Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 09:58
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 10:20

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą rozliczaną na zasadach ogólnych przy wykorzystaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%, przygotowuje roczne zeznanie podatkowe na formularzu

A. PIT-37

B. PIT-16A

C. PIT-36L

D. PIT-36

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Formularz PIT-36L jest przeznaczony dla osób fizycznych, które prowadzą działalność gospodarczą i wybierają opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%. Warto zauważyć, że PIT-36L jest dedykowany dla tych przedsiębiorców, którzy nie korzystają z ryczałtu ewidencjonowanego ani z karty podatkowej. Wypełniając ten formularz, podatnik ma możliwość uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu w sposób, który najlepiej odzwierciedla jego sytuację finansową. Na przykład, jeżeli przedsiębiorca ponosi wysokie wydatki na działalność, to rozliczenie na PIT-36L pozwala na pomniejszenie podstawy opodatkowania, co przekłada się na niższy podatek. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie zmian w przepisach podatkowych oraz konsultacje z księgowym, aby sprawdzić, czy stosowane metody są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 2

W tabeli zaprezentowano opisy kont księgowych. Który z nich dotyczy kont wynikowych?

A.	B.
Na kontach tych ujmuje się składniki występujące w pozycjach aktywów i pasywów, np.: „Środki trwałe", „Kredyty bankowe".	Na kontach tych ujmuje się koszty, przychody, zyski nadzwyczajne i straty nadzwyczajne, a zaewidencjonowane na nich operacje gospodarcze kształtują wynik finansowy.
C.	D.
Konta pomocnicze, których stosowanie ma na celu skorygowanie wartości niektórych kont bilansowych lub wynikowych, np.: „Umorzenie środków trwałych", „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów".	Na kontach tych dokonywane są rozliczenia złożonych zdarzeń gospodarczych. Nazwy tych kont rozpoczynają się od słowa „rozliczenie", np.: „Rozliczenia kosztów rodzajowych", „Rozliczenie zakupu".

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ konta wynikowe odgrywają kluczową rolę w procesie raportowania finansowego. Umożliwiają one rejestrowanie przychodów i kosztów związanych z działalnością operacyjną, co jest niezbędne do obliczenia wyniku finansowego przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania kont wynikowych jest sporządzanie rachunku zysków i strat, który jest podstawowym dokumentem finansowym prezentującym efektywność działalności firmy w danym okresie. Przy pomocy tych kont, firmy mogą monitorować swoje przychody ze sprzedaży, koszty operacyjne, a także zyski lub straty z działalności nadzwyczajnej. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wyników z kont wynikowych, aby identyfikować obszary wymagające poprawy oraz podejmować decyzje strategiczne oparte na faktach. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają znaczenie dokładnego i przejrzystego raportowania wyników finansowych dla interesariuszy.

Pytanie 3

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym przedsiębiorstwie wskaźnik rotacji zapasów kształtuje się na najkorzystniejszym poziomie.

	Nazwa przedsiębiorstwa	Wskaźnik rotacji zapasów
A.	Aldex	22 dni
B.	Betex	18 dni
C.	Ceranix	20 dni
D.	Detex	24 dni

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Wskaźnik rotacji zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. W przypadku przedsiębiorstwa Betex, najniższy wskaźnik rotacji zapasów oznacza, że firma skutecznie zarządza swoimi zapasami, co prowadzi do ich szybkiego zużycia i minimalizowania ryzyka przestarzałych lub niewykorzystanych produktów. W praktyce, efektywna rotacja zapasów jest istotna dla zwiększenia płynności finansowej firmy, ponieważ pozwala na szybsze generowanie przychodów z zainwestowanego kapitału. Dobrą praktyką jest monitorowanie wskaźnika rotacji zapasów w porównaniu do standardów branżowych, które mogą się różnić w zależności od sektora. Na przykład, w branży detalicznej wskaźnik ten powinien być znacznie wyższy niż w branży produkcyjnej. Dlatego też, zrozumienie i stosowanie wskaźnika rotacji zapasów w kontekście wymagań branżowych oraz własnych celów strategicznych jest niezbędne dla każdej organizacji, która dąży do poprawy efektywności operacyjnej i finansowej.

Pytanie 4

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym regionie przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej wartości sprzedaży.

Przedsiębiorstwo DAMA
Region	Planowana wartość sprzedaży w zł	Zrealizowana wartość sprzedaży w zł
Region I	3 000,00	3 000,00
Region II	2 400,00	3 000,00
Region III	7 000,00	7 100,00
Region IV	9 200,00	9 000,00

A. W regionie III.

B. W regionie I.

C. W regionie II.

D. W regionie IV.

Odpowiedź wskazująca region II jako ten, w którym przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej, jest poprawna. Obliczenia pokazują, że w regionie II stosunek wartości sprzedaży zrealizowanej do wartości planowanej wynosi około 1,25, co oznacza, że sprzedaż w tym regionie przewyższała plan o 25%. W praktyce analiza takich wskaźników jest kluczowa dla zarządzania wynikami finansowymi firmy. Pozwala to na identyfikację mocnych i słabych stron w różnych regionach oraz podejmowanie odpowiednich działań korygujących. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wyników i porównywanie ich z planami sprzedażowymi, co umożliwia reagowanie na ewentualne nieprawidłowości oraz optymalizację strategii marketingowych. Kluczowe jest także zrozumienie, że analiza wartości sprzedaży nie powinna ograniczać się tylko do jednego wskaźnika, ale powinna obejmować szerszy kontekst rynkowy i działalności firmy, co pozwoli na bardziej holistyczne podejście do zarządzania biznesem.

Pytanie 5

W tabeli przedstawiono dane dotyczące liczby pracowników w zespołach roboczych oraz wielkości produkcji przez nich wytworzonej. Indywidualna wydajność pracy jest

Zespół	Wielkość produkcji	Liczba pracowników
I	900	30
II	700	35
III	840	42
IV	660	22

A. najniższa w I zespole.

B. w zespole II wyższa niż w III.

C. najwyższa w II zespole.

D. taka sama w I i IV zespole.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że indywidualna wydajność pracy w I i IV zespole jest taka sama, co wynika z identycznej wartości 30 przy obliczaniu wydajności jako wielkość produkcji podzielona przez liczbę pracowników. W praktyce, w celu obliczenia indywidualnej wydajności, istotne jest, aby mieć dokładne dane dotyczące zarówno produkcji, jak i liczby członków zespołu. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją, ponieważ pozwalają na identyfikację najbardziej efektywnych zespołów oraz na podejmowanie decyzji dotyczących alokacji zasobów. W branży produkcyjnej, stosowanie wskaźników wydajności, takich jak wydajność pracy, jest standardem, który pozwala na optymalizację procesów i zwiększenie efektywności operacyjnej. Przykładowo, analiza wydajności może prowadzić do wprowadzenia szkoleń dla zespołów o niższej wydajności, co w konsekwencji może poprawić ogólną produktywność całej organizacji.

Pytanie 6

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji

B. wezwanie do zapłaty

C. nota odsetkowa

D. prośba o przedłużenie terminu płatności

Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Przedsiębiorstwo pod koniec roku obrotowego 2010 dokonało analizy zmian w zakresie wielkości produkcji i zatrudnienia. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal, w którym kwartale nastąpił wzrost wydajności pracy.

	Rok 2010	Zmiany w produkcji	Zmiany w zatrudnieniu
A.	Kwartał I	wzrost o 10%	wzrost o 15%
B.	Kwartał II	spadek o 10%	spadek o 5%
C.	Kwartał III	spadek o 10%	wzrost o 15%
D.	Kwartał IV	wzrost o 10%	wzrost o 5%

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Analizując problem wzrostu wydajności pracy, warto zwrócić uwagę na merytoryczne aspekty, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. W przypadku odpowiedzi, które nie zostały uznane za poprawne, często pojawia się mylne zrozumienie relacji między wzrostem produkcji a wzrostem zatrudnienia. Wydajność pracy jest miarą efektywności, a jej wzrost oznacza, że wzrost produkcji powinien być większy niż wzrost zatrudnienia. Wybierając inne odpowiedzi, można zakładać, że wzrost zatrudnienia może kompensować wzrost produkcji, co jest błędne. Przykładowo, w sytuacji, gdy zatrudnienie rośnie szybciej niż produkcja, może to prowadzić do obniżenia wydajności, co jest niekorzystne dla firmy. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wskazywać na błędne interpretacje danych, jak np. niewłaściwe przyporządkowanie wartości procentowych do odpowiednich okresów. Ważne jest, aby przy analizie danych nie tylko porównywać liczby, ale także zrozumieć kontekst i czynniki wpływające na wyniki. Typowe błędy myślowe w tym zakresie obejmują mylenie przyczyn i skutków lub powierzchowną analizę danych bez sięgania do głębszych przyczyn wzrostu lub spadku wydajności. Wnioskując, kluczowe jest zrozumienie, że wzrost wydajności pracy zależy od proporcji między wzrostem produkcji a zatrudnieniem, co powinno być podstawowym kryterium oceny efektywności pracy w każdej organizacji.

Pytanie 9

Kto zajmuje się rejestracją spółek prawa handlowego?

A. Sąd Pracy

B. Urząd Gminy

C. Urząd Pracy

D. Sąd Gospodarczy

Wybór Urzędu Pracy, Sądu Pracy lub Urzędu Gminy jako instytucji prowadzącej ewidencję spółek prawa handlowego jest niewłaściwy, ponieważ każda z tych instytucji pełni zupełnie inne funkcje i jest odpowiedzialna za różne aspekty działalności gospodarczej. Urząd Pracy zajmuje się głównie kwestiami zatrudnienia, wspierania osób bezrobotnych oraz organizacji rynku pracy. Jego kompetencje nie obejmują rejestracji podmiotów gospodarczych. Sąd Pracy natomiast jest odpowiedzialny za sprawy związane z zatrudnieniem, takie jak spory pracownicze czy ustalanie stosunku pracy, nie zajmuje się ewidencją spółek. Urząd Gminy, z kolei, ma na celu obsługę lokalnych spraw administracyjnych, ale nie prowadzi rejestru spółek prawa handlowego, co jest wyraźnie wskazane w Ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu prawnego oraz z pomylenia funkcji różnych instytucji publicznych. Właściwe zrozumienie roli Sądu Gospodarczego jako kluczowego elementu ewidencji spółek jest niezbędne dla każdego przedsiębiorcy, który pragnie zarejestrować swoją działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 10

Hurtownia zakupiła w maju 2017 r. i przyjęła do magazynu jabłka na podstawie dowodów Pz - przyjęcie zewnętrzne zgodnie z wykazem zamieszczonym w tabeli. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Lp.	Data	Dowód	Ilość	Cena	Wartość
1.	04.05.2017 r.	Pz 1/05/2017	300 kg	2,80 zł/kg	840,00 zł
2.	09.05.2017 r.	Pz 2/05/2017	100 kg	3,00 zł/kg	300,00 zł
3.	21.05.2017 r.	Pz 3/05/2017	200 kg	3,66 zł/kg	732,00 zł
4.	30.05.2017 r.	Pz 4/05/2017	300 kg	2,70 zł/kg	810,00 zł

A. 2,98 zł

B. 3,04 zł

C. 2,75 zł

D. 3,33 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niedostatecznego zrozumienia metody średniej ważonej oraz jej zastosowania w praktyce. Obliczając średnią ważoną, kluczowe jest uwzględnienie zarówno wartości jednostkowej, jak i ilości przyjętych towarów. Jeśli ktoś na przykład wybrałby 2,75 zł lub 3,04 zł, mógłby sądzić, że przeciętna cena jabłek jest niższa od rzeczywistej średniej, co może prowadzić do błędnych decyzji finansowych w kontekście zakupu lub sprzedaży. Przy wyborze odpowiedzi 3,33 zł można natomiast zauważyć, że takie podejście może wynikać z pomylenia jednostkowych cen z całkowitymi kosztami, co wskazuje na brak umiejętności przeliczania wartości w kontekście ilości. Te stereotypowe błędy myślowe często prowadzą do nieprawidłowego zrozumienia analizy danych oraz do złych decyzji w zakresie zarządzania zapasami. Właściwe stosowanie średniej ważonej nie tylko pozwala na prawidłowe określenie wartości towarów, ale również wpływa na całą strategię cenową firmy. Niezrozumienie tego zagadnienia może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi oraz utratą konkurencyjności na rynku.

Pytanie 11

Przedsiębiorca dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym, opłacając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 19%. To oznacza, że wybrał formę opodatkowania

A. w formie karty podatkowej

B. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

C. na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej

D. według liniowej stawki podatku

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnych form opodatkowania dostępnych w polskim systemie podatkowym. Opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej to model, w którym stawki podatkowe są progresywne, co oznacza, że w miarę wzrostu dochodu, rośnie również jego opodatkowanie. W przypadku tego modelu stawki wynoszą odpowiednio 12% i 32%, co może być mniej korzystne dla przedsiębiorców o wyższych dochodach. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma opodatkowania, która polega na płaceniu podatku od przychodu, a nie od dochodu, co oznacza, że nie można w nim uwzględniać kosztów uzyskania przychodu. Taki model jest korzystny dla osób prowadzących działalność o niższych kosztach, jednak nie każdy przedsiębiorca kwalifikuje się do tego rozwiązania, a jego stawki mogą być niższe, ale nie zawsze są bardziej opłacalne. Karta podatkowa to jeszcze inny system, w którym podatek ustalany jest w formie ryczałtu na podstawie różnych kryteriów, takich jak rodzaj działalności czy liczba zatrudnionych pracowników. Oznacza to, że przedsiębiorca nie prowadzi pełnej księgowości, co może być korzystne, ale jednocześnie ogranicza elastyczność w zarządzaniu finansami. Te różnice w systemach opodatkowania mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieporozumień, dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej formy przed podjęciem decyzji.

Pytanie 12

Czym cechuje się rynek pracy?

A. wyższą podażą pracy niż popytem na nią

B. brakiem powiązań pomiędzy popytem na pracę a jej podażą

C. zrównoważeniem popytu na pracę i jej podaży

D. wyższym popytem na pracę w porównaniu do jej podaży

Pojęcia związane z rynkiem pracy są złożone, a wiele osób błądzi w rozumieniu dynamiki popytu i podaży. Z jednej strony, brak zależności między popytem a podażą sugeruje, że te dwa czynniki funkcjonują niezależnie, co jest niezgodne z rzeczywistością ekonomiczną. W praktyce, popyt na pracę i jej podaż są ze sobą ściśle powiązane. W sytuacji, gdy jedna z tych wartości się zmienia, z reguły wpływa to na drugą. Na przykład, gdy rośnie liczba osób poszukujących pracy, a liczba dostępnych miejsc pracy pozostaje na stałym poziomie, dochodzi do wzrostu konkurencji wśród kandydatów, co z kolei może obniżyć wynagrodzenia. Z kolei założenie o wyższej podaży pracy od popytu jest mylne w kontekście rynku pracodawcy, ponieważ sugeruje, że pracodawcy mają łatwy dostęp do dużej liczby kandydatów, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W rynkach z wyższym popytem niż podaż, pracodawcy muszą dostosowywać swoje strategie rekrutacyjne i oferować bardziej konkurencyjne warunki, aby przyciągnąć odpowiednich pracowników. Właściwe zrozumienie tych interakcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi oraz podejmowania decyzji strategicznych przez pracodawców.

Pytanie 13

Przyjmując gotowe wyroby do magazynu po produkcji, konieczne jest sporządzenie dokumentu

A. Zw

B. Rw

C. Pz

D. Pw

Dokument Pw, czyli "Przyjęcie towaru do magazynu", jest kluczowym dokumentem w procesie logistycznym, który służy do rejestracji przyjęcia wyrobów gotowych z produkcji. W zakresie logistyki i zarządzania magazynem, każdorazowe przyjęcie towaru powinno być udokumentowane w celu zapewnienia pełnej przejrzystości i kontroli nad stanami magazynowymi. Wystawienie dokumentu Pw pozwala na aktualizację zapisów w systemie ERP, co jest niezbędne do dalszego zarządzania stanem magazynu oraz do analizy efektywności procesów produkcyjnych. Przykładowo, po przyjęciu wyrobów do magazynu, dokument Pw pozwala na zidentyfikowanie, które produkty są dostępne do dalszej sprzedaży lub dystrybucji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, dokumenty te powinny być archiwizowane i dostępne do audytu, co również wspiera zgodność z regulacjami prawnymi w zakresie obrotu towarami. Zastosowanie dokumentu Pw jest standardem w branży, co pozwala na eliminację błędów przy inwentaryzacji oraz minimalizację ryzyka pomyłek w procesie logistycznym.

Pytanie 14

W grudniu 2021 roku pracownik był na zwolnieniu lekarskim przez 5 dni z powodu przeziębienia. To była jego pierwsza nieobecność chorobowa w tym roku. Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego wynosiła 3 000,00 zł. Jakie było wynagrodzenie chorobowe za okres niezdolności do pracy, płatne w wysokości 80%?

A. 500,00 zł

B. 100,00 zł

C. 400,00 zł

D. 2 400,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynagrodzenie chorobowe, które przysługuje pracownikowi na zwolnieniu lekarskim, wynosi 80% podstawy wymiaru wynagrodzenia. W opisanym przypadku podstawowa kwota wynosi 3000,00 zł. Obliczamy więc wynagrodzenie chorobowe jako 80% tej kwoty, co daje nam 2400,00 zł. Jednakże, wynagrodzenie chorobowe jest wypłacane za dni robocze. W przypadku absencji trwającej 5 dni, musimy zidentyfikować, które dni wchodzą w zakres tej absencji. Przy standardowym pięciodniowym tygodniu pracy, większość prawdopodobnie dotyczy dni roboczych. Dlatego wynagrodzenie chorobowe za 5 dni wynosi 2400,00 zł podzielone przez 30 dni w miesiącu (3000,00 zł), co daje 80,00 zł za każdy dzień. W rezultacie, całkowite wynagrodzenie za 5 dni wyniesie 400,00 zł (80,00 zł x 5 dni). Posługiwanie się tymi zasadami jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawa pracy, co przyczynia się do skuteczniejszego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania norm prawnych. Pracodawcy powinni stosować te obliczenia, aby zapewnić prawidłowe wypłaty dla pracowników i unikać potencjalnych sporów związanych z wynagrodzeniem.

Pytanie 15

Numery rachunków, strony rachunków, kwoty oraz daty księgowania na dokumencie księgowym są zapisywane podczas

A. segregacji dokumentu

B. ewidencjonowania dokumentu

C. analizy dokumentu

D. dekretacji dokumentu

Każda z pozostałych odpowiedzi odnosi się do różnych elementów procesu obiegu dokumentów, ale żaden z tych procesów nie jest właściwy do zapisywania szczegółów takich jak numery kont, kwoty czy daty księgowania. Ewidencja dokumentu to proces, który ma na celu rejestrację dokumentu w systemie, jednak nie obejmuje on przyporządkowywania odpowiednich kont księgowych. Ewidencja jedynie tworzy bazę do dalszego przetwarzania dokumentów, ale nie zawiera szczegółowych informacji potrzebnych do właściwej dekretacji. Analiza dokumentu z kolei polega na przestudiowaniu i zrozumieniu treści dokumentu, co jest kluczowe, ale również nie obejmuje technicznego przyporządkowania poszczególnych kont. Segregacja dokumentu to proces organizacyjny, polegający na klasyfikacji dokumentów według określonych kryteriów, co również nie ma związku z właściwym przypisaniem kont księgowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów z dekretacją, co może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia, gdzie w rzeczywistości dekretacja jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego i wymaga precyzyjnego podejścia oraz znajomości przepisów rachunkowości.

Pytanie 16

Środki na zasiłki dla osób bezrobotnych pochodzą z

A. Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

B. Funduszu Pracy

C. Urzędu Miasta i Gminy

D. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej

Zasiłki dla bezrobotnych są finansowane przez Fundusz Pracy. To taka instytucja, która zajmuje się wspieraniem osób bezrobotnych. Został on stworzony po to, żeby działać w ramach polityki rynku pracy. Jego głównym celem jest pomoc finansowa w trudnych momentach, jak na przykład po utracie pracy. Zasiłki przyznawane są na podstawie przepisów, które mówią, kto i na jak długo może je dostać. Co ciekawe, Fundusz Pracy wspiera też różne programy, które pomagają osobom bez pracy zdobywać nowe umiejętności, co zwiększa ich szansę na nowe zatrudnienie. Na przykład organizacja szkoleń dla bezrobotnych to świetny sposób na dostosowanie się do tego, co teraz jest potrzebne na rynku pracy. To wszystko jest zgodne z tym, co ludziom naprawdę może pomóc w znalezieniu pracy później.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Hurtownia otrzymała weksel od dłużnika w formie indosu na kwotę nominalną 6 000 zł. Wyznacz wartość wierzytelności, mając na uwadze, że pobrane dyskonto wynosi 20% nominału weksla.

A. 5 000 zł

B. 7 020 zł

C. 6 000 zł

D. 4 800 zł

Poprawna odpowiedź to 4 800 zł, co wynika z obliczenia sumy wierzytelności po uwzględnieniu dyskonta. Weksel o nominale 6 000 zł, po odliczeniu 20% dyskonta, daje kwotę 4 800 zł. Dyskonto obliczamy mnożąc nominalną wartość weksla przez stopę dyskonta: 6 000 zł * 20% = 1 200 zł. Następnie odejmujemy tę kwotę od nominalnej wartości: 6 000 zł - 1 200 zł = 4 800 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w obszarze finansów i rachunkowości, szczególnie w kontekście zarządzania wierzytelnościami oraz rozliczeniami z dłużnikami. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z instrumentami finansowymi oraz w obszarze windykacji, gdzie prawidłowe obliczenie należności jest niezbędne dla zachowania płynności finansowej. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest również dokumentowanie wszelkich transakcji oraz warunków, co pozwala uniknąć nieporozumień i konfliktów w przyszłości.

Pytanie 19

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. refinansowanie innych banków komercyjnych

B. zarządzanie budżetem państwa

C. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych

D. emitowanie środków pieniężnych

Jak chodzi o banki komercyjne, to naprawdę wiele jest zadań, które można pomylić z tym, co one tak naprawdę robią. Na przykład refinansowanie innych banków to nie jest coś, co te banki robią na co dzień. To bardziej dotyczy rynku międzybankowego, gdzie banki mogą brać pieniądze od siebie nawzajem. To są dość specyficzne sytuacje i nie wchodzą w codzienną pracę banków komercyjnych, które skupiają się na obsłudze klientów indywidualnych i firm. Obsługa budżetu państwa to też temat dla banków centralnych, które zajmują się polityką monetarną i stabilnością finansową kraju. No i emitowanie banknotów – to też domena banków centralnych, które mają monopol na to. Wiele osób myli te rzeczy, bo nie do końca rozumie, jakie są różnice między instytucjami w systemie finansowym. Kluczowe jest to, żeby wiedzieć, że banki komercyjne działają głównie jako pośrednicy finansowi i ich główne zadania to obsługa klientów oraz udzielanie kredytów.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Aby ustalić średnią liczbę dni, które firma potrzebuje na zaktualizowanie zapasu materiałów w magazynie, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. kompletności dostaw

B. terminowości dostaw

C. rotacji zapasów w dniach

D. rotacji zapasów w razach

Rotacja zapasów w razach, terminowość dostaw oraz kompletność dostaw to pojęcia związane z zarządzaniem zapasami, ale żadne z nich nie odpowiada na pytanie dotyczące obliczenia średniej liczby dni potrzebnych na odnowienie zapasu. Rotacja zapasów w razach odnosi się do liczby sprzedanych lub wykorzystanych jednostek zapasu w danym okresie, co nie bezpośrednio wskazuje na czas potrzebny na odnowienie zapasów. Takie podejście może prowadzić do mylnego założenia, że częste sprzedaże oznaczają szybkie odnawianie zapasów, podczas gdy rzeczywistość może być inna, szczególnie w przypadku długich cykli dostaw lub opóźnień. Terminowość dostaw dotyczy natomiast jakości dostaw, czyli tego, czy materiały docierają na czas. Choć istotna dla efektywności produkcji, nie jest metryką, która mierzy czas potrzebny na odnowienie zapasów. Kompletność dostaw wskazuje na to, czy dostarczone towary odpowiadają zamówieniu, ale również nie dostarcza informacji o czasie rotacji zapasów. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wskaźników operacyjnych z wskaźnikami czasowymi; kluczowe jest dostrzeganie różnicy między ilością a czasem, co jest fundamentem analizy efektywności zarządzania zapasami. Aby skutecznie zarządzać zapasami, przedsiębiorstwa muszą stosować odpowiednie wskaźniki, takie jak rotacja zapasów w dniach, które precyzyjnie odzwierciedlają dynamikę odbioru i wydania materiałów.

Pytanie 22

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Kartę podatkową

B. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych

C. Podatek liniowy na zasadach ogólnych

D. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi "Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych" jest prawidłowy, ponieważ dotyczy on podatku dochodowego od osób fizycznych, który jest obliczany według dwóch stawek: 18% oraz 32%. System skali podatkowej stosuje się do dochodów osób fizycznych, gdzie stawka podatku uzależniona jest od wysokości uzyskanego dochodu. Praktycznie oznacza to, że przy dochodach do określonego limitu (w 2023 roku to 120 000 zł), stosuje się stawkę 18%, natomiast dla dochodów przekraczających ten limit, wprowadza się wyższą stawkę 32%. To podejście zapewnia progresywne opodatkowanie, co oznacza, że osoby o wyższych dochodach płacą większy procent od swoich dochodów. Na przykład, jeśli przedsiębiorca osiąga dochód w wysokości 150 000 zł, to pierwsze 120 000 zł opodatkowane jest stawką 18%, a nadwyżka 30 000 zł stawką 32%. Zrozumienie tego mechanizmu pozwala przedsiębiorcom na skuteczniejsze planowanie podatkowe oraz optymalizację obciążeń podatkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 23

W urządzeniu do kopiowania zaciął się arkusz papieru. Pracownica próbowała go usunąć, nie wyłączając sprzętu. Narażała się na

A. porażenie prądem

B. alergię na toner

C. zwichnięcie ręki

D. złamanie ręki

Odpowiedzi, które wskazują na ryzyko zwichnięcia ręki, złamania ręki czy alergii na toner, nie odnosi się do rzeczywistych zagrożeń związanych z sytuacją awaryjną w kserokopiarce. Zwichnięcie lub złamanie ręki mogą wystąpić w wyniku nieostrożnego manewrowania przy usuwaniu zaciętego papieru, lecz nie ma to bezpośredniego związku z działaniem kserokopiarki w czasie jej pracy. Takie sytuacje są wynikiem niewłaściwego operowania sprzętem, a nie zagrożeniem elektrycznym. Ponadto, podejście do tego typu problemów wymaga zrozumienia, że zarówno zwichnięcia, jak i złamania są konsekwencjami błędnych ruchów, co w kontekście zacięcia papieru w kserokopiarce nie jest głównym zagrożeniem. Z kolei alergia na toner, mimo że może być problemem dla niektórych pracowników, nie jest bezpośrednio związana z obsługą zacinającego się papieru. W kwestii toneru, ważne jest przestrzeganie zasad BHP, takich jak używanie odpowiednich masek czy rękawic, ale nie stanowi to zagrożenia w sytuacji, gdy maszyna jest włączona. Kluczowe jest zrozumienie, że bezpieczeństwo przy obsłudze urządzeń elektrycznych wymaga przestrzegania standardowych procedur, które minimalizują ryzyko porażenia prądem, a nie skupiania się na mniej prawdopodobnych urazach fizycznych czy alergiach.

Pytanie 24

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań

B. ustalenie procedury realizacji działań

C. określenie celów

D. analiza aktualnej sytuacji

Określenie celów jest kluczowym etapem procesu planowania, jako że stanowi fundament dla wszystkich dalszych działań. Właściwie zdefiniowane cele umożliwiają skoncentrowanie zasobów i wysiłków na osiąganiu konkretnych rezultatów. W praktyce, przykładowo w zarządzaniu projektami, cele powinny być SMART - Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Istotne i Czasowe. Daje to wyraźne ramy, w których zespół projektowy może działać. Cele mogą dotyczyć różnych aspektów projektu, takich jak budżet, terminy czy jakość, co pozwala na skuteczne monitorowanie postępów oraz dokonywanie modyfikacji w trakcie realizacji. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie kluczowych interesariuszy podczas określania celów, co zwiększa ich akceptację oraz zaangażowanie w realizację projektu. Ponadto, dobrze sformułowane cele mogą być narzędziem do oceny efektywności i wydajności, co jest zgodne z metodologiami zarządzania, takimi jak PMBOK czy PRINCE2, które podkreślają znaczenie celowego planowania.

Pytanie 25

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)

B. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)

C. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)

D. 15 listopada 2018 r. (czwartek)

Wybór daty 20 grudnia 2018 r. jako terminu płatności składek na ubezpieczenia społeczne to nietrafiony strzał, bo to po terminie. Przepisy mówią, że przedsiębiorcy muszą zapłacić do 10. dnia miesiąca po tym, którego składki dotyczą. A jak chodzi o daty 15 i 17 grudnia 2018 r., też są nietrafione, bo nie zgadzają się z regulacjami. Często błędne wybory wynikają z niewiedzy o przepisach płatności składek lub pomyłkami z innymi zobowiązaniami podatkowymi, które mają inne terminy. Na przykład, podatnicy VAT mają swój plan płatności, co może prowadzić do zamieszania. Ważne, żeby przedsiębiorcy ogarniali te różnice, bo znajomość terminów i skutków nieterminowych płatności jest kluczowa dla zachowania stabilności finansowej i prawnej ich biznesu.

Pytanie 26

Na jakim formularzu pracodawca powinien złożyć zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dla każdej nowo zatrudnionej osoby, która jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym oraz zdrowotnym?

A. ZUS ZIUA

B. ZUS ZZA

C. ZUS ZCNA

D. ZUS ZUA

Formularz ZUS ZUA jest właściwym dokumentem, który pracodawca powinien wykorzystać do zgłoszenia nowo zatrudnionych pracowników podlegających obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu. ZUS ZUA służy do zgłaszania osób, które są objęte pełnym zakresem ubezpieczeń, co obejmuje zarówno ubezpieczenie emerytalne, rentowe, jak i zdrowotne. Przykładowo, jeśli firma zatrudnia pracownika na umowę o pracę, konieczne jest złożenie tego formularza w ciągu 7 dni od daty zatrudnienia. Praktyka ta ma na celu zapewnienie, że każdy pracownik ma zapewnioną ochronę w ramach systemu ubezpieczeń społecznych, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Standardy branżowe wskazują, że terminowe zgłaszanie pracowników do ZUS jest kluczowe zarówno dla pracodawcy, aby uniknąć potencjalnych kar finansowych, jak i dla pracownika, który może liczyć na świadczenia w przypadku wystąpienia zdarzeń losowych, takich jak choroba czy wypadek.

Pytanie 27

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 4 434 zł

B. 1 434 zł

C. 2 434 zł

D. 3 434 zł

W przypadku obliczeń związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych, istotne jest, aby zrozumieć, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Niekiedy błędy w obliczeniach mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wszystkich składników. Na przykład, jeśli ktoś z obliczeń pomija koszty uzyskania przychodów, może dojść do wyolbrzymienia podstawy opodatkowania, co w konsekwencji prowadzi do nieprawidłowego obliczenia zobowiązania. Często mylone są również zaliczki na podatek z ostatecznym zobowiązaniem. Zaliczki to kwoty, które przedsiębiorca wpłaca w ciągu roku, a które mają na celu rozłożenie obciążenia podatkowego, ale nie są to ostateczne kwoty do zapłaty. Innym typowym błędem jest niewłaściwe obliczenie stawki podatkowej lub zastosowanie jej do niewłaściwej podstawy. Właściwe zrozumienie, że podatek dochodowy od osób prawnych oblicza się na podstawie różnicy między przychodami a kosztami, jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Ponadto, przedsiębiorcy powinni być świadomi różnorodnych ulg i zwolnień dostępnych w polskim prawodawstwie, które mogą wpłynąć na kwotę podatku. Zrozumienie tych mechanizmów nie tylko zapobiega błędnym decyzjom finansowym, ale również pozwala efektywnie zarządzać obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 28

Zarząd to organ administracyjny, który jest powołany w spółkach

A. komandytowej i cywilnej

B. partnerskiej i komandytowej

C. z ograniczoną odpowiedzialnością i jawnej

D. akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

Zrozumienie struktury organizacyjnej różnych typów spółek jest kluczowe dla wszelkich działań biznesowych. W przypadku spółek komandytowych, które są formą spółek osobowych, nie powołuje się zarządu w tradycyjnym rozumieniu. Zamiast tego, spółka ta posiada komplementariuszy, którzy są odpowiedzialni za zarządzanie sprawami spółki oraz komandytariuszy, którzy są inwestorami, ale nie biorą aktywnego udziału w zarządzaniu. To prowadzi do nieporozumienia, w którym myśli się, że w spółkach komandytowych istnieje centralny organ zarządzający. Podobne błędy występują w przypadku spółek cywilnych, które są umowami pomiędzy wspólnikami, a nie formalnymi jednostkami prawnymi posiadającymi zarząd. Spółki partnerskie również nie mają zarządu w tradycyjnym sensie, ponieważ są one z reguły zarządzane przez wszystkich partnerów, co różni się od struktur spółek akcyjnych czy z ograniczoną odpowiedzialnością. Błędne rozumienie organizacji spółek może prowadzić do nieefektywnego zarządzania i problemów w zakresie odpowiedzialności prawnej, a także wpływać na decyzje o strukturze własności i inwestycjach. Aby uniknąć takich pomyłek, warto dokładnie zapoznać się z przepisami prawa dotyczącego różnych form działalności gospodarczej oraz zasadami ich funkcjonowania.

Pytanie 29

Istotnym składnikiem umowy o pracę jest wskazanie

A. długości przerw między obowiązkami, które przysługują pracownikowi

B. wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi

C. terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia

D. daty rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej realizacji

Wiele osób może błędnie sądzić, że inne elementy umowy o pracę, takie jak długość przerw w pracy, wymiar urlopu wypoczynkowego, czy też szczegóły dotyczące wypłaty wynagrodzenia, są równie istotne jak termin rozpoczęcia pracy i miejsce wykonywania. Jednakże, te kwestie są mniej fundamentalne dla samego rozpoczęcia stosunku pracy. Przerwy w pracy, choć istotne dla organizacji czasu pracy i zachowania równowagi pomiędzy obowiązkami a odpoczynkiem, nie są prawnie definiowane jako wymóg umowy o pracę. W praktyce, szczegółowe regulacje dotyczące przerw często wynikają z regulaminów wewnętrznych firmy, a nie z samej umowy. Z kolei wymiar urlopu wypoczynkowego, choć ważny dla pracownika, jest ustalany na podstawie ogólnych przepisów prawa pracy i nie jest kluczowym elementem, który musi być uwzględniony w momencie nawiązywania stosunku pracy. Podobnie, szczegóły dotyczące terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia, mimo że są istotne w kontekście zarobków pracownika, nie są fundamentalnymi elementami umowy o pracę, które wpływają na jej ważność. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy rozumieli różnice między tymi elementami oraz ich wpływ na prawidłowe nawiązanie stosunku pracy, co może pomóc w uniknięciu nieporozumień i sporów w przyszłości.

Pytanie 30

Przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą warzyw i owoców, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W miesiącu maju osiągnął przychody w wysokości 30 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osiąganych z tej działalności.

Rodzaj działalności gospodarczej	Stawka podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych
Działalność w zakresie wolnych zawodów	20%
Działalność usługowa	8,5%
Działalność wytwórcza	5,5%
Działalność handlowa	3,0%

A. 2 550 zł

B. 1 500 zł

C. 900 zł

D. 6 000 zł

Wybór odpowiedzi innych niż 900 zł może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń podatkowych oraz stosowania odpowiednich stawek ryczałtu. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1 500 zł, 6 000 zł czy 2 550 zł mogą być wynikiem błędnego przyjęcia nieprawidłowej stawki podatkowej lub błędnego zrozumienia zasad obliczania zryczałtowanego podatku dochodowego. Odpowiedzi 1 500 zł sugeruje pomnożenie przychodu przez 5%, co jest nieprawidłowe w kontekście działalności handlowej. Odpowiedź 6 000 zł mogłaby wynikać ze pomylenia stawek dla działalności usługowej, gdzie stawka wynosi 20%, a 2 550 zł może być wynikiem błędnego pomnożenia przychodu przez inną stawkę, na przykład 8,5%. Takie błędy myślowe mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych, dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda branża ma swoje specyficzne stawki podatkowe. Znajomość tych stawek jest niezbędna do prawidłowego obliczania zobowiązań podatkowych. Przedsiębiorcy powinni korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz systematycznie aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów podatkowych, aby unikać kosztownych pomyłek i zapewnić sobie zgodność z prawem.

Pytanie 31

Z wynagrodzenia za pracę pracodawca ma prawo potrącić bez zgody pracownika

A. składkę na związek zawodowy, do którego przynależność pracownika nie jest obowiązkowa.

B. świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na podstawie tytułów wykonawczych.

C. składkę na dobrowolne ubezpieczenie na życie wynikającą z zawartej przez pracownika polisy.

D. wkład finansowy na rzecz pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na mocy tytułów wykonawczych. Pracodawca, zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy oraz ustawą o ochronie wynagrodzenia za pracę, ma prawo dokonywać potrąceń z wynagrodzenia na podstawie tytułów wykonawczych, które obejmują m.in. decyzje sądowe o świadczeniach alimentacyjnych. To oznacza, że w przypadku, gdy pracownik ma obowiązek płacenia alimentów, sąd może wydać nakaz potrącenia, co obliguje pracodawcę do realizacji tych potrąceń bez potrzeby uzyskiwania zgody pracownika. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik regularnie otrzymuje powiadomienia o wysokości zasądzonych alimentów, co automatycznie przekłada się na zmniejszenie jego wynagrodzenia. Ważne jest, aby pracodawca przestrzegał limitów potrąceń określonych w przepisach, które mają na celu ochronę pracownika przed nadmiernym obciążeniem finansowym. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz zapewnienia zgodności z wymogami prawnymi.

Pytanie 32

Kartę płatniczą, która umożliwia dokonywanie transakcji jedynie do kwoty posiadanego salda na koncie bankowym, określa się mianem

A. lojalnościową

B. kredytową

C. przedpłaconą

D. debetową

Karty kredytowe, lojalnościowe i przedpłacone są popularnymi instrumentami płatniczymi, jednak różnią się one zasadniczo od kart debetowych. Karta kredytowa umożliwia użytkownikowi zaciąganie kredytu, co oznacza, że można dokonywać zakupów na kwotę przekraczającą posiadane środki na koncie. W przypadku karty kredytowej użytkownik jest obciążany określonym limitem kredytowym, który należy spłacić w ustalonym terminie, co wiąże się z ryzykiem zadłużenia i naliczaniem odsetek. Karta lojalnościowa, z drugiej strony, jest powiązana z programami nagród, które pozwalają na zbieranie punktów lub rabatów za dokonane zakupy, ale nie jest instrumentem płatniczym samym w sobie. Karta przedpłacona działa na zasadzie zasilania konta kwotą, którą użytkownik może wykorzystać, ale również nie pozwala na przekroczenie tej kwoty. Często mylenie tych kart z kartą debetową może prowadzić do nieporozumień finansowych, ponieważ każda z nich ma inny mechanizm działania oraz zastosowanie. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania swoimi finansami i wybierania odpowiednich instrumentów płatniczych do codziennych potrzeb.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 25

B. B 50

C. B 5

D. B 10

Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami archiwizacji. Ta praktyka ma na celu zapewnienie odpowiedniego dostępu do informacji oraz umożliwienie skutecznej analizy i kontroli procesów inwentaryzacyjnych w przedsiębiorstwie. Przechowywanie dokumentów przez ten czas pozwala na pełne zrealizowanie wszelkich procedur związanych z audytami oraz kontrolami wewnętrznymi, co jest istotnym elementem zarządzania ryzykiem w organizacji. W praktyce oznacza to, że każda firma powinna opracować wewnętrzne polityki dotyczące klasyfikacji i archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, a także systemy umożliwiające ich łatwe odnalezienie i wykorzystanie. Warto również zwrócić uwagę na zmiany w przepisach prawa, które mogą wpłynąć na okres przechowywania tych dokumentów, a także na to, że w przypadku spisów z natury, które mogą dotyczyć kontroli podatkowych, czas archiwizacji może być wydłużony. Dobrą praktyką jest także skonsultowanie się z prawnikiem lub specjalistą ds. zarządzania dokumentacją, aby mieć pewność, że wszystkie procedury są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 36

Kodeks spółek handlowych określa zasady funkcjonowania

A. indywidualnej działalności gospodarczej.

B. organizacji społecznej.

C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

D. spółki cywilnej.

Kodeks spółek handlowych (KSH) to kluczowy akt prawny regulujący działalność różnych form spółek w Polsce, w tym spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.). Spółka z o.o. jest jedną z najpopularniejszych form organizacyjnych w Polsce, charakteryzującą się ograniczoną odpowiedzialnością udziałowców za zobowiązania spółki, co oznacza, że ryzyko finansowe inwestycji jest ograniczone do wniesionych wkładów. Przykładem zastosowania KSH w praktyce jest proces zakupu akcji przez nowych inwestorów czy formalności związane z likwidacją spółki. KSH normuje również zasady dotyczące prowadzenia zgromadzeń wspólników, uchwał, a także obowiązki zarządu spółki w kontekście sprawozdawczości finansowej. Ponadto, spółki z o.o. są zobowiązane do prowadzenia pełnej księgowości, co zapewnia transparentność finansową i możliwość kontrolowania działalności spółki przez odpowiednie organy. Znajomość przepisów KSH jest niezbędna dla przedsiębiorców chcących efektywnie zarządzać spółką oraz minimalizować ryzyko prawne.

Pytanie 37

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów	1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu	230,00
Wartość brutto zakupionych towarów	1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów	1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży	345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów	1 845,00

A. 230 zł do zapłaty.

B. 115 zł do zapłaty.

C. 330 zł do zwrotu.

D. 345 zł do zwrotu.

Odpowiedzi wskazujące na kwotę do zwrotu mogą wynikać z mylnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz jego rozrachunków. Kluczowym błędem jest założenie, że zawsze można uzyskać zwrot VAT, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście podatku VAT, zwrot jest możliwy tylko wtedy, gdy podatek naliczony przewyższa podatek należny. Na przykład, jeżeli firma wydaje więcej na zakupy związane z działalnością niż generuje przychodu, to wówczas rzeczywiście może wystąpić sytuacja, w której przysługuje jej zwrot VAT. Jednak w analizowanej sytuacji podatek VAT należny jest wyższy od naliczonego, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Pomijanie tego kluczowego aspektu prowadzi do błędnych założeń. Typowym błędem jest także nieodpowiednie śledzenie transakcji i brakuje analizy poszczególnych faktur, co może prowadzić do niewłaściwych obliczeń. Aby zapobiegać takim sytuacjom, ważne jest prowadzenie starannej ewidencji oraz regularne przeglądanie zobowiązań podatkowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości i zarządzania finansami. Przy odpowiednim zrozumieniu oraz zastosowaniu tych zasad, przedsiębiorstwa mogą uniknąć nieporozumień i problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Spółki komandytowe klasyfikowane są jako spółki

A. kapitałowe w ramach prawa cywilnego

B. osobowe w ramach prawa cywilnego

C. kapitałowe w ramach prawa handlowego

D. osobowe w ramach prawa handlowego

Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na mylnym zrozumieniu kategorii spółek w polskim prawie handlowym. Spółki kapitałowe, takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka akcyjna, cechują się tym, że ich struktura i odpowiedzialność wspólników opiera się na wysokości wniesionych wkładów. Wspólnicy w spółkach kapitałowych nie ponoszą odpowiedzialności osobistej za zobowiązania firmy, co jest kluczową różnicą wobec spółek osobowych. Spółki osobowe, do których zalicza się spółka komandytowa, charakteryzują się większym osobistym zaangażowaniem wspólników oraz ich odpowiedzialnością całym majątkiem za zobowiązania spółki. Klasyfikacja spółek w polskim prawie handlowym jest istotna, ponieważ decyduje o zakresie odpowiedzialności wspólników oraz o sposobach podejmowania decyzji w firmie. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania lub narażać wspólników na niechciane konsekwencje finansowe. Dlatego znajomość przepisów prawa handlowego oraz klasyfikacji spółek jest kluczowa dla skutecznego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 40

Przyjmując za podstawę porównań rok poprzedni ustal, w którym roku dynamika wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę była największa?

Wysokość minimalnego wynagrodzenia (w zł)
2011 r.	2012 r.	2013 r.	2014 r.	2015 r.
1 386,00	1 500,00	1 600,00	1 680,00	1 750,00

A. W 2015 roku.

B. W 2012 roku.

C. W 2013 roku.

D. W 2014 roku.

Analizując wszystkie pozostałe odpowiedzi, można dostrzec kilka istotnych błędów w rozumowaniu, które mogą prowadzić do mylnej interpretacji dynamiki wzrostu minimalnego wynagrodzenia. Odpowiedzi takie jak 2013, 2014 czy 2015 przedstawiają lata, w których wzrost wynagrodzenia był znacznie niższy, co może wprowadzać w błąd, jeśli nie uwzględni się dostępnych danych statystycznych. Zazwyczaj, podczas analizy takich trendów, kluczowym błędem jest nieporównywanie wskaźników z różnych lat na podstawie procentów. Wskaźnik wzrostu w 2013 roku wynosił około 4,3%, a w 2014 roku jeszcze mniej, co jednoznacznie wskazuje na niższą dynamikę w porównaniu z 2012 rokiem. Warto również zwrócić uwagę na kontekst ekonomiczny każdego roku, który może wpływać na wysokość minimalnego wynagrodzenia. Niezrozumienie tego kontekstu oraz opieranie się na intuicyjnych wnioskach bez analizy danych ilościowych prowadzi do fałszywych odpowiedzi. Aby poprawnie interpretować zmiany w wynagrodzeniach, należy korzystać z rzetelnych źródeł danych oraz zrozumieć mechanizmy wpływające na politykę płacową w kraju, a także analizować długoletnie trendy, które są zazwyczaj bardziej miarodajne niż pojedyncze przypadki z krótszego okresu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej