Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 13:01
Data zakończenia: 13 maja 2025 13:06

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że koszt transportu przypadający na jeden kilometr w roku 2020 r. w stosunku do 2019 r.

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2019 r.	2020 r.
Koszty transportu [zł]	765 000,00	821 600,00
Liczba przejechanych kilometrów [km]	450 000	520 000

A. zmniejszył się o 1,58 zł

B. zmniejszył się o 0,12 zł

C. wzrósł o 0,12 zł

D. wzrósł o 1,58 zł

Istnieje wiele pułapek w analizie kosztów transportu, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na wzrost kosztu transportu o 1,58 zł lub 0,12 zł nie biorą pod uwagę rzeczywistych danych przedstawionych w tabeli. Wzrost kosztów może być mylnie interpretowany, gdy analizujemy dane bez kontekstu, ignorując fakt, że w roku 2020 koszt wyniósł 1,58 zł, co jest niższe od 1,70 zł w roku 2019. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieprawidłowego czytania tabeli lub niewłaściwego rozumienia jednostek miary. Istotne jest, aby zrozumieć, że porównując wartości, należy zawsze zwracać uwagę na ich źródła oraz kontekst, w którym zostały przedstawione. Również, mylenie wzrostu z spadkiem jest klasycznym błędem poznawczym, który może występować w analizach danych. W kontekście biznesowym i finansowym, takie pomyłki mogą prowadzić do nieefektywnych decyzji, z których wynikać będą straty finansowe i utrata konkurencyjności. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie danych kosztowych zawsze mieć na uwadze dokładność i precyzyjność w interpretacji informacji. W praktyce, wspieranie decyzji opartych na solidnych danych jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu każdej organizacji związanej z transportem.

Pytanie 2

Który akt prawny określa normy pojazdów ogrzewanych, chłodni oraz izoterm w transporcie samochodowym?

	Akt prawny	Charakterystyka
A.	Konwencja ATP	Umowa międzynarodowa o przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz o środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów.
B.	Konwencja CMR	Umowa regulująca zasady, prawa i obowiązki stron umowy zarobkowego drogowego przewozu międzynarodowego.
C.	Konwencja ADR	Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
D.	Konwencja AETR	Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się do Konwencji ATP, która jest kluczowym dokumentem regulującym wymagania techniczne dla pojazdów transportujących szybko psujące się artykuły żywnościowe. Konwencja ta ustanawia normy dotyczące chłodzenia, ogrzewania oraz izolacji termicznej pojazdów, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Przykładowo, w przypadku transportu świeżych owoców i warzyw, pojazdy muszą być w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę, aby zapobiec ich psuciu się. Dodatkowo, normy te obejmują także wymogi dotyczące certyfikacji pojazdów, co ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla budowania zaufania w relacjach z klientami, co w szerszej perspektywie wpływa na konkurencyjność na rynku.

Pytanie 3

Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?

A. ładunków, które nie mieszczą się w normach

B. artykułów spożywczych szybko psujących się

C. żywych zwierząt

D. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach

Transport międzynarodowy jest regulowany różnymi umowami, ale nie każda z nich dotyczy tego samego. Odpowiedzi sugerujące przewozy żywych zwierząt czy materiały niebezpieczne są skojarzone z innymi przepisami prawymi, które się różnią od tych dotyczących żywności. Na przykład przewozy ładunków nienormatywnych muszą mieć specjalne zezwolenia i często potrzebują eskorty, co nie ma związku z transportem jedzenia. Przepisy ADR dotyczące materiałów niebezpiecznych nakładają wymagania na pakowanie i oznakowanie, aby zapobiec wypadkom. Co więcej, przewóz żywych zwierząt to całkowicie inna bajka, bo tu chodzi o dobrostan zwierząt. Wydaje mi się, że ważne jest, żeby zrozumieć, jak różne przepisy się mają do siebie. Dlatego nie można mylić ich z umową ATP, która dotyczy tylko szybko psujących się artykułów żywnościowych. Często ludzie myślą, że te regulacje są zamienne, co może prowadzić do poważnych problemów.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Którą skrzynię ładunkową należy wybrać do jednorazowego załadunku i przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o wymiarach 1,2 m x 0,8 m x 2,1 m (dł. x szer. x wys.) i masie 650 kg/pjł?

Skrzynia ładunkowa	Wymiary wewnętrzne skrzyni ładunkowej [dł. x szer. x wys.]	Ładowność [t]
A.	7,25 m x 2,20 m x 2,35 m	10,00
B.	10,30 m x 2,35 m x 2,40 m	16,00
C.	12,55 m x 2,35 m x 2,45 m	22,00
D.	14,30 m x 2,45 m x 2,45 m	24,00

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Wybór niewłaściwej skrzyni ładunkowej może być wynikiem kilku typowych błędów myślowych, które często pojawiają się w takich zadaniach. Podstawowym problemem jest zignorowanie masy ładunku na rzecz jedynie wymiarów palet. W przypadku transportu, ładowność pojazdu odgrywa kluczową rolę. Skupienie się wyłącznie na możliwościach rozmiarowych skrzyni może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nawet jeśli skrzynia pomieściłaby 34 palety, jej ładowność mogłaby być niewystarczająca. Nie należy także zapominać o zasadach dotyczących przestrzeni ładunkowej oraz odpowiedniej konfiguracji ładunku, które są istotne dla bezpieczeństwa transportu. W praktyce, wiele firm stosuje się do norm, takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie oceny ryzyka i właściwego zarządzania ładunkiem. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z transportem, a także do problemów z przestrzeganiem regulacji prawnych. Dlatego ważne jest, aby w procesie wyboru skrzyni ładunkowej brać pod uwagę wszystkie aspekty, w tym zarówno wymiary, jak i masę ładunku.

Pytanie 8

Ile punktów załadunkowych powinno być zaplanowanych, posiadając 15 pojazdów do rozładunku w trakcie jednej zmiany roboczej, przy standardowym czasie pracy magazynu wynoszącym 8 godzin oraz czasie obsługi jednego pojazdu równym 30 minutom?

A. 8 punktów.

B. 1 punkt.

C. 2 punkty.

D. 4 punkty.

Analiza liczby stanowisk przeładunkowych w odniesieniu do liczby środków transportu oraz dostępnego czasu pracy jest kluczowa dla efektywności operacyjnej w magazynie. Możliwość obsługi jednego środka transportu przez 30 minut oznacza, że w ciągu 8 godzin jedno stanowisko jest w stanie obsłużyć 16 transportów. Wybierając 2 stanowiska, można by teoretycznie zwiększyć liczbę obsługiwanych środków do 32, co jest nadmierne w kontekście potrzeb, ponieważ musimy zaplanować obsługę jedynie 15 środków. Wybór 4 lub 8 stanowisk prowadzi do nieefektywnego rozdzielenia zasobów, gdzie większość z nich pozostaje nieużywana, co jest niezgodne z zasadami optymalizacji procesów logistycznych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują nadmierne zakładanie, że więcej stanowisk oznacza lepszą wydajność, co w rzeczywistości prowadzi do dodatkowych kosztów operacyjnych oraz zmniejszenia efektywności pracy. W kontekście praktycznym, konieczne jest dostosowanie liczby stanowisk do rzeczywistych potrzeb operacyjnych, co pozwala na zwiększenie wydajności i oszczędności w zarządzaniu magazynem.

Pytanie 9

Zezwolenie na jednokrotny przejazd, w okresie do 7 dni, pojazdu samochodowego ponadnormatywnego, zgodnie z Kodeksem drogowym, wydaje

Fragment Kodeksu drogowego – Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.	Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.	Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się: 1) na czas nieokreślony; 2) na czas określony w zezwoleniu; 3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie; 4) na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.	Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
4a.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.

A. starosta.

B. wojewoda.

C. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

D. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Wybranie złej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieporozumień co do tego, która instytucja za co odpowiada. Starosta nie zajmuje się wydawaniem zezwoleń na przejazdy pojazdów ponadnormatywnych, bo to sprawy bardziej lokalne, a nie ogólnokrajowe. Wojewoda natomiast, choć ma trochę większe uprawnienia w zarządzaniu, to też nie zajmuje się tymi zezwoleniami na większą skalę. A z kolei Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji koncentruje się na bezpieczeństwie publicznym, a nie na przepisach drogowych. Jak wybierzesz te odpowiedzi, to można popełnić błąd myślowy, bo należy odpowiednio odróżnić lokalne kompetencje od tych ogólnokrajowych, co często prowadzi do błędnych wniosków. W kwestii transportu ponadnormatywnego ważne jest, aby pamiętać, że to GDDKiA koordynuje takie sprawy, a odpowiednie zezwolenia są niezbędne, żeby ruch przebiegał bez zakłóceń i żeby wszyscy czuli się bezpiecznie. Bez takiego zezwolenia mogą się zdarzyć poważne problemy, takie jak korki czy wypadki.

Pytanie 10

Na podstawie cennika oblicz wysokość opłaty za obsługę jednego pełnego kontenera 20ft, jeżeli wykonane będą następujące czynności: przeładunek ze statku na plac składowy, składowanie przez 7 dni oraz przeładunek z placu składowego na wagon kolejowy.

Cennik
	KONTENERY	J.m.	Pełne		Puste
	KONTENERY	J.m.	20ft	40ft	20ft	40ft
1.	Sztauerka statkowa	szt.	264,00	343,00	176,00	232,00
2.	Przeładunek burta-plac lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
3.	Przeładunek plac samochód/wagon lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
4.	Opłata bezpieczeństwa (ISPS)	szt.	7,40	7,40	-	-
5.	Manipulacja	szt.	253,00	329,00	253,00	329,00
Składowanie:
6.	7 dni wliczone w stawkę przeładunkową		-	-	-	-
7.	Od 8. do 14. dnia	szt./dzień	10,70	21,40	10,70	21,40
8.	Od 15. do 21. dnia	szt./dzień	21,40	43,40	21,40	43,40
9.	Od 22. do 28. dnia	szt./dzień	27,50	54,60	27,50	54,60
10.	Od 29. dnia	szt./dzień	47,40	95,00	47,40	95,00
Stawki taryfy wyrażone są w zł.

A. 246,00 zł

B. 123,00 zł

C. 253,00 zł

D. 264,00 zł

Odpowiedź 246,00 zł jest jak najbardziej w porządku. Pokazuje właściwy koszt obsługi kontenera 20ft w logistyce. Koszty, które się z tym wiążą, to przeładunek kontenera ze statku na plac składowy, co wiąże się z opłatami za operacje. Potem dochodzi składowanie przez 7 dni, co też jest dodatkowym wydatkiem. A na koniec, przeładunek na wagon kolejowy, do tego potrzebny jest odpowiedni sprzęt i ludzie do pracy. Jak dobrze wiesz, szukając tych kosztów w cenniku, można łatwo obliczyć całą opłatę. W logistyce zawsze warto mieć na oku cenniki i regulacje, żeby dobrze zarządzać kosztami transportu, co jest mega ważne dla sprawności operacyjnej.

Pytanie 11

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. kompletowania dostaw w magazynie

B. planowania produkcji

C. wyceny wyrobów gotowych

D. kalkulacji kosztu jednostkowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyceny wyrobów gotowych, planowania produkcji czy kalkulacji kosztów jednostkowych wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji międzynarodowych standardów identyfikacji ładunków. Wycena wyrobów gotowych opiera się na kosztach materiałów, pracy oraz procesów produkcyjnych, co jest niezależne od samych standardów identyfikacji. Kluczowym błędem jest mylenie procesu logistycznego z procesem finansowym; identyfikacja ładunków nie ma bezpośredniego wpływu na wycenę produktów, lecz na ich zarządzanie w ramach magazynu. Podobnie, planowanie produkcji koncentruje się na harmonogramie i zasobach potrzebnych do wytworzenia produktów, a nie na sposobach ich identyfikacji. Standardy identyfikacji ładunków mogą jedynie wspierać te procesy poprzez dostarczenie informacji o dostępnych zasobach, lecz nie są ich podstawą. Wreszcie, kalkulacja kosztów jednostkowych jest związana z analizą finansową i nie jest bezpośrednio związana z systemami identyfikacji, które mają na celu usprawnienie logistyki. W praktyce zatem, błędne jest zakładanie, że standardy identyfikacji mogą bezpośrednio wpływać na aspekty finansowe czy produkcyjne, kiedy ich głównym celem jest poprawa efektywności operacyjnej w obszarze magazynowania i dystrybucji.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Gdy w sektorze usług transportowych zapotrzebowanie zaczyna znacząco przewyższać dostępność, co dzieje się z cenami przewozów?

A. oscylują.

B. spadają.

C. nie zmieniają się.

D. wzrastają.

Istnieje wiele mylnych przekonań co do zachowań rynkowych w sytuacji, gdy popyt przewyższa podaż. Wiele osób może sądzić, że ceny pozostają bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii. Gdy popyt rośnie, a podaż nie nadąża, na rynku pojawia się nierównowaga, która nie pozwala cenom pozostać stabilnymi. Z kolei opinia, że ceny maleją, jest zaskakująca, ponieważ przy rosnącym zainteresowaniu usługami, przedsiębiorstwa raczej nie mają motywacji do obniżania cen. Kolejnym błędem jest przekonanie, że ceny mogą się jedynie wahać. Chociaż w krótkim okresie mogą występować fluktuacje cen, to długoterminowa tendencja w obliczu trwałego wzrostu popytu prowadzi nieuchronnie do ich wzrostu. Ostatecznie, ignorowanie podstawowych zasad popytu i podaży może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarówno na poziomie indywidualnym, jak i biznesowym. Wnioskując, zrozumienie, że wzrost popytu przy stałej podaży prowadzi do wzrostu cen, jest kluczowe dla efektywnego podejmowania decyzji na rynku usług transportowych.

Pytanie 14

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Zwiększyły się o 38 000,00 zł

B. Spadły o 13%

C. Wzrosły o 15%

D. Obniżyły się o 42 000,00 zł

Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia typowe nieporozumienia związane z obliczaniem zmian kosztów. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące zmniejszenie kosztów są mylące, ponieważ liczby jednoznacznie wskazują na wzrost. Warto zwrócić uwagę, że przy obliczaniu różnicy pomiędzy dwoma wartościami, podstawowym błędem jest zrozumienie, że porównujemy bezpośrednio wartości nominalne, nie uwzględniając struktury procentowej. W odpowiedziach, które wskazują na obniżenie kosztów o 13% lub 42 000 zł, brakuje właściwego zrozumienia, że wartości 322 000 zł i 280 000 zł wskazują na wzrost, a nie spadek. Ponadto, w przypadku wzrostu o 38 000 zł, obliczenia nie uwzględniają wpływu na procentowy wzrost w odniesieniu do wcześniejszego roku, co jest kluczowe w analizach ekonomicznych. Błędy te często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad matematyki finansowej oraz niedostatecznej analizy kontekstu, co jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji biznesowych. W praktyce, osoby zajmujące się finansami powinny być biegłe w obliczeniach procentowych, aby móc prawidłowo interpretować zmiany kosztów i ich wpływ na działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 15

Przedstawiony znak, umieszczony na ładunku, oznacza substancję

A. niebezpieczną dla środowiska.

B. trującą.

C. bardzo toksyczną.

D. drażniącą.

Odpowiedzi wskazujące na drażniące, trujące czy bardzo toksyczne substancje są mylne, gdyż nie uwzględniają istotnej informacji zawartej w symbolu. Substancje drażniące zazwyczaj nie powodują poważnych, długotrwałych skutków dla środowiska, a ich oznaczenie jest związane z innym symbolem, który nie jest przedstawiony na ładunku. Z kolei substancje trujące mogą być szkodliwe, ale symbol na zdjęciu wyraźnie odnosi się do zagrożeń dla ekosystemów, co nie znajduje odzwierciedlenia w pojęciu toksyczności. Ważne jest zrozumienie, że toksyczność w kontekście substancji chemicznych odnosi się do ich zdolności do powodowania szkód w organizmach, a niekoniecznie do szerszego wpływu na środowisko. Oznaczenie jako 'bardzo toksyczne' sugerowałoby o wiele większe zagrożenie dla wszystkich form życia, co nie jest adekwatne do przedstawionego symbolu. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest skupienie się wyłącznie na negatywnych skutkach działania substancji bez uwzględnienia ich kontekstu ekologicznego. Dlatego kluczowe jest, aby pracownicy transportu i logistyk byli szkoleni w zakresie rozpoznawania i odpowiedniego reagowania na różne oznaczenia substancji, co wpisuje się w ramy standardów bezpieczeństwa chemicznego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 16

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli ustal, który typ wymienionych kontenerów ma najmniejszą powierzchnię ładunkową.

Typ kontenera	Długość zewnętrzna [mm]	Długość wewnętrzna [mm]	Szerokość zewnętrzna [mm]	Szerokość wewnętrzna [mm]	Wysokość zewnętrzna [mm]	Wysokość wewnętrzna [mm]
A.	12192	11998	2438	2330	2438	2197
B.	9125	8931	2438	2330	2438	2197
C.	6058	5867	2438	2330	2438	2197
D.	2991	2802	2438	2330	<2438	-

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Niezrozumienie kluczowych parametrów kontenerów może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie wyboru odpowiedniego typu kontenera. Wybór kontenera nie powinien opierać się wyłącznie na jego ogólnych właściwościach, takich jak objętość, ale także na specyfice ładunku, który ma być transportowany. Kontenery typu A, B oraz C mogą posiadać różnorodne wymiary, które mogą sugerować większą efektywność niż kontener typu D. Przyjmując błędne założenia o powierzchni ładunkowej, można dojść do wniosku, że większe kontenery są zawsze bardziej opłacalne. Takie myślenie prowadzi do typowych błędów przy planowaniu logistycznym, gdzie niewłaściwie dobrany kontener skutkuje marnotrawieniem przestrzeni oraz wyższymi kosztami transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że kontener o większej powierzchni ładunkowej nie zawsze zapewni lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni, zwłaszcza w przypadku towarów o nietypowych kształtach lub rozmiarach. Dobrze jest kierować się zasadą, że każdy ładunek powinien być transportowany w kontenerze, który najlepiej pasuje do jego specyfikacji, co poprawia efektywność transportu oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Dlatego kluczowe jest przywiązywanie uwagi do szczegółowej analizy powierzchni ładunkowej różnych typów kontenerów, aby podejmować świadome decyzje o wyborze najbardziej odpowiedniego kontenera do transportu.

Pytanie 17

Który akt prawny określa zasady pracy kierowców ciężarówek w Europie?

A. TIR

B. ADR

C. IMDGC

D. AETR

Dokumenty takie jak ADR, TIR i IMDGC, mimo że są istotne w kontekście transportu, nie regulują bezpośrednio czasu pracy załóg pojazdów ciężarowych. ADR, czyli Europejska Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych, koncentruje się na bezpieczeństwie transportu materiałów niebezpiecznych, określając standardy dotyczące ich przewozu oraz wymagania dla pojazdów i załóg. Chociaż jest to istotny dokument dla segmentu transportu, nie odnosi się do czasu pracy kierowców. TIR, z kolei, dotyczy międzynarodowego transportu towarów w systemie gwarancyjnym, umożliwiając przewoźnikom przewóz towarów przez granice bez konieczności płacenia ceł. Chociaż ma wpływ na procedury graniczne, nie określa zasad dotyczących czasu pracy. IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa dotycząca Przewozu Drogowego, również nie zawiera przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Typowym błędem myślowym jest mylenie dokumentów regulujących różne aspekty transportu. Właściwe zrozumienie, które regulacje dotyczą konkretnych kwestii, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania operacjami transportowymi i zgodności z przepisami. Dlatego wiedza o AETR jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 18

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. większe obowiązki na sprzedającym

B. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym

C. większe obowiązki na kupującym

D. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku

Wybór odpowiedzi, że sprzedający ponosi większe obowiązki w ramach formuły Ex Works, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego podziału odpowiedzialności między stronami w umowach handlowych. W rzeczywistości, to sprzedający ma minimalne zobowiązania, polegające jedynie na przygotowaniu towaru do odbioru w swoim zakładzie. Sprzedający nie jest zobowiązany do organizacji transportu ani wypełniania formalności celnych, co stanowi istotny element definicji EXW. Uważanie, że sprzedający musi ubezpieczać ładunek, jest całkowicie błędne, ponieważ odpowiedzialność za ubezpieczenie towaru od momentu jego wydania spoczywa na kupującym. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że obowiązki są równomiernie rozłożone. INCOTERMS zostały stworzone z myślą o jasnym określeniu, gdzie kończą się obowiązki sprzedającego, a zaczynają obowiązki kupującego. Zrozumienie zasadności i konsekwencji wyboru EXW jest kluczowe do efektywnego zarządzania ryzykiem i kosztami w transakcjach międzynarodowych. Dlatego ważne jest, aby przed podpisaniem umowy handlowej dobrze zrozumieć, jakie konkretne obowiązki i odpowiedzialności na siebie przyjmujemy, a także jak mogą one wpływać na całość transakcji.

Pytanie 19

W tabeli jest przedstawiony opis identyfikatora

Opis identyfikatora GS1
Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

Opis identyfikatora GS1

Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

A. GTIN (Global Trade Item Number)

B. SSCC (Serial Shipping Container Code)

C. GINC (Global Identification Number for Consignment)

D. GSIN (Global Shipment Identification Number)

Odpowiedzi takie jak SSCC, GINC oraz GSIN, chociaż związane z systemem GS1, nie odpowiadają opisanemu w pytaniu identyfikatorowi. SSCC (Serial Shipping Container Code) jest używany do identyfikacji kontenerów wysyłkowych, a nie pojedynczych jednostek handlowych. Jego głównym celem jest śledzenie przesyłek w transporcie, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja produktów. GINC (Global Identification Number for Consignment) z kolei odnosi się do identyfikacji przesyłek towarowych, a nie konkretnego produktu, co również nie pasuje do kontekstu pytania. GSIN (Global Shipment Identification Number) jest podobnie skonstruowanym identyfikatorem, który służy do śledzenia wysyłek, a nie do identyfikacji jednostkowych produktów w handlu. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Często mylone są cele tych identyfikatorów, co prowadzi do błędnych wniosków. W kontekście globalizacji i złożoności nowoczesnego handlu, umiejętność właściwego przyporządkowania identyfikatorów do ich zastosowań jest niezbędna dla profesjonalistów w branży. Dlatego tak ważne jest, aby znać i rozumieć różnice między tymi systemami identyfikacji, by móc efektywnie zarządzać informacjami o produktach i przesyłkach.

Pytanie 20

Transport specjalnej naczepy samochodowej przy użyciu dedykowanych wózków wagonowych na torach kolejowych nazywa się systemem przewozu

A. ro-la

B. ro-ro

C. bimodalnego

D. ruchomej drogi

Odpowiedzi "ro-la" i "ro-ro" odnoszą się do specyficznych systemów transportowych, które mimo pewnych podobieństw, różnią się w kontekście przewozu naczep samochodowych. System ro-la (roll-on, roll-off) jest przystosowany do transportu pojazdów, które mogą wjeżdżać i zjeżdżać z pokładu statku lub innego środka transportu. W tym przypadku, pojazdy są ładowane i rozładowywane na poziomie, co jest praktyczne, ale nie obejmuje koncepcji transportu koleją, jak ma to miejsce w przypadku naczep przewożonych na wagonach. Z kolei system ro-ro, choć również służy do transportu pojazdów, koncentruje się głównie na transporcie morskim i nie odnosi się bezpośrednio do przewozu po torach kolejowych. Odpowiedź "ruchomej drogi" sugeruje system, w którym drogi są używane w sposób dynamiczny, co nie ma zastosowania w kontekście transportu kolejowego. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy transportem intermodalnym a multimodalnym, a także nieznajomości roli, jaką odgrywają różne formy transportu w logistyce. Ważnym aspektem jest, że w przypadku przewozu naczep samochodowych, odpowiednie zrozumienie, która metoda transportu jest najbardziej efektywna, ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów oraz czasu dostawy.

Pytanie 21

Etykieta logistyczna GS1 ma na celu identyfikację jednostki logistycznej w kontekście uczestników łańcucha dostaw. Jedynym wymaganym składnikiem każdej etykiety logistycznej, niezależnie od tego, czy dotyczy palet jednorodnych, czy niejednorodnych oraz standardowych lub niestandardowych, jest

A. Sieć Globalnej Synchronizacji Danych (GDSN)

B. Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC)

C. Seryjny Globalny Numer Lokalizacyjny (SGLN)

D. Seryjny Globalny Numer Jednostki Handlowej (SGTIN)

Sieć Globalnej Synchronizacji Danych (GDSN) oraz Seryjny Globalny Numer Jednostki Handlowej (SGTIN) to ważne elementy systemu GS1, ale nie pełnią one roli obowiązkowego elementu etykiety logistycznej. GDSN jest jednym z narzędzi umożliwiających wymianę danych dotyczących produktów w czasie rzeczywistym i ma na celu synchronizację informacji pomiędzy różnymi uczestnikami rynku. Jednakże, nie jest to identyfikator jednostki logistycznej, co czyni go niewłaściwym w kontekście tego pytania. SGTIN natomiast jest używany do identyfikacji jednostek handlowych, takich jak pojedyncze produkty, a nie całych jednostek logistycznych, jak palety czy kontenery. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich znaczeniu. Seryjny Globalny Numer Lokalizacyjny (SGLN) również nie jest obowiązkowym elementem etykiety logistycznej, lecz służy do identyfikacji lokalizacji, co jest ważne, ale nie w kontekście oznaczania jednostek logistycznych. Powszechnym błędem jest mylenie identyfikacji jednostek logistycznych z identyfikacją produktów, co skutkuje nieporozumieniami w zakresie stosowania odpowiednich standardów GS1. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać łańcuchem dostaw, kluczowe jest zrozumienie, które elementy są obowiązkowe dla danego kontekstu oraz ich prawidłowe zastosowanie.

Pytanie 22

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozów	Przewozy wykonane nieterminowo	Przewozy w których przesyłka została uszkodzona
250	50	10

A. 0,80

B. 0,45

C. 0,20

D. 0,04

Wybór niepoprawnych odpowiedzi na pytanie dotyczące wskaźnika terminowości realizacji zleceń wskazuje na istotne nieporozumienia w zakresie analizy danych i interpretacji wskaźników wydajności. Warto zauważyć, że wskaźnik ten jest wyrazem zaawansowanego podejścia do oceny efektywności operacyjnej. Odpowiedzi, takie jak 0,20 czy 0,04, sugerują mylne zrozumienie procesu obliczania wskaźników wydajności. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej analizy liczby przewozów nieterminowych oraz całkowitych przewozów, co prowadzi do wypaczonego obrazu rzeczywistości. Na przykład, obliczenie wskaźnika jako 0,20 wskazuje na to, że jedynie 20% przewozów zostało zrealizowanych terminowo, co w praktyce mogą być wynikiem bardzo niskiej efektywności operacyjnej. Taki poziom terminowości jest najczęściej akceptowany jako alarmujący, a w rzeczywistości nie spełniłby oczekiwań klientów oraz standardów branżowych. Warto również zauważyć, że posługiwanie się niewłaściwymi danymi lub niepełnymi informacjami o przewozach może prowadzić do fałszywych wniosków. To z kolei wskazuje na konieczność dokładnego gromadzenia danych i ich analizy, aby efektywnie ocenić wyniki działalności. Prawidłowe zrozumienie sposobu obliczeń i ich znaczenia oraz skoncentrowanie się na kluczowych wskaźnikach efektywności jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do poprawy swojej wydajności i satysfakcji klientów.

Pytanie 23

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu ładunku na trasie Toruń - Stryków - Toruń. Odległość między miastami wynosi po 150 km. Z Torunia do Strykowa przewoźnik będzie transportował ładunek o masie 20 t, a w drodze powrotnej o masie 16 t. Oblicz łączny koszt realizacji usługi transportowej na podstawie zamieszczonego cennika.

Cennik
do 100 km 0,20 zł/km
od 101 km do 200 km 0,25 zł/km
od 201 km do 300 km 0,30 zł/km
od 301 km do 400 km 0,35 zł/km
powyżej 400 km 0,40 zł/km

A. 1 620,00 zł

B. 2 160,00 zł

C. 1 350,00 zł

D. 1 890,00 zł

Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. W procesie obliczania łącznego kosztu transportu istotne jest zrozumienie, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Zamiast jedynie przyjmować założenia lub stosować uproszczenia, kluczowe jest dokładne przeanalizowanie kosztów związanych z każdym etapem transportu. W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pominięcia istotnych danych, takich jak różnice w masie ładunku w drodze do Strykowa i z powrotem. Na przykład, nie uwzględniając masy ładunku powrotnego, można łatwo zaniżyć lub zawyżyć całkowity koszt transportu. Ponadto, nieprawidłowe oszacowanie odległości lub zastosowanie niewłaściwych stawek za tonokilometr prowadzi do nieścisłości w kalkulacjach. Warto również zauważyć, że w praktyce transportowej, poprawne zrozumienie przepisów oraz stawek jest kluczowe dla efektywności kosztowej operacji. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na koszty, jest niezbędne dla zapewnienia konkurencyjności na rynku transportowym oraz minimalizacji ryzyka błędnych obliczeń.

Pytanie 24

Przedsiębiorca wynajął wóz podnośnikowy wraz z kierowcą na 5 dni. Dobowy czas pracy kierowcy wynosi 8 godzin. Korzystając z cennika oblicz, łączny koszt najmu maszyny z kierowcą.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
najem wozu podnośnikowego	200,00 zł/dzień
praca kierowcy	25,00 zł/godzinę

A. 1 125,00 zł

B. 8 000,00 zł

C. 2 000,00 zł

D. 1 800,00 zł

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach oraz nieprawidłowego zrozumienia tematu kosztów wynajmu maszyn. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu pytania nie uwzględniają pełnego zakresu kosztów związanych z wynajmem, skupiając się jedynie na jednym elemencie, na przykład na kosztach wynajmu wozu lub kosztach pracy kierowcy, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia ostatecznego wyniku. Warto zrozumieć, że każdy aspekt kosztów, w tym stawki dzienne za wynajem oraz wynagrodzenie za pracę kierowcy, powinien być dokładnie obliczony i zsumowany. Ponadto, przy takich obliczeniach ważne jest, aby dokładnie przeanalizować, jak czas pracy wpływa na całkowity koszt, uwzględniając liczbę godzin oraz dni pracy. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą również wynikać z pominięcia istotnych danych lub błędnego zrozumienia struktury cenowej usług, co jest kluczowe w praktyce budowlanej i wynajmu maszyn. Zrozumienie jak obliczać te koszty, jest nie tylko istotne dla podejmowania decyzji finansowych, ale również dla efektywnego planowania i zarządzania projektami.

Pytanie 25

Oblicz, ile ton ładunku znajduje się w pojeździe o masie własnej 4 t, jeśli maksymalna masa całkowita wynosi 26 t, a wskaźnik wykorzystania ładowności to 1?

A. 30 t

B. 26 t

C. 22 t

D. 4 t

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego definicji masy całkowitej pojazdu oraz masy ładunku. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 26 t lub 30 t, istnieje mylne założenie, że ładunek mógłby być równy dopuszczalnej masie całkowitej. Dopuszczalna masa całkowita to maksymalna masa pojazdu łącznie z ładunkiem, a nie masa samego ładunku. Odpowiedź 26 t zatem nie jest prawidłowa, ponieważ nie uwzględnia masy własnej pojazdu. Z kolei odpowiedź 30 t jest niemożliwa, gdyż przekracza dopuszczalną masę całkowitą, co narusza przepisy dotyczące transportu. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 4 t, występuje błędne rozumienie roli masy własnej, która stanowi tylko część całkowitej masy. Masa własna to ciężar samego pojazdu bez ładunku, co nie ma zastosowania w obliczeniach dotyczących ładowności. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do wielu nieporozumień w praktyce transportowej, gdzie kluczowe jest przestrzeganie przepisów dotyczących masy, aby uniknąć kar i zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest niezbędne dla efektywnego zarządzania transportem oraz dla dbałości o zdrowie publiczne i ochronę środowiska.

Pytanie 26

Określ koszt przewozu 10-ciu paletowych jednostek ładunkowych o masie po 225 kg na odległość 120 kilometrów.

Tabela – Cennik przewozu
Waga	Odległość [w km]	Cena za kilometr
od 500 do 1000 kg	do 100	2,00 zł
od 500 do 1000 kg	powyżej 100	2,05 zł
powyżej 1001 kg	do 100	2,10 zł
powyżej od 1001 kg	powyżej 100	2,20 zł

A. 246 zł

B. 264 zł

C. 252 zł

D. 240 zł

Odpowiedzi takie jak 240 zł, 246 zł, 252 zł i inne błędne wartości wynikają często z mylnych założeń dotyczących kosztów przewozu. W przypadku obliczeń kosztu przewozu kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy wpływają na końcową wartość. Po pierwsze, istotnym błędem jest niewłaściwe określenie całkowitej masy ładunku. W przypadku tego pytania, 225 kg na jednostkę pomnożone przez 10 jednostek daje łączną masę 2250 kg, co kwalifikuje do stawki dla cięższych ładunków. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie stawki za kilometr, ponieważ w zależności od odległości oraz wagi ładunku, występują różne stawki. W tym przypadku, odległość 120 km spełnia kryteria dla wyższej stawki, co należy uwzględnić w kalkulacji. Ignorowanie tych zasad prowadzi do znaczącego zaniżenia kosztów przewozu oraz potrafi skutkować problemami w planowaniu budżetów logistycznych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o stawkach i masach jest kluczowe dla efektywnej działalności w branży transportowej, a niedokładności mogą wpływać na rentowność firmy. Warto zatem zwracać uwagę na detale i stosować się do standardów branżowych przy kalkulacji kosztów.

Pytanie 27

Przy transporcie kwasu siarkowego drogami obowiązują regulacje Konwencji

A. ADR

B. RID

C. IMDGC

D. DGR

Wybór odpowiedzi innych niż 'ADR' wskazuje na nieporozumienie dotyczące regulacji transportu substancji niebezpiecznych. 'DGR', czyli 'Regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną', dotyczą transportu lotniczego, a więc nie mają zastosowania w kontekście przewozu drogowego. Użycie DGR w sytuacji transportu kwasu siarkowego może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ przepisy te nie obejmują wymogów dotyczących transportu lądowego, co może skutkować niedostosowaniem się do wymogów prawnych. 'IMDGC' odnosi się do międzynarodowego transportu koleją, co również nie jest właściwe dla transportu drogowego. Z kolei 'RID' to regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych koleją, które nie mają zastosowania w przewozach drogowych, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. W przypadku transportu kwasu siarkowego kluczowe jest stosowanie odpowiednich norm zgodnych z ADR. Wybór niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych naruszeń prawa oraz zwiększenia ryzyka wypadków. W praktyce, znajomość i stosowanie odpowiednich przepisów to gwarancja bezpieczeństwa, zarówno dla kierowców, jak i dla otoczenia, a także ochrona przed konsekwencjami prawnymi wynikającymi z nieprzestrzegania regulacji.

Pytanie 28

Który system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznego rejestrowania jednostek logistycznych opuszczających magazyn i załadowanych do środków transportu, przy użyciu fal radiowych?

A. RFID

B. GSM

C. EDI

D. GPS

Technologie GSM (Global System for Mobile Communications) oraz GPS (Global Positioning System) są powszechnie stosowane w komunikacji i lokalizacji, ale nie są przeznaczone do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych w kontekście ich ładowania na środki transportu. GSM jest systemem telefonii komórkowej, który umożliwia przesyłanie danych, ale jego zastosowanie w logistyce związane jest raczej z komunikacją, a nie identyfikacją produktów. Z kolei GPS koncentruje się na określaniu położenia geograficznego obiektów, a nie na ich identyfikacji czy rejestracji przy pomocy fal radiowych. W przypadku EDI (Electronic Data Interchange) mówimy o elektronicznej wymianie danych między podmiotami, co jest procesem zautomatyzowanym, jednak nie odnosi się bezpośrednio do fizycznej identyfikacji jednostek w czasie rzeczywistym. Prowadzi to do typowych błędów myślowych, polegających na myleniu różnych technologii i ich funkcji. W logistyce kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej technologii do identyfikacji i śledzenia towarów ma fundamentalne znaczenie dla optymalizacji procesów. Właściwe zrozumienie zastosowania RFID w kontekście automatycznej rejestracji jednostek logistycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i unikania nieporozumień związanych z innymi technologiami.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Dokument sternika potwierdzający przyjęcie i załadunek towaru na statek jest podpisywany przez oficera nadzorującego proces załadunku oraz wręczany

A. przewoźnikowi

B. dostawcy

C. agentowi celnemu

D. załadowcy

Odpowiedź 'załadowcy' jest prawidłowa, ponieważ kwit sternika, znany również jako 'kwit załadunkowy', jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru na pokład statku. Dokument ten jest podpisywany przez oficera nadzorującego załadunek, który potwierdza, że towar został załadowany zgodnie z umową przewozu. Kluczowym aspektem jest, że kwit ten jest wydawany załadowcy, który jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru oraz organizację transportu. W praktyce, załadowca jest osobą lub podmiotem, który zleca przewóz i ma obowiązek dostarczyć towar w odpowiednim stanie. Z perspektywy prawnej, kwit sternika stanowi podstawowy dowód w przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących załadunku czy odpowiedzialności, dlatego jego poprawne wypełnienie oraz wydanie jest kluczowe. W branży transportowej i logistycznej, znajomość procedur związanych z wydawaniem kwitów załadunkowych, zgodnych z standardami międzynarodowymi, jest niezbędna do efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. To także przykład dobrych praktyk w zakresie dokumentacji transportowej, który wpływa na transparentność i bezpieczeństwo procesów transportowych.

Pytanie 31

Norma spalania paliwa w pojeździe na trasie o długości 100 km wynosi 12 litrów. Jakie będzie zużycie paliwa na odcinku 350 km?

A. 48 litrów

B. 36 litrów

C. 42 litry

D. 24 litry

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości niż 42 litry, wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia zadania. Przy założeniu, że norma zużycia paliwa wynosi 12 litrów na 100 km, należy zauważyć, że aby obliczyć zużycie paliwa na trasie 350 km, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać jednostki. Wiele osób może popełnić błąd, przyjmując, że 350 km to 3,5 razy 100 km, co może prowadzić do niepoprawnych obliczeń. W rzeczywistości, potrzebujemy pomnożyć liczbę kilometrów przez wskaźnik zużycia na kilometr, co wymaga zrozumienia konwersji jednostek. Używając wzoru, 350 km * (12 l / 100 km) = 42 litry, co jest kluczowe dla produkcji obliczeń w transporcie. Często mylone są różne metody obliczania efektywności paliwowej, co może prowadzić do nieprawidłowych konkluzji. W praktyce, aby poprawnie oszacować zużycie paliwa, należy wykorzystywać dokładne dane dotyczące norm zużycia oraz uwzględniać zmienne, takie jak obciążenie pojazdu, specyfika trasy oraz techniki jazdy. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wprowadzać w błąd i prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami eksploatacyjnymi pojazdów.

Pytanie 32

Paleta EUR o masie 22 kg ma wymiary 1 200 × 800 × 144 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowność 1,5 tony. Jaką maksymalną liczbę opakowań o wymiarach 200 mm × 200 mm × 150 mm (dł. × szer. × wys.) i masie brutto 20 kg można umieścić na palecie EUR, jeśli ładunek może być składowany na wysokość 1 m?

A. 75 sztuk

B. 48 sztuk

C. 96 sztuk

D. 120 sztuk

Zrozumienie maksymalnej liczby opakowań, które można umieścić na palecie EUR, wymaga uwzględnienia kilku kluczowych aspektów, które często są pomijane. Wiele osób koncentruje się wyłącznie na wymiarach palety oraz opakowań, nie biorąc pod uwagę ograniczeń wynikających z ładowności palety. Paleta EUR ma ładowność 1,5 tony, co jest kluczowym czynnikiem podczas obliczania maksymalnej ilości towaru, który można na niej umieścić. Na przykład, choć można teoretycznie umieścić 96 opakowań, to ze względu na ich masę brutto 20 kg każde, całkowita masa wyniosłaby 1920 kg, co przekracza ładowność palety. Z tego powodu, pomimo możliwości fizycznego upakowania większej ilości opakowań, rzeczywiste ograniczenie wynika z wagi towaru. Należy również pamiętać, że istnieje praktyczna zasada, aby nie przekraczać 70-80% maksymalnej ładowności palety, co zapewnia stabilność ładunku podczas transportu. Zatem, ignorowanie wymogów ładowności prowadzi do nieprawidłowych wniosków i może skutkować problemami w transporcie i logistyce. Kluczowe jest, aby przy planowaniu ładunków stosować analizy zarówno pod kątem wymiarów, jak i ładowności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 33

Korzystając z fragmentu przepisów ujętych w tabeli określ, ile maksymalnie m³ benzyny 95-oktanowej o temperaturze wrzenia 65-95°C można zatankować do cysterny o pojemności 500 m³.

Fragment przepisów dotyczących stosowania opakowań i cystern wg Umowy ADR
Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 460 m3

B. 470 m3

C. 480 m3

D. 490 m3

Odpowiedź 460 m³ jest poprawna, ponieważ wynika bezpośrednio z zasad dotyczących maksymalnego napełnienia cystern zawierających substancje o określonych temperaturach wrzenia. Zgodnie z obowiązującymi normami, dla materiałów o temperaturze wrzenia od 60 do poniżej 100°C maksymalny stopień napełnienia cysterny powinien wynosić 92%. W przypadku cysterny o pojemności 500 m³, obliczamy 92% tej wartości, co prowadzi nas do wyniku 460 m³. To podejście notowane jest w przepisach dotyczących transportu substancji niebezpiecznych, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie oraz zapobieganie potencjalnym wyciekom. Przestrzeganie tych wartości ma kluczowe znaczenie dla minimalizacji ryzyka i ochrony środowiska. W praktyce, operatorzy cystern są zobowiązani do przestrzegania tych norm, aby uniknąć przepełnienia, co mogłoby prowadzić do poważnych incydentów. Takie obliczenia są nie tylko istotne dla samego transportu, ale także dla zarządzania zapasami paliw i ich efektywnego rozdziału w sieci dystrybucji.

Pytanie 34

Firma zajmuje się transportem 2 000 skrzyń przy użyciu środków transportu drogowego. Maksymalna ilość skrzyń, które mogą być przewiezione w trakcie jednego kursu, wynosi 60 sztuk, a koszt takiego kursu to 1 000,00 zł. Jak obliczyć minimalny koszt transportu wszystkich skrzyń?

A. 20 000,00 zł

B. 60 000,00 zł

C. 18 000,00 zł

D. 34 000,00 zł

Analizując pozostałe opcje odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z niepoprawnego oszacowania liczby kursów lub błędnego zrozumienia kosztów transportu. W przypadku 20 000,00 zł, błędne myślenie może opierać się na założeniu, że 20 kursów wystarczy do przewozu 2 000 skrzyń. Jednakże, wykonując to obliczenie, zapominamy o maksymalnej liczbie skrzyń na kurs, co prowadzi do niedoszacowania liczby niezbędnych kursów. Z kolei odpowiedź 60 000,00 zł mogłaby wynikać z pomylenia całkowitego kosztu z niepoprawnym pomnożeniem liczby skrzyń przez koszt jednostkowy, co również wskazuje na brak zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów transportu. Warto zwrócić uwagę na to, że zwiększenie liczby kursów ponad wymaganą do przewozu może znacząco podnieść koszty, co jest sprzeczne z ideą optymalizacji w branży logistycznej. Zrozumienie, że każde dodatkowe kursowanie wiąże się z dodatkowymi kosztami, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania transportem. W praktyce, każde błędne założenie prowadzi do nieefektywnego planowania i potencjalnych strat finansowych, dlatego ważne jest, aby podczas kalkulacji kosztów transportu zawsze precyzyjnie określać wszystkie zmienne.

Pytanie 35

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Oceń, który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru.

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Oddział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Dolnośląski.

B. Pomorski.

C. Małopolski.

D. Mazowiecki.

Oddział małopolski uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru na poziomie 0,98, co czyni go liderem wśród wszystkich oddziałów. Wskaźnik niezawodności taboru jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w branży transportowej. Oznacza on, jak często pojazdy są dostępne do pracy w stosunku do całkowitej liczby pojazdów. Wysoki wskaźnik niezawodności, jak w przypadku oddziału małopolskiego, wskazuje na skuteczne zarządzanie flotą, regularne przeglądy techniczne oraz dbałość o utrzymanie pojazdów w dobrym stanie technicznym. Dobre praktyki zarządzania flotą obejmują m.in. systematyczne monitorowanie stanu technicznego pojazdów, analizę danych dotyczących awarii i ich przyczyn, a także wdrażanie programów prewencyjnego utrzymania. Dlatego oddział, który osiąga wysoki wskaźnik niezawodności, nie tylko oszczędza na kosztach napraw, ale również zwiększa zadowolenie klientów poprzez terminowe realizowanie usług transportowych. Warto również zauważyć, że wysoka niezawodność taboru może wpływać na reputację przedsiębiorstwa, co przekłada się na jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 36

Na podstawie fragmentu konwencji CMR, okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki wynosi

Fragment Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)

Artykuł 32.

1. Roszczenia, które mogą wynikać z przewozów podlegających niniejszej Konwencji, przedawniają się po upływie jednego roku. Jednak w przypadku złego zamiaru lub niedbalstwa, które według prawa obowiązującego sąd rozpatrujący sprawę uważane jest za równoznaczne ze złym zamiarem, termin przedawnienia wynosi trzy lata. Przedawnienie biegnie:
a) w przypadkach częściowego zaginięcia, uszkodzenia lub opóźnienia dostawy – począwszy od dnia wydania;
b) w przypadkach całkowitego zaginięcia – począwszy od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy, albo, jeżeli termin nie był umówiony – począwszy od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika;
c) we wszystkich innych przypadkach – począwszy od upływu trzymiesięcznego terminu od dnia zawarcia umowy przewozu.

A. jeden rok od dnia od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika.

B. trzy lata od dnia wydania przesyłki.

C. trzy lata od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy.

D. jeden rok od dnia wydania przesyłki.

Zgadza się! Wiesz, że okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki to jeden rok od momentu, kiedy przesyłka została wydana? To ważne, bo zgodnie z artykułem 32 Konwencji CMR, ten termin chroni prawa obu stron – zarówno przewoźnika, jak i nadawcy. W praktyce, jak nie zgłosisz roszczenia w ciągu roku, możesz mieć trudności z dochodzeniem swoich praw przed sądem. To daje przewoźnikom i nadawcom możliwość lepszego planowania i zarządzania ryzykiem związanym z transportem. Pamiętaj, że w razie problemów warto mieć wszystkie dokumenty przewozowe i dowody na stan przesyłki, bo to może naprawdę pomóc przy składaniu reklamacji. Dobrze by było, żeby nadawcy śledzili stan przesyłek i notowali wszelkie nieprawidłowości, wtedy proces reklamacyjny stanie się łatwiejszy.

Pytanie 37

W przypadku zastosowania stawki degresywnej w systemie taryfowym dla ustalania cen usług transportowych, wraz z rosnącą ilością świadczonej usługi przewozowej, cena jednostkowa

A. pozostaje na tym samym poziomie przy wzroście świadczonej usługi

B. wzrasta

C. wzrasta, a po osiągnięciu optymalnej ceny zaczyna maleć

D. maleje

Wzrost stawki jednostkowej w odpowiedziach sugeruje zrozumienie, że więcej świadczonych usług powinno prowadzić do wyższych kosztów dla klienta, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ekonomii skali. Może to wynikać z błędnego przekonania, że większa produkcja lub większa liczba usług zawsze wiąże się z wyższymi kosztami, co jest nieprawdziwe w przypadku systemów taryfowych, takich jak stawki degresywne. Odpowiedzi, które sugerują, że cena jednostkowa rośnie, wprowadza w błąd, ponieważ nie uwzględniają one korzyści skali, które mogą prowadzić do obniżenia kosztów w dłuższej perspektywie. W praktyce, przy większej ilości przewozów, mogą pojawić się synergie, które redukują koszty operacyjne, co przekłada się na niższe ceny jednostkowe. Z kolei stwierdzenie, że cena nie zmienia się wraz ze wzrostem świadczonej usługi, odbiega od realiów rynkowych, gdzie zmiana popytu i podaży zazwyczaj wpływa na ceny. Warto również zauważyć, że w kontekście przepisów prawnych i regulacji, wiele firm transportowych jest zobowiązanych do stosowania przejrzystych i sprawiedliwych polityk cenowych, które odzwierciedlają rzeczywiste koszty świadczonych usług. Ostatecznie, błędne pojmowanie dynamiki cen w zależności od ilości świadczonych usług może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami i strat w konkurencyjności na rynku.

Pytanie 38

Zleceniodawca wskazał 12 kryteriów, które powinny być zrealizowane przy transporcie ładunku. Firma transportowa, która podjęła się realizacji zlecenia, nie spełniła 3 z tych kryteriów. W jakim procencie wymagania postawione przez klienta zostały zrealizowane?

A. 175%

B. 25%

C. 75%

D. 125%

Obliczanie procentu spełnionych wymagań wymaga precyzyjnego podejścia do analizy danych i nie można opierać się na intuicji, co może prowadzić do błędnych wyników. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na wartości przekraczające 100%, jak 125% czy 175%, pojawia się fundamentalny błąd w rozumieniu pojęcia procentu. Procenty powinny zawsze mieścić się w przedziale od 0 do 100%, ponieważ reprezentują one część całości. W kontekście wymagań, 100% oznacza pełne ich spełnienie, a wartości powyżej tego progu są matematycznie niemożliwe. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych wniosków, jest nieprawidłowe zrozumienie definicji i zastosowania procentów. Często osoby, które wskazują na odpowiedzi takie jak 125% czy 175%, mogą mylić się w obliczeniach, zakładając, że po przekroczeniu liczby spełnionych wymagań należy również uwzględnić ich całkowitą liczbę. Ponadto, błędne oszacowanie liczby spełnionych wymagań może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia zadania. W branży transportowej kluczowe jest umiejętne zarządzanie wymaganiami klientów, co często wymaga dokładnych analiz i doboru odpowiednich metryk do oceny wydajności. Warto zatem znać podstawowe zasady matematyczne, aby skutecznie oceniać różnorodne sytuacje w praktyce logistycznej.

Pytanie 39

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. tyłem na rampę czołową

B. przodem na rampę czołową

C. tyłem na rampę boczną

D. przodem na rampę boczną

Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 40

Ile puszek z farbą zostało dostarczonych do klienta w dwóch naczepach, do których załadowano po 80 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), z których każda składała się z 8 kartonów, jeśli jeden karton zawierał 4 puszki?

A. 1 280 sztuk

B. 5 120 sztuk

C. 2 560 sztuk

D. 6 400 sztuk

Aby obliczyć liczbę puszek z farbą dostarczonych do odbiorcy, należy zrozumieć strukturę załadunku. W tej sytuacji dwie naczepy zostały załadowane po 80 paletowych jednostek ładunkowych, co daje łącznie 160 pjł. Każda paletowa jednostka ładunkowa składa się z 8 kartonów. Zatem całkowita liczba kartonów wynosi 160 pjł * 8 kartonów/pjł = 1280 kartonów. Każdy karton zawiera 4 puszki. W związku z tym całkowita liczba puszek to 1280 kartonów * 4 puszki/karton = 5120 puszek. Taki sposób obliczeń jest standardem w logistyce i transporcie, gdzie istotne jest precyzyjne zrozumienie procesu załadunku oraz struktury opakowań. Dzięki temu można skutecznie zarządzać stanem magazynowym oraz planować transport, co jest kluczowe w branży malarskiej oraz pokrewnych. Zastosowanie tych obliczeń w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie zasobami oraz optymalizację kosztów dostaw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej