Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 21:55
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 22:29

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

B. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

C. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 2

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 8

B. 32

C. 16

D. 4

Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 3

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 300 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 4

Jakie jest główne zastosowanie programu CorelDraw?

A. Pisanie dokumentów

B. Obróbka wideo

C. Tworzenie muzyki

D. Tworzenie grafiki wektorowej

CorelDraw to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej, które jest powszechnie używane w branży graficznej i projektowej. Grafika wektorowa różni się od grafiki rastrowej tym, że jest oparta na matematycznych formułach, a nie na pikselach, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że projekty stworzone w CorelDraw można wykorzystać zarówno do małych grafik, jak i ogromnych billboardów, bez obawy o ich rozdzielczość. CorelDraw jest często wybierany przez projektantów logo, grafików reklamowych, a także do tworzenia ilustracji i schematów. Oprogramowanie to wspiera również zaawansowane funkcje edycji tekstu, co pozwala na tworzenie złożonych projektów, takich jak plakaty czy ulotki. Dzięki narzędziom takim jak narzędzie do rysowania krzywych, można tworzyć precyzyjne i szczegółowe kształty, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Warto zwrócić uwagę, że CorelDraw jest jednym z najpopularniejszych programów do grafiki wektorowej, obok takich jak Adobe Illustrator, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 5

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. wzorów chemicznych

B. tekstów gładkich

C. tekstów obcojęzycznych

D. tabel dziełowych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 6

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A2

B. B2

C. B1

D. A1

Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 7

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych

B. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku

C. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów

D. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów

Wykonanie odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku jest kluczowym krokiem w procesie weryfikacji kolorystycznej. Taki proces zapewnia, że kolory na odbitce odpowiadają tym, które będą reprodukowane na finalnym produkcie. Skalowanie pliku może prowadzić do zniekształcenia kolorów, co wpływa na dokładność oceny. Przykładem zastosowania tej zasady może być przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna reprodukcja kolorów jest niezbędna dla zachowania spójności marki. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży poligraficznej, wszelkie próbki powinny być drukowane z oryginalnych plików, a nie z ich skalowanych wersji, aby uniknąć błędów w kolorze. Kalibracja sprzętu, w tym monitora oraz proofera, jest również istotna, jednak to wykonanie odzwierciedlającej reprodukcji kolorystycznej na podstawie oryginalnych plików ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej oceny. Przykłady standardów, takich jak ISO 12647, podkreślają znaczenie weryfikacji kolorystycznej w procesie druku.

Pytanie 8

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. wzorów matematycznych

B. tekstów wprowadzających

C. czworaków tytułowych

D. tabel formularzowych

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 9

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 200 lpi

B. 60 lpi

C. 500 lpi

D. 1200 lpi

Odpowiedź 200 lpi (linie na cal) jest właściwa dla druku wielobarwnych czasopism o najwyższych wymaganiach jakościowych. Wysoka liniatura rastra, jak 200 lpi, pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu przez zwiększenie rozdzielczości i gęstości punktów rastra. Takie podejście jest kluczowe, gdyż w druku wielobarwnym ważne jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali. Użycie 200 lpi sprawia, że punkty rastra są na tyle małe, że przy odpowiednim skalowaniu stają się niewidoczne gołym okiem, co prowadzi do uzyskania płynnych przejść tonalnych i ostrości detali. Przykłady zastosowania to druki w czasopismach modowych, artystycznych lub technicznych, gdzie jakość wizualna jest kluczowa. Ponadto, zgodność z normami takimi jak ISO 12647-2 daje pewność, że uzyskany efekt będzie stabilny i powtarzalny, co jest niezbędne w produkcji komercyjnej. W praktyce, korzystanie z 200 lpi jest standardem w branży, co potwierdzają zarówno drukarnie, jak i projektanci graficzni.

Pytanie 10

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton powlekany 280 g/m2

B. Papier offsetowy 60 g/m2

C. Papier samoprzylepny 120 g/m

D. Karton lity 450 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 11

Jakie parametry technologiczne powinny być zastosowane do wektorowego zapisu logo, które ma być drukowane w technologii offsetowej?

A. RGB, 300 dpi, GIF

B. CMYK, 96 dpi, PSD

C. CMYK, 300 dpi, EPS

D. RGB, 150 dpi, BMP

Odpowiedź CMYK, 300 dpi, EPS jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku w technice offsetowej. CMYK to model kolorów, który jest standardem w druku, pozwalającym na precyzyjne odwzorowanie kolorów przez mieszanie czterech podstawowych farb: cyjan, magenta, żółty i czarny. Użycie tego modelu zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zamierzono na papierze. Parametr 300 dpi (punktów na cal) to wysokiej jakości rozdzielczość, która jest zalecana dla materiałów drukowanych, ponieważ pozwala uzyskać wyraźne i ostre wydruki, eliminując efekt rozmycia. EPS (Encapsulated PostScript) to format pliku, który jest szeroko stosowany w branży graficznej, umożliwiający przechowywanie grafiki wektorowej oraz bitmapowej. EPS jest idealny do druku offsetowego, ponieważ obsługuje kolor CMYK oraz pozwala na zachowanie wysokiej jakości obrazu, niezależnie od rozmiaru wydruku. Przykładowo, wiele profesjonalnych drukarni wymaga dostarczania projektów w formacie EPS, aby zapewnić optymalne odwzorowanie kolorów i detali w finalnym produkcie.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno być użyte do pomiaru gęstości optycznej wydruków cyfrowych?

A. Lupa

B. Densytometr transmisyjny

C. Densytometr refleksyjny

D. Ekspozymetr

Ekspozymetr to instrument zaprojektowany do pomiaru natężenia światła, a nie do oceny gęstości optycznej wydruków. Jego głównym zastosowaniem jest określanie ilości światła, które wpływa na klisze fotograficzne lub czujniki w aparatach, co sprawia, że nie ma on zastosowania w pomiarach optycznych dla wydruków cyfrowych. Z kolei densytometr transmisyjny działa na zasadzie pomiaru światła przechodzącego przez materiał, co jest stosowane w przypadku przezroczystych lub półprzezroczystych mediów, jak negatywy fotograficzne czy folie. W kontekście oceny gęstości optycznej w wydrukach, tego typu przyrząd nie jest odpowiedni, ponieważ nie mierzy światła odbitego, które jest kluczowe dla druków. Wreszcie, używanie lupy, choć może być pomocne w wizualnej ocenie jakości druku, nie zapewnia obiektywnych i ilościowych danych o gęstości optycznej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie różnych typów pomiarów optycznych oraz brak zrozumienia specyfiki zastosowania poszczególnych urządzeń. W kontekście oceny gęstości optycznej, istotne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia, które są zgodne z branżowymi standardami i dobrymi praktykami, aby zapewnić jakość i powtarzalność wyników.

Pytanie 13

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

B. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

C. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

D. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 14

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 780 zł

B. 680 zł

C. 480 zł

D. 580 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 15

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. usunąć warstwy.

B. usunąć kanał alfa.

C. spłaszczyć obraz.

D. zrasteryzować obraz.

Spłaszczenie obrazu w programie Photoshop przed wysłaniem pliku do drukarni offsetowej jest kluczowym krokiem, który zapewnia, że wszystkie warstwy zostaną połączone w jedną. Dzięki temu unika się potencjalnych problemów, jakie mogą wystąpić w trakcie procesu druku. Drukarnie często preferują spłaszczone pliki, ponieważ pozwala to na uniknięcie niezgodności związanych z różnymi formatami warstw i efektami, które mogą być nieczytelne lub źle renderowane w innych oprogramowaniach. W praktyce, spłaszczenie obrazu pozwala również zredukować rozmiar pliku oraz przyspiesza jego przetwarzanie podczas druku. Ponadto, standardy branżowe zalecają przekazywanie plików w formacie TIFF lub PDF z już zintegrowanymi warstwami. Warto pamiętać, że przed spłaszczeniem dobrze jest zachować kopię roboczą projektu z warstwami, aby móc wprowadzać dalsze poprawki, gdy zajdzie taka potrzeba. Spłaszczając obraz, upewniamy się także, że wszystkie kolory, cienie i efekty są zachowane na poziomie, który będzie zgodny z oczekiwaniami w finalnym produkcie.

Pytanie 16

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 4 arkuszom wydawniczym

B. 6 arkuszom wydawniczym

C. 5 arkuszom wydawniczym

D. 3 arkuszom wydawniczym

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji arkusza wydawniczego oraz sposobu obliczania wymagań dotyczących druku. Często zdarza się, że osoby nieznające się na standardach typograficznych i wydawniczych pomijają istotne aspekty związane z powierzchnią tekstu i ilustracji. Na przykład, biorąc pod uwagę tylko znaki typograficzne, można błędnie założyć, że 120000 znaków odpowiada mniejszej liczbie arkuszy, co jest mylące. Należy pamiętać, że przy obliczeniach nie można pominąć powierzchni ilustracji, która w tym przypadku wynosi 6000 cm2 i przekłada się na dodatkowe zapotrzebowanie na papier. Kolejnym typowym błędem jest nieumiejętność zaokrąglania wartości w kontekście produkcji, co wprowadza dodatkowe nieporozumienia. Proces wydawniczy wymaga precyzyjnych obliczeń, a nie uwzględnienie ilustracji w obliczeniach może prowadzić do zaniżenia szacunków. Właściwe podejście do obliczeń, w tym stosowanie odpowiednich norm i praktyk, jest kluczowe, aby unikać błędów i nieefektywności, które mogą wpłynąć na całkowity koszt produkcji i termin realizacji.

Pytanie 17

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Audacity

B. Painter

C. Puzzle Flow

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 18

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 480,00 zł

B. 600,00 zł

C. 300,00 zł

D. 540,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 19

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 2 000

B. 2 500

C. 5 000

D. 10 000

Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 20

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 2,0-5,0 mm

B. 6,0-7,5 mm

C. 0,5-1,5 mm

D. 10,0-12,0 mm

Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 21

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

A. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.

B. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.

C. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.

D. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.

Wybór odpowiedzi, że niezadrukowane fragmenty podłoża na projekcie opakowania pozostawia się w celu umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże, jest jak najbardziej trafny. W praktyce, niezadrukowane miejsca są projektowane z myślą o zapewnieniu, że klej ma odpowiednią powierzchnię do penetracji, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego połączenia dwóch elementów opakowania. Wiele standardów branżowych podkreśla znaczenie tego aspektu, zwłaszcza w kontekście trwałości i funkcjonalności opakowań. Przykładem może być produkcja pudełek kartonowych, gdzie niewłaściwe przygotowanie stref klejenia może prowadzić do osłabienia struktury opakowania i ostatecznie do jego uszkodzenia w trakcie transportu lub użytkowania. Wiedza na temat odpowiednich technik klejenia oraz właściwego projektowania stref klejenia jest niezbędna, aby zapewnić jakość i efektywność opakowań. Warto również zauważyć, że w przypadku braku takich stref, klej może wnikać w zadrukowane miejsca, co wpływa negatywnie na estetykę oraz może prowadzić do problemów z jej trwałością.

Pytanie 22

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m² znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 200 arkuszy

B. 1 100 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy papieru o wymiarach 1 000 × 707 mm i gramaturze 200 g/m² w magazynie, musimy najpierw obliczyć masę pojedynczego arkusza. Powierzchnia jednego arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jego masa wynosi 0,2 kg (200 g/m²). Teraz przeliczmy powierzchnię arkusza papieru: 1 000 mm × 707 mm = 0,707 m². Masa jednego arkusza wynosi wtedy 0,2 kg × 0,707 m² = 0,1414 kg. Jeśli całkowita masa papieru w magazynie to 141 kg, to możemy obliczyć liczbę arkuszy dzieląc masę całkowitą przez masę jednego arkusza: 141 kg / 0,1414 kg ≈ 1 000 arkuszy. Taka kalkulacja jest zgodna z praktykami stosowanymi w przemyśle papierniczym, gdzie znajomość gramatury i wymiarów arkusza jest kluczowa w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu produkcji.

Pytanie 23

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. plakatu.

B. broszury.

C. ulotki.

D. książki.

Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 24

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

B. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

C. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

D. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

Odpowiedzi, które nie wskazują na nazwę wydawcy, notę copyright oraz informacje o materiałach ikonograficznych, nie spełniają kryteriów wymaganych dla czwartej strony 'czwórki tytułowej'. Wskazanie zastrzeżenia praw autorskich, informacji o serii książkowej czy tytułach dzieł nie uwzględnia istotnych aspektów identyfikacji i ochrony prawnej publikacji. Zastrzeżenie praw autorskich jest oczywiście istotne, ale samo w sobie nie dostarcza pełnych informacji dotyczących wydawcy. Informacje o serii książkowej czy tytule dzieła są ważne, jednak w kontekście czwartej strony najważniejsze są dane identyfikacyjne wydawcy oraz prawne zabezpieczenia. Podobnie, informacja o podstawie przekładu czy nazwiska współtwórców dzieła to elementy, które mogą znaleźć się w innych częściach publikacji, ale nie są kluczowe dla czwartej strony. Zrozumienie roli czwartej strony 'czwórki tytułowej' jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem książek. Wydawcy powinni starać się umieszczać na niej pełne dane, które pomogą w identyfikacji i prawidłowej ochronie ich dzieł, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej.

Pytanie 25

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Przycinanie obrazu.

B. Nakładanie gradientu.

C. Korektę kolorystyczną.

D. Wypaczanie kształtów.

Korekta kolorystyczna to jedna z kluczowych operacji w obróbce bitmapy, która pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i estetycznych efektów w obrazach. Zastosowanie narzędzi takich jak krzywe tonalne umożliwia precyzyjny wpływ na jasność oraz kontrast poszczególnych kanałów kolorów. W kontekście aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wykorzystanie krzywych pozwala na znacznie bardziej zaawansowaną kontrolę nad kolorystyką niż tradycyjne suwakowe korekty. Umożliwia to artystom i grafików dostosowanie kolorów do specyficznego stylu lub atmosfery, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia wizualnych narracji. Przykładowo, w pracy nad zdjęciami portretowymi, manipulacja krzywymi pozwala na subtelne poprawki cery modela, co może całkowicie odmienić odbiór zdjęcia. W branży fotograficznej oraz graficznej, korekta kolorystyczna zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale także spójność kolorystyczną w całym projekcie.

Pytanie 26

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na stronach z wolnymi miejscami.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 27

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. realizować adjustacje publikacji

B. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza

C. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim

D. ocenić liniaturę rastra

Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.

Pytanie 28

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Tampondrukowa

B. Offsetowa

C. Cyfrowa

D. Rotograwiurowa

Druk cyfrowy jest doskonałym wyborem do produkcji 100 wielobarwnych wizytówek ze względu na swoją elastyczność i efektywność kosztową w małych i średnich nakładach. W odróżnieniu od technologii offsetowej, która wymaga skomplikowanego procesu przygotowania form, druk cyfrowy pozwala na bezpośrednie przeniesienie grafiki na nośnik bez konieczności tworzenia dodatkowych matryc. To znacznie obniża koszty początkowe i czas realizacji, co jest kluczowe w przypadku mniejszych zamówień. Dodatkowo, druk cyfrowy umożliwia łatwe wprowadzenie personalizacji, a zatem każda wizytówka może być unikalna, co jest cenną funkcjonalnością w dzisiejszym zindywidualizowanym rynku. Technologia ta jest także zgodna z wieloma standardami graficznymi, co zapewnia wysoką jakość wydruku i dokładność odwzorowania kolorów. W praktyce, wiele firm korzysta z druku cyfrowego, aby szybko reagować na potrzeby klientów, oferując im wizytówki, które są nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne.

Pytanie 29

Ile arkuszy drukarskich w formacie B2 jest potrzebnych do przygotowania 16-stronicowej czterokolorowej broszury formatu B5?

A. 2

B. 8

C. 16

D. 4

Aby obliczyć liczbę form drukowych formatu B2 potrzebnych do wydrukowania 16-stronicowej broszury czterokolorowej formatu B5, należy zrozumieć, jak działa proces druku oraz jakie są relacje między formatami papieru. Broszura czterokolorowa składa się z 16 stron, co oznacza, że podczas drukowania będziemy potrzebować dwóch stron na arkusz papieru, gdyż standardowy arkusz B2 (który ma wymiary 500 x 707 mm) może pomieścić dwa arkusze B5 na swojej powierzchni. Zatem, do wydrukowania 16 stron, potrzebujemy 8 arkuszy B5, co przelicza się na 4 arkusze B2, ponieważ każdy arkusz B2 mieści po 2 arkusze B5. W praktyce, stosowanie formatu B2 jest korzystne w produkcji drukowanej, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie powierzchni papieru, minimalizując odpady i koszty. Stąd odpowiedź 8 form drukowych jest poprawna i zgodna z zasadami efektywnej produkcji drukarskiej.

Pytanie 30

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. warstwy oraz grupy ścieżek

B. wypełnienia oraz grupy ścieżek

C. kontur i ścieżki przycinania

D. punkty kontrolne i ścieżki

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 31

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

D. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 32

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Sierota

B. Szewc

C. Bękart

D. Wdowa

Odpowiedź "Bękart" jest poprawna, ponieważ w terminologii typograficznej odnosi się do ostatniego wiersza akapitu, który znajduje się na początku kolumny. W praktyce projektowania layoutów, zwłaszcza w publikacjach drukowanych i graficznych, bękart jest niepożądanym zjawiskiem, ponieważ tworzy nieestetyczny i zaburzony wygląd tekstu. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, istotne jest, aby unikać sytuacji, w których ostatni wiersz akapitu znajduje się na górze kolumny, co może prowadzić do problemów z czytelnością. W projektach graficznych, takich jak broszury czy książki, warto stosować odpowiednie techniki justowania tekstu oraz kontrolować odstępy między akapitami, aby zapewnić harmonijny i łatwy do czytania układ. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują użycie narzędzi do typografii, które pozwalają na automatyczne dostosowywanie układu tekstu oraz ręczne edytowanie w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 33

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. Pantone®, Lab

B. RGB, Pantone®

C. Wielokanałowy, HKN

D. CMYK, Pantone®

Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 34

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. JPG, MPEG

B. RTF, BAT

C. HTML, XLS

D. EPUB, MOBI

EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Pytanie 35

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. pozostaje na końcu łamu

B. jest napisany inną wersją czcionki

C. zawiera mniej niż 12 znaków

D. w pełni wypełnia kolumnę

Wybór odpowiedzi takich jak "posiada mniej niż 12 znaków", "całkowicie wypełnia kolumnę" czy "jest złożony inną odmianą czcionki" świadczy o nieporozumieniu dotyczących definicji szewca w kontekście typografii. Pierwsza z opcji sugeruje, że długość wiersza miałaby wpływ na jego status jako szewca, co jest mylne. Szewcem nazywamy wiersz, który jest przenoszony na końcu łamu, a nie ten, który jest krótki. Odpowiedź dotycząca wypełniania kolumny jest również błędna, ponieważ szewc może powstać niezależnie od tego, jak pełny jest dany wiersz; kluczowym czynnikiem jest jego miejsce w kontekście łamania tekstu. Z kolei ostatnia opcja, związana ze zmianą czcionki, nie dotyczy tematu w ogóle, gdyż to, jaką czcionkę zastosujemy, nie ma bezpośredniego związku z pojęciem szewca. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do poważnych błędów w składowaniu dokumentów, gdzie zrozumienie typografii i zasad układania tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Warto zaznaczyć, że niewłaściwe łamanie tekstu może skutkować problemami z czytelnością oraz estetyką publikacji, co jest niezgodne z przyjętymi standardami projektowania graficznego.

Pytanie 36

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 240,00 zł

B. 212,00 zł

C. 180,00 zł

D. 150,00 zł

W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 37

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. wydawnicze

B. przemysłowe

C. manipulacyjne

D. informacyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 38

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 130 m2

C. 115 m2

D. 110 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 39

Redukcja odstępu między dwiema literami w tekście publikacji jest określana jako

A. interlinią

B. justowaniem

C. akcentowaniem

D. kerningiem

Kerning to proces regulacji odległości między parami liter, który ma na celu poprawę czytelności oraz estetyki tekstu. Poprawne dostosowanie kerningu jest kluczowe w typografii, ponieważ zbyt duże lub zbyt małe przerwy mogą wpływać na percepcję tekstu przez czytelnika. Na przykład, w projektowaniu logo lub plakatów, gdzie każdy detal ma znaczenie, precyzyjne dostosowanie kerningu może podkreślić unikalny charakter typografii. W praktyce, kerning może być modyfikowany w programach graficznych takich jak Adobe Illustrator czy InDesign, co daje projektantom kontrolę nad wyglądem tekstu. Dobrym praktykom typograficznym zaleca się stosowanie kerningu, aby unikać efektu „zlepiania” liter, co jest szczególnie widoczne w zestawieniach niektórych par znaków, takich jak „A” i „V”. W związku z tym, znajomość technik kerningu jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym lub publikowaniem materiałów drukowanych, co podkreśla znaczenie tego aspektu w procesie typograficznym.

Pytanie 40

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

B. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

C. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

D. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej