Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 21:16
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 21:34

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 38°C

B. 42°C

C. 33°C

D. 18°C

Odpowiednia temperatura dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia powinna wynosić około 33°C. W tym okresie młode prosięta są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, a ich zdolność do termoregulacji jest ograniczona. Utrzymanie optymalnej temperatury otoczenia zapewnia im komfort i wspiera prawidłowy rozwój fizyczny oraz metaboliczny. W praktyce, w warunkach hodowlanych, zaleca się stosowanie specjalnych lamp grzewczych oraz systemów ogrzewania podłogowego, które mogą pomóc w utrzymaniu stałej temperatury. Ponadto, dobre praktyki wskazują, że należy regularnie monitorować temperaturę w kojcach i dostosowywać ją w zależności od zachowań prosiąt, takich jak gromadzenie się w grupach, co może wskazywać na zbyt niską temperaturę. Prawidłowe warunki mikroklimatyczne są kluczowe nie tylko dla zdrowia prosiąt, ale także wpływają na ich wzrost i rozwój, co przekłada się na przyszłe wyniki produkcyjne w hodowli. Warto również zwracać uwagę na jakość ściółki oraz wentylację, aby uniknąć nadmiaru wilgoci i zanieczyszczeń, co może negatywnie wpływać na dobrostan zwierząt.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w prawej komorze

B. w lewym przedsionku

C. w lewej komorze

D. w prawym przedsionku

Mały krwiobieg, nazywany także krążeniem płucnym, rozpoczyna się w prawej komorze serca. Po skurczu prawej komory krew odtlenowana zostaje wypchnięta do pnia płucnego, który rozgałęzia się na tętnice płucne. Tętnice te prowadzą krew do płuc, gdzie następuje wymiana gazów: krew oddaje dwutlenek węgla i pobiera tlen. Proces ten jest kluczowy dla zapewnienia organizmowi odpowiednich ilości tlenu oraz eliminacji zbędnych produktów przemiany materii. Znajomość funkcji małego krwiobiegu jest istotna w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego oraz krążeniowego. Przykładowo, w chorobach takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zatorowość płucna, zrozumienie tego krążenia może pomóc w optymalizacji terapii i monitoringu stanu pacjenta. Dobre praktyki w medycynie zalecają regularne badania funkcji płuc oraz serca, co może pomóc w wczesnej diagnostyce i leczeniu zaburzeń związanych z małym krwiobiegiem.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 76 kg

B. 62 kg

C. 31 kg

D. 84 kg

Dzienna dawka zielonki dla krowy jest uzależniona od wielu czynników, w tym od jej masy ciała oraz specyficznych potrzeb żywieniowych. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, krowy powinny otrzymywać od 1,5% do 2,5% swojej masy ciała w postaci zielonki. Dla krowy o masie 620 kg, odpowiada to wartości od 9 do 15,5 kg dziennie. Przyjmuje się, że optymalna dawka zielonki dla krowy mlecznej powinna wynosić około 10% masy ciała, co w tym przypadku daje 62 kg. Taka ilość zielonki dostarcza niezbędnych składników odżywczych, wspomagając produkcję mleka oraz zdrowie zwierzęcia. W praktyce, odpowiednia ilość zielonki wpływa na kondycję krowy, a także na jakość mleka. Utrzymując krowy w zdrowiu i dobrej kondycji, zwiększamy efektywność produkcji mleka oraz zmniejszamy ryzyko chorób, co jest kluczowe w nowoczesnej hodowli bydła.

Pytanie 6

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito czcze

B. Jelito ślepe

C. Jelito biodrowe

D. Dwunastnica

Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest częścią jelita grubego, a nie jelita cienkiego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego oraz jelita biodrowego. Dwunastnica jest pierwszą częścią jelita cienkiego, gdzie następuje enzymatyczne trawienie pokarmu, a jelito czcze i biodrowe są odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych. Zrozumienie podziału jelit jest kluczowe nie tylko w anatomii, ale także w medycynie klinicznej, gastroenterologii oraz w diagnostyce chorób jelit. Wiedza ta jest użyteczna przy interpretacji wyników badań diagnostycznych oraz w planowaniu procedur chirurgicznych, gdzie precyzyjne rozróżnienie między strukturami anatomicznymi ma kluczowe znaczenie. Na przykład, w przypadku chorób takich jak zespół jelita drażliwego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, znajomość granic między jelitem cienkim a grubym jest niezbędna do postawienia trafnej diagnozy i skutecznego leczenia.

Pytanie 7

Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?

A. 15

B. 25

C. 20

D. 10

Obciążenie pastwiska w Dziennych Jednostkach Paszowych (DJP) można obliczyć na podstawie liczby krów i ich średniej masy ciała. W tym przypadku mamy 20 krów, z których każda ma średnią masę 5 dt. Aby obliczyć obciążenie w DJP, stosujemy wzór: liczba zwierząt * (masa ciała w dt / 1,0). Każda krowa waży 5 dt, co oznacza, że w przeliczeniu na DJP (gdzie 1 DJP odpowiada 1 dt masy ciała), obciążenie wynosi 20 krów * 5 dt = 100 dt. Ponieważ mamy 1 ha pastwiska, obciążenie wynosi 100 dt/1 ha = 20 DJP. Znajomość tego zagadnienia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania pastwiskami, aby uniknąć ich nadmiernej eksploatacji i zachować równowagę ekologiczną. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje planowanie intensywności wypasu, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.

Pytanie 8

Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?

Preparat zakwaszający
Dawkowanie na 1 tonę paszy:
- prosięta, warchlaki: 2 kg
- lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg

A. 1,0 kg

B. 3,0 kg

C. 0,5 kg

D. 5,0 kg

Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.

Pytanie 9

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego weterynarza

B. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

C. głównego weterynarza

D. ministra ochrony zdrowia

Odpowiedzi takie jak główny lekarz weterynarii, minister zdrowia, czy powiatowy lekarz weterynarii wskazują na niewłaściwe zrozumienie odpowiedzialności poszczególnych organów w zakresie regulacji dotyczących hodowli zwierząt. Główny lekarz weterynarii, choć odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu i kontrolowaniu zdrowia zwierząt, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na import nasienia z krajów trzecich. Jego zadaniem jest nadzorowanie ogólnych zasad weterynarii, jednak decyzje związane z importem oraz jego regulacje leżą w gestii ministra właściwego do spraw rolnictwa. Minister zdrowia nie zajmuje się kwestiami związanymi z hodowlą zwierząt, a jego kompetencje obejmują zdrowie publiczne. Z kolei powiatowy lekarz weterynarii jest odpowiedzialny za lokalne nadzory weterynaryjne, jednak nie ma uprawnień do podejmowania decyzji o importowaniu materiału hodowlanego. Te błędy w myśleniu wynikają często z ogólnego braku zrozumienia struktury administracyjnej i podziału odpowiedzialności w zakresie weterynarii oraz rolnictwa. Właściwe podejście do importu nasienia buhajów wymaga znajomości przepisów prawa oraz współpracy z odpowiednimi instytucjami, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowotności zwierząt oraz skuteczności hodowli.

Pytanie 10

W gospodarstwie, które dysponuje znacznymi nadwyżkami pracy oraz dużym obszarem trwałych użytków zielonych, są sprzyjające okoliczności do rozwoju produkcji

A. bydła mlecznego

B. owiec

C. bydła opasowego

D. drobiu

Produkcja bydła mlecznego w gospodarstwie z dużymi nadwyżkami siły roboczej oraz znacznym areałem trwałych użytków zielonych jest szczególnie efektywna. Duże areały użytków zielonych oferują wystarczającą ilość paszy, co jest kluczowym czynnikiem w produkcji mleka. Bydło mleczne wymaga ciągłego dostępu do świeżej paszy oraz wysokiej jakości wody, co może być zapewnione w takiej konfiguracji. Dodatkowo, nadwyżki siły roboczej mogą zostać wykorzystane do codziennej pielęgnacji zwierząt, dojenia oraz zarządzania stadem. Przykładowo, w gospodarstwach, które intensywnie zajmują się produkcją mleka, stosuje się systemy zarządzania jakością, takie jak HACCP, co pozwala na kontrolę procesów technologicznych oraz zapewnienie wysokiej jakości produktów. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego, takie jak dobór odpowiednich ras, optymalizacja żywienia oraz dbałość o zdrowie zwierząt, przyczyniają się do zwiększenia wydajności produkcji oraz poprawy jakości mleka. Ostatecznie, zainwestowanie w technologie, np. automatyczne systemy dojenia, może znacząco podnieść efektywność całego procesu produkcyjnego.

Pytanie 11

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, magnez, witamina A

B. wapń, fosfor, witamina D

C. potas, fosfor, witamina A

D. wapń, potas, witamina D

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 12

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. żołądkiem a jelitem cienkim

B. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

C. jelitem czczym a jelitem biodrowym

D. jelitem ślepym a okrężnicą

Dwunastnica, znana również jako duodenum, jest początkiem jelita cienkiego i znajduje się bezpośrednio po żołądku. Jej główną rolą jest kontynuacja procesu trawienia, który rozpoczyna się w żołądku, oraz wchłanianie substancji odżywczych. W dwunastnicy następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi, żółcią i sokiem jelitowym, co umożliwia dalsze trawienie. Zrozumienie lokalizacji dwunastnicy jest istotne nie tylko w kontekście anatomii, ale także w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, zapalenie trzustki czy nowotwory. W praktyce klinicznej, znajomość tej lokalizacji pozwala na precyzyjniejsze wykonywanie procedur endoskopowych oraz biopsji. Ponadto, wiedza na temat funkcji dwunastnicy jest kluczowa w kontekście dietetyki, gdzie odpowiednie dostosowanie diety może wspierać zdrowie układu pokarmowego oraz poprawiać wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Ile godzin po rozpoczęciu rui uznaje się za najdogodniejszy czas na pierwsze krycie lochy?

A. 1-2

B. 12-18

C. 47-72

D. 36-48

Optymalny termin pierwszego krycia lochy przypada na okres 12-18 godzin po rozpoczęciu rui, co oznacza, że w tym czasie samice są najbardziej płodne i gotowe do zapłodnienia. Ten czas jest kluczowy, ponieważ w okresie rui wskutek działania hormonów, takich jak estrogen, dochodzi do owulacji, a płodność lochy osiąga szczyt. Praktycznie, dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie zachowań loch w trakcie rui, co może obejmować zwracanie uwagi na objawy takie jak zmiany w zachowaniu, zwiększona aktywność, a także typowe dla rui objawy, jak np. „stań na czoło” – reakcja lochy na nacisk na zadnią część ciała. Właściwe ustalenie terminu krycia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej skuteczności w reprodukcji, co przekłada się na efektywność produkcyjną i zdrowotną zwierząt. Ponadto, zastosowanie narzędzi do monitorowania cykli rujowych, takich jak skanery ultradźwiękowe czy testy hormonalne, może znacząco usprawnić proces krycia oraz zwiększyć wskaźniki urodzeń w stadzie.

Pytanie 15

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. w tym samym dniu po południu

B. następnego dnia po południu

C. następnego dnia rano

D. zaraz po dostrzeżeniu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu. Krowy mają określony cykl rujowy, który trwa średnio około 21 dni. Podczas rui, która oznacza czas, kiedy krowa jest gotowa do zapłodnienia, występują zmiany hormonalne i fizjologiczne, które są kluczowe dla skutecznego unoszenia. Obserwacja pierwszych objawów rui rano sugeruje, że krowa jest w pierwszej fazie rui, a najlepszym czasem na unasienienie jest kilka godzin po zauważeniu tych objawów, co pozwala na zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. Zgodnie z rekomendacjami weterynaryjnymi, zaleca się unasienienie krowy w okresie szczytowym rui, który zazwyczaj występuje w ciągu 12-18 godzin od zauważenia objawów. Przykładowo, jeśli zauważono ruję rano, to unasienienie w tym samym dniu po południu zapewnia, że samica będzie w optymalnym stanie do zapłodnienia. Dobrą praktyką jest monitorowanie krowy przez całą dobę od momentu pierwszych obserwacji, aby jak najdokładniej ustalić czas unasienienia oraz zminimalizować ryzyko nieudanych ciąż.

Pytanie 16

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. płuca

B. płucotchawki

C. tchawki

D. skrzela

Prawidłowa odpowiedź to płuca, ponieważ stanowią one kluczowy element układu oddechowego indyków. Ptaki, w tym indyki, mają unikalny sposób oddychania, który różni się od ssaków. Ich płuca są połączone z systemem worków powietrznych, co pozwala na efektywniejszą wymianę gazów. W procesie oddychania powietrze przepływa przez płuca podczas wdechu i wydechu, co zapewnia stały dostęp do świeżego tlenu. Umożliwia to ptakom lepsze dotlenienie organizmu, co jest szczególnie istotne dla ich aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas lotu. Zrozumienie budowy i funkcji płuc u indyków jest ważne dla hodowców i weterynarzy, którzy muszą monitorować zdrowie ptaków oraz zapewniać im odpowiednie warunki środowiskowe. Na przykład, właściwe zarządzanie wentylacją w oborach dla indyków jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności hodowlanej, ponieważ zanieczyszczone powietrze może prowadzić do problemów z układem oddechowym i osłabienia organizmu.

Pytanie 17

Niedobór żelaza w diecie może skutkować

A. niedoczynnością tarczycy

B. łamliwością kości

C. niedokrwistością

D. zaburzeniami krzepnięcia krwi

Niedobór żelaza w paszy prowadzi do niedokrwistości, znanej również jako anemia, co jest bezpośrednio związane z obniżonym poziomem hemoglobiny w krwi. Hemoglobina jest białkiem odpowiedzialnym za transport tlenu do komórek organizmu, a żelazo jest kluczowym składnikiem tego białka. W przypadku jego niedoboru organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hemoglobiny, co skutkuje zmniejszeniem pojemności transportowej krwi. Objawy niedokrwistości mogą obejmować zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy oraz bladość skóry. W kontekście hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej ilości żelaza w paszy jest kluczowe, aby uniknąć problemów zdrowotnych oraz obniżonej efektywności produkcji. Stosowanie pasz wzbogaconych w żelazo oraz monitorowanie poziomu tego pierwiastka w diecie zwierząt jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, co pozwala na utrzymanie ich zdrowia i wydajności.

Pytanie 18

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u kóz

B. u świń

C. u owiec

D. u bydła

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 19

Przy ustalaniu potrzeb żywieniowych lochy w okresie laktacji bierze się pod uwagę

A. liczbę młodych

B. rasę oraz wagę ciała

C. wiek oraz wagę ciała

D. czas trwania karmienia

Liczebność miotu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na zapotrzebowanie pokarmowe lochy karmiącej, ponieważ ilość młodych, które locha ma w miocie, bezpośrednio przekłada się na jej potrzeby żywieniowe. Każde prosię potrzebuje odpowiedniej ilości składników odżywczych, które są dostarczane przez mleko matki. Im większy miot, tym więcej energii oraz białka musi dostarczyć locha, aby zaspokoić potrzeby rozwojowe prosiąt. Dlatego też, przy ustalaniu diety lochy, należy uwzględnić nie tylko jej masę ciała, ale przede wszystkim liczebność miotu, co pozwoli na optymalne wsparcie zarówno lochy, jak i jej potomstwa. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, zaleca się dostosowanie diety lochy, aby zapewnić, że dostarczane składniki odżywcze są odpowiednie dla liczby prosiąt, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu oraz dobrego stanu zdrowia lochy. W praktyce można wykorzystywać specjalne mieszanki paszowe, które są wzbogacone w białko i energię w okresach intensywnego laktacji, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla loch karmiących.

Pytanie 20

Podaj charakterystyczną cechę anatomiczną budowy prącia knura.

A. Żołądź prącia przyjmuje formę korkociągu

B. Prącie ma kształt zakrzywiony

C. Wyrostek cewki moczowej jest długi

D. Cewka moczowa wychodzi na końcu prącia

Żołądź prącia knura ma charakterystyczny kształt korkociągu, co jest unikalnym elementem jego anatomicznej budowy. Ten specyficzny kształt ma swoje praktyczne zastosowanie, ponieważ umożliwia lepsze unieruchomienie samicy podczas kopulacji, co zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie. Kształt korkociągu sprzyja również lepszemu dopasowaniu do anatomii samicy, co jest istotne w kontekście rozrodu w hodowli trzody chlewnej. W praktyce, znajomość anatomicznych różnic pomiędzy gatunkami jest kluczowa w weterynarii oraz hodowli, gdyż wpływa na metody inseminacji oraz ocenę płodności. Ponadto, zrozumienie tych cech jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących zdrowia reprodukcyjnego zwierząt, co wpisuje się w standardy dobrej praktyki w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. przygnębienia

B. zadowolenia

C. frustracji

D. złości

Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 23

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. zaparzaniu

B. parowaniu

C. amoniakowaniu

D. melasowaniu

Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.

Pytanie 24

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. wolne

B. dzikie

C. haremowe

D. dozorowane

Krycie haremowe to technika, w której jeden buhaj przebywa w stałym towarzystwie grupy krów. Jest to metoda szeroko stosowana w hodowli bydła, szczególnie w celu optymalizacji reprodukcji. Takie podejście pozwala na naturalne krycie krów, co sprzyja lepszemu rozwojowi genetycznemu stada. Kluczowym aspektem krycia haremowego jest zapewnienie, że buhaj nie tylko jest zdrowy, ale również ma odpowiednie cechy genetyczne, które przekaże potomstwu. Dzięki tej metodzie można zwiększyć efektywność rozmnażania, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i pod względem jakości mięsa oraz mleka. W praktyce, hodowcy powinni monitorować zachowania zarówno buhaja, jak i krów, aby zapewnić, że proces krycia przebiega pomyślnie. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie cykli rujowych krów oraz odpowiednie zarządzanie grupą, co zwiększa szanse na udane krycie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. mleko pełne matki

B. mleko odtłuszczone

C. preparat mlekozastępczy

D. mleko w proszku

Mleko pełne matki jest jedyną dopuszczalną paszą płynną w ekologicznym odchowie cieląt, co wynika z założeń ekologicznej hodowli zwierząt. W tym systemie produkcji kładzie się szczególny nacisk na naturalne metody żywienia, a mleko matki dostarcza cielętom nie tylko niezbędne składniki odżywcze, ale także przeciwciała, które wspierają ich układ immunologiczny. Mleko matki zawiera idealne proporcje białka, tłuszczu oraz węglowodanów, co stanowi optymalne źródło energii dla rozwijających się cieląt. W praktyce, cielęta powinny być karmione mlekiem matki przez co najmniej pierwsze 8 tygodni życia, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Dzięki temu zapewniamy im zdrowy start oraz lepszy rozwój, co przekłada się na ich przyszłą wydajność i zdrowie. Wprowadzenie jakichkolwiek zamienników, takich jak mleko w proszku czy preparaty mlekozastępcze, może prowadzić do niedoborów pokarmowych i osłabienia odporności cieląt, co jest niewłaściwe w kontekście ekologicznej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 27

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. otręby pszenne

B. zielonka z lucerny

C. buraki pastewne

D. siano łąkowe

Zielonka z lucerny to pasza, która ma silne właściwości wzdymające, co jest związane z jej wysoką zawartością białka i specyficzną strukturą włókien roślinnych. Lucerna, jako roślina strączkowa, jest bogata w substancje odżywcze, a jej skład chemiczny sprzyja fermentacji w przewodzie pokarmowym zwierząt. W praktyce, stosowanie zielonki z lucerny może poprawić kondycję opasanych zwierząt, zwiększając ich przyrosty masy ciała. Warto również zauważyć, że optymalna ilość zielonki w diecie zwierząt powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych, aby uniknąć nadmiernego wzdychania, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolka. W branży hodowlanej powszechnie stosuje się lucernę jako paszę uzupełniającą, szczególnie w sezonie letnim, kiedy dostęp do świeżej zielonki jest łatwiejszy. Warto również podkreślić, że zielonka z lucerny powinna być dobrze zbilansowana z innymi składnikami paszowymi, aby zapewnić pełnowartościową dietę.

Pytanie 28

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. wątroba

B. śledziona

C. grasica

D. trzustka

Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.

Pytanie 29

Ruja występuje najczęściej dwa razy w ciągu roku (na wiosnę i na jesień)?

A. u suki

B. u lochy

C. u królicy

D. u maciorki

Ruja, znana również jako okres rui, to czas, w którym samice ssaków są płodne i gotowe do rozmnażania. U suk ruja występuje zazwyczaj dwa razy w roku, co jest zgodne z ich cyklem reprodukcyjnym. W przeciągu roku suki przechodzą przez cykle rui, które są regulowane hormonalnie. W praktyce oznacza to, że w okresach rui suki mogą przyjmować samca i dochodzi do zapłodnienia. Warto zaznaczyć, że czasami może wystąpić dodatkowa ruj, co jest nazywane rują niewłaściwą. Zrozumienie cykli rozrodczych suk jest kluczowe dla hodowców, ponieważ pozwala planować krycie oraz późniejsze wydanie szczeniąt. Ponadto, w kontekście weterynarii, monitorowanie cyklu rui u suk może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak torbiele jajników czy infekcje macicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad zwierzętami.

Pytanie 30

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. okopowe, maślanka świeża

B. ekspelery, zielonki

C. wysłodki buraczane, otręby

D. młóto, plewy

Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 31

W układzie oddechowym można zaobserwować worki powietrzne

A. królika

B. kury

C. krowy

D. konia

Worki powietrzne są charakterystycznym elementem układu oddechowego ptaków, w tym kur. To właśnie one umożliwiają nieprzerwaną wymianę powietrza, co jest kluczowe dla efektywności ich oddychania. Układ oddechowy ptaków jest znacznie bardziej skomplikowany niż u ssaków, a worki powietrzne pełnią rolę w systemie wentylacyjnym, który zapewnia stały przepływ świeżego powietrza przez płuca. Kiedy ptak wdycha powietrze, nie tylko napełnia płuca, ale także rozprzestrzenia powietrze do worków powietrznych. W procesie wydechu powietrze wydobywa się z worków powietrznych, co pozwala na ciągłe dostarczanie tlenu do organizmu. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w kontekście hodowli ptaków, ponieważ zdrowe funkcjonowanie układu oddechowego wpływa na ich wydajność i ogólne zdrowie. Przykładowo, w hodowli kur nieprawidłowe działanie worków powietrznych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego, co jest zagrożeniem dla całej produkcji jaj.

Pytanie 32

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. nosoryjowej

B. smołowej

C. obrzękowej

D. cementowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 33

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. cztery grupy według TICA

B. sześć grup według FIFe

C. dziesięć grup według FCI

D. pięć grup według AKC

Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 2 tygodnie

B. 1 tydzień

C. 1 miesiąc

D. 2 miesiące

Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. zielononóżka kuropatwiana

B. dominant white cornish

C. leghorn

D. sussex

Kura rasy leghorn jest uznawana za typ nieśny, znana z wysokiej wydajności w produkcji jaj. Charakteryzuje się nie tylko dużą ilością znoszonych jaj, ale także ich wysoką jakością. Kury leghorn są bardzo aktywne i potrafią dobrze radzić sobie w różnych warunkach hodowlanych, co czyni je popularnym wyborem w przemysłowej produkcji jaj. W przeciwieństwie do innych ras, takich jak sussex czy dominant white cornish, które są bardziej przystosowane do produkcji mięsa, leghorn koncentruje się na wydajności w produkcji jaj. W praktyce, hodowcy często wybierają tę rasę ze względu na jej zdolność do znoszenia jaj nawet w trudnych warunkach środowiskowych oraz jej niewielkie wymagania dotyczące karmienia. Dodatkowo, kury leghorn są stosunkowo odporne na choroby, co jest istotnym czynnikiem w komercyjnych hodowlach. Ta rasa jest również często wykorzystywana w programach hodowlanych, które mają na celu poprawę genetyki kur niosek.

Pytanie 38

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

B. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

C. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

D. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

Koncepcje przedstawione w innych odpowiedziach, takie jak stożkowe strzyki czy zbyt długie wymiary, nie są zgodne z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego. Strzyki stożkowe, zwłaszcza te o długości 9 ÷ 12 cm, mogą powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak mechaniczne uszkodzenia oraz zwiększone ryzyko infekcji. Stożkowaty kształt nie tylko nie pozwala na prawidłowy uchwyt w procesie udoju, ale również może prowadzić do większego nacisku na określone obszary skóry, co zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się ran. Ponadto, zbyt długie strzyki są narażone na większe ryzyko kontuzji, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej hodowli, gdzie dbałość o dobrostan zwierząt jest kluczowym obowiązkiem. Właściwe podejście do kształtu i wymiarów strzyków opiera się na wiedzy o fizjologii krów oraz ich naturalnych potrzebach. Zrozumienie, że strzyki powinny być cylindryczne i o odpowiedniej długości, jest istotne dla poprawy jakości produkcji mleka oraz redukcji kosztów związanych z opieką weterynaryjną. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych błędów w praktyce hodowlanej, co z kolei wpływa na efektywność całego procesu produkcji mleka.

Pytanie 39

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Złotnicka biała

B. Złotnicka pstra

C. Pietrain

D. Duroc

Rasa świń Pietrain jest uznawana za niezalecaną do chowu ekologicznego z powodu jej wysokiej wrażliwości na różne czynniki środowiskowe oraz dużych wymagań dotyczących utrzymania. Świnie tej rasy charakteryzują się intensywnym przyrostem masy ciała, co sprawia, że wymagają starannie zbilansowanej diety i odpowiednich warunków hodowlanych. W praktyce oznacza to konieczność zapewnienia specjalistycznych pasz, co jest w sprzeczności z zasadami chowu ekologicznego, który opiera się na naturalnych metodach żywienia. Ponadto Pietrain jest bardziej podatny na stres związany z różnymi warunkami środowiskowymi, co może prowadzić do obniżenia jakości mięsa. W związku z tym, w ekologicznych systemach produkcji zwierzęcej zaleca się stosowanie ras, które są bardziej odporne na trudne warunki, takich jak Złotnicka pstra czy Złotnicka biała, które lepiej dostosowują się do naturalnego środowiska i mają niższe wymagania paszowe. Dobre praktyki w gospodarstwach ekologicznych promują wybór ras, które są przystosowane do lokalnych warunków, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko oraz zwiększenie wydajności produkcji.

Pytanie 40

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. huculskiej

B. wielkopolskiej

C. konik polski

D. małopolskiej

Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej