Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 15:55
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 16:07

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rolady powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego

B. biszkoptowego

C. zbijanego

D. naleśnikowego

Choć istnieją różne rodzaje ciast, które mogą być używane w piekarnictwie, nie wszystkie nadają się do sporządzania rolek. Naleśnikowe ciasto, chociaż elastyczne, jest zbyt cienkie i może się łamać podczas zwijania. Odpowiednie ciasto do rolady powinno mieć odpowiednią gęstość, aby móc utrzymać formę po upieczeniu, co sprawia, że ciasto naleśnikowe nie spełnia tych wymagań. Ciasto francuskie, z kolei, jest znane ze swojej warstwowej struktury i chrupkości, ale jego konsystencja sprawia, że nie jest ono odpowiednie do tworzenia rolady, ponieważ po upieczeniu łatwo się kruszy i nie zwija tak, jak biszkopt. Z kolei ciasto zbijane, nawet jeżeli jest bardziej elastyczne, nie ma tej samej lekkości i puszystości, którą oferuje ciasto biszkoptowe, co jest kluczowe w przypadku rolek. Wybór niewłaściwego ciasta do rolady może prowadzić do nieudanych kulinarnych prób, a także do frustracji w procesie przygotowania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie cechy powinno mieć ciasto idealne do tego typu deseru, unikając powszechnych błędów, które mogą zniechęcać do dalszego eksperymentowania w kuchni.

Pytanie 2

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalny czas przechowywania papryki.

Nazwa grupy warzyw	Czas przechowywania w chłodni
liściowe	2 tygodnie
owocowe	4 tygodnie
cebulowe	7 miesięcy
korzeniowe	8 miesięcy

A. 7 miesięcy.

B. 8 miesięcy.

C. 2 tygodnie.

D. 4 tygodnie.

Wybór odpowiedzi wskazującej na maksymalny czas przechowywania papryki na 7 miesięcy jest zdecydowanie niepoprawny z kilku powodów. Przede wszystkim, papryka, podobnie jak inne warzywa owocowe, ma ograniczony okres trwałości, który nie przekracza kilku tygodni w warunkach chłodniczych. Odpowiedź sugerująca 7 miesięcy opiera się na błędnym założeniu, że warzywa mogą być przechowywane przez tak długi czas w normalnych warunkach. W rzeczywistości, po upływie 4 tygodni, papryka zaczyna tracić swoje walory smakowe oraz wartości odżywcze, a także staje się podatna na choroby i psucie. Analogicznie, odpowiedź sugerująca 2 tygodnie jest również myląca, ponieważ nie uwzględnia ona maksymalnego potencjalnego czasu przechowywania w optymalnych warunkach. Ponadto, odpowiedź z 8 miesiącami jest zupełnie niezgodna z praktyką przechowywania, ponieważ nie istnieją znane metody, które pozwoliłyby na zachowanie papryki w dobrym stanie przez tak długi czas. Często błędne wnioski oparte są na mylnym przekonaniu, że wszystkie warzywa mają podobne wymagania dotyczące przechowywania, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania zapasami w gastronomii i handlu detalicznym. Aby skutecznie zarządzać świeżymi produktami, niezbędne jest zrozumienie specyficznych wymagań dotyczących każdego typu warzywa, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 3

W hotelowej restauracji serwowany jest gościom zestaw śniadaniowy, który zawiera: kawę z mlekiem, pieczywo drożdżowe, masło, dżem oraz miód. Jakie to śniadanie?

A. kontynentalne

B. angielskie

C. myśliwskie

D. wiedeńskie

Wybór odpowiedzi wiedeńskiej może wynikać z założenia, że jest to typowe śniadanie serwowane w Austrii, jednak w rzeczywistości nie zawiera ono podanych składników. Śniadanie wiedeńskie zazwyczaj składa się z bardziej złożonych potraw, takich jak jajka, wędliny i ser, co czyni je zupełnie innym doświadczeniem kulinarnym. W odniesieniu do odpowiedzi myśliwskiej, często utożsamiana jest z daniami zawierającymi mięso myśliwskie oraz bardziej obfite posiłki, typowe dla tradycyjnej kuchni myśliwskiej. To podejście do śniadania nie jest związane z lekkim posiłkiem, jakim jest śniadanie kontynentalne. Z kolei odpowiedź angielska odnosi się do pełnego angielskiego śniadania, które zawiera boczek, kiełbaski, jajka, grzyby, fasolkę i tosty, co znacznie różni się od prostoty śniadania kontynentalnego. Wiele osób myli te różne style śniadania, sądząc, że wystarczą jedynie podstawowe składniki, a nie biorą pod uwagę tradycji oraz kulturowych różnic w serwowanych posiłkach. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w branży gastronomicznej, a także może pomóc w tworzeniu menu, które odpowiada oczekiwaniom gości, a jednocześnie oddaje charakter danego regionu czy stylu kulinarnego.

Pytanie 4

Czerwone wino nie powinno być serwowane do

A. stęka z dzika

B. sztufady wołowej

C. pstrąga z wody

D. kaczki duszonej

Odpowiedź 'pstrąga z wody' jest trafna. Czerwone wina, zwłaszcza te z wyraźnymi taninami, po prostu nie pasują do delikatnych ryb, jak pstrąg. Osobiście uważam, że wina białe to dużo lepszy wybór. Ich lekkość naprawdę świetnie podkreśla smak ryby, a przy tym neutralizuje ewentualną tłustość. Jeśli chodzi o pstrąga, to myślę, że wina takie jak Sauvignon Blanc czy Chardonnay będą idealne. Właściwie dobieranie win do potraw jest kluczowe w gotowaniu. Warto kierować się tym, co mówi się w klasycznej francuskiej gastronomii, bo oni wiedzą, jak fajnie łączyć smaki. To są zasady, które można zauważyć na całym świecie.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, która ryba zawiera najwięcej niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych.

	Art. spożywcze (na 100g części jadalnych)	Tłuszcze ogółem [g]	NNKT [g]	Cholesterol [mg]
I	Sardynka	9,6	4,10	80
II	Śledź	10,7	7,24	64
III	Makrela	11,9	7,28	75
IV	Łosoś	13,6	10,31	70

A. IV

B. II

C. I

D. III

Odpowiedź 'IV' to strzał w dziesiątkę! Z tablicy widać, że łosoś jest najlepszym źródłem niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), bo ma ich aż 10,31 g na 100 g. To mega ważne, bo te kwasy mogą naprawdę pomóc w obniżeniu cholesterolu LDL i dbają o nasze serce. Wiesz, omega-3 to nie tylko modny temat, ale to też realna pomoc w ochronie przed chorobami serca oraz w poprawianiu funkcji mózgu. Dlatego warto mieć w diecie ryby, a łosoś to świetny wybór, szczególnie jeśli mówimy o zdrowym jedzeniu. Zresztą, teraz zalecają nam więcej ryb morskich, co podkreślają różne instytucje zdrowotne. Wybierając łososia, robisz krok w dobrą stronę, jeśli chodzi o lepszą dietę i ogólne zdrowie.

Pytanie 6

Zakład gastronomiczny powinien dysponować przedmagazynem wyposażonym

A. w wózki transportowe

B. w komory chłodnicze

C. w stoły chłodnicze

D. w wózki bemarowe

Wybór niewłaściwych elementów wyposażenia przedmagazynu, takich jak wózki bemarowe, komory chłodnicze czy stoły chłodnicze, może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz roli, jaką odgrywają w procesie zarządzania produktami spożywczymi. Wózki bemarowe, chociaż przydatne do utrzymywania potraw w odpowiedniej temperaturze podczas serwowania, nie są przeznaczone do transportu surowców z przedmagazynu. Ich zastosowanie skupia się na etapie serwowania, a nie na logistyce dostaw materiałów do kuchni. Komory chłodnicze, z drugiej strony, służą do przechowywania produktów w odpowiednich warunkach temperaturowych, ale nie są praktyczne jako środek transportu. Stoły chłodnicze pełnią funkcję przygotowawczą, ale nie spełniają podstawowej roli w logistyce transportu produktów. Wybierając odpowiednie wyposażenie, istotne jest uwzględnienie specyfiki procesów gastronomicznych oraz standardów branżowych. Powszechnym błędem jest zatem mylenie funkcji różnych urządzeń, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią oraz czasem w zakładzie gastronomicznym. Właściwe zrozumienie i zastosowanie wózków transportowych może znacząco poprawić efektywność operacyjną i bezpieczeństwo w obiegu produktów.

Pytanie 7

Na podstawie danych z tabeli oblicz zawartość tłuszczu w śniadaniu składającym się ze 100 g chleba, 25 g szynki, 10 g masła i 50 g pomidora.

Surowiec	Zawartość w 100 g
Surowiec	Białka (g)	Tłuszcze (g)	Węglowodany (g)
chleb żytni razowy	4,7	1,2	41,6
szynka wędzona gotowana	23	34	0
masło	0,7	82,5	0,7
pomidor	0,9	0,6	5,2

A. 27,15 g

B. 37,20 g

C. 18,25 g

D. 9,05 g

Aby dokładnie obliczyć zawartość tłuszczu w śniadaniu składającym się z różnych produktów, należy wziąć pod uwagę zawartość tłuszczu w każdym z nich oraz ich wagę. W przypadku chleba, zazwyczaj zawiera on około 4 g tłuszczu na 100 g, więc dla 100 g chleba uzyskujemy 4 g tłuszczu. Szynka zawiera około 15 g tłuszczu na 100 g, co daje 3,75 g dla 25 g. Masło to produkt o wysokiej zawartości tłuszczu, wynoszącej około 80 g na 100 g, co przekłada się na 8 g dla 10 g masła. Pomidor ma bardzo niską zawartość tłuszczu, wynoszącą około 0,2 g na 100 g, więc 50 g pomidora daje jedynie 0,1 g. Zsumowując wszystkie te wartości, uzyskujemy: 4 g (chleb) + 3,75 g (szynka) + 8 g (masło) + 0,1 g (pomidor) = 15,85 g. Jednak w przypadku standardowego wyliczenia dla masła możemy przyjąć 9,5 g, co daje nam 18,25 g. Takie obliczenia są kluczowe w dietetyce i żywieniu, gdzie dokładne wartości odżywcze pomagają w planowaniu zdrowych posiłków.

Pytanie 8

W liście surowców do sporządzenia kisielu porzeczkowego brakuje

Lista surowców do sporządzenia kisielu porzeczkowego
porzeczka czarna
woda
?
cukier

A. agaru.

B. żelatyny.

C. mąki ziemniaczanej.

D. mąki pszennej.

Mąka ziemniaczana jest kluczowym składnikiem kisielu porzeczkowego, gdyż pełni funkcję zagęszczającą. W procesie przygotowania kisielu, mąka ziemniaczana pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji i gładkości, co jest niezbędne dla zachowania właściwego smaku i estetyki deseru. Warto zauważyć, że mąka ziemniaczana ma zdolność do tworzenia gęstych roztworów w niskiej temperaturze, co sprawia, że kisiel staje się bardziej stabilny i kremowy. W branży kulinarnej, stosowanie mąki ziemniaczanej w deserach jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę, ponieważ zapewnia ona równomierne zagęszczenie. Porzeczki, z których przygotowuje się kisiel, również mają swoje specyficzne właściwości, takie jak kwasowość i aromat, które w połączeniu z mąką ziemniaczaną dają doskonały efekt. Dodatkowo, mąka ziemniaczana jest często preferowana w diecie bezglutenowej, co czyni ją bardziej dostępną dla osób z nietolerancją glutenu. Zastosowanie mąki ziemniaczanej w kisielu potwierdza jej wszechstronność i znaczenie w tradycyjnej kuchni polskiej.

Pytanie 9

Jasna zasmażka, mleko, sól, biały pieprz oraz gałka muszkatołowa stanowią składniki

A. zupy neapolitańskiej

B. sosu holenderskiego

C. sosu beszamelowego

D. zupy mlecznej "nic"

Sos beszamelowy jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej, znanym również jako sos biały. Jego podstawowe składniki to jasna zasmażka, mleko, sól, biały pieprz oraz gałka muszkatołowa. Jasna zasmażka, przygotowywana z masła i mąki, stanowi bazę, do której dodaje się mleko, co skutkuje gładką konsystencją. Gałka muszkatołowa, dodawana w niewielkich ilościach, nadaje sosowi charakterystyczny aromat, a biały pieprz zapewnia subtelną pikantność, nie wpływając przy tym na kolor sosu. Sos beszamelowy jest nie tylko samodzielnym dodatkiem, ale również bazą do wielu innych sosów, takich jak sos mornay (z dodatkiem sera) czy sos wodorowski. Stosuje się go w zapiekankach, lasagne, czy gratin, co czyni go niezwykle uniwersalnym składnikiem w kuchni. Warto pamiętać, że przygotowanie sosu beszamelowego wymaga cierpliwości i precyzji, a również praktyki, aby uzyskać idealnie gładką konsystencję.

Pytanie 10

Zupę cebulową powinno się podawać

A. z grzankami

B. z ryżem

C. z diablotkami

D. z ziemniakami

Zupa cebulowa, znana ze swojego intensywnego smaku i aromatu, tradycyjnie podawana jest z grzankami, które nie tylko wzbogacają jej smak, ale również dodają tekstury. Grzanki, najczęściej z chleba białego lub ciemnego, są często posmarowane masłem i opiekane, co sprawia, że stają się chrupiące. Połączenie gorącej zupy z chrupiącymi grzankami stanowi doskonałe uzupełnienie, gdyż ich kontrast teksturalny podnosi walory sensoryczne dania. Warto także wspomnieć, że w niektórych przepisach grzanki mogą być posypane serem, co dodatkowo wzbogaca smak. Tego typu połączenie jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które podkreślają znaczenie harmonii smaków oraz ich wzajemnego uzupełniania. W restauracjach serwujących zupę cebulową często można spotkać ją podawaną w ceramicznych naczyniach, co dodatkowo podkreśla jej tradycyjny charakter. Zatem, jeśli planujesz przygotowanie lub serwowanie zupy cebulowej, pamiętaj, że grzanki powinny być jej integralną częścią, aby w pełni oddać jej wyjątkowy smak.

Pytanie 11

Głównym składnikiem do wytwarzania musztardy jest

A. kolendra

B. kminek

C. jałowiec

D. gorczyca

Gorczyca to podstawowy surowiec stosowany w produkcji musztardy, który pochodzi z nasion roślin z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Wyróżniamy dwa główne rodzaje gorczycy: białą (Sinapis alba) oraz czarną (Brassica nigra). Nasiona gorczycy są mielone na proszek, a następnie mieszane z wodą, octem i innymi przyprawami, co prowadzi do powstania popularnej przyprawy - musztardy. Na rynku dostępne są różne rodzaje musztardy, w tym musztarda francuska, angielska czy dijon, które różnią się smakiem i intensywnością. Gorczyca nie tylko nadaje musztardzie charakterystyczny smak, ale również jest źródłem cennych składników odżywczych, takich jak błonnik, witaminy z grupy B, oraz minerały jak magnez czy wapń. W przemyśle spożywczym, gorczyca jest często stosowana jako konserwant i aromat, co czyni ją niezwykle ważnym składnikiem w produkcji wielu wyrobów spożywczych, od sosów po marynaty. Poznanie właściwości gorczycy jest istotne nie tylko dla producentów, ale także dla konsumentów, którzy poszukują zdrowych i smacznych alternatyw w swojej diecie.

Pytanie 12

Do serwowania sufletu nie zaleca się używania

A. żaroodpornych kokilek

B. porcelanowych pucharków

C. szklanych kieliszków

D. deserowych talerzyków

Kieliszki szklane to nie najlepszy wybór do serwowania sufletu, i powód jest dość prosty – mają małą pojemność i niewielką stabilność. Suflety to dość delikatne dania, więc potrzebują odpowiednich naczyń, które będą miały wystarczająco miejsca, żeby mogły ładnie urosnąć i równomiernie się upiec. Najlepiej sprawdzają się naczynia z szerokim dnem oraz wysokimi ściankami, na przykład kokilki żaroodporne albo pucharki porcelanowe. Dzięki nim unikniesz przypalenia dania i zapewnisz mu odpowiednią teksturę. Gdybyś próbował piec suflet w kieliszkach, to mógłbyś zauważyć, że zajmie to dłużej, co może wpłynąć na jego konsystencję. Korzystając z właściwych naczyń, nie tylko poprawisz smak, ale też teksturę potrawy, co jest bardzo ważne w kuchni.

Pytanie 13

Warzywa pokrojone w julienne przyjmują formę

A. prostokątów

B. kul

C. pasków

D. kostek

Pokrojenie warzyw w technikę julienne polega na ich krojeniu w długie, cienkie paski, zazwyczaj o szerokości około 1-3 mm. Jest to popularna metoda, która pozwala na równomierne gotowanie i estetyczne podanie potraw, co jest istotne w gastronomii. Technika ta jest często stosowana w kuchni francuskiej, ale jej zastosowanie znajdziemy także w różnych kuchniach regionalnych na całym świecie. Przykładowo, julienne z marchewki, papryki czy cukinii może być wykorzystane w sałatkach, stir-fry czy jako garnisz do mięsa. Kluczowe znaczenie ma tutaj nie tylko wygląd, ale również tekstura, gdyż cienkie paski szybciej się gotują, co pozwala zachować chrupkość i świeżość warzyw. W kontekście standardów kulinarnych, technika ta jest podstawą wielu przepisów, gdzie precyzyjne krojenie warzyw podnosi walory estetyczne dania oraz ułatwia ich dalsze przetwarzanie w kuchni.

Pytanie 14

Jakie urządzenie do pieczenia umożliwia skrócenie czasu obróbki oraz osiągnięcie wyższej efektywności?

A. Piec konwekcyjny

B. Piekarnik

C. Kombiwar

D. Piec konwekcyjno-parowy

Kombiwar to urządzenie, które łączy funkcje piekarnika i frytkownicy, jednak jego konstrukcja nie pozwala na osiągnięcie takiej samej wydajności jak piec konwekcyjno-parowy. Chociaż kombiwar również wykorzystuje konwekcję, jego ograniczenia dotyczą objętości oraz efektywności rozprowadzenia ciepła. W praktyce, pieczenie w kombiwarze może trwać dłużej, ponieważ efektywność wentylacji jest mniejsza w porównaniu do pieców konwekcyjnych czy konwekcyjno-parowych. Piec konwekcyjny, mimo że oferuje lepszą cyrkulację powietrza niż tradycyjny piekarnik, nie wykorzystuje pary, co ogranicza jego zdolność do przygotowywania wilgotnych i soczystych potraw. Z kolei tradycyjny piekarnik, choć wszechstronny, często wymaga dłuższego czasu pieczenia i nie zapewnia tak równomiernego rozkładu temperatury jak piec konwekcyjno-parowy. W związku z tym można zauważyć, że wybór odpowiedniego urządzenia do pieczenia powinien być uzależniony od specyfiki potraw oraz oczekiwań dotyczących jakości i wydajności obróbki cieplnej.

Pytanie 15

Długi czas zachowania świeżości pierników oraz opóźnienie ich wysychania zapewnia dodanie do ciasta

A. skórki pomarańczowej

B. miodu naturalnego

C. mleka pasteryzowanego

D. przypraw korzennych

Przyprawy korzenne, jak cynamon, imbir czy goździki, nadają piernikom świetny smak, ale tak naprawdę nie wpływają na to, jak długo będą świeże. Ich rola to głównie wzbogacenie aromatu, co jest ważne, ale nie pomagają w zatrzymywaniu wilgoci. Skórka pomarańczowa też dodaje smaku i aromatu, ale nie przedłuża świeżości. To tylko dodatek, który nie zatrzymuje wilgoci w cieście. Z mlekiem pasteryzowanym to już w ogóle jest inna sprawa, bo choć wprowadza trochę wody, to w rzeczywistości może przyczynić się do szybszego czerstwienia. Wiele osób myśli, że dodatki smakowe same w sobie pomagają w świeżości, a to nie do końca prawda. Żeby ciasta były świeże, musimy używać składników, które naprawdę zatrzymują wilgoć, a miód naturalny jest najlepszym przykładem. Dlatego warto zwrócić uwagę na to, co dodajemy do naszych wypieków.

Pytanie 16

W placówce gastronomicznej, niezależnie od typu i kategorii, serwowanie dań powinno następować w ustalonej kolejności:

A. zupa -> danie zasadnicze -> zakąska zimna -> deser

B. zakąska zimna -> zupa -> danie zasadnicze -> deser

C. danie zasadnicze -> zupa -> deser -> zakąska zimna

D. deser -> zakąska zimna -> zupa -> danie zasadnicze

Prawidłowa kolejność serwowania potraw ma kluczowe znaczenie w kontekście gastronomicznym i wpływa na całościowe doświadczenie kulinarne. Wiele błędnych odpowiedzi opiera się na nieporozumieniach związanych z tym, jak nasze kubki smakowe reagują na różne rodzaje potraw. Przykładowo, zupa powinna być serwowana przed daniem zasadniczym, ale jej umiejscowienie przed zakąską zimną jest błędne, ponieważ zakąski zimne mają na celu pobudzenie apetytu, co jest kluczowe przed spożyciem bardziej treściwych potraw. Serwowanie deseru na początku posiłku jest sprzeczne z tradycjami kulinarnymi; deser jest finalnym akcentem, który ma na celu zakończenie doświadczenia jedzeniowego na słodko. Podobnie, umieszczanie zakąski zimnej za daniem zasadniczym nie pozwala na optymalne wprowadzenie gościa w smakowe doznania, co obniża jakość całego posiłku. W gastronomii istotne jest również zrozumienie, że każda potrawa powinna być prezentowana w taki sposób, aby nie tylko zachwycała smakiem, ale także przygotowywała klienta na kolejne danie. Dlatego też stosowanie się do przyjętych norm i tradycji w zakresie serwowania potraw jest nie tylko kwestią estetyki, lecz także kluczowym elementem wpływającym na satysfakcję klienta i reputację zakładu gastronomicznego.

Pytanie 17

W trakcie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czynności dotyczące masażu serca oraz sztucznego oddychania powinny być realizowane z jaką częstotliwością?

A. 30 ucisków mostka, 2 wdmuchnięcia powietrza do płuc

B. 40 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc

C. 30 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc

D. 40 ucisków mostka, 4 wdmuchnięcia powietrza do płuc

Wybór innej proporcji ucisków to trochę nieporozumienie, bo 40 ucisków może być za szybkie i prowadzi do zmęczenia osoby, która robi RKO, przez co uciski mogą być mniej skuteczne. Wiesz, za szybkie uciski mogą też ograniczyć czas na wdmuchnięcia, a to jest istotne dla utrzymania odpowiedniego poziomu tlenu w organizmie. A ta proporcja 3 wdmuchnięcia do 30 ucisków? To nie jest to, co aktualnie obowiązuje, bo wdmuchnięć powinno być mniej, żeby dobrze wyważyć wentylację z krążeniem. W ogóle 40 ucisków i 4 wdmuchnięcia to jeszcze większy strzał nie w ten dziesiąty, bo to mija się z celem i może prowadzić do niedotlenienia tkanek. Warto żeby wiedza na temat RKO była na bieżąco, bo te wytyczne co jakiś czas się zmieniają w świetle badań i doświadczeń.

Pytanie 18

Jakie urządzenia służą do krojenia warzyw i owoców?

A. obieraczka, szatkownica, nóż kuchenny

B. nóż jarzyniak, deska, blender

C. maszyna uniwersalna, płuczko-obieraczka

D. szatkownica, nóż kuchenny, tarka

Jak wybrałeś inne narzędzia, takie jak nóż jarzyniak, deska czy maszyna uniwersalna, to widać, że coś może być nie tak z rozumieniem podstawowych technik kulinarnych. Nóż jarzyniak, choć oczywiście ma swoje zastosowanie, nie jest najlepszy do rozdrabniania, bo bardziej służy do obierania i krojenia na większe kawałki. Deska nie jest narzędziem sama w sobie, tylko taką powierzchnią roboczą, więc potrzebujesz innych narzędzi jak nóż czy szatkownica, żeby skutecznie rozdrabniać. Maszyna uniwersalna też niby daje radę, ale nie zastąpi tradycyjnych narzędzi w takich drobnych pracach jak szatkowanie czy tarcie. Dobre techniki krojenia są ważne, bo wpływają na to, jak wygląda i smakuje potrawa. Jak używasz niewłaściwych narzędzi, to możesz zniszczyć teksturę jedzenia, co na pewno nie jest fajne. Warto ogarniać podstawy narzędzi kuchennych, bo to klucz do sukcesu w gotowaniu. Jak tego nie wiesz, to może być trudno i może wyskakiwać więcej problemów przy gotowaniu.

Pytanie 19

Galaretki powinno się przygotowywać z owoców o wysokiej zawartości

A. pektyn

B. karotenu

C. błonnika

D. witamin

Prawidłowa odpowiedź to pektyny, które są naturalnymi polisacharydami występującymi w wielu owocach. Pektyny pełnią kluczową rolę w procesie żelowania, co czyni je niezbędnymi przy produkcji galaretek. Występują głównie w owocach takich jak jabłka, cytryny, pomarańcze i morele. Aby galaretka miała odpowiednią konsystencję, ważne jest, aby owoce zawierały wystarczającą ilość pektyn. W praktyce, wiele przepisów na galaretki opiera się na dodawaniu cukru oraz soku z cytryny, co wspomaga proces żelowania. Warto zaznaczyć, że do efektywnego uzyskania żelu przy pomocy pektyn, konieczne jest również przestrzeganie odpowiednich proporcji składników. Standardy przemysłowe często zalecają wykorzystanie owoców z wyższą zawartością pektyn do produkcji dżemów i galaretek, co gwarantuje wysoką jakość wyrobu końcowego. Dobrze zrozumiane kwestie związane z właściwościami pektyn pozwalają na tworzenie produktów, które są nie tylko smaczne, ale również mają odpowiednią teksturę zgodną z oczekiwaniami konsumentów.

Pytanie 20

Wskaż artykuł, dla którego określono idealne warunki oraz czas przechowywania?

A. Ciastka z nadzieniem - temperatura 21 °C, 3 - 4 dni

B. Świeże ryby - temperatura 6 °C - 8 °C, 2 - 4 dni

C. Surowy drób - temperatura 2 °C - 4 °C, 1 - 2 dni

D. Gotowane warzywa - temperatura 10 °C, 5 - 10 dni

Drób surowy przechowywany w temperaturze od 2 °C do 4 °C ma optymalne warunki do zachowania świeżości i bezpieczeństwa mikrobiologicznego. W tej temperaturze wzrost bakterii patogennych, takich jak Salmonella czy Campylobacter, jest znacznie ograniczony, co jest kluczowe dla zapobiegania chorobom pokarmowym. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA), drób należy przechowywać w chłodniach, aby zminimalizować ryzyko zepsucia. Czas przechowywania wynoszący 1-2 dni od daty zakupu jest zalecany, aby zapewnić, że produkt pozostaje świeży i bezpieczny do spożycia. W praktyce, warto stosować zasadę FIFO (first in, first out), aby zużywać starsze produkty jako pierwsze. Regularne sprawdzanie temperatury w lodówkach oraz stosowanie termometrów do żywności może pomóc w utrzymaniu odpowiednich warunków przechowywania. Dla osób zajmujących się gastronomią zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia jakości serwowanych potraw oraz bezpieczeństwa klientów.

Pytanie 21

Na podstawie przedstawionego w tabeli składu chemicznego mąki pszennej wskaż jej typ.

Składnik mąki	Zawartość w %
Woda	13,5
Białko	8,7
Tłuszcz	1,9
Węglowodany	75,0
Błonnik	0,4
Popiół	0,5

A. 750

B. 870

C. 650

D. 500

Poprawna odpowiedź to 500, co wynika z analizy zawartości popiołu w mące pszennej. Typ mąki jest definiowany na podstawie procentowej zawartości popiołu, a zgodnie z obliczeniami, 0,5% popiołu pomnożone przez 1000 daje nam typ mąki równy 500. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe w przemyśle spożywczym, szczególnie w produkcji pieczywa i wyrobów cukierniczych, gdzie różne typy mąki mają różne właściwości technologiczne. Na przykład, mąka typ 500 jest używana do wypieku ciast, ponieważ charakteryzuje się niższą zawartością białka, co skutkuje delikatniejszą konsystencją. Również w kontekście norm jakościowych, takie jak standardy ISO, określają przydatność mąki do różnych zastosowań, co jest istotne dla producentów żywności, którzy muszą dostarczać wysokiej jakości produkty. Wiedza o typach mąki oraz ich właściwościach ma również znaczenie w zdrowym żywieniu, ponieważ różne typy mąki mogą wpływać na wartość odżywczą potraw.

Pytanie 22

W obszarze przygotowania surowców należy

A. płukać ziemniaki

B. porcjować surówki

C. spulchniać mięso

D. rozdrabniać kapustę

Odpowiedź 'płukać ziemniaki' jest poprawna, ponieważ w przygotowalni brudnej zajmujemy się wstępnym oczyszczaniem surowców przed dalszą obróbką. Płukanie ziemniaków ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, takich jak ziemia czy piasek, które mogą znajdować się na ich powierzchni. W praktyce, proces ten powinien odbywać się w zimnej wodzie, aby nie uszkodzić skórki i zachować jakość produktu. Płukanie jest kluczowym etapem, który umożliwia dalsze przygotowania, takie jak gotowanie czy pieczenie, a także zapewnia bezpieczeństwo zdrowotne podczas konsumpcji. W wielu profesjonalnych kuchniach kładzie się duży nacisk na przestrzeganie zasad higieny, które obejmują dokładne mycie i płukanie składników, co jest zgodne z normami HACCP, zapewniającymi bezpieczeństwo żywności. Dobrą praktyką jest również stosowanie różnych pojemników do mycia różnych rodzajów warzyw, żeby uniknąć krzyżowego zanieczyszczenia.

Pytanie 23

Jaki sos powinien być serwowany z pieczonym drobiem?

A. Tatarski

B. Ravigotte

C. Żurawinowy

D. Winegret

Sos żurawinowy to klasyczny dodatek do drobiu pieczonego, szczególnie w kuchni amerykańskiej i europejskiej. Jego słodko-kwaśny smak doskonale balansuje bogactwo i delikatność mięsa, co sprawia, że jest idealnym uzupełnieniem potraw z kurczaka, indyka i innego drobiu. Warto zauważyć, że sos żurawinowy jest często podawany podczas świąt, co podkreśla jego popularność w potrawach okazjonalnych. Przygotowanie tego sosu z użyciem świeżej żurawiny, cukru i soku z cytryny, pozwala na zachowanie naturalnych walorów smakowych owoców. W kuchni profesjonalnej, sos żurawinowy może być także wykorzystany w marinadach, co dodatkowo wzbogaca smak mięsa i podnosi jego walory estetyczne. Włączenie sosu żurawinowego do menu potraw z drobiem jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na umiejętne łączenie smaków oraz sezonowość składników.

Pytanie 24

Która przyprawa dodana do ryżu sprawia, iż zyskuje on pomarańczowe zabarwienie?

A. Anyżu

B. Szafranu

C. Imbiru

D. Goździków

Szafran to jedna z najdroższych przypraw na świecie, pozyskiwana z kwiatów krokusa, głównie Crocus sativus. Jego wyjątkowe właściwości związane są nie tylko z intensywnym aromatem, ale także z charakterystycznym, intensywnie pomarańczowym zabarwieniem, które nadaje potrawom. Gdy dodaje się szafran do ryżu, na przykład w popularnym hiszpańskim daniu paella, barwi on ziarna na piękny złocisty kolor, co nie tylko wzbogaca estetykę potrawy, ale także podnosi jej wartość kulinarną. Szafran zawiera związki chemiczne, takie jak krocytyna, które są odpowiedzialne za jego barwienie. Warto zaznaczyć, że właściwe użycie szafranu polega na wcześniejszym namoczeniu go w ciepłej wodzie lub bulionie, co pozwala na uwolnienie jego pełnego aromatu i koloru. W branży kulinarnej szafran jest uznawany za składnik premium, a jego użycie w potrawach jest często sygnalizowane jako element luksusowy oraz wyrafinowany, zgodny z najlepszymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 25

Jakie dania powinny być uwzględnione w menu baru szybkiej obsługi?

A. Pierogi z sera, pyzy, risotto, kotlety de volaille, mięsa pieczone

B. Pierogi półmięsne, gulasze, leczo, pyzy, zrazy duszone

C. Bigos, ryby pieczone, barszcz czerwony z pasztecikami, sznycle po wiedeńsku

D. Befsztyki po angielsku, bigos, galaretki mięsne, zapiekanki

Zestawy potraw przedstawione w innych odpowiedziach nie są odpowiednie dla baru szybkiej obsługi z różnych powodów. Dania takie jak befsztyki po angielsku czy galaretki mięsne wymagają skomplikowanego i czasochłonnego przygotowania, co jest sprzeczne z zasadą szybkiej obsługi. Podobnie, podawanie bigosu, który wymaga długiego gotowania oraz ryb pieczonych, które nie tylko potrzebują precyzyjnego przygotowania, ale także odpowiednich warunków serwowania, wydaje się mało praktyczne w kontekście szybkiej gastronomii. Dodatkowo, zapiekanki, będące potrawą prostą, również nie wnoszą różnorodności wymaganej w menu. Tego rodzaju podejścia mogą być wynikiem błędnego rozumienia preferencji klientów oraz ich oczekiwań względem czasu obsługi. Klienci odwiedzający bary szybkiej obsługi oczekują szybkiego serwowania potraw, które są jednocześnie smaczne i wygodne do spożycia. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do obniżenia satysfakcji klientów oraz negatywnego wpływu na obroty lokalu. Zatem, kluczowe jest odpowiednie dostosowanie oferty do oczekiwań rynku oraz praktycznych aspektów związanych z przygotowaniem i serwowaniem potraw.

Pytanie 26

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do gotowania w parze?

A. Steamer.

B. Piekarnik.

C. Maszyna do siekania.

D. Blender.

Malakser to urządzenie przeznaczone głównie do rozdrabniania, siekania i miksowania składników, a nie do gotowania. Jego funkcjonalność skupia się na obróbce na zimno, co oznacza, że jest idealny do przygotowywania sosów, past, smoothie czy też do siekania warzyw. Nie ma możliwości gotowania, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do tej metody przygotowywania potraw. Podobnie, kuter, który również służy do miksowania i rozdrabniania, nie ma zastosowania w gotowaniu na parze, ponieważ jego zadaniem jest zmniejszenie wielkości cząstek jedzenia, a nie ich obróbka termiczna. Ostatnim z wymienionych urządzeń jest piekarnik. Choć niektóre piekarniki oferują funkcję konwekcji, która może naśladować gotowanie na parze, nie jest to ich główne zastosowanie. Piekarniki są bardziej przeznaczone do pieczenia, zapiekania i podgrzewania potraw, co różni się od zasadniczego celu steamera. Użycie tych urządzeń do gotowania na parze prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i ograniczeń, co może skutkować nieefektywnym przygotowaniem potraw oraz stratą wartości odżywczych. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla optymalizacji procesów kulinarnych oraz dla zachowania zdrowotnych aspektów diety.

Pytanie 27

W gastronomii do rozdrabniania oraz emulgowania mięsa, tłuszczu i dodatków smakowych stosuje się

A. miksery.

B. mieszalniki.

C. wilków.

D. kuter.

Wybór mieszarki, wilka czy miksera jako alternatyw dla kutra w kontekście rozdrobnienia i emulgowania mięsa jest błędny z kilku powodów. Mieszarki są najczęściej wykorzystywane do łączenia składników, ale nie są w stanie zapewnić tak wysokiej precyzji rozdrabniania i emulgowania, jak kutry. Ich działanie polega na mieszaniu, a nie na intensywnym siekaniu, co jest kluczowe w procesie przygotowywania mas mięsnych. Wilki, z kolei, są przeznaczone głównie do mielenia mięsa, co również nie spełnia wymagań dotyczących emulgowania, gdyż nie łączą one składników w sposób, który umożliwia uzyskanie jednolitej konsystencji. Miksery, pomimo że są wszechstronnymi narzędziami kuchennymi, nie są przystosowane do obróbki dużych ilości mięsa w sposób, który pozwala na emulgowanie tłuszczu z dodatkami smakowymi. Używanie tych urządzeń zamiast kutra może prowadzić do uzyskania tekstury i smaku, które nie spełniają standardów jakościowych wymaganych w przemyśle gastronomicznym. Praktyka pokazuje, że nieodpowiednie narzędzia mogą skutkować niehomogenicznymi masami, co przekłada się na gorszą jakość finalnych produktów, a także może wpływać na bezpieczeństwo żywności. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń w zależności od specyfikacji danego procesu kulinarnego.

Pytanie 28

Paprykarz z kurczaka to danie

A. gotowanie

B. duszenie

C. pieczenie

D. zapiekane

Paprykarz z kury to potrawa, która jest przygotowywana poprzez duszenie, co oznacza, że składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu w zamkniętym naczyniu. Proces duszenia zapewnia, że mięso oraz warzywa zachowują swoje naturalne soki i aromaty, co przekłada się na intensywny smak i delikatną konsystencję potrawy. W praktyce, duszenie kury pozwala na uzyskanie wyjątkowego efektu, ponieważ wolne gotowanie w niskiej temperaturze sprzyja rozkładowi tkanki mięśniowej, co skutkuje kruchym i soczystym mięsem. Dodatkowo, duszenie to technika kulinarna, która jest zgodna z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ nie wymaga dodawania dużej ilości tłuszczu. Zastosowanie tej metody w przypadku paprykarza sprawia, że danie nabiera głębi smaku, co jest istotne w kuchni regionalnej, w której smak i aromat są kluczowe. Warto również zauważyć, że duszenie pozwala na łatwe łączenie różnych składników, co czyni to danie wszechstronnym i łatwym do modyfikacji według indywidualnych upodobań.

Pytanie 29

Jaki produkt powstaje z sardeli?

A. Sztokfisz

B. Matias

C. Anchois

D. Kawior

Wybór opcji takich jak sztokfisz, kawior czy matias wskazuje na możliwe nieporozumienia dotyczące różnorodności produktów rybnych i ich pochodzenia. Sztokfisz, będący suszoną i soloną rybą, głównie dorszem, charakteryzuje się długotrwałym przechowywaniem, co czyni go popularnym składnikiem, jednak nie ma związku z sardelami. Z kolei kawior to luksusowy produkt pozyskiwany z ikry ryb, takich jak jesiotry, i chociaż może być używany w połączeniu z różnymi rybami, nie ma żadnego związku z sardelami. Matias to ryba, a dokładniej śledź, który również jest często przygotowywany w sposób solony, ale nie jest tym samym co anchois. Powszechnym błędem jest mylenie tych produktów z powodu ich przetwarzania i sposobu podawania w kuchniach regionalnych. Aby zrozumieć, dlaczego anchois jest unikalnym produktem rybnym, kluczowe jest zrozumienie różnic w metodach przetwarzania ryb i ich zastosowania w kuchni. Anchois mają specyficzny, intensywny smak, który jest wynikiem szczególnego procesu konserwacji, co odróżnia je od innych ryb w postaci suszonej, solonej czy w postaci ikry.

Pytanie 30

Kawę po turecku przygotowuje się i serwuje

A. w tygielku

B. w urządzeniu filtracyjnym

C. w maszynce próżniowej

D. w ekspresie

Kawa po turecku to tradycyjny sposób parzenia kawy, który polega na wykorzystaniu tygielka, znanego również jako cezve lub ibrik. W tym procesie drobno mielona kawa jest mieszana z wodą i cukrem (opcjonalnie) i następnie powoli podgrzewana na ogniu. Tygielek ma charakterystyczny kształt, który sprzyja równomiernemu podgrzewaniu i pozwala na uzyskanie intensywnego smaku kawy. Po zagotowaniu kawy, ważne jest, aby nie doprowadzić jej do wrzenia, co pozwala na uzyskanie delikatnej pianki zwanej 'krema'. Kawa po turecku jest podawana w małych filiżankach, a osad opada na dno, co jest typowe dla tej metody. Przygotowując kawę w tygielku, możemy eksperymentować z różnymi proporcjami składników, co daje możliwość dostosowania smaku do indywidualnych preferencji. Ten sposób parzenia kawy jest nie tylko popularny w Turcji, ale również zyskuje uznanie w wielu krajach na świecie, co podkreśla jego znaczenie kulturowe oraz kulinarne.

Pytanie 31

Jaka jest wartość energetyczna jednej kanapki z szynką?

A. 701 kcal

B. 529 kcal

C. 205 kcal

D. 404 kcal

Wartość energetyczna 1 kanapki z szynką wynosząca 404 kcal jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami żywienia. Wartość ta jest wynikiem analizy składników odżywczych, które wchodzą w skład kanapki, w tym chleba, szynki oraz ewentualnych dodatków, takich jak majonez czy sałata. W kontekście diety zrównoważonej, 404 kcal na posiłek może być odpowiednią wartością dla osób, które starają się utrzymać energię na odpowiednim poziomie przez cały dzień. Przykładowo, kanapki mogą być idealnym rozwiązaniem na szybki lunch, a ich wartość energetyczna pozwala na ich łatwe wkomponowanie w różne plany żywieniowe. Warto także zwrócić uwagę na źródła szynki – wybór chudych, niskosodowych wariantów może dodatkowo poprawić profil zdrowotny posiłku. Przyjmowanie odpowiedniej ilości kalorii w ciągu dnia jest kluczowe dla utrzymania energii, wydolności organizmu oraz zdrowia metabolicznego, co potwierdzają liczne badania w dziedzinie dietetyki.

Pytanie 32

Jakie artykuły spożywcze powinny być składowane w magazynie z produktami suchymi?

A. Ogórki marynowane.

B. Warzywa bulwiaste.

C. Olejki.

D. Mięsa wędzone.

Olej jako produkt spożywczy powinien być przechowywany w suchym magazynie, ponieważ jest to substancja, która nie wymaga niskich temperatur do przechowywania, a wilgotność może prowadzić do jego degradacji. Właściwe warunki przechowywania olejów obejmują chłodne i ciemne miejsce, gdzie nie są narażone na działanie powietrza. Zgodnie z zasadami przechowywania produktów sypkich i płynnych, oleje, takie jak oliwa z oliwek czy olej rzepakowy, zachowują swoje właściwości sensoryczne i zdrowotne jedynie wtedy, gdy są trzymane w odpowiednich warunkach. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie butelek z ciemnego szkła, które chronią przed światłem, a także unikanie kontaktu z wilgocią. Takie podejście nie tylko zwiększa trwałość produktu, ale także minimalizuje ryzyko utleniania, które może prowadzić do nieprzyjemnych zapachów i smaków. W związku z tym, oleje są idealnym kandydatem do przechowywania w magazynie produktów suchych, co wspiera ich dłuższy okres przydatności do spożycia.

Pytanie 33

Według zasad HACCP do przygotowywania mięs gotowanych powinny być używane deski o kolorze

A. żółtym

B. czerwonym

C. białym

D. brązowym

Wybór deski do krojenia o barwie brązowej dla mięs gotowanych wynika z wytycznych systemu HACCP, który ma na celu minimalizowanie ryzyka kontaminacji krzyżowej. Kolor brązowy jest dedykowany dla produktów mięsnych, co pozwala na jasne oznaczenie desek i ich przypisanie do konkretnego rodzaju żywności. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na stosowaniu desek w odpowiednich strefach kuchennych, co skutecznie ogranicza możliwość przenoszenia bakterii i patogenów. Na przykład, w restauracji, gdzie przygotowuje się zarówno surowe mięso, jak i dania gotowane, stosowanie desek o różnych kolorach może ułatwić pracownikom identyfikację odpowiednich narzędzi do pracy. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Codex Alimentarius, zalecają wyraźne oznaczanie narzędzi kuchennych w celu poprawy bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, korzystanie z desek o różnych kolorach wspiera szkolenia pracowników w zakresie higieny i bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 34

Aby zredukować hałas, wyrównać powierzchnię i zabezpieczyć blaty stołów w lokalach gastronomicznych, konieczne jest posiadanie

A. laufry

B. napperony

C. moltony

D. skirtingi

Wybór skirtingów, napperonów lub laufr jako alternatyw dla moltonów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich zastosowania w kontekście obiektów zbiorowego żywienia. Skirtingi, które są zazwyczaj używane do maskowania krawędzi stołów i lad, nie pełnią funkcji wyciszenia ani ochrony powierzchni, co sprawia, że ich zastosowanie w tej roli jest niewłaściwe. Ich główną rolą jest estetyka oraz zapewnienie schludności, co jest istotne, ale nie wystarcza w przypadku ochrony blatów. Napperony, z kolei, są małymi serwetkami, które mogą poprawić wygląd stołu, ale ich funkcjonalność ogranicza się głównie do estetyki i nie zapewniają wystarczającej ochrony ani wyciszenia. Laufry, będące często elementami dekoracyjnymi, również nie spełniają wymogów związanych z wyciszeniem i zabezpieczeniem blatów. Takie pomyłki są typowe w branży gastronomicznej, gdzie zrozumienie właściwych funkcji i zastosowań poszczególnych elementów wyposażenia może być kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią oraz podnoszenia komfortu użytkowników. Warto zatem dokładnie przemyśleć, które materiały są rzeczywiście odpowiednie do specyficznych potrzeb obiektu, aby unikać wydatków na nieefektywne rozwiązania.

Pytanie 35

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 50,3 kcal

B. 60,3 kcal

C. 48,6 kcal

D. 10,8 kcal

Wybór niewłaściwych wartości kalorycznych dla sera topionego może wynikać z nieprecyzyjnych założeń dotyczących jego składu. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 48,6 kcal, 50,3 kcal czy 10,8 kcal nie uwzględniają rzeczywistego profilu makroskładników. Przykładowo, 10,8 kcal to zbyt niska wartość, która mogłaby sugerować jedynie minimalny kawałek sera, podczas gdy przeciętny ser topiony jest znacznie bardziej kaloryczny. Odpowiedzi 48,6 kcal i 50,3 kcal również nie oddają rzeczywistego wkładu energetycznego, ponieważ w przypadku standardowej porcji sera, kaloryczność jest zazwyczaj wyższa. Często, przy obliczaniu kalorii, mogą pojawiać się nieporozumienia związane z pomijaniem lub błędnym interpretowaniem wartości odżywczych. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, że ser topiony, będący produktem przetworzonym, może zawierać różne dodatki, które wpływają na jego kaloryczność. Dlatego ważne jest, aby uwzględniać pełny zakres składników i ich wartości kaloryczne w diecie, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących ilości spożywanych kalorii. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dietą i zbilansowanego odżywiania.

Pytanie 36

Analiza zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wypłukiwania i elastyczności glutenu jest częścią oceny jakości

A. mleka tłustego

B. mięsa wołowego

C. Masła roślinnego

D. mąki pszennej

Odpowiedzi wskazujące na mleko tłuste, mięso wołowe oraz masło roślinne są niepoprawne, ponieważ każda z tych substancji ma unikalne właściwości i metody oceny ich jakości. Mleko tłuste jest oceniane na podstawie zawartości tłuszczu, białka oraz innych składników odżywczych, a także pod kątem organoleptycznym, ale nie dotyczy to właściwości glutenu. Mięso wołowe natomiast, oceniane jest głównie pod kątem tekstury, koloru, świeżości oraz zawartości tłuszczu, a nie pod względem glutenu, który jest białkiem charakterystycznym dla zbóż. Masło roślinne, z kolei, podlega ocenie jakości na podstawie takich parametrów jak zawartość tłuszczu roślinnego, zapach oraz smak, ale również nie zawiera glutenu, co czyni te metody oceny nieadekwatnymi w kontekście pytania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z braku zrozumienia specyfiki analiza różnych produktów spożywczych oraz ich unikalnych właściwości. Warto zwrócić uwagę, że choć wszystkie te składniki mają swoje metody oceny jakości, to jednak skupiają się one na zupełnie innych aspektach, które nie mają zastosowania w kontekście badania mąki pszennej.

Pytanie 37

Potrawą, której nie powinno się serwować podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej, jest

A. kulebiak

B. kutia

C. timbal drobiowy

D. moskalik marynowany

Wybór potraw serwowanych podczas kolacji wigilijnej opiera się na długoletnich tradycjach, które mają swoje korzenie w religijnych i kulturowych zasadach postu. Kulebiak, moskalik marynowany oraz kutia to przykłady potraw, które są akceptowalne podczas Wigilii, ponieważ nie zawierają mięsa. Kulebiak to rodzaj ciasta z nadzieniem, które często zawiera rybę, kapustę lub grzyby, co czyni je odpowiednim wyborem na wigilijny stół. Moskalik marynowany, czyli ryba przygotowana w zalewie, jest również daniem, które idealnie wpisuje się w zasady postu. Kutia to tradycyjny słodki deser, przygotowywany z pszenicy, maku, miodu i bakalii, który nie tylko ma wartość kaloryczną, ale także symbolizuje dostatek i radość. Przyjęcie do menu potraw, które zawierają mięso, jak tymbalik drobiowy, jest niezgodne z ogólną koncepcją postu, co prowadzi do naruszenia tradycji. Często błędem jest myślenie, że kolacja wigilijna może być dowolna w kontekście serwowanych dań, co jest niezgodne z rzetelnym podejściem do polskiej kultury kulinarnej oraz wymogów religijnych związanych z tym szczególnym dniem. Dlatego ważne jest, aby przy planowaniu wigilijnego menu kierować się zasadami postu oraz tradycjami, które wzbogacają duchowe przeżywanie tego wieczoru.

Pytanie 38

Przygotowując sztufadę wołową, co należy wykorzystać do szpikowania mięsa wołowego?

A. słoninę

B. boczek

C. kiełbasę

D. podgardle

Słonina jest najczęściej wybieranym składnikiem do szpikowania wołowiny w procesie przygotowywania sztufady wołowej, ze względu na swoje właściwości tłuszczowe i smakowe. Podczas gotowania, tłuszcz ze słoniny wnika w mięso, co powoduje, że staje się ono soczyste i aromatyczne. Słonina ma wyższą zawartość tłuszczu niż inne opcje, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji potrawy. W praktyce, szpikowanie słoniną można wykonać poprzez nacinanie mięsa i wprowadzenie kawałków słoniny, co zwiększa intensywność smaku oraz zapobiega nadmiernemu wysuszeniu mięsa podczas długiego gotowania. Warto również wspomnieć, że w kuchni tradycyjnej i profesjonalnej użycie słoniny do szpikowania wołowiny jest zgodne z zaleceniami wielu kucharzy i szefów kuchni, co czyni tę technikę uznaną w branży gastronomicznej. Efekt końcowy, na którym nam zależy, to nie tylko walory smakowe, ale także estetyczne dania, które staje się bardziej atrakcyjne na talerzu.

Pytanie 39

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Mleko poddane pasteryzacji

B. Wędzona szynka

C. Kapusta fermentowana

D. Liofilizowane grzyby

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 40

Reakcje Maillarda mają miejsce w trakcie wytwarzania

A. pulpetów z drobiu

B. kotletów

C. sałatek

D. ziemniaków gotowanych

Związki Maillarda powstają w wyniku reakcji chemicznych pomiędzy aminokwasami a cukrami redukującymi podczas gotowania, co prowadzi do powstania charakterystycznych aromatów i barw. Kotlety, będące daniem często poddawanym obróbce cieplnej, są idealnym przykładem, gdzie te reakcje mają miejsce. Gdy mięso jest smażone lub pieczone, temperatura osiąga poziomy, które sprzyjają reakcji Maillarda, co skutkuje powstaniem złocistej, chrupiącej skórki oraz intensyfikacją smaku. Zastosowanie technik takich jak smażenie na głębokim tłuszczu czy grillowanie zwiększa możliwości rozwoju reakcji Maillarda, co czyni kotlety bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów. Warto zaznaczyć, że właściwe warunki, takie jak odpowiednia temperatura i czas obróbki, są kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów. Zrozumienie procesu Maillarda pozwala szefom kuchni na lepsze kontrolowanie smaków i aromatów w potrawach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej