Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 16:57
Data zakończenia: 14 maja 2025 17:07

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości przed rozpoczęciem skanowania materiału analogowego w trybie refleksyjnym, należy

A. ustawić maksymalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania w przedziale od 0 do 2,0

B. ustawić minimalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

C. ustawić minimalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0

D. ustawić maksymalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

Ustawienie maksymalnej rozdzielczości optycznej oraz zakresu dynamiki skanowania od 0 do 2,0 jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia o wysokiej jakości podczas skanowania refleksyjnego materiału analogowego. Maksymalna rozdzielczość optyczna pozwala na uchwycenie najdrobniejszych szczegółów w obrazie, co jest istotne w kontekście zachowania jakości oryginału. Wysoka rozdzielczość jest niezbędna w przypadku skanowania zdjęć, które wymagają późniejszego powiększenia lub druku w dużych formatach. Zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0 umożliwia uchwycenie szerszego zakresu tonalnego, co przekłada się na lepszą reprodukcję kolorów oraz detali w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Przykładowo, profesjonalne skanery filmowe często oferują rozdzielczość optyczną wyższą niż 4000 dpi oraz dynamiczne zakresy na poziomie 4-5 stopni, co pozwala na uzyskanie zdjęć o zaskakującej szczegółowości i głębi kolorów. Tego rodzaju praktyki są zgodne z przyjętymi standardami w branży fotograficznej i skanerskiej, co czyni uzyskiwanie wysokiej jakości obrazów bardziej efektywnym.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Technika mobilnej fotografii wspomagana przez sztuczną inteligencję computational RAW polega na

A. wykorzystaniu uczenia maszynowego do redukcji szumów

B. automatycznym retuszu portretów według zdefiniowanych wzorców

C. automatycznym rozpoznawaniu sceny i doborze odpowiednich parametrów

D. łączeniu wielu ekspozycji i zastosowaniu zaawansowanych algorytmów do poprawy jakości obrazu

Technika mobile photography wspierana przez sztuczną inteligencję, znana jako computational RAW, opiera się na łączeniu wielu ekspozycji, co znacząco poprawia jakość uzyskiwanych zdjęć. Ta procedura polega na rejestrowaniu obrazów w różnych warunkach oświetleniowych i późniejszym ich łączeniu w jeden finalny obraz. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerszego zakresu dynamiki, co jest kluczowe w fotografii. Przykładem może być sytuacja, gdy robimy zdjęcie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak w cieniu i słońcu jednocześnie. Algorytmy stosowane w tym procesie analizują różne ekspozycje, eliminując szumy i poprawiając detale w cieniach i światłach. W rezultacie zdjęcia są bardziej zrównoważone, a detale są lepiej widoczne. W branży fotograficznej standardem stało się stosowanie takich technik, ponieważ umożliwia to amatorom i profesjonalistom uzyskanie efektów, które jeszcze kilka lat temu były dostępne tylko za pomocą zaawansowanego sprzętu.

Pytanie 4

Do fotografowania architektury najlepiej wykorzystać obiektyw

A. makro

B. teleobiektyw

C. tilt-shift

D. standardowy o stałej ogniskowej

Wybór niewłaściwego obiektywu do fotografowania architektury może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na jakość zdjęć. Standardowy obiektyw o stałej ogniskowej, choć może dostarczać wyraźne obrazy, nie oferuje elastyczności potrzebnej do uchwycenia skomplikowanej geometracji budynków. Przy fotografowaniu wysokich budynków często można zauważyć efekt 'zbiegania się' linii, co sprawia, że zdjęcia wyglądają nieprofesjonalnie. Makro obiektyw, skoncentrowany na detalu, jest zupełnie nieodpowiedni w kontekście architektury, ponieważ nie jest stworzony do uchwycenia dużych obiektów w ich całości. Teleobiektyw, z kolei, mimo że może być użyteczny w niektórych sytuacjach, ogranicza perspektywę i może powodować problemy z proporcjami, a także nie oddaje w pełni kontekstu architektonicznego. W przypadku architektury najważniejsze jest uchwycenie całego obiektu w odpowiedniej perspektywie, a to wymaga zastosowania technik, które obiektyw tilt-shift skutecznie zapewnia. Źle dobrany obiektyw może zaszkodzić nie tylko estetyce zdjęcia, ale również jego funkcjonalności w kontekście dokumentacji architektonicznej.

Pytanie 5

W przypadku fotografii zbiorowej uzyskanie równomiernego, łagodnego i rozproszonego oświetlenia jest możliwe dzięki zastosowaniu

A. parasolki białe

B. parasolki srebrne

C. wrota

D. beauty dish

Białe parasolki to naprawdę świetny wybór, jeśli chcesz uzyskać ładne, miękkie światło na zdjęciach grupowych. Działają one jak wielkie odbłyśniki, co zmiękcza cienie i sprawia, że wszystko wygląda naturalnie. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że kiedy używasz białych parasolek, światło jest rozprowadzane równomiernie, co sprawia, że skóra osób na zdjęciach wygląda dużo lepiej. Fajnie też, że białe parasolki są uniwersalne – sprawdzą się zarówno w plenerze, jak i w studio. Jeżeli chcesz, żeby każda osoba w grupie wyglądała dobrze i nie było ostrych cieni, to zdecydowanie warto się na nie zdecydować. Pamiętaj, że takie oświetlenie jest też bardziej przyjazne dla różnych odcieni skóry, co jest ważne przy fotografowaniu różnych modeli.

Pytanie 6

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10×15 cm, jakie urządzenie powinno zostać użyte?

A. kolumnę reprodukcyjną

B. kopiarkę stykową

C. powiększalnik z głowicą filtracyjną

D. aparat wielkoformatowy

Wybór kolumny reprodukcyjnej, aparatu wielkoformatowego czy powiększalnika z głowicą filtracyjną na wykonanie pozytywów w skali 1:1 z negatywów 10×15 cm jest nieodpowiedni. Kolumna reprodukcyjna, choć użyteczna w reprodukcji płaskich obrazów, nie jest optymalna do zachowania pełnej skali, ponieważ przeważnie wykorzystuje obiektywy, które mogłyby wprowadzać zniekształcenia podczas reprodukcji. Ponadto, aparat wielkoformatowy jest przeznaczony do wykonywania zdjęć w dużych formatach, co w kontekście negatywów 10×15 cm jest niepraktyczne i może prowadzić do utraty jakości, a także niepotrzebnego komplikowania procesu. Z kolei powiększalnik z głowicą filtracyjną, choć doskonały do powiększania i korekcji tonalnej, nie jest właściwym narzędziem do uzyskania pozytywów w skali 1:1, ponieważ jest stworzony do pracy z negatywami, a jego głównym celem jest generowanie większych odbitek. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, jak przekonanie, że skala odwzorowania może być osiągnięta przez inne techniki, które w rzeczywistości wnoszą tylko dodatkowe komplikacje i niepewności w procesie reprodukcji. Zrozumienie, że kopiarka stykowa jest jedynym odpowiednim narzędziem do tej konkretnej aplikacji, jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących i profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 7

Jaką minimalną liczbę pikseli trzeba uzyskać do wykonania zdjęcia, które będzie drukowane w formacie 10 x 50 cali, przy rozdzielczości 300 dpi, bez potrzeby interpolacji danych?

A. 10 Mpx

B. 30 Mpx

C. 50 Mpx

D. 100 Mpx

Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo popaść w nieporozumienia dotyczące wymagań dotyczących rozdzielczości zdjęć. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 Mpx wynika z niedostatecznej znajomości zasad obliczania pikseli dla druku. Użytkownicy mogą myśleć, że liczba megapikseli powinna być niższa, biorąc pod uwagę, że 30 Mpx wydaje się być dużą wartością. Jednakże, w kontekście wymagań druku w wysokiej jakości, jest to niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia pełnej liczby pikseli potrzebnej dla określonych wymiarów. Odpowiedź 10 Mpx jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że zdjęcie w formacie 10 x 50 cali mogłoby być wystarczająco szczegółowe przy tak niskiej rozdzielczości. To podejście prowadzi do błędów w jakości wydruku, które mogą być zauważalne gołym okiem. Natomiast wybór 100 Mpx, choć wysoki, jest również nieadekwatny, ponieważ oznacza nadmiarową liczbę pikseli, co zwiększa rozmiar pliku bez realnej potrzeby. W praktyce, zrozumienie, jak przeliczać wymiary i rozdzielczość, jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. Warto stosować się do ogólnych wytycznych, które sugerują, że dla wysokiej jakości druku należy dążyć do wartości bliskiej 50 Mpx w przypadku tak dużych wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 8

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. guma

B. izohelia

C. pseudosolaryzacja

D. solaryzacja

Techniki fotograficzne, takie jak guma, solaryzacja czy pseudosolaryzacja, są zupełnie inne od izohelii. Guma to taki proces, co robi odbitki i wykorzystuje organiczne podłoża, no i te mokre emulsje, co daje miękkie przejścia tonalne. Ale nie chodzi tutaj o wyraźne płaszczyzny szarości, jak w izohelii. Solaryzacja to technika, gdzie mamy do czynienia z częściową ekspozycją na światło i efekty są dość nieprzewidywalne, z negatywnymi tonami – a to już nie ma nic wspólnego z izohelią. Pseudosolaryzacja trochę wprowadza zamieszanie w tonacji obrazu, więc teoretycznie nie uzyskujemy oddzielnych obszarów szarości, co faktycznie powinno być kluczowe przy izohelii. Kiedy wybieramy techniki, które do tego się nie nadają, jak guma czy solaryzacja, to zwykle kończy się na tym, że detale znikają i kontrast idzie w dół. Dlatego warto dobrze zrozumieć izohelię, jeśli chce się, żeby prace miały ten odpowiedni styl i tonalność.

Pytanie 9

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. mieszek

B. soczewkę Fresnela

C. teleobiektyw

D. obiektyw szerokokątny

Mieszek, obiektyw szerokokątny i soczewka Fresnela to wszystkie elementy optyczne, które w określonych sytuacjach mogą być użyteczne, jednak nie są odpowiednie do fotografowania odległych obiektów w sposób przewidziany w tym pytaniu. Mieszek, często wykorzystywany w fotografii makro lub przy fotografii produktowej, pozwala na precyzyjne ustawienie ostrości na bardzo bliskich obiektach, co czyni go mało funkcjonalnym w kontekście oddalonych scen. Użycie mieszków do fotografii dalekozasięgowej prowadziłoby do znacznych trudności w uzyskaniu stabilnych, wyraźnych zdjęć. Obiektyw szerokokątny, z drugiej strony, jest przystosowany do uchwycenia szerokiego pola widzenia, co sprawia, że odległe obiekty mogą wydawać się mniejsze i bardziej rozmyte, a także wprowadzać zniekształcenia perspektywy. W przypadku fotografii krajobrazowej czy architektonicznej lepiej sprawdzi się, ale nie w kontekście uchwycenia detali odległych obiektów. Soczewka Fresnela, będąca specjalnym typem soczewki, jest stosunkowo rzadko używana w tradycyjnej fotografii. Jej zastosowanie obejmuje głównie dziedziny związane z optyką i iluminacją, a nie z rejestrowaniem obrazów z dużą szczegółowością. Wybór niewłaściwego sprzętu może prowadzić do nieudanych ujęć, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi fotograficznych do zamierzonych efektów i celów artystycznych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Aby uzyskać zdjęcia w podczerwieni, zaleca się użycie filtru

A. neutralnego

B. polaryzacyjnego

C. UV

D. IR

Filtr IR (podczerwony) jest kluczowym narzędziem w fotografii podczerwonej, ponieważ pozwala na selektywne przepuszczanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Umożliwia to rejestrowanie szczegółów, które są niewidoczne w tradycyjnych zakresach światła widzialnego. W zastosowaniach praktycznych, filtr IR jest często wykorzystywany w fotografii krajobrazowej, by uzyskać unikalne efekty wizualne, takie jak jasne niebo i kontrastujące zieleń roślinności. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku kamer cyfrowych, które są wrażliwe na światło podczerwone, zastosowanie odpowiednich filtrów IR jest ważne dla uzyskania właściwego balansu kolorów i szczegółowości obrazu. Standardy dotyczące fotografii podczerwonej, takie jak ISO 12232, zalecają stosowanie filtrów IR w celu poprawy jakości obrazów, co potwierdza ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 13

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. TIFF

C. PNG

D. JPEG

Inne formaty, jak TIFF, PSD czy PNG, nie są zbyt dobrze przystosowane do kompresji stratnej, dlatego nie potrafią tak skutecznie zmniejszyć rozmiaru pliku jak JPEG. Na przykład, TIFF (Tagged Image File Format) daje świetną jakość obrazu i obsługuje różne profile kolorów, ale pliki są często znacznie większe, bo można je zapisywać bezstratnie. TIFF działa głównie w profesjonalnej grafice i druku, gdzie jakość i detale są ważniejsze niż oszczędność miejsca. Jeżeli chodzi o PSD (Photoshop Document), to jest to format związany z Adobe Photoshop i też nie korzysta z kompresji stratnej, przez co pliki mogą być naprawdę spore, zwłaszcza jak zawierają dużo warstw. Z kolei PNG (Portable Network Graphics) to format bezstratny, który zachowuje pełną jakość, ale nie robi tak dużego spadku rozmiaru jak JPEG. PNG jest super do grafik z przezroczystościami i ostrych obrazów, jak logotypy. Wybierając format, warto mieć na uwadze, że różne metody kompresji mają swoje unikalne zastosowania i w zależności od tego, co chcemy osiągnąć, mogą być potrzebne różne formaty, biorąc pod uwagę jakość, rozmiar pliku i cel zastosowania.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Oświetlenie w stylu Rembrandta sugeruje, że na portrecie modela

A. na twarzy nie występują żadne cienie

B. widać cienie pod oczami

C. obie strony twarzy są równomiernie oświetlone

D. na policzku można dostrzec światło w kształcie trójkąta

Oświetlenie rembrandtowskie to technika oświetleniowa, która charakteryzuje się tworzeniem na twarzy modela charakterystycznego trójkątnego obszaru światła, zazwyczaj na policzku. To oświetlenie uzyskuje się poprzez umieszczenie źródła światła pod kątem około 45 stopni względem modela, co pozwala na uzyskanie głębi i wymiaru w portrecie. Dobrą praktyką w fotografii portretowej jest stosowanie tej techniki do podkreślenia rysów twarzy oraz nadania jej bardziej dramatycznego wyglądu. Oświetlenie rembrandtowskie jest często stosowane w fotografii studyjnej, jak również w warunkach naturalnych, gdzie można wykorzystać światło słoneczne. Zastosowanie tej techniki daje wrażenie trójwymiarowości i jest zgodne z zasadami klasycznej kompozycji, które podkreślają walory estetyczne portretu. Przykłady zastosowania można zobaczyć w pracach takich artystów jak Rembrandt van Rijn, po którym technika ta została nazwana, ale również w nowoczesnej fotografii, gdzie jest ceniona za swoje walory estetyczne oraz emocjonalne.

Pytanie 16

W jakim formacie pliku powinno się zapisać obraz w kompresji bezstratnej?

A. JPEG

B. GIF

C. RAW

D. TIFF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najczęściej stosowanych formatów plików do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. Dzięki możliwości zachowania pełnej jakości obrazu, TIFF jest idealny do zastosowań profesjonalnych, takich jak druk czy archiwizacja, gdzie każdy detal jest istotny. W odróżnieniu od JPEG, który stosuje kompresję stratną, TIFF nie traci żadnych informacji podczas zapisu, co czyni go preferowanym wyborem w pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową oraz w obróbce obrazu. Format ten obsługuje zarówno kolory w odcieniach szarości, jak i kolorowe oraz jest szeroko wspierany przez oprogramowanie graficzne. Użytkownicy mogą także korzystać z różnych opcji kompresji bezstratnej, takich jak LZW czy ZIP, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że zdjęcia zapisane w formacie TIFF mogą być edytowane wielokrotnie, a ich jakość pozostanie nienaruszona, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii oraz projektach graficznych.

Pytanie 17

Jakiego modyfikatora światła nie będzie potrzeba do robienia zdjęć w studio przy użyciu oświetlenia rozproszonego?

A. Blenda

B. Strumienica

C. Parasolka

D. Softbox

Strumienica to modyfikator światła, który ma na celu skoncentrowanie i skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku. Przy oświetleniu rozproszonym, które charakteryzuje się miękkim i równomiernym oświetleniem, zastosowanie strumienicy jest zbędne, ponieważ jej funkcja polega na tworzeniu wyraźnych cieni i podkreślaniu detali, co kłóci się z ideą oświetlenia rozproszonego. W studiu fotograficznym, aby uzyskać efekt rozproszonego światła, zwykle wykorzystuje się softboxy, blendy lub parasolki. Softboxy są niezwykle popularne w fotografii portretowej, ponieważ rozpraszają światło w sposób, który pozwala na uzyskanie naturalnych tonów skóry. Parasolka również jest skutecznym narzędziem do rozpraszania światła, ale jej konstrukcja pozwala na szybką zmianę kierunku światła. Przykładem może być sesja zdjęciowa, gdzie użycie softboxu w kombinacji z blendą pomaga w uzyskaniu równomiernego oświetlenia twarzy modela, eliminując niepożądane cienie. Dobrą praktyką jest umiejętne łączenie różnych modyfikatorów, aby osiągnąć pożądany efekt, a w przypadku oświetlenia rozproszonego strumienica nie jest potrzebna.

Pytanie 18

W fotografii portretowej do uzyskania efektu miękko rysującego oświetlenia stosuje się

A. duże źródło światła rozproszonego

B. silne oświetlenie konturowe

C. małe źródło światła kierunkowego

D. oświetlenie punktowe z góry

Wybór mniejszych źródeł światła kierunkowego w kontekście fotografii portretowej zazwyczaj prowadzi do ostrych cieni, co nie sprzyja uzyskaniu efektu miękko rysującego. Te źródła światła, takie jak małe lampy błyskowe czy reflektory, są bardziej skoncentrowane, co może powodować dramatyczne efekty oświetleniowe, które są bardziej odpowiednie dla stylizacji mody czy fotografii artystycznej. W przypadku portretów, gdzie celem jest podkreślenie urody i cech osobowości, takie podejście może być zbyt agresywne. Oświetlenie punktowe z góry, które również zostało wymienione jako jedna z opcji, zazwyczaj prowadzi do powstawania cieni na twarzy i może sprawić, że portret będzie wyglądał niekorzystnie. Użytkowanie takiego oświetlenia w portrecie może skutkować nieprzyjemnym efektem, gdyż nie uwydatnia detali twarzy. Co więcej, silne oświetlenie konturowe, które akcentuje kształty i formy, może prowadzić do niepożądanych efektów w postaci zniekształceń rysów oraz podkreślenia niedoskonałości skóry. Dlatego w profesjonalnej fotografii portretowej warto unikać takich technik, które mogą zniweczyć estetykę zdjęcia. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że oświetlenie ma ogromny wpływ na odbiór portretu, a dobór odpowiedniego źródła światła jest niezbędny, aby uzyskać pożądany efekt i charakter obrazu.

Pytanie 19

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Astygmatyzm

B. Dystorsja

C. Aberracja komatyczna

D. Aberracja chromatyczna

Aberracja komatyczna to wada optyczna, która występuje, gdy obiektyw nie jest w stanie poprawnie skupić promieni świetlnych wychodzących z punktu położonego poza osią optyczną. W wyniku tego, zamiast uzyskać wyraźny obraz punktowy, obraz przyjmuje kształt przecinka. Ta wada jest szczególnie ważna w kontekście obiektywów szerokokątnych oraz w fotografii nocnej, gdzie źródła światła, takie jak gwiazdy, mogą być rozmyte. W praktyce, aby zminimalizować aberrację komatyczną, projektanci obiektywów stosują różnorodne elementy optyczne, które pomagają poprawić ogniskową i równoległość promieni świetlnych. Dobre praktyki obejmują wykorzystanie soczewek asferycznych i specjalnych powłok antyrefleksyjnych, które poprawiają jakość obrazu i zmniejszają występowanie aberracji. Wiedza o aberracji komatycznej jest istotna nie tylko dla fotografów, ale również dla inżynierów optyków, którzy projektują systemy optyczne w zastosowaniach takich jak astronomia czy mikroskopia.

Pytanie 20

Zastosowanie szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości powoduje

A. zniekształcenie proporcji obiektów

B. zwiększenie głębi ostrości

C. zawężenie kąta widzenia

D. rozmycie tła

Wybór szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości rzeczywiście prowadzi do zniekształcenia proporcji obiektów. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiekt znajduje się blisko soczewki, co może powodować, że obiekty zbliżone do kamery wydają się znacznie większe niż te, które są dalej. Przykładem może być portret, gdzie twarz fotografowanej osoby wydaje się nieproporcjonalna, a nos może być nadmiernie wyeksponowany. Tego rodzaju efekty mogą być wykorzystywane w sztuce fotograficznej do tworzenia interesujących, niekonwencjonalnych ujęć. Szerokokątne obiektywy są często stosowane w fotografii architektonicznej, krajobrazowej czy fotografii wnętrz, gdzie ważne jest uchwycenie szerokiego pola widzenia. Warto jednak pamiętać, że zniekształcenia proporcji mogą być niepożądane w innych kontekstach, takich jak fotografia portretowa, gdzie naturalne przedstawienie obiektów jest kluczowe.

Pytanie 21

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 1600

B. ISO 1400

C. ISO 800

D. ISO 200

Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 22

Który z poniższych elementów wpływa na balans bieli w fotografii cyfrowej?

A. Oświetlenie

B. Czas naświetlania

C. Czułość ISO

D. Przysłona

Balans bieli w fotografii cyfrowej to kluczowy element wpływający na odwzorowanie kolorów na zdjęciach. Jego zadaniem jest kompensacja zabarwienia światła, dzięki czemu białe obiekty na zdjęciu faktycznie wyglądają na białe, niezależnie od źródła światła. Oświetlenie, które jest podstawową przyczyną różnic w balansie bieli, może mieć różne temperatury barwowe. Na przykład światło słoneczne ma inną temperaturę niż sztuczne oświetlenie żarowe czy fluorescencyjne. Aparaty cyfrowe posiadają wbudowane ustawienia balansu bieli oraz opcję automatycznego dopasowania, które analizuje scenę i dostosowuje balans bieli odpowiednio do dominującego oświetlenia. W praktyce, zrozumienie jak oświetlenie wpływa na balans bieli pozwala fotografowi na świadome manipulowanie kolorystyką zdjęcia, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii, gdzie wierne odwzorowanie kolorów jest niezbędne, np. w fotografii produktowej czy portretowej. Wiedza ta pozwala także na kreatywne podejście do pracy z fotografią, gdzie różne ustawienia balansu bieli mogą dać różnorodne efekty artystyczne.

Pytanie 23

Standard metadanych IPTC w fotografii służy do

A. przechowywania ustawień balansu bieli

B. przechowywania informacji o autorze, prawach autorskich i opisie zdjęcia

C. zapisywania danych GPS o miejscu wykonania zdjęcia

D. kodowania informacji o parametrach ekspozycji

Standard metadanych IPTC (International Press Telecommunications Council) w fotografii jest kluczowym narzędziem do przechowywania informacji, które są niezbędne dla identyfikacji autorstwa, praw autorskich oraz opisu zdjęcia. IPTC definiuje zestaw pól, w których można umieścić dane takie jak imię i nazwisko autora, informacje o prawach autorskich oraz krótki opis lub tytuł zdjęcia. Przykładowo, w przypadku zdjęcia prasowego, odpowiednie wypełnienie tych metadanych pozwala na łatwe zidentyfikowanie autora, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony praw autorskich oraz przy poszukiwaniach zdjęć przez redakcje. Dobrze wypełnione metadane IPTC mogą także pomóc w optymalizacji zdjęć w wyszukiwarkach oraz w archiwizacji, co jest istotne dla profesjonalnych fotografów i agencji fotograficznych. Prawidłowe użycie standardu IPTC jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zbiorami zdjęć.

Pytanie 24

W programie Adobe Photoshop do modyfikacji koloru tęczówek na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i kontrast

B. zaznaczenie i rączka

C. maska i skraplanie

D. zaznaczenie i balans koloru

Wybór opcji "zaznaczenie i balans koloru" jako metody do zmiany koloru oczu w Adobe Photoshop jest poprawny, ponieważ ta technika pozwala na precyzyjne wybieranie fragmentów obrazu oraz dostosowywanie kolorystyki w wybranym zakresie. Zastosowanie narzędzia zaznaczenia, na przykład Lasso lub Zaznaczenie szybkiego, umożliwia izolowanie obszaru oczu, co jest kluczowe dla dokładnej pracy. Następnie, przy pomocy opcji balans koloru, możemy dostosować poziomy czerwonego, zielonego i niebieskiego, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu kolorystycznego. Przykładem zastosowania tej metody może być poprawa wyglądu zdjęcia portretowego, w którym naturalny kolor oczu może być wzbogacony lub zmieniony na bardziej intensywny poprzez dodanie większej ilości niebieskiego lub zielonego. Tego typu zabiegi są szeroko stosowane w fotografii portretowej i modowej, a także w produkcji filmowej, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. W branży kreatywnej ważne jest także przestrzeganie standardów dotyczących retuszu zdjęć, aby zachować naturalność i autentyczność przedstawianych postaci.

Pytanie 25

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. cyjanotypii

B. low key

C. high-key

D. izohelii

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 26

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Przysłona

B. Obiektyw

C. Matówka

D. Migawka

Przysłona, obiektyw czy matówka to elementy aparatu, ale nie one odpowiadają za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Przysłona jest ważna, ponieważ kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu, a jej wartość f określa, jak szeroko otwiera się otwór w obiektywie. Większa przysłona (niższa wartość f) pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, co w połączeniu z czasem naświetlania może wpływać na ogólną ekspozycję zdjęcia. Obiektyw natomiast jest odpowiedzialny za ogniskowanie światła i obrazowanie, ale nie ma bezpośredniego wpływu na czas naświetlania. Matówka, która służy jako element wizualizacji obrazu w aparatcie, nie ma żadnego wpływu na ekspozycję, gdyż jej zadanie polega głównie na ułatwieniu kadrowania i ustawiania ostrości. Zrozumienie, jak te elementy współdziałają ze sobą, jest istotne dla uzyskania poprawnych ekspozycji, ale kluczowym elementem regulującym czas naświetlania jest wyłącznie migawka. Często błędne są również myśli, że przysłona i migawka są tym samym, co prowadzi do nieporozumień w praktyce fotograficznej. Właściwe zrozumienie roli każdej z tych komponentów jest kluczowe dla poprawnego posługiwania się aparatem i osiągania oczekiwanych rezultatów w fotografii.

Pytanie 27

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. standardowym

B. szerokokątnym

C. zmiennoogniskowym

D. wąskokątnym

Obiektyw wąskokątny charakteryzuje się długą ogniskową w porównaniu do przekątnej matrycy, co skutkuje ograniczonym kątem widzenia. Kąty widzenia w obiektywach wąskokątnych są znacznie mniejsze niż kąt widzenia ludzkiego oka, który wynosi około 50 stopni. Obiektywy te są idealne do fotografowania odległych obiektów lub do uzyskiwania efektywnych ujęć portretowych, gdzie istotne jest wyodrębnienie tematu z tła. W praktyce, obiektywy wąskokątne, takie jak teleobiektywy, stosuje się w fotografii sportowej, przyrodniczej, a także w fotografii portretowej, gdzie można uzyskać efekt naturalnej perspektywy. Warto zwrócić uwagę, że stosując długi obiektyw, możliwe jest uzyskiwanie mniejszych zniekształceń perspektywy, co jest ważne w fotografii architektury oraz w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali.

Pytanie 28

Kompozycja w kształcie trójkąta jest kompozycją

A. otwartą

B. skośną

C. diagonalną

D. zamkniętą

Skośna kompozycja, mimo że może wydawać się atrakcyjna, nie spełnia wymogów kompozycji zamkniętej. Charakteryzuje się ona brakiem wyraźnych granic i może prowadzić do rozproszenia uwagi obserwatora. W przypadku kompozycji otwartej, która pozornie może wyglądać na innowacyjną, również nie tworzy spójnej struktury, gdyż elementy kompozycji są rozmieszczone w sposób, który nie tworzy zamkniętej formy. To podejście może skutkować chaotycznym odbiorem wizualnym. Z kolei kompozycja diagonalna, choć może wprowadzać dynamikę, nie zapewnia stabilności i spójności, które są kluczowe w kontekście kompozycji zamkniętej. Tworząc kompozycje, istotne jest unikanie błędów związanych z interpretacją kształtów i ich funkcji. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do projektów, które są trudne w odbiorze, a ich przesłanie zostaje rozmyte. Dlatego ważne jest, aby projektanci stawiali na kompozycje zamknięte, które nie tylko przyciągają uwagę, ale również jasno komunikują cel i intencje twórcy. Warto również zwrócić uwagę, że w wielu dziedzinach sztuki, takich jak malarstwo czy fotografia, kompozycje zamknięte są stosowane, aby wzmocnić przekaz i wywołać pożądane emocje u odbiorcy.

Pytanie 29

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. lasso wielokątne

B. magiczna gumka

C. pędzel korygujący

D. cięcie na plasterki

Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 30

Aby uzyskać ciepły ton kolorystyczny podczas fotografowania przy użyciu lamp błyskowych, należy

A. zredukować moc błysku

B. zwiększyć moc błysku

C. użyć filtru podnoszącego temperaturę barwową

D. użyć filtru zmniejszającego temperaturę barwową

Idea zmniejszenia energii błysku w celu ocieplenia barw jest mylnym podejściem do problematyki fotografowania z użyciem lamp błyskowych. Zmniejszając energię błysku, osiągniemy efekt słabszego naświetlenia, co może prowadzić do zbyt niskiej ekspozycji zdjęcia, a nie do ocieplenia tonacji kolorystycznej. Również pomysł na zastosowanie filtru obniżającego temperaturę barwową jest sprzeczny z założeniem, ponieważ takie filtry są używane do zmniejszenia ciepłoty kolorów, a nie ich ocieplenia. Odnośnie zwiększenia energii błysku, może to prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak prześwietlenie obrazu, co w efekcie pogorszy jakość zdjęcia. Z kolei filtr podnoszący temperaturę barwową, choć na pierwszy rzut oka wydaje się być właściwym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie jest efektywnym sposobem na ocieplenie sceny w kontekście fotografii z lampą błyskową. Filtry ciepłe są zazwyczaj stosowane w sytuacjach, gdzie źródło światła jest zimne, a celem jest zbliżenie się do naturalnego ciepła. Wniosek, że zmniejszenie energii błysku lub zwiększenie jej bez odpowiedniej analizy sytuacji oświetleniowej to często wynik braku zrozumienia podstawowych zasad działania światła i jego wpływu na kolorystykę zdjęć. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne temperatury barwowe wpływają na efekt końcowy oraz jak stosowanie filtrów powinno być dostosowane do konkretnej sytuacji oświetleniowej.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?

A. Przednie

B. Tylne

C. Boczne

D. Górne

Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 33

Określ kroki w procesie C-41.

A. Wywoływanie barwne, wybielanie, płukanie, utrwalanie, stabilizacja

B. Wywołanie czarno-białe, wtórne naświetlanie, wywoływanie barwne, wybielanie, utrwalanie

C. Wywoływanie, przerywanie, utrwalanie, płukanie

D. Wywoływanie barwne, wybielanie utrwalające, stabilizacja

Proces C-41 jest standardowym sposobem wywoływania kolorowych filmów negatywowych, który składa się z kilku kluczowych etapów: wywoływania barwnego, wybielania, płukania, utrwalania oraz stabilizacji. Wywoływanie barwne to pierwsza faza, w której emulsja filmowa reaguje na chemię wywołującą, co powoduje rozwój obrazu w postaci negatywu. Następnie następuje wybielanie, w którym usuwane są pozostałości związków srebra, a obraz nabiera kolorów. Płukanie ma na celu usunięcie chemikaliów wywołujących, co zapobiega dalszym reakcjom. Utrwalanie jest kluczowe, ponieważ zapewnia trwałość obrazu poprzez zapobieganie jego blaknięciu. Ostatni etap, stabilizacja, jest istotny dla zachowania właściwości obrazu na dłuższy czas. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być fotografia dokumentacyjna, w której zachowanie jakości obrazu jest niezbędne. Zrozumienie tych etapów pozwala na poprawne wykonanie procesu oraz zapewnienie wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 34

Aby uzyskać na zdjęciu portretowym en face efekt oświetlenia sylwetkowego, modela należy ustawić

A. w kierunku padającego światła

B. odwróconego tyłem do padającego światła

C. bokiem w stronę padającego światła

D. w taki sposób, aby światło padało z góry

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących wpływu kierunku oświetlenia na wygląd portretu. Ustawienie modela przodem do padającego światła powoduje, że cała twarz jest równomiernie oświetlona, co eliminuje efekt sylwetkowy. Tego rodzaju oświetlenie jest bardziej odpowiednie w przypadku portretów klasycznych, gdzie zachowanie szczegółów na twarzy jest kluczowe. Ustawienie modela bokiem do światła również nie stworzy pożądanego efektu sylwetkowego, ponieważ oświetli jedynie jedną stronę twarzy, co może skutkować nieestetycznym wrażeniem i brakiem równowagi w kompozycji. Podobnie, ustawienie modela tak, aby światło padało z góry, może prowadzić do niekorzystnych cieni na twarzy, co w portrecie en face jest niepożądane. Wszelkie te podejścia pomijają fundamentalną zasadę oświetlenia sylwetkowego, która polega na odseparowaniu postaci od tła poprzez wykorzystanie kontrastu światła i cienia. Kluczową uwagą jest to, że w przypadku portretu sylwetkowego, najważniejsze jest stworzenie wyraźnego podziału między jasnymi a ciemnymi obszarami kadru, co można osiągnąć jedynie przez odpowiednie ustawienie modela w odniesieniu do źródła światła.

Pytanie 35

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny

C. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

D. IR i film ortochromatyczny

Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 36

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. RAW

B. PNG

C. TIFF

D. JPG

Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 37

Kiedy wykonujemy zdjęcia portretowe w plenerze w słoneczne południe, aby złagodzić światło docierające wprost na fotografowany obiekt, co należy zastosować?

A. blenda srebrna

B. ekran odbijający

C. blenda złota

D. ekran dyfuzyjny

Ekran odbijający, choć ma swoje zastosowania, nie jest idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy celem jest zmiękczenie ostrego światła. Ekrany odbijające są przeznaczone do kierowania światła w stronę obiektu, co może prowadzić do jeszcze większego uwydatnienia cieni zamiast ich łagodzenia. Z tego powodu, w pełnym słońcu, może to nie tylko zaostrzyć cienie, ale także spowodować, że uzyskany obraz będzie mniej naturalny. Blendę złotą i srebrną również trzeba umieścić w kontekście odpowiedniego użycia. Blenda złota dodaje ciepłych tonów do obrazu, co w przypadku ujęć w pełnym słońcu może powodować zbyt mocne podkreślenie tych ciepłych barw, a w rezultacie nieodpowiedni balans kolorów. Z kolei blenda srebrna, odbijając światło, może intensyfikować ostre cienie, które już występują w mocnym świetle dziennym. To prowadzi do sytuacji, w której właściwie zamiast poprawić jakość zdjęcia, możemy osiągnąć efekt odwrotny, co jest typowym błędem myślowym wśród początkujących fotografów, którzy nie mają jeszcze pełnego zrozumienia dla jakości światła. Właściwe dobieranie narzędzi do fotografii jest kluczowe w uzyskaniu estetycznych i profesjonalnych efektów.

Pytanie 38

W trakcie robienia zdjęć w studio, wykorzystując światło żarowe, aby uzyskać właściwą reprodukcję kolorów na obrazie, jakie ustawienie balansu bieli jest wymagane dla temperatury barwowej wynoszącej

A. 2000 K

B. 5500 K

C. 3200 K

D. 10000 K

Odpowiedź 3200 K jest prawidłowa, ponieważ żarowe źródła światła emitują ciepłe, żółte światło, którego temperatura barwowa wynosi właśnie około 3200 K. Ustawiając balans bieli na tę wartość, zapewniamy, że kolory na zdjęciach będą odwzorowane w sposób naturalny i zgodny z rzeczywistością. W praktyce, większość lamp studyjnych, takich jak lampy halogenowe czy tradycyjne żarówki, operuje w zakresie temperatury barwowej zbliżonym do 3200 K. Dlatego, stosując tę wartość, minimalizujemy ryzyko pojawienia się niepożądanych odcieni barw, które mogą wynikać z niewłaściwego ustawienia balansu bieli. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia innych źródeł światła, takich jak lampy LED o chłodniejszym świetle, temperatura barwowa wynosi zazwyczaj 5500 K i powinna być stosowana do fotografii dziennej. Ustawienie balansu bieli na odpowiednią wartość to kluczowy krok w procesie postprodukcji, ponieważ pozwala na uzyskanie zadowalających rezultatów bez konieczności korekty kolorów w edytorach graficznych.

Pytanie 39

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. miękkiej

B. specjalnej

C. twardej

D. normalnej

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo dużym kontraście, kluczowe jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji twardej. Twarda gradacja pozwala na wyraźne oddanie różnic tonalnych w obrazie, co jest niezbędne w przypadku zdjęć wymagających intensywnego kontrastu. W praktyce oznacza to, że ciemniejsze obszary negatywu będą się bardziej utrwalać na papierze, co prowadzi do ostrzejszych i bardziej wyrazistych detali. Dobrą praktyką jest stosowanie papierów twardych w sytuacjach, gdy negatyw posiada duże różnice w jasności oraz w przypadku fotografii krajobrazowej, czarno-białej portretowej czy architektury. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich chemikaliów do wywoływania, które mogą jeszcze bardziej podkreślić właściwości papeterii, zapewniając ostateczny efekt wizualny. Dobre rezultaty można osiągnąć, korzystając z uznanych marek papieru fotograficznego, które oferują twardą gradację oraz posiadają wysoką jakość powierzchni, co dodatkowo wpływa na końcowy efekt pracy.

Pytanie 40

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Szary

B. Czerwony

C. Purpurowy

D. Niebieskozielony

Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej