Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 21:35
Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 21:50

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. tchawki

B. skrzela

C. płuca

D. płucotchawki

Prawidłowa odpowiedź to płuca, ponieważ stanowią one kluczowy element układu oddechowego indyków. Ptaki, w tym indyki, mają unikalny sposób oddychania, który różni się od ssaków. Ich płuca są połączone z systemem worków powietrznych, co pozwala na efektywniejszą wymianę gazów. W procesie oddychania powietrze przepływa przez płuca podczas wdechu i wydechu, co zapewnia stały dostęp do świeżego tlenu. Umożliwia to ptakom lepsze dotlenienie organizmu, co jest szczególnie istotne dla ich aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas lotu. Zrozumienie budowy i funkcji płuc u indyków jest ważne dla hodowców i weterynarzy, którzy muszą monitorować zdrowie ptaków oraz zapewniać im odpowiednie warunki środowiskowe. Na przykład, właściwe zarządzanie wentylacją w oborach dla indyków jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności hodowlanej, ponieważ zanieczyszczone powietrze może prowadzić do problemów z układem oddechowym i osłabienia organizmu.

Pytanie 2

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Pietrain

B. Złotnicka pstra

C. Złotnicka biała

D. Duroc

Rasa świń Pietrain jest uznawana za niezalecaną do chowu ekologicznego z powodu jej wysokiej wrażliwości na różne czynniki środowiskowe oraz dużych wymagań dotyczących utrzymania. Świnie tej rasy charakteryzują się intensywnym przyrostem masy ciała, co sprawia, że wymagają starannie zbilansowanej diety i odpowiednich warunków hodowlanych. W praktyce oznacza to konieczność zapewnienia specjalistycznych pasz, co jest w sprzeczności z zasadami chowu ekologicznego, który opiera się na naturalnych metodach żywienia. Ponadto Pietrain jest bardziej podatny na stres związany z różnymi warunkami środowiskowymi, co może prowadzić do obniżenia jakości mięsa. W związku z tym, w ekologicznych systemach produkcji zwierzęcej zaleca się stosowanie ras, które są bardziej odporne na trudne warunki, takich jak Złotnicka pstra czy Złotnicka biała, które lepiej dostosowują się do naturalnego środowiska i mają niższe wymagania paszowe. Dobre praktyki w gospodarstwach ekologicznych promują wybór ras, które są przystosowane do lokalnych warunków, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko oraz zwiększenie wydajności produkcji.

Pytanie 3

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Śruta z jęczmienia

B. Ziemniaki gotowane na parze

C. Drożdże paszowe

D. Kiszonka z kukurydzy

Ziemniaki parowane, mimo że mogą być traktowane jako źródło węglowodanów, nie są odpowiednie jako podstawowe źródło białka w diecie zwierząt. Zawierają jedynie około 2% białka ogólnego, co czyni je niewystarczającymi do spełnienia potrzeb białkowych zwierząt hodowlanych. Stosowanie ziemniaków jako głównego składnika paszy może prowadzić do niedoborów białka, co w konsekwencji wpływa negatywnie na wzrost, produkcję oraz zdrowie zwierząt. Śruta jęczmienna, chociaż bogatsza w białko niż ziemniaki, zawiera około 10-12% białka, co również nie jest wystarczające w kontekście intensywnej produkcji zwierzęcej, gdzie zapotrzebowanie na białko jest znacznie wyższe. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się niską zawartością białka, wynoszącą jedynie około 7-8%, co dodatkowo potwierdza, że nie jest odpowiednia jako źródło białka w diecie zwierząt. Wybór odpowiednich pasz białkowych jest kluczowy dla efektywności produkcji, a nieprawidłowe podejście do bilansu składników odżywczych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania paszy oraz obniżenia wydajności produkcji zwierzęcej. Z tego powodu istotne jest, aby hodowcy zwracali uwagę na źródła białka w diecie zwierząt, kierując się sprawdzonymi danymi i standardami żywieniowymi.

Pytanie 4

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. masa ciała krowy

B. wydajność mleka

C. typ oraz rasa krowy

D. zawartość tłuszczu w mleku

Zapotrzebowanie bytowe krowy, czyli ilość energii i składników odżywczych niezbędnych do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, w dużej mierze zależy od masy ciała zwierzęcia. Większe krowy wymagają większej ilości energii, aby utrzymać swoje funkcje metaboliczne, co jest związane z ich większą powierzchnią ciała i masą mięśniową. Przykładem może być różnica w zapotrzebowaniu między krową o masie 500 kg a krową o masie 700 kg, gdzie ta druga potrzebuje więcej energii i składników odżywczych. W praktyce, hodowcy stosują tabele zapotrzebowania, które uwzględniają masę ciała, aby określić odpowiednią dietę dla krów, co jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności mlecznej. Dobrze zbilansowana dieta, oparta na masie ciała oraz potrzebach energetycznych, wpływa na kondycję zwierząt i ich zdolność do produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 5

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Nowozelandzki

B. Holenderski

C. Castorex

D. Angorski

Wybór rasy królika do produkcji wełny wymaga zrozumienia specyfiki poszczególnych ras oraz ich zastosowania. Castorex, jako rasa królika, skupia się głównie na produkcji mięsa, a nie wełny. Króliki tej rasy mają bardziej umięśnioną budowę ciała, co czyni je mniej odpowiednimi do hodowli ze względu na wełniste właściwości. Ich futro nie ma tych samych cech jakościowych, co wełna angorska, i nie jest wykorzystywane w przemyśle tekstylnym. Nowozelandzki królika, podobnie jak Castorex, jest pożądany głównie z powodu jakości mięsa, a jego futro jest bardziej szorstkie i nie nadaje się do produkcji wysokiej jakości wełny. Holenderski królik, choć popularny jako zwierzę domowe, również nie jest stosowany do produkcji wełny, ponieważ jego futro nie spełnia wymagań stawianych surowcom tekstylnym. Wybór niewłaściwej rasy może wynikać z pomyłki związanej z rodzajem użytkowania królika; ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie rasy nadają się do hodowli w celu pozyskiwania wełny. Kluczowe jest posługiwanie się wiedzą o charakterystykach i zastosowaniach poszczególnych ras, co pozwala na dokonywanie świadomych wyborów w hodowli. Dlatego też, pomimo atrakcyjności tych ras, są one niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie.

Pytanie 6

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. I i II kopii

B. II kopii

C. oryginału

D. I kopii

Właściwą odpowiedzią jest otrzymanie oryginału zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania. Otrzymanie oryginału dokumentu jest kluczowe, ponieważ stanowi on oficjalne potwierdzenie przeprowadzonego zabiegu, które może być wymagane w różnorodnych sytuacjach, takich jak rejestracja zwierząt, uzyskanie dotacji czy prowadzenie dokumentacji hodowlanej. Oryginał zaświadczenia zawiera szczegółowe informacje, takie jak data zabiegu, dane identyfikacyjne jałówki oraz informacje o stosowanym nasieniu. W praktyce posiadacz jałówki powinien przechowywać ten dokument w bezpiecznym miejscu, aby móc w każdej chwili przedstawić go odpowiednim instytucjom, na przykład w przypadku kontroli weterynaryjnej lub audytu w gospodarstwie. Tego rodzaju dokumentacja jest kluczowa do zapewnienia przejrzystości i ścisłego przestrzegania przepisów prawnych dotyczących hodowli zwierząt oraz ich zdrowia.

Pytanie 7

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. dezynfekcję

B. deratyzację

C. dezynsekcję

D. dezodoryzację

Dezynsekcja, deratyzacja i dezynfekcja to procesy, które nie mają bezpośredniego wpływu na redukcję związków odorotwórczych w kontekście chowu zwierząt. Dezynsekcja polega na zwalczaniu owadów, co może być istotne z perspektywy utrzymania zdrowia zwierząt, ale nie rozwiązuje problemu emisji zapachów. Deratyzacja dotyczy eliminacji gryzoni, co również nie wpływa na odorotwórczość, a jest bardziej związane z kwestiami sanitarno-epidemiologicznymi. Dezynfekcja, z kolei, ma na celu eliminację patogenów, co jest istotne dla zdrowia zwierząt, ale nie redukuje emisji związków zapachowych. Wybór tych metod może wynikać z błędnego zrozumienia źródeł odorów w chlewniach, gdzie kluczowym elementem są nie tylko czynniki sanitarno-epidemiologiczne, ale przede wszystkim zarządzanie odpadami organicznymi oraz odpowiednia wentylacja. Zastosowanie niewłaściwych technik w walce z emisją odorów może prowadzić do dalszego pogorszenia sytuacji, a także wpływać na zdrowie ludzi i zwierząt. Dlatego kluczowe jest podejście całościowe, obejmujące zarówno dezodoryzację, jak i inne metody poprawy warunków hodowlanych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w lewym przedsionku

B. w lewej komorze

C. w prawej komorze

D. w prawym przedsionku

Mały krwiobieg, nazywany także krążeniem płucnym, rozpoczyna się w prawej komorze serca. Po skurczu prawej komory krew odtlenowana zostaje wypchnięta do pnia płucnego, który rozgałęzia się na tętnice płucne. Tętnice te prowadzą krew do płuc, gdzie następuje wymiana gazów: krew oddaje dwutlenek węgla i pobiera tlen. Proces ten jest kluczowy dla zapewnienia organizmowi odpowiednich ilości tlenu oraz eliminacji zbędnych produktów przemiany materii. Znajomość funkcji małego krwiobiegu jest istotna w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego oraz krążeniowego. Przykładowo, w chorobach takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zatorowość płucna, zrozumienie tego krążenia może pomóc w optymalizacji terapii i monitoringu stanu pacjenta. Dobre praktyki w medycynie zalecają regularne badania funkcji płuc oraz serca, co może pomóc w wczesnej diagnostyce i leczeniu zaburzeń związanych z małym krwiobiegiem.

Pytanie 10

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. produkty zbożowe oraz mięsne

B. kasze oraz warzywa

C. mleko i jego przetwory

D. mięso i ryby

Wybór kasz i warzyw jako głównych składników diety kota jest niepoprawny, ponieważ koty są zwierzętami mięsożernymi i ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do trawienia dużych ilości węglowodanów zawartych w roślinach. Kasze, chociaż mogą dostarczać energii, nie zawierają odpowiedniej ilości białka zwierzęcego ani niezbędnych składników odżywczych, które koty muszą otrzymywać, aby zachować zdrowie. Ponadto, warzywa mogą być trudne do strawienia dla kotów i mogą prowadzić do problemów żołądkowych. Mleko i produkty mleczne, mimo że mogą być atrakcyjne dla kotów, również nie są zalecane. Wiele dorosłych kotów ma nietolerancję laktozy, co oznacza, że nie są w stanie skutecznie trawić laktozy, co prowadzi do problemów zdrowotnych, takich jak biegunka czy bóle brzucha. Używanie produktów mącznych również jest niewłaściwe, ponieważ zawierają one gluten i inne składniki, które nie są naturalne w diecie kota. Błędem myślowym jest zakładanie, że koty mogą czerpać swoje podstawowe składniki odżywcze z roślin, co jest sprzeczne z ich ewolucyjnym przystosowaniem do diety mięsnej. W związku z tym, zaleca się stosowanie diety opartej na białku zwierzęcym, aby zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie kota.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. mniejszym zużyciem paszy

B. łatwiejszym trawieniem

C. większymi przyrostami masy

D. spadkiem strawności

Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 14

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Owiec

B. Bydła

C. Świń

D. Kóz

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 15

W gospodarstwie, które dysponuje znacznymi nadwyżkami pracy oraz dużym obszarem trwałych użytków zielonych, są sprzyjające okoliczności do rozwoju produkcji

A. owiec

B. bydła mlecznego

C. bydła opasowego

D. drobiu

Chociaż produkcja bydła opasowego, owiec oraz drobiu mogą wydawać się atrakcyjnymi opcjami w przypadku dużego areału użytków zielonych, nie są one tak optymalne jak produkcja mleka. W przypadku bydła opasowego, które głównie korzysta z paszy objętościowej, wymagania dotyczące większych powierzchni pastwiskowych mogą nie być w pełni wykorzystane, co prowadzi do niższej efektywności. Bydło opasowe wymaga znacznie dłuższych okresów tuczu, co wiąże się z dłuższym czasem inwestycji w produkcję oraz mniejszą płynnością finansową. Jeśli chodzi o owce, choć mogą korzystać z użytków zielonych, ich produkcja mleczna jest mniej efektywna, a przychody mogą być niestabilne. Ponadto, owce wymagają specyficznego zarządzania stadem oraz paszy, co może być trudne do osiągnięcia bez specjalistycznej wiedzy. Z kolei produkcja drobiu, mimo że jest bardziej intensywna i wymaga krótszych cykli produkcyjnych, nie jest zgodna z wykorzystaniem trwałych użytków zielonych, gdyż drobiu zazwyczaj potrzebna jest specjalistyczna pasza i ścisłe warunki hodowlane, co nie odpowiada na potrzeby dużego areału użytków zielonych. Często przy wyborze niewłaściwego kierunku produkcji gospodarstwa wprowadza się błędne założenia dotyczące możliwości wykorzystania posiadanych zasobów, co prowadzi do obniżenia rentowności oraz zysków.

Pytanie 16

Aby zredukować obrzęk uszkodzonych tkanek oraz złagodzić ból, powinno się zastosować

A. zimne okłady

B. spirytus

C. ciepłe okłady

D. wodę utlenioną

Używanie wody utlenionej na stłuczenia, zwłaszcza w celu zmniejszenia obrzęków, nie ma sensu. Woda utleniona to antyseptyk, więc można ją stosować do dezynfekcji ran, ale na pewno nie ma właściwości chłodzących ani nie zmniejsza obrzęku. Spirytus też nie jest dobrym pomysłem, jeżeli chodzi o ból lub obrzęki. Może wręcz podrażnić skórę i nie przyspiesza gojenia stłuczeń. Ciepłe okłady to jeszcze gorsza sprawa przy świeżych urazach. Ciepło może zwiększyć przepływ krwi do uszkodzonego miejsca, a to prowadzi do jeszcze większego obrzęku i może być bardziej bolesne. Takie są wytyczne dotyczące pierwszej pomocy – w przypadku urazów tkanek miękkich, jak stłuczenia, najlepiej od razu zastosować zimne okłady, by zminimalizować skutki. Ignorowanie tych zasad prowadzi tylko do wydłużenia czasu gojenia i większego dyskomfortu.

Pytanie 17

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 6 miesięcy

B. 4 miesiące

C. 3 miesiące

D. 5 miesięcy

Odpowiedź na pytanie wskazująca na krótszy okres przechowywania nawozów naturalnych jest niezgodna z praktykami zalecanymi w zarządzaniu nawozami. W przypadku nawozów naturalnych, ich efektywność oraz wpływ na środowisko są ściśle związane z odpowiednim czasem przechowywania. Odpowiedzi sugerujące okresy 3, 4 lub 5 miesięcy ignorują fundamentalne zasady dotyczące stabilizacji i degradacji tych substancji. Przykładowo, przechowywanie nawozów przez zbyt krótki czas może prowadzić do ich szybkiego rozkładu i utraty wartości odżywczej, co w konsekwencji zmniejsza ich przydatność w nawożeniu roślin. Dodatkowo, krótszy czas przechowywania zwiększa ryzyko ich wypłukiwania oraz zanieczyszczenia gleb i wód gruntowych, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Nieprzestrzeganie odpowiednich norm może prowadzić nie tylko do obniżenia jakości upraw, ale także do poważnych konsekwencji ekologicznych, takich jak eutrofizacja wód. Warto zwrócić uwagę, że praktyki te są zgodne z regulacjami na poziomie krajowym i unijnym, które kładą duży nacisk na ochronę środowiska i zrównoważone zarządzanie zasobami.

Pytanie 18

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. kukurydzy

B. lucerny

C. słonecznika

D. liści buraczanych

Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.

Pytanie 19

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. przekazywania rodowodu psa

B. szczepienia go przeciwko wściekliźnie

C. zaopatrywania go w paszport

D. wszczepiania mu mikroczipu

Zrozumienie wymagań dotyczących przewozu psów do krajów Unii Europejskiej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i przestrzegania przepisów weterynaryjnych. W przypadku odpowiedzi dotyczących obowiązkowego wszczepienia mikroczipu, zaopatrzenia w paszport oraz szczepienia przeciwko wściekliźnie, istnieją jasne regulacje, które nakładają na właścicieli psów obowiązki dotyczące tych kwestii. Wszczepienie mikroczipu jest niezbędne, ponieważ umożliwia identyfikację zwierzęcia oraz jego właściciela, co jest kluczowe w przypadku zagubienia psa lub w sprawach dotyczących odpowiedzialności prawnej. Paszport dla psa, zawierający dokumentację zdrowotną oraz szczepienia, jest wymagany, aby upewnić się, że zwierzę jest zdrowe i spełnia określone normy sanitarno-epidemiologiczne. Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest z kolei wymagane w celu ochrony zdrowia publicznego, a jego brak może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi oraz prawnymi. Z tego powodu, pomimo że rodowód nie jest obligatoryjny, inne wymagania dotyczące zdrowia i identyfikacji psa są kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz przestrzegania przepisów unijnych. Ignorowanie tych regulacji może prowadzić do problemów zarówno w kraju pochodzenia, jak i podczas przekraczania granicy, dlatego warto być dobrze poinformowanym o wymaganiach przed podjęciem decyzji o przewozie psa do Unii Europejskiej.

Pytanie 20

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. U

B. E

C. P

D. R

Odpowiedzi P, U oraz R wskazują na różne klasy tuszy wieprzowej, które nie odnoszą się do najwyższej zawartości mięsa. Oznaczenie P w klasyfikacji odnosi się do tusz o zawartości mięsa poniżej klasy średniej, co czyni tę opcję niewłaściwą dla pytania. W praktyce, tusze oznaczone literą P mogą być stosowane w tańszych produktach, takich jak gotowe dania czy wędliny niższej jakości. Odpowiedź U natomiast klasyfikuje tusze, które są zadowalające, ale nie osiągają najwyższych standardów mięsa, co również nie odpowiada na pytanie. Z kolei klasa R oznacza tusze, które mają dobrą jakość, ale nie są na najwyższym poziomie, co również nie pasuje do pytania. W branży mięsnej, istotne jest, aby rozumieć te klasyfikacje, ponieważ wpływają one na decyzje zakupowe i strategię marketingową. Typowe błędy polegają na myleniu klas w oparciu o ogólne wrażenie jakości, zamiast skupić się na określonych kategoriach klasyfikacji. Klasyfikacja EUROP jest skomplikowanym systemem, który wymaga dokładności i zrozumienia, aby uniknąć nieporozumień, które mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem surowców i stratami finansowymi.

Pytanie 21

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do obcinania słomek z nasieniem

B. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem

C. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne

D. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem

Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. wysłodki buraczane

B. nasiona roślin strączkowych

C. rośliny okopowe

D. ziarna zbóż

Okopowe, takie jak ziemniaki czy marchew, są źródłem skrobi i węglowodanów, ale ich zawartość białka jest znacznie niższa niż w ziarnach zbóż. Typowym błędem jest utożsamianie tych pasz z białkiem, podczas gdy ich główną funkcją jest dostarczanie energii. Nasiona roślin strączkowych, jak soja czy groch, mają znacznie wyższą zawartość białka, często przekraczającą 20%, co czyni je nieodpowiednimi dla kategorii pasz o średniej zawartości białka. Użycie ich jako pasz wymaga zatem innego podejścia, aby zachować równowagę białkową w diecie zwierząt. Wysłodki buraczane, będące produktem ubocznym przemysłu cukrowniczego, również charakteryzują się niską zawartością białka, co czyni je mało przydatnymi w kontekście pasz o średnim białku. Kluczowe jest zrozumienie, że różne grupy pasz mają odmienne profile odżywcze i ich niewłaściwe klasyfikowanie może prowadzić do niezrównoważonej diety zwierząt, co w dłuższym czasie wpływa na ich zdrowie oraz wydajność produkcyjną. Dlatego istotne jest stosowanie się do standardów dotyczących żywienia zwierząt oraz właściwe mieszanie pasz, aby zapewnić ich optymalne wzrastanie i zdrowie.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. holsztyńsko-fryzyjska i hereford

B. jersey i ayrshire

C. polska czerwona oraz limousine

D. charolaise oraz angler

Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.

Pytanie 26

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 360 szt.

B. 120 szt.

C. 240 szt.

D. 20 szt.

Odpowiedź 240 szt. jest poprawna, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy jest miarą liczby loch, które przebywają w danej grupie w przeciągu roku. Przy założeniu, że czas przebywania loch w grupie przekracza 12 miesięcy, oznacza to, że wszystkie lochy, które są w tym stanie, pozostają w grupie przez cały rok, a więc przelotowość będzie równa stanowi średniorocznemu. W praktyce, przelotowość jest ważnym wskaźnikiem w zarządzaniu stadem, który pozwala określić efektywność reprodukcji, a także obliczyć potrzebną ilość paszy i zasobów. W związku z tym, standardowe praktyki w hodowli świń wskazują na to, że przelotowość jest kluczowym parametrem dla utrzymania zdrowego i wydajnego stada. Utrzymywanie stałej liczby loch pozwala na stabilizację produkcji, co jest szczególnie istotne w obliczu zmieniającego się rynku i potrzeb konsumentów.

Pytanie 27

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 3,00 kg

B. 2,50 kg

C. 1,00 kg

D. 0,50 kg

Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 28

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 65%

B. 35%

C. 20%

D. 45%

Wiele osób może mylnie sądzić, że niższa zawartość suchej masy, taka jak 20% czy 35%, jest wystarczająca do uzyskania dobrej jakości sianokiszonki. W rzeczywistości, zbyt mała zawartość suchej masy prowadzi do nadmiernej ilości soku roślinnego, co sprzyja rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. W takim przypadku fermentacja może przebiegać nieprawidłowo, a wynikająca z tego kiszonka może być niebezpieczna dla zwierząt gospodarskich, ponieważ może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kwasica. Z kolei zbyt wysoka zawartość suchej masy, np. 65%, również jest niewłaściwa, ponieważ może powodować trudności w fermentacji, co skutkuje powstaniem słabej jakości kiszonki, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do pleśnienia. Te błędne przekonania wynikają często z braku zrozumienia procesów fermentacyjnych oraz z niewłaściwego podejścia do kwestii zbiorów i przechowywania paszy. Dobrą praktyką jest monitorowanie zawartości suchej masy przed zbiorami i podczas ich trwania, aby móc dostosować działania do aktualnych warunków pogodowych i stanu roślin. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla produkcji wysokiej jakości paszy, która zaspokoi potrzeby żywieniowe zwierząt i przyczyni się do ich efektywności produkcyjnej.

Pytanie 29

Podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymujący obsadę większą niż 60 DJP wg stanu średniorocznego opracowuje plan nawożenia azotem. Które z gospodarstw musi sporządzić taki plan?

Gospodarstwo	Grupa technologiczna zwierząt	Stan średnioroczny szt.	Współczynnik przeliczeniowy na DJP
A.	kurczęta brojlery	16 000	0,0036
B.	krowy	45	1,2
C.	tuczniki	480	0,14
D.	bydło opasowe	155	0,36

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, gospodarstwa prowadzące produkcję rolną, utrzymujące obsadę powyżej 60 DJP, mają obowiązek sporządzania planu nawożenia azotem. W przypadku gospodarstwa C, które zajmuje się tucznikiem i ma średnioroczną obsadę wynoszącą 67,2 DJP, spełnia ono kryteria dotyczące wymogu planowania nawożenia. Odpowiednie planowanie nawożenia nie tylko pozwala na efektywne wykorzystanie nawozów, ale również na ograniczenie ich negatywnego wpływu na środowisko. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest uwzględnienie zarówno potrzeb roślin, jak i specyfiki gleby, co może prowadzić do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości produktów rolnych. Przykładami zastosowania takiego planu mogą być sezonowe analizy gleby oraz dostosowywanie dawek nawozów do aktualnych warunków pogodowych i fazy wzrostu roślin, co zapewnia zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.

Pytanie 30

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 marca

B. 15 lipca

C. 15 stycznia

D. 15 lutego

Wybór 15 lutego na poród to pomyłka, bo okres ciąży jest za krótki. Kozy rodzą po około 150 dniach, więc 15 lutego to za wcześnie. 15 stycznia też odpada, bo to jeszcze wcześniejsza data, co zupełnie nie ma sensu. Natomiast 15 lipca to już zdecydowanie za długo, bo to przekracza naturalny czas ciąży. Często takie błędy wynikają z braku wiedzy o cyklu reprodukcyjnym zwierząt i niedokładnego liczenia dni. Każde zwierzę ma swoje potrzeby, a ich znajomość jest mega ważna w hodowli. Dlatego warto poczytać coś na temat reprodukcji, żeby podejmować mądre decyzje, które mają wpływ na zdrowie i dobrostan stada.

Pytanie 31

W tuczarni wymagany poziom naturalnego oświetlenia określony przez stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Dla tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m, powierzchnia okien powinna wynosić

A. 15 m2

B. 10 m2

C. 20 m2

D. 30 m2

Odpowiedź 15 m2 jest poprawna, ponieważ w tuczarni stosunek oszklonej powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Powierzchnia podłogi tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m wynosi 450 m2 (15 m * 30 m). Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić powierzchnię podłogi przez 30. Wzór wygląda następująco: 450 m2 / 30 = 15 m2. Taki standard oświetlenia naturalnego jest zgodny z normami budowlanymi, które zalecają odpowiednią ilość światła dziennego dla zwierząt hodowlanych, wpływając tym samym na ich zdrowie oraz wydajność. W praktyce, zbyt mała ilość światła naturalnego może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, obniżenia ich wydajności oraz negatywnie wpływać na ich samopoczucie. Dlatego przestrzeganie norm oświetlenia jest kluczowe przy projektowaniu budynków inwentarskich.

Pytanie 32

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. 0,1,2,3

B. E,U,R,O,P

C. I,II,III,IV,V

D. A,B,C,D,E

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 33

Kiedy należy przeprowadzić strzyżenie maciorek?

A. 4 tygodnie przed porodem

B. 1 tydzień przed porodem

C. 4 tygodnie po porodzie

D. 1 tydzień po porodzie

Ostrzyżenie maciorek na 4 tygodnie przed porodem to naprawdę ważna rzecz dla ich dobrostanu i zdrowia. W tym czasie trzeba dbać, by maciorki były w jak najlepszej formie, bo potem muszą zadbać o swoje prosięta. Ostrzyżenie pomaga lepiej wentylować ich skórę, co zmniejsza ryzyko różnych chorób. No i w czystym miejscu prosięta łatwiej znajdą mamę i będą mogły pić jej mleko. Z moich obserwacji wynika, że gospodarstwa, które regularnie ostrzyżą swoje maciorki, mają więcej zdrowych prosiąt i lepsze przyrosty masy. Po prostu dobrze jest trzymać te zasady, bo to poprawia komfort zwierząt i zapewnia lepsze wyniki produkcji.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

W końcowej fazie hodowli gęsi często stosuje się ziarno

A. pszenicy

B. jęczmienia

C. żyta

D. owsa

Wybór zbóż w diecie gęsi jest kluczowy dla efektywności tuczu, a niewłaściwe zrozumienie ich wartości odżywczych może prowadzić do nieoptymalnych wyników oraz problemów ze zdrowiem ptaków. Żyto, chociaż jest źródłem energii, ma wyższą zawartość błonnika i niższą strawność w porównaniu do owsa, co może skutkować niższymi przyrostami masy ciała. Ponadto, żyto zawiera związki antyodżywcze, takie jak kwas fitynowy, które mogą ograniczać przyswajanie niektórych składników odżywczych. Z kolei jęczmień, mimo że jest popularnym zbożem w żywieniu zwierząt, często ma niedostateczną zawartość tłuszczu, co czyni go mniej efektywnym w końcowej fazie tuczu, kiedy istotny jest wyższy poziom energii. Pszenica, chociaż również używana w paszach, często ma wyższą zawartość glutenu, co może negatywnie wpływać na trawienie gęsi, powodując problemy gastryczne i ograniczając ich apetyt. Zrozumienie specyfiki i właściwości różnych zbóż jest niezbędne dla zapewnienia optymalnego żywienia gęsi w kontekście ich zdrowia i efektywności produkcji. Niewłaściwy dobór paszy może prowadzić do marnotrawstwa zasobów oraz obniżenia jakości mięsa, co stanowi istotny problem dla hodowców.

Pytanie 38

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. księga rejestracji

B. dowód zakupu

C. świadectwo zdrowia

D. dowód sprzedaży

Dowód sprzedaży, zakupu czy księga rejestracji raczej nie są tymi dokumentami, które potrzebujesz przy wywozie zwierząt z Polski, a to może przynieść poważne problemy. Wiesz, dowód sprzedaży to tylko potwierdzenie transakcji między sprzedawcą a kupującym, więc nie ma nic wspólnego ze zdrowiem zwierząt. Kiedy wysyłasz zwierzęta, musisz mieć pewność, że są zdrowe, a to zapewnia tylko świadectwo zdrowia. Dowód zakupu też nic nie da w kontekście wymogów weterynaryjnych, więc lepiej go nie stosować. Księga rejestracji, którą używasz w hodowli, też nie jest wymagana przez władze celne czy weterynaryjne. Takie podejście może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów unijnych, co może skończyć się zatrzymaniem transportu czy nawet karami finansowymi. Najważniejsza sprawa to zrozumienie, jakie dokumenty są kluczowe przy wywozie zwierząt, bo jesteś odpowiedzialny za ich zdrowie i bezpieczeństwo.

Pytanie 39

Podczas podawania drobnych buraków owcy doszło do zadławienia. Co należy zastosować w celu udzielenia pierwszej pomocy?

A. dutkę

B. sondę

C. dekornizator

D. emaskulator

Sonda jest odpowiednim narzędziem do udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia u owcy. Służy do usuwania przeszkód z dróg oddechowych, co jest kluczowe dla przywrócenia swobodnego oddychania zwierzęcia. W praktyce, sonda wprowadzana jest przez jamę ustną do przełyku, co umożliwia usunięcie zalegających resztek pokarmowych lub innych obiektów. W przypadku owiec, które mają tendencję do połykania dużych kawałków pokarmu, zastosowanie sondy jest uzasadnione, aby zapobiec poważnym komplikacjom, takim jak uduszenie. Dobrą praktyką jest również posiadanie kilku rozmiarów sond dostępnych w zestawie pierwszej pomocy dla zwierząt, co pozwala na dostosowanie narzędzia do konkretnego przypadku. Istotne jest, aby przed zastosowaniem sondy upewnić się, że zwierzę jest odpowiednio unieruchomione, aby zminimalizować ryzyko kontuzji zarówno dla owcy, jak i dla osoby udzielającej pomocy. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, regularne szkolenie z zakresu pierwszej pomocy dla zwierząt, w tym umiejętność posługiwania się sondą w sytuacjach awaryjnych, jest zalecane dla każdego hodowcy.

Pytanie 40

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –150°C

B. –190°C

C. –130°C

D. –170°C

Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej