Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 17:13
Data zakończenia: 17 maja 2025 17:28

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Protokół, który pozwala urządzeniom na uzyskanie od serwera informacji konfiguracyjnych, takich jak adres IP bramy sieciowej, to

A. DHCP

B. NFS

C. RTP

D. HTTPS

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne dane konfiguracyjne hostom w sieci. Dzięki jego zastosowaniu, administratorzy nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia podłączonego do sieci, co znacznie przyspiesza proces integracji nowych urządzeń. DHCP pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP w oparciu o z góry zdefiniowany zakres adresów oraz polityki zarządzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami. Protokół ten działa na zasadzie wymiany komunikatów między klientem a serwerem, co pozwala na uzyskanie takich informacji jak adres IP bramy sieciowej, maska podsieci czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP jest biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń mobilnych łączy się z siecią, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz błędów w konfiguracji.

Pytanie 2

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

D. SIP (Session Initiation Protocol)

SIP (Session Initiation Protocol) to protokół, który służy do inicjowania, modyfikowania i kończenia sesji multimedialnych w sieciach IP. Jest on często stosowany w kontekście komunikacji VoIP, gdzie umożliwia zestawianie połączeń audio i wideo. SIP nie ma jednak związku z automatyczną konfiguracją interfejsów sieciowych, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. RIP (Routing Information Protocol) to protokół używany do wymiany informacji o trasach w sieciach IP. Umożliwia on routerom komunikację ze sobą i dzielenie się informacjami o dostępnych trasach, ale nie ma zastosowania w kontekście przypisywania adresów IP do stacji klienckich. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, takich jak wiadomości o błędach czy zapytania o dostępność hostów. Chociaż ICMP jest ważny dla zarządzania siecią, nie pełni roli w automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych. Wybór tych protokołów zamiast DHCP wynika często z nieporozumień dotyczących ich funkcji. Kluczowym błędem jest mylenie protokołów, które zajmują się różnymi aspektami komunikacji sieciowej. Zrozumienie specyfiki każdego z protokołów oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego zarządzania siecią oraz uniknięcia takich pułapek w przyszłości.

Pytanie 3

Interfejs SATA 2 (3 Gb/s) gwarantuje prędkość transferu

A. 750 MB/s

B. 150 MB/s

C. 375 MB/s

D. 300 MB/s

Interfejs SATA 2, oznaczany jako SATA II, oferuje teoretyczną przepustowość na poziomie 3 Gb/s, co po przeliczeniu na megabajty na sekundę daje około 375 MB/s. Ta wartość jest wynikiem konwersji jednostek, gdzie 1 Gb/s to około 125 MB/s. Zrozumienie tej konwersji jest kluczowe dla oceny wydajności różnych interfejsów. Przepustowość ta jest wystarczająca do obsługi większości standardowych zastosowań, takich jak transfer danych między dyskami twardymi a kontrolerami, co czyni SATA II popularnym wyborem w komputerach stacjonarnych i laptopach. Umożliwia również efektywne działanie systemów operacyjnych i aplikacji wymagających szybkiego dostępu do danych. Warto zauważyć, że wraz z rozwojem technologii, interfejs SATA III, który oferuje przepustowość do 6 Gb/s (około 750 MB/s), zyskuje na popularności, zwłaszcza w zaawansowanych zastosowaniach wymagających wyższej wydajności transferu danych, takich jak serwery czy stacje robocze.

Pytanie 4

Który z portów na zaprezentowanej płycie głównej umożliwia podłączenie zewnętrznego dysku przez interfejs e-SATA?

A. 2

B. 4

C. 1

D. 3

Port numer 2 to e-SATA, czyli ten typ złącza, który pozwala na szybkie przesyłanie danych. W praktyce działa to tak, że podłączasz do niego zewnętrzne dyski twarde i masz możliwość przenoszenia dużych ilości info z naprawdę niezłą prędkością, sięgającą nawet 6 Gb/s. To czyni go całkiem konkurencyjnym wobec USB 3.0 i Thunderbolt. Z mojego doświadczenia wynika, że e-SATA jest świetny, gdy potrzebujesz szybko przesłać dane bez zbędnych opóźnień. Fajnie, że nie ma problemów z zakłóceniami elektromagnetycznymi, bo złącze jest dość solidnie zrobione. Jednak trzeba pamiętać, że e-SATA nie zapewnia zasilania przez kabel, dlatego zewnętrzne urządzenia często potrzebują swojego osobnego źródła zasilania. Generalnie, jest to technologia, która sprawdza się w pracy z dużymi zbiorem danych, takimi jak edycja wideo czy duże bazy danych.

Pytanie 5

Który protokół jest odpowiedzialny za przekształcanie adresów IP na adresy MAC w kontroli dostępu do nośnika?

A. ARP

B. SNMP

C. SMTP

D. RARP

Wybór protokołu RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest błędny, ponieważ choć ten protokół działa na podobnej zasadzie co ARP, jego przeznaczenie jest zupełnie inne. RARP jest używany do przekształcania adresów MAC na adresy IP, co oznacza, że jego funkcjonalność jest odwrotna do ARP. RARP był stosowany głównie w sytuacjach, w których urządzenia nie miały stałych adresów IP i musiały je uzyskać na podstawie swojego adresu MAC. Jednak w praktyce został on w dużej mierze zastąpiony przez protokoły takie jak BOOTP i DHCP, które oferują bardziej zaawansowane funkcje przydzielania adresów IP, w tym możliwość dynamicznego zarządzania adresami w sieci. W kontekście SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) oraz SNMP (Simple Network Management Protocol), oba te protokoły pełnią zupełnie inne role. SMTP jest protokołem przesyłania wiadomości e-mail, natomiast SNMP służy do monitorowania i zarządzania urządzeniami w sieci, takimi jak routery i przełączniki. Wybór tych protokołów jako odpowiedzi na pytanie o zmianę adresów IP na adresy MAC jest więc dowodem na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji, jakie pełnią różne protokoły w architekturze sieciowej. Właściwe zrozumienie, jak działają te protokoły, jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie zarządzać i diagnozować sieci komputerowe.

Pytanie 6

Aby uruchomić edytor rejestru w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. cmd

B. ipconfig

C. regedit

D. msconfig

Wybór innych narzędzi, takich jak 'msconfig', 'ipconfig' czy 'cmd', prowadzi do nieporozumień co do funkcji, jakie pełnią te aplikacje w systemie operacyjnym Windows. Narzędzie 'msconfig' (System Configuration) służy do zarządzania aplikacjami uruchamiającymi się przy starcie systemu oraz do konfigurowania opcji rozruchu. Użytkownicy mogą mieć tendencję do myślenia, że msconfig ma podobne funkcje do edytora rejestru, co jest błędem, ponieważ nie umożliwia on bezpośredniego przeglądania ani edytowania kluczy rejestru. Z kolei 'ipconfig' to narzędzie służące do wyświetlania i zarządzania ustawieniami IP w systemie, co również nie ma związku z rejestrem. Użytkownicy mogą mylić to narzędzie z innymi, które manipulują konfiguracją systemową, co jest spowodowane brakiem zrozumienia podstawowych zasad działania tych narzędzi. Narzędzie 'cmd', czyli wiersz polecenia, jest z kolei interfejsem tekstowym, który umożliwia wykonywanie poleceń, ale nie jest dedykowany do edytowania rejestru. Często pojawiającym się błędem jest zakładanie, że wszystkie narzędzia systemowe pełnią podobne funkcje, co prowadzi do pomyłek w procesie administracyjnym. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że każde z tych narzędzi ma swoją specyfikę i przeznaczenie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niepożądanych konsekwencji w zarządzaniu systemem.

Pytanie 7

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet?

A. Zaciskarkę RJ-11

B. Wciskacz LSA

C. Zaciskarkę BNC

D. Zaciskarkę RJ-45

Wybór zaciskarki BNC, RJ-45 lub RJ-11 w kontekście podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet jest nieodpowiedni z kilku powodów. Zaciskarka BNC jest przeznaczona do pracy z kablami koncentrycznymi, które stosuje się głównie w systemach telewizyjnych i wideo, a nie w standardowych instalacjach sieci Ethernet. Dobór tego narzędzia do podłączenia skrętki prowadzi do nieprawidłowych połączeń i potencjalnych problemów z jakością sygnału. Zaciskarka RJ-45, pomimo że wydaje się być odpowiednia, jest używana do tworzenia kabli RJ-45, które już są zakończone przewodami, a nie do bezpośredniego podłączania typowych żył skrętki do gniazda. Właściwe przygotowanie kabli do podłączenia wymaga użycia wciskacza LSA, który zapewnia odpowiednie ciśnienie i kontakt między żyłami kabla a stykami gniazda. Zaciskarka RJ-11 jest narzędziem przeznaczonym do telefonii, umożliwiającym podłączenie przewodów do gniazd telefonicznych, co jest również nietrafione w kontekście sieci Ethernet. Decydując się na niewłaściwe narzędzie, możemy doprowadzić do zwiększonego poziomu błędów transmisji, zakłóceń sygnału oraz wpłynąć na ogólną wydajność sieci. Warto zatem korzystać z narzędzi dostosowanych do specyfikacji technicznych i standardów branżowych, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 8

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisane do

A. właściciela lub kupującego komputer.

B. komputera (lub podzespołu), na którym zostało zainstalowane.

C. systemu operacyjnego zamontowanego na danym komputerze.

D. wszystkich komputerów w danym domu.

Odpowiedź, że oprogramowanie OEM jest przypisane do komputera (lub jego części), na którym jest zainstalowane, jest poprawna, ponieważ oprogramowanie tego typu jest licencjonowane w sposób specyficzny dla konkretnego sprzętu. Oznacza to, że licencja na oprogramowanie jest związana z danym urządzeniem i nie może być przenoszona na inne komputery bez naruszania warunków umowy licencyjnej. Przykładem może być system operacyjny Windows preinstalowany na laptopie – użytkownik nabywa prawo do korzystania z tej wersji systemu wyłącznie na tym sprzęcie. W praktyce oznacza to, że jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę komputera, będzie musiał zakupić nową licencję na oprogramowanie. Dobre praktyki w branży IT zalecają, aby użytkownicy zapoznawali się z warunkami licencji, aby unikać nieautoryzowanego użycia oprogramowania, co może prowadzić do konsekwencji prawnych. Oprogramowanie OEM jest powszechnie stosowane w przemyśle komputerowym i jest istotnym elementem strategii sprzedażowych producentów sprzętu. Ponadto, zastosowanie oprogramowania OEM sprzyja obniżeniu kosztów, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla konsumentów, którzy mogą nabyć sprzęt z już zainstalowanym oprogramowaniem.

Pytanie 9

Co jest główną funkcją serwera DHCP w sieci komputerowej?

A. Automatyczne przydzielanie adresów IP

B. Przechowywanie danych użytkowników

C. Filtracja pakietów sieciowych

D. Zarządzanie bezpieczeństwem sieci

Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) pełni kluczową rolę w zarządzaniu adresami IP w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. Dzięki temu, każde urządzenie uzyskuje unikalny adres IP bez potrzeby ręcznej konfiguracji. To jest szczególnie ważne w dużych sieciach, gdzie zarządzanie adresami IP ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Serwer DHCP nie tylko przydziela adres IP, ale także inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, automatyzacja procesu przydzielania adresów IP pomaga w utrzymaniu spójności sieci, redukuje ryzyko konfliktów adresowych i ułatwia zarządzanie siecią. Standardy takie jak RFC 2131 definiują protokół DHCP, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy urządzeniami różnych producentów. Wprowadzenie DHCP to jedno z najlepszych rozwiązań dla dynamicznego zarządzania siecią w nowoczesnych organizacjach.

Pytanie 10

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. yum upgrade

B. system update

C. kernel update

D. apt-get upgrade albo apt upgrade

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 11

Jakie urządzenie wskazujące działa na podstawie zmian pojemności elektrycznej?

A. trackpoint

B. wskaźnik

C. joystick

D. touchpad

Touchpad to taki fajny wynalazek, który działa na zasadzie wykrywania zmian w pojemności elektrycznej. Kiedy dotykasz jego powierzchni, to w zasadzie dzięki temu pomiarowi można precyzyjnie określić, gdzie go dotykasz. To świetne rozwiązanie, zwłaszcza w laptopach i tabletach, gdzie miejsca na tradycyjne urządzenia wskazujące jest mało. Możesz zobaczyć touchpady w różnych sprzętach, gdzie służą np. do sterowania grafiką czy po prostu do przeglądania systemu. W branży komputerowej touchpady stały się standardem, bo są wygodne i proste w użyciu. Co więcej, nowoczesne touchpady często obsługują gesty, co zwiększa ich funkcjonalność. Z mojego doświadczenia, warto znać te różnice, bo pomaga to w lepszym korzystaniu z urządzeń.

Pytanie 12

Ile podsieci tworzą komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25, 192.158.5.250/25?

A. 4

B. 1

C. 3

D. 2

Pojęcie podsieci w kontekście adresacji IP może być mylone, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących liczby podsieci, w których pracują podane komputery. Wybierając odpowiedź sugerującą, że wszystkie komputery znajdują się w jednej lub dwóch podsieciach, można popełnić błąd w ocenie maski podsieci. Maski podsieci definiują zakres adresów, które mogą być używane w danej sieci. W przypadku adresów 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25 i 192.168.5.200/25 wszystkie te adresy dzielą tę samą maskę podsieci, co oznacza, że mogą współdzielić tę samą sieć i komunikować się ze sobą bez potrzeby routera. Z drugiej strony, adres 192.158.5.250/25 nie może być zakwalifikowany do tej samej grupy, ponieważ jego prefiks różni się od pozostałych. Przykładem błędnego rozumowania może być mylenie adresów w innej klasie z adresami w tej samej klasie, co prowadzi do nieuwzględnienia, że różne prefiksy delimitują różne sieci. Aby uzyskać dokładny obraz struktury podsieci w sieci komputerowej, konieczne jest zrozumienie znaczenia prefiksów i zastosowanie odpowiednich narzędzi do analizy sieci, takich jak kalkulatory podsieci, które pomagają wizualizować i zrozumieć jak adresacja IP i maski podsieci wpływają na dostępność i komunikację urządzeń w sieci.

Pytanie 13

Aby utworzyć kontroler domeny w systemach z rodziny Windows Server na serwerze lokalnym, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usług certyfikatów w Active Directory

B. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory

C. usług domenowej w Active Directory

D. usług LDS w Active Directory

Usługi domenowe w usłudze Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, które umożliwiają tworzenie i zarządzanie domenami, a tym samym kontrolerami domeny. Kontroler domeny jest serwerem, który autoryzuje i uwierzytelnia użytkowników oraz komputery w sieci, a także zarządza politykami zabezpieczeń. Instalacja roli AD DS na serwerze Windows Server pozwala na stworzenie struktury katalogowej, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania usług takich jak logowanie do sieci, zarządzanie dostępem do zasobów oraz centralne zarządzanie politykami grupowymi (GPO). Przykładem zastosowania tej roli może być organizacja, która chce wprowadzić jednolite zarządzanie kontami użytkowników i komputerów w wielu lokalizacjach. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami IT, każda instytucja korzystająca z systemów Windows powinna mieć w swojej architekturze przynajmniej jeden kontroler domeny, aby zapewnić ciągłość działania i bezpieczeństwo operacji sieciowych.

Pytanie 14

Jak można skonfigurować sieć VLAN?

A. na regeneratorze

B. na przełączniku

C. na koncentratorze

D. na moście

Sieć VLAN (Virtual Local Area Network) można skonfigurować na przełącznikach, co jest jednym z kluczowych zastosowań tej technologii. Przełączniki umożliwiają segmentację ruchu sieciowego poprzez tworzenie różnych sieci wirtualnych, co zwiększa bezpieczeństwo oraz poprawia efektywność zarządzania ruchem. VLAN-y pozwalają na izolację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników i urządzeń w obrębie tej samej infrastruktury fizycznej. Przykładem zastosowania VLAN-ów może być przedsiębiorstwo, które chce oddzielić ruch pracowników działu sprzedaży od działu księgowości, aby zapewnić większą prywatność danych i zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W praktyce, konfiguracja VLAN-ów na przełącznikach opiera się na standardzie IEEE 802.1Q, który definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co umożliwia odpowiednie zarządzanie ruchem w sieci. Zastosowanie VLAN-ów w dużych organizacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na lepszą kontrolę nad przepustowością i bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 15

Aby zmierzyć moc zużywaną przez komputer, należy zastosować

A. tester zasilaczy

B. woltomierz

C. amperomierz

D. watomierz

Woltomierz to fajne narzędzie do mierzenia napięcia, ale nie daje pełnego obrazu mocy komputera. Jak mamy tylko napięcie, to tak naprawdę nie wiemy wszystkiego, co jest potrzebne do obliczenia mocy, bo brakuje nam informacji o prądzie. Amperomierz, chociaż użyteczny do pomiaru prądu, też nie rozwiązuje sprawy, bo moc to połączenie napięcia i prądu, a samo zmierzenie prądu nie daje nam pełnego obrazu. Tester zasilaczy bywa pomocny, ale z reguły nie mierzy rzeczywistej mocy, tylko sprawdza napięcia. Jeśli będziemy polegać tylko na pomiarach napięcia lub prądu, to możemy źle ocenić wydajność energetyczną, co jest istotne, zwłaszcza kiedy chodzi o oszczędzanie energii i ocenę zasilaczy. Po prostu, żeby mieć dokładne dane o mocy, musimy użyć watomierza, który wszystko pięknie zintegrowuje w jedną, zrozumiałą wartość.

Pytanie 16

Który z poniższych elementów jest częścią mechanizmu drukarki atramentowej?

A. Filtr ozonowy

B. Pisak

C. Soczewka

D. Zespół dysz

Zespół dysz jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki atramentowej, odpowiedzialnym za precyzyjne aplikowanie atramentu na papier. W skład zespołu dysz wchodzi wiele mikroskopijnych otworów, które umożliwiają wypuszczanie kropli atramentu w odpowiednich momentach, co przekłada się na jakość i szczegółowość wydruków. W praktyce, dokładność działania dysz jest istotna nie tylko dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, ale także dla efektywności zużycia atramentu. W nowoczesnych drukarkach atramentowych stosuje się zaawansowane technologie, takie jak drukowanie w rozdzielczości 1200 dpi i wyżej, które pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych wydruków. Zastosowanie zespołu dysz zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, zapewnia wysoką jakość produkcji oraz minimalizację odpadów. Wiedza na temat działania dysz jest także istotna z punktu widzenia konserwacji urządzenia – regularne czyszczenie dysz zapobiega ich zatykania i przedłuża żywotność drukarki.

Pytanie 17

Program, który nie jest przeznaczony do analizy stanu komputera to

A. Cryptic Disk

B. Everest

C. HD Tune

D. CPU-Z

CPU-Z, Everest i HD Tune to programy, które w istotny sposób przyczyniają się do diagnozowania stanu sprzętu komputerowego. CPU-Z jest narzędziem dedykowanym do analizy procesora, pamięci RAM oraz płyty głównej. W kontekście diagnostyki, dostarcza szczegółowych informacji na temat parametrów technicznych, takich jak częstotliwość zegara, liczba rdzeni czy obsługiwane technologie. Everest, z kolei, to bardziej rozbudowane narzędzie, które oferuje wszechstronne informacje dotyczące różnych komponentów systemowych, w tym temperatur, napięć i wydajności. HD Tune natomiast, jest skoncentrowane na monitorowaniu stanu dysków twardych, oferując funkcje takie jak testy prędkości transferu czy inteligentne monitorowanie zdrowia dysku (SMART). Te programy są powszechnie używane przez techników IT oraz administratorów systemów do przeprowadzania dokładnych analiz sprzętu, co jest kluczowe nie tylko w codziennej pracy, ale też w kontekście audytów i oceny wydajności systemów komputerowych. Dlatego też, wskazanie Cryptic Disk jako oprogramowania diagnostycznego jest błędne, ponieważ jego funkcje zasadniczo różnią się od tych oferowanych przez wymienione programy. W kontekście wyboru odpowiednich narzędzi do diagnostyki, ważne jest, aby rozumieć, jakie konkretne potrzeby odpowiada każde z tych narzędzi oraz jakie standardy i praktyki branżowe powinny być brane pod uwagę.

Pytanie 18

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, bez żadnych dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Siatki

B. Magistrali

C. Gwiazdy

D. Pierścienia

Topologia pierścieniowa to struktura sieciowa, w której każdy komputer (węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, tworząc zamknięty okrąg. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane z jednego komputera muszą przechodzić przez inne węzły, zanim dotrą do odbiorcy. Taka konfiguracja pozwala na zorganizowane przesyłanie informacji i zmniejsza ryzyko kolizji danych, co czyni ją atrakcyjną w określonych zastosowaniach. Doskonałym przykładem są sieci LAN w biurach, gdzie pierścieniowe połączenia mogą ułatwiać zarządzanie danymi pomiędzy użytkownikami. Technologia Token Ring, która działa na zasadzie topologii pierścieniowej, była jednym z pierwszych standardów w sieciach lokalnych. Warto podkreślić, że topologia ta wymaga użycia odpowiednich urządzeń do zarządzania ruchem danych, a także że w przypadku awarii jednego z węzłów może dojść do przerwania całej komunikacji, jednak zastosowania technologii redundancji mogą zminimalizować ten problem.

Pytanie 19

Jakie urządzenie sieciowe reprezentuje ten symbol graficzny?

A. Switch

B. Access Point

C. Router

D. Hub

Switch to takie urządzenie, które działa w drugiej warstwie modelu OSI. On przełącza ramki danych w lokalnej sieci Ethernet. W skrócie, switche używają adresów MAC i są super ważne do tworzenia segmentów sieciowych, dzięki czemu łatwiej zarządzać przepływem danych. Ich rola jest inna niż routerów, bo one nie kierują pakietami między sieciami, tylko pozwalają komunikować się w jednej sieci LAN. Access Point to sprzęt, który daje urządzeniom bezprzewodowym dostęp do sieci przewodowej. W bezprzewodowych sieciach full funkcjonują jak mostki łączące Wi-Fi z siecią kablową, ale nie zajmują się już kierowaniem ruchem jak routery. Huby? To najprostsze urządzenia, które działają w warstwie fizycznej OSI, łącząc wiele sprzętów w jedną sieć i przesyłają sygnał do wszystkich portów naraz. Problem z hubami polega na tym, że nie potrafią kierować ruchem, przez co powodują większy ruch w sieci w porównaniu do switchy i routerów. Często myli się te funkcje, a to może prowadzić do kłopotów z wydajnością i bezpieczeństwem. Dlatego warto znać różnice między tymi urządzeniami, by dobrze planować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz maską 26 bitową?

A. 192.168.35.255

B. 192.168.35.63

C. 192.168.35.0

D. 192.168.35.192

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) w przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192) można obliczyć, ustalając, które bity w adresie IP należą do części sieciowej, a które do części hosta. W przypadku maski 255.255.255.192, 26 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co zostawia 6 bitów dla hostów. Oznacza to, że wszystkie bity hosta muszą być ustawione na '1', aby otrzymać adres rozgłoszeniowy. W przypadku 192.168.35.202, bity hosta to ostatnie 6 bitów, które w postaci binarnej są '01001010'. Po ustawieniu tych bitów na '1' otrzymujemy adres 192.168.35.255, który jest adresem broadcast dla tej sieci. Adres rozgłoszeniowy jest istotny, ponieważ pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich hostów w danej sieci lokalnej, co jest przydatne w różnych scenariuszach, takich jak DHCP czy ARP. W praktyce, znajomość adresów broadcast jest kluczowa dla administratorów sieci oraz przy projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową, opierając się na standardach takich jak RFC 791 oraz RFC 950.

Pytanie 21

Gniazdo w sieciach komputerowych, które jednoznacznie identyfikuje dany proces na urządzeniu, stanowi kombinację

A. adresu IP i numeru portu

B. adresu fizycznego i numeru portu

C. adresu fizycznego i adresu IP

D. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych

Zaznaczyłeś odpowiedź 'adresu IP i numeru portu', co jest całkowicie prawidłowe. Wiesz, że gniazdo w sieciach komputerowych to coś jak adres do konkretnego mieszkania w bloku? Adres IP identyfikuje całe urządzenie, a numer portu to jak numer drzwi, który prowadzi do konkretnej aplikacji czy usługi. W momencie, gdy surfujesz po internecie, Twoje urządzenie łączy się z serwerem właściwie przez takie gniazdo, używając adresu IP serwera i portu, na przykład 80 dla HTTP. A to wszystko jest zorganizowane dzięki protokołom TCP/IP, które sprawiają, że różne procesy mogą działać jednocześnie. To dlatego możesz prowadzić rozmowy w aplikacjach VoIP albo przesyłać pliki przez FTP. Bez zrozumienia tego mechanizmu, projektowanie aplikacji sieciowych i zarządzanie nimi byłoby znacznie trudniejsze.

Pytanie 22

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. gniazdem abonenckim

B. centralnym punktem dystrybucji

C. centralnym punktem sieci

D. budynkowym punktem dystrybucji

Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 23

Aby uzyskać dostęp do adresu serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej w systemie z rodziny Windows, należy wprowadzić polecenie

A. ipconfig /all

B. ping

C. ipconfig

D. arp -a

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. Wykorzystując to polecenie, użytkownik może zobaczyć adresy serwerów DNS, maski podsieci, adresy IP, oraz inne istotne dane dotyczące połączenia sieciowego. To szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem internetowym lub w przypadku konfigurowania sieci lokalnej. Dodatkowo, w kontekście praktycznych zastosowań, administratorzy systemów oraz technicy IT regularnie korzystają z 'ipconfig /all', aby zweryfikować konfigurację urządzeń oraz wprowadzone zmiany. Zgodnie z najlepszymi praktykami, znajomość tych poleceń jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem siecią, a umiejętność ich wykorzystania może znacznie ułatwić proces rozwiązywania problemów. Warto również wspomnieć, że 'ipconfig' bez dodatkowych parametrów pokaże jedynie podstawowe informacje, co czyni 'ipconfig /all' bardziej wszechstronnym narzędziem do analizy.

Pytanie 24

Wykonanie polecenia tar –xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. utworzenie archiwum dane.tar zawierającego kopię folderu /home

B. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar

C. skopiowanie pliku dane.tar do folderu /home

D. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar

No, widzę, że wybrałeś kilka odpowiedzi, które nie do końca pasują do tematu polecenia tar. Na przykład, myślenie, że to polecenie skopiuje plik dane.tar do katalogu /home, to trochę nieporozumienie. Tar jest do zarządzania archiwami, a nie do kopiowania plików. Jak chcesz skopiować coś, to lepiej użyć komendy cp. Kolejna sprawa to ta, że polecenie nie pokazuje zawartości pliku dane.tar. Żeby to zrobić, musisz użyć opcji -t, a nie -x. A jeśli chodzi o tworzenie archiwum, to znowu - używa się -c, a nie -x. Te różnice są ważne, żeby dobrze korzystać z narzędzi w systemach Unix i Linux, bo inaczej można się niezłe pogubić.

Pytanie 25

W systemie Windows 7, aby skopiować katalog c:\est wraz ze wszystkimi podkatalogami na zewnętrzny dysk, należy zastosować polecenie

A. xcopy f:\est c:\est /E

B. copy c:\est f:\est /E

C. xcopy c:\est f:\est /E

D. copy f:\est c:\est /E

Polecenie 'xcopy c:\est f:\est /E' jest poprawne, ponieważ umożliwia skopiowanie całego katalogu 'est' z dysku C na dysk przenośny, który jest oznaczony jako dysk F, wraz z wszystkimi jego podkatalogami i plikami. Opcja /E jest kluczowa, ponieważ informuje system, aby kopiował również puste katalogi, co jest przydatne w przypadku zachowania struktury folderów. W praktyce użycie 'xcopy' w systemie Windows jest standardem dla bardziej złożonych operacji kopiowania w porównaniu do polecenia 'copy', które jest przeznaczone głównie do kopiowania pojedynczych plików. Warto zwrócić uwagę, że 'xcopy' oferuje szereg dodatkowych opcji, takich jak /Y do automatycznego potwierdzania zastępowania istniejących plików, co może znacząco przyspieszyć proces dla bardziej zaawansowanych użytkowników. W kontekście administracji systemami i zarządzania danymi, znajomość 'xcopy' i jego parametrów jest niezwykle przydatna, szczególnie podczas migracji danych lub tworzenia kopii zapasowych. Używając tego polecenia, możemy efektywnie zarządzać danymi i minimalizować ryzyko utraty informacji.

Pytanie 26

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. SSTP

B. IPSEC

C. PPTP

D. L2TP

Wybór SSTP, L2TP czy IPSEC do opisania połączenia VPN, które najpierw korzysta z niezabezpieczonego połączenia, a następnie przechodzi w szyfrowane, jest niewłaściwy. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje HTTPS do ustanowienia bezpiecznego tunelu, co oznacza, że uwierzytelnienie i szyfrowanie odbywają się równolegle. Charakteryzuje się dużym poziomem bezpieczeństwa, jednak jego działanie nie odpowiada opisowi pytania, ponieważ nie ma etapu niezabezpieczonego połączenia. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) często mylony jest z IPSEC, ponieważ zazwyczaj jest używany razem z nim do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. L2TP sam w sobie nie ma mechanizmu szyfrowania, a więc wymaga dodatkowych protokołów, co również nie wpisuje się w schemat opisany w pytaniu. IPSEC to standardowy protokół zabezpieczający, który działa na poziomie sieciowym i służy do szyfrowania i uwierzytelniania pakietów IP. Choć IPSEC jest niezwykle skuteczny, również nie pasuje do koncepcji stopniowego przejścia od niezabezpieczonego do zabezpieczonego połączenia. Mylne przekonanie o funkcjonalności tych protokołów często wynika z ich skomplikowanej natury oraz różnorodności zastosowań w praktyce. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego protokołu VPN zależy od specyficznych potrzeb i wymaganych standardów bezpieczeństwa, co dodatkowo podkreśla znaczenie świadomości dotyczącej zastosowań każdego z tych protokołów.

Pytanie 27

Który z poniższych programów służy do tworzenia kopii zapasowych systemu w systemie Windows?

A. Task Manager

B. Disk Cleanup

C. Windows Backup

D. Device Manager

Windows Backup to narzędzie systemowe w systemach Windows, które służy do tworzenia kopii zapasowych danych oraz całego systemu. Jest to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem danych, szczególnie w środowiskach produkcyjnych czy biurowych, gdzie utrata danych może prowadzić do poważnych konsekwencji biznesowych. Windows Backup pozwala na tworzenie kopii zapasowych zarówno plików użytkownika, jak i ustawień systemowych. Umożliwia także przywracanie systemu do wcześniejszego stanu w przypadku awarii. Dobre praktyki IT sugerują regularne wykonywanie kopii zapasowych, aby minimalizować ryzyko utraty danych. Windows Backup jest zintegrowany z systemem i pozwala na automatyzację tego procesu, co jest niezwykle wygodne, ponieważ nie wymaga od użytkownika ręcznej ingerencji. W ramach Windows Backup można skonfigurować harmonogramy tworzenia kopii, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce, korzystanie z tego narzędzia jest standardem w administracji systemami komputerowymi, co czyni je niezastąpionym w wielu scenariuszach zawodowych.

Pytanie 28

Proporcja ładunku zgromadzonego na przewodniku do potencjału tego przewodnika definiuje jego

A. pojemność elektryczną

B. rezystancję

C. indukcyjność

D. moc

Moc, rezystancja oraz indukcyjność to wielkości, które mają różne definicje i zastosowania w elektromagnetyzmie, ale nie są one związane ze stosunkiem ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału. Moc elektryczna odnosi się do szybkości, z jaką energia jest konsumowana lub przekazywana w obwodzie elektrycznym i mierzy się ją w watach (W). W kontekście obwodów, moc nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem i potencjałem, lecz z napięciem i natężeniem prądu. Rezystancja, mierząca opór elektryczny, również nie odnosi się do pojemności elektrycznej. Jest to wielkość, która opisuje, jak bardzo dany materiał utrudnia przepływ prądu i jest wyrażana w omach (Ω). Wyższa rezystancja oznacza mniejszy przepływ prądu dla danej wartości napięcia. Inaczej wygląda to w przypadku indukcyjności, która dotyczy zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w odpowiedzi na zmieniające się prądy w swoim otoczeniu. Indukcyjność, wyrażana w henrach (H), ma znaczenie głównie w obwodach zmiennoprądowych i nie ma zastosowania w kontekście pojemności elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pojęć, co często prowadzi do nieporozumień w elektrotechnice oraz w analizie obwodów. Zrozumienie różnic między tymi parametrami jest fundamentalne dla efektywnego projektowania i diagnostyki systemów elektrycznych.

Pytanie 29

Aby jednocześnie zmienić tło pulpitu, kolory okien, dźwięki oraz wygaszacz ekranu na komputerze z systemem Windows, należy użyć

A. planu zasilania

B. centrum ułatwień dostępu

C. kompozycji

D. schematów dźwiękowych

Kompozycje w systemie Windows to zestawy ustawień, które umożliwiają jednoczesną zmianę wielu elementów interfejsu użytkownika, takich jak tło pulpitu, kolory okien, dźwięki systemowe oraz wygaszacz ekranu. Używając kompozycji, użytkownicy mogą w łatwy sposób dostosować wygląd i dźwięk swojego systemu zgodnie z własnymi preferencjami lub dla określonych zastosowań, na przykład w celach estetycznych czy zwiększenia dostępności. Przykładem może być stworzenie kompozycji o nazwie "Minimalistyczna", która używa jasnych kolorów, cichych dźwięków oraz prostego wygaszacza ekranu z grafiką 2D. Dzięki kompozycjom, użytkownicy nie muszą wprowadzać zmian w każdym elemencie z osobna, co znacznie przyspiesza proces personalizacji. W branży IT, dobrym standardem jest tworzenie i udostępnianie kompozycji, co pozwala na szybkie wprowadzenie preferencji w różnych środowiskach roboczych, co sprzyja efektywności pracy.

Pytanie 30

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem koncentrycznym

B. Z przewodem FTP

C. Z przewodem UTP

D. Ze światłowodem

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego rodzaju medium transmisyjnego do którego przeznaczone jest złącze pokazane na rysunku. Przewody FTP i UTP to typy kabli miedzianych używanych w sieciach Ethernet które przenoszą sygnały elektryczne. Są one szeroko stosowane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) gdzie wymagane są niższe przepustowości i krótsze odległości transmisji. Ich izolacja zapewnia ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi jednak nie mogą one konkurować z możliwościami światłowodów w zakresie prędkości i zasięgu. Przewód koncentryczny chociaż posiada pewne właściwości chroniące przed zakłóceniami jest używany głównie w systemach telewizji kablowej lub do łączenia anten z odbiornikami. Koncentracja na przewodach miedzianych pomija znaczące zalety światłowodów które są niezbędne w kontekście dużych odległości i wysokiej przepustowości danych. Światłowody nie tylko eliminują wpływ zakłóceń zewnętrznych ale także obsługują znacznie większą przepustowość co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. Wybór medium transmisyjnego jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności i niezawodności co czyni światłowody najlepszym wyborem dla zaawansowanej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 31

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny wyłącznie za archiwizację danych przechowywanych na serwerowym dysku?

A. Użytkownicy domeny

B. Operatorzy kopii zapasowych

C. Użytkownicy zaawansowani

D. Użytkownicy pulpitu zdalnego

Odpowiedź 'Operatorzy kopii zapasowych' jest poprawna, ponieważ w systemie Windows Server 2008 użytkownicy przypisani do tej grupy mają uprawnienia do wykonywania kopii zapasowych i przywracania danych. Operatorzy kopii zapasowych są odpowiedzialni za zarządzanie procesem archiwizacji danych na serwerze, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności informacji. W praktyce oznacza to, że użytkownik w tej roli może korzystać z narzędzi takich jak Windows Server Backup, które umożliwia planowanie i wykonywanie kopii zapasowych lokalnych oraz zdalnych. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa danych wskazują na konieczność regularnego tworzenia kopii zapasowych, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi, operatorzy kopii zapasowych powinni być przeszkoleni w zakresie polityk backupowych oraz procedur przywracania, aby byli w stanie skutecznie reagować w razie awarii systemu lub utraty danych.

Pytanie 32

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(B)

B. 7(D)

C. 7(o)

D. 7(H)

Zapis liczby siedem w systemie ósemkowym to 7(o), co oznacza, że liczba ta jest przedstawiona w systemie pozycyjnym z podstawą 8. System ósemkowy używa cyfr od 0 do 7, a liczby w tym systemie są reprezentowane w sposób podobny do innych systemów pozycyjnych, takich jak dziesiętny (podstawa 10) czy binarny (podstawa 2). W praktyce, system ósemkowy znajduje zastosowanie w programowaniu i w systemach komputerowych, gdzie może być używany do reprezentacji danych w bardziej kompaktowy sposób. Przykładowo, w niektórych językach programowania, takich jak C czy Java, liczby ósemkowe zaczynają się od zera, co oznacza, że 07 to liczba siedem w systemie ósemkowym. Ponadto, użycie systemu ósemkowego może być korzystne w kontekście konwersji danych, gdzie każdy oktet (8-bitowa jednostka) może być reprezentowany jako liczba ósemkowa. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla programistów i inżynierów zajmujących się systemami wbudowanymi oraz aplikacjami niskopoziomowymi.

Pytanie 33

Aby zmienić system plików na dysku z FAT32 na NTFS w Windows XP, należy użyć programu

A. replace

B. subst

C. convert

D. attrib

Odpowiedź "convert" jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które służy do konwersji systemów plików. Umożliwia ono zmianę typu systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Proces konwersji jest niezwykle istotny, gdyż NTFS oferuje wiele zaawansowanych funkcji w porównaniu do FAT32, takich jak wsparcie dla dużych plików, lepsza wydajność, funkcje zabezpieczeń oraz obsługa dysków większych niż 32 GB. Przy użyciu polecenia "convert" w wierszu poleceń, użytkownik może wpisać "convert D: /fs:ntfs", gdzie "D:" to litera dysku, który ma być konwertowany. Przed przystąpieniem do konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych na dysku, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie integralności danych przed i po konwersji za pomocą narzędzi takich jak CHKDSK. Warto również pamiętać, że konwersja jest procesem nieodwracalnym, dlatego należy dokładnie przemyśleć decyzję o zmianie systemu plików.

Pytanie 34

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

B. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

C. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

D. Przechowuje dane o obiektach w sieci

Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 35

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 12 bitów

B. 8 bitów

C. 16 bitów

D. 24 bity

Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 36

Wskaż rysunek ilustrujący symbol używany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. rys. B

B. rys. C

C. rys. A

D. rys. D

Wskaźnik A przedstawia symbol USB który jest nowoczesnym interfejsem komunikacyjnym stosowanym w większości współczesnych urządzeń do transmisji danych i zasilania. W przeciwieństwie do portu LPT USB oferuje znacznie wyższą przepustowość, wsparcie dla hot-swappingu oraz uniwersalność. Symbol B z kolei ilustruje złącze audio powszechnie używane w urządzeniach dźwiękowych takich jak słuchawki czy głośniki. Złącza te nie są powiązane z komunikacją równoległą ani przesyłem danych typowym dla portów LPT. Natomiast C symbolizuje złącze FireWire, które jest interfejsem komunikacyjnym opracowanym przez Apple do szybkiego przesyłu danych głównie w urządzeniach multimedialnych. FireWire choć szybkie i wydajne zastąpiło porty równoległe w kontekście przesyłu dużych plików multimedialnych ale nie było używane w kontekście tradycyjnej komunikacji z drukarkami tak jak porty LPT. Błędne wybory mogą wynikać z mylenia nowoczesnych technologii z tradycyjnymi standardami. Rozpoznawanie odpowiednich symboli portów i ich kontekstu zastosowania jest kluczowe w zrozumieniu historycznego i technicznego rozwoju interfejsów komputerowych co pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów sprzętowych.

Pytanie 37

Którego protokołu działanie zostało zaprezentowane na diagramie?

A. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

B. Security Shell (SSH)

C. Domain Name System(DNS)

D. Telnet

Dynamic Host Configuration Protocol DHCP jest protokołem sieciowym używanym do automatycznego przydzielania adresów IP i innych informacji konfiguracyjnych klientom w sieci. Działa w modelu klient-serwer co oznacza że urządzenie klienckie wysyła żądanie o adres IP do serwera DHCP a ten odpowiada oferując dostępne parametry sieciowe. Proces składa się z czterech głównych etapów: Discovery Offer Request i Acknowledgment. Discovery polega na wysłaniu przez klienta wiadomości rozgłoszeniowej aby zlokalizować serwery DHCP. Serwer odpowiada wiadomością Offer zawierającą proponowany adres IP. Klient następnie wysyła Request akceptując ofertę a serwer kończy proces wiadomością ACK potwierdzając dzierżawę adresu. DHCP jest powszechnie stosowany w sieciach korporacyjnych i domowych upraszczając zarządzanie adresacją IP oraz minimalizując błędy konfiguracyjne. Standardy związane z DHCP są opisane w dokumentach RFC takich jak RFC 2131 i RFC 2132. Korzystanie z DHCP zautomatyzowało proces zarządzania siecią oszczędzając czas administratorów i redukując ryzyko konfliktów adresów IP co jest szczególnie użyteczne w dużych i dynamicznych środowiskach sieciowych.

Pytanie 38

Jakie polecenie należy zastosować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

B. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

C. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

Wybór jakiejkolwiek innej odpowiedzi prowadzi do błędnego wskazania partycji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania systemem plików w Linuxie. Odpowiedź 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' sugeruje, że użytkownik próbowałby zamontować trzecią partycję na tym samym dysku, co nie byłoby odpowiednie w kontekście pytania o pierwszą partycję logiczną. Podobnie, 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd' odnosi się do drugiej partycji na pierwszym dysku 'primary master', co także nie jest zgodne z kontekstem pytania. Odpowiedź 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd' również nie jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na czwartą partycję na tym samym dysku, co może prowadzić do nieporozumień przy organizowaniu przestrzeni dyskowej. Typowe błędy to mylenie partycji fizycznych z logicznymi oraz nieznajomość konwencji nazewnictwa w systemach Linux. Ważne jest, aby przed montowaniem partycji zapoznać się z ich strukturą oraz zrozumieć, jak system plików jest zorganizowany. W praktyce, niepoprawny wybór partycji może prowadzić do utraty danych lub problemów z dostępem do plików, dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad i norm dotyczących zarządzania dyskami oraz partycjami w systemie Linux. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemem operacyjnym.

Pytanie 39

Jakie jest standardowe połączenie między skanerem a aplikacją graficzną?

A. SCAN

B. USB

C. TWAIN

D. OPC

Odpowiedzi takie jak SCAN, USB czy OPC nie pasują do pytania o standardy komunikacyjne między skanerem a programem graficznym. SCAN to ogólny termin, który mówi o procesie przerabiania obrazu na cyfrowy, a nie o standardzie komunikacji. USB, z kolei, to interfejs, który pozwala podłączać różne urządzenia do komputera, więc chociaż jest ważny, to nie jest specyficznym protokołem do skanowania. A OPC to standard, który w sumie dotyczy automatyki, a nie skanowania obrazów. Takie odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, bo mogą sugerować, że różne technologie się ze sobą pokrywają, co nie jest do końca prawdą. Ważne jest, żeby rozumieć, że TWAIN to specjalny standard komunikacji, a inne odpowiedzi mówią o bardziej ogólnych kwestiach.

Pytanie 40

Która licencja pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik dba o środowisko naturalne?

A. OEM

B. Donationware

C. Grenware

D. Adware

Grenware to typ licencji, który pozwala na bezpłatne wykorzystywanie oprogramowania pod warunkiem, że użytkownik będzie dbał o środowisko naturalne. Koncepcja ta zakłada, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jednak w zamian są zobowiązani do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska, takich jak recykling, oszczędzanie energii lub udział w projektach ekologicznych. Tego rodzaju licencje stają się coraz bardziej popularne w kontekście rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństw. Przykłady zastosowania tej licencji można znaleźć w aplikacjach promujących zrównoważony rozwój, gdzie użytkownicy są motywowani do działania na rzecz planety poprzez korzystanie z innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Grenware wyróżnia się na tle innych licencji, takich jak Donationware czy Adware, ponieważ wprowadza bezpośrednie powiązanie między korzystaniem z oprogramowania a ekologicznymi zachowaniami użytkowników. Daje to możliwość nie tylko uzyskania dostępu do wartościowych narzędzi, ale również aktywnego uczestnictwa w działaniach proekologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w branży IT i społeczeństwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej