Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystent osoby niepełnosprawnej
  • Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
  • Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 09:55
  • Data zakończenia: 10 czerwca 2025 09:57

Egzamin niezdany

Wynik: 2/40 punktów (5,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W ocenie funkcjonalnej przy użyciu skali Barthel u pacjentki po zabiegu neurochirurgicznym, nie jest brana pod uwagę zdolność do:

A. zakładania i zdejmowania odzieży
B. przemieszczania się po równych nawierzchniach
C. kontroli nad oddawaniem moczu i stolca
D. samodzielnego przygotowywania jedzenia
Odpowiedź "w samodzielnym przygotowaniu posiłków" jest poprawna, ponieważ ocena funkcjonalna według skali Barthel koncentruje się na podstawowych czynnościach życiowych, które są kluczowe dla codziennego funkcjonowania pacjenta, takich jak poruszanie się, kontrolowanie czynności fizjologicznych oraz ubieranie się. Skala ta nie obejmuje jednak umiejętności związanych z przygotowaniem posiłków, co wiąże się z bardziej złożonymi procesami, które mogą wymagać dodatkowych umiejętności i zasobów. W praktyce, ocena sprawności funkcjonalnej ma na celu określenie poziomu niezależności pacjenta w podstawowych czynnościach, co jest istotne w kontekście rehabilitacji. Przykładowo, osoba po operacji neurochirurgicznej, która ma problemy z poruszaniem się, może potrzebować wsparcia w poruszaniu się po mieszkaniu, co jest bezpośrednio oceniane w skali Barthel. Dlatego umiejętność przygotowywania posiłków nie jest uwzględniana w tej ocenie, co czyni omawianą odpowiedź właściwą.

Pytanie 2

Jakie działanie powinien podjąć asystent, gdy u pacjenta doszło do nagłego zatrzymania akcji serca?

A. Sprawdzić ciśnienie krwi oraz puls
B. Przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej
C. Pozostawić pacjenta w pozycji, w jakiej go znaleziono
D. Położyć pacjenta w pozycji bocznej bezpiecznej
Rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) jest kluczowym krokiem w przypadku nagłego zatrzymania krążenia. Proces ten ma na celu przywrócenie krążenia i oddychania u osoby poszkodowanej. RKO składa się z dwóch głównych elementów: uciskania klatki piersiowej oraz sztucznego oddychania. Uciskanie klatki piersiowej powinno odbywać się z częstotliwością około 100-120 ucisków na minutę oraz na głębokość od 5 do 6 centymetrów, co jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji. W przypadku braku oddechu, sztuczne oddychanie należy wprowadzić po 30 uciskach, wykonując dwa wdechy. Ważne jest, aby resuscytację rozpocząć jak najszybciej, ponieważ każda minuta opóźnienia zmniejsza szanse na przeżycie o około 10%. W praktyce, znajomość tych zasad oraz umiejętność ich szybkiego zastosowania mogą uratować życie. Warto również pamiętać, że w sytuacji, gdy dostępna jest defibrylator AED, należy go jak najszybciej użyć, ponieważ może to znacznie zwiększyć szanse na przeżycie pacjenta.

Pytanie 3

68-letni pan Krzysztof korzysta z wózka inwalidzkiego. Jak można zwiększyć jego aktywność poprzez udział w zajęciach terapeutycznych?

A. w domu samopomocy środowiskowym
B. na warsztatach terapii zajęciowej
C. w domu pomocy społecznej dziennym
D. w socjoterapeutycznej świetlicy
Zajęcia w warsztatach terapii zajęciowej, świetlicach socjoterapeutycznych oraz środowiskowych domach samopomocy, choć mogą być wartościowe, nie są tak kompleksowe jak oferta dziennego domu pomocy społecznej. Warsztaty terapii zajęciowej są skierowane głównie do osób z niepełnosprawnościami, które mogą potrzebować specjalistycznej rehabilitacji lub wsparcia w nabywaniu umiejętności zawodowych. Mimo że takie zajęcia mogą pozytywnie wpływać na umiejętności manualne czy społeczne, często są ograniczone do konkretnego zakresu tematycznego i nie zawsze adresują wszystkie potrzeby uczestników. Świetlice socjoterapeutyczne skupiają się na pracy z młodzieżą oraz dziećmi, a ich programy są dostosowane do innej grupy wiekowej oraz specyficznych problemów społecznych. Z kolei środowiskowe domy samopomocy są miejscem wsparcia dla osób z problemami psychicznymi, co sprawia, że ich oferta może nie odpowiadać w pełni potrzebom osób starszych poruszających się na wózkach inwalidzkich. Podsumowując, niektóre z tych placówek mogą oferować wartościowe formy wsparcia, ale nie są tak wszechstronnie ukierunkowane na aktywizację społeczną i fizyczną, jak dzienny dom pomocy społecznej, który zapewnia kompleksowe podejście do opieki i wsparcia dla osób starszych i niepełnosprawnych.

Pytanie 4

Jaką formę terapii powinien zaproponować asystent podopiecznemu we wczesnej fazie choroby Alzheimera w celu poprawy jego pamięci i koncentracji?

A. hipoterapię
B. talasoterapię
C. terapię zajęciową
D. krenoterapię
Hipoterapia, krenoterapia i talasoterapia to różne metody terapeutyczne, które niby mogą być pomocne w niektórych sytuacjach, ale raczej nie sprawdzają się w przypadku osób z wczesnym stadium choroby Alzheimera, zwłaszcza jeśli chodzi o ćwiczenia pamięci i koncentracji. Hipoterapia, czyli praca z końmi, jest super dla fizycznej rehabilitacji, na przykład u osób z problemami ruchowymi, ale nie wpływa za bardzo na rozwój zdolności poznawczych. Krenoterapia, która polega na korzystaniu z wód mineralnych, ma raczej zastosowanie w terapii fizycznych dolegliwości, a nie problemów z pamięcią czy uwagą. Talasoterapia, z kolei, korzysta z dobroczynnych właściwości wód morskich, ale to głównie relaks i poprawienie zdrowia fizycznego, a nie poprawa funkcji poznawczych. Wybierając metodę terapeutyczną, dobrze jest zrozumieć, co jest istotne w danym schorzeniu i jakie ma potrzeby pacjent, bo inaczej łatwo o błędy. W przypadku osób z chorobą Alzheimera kluczowe jest, żeby skupić się na metodach, które wspierają umysł i interakcje społeczne, a ludoterapia naprawdę potrafi to robić najlepiej.

Pytanie 5

Jakie brakujące udogodnienie stanowi przeszkodę architektoniczną dla osoby na wózku inwalidzkim mieszkającej na pierwszym piętrze budynku mieszkalnego?

A. uchwytów przy schodach
B. platformy transportowej
C. uchwytów na ścianach
D. dźwigu osobowego w budynku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'windy w budynku' jest prawidłowa, ponieważ brak windy w budynku wielorodzinnym znacząco ogranicza mobilność osób poruszających się na wózku inwalidzkim. Windy stanowią kluczowy element infrastruktury dostępnej dla osób z ograniczeniami ruchowymi, umożliwiając im swobodne poruszanie się pomiędzy piętrami budynku. Zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi, takimi jak norma PN-EN 81-70, która dotyczy dostępności wind, budynki użyteczności publicznej oraz mieszkalne powinny być zaprojektowane z myślą o osobach z niepełnosprawnościami. W praktyce, brak windy uniemożliwia osobie na wózku samodzielne opuszczenie lub wejście do budynku, co może prowadzić do izolacji i utrudnienia dostępu do niezbędnych usług oraz aktywności społecznych. Przykładem zastosowania dostępu za pomocą windy może być umożliwienie dostępu do mieszkań, usług medycznych czy edukacyjnych, co jest niezbędne dla jakości życia osób z ograniczeniami ruchowymi.

Pytanie 6

Który stopień niepełnosprawności intelektualnej charakteryzuje się umiejętnością czytania i pisania, dobrą pamięcią mechaniczną, powolnym tempem postrzegania, trudnościami w wykonywaniu zadań wymagających podzielności uwagi oraz świadomością własnych ograniczeń?

A. umiarkowanym
B. znacznym
C. lekkim
D. głębokim

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim charakteryzują się umiejętnościami, które pozwalają na samodzielne funkcjonowanie w społeczeństwie, jednak mogą napotykać trudności w bardziej złożonych zadaniach. Umiejętność czytania i pisania, choć może być ograniczona, jest na ogół na poziomie wystarczającym do codziennych interakcji. Dodatkowo, dobra pamięć mechaniczna może wspierać te osoby w nauce rutynowych czynności. Przykładem mogą być sytuacje, w których osoby z takim stopniem niepełnosprawności są w stanie uczyć się prostych zadań zawodowych, takich jak prace w magazynie czy prostsze czynności w gastronomii. Osoby te często mają świadomość swoich ograniczeń, co może wpływać na ich motywację do samorozwoju. To zrozumienie własnych deficytów jest kluczowe w kontekście wsparcia, które powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb. Standardy edukacyjne oraz najlepsze praktyki w pracy z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi podkreślają znaczenie spersonalizowanego podejścia oraz angażowania ich w aktywności, które bazują na ich mocnych stronach.

Pytanie 7

W jaki sposób asystent zorganizuje ćwiczenia zlecone przez specjalistę, które mają na celu odciążenie kończyn dolnych?

A. w plenerze z kijkami
B. na siłowni
C. na basenie
D. na rowerze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ćwiczenia w wodzie, takie jak te wykonywane na basenie, są znane ze swoich licznych korzyści w rehabilitacji i odciążeniu kończyn dolnych. Woda, dzięki swoim właściwościom, minimalizuje siłę grawitacji, co pozwala na wykonywanie ruchów z mniejszym obciążeniem stawów. To szczególnie ważne dla osób z problemami ortopedycznymi, które mogą odczuwać ból podczas ćwiczeń na twardym podłożu. Na basenie można przeprowadzać różnorodne formy aktywności, takie jak pływanie, ćwiczenia w wodzie czy aqua aerobik, które angażują mięśnie, poprawiając jednocześnie wydolność i równowagę. Warto dodać, że woda działa również jako naturalny opór, co sprzyja rozwojowi siły i wytrzymałości. Tego rodzaju ćwiczenia są zalecane w standardach rehabilitacyjnych dla osób po urazach kończyn dolnych oraz dla tych, którzy borykają się z przewlekłymi schorzeniami. W praktyce, odpowiednio dobrane ćwiczenia na basenie mogą przyczynić się do szybszego powrotu do pełnej sprawności oraz poprawy jakości życia pacjentów.

Pytanie 8

Pani Janina zmaga się zarówno z chorobą Alzheimera, jak i nowotworem. Przyjmuje silne środki przeciwbólowe. Jakie powinno być główne zadanie asystenta w tej sytuacji?

A. monitorowanie regularności przyjmowania leków
B. dbanie o higienę i pielęgnację
C. podawanie jedzenia o ustalonych porach
D. zachęcanie do wykonywania prac domowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontrolowanie systematyczności przyjmowania leków jest kluczowym działaniem w opiece nad pacjentką cierpiącą na chorobę Alzheimera oraz nowotwór. W przypadku osób starszych, a w szczególności tych z demencją, regularność w przyjmowaniu leków jest niezbędna dla utrzymania ich zdrowia i jakości życia. Zmiany w pamięci oraz rozumieniu mogą prowadzić do zapominania o zażywaniu niezbędnych leków, co może skutkować pogorszeniem stanu zdrowia. W praktyce asystent powinien stosować różne metody, takie jak ustalanie przypomnień, korzystanie z organizerów na leki lub współpraca z rodziną pacjentki, aby zapewnić, że leki są przyjmowane zgodnie z zaleceniami lekarza. Dodatkowo, asystenci powinni być świadomi działań niepożądanych leków przeciwbólowych, które mogą wpływać na percepcję pacjentki oraz jej zdolności do podejmowania decyzji, co czyni ten obowiązek jeszcze bardziej istotnym. Dobrą praktyką jest również monitorowanie samopoczucia pacjentki po zażyciu leków, co może dostarczyć cennych informacji dla zespołu medycznego.

Pytanie 9

Co mogą sugerować u pacjenta silne bóle brzucha, obfite wymioty o wyglądzie fusów od kawy oraz niskie ciśnienie tętnicze?

A. krwotok z płuc
B. wirusowego zapalenia wątroby
C. krwawienie w żołądku
D. zablokowania jelit

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krwawienie z żołądka jest jednym z poważnych stanów, które mogą wystąpić w wyniku uszkodzenia błony śluzowej żołądka, co prowadzi do krwawienia. Objawy, takie jak silny ból brzucha, obfite wymioty przypominające fusy od kawy i niskie ciśnienie tętnicze krwi, są charakterystyczne dla tego schorzenia. Wymioty w postaci fusów od kawy wynikają z tego, że krew w żołądku ulega trawieniu, co jest oznaką krwawienia górnego odcinka przewodu pokarmowego. Niskie ciśnienie tętnicze krwi może świadczyć o stanie szoku hipowolemicznego, który występuje w wyniku utraty krwi. Praktyczne podejście do takich objawów wymaga natychmiastowej interwencji medycznej oraz przeprowadzenia diagnostyki, która może obejmować endoskopię, aby ocenić źródło krwawienia. Znajomość tych objawów jest istotna nie tylko dla pracowników służby zdrowia, ale również dla opiekunów pacjentów, którzy muszą być czujni na wszelkie niepokojące zmiany w stanie zdrowia swoich podopiecznych.

Pytanie 10

U pacjenta zauważono symptomy nasilającej się duszności, objawiające się czym?

A. niepokojem, kaszlem i uczuciem lęku
B. utratą przytomności
C. uczuciem silnego głodu
D. przyjmowaniem dużych ilości napojów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi "niepokojem, kaszlem, lękiem" jest poprawny, ponieważ objawy te są charakterystyczne dla stanu duszności, który może występować w różnych schorzeniach układu oddechowego, takich jak astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zapalenie płuc. Duszność często powoduje reakcje emocjonalne, takie jak lęk i niepokój, które są naturalnymi odpowiedziami organizmu na trudności w oddychaniu. Kaszel może być także odruchem ochronnym, mającym na celu oczyszczenie dróg oddechowych. W praktyce, monitorowanie takich objawów jest kluczowe w ocenie stanu pacjenta i może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi oceny i leczenia duszności, ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia potrafili identyfikować i odpowiednio reagować na te objawy, co może znacznie poprawić jakość życia pacjentów oraz ich bezpieczeństwo.

Pytanie 11

Do jakiej grupy treningów, rozwijających umiejętności, należy trening budżetowy w terapii zajęciowej?

A. społecznych
B. dotyczących samorealizacji
C. o charakterze edukacyjnym
D. z zakresu samoobsługi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trening budżetowy w terapii zajęciowej jest kluczowym elementem treningów kształtujących umiejętności społecznych, ponieważ umożliwia osobom z różnymi ograniczeniami rozwijanie kompetencji niezbędnych do efektywnego funkcjonowania w społeczeństwie. Umiejętności te obejmują zarządzanie finansami, podejmowanie decyzji oraz planowanie, które są niezbędne w codziennym życiu. Przykładowo, osoby uczące się zarządzania budżetem mogą lepiej radzić sobie z zakupami, planowaniem wydatków czy oszczędzaniem na przyszłość. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami terapii zajęciowej, rozwijanie umiejętności społecznych jest fundamentem dla integracji społecznej i poprawy jakości życia. W praktyce, trening budżetowy może obejmować symulacje zakupowe, tworzenie planów finansowych, a także naukę rozwiązywania problemów związanych z wydatkami, co pozwala uczestnikom lepiej przygotować się do realnych wyzwań. W kontekście terapii zajęciowej, umiejętności te są niezbywalne dla osiągania samodzielności i aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym.

Pytanie 12

Pani Anna, mająca 29 lat, po wypadku drogowym przemieszcza się korzystając z wózka inwalidzkiego. Pragnie ona nabyć umiejętności potrzebne do podjęcia pracy, takie jak obrona swoich przekonań oraz radzenie sobie z presją. Jakiej aktywności powinien jej zarekomendować asystent?

A. uczestnictwo w kursie językowym
B. udział w kursie informatycznym
C. udział w treningu autogennym
D. uczestnictwo w treningu asertywności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trening asertywności jest kluczowym narzędziem dla osób, które pragną rozwijać umiejętności w zakresie obrony własnych przekonań oraz radzenia sobie z presją i naciskami. W sytuacji pani Anny, która zmaga się z konsekwencjami wypadku komunikacyjnego, umiejętności te mogą okazać się niezwykle pomocne w dążeniu do samodzielności i aktywnego uczestnictwa w życiu zawodowym. Trening asertywności uczy, jak skutecznie komunikować swoje potrzeby oraz jak stawiać granice, co jest niezbędne w pracy zespołowej oraz w relacjach z klientami. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której pani Anna musi bronić swojego zdania na temat sposobu wykonania zadania w zespole roboczym. Uczy się ona, jak wyrażać swoje myśli w sposób jasny i przekonujący, co zwiększa jej pewność siebie oraz wpływa na postrzeganie jej jako wartościowego członka zespołu. Uczestnictwo w takim treningu może przyczynić się do poprawy jakości życia zawodowego i osobistego, a także pomóc w pokonywaniu trudności związanych z niepełnosprawnością. Trening asertywności jest zgodny z najlepszymi praktykami w obszarze wsparcia osób z niepełnosprawnościami, które kładą nacisk na niezależność i samodzielność.

Pytanie 13

Zaburzenia równowagi i artykulacji, niestabilność emocjonalna, stany depresji, osłabienie kończyn dolnych, spastyczność kończyn górnych, mogą być objawami czego?

A. choroby Alzheimera
B. stwardnienia rozsianego
C. zespołu psychoorganicznego
D. zespołu otępiennego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Stwardnienie rozsiane (SM) to dość poważna choroba neurologiczna, która atakuje osłonki mielinowe neuronów w naszym centralnym układzie nerwowym. Objawy, jakie można zaobserwować, to na przykład zaburzenia równowagi, problemy z mową, wahania nastroju, a czasem nawet depresja. Możą też występować niedowłady w nogach czy spastyczność w rękach. To wszystko znaczy, że SM może mieć różne oblicza i objawy mogą się zmieniać w czasie w zależności od tego, które miejsca w mózgu są uszkodzone. Kiedy lekarze próbują postawić diagnozę, opierają się na objawach, obrazach z rezonansu magnetycznego (MRI) oraz badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego. Wczesne rozpoznanie SM jest naprawdę kluczowe, bo dobre leczenie może znacznie poprawić jakość życia pacjentów, a także zmniejszyć liczbę nawrotów i spowolnić postęp choroby. Warto wiedzieć, że zgodnie z zaleceniami, wczesne leczenie immunomodulujące może być naprawdę ważne dla osiągnięcia dobrych wyników zdrowotnych, dlatego zrozumienie objawów i ich konsekwencji jest istotne.

Pytanie 14

Co powinien zrobić asystent, gdy osoba pod jego opieką ma krwotok z nosa?

A. położyć go, z głową delikatnie przechyloną w tył
B. posadzić go, by schował głowę między kolana
C. posadzić go, z głową lekko pochyloną w dół
D. umieścić go na boku w kierunku strony krwawienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź polegająca na posadzeniu osoby z głową lekko pochyloną do przodu jest właściwa w przypadku krwawienia z nosa, ponieważ ta pozycja pozwala na swobodne odpływanie krwi z nosa, a także zmniejsza ryzyko jej dostania się do gardła. W praktyce, gdy osoba ma krwawienie z nosa, kluczowe jest, aby unikać pozycji, które mogłyby zwiększyć ciśnienie w naczyniach krwionośnych nosa lub prowadzić do aspiracji krwi. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się ratownictwem, takim jak Czerwony Krzyż, pacjent powinien być również zachęcany do oddychania przez usta oraz unikania przechylania głowy do tyłu, co mogłoby spowodować, że krew spłynie do gardła. W praktyce, pomocnik powinien również kontrolować, czy nie występują inne objawy, takie jak zawroty głowy czy utrata przytomności, które mogłyby wymagać dalszej interwencji medycznej.

Pytanie 15

Asystent wspiera 10-letniego chłopca z niepełnosprawnością w jego domu. Rodzice dziecka przebywają w pracy przez większość dnia, co powoduje, że chłopiec często wyraża smutek i mówi o nich. Jakiej potrzeby dziecko ma niedostatek?

A. Realizacji swoich możliwości
B. Bliskości
C. Relaksu
D. Rozwoju wewnętrznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi dotyczącej miłości jako deficytu potrzeb u 10-letniego chłopca z niepełnosprawnością jest zgodny z teorią Maslowa, która wskazuje na hierarchię potrzeb. Dzieci w tym wieku szczególnie potrzebują miłości, akceptacji oraz wsparcia emocjonalnego. Częste wyrażanie smutku przez dziecko oraz tęsknota za rodzicami mogą wskazywać na brak poczucia bezpieczeństwa i bliskości emocjonalnej. W praktyce, asystent powinien skupić się na budowaniu relacji poprzez spędzanie jakościowego czasu z dzieckiem, angażując je w zabawy edukacyjne czy artystyczne, co pozwoli na zaspokojenie potrzeb emocjonalnych. Ponadto, warto implementować techniki wspierające rozwój więzi, takie jak rozmowy o uczuciach, które pomogą w zrozumieniu i wyrażeniu emocji. W kontekście pracy z dziećmi z niepełnosprawnościami, kluczowe jest także współdziałanie z rodzicami, by zapewnić ciągłość wsparcia emocjonalnego również w ich nieobecności.

Pytanie 16

Jakie rozwiązania pomogą osobie korzystającej z wózka inwalidzkiego, cierpiącej na znaczny niedowład kończyn dolnych, w codziennym życiu?

A. brak progów, gładkie podłogi, chodzik
B. łóżko z materacem zmiennociśnieniowym, grubsze uchwyty na sztućce, toaleta przenośna
C. uchwyty w łazience, brak progów, szerokie drzwi
D. śliska podkładka, poręcze przy schodach, talerze z przyssawkami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na uchwyty zamontowane w toalecie, brak progów oraz szerokie otwory drzwiowe jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te elementy stanowią kluczowe udogodnienia dla osób z ograniczoną mobilnością. Uchwyt w toalecie zapewnia stabilność i bezpieczeństwo podczas korzystania z toalety, co jest szczególnie ważne w sytuacjach, gdy osoba porusza się na wózku inwalidzkim. Brak progów eliminuje przeszkody, które mogą stwarzać ryzyko upadków oraz ułatwia wjazd do pomieszczeń. Szerokie otwory drzwiowe umożliwiają swobodne przechodzenie wózka, co jest istotne w codziennym funkcjonowaniu, na przykład w dostępie do kuchni czy łazienki. Praktyczne zastosowanie tych rozwiązań znajduje potwierdzenie w standardach dostępności określonych w przepisach budowlanych oraz wytycznych organizacji zajmujących się niepełnosprawnością, które promują projektowanie przestrzeni przyjaznych dla wszystkich użytkowników. Zachowanie tych standardów przyczynia się do zwiększenia komfortu życia oraz niezależności osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 17

Jaka forma ćwiczeń fizycznych jest rekomendowana dla pacjentki z diagnozą osteoporozy?

A. narciarstwo
B. aerobik wodny
C. bieg na krótkich dystansach
D. kolarstwo

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aerobik w wodzie jest zalecanym rodzajem aktywności fizycznej dla osób z osteoporozą, ponieważ umożliwia wykonywanie ćwiczeń w bezpieczny sposób, zmniejszając ryzyko kontuzji i urazów. Woda wspiera ciało, co znacznie redukuje obciążenie stawów, a jednocześnie pozwala na poprawę siły mięśniowej i wytrzymałości. Zajęcia aerobiku w wodzie angażują głównie mięśnie, co przyczynia się do zwiększenia gęstości mineralnej kości poprzez stymulację ich wzrostu. Dodatkowo, regularne ćwiczenia w wodzie sprzyjają poprawie równowagi i koordynacji, co jest niezwykle ważne dla osób z osteoporozą, gdyż zmniejsza ryzyko upadków. Warto również zaznaczyć, że ćwiczenia w wodzie mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb uczestników, co sprawia, że są dostępne praktycznie dla każdego, niezależnie od poziomu sprawności fizycznej. Ponadto, wprowadzenie ćwiczeń aerobowych w wodzie do regularnego planu aktywności fizycznej może przyczynić się do poprawy ogólnego samopoczucia oraz jakości życia.

Pytanie 18

U osoby z paraplegią, która przenosi się na wózek inwalidzki, istnieje ryzyko pojawienia się odleżyn. Jakie rozwiązanie należy zastosować w tej sytuacji?

A. poduszkę zapobiegającą odleżynom
B. dodatkowy koc na siedzisko w wózku
C. stabilizatory do nóg
D. pas ortopedyczny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poduszka przeciwodleżynowa to naprawdę ważna rzecz, szczególnie dla osób z paraplegią, które spędzają sporo czasu na wózkach. Odleżyny mogą się pojawić przez długi ucisk na skórę, co jest dość nieprzyjemne i groźne. Dobrze dobrana poduszka, czy to żelowa, pneumatyczna, czy piankowa, pomaga zredukować ten ucisk. Można powiedzieć, że rozkłada ciężar ciała na większej powierzchni, przez co zmniejsza ryzyko zranień skóry. Na przykład, poduszki pneumatyczne mają tę zaletę, że można w nich zmieniać ciśnienie, co poprawia krążenie. Z tego, co wiem, Światowa Organizacja Zdrowia oraz nasze krajowe standardy zalecają używanie tych poduszek i regularne zmiany pozycji, żeby unikać odleżyn. Warto też często sprawdzać stan skóry pacjenta – to pozwala szybciej zauważyć problemy i skutecznie je leczyć.

Pytanie 19

Podczas nauki chodzenia z osobą z niedowładem jednostronnym, gdzie powinna stanąć osoba wspierająca?

A. po stronie zdrowej pacjenta
B. przed pacjentem
C. za pacjentem
D. po stronie dotkniętej niedowładem pacjenta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'po porażonej stronie pacjenta' jest poprawna, ponieważ podczas chodzenia z osobą z niedowładem połowiczym wsparcie ze strony towarzyszącego jest niezwykle istotne. Ustawienie się po porażonej stronie pacjenta pozwala na zapewnienie stabilności oraz ułatwia pomoc w razie wystąpienia trudności w poruszaniu się. Osoba towarzysząca powinna być przygotowana na to, aby w razie potrzeby szybko zareagować i asystować pacjentowi w trudnych momentach, co jest kluczowe dla jego bezpieczeństwa. Przykładowo, w sytuacji, gdy pacjent straci równowagę, towarzyszący może łatwiej zareagować, stabilizując jego ciało. Dobre praktyki rehabilitacyjne zalecają, aby osoba towarzysząca szczególnie zwracała uwagę na sygnały płynące od pacjenta, a także na jego rytm chodu, co może pomóc w dostosowaniu pomocy do indywidualnych potrzeb. Warto również pamiętać, że odpowiednie ustawienie zwiększa komfort psychiczny pacjenta, który czuje się pewniej, mając wsparcie w bezpośrednim sąsiedztwie.

Pytanie 20

Jak często asystent powinien przypominać osobie na wózku inwalidzkim o konieczności podnoszenia pośladków w celu zmniejszenia ryzyka odleżyn?

A. co 5-10 minut
B. co 25-30 minut
C. co 15-20 minut
D. co 35-40 minut

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwe unoszenie pośladków co 15-20 minut jest kluczowym elementem zapobiegania odleżynom u osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Podczas długotrwałego siedzenia na twardym podłożu, nacisk na określone obszary ciała może prowadzić do niedokrwienia tkanek, a w konsekwencji do powstawania owrzodzeń. Regularne unoszenie pośladków co 15-20 minut pomaga w równomiernym rozłożeniu nacisku i poprawia krążenie krwi w miejscach najbardziej narażonych na odleżyny, takich jak kość ogonowa, guziczna i kręgosłup. Praktyczne wdrożenie tej zasady może obejmować techniki, takie jak przesunięcie ciała na siedzeniu wózka lub użycie specjalnych poduszek zapobiegających odleżynom. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się opieką zdrowotną, w tym wytycznymi związanymi z opieką nad pacjentami z ograniczoną mobilnością, regularne zmiany pozycji są zalecane jako element kompleksowej strategii zapobiegawczej. Zastosowanie tej praktyki w codziennej opiece może znacząco zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań zdrowotnych.

Pytanie 21

Jak asystent powinien reagować w sytuacji, gdy podopieczny jest zdezorientowany i zagubiony?

A. Zignorować sytuację i przejść do następnych zadań
B. Pozostawić podopiecznego samego, aby się uspokoił
C. Zwrócić się o pomoc do innych bez próby rozwiązania problemu
D. Zapewnić spokojne otoczenie i cierpliwie wyjaśnić sytuację

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W sytuacji, gdy podopieczny jest zdezorientowany i zagubiony, najważniejsze jest stworzenie spokojnego i bezpiecznego otoczenia. Asystent powinien przede wszystkim zachować spokój, co pozwoli na uspokojenie osoby potrzebującej pomocy. Cierpliwe wyjaśnienie sytuacji i zapewnienie, że wszystko jest pod kontrolą, pomaga zredukować stres i niepokój. Ważne jest, aby komunikować się w sposób jasny i zrozumiały, dostosowując język do poziomu zrozumienia podopiecznego. Dobrym przykładem może być wzięcie podopiecznego za rękę, jeśli jest to odpowiednie, i spokojne tłumaczenie, co się dzieje, co pozwala na odzyskanie orientacji i pewności siebie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad osobami niepełnosprawnymi, gdzie kluczowe znaczenie ma empatia, zrozumienie i odpowiednia komunikacja. W ten sposób asystent przyczynia się do budowania zaufania i poczucia bezpieczeństwa u podopiecznego, co jest fundamentem skutecznej opieki.

Pytanie 22

23-letnia osoba straciła słuch w wyniku poważnego wypadku w dzieciństwie. Jakiego rodzaju jest to niepełnosprawność?

A. wrodzona, sensoryczna
B. nabyta, sensoryczna
C. nabyta, sprzężona
D. wrodzona, sprzężona

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "nabyta, sensoryczna" jest poprawna, ponieważ opisuje przypadek 23-letniej podopiecznej, która straciła słuch w wyniku ciężkiego wypadku w dzieciństwie. W kontekście niepełnosprawności, "nabyta" oznacza, że utrata słuchu nastąpiła w wyniku zdarzenia, które miało miejsce po urodzeniu, co w tym przypadku jest zgodne z rzeczywistością. Z kolei termin "sensoryczna" odnosi się do rodzaju utraty słuchu, która ma miejsce na poziomie narządów zmysłów, czyli w tym przypadku w uchu wewnętrznym lub drogach słuchowych, a nie w ośrodkowym układzie nerwowym. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena poziomu niepełnosprawności, która jest kluczowa przy przyznawaniu odpowiednich świadczeń zdrowotnych i wsparcia rehabilitacyjnego. W praktyce, profesjonalni pracownicy ochrony zdrowia muszą znać różnice między rodzajami niepełnosprawności, aby efektywnie dostosować terapie i programy wsparcia do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Pytanie 23

Jakie aktywności rekreacyjne może zasugerować asystent osobie z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, zamieszkałej w małej nadmorskiej wiosce?

A. Talasoterapię, uczestnictwo w warsztatach terapii zajęciowej
B. Odwiedziny na basenie, uczestnictwo w zajęciach dziennego ośrodka pomocy społecznej
C. Uczęszczanie do środowiskowego domu samopomocy, delfinoterapię
D. Udział w kościelnym zespole chóralnym, zamieszkanie w ośrodku pomocy społecznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Talasoterapia, która polega na wykorzystaniu właściwości wód morskich, ma szczególne znaczenie w terapii osób z niepełnosprawnością intelektualną. Ta forma terapii jest nie tylko relaksacyjna, ale także wspiera procesy rehabilitacyjne poprzez stymulację zmysłów i poprawę ogólnego samopoczucia. Uczestnictwo w warsztatach terapii zajęciowej pozwala na rozwijanie umiejętności manualnych oraz społecznych, co jest niezwykle istotne dla osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Warsztaty te mogą obejmować różnorodne aktywności, takie jak plastyka, muzykoterapia czy zajęcia kulinarne, co sprzyja integracji społecznej oraz samodzielności. W kontekście standardów branżowych, takie podejścia są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi holistycznej rehabilitacji. Warto zauważyć, że wprowadzenie różnorodnych form aktywności sprzyja nie tylko rehabilitacji, ale także poprawia jakość życia, umożliwiając osobom z niepełnosprawnością intelektualną aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.

Pytanie 24

Asystent opiekuje się 70-letnim mężczyzną z cukrzycą typu 1, który ma problemy z ustawieniem właściwej ilości insuliny na dozowniku (penie) z powodu zaćmy. Jakie działanie powinien podjąć asystent, aby pomóc podopiecznemu?

A. Nadzorować ilość insuliny ustawianą przez podopiecznego na penie
B. Polecić pielęgniarce środowiskowej aplikację insuliny dla podopiecznego
C. Samodzielnie podawać pacjentowi insuliny zgodnie ze zleconą ilością
D. Zasugerować pacjentowi stosowanie leków przeciwcukrzycowych w formie tabletek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontrolowanie ustawionej przez podopiecznego dawki insuliny na penie jest kluczowym działaniem, które asystent powinien podjąć w tej sytuacji. Osoby z cukrzycą typu 1 są zależne od insuliny, a jej niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do poważnych powikłań, w tym hipoglikemii lub hiperglikemii. W przypadku 70-letniego mężczyzny, który zmaga się z trudnościami w ustawianiu dawki insuliny z powodu zaćmy, asystent powinien działać w sposób wspierający i kontrolujący. Przykładowo, asystent może pomóc w odczytaniu wartości na dozowniku insulinowym oraz upewnić się, że podopieczny może dobrze zrozumieć, jaką dawkę ustawia. Tego rodzaju wsparcie jest zgodne z obowiązującymi standardami opieki nad pacjentami z cukrzycą, które zalecają monitorowanie i pomoc w samodzielnym zarządzaniu chorobą. Praktyczne aspekty tej odpowiedzi obejmują także regularne sprawdzanie poziomu glukozy we krwi oraz wspieranie pacjenta w nauce obsługi urządzenia, aby zwiększyć jego niezależność w przyszłości.

Pytanie 25

Jakie środki powinien zastosować opiekun osoby z paraplegią, korzystającej z wózka inwalidzkiego, aby zapobiec powstawaniu odleżyn?

A. poduszkę przeciwodleżynową na siedzisku wózka inwalidzkiego oraz utrzymywanie codziennej higieny okolic pośladków
B. materac przeciwodleżynowy i oklepywanie okolic pleców
C. materac przeciwdziałający odleżynom oraz podnoszenie pacjenta na wózku inwalidzkim co dwie godziny
D. poduszkę przeciwodleżynową oraz zmianę pozycji ciała co dwie godziny w łóżku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź o tym, jak ważne jest użycie poduszki przeciwodleżynowej w wózku inwalidzkim oraz codzienna higiena pośladków, jest absolutnie trafna. Profilaktyka odleżyn to kluczowy element opieki nad osobami z paraplegią. Odleżyny powstają przez ucisk, co prowadzi do problemów z krążeniem krwi w skórze. Poduszki przeciwodleżynowe pomagają rozłożyć ciężar ciała i zmniejszyć nacisk na niektóre miejsca, co naprawdę zmniejsza ryzyko odleżyn. Codzienna higiena pośladków, w tym dokładne mycie i kontrola stanu skóry, są niezbędne do szybkiego wychwycenia ewentualnych zmian. Takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają specjaliści w pielęgniarstwie. W praktyce, używanie poduszek i dbanie o higienę to prosta, ale skuteczna strategia w opiece nad osobami na wózkach. Myślę, że warto też szkolić opiekunów i rodzinę w tym temacie, aby wszyscy byli świadomi, jak dbać o skórę pacjentów.

Pytanie 26

Co nie jest określone w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych?

A. możliwość rehabilitacji dla osób z niepełnosprawnością
B. znaczenie terminu 'osoba niepełnosprawna'
C. możliwość edukacji dla osób niepełnosprawnych
D. godziny pracy osoby z niepełnosprawnością

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karta Praw Osób Niepełnosprawnych rzeczywiście nie zawiera regulacji dotyczących czasu pracy osób niepełnosprawnych. Dokument ten skupia się na fundamentalnych prawach i zasadach, które powinny być przestrzegane w odniesieniu do osób z niepełnosprawnościami, takich jak prawo do edukacji, rehabilitacji czy dostępu do różnych usług społecznych. Prawidłowe zrozumienie zakresu Karty jest kluczowe dla ochrony praw osób niepełnosprawnych. W praktyce oznacza to, że osoby niepełnosprawne mogą korzystać z równych szans w dostępie do edukacji i rehabilitacji, ale kwestie związane z czasem pracy regulowane są przez inne akty prawne, takie jak Kodeks pracy. Przykładowo, pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania zasad dotyczących dostosowywania warunków pracy dla osób z niepełnosprawnościami, ale Karta nie wprowadza szczegółowych uregulowań w zakresie wymiaru czasu pracy, co jest przedmiotem odrębnych regulacji prawnych, w tym przepisów o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. W związku z tym, zrozumienie, jakie aspekty prawa dotyczą osób niepełnosprawnych są objęte Kartą, a które są regulowane innymi przepisami, jest niezbędne dla osób zajmujących się tą tematyką.

Pytanie 27

Podopieczna pisze krótkie artykuły o tematyce społecznej, które są publikowane w lokalnych gazetach. Asystent wspiera ją w spełnianiu której potrzeby, pomagając w wyborze książek z biblioteki lub w zakupie nowych?

A. kontaktu
B. przynależności
C. bezpieczeństwa
D. samorealizacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'samorealizacji' jest w porządku. Działalność podopiecznej, która pisze i czyta felietony, to świetny przykład na to, jak można się rozwijać i wyrażać siebie. Samorealizacja to w końcu to, co wszyściutkim nam w duszy gra, czyli spełnianie wewnętrznych potrzeb, które pchają nas do osiągania czegoś, twórczości i odkrywania swojego potencjału. W przypadku podopiecznej, jej pomocnik rzeczywiście daje jej możliwość dostępu do książek i materiałów, które inspirują ją do działania. Na przykład, organizowanie czasopism z analizami społecznymi to fajny pomysł na zdobywanie wiedzy, a przy okazji może też motywować do pisania. Z pomocą asystenta, podopieczna ma szansę brać udział w warsztatach literackich, co zdecydowanie pozwala jej jeszcze lepiej rozwijać swoje umiejętności. Warto wiedzieć, że w branży wsparcia osób z niepełnosprawnościami, istotne jest, żeby promować aktywność tych ludzi w kierunku ich celów rozwojowych, a to naprawdę poprawia jakość życia. Fajnie, że wspieranie samorealizacji jest nie tylko korzystne, ale i zgodne z dobrymi praktykami pracy z osobami, które potrzebują pomocy.

Pytanie 28

Jaką czynność powinien wykonać asystent osoby z niepełnosprawnością, aby bezpiecznie przenieść podopieczną z łóżka na wózek inwalidzki?

A. Ustawić łóżko na najniższej wysokości.
B. Zabezpieczyć kółka wózka przed ruchem.
C. Zamontować barierki na wózku.
D. Odbezpieczyć kółka łóżka.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zablokowanie kółek wózka inwalidzkiego jest kluczowym krokiem w procesie transferu osoby niepełnosprawnej z łóżka na wózek. Ta czynność zapewnia stabilność i bezpieczeństwo wózka, co jest niezwykle istotne w kontekście ograniczonej mobilności. Jeśli kółka wózka są zablokowane, minimalizuje to ryzyko przypadkowego przesunięcia wózka, co mogłoby prowadzić do upadku podopiecznego. Zaleca się, aby przed przystąpieniem do transferu asystent upewnił się, że wózek znajduje się w odpowiedniej pozycji, a jego uchwyty są łatwo dostępne. W praktyce, asystenci powinni także być przeszkoleni w zakresie prawidłowych technik przenoszenia, aby zminimalizować ryzyko kontuzji zarówno dla podopiecznych, jak i dla siebie. Zablokowanie kółek jest jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa, które są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się rehabilitacją osób z niepełnosprawnościami, podkreślając znaczenie wsparcia i ostrożności w codziennych czynnościach.

Pytanie 29

Osłabiona przez infekcję pacjentka, leżąca w łóżku, ma problemy z usunięciem wydzieliny z dróg oddechowych. Co powinien zrobić asystent, by zapobiec zapaleniu płuc u pacjentki?

A. podawać tlen i zachęcać pacjentkę do głębokiego oddychania
B. zachęcać pacjentkę do ćwiczeń oddechowych i oklepywać jej klatkę piersiową
C. nawilżać powietrze i podawać pacjentce leki na odkrztuszanie
D. namawiać pacjentkę do wykonywania ćwiczeń biernych i spożywania posiłków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gimnastyka oddechowa oraz oklepywanie klatki piersiowej są kluczowymi elementami w profilaktyce zapalenia płuc, szczególnie u pacjentów z trudnościami w odkrztuszaniu. Gimnastyka oddechowa, obejmująca techniki takie jak głębokie wdechy i wydychane powietrze z kontrolą, stymuluje przepływ powietrza w płucach, co z kolei pomaga w mobilizacji wydzieliny. Oklepywanie klatki piersiowej, zwane również drenażem oskrzelowym, ma na celu rozluźnienie zalegającej wydzieliny. Te techniki są zgodne z zaleceniami klinicznymi, które podkreślają znaczenie aktywności oddechowej w zapobieganiu powikłaniom u pacjentów unieruchomionych. Przykładem może być pacjent z zapaleniem płuc, u którego regularne wykonywanie tych ćwiczeń przyczyniło się do szybszego powrotu do zdrowia poprzez poprawę wymiany gazowej oraz zmniejszenie ryzyka powikłań. Utrzymywanie drożności dróg oddechowych jest niezbędne, a rehabilitacja oddechowa odgrywa w tym kluczową rolę.

Pytanie 30

Jakie rozwiązanie można zastosować, aby ułatwić opuszczanie domu mężczyźnie na wózku inwalidzkim, który mieszka na parterze domu jednorodzinnego?

A. skorzystać z podnośnika transportowego
B. zainstalować poręcze przy stopniach
C. użyć podnośnika dla noszy
D. zlecić budowę podjazdu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zlecenie wykonania pochylni jest najbardziej odpowiednią odpowiedzią, ponieważ zapewnia osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich bezpieczny i wygodny sposób opuszczania oraz wchodzenia do budynku. Pochylnie, zgodnie z normami budowlanymi oraz wytycznymi dotyczącymi dostępności, powinny mieć odpowiedni kąt nachylenia, aby umożliwić łatwe pokonywanie różnicy wysokości. Zazwyczaj zaleca się, aby kąt nachylenia nie przekraczał 5-8%, co zapewnia komfortowe manewrowanie wózkiem. Dobrze zaprojektowana pochylna powinna być również wyposażona w antypoślizgowe powierzchnie oraz odpowiednie poręcze, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników. Pochylnie mogą być dostosowane do różnych warunków, a ich wykonanie z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne zapewnia trwałość i funkcjonalność. Przykładem zastosowania pochylni są budynki użyteczności publicznej, gdzie zapewnienie dostępu dla osób niepełnosprawnych jest obowiązkowe, zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz normami dotyczącymi dostępności obiektów. Wprowadzenie takich rozwiązań przyczynia się do integracji osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie oraz poprawia ich jakość życia.

Pytanie 31

Asystent proponujący pacjentowi z trudnościami w zaakceptowaniu stomii jelitowej udział w spotkaniach grupy wsparcia w klubie dla osób ze stomią kieruje się zasadą?

A. niestronniczości
B. wspólnoty
C. dyskrecji
D. bezstronności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "solidarności" jest prawidłowa, ponieważ działania asystenta są zgodne z zasadą wspierania pacjentów, którzy przeżywają podobne sytuacje. Udział w grupach wsparcia dla osób ze stomią jelitową sprzyja integracji społecznej i umożliwia wymianę doświadczeń, co jest kluczowe w procesie akceptacji nowej rzeczywistości życiowej. Solidarity, jako zasada, odnosi się do tworzenia sieci wsparcia, która pomaga jednostkom w radzeniu sobie z trudnościami, a także wzmocnia ich poczucie przynależności. Takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście terapeutów i asystentów, którzy powinni być wrażliwi na emocje podopiecznych oraz ich potrzeby. W praktyce, asystenci mogą organizować spotkania informacyjne, a także zapraszać ekspertów, co dodatkowo wzbogaca ofertę wsparcia. Zgodność z zasadą solidarności sprzyja także tworzeniu bezpiecznego środowiska, w którym pacjenci czują się akceptowani i zrozumiani, co w znaczący sposób może wpłynąć na ich proces rehabilitacji i akceptacji własnego ciała.

Pytanie 32

Jak nazywa się świadome, wyuczone działanie mające na celu spełnienie indywidualnych potrzeb?

A. samoopieka
B. wiedza o zdrowiu
C. pomoc społeczna
D. kształcenie zdrowotne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Samoopieka to kluczowy koncept w kontekście zdrowia i dobrostanu, odnoszący się do świadomego działania jednostki, mającego na celu zaspokojenie swoich potrzeb zdrowotnych oraz poprawę jakości życia. W ramach samoopieki, jednostka podejmuje różnorodne działania, które mogą obejmować zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne, takie jak regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta, higiena osobista, zarządzanie stresem oraz monitorowanie stanu zdrowia. Przykładem samoopieki może być opracowanie planu dietetycznego, który uwzględnia indywidualne potrzeby żywieniowe, co jest zgodne z zaleceniami dietetyków. W kontekście dobrych praktyk, samoopieka jest kluczowym elementem promowania zdrowia, ponieważ umożliwia jednostkom podejmowanie świadomych wyborów, co może prowadzić do zmniejszenia ryzyka wystąpienia wielu chorób przewlekłych. W kontekście publicznej edukacji zdrowotnej, samoopieka jest często promowana jako sposób na zwiększenie odpowiedzialności jednostki za własne zdrowie, co jest zgodne z zaleceniami WHO, podkreślającymi znaczenie proaktywnego podejścia do zdrowia.

Pytanie 33

Które z poniższych działań jest kluczowe w profilaktyce odleżyn u pacjenta leżącego?

A. użycie dużych ilości talku, pudru i zasypki
B. korzystanie z podkładów gumowych
C. zmiana pozycji ciała co 2 godziny
D. umieszczenie pacjenta w pozycji półsiedzącej lub siedzącej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zmiana pozycji ciała co 2 godziny jest kluczowym elementem w zapobieganiu odleżynom u osób obłożnie chorych. Regularne przestawianie pacjenta zmniejsza ryzyko ucisku na ciertas partie ciała, co może prowadzić do powstawania odleżyn. Długotrwałe przebywanie w jednej pozycji prowadzi do niedokrwienia tkanek, a tym samym do ich uszkodzenia. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad pacjentami obłożnie chorymi, zaleca się nie tylko zmianę pozycji, ale także korzystanie z odpowiednich poduszek i materacy, które pomagają rozłożyć ciężar ciała. Przykładowo, ułożenie pacjenta w pozycji bocznej z użyciem poduszek do podparcia może wspierać prawidłowe krążenie krwi. Warto również monitorować stan skóry pacjenta, aby wcześnie zauważyć ewentualne oznaki początkowych odleżyn, takie jak zaczerwienienia czy zmiany w teksturze skóry. Dbanie o regularne zmiany pozycji jest zatem nie tylko praktycznym działaniem, ale także zgodnym z najlepszymi praktykami w opiece zdrowotnej.

Pytanie 34

Osoba, którą wspiera asystent, czuje się odizolowana i tęskni za relacjami z dawnymi znajomymi i rodziną. Jaką potrzebę może to sugerować, że nie jest ona zaspokojona?

A. rozwoju indywidualnego
B. przewagi
C. samorealizacji
D. przynależności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź o afiliacji jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do podstawowej potrzeby człowieka do nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi. Afiliacja jest związana z pragnieniem przynależności, akceptacji i miłości w kontekście społecznym. W opisanym przypadku podopieczny odczuwa wyobcowanie oraz brakuje mu kontaktów z dawnymi przyjaciółmi i rodziną, co jednoznacznie wskazuje na niezaspokojenie tej potrzeby. W praktyce, aby wspierać osoby, które czują się osamotnione, asystenci mogą organizować spotkania grupowe, inicjować działania integracyjne czy promować aktywności społeczne, które umożliwiają nawiązywanie nowych znajomości. Zgodnie z zasadami teorii Maslowa, zaspokajanie potrzeb afiliacyjnych jest kluczowe dla zdrowia psychicznego i dobrostanu, co podkreśla znaczenie relacji międzyludzkich w dorosłym życiu. Efektywne wspieranie afiliacji może prowadzić do poprawy jakości życia podopiecznych oraz ich ogólnego samopoczucia.

Pytanie 35

Jakie symptomy mogą sugerować wystąpienie napadowej arytmii u pacjenta?

A. Poczucie wyczerpania, szybkie bicie serca, brak łaknienia
B. Duszność podczas wysiłku, nadmierne pocenie się, nadmierna pobudliwość
C. Problemy z oddychaniem, uczucie niepokoju, nudności
D. Wrażenie bicia serca, zawroty głowy, omdlenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na uczucie kołatania serca, zawroty głowy oraz zasłabnięcie jest prawidłowa, ponieważ te objawy są typowe dla napadowej arytmii. Kołatanie serca, czyli odczucie nieregularnego lub przyspieszonego bicia serca, często towarzyszy arytmii, co wynika z zaburzeń w pracy węzła zatokowego lub nadkomorowego układu przewodzącego serca. Zawroty głowy oraz zasłabnięcie mogą być skutkiem zmniejszonego przepływu krwi do mózgu, co jest spowodowane nieprawidłowym rytmem serca. U pacjentów z napadową arytmią, szczególnie w przypadku migotania przedsionków, istotne jest monitorowanie objawów i szybka interwencja medyczna. W pracy klinicznej, standardy opieki wymagają regularnego ocenia stanu pacjenta oraz stosowania odpowiednich badań diagnostycznych, takich jak EKG, by potwierdzić rozpoznanie arytmii i wdrożyć odpowiednie leczenie. Wiedza o objawach napadowej arytmii jest kluczowym elementem w zarządzaniu pacjentami z chorobami sercowo-naczyniowymi.

Pytanie 36

W Karta Praw Osób Niepełnosprawnych brakuje zapisów dotyczących uprawnień osób z niepełnosprawnościami do

A. priorytetu w otrzymywaniu świadczeń medycznych
B. dostępu do przedmiotów ortopedycznych
C. wczesnego wykrywania chorób
D. kompleksowej rehabilitacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karta Praw Osób Niepełnosprawnych jest dokumentem, który ma na celu zapewnienie podstawowych praw i uprawnień osobom z niepełnosprawnością. W kontekście przedstawionego pytania, poprawna odpowiedź dotycząca braku zapisu o pierwszeństwie w uzyskaniu świadczeń leczniczych jest zgodna z rzeczywistością prawną. Karta koncentruje się na aspektach takich jak dostęp do rehabilitacji, wsparcie w zakresie ortopedii czy wczesna diagnostyka. Jednak zasady dotyczące priorytetu w dostępie do świadczeń medycznych są regulowane innymi aktami prawnymi, takimi jak ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, że osoby z niepełnosprawnościami powinny być świadome swoich praw oraz procedur, które mogą przyspieszyć ich dostęp do leczenia, a także umiejętność poruszania się w gąszczu przepisów dotyczących ochrony zdrowia, co jest kluczowe w codziennym życiu.

Pytanie 37

Które osoby mogą korzystać ze świadczeń oferowanych przez warsztaty terapii zajęciowej?

A. jedynie osoby zainteresowane, mające orzeczenie o lekkiej niepełnosprawności.
B. wszystkie osoby chętne, które posiadają jakikolwiek stopień niepełnosprawności.
C. wszystkie chętne osoby z orzeczeniem o wysokim stopniu niepełnosprawności.
D. wszystkie osoby zainteresowane, bez względu na to, czy są niepełnosprawne.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) są instytucjami, które mają na celu wspieranie osób z niepełnosprawnościami w ich rehabilitacji, integracji społecznej i zawodowej. Prawidłowa odpowiedź podkreśla, że WTZ mogą świadczyć usługi wyłącznie osobom, które posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. To orzeczenie jest kluczowe, ponieważ określa, że dana osoba wymaga szczególnego wsparcia i może korzystać z dedykowanych programów terapeutycznych. Tego typu podejście jest zgodne z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, która wskazuje, że WTZ są przeznaczone dla osób wymagających intensywnej pomocy. Przykładem może być terapia zajęciowa polegająca na pracy w grupie, gdzie uczestnicy uczą się praktycznych umiejętności, które mogą być później wykorzystane w życiu codziennym czy zawodowym. Działania te przyczyniają się do wzrostu samodzielności i jakości życia osób z niepełnosprawnościami, co jest istotnym celem WTZ.

Pytanie 38

Dokąd powinna zwrócić się osoba z niepełnosprawnością, której dochody są niewystarczające do pokrycia podstawowych wydatków życiowych, aby ubiegać się o wsparcie finansowe?

A. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
B. ośrodka pomocy społecznej
C. Narodowego Funduszu Zdrowia
D. wydziału spraw obywatelskich urzędu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Osoba z niepełnosprawnością, która nie ma wystarczających dochodów na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, powinna złożyć wniosek o świadczenie pieniężne do ośrodka pomocy społecznej. Ośrodki te są odpowiedzialne za udzielanie wsparcia osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Świadczenia te mogą obejmować pomoc finansową, a także inne formy wsparcia, takie jak porady dotyczące zatrudnienia czy dostęp do specjalistycznych usług. W praktyce, ośrodki pomocy społecznej dokonują oceny sytuacji życiowej wnioskodawcy oraz jego potrzeb, co pozwala na udzielenie odpowiedniego wsparcia. Warto również pamiętać, że zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej, każdy obywatel ma prawo do ubiegania się o pomoc w placówkach tego typu, co stanowi fundament systemu wsparcia społecznego w Polsce.

Pytanie 39

Co powinien przygotować asystent do wykonania rozgrzewającego okładu cieplnego: dwie warstwy flaneli, gazik, zapinkę, wazelinę, ceratkę oraz miskę z wodą o jakiej temperaturze?

A. pokojowej, 70% roztwór alkoholu etylowego, bandaż dziany
B. 15°C, 96% roztwór alkoholu etylowego, bandaż elastyczny
C. pokojowej, 70% alkohol etylowy, bandaż elastyczny
D. 10°C, 96% alkohol etylowy, bandaż dziany

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na przygotowanie okładu ciepłego z użyciem wody o temperaturze pokojowej oraz 70% alkoholu etylowego i bandażu elastycznego jest poprawna. Woda o temperaturze pokojowej (około 20-22°C) jest odpowiednia do stosowania w okładach ciepłych, gdyż zapewnia komfort pacjentowi, a jednocześnie nie stwarza ryzyka oparzeń, które mogłyby wystąpić w przypadku zbyt wysokiej temperatury. 70% alkohol etylowy ma zastosowanie jako środek dezynfekujący, co jest istotne w kontekście przygotowania obszaru skóry przed nałożeniem bandażu, eliminując ewentualne patogeny. Bandaż elastyczny jest preferowany, ponieważ umożliwia odpowiednie uciskanie i podtrzymywanie okładu, co jest kluczowe w procesie terapeutycznym. W praktyce, okłady ciepłe są często stosowane w rehabilitacji oraz w leczeniu urazów, takich jak skręcenia, a ich prawidłowe przygotowanie ma fundamentalne znaczenie dla efektywności terapii. Warto również zwrócić uwagę na przestrzeganie zasad higieny oraz komfort pacjenta, co jest zgodne z ogólnymi standardami praktyk medycznych.

Pytanie 40

Jak nazywa się pisemne porozumienie z osobą poszukującą wsparcia, które określa prawa i obowiązki stron w kontekście wspólnych działań mających na celu pokonanie trudności życiowych osoby lub rodziny?

A. umowa prawna
B. kontrakt socjalny
C. umowa cywilno-prawna
D. umowa cywilna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontrakt socjalny jest pisemną umową, która określa prawa i obowiązki zarówno osoby ubiegającej się o pomoc, jak i instytucji udzielającej tej pomocy. Jego celem jest wspieranie osób oraz rodzin w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych. Dokument ten jest szczególnie istotny w kontekście pomocy społecznej, gdzie jego zawarcie jest często wymogiem formalnym. Kontrakt socjalny opiera się na zasadzie partnerstwa, co oznacza, że obie strony są zaangażowane w proces oraz mają jasno określone cele do zrealizowania. Przykładem zastosowania kontraktu socjalnego jest sytuacja, w której osoba korzystająca z pomocy społecznej zobowiązuje się do aktywnego poszukiwania pracy, podczas gdy instytucja wspiera ją w tym procesie, oferując szkolenia lub doradztwo zawodowe. Zastosowanie takiego dokumentu sprzyja nie tylko przejrzystości działań, ale także motywuje uczestników do aktywnego działania na rzecz poprawy swojej sytuacji życiowej. Kontrakt socjalny koresponduje z najlepszymi praktykami w obszarze pomocy społecznej, które stawiają na indywidualne podejście i wzmacnianie kompetencji osób potrzebujących wsparcia.