Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 06:14
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 06:29

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Poniżej przedstawiono wynik polecenia ipconfig /all Jaką bramę domyślną ma diagnozowane połączenie?

Connection-specific DNS Suffix  . : 
Description . . . . . . . . . . . : Karta Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter #2
Physical Address. . . . . . . . . : 08-00-27-69-1E-3D
DHCP Enabled. . . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . . : fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 70.70.70.10(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 172.16.0.100(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.255.255.0
Default Gateway . . . . . . . . . : 70.70.70.70
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . . : 319291431
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . . : 00-01-00-01-28-11-7D-57-08-00-27-EB-E4-76
DNS Servers . . . . . . . . . . . : 8.8.8.8
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . . : Enabled

A. fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13
B. 172.16.0.100
C. 70.70.70.70
D. 08-00-27-69-1E-3D
Bramą domyślną w sieci jest adres IP, który router wykorzystuje do kierowania pakietów do internetu lub do innych sieci. W wyniku polecenia ipconfig /all dla karty Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter na ilustracji widoczny jest adres 70.70.70.70 jako brama domyślna. Jest to standardowy sposób identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej oraz ich punktów dostępowych do innych sieci. Użycie polecenia ipconfig /all jest kluczowe dla administratorów sieci, gdyż umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieci, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. W praktyce, znajomość bramy domyślnej jest niezbędna do rozwiązywania problemów z połączeniem z internetem oraz przy konfigurowaniu urządzeń w sieci. Ponadto, znajomość i umiejętność analizy wyników polecenia ipconfig /all jest jedną z podstawowych umiejętności administracyjnych w kontekście zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 2

W systemach z rodziny Windows Server, w jaki sposób definiuje się usługę serwera FTP?

A. w usłudze zasad i dostępu sieciowego
B. w serwerze sieci Web
C. w serwerze aplikacji
D. w usłudze plików
Usługa serwera FTP w systemach z rodziny Windows Server jest częścią serwera sieci Web, co oznacza, że jej konfiguracja oraz zarządzanie odbywa się w kontekście roli IIS (Internet Information Services). IIS to kompleksowa platforma do hostowania różnych typów aplikacji internetowych i usług. W przypadku FTP, administratorzy mają możliwość tworzenia, zarządzania i konfigurowania różnych witryn FTP, a także zarządzania dostępem do zasobów za pomocą zaawansowanych ustawień uprawnień. Przykładowo, można skonfigurować serwer FTP do obsługi zdalnego przesyłania plików, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak transfer danych między serwerami lub zapewnienie dostępu klientom do plików. Z perspektywy bezpieczeństwa, warto również stosować szyfrowanie połączeń FTP przy użyciu FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy powinni regularnie monitorować logi serwera FTP oraz implementować odpowiednie zasady autoryzacji i audytów, aby zapewnić integralność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 3

Aby utworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, należy zainstalować rolę

A. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory
B. usług domenowej w Active Directory
C. usług certyfikatów w Active Directory
D. usług LDS w Active Directory
Utworzenie kontrolera domeny w środowisku Windows Server jest kluczowym krokiem w ustanawianiu struktury Active Directory, a odpowiedzialna za to rola to usługi domenowej w usłudze Active Directory. Ta rola pozwala na zarządzanie zasobami sieciowymi, takimi jak komputery, użytkownicy i grupy, w centralny sposób. Kontroler domeny jest odpowiedzialny za autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz komputerów w sieci, co jest fundamentalne dla zabezpieczenia dostępu do zasobów. Przykładem zastosowania tej roli może być zbudowanie infrastruktury IT w firmie, gdzie kontroler domeny umożliwia wdrożenie polityk grupowych, co z kolei ułatwia zarządzanie konfiguracjami komputerów i bezpieczeństwem. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie posiadania dobrze zorganizowanej struktury zarządzania IT, a usługi domenowe w Active Directory są kluczowym elementem tej struktury, wspierającym zautomatyzowane zarządzanie oraz centralizację usług.

Pytanie 4

Adres IPv6 pętli zwrotnej to adres

A. FE80::
B. FC80::
C. ::1
D. ::
Adres IPv6 pętli zwrotnej, czyli ::1, to coś jak lokalny adres, którego używamy, kiedy chcemy, żeby nasze urządzenie gadało samo ze sobą. Jest to standardowy sposób testowania różnych aplikacji czy usług, bez potrzeby łączenia się z innymi urządzeniami w sieci. Jak wysyłasz coś na ten adres, to tak jakbyś rzucał piłkę do lustra - to wraca do ciebie, a to przydaje się, kiedy chcesz sprawdzić, czy coś działa. Widać, że zgodnie z RFC 4291, ten adres ma swoje miejsce w strukturze IPv6. Z mojej perspektywy, zrozumienie tego adresu jest naprawdę ważne, zwłaszcza jeśli programujesz sieciowe aplikacje albo konfigurujesz serwery. Używanie lokalnego testowania przez ten adres pozwala szybko diagnozować usterki, nie bawiąc się w zewnętrzne połączenia. Można nawet ustawić serwery baz danych, żeby słuchały tylko na ::1, co poprawia bezpieczeństwo. To naprawdę fajne rozwiązanie!

Pytanie 5

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie mogą się nawzajem komunikować. Która z poniższych okoliczności może być prawdopodobną przyczyną tego problemu?

A. Identyczne adresy IP stacji roboczych
B. Tożsame nazwy użytkowników
C. Inne systemy operacyjne stacji roboczych
D. Różne bramy domyślne stacji roboczych
Odpowiedź, że takie same adresy IP stacji roboczych są przyczyną problemów w komunikacji, jest prawidłowa. Gdy dwa urządzenia w tej samej sieci lokalnej mają przypisane identyczne adresy IP, występuje konflikt adresów, co uniemożliwia poprawną wymianę danych. W standardzie IPv4, każdy adres IP musi być unikalny w danej sieci. W sytuacji konfliktu, urządzenia mogą odbierać wzajemne pakiety, ale nie będą w stanie wysyłać danych do siebie, co skutkuje brakiem komunikacji. Praktycznie, aby unikać takich sytuacji, organizacje powinny stosować system zarządzania adresami IP, jak DHCP, który automatycznie przydziela unikalne adresy IP do urządzeń w sieci. Istotne jest również regularne monitorowanie i weryfikacja konfiguracji sieci, aby upewnić się, że nie występują dublujące się adresy IP. W przypadku większych sieci, należy stosować subnetting, co również ułatwia zarządzanie adresami IP i minimalizuje ryzyko konfliktów.

Pytanie 6

W lokalnej sieci stosowane są adresy prywatne. Aby nawiązać połączenie z serwerem dostępnym przez Internet, trzeba

A. ustawić sieci wirtualne w obrębie sieci lokalnej
B. dodać drugą kartę sieciową z adresem publicznym do każdego hosta
C. skonfigurować translację NAT na ruterze brzegowym lub serwerze
D. przypisać adres publiczny jako dodatkowy adres karty sieciowej na każdym hoście
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ translacja adresów sieciowych (NAT) jest kluczowym procesem umożliwiającym komunikację między prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej a publicznymi adresami IP w Internecie. NAT działa na routerach brzegowych, które przekształcają adresy prywatne hostów w adresy publiczne, co pozwala na nawiązywanie połączeń z serwerami dostępnymi w sieci globalnej. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik w domowej sieci lokalnej, korzystając z routera z włączonym NAT, chce uzyskać dostęp do strony internetowej. Router zmienia adres prywatny urządzenia na swój adres publiczny, a odpowiedzi z serwera są następnie kierowane z powrotem do właściwego urządzenia dzięki przechowywaniu informacji o sesji. NAT jest zgodny z protkokłami takimi jak TCP/IP i jest uznawany za standardową praktykę w zarządzaniu adresacją IP, co zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnych poprzez ukrycie rzeczywistych adresów IP. Dodatkowo, NAT umożliwia oszczędność adresów IP, ponieważ wiele urządzeń może korzystać z jednego adresu publicznego.

Pytanie 7

Jakie protokoły sieciowe są typowe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP
B. IP, ICMP
C. TCP, UDP
D. DHCP, DNS
Wybór protokołów DHCP, DNS, TCP, UDP oraz HTTP, FTP jako odpowiedzi na pytanie o zestaw protokołów charakterystycznych dla warstwy internetowej modelu TCP/IP pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące struktury modelu TCP/IP i funkcji poszczególnych protokołów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) operują na wyższych warstwach modelu, odpowiednio w warstwie aplikacji oraz warstwie transportowej. DHCP służy do dynamicznego przydzielania adresów IP w sieci, natomiast DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Z kolei TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to protokoły warstwy transportowej, które są odpowiedzialne za przesyłanie danych między aplikacjami, a nie za ich adresowanie i routowanie. TCP zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, podczas gdy UDP oferuje szybszą, ale mniej niezawodną transmisję bez nawiązywania połączenia. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) są przykładami protokołów aplikacyjnych, używanych do przesyłania dokumentów i plików w sieci. Każdy z wymienionych protokołów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale nie pełnią one funkcji charakterystycznych dla warstwy internetowej, co może prowadzić do zamieszania w zakresie architektury sieci. Kluczowym błędem w rozumieniu pytania jest mylenie warstw modelu TCP/IP oraz nieprecyzyjne rozróżnienie funkcji protokołów w tych warstwach.

Pytanie 8

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa
B. Active Directory stanowi system katalogowy w sieciach operacyjnych firmy Microsoft
C. Active Directory to usługa, która monitoruje wykorzystanie limitów dyskowych aktywnych katalogów
D. W Active Directory informacje są organizowane w sposób hierarchiczny
Active Directory (AD) to usługa katalogowa stworzona przez firmę Microsoft, która ułatwia zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Obejmuje funkcje takie jak zarządzanie tożsamościami, kontrola dostępu oraz centralizacja informacji o użytkownikach, grupach oraz urządzeniach. W praktyce AD umożliwia administratorom zarządzanie kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz politykami bezpieczeństwa w zorganizowany sposób. Na przykład, dzięki hierarchicznej strukturze domen i jednostek organizacyjnych, administratorzy mogą łatwo przypisywać odpowiednie uprawnienia i ograniczenia w zależności od potrzeb organizacji. Standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) są wykorzystywane do komunikacji z katalogiem, co zapewnia interoperacyjność z innymi systemami. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa, takie jak regularne audyty i stosowanie polityk dostępu, są kluczowe dla ochrony danych i zasobów w środowisku AD.

Pytanie 9

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 3
B. 1
C. 4
D. 2
Wielu uczniów ma problem z liczeniem podsieci, bo mylą adresy IP i ich klasyfikację. Adresy IP 192.168.5.12/25 i 192.168.5.50/25 są w tej samej podsieci, bo maska /25 pokazuje, że pierwsze 25 bitów jest takie same. Więc te adresy nie mogą być traktowane jako osobne podsieci. Z kolei 192.168.5.200/25 jest w innej podsieci, bo ma adres sieciowy 192.168.5.128. Dodatkowo, adres 192.158.5.250/25 to zupełnie inny adres, z innej klasy, czyli nie należy do żadnej z podsieci w klasie 192.168.5.x. Często ludzie myślą, że wystarczy spojrzeć na ostatnią część IP, żeby określić, czy są one w tej samej podsieci. Ale zrozumienie maski podsieci jest kluczowe dla ogarnięcia struktury sieciowej. Kiedy tworzy się sieć lokalną, dobrze jest pamiętać o adresach i maskach, żeby móc odpowiednio zarządzać ruchem i urządzeniami.

Pytanie 10

W biurze należy zamontować 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość od gniazda abonenckiego do lokalnego punktu dystrybucyjnego wynosi 10 m. Jaki będzie szacunkowy koszt nabycia kabla UTP kategorii 5e, przeznaczonego do budowy sieci lokalnej, jeśli cena brutto 1 m kabla UTP kategorii 5e to 1,60 zł?

A. 160,00 zł
B. 320,00 zł
C. 800,00 zł
D. 80,00 zł
Obliczenia dotyczące kosztów zakupu kabla UTP kategorii 5e dla 5 podwójnych gniazd abonenckich mogą być mylące, gdyż wiele osób błędnie interpretuje dane liczbowe. Przykładowo, bywa, że przyjmuje się zbyt niską lub zbyt wysoką długość kabla, co prowadzi do niewłaściwego określenia całkowitych kosztów. Osoby często mylą ogół długości potrzebnego kabla, co skutkuje rachunkami, które nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów. Niektórzy mogą pomyśleć, że wystarczy pomnożyć liczbę gniazd przez cenę metra kabla bez uwzględnienia konieczności połączenia kabli z urządzeniem końcowym oraz dodatkowymi elementami instalacyjnymi. Innym typowym błędem jest nieprzemyślane oszacowanie długości kabli, które powinny uwzględniać ewentualne zakręty, przejścia przez ściany lub inne przeszkody, co również wpływa na ostateczną długość kabli. Należy także pamiętać o standardach instalacji, które zalecają dodanie zapasu na ewentualne błędy podczas montażu. W wyniku tych nieporozumień, niepoprawne odpowiedzi takie jak 80,00 zł, 320,00 zł czy 800,00 zł nie tylko wskazują na błędne obliczenia, ale również na zagadnienia związane z organizacją i planowaniem instalacji sieci, co jest kluczowe dla funkcjonowania każdej organizacji.

Pytanie 11

W systemie Linux BIND funkcjonuje jako serwer

A. DNS
B. DHCP
C. FTP
D. http
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do serwera DNS, może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowej funkcji, jaką pełni BIND w infrastrukturze sieciowej. Na przykład DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który przydziela adresy IP oraz inne ustawienia sieciowe komputerom w sieci. Choć jest to istotny komponent w zarządzaniu siecią, nie ma związku z funkcją tłumaczenia nazw domenowych, jaką realizuje BIND. FTP (File Transfer Protocol) to z kolei protokół służący do przesyłania plików między komputerami, który również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania nazwami domen. Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest używany do przesyłania dokumentów hipertekstowych w Internecie, co również nie jest związane z funkcją DNS. Rozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami a funkcją DNS jest kluczowe dla poprawnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Często, błędne przypisanie tych protokołów do funkcji DNS wynika z braku zrozumienia architektury sieci oraz zasad działania poszczególnych protokołów. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących wyboru technologii, dokładnie zapoznać się z ich funkcjami oraz zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 12

Technologia oparta na architekturze klient-serwer, która umożliwia połączenie odległych komputerów w sieci poprzez szyfrowany tunel, nazywa się

A. WLAN
B. WAN
C. VLAN
D. VPN
Technologia VPN (Virtual Private Network) umożliwia bezpieczne połączenie zdalnych komputerów w sieci przez szyfrowany tunel. Dzięki temu użytkownicy mogą przesyłać dane w sposób chroniony przed podsłuchiwaniem i dostępem nieautoryzowanych osób. VPN jest powszechnie stosowany w firmach, które umożliwiają pracownikom zdalny dostęp do zasobów sieciowych, zapewniając jednocześnie ochronę danych. Przykładem może być pracownik, który korzystając z publicznej sieci Wi-Fi w kawiarni, łączy się z siecią firmową przez VPN, co uniemożliwia hakerom przechwycenie jego danych. Standardy bezpieczeństwa, takie jak IPsec (Internet Protocol Security) oraz SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security), są często wykorzystywane w implementacjach VPN, co czyni tę technologię zgodną z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 13

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia sieciowe są połączone z jednym centralnym urządzeniem?

A. gwiazdy
B. siatki
C. pierścienia
D. drzewa
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia, takie jak komputery i drukarki, są połączone z centralnym urządzeniem, zazwyczaj przełącznikiem lub hubem. Taki układ zapewnia łatwą konserwację i diagnozowanie problemów, gdyż ewentualne awarie jednego z węzłów nie wpływają na funkcjonowanie pozostałych urządzeń. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być lokalna sieć komputerowa w biurze, gdzie wszystkie stacje robocze są podłączone do jednego przełącznika. Standardy takie jak Ethernet oraz protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, zostały zaprojektowane z myślą o pracy w takich strukturach. Zastosowanie topologii gwiazdy ułatwia także skalowanie sieci – wystarczy dodać nowe urządzenie do centralnego przełącznika, co czyni ją elastyczną i odpowiednią dla rozwijających się środowisk biurowych.

Pytanie 14

Parametr, który definiuje stosunek liczby wystąpionych błędnych bitów do ogólnej liczby odebranych bitów, to

A. Propagation Delay Skew
B. Bit Error Rate
C. Return Loss
D. Near End Crosstalk
Bit Error Rate (BER) to kluczowy parametr w telekomunikacji, który określa stosunek liczby błędnych bitów do całkowitej liczby otrzymanych bitów. Mierzy on jakość transmisji danych oraz niezawodność systemów komunikacyjnych. Niska wartość BER jest pożądana, ponieważ wskazuje na wysoką jakość sygnału i efektywność przesyłania informacji. W zastosowaniach praktycznych, takich jak sieci komputerowe czy systemy satelitarne, monitorowanie BER pozwala na szybką identyfikację problemów związanych z zakłóceniami sygnału, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości usług. Standardy, takie jak ITU-T G.826, definiują sposoby pomiaru BER oraz akceptowalne poziomy w różnych aplikacjach. Zrozumienie i kontrola BER pozwala inżynierom na projektowanie bardziej niezawodnych systemów oraz na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru technologii transmisji, co w praktyce przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników końcowych.

Pytanie 15

Kabel skręcany o czterech parach, w którym każdy z przewodów jest otoczony ekranem foliowym, a ponadto wszystkie pary są dodatkowo zabezpieczone siatką, to kabel

A. F/UTP
B. SF/UTP
C. U/UTP
D. S/FTP
Odpowiedź S/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to wskazuje na kabel, w którym każda para przewodów jest ekranowana folią, a dodatkowo wszystkie pary są ekranowane wspólnie siatką. Takie rozwiązanie znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie wymagane są wysokie prędkości przesyłu danych oraz stabilność sygnału. Kable S/FTP są często wykorzystywane w nowoczesnych sieciach komputerowych, w tym w centrach danych oraz w aplikacjach wymagających przesyłu dużych ilości danych, takich jak streaming wideo czy aplikacje VoIP. Stosowanie kabli ekranowanych zgodnych z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również wysoką jakość transmisji danych. Dzięki zastosowaniu ekranów, kable S/FTP minimalizują ryzyko zakłóceń, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu źródeł zakłóceń elektromagnetycznych.

Pytanie 16

Firma Dyn, której serwery DNS zostały poddane atakowi, potwierdziła, że część incydentu …. miała miejsce z wykorzystaniem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników oraz kontrolerów, nazywany ogólnie „Internetem rzeczy”, został wykorzystany przez przestępców jako botnet – sieć maszyn-zombie. Dotychczas rolę tę w większości pełniły głównie komputery. Cytat ten opisuje atak typu

A. DOS
B. DDOS
C. mail bombing
D. flooding
Odpowiedzi DOS (Denial of Service), mail bombing oraz flooding są nieprawidłowe, ponieważ każde z tych pojęć odnosi się do różnych typów ataków, które nie pasują do opisanego scenariusza. Atak DOS zazwyczaj polega na jednostkowym źródle generowania ruchu, co nie jest zgodne z opisanym atakiem rozproszonym. W przypadku ataku DDOS, zaangażowanych jest wiele urządzeń, co sprawia, że jest on bardziej skuteczny i trudniejszy do zablokowania. Mail bombing to atak polegający na wysyłaniu dużej ilości wiadomości e-mail do jednego adresata, co jest zupełnie inną metodą zakłócania działania serwisu, a nie atakowaniem serwerów poprzez generowanie ruchu. Flooding z kolei może odnosić się do różnych typów przepełnienia, takich jak UDP flooding czy ICMP flooding, które także są technikami ataku, lecz nie odnoszą się do wykorzystania botnetów z urządzeniami IoT. Typowym błędem myślowym jest mylenie ataków DOS z DDOS, co może prowadzić do nieodpowiedniego planowania zabezpieczeń. Aby skutecznie chronić się przed atakami, istotne jest zrozumienie różnic między tymi typami ataków i implementacja odpowiednich środków bezpieczeństwa, takich jak firewall, systemy detekcji intruzów oraz regularne audyty bezpieczeństwa.

Pytanie 17

Proces łączenia sieci komputerowych, który polega na przesyłaniu pakietów protokołu IPv4 przez infrastrukturę opartą na protokole IPv6 oraz w przeciwnym kierunku, nosi nazwę

A. tunelowaniem
B. translacją protokołów
C. mapowaniem
D. podwójnego stosu IP
Tunelowaniem nazywamy mechanizm, który umożliwia przesyłanie pakietów danych z protokołu IPv4 przez infrastrukturę zaprojektowaną dla protokołu IPv6 oraz odwrotnie. Ten proces polega na tworzeniu wirtualnych tuneli, które encapsulują (opakowują) dane protokołu IPv4 w pakiety IPv6, co pozwala na komunikację między sieciami korzystającymi z różnych wersji protokołu IP. W praktyce tunelowanie jest często wykorzystywane w przypadkach, gdzie starsze systemy, które jeszcze nie przeszły na IPv6, muszą komunikować się z nowymi sieciami. Przykładem zastosowania tunelowania jest transfer danych w firmach, które posiadają zarówno starsze, jak i nowoczesne urządzenia sieciowe, co pozwala im na stopniową migrację do IPv6, jednocześnie zapewniając ciągłość działania usług sieciowych. Z perspektywy standardów, tunelowanie jest jednym z kluczowych elementów strategii przejścia na IPv6, co zostało określone w dokumentach IETF, takich jak RFC 3056 oraz RFC 4213. Te dobre praktyki są ważne dla administrowania nowoczesnymi sieciami komputerowymi, umożliwiając elastyczne podejście do migracji.

Pytanie 18

Do ilu sieci należą komputery o podanych w tabeli adresach IP i standardowej masce sieci?

komputer 1172.16.15.5
komputer 2172.18.15.6
komputer 3172.18.16.7
komputer 4172.20.16.8
komputer 5172.20.16.9
komputer 6172.21.15.10

A. Jednej.
B. Sześciu.
C. Czterech.
D. Dwóch.
Odpowiedź cztery jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu maski podsieci 255.255.0.0, poszczególne adresy IP przedstawiają różne sieci. W przypadku adresów IP, na przykład 172.16.1.10, 172.18.2.20, 172.20.3.30 oraz 172.21.4.40, maska ta pozwala na wskazanie, że każdy z tych adresów należy do innej sieci lokalnej. Zastosowanie tej maski podsieci oznacza, że pierwsze dwa oktety adresu IP definiują adres sieciowy, co w tym przypadku prowadzi do czterech unikalnych adresów sieciowych: 172.16.0.0, 172.18.0.0, 172.20.0.0 oraz 172.21.0.0. W praktyce, zrozumienie struktury adresów IP oraz zasad z nimi związanych jest kluczowe w zarządzaniu sieciami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie administracji sieciami. W rzeczywistości, umiejętność prawidłowego klasyfikowania adresów IP według ich przynależności do sieci jest niezbędna przy projektowaniu architektury sieci oraz w jej późniejszym zarządzaniu.

Pytanie 19

Aby zapewnić, że jedynie wybrane urządzenia mają dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. zmienić kanał radiowy
B. skonfigurować filtrowanie adresów MAC
C. zmienić sposób szyfrowania z WEP na WPA
D. zmienić hasło
Filtrowanie adresów MAC to technika, która pozwala na ograniczenie dostępu do sieci WiFi tylko dla wybranych urządzeń. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do interfejsu sieciowego każdego urządzenia. Konfigurując filtrowanie adresów MAC na punkcie dostępowym, administrator może stworzyć listę zatwierdzonych adresów, co oznacza, że tylko te urządzenia będą mogły nawiązać połączenie z siecią. To podejście jest powszechnie stosowane w małych sieciach domowych oraz biurowych, jako dodatkowa warstwa zabezpieczeń w połączeniu z silnym hasłem i szyfrowaniem. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest nieomylnym rozwiązaniem, gdyż adresy MAC można podsłuchiwać i fałszować. Mimo to, w praktyce jest to skuteczny sposób na ograniczenie nieautoryzowanego dostępu, zwłaszcza w środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i łatwa do zarządzania. Dobrą praktyką jest łączenie tego rozwiązania z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak WPA3, co znacząco podnosi poziom ochrony.

Pytanie 20

Aby oddzielić komputery w sieci, które posiadają ten sam adres IPv4 i są połączone z przełącznikiem zarządzalnym, należy przypisać

A. aktywnych interfejsów do różnych VLAN-ów
B. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystanych interfejsów
C. niewykorzystane interfejsy do różnych VLAN-ów
D. statyczne adresy MAC komputerów do aktywnych interfejsów
Przypisanie używanych interfejsów do różnych VLAN-ów jest kluczowym rozwiązaniem w kontekście separacji komputerów w sieci z tym samym adresem IPv4. VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na logiczne podzielenie jednego fizycznego switcha na wiele segmentów sieciowych, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo i organizację ruchu sieciowego. Każdy VLAN działa jak oddzielna sieć, co oznacza, że komputery przypisane do różnych VLAN-ów nie mogą się bezpośrednio komunikować, nawet jeśli są podłączone do tego samego przełącznika. Przykładem mogą być VLAN-y dla różnych działów w firmie, takich jak dział finansowy i dział IT, gdzie odseparowanie ich od siebie pomaga w ochronie wrażliwych danych. W praktyce, aby skonfigurować VLAN-y, administratorzy sieci używają protokołów takich jak IEEE 802.1Q, który dodaje tagi VLAN do ramek Ethernet. Takie podejście jest szeroko stosowane w branży i jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, zapewniając zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo.

Pytanie 21

Zadaniem serwera jest rozgłaszanie drukarek w obrębie sieci, kolejka zadań do wydruku oraz przydzielanie uprawnień do korzystania z drukarek?

A. plików
B. wydruku
C. FTP
D. DHCP
Odpowiedź 'wydruku' jest poprawna, ponieważ serwer wydruku pełni kluczową rolę w zarządzaniu drukowaniem w sieci. Serwer ten koordynuje dostęp do drukarek, zarządza kolejkami zadań wydruku oraz przydziela prawa dostępu użytkownikom. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wysyła dokument do drukowania, serwer wydruku odbiera ten sygnał, umieszcza zadanie w kolejce i decyduje, która drukarka powinna je zrealizować. Dzięki temu użytkownicy mogą współdzielić zasoby drukarskie w sposób efektywny i zorganizowany. W standardach branżowych, takich jak IPP (Internet Printing Protocol), serwery drukujące wykorzystują nowoczesne podejścia do zarządzania drukowaniem, co umożliwia zdalne drukowanie oraz monitorowanie stanu urządzeń. Dodatkowo, serwery te mogą integrować się z systemami zarządzania dokumentami, co pozwala na pełniejsze wykorzystanie funkcji takich jak skanowanie i archiwizacja. Prawidłowe skonfigurowanie serwera wydruku jest zatem kluczowe dla efektywności operacji biurowych i oszczędności kosztów.

Pytanie 22

Którego numeru portu używa usługa FTP do wysyłania komend?

A. 80
B. 20
C. 69
D. 21
Usługa FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania poleceń korzysta z portu 21. Port ten jest zarezerwowany dla kontrolnej komunikacji w protokole FTP, co oznacza, że wszystkie komendy, które klient wysyła do serwera, oraz odpowiedzi serwera na te komendy, są przesyłane za pośrednictwem tego portu. Zrozumienie struktury portów w sieciach komputerowych jest kluczowe dla administratorów systemów i specjalistów od bezpieczeństwa, którzy muszą zarządzać komunikacją między urządzeniami. W praktycznych zastosowaniach, na przykład podczas konfigurowania serwera FTP, ważne jest, aby port 21 był dostępny, aby klienci mogli się z nim łączyć. Warto również zaznaczyć, że podczas przesyłania danych, FTP wykorzystuje osobny port, zazwyczaj port 20, co stanowi podstawową różnicę pomiędzy komunikacją kontrolną a transferem danych. Dobrą praktyką jest także zabezpieczanie połączeń FTP poprzez użycie FTPS lub SFTP, które dodają warstwę bezpieczeństwa do tradycyjnego protokołu FTP.

Pytanie 23

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. Hyper-V
B. Virtual PC
C. VMware
D. Virtual Box
Hyper-V to zaawansowane oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019. Umożliwia ono tworzenie i zarządzanie wirtualnymi maszynami (VM), co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów serwera fizycznego. Hyper-V obsługuje różne systemy operacyjne, co czyni go elastycznym narzędziem dla administratorów IT. Przykładowo, dzięki Hyper-V można uruchamiać wiele serwerów na jednym fizycznym urządzeniu, co znacząco obniża koszty sprzętowe oraz zmniejsza zużycie energii. Hyper-V wspiera również funkcje takie jak migracja maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie VM między hostami bez przerywania ich pracy. W kontekście standardów branżowych, Hyper-V spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące efektywności i bezpieczeństwa, oferując mechanizmy izolacji i zarządzania zasobami. Dodatkowo, integracja z powiązanymi technologiami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia zaawansowane zarządzanie infrastrukturą wirtualną, co czyni Hyper-V preferowanym rozwiązaniem dla wielu przedsiębiorstw.

Pytanie 24

Firma zamierza stworzyć lokalną sieć komputerową, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart Wi-Fi. Połączenie z Internetem zapewnia ruter z wbudowanym modemem ADSL oraz czterema portami LAN. Które z wymienionych urządzeń sieciowych jest wymagane, aby sieć mogła prawidłowo funkcjonować i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Access Point
B. Przełącznik 8 portowy
C. Przełącznik 16 portowy
D. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego
Wybór przełącznika 16 portowego jako niezbędnego urządzenia do budowy lokalnej sieci komputerowej jest uzasadniony z kilku powodów. Przełącznik (switch) to kluczowy element infrastruktury sieciowej, który umożliwia komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. W tym przypadku, mając 10 stacji roboczych, serwer i drukarkę, potrzebujemy co najmniej 12 portów do podłączenia wszystkich tych urządzeń. Przełącznik 16 portowy zapewnia wystarczającą liczbę portów, co dostosowuje się do przyszłych potrzeb rozbudowy sieci. Standardowe praktyki zalecają stosowanie przełączników w lokalnych sieciach komputerowych, aby zapewnić efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zminimalizować kolizje. Dzięki technologii Ethernet, przełączniki są w stanie przesyłać dane z dużą prędkością, co jest kluczowe w przypadku intensywnego korzystania z sieci, np. podczas drukowania lub przesyłania dużych plików. Dodatkowo, przełączniki mogą obsługiwać różne protokoły, co umożliwia integrację z różnymi urządzeniami oraz systemami. Wybór przełącznika jako podstawowego urządzenia podkreśla znaczenie jego roli w zapewnieniu stabilności i wydajności całej sieci, a także umożliwia zarządzanie przepustowością oraz bezpieczeństwem ruchu sieciowego.

Pytanie 25

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Reflektometr TDR
B. Urządzenie do pomiaru mocy.
C. Spektrum analizer.
D. Wielofunkcyjny miernik.
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.

Pytanie 26

Urządzenia spełniające standard 802.11 g mogą osiągnąć maksymalną prędkość transmisji danych wynoszącą

A. 11 Mb/s
B. 54 Mb/s
C. 150 Mb/s
D. 108 Mb/s
Odpowiedzi takie jak 150 Mb/s, 11 Mb/s czy 108 Mb/s to niestety nieporozumienia. Przykładowo, 150 Mb/s nie pasuje do żadnego dobrze znanego standardu 802.11; to prędkość z 802.11n lub 802.11ac, ale nie 802.11g. Natomiast 11 Mb/s odnosi się do 802.11b, który był stosowany głównie przed 802.11g. 108 Mb/s to też chyba mylne wrażenie, bo to wartość z dodatkowego trybu w 802.11g, ale nie jest to maksymalna prędkość. Takie błędne myślenie często bierze się z mylenia różnych standardów i ich specyfikacji, co prowadzi do przypisania złej prędkości. Warto więc lepiej poznać różnice między standardami oraz ich zastosowaniem, aby nie wpaść w takie pułapki.

Pytanie 27

Która z kombinacji: protokół – warstwa, w której dany protokół działa, jest poprawnie zestawiona według modelu TCP/IP?

A. ICMP - warstwa aplikacji
B. IGMP - warstwa Internetu
C. DHCP – warstwa dostępu do sieci
D. RARP – warstwa transportowa
Wybór RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jako protokołu warstwy transportowej jest błędny, ponieważ RARP działa na warstwie łącza danych. Służy do mapowania adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe w kontekście lokalnych sieci komputerowych, gdzie urządzenia muszą znać adresy fizyczne dla udanej komunikacji. Przemieszczając się do kolejnej opcji, DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół używany do automatycznej konfiguracji urządzeń w sieci, jednak działa on na warstwie aplikacji, a nie dostępu do sieci. Wiele osób myli DHCP z operacjami na niższych warstwach, ponieważ jego funkcjonalność wpływa na sposób, w jaki urządzenia związane są z siecią. ICMP (Internet Control Message Protocol) pełni rolę komunikacyjną między węzłami w sieci, jednak również działa na warstwie Internetu, a nie aplikacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych wniosków mogą obejmować zrozumienie protokołów jako jedynie narzędzi do komunikacji na poziomie użytkownika, podczas gdy wiele z nich operuje na znacznie niższych warstwach, pełniąc różne funkcje w zakresie zarządzania ruchem sieciowym oraz konfiguracji adresów.

Pytanie 28

Która forma licencjonowania nie pozwala na korzystanie z programu bez opłat?

A. freeware
B. adware
C. MOLP
D. GNU GPL
MOLP, czyli Model Licencjonowania Oprogramowania, to struktura, która umożliwia organizacjom uzyskanie licencji na oprogramowanie w sposób, który jest dostosowany do ich potrzeb. W przeciwieństwie do innych modeli, takich jak freeware czy GNU GPL, MOLP zazwyczaj wiąże się z opłatami, co oznacza, że korzystanie z oprogramowania nie jest bezpłatne. Przykładem zastosowania MOLP jest sytuacja, gdy firma potrzebuje dostępu do oprogramowania dla wielu użytkowników. W takim przypadku, zamiast kupować indywidualne licencje, organizacja może nabyć licencję MOLP, co często prowadzi do oszczędności kosztów. Dobre praktyki w zakresie licencjonowania oprogramowania sugerują, aby organizacje dokładnie analizowały swoje potrzeby i wybierały model licencjonowania, który najlepiej odpowiada ich wymaganiom, a MOLP jest często korzystnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw z wieloma pracownikami.

Pytanie 29

Protokół używany do konwertowania fizycznych adresów MAC na adresy IP w sieciach komputerowych to

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
B. ARP (Address Resolution Protocol)
C. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)
D. DNS (Domain Name System)
Protokóły DHCP, ARP i DNS pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, koncentruje się na przydzielaniu adresów IP oraz innych parametrów konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Nie przekształca on adresów MAC na IP, lecz dynamicznie zarządza przydzielaniem adresów IP na podstawie zgłoszeń z urządzeń. ARP, czyli Address Resolution Protocol, jest stosowany do odwrotnego procesu, czyli przekształcania adresów IP na adresy MAC. Umożliwia to urządzeniom w sieci lokalnej komunikację z innymi urządzeniami, czyli przetłumaczenie adresu IP na odpowiadający mu adres MAC. DNS, z kolei, odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania internetu. Działanie DNS nie ma związku z adresami MAC, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe do prawidłowego zarządzania i projektowania sieci komputerowych. Często mylone są funkcje tych protokołów, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem adresowaniem i komunikacją w sieciach.

Pytanie 30

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 128.128.0.0/9
B. 128.129.0.0/9
C. 192.169.192.0/18
D. 192.168.192.0/18
Pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z różnych powodów, które wynikają z zasadności przydzielania adresów IP i klasyfikacji sieci. Adres 192.168.192.0/18 to adres prywatny, który należy do klasy C, a jego zakres często używany jest w lokalnych sieciach komputerowych. Jednak w przypadku tego pytania, który dotyczy publicznych adresów IP, nie jest to właściwy wybór. Adresy prywatne, takie jak ten, nie mogą być używane w Internecie, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście adresowania. Adres 128.128.0.0/9, mimo że jest z klasy B, jest również niepoprawny, ponieważ istnieję już zarezerwowane adresy, które nie są dostępne do użytku publicznego. Wyboru 192.169.192.0/18 również należy unikać, ponieważ adres ten nie istnieje — jest to kombinacja adresu z nieprawidłowymi oktetami. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP oraz ich zastosowania jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji sieci. Typowe błędy wynikają często z mylenia klasy adresu oraz niezrozumienia zasad dotyczących prywatności i publiczności adresów IP, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania i potencjalnych konfliktów w sieci.

Pytanie 31

Które z komputerów o adresach IPv4 przedstawionych w tabeli należą do tej samej sieci?

KomputerAdres IPv4
1172.50.12.1/16
2172.70.12.1/16
3172.70.50.1/16
4172.80.50.1/16

A. 3 i 4
B. 2 i 4
C. 1 i 2
D. 2 i 3
Odpowiedź 2 i 3 jest poprawna, ponieważ oba adresy IP, 172.70.0.0 i 172.70.1.0, mają tę samą część sieciową zgodnie z maską /16, co oznacza, że ich pierwsze 16 bitów jest identyczne. W praktyce, adresy IP w tej samej sieci mogą komunikować się bezpośrednio, co jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Użycie maski /16 pozwala na utworzenie dużej liczby adresów hostów w tej samej podsieci, co jest ważne dla organizacji z wieloma urządzeniami. Rozumienie, jak adresowanie IP działa w kontekście różnych masek, jest niezbędne do skutecznego konfigurowania sieci i zapewnienia ich wydajności. W przypadku adresów 1 i 2 lub 3 i 4, różnice w pierwszych 16 bitach adresów IP wskazują, że znajdują się one w różnych sieciach, co uniemożliwia im komunikację bez pomocy routera. Takie podstawowe zasady adresowania IP są fundamentalne dla architektury sieci i powinny być znane każdemu profesjonalistowi w tej dziedzinie.

Pytanie 32

Ruter otrzymał pakiet, który jest adresowany do komputera w innej sieci. Adres IP, który jest celem pakietu, nie znajduje się w sieci bezpośrednio podłączonej do rutera, a tablica routingu nie zawiera informacji na jego temat. Brama ostateczna nie została skonfigurowana. Jaką decyzję podejmie ruter?

A. Zwróci pakiet do nadawcy
B. Przekaże do hosta w lokalnej sieci
C. Wyśle na interfejs wyjściowy do kolejnego skoku
D. Odrzuci pakiet
Ruter nie prześle pakietu, bo brakuje mu info, żeby go wysłać. W sieciach każdy pakiet powinien trafiać do konkretnego adresu IP. Jak ruter dostaje pakiet z adresem, którego nie ma w swojej tablicy routingu, a brama ostatniej szansy nie jest ustawiona, to ruter nie wie, gdzie go wysłać. Odrzucenie pakietu to normalna sprawa, zgodnie z zasadami, które rządzą sieciami. Weźmy na przykład zamknięte sieci w firmach – tam administracja ma obowiązek pilnować, żeby tablice routingu były aktualne. Jeśli nie ma odpowiednich tras, pakiety po prostu znikają, co jest przydatne, by nikt nieproszony się nie włamał. Takie sytuacje są też opisane w standardach IETF, które mówią, jak ważne jest zarządzanie trasami w sieciach IP.

Pytanie 33

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Fale radiowe
B. Światłowód
C. Kabel koncentryczny
D. Kabel typu "skrętka"
Fale radiowe są zalecanym medium transmisyjnym w zabytkowych budynkach ze względu na ich zdolność do omijania przeszkód fizycznych, takich jak grube mury czy elementy architektoniczne, które mogą utrudniać tradycyjnym kablom dostęp do miejsc, gdzie potrzebna jest infrastruktura sieciowa. Wykorzystanie technologii Wi-Fi, które działa na falach radiowych, jest praktycznym rozwiązaniem, ponieważ nie wymaga dużych modyfikacji budowlanych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności zabytków. Dodatkowo, fale radiowe oferują elastyczność w instalacji, umożliwiając łatwą adaptację w miarę zmieniających się potrzeb użytkowników. Stosowanie systemów bezprzewodowych w takich lokalizacjach jest zgodne ze standardami branżowymi, które promują minimalne zakłócenia w strukturze obiektu. Przykładem zastosowania mogą być hotele w zabytkowych budynkach, gdzie bezprzewodowy dostęp do Internetu umożliwia gościom korzystanie z sieci bez ingerencji w zabytkowe elementy wystroju.

Pytanie 34

Do właściwości pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer zalicza się

A. numer telefonu, na który serwer ma oddzwonić w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika
B. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na dysku serwera
C. maksymalna objętość pulpitu użytkownika
D. maksymalna objętość profilu użytkownika
Odpowiedź dotycząca numeru telefonu, pod który ma oddzwonić serwer w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez użytkownika, jest poprawna, ponieważ jedno z zadań systemu Windows Serwer to zarządzanie połączeniami użytkowników, w tym obsługa połączeń telefonicznych w ramach funkcji komunikacyjnych. W praktyce, szczególnie w środowiskach korporacyjnych, administratorzy mogą skonfigurować systemy, które umożliwiają użytkownikom nawiązywanie połączeń telefonicznych z serwerem poprzez VoIP (Voice over Internet Protocol), co wymaga zdefiniowania numerów telefonów w profilu użytkownika. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników sugerują, że każdy profil powinien być dokładnie skonfigurowany, aby odpowiadał potrzebom użytkowników, co może obejmować również integrację z systemami telefonicznymi. Warto wiedzieć, że w systemach opartych na Windows Serwer, takie funkcje są często zintegrowane z Active Directory, gdzie profile użytkowników można łatwo zarządzać i dostosowywać do wymogów organizacyjnych.

Pytanie 35

Jakie urządzenie sieciowe pozwoli na przekształcenie sygnału przesyłanego przez analogową linię telefoniczną na sygnał cyfrowy w komputerowej sieci lokalnej?

A. Switch.
B. Media converter.
C. Modem.
D. Access point.
Modem to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji między analogowymi a cyfrowymi systemami. Jego podstawową funkcją jest modulkacja i demodulkacja sygnałow, co oznacza przekształcanie danych cyfrowych z komputera na sygnał analogowy, który może być przesyłany przez tradycyjną linię telefoniczną. Kiedy dane z komputera są przesyłane do modemu, modem przekształca je w sygnał analogowy, co pozwala na ich transmisję. Po drugiej stronie, gdy sygnał analogowy wraca do modemu, proces jest odwracany - sygnał analogowy jest demodulowany i przekształcany z powrotem do formatu cyfrowego. Przykładami zastosowania modemów są domowe połączenia internetowe przez DSL lub dial-up, gdzie modem jest niezbędny do uzyskania dostępu do sieci internetowej. Modemy są zgodne z różnymi standardami, takimi jak V.90 dla połączeń dial-up, co pokazuje ich znaczenie i szerokie zastosowanie w branży telekomunikacyjnej i informatycznej.

Pytanie 36

Która norma określa parametry transmisyjne dla komponentów kategorii 5e?

A. TIA/EIA-568-B-2
B. EIA/TIA 607
C. CSA T527
D. TIA/EIA-568-B-1
Norma TIA/EIA-568-B-2 definiuje wymogi dotyczące kabli i komponentów dla systemów sieciowych, w tym dla komponentów kategorii 5e. Specyfikacja ta objmuje m.in. parametry transmisyjne, takie jak tłumienie, diafonia i impedancja, które są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wydajności sieci. Zastosowanie tej normy jest szczególnie ważne w kontekście instalacji sieci lokalnych (LAN), gdzie kable kategorii 5e są szeroko stosowane do przesyłania danych z prędkością do 1 Gbps na odległości do 100 metrów. Zrozumienie i przestrzeganie normy TIA/EIA-568-B-2 jest niezbędne dla projektantów i instalatorów systemów telekomunikacyjnych, ponieważ zapewnia nie tylko zgodność z wymogami branżowymi, ale także optymalizuje wydajność i niezawodność sieci. Przykładem praktycznego zastosowania tej normy jest planowanie infrastruktury w biurach, gdzie wymagane są szybkie i stabilne połączenia, co można osiągnąć dzięki zastosowaniu wysokiej jakości kabli spełniających normy TIA/EIA-568-B-2.

Pytanie 37

W systemie Ubuntu Server, aby zainstalować serwer DHCP, należy zastosować komendę

A. sudo apt-get install isc-dhcp-server
B. sudo apt-get isc-dhcp-server start
C. sudo service isc-dhcp-server install
D. sudo service isc-dhcp-server start
Jak chcesz zainstalować serwer DHCP na Ubuntu Server, to użyj polecenia 'sudo apt-get install isc-dhcp-server'. To jest właśnie to, co trzeba, żeby skorzystać z menedżera pakietów APT, który jest standardem w systemach bazujących na Debianie, jak Ubuntu. Dzięki APT wszystko, co potrzebne do prawidłowego działania serwera, zostanie automatycznie ściągnięte i zainstalowane. W praktyce, taka instalacja jest super ważna dla administratorów, którzy chcą mieć kontrolę nad przydzielaniem adresów IP w sieci. Warto też przed tym sprawdzić, czy system jest na czasie, używając 'sudo apt-get update', bo wtedy masz pewność, że instalujesz najnowsze wersje. Po instalacji serwera DHCP, musisz jeszcze skonfigurować plik '/etc/dhcp/dhcpd.conf', w którym ustawiasz zakresy adresów IP i inne parametry związane z DHCP. To podejście do instalacji jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, które zalecają korzystanie z menedżerów pakietów - po prostu to się sprawdza.

Pytanie 38

Zgodnie z normą PN-EN 50173 segment okablowania pionowego łączącego panele krosownicze nie powinien przekraczać długości

A. 1500 m
B. 100 m
C. 2000 m
D. 500 m
Wybór długości 1500 m, 100 m lub 2000 m jako maksymalnej dla odcinka okablowania pionowego jest nieprawidłowy z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim długości te nie są zgodne z normą PN-EN 50173, która wyraźnie określa limit na poziomie 500 m. Odpowiedzi 1500 m i 2000 m ignorują zasady dotyczące degradacji sygnału w medium transmisyjnym, co prowadziłoby do znacznych strat jakości sygnału i tym samym obniżenia wydajności sieci. Dłuższe odcinki kabli mogą powodować problemy z zakłóceniami, co jest szczególnie istotne w przypadku transmisji danych na wysokich prędkościach. Z kolei odpowiedź 100 m może wydawać się rozsądna w kontekście okablowania poziomego, ale nie uwzględnia pełnego zakresu, jaki dotyczy okablowania pionowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie okablowania pionowego z poziomym, co prowadzi do suboptymalnych rozwiązań w projektach sieciowych. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz instalacji systemów okablowania, co w dalszej perspektywie przekłada się na niezawodność i stabilność funkcjonowania całej infrastruktury IT.

Pytanie 39

Co oznacza skrót WAN?

A. miejską sieć komputerową
B. prywatną sieć komputerową
C. lokalną sieć komputerową
D. rozległą sieć komputerową
Skrót WAN oznacza Wide Area Network, co w tłumaczeniu na polski oznacza rozległą sieć komputerową. WAN to typ sieci, który łączy komputery i urządzenia w dużym zasięgu geograficznym, obejmującym miasta, regiony, a nawet kraje. Zastosowanie WAN jest powszechne w dużych organizacjach oraz korporacjach, które potrzebują komunikować się między oddziałami rozrzuconymi na dużym obszarze. Przykłady zastosowania WAN obejmują sieci bankowe, które łączą różne placówki, oraz systemy informatyczne w przedsiębiorstwach międzynarodowych. W kontekście standardów, WAN zazwyczaj korzysta z protokołów takich jak MPLS (Multi-Protocol Label Switching) i Frame Relay, które zapewniają efektywną transmisję danych na dużą skalę. Dobrą praktyką w zarządzaniu WAN jest wykorzystanie rozwiązań typu SD-WAN (Software-Defined Wide Area Network), które umożliwiają lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększają bezpieczeństwo połączeń. Zrozumienie koncepcji WAN jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych, rozproszonych architektur sieciowych, które odpowiadają na potrzeby globalnych organizacji.

Pytanie 40

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to co?

A. nie może być użyty do szyfrowania dokumentów
B. nie może być zrealizowany w formie sprzętowej
C. jest wcześniejszą wersją DES (ang. Data Encryption Standard)
D. wykorzystuje algorytm szyfrujący symetryczny
AES (Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący. Oznacza to, że ten sam klucz jest używany zarówno do szyfrowania, jak i deszyfrowania danych. AES jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak zabezpieczenie danych w chmurze, transmisje internetowe, szyfrowanie plików oraz w protokołach takich jak SSL/TLS. Wybór AES jako standardu szyfrowania przez National Institute of Standards and Technology (NIST) w 2001 roku wynikał z jego wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz wydajności. AES obsługuje różne długości kluczy (128, 192 i 256 bitów), co pozwala na dostosowanie poziomu zabezpieczeń do konkretnych potrzeb. W praktyce, stosując AES, można zapewnić bezpieczeństwo danych osobowych, transakcji finansowych oraz komunikacji, co czyni go fundamentem nowoczesnych systemów kryptograficznych.