzania czasem, co zwiększa jej znaczenie w kontekście efektywności organizacji.

Pytanie 28

Kto ponosi odpowiedzialność za powrót turystów do kraju w sytuacji, gdy biuro podróży jest niewypłacalne?

A. Ambasador
B. Konsul
C. Agent turystyczny
D. Marszałek województwa
Marszałek województwa jest odpowiedzialny za koordynację działań na poziomie regionalnym, co obejmuje również pomoc w sytuacjach kryzysowych związanych z niewypłacalnością biur podróży. W przypadku, gdy biuro podróży upadnie, marszałek może interweniować poprzez organizację transportu dla turystów, którzy znajdują się za granicą. Działania te są zgodne z przepisami prawa, które nakładają na władze lokalne obowiązek dbania o bezpieczeństwo turystów. Przykładami takich działań są organizowanie transportu powrotnego, współpraca z lokalnymi biurami podróży oraz zapewnianie informacji dla turystów o dostępnych opcjach powrotu do kraju. Warto zauważyć, że marszałek działa w ramach sieci współpracy z innymi instytucjami, takimi jak konsulaty, które również mogą wspierać turystów w trudnych sytuacjach. Te mechanizmy pokazują, jak istotna jest rola marszałka w zapewnieniu bezpieczeństwa i wsparcia turystów w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 29

Osobom podróżującym, które życzą sobie noclegów jedynie w mobilnej bazie noclegowej, pracownik biura turystycznego powinien zarekomendować skorzystanie z

A. roteli i kamperów
B. hoteli oraz hosteli
C. schronisk i moteli
D. pensjonatów oraz kempingów
Odpowiedź "roteli i kamperów" jest poprawna, ponieważ odnosi się do ruchomej bazy noclegowej, co oznacza, że nocleg odbywa się w pojazdach przystosowanych do tego celu. Rotel to specyficzny rodzaj autobusu przystosowanego do spania dla pasażerów, który łączy funkcje transportowe z noclegowymi. Kampery, z kolei, to pojazdy, które umożliwiają zarówno podróżowanie, jak i wygodne zakwaterowanie w różnych miejscach. Tego typu noclegi są idealne dla osób ceniących sobie mobilność i możliwość zmiany lokalizacji w trakcie podróży. Standardowe praktyki w branży turystycznej coraz częściej uwzględniają takie formy noclegu, które odpowiadają na rosnące zainteresowanie turystyką niezorganizowaną oraz ekoturystyką. Przykłady zastosowania roteli i kamperów obejmują wyjazdy w grupach, gdzie komfort i integracja uczestników są ważne, a także indywidualne wyprawy, które dają swobodę w planowaniu podróży.

Pytanie 30

Jakie dokumenty przekazuje pilot referentowi biura podróży po zakończeniu wycieczki?

A. Faktury, rachunki oraz druki sprawozdań
B. Zamówienia na usługi i arkusz kalkulacyjny
C. Formularze rezerwacyjne i tachometry
D. Potwierdzenia rezerwacji oraz program wyjazdu
Pilot, po zakończeniu wycieczki, odpowiedzialny jest za przekazanie referentowi biura podróży kluczowych dokumentów związanych z realizacją usługi turystycznej. Faktury, rachunki oraz druki sprawozdań stanowią niezbędny element rozliczenia finansowego wycieczki oraz potwierdzają wykonanie usług przez dostawców. Przykładowo, faktura od hotelu, w którym zakwaterowano grupę, jest niezbędna do wykazania kosztów poniesionych przez biuro podróży. Rachunki za transport, wyżywienie czy inne usługi umożliwiają zewnętrznym audytorom lub kontrolerom weryfikację wydatków. Druki sprawozdań natomiast dokumentują całość przebiegu wycieczki, w tym dane o uczestnikach, ich opinie oraz sugestie, co jest nie tylko przydatne w kontekście przyszłych wycieczek, ale także w analizach dotyczących jakości usług. Tego typu dokumentacja jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży turystycznej, która wymaga transparentności i rzetelności w rozliczeniach finansowych. Właściwe zebranie i przekazanie tych dokumentów jest kluczowe dla zapewnienia płynności operacyjnej biura podróży i utrzymania standardów jakości.

Pytanie 31

Organizowanie wizyt w sanktuariach, kapliczkach przydrożnych oraz obiektach kultu religijnego odbywa się w ramach turystyki

A. pątniczej
B. kwalifikowanej
C. motywacyjnej
D. tranzytowej
Odpowiedź 'pątniczej' jest całkiem w porządku. Turystyka pątnicza to tak naprawdę podróż do miejsc, które mają duże znaczenie religijne, jak różne sanktuaria czy kapliczki. Pątnicy to zazwyczaj ludzie, którzy podróżują w grupach, biorą udział w ceremoniach religijnych, medytują czy uczestniczą w praktykach kulturowych. To wszystko jest częścią ich duchowego przeżycia. Weźmy na przykład pielgrzymki do Jasnej Góry w Polsce albo Santiago de Compostela w Hiszpanii – tam wierni się gromadzą, modlą się i biorą udział w obrzędach. W dzisiejszych czasach ważne jest, żeby turystyka pątnicza była zrównoważona, dbając o środowisko i dziedzictwo kulturowe. Organizując takie podróże, warto też zwrócić uwagę na aspekty edukacyjne, żeby lepiej zrozumieć lokalne tradycje i historię.

Pytanie 32

Zgodnie z regulacjami umowa zawierana pomiędzy klientem a biurem podróży w związku z konkretną imprezą turystyczną nie musi zawierać informacji

A. o wielkości bagażu
B. o rodzaju posiłków
C. o miejscu pobytu
D. o cenie imprezy
Umowa zawierana pomiędzy biurem podróży a klientem powinna zawierać kluczowe informacje dotyczące imprezy turystycznej, jednak nie ma obowiązku jej szczegółowego opisywania w kontekście wielkości bagażu. Zgodnie z przepisami prawa, umowa powinna zawierać informacje takie jak cena imprezy, miejsce pobytu oraz rodzaj posiłków, ponieważ są to istotne elementy, które bezpośrednio wpływają na doświadczenie klienta. W praktyce, biura podróży często udostępniają ogólne wytyczne dotyczące bagażu, jednak detale takie jak maksymalne wymiary walizek nie są regulowane w umowach. Warto zauważyć, że klienci powinni zawsze zapoznawać się z dodatkowymi informacjami dostępnymi na stronach internetowych biur podróży lub w ogólnych warunkach rezerwacji, aby uniknąć nieporozumień związanych z transportem bagażu. Dobrą praktyką jest również zasięgnięcie informacji na temat polityki bagażowej linii lotniczych lub innych środków transportu, które są wykorzystywane w ramach imprezy turystycznej, co pozwoli na lepsze zaplanowanie podróży.

Pytanie 33

Jaką długość ma odcinek w terenie, jeśli na mapie o skali 1:4 000 000 mierzy 7 cm?

A. 28 km
B. 2,8 km
C. 2 800 km
D. 280 km
Odpowiedź 280 km jest prawidłowa, ponieważ w celu przeliczenia długości odcinka na mapie na rzeczywistą długość w terenie, należy zastosować skalę mapy. W przypadku skali 1:4 000 000 oznacza to, że 1 cm na mapie odpowiada 4 000 000 cm w rzeczywistości. Zatem, jeśli odcinek na mapie ma długość 7 cm, to jego rzeczywista długość można obliczyć w następujący sposób: 7 cm * 4 000 000 cm = 28 000 000 cm. Przekształcając jednostki, otrzymujemy 28 000 000 cm = 280 km. Tego typu obliczenia są istotne w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne pomiary i przeliczenia są kluczowe dla tworzenia map i analiz przestrzennych. Dobrą praktyką jest także potwierdzanie wyników poprzez różne metody, takie jak użycie oprogramowania GIS, które pozwala na wizualizację i dokładne pomiary w terenie.

Pytanie 34

Osoba organizująca wyjazdy turystyczne powinna zorganizować przerwę dla podróżnych w trakcie jazdy autokarem z Zakopanego do Wiednia nie później niż po

A. 3,5 godz.
B. 4,5 godz.
C. 2 godz.
D. 3 godz.
Odpowiedź 4,5 godz. jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i przepisami dotyczącymi transportu drogowego, organizatorzy turystyki powinni zapewnić odpowiednie przerwy w czasie podróży autokarowej. Przerwy te mają na celu nie tylko odpoczynek kierowcy, ale również komfort pasażerów. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej, czas pracy kierowcy powinien być zrównoważony z okresem odpoczynku, co w praktyce oznacza, że kierowcy mogą prowadzić pojazd przez maksymalnie 4,5 godziny bez przerwy. Po tym czasie konieczna jest 45-minutowa przerwa, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Warto także zaznaczyć, że dłuższe podróże powinny być planowane z uwzględnieniem możliwości postojów, aby zmniejszyć zmęczenie wszystkich uczestników podróży. Zastosowanie się do tych zasad nie tylko podnosi komfort podróży, ale także zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 35

Planując lotniczą podróż do Londynu dla grupy turystów z Gdańska, konieczne jest skorzystanie z usług Portu Lotniczego imienia

A. Fryderyka Chopina
B. Jana Pawła II
C. Lecha Wałęsy
D. Mikołaja Kopernika
Odpowiedź Lecha Wałęsy jest poprawna, ponieważ Port Lotniczy im. Lecha Wałęsy w Gdańsku (GDN) jest głównym portem lotniczym obsługującym loty międzynarodowe, w tym do Londynu. Port ten oferuje różnorodne połączenia zarówno z niskobudżetowymi, jak i tradycyjnymi liniami lotniczymi, co czyni go idealnym punktem wyjazdowym dla turystów. Gdańsk jest ważnym ośrodkiem turystycznym, a lotnisko staje się kluczowym elementem infrastruktury transportowej w regionie. Warto również zauważyć, że wybierając port lotniczy, należy brać pod uwagę nie tylko dostępność kierunków, ale także jakość obsługi i udogodnienia dla pasażerów, co w przypadku gdańskiego lotniska jest na wysokim poziomie. Dobre praktyki w organizacji wycieczek lotniczych obejmują również wcześniejsze rezerwacje biletów oraz elastyczność w planowaniu, co pozwala na zminimalizowanie kosztów i optymalizację czasu podróży.

Pytanie 36

Do antropogenicznych walorów nie zaliczają się

A. muzea
B. twierdze
C. wulkany
D. krypty
Wybór wulkanów jako odpowiedzi, która nie należy do walorów antropogenicznych, jest poprawny, ponieważ wulkany są zjawiskami naturalnymi, a nie wytworami działalności człowieka. Walory antropogeniczne to obiekty lub miejsca, które zostały stworzone lub przekształcone przez ludzi, i mają znaczenie kulturowe, historyczne lub turystyczne. Przykładem walorów antropogenicznych są muzea, które gromadzą i prezentują dzieła sztuki, artefakty oraz historie kulturowe, czy twierdze, które stanowią świadectwo militarnej architektury i historii. Zrozumienie różnicy między walorami naturalnymi a antropogenicznymi jest kluczowe w kontekście ochrony dziedzictwa kulturowego i zarządzania przestrzenią. Zastosowanie tej wiedzy może być widoczne w opracowywaniu strategii turystycznych, które promują zarówno walory naturalne, jak i te stworzone przez człowieka, tworząc zrównoważony rozwój lokalnych społeczności.

Pytanie 37

Touroperator nie odpowiada za odszkodowania, gdy

A. przewoźnik podstawia autokar o niższym standardzie
B. pilot wycieczki zrezygnował z zaplanowanego zwiedzania atrakcji turystycznej
C. hotel znajdował się znacznie dalej od plaży niż podano w katalogu
D. z powodu powodzi turyści stracili część swoich bagaży
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące odpowiedzialności touroperatorów w kontekście ich zobowiązań wobec klientów. Touroperatorzy są odpowiedzialni za zapewnienie, że usługi, które oferują, są zgodne z umową oraz informacjami zawartymi w materiałach reklamowych. Gdy hotel znajduje się znacznie dalej od plaży niż wskazano w katalogu, może to zostać uznane za naruszenie umowy, co w konsekwencji rodzi odpowiedzialność touroperatora za niedogodności, jakie to powoduje dla klientów. Podobnie, rezygnacja pilota wycieczki z zaplanowanego zwiedzania atrakcji turystycznej także może być podstawą do żądań odszkodowawczych, gdyż klienci płacą za konkretne usługi, które powinny zostać zrealizowane. W przypadku, gdy przewoźnik podstawia autokar o niższym standardzie, również można mówić o naruszeniu oczekiwań klientów, co stawia touroperatora w pozycji odpowiedzialności za niezrealizowanie umowy. Kluczowym błędem myślowym jest tutaj nieuznawanie różnicy pomiędzy okolicznościami nadzwyczajnymi a standardowymi zobowiązaniami umownymi. Touroperatorzy są zobowiązani do świadczenia usług na odpowiednim poziomie, a wszelkie odstępstwa od pierwotnych ustaleń mogą prowadzić do roszczeń ze strony klientów.

Pytanie 38

Pan Kowalski, będąc na Riwierze Makarskiej w Chorwacji, zdecydował się na zakup dodatkowej wycieczki do Dubrownika. W branży turystycznej taka dodatkowa wycieczka nazywana jest imprezą

A. fakultatywną
B. zleconą
C. objazdową
D. indywidualną
Odpowiedź 'fakultatywna' jest prawidłowa, ponieważ w turystyce określenie to odnosi się do dodatkowych atrakcji lub usług, które klienci mogą wykupić opcjonalnie, poza podstawowym pakietem wycieczki. W przypadku Pana Kowalskiego, który zdecydował się na dodatkową wycieczkę do Dubrownika, mamy do czynienia z typowym przykładem imprezy fakultatywnej. Takie imprezy są często oferowane przez biura podróży i pozwalają turystom na elastyczne kształtowanie swojego pobytu. W branży turystycznej standardem jest, że imprezy fakultatywne zapewniają turystom możliwość wyboru, co sprzyja większej satysfakcji z podróży oraz umożliwia lepsze dostosowanie programu do indywidualnych potrzeb i preferencji. Przykładowo, podczas rejsu statkiem klienci mogą wybrać dodatkowe wycieczki na lądzie, co jest klasycznym przykładem działania na zasadzie fakultatywnej. Warto zwrócić uwagę, że podejście to jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które promują dostosowywanie ofert do oczekiwań klientów.

Pytanie 39

Umowa dotycząca tymczasowego przydzielania określonej liczby usług turystycznych w ustalonym czasie, z opcją częściowej lub całkowitej rezygnacji z tych usług, to

A. zamówienie
B. allotment
C. czarter
D. franchising
Allotment to termin odnoszący się do umowy, w ramach której dostawca usług turystycznych rezerwuje określoną ilość miejsc lub usług dostępnych dla agentów turystycznych na ustalony czas. Tego typu umowa daje agentom turystycznym elastyczność w sprzedaży produktów turystycznych, umożliwiając im częściową lub całkowitą rezygnację z wcześniej zarezerwowanych usług, co jest korzystne w kontekście zmienności popytu. Przykładem zastosowania allotmentu może być biuro podróży, które rezerwuje 50 miejsc w hotelu na sezon letni, mając możliwość sprzedaży tych miejsc klientom. Jeżeli nie wszystkie miejsca zostaną sprzedane, biuro może zrezygnować z niewykorzystanej części rezerwacji. Praktyka ta jest zgodna z obowiązującymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie elastyczności w zarządzaniu rezerwacjami oraz minimalizowanie ryzyka finansowego związane z nadmierną rezerwacją usług turystycznych. W związku z dynamicznym rynkiem turystycznym umowy typu allotment stają się kluczowym narzędziem w strategii sprzedażowej.

Pytanie 40

Schroniska dla młodzieży to obiekty o charakterze hotelarskim

A. charakteryzujące się co najmniej 30 miejscami noclegowymi, przystosowane do samoobsługi gości oraz oferujące podstawowy zestaw usług związanych z pobytem.
B. przeznaczone dla indywidualnych turystów oraz grup młodzieżowych, dostosowane do samoobsługi klientów.
C. mające co najmniej 7 pokoi, zapewniające swoim gościom całodzienne wyżywienie.
D. znajdujące się poza terenami zabudowanymi w pobliżu szlaków, oferujące podstawowy zakres usług dotyczących pobytu.
Schroniska młodzieżowe to naprawdę ciekawe miejsca, stworzone z myślą o młodych turystach. Wiadomo, że są dostosowane do samoobsługi, co oznacza, że możesz sobie sam przygotować jedzenie i korzystać wspólnie z kuchni czy jadalni. To super podejście, bo daje większą swobodę i możliwość samodzielnego organizowania swojego pobytu. W górach na przykład znajdziesz schroniska, które oferują noclegi i bliskość do szlaków turystycznych - idealne dla aktywnych! Dodatkowo, takie miejsca często organizują różne atrakcje, jak wycieczki czy warsztaty, co naprawdę przyciąga młodych ludzi. A co do standardów, to według Światowej Organizacji Turystyki, schroniska powinny spełniać określone wymogi, co zapewnia fajne i bezpieczne warunki dla wszystkich.