Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 22 stycznia 2025 14:45
Data zakończenia: 22 stycznia 2025 15:08

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na wynagrodzenie brutto pracownika składa się płaca zasadnicza w kwocie 4 000,00 zł oraz prowizja w wysokości 2% przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w grudniu w stosunku do listopada, jeżeli osiągnięty przychód ze sprzedaży w listopadzie wyniósł 80 000,00 zł, a w grudniu 100 000,00 zł.

A. 1 600,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 400,00 zł

D. 40,00 zł

Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z płacy zasadniczej oraz prowizji uzależnionej od przychodów ze sprzedaży. W przypadku podanego pytania, należy najpierw obliczyć prowizję dla obu miesięcy. W listopadzie, przychód wyniósł 80 000,00 zł, więc prowizja dla tego okresu wynosi: 80 000,00 zł * 2% = 1 600,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto w listopadzie to: 4 000,00 zł + 1 600,00 zł = 5 600,00 zł. W grudniu przychód wzrósł do 100 000,00 zł, co oznacza, że prowizja wynosi: 100 000,00 zł * 2% = 2 000,00 zł. Całkowite wynagrodzenie brutto w grudniu wynosi zatem: 4 000,00 zł + 2 000,00 zł = 6 000,00 zł. Różnica w wynagrodzeniu brutto między grudniem a listopadem to: 6 000,00 zł - 5 600,00 zł = 400,00 zł. To obliczenie pokazuje, jak zmiany w wynikach sprzedaży wpływają na wynagrodzenia pracowników, co jest istotne w kontekście motywacji i efektywności zespołu sprzedażowego. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz w projektowaniu systemów wynagrodzeń.

Pytanie 2

Stolarnia otrzymała zamówienie na 200 szuflad. Do wyprodukowania jednej szuflady potrzebne są: 1 front, 3 deski, 1 płyta na dno, 6 wkrętów i 1 uchwyt. Korzystając z danych przedstawionych na wykresie ustal, które materiały i w jakich ilościach należy zakupić, aby zrealizować zamówienie.

A. 25 frontów, 20 wkrętów i 60 uchwytów.

B. 25 frontów i 10 desek.

C. 60 uchwytów i 10 płyt na dno.

D. 25 wkrętów, 20 frontów i 60 uchwytów.

Analiza odpowiedzi, które nie są poprawne, ujawnia kilka kluczowych błędów myślowych związanych z obliczaniem zapotrzebowania na materiały. W pierwszej odpowiedzi zaproponowano 60 uchwytów i 10 płyt na dno. Warto zauważyć, że do produkcji 200 szuflad wymagane jest 200 uchwytów, co oznacza, że 60 uchwytów to zdecydowanie zbyt mała ilość. Ponadto, płyty na dno są również w niewystarczającej ilości, ponieważ potrzeba 200 sztuk, a 10 sztuk nie pokrywa potrzeb. W innej propozycji, 25 frontów, 20 wkrętów i 60 uchwytów, również nie spełnia wymagań, ponieważ frontów potrzeba 200, a wkrętów 1200. Tego rodzaju błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie procesu planowania i zarządzania materiałami. Typowe błędy to pamiętanie tylko o niektórych aspektach zapotrzebowania, a nie uwzględnianie całościowego obrazu, co może prowadzić do niedoborów w kluczowych materiałach. W praktyce, konieczne jest podejście systemowe w analizie zapotrzebowania, co oznacza nie tylko sumowanie ilości materiałów, ale także przewidywanie i planowanie ich dostępności w kontekście szerszych celów produkcyjnych. Przestrzeganie dobrych praktyk w zarządzaniu łańcuchem dostaw jest kluczowe dla efektywnej produkcji i unikania sytuacji kryzysowych związanych z brakami materiałowymi.

Pytanie 3

Przedsiębiorca rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego.

A. 841,00 zł

B. 285,00 zł

C. 840,60 zł

D. 36,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada kwocie 36,00 zł, często wynika z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 285,00 zł, 840,60 zł czy 841,00 zł nie uwzględniają kluczowych aspektów, które wpływają na ostateczną wysokość zaliczki. Typowym błędem jest pominięcie konieczności odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, co jest niezbędnym krokiem w procesie obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Ponadto, w przypadku gdy podatnik nie uwzględnia kwoty zmniejszającej podatek, może dojść do wyliczenia znacznie wyższej kwoty podatku niż jest to wymagane przez przepisy prawne. Inne błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zastosowania stawki podatkowej lub z błędnego zrozumienia, jak dochód do opodatkowania przekłada się na obliczenia podatkowe. Takie nieporozumienia są powszechne wśród osób, które nie mają dostatecznej wiedzy na temat przepisów podatkowych lub nieuwzględniają aktualnych zmian w prawie. Aby unikać takich błędów, warto systematycznie poszerzać wiedzę na temat obowiązujących przepisów dotyczących podatków dochodowych oraz regularnie konsultować się z doradcą podatkowym, co może znacznie ułatwić prawidłowe obliczenia i rozliczenia podatkowe.

Pytanie 4

Która metoda planowania polega na konstruowaniu różnych opisów zdarzeń, jakie mogą wystąpić w przedsiębiorstwie i w jego otoczeniu w przyszłości?

A. Metoda dedukcji.

B. Metoda analizy portfelowej.

C. Metoda scenariuszowa.

D. Metoda statystyczna.

Wybór innych metod planowania, takich jak metoda statystyczna, metoda analizy portfelowej czy metoda dedukcji, może wprowadzać pewne nieporozumienia dotyczące sposobów przewidywania przyszłości w kontekście przedsiębiorstw. Metoda statystyczna opiera się na analizie danych historycznych i trendów, co może być użyteczne do przewidywania przyszłych wyników, ale nie pozwala na konstruowanie rozbudowanych scenariuszy dotyczących niepewności czy ryzyk. W praktyce, stosowanie wyłącznie statystyk do prognozowania przyszłości ogranicza zdolność organizacji do adaptacji w obliczu nieprzewidzianych zmian. Metoda analizy portfelowej koncentruje się na ocenie i zarządzaniu różnorodnymi aktywami i projektami, co jest istotne dla oceny ryzyka i alokacji zasobów, jednak nie zajmuje się tworzeniem scenariuszy przyszłości w sensie narracyjnym. Z kolei metoda dedukcji, opierająca się na logicznych wnioskach i ogólnych zasadach, nie uwzględnia złożoności i dynamiki rzeczywistości rynkowej, przez co może prowadzić do mylnych konkluzji przy próbie przewidywania przyszłych zdarzeń. Błędem myślowym w tym kontekście jest nadmierne uproszczenie i zaufanie do danych historycznych lub teoretycznych rozumowań, co nie uwzględnia zmienności i nieprzewidywalności otoczenia biznesowego.

Pytanie 5

Pracownik biurowy pracujący przy monitorze, który ma niewyraźny i migocący obraz, jest narażony na

A. bóle kręgosłupa.

B. alergię skórną.

C. ból głowy.

D. zaburzenia krążenia.

Wybór odpowiedzi związanych z alergiami skórnymi, bólami kręgosłupa oraz zaburzeniami krążenia wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki zdrowotnych skutków korzystania z monitorów. Alergie skórne są zazwyczaj związane z kontaktami chemicznymi lub alergenami, a nie z jakością obrazu wyświetlanego na monitorze. Z kolei bóle kręgosłupa, choć mogą występować w wyniku niewłaściwej postawy podczas pracy przy komputerze, nie są bezpośrednio spowodowane migotaniem lub niewyraźnym obrazem. Warto zaznaczyć, że ergonomiczne ustawienie stanowiska pracy oraz regularne przerwy są kluczowe w zapobieganiu tym dolegliwościom. Co więcej, zaburzenia krążenia są często wynikiem długotrwałego siedzenia lub braku aktywności fizycznej, a nie bezpośrednio związane z problemami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to mylenie objawów z ich przyczynami, co w przypadku pracy biurowej jest szczególnie istotne. Aby skutecznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia bólów głowy oraz innych dolegliwości, ważne jest, aby pracownicy byli świadomi znaczenia właściwej ergonomii i regularnych przerw, a także dbali o jakość swojego sprzętu komputerowego.

Pytanie 6

Na podstawie zamieszczonej dekretacji dowodu księgowego, wskaż treść operacji gospodarczej.

A. Wystawiono weksel własny celem spłaty zobowiązania.

B. Przekazano weksel do dyskonta w banku.

C. Otrzymano weksel od odbiorcy tytułem uregulowania należności.

D. Wykupiono weksel własny od dostawcy.

Odpowiedzi, które sugerują działania takie jak wykupienie weksla od dostawcy czy wystawienie weksla w celu spłaty zobowiązania, bazują na nieprawidłowym zrozumieniu relacji między stronami transakcji oraz roli weksla w procesach księgowych. Wykupienie weksla od dostawcy implikuje, że to firma dokonuje płatności w zamian za weksel, co w tym przypadku nie miało miejsca, ponieważ to odbiorca uregulował swoje zobowiązania. Wystawienie weksla własnego na rzecz spłaty zobowiązań to kolejny błąd myślowy, ponieważ nie wskazuje na aktywność odbiorcy, który faktycznie przekazał weksel jako formę płatności. Przekazanie weksla do dyskonta w banku również nie jest właściwe, gdyż odnosi się do działań finansowych, które miałyby miejsce po otrzymaniu weksla, a nie przed. Ostatnia niepoprawna odpowiedź dotycząca wykupu weksla od dostawcy nie tylko nie oddaje rzeczywistej sytuacji transakcyjnej, ale także błędnie identyfikuje stronę transakcji, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o charakterze operacji gospodarczej. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad rachunkowości oraz funkcji instrumentów płatniczych, co jest kluczowe dla prawidłowego rozumienia finansów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 7

Które przedsiębiorstwo, w celu ustalenia jednostkowego rzeczywistego kosztu wytworzenia produkowanego przez siebie wyrobu gotowego, zastosuje kalkulację doliczeniową?

A. Przedsiębiorstwo V

B. Przedsiębiorstwo Z

C. Przedsiębiorstwo X

D. Przedsiębiorstwo Y

Kalkulacja doliczeniowa jest metodą, która znajduje zastosowanie w przedsiębiorstwach, gdzie produkcja odbywa się na większą skalę i obejmuje różnorodne wyroby. W przypadku przedsiębiorstwa X, które produkuje zarówno koszule męskie, jak i bluzki damskie, różnorodność wyrobów wymaga precyzyjnego ustalenia rzeczywistego kosztu jednostkowego każdego z produktów. W praktyce oznacza to, że koszty pośrednie, takie jak wydatki na media, wynagrodzenia pracowników produkcyjnych czy koszty utrzymania maszyn, są alokowane na poszczególne wyroby w oparciu o ustalone bazy alokacji, jak czas pracy maszyny, powierzchnia zajmowana przez produkt, czy liczba roboczogodzin. W ten sposób przedsiębiorstwo X może lepiej zarządzać kosztami produkcji, co pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji dotyczących cen produktów i strategii sprzedażowych. Zastosowanie kalkulacji doliczeniowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi zwiększa nie tylko efektywność produkcji, ale również przyczynia się do poprawy rentowności całego przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Definiowanie misji i wizji przedsiębiorstwa jest jednym z zadań przy opracowywaniu planu

A. operatywnego.

B. rzeczowego.

C. taktycznego.

D. strategicznego.

Odpowiedzi rzeczowe, taktyczne oraz operatywne nie są odpowiednie, gdy mówimy o definiowaniu misji i wizji przedsiębiorstwa, ponieważ te pojęcia odnoszą się do różnych poziomów planowania. Planowanie rzeczowe koncentruje się na konkretnych zasobach, produktach i usługach, które firma zamierza wykorzystać w swojej działalności, co nie obejmuje ogólnych celów i wartości, jakie firma chce promować. Z kolei planowanie taktyczne jest związane z krótkoterminowymi działaniami i strategiami, które mają na celu realizację celów wyznaczonych w planie strategicznym. Ostatecznie, planowanie operatywne dotyczy codziennego zarządzania i realizacji zadań, co również jest zbyt wąskim podejściem do tak fundamentalnych aspektów jak misja i wizja. W praktyce, wiele organizacji boryka się z problemem braku spójności między tymi poziomami planowania, co może prowadzić do nieefektywności i braku jasności w działaniach. Kluczowe jest, aby proces definiowania misji i wizji był ściśle związany z planowaniem strategicznym, w przeciwnym razie organizacja ryzykuje utratę kierunku i dezorientację wśród pracowników oraz interesariuszy.

Pytanie 9

Który opis charakteryzuje negocjacje twarde?

A. Opis III

B. Opis I

C. Opis IV

D. Opis II

Negocjacje oparte na innych opisach, takich jak Opis I, II czy III, nie oddają istoty negocjacji twardych. Opis I, który może sugerować współpracę oraz dążenie do konsensusu, zupełnie nie pasuje do twardego podejścia, które z natury unika kompromisów. W sytuacjach, gdzie jedna strona stawia swoje interesy powyżej innych, istnieje ryzyko, że podejście współprace nie zadziała, co prowadzi do frustracji i zerwania relacji. Opis II może odnosić się do negocjacji miękkich, gdzie emocje oraz relacje są nadrzędne, co także jest sprzeczne z duchem negocjacji twardych, w których racjonalne argumenty i bezwzględne dążenie do celu dominują. Opis III, koncentrujący się na poszukiwaniu win-win, jest również nieodpowiedni, ponieważ w twardych negocjacjach często chodzi o rywalizację, a nie o zaspokajanie potrzeb obu stron. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów strategicznych, gdyż ignorują fundamenty skutecznych interakcji biznesowych, które opierają się na zrozumieniu i szacunku dla drugiej strony. W konsekwencji, takie podejścia mogą ograniczać możliwości długoterminowej współpracy oraz osłabiać reputację negocjatora, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie negocjacji.

Pytanie 10

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli gminy oraz jej zadań w systemie administracyjnym Polski. Odpowiedzi A, B i C mogą zawierać informacje o innych instytucjach lub jednostkach administracyjnych, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonowaniem gmin. Na przykład, niektóre z tych odpowiedzi mogą odnosić się do zadań przypisanych innym szczeblom administracji, takim jak powiaty czy województwa, które mają swoje własne kompetencje i obszary działania. Istotnym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie instytucje administracyjne mają takie same obowiązki, co może prowadzić do mylnego wniosku, że odpowiadają one za te same zadania. Warto zaznaczyć, że każda jednostka administracyjna działa w ramach określonych przepisów prawnych oraz rozporządzeń, które wyraźnie definiują jej kompetencje. Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest odpowiedzialna za sprawy lokalne, co wskazuje na jej istotną rolę w zapewnieniu obywatelom dostępu do podstawowych usług publicznych. Zrozumienie różnic między poziomami administracji jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu oraz świadomości obywatelskiej, co w obliczu współczesnych wyzwań społecznych i gospodarczych, takich jak zrównoważony rozwój, jest niezwykle istotne.

Pytanie 11

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli wskaż przedsiębiorstwo, które osiągnęło najwyższą wydajność pracy.

A. AURORA

B. DEKOR

C. BIOART

D. CZAK

Wybór innych odpowiedzi, takich jak BIOART, DEKOR czy AURORA, może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia pojęcia wydajności pracy oraz zasad analizy danych. W przypadku BIOART, brak dokładnych danych dotyczących wydajności tego przedsiębiorstwa w porównaniu do CZAK może prowadzić do błędnych wniosków. Wydajność pracy to nie tylko ilość wyprodukowanych dóbr, ale również efektywność w wykorzystywaniu zasobów. W kontekście DEKOR i AURORA, jeśli ich wyniki nie są zbliżone do osiągnięć CZAK, może to sugerować, że przedsiębiorstwa te mają inne priorytety biznesowe, takie jak jakość produktu czy obsługa klienta, co z kolei wpływa na ich wydajność w rozumieniu ilościowym. Często popełnianym błędem jest skoncentrowanie się na pojedynczym wskaźniku bez szerszej analizy kontekstu, co prowadzi do uproszczeń w myśleniu. Warto pamiętać, że wydajność pracy powinna być analizowana w kontekście całego procesu produkcyjnego oraz strategii przedsiębiorstwa, co jest istotnym elementem podejścia opartego na danych. Poznanie i zrozumienie wskaźników wydajności oraz umiejętność ich interpretacji są fundamentem skutecznego zarządzania w każdym przedsiębiorstwie, dlatego warto inwestować czas w naukę tych zasad.

Pytanie 12

Fragment listy płac zawiera następujące dane. Podstawa wymiaru miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy wynosi

A. 2032,25 zł

B. 2266 zł

C. 1930,00 zł

D. 2500,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi związany jest z błędnym zrozumieniem zasad obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Osoby, które wybrały inne opcje, mogły polegać na niekompletnych informacjach lub błędnych założeniach. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2032,25 zł, 2500,00 zł czy 2266 zł nie uwzględniają prawidłowego odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne oraz kosztów uzyskania przychodu. Przy wyborze 2500,00 zł, można zauważyć, że osoba ta mogła po prostu wziąć pod uwagę całkowity przychód brutto, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia to wymaganych odliczeń. Podobnie, kwota 2032,25 zł może sugerować, że ktoś próbował zrealizować częściowe odliczenie, lecz nie w odpowiednich proporcjach. Odpowiedź 2266 zł wskazuje na to, że osoba ta zrozumiała, iż składki i koszty należy odjąć, ale nie obliczyła ich prawidłowo. Wnioski takie wynikają często z braku zrozumienia pojęcia podstawy wymiaru zaliczki, co jest niezbędne dla poprawnego prowadzenia księgowości i raportowania podatkowego. Zrozumienie tych kluczowych zasad jest niezbędne, aby móc prawidłowo zarządzać finansami oraz unikać błędów, które mogą prowadzić do niezgodności z przepisami prawa podatkowego lub niekorzystnych sytuacji finansowych.

Pytanie 13

Zakupione przez przedsiębiorstwo obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu powyżej 1 roku zalicza się do

A. środków trwałych.

B. rzeczowych aktywów trwałych.

C. inwestycji długoterminowych.

D. wartości niematerialnych i prawnych.

Obligacje Skarbu Państwa, które zostały nabyte przez przedsiębiorstwo i mają termin wykupu powyżej 1 roku, klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Definiuje się je jako aktywa, które przedsiębiorstwo planuje utrzymać przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż 12 miesięcy. W praktyce oznacza to, że obligacje te nie są przeznaczone do szybkiej sprzedaży, a ich zakup ma na celu generowanie dochodów z odsetek w dłuższej perspektywie czasowej. Inwestycje długoterminowe są istotnym elementem strategii finansowej przedsiębiorstw, które poszukują stabilnych źródeł przychodów oraz chcą dywersyfikować swoje portfele aktywów. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFP), takie aktywa są ujmowane w bilansie jako długoterminowe, co wpływa na analizę finansową oraz wyceny przedsiębiorstw. Przykładem zastosowania takiej inwestycji może być zakup obligacji w celu zabezpieczenia przyszłych zobowiązań finansowych lub jako forma lokaty kapitału, która przyniesie przewidywalne zyski przez wiele lat.

Pytanie 14

Podczas wykonywania prac biurowych pracownik zemdlał. Od której z wymienionych czynności trzeba zacząć udzielanie pierwszej pomocy?

A. Ułożyć ciało w pozycji poziomej z nogami uniesionymi do góry.

B. Zadzwonić po pogotowie.

C. Przeprowadzić masaż serca.

D. Przeprowadzić sztuczne oddychanie.

Podejmowanie działań w sytuacji omdlenia wymaga zrozumienia priorytetów w udzielaniu pierwszej pomocy. Rozpoczęcie od sztucznego oddychania lub masażu serca w przypadku osoby, która straciła przytomność, jest nieodpowiednie, gdyż te procedury są przeznaczone dla osób, które nie oddychają prawidłowo lub mają zatrzymanie krążenia. W momencie, gdy osoba jest nieprzytomna, ale oddycha, najważniejsze jest zapewnienie odpowiednich warunków, aby mogła się zregenerować. Ułożenie ciała w poziomie z nogami uniesionymi do góry jest podstawowym działaniem, które zapobiega problemom z krążeniem. Z kolei wezwanie pogotowia może być konieczne, ale powinno być zrealizowane po pierwszych działaniach mających na celu stabilizację poszkodowanego. Zbyt wczesne podejmowanie działań reanimacyjnych bez odpowiednich podstaw, takich jak potwierdzenie braku oddechu, może prowadzić do niepotrzebnych interwencji, które mogą zaszkodzić osobie poszkodowanej. Typowymi błędami myślowymi są przeoczenie stanu poszkodowanego i nadmierne stresowanie się sytuacją, co może prowadzić do chaosu i nieefektywnych działań. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest działanie w sposób przemyślany i zgodny z ustalonymi procedurami, aby zapewnić najlepsze możliwe wsparcie medyczne."

Pytanie 15

W Przedsiębiorstwie AGROS sp. z o.o. sporządzono następujące pismo Przedstawiony dokument to

A. umowa o pracę na okres próbny.

B. instruktaż stanowiskowy.

C. układ zbiorowy pracy.

D. informacja o warunkach zatrudnienia.

Dokument, który był przedmiotem analizy, nie jest ani instruktażem stanowiskowym, ani umową o pracę na okres próbny, ani układem zbiorowym pracy. W przypadku instruktażu stanowiskowego, celem dokumentu jest zazwyczaj przeszkolenie pracownika w zakresie zasad wykonywania zadań na danym stanowisku pracy, w tym procedur bezpieczeństwa i obsługi urządzeń. Tego typu dokumenty są szczegółowe i koncentrują się na aspektach technicznych oraz operacyjnych, a nie na ogólnych warunkach zatrudnienia. Umowa o pracę na okres próbny z kolei jest formalnym dokumentem, który określa czasowy charakter zatrudnienia oraz warunki pracy i płacy, ale nie zawiera informacji, które są wymagane przez Kodeks pracy w kontekście warunków zatrudnienia. Układ zbiorowy pracy to z kolei dokument regulujący warunki zatrudnienia w danym zakładzie pracy, ustalający zasady wynagradzania oraz inne warunki zatrudnienia dla grupy pracowników. Ważne jest, aby dostrzegać, że każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne funkcje i zastosowania w ramach prawa pracy, a ich pomylenie prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest mylenie ogólnych informacji o zatrudnieniu z instrukcjami operacyjnymi lub warunkami umowy, co świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad regulujących relacje pracodawca-pracownik.

Pytanie 16

Pracownik składa pracodawcy oświadczenie dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-12

B. PIT-11

C. PIT-2

D. PIT-36

Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 oraz PIT-12 wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących ich zastosowania i charakterystyki. PIT-36 jest formularzem rocznym, który wypełniają osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz uzyskujące przychody z różnych źródeł, a jego celem jest zgłoszenie całkowitego dochodu za dany rok podatkowy. Nie jest on używany do obliczania zaliczek na podatek dochodowy na poziomie miesięcznym, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią w kontekście przedstawionego pytania. PIT-11 to dokument, który pracodawca wystawia pracownikom na koniec roku podatkowego, zawierający informacje o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Jego funkcja nie obejmuje składania oświadczeń dla celów miesięcznego obliczania zaliczek. Z kolei PIT-12 dotyczy osób, które chcą skorzystać z ulgi na dzieci, a także z innych ulg podatkowych, jednak również w kontekście rocznego rozliczenia podatkowego, a nie obliczeń miesięcznych. Te niepoprawne odpowiedzi wynikają z niejasności w rozumieniu różnic pomiędzy dokumentami podatkowymi oraz ich przeznaczeniem, co jest kluczowe przy pracy z systemem podatkowym. Dlatego zrozumienie, jakie formularze są odpowiednie do jakich celów, jest niezbędne dla każdego pracownika oraz pracodawcy, aby uniknąć błędów podatkowych i nieprawidłowego obliczenia zobowiązań podatkowych.

Pytanie 17

Tabela przedstawia wartość aktywów obrotowych w spółce "Wera" na początek i koniec 2004 roku. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że w badanym okresie

A. wartość należności krótkoterminowych uległa zmniejszeniu o 8000 zł

B. największy udział w strukturze majątku stanowią należności krótkoterminowe.

C. wartość inwestycji krótkoterminowych na koniec roku uległa zwiększeniu o 5%

D. udział zapasów w strukturze majątku zmniejszył się o 10%

Wartość należności krótkoterminowych uległa zmniejszeniu o 8000 zł, co jest zgodne z analizą aktywów obrotowych w spółce 'Wera'. Zmiany w należnościach krótkoterminowych mogą wynikać z różnych czynników, takich jak spadek sprzedaży lub bardziej efektywne zarządzanie należnościami. W praktyce, zrozumienie dynamiki należności jest kluczowe dla zarządzania płynnością finansową przedsiębiorstwa. Istotne jest, aby monitorować zarówno wartość, jak i czas spływu należności, co pozwala na odpowiednie planowanie wydatków i inwestycji. Zmniejszenie należności może również sugerować poprawę efektywności w egzekwowaniu zobowiązań od kontrahentów, co jest istotnym wskaźnikiem zdrowia finansowego firmy. Dlatego wiedza na temat zarządzania należnościami krótkoterminowymi jest niezwykle ważna dla każdego przedsiębiorstwa, a ich analiza powinna być integralną częścią strategii finansowej.

Pytanie 18

Hurtownia zawarła umowę o dzieło z wykonawcą, z którym nie pozostaje w stosunku pracy. Jaka będzie kwota podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu umowy o dzieło, jeżeli wynagrodzenie brutto wynosi 2 000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu 50%?

A. 2 500,00 zł

B. 3 000,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 1 500,00 zł

Kwoty podane w niepoprawnych odpowiedziach nie uwzględniają kluczowego aspektu obliczania podstawy opodatkowania, jakim są koszty uzyskania przychodu. Dla umowy o dzieło, przy założeniu, że wynagrodzenie brutto wynosi 2000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu to 50%, wiele osób może intuicyjnie sądzić, że należy dodać te wartości do siebie, co prowadzi do błędnych wniosków. Kwota 3000,00 zł wynika z mylnego założenia, że to całkowita suma wynagrodzenia i kosztów. Natomiast 2500,00 zł i 1500,00 zł są przykładem pomyłek, które mogą wynikać z nieprawidłowego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. W praktyce, aby prawidłowo obliczyć podstawę opodatkowania, należy zawsze odejmować koszty od wynagrodzenia, a nie je dodawać. To podejście jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, które ściśle regulują, jak powinna być obliczana podstawa opodatkowania dla różnych form wynagrodzenia, w tym umowy o dzieło. Niewłaściwe rozumienie zasad dotyczących kosztów uzyskania przychodu może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń i w konsekwencji do niewłaściwego rozliczenia podatkowego.

Pytanie 19

Czterech absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej postanowiło założyć spółkę w celu wykonywania wolnego zawodu. Zawiązali oni spółkę

A. akcyjną.

B. komandytowo-akcyjną.

C. z ograniczoną odpowiedzialnością.

D. partnerską.

Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjnej czy komandytowo-akcyjnej na pewno nie jest najlepszym rozwiązaniem dla grupy architektów pragnących wykonywać wolny zawód. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Sp. z o.o.) to forma, która choć zapewnia ograniczoną odpowiedzialność, jest bardziej skomplikowana w zarządzaniu i wymaga większej biurokracji, co jest nie zawsze korzystne dla profesjonalistów pracujących w obszarach kreatywnych. W przypadku spółki akcyjnej (S.A.) mamy do czynienia z formą, która jest przystosowana głównie do dużych przedsiębiorstw, które planują pozyskiwać kapitał poprzez emisję akcji; takie podejście nie pasuje do małych grup specjalistów. Z kolei spółka komandytowo-akcyjna łączy cechy spółki komandytowej i akcyjnej, co również nie jest odpowiednie dla wykonywania wolnych zawodów, gdyż wprowadza złożoność, która może utrudniać współpracę i elastyczność w decyzjach. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywności i nieporozumień w zespole, co w efekcie ogranicza potencjał oraz możliwości rozwoju działalności. Warto pamiętać, że dobór formy prawnej powinien być ściśle przemyślany, w zależności od celów biznesowych, struktury organizacyjnej oraz rodzaju wykonywanej działalności.

Pytanie 20

W magazynie przedsiębiorstwa znajdują się materiały o wartości 10 000 zł, w tym: - wartość materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej wynosi 7 500 zł, - wartość materiałów przeznaczonych do produkcji pomocniczej wynosi 1 000 zł, - wartość materiałów biurowych wynosi 1 500 zł. Udział zapasu materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej, w wartości materiałów ogółem , wynosi

A. 66%

B. 75%

C. 70%

D. 50%

Każda z błędnych odpowiedzi może wynikać z niepoprawnego zrozumienia relacji między wartościami materiałów a ich udziałem w całości. Odpowiedzi takie jak 50% czy 66% wskazują na zaniżoną wartość udziału materiałów podstawowych w stosunku do całkowitej wartości zapasów. Możliwe, że użytkownik pomylił wartość materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej z całkowitą wartością materiałów, nie uwzględniając ich proporcji. Udział materiałów biurowych oraz pomocniczych nie powinien wpływać na obliczenia dotyczące materiałów podstawowych, przez co błędne koncepcje mogą prowadzić do chaosu w zarządzaniu zapasami. Niezrozumienie całkowitego kontekstu wartości materiałów oraz ich przeznaczenia może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji w zakresie gospodarki materiałowej. Odpowiedzi, które wskazują na udziały poniżej 75%, nie uwzględniają faktu, że materiały podstawowe dominują w wartości ogółem, co jest kluczowe w procesach decyzyjnych. Wiedza o tym, jak obliczać takie wskaźniki, jest istotna dla optymalizacji procesów logistycznych i produkcyjnych, a także dla lepszego zarządzania kosztami.

Pytanie 21

Zakład kosmetyczny zlecił jednostce zewnętrznej sporządzenie analizy SWOT. Atrakcyjna lokalizacja, własny lokal usługowy oraz wykwalifikowany personel zostaną w tej analizie wykazane jako

A. słabe strony.

B. zagrożenia.

C. szanse.

D. mocne strony.

W analizie SWOT, mocne strony (ang. strengths) odnoszą się do wewnętrznych cech organizacji, które stanowią jej przewagę konkurencyjną. W przypadku zakładu kosmetycznego, atrakcyjna lokalizacja pozwala na łatwy dostęp klientów, co może znacząco zwiększyć liczbę odwiedzin i tym samym przychody. Posiadanie własnego lokalu usługowego oznacza większą kontrolę nad jakością świadczonych usług oraz komfortem klientów, co jest kluczowe w branży beauty. Wykwalifikowany personel to kolejny ważny atut, gdyż dobrze wyszkoleni pracownicy potrafią skutecznie doradzać klientom oraz wykonywać usługi na wysokim poziomie, co wpływa na reputację zakładu. Te trzy elementy wchodzą w skład mocnych stron, które w analizach SWOT powinny być odpowiednio podkreślane, aby wykorzystać ich potencjał w strategii rozwoju firmy. Zastosowanie tej analizy może pomóc w lepszym planowaniu działań marketingowych oraz w zwiększeniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Na podstawie zamieszczonego fragmentu listy płac określ sposób ewidencji wynagrodzenia brutto Anny Kos.

A. Dt Wynagrodzenia Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń 5 000 zł

B. Dt Wynagrodzenia Ct Rachunek bieżący 6 000 zł

C. Dt Wynagrodzenia Ct Rachunek bieżący 5 000 zł

D. Dt Wynagrodzenia Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń 6 000 zł

Wybrane odpowiedzi, które wskazują na ewidencję wynagrodzenia brutto Anny Kos jako "Dt Wynagrodzenia Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń 5 000 zł" oraz "Dt Wynagrodzenia Ct Rachunek bieżący 5 000 zł" są nieprawidłowe, ze względu na błędnie podaną kwotę wynagrodzenia. Kluczowym aspektem w ewidencji wynagrodzeń jest uwzględnienie całkowitej kwoty brutto, która w przypadku Anny Kos wynosi 6 000 zł. Nieprawidłowe jest także podejście sugerujące rozrachunki na koncie bieżącym. Konto "Rachunek bieżący" jest używane w kontekście transakcji bankowych i nie powinno być stosowane do ewidencji zobowiązań z tytułu wynagrodzeń. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, mogą wynikać z pomylenia różnych kont księgowych oraz niezrozumienia zasady ewidencji wynagrodzeń w pełnej wysokości brutto. Właściwa ewidencja powinna odzwierciedlać wszystkie składniki wynagrodzenia, co nie zostało uwzględnione w wybranych odpowiedziach. W praktyce, pominięcie dodatków w wynagrodzeniu podczas ewidencji może prowadzić do błędnych analiz finansowych oraz problemów z rozliczeniami podatkowymi, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 23

Stawki amortyzacji środka trwałego maleją z każdym rokiem eksploatacji. Oznacza to, że do ich obliczenia zastosowano metodę

A. degresywną.

B. naturalną.

C. progresywną.

D. liniową.

Odpowiedź "degresywna" jest poprawna, ponieważ stawki amortyzacji w tej metodzie maleją z każdym rokiem eksploatacji środka trwałego. Metoda degresywna, znana również jako metoda malejącego salda, polega na tym, że w pierwszych latach użytkowania środka trwałego amortyzacja jest wyższa, a następnie stopniowo maleje. Przykładem praktycznym może być amortyzacja nowoczesnych maszyn produkcyjnych, które szybko tracą na wartości po wprowadzeniu na rynek, a ich wykorzystanie w pierwszych latach przynosi większe koszty. Metoda ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które pozwalają na stosowanie różnych metod amortyzacji, w tym degresywnej, jeśli lepiej odzwierciedla ona rzeczywistą utratę wartości aktywów. Warto zauważyć, że wybór metody amortyzacji wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa, co jest istotne przy planowaniu budżetu oraz przedstawianiu wyników finansowych inwestorom i organom regulacyjnym.

Pytanie 24

Przedsiębiorca, który prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży owoców i warzyw, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W grudniu z tytułu prowadzonej działalności jego przychody po odliczeniach wyniosły 50 000,00 zł. Kwota ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przedsiębiorcy w grudniu wyniosła

A. 4 250,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 2 750,00 zł

D. 8 500,00 zł

Odpowiedź 1 500,00 zł jest poprawna, ponieważ stawka ryczałtu dla działalności handlowej w zakresie sprzedaży owoców i warzyw wynosi 3%. Obliczenia przeprowadza się, mnożąc przychód przedsiębiorcy, który wyniósł 50 000,00 zł, przez stawkę ryczałtu. Zatem 50 000,00 zł x 0,03 = 1 500,00 zł. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest jedną z form opodatkowania, która pozwala na uproszczenie procedur podatkowych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorca nie musi prowadzić pełnej księgowości, co znacznie redukuje koszty administracyjne i czas poświęcony na obsługę księgową. Warto zaznaczyć, że wybór ryczałtu jest korzystny dla przedsiębiorców o mniejszych przychodach i prostszej strukturze kosztów. W przypadku działalności handlowej zyskuje się również na uproszczonym sposobie ustalania podstawy opodatkowania, co jest istotne dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 25

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie suma bilansowa po gotówkowej spłacie raty pożyczki w wysokości 2 000 zł.

A. 35 000 zł

B. 37 000 zł

C. 30 000 zł

D. 33 000 zł

Wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują wartości 33 000 zł jako sumy bilansowej po spłacie raty pożyczki, opierają się na błędnych założeniach dotyczących wpływu tego rodzaju transakcji na bilans. Kluczowym elementem, który często jest pomijany, jest zasada podwójnego zapisu, która wymaga, aby każda operacja miała równoważny wpływ na aktywa i pasywa. W przypadku spłaty pożyczki w wysokości 2 000 zł, należy pamiętać, że zarówno po stronie aktywów, jak i pasywów następuje zmniejszenie o tę samą kwotę. Przykładowo, jeśli przed spłatą pożyczki suma bilansowa wynosiła 35 000 zł, po odjęciu 2 000 zł, powinna wynosić 33 000 zł. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą opierać się na mylnym założeniu, że spłata pożyczki wpływa na jeden z elementów bilansu bardziej niż na drugi, co jest błędem. Takie myślenie może prowadzić do nieprawidłowego oceniania sytuacji finansowej, co jest szczególnie istotne w kontekście długoterminowego zarządzania finansami. Ważne jest, aby każdy, kto angażuje się w analizę finansową, miał pełne zrozumienie tych zasad, aby podejmować świadome decyzje dotyczące finansów osobistych lub w kontekście przedsiębiorstw.

Pytanie 26

Trzech wspólników prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wkłady wspólników wynoszą: - Jan Bąk 50 000 zł - Marek Żak 20 000 zł - Lech Kos 30 000 zł Zysk netto przeznaczony do podziału pomiędzy wspólników w 2010 roku wyniósł 50 000 zł. Wskaż, jaką kwotę z podziału zysku otrzyma Marek Żak.

A. 5 000 zł

B. 20 000 zł

C. 10 000 zł

D. 15 000 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmu podziału zysków w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku Mareka Żaka, kluczowym błędem jest pominięcie zasady proporcjonalności, na której opiera się podział zysku. Proporcja wkładu Mareka w stosunku do łącznego wkładu wspólników to główny czynnik, który powinien być brany pod uwagę. Wysokość zysku do podziału powinna być dzielona według wkładów, a nie na podstawie arbitralnych kwot czy niepoprawnych kalkulacji. Odpowiedzi takie jak 20 000 zł lub 15 000 zł zakładają, że zysk jest dzielony inaczej, nie uwzględniając rzeczywistych wkładów. Odpowiedź 5 000 zł również jest nieadekwatna, ponieważ Marek Żak posiada znaczną część wkładu, a więc jego udział w zysku nie może być tak niski. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że zysk dzieli się równo pomiędzy wspólników bez względu na wysokość wniesionych wkładów. Takie podejście jest sprzeczne z zasadą sprawiedliwości w biznesie, która kładzie nacisk na proporcjonalność oraz równość w relacjach wspólników w działalności gospodarczej. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe w podejmowaniu decyzji dotyczących podziału zysków w przyszłości.

Pytanie 27

Producent pieczywa, który chce zapewnić szeroką dostępność swoich produktów jak największej liczbie klientów, powinien zastosować dystrybucję

A. intensywną.

B. selektywną.

C. wyłączną.

D. ekskluzywną.

Dystrybucja intensywna polega na zapewnieniu szerokiego dostępu do produktów poprzez umieszczanie ich w jak największej liczbie punktów sprzedaży. W przypadku producenta pieczywa, strategia ta jest szczególnie skuteczna, ponieważ pieczywo jest towarami codziennego użytku, które klienci nabywają regularnie. Im więcej lokalizacji, w których oferowane są te produkty, tym większa szansa na zwiększenie sprzedaży i dotarcie do szerszego grona konsumentów. Przykładem intensywnej dystrybucji mogą być sieci supermarketów, piekarni oraz małych sklepów spożywczych, które oferują pieczywo od tego samego producenta. W praktyce, stosując intensywną dystrybucję, producent może skutecznie konkurować z innymi markami, przyciągając klientów dogodnością zakupu. W branży piekarniczej, zgodnie z dobrymi praktykami, kluczowe jest również monitorowanie efektywności dystrybucji, co pozwala na dostosowywanie strategii do zmieniających się potrzeb rynku oraz preferencji konsumentów.

Pytanie 28

Przedsiębiorstwo wystawiło odbiorcy zagranicznemu fakturę za sprzedane towary na kwotę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, W momencie zapłaty kurs wynosił 3,00 zł za 1 USD, Różnica powstała w związku z rozliczeniem transakcji będzie dla sprzedawcy

A. kosztem finansowym w wysokości 100 zł.

B. przychodem finansowym w wysokości 100 zł.

C. kosztem finansowym w wysokości 2 900 zł.

D. przychodem finansowym w wysokości 3 000 zł.

Zgadza się, odpowiedź wskazująca na przychód finansowy w wysokości 100 zł jest prawidłowa. W przypadku transakcji zagranicznych, różnice kursowe mogą wpływać na wynik finansowy firmy. Przedsiębiorstwo wystawiło fakturę na kwotę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, co oznacza, że w momencie wystawienia faktury wartość tej transakcji wynosiła 2 900 zł. Jednak w momencie zapłaty kurs wzrósł do 3,00 zł za 1 USD, co oznacza, że rzeczywista wartość transakcji wyniosła 3 000 zł. Różnica między tymi dwiema wartościami, która wynosi 100 zł, stanowi przychód finansowy, ponieważ firma uzyskała wyższą kwotę w walucie krajowej w momencie realizacji płatności. W praktyce, księgowanie różnic kursowych jest istotnym elementem zarządzania finansami, a zasady te są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które szczegółowo opisują sposób ujmowania różnic kursowych.

Pytanie 29

Z zamieszczonego poniżej fragmentu faktury wynika, że klient za zakupiony towar zapłaci sprzedawcy

A. 7 890 zł

B. 7 380 zł

C. 6 150 zł

D. 6 000 zł

Wybierając jedną z niepoprawnych opcji, można zwrócić uwagę na typowe błędy w rozumieniu procesu obliczania wartości brutto towarów. Wiele osób może pomylić wartość brutto z wartością netto, co skutkuje odrzuceniem roli podatku VAT w obliczeniach. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 7 890 zł, mógłby sądzić, że jest to wartość brutto obliczona jako suma wszystkich towarów bez uwzględnienia podstawy opodatkowania, co jest nieprawidłowe. Podobnie, 7 380 zł jako wynik może odnosić się do błędnie oszacowanej wartości netto zbyt wysokiej lub zaniżonej stawki VAT. Inny błąd polega na przyjęciu niewłaściwej stawki VAT lub na nieprzeprowadzeniu sumy wartości netto przed dodaniem podatku. Warto przy tym zaznaczyć, że obliczenia VAT są kluczowe w prowadzeniu działalności gospodarczej, a nieumiejętność ich wykonywania może prowadzić do problemów z fiskusem. Kluczowe jest zrozumienie, że wartość brutto to nie tylko suma wartości netto, lecz także uwzględnienie wszelkich regulacji podatkowych, co jest niezbędne w prawidłowym prowadzeniu księgowości i wystawianiu faktur.

Pytanie 30

Materiały wydane z magazynu i zużyte w procesie produkcji oznaczają dla przedsiębiorstwa

A. zobowiązanie.

B. koszt.

C. przychód.

D. wydatek.

Klasyfikowanie wydania materiałów jako przychód, wydatek lub zobowiązanie jest fundamentalnie błędne. Przychód odnosi się do wpływów finansowych, które przedsiębiorstwo generuje ze sprzedaży towarów lub usług. Wydanie materiałów z magazynu nie generuje przychodu; zamiast tego zmienia klasyfikację wartości tych materiałów na koszty. Z kolei wydatek to termin ogólny, który odnosi się do wydania pieniędzy na różnorodne cele, ale nie zawsze jest związany z bezpośrednim wytwarzaniem produktów. Oznacza to, że wydatki mogą obejmować zakupy, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wydatki na marketing czy administrację, co nie jest zgodne z pojęciem kosztów produkcji. Ponadto, zobowiązanie to kwoty, które firma jest winna swoim wierzycielom, a nie odzwierciedla ono wartości zużytych materiałów. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomylenie tych terminów, co prowadzi do niepoprawnej analizy finansowej i może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Aby skutecznie zarządzać finansami firmy, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami oraz umiejętność właściwego przyporządkowania kosztów do odpowiednich kategorii w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 31

Do zadań maklera giełdowego należy między innymi:

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Zadania maklera giełdowego są kluczowe w obrocie papierami wartościowymi, co znajduje odzwierciedlenie w poprawnej odpowiedzi C. Maklerzy giełdowi pełnią rolę pośredników między inwestorami a rynkiem, co oznacza, że są odpowiedzialni za kupno i sprzedaż papierów wartościowych na giełdzie w imieniu swoich klientów. W praktyce, maklerzy wykonują transakcje na podstawie zleceń klientów, co jest podstawą ich działalności. Oferowanie papierów wartościowych w publicznym obrocie oraz zawieranie umów dotyczących obsługi rachunków papierów wartościowych to standardowe praktyki, które są zgodne z regulacjami rynkowymi. Ponadto, maklerzy są zobowiązani do przestrzegania zasad wynikających z przepisów prawa oraz standardów etycznych, co ma na celu ochronę inwestorów i zapewnienie przejrzystości rynku. Wiedza na temat funkcji maklera giełdowego jest niezbędna dla każdego, kto zamierza inwestować na giełdzie oraz zrozumieć mechanizmy rynkowe.

Pytanie 32

Wyrazem szczególnej ochrony pracy kobiet, zgodnie z Kodeksem pracy, jest zakaz zatrudniania kobiety ciężarnej

A. tylko w godzinach nadliczbowych.

B. w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej.

C. bez jej zgody w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej.

D. tylko w porze nocnej.

Odpowiedź, że zakaz zatrudniania kobiety ciężarnej obejmuje godziny nadliczbowe oraz porę nocną, jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 178 Kodeksu pracy, pracodawca nie może zatrudniać kobiet w ciąży w porze nocnej ani w godzinach nadliczbowych, co ma na celu zapewnienie szczególnej ochrony zdrowia matki oraz dziecka. Przykładem praktycznego zastosowania tej regulacji może być zmiana harmonogramu pracy w firmach zatrudniających kobiety ciężarne, aby uniknąć naruszania tych przepisów. Pracodawcy powinni również informować kobiety o ich prawach związanych z ochroną podczas ciąży, co stanowi element dobrej praktyki zarządzania zasobami ludzkimi. Warto też podkreślić, że oprócz zakazu pracy w tych warunkach, kobiety ciężarne mają prawo do dodatkowych przerw oraz do zmiany stanowiska pracy, jeśli ich obecne obowiązki mogą być szkodliwe dla zdrowia. Wszelkie decyzje powinny być podejmowane w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz w duchu dbałości o pracowników.

Pytanie 33

W pierwszym kwartale br. przedsiębiorstwo utrzymywało przeciętny zapas towarów na poziomie 50 000,00 zł i osiągnęło przychód ze sprzedaży towarów w wysokości 450 000,00 zł. Ile razy nastąpił obrót zapasami w I kwartale br.?

A. 30 razy

B. 3 razy

C. 10 razy

D. 9 razy

Obliczanie obrotu zapasami jest procesem, który wymaga zrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami i przychodami. W przypadku podania nieprawidłowych wyników, takich jak 3, 10 czy 30 razy, można wskazać na kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, w przypadku wyniku 3 razy, może to wynikać z błędnego zrozumienia pojęcia obrotu zapasami. Możliwe, że osoba, która udzieliła takiej odpowiedzi, nie uwzględniła pełnego obrazu przychodu i nieprawidłowo oceniła, że zapas był znacznie wyższy niż w rzeczywistości. Podobnie, odpowiedź 10 razy może sugerować, że przychód był podstawiany na wyższym poziomie niż rzeczywisty, co w praktyce nie odzwierciedla rzeczywistości w finansach firmy. Odpowiedź 30 razy wskazuje na skrajne zrozumienie tematu, ponieważ obrót zapasami na poziomie 30 razy w tak krótkim okresie byłby niezwykle trudny do osiągnięcia, a często nierealistyczny. Tego typu wyniki mogą również sugerować brak zrozumienia, że zbyt wysoki obrót zapasami może prowadzić do problemów, takich jak wyczerpanie towarów lub utrata klientów. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby przedsiębiorstwa regularnie monitorowały obrót zapasami, ale również dokonywały analizy przyczyn, jeśli wyniki wskazują na wartości odbiegające od normy.

Pytanie 34

Sterowanie zachowaniami pracowników by skłonić ich do wydajnej pracy na rzecz przedsiębiorstwa poprzez system nagród i kar jest charakterystyczne dla zarządzania przez

A. cele.

B. konflikt.

C. ryzyko.

D. motywację.

Wybór odpowiedzi związanej z celami, ryzykiem lub konfliktem wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad zarządzania. Zarządzanie przez cele koncentruje się na wyznaczaniu konkretnych, mierzalnych celów dla pracowników, co jest ważnym aspektem wydajności, ale nie obejmuje mechanizmów nagród i kar. Przyjęcie takiego podejścia może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy skupiają się na realizacji celów, ale nie są odpowiednio motywowani do efektywnego działania, co może skutkować obniżoną satysfakcją z pracy. Z kolei zarządzanie przez ryzyko koncentruje się na identyfikacji, ocenie i zarządzaniu ryzykiem w projektach, co jest istotne w kontekście minimalizacji strat, ale nie dotyczy bezpośrednio motywacji pracowników. Ostatnia koncepcja, związana z konfliktem, odnosi się do sporów i nieporozumień w zespole, co może wynikać z braku wyraźnej komunikacji czy niewłaściwego zarządzania zasobami ludzkimi. Takie podejście prowadzi do negatywnych skutków w organizacji, a sama motywacja pracowników jest kluczowym czynnikiem, który może pomóc w redukcji konfliktów. Zrozumienie, że motywacja jest centralnym elementem w zarządzaniu pracownikami, pozwala na skuteczniejsze wdrażanie strategii, które sprzyjają zarówno wydajności, jak i satysfakcji z pracy.

Pytanie 35

Wykroczeniem przeciwko prawom pracownika jest

A. brak pisemnego potwierdzenia zawartej z pracownikiem umowy o pracę.

B. przetwarzanie danych osobowych pracownika w związku z prowadzonym przez firmę procesem rekrutacji.

C. stosowanie przez pracodawcę kar z zakresu odpowiedzialności porządkowej w miejscu pracy.

D. skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę w sytuacji upadłości firmy.

Skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę w sytuacji upadłości firmy, stosowanie kar z zakresu odpowiedzialności porządkowej oraz przetwarzanie danych osobowych pracownika w kontekście rekrutacji to wszystkie działania, które w określonych warunkach mogą być zgodne z prawem. W przypadku upadłości firmy, przepisy prawa pracy przewidują konkretne zasady dotyczące wypowiedzenia umowy, które mogą różnić się od standardowych norm. Pracodawca może być zobowiązany do dostosowania okresu wypowiedzenia do okoliczności, co niekoniecznie stanowi wykroczenie. W odniesieniu do odpowiedzialności porządkowej, pracodawca ma prawo do stosowania kar, o ile są one zgodne z regulaminem pracy i Kodeksem pracy, a także wcześniej ustalone w umowach wewnętrznych. Co do przetwarzania danych osobowych, pracodawca może to robić zgodnie z regulacjami RODO, które zezwalają na przetwarzanie danych osobowych w trakcie procesu rekrutacji, o ile są spełnione określone warunki, takie jak zgoda pracownika lub inne podstawy prawne przetwarzania. Zatem, wszystkie te działania, choć mogą wydawać się kontrowersyjne, nie są jednoznacznie wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, co prowadzi często do błędnych wniosków opartych na niepełnym zrozumieniu przepisów prawa pracy.

Pytanie 36

Komisja inwentaryzacyjna ustaliła w przedsiębiorstwie na koniec roku wyniki inwentaryzacji, które podano w tabeli. Towary podlegają kompensacie według zasady "mniejsza ilość, mniejsza cena". Po dokonaniu kompensaty w przedsiębiorstwie pozostanie

A. niedobór towaru Y w wysokości 100 zł

B. nadwyżka towaru X w wysokości 10 zł

C. niedobór towaru Y w wysokości 10 zł

D. nadwyżka towaru X w wysokości 100 zł

Odpowiedzi wskazujące na nadwyżkę towaru X w wysokości 10 zł lub 100 zł są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych zasad związanych z kompensacją w inwentaryzacji. Kiedy przedsiębiorstwo stwierdza nadwyżki i niedobory, istotne jest, aby dokładnie ocenić, jak te różnice wpływają na końcowy stan zapasów. Zasada 'mniejsza ilość, mniejsza cena' nakłada obowiązek, aby przy kompensowaniu nadwyżek i niedoborów używać wartości niższych. W przypadku towaru Y, pominięcie tego elementu prowadzi do błędnych założeń, że przedsiębiorstwo może po prostu zaewidencjonować nadwyżkę, co jest mylnym podejściem. Praktyki te mogą prowadzić do fałszywego obrazu kondycji finansowej firmy oraz nieefektywnego zarządzania zapasami. Ignorowanie niedoborów, które powinny być pokryte z ewentualnych nadwyżek, jest błędem, który może skutkować nieprawidłowym raportowaniem oraz stratami finansowymi. Również wybór kwoty 10 zł, w kontekście analizy inwentaryzacyjnej, pokazuje brak zrozumienia dla efektywnego zarządzania gospodarką magazynową oraz podstawowych zasad rachunkowości, które są fundamentem każdej działalności gospodarczej.

Pytanie 37

Przedsiębiorstwo założyło w banku lokatę dwuletnią na kwotę 1 000 złotych, która podlega rocznej kapitalizacji. Roczna stopa, po uwzględnieniu podatku dochodowego wynosi 10%. Po upływie dwóch lat jednostka otrzyma z banku kwotę

A. 1 000 złotych.

B. 1 110 złotych.

C. 1 200 złotych.

D. 1 210 złotych.

Wybór kwoty 1 110 złotych opiera się na błędnym założeniu, że po roku kapitalizacji wystarczy dodać odsetki z pierwszego roku do początkowej kwoty. W rzeczywistości, po pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie rocznej 10% uzyskujemy 100 złotych odsetek, co rzeczywiście daje 1 100 złotych, ale nie uwzględnia to dalszej kapitalizacji. Kolejna niepoprawna kwota, 1 200 złotych, może wynikać z błędnego założenia, że odsetki są liczone tylko na podstawie początkowej kwoty i są sumowane bez kapitalizacji – co jest niezgodne z praktyką bankową. W przypadku lokat dwuletnich z roczną kapitalizacją, należy najpierw obliczyć odsetki za pierwszy rok, a następnie użyć tej nowej kwoty do obliczenia odsetek za drugi rok. Ponadto, wybór kwoty 1 000 złotych sugeruje, że nie uwzględniono w ogóle naliczonych odsetek, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inwestycji. Kluczowym błędem jest ignorowanie procesu kapitalizacji, co jest istotnym elementem obliczeń finansowych. W każdym przypadku, zrozumienie, jak działa kapitalizacja, jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych w kontekście oszczędzania i inwestycji.

Pytanie 38

Jak zmieni się w bieżącym roku wartość wskaźnika rotacji zapasów w dniach, jeżeli przeciętny stan zapasu towarów obniży się o 20% w stosunku do roku ubiegłego?

A. Obniży się o 2 dni.

B. Wzrośnie o 2 dni.

C. Wzrośnie o 8 dni.

D. Obniży się o 8 dni.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad działania wskaźnika rotacji zapasów. Warto zauważyć, że wskaźnik rotacji nie jest bezpośrednio związany z ilością dni, które zapasy spędzają w magazynie, ale raczej z częstotliwością ich sprzedaży. Odpowiedzi sugerujące wzrost wskaźnika rotacji wskazują na błędne zrozumienie, że obniżenie stanu zapasów automatycznie prowadzi do wydłużenia czasu potrzebnego na ich obrót. Takie myślenie jest sprzeczne z zasadą efektywności operacyjnej. Pozostawienie niezmienionego poziomu dziennych obrotów przy niższym poziomie zapasów prowadzi do szybszego wyprzedawania towarów, co w efekcie skraca czas ich obrotu. Można to zobrazować na przykładzie sklepu detalicznego, gdzie zmniejszenie stanu magazynowego o 20% w sytuacji niezmienionego popytu skutkuje szybszą sprzedażą pozostałych towarów. Zrozumienie dynamiki między stanem zapasów a sprzedażą jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami oraz optymalizacji strategii zakupowych.

Pytanie 39

Spółka osobowa, utworzona przez wspólników w celu wykonywania wolnego zawodu np. lekarza, radcy prawnego w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą, to

A. spółka akcyjna.

B. spółka komandytowa.

C. spółka partnerska.

D. spółka cywilna.

Wybór spółki akcyjnej jest nieodpowiedni, ponieważ ta forma prawna jest zazwyczaj stosowana przez przedsiębiorstwa, które planują pozyskiwać kapitał od wielu inwestorów poprzez emisję akcji. Spółka akcyjna charakteryzuje się wysoką formalnością, w tym koniecznością tworzenia prospektów emisyjnych i przestrzegania licznych regulacji związanych z rynkiem kapitałowym, co nie jest adekwatne dla wspólników wykonujących wolne zawody. Z kolei spółka cywilna, choć jest prostą formą współpracy między przedsiębiorcami, nie jest odpowiednia dla osób wykonujących wolne zawody, gdyż nie zapewnia im ochrony przed odpowiedzialnością osobistą za zobowiązania spółki. Co więcej, spółka cywilna nie zyskuje osobowości prawnej, co może ograniczać jej możliwości operacyjne. Spółka komandytowa również nie jest właściwym wyborem w kontekście wolnych zawodów, ponieważ łączy w sobie cechy spółki osobowej i kapitałowej, a wspólnicy komandytariusze mają ograniczoną odpowiedzialność, co może wprowadzać niekorzystne zamieszanie w relacjach z klientami, którzy oczekują pełnej odpowiedzialności za świadczone usługi. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu przedsiębiorstwem oraz zwiększenia ryzyka finansowego, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w obszarze prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 40

Na podstawie zamieszczonego fragmentu deklaracji ZUS DRA ustal wysokość składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę.

A. 108,38 zł

B. 460,53 zł

C. 497,76 zł

D. 523,01 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często prowadzą do niewłaściwej analizy danych dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne. Przyjmując kwotę 497,76 zł, można błędnie założyć, że wszystkie składki powinny być uwzględnione w obliczeniach, co nie jest zgodne z zasadami określającymi, które składki są finansowane przez pracodawcę. Podobnie, odpowiedzi takie jak 523,01 zł lub 108,38 zł wskazują na poważne niedopatrzenia w zrozumieniu struktury składek. W przypadku kwoty 523,01 zł można sądzić, że uwzględniono także inne składki, które nie są obciążeniem dla pracodawcy, co może prowadzić do nadmiernego zwiększenia kosztów pracy. Ponadto, zbyt niska kwota 108,38 zł może sugerować zbyt uproszczoną analizę, ignorującą istotne składki emerytalne i wypadkowe. Kluczowym błędem jest nieznajomość przepisów dotyczących obliczania składek oraz ich rozdzielania między pracodawcę a pracownika. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się rachunkowością lub zarządzaniem kadrami w przedsiębiorstwie. Umożliwia to właściwe podejście do budżetowania i planowania finansowego, co jest podstawą każdej efektywnej strategii zarządzania zasobami ludzkimi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej