Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: EE8 - Kwalifikacja EE8
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 13:20
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 13:27

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na znalezienie w pliku linii zawierających dany ciąg znaków?

A. grep
B. find
C. pine
D. search
Wybór innych poleceń, takich jak 'search', 'find' czy 'pine', świadczy o nieporozumieniu co do ich funkcji w systemie Linux. Polecenie 'search' nie istnieje w standardowym zestawie poleceń systemu Linux, co może prowadzić do błędnych założeń na temat dostępnych narzędzi do analizy tekstu. Z kolei 'find' jest używane do lokalizowania plików i katalogów w systemie plików na podstawie ich nazw, dat modyfikacji czy rozmiarów, a nie do przeszukiwania zawartości plików. Typowym błędem jest mylenie tych dwóch poleceń, co może prowadzić do frustracji, gdy użytkownik nie osiąga zamierzonych rezultatów. Wreszcie, 'pine' to klient poczty elektronicznej, który nie ma związku z przeszukiwaniem treści plików. Wybór niewłaściwego narzędzia wskazuje na brak zrozumienia ich podstawowych funkcji oraz zastosowań. Warto zaznaczyć, że skuteczne posługiwanie się systemem Linux wymaga znajomości podstawowych komend oraz ich właściwego kontekstu użycia, co jest kluczowe dla wydajnej pracy w tym środowisku.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Co należy zrobić z zużytym sprzętem komputerowym?

A. oddawać do spalarni odpadów
B. wyrzucać na wysypisko
C. umieszczać w pojemnikach na odpady komunalne
D. przekazać do firmy zajmującej się utylizacją sprzętu komputerowego
Przekazanie zużytego sprzętu komputerowego do firmy utylizującej sprzęt komputerowy jest właściwą praktyką, ponieważ te firmy są wyspecjalizowane w odpowiednim przetwarzaniu takiego rodzaju odpadów. Utylizacja sprzętu komputerowego wymaga szczególnego podejścia ze względu na obecność szkodliwych substancji, takich jak ołów, rtęć czy kadm, które znajdują się w niektórych komponentach elektronicznych. Firmy zajmujące się takim przetwarzaniem muszą przestrzegać określonych norm i regulacji, takich jak Dyrektywa w sprawie zużytego sprzętu elektronicznego (WEEE), która nakłada obowiązki na producentów dotyczące zbierania i recyklingu. Przekazując sprzęt do profesjonalnej firmy, możemy mieć pewność, że zostanie on poddany odpowiednim procesom, w tym demontażowi, recyklingowi surowców, a także bezpiecznej utylizacji substancji niebezpiecznych. Przykładem może być oddanie starego komputera do lokalnego punktu zbiórki, który współpracuje z certyfikowanym dostawcą usług utylizacji. Dzięki temu nie tylko chronimy środowisko, ale także przyczyniamy się do zrównoważonego rozwoju i oszczędności surowców naturalnych.

Pytanie 4

Jakie środki należy wykorzystywać do gaszenia urządzeń elektrycznych i komputerowych?

A. koc izotermiczny
B. gaśnicę pianową
C. parę wodną
D. gaśnicę proszkową
Jak myślisz, dlaczego inne odpowiedzi w tym pytaniu nie były dobre? Weźmy gaśnicę pianową. Działa ona dobrze przy pożarach klasy A (materiały stałe) i B (cieczy palne), ale nie przy urządzeniach elektrycznych, bo piany mogą przewodzić prąd. To zwiększa ryzyko porażenia prądem, a to przecież nie jest fajne. Z kolei koc izotermiczny jest raczej do zabezpieczania przed zimnem, a przy pożarze może nic nie pomóc. A woda w ogóle nie jest dobrym pomysłem przy pożarach elektrycznych, bo ona przewodzi prąd, a to też niebezpieczne. Dlatego ważne, żeby znać te zasady i wiedzieć, co robić w takich sytuacjach.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Wielogodzinna praca przy komputerze wymaga odpowiedniego urządzenia stanowiska oraz właściwej pozycji podczas pracy. Niewłaściwe ułożenie rąk na klawiaturze lub nieprawidłowe trzymanie myszki w trakcie korzystania z komputera może prowadzić do problemów zdrowotnych

A. zwyrodnienia odcinka szyjnego kręgosłupa
B. zespołu cieśni nadgarstka
C. zapalenia stawu kolanowego
D. skrzywienia odcinka szyjnego kręgosłupa
Pozostałe odpowiedzi nie są trafione, bo dotyczą dolnych partii ciała i kręgosłupa szyjnego. Na przykład stan zapalny stawu kolanowego naprawdę nie ma związku z pracą przy komputerze, bo nogi nie są za bardzo angażowane w ten sposób. Skrzywienie odcinka szyjnego kręgosłupa, mimo że może wynikać z niewłaściwej postawy, to nie ma to bezpośredniego związku z tym, jak trzymasz ręce. Również zwyrodnienie szyjnego odcinka kręgosłupa jest efektem długotrwałego obciążenia i nie chodzi tylko o to, jak trzymasz ręce przy komputerze. Z doświadczenia wiem, że często mylimy przyczyny z skutkami w takich przypadkach. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, jak ergonomiczne stanowisko pracy oraz aktywność fizyczna są ważne w zapobieganiu schorzeniom, a nie każdy ból czy dyskomfort musi być wynikiem pracy przy komputerze.

Pytanie 7

Oprogramowanie, które nie jest zakwalifikowane jako malware (z ang. malicious software) to

A. scumware
B. computer aided manufacturing
C. exploit
D. keylogger
Oprogramowanie typu 'computer aided manufacturing' (CAM) to narzędzie wspierające procesy produkcyjne, służące do projektowania i sterowania maszynami w procesie wytwarzania. CAM jest wykorzystywane w przemyśle do automatyzacji procesów produkcyjnych, co znacząco zwiększa efektywność oraz precyzję produkcji. Przykładem zastosowania CAM może być obróbka CNC (Computer Numerical Control), gdzie komputer steruje narzędziami skrawającymi. W przeciwieństwie do oprogramowania typu malware, które ma na celu szkodzenie, kradzież danych lub inne niepożądane działania, CAM jest narzędziem mającym na celu optymalizację i poprawę jakości produktów. Przykładowe standardy, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie technologii w zarządzaniu jakością, co wpisuje się w kontekst zastosowania CAM w przedsiębiorstwach produkcyjnych. W związku z tym, CAM jest przykładem oprogramowania, które działa w interesie użytkowników i organizacji, a nie przeciwko nim.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Ile razy zostanie przeprowadzona operacja mnożenia w oparciu o podaną instrukcję pętli?

  k:=5; iloczyn:=1; for n:=10 downto k do iloczyn:=iloczyn*n;  


A. 3
B. 5
C. 10
D. 6
Wybierając odpowiedź, która nie odpowiada rzeczywistemu liczbowi operacji mnożenia, można napotkać pewne nieporozumienia dotyczące działania pętli w programowaniu. Często mylone jest, że liczba iteracji pętli jest równa wartości początkowej lub końcowej. W tym przypadku pętla zaczyna się od n=10 i kończy na n=5, co sprawia, że liczba iteracji to różnica między tymi wartościami plus jeden, co skutkuje sześcioma wykonaniami operacji. Często błąd polega na nieuwzględnieniu faktu, że pętla iteruje również nad końcową wartością, co może prowadzić do błędnych obliczeń. Należy również pamiętać, że w praktyce programowania, takie nieścisłości mogą prowadzić do poważnych błędów w logice aplikacji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zasad działania pętli, a także konsekwencji przyjmowanych decyzji programistycznych. Zastosowanie dobrych praktyk w programowaniu, takich jak czytelność kodu i jasne określenie zakresów, pomaga unikać tego typu pomyłek. Warto również stosować komentarze w kodzie, które mogą ułatwić zrozumienie logiki działania pętli, szczególnie w bardziej złożonych algorytmach.

Pytanie 10

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest w oparciu o zestaw stalowych igieł w ilości

A. 10, 20 lub 30
B. 6, 9 lub 15
C. 9, 24 lub 48
D. 9, 15 lub 45
Drukarka igłowa działa w dość ciekawy sposób. Wykorzystuje zestaw stalowych igieł, które stukają w taśmę barwiącą, a potem przenoszą atrament na papier. W standardowych drukarkach najszerzej spotykane zestawy igieł to 9, 24 lub 48. Jak to mówią, więcej igieł znaczy lepsza jakość – no i szybszy druk. To naprawdę ma znaczenie w biurach czy w różnych przemysłach. Gdy mamy więcej igieł, to jakość wydruku rośnie, zwłaszcza gdy chodzi o teksty czy grafiki. Możesz spotkać je w drukarkach, które używa się do fakturowania czy w sklepach, gdzie trzeba szybko coś wydrukować. W branży dobrze jest dobierać drukarki, które najlepiej pasują do potrzeb produkcji i jakości, bo na to zwracają uwagę analizy rynkowe. Tam, gdzie koszty eksploatacji i niezawodność są na pierwszym miejscu, drukarki igłowe często wygrywają – to fakt.

Pytanie 11

Dodatkowym środkiem ochrony przed porażeniem elektrycznym (znanej jako ochrona dotykowa pośrednia) w trakcie instalacji i testowania (otwarta obudowa) jednostki centralnej jest

A. rękawice izolacyjne
B. zabezpieczenie różnicowo-prądowe
C. izolacja podwójna lub wzmocniona
D. niskie napięcie zasilania
Podwójna lub wzmocniona izolacja to metoda, która polega na zastosowaniu dodatkowej warstwy izolacji w celu zabezpieczenia użytkownika przed porażeniem prądem. Choć jest to ważny element ochrony, nie rozwiązuje problemu w sytuacjach, gdy obudowa urządzenia jest otwarta, a dostęp do wewnętrznych komponentów jest możliwy. W przypadku uszkodzenia izolacji, ryzyko porażenia nadal istnieje, co czyni tę metodę niewystarczającą w kontekście pracy z otwartymi urządzeniami. Zabezpieczenie różnicowo-prądowe, z kolei, aktywnie monitoruje przepływ prądu i reaguje na nieprawidłowości, co czyni je bardziej skutecznym środkiem ochrony. Niskie napięcie zasilające może być bardziej bezpieczne, ale nie eliminuje ryzyka w przypadku awarii. Wprowadzenie niskiego napięcia wymaga również odpowiednich standardów, które muszą być przestrzegane, aby zapewnić bezpieczeństwo. Rękawice gumowe, chociaż absorbują prąd, nie są wystarczającą formą ochrony w kontekście otwartych jednostek centralnych, ponieważ nie chronią przed wszystkimi potencjalnymi zagrożeniami. Warto zrozumieć, że w elektryce kluczowe jest nie tylko stosowanie różnych metod zabezpieczeń, ale przede wszystkim ich właściwe dobieranie w zależności od sytuacji oraz przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony zdrowia i życia ludzi w obliczu ryzyka porażenia prądem.

Pytanie 12

Po uruchomieniu komputera procedura POST wskazuje 512 MB RAM. Na karcie właściwości systemu operacyjnego Windows znajduje się informacja o 480 MB RAM. Co może być przyczyną tej rozbieżności?

A. Rozmiar pliku stronicowania w ustawieniach pamięci wirtualnej jest źle skonfigurowany.
B. System operacyjny jest niewłaściwie zainstalowany i nie rozpoznaje całego dostępnego obszaru pamięci.
C. W komputerze zainstalowana jest zintegrowana karta graficzna, która wykorzystuje część pamięci RAM.
D. Jedna z kości pamięci jest uszkodzona lub uszkodzone jest jedno z gniazd pamięci RAM na płycie głównej.
Przyczyny różnicy między 512 MB a 480 MB RAM mogą być mylnie interpretowane, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przypadku, gdy rozważa się uszkodzenie kości pamięci lub gniazd, należy pamiętać, że każdy problem tego typu zazwyczaj skutkuje całkowitym brakiem możliwości wykrycia pamięci RAM lub wykrywaniem jej w mniejszej ilości niż zainstalowana. Uszkodzone komponenty nie wpłyną jedynie na widoczność części pamięci, ale zazwyczaj mogą powodować poważniejsze problemy z systemem operacyjnym. Ponadto, zafałszowane wnioski dotyczące niewłaściwej instalacji systemu operacyjnego mogą prowadzić do przekonania, że problem leży w samym oprogramowaniu, podczas gdy w rzeczywistości to sprzęt może być powodem. Ponadto, błędne przekonanie o złym przydzieleniu rozmiaru pliku stronicowania często bywa mylone z problemem pamięci RAM. Plik stronicowania, używany w systemach operacyjnych do zarządzania pamięcią wirtualną, nie wpływa na bezpośrednią wykrywalność pamięci RAM przez BIOS. Zrozumienie, jak działa pamięć w kontekście sprzętowym i programowym, jest kluczowe dla rozwiązywania problemów i optymalizacji wydajności systemu. Aby uniknąć nieporozumień, zawsze warto analizować dokumentację sprzętu oraz najlepiej wytestować różne konfiguracje przed podjęciem decyzji o modernizacji czy naprawach.

Pytanie 13

W dokumentacji technicznej płyty głównej można znaleźć zapis Supports up to Athlon™ XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługiwanych procesorów przez tę płytę główną?

A. wszystkie o częstotliwości powyżej 3000 MHz
B. nie nowsze niż Athlon™ XP 3000+
C. wszystkie o częstotliwości poniżej 3000 MHz
D. zgodne z Mobile Athlon 64
Wybór odpowiedzi dotyczących zgodności z Mobile Athlon 64 jest błędny, ponieważ płyta główna, która obsługuje procesory Athlon™ XP 3000+, nie jest zaprojektowana do współpracy z nowszymi technologiami, takimi jak Mobile Athlon 64. Różnice architektoniczne między tymi rodzinami procesorów mogą prowadzić do problemów z kompatybilnością, które wynikają z różnego rodzaju gniazd, napięcia oraz zestawów instrukcji. Ponadto, sugerowanie, że płyta obsługuje wszystkie procesory o częstotliwości powyżej 3000 MHz jest mylące, ponieważ nie każda płyta główna może w pełni wykorzystać potencjał wyższej częstotliwości zegara, a także może to prowadzić do niestabilności systemu. Z kolei rozważanie opcji dotyczących procesorów o częstotliwości poniżej 3000 MHz również nie jest właściwe, gdyż nie uwzględnia wymagań co do architektury i generacji. Częstotliwość jest tylko jednym z wielu czynników określających, czy procesor jest zgodny z daną płytą główną. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie procesora zrozumieć, że dokumentacja techniczna dostarcza informacji na temat maksymalnej obsługiwanej generacji, co powinno być punktem odniesienia dla dalszych wyborów. Ignorowanie tych zasad prowadzi do częstych błędów przy modernizacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 14

Najskuteczniejszym sposobem na ochronę komputera przed wirusami jest zainstalowanie

A. zapory sieciowej FireWall
B. hasła do BIOS-u
C. programu antywirusowego
D. legalnego systemu operacyjnego
Chociaż hasło dla BIOS-u może wydawać się przydatne w kontekście bezpieczeństwa, jego głównym celem jest ochrona przed nieautoryzowanym dostępem do ustawień BIOS-u oraz uruchamiania systemu, a nie przed wirusami czy złośliwym oprogramowaniem. Ograniczenie dostępu do BIOS-u może zapobiec nieautoryzowanym zmianom w konfiguracji sprzętu, ale nie chroni przed atakami malware, które najczęściej infekują system operacyjny po jego uruchomieniu. Zapora FireWall, chociaż jest niezbędnym elementem zabezpieczeń sieciowych, działa głównie na poziomie przepływu danych w sieci i nie jest w stanie skutecznie wykrywać ani eliminować złośliwego oprogramowania już zainstalowanego na komputerze. Licencjonowany system operacyjny również nie zapewnia automatycznej ochrony przed wirusami; chociaż aktualizacje systemu mogą poprawić bezpieczeństwo, nie zastępują one dedykowanego oprogramowania antywirusowego, które jest zaprojektowane specjalnie do zarządzania zagrożeniami związanymi z wirusami. W rzeczywistości, ignorowanie potrzeby korzystania z oprogramowania antywirusowego i opieranie się jedynie na hasłach czy zaporach ogniowych jest powszechnym błędem, który prowadzi do nieadekwatnej ochrony systemu. Aby skutecznie zabezpieczyć komputer przed wirusami, konieczne jest zastosowanie kompleksowej strategii bezpieczeństwa, której fundamentem jest dedykowane oprogramowanie antywirusowe.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Do metod ochrony przed porażeniem prądem w przypadku dotyku bezpośredniego nie wlicza się zabezpieczenia

A. poprzez umieszczenie części pod napięciem poza zasięgiem rąk
B. z zastosowaniem bariery
C. przez zastosowanie izolowania stanowiska pracy
D. za pomocą osłony
Odpowiedzi sugerujące umieszczenie elementów pod napięciem poza zasięgiem ręki, przy użycie osłony czy bariery, chociaż mogą wydawać się praktyczne, nie są wystarczającymi środkami ochrony w kontekście zapobiegania porażeniom elektrycznym. Umieszczanie elementów poza zasięgiem ręki może zmniejszyć ryzyko, ale nie eliminuje go całkowicie, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, w której pracownik może się potknąć lub w inny sposób znaleźć się w niebezpiecznej odległości od tych elementów. Ponadto, osłony czy bariery mogą być niewystarczające, jeśli nie są wykonane zgodnie z zasadami ochrony przed dotykiem bezpośrednim. Istotne jest, aby te osłony były odpowiednio zaprojektowane i regularnie kontrolowane, by zapewnić ich skuteczność. Zdarza się, że bariera może zostać usunięta lub uszkodzona, co natychmiast stawia pracownika w sytuacji zagrożenia. W każdym przypadku, nieprawidłowe jest poleganie jedynie na tych metodach jako jedynych środkach ochrony, gdyż nie oferują one pełnej ochrony przed porażeniem. Kluczowe jest, aby połączyć różne metody ochrony, w tym izolację stanowiska pracy, aby stworzyć kompleksowy system zabezpieczeń, który będzie w stanie skutecznie zminimalizować ryzyko porażenia elektrycznego. W praktyce, podejście to powinno być zgodne z systemami zarządzania bezpieczeństwem, które promują całościową strategię ochrony przed zagrożeniami elektrycznymi.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Protokół odpowiadający za automatyczne przydzielanie adresów IP to

A. RIP
B. DHCP
C. DNS
D. ARP
Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym rozwiązaniem w zarządzaniu adresacją IP w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom, co znacząco ułatwia konfigurację sieci oraz zmniejsza ryzyko błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem adresów. DHCP umożliwia również dostarczanie dodatkowych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska podsieci, brama domyślna, czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, w którym urządzenia takie jak laptopy, telefony czy drukarki łączą się do sieci lokalnej. Zastosowanie DHCP sprawia, że administratorzy nie muszą ręcznie przypisywać adresów IP, co podnosi efektywność zarządzania siecią. Standard DHCP jest określony przez IETF w dokumentach RFC 2131 i RFC 2132, co zapewnia jego powszechne zastosowanie i kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami sieciowymi. Dzięki tej technologii, organizacje mogą elastycznie zarządzać swoimi zasobami sieciowymi oraz szybko dostosowywać się do zmieniających się potrzeb użytkowników.

Pytanie 20

W systemie Linux, gdzie przechowywane są hasła użytkowników?

A. password
B. shadow
C. groups
D. users
Hasła użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku shadow, co oznacza, że odpowiedzi sugerujące inne pliki są błędne. Plik password, o ile istnieje w niektórych systemach, nie jest odpowiednim miejscem do przechowywania haseł, ponieważ zawiera jedynie podstawowe informacje o użytkownikach, takie jak nazwa użytkownika, UID (User Identifier) oraz GID (Group Identifier). Niezrozumienie roli tego pliku i pomylenie go z plikiem shadow może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach. Podobnie, plik groups służy do zarządzania grupami w systemie i nie ma związku z hasłami użytkowników. Niezrozumienie tych podstawowych różnic często prowadzi do nieprawidłowych koncepcji dotyczących bezpieczeństwa systemu. Wątpliwości związane z plikiem users mogą wynikać z błędnego przekonania, że jest to miejsce przechowywania informacji o użytkownikach, jednak standardowo w systemach Linux takie informacje są gromadzone w pliku passwd. Kluczowe jest zrozumienie, że systemy Linux zastosowały mechanizmy ochrony danych, takie jak plik shadow, aby uniemożliwić dostęp do haseł i zminimalizować możliwości ich kradzieży. Właściwe zabezpieczenie danych użytkowników wymaga znajomości tych standardów oraz stosowania się do dobrych praktyk w obszarze ochrony informacji.

Pytanie 21

Wartość liczby 12810 w zapisie heksadecymalnym to

A. 8016
B. 12816
C. 1016
D. 1000000016
Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości, wprowadzają w błąd poprzez mylne interpretacje konwersji systemów liczbowych. Na przykład, wpisanie 12816 sugeruje, że liczba 128 została podana w systemie heksadecymalnym, co jest niepoprawne, ponieważ w tym systemie 12810 reprezentuje inną wartość. Pomijając konwersję, 10116 odnosi się do wartości wyższej niż 12810, ponieważ 1 w systemie heksadecymalnym odpowiada 16, a 0 i 1 są zbyt małe, aby osiągnąć 128. W przypadku wartości 1000000016, mamy do czynienia z nadmiarowym zapisem, który wskazuje wartość znacznie większą niż 128. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia podstaw konwersji między systemami liczbowymi. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku konwersji heksadecymalnej korzystamy z podstawy 16, co oznacza, że każda cyfra ma ponaddziesiętną wartość, a wyrażenia takie jak 1016 mają zupełnie inną interpretację niż w systemie dziesiętnym. Kluczowym błędem jest niezdolność do prawidłowego przeliczenia wartości za pomocą właściwych reguł matematycznych, co może prowadzić do znacznych nieporozumień w zadaniach programistycznych oraz w analizie danych. Dlatego zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest nie tylko istotne w teorii, ale ma także praktyczne zastosowanie w codziennym programowaniu i inżynierii oprogramowania.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Technologia umożliwiająca synchronizację działania dwóch lub trzech kart graficznych w celu przyspieszenia renderowania obrazu nosi nazwę

A. MCA
B. DVI
C. HDMI
D. SLI
HDMI to standard do przesyłania sygnału audio i wideo, ale nie ma nic wspólnego z łączeniem kart graficznych, żeby zwiększyć ich moc. Jego głównym zadaniem jest transfer fajnych sygnałów do telewizorów i monitorów. Nie ma żadnych cech, które mogłyby przyspieszyć renderowanie grafiki w wymagających grach czy programach. Natomiast MCA to architektura, która była używana w komputerach w latach 80. i 90. XX wieku, ale nie ma to nic wspólnego z grafiką. DVI to również standard do przesyłania obrazu, ale podobnie jak HDMI, nie łączy kart graficznych w żaden sposób. Często ludzie mylą te technologie, co może prowadzić do złych decyzji przy wyborze sprzętu. Dlatego warto zrozumieć różnicę między nimi, zanim podejmie się jakieś decyzje dotyczące komputera.

Pytanie 24

Osoba, która doznała porażenia prądem elektrycznym, jest nieprzytomna, normalnie oddycha i ma wyczuwalne tętno. Jakie kroki należy podjąć, aby udzielić jej pomocy do czasu przybycia lekarza?

A. Wykonać sztuczne oddychanie
B. Umieścić ją w pozycji bezpiecznej i rozluźnić odzież
C. Przeprowadzić masaż serca
D. Zostawić ją w tej samej pozycji, nie zmieniać ułożenia ciała
Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej jest kluczowe w przypadku osób nieprzytomnych, które oddychają i mają wyczuwalne tętno. Ta pozycja pozwala na swobodny przepływ powietrza, zapobiega zakrztuszeniu oraz minimalizuje ryzyko uduszenia, co jest szczególnie istotne w sytuacjach kryzysowych. Rozluźnienie ubrania wspomaga prawidłową wentylację oraz komfort poszkodowanego. Warto pamiętać, że w przypadku porażenia prądem, należy także upewnić się, że źródło prądu zostało odłączone, aby zminimalizować ryzyko kolejnych urazów. Dobre praktyki w resuscytacji i udzielaniu pierwszej pomocy wskazują, że pozostawienie osoby w bezpiecznej pozycji nie tylko zwiększa jej szanse na przeżycie, ale także ułatwia dalsze monitorowanie stanu zdrowia do momentu przybycia służb medycznych. Warto również zaznaczyć, że należy obserwować poszkodowanego pod kątem zmian w jego stanie, co może być istotne dla dalszego postępowania medycznego.

Pytanie 25

Jaką informację niesie ze sobą jednostka dpi, która znajduje się w specyfikacjach skanerów i drukarek?

A. Gęstość optyczną
B. Punkty na centymetr
C. Punkty na cal
D. Punkty na milimetr
Jednostka dpi nie odnosi się do gęstości optycznej ani punktów na milimetr czy centymetr, co stanowi istotne nieporozumienie. Gęstość optyczna jest miarą absorpcji światła przez materiał, a nie rozdzielczości obrazu, dlatego nie ma zastosowania w kontekście skanowania czy drukowania. Punkty na milimetr (dpm) i punkty na centymetr (dpc) to również niewłaściwe koncepcje, ponieważ w kontekście technologii obrazowania standardowo używa się systemu calowego. Przykładowo, konwersja pomiędzy różnymi jednostkami nie jest powszechnie stosowana w branży skanowania i druku, co może prowadzić do niejasności w określaniu jakości. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych jednostek miary i ich zastosowań, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości i wydajności urządzeń. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że dpi jest bezpośrednio proporcjonalne do jakości obrazu, co ma znaczenie zarówno w kontekście profesjonalnych skanerów, jak i drukarek, gdzie rozdzielczość jest kluczowym czynnikiem wpływającym na końcowy rezultat produkcji.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

W systemach operacyjnych, skrót określający wiersz poleceń to

A. CLP (ang. Command Line Process)
B. CLU (ang. Command Line User)
C. CLI (ang. Command Line Interface)
D. CLO (ang. Command Line Open)
Odpowiedź CLI (ang. Command Line Interface) jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do interfejsu użytkownika, który pozwala na komunikację z systemem operacyjnym za pomocą tekstowych poleceń. W przeciwieństwie do interfejsów graficznych, CLI umożliwia zaawansowanym użytkownikom i administratorom systemów bezpośrednie wydawanie poleceń, co często jest szybsze i bardziej efektywne. Przykłady zastosowania CLI obejmują zarządzanie plikami za pomocą komend takich jak 'ls', 'cd', 'mkdir' w systemach Linux, czy 'dir', 'cd', 'md' w systemach Windows. Użytkownicy, zapoznając się z CLI, mogą automatyzować zadania poprzez skrypty, co wpisuje się w najlepsze praktyki administracyjne i programistyczne. Dodatkowo, CLI jest kluczowym narzędziem w pracy programistów, system administratorów oraz w testowaniu oprogramowania, co czyni go niezbędnym elementem współczesnych środowisk IT.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Który z adresów IP przypisanych do urządzenia należy do kategorii adresów prywatnych?

A. 193.16.23.17
B. 192.168.80.5
C. 160.225.12.77
D. 190.2.1.23
Adresy IP takie jak 160.225.12.77, 190.2.1.23 i 193.16.23.17 są adresami publicznymi, co oznacza, że można ich używać do komunikacji w Internecie. Często zdarzają się pomyłki, gdy ktoś myśli, że jeden z nich to adres prywatny, bo różnice między tymi adresami mogą być mylące. Adresy publiczne przydzielają organizacje, jak IANA, i są routowane w sieci, dlatego urządzenia z tymi adresami mogą być widoczne globalnie. Na przykład, adres 160.225.12.77 to jeden z tych, które mogą być przypisane do hostów publicznych. W kontekście zarządzania sieciami, używanie publicznych adresów dla urządzeń w lokalnej sieci to zły pomysł, bo może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i brakiem dostępnych adresów. Ponadto, jeśli stosujesz adresy publiczne w lokalnych sieciach, narażasz je na ataki z zewnątrz, czego z pewnością można by uniknąć, używając adresów prywatnych. Warto mieć to na uwadze i korzystać z translacji adresów (NAT) do komunikacji z Internetem, bo to jest taka standardowa praktyka w administracji sieciami.

Pytanie 30

Używając polecenia dxdiag, które można uruchomić w oknie wiersza poleceń systemu Windows, możliwe jest

A. przeskanowanie dysku twardego w celu znalezienia błędów
B. sprawdzenie parametrów karty graficznej
C. zweryfikowanie prędkości zapisu i odczytu napędów DVD
D. przeprowadzenie pełnej diagnostyki karty sieciowej
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcjonalności narzędzi diagnostycznych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że dxdiag umożliwia pełną diagnostykę karty sieciowej. Chociaż narzędzie to dostarcza pewnych informacji o komponentach systemu, skupia się głównie na grafice i nie jest odpowiednie do kompleksowej analizy funkcji i wydajności karty sieciowej. Z kolei weryfikacja prędkości zapisu oraz odczytu napędów DVD wymaga zastosowania innych narzędzi, takich jak programy do benchmarkingu czy diagnostyki dysków, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu oraz oferują dokładniejsze i bardziej kompleksowe pomiary. Użytkownicy mogą także błędnie sądzić, że dxdiag jest w stanie przeskanować dysk twardy w poszukiwaniu błędów, co również nie jest prawdą. Aby przeprowadzić takie operacje, zaleca się stosowanie oprogramowania dedykowanego do monitorowania stanu dysków oraz narzędzi do skanowania, takich jak CHKDSK w systemie Windows. Wybór niewłaściwych odpowiedzi pokazuje, jak istotne jest zrozumienie przeznaczenia narzędzi diagnostycznych oraz ich ograniczeń, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania i konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 31

Licencja na system bankowy, przeznaczona wyłącznie dla jednego z banków funkcjonujących w Polsce, związana z umową zawartą z firmą tworzącą oprogramowanie, to licencja

A. subskrypcyjna
B. dostępowa
C. wyłączna
D. niewyłączna
Subskrypcyjna licencja polega na tym, że użytkownik płaci regularnie za dostęp do oprogramowania, ale nie uzyskuje wyłączności. W kontekście bankowości może to być mylące, ponieważ wiele systemów informatycznych jest dostępnych w modelu subskrypcyjnym, co jednak nie oznacza, że bank uzyskuje unikalne prawa do ich użytkowania. W przypadku licencji niewyłącznej, oprogramowanie może być używane przez wiele instytucji jednocześnie, co nie zapewnia konkurencyjnej przewagi. Licencje dostępowe to kolejne nieporozumienie, ponieważ koncentrują się na sposobie uzyskiwania dostępu do oprogramowania, a nie na prawach do jego użytkowania. W praktyce oznacza to, że banki mogą mieć trudności w dostosowaniu systemów do swoich specyficznych potrzeb, co wpływa na ich funkcjonalność i efektywność operacyjną. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że licencje niewyłączne i subskrypcyjne nie dają bankowi pełnej kontroli nad oprogramowaniem, co może prowadzić do problemów z integracją oraz rozwoju systemów informatycznych. Zastosowanie modelu licencyjnego, który nie uwzględnia unikalności, może skutkować sytuacjami, w których różne banki korzystają z tych samych rozwiązań, co obniża innowacyjność i zdolność do szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby rynku.

Pytanie 32

Czym jest chipset?

A. mostkiem północnym oraz południowym
B. jedynie mostkiem zachodnim
C. mostkiem południowym oraz wschodnim
D. wyłącznie mostkiem południowym
Odpowiedź, która wskazuje na to, że chipset składa się z mostka północnego i południowego, jest prawidłowa, ponieważ te dwa komponenty pełnią kluczowe role w architekturze płyty głównej. Mostek północny, znany również jako Northbridge, odpowiada za komunikację pomiędzy procesorem, pamięcią RAM oraz kartą graficzną. Natomiast mostek południowy, czyli Southbridge, obsługuje inne elementy systemu, takie jak porty USB, SATA, a także interfejsy do komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie komputerów stacjonarnych, gdzie dobór odpowiedniego chipsetu wpływa na wydajność systemu. W praktyce, zestawienie mostka północnego z odpowiednim procesorem oraz pamięcią RAM zapewnia optymalne działanie w zastosowaniach wymagających wysokiej przepustowości, jak gaming czy edycja wideo. Istotne jest, aby pamiętać, że nowoczesne chipsety często integrują funkcje obu mostków, co jest zgodne z trendami w branży, mając na celu uproszczenie architektury i obniżenie kosztów produkcji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Czym jest odwrotność bezstratnej kompresji danych?

A. pakowanie danych
B. prekompresja
C. archiwizacja
D. dekompresja
Dekompression is the process that reverses the effects of data compression, allowing the original data to be restored from its compressed form. In the context of lossless data compression, this process is essential for ensuring that no information is lost during the compression cycle. For instance, widely used algorithms such as ZIP or GZIP utilize lossless compression techniques, meaning that the original files can be perfectly reconstructed after decompression. This is crucial in scenarios such as software distribution or archiving, where maintaining data integrity is paramount. Understanding decompression is also vital for effective data management and retrieval, ensuring that users can access the original content without degradation. Furthermore, adhering to standards set by organizations like the International Organization for Standardization (ISO) fosters best practices in data handling and ensures interoperability across different systems. Familiarity with decompression methods enhances one’s capability to work efficiently with various data formats and applications.

Pytanie 35

Zrzut ekranu przedstawia efekt polecenia arp -a. Jak należy zinterpretować tę informację?

C:\>arp -a
Nie znaleziono wpisów ARP
C:\>

A. Adres fizyczny hosta jest błędny
B. Komputerowi przypisano błędny adres IP
C. Host nie ma połączenia z Internetem
D. Brak bieżących wpisów protokołu ARP
Wybrałeś inną odpowiedź niż 'Brak bieżących wpisów protokołu ARP', co może wynikać z niejasności co do tego, jak działa protokół ARP i to polecenie 'arp -a'. Wiesz, ARP i tablica ARP wyświetlają powiązania między adresami IP a adresami fizycznymi (MAC), ale nie wpływają na to, czy adres IP jest właściwie przypisany do komputera. Może być tak, że pomyliłeś ARP z DHCP, bo to inny protokół, który przydziela adresy IP. A brak wpisów ARP nie znaczy, że komputer nie ma dostępu do internetu. Może po prostu nie łączył się z innymi urządzeniami. W wielu sieciach to zupełnie normalne. Trochę wiedzy o interpretacji danych sieciowych, jak te z ARP, na pewno się przyda, żeby lepiej rozumieć, co się dzieje w sieci.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Narzędzia dostosowywania oraz Unity Tweak Tool to aplikacje w systemie Linux przeznaczone do

A. administrowania kontami użytkowników
B. personalizacji systemu
C. przyznawania uprawnień do zasobów systemowych
D. konfigurowania zapory systemowej
Wybór odpowiedzi związanych z konfiguracją zapory systemowej, zarządzaniem kontami użytkowników czy nadawaniem uprawnień do zasobów systemowych wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji narzędzi dostrajania i Unity Tweak Tool. Narzędzia te nie są zaprojektowane do zarządzania bezpieczeństwem sieci, dlatego konfiguracja zapory systemowej nie jest ich obszarem zastosowania. Zapory systemowe są odpowiedzialne za kontrolę ruchu sieciowego na poziomie systemu operacyjnego, co jest zazwyczaj realizowane przez inne aplikacje lub wbudowane funkcje w systemie Linux, takie jak UFW (Uncomplicated Firewall) lub iptables. Ponadto, zarządzanie kontami użytkowników wymaga zastosowania narzędzi administracyjnych, które pozwalają na kontrolę dostępu do systemu, a nie na dostosowywanie jego interfejsu. Unity Tweak Tool i podobne aplikacje nie oferują funkcji związanych z identyfikacją użytkowników czy przydzielaniem ról. W kontekście nadawania uprawnień do zasobów systemowych, operacje te są realizowane przez systemy zarządzania uprawnieniami, takie jak sudo czy chmod, które służą do precyzyjnego definiowania dostępu do różnych komponentów systemu. Twierdzenie, że narzędzia dostrajania mogą być używane do tych celów, jest wynikiem mylnego założenia, że personalizacja i administracja systemem to to samo, podczas gdy w rzeczywistości są to dwie odrębne dziedziny z różnymi celami i narzędziami.

Pytanie 39

W systemie Windows, aby przekształcić system plików FAT32 do NTFS, należy zastosować komendę

A. replace
B. verify
C. update
D. convert
Aby zmienić system plików z FAT32 na NTFS w systemie Windows, używa się polecenia 'convert'. Jest to procedura stosunkowo prosta i wymaga uruchomienia wiersza polecenia z odpowiednimi uprawnieniami administratora. Polecenie 'convert' nie tylko dokonuje zmiany systemu plików, ale również zachowuje wszystkie dane na dysku, co czyni je bezpiecznym rozwiązaniem. Przykładowo, komenda 'convert D: /fs:NTFS' zmienia system plików na dysku D: na NTFS. System NTFS oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak większe wsparcie dla plików o rozmiarach przekraczających 4 GB, lepsze zarządzanie uprawnieniami do plików oraz wsparcie dla kompresji. W praktyce zmiana systemu plików z FAT32 na NTFS jest zalecana, gdy planujemy przechowywanie dużych plików lub gdy potrzebujemy lepszej ochrony danych. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania danymi i administrowania systemami operacyjnymi, które wskazują na konieczność wyboru odpowiedniego systemu plików w zależności od potrzeb użytkowników i aplikacji.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.