Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 11:55
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 21:33

Egzamin niezdany

Wynik: 3/40 punktów (7,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie wykorzystuje się do składowania odchodów bydła trzymanego na rusztach?

A. płyta obornikowa

B. pryzma obornikowa

C. zbiornik na gnojówkę

D. zbiornik na gnojowicę

Pryzma obornikowa to jedna z metod składowania odpadów, ale nie jest to dobry pomysł dla bydła, które siedzi na rusztach. Ta pryzma jest głównie do obornika, a obornik to substancja stała. W przypadku bydła na rusztach, odchody są głównie płynne, więc trzymanie ich w pryzmach to nie jest najlepszy sposób, a wręcz może być nieefektywne. Gnojówka to inny typ odpadów, który też jest płynny, ale często mylony z gnojowicą. Gnojówka jest lepsza dla zwierząt produkujących stałe odchody. Płyta obornikowa to miejsce do składowania obornika, co też nie pasuje, gdy mówimy o bydle na rusztach, bo tam odchody zebrane są inaczej. Typowe błędy w myśleniu to nieodróżnianie tych różnych form odpadów i nieznajomość ich przechowywania zgodnie z zasadami ochrony środowiska. Zrozumienie tych terminów jest ważne, żeby dobrze zarządzać gospodarstwem i dbać o naturę.

Pytanie 2

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

B. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

C. Lucerna, łubin, kukurydza

D. Lucerna, wyka, bobik

Właściwa odpowiedź to "Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza", ponieważ wszystkie wymienione składniki łatwo zakiszają się, co czyni je idealnymi surowcami do produkcji kiszonek. Ziemniaki parowane są często stosowane w żywieniu zwierząt, zwłaszcza w kontekście diet hodowlanych, jako źródło energii. Wysłodki melasowane, powstające z przetwarzania buraków cukrowych, charakteryzują się wysoką zawartością cukrów i białka, co również sprzyja procesowi fermentacji. Kukurydza, jako jedno z najważniejszych zbóż w produkcji pasz, jest znana z wysokiej zawartości skrobi, co czyni ją doskonałym surowcem do zakiszania. W kontekście standardów branżowych, zakiszanie powinno być przeprowadzane w optymalnych warunkach, aby zachować wartości odżywcze składników oraz zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. Znajomość surowców łatwo zakiszających się jest kluczowa dla hodowców zwierząt, którzy dążą do optymalizacji żywienia i poprawy efektywności produkcji. Przykłady zastosowań obejmują kiszonki z różnych rodzajów pasz, co przyczynia się do zwiększenia biodostępności składników odżywczych.

Pytanie 3

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

B. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

C. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

D. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

Podciśnienie 42 – 48 kPa oraz liczba pulsów 60 to parametry, które zgodnie z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego zapewniają optymalne warunki dla zdrowia zwierząt oraz efektywności procesu udojowego. Przestrzeganie tych wartości minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkanki sutka, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia krów i jakości mleka. W praktyce, ustawienie podciśnienia w tym zakresie pozwala na skuteczne usuwanie mleka przy jednoczesnym zachowaniu komfortu zwierzęcia. Liczba pulsów na poziomie 60 jest z kolei zgodna z zasadami pulsacji, co wpływa na skuteczność udoju oraz redukcję stresu u zwierząt. Ponadto, te parametry są rekomendowane przez organizacje takie jak International Dairy Federation, które podkreślają znaczenie odpowiednich ustawień w systemie udojowym dla uzyskania maksymalnej wydajności i zdrowia stada. Utrzymanie tych wartości przyczynia się także do długoterminowej opłacalności produkcji mleczarskiej.

Pytanie 4

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 20 ha

B. 40 ha

C. 15 ha

D. 30 ha

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowych założeń dotyczących obsady użytków rolnych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 ha opiera się na błędnym założeniu, że każde DJP wymaga jednego hektara, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Taki sposób myślenia ignoruje fakt, że obsada na hektar jest dynamiczna i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak rodzaj produkcji czy intensywność gospodarowania. Wybierając odpowiedź 15 ha, można pomyśleć, że gospodarstwo ma możliwość zminimalizowania powierzchni potrzebnej do utrzymania DJP, co również jest niewłaściwe, ponieważ prowadziłoby do przegęszczenia zwierząt i mogłoby negatywnie wpłynąć na ich zdrowie oraz wydajność. Odpowiedź 40 ha z kolei może wynikać z nadmiernych obliczeń lub niepełnego zrozumienia relacji między DJP a powierzchnią użytków. Ważne jest, aby przy szacowaniu powierzchni użytków rolnych kierować się konkretnymi danymi i standardami, które określają, jak wiele ha jest potrzebne na jedną DJP, przy czym w polskich warunkach często przyjmuje się poziom 1,5 DJP na ha. Ignorując te dane, można łatwo dojść do błędnych wniosków, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem gospodarstwem rolnym. Zrozumienie tej relacji jest kluczowe dla prawidłowego planowania i nieprzekraczania zasobów dostępnych w gospodarstwie.

Pytanie 5

Niedobór żelaza w diecie może skutkować

A. niedokrwistością

B. łamliwością kości

C. niedoczynnością tarczycy

D. zaburzeniami krzepnięcia krwi

Niedobór żelaza w paszy nie prowadzi do niedoczynności tarczycy, łamliwości kości ani zaburzeń krzepnięcia krwi, co może być mylnie interpretowane przez osoby nieznające się na fizjologii organizmów. Niedoczynność tarczycy jest związana z brakiem jodu, który jest niezbędny do produkcji hormonów tarczycy. Dlatego niedobór jodu, a nie żelaza, może prowadzić do tego schorzenia. Ponadto łamliwość kości jest najczęściej związana z niedoborami wapnia, witaminy D oraz fosforu, a nie żelaza. Żelazo pełni inne funkcje, głównie związane z transportem tlenu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na strukturę i wytrzymałość kości. Zaburzenia krzepnięcia krwi mogą wynikać z niedoborów witamin K, C lub kwasu foliowego, które są kluczowe dla procesów krzepnięcia, a nie z braku żelaza. Niezrozumienie tych związków może prowadzić do błędnych wniosków o przyczynach i objawach niedoborów składników odżywczych w diecie zarówno ludzi, jak i zwierząt. Właściwe podejście do diety, oparte na rzetelnej wiedzy i aktualnych standardach żywieniowych, jest kluczowe dla zachowania zdrowia i dobrej kondycji organizmów.

Pytanie 6

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 20°C do 22°C

B. od 30°C do 32°C

C. od 25°C do 28°C

D. od 15°C do 17°C

Wybierając temperaturę przechowywania nasienia knura poza zakresem 15°C do 17°C, można znacząco pogorszyć jego jakość. Odpowiedzi sugerujące temperatury wyższe, takie jak 20°C do 22°C, czy nawet 25°C do 28°C, są złe, bo mogą przyspieszać psucie się plemników. Wyższe temperatury mogą denaturować białka, co skutkuje obniżeniem ruchliwości plemników i ich zdolności do zapłodnienia. Z drugiej strony, zbyt niska temperatura, jak 10°C do 12°C, zatrzymuje aktywność metaboliczną plemników, co również źle wpływa na ich żywotność. Poza tym ważne jest, żeby systemy przechowywania były kalibrowane i monitorowane, by unikać ekstremalnych warunków. Niezrozumienie tych kwestii może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania nasienia w reprodukcji, co nie tylko marnuje zasoby, ale też może obniżyć wydajność hodowli. Dlatego warto trzymać się standardów i wytycznych dotyczących przechowywania nasienia zwierząt hodowlanych.

Pytanie 7

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 120 sztuk

B. 360 sztuk

C. 240 sztuk

D. 20 sztuk

Poprawna odpowiedź to 240 sztuk, co odpowiada stanowi średniorocznemu loch w grupie. Przelotowość odnosi się do liczby zwierząt, które są utrzymywane w stadzie przez cały rok, co w tym przypadku wynosi 240 sztuk. Oznacza to, że w ciągu roku nie zanotowano dużych wahań w liczbie loch w grupie. W praktyce, stabilność stada jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz odpowiedniej jakości mięsa i mleka. Utrzymanie stałego stanu loch pozwala na lepsze planowanie żywienia, zdrowia zwierząt oraz zarządzania rozrodem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla hodowców, ponieważ wpływa na rentowność gospodarstwa oraz jakość produktów zwierzęcych. Warto również zauważyć, że monitorowanie stanu średniorocznego stada jest elementem analizy efektywności produkcji, co pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zarządzających w celu optymalizacji warunków hodowlanych.

Pytanie 8

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem

B. mięśniozrostem

C. chrząstkozrostem

D. kościozrostem

Pierwsza odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem poprzez więzozrost, co jest nieprawidłowe. Więzozrost to typ połączenia, gdzie kości są związane ze sobą za pomocą więzadeł, co nie ma miejsca w przypadku łopatki, ponieważ nie ma bezpośredniego połączenia kostnego z klatką piersiową. Kolejna odpowiedź odnosi się do kościozrostu, który występuje wtedy, gdy kości zarastają i tworzą jedną strukturę kostną. Kościozrost jest typowy dla niektórych złącz w człowieku, ale nie jest to odpowiednie dla łopatki, która potrzebuje ruchomości dla efektywnego funkcjonowania. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że łopatka jest połączona z tułowiem chrząstkozrostem, co także mija się z prawdą. Chrząstkozrost to połączenie, w którym kości są połączone chrząstką, jak w przypadku spojenia łonowego. To również nie dotyczy obręczy barkowej, gdzie ruchomość jest kluczowa. W związku z tym, aby zrozumieć mechanikę tego połączenia, należy znać różnice między tymi rodzajami połączeń i ich funkcje. W praktyce błędne rozumienie połączeń kostnych może prowadzić do kontuzji, dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak właściwe połączenie mięśniozrostu wspomaga zdrowie i funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 9

Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?

A. higrometr

B. luksomierz

C. manometr

D. anemometr

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Anemometr jest urządzeniem służącym do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni go kluczowym narzędziem w monitorowaniu warunków atmosferycznych i jakości powietrza w budynkach inwentarskich. Prędkość przepływu powietrza ma znaczący wpływ na komfort zwierząt oraz efektywność wentylacji, co jest istotne dla ich zdrowia i wydajności. W praktyce anemometry mogą być używane do oceny efektywności systemów wentylacyjnych, co jest zgodne z normami BREEAM czy LEED, które promują zrównoważone i efektywne energetycznie budynki. Regularne pomiary prędkości przepływu powietrza pozwalają na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz optymalizację systemów wentylacyjnych, co prowadzi do oszczędności energii i poprawy jakości życia mieszkańców oraz dobrostanu zwierząt. Anemometry mogą mieć różne formy, w tym anemometry wirnikowe, termiczne oraz ultradźwiękowe, co umożliwia ich dostosowanie do specyficznych warunków i potrzeb użytkowania.

Pytanie 10

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż

B. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe

C. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki

D. kiszonki, okopowe, siano

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na nasiona roślin strączkowych, makuchy i ziarna zbóż jako przykład pasz treściwych jest poprawna, ponieważ te składniki dostarczają istotnych wartości odżywczych dla zwierząt hodowlanych. Nasiona roślin strączkowych, takie jak soja czy łubin, są bogate w białko, co czyni je cennym źródłem energii i budulca dla zwierząt. Makuchy, będące produktem ubocznym po tłoczeniu nasion oleistych, również cechują się wysoką zawartością białka i tłuszczu, co czyni je atrakcyjnymi dla diet zwierząt. Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym składnikiem pasz treściwych, dostarczającym węglowodanów i energii. W praktyce, składniki te są często mieszane w różnych proporcjach, aby uzyskać zbilansowaną karmę, spełniającą normy żywieniowe określone przez ekspertów w dziedzinie zootechniki. Przykładowo, w produkcji pasz komercyjnych, użycie tych składników jest zgodne ze standardami, takimi jak normy UE dotyczące żywienia zwierząt, co zapewnia wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 11

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. w pierwszym miesiącu życia

B. tylko w pierwszym dniu życia

C. do 2 tygodnia życia

D. maksymalnie do siódmego dnia życia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 12

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U buhaja

B. U ogiera

C. U knura

D. U psa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kość prącia, znana również jako os penis, występuje u psów i jest kluczowym elementem ich anatomii. Stanowi ona szkieletowy element narządów płciowych samców, a jej obecność jest istotna dla reprodukcji oraz kopulacji. W przypadku psów, kość prącia jest zróżnicowana pod względem długości i grubości, co może mieć znaczenie w kontekście ich rasy oraz wielkości. Przykładowo, u psów ras dużych, takich jak Dogi, kość prącia jest znacznie większa niż u mniejszych ras, co może wpływać na ich zdolności reprodukcyjne. Kość ta jest również istotna w kontekście badań weterynaryjnych, ponieważ jej morfologia może być wykorzystywana do diagnozowania różnych schorzeń, takich jak dysplazja stawów czy urazy. Zrozumienie anatomii i funkcji kości prącia jest zatem niezbędne dla weterynarzy oraz hodowców, którzy chcą zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie psów.

Pytanie 13

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. kleszczy Burdizzo

B. kleszczy czołowych

C. peana prostego

D. trokaru metalowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.

Pytanie 14

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. krzepliwość krwi

B. wzrok

C. płodność

D. mineralizację kości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 15

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę fińską

B. Owcę kamieniecką

C. Owcę nizinną polską

D. Polską owcę długowełnistą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Owiec fińska, znana również jako fińska owca mięsna, należy do rasy plennej, co oznacza, że charakteryzuje się wysoką płodnością oraz zdolnością do wychowywania wielu jagniąt jednocześnie. Te owce są zdolne do rodzenia dwóch, a nawet trzech jagniąt w jednym miocie, co znacząco podnosi efektywność produkcji owiec w hodowli. Owiec fińska jest również ceniona za swoje mięso, które jest chude i wysokiej jakości, co czyni ją atrakcyjną dla hodowców nastawionych na produkcję mięsną. W praktyce, w obszarach hodowlanych, gdzie owieczki fińskie są utrzymywane, zaobserwowano wzrost rentowności gospodarstw rolnych, związany z większym przyrostem masy ciała jagniąt oraz ich szybszym dojrzewaniem. Ponadto, ta rasa ma dobre cechy adaptacyjne, co sprawia, że jest odpowiednia do różnych warunków środowiskowych, a jej odporność na choroby dodatkowo zwiększa efektywność produkcyjną w gospodarstwie. Hodowla tej rasy jest zgodna z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, gdzie efektywność i jakość produkcji idą w parze z dobrostanem zwierząt.

Pytanie 16

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. krótkie

B. płaskie

C. długie

D. długie łukowate

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 17

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. dwutlenek węgla

B. amoniak

C. metan

D. para wodna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 18

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. plewy

B. ściernisko

C. siano

D. słoma

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Słoma to wysuszone łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które pozostają po omłocie. Jest to materiał, który może być wykorzystywany w różnych celach, takich jak produkcja paszy dla zwierząt, ściółka w hodowli zwierząt, a także jako materiał do produkcji kompostu. W praktyce, słoma jest cenna w rolnictwie, ponieważ poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Właściwości słomy jako materiału organicznego sprawiają, że jest doskonałym dodatkiem do gleby, który wspomaga rozwój mikroorganizmów glebowych, co jest kluczowe dla zdrowia ekosystemu. Dobre praktyki w rolnictwie sugerują, aby nie tylko spalać słomę, ale również wykorzystać ją jako naturalny nawóz lub w procesach mulczowania, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa, ochrony środowiska i efektywności produkcji.

Pytanie 19

W żywieniu samic w okresie przygotowań do rozmnażania wykorzystuje się dodatek

A. otrąby pszenne

B. ziarna owsa

C. ziarna kukurydzy

D. ziarna pszenżyta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ziarna owsa stanowią doskonały dodatek w żywieniu rozpłodników w okresie przygotowawczym do rozpłodu, ponieważ są bogate w błonnik, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Owies dostarcza także cennych składników odżywczych, takich jak białko, tłuszcze nienasycone oraz witaminy z grupy B, które są niezbędne dla prawidłowego metabolizmu i ogólnego zdrowia zwierząt. W kontekście przygotowań do rozpłodu, odpowiednia dieta ma kluczowe znaczenie dla jakości nasienia oraz zdrowia reprodukcyjnego. Ziarna owsa są źródłem energii, co jest istotne w okresie wzmożonej aktywności seksualnej oraz w czasie, gdy zwierzęta są przygotowywane do krycia. Zastosowanie owsa w diecie może również wpływać na poprawę kondycji ciała, co jest niezbędne do udanego sezonu rozrodczego. W praktyce, dodatek owsa do paszy można zrealizować poprzez mieszanie go z innymi składnikami, co pozwala na zrównoważoną dietę, wspierającą zarówno zdrowie, jak i wydajność rozrodczą.

Pytanie 20

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 1 miesiąc

B. 1 tydzień

C. 2 tygodnie

D. 2 miesiące

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.

Pytanie 21

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt małą wilgotność w otoczeniu

B. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu

C. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu

D. zbyt niską temperaturę w otoczeniu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.

Pytanie 22

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 3,00 kg

B. 0,50 kg

C. 1,00 kg

D. 2,50 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 23

Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu

A. lipidy

B. cukry

C. pierwiastki mineralne

D. karotenoidy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karotenoidy to takie naturalne barwniki w roślinach, które sprawiają, że żółtka jaj mają intensywny kolor. Gdy o tym myślę, to od razu kojarzy mi się, że te związki chemiczne mają nie tylko ładny kolor, ale też są naprawdę korzystne dla naszego zdrowia. No bo na przykład luteina i zeaksantyna, które są typowymi karotenoidami, działają jak silne przeciwutleniacze. To znaczy, że mogą pomóc neutralizować wolne rodniki w organizmie, a to, z tego co wiem, zmniejsza ryzyko wielu chorób, tak jak degeneracja plamki żółtej. W praktyce, jeśli użyjemy paszy bogatej w karotenoidy, na przykład z marchewką czy kukurydzą, to żółtka jaj będą nie tylko ładniejsze, ale też zdrowsze. W wielu krajach to się już przyjęło, a badania naukowe i organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt potwierdzają, że to ma sens. Więc w kontekście jaj, to te karotenoidy są ważniejsze niż tylko wizualny efekt – wpływają też na jakość, którą widzi konsument.

Pytanie 24

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. kumys

B. smuszka

C. bundz

D. pierzga

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pierzga jest produktem pszczelarskim, który powstaje z pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły oraz enzymów i substancji odżywczych, które pszczoły dodają podczas przetwarzania. Jest niezwykle cennym źródłem białka, witamin, minerałów oraz kwasów tłuszczowych. W pszczelarstwie pełni kluczową rolę jako pokarm dla młodych pszczół, co wpływa na ich rozwój i zdrowie całej kolonii. Pierzga jest używana także w medycynie naturalnej i suplementach diety ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, regeneracyjne oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami jakości dla produktów pszczelarskich, pierzga powinna być starannie przetwarzana i przechowywana, aby zachować swoje wartości odżywcze, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pszczelarskiej.

Pytanie 25

Aby zapewnić bezpieczne dojenie krów i uniknąć kopnięć, stosuje się

A. kantar

B. dutkę

C. poskrom laskowy

D. klucz Harmsa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poskrom laskowy jest narzędziem szczególnie przydatnym w bezpiecznej obsłudze krów podczas doju, ponieważ umożliwia skuteczne ograniczenie ruchów zwierzęcia, co znacząco redukuje ryzyko kopnięcia. Działa na zasadzie mocowania kończyn zwierzęcia w sposób, który minimalizuje jego zdolność do ruchu. Zastosowanie poskromu laskowego jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które nakładają na hodowców obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. W praktyce, stosując poskrom laskowy, można nie tylko uniknąć niebezpiecznych sytuacji, ale także zredukować stres u krów, co wpływa na wydajność doju oraz jakość mleka. Warto zaznaczyć, że poskrom powinien być stosowany przez wykwalifikowany personel, który wie, jak właściwie go używać, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia. Przykładem zastosowania poskromu laskowego może być jego użycie w stajniach podczas rutynowego doju, gdzie krówki są indywidualnie przeprowadzane do stanowisk dojenia. Właściwe użycie tego narzędzia jest zgodne z praktykami dobrego zarządzania w hodowli bydła, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i efektywność operacyjną.

Pytanie 26

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. surowców zawierających organizmy transgeniczne

B. synbiotyków

C. dodatków witaminowych

D. komponentów mineralnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Surowce z organizmami transgenicznymi są zabronione w żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych. To ma związek z zasadami zrównoważonego rozwoju i zdrowia publicznego. Przepisy, takie jak te z Rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jasno mówią, że w produkcji ekologicznej nie wolno używać GMO. Dlaczego? Bo mogą one negatywnie wpływać na bioróżnorodność i naturalne procesy w ekosystemie. W praktyce oznacza to, że hodowcy muszą sięgać po naturalne pasze, co jest korzystne dla zdrowia zwierząt i jakości produktów. Dozwolone składniki to na przykład naturalne ziarna, rośliny strączkowe i pasze roślinne uprawiane zgodnie z ekologicznymi zasadami. To sprawia, że zwierzęta są mniej narażone na choroby, a ich produkty, takie jak mięso, mleko czy jaja, są bardziej wartościowe dla tych, którzy szukają zdrowej, naturalnej żywności.

Pytanie 27

Podmiot, który stosuje zarodki w hodowli zwierząt gospodarskich, po wykonaniu zabiegu przeniesienia zarodków wydaje

A. świadectwo przeniesienia zarodków

B. świadectwo kwalifikacji

C. zaświadczenie o przeniesieniu zarodków

D. zaświadczenie hodowlane

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jak wiesz, każdy, kto zajmuje się hodowlą zwierząt, ma obowiązek wystawić zaświadczenie o przeniesieniu zarodków, kiedy robi taki zabieg. To ważne, bo przepisy prawa i standardy w branży mówią, że musimy wszystko dokumentować. Dzięki temu mamy pewność, że wszystko odbywa się zgodnie z regułami, a także możemy śledzić, co się dzieje z genotypami i zdrowiem naszych zwierzaków. W praktyce, to zaświadczenie powinno zawierać datę zabiegu, informacje o dawcy i biorcy zarodków oraz ich numery identyfikacyjne. Na przykład, w przypadku przenoszenia zarodków bydła, warto, żeby dokument był zgodny z wymaganiami Unii Europejskiej, bo to pomaga utrzymać wysoki poziom hodowli.

Pytanie 28

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u psów

B. u owiec

C. u koni

D. u kóz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 29

Jak długo trwa okres ciąży u klaczy?

A. 10 miesięcy

B. 9 miesięcy

C. 11 miesięcy

D. 5 miesięcy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okres ciąży u klaczy, który trwa średnio około 11 miesięcy, jest kluczowym aspektem w hodowli koni. Dobrze zrozumienie tego cyklu ma ogromne znaczenie dla skutecznej reprodukcji oraz ogólnego zdrowia klaczy i jej źrebięcia. W praktyce hodowlanej, wiedza o czasie trwania ciąży pozwala na odpowiednie planowanie działań takich jak przygotowanie stajni czy zapewnienie odpowiedniej diety dla ciężarnej klaczy. Standardowe praktyki wskazują, że klacze powinny być monitorowane przez weterynarzy, aby zapewnić zdrowy przebieg ciąży, co może obejmować regularne badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, zrozumienie tego, że ciąża klaczy trwa dłużej niż u wielu innych zwierząt gospodarskich, pozwala na lepsze przygotowanie się do wyzwań związanych z opieką nad nowo narodzonym źrebięciem, które wymaga specjalistycznej opieki i wsparcia w pierwszych dniach życia.

Pytanie 30

Płynna, wysokoenergetyczna pasza, która powstaje jako produkt uboczny przy produkcji cukru, to

A. melasa

B. wysłodki

C. pulpa

D. młóto

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Melasa jest gęstą, ciemną substancją powstałą jako produkt uboczny w procesie produkcji cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Zawiera dużą ilość węglowodanów, minerałów i witamin, co czyni ją wysokoenergetyczną paszą dla zwierząt. W praktyce stosowanie melasy w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej, jest powszechne. Melasa może być używana jako dodatek do paszy, poprawiając jej smakowitość i zwiększając kaloryczność. Oprócz tego, jej właściwości prebiotyczne wspierają zdrowie układu pokarmowego zwierząt. Standardy dotyczące stosowania melasy w żywieniu zwierząt powinny być zgodne z regulacjami krajowymi i międzynarodowymi, które zapewniają bezpieczeństwo oraz jakość paszy. Dobrą praktyką jest również monitorowanie jej jakości oraz wartości odżywczej, co pozwala na optymalizację diety zwierząt.

Pytanie 31

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. ksiąg hodowlanych

B. rejestru ministra rolnictwa

C. rejestru głównego lekarza weterynarii

D. ksiąg hodowlanych lub rejestrów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 32

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. kolanowym

B. stępu

C. piszczelowym

D. udowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Staw kolanowy jest połączeniem stawowym składającym się ze stawu udowo-rzepkowego oraz stawu udowo-piszczelowego. Jest to jeden z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w ciele ludzkim, odgrywający kluczową rolę w ruchach takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie. Staw kolanowy pozwala na różnorodne ruchy, w tym zgięcie, prostowanie oraz niewielką rotację, co czyni go niezwykle funkcjonalnym. W praktyce, zrozumienie anatomii stawu kolanowego jest niezbędne dla fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych, którzy pracują z pacjentami lub sportowcami, aby zoptymalizować ich ruchy i zredukować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, znajomość biomechaniki stawu kolanowego jest istotna w kontekście rehabilitacji, gdzie celem jest przywrócenie pełnej funkcjonalności po urazach lub operacjach. W przypadku uszkodzeń, takich jak zerwanie więzadeł krzyżowych, rehabilitacja stawu kolanowego staje się kluczowym elementem procesu leczenia, co podkreśla znaczenie właściwej wiedzy na ten temat.

Pytanie 33

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. brakowanie

B. eksterier

C. selekcja

D. heterozja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 34

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. luks.

B. decybel.

C. herc.

D. bar.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 35

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 5 lat

B. 4 lat

C. 3 lat

D. 2 lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 36

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u świni

B. u psa

C. u konia

D. u bydła

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.

Pytanie 37

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. wełnistego

B. ogólnoużytkowego

C. mięsnego

D. mlecznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rasa kóz toggenburska jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości mleka, co czyni ją przedstawicielem typu użytkowego mlecznego. Te kozy charakteryzują się doskonałym mlecznym potencjałem, co potwierdzają dane statystyczne, w których wydajność mleczna tej rasy wynosi średnio od 700 do 900 litrów mleka rocznie na jedną kozę. Mleko kóz toggenburskich ma wysoką zawartość tłuszczu i białka, co sprawia, że jest cenione w przemyśle mleczarskim. Ich mleko jest często wykorzystywane do produkcji serów o wysokiej jakości, takich jak sery kozie, które są popularne w wielu krajach. Dodatkowo, rasa ta jest znana z dobrego temperamentu i zdolności do przystosowania się do różnych warunków środowiskowych, co sprawia, że jest łatwa w hodowli. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, warto zaznaczyć, że odpowiednia dieta i warunki bytowe są kluczowe dla uzyskania optymalnej wydajności mlecznej. Dlatego hodowcy powinni zwracać szczególną uwagę na aspekty żywienia oraz warunki utrzymania, co przekłada się na jakość pozyskiwanego mleka.

Pytanie 38

Jednolite umaszczenie w różnych odcieniach czerwieni, z wyraźnymi jaśniejszymi plamami na sierści wokół śluzawicy, oczu, w pachwinach oraz na kończynach, jest typowe dla bydła rasy

A. limousine

B. piemontese

C. charolaise

D. hereford

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'limousine' jest poprawna, ponieważ bydło tej rasy charakteryzuje się jednolitym, czerwonym umaszczeniem, które może występować w różnych odcieniach. Rasa limousine jest znana z intensywnego koloru sierści, a także z charakterystycznych rozjaśnień w okolicach oczu, śluzawicy, pachwin i kończyn. Te cechy są ważne nie tylko w kontekście wyglądu, ale również mają znaczenie w hodowli, gdzie umaszczenie wpływa na estetykę zwierząt oraz ich wartość rynkową. W praktyce, hodowcy zwracają dużą uwagę na te cechy, ponieważ mogą one świadczyć o zdrowiu i kondycji bydła. Dodatkowo, rasa limousine jest ceniona za swoje walory mięsną, co czyni ją popularną w przemyśle mięsnym. Dobrze odchowane osobniki tej rasy mają wysoką wydajność przyrostu masy ciała oraz doskonałe właściwości rzeźne, co czyni je atrakcyjnymi dla hodowców i przetwórców. Z tego względu, znajomość cech rasy jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.

Pytanie 39

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. kukurydzianej

B. jęczmiennej

C. żytniej

D. pszennej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Śruta kukurydziana jest jednym z najczęściej stosowanych składników pasz dla tuczników ze względu na wysoką wartość energetyczną oraz obecność składników odżywczych, takich jak węglowodany. Jednakże, jej nadmiar w diecie tuczników może prowadzić do pogorszenia jakości słoniny. Zbyt wysoka ilość śruty kukurydzianej może wpływać na zwiększenie ogólnej zawartości tłuszczu, co w efekcie obniża jakość tuszy i mięsa. Wysoka koncentracja energii w diecie tuczników może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak odkładanie tłuszczu wewnętrznego oraz zmiana struktury i konsystencji tłuszczu, co przekłada się na jego jakość. W branży mięsnej rekomenduje się stosowanie zrównoważonej diety, która obejmuje różnorodne źródła białka i węglowodanów, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne oraz jakość mięsa. Standardy jakości mięsa, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie.

Pytanie 40

Aby uzyskać witaminę Bi2, konieczny jest

A. sód

B. magnez

C. jod

D. kobalt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kobalt jest niezbędnym pierwiastkiem w procesie produkcji witaminy B12, która odgrywa kluczową rolę w metabolizmie komórkowym oraz w produkcji czerwonych krwinek. Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest związkem, w którego strukturze chemicznej znajduje się atom kobaltu. Niedobór tej witaminy może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak anemia megaloblastyczna oraz uszkodzenia nerwów. W praktyce, osoby z niedoborem witaminy B12 mogą doświadczać objawów takich jak zmęczenie, osłabienie, a także problemy neurologiczne. Właściwe źródła kobaltu to nie tylko suplementy diety, ale także żywność, jak mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, ważne jest, aby osoby na diecie wegańskiej lub wegetariańskiej szczególnie dbały o dostarczanie odpowiednich ilości witaminy B12, co może wymagać stosowania fortifikowanych produktów lub suplementów diety.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej