Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 20:24
Data zakończenia: 12 maja 2025 20:39

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakich produktach owoce są wzbogacone cukrem i umieszczone w syropie?

A. W konfiturach

B. W marmoladach

C. W powidłach

D. W marynatach

Konfitury to przetwory owocowe, w których owoce są nasycone cukrem i zawieszone w syropie. Proces ich przygotowania polega na gotowaniu owoców z dużą ilością cukru, co prowadzi do ich osmozy, a w rezultacie owoce stają się słodkie i zachowują swoją formę. Konfitury często zawierają całość owoców lub ich kawałki, co czyni je atrakcyjnymi wizualnie oraz smakowo. W konfiturach stosuje się różne owoce, takie jak morele, śliwki czy maliny, a ich smak można wzbogacić dodatkami, takimi jak cytryna lub przyprawy. W branży przetwórstwa owocowego konfitury są cenione za długi okres trwałości oraz ich możliwość zastosowania w różnych kulinarnych kontekstach, na przykład jako dodatek do pieczywa, składnik deserów czy element dań mięsnych. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, które regulują proces produkcji konfitur, zapewniając odpowiednią kontrolę nad zawartością cukru oraz użytymi składnikami.

Pytanie 2

Aby przygotować 10 porcji zupy jarzynowej o wadze 250 g każda, potrzebne będą rózga, kula drewniana oraz

A. garnek o pojemności 3 litrów, miska i sito

B. garnek o pojemności 2 litrów, miska i sito

C. garnek o pojemności 5 litrów, rondel i malakser

D. garnek o pojemności 4 litrów, patelnia i mikser

Wybór garnka o pojemności 2 litrów, 5 litrów lub 4 litrów, miski, sita, rondla czy miksera, mimo że teoretycznie użyteczne, jest nieodpowiedni w kontekście przygotowywania 10 porcji zupy jarzynowej. Garnek o pojemności 2 litrów nie jest wystarczający, ponieważ przy gotowaniu 2,5 kg zupy konieczne jest zapewnienie przestrzeni na odpowiednią ilość wody oraz składników, aby uniknąć przepełnienia. W przypadku garnka o pojemności 5 litrów, może wydawać się on wystarczający, jednak korzystanie z nadmiaru pojemności prowadzi do nieefektywnego gotowania, co wpływa na smak i konsystencję potrawy. Również garnek o pojemności 4 litrów nie jest optymalny, ponieważ nie zapewnia wygodnej przestrzeni do obróbki składników. Ponadto, wykorzystanie rondla i miksera nie jest zgodne z tradycyjnymi metodami przygotowywania zupy, które wymagają garnka i adekwatnych narzędzi kuchennych, takich jak miska i sito. Użycie miksera jest zbędne, gdyż zupa jarzynowa powinna być miksowana w garnku po ugotowaniu, co jest kluczowym etapem procesu kulinarnego. Prawidłowe przygotowanie zupy wymaga zatem przemyślanego doboru sprzętu, zgodnie z profesjonalnymi standardami gastronomicznymi.

Pytanie 3

Jakie powinny być idealne warunki temperaturowe dla przechowywania mrożonej żywności w zamrażarkach?

A. -2 do -5 °C

B. -5 do -10 °C

C. -18 do -20 °C

D. -12 do -16 °C

Temperatura w zakresie -18 do -20 °C jest uznawana za optymalną do przechowywania mrożonej żywności, ponieważ pozwala na skuteczne utrzymanie jakości produktów oraz minimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii i psucia się żywności. Przy takiej temperaturze proces krystalizacji wody w żywności jest spowolniony, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia komórek żywności i w efekcie pomaga w zachowaniu jej wartości odżywczych oraz tekstury. Przykłady zastosowania to umieszczanie mięsa, ryb, warzyw czy gotowych posiłków w zamrażarkach utrzymujących tę temperaturę, co pozwala na długoterminowe przechowywanie bez utraty jakości. Warto również zwrócić uwagę, że wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności, w tym USDA i EFSA, zaleca tę temperaturę jako standard do przechowywania mrożonek. Dlatego, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość żywności, ważne jest, aby użytkownicy zamrażarek regularnie kontrolowali temperaturę i dostosowywali ustawienia, jeśli to konieczne.

Pytanie 4

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy kucharz skaleczy się w rękę?

A. powiadomić pogotowie ratunkowe

B. podać lek przeciwbólowy

C. doraźnie zabezpieczyć ranę

D. unieruchomić rękę

Doraźne zabezpieczenie rany jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku skaleczenia, zwłaszcza w środowisku kuchennym, gdzie ryzyko infekcji i dalszego uszkodzenia tkanek jest znaczne. Po pierwsze, należy opłukać ranę pod bieżącą wodą, aby usunąć zanieczyszczenia, a następnie nałożyć na nią czysty opatrunek, co pozwoli na minimalizację kontaktu z bakteriami. W sytuacji, gdy krwawienie jest intensywne, warto zastosować ucisk, aby zatrzymać krwawienie, a jeśli to konieczne, można również unieść ranioną kończynę. Przestrzeganie zasad pierwszej pomocy, takich jak te zawarte w wytycznych American Heart Association, podkreśla wagę natychmiastowego działania w przypadku urazów. Zabezpieczenie rany zmniejsza ryzyko zakażeń, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa zarówno kucharza, jak i konsumentów. Warto również zwrócić uwagę na regularne szkolenia pracowników w zakresie pierwszej pomocy, aby umieli szybko reagować w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Obiekt gastronomiczny, zajmujący się przygotowaniem posiłków abonamentowych, regeneracyjnych oraz dietetycznych dla wyznaczonej grupy osób, to

A. szpital

B. bistro

C. pizzeria

D. espresso

Szpital jest instytucją, która zapewnia usługi gastronomiczne skoncentrowane na produkcji posiłków abonamentowych, regeneracyjnych i dietetycznych dostosowanych do potrzeb pacjentów. W szpitalach często stosuje się diety terapeutyczne, które są zgodne z wytycznymi żywieniowymi i wymaganiami medycznymi. Przykładowo, pacjenci z cukrzycą mogą otrzymywać posiłki niskocukrowe, a osoby z chorobami serca - diety niskotłuszczowe. Dbałość o odpowiednią jakość i wartość odżywczą posiłków wiąże się z przestrzeganiem standardów HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Dodatkowo, zarządzanie żywieniem w szpitalach opiera się na współpracy z dietetykami, co pozwala na skuteczne dostosowywanie menu do indywidualnych potrzeb zdrowotnych pacjentów. W kontekście rozwoju branży gastronomicznej, szpitale stają się coraz bardziej świadome roli, jaką pełni prawidłowe odżywianie w procesie zdrowienia, co podkreśla ich znaczenie w systemie opieki zdrowotnej.

Pytanie 7

Jaką metodę należy wybrać do aseptycznego pakowania i utrwalania płynnych produktów?

A. Sterylizacja

B. Zamrażanie

C. Podgrzewanie

D. Wsypanie cukru

Sterylizacja to mega ważny proces, gdy mówimy o pakowaniu płynów w aseptycznych warunkach. Chodzi o to, żeby pozbyć się wszelkich mikroorganizmów, jak bakterie czy wirusy, które mogą być w produkcie lub opakowaniu. Jeśli chodzi o jedzenie, to są różne sposoby na sterylizację, jak na przykład gorąca woda w autoklawie albo użycie chemikaliów. Przykłady to konserwy, pasteryzowane soki czy inne płyny, które muszą być wolne od patogenów. W branży spożywczej i farmaceutycznej musimy trzymać się norm, jak ISO 13485 czy HACCP, żeby nasze produkty były bezpieczne. Sterylizacja nie tylko przedłuża trwałość, ale także poprawia jakość, więc to jest fundament dobrego podejścia do produkcji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

W przechowalni o wilgotności 56-60% oraz z dozwolonym pośrednim dostępem naturalnego światła można składować

A. kasze

B. tłuszcze

C. jaja

D. sery

Kasze to fajne produkty zbożowe. Charakteryzują się tym, że mają niską aktywność enzymatyczną i dobrze znoszą różne warunki. Dlatego idealnie nadają się do trzymania w wilgotności 56-60%. W tych warunkach zachowują wszystkie swoje dobre cechy, a ryzyko pleśni czy innych niechcianych mikroorganizmów jest mniejsze. W odróżnieniu od niektórych innych produktów, kasze nie muszą być trzymane w kompletnym ciemnościach, co jest super, bo łatwiej je przechowywać. Można je trzymać w szczelnych pojemnikach i w ten sposób chronić je przed wilgocią czy różnymi zanieczyszczeniami. Warto pamiętać, że odpowiednia temperatura i wilgotność są kluczowe, żeby kasze długo zachowały swoją jakość i wartości odżywcze. Kasze gryczana i jaglana są szczególnie cenione za swoje zdrowotne właściwości i mogą być naprawdę dobrym fundamentem zrównoważonej diety.

Pytanie 10

Do przygotowania kotletów de volaille używa się

A. karkówkę

B. filet drobiowy

C. polędwicę wołową

D. schab

Kotlet de volaille to popularna potrawa, w której kluczowym składnikiem jest filet drobiowy. Jest to mięso o niskiej zawartości tłuszczu, co sprawia, że danie jest lekkie, a jednocześnie bogate w białko. Filet drobiowy, najczęściej z kurczaka, jest idealnym wyborem do tego dania ze względu na swoją delikatną strukturę oraz łatwość w obróbce kulinarnej. Używając filetu drobiowego, można uzyskać soczyste i aromatyczne kotlety, które można nadziewać różnymi składnikami, takimi jak ser, szpinak czy pieczarki. Dobrą praktyką w kuchni jest także dbanie o odpowiednią technikę panierowania, która dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy. Warto zaznaczyć, że tradycyjne przepisy kulinarne na kotlety de volaille zalecają przygotowanie ich w sposób, który zapewni zachowanie soczystości mięsa, np. przez odpowiednie smażenie na złoty kolor lub pieczenie w piekarniku po wcześniejszym obsmażeniu na patelni. To sprawia, że filet drobiowy jest nie tylko podstawowym składnikiem, ale również kluczem do sukcesu w przygotowywaniu tego dania.

Pytanie 11

Na podstawie normatywu surowcowego na 1 porcję i cen surowca, określ cenę gastronomiczną mleczka waniliowego. Marża gastronomiczna wynosi 50%.

Nazwa surowca	j.m.	ilość	cena detaliczna w zł	wartość w zł
mleko	l	0,070	2,00	0,14
jaja	szt	0,5	0,50	0,25
cukier	kg	0,120	4,0	0,48
cukier wanilinowy	kg	0,005	50	0,25

A. 1,68 zł

B. 2,11 zł

C. 1,12 zł

D. 1,56 zł

Poprawna odpowiedź to 1,68 zł, co wynika z zastosowania zasady obliczania ceny gastronomicznej jako sumy kosztów surowców oraz marży. W tym przypadku, marża gastronomiczna wynosi 50%, co oznacza, że do kosztu surowców należy dodać jego połowę, aby uzyskać cenę sprzedaży. Przykładowo, jeśli koszt surowców wynosi 1,12 zł, to dodając do niego 50% tej kwoty, otrzymujemy 1,68 zł. Ważne jest, aby w branży gastronomicznej stosować odpowiednie marże, które odzwierciedlają zarówno koszty operacyjne, jak i zysk. Dobre praktyki w gastronomii sugerują, że marże powinny być dostosowywane do różnych grup produktów oraz ich popularności. Należy także pamiętać o monitorowaniu kosztów surowców, które mogą się zmieniać, co bezpośrednio wpływa na cenę końcową potrawy. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania restauracją oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 12

Suflet serowy powinien być serwowany

A. w kokilce na podstawce

B. w głębokim talerzu

C. w pucharku na podstawce

D. w bulionówce na spodku

Suflet z sera to potrawa o delikatnej strukturze, która wymaga odpowiedniego naczynia do podania. Kokilki, znane również jako kokilki do sufletów, są idealnym wyborem, ponieważ ich kształt i rozmiar sprzyjają równomiernemu wypiekaniu oraz zachowaniu właściwej konsystencji potrawy. Dzięki wysokim ściankom kokilki suflet ma szansę prawidłowo wyrosnąć, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury – lekkiej i puszystej. Dodatkowo, podawanie w kokilce na podstawce zapewnia estetykę serwowania, co jest istotne w gastronomii. Użycie podstawki chroni również stół przed ewentualnymi zanieczyszczeniami oraz poruszaniem się naczynia. W praktyce, podanie sufletu w kokilce jest zgodne z tradycyjnymi standardami kulinarnymi, które doskonale podkreślają finezję tego dania. Suflet z sera często serwuje się jako przystawkę w eleganckich restauracjach, co dodatkowo potwierdza jego status jako klasyka w kuchni francuskiej.

Pytanie 13

Jakie urządzenia służą do utrzymywania wysokiej temperatury płynnych potraw podczas ich przewozu?

A. podgrzewacze

B. bemary

C. termosy

D. salamandry

Podgrzewacze, salamandry i bemary to urządzenia używane w gastronomii, lecz nie są one odpowiednie do transportu gorących potraw płynnych. Podgrzewacze, zazwyczaj stosowane w kuchniach, mają na celu przygotowanie jedzenia lub podgrzewanie potraw w lokalu. Ich działanie opiera się na bezpośrednim źródle ciepła, co znacznie ogranicza ich zastosowanie w transporcie, gdzie potrzebne jest utrzymanie temperatury przez dłuższy czas. Salamandry służą głównie do zapiekania potraw czy podgrzewania ich powierzchni, co również nie znajduje zastosowania w transportowaniu gorących płynów. Bemary, czyli urządzenia do podtrzymywania temperatury potraw w gastronomii, są idealne do serwowania jedzenia na miejscu, ale ich konstrukcja nie pozwala na efektywne transportowanie żywności, gdyż działają na zasadzie podgrzewania zewnętrznego, co nie zapewnia odpowiedniej izolacji termicznej. W praktyce, wiele osób błędnie utożsamia te urządzenia z rozwiązaniami do transportu, co prowadzi do sytuacji, w której potrawy szybko tracą temperaturę i tym samym jakość. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do transportu gorących płynów najlepszym rozwiązaniem pozostają termosy, które efektywnie rozwiązują problemy związane z utrzymywaniem temperatury podczas przemieszczania żywności.

Pytanie 14

Solanina jest wynikiem niewłaściwego składowania

A. jaj

B. mleka

C. orzechów

D. ziemniaków

Solanina jest naturalnym alkaloidem, który powstaje w roślinach z rodziny psiankowatych, w tym w ziemniakach. Wytwarzanie solaniny jest mechanizmem obronnym rośliny, który ma na celu odstraszenie szkodników oraz patogenów. Niewłaściwe przechowywanie ziemniaków, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności i światła, prowadzi do ich rozkładu oraz zwiększonego wytwarzania solaniny. Przykładem dobrych praktyk w przechowywaniu ziemniaków jest trzymanie ich w ciemnych, chłodnych i suchych pomieszczeniach, co minimalizuje ryzyko ich kiełkowania i zwiększonej produkcji solaniny. Zrozumienie właściwości solaniny jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, gdyż jej spożycie w dużych ilościach może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak bóle głowy, wymioty, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia układu nerwowego. Dlatego ważne jest, aby konsumenci byli świadomi, jak prawidłowo przechowywać ziemniaki oraz jakie objawy mogą wskazywać na ich niebezpieczne stężenie.

Pytanie 15

W systemie cook-chill produkcja oraz dystrybucja dania polega na obróbce termicznej oraz

A. zamrożeniu potrawy i serwowaniu po rozmrożeniu oraz podgrzaniu

B. zapakowaniu potrawy próżniowo i oferowaniu na wynos

C. bezpośrednim wydaniu potrawy do spożycia

D. schłodzeniu potrawy i serwowaniu bezpośrednio po podgrzaniu

Odpowiedzi, które wskazują na zapakowanie próżniowe, zamrożenie lub bezpośrednie wydawanie potraw, nie odzwierciedlają właściwej natury procesu cook-chill. W przypadku zapakowania próżniowego, chociaż może to być skuteczna metoda przechowywania żywności, nie jest to kluczowy element systemu cook-chill. Potrawy w tym systemie są przede wszystkim schładzane, a nie pakowane próżniowo. Ponadto, metoda zamrażania potraw w kontekście cook-chill wprowadza inny proces technologiczny, który wymaga odmiennych warunków przechowywania i wydawania, co może wpłynąć na jakość oraz bezpieczeństwo żywności. Wydawanie potraw bezpośrednio do spożycia również nie wpisuje się w ideę cook-chill, w której kluczowe jest schłodzenie potrawy w celu zapewnienia ich trwałości i bezpieczeństwa przed ponownym podgrzaniem. Stosowanie nieodpowiednich metod obróbki, takich jak bezpośrednie wydawanie potraw, może prowadzić do wzrostu ryzyka mikrobiologicznego, co jest niezgodne z zasadami HACCP. Właściwe zrozumienie technologii cook-chill jest istotne dla zapewnienia wysokiej jakości i bezpieczeństwa żywności, a błędne interpretacje mogą prowadzić do nieefektywności w procesie produkcji i dystrybucji.

Pytanie 16

Podczas przechowywania sosów zagęszczonych przy użyciu skrobi w temperaturze od -10°C do +20°C, zachodzi w nich proces

A. retrogradacji

B. pęcznienia

C. dekstrynizacji

D. kleikowania

Dekstrynizacja to proces, w którym skrobia jest rozkładana na mniejsze cząsteczki, co prowadzi do powstania dekstryn. Jest to proces zachodzący zwykle podczas podgrzewania skrobi w obecności wody i nie zachodzi w temperaturach przechowywania sosów. Kleikowanie odnosi się do momentu, w którym skrobia wchłania wodę i pęcznieje, tworząc lekko lepki, płynny żel, co również nie jest przypadkiem w kontekście przechowywania sosów w podanych temperaturach. Pęcznienie to zjawisko związane z początkowym procesem gotowania skrobi, a nie z jej przechowywaniem. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe, aby nie mylić ich z retrogradacją. W praktyce, wiele osób myli te zjawiska, sądząc, że każde z nich dotyczy skrobi w różnych fazach procesu przygotowania żywności. Jednak, aby poprawnie zrozumieć, co się dzieje z sosami zawierającymi skrobię w danym zakresie temperatur, ważne jest, aby skupić się na retrogradacji, jako kluczowym procesie, który wpływa na jakość produktów spożywczych, a nie na wcześniejszych etapach jak kleikowanie czy dekstrynizacja.

Pytanie 17

Podczas przygotowywania bulionu warzywnego, które z poniższych warzyw powinno być unikane ze względu na intensywny smak?

A. Seler

B. Kapusta

C. Pietruszka

D. Marchew

W kontekście przygotowywania bulionu warzywnego, wybór odpowiednich składników ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanego smaku. Marchew jest często używana w bulionach ze względu na jej naturalną słodycz i zdolność do nadawania lekkości i koloru. Jest to składnik, który dobrze współgra z innymi warzywami, nie dominując nad nimi. Pietruszka, zarówno korzeń, jak i natka, dodaje bulionowi świeżego aromatu i delikatnego smaku, co sprawia, że jest powszechnie stosowana w kuchni. Seler, z kolei, ma charakterystyczny, ale nie dominujący smak, który doskonale współgra z innymi składnikami, nadając potrawie głębię. Warto zauważyć, że wybór nieodpowiednich składników, takich jak kapusta, może prowadzić do zbyt intensywnego, niepożądanego smaku. Właściwe zrozumienie, jak każdy składnik wpływa na końcowy profil smakowy, jest kluczowe w sztuce kulinarnej, a unikanie błędów, takich jak nadmierne wykorzystanie intensywnych warzyw, jest częścią dobrych praktyk kucharskich. Takie podejście pozwala na stworzenie harmonijnych i zrównoważonych dań.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Ile porcji mięsa o wadze 100 gramów można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny, biorąc pod uwagę, że straty podczas gotowania wynoszą 30%?

A. 80 porcji

B. 70 porcji

C. 60 porcji

D. 90 porcji

Aby obliczyć liczbę 100-gramowych porcji mięsa, które można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny przy stracie wynoszącej 30%, należy najpierw ustalić, ile z tej wołowiny pozostanie po gotowaniu. Z 10 kilogramów (czyli 10 000 gramów) mięsa, po uwzględnieniu 30% strat, pozostanie 70% pierwotnej masy. Obliczamy to jako: 10 000 gramów x 0,7 = 7 000 gramów mięsa. Następnie, aby uzyskać liczbę porcji, dzielimy pozostałą masę przez 100 gramów (rozmiar jednej porcji). Zatem: 7 000 gramów ÷ 100 gramów/porcję = 70 porcji. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie zamówień i kontrolowanie kosztów. W praktyce, takie umiejętności są niezbędne do zarządzania restauracjami, cateringi czy produkcją żywności. Ponadto, znajomość strat związanych z obróbką żywności jest istotna dla zachowania standardów jakości oraz efektywności kosztowej.

Pytanie 20

Aby przygotować 1 kg ryżu w wersji sypkiej, potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Jaką ilość wody należy zastosować do przygotowania 200 porcji ryżu, jeśli na jedną porcję przypada 50 g ryżu?

A. 10,50 dm3

B. 21,00 dm3

C. 105,00 dm3

D. 210,50 dm3

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do ugotowania 200 porcji ryżu, musimy najpierw ustalić, ile ryżu jest potrzebne. Dla jednej porcji używamy 50 g ryżu, więc na 200 porcji potrzebujemy 200 * 50 g = 10 000 g, co odpowiada 10 kg ryżu. Z danych wynika, że do ugotowania 1 kg ryżu potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Dlatego do ugotowania 10 kg ryżu potrzebujemy 10 * 2,10 dm³ = 21,00 dm³ wody. Takie obliczenia są kluczowe w kuchni i produkcji spożywczej, gdzie precyzyjne proporcje wpływają na jakość potraw. Przykładowo, w restauracjach i cateringach, stosowanie odpowiednich proporcji wody do ryżu jest niezbędne dla uzyskania idealnej konsystencji oraz smaku, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz powtarzalność wyników. Wiedza na temat proporcji składników jest fundamentalna dla każdego profesjonalnego kucharza, który chce zapewnić wysoką jakość serwowanych dań.

Pytanie 21

Jakim skrótem określa się krytyczne punkty kontroli?

A. CCP

B. WHO

C. FAO

D. GMP

CCP, czyli Critical Control Points, to kluczowe punkty kontrolne w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który jest stosowany w branży spożywczej w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Oznaczenie CCP odnosi się do etapów w procesie produkcyjnym, gdzie można wprowadzić działania kontrolne w celu eliminacji lub redukcji zagrożeń dla zdrowia konsumentów. Przykładem może być kontrola temperatury podczas przechowywania produktów mięsnych, która jest kluczowa dla zapobiegania rozwojowi bakterii. Stosowanie CCP pozwala na systematyczne monitorowanie i wprowadzanie działań korygujących, co jest zgodne z normami ISO 22000 oraz wymaganiami przepisów prawnych. Właściwe zidentyfikowanie i kontrolowanie CCP jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości produktów oraz minimalizacji ryzyka związanego z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 22

Owocami długo trwałymi są

A. maliny i poziomki

B. truskawki i grapefruity

C. jabłka i pomarańcze

D. brzoskwinie i winogrona

Jabłka i pomarańcze są owocami trwałymi, co oznacza, że mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez utraty jakości. Owoce trwałe, w przeciwieństwie do owoców nietrwałych, charakteryzują się dłuższym okresem przydatności do spożycia oraz lepszą odpornością na transport. Przykładowo, jabłka można przechowywać w odpowiednich warunkach przez kilka miesięcy, co czyni je idealnymi do długoterminowego przechowywania i dystrybucji. Podobnie pomarańcze, dzięki swojej skórce, która chroni miąższ, mogą być transportowane na dalekie odległości, co jest szczególnie ważne w handlu międzynarodowym. W kontekście standardów jakości, owoce trwałe powinny spełniać określone normy, takie jak klasyfikacja według wielkości czy smaku, co zapewnia ich wysoką jakość oraz atrakcyjność dla konsumentów. Warto również zauważyć, że odpowiednie przechowywanie owoców trwałych przyczynia się do ograniczenia strat żywności oraz maksymalizacji efektywności łańcucha dostaw, co jest kluczowe w branży spożywczej.

Pytanie 23

Zasady higieny osobistej dla pracowników kuchni nakazują kucharzowi mycie rąk

A. po porcjowaniu potrawy

B. po próbowaniu potrawy

C. przed rozdrabnianiem półproduktu

D. przed skorzystaniem z toalety

Odpowiedź 'przed rozdrabnianiem półproduktu' jest jak najbardziej trafna. Mycie rąk w tym momencie to naprawdę ważna sprawa, bo chodzi o bezpieczeństwo żywności i unikanie zanieczyszczeń. Jak kucharz zaczyna pracować z jedzeniem, to powinien najpierw umyć ręce, żeby pozbyć się zanieczyszczeń i bakterii, które mogą tam być. Szczególnie trzeba uważać na surowe produkty, jak mięso czy ryby, bo mogą przenosić różne patogeny. Warto też po myciu zastosować dezynfekcję rąk, zwłaszcza w kuchni, gdzie higiena to podstawa. Przykład? Kiedy kucharz robi sałatkę, a surowe składniki mogą się zanieczyścić bakteriami z jego rąk, jeżeli nie były umyte. Przestrzeganie zasad HACCP to konieczność, żeby mieć pewność, że jedzenie jest bezpieczne i spełnia dobre standardy higieny w kuchni.

Pytanie 24

Gdzie można znaleźć fitoncydy?

A. w pigwie i w jabłkach

B. w marchwi i w dyni

C. w cebuli i w czosnku

D. w dyni i w porzeczkach

Wybór innych odpowiedzi, takich jak pigwa, jabłka, marchew, dynia czy porzeczki, opiera się na mylnym założeniu, że te owoce i warzywa również zawierają istotne ilości fitoncydów. Jednakże, w przeciwieństwie do cebuli i czosnku, owoce takie jak jabłka i pigwy są dla nas bardziej znane ze względu na wysoką zawartość witamin, błonnika oraz przeciwutleniaczy, ale nie mają znaczącej ilości fitoncydów. Podobnie marchew i dynia oferują wiele korzyści dla zdrowia, jednak ich profil fitochemiczny różni się od tych roślin, które dostarczają fitoncydów. To prowadzi do typowego błędu myślowego, w którym uważa się, że każda roślina o właściwościach zdrowotnych musi zawierać fitoncydy. Ważne jest, aby zrozumieć, że fitoncydy są specyficznymi substancjami, które występują w określonych roślinach, a ich obecność nie jest uniwersalna dla wszystkich warzyw i owoców. Zamiast tego, należy zwrócić uwagę na to, jakie konkretne związki chemiczne są obecne w danej roślinie i jakie mają one właściwości lecznicze, aby uniknąć wprowadzania w błąd i stosować najnowsze standardy w zakresie zdrowego żywienia.

Pytanie 25

Przechowywanie kartofli w cieple i w wilgotnym miejscu przyspiesza proces ich

A. kiełkowania

B. wysychania

C. dojrzewania

D. fermentacji

Fermentacja to nie jest coś, co zwykle dzieje się z ziemniakami, gdy je przechowujemy. To proces, w którym drożdże czy bakterie przetwarzają cukry na alkohol lub kwasy organiczne, ale nie jest to celowy proces w przypadku ziemniaków. Może się tak zdarzyć, gdy ziemniaki są źle przechowywane, ale to nie jest norma. Dojrzewanie to zjawisko bardziej związane z owocami, no i ziemniaki są już dojrzałe, jak je zbierzemy. Wysychanie to jeszcze inna sprawa – to znaczy, że ziemniaki tracą wodę i przez to ich jakość spada. Gdy są w cieple i wilgoci, to zamiast wysychać, mogą być bardziej podatne na pleśń i różne choroby. Dlatego warto wiedzieć, jak te procesy działają, żeby dobrze przechowywać ziemniaki i nie tracić ich jakości. Lepiej unikać warunków, które mogą szkodzić, i stosować metody, które polecają specjaliści.

Pytanie 26

Który z produktów spożywczych zapewnia po zjedzeniu pełnowartościowe białko?

A. Kuskus

B. Jajo kurze

C. Kasza gryczana

D. Ciecierzyca

Jajo kurze jest jednym z najdoskonalszych źródeł pełnowartościowego białka, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Białko z jaja kurze jest bardzo dobrze przyswajalne, co czyni je idealnym składnikiem diety, zwłaszcza dla osób aktywnych fizycznie i sportowców. Przykładowo, pełnowartościowe białko jaja może wspierać regenerację mięśni po wysiłku, a także wspomagać procesy anaboliczne w organizmie. Standardy żywieniowe wskazują na białko jaja jako jedno z odniesień w ocenie wartości białek innych źródeł, co potwierdza jego wysoką jakość. Oprócz białka, jaja są bogate w witaminy (takie jak witamina D i B12) oraz minerały, co dodatkowo wzbogaca ich wartość odżywczą. W codziennej diecie można je wykorzystać na wiele sposobów: gotowane, smażone, w postaci omletów czy jako składnik wypieków.

Pytanie 27

Jaką metodę przechowywania żywności trzeba zastosować, aby stworzyć warunki sprzyjające rozwojowi bakterii kwasu mlekowego?

A. W kiszeniu

B. W liofilizowaniu

C. W tyndalizacji

D. W marynowaniu

Kiszenie to metoda utrwalania żywności, która polega na fermentacji mlekowej, zachodzącej dzięki aktywności bakterii kwasu mlekowego. Te bakterie przekształcają cukry obecne w surowcu (np. warzywach) w kwas mlekowy, co obniża pH i stwarza niekorzystne warunki dla rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Kiszenie odbywa się zazwyczaj w kontrolowanych warunkach, gdzie odpowiednia temperatura i czas fermentacji są kluczowe dla sukcesu procesu. Przykładem praktycznym jest kiszenie kapusty, gdzie surowiec jest umieszczany w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a skutkiem jest uzyskanie zdrowego produktu, bogatego w witaminy, minerały oraz probiotyki. Opierając metodę na dobrych praktykach, należy zapewnić odpowiednią ilość soli, która nie tylko wpływa na smak, ale również na osmotyczne warunki, korzystne dla wzrostu bakterii kwasu mlekowego. Ponadto, kiszenie może być stosowane jako sposób na długoterminowe przechowywanie żywności, co jest zgodne z trendami ekologicznymi i poszukiwaniem naturalnych metod konserwacji żywności.

Pytanie 28

Jedna porcja sztufady wołowej ma masę 0,1 kg. Ile mięsa należy przygotować na 60 porcji, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia masa mięsa zmniejsza się o 40%?

A. 10 kg

B. 12 kg

C. 6 kg

D. 4 kg

Wybór niewłaściwej ilości mięsa do przygotowania sztufady wołowej może prowadzić do nieefektywności, a także niezadowolenia gości z restauracji. Na przykład, jeśli ktoś obliczy potrzebną ilość mięsa na podstawie jedynie liczby porcji, bez uwzględniania ubytku masy, może dojść do błędnych wniosków. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 12 kg, 6 kg czy 4 kg mogą wydawać się logiczne, ale nie biorą pod uwagę kluczowego aspektu, jakim jest ubytek podczas gotowania. Osoby, które wybrały 12 kg, mogły błędnie pomyśleć, że biorąc pod uwagę 40% straty, potrzebują znacznie więcej surowca, co jest nadmiarowe i nieefektywne. Natomiast wybór 6 kg opierałby się na założeniu, że 6 kg to wystarczająca ilość, co jest również nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia strat. Wybór 4 kg z kolei jest znacznie zaniżoną wartością, która nie pokryje wymogu 60 porcji, co prowadzi do ryzyka niewystarczającej ilości jedzenia dla gości. Kluczowe w takich obliczeniach jest zrozumienie, że przy każdym procesie kulinarnym zachodzi ubytek masy, dlatego przed przygotowaniem potraw należy zawsze przeprowadzić dokładne obliczenia, aby zapewnić odpowiednią ilość składników i zminimalizować straty. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i niezadowolenia klientów.

Pytanie 29

Pierwsze kroki w udzielaniu pomocy konsumentowi, który stracił przytomność, powinny obejmować

A. poziome ułożenie ciała i uniesienie nóg w górę

B. zastosowanie resuscytacji oddechowej

C. powiadomienie kierownika sali

D. nałożenie zimnego okładu na szyję

Pomoc konsumentowi, który zemdlał, w pierwszej kolejności powinna polegać na poziomym ułożeniu ciała i uniesieniu nóg do góry, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się pierwszą pomocą. Ta technika ma na celu poprawienie krążenia krwi, co jest kluczowe, gdy dana osoba straciła przytomność. Ułożenie na plecach z uniesionymi nogami pozwala na zwiększenie powrotu krwi do serca oraz mózgu, co może pomóc w szybkim przywróceniu świadomości. Warto również dodać, że w przypadku omdlenia, ważne jest, aby upewnić się, że osoba jest w bezpiecznej pozycji, co oznacza, że nie ma ryzyka upadku czy kontuzji. W sytuacjach tego typu, należy też monitorować stan poszkodowanego i, jeśli to konieczne, wezwać pomoc medyczną. Znajomość tych podstawowych zasad pierwszej pomocy jest niezbędna, by skutecznie reagować w sytuacjach awaryjnych, a także może uratować życie.

Pytanie 30

Jaką czynność należy wykonać przy przygotowywaniu surówki z selera, aby zapobiec jego enzymatycznemu ciemnieniu?

A. Skropienie startego selera sokiem z cytryny

B. Użycie do starcia selera tarki ze stali nierdzewnej

C. Cienkie obieranie selera

D. Płukanie selera przed rozdrobnieniem

Skropienie startego selera sokiem z cytryny jest skuteczną metodą zapobiegania ciemnieniu enzymatycznemu, co jest zjawiskiem wynikającym z utlenienia polifenoli w obecności tlenu. Sok z cytryny zawiera kwas cytrynowy, który zmienia pH powierzchni selera, co ogranicza aktywność enzymu polifenolazy odpowiedzialnego za ciemnienie. W praktyce, dodanie soku z cytryny do selera nie tylko spowalnia ten proces, ale również polepsza walory smakowe oraz estetyczne potrawy. W gastronomii, zwłaszcza w przypadku sałatek, zachowanie świeżego wyglądu składników jest niezwykle istotne. Warto również zaznaczyć, że ta technika jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie przygotowywania potraw, gdzie estetyka oraz jakość składników odgrywają kluczową rolę. Dodatkowo, sok z cytryny ma właściwości antyoksydacyjne, co przyczynia się do lepszego zachowania wartości odżywczych surówki.

Pytanie 31

Która z instrukcji obowiązujących w lokalu gastronomicznym odnosi się do systemu GHP?

A. Instrukcja dotycząca przyjęcia towarów

B. Instrukcja dotycząca higieny personelu

C. Instrukcja dotycząca rozmrażania surowców

D. Instrukcja dotycząca ekspedycji potraw

Instrukcja higieny personelu jest kluczowym elementem systemu GHP (Dobrej Praktyki Higienicznej), który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności w zakładach gastronomicznych. GHP obejmuje szereg zasad dotyczących higieny, które muszą być przestrzegane przez personel, aby minimalizować ryzyko kontaminacji żywności. Wśród kluczowych praktyk znajdują się właściwe zasady mycia rąk, stosowanie odzieży roboczej, a także regularne szkolenia dotyczące higieny. Na przykład, personel powinien być przeszkolony w zakresie rozpoznawania rodzaju zanieczyszczeń oraz zasad ich unikania. Wprowadzenie i skrupulatne przestrzeganie instrukcji higieny personelu wpływa na jakość usług gastronomicznych oraz postrzeganie zakładu przez klientów. Praktyki te są zgodne z normami HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), które podkreślają znaczenie higieny w całym procesie przygotowania i serwowania posiłków. Adekwatne wdrożenie tych instrukcji przyczynia się do poprawy ogólnego bezpieczeństwa żywności i zdrowia konsumentów.

Pytanie 32

Serwowanie kawy przez kelnera w tygielku oraz postawienie filiżanki przed gościem stanowi sposób podania kawy

A. po wiedeńsku

B. po królewsku

C. po turecku

D. po staropolsku

Podanie kawy po turecku to tradycyjny sposób serwowania, który charakteryzuje się użyciem tygielka, znanego jako cezve, w którym kawa jest gotowana z drobno mielonymi ziarnami oraz wodą. Taki sposób przygotowania kawy pozwala na uzyskanie intensywnego smaku i aromatu, a także na wydobycie naturalnych olejków z kawy, co jest kluczowe dla jej ostatecznego profilu smakowego. Po zaparzeniu, kawa jest nalewana bezpośrednio do filiżanek, co sprawia, że na dnie pozostają osady, które nie są podawane. W praktyce, szczególnie w restauracjach i kawiarniach, ważne jest, aby kelnerzy znali różne metody serwowania kawy, co pozwala na lepsze dostosowanie oferty do preferencji klientów. Standardy branżowe sugerują, że sposób serwowania kawy powinien być zgodny z tradycją danego regionu, co zwiększa autentyczność doświadczenia kulinarnego, jakiego oczekują goście.

Pytanie 33

Masa przygotowywana z mąki, wody bądź mleka, z minimalnym dodatkiem jaj, odznaczająca się najwyższą twardością, to masa

A. biszkoptowe

B. zacierkowe

C. pierogowe

D. francuskie

Wybór pierogowego ciasta jest mylny, ponieważ ciasto pierogowe, w przeciwieństwie do zacierkowego, charakteryzuje się bardziej elastyczną i miękką strukturą, co umożliwia formowanie go w cienkie placki, które następnie są napełniane różnorodnymi farszami. To ciasto, oprócz mąki, wody i jaj, zazwyczaj zawiera również tłuszcz, co dodatkowo wpływa na jego konsystencję i smak. Francuskie ciasto to kolejna niepoprawna odpowiedź, ponieważ ciasto francuskie jest znane ze swojej lekkiej i warstwowej struktury, uzyskiwanej dzięki zastosowaniu dużej ilości masła i techniki laminowania. Ta technika sprawia, że ciasto francuskie jest delikatne, a nie twarde. Biszkoptowe ciasto, które również nie pasuje do opisanego w pytaniu, jest znane z użycia dużej ilości jaj, co nadaje mu puszystość i lekkość. Błąd w wyborze polega na zrozumieniu, że wszystkie te rodzaje ciast mają różne właściwości, co bezpośrednio przekłada się na ich zastosowanie kulinarne. Kluczowym błędem myślowym jest uogólnienie, które prowadzi do pomylenia cech charakterystycznych różnych rodzajów ciast.

Pytanie 34

Kucharz powinien podać porcję ciasta "szarlotka na gorąco" na talerzu

A. śniadaniowym

B. porcelanowym

C. szklanym

D. zakąskowym

Odpowiedzi zakąskowym, śniadaniowym i porcelanowym nie są odpowiednie w kontekście serwowania szarlotki na gorąco. Wybór talerza zakąskowego, który w zasadzie jest przeznaczony do podawania przystawek, nie jest właściwy, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego miejsca na deser. Często talerze te mają mniejszą średnicę, co może ograniczać możliwość estetycznej prezentacji potrawy oraz zmniejszać komfort jedzenia. Talerze śniadaniowe, choć mogą być używane do różnych potraw, nie są najlepszym wyborem dla deserów, szczególnie tych podawanych na gorąco. Tego typu naczynia są większe, co może powodować, że serwowanie szarlotki będzie wyglądać mniej elegancko, a także może wpłynąć na temperaturę deseru. Porcelanowe talerze, choć estetyczne, w przypadku gorących potraw mogą stwarzać ryzyko poparzenia, jeśli nie są przystosowane do wysokich temperatur. Ponadto, porcelana może być wrażliwa na nagłe zmiany temperatury, co zwiększa ryzyko pęknięć. Używanie niewłaściwych naczyń przy podawaniu potraw wpływa nie tylko na estetykę, ale także na komfort gości oraz ich ogólne doświadczenia kulinarne. Warto zatem zwrócić uwagę na odpowiednie dobieranie naczyń zgodnie z ich przeznaczeniem.

Pytanie 35

Wskaż optymalne warunki przechowywania produktów zbożowych.

	Temperatura	Wilgotność względna
A.	0-4°C	ok. 60%
B.	0-4°C	ok. 95%
C.	10-14°C	ok. 60%
D.	10-14°C	ok. 95%

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem niepełnego zrozumienia fundamentalnych zasad przechowywania produktów zbożowych. Wiele osób może mylnie sądzić, że wyższe temperatury sprzyjają lepszemu przechowywaniu, co jest nieprawdziwe. Zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura może prowadzić do szkód w jakości zboża. Zboża przechowywane w temperaturach powyżej 14°C są bardziej narażone na rozwój szkodników i pleśni, co w dłuższej perspektywie prowadzi do strat ekonomicznych. Również nieodpowiednia wilgotność może być źródłem problemów; zbyt wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, podczas gdy zbyt niska może prowadzić do degradacji enzymatycznej i obniżenia wartości odżywczych. Osoby, które wybierają nieprawidłowe odpowiedzi, często nie zdają sobie sprawy z tego, że każdy z czynników – temperatura, wilgotność i wentylacja – odgrywają kluczową rolę w całym procesie przechowywania. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do błędnych praktyk, które negatywnie wpływają na jakość i bezpieczeństwo produktów zbożowych. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem zbóż i zapobiegania stratom, które mogą wynikać z niewłaściwych warunków przechowywania.

Pytanie 36

Jeżeli koszt surowców (pomijając przyprawy) do przygotowania 100 zestawów obiadowych wynosi 500 zł, a ryczałt na przyprawy to 3%, to koszt jednego zestawu obiadowego z przyprawami wynosi

A. 15,15 zł

B. 15,00 zł

C. 5,15 zł

D. 5,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektórzy mogą pomylić całkowity koszt surowców z kosztem jednego zestawu. Warto pamiętać, że koszt surowców na 100 zestawów wynosi 500 zł, co przekłada się na 5 zł na zestaw. Jednakże, bez dodania kosztu przypraw, uzyskuje się błędny wynik. Istotnym jest, aby zrozumieć, że przyprawy, choć mogą wydawać się nieznaczącym elementem, w rzeczywistości mają wpływ na ostateczną cenę produktu. Możliwe pomyłki mogą też wynikać z nieprawidłowego obliczania procentu. Na przykład, przyjęcie, że koszt przypraw to 15% całkowitego kosztu surowców zamiast 3% prowadzi do zawyżenia kosztu jednego zestawu, co skutkuje odpowiedzią 15,00 zł. Tego typu błędy myślowe są typowe w sytuacjach, gdy osoba wykonująca obliczenia nie zwraca uwagi na jednostki i proporcje. Zrozumienie, jak obliczać procenty i jak przekładają się one na rzeczywiste koszty, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w branży gastronomicznej. Każdy, kto planuje menu lub zarządza budżetem restauracji, powinien być w stanie precyzyjnie ustalić wszystkie składniki kosztów, co pozwala na uniknięcie niepotrzebnych strat finansowych.

Pytanie 37

System Dobrej Praktyki Higienicznej dotyczy

A. metody zarządzania odpadami oraz produktami ubocznymi

B. opis procesu rozmrażania zamrożonych produktów

C. procedury związane z przyjmowaniem dostaw do zakładu

D. procedury dotyczące mycia i dezynfekcji maszyn oraz urządzeń

Procedury mycia i dezynfekcji maszyn i urządzeń są kluczowym elementem Systemu Dobrej Praktyki Higienicznej (HACCP), ponieważ mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz minimalizację ryzyka kontaminacji. Regularne i skuteczne czyszczenie oraz dezynfekcja sprzętu produkcyjnego, narzędzi i powierzchni kontaktowych jest istotne dla eliminacji bakterii, wirusów oraz innych patogenów, które mogą zagrażać zdrowiu konsumentów. Przykładem praktycznego zastosowania tych procedur może być stosowanie odpowiednich środków chemicznych, które są zatwierdzone do kontaktu z żywnością, oraz procedur mycia, które uwzględniają różne techniki, takie jak mycie na mokro, mycie na sucho, czy mycie ultradźwiękowe. W kontekście standardów branżowych, organizacje takie jak ISO 22000 oraz normy dotyczące bezpieczeństwa żywności podkreślają znaczenie właściwej konserwacji sprzętu, co powinno być dokumentowane w formie procedur operacyjnych oraz planów czyszczenia i dezynfekcji. Właściwe stosowanie tych procedur nie tylko zwiększa bezpieczeństwo żywności, ale również wpływa na wydajność produkcji oraz jakość finalnego produktu.

Pytanie 38

Na postawie zamieszczonego normatywu należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 10 porcji
Surowiec	Ilość
Ziemniaki obrane surowe	1 kg
Ziemniaki ugotowane	1 kg
Jajo	1 szt.
Mąka ziemniaczana	0,2 kg

A. kotlety ziemniaczane.

B. pyzy ziemniaczane.

C. kluski śląskie.

D. babkę ziemniaczaną.

Odpowiedź 'pyzy ziemniaczane' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normatywem surowcowym, który uwzględnia surowe i ugotowane ziemniaki, jajko oraz mąkę ziemniaczaną, te składniki są kluczowe do przygotowania pyz. Pyzy ziemniaczane charakteryzują się odpowiednią konsystencją, która jest uzyskana dzięki starannemu dobraniu proporcji ziemniaków i mąki. W praktyce, do przygotowania pyz ziemniaczanych często wykorzystuje się ziemniaki o wysokiej zawartości skrobi, co zwiększa elastyczność ciasta. Ponadto, mąka ziemniaczana pełni funkcję wiążącą, co jest istotne w kontekście tradycyjnych receptur, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiedniej struktury potrawy. Dobrą praktyką w branży kulinarnej jest również przygotowywanie pyz z dodatkiem sosów, co podkreśla ich smak i wartość odżywczą.

Pytanie 39

W diecie o lekkiej strawności dopuszczalne jest używanie łagodnych ziół w ograniczonej ilości. Do tych ziół należy

A. papryka

B. pieprz

C. ocet

D. wanilia

Odpowiedzi takie jak pieprz, papryka i ocet są niewłaściwe w kontekście diety lekkostrawnej z kilku powodów. Pieprz, ze względu na swoją ostrość, może podrażniać błonę śluzową żołądka, prowadząc do dyskomfortu, co jest niepożądane w diecie osób z problemami trawiennymi. Ostrość pieprzu może powodować refluks czy zgagę, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Papryka również, szczególnie w formie ostrej, może być zbyt intensywna dla wrażliwego żołądka. Nawet łagodna papryka w nadmiarze może powodować dyskomfort trawienny ze względu na wysoką zawartość substancji drażniących. Z kolei ocet, mimo że jest popularnym składnikiem, może mieć działanie kwasotwórcze, co jest niekorzystne dla osób z problemami żołądkowymi. Dieta lekkostrawna kładzie nacisk na łatwostrawne i nieobciążające potrawy, a stosowanie przypraw takich jak pieprz, papryka czy ocet może zaburzać tę równowagę. Przy doborze przypraw w diecie należy więc kierować się ich właściwościami i potencjalnym wpływem na układ pokarmowy, aby zapewnić komfort i zdrowie. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe w planowaniu posiłków zgodnych z zasadami zdrowego odżywiania.

Pytanie 40

W przypadku montażu elementów zespołu roboczego w podajniku ślimakowym wilka, jaka jest właściwa kolejność ich instalacji?

A. nóż, pierścień dystansowy, sitko

B. sitko, nóż, pierścień dystansowy

C. pierścień dystansowy, nóż, sitko

D. nóż, sitko, pierścień dystansowy

Wybór złej kolejności montażu elementów w podajniku ślimakowym może prowadzić do różnych problemów, które naprawdę wpływają na efektywność działania urządzenia. Często zdarza się, że ludzie myślą, że montowanie sitka lub pierścienia dystansowego przed nożem jest w porządku, ale to nie jest dobry pomysł. Jeśli sitko będzie pierwsze, to może zablokować dostęp materiału do noża, co skończy się jego zablokowaniem, a nawet uszkodzeniem. Oczywiście, jeśli pierścień dystansowy będzie przed nożem, to prawidłowe cięcie będzie niemożliwe – to z kolei prowadzi do słabej jakości przetwarzanych surowców. Często ludzie sądzą, że kolejność montażu nie ma znaczenia, ale w rzeczywistości każdy element ma swoją rolę i musi być umieszczony we właściwej kolejności, żeby wszystko działało. Wiedza o tym jest naprawdę przydatna w kontekście inżynieryjnym i produkcyjnym. Stosując dobre praktyki montażowe, możemy nie tylko zwiększyć wydajność, ale także wydłużyć żywotność urządzenia oraz zmniejszyć ryzyko awarii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej