Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 14:45
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:13

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kapitałem własnym, który służy do finansowania aktywów w spółce z o.o., jest

A. kapitał zakładowy i kapitał zapasowy

B. fundusz udziałowy i fundusz założycielski

C. kapitał wspólników oraz kapitał rezerwowy

D. fundusz przedsiębiorstwa oraz fundusz udziałowy

Kapitał własny w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością składa się głównie z kapitału zakładowego i kapitału zapasowego, które są kluczowe dla finansowania aktywów. Kapitał zakładowy to suma wkładów wniesionych przez wspólników przy zakładaniu spółki, który stanowi podstawowe źródło finansowania. Kapitał zapasowy z kolei pochodzi z zysków zatrzymanych, które spółka decyduje się reinwestować, a nie wypłacać wspólnikom. Obydwa te elementy mają istotne znaczenie w kontekście stabilności finansowej spółki, wpływając na jej zdolność kredytową oraz na postrzeganie wiarygodności przez kontrahentów. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy spółka planuje rozbudowę działalności - wówczas kapitał zakładowy i zapasowy mogą być wykorzystane do sfinansowania nowych inwestycji. Zgodnie z dobrymi praktykami, spółki powinny regularnie analizować strukturę swojego kapitału własnego, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju i zachować płynność finansową.

Pytanie 2

"Odpisy aktualizujące należności" to rodzaj konta

A. korygujące

B. wynikowe

C. analityczne

D. rozliczeniowe

Odpisy aktualizujące rozrachunki to konta korygujące, które mają na celu dostosowanie wartości należności i zobowiązań do ich aktualnego stanu. W praktyce oznacza to, że konto to jest używane, aby zarejestrować zmiany w ocenie wypłacalności dłużników, co wpływa na saldo wynikowe firmy. Przykładowo, jeśli firma przewiduje, że niektóre należności nie będą mogły być odzyskane, dokonuje odpisu aktualizującego, redukując wartość tych należności w bilansie. Tego typu księgowanie jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wymagają, aby aktywa były prezentowane w wartości możliwej do odzyskania. Odpisy aktualizujące są kluczowe dla prawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla podejmowania świadomych decyzji przez zarząd. Dają one także lepszy obraz ryzyka kredytowego, co jest istotne dla analizy finansowej i planowania strategii zarządzania ryzykiem.

Pytanie 3

Lokaty bankowe, które zostały założone na czas nieprzekraczający 12 miesięcy, powinny być przedstawione w bilansie jednostki w kategorii

A. inwestycje długoterminowe

B. należności długoterminowe

C. inwestycje krótkoterminowe

D. zobowiązania krótkoterminowe

Lokaty bankowe, które są na czas nie dłuższy niż rok, traktujemy jako inwestycje krótkoterminowe w bilansie. Wynika to z tego, że inwestycje krótkoterminowe to po prostu aktywa, które planujemy sprzedać lub wykorzystać w ciągu roku. Przykładem mogą być lokaty oszczędnościowe czy inne instrumenty, które mają na celu przynieść nam zysk w niedługim czasie. Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej mówią, że kluczowe jest, aby móc poprawnie klasyfikować aktywa, bo to wpływa na to, jak czytelne są nasze sprawozdania finansowe. Dzięki odpowiedniej lokalizacji lokat krótkoterminowych w bilansie, firmy mogą lepiej ocenić swoją płynność i zarządzać ryzykiem finansowym. Warto też regularnie przeglądać, jak klasyfikujemy aktywa, bo warunki na rynku i polityka finansowa mogą się zmieniać. Taka praktyka pozwala na lepsze zarządzanie portfelem inwestycyjnym.

Pytanie 4

Operacja gospodarcza: "WB - przelew dotacji na wczasy dla pracownika z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych" jest

A. aktywo-pasywna zmniejszająca

B. pasywna

C. aktywna

D. aktywo-pasywna zwiększająca

Operacja gospodarcza określona jako "WB - przelew dofinansowania do wczasów pracownika z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych" jest klasyfikowana jako operacja aktywno-pasywna zmniejszająca. W tym przypadku, dochodzi do zmniejszenia aktywów, gdyż fundusze są wypłacane z zakładowego funduszu, a także jest to operacja pasywna, ponieważ wpływa na zobowiązania pracodawcy względem pracowników. W praktyce oznacza to, że fundusz, który był zasilany odpowiednimi składkami lub innymi środkami, ulega redukcji w wyniku przekazania środków na dofinansowanie wczasów. Prawidłowe zrozumienie tej operacji jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia księgowości i zarządzania funduszami socjalnymi w firmach. Przykładem może być sytuacja, w której pracodawca organizuje wypoczynek dla pracowników i z funduszu świadczeń socjalnych finansuje część kosztów, co prowadzi do zmniejszenia aktywów funduszu. Takie działania są zgodne z przepisami prawa pracy oraz zasadami zarządzania funduszami socjalnymi.

Pytanie 5

Wskaźnik rentowności aktywów netto w ubiegłym roku wyniósł 20%. Co to oznacza dla przedsiębiorstwa?

A. uzyskało z 1 złotówki zaangażowanego majątku 20 groszy zysku netto

B. uzyskało z 1 złotówki zaangażowanych środków trwałych 20 groszy zysku netto

C. uzyskało z 1 złotówki zysku netto przychód ze sprzedaży w wysokości 20 groszy

D. uzyskało z 1 złotówki sprzedaży zysk netto w wysokości 20 groszy

Wskaźnik rentowności aktywów netto (ROE) określa, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. W przypadku wyniku 20% oznacza to, że na każdą złotówkę zaangażowanego majątku netto, firma generuje zysk netto w wysokości 20 groszy. Taki wskaźnik jest kluczowy dla inwestorów oraz analityków, ponieważ pozwala ocenić, jak dobrze firma zarządza swoimi zasobami. Przykładowo, jeżeli firma posiada 100 000 zł aktywów netto, przy wskaźniku 20% wygeneruje 20 000 zł zysku netto. Jest to istotne dla podejmowania decyzji inwestycyjnych, ponieważ wysoka rentowność aktywów może sugerować, że firma dobrze zarządza swoimi zasobami, co wpływa na jej atrakcyjność na rynku. Standardy finansowe i dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie monitorowania wskaźników rentowności w celu optymalizacji procesów biznesowych i zwiększenia wartości dla akcjonariuszy.

Pytanie 6

Jakie znaczenie ma saldo konta Wynik finansowy na zakończenie roku obrotowego?

A. strata

B. zysk netto

C. zyski nadzwyczajne

D. zysk brutto

Saldo ma konta na koniec roku to zysk netto, który jest mega ważnym wskaźnikiem w każdej firmie. Zysk netto to po prostu różnica między tym, co firma zarobiła, a tym, co wydała, wliczając w to wszystkie koszty, podatki i inne wydatki. Czyli to, co zostaje po opłaceniu wszystkich rachunków. Na przykład, dzięki zyskowi netto można ocenić, jak dobrze firma działa i podejmować decyzje o inwestycjach. Jeśli firma ma wysoki zysk netto, to może przyciągnąć inwestorów i zdobyć więcej kapitału. Ważne jest, żeby nie tylko liczyć ten zysk, ale także porównywać go z latami poprzednimi i z normami w branży. To daje lepszy obraz rozwoju firmy. Dobry zarząd powinien na bieżąco analizować wyniki finansowe, żeby podejmować mądre decyzje na przyszłość.

Pytanie 7

Zgodnie z przepisami prawa rachunkowości, dokumenty należy zachowywać przez okres 5 lat

A. dotyczące przychodów ze sprzedaży detalicznej

B. księgi rachunkowe

C. dotyczące reklamacji

D. dotyczące rękojmi

Odpowiedź 'księgi rachunkowe' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do przechowywania ksiąg rachunkowych przez okres 5 lat. Księgi rachunkowe obejmują m.in. dziennik, księgę główną oraz księgi pomocnicze. Przechowywanie tych dokumentów jest istotne dla zapewnienia transparentności finansowej oraz dla celów kontrolnych, w tym audytów. Przykładowo, w przypadku kontroli skarbowej, księgi rachunkowe stanowią podstawowy dowód na prawidłowość prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto, zgodnie z zasadą ciągłości, przedsiębiorstwa muszą mieć możliwość odtworzenia historii swoich transakcji. Właściwe przechowywanie i ochrona ksiąg rachunkowych jest kluczowe dla każdej organizacji, zwłaszcza w kontekście zarządzania ryzykiem i zgodności z prawem. Warto również pamiętać, że po upływie tego okresu, zgodnie z przepisami, dokumenty mogą być archiwizowane lub niszczone zgodnie z wewnętrznymi regulacjami firmy.

Pytanie 8

Formularz magazynowy oznaczony jako Zw służy do dokumentowania

A. zwrotu nadmiarowych materiałów z produkcji do magazynu

B. zwrotu materiałów reklamowanych do magazynu dostawcy

C. przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu, które zostały zwrócone przez klienta

D. przyjęcia wyrobów gotowych z produkcji do magazynu, które są przeznaczone na sprzedaż

Formularz magazynowy o symbolu Zw jest kluczowym dokumentem w procesie zarządzania magazynem, który służy do udokumentowania zwrotu z produkcji materiałów, które zostały pobrane w nadmiernej ilości. Przyjęcie materiałów z powrotem do magazynu jest istotnym elementem efektywnego zarządzania zapasami, ponieważ pozwala na zminimalizowanie strat oraz optymalizację kosztów. W praktyce, gdy produkcja wymaga większej ilości surowców niż ostatecznie wykorzystano, nadwyżka materiałów musi być zwrócona do magazynu. Formularz Zw dokumentuje ten proces, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają ścisłe monitorowanie stanów magazynowych i dokładne dokumentowanie wszelkich ruchów materiałowych. Prawidłowe użycie formularza Zw pomaga w utrzymaniu precyzyjnych rejestrów, co jest niezbędne w kontekście audytów i kontroli jakości. Dodatkowo, stosowanie tego formularza wspiera zasady odpowiedzialności w zarządzaniu zapasami, zapewniając, że wszelkie materiały są właściwie ewidencjonowane i mogą być efektywnie zarządzane w przyszłości.

Pytanie 9

Na zakończenie roku finansowego firma ALFA posiada należność główną od klienta w wysokości 10 000,00 zł. Z powodu opóźnienia w odbiorze towarów wystawiła klientowi notę księgową z tytułu kary umownej na kwotę 300,00 zł oraz notę odsetkową, w której naliczyła odsetki w wysokości 140,00 zł za opóźnienie w uregulowaniu należności. Dłużnik nie jest w stanie upadłości ani likwidacji. Jaką wartość będzie miała należność firmy ALFA ustalona na dzień bilansowy?

A. 10 440,00 zł

B. 10 000,00 zł

C. 10 300,00 zł

D. 10 140,00 zł

Wartość należności jednostki gospodarczej ALFA na dzień bilansowy wynosi 10 440,00 zł, ponieważ należy uwzględnić zarówno główną kwotę należności, jak i dodatkowe opłaty związane z nieterminowym odbiorem towarów. Należność główna wynosi 10 000,00 zł. Dodatkowo, jednostka wystawiła notę księgową z tytułu kary umownej na 300,00 zł oraz naliczyła odsetki w wysokości 140,00 zł. Suma tych wartości daje 10 000,00 zł + 300,00 zł + 140,00 zł = 10 440,00 zł. W praktyce, takie podejście do ustalania wartości należności jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z wierzytelnościami. Umożliwia to realistyczne przedstawienie sytuacji finansowej firmy. Tego rodzaju praktyki są kluczowe w zarządzaniu finansami i wpływają na dokładność raportowania finansowego.

Pytanie 10

W spółce z o.o. stany wybranych kont księgowych na koniec okresu sprawozdawczego przedstawiały się następująco. Na wynik finansowy przy sporządzaniu rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym zostanie przeksięgowana zmiana stanu produktów w postaci

n n n n n n n n n n n n n n n n n

„Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych"	82 000 zł
„Koszt sprzedanych wyrobów gotowych"	72 000 zł
„Koszty wg rodzaju"	70 000 zł
„Rozliczenie kosztów" Ct	70 000 zł

A. zmniejszenia stanu produktów o 2 000 zł

B. zwiększenia stanu produktów o 10 000 zł

C. zmniejszenia stanu produktów o 10 000 zł

D. zwiększenia stanu produktów o 2 000 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie, jak zmiany stanu produktów wpływają na rachunek zysków i strat. Wiele osób może pomylić pojęcia związane z kosztami sprzedanych wyrobów a stanem produktów, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, zwiększenie stanu produktów o 10 000 zł sugeruje, że przedsiębiorstwo wprowadziło dodatkowe zapasy, co w rzeczywistości nie odzwierciedla sytuacji przedstawionej w pytaniu. W rzeczywistości, jeżeli koszty sprzedanych wyrobów gotowych są wyższe niż rozliczenie, oznacza to, że stan produktów zmniejszył się, ponieważ część zapasów została przekształcona w koszty. Odpowiedzi wskazujące na zmniejszenie stanu produktów o 10 000 zł również są błędne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistej różnicy, która wynosi 2 000 zł. Ważne jest, aby pamiętać, że analizy finansowe muszą bazować na precyzyjnych danych oraz zasadach rachunkowości. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda zmiana w stanie zapasów automatycznie prowadzi do zmiany w kosztach, co nie jest prawdą. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak te zmiany wpływają na wyniki finansowe oraz dlaczego odpowiednie klasyfikowanie i rozliczanie kosztów jest tak istotne w kontekście sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 11

Rentowność definiuje poziom produkcji, który umożliwia uzyskanie

A. ekonomicznego zysku

B. maksymalnego zysku

C. zerowego zysku

D. optymalnego zysku

Wybór odpowiedzi dotyczących maksymalnego, ekonomicznego lub optymalnego zysku wskazuje na pewne nieporozumienia związane z pojęciem progu rentowności. Maksymalny zysk jest wynikiem optymalizacji wszystkich czynników produkcji i sprzedaży, a nie punktem odniesienia w analizie rentowności. Podobnie, ekonomiczny zysk odnosi się do zysku, który przekracza koszty alternatywne – jest to koncepcja szersza, która uwzględnia również utracone możliwości, a nie tylko koszty operacyjne. Próg rentowności definiuje moment, w którym przychody pokrywają wszystkie koszty, co oznacza zerowy zysk, a nie maksymalny czy optymalny. Optymalny zysk to wynik strategii, która może być osiągana po przekroczeniu progu rentowności, a więc jego zrozumienie wymaga znajomości całego modelu biznesowego i strategii finansowej przedsiębiorstwa. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie progu rentowności z wyższymi wynikami finansowymi, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji dotyczących cen czy inwestycji. Kluczowe zrozumienie tego pojęcia jest fundamentalne dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych oraz dla długofalowego planowania finansowego.

Pytanie 12

Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego w poprzednim roku wynosił 0,52%, natomiast w roku obecnym osiągnął wartość 0,40%. Taki spadek wskaźnika oznacza

A. o obniżeniu efektywności sprzedaży o 0,12 zł

B. o obniżeniu efektywności wykorzystania zaangażowanych aktywów

C. o obniżeniu efektywności wykorzystania zaangażowanego kapitału własnego

D. o obniżeniu zysku netto o 0,12 zł

Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego (ROE) jest miarą efektywności, z jaką firma wykorzystuje swoje kapitały własne do generowania zysku. W roku ubiegłym wskaźnik wynosił 0,52%, natomiast w roku bieżącym spadł do 0,40%. Taki spadek sugeruje, że zyski generowane przez przedsiębiorstwo są niższe w stosunku do kapitału własnego, co może wskazywać na zmniejszoną efektywność zarządzania tym kapitałem. Przykładem może być sytuacja, gdy firma zwiększa swoje inwestycje, ale nie przynosi to proporcjonalnych zysków. Z perspektywy praktycznej, przedsiębiorstwa powinny wprowadzać strategie optymalizacji kosztów oraz zwiększenia przychodów, aby poprawić ten wskaźnik. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, monitorowanie ROE jest kluczowe dla oceny długoterminowej rentowności oraz stabilności finansowej firmy.

Pytanie 13

Dokument archiwalny potwierdzający utworzenie spółki to akt notarialny, który należy do kategorii

A. A

B. Bc

C. BE

D. B

Akt notarialny, który potwierdza założenie spółki, to dokument, który powinien być przechowywany przez czas nieokreślony. Dlaczego? Bo to kluczowy dokument w procesie rejestracji nowych firm. Na przykład, kiedy ktoś zakłada spółkę z o.o., ten akt spisany przez notariusza zawiera ważne informacje jak nazwa spółki, wysokość kapitału i dane zarządu. Bez niego nie moglibyśmy zarejestrować firmy w Krajowym Rejestrze Sądowym. Warto przechowywać takie dokumenty, nie tylko dlatego, że są ważne prawnie, ale też mogą się przydać w przyszłości, na przykład przy ewentualnych kontrolach lub sprawach sądowych. To dokumenty, które mają swoją trwałą wartość.

Pytanie 14

Według zasad "złotej reguły bilansowej"

A. aktywa obrotowe powinny być w całości finansowane kapitałami obcymi

B. aktywa trwałe powinny być w całości finansowane kapitałami obcymi

C. aktywa obrotowe powinny być w całości finansowane kapitałami własnymi

D. aktywa trwałe powinny być w całości finansowane kapitałami własnymi

Aktywa trwałe, takie jak nieruchomości, maszyny i różne urządzenia, powinny być finansowane z kapitałów własnych. To daje stabilność finansową firmie, co jest super ważne. Złota zasada mówi, że długoterminowe aktywa powinny być sfinansowane długoterminowym kapitałem. Kapitały własne są fajne, bo nie trzeba ich spłacać, co jest kluczowe, jeśli myślimy o przyszłości firmy. Dla przykładu, wyobraź sobie firmę, która inwestuje w nową linię produkcyjną. Kiedy używa swoich własnych pieniędzy, to omija ryzyko związane z długami, co ma sens, zwłaszcza gdy rynki są nieprzewidywalne. Dobre praktyki sugerują, że firmy powinny dążyć do równowagi finansowej, bo to może im pomóc przetrwać trudniejsze czasy. Dodatkowo, wykorzystując kapitały własne do finansowania aktywów trwałych, firma zyskuje w oczach inwestorów i kredytodawców, co jest korzystne na dłuższą metę.

Pytanie 15

Określ, jakie wydatki w bieżącym miesiącu poniesie jednostka gospodarcza na eksploatację obrabiarki, jeżeli:

- wartość początkowa wynosi 9 000 zł
- amortyzacja to 105 zł
- koszt usługi remontowej wynosi 120 zł

A. 105 zł

B. 225 zł

C. 125 zł

D. 9 225 zł

Odpowiedź 225 zł jest poprawna, ponieważ koszt eksploatacji obrabiarki w bieżącym miesiącu obejmuje zarówno amortyzację, jak i wydatki na usługi remontowe. Amortyzacja w wysokości 105 zł dotyczy rozłożenia wartości początkowej maszyny na okres jej użytkowania, co jest standardową praktyką w rachunkowości. Wydatki na usługi remontowe w wysokości 120 zł są także istotnym elementem kosztów, ponieważ utrzymują maszynę w dobrym stanie technicznym, co jest kluczowe dla efektywności produkcji. Sumując te dwa wydatki (105 zł + 120 zł), otrzymujemy całkowity koszt eksploatacji w wysokości 225 zł. Praktyka ta podkreśla znaczenie regularnego monitorowania kosztów operacyjnych, co jest zgodne z zasadami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie, pozwalając na lepsze planowanie budżetowe i optymalizację wydatków.

Pytanie 16

Jednostka sprzedała towary na podstawie faktury VAT. Faktura zawierała informacje: wartość netto 900 zł, wartość VAT 198 zł, wartość brutto 1 098 zł. Ewidencję na kontach przeprowadzono w sposób przedstawiony poniżej:

Wn "Rozrachunki z odbiorcami" 1 098,-
Ma "Sprzedaż towarów" 900,-
Ma "VAT należny" 198,-

Zastosowana metoda ewidencji tej operacji gospodarczej to zapis

A. złożonym.

B. powtórzonym.

C. pojedynczym.

D. prostym.

W kontekście analizy ewidencji księgowej, błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia definicji typów zapisów. W przypadku odpowiedzi na pytanie, że zapis jest prosty, można zauważyć, że odnosi się to do sytuacji, w której jedna transakcja jest rejestrowana na jednym koncie. Natomiast w przedstawionym przypadku mamy do czynienia z wieloma kontami, co wykracza poza ramy prostego zapisu. Księgowanie na kontach 'Sprzedaż towarów', 'VAT należny' oraz 'Rozrachunki z odbiorcami' skutkuje jednoczesnym ujmowaniem trzech różnych aspektów finansowych, co esencjonalnie kwalifikuje zapis jako złożony. Odpowiedź, że zapis jest pojedynczy, również nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji, ponieważ sugeruje, że transakcja była rejestrowana tylko w jednym miejscu, co jest błędne. W istocie, nie uwzględnia się tutaj podziału na przychody i zobowiązania podatkowe. Odpowiedzi związane z powtórzeniem również są nieadekwatne, ponieważ nie ma miejsca na rejestrację tej samej transakcji w różnych okresach czy na różnych kontach, co sugerowałoby powtórzenie. Przy ocenie poprawności zapisów księgowych kluczowe jest zrozumienie, że każda transakcja wymaga precyzyjnego rozliczenia, które oddziela różne jej elementy w sposób zgodny z obowiązującymi normami rachunkowości.

Pytanie 17

Konto Różnice w stosunku do cen ewidencyjnych materiałów to konto

A. pozabilansowe

B. rozrachunkowe

C. korygujące

D. rezultatywne

Konto "Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów" jest kontem korygującym, ponieważ jego celem jest wprowadzenie korekt do wartości ewidencyjnych materiałów w przypadku różnic między ceną nabycia a ceną ewidencyjną. Przykładowo, jeśli podczas zakupu materiałów wystąpiły odchylenia w cenie, konto to umożliwia ich odpowiednie zarejestrowanie, co pozwala na zachowanie rzetelności danych finansowych. W praktyce konta korygujące są kluczowe dla dokładności sprawozdań finansowych, ponieważ pozwalają na właściwe odwzorowanie rzeczywistych kosztów. W wielu branżach, na przykład w produkcji czy handlu, prawidłowe ewidencjonowanie odchyleń jest niezbędne do analizy rentowności i efektywności działalności. Stosowanie kont korygujących jest również zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie transakcje były odzwierciedlone w księgach w sposób rzetelny i przejrzysty, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji menedżerskich.

Pytanie 18

Jaki będzie zysk netto w spółce akcyjnej, jeśli osiągnięto wynik finansowy brutto na poziomie 100 000,00 zł?

A. 81 000,00 zł

B. 82 000,00 zł

C. 19 000,00 zł

D. 18 000,00 zł

Zysk netto w spółce akcyjnej oblicza się, odejmując od wyniku finansowego brutto wszystkie koszty, podatki oraz inne obciążenia. W przypadku, gdy wynik finansowy brutto wynosi 100 000,00 zł, należy wziąć pod uwagę obowiązującą stawkę podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), która w Polsce wynosi 19%. Po obliczeniu podatku (100 000 zł * 19% = 19 000 zł) otrzymujemy zysk netto: 100 000 zł - 19 000 zł = 81 000 zł. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które jasno określają, jak należy obliczać zysk netto, uwzględniając wszystkie koszty i przychody. Przykład praktyczny może obejmować przygotowanie sprawozdania finansowego, w którym zysk netto jest kluczowym wskaźnikiem efektywności finansowej. W praktyce wykorzystywanie poprawnych metod obliczeniowych i znajomość przepisów podatkowych jest niezwykle istotne dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 19

Zasada inwentaryzacji, która polega na precyzyjnym ustaleniu rzeczywistego stanu składników inwentaryzowanych poprzez identyfikację ich nazwy, symbolu, ceny oraz ilości w jednostkach naturalnych, to zasada

A. jednokrotności

B. kompletności

C. dokładności

D. zaskoczenia

Dokładność w inwentaryzacji to kluczowa sprawa, bo chodzi o to, żeby precyzyjnie ustalić, co się w firmie naprawdę znajduje. Musimy właściwie zidentyfikować każdy składnik, czyli podać jego nazwę, symbol, cenę i ilość. Dzięki temu mamy pewność, że mamy dobry obraz aktywów firmy, a to ma ogromne znaczenie przy podejmowaniu decyzji zarządczych. W praktyce dokładność jest ważna w różnych procesach, jak chociażby audyty wewnętrzne – tam dane muszą być precyzyjne, żeby ocenić, jak firma funkcjonuje. Dobrym przykładem będzie inwentaryzacja magazynu; każdy produkt powinien być dokładnie opisany. Dzięki temu unikniesz błędów przy zamówieniach czy w raportach finansowych. To wszystko jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości, które mocno akcentują, jak ważna jest dokładność w dokumentacji finansowej.

Pytanie 20

Podczas przeprowadzania inwentaryzacji zauważono następujące różnice:
– nadwyżkę budyniu śmietankowego 50 szt. w cenie 1,50 zł/szt.
– niedobór budyniu waniliowego 40 szt. w cenie 2,00 zł/szt.
Kierownik jednostki zdecydował o zrekompensowaniu niedoboru nadwyżką. Oblicz wartość kompensacji, stosując zasadę niższej ceny i mniejszej ilości?

A. 60,00 zł

B. 80,00 zł

C. 75,00 zł

D. 100,00 zł

Odpowiedź 60,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenia dokonano zgodnie z zasadą niższej ceny i mniejszej ilości, co jest standardową praktyką w zakresie kompensacji niedoborów towarowych. W tym przypadku mamy nadwyżkę budyniu śmietankowego, którego jednostkowa cena wynosi 1,50 zł, oraz niedobór budyniu waniliowego, którego cena to 2,00 zł. Wartość kompensaty powinna być obliczana na podstawie niższej ceny i mniejszej ilości. Zatem, porównując dostępne ilości i ceny, wybieramy budyń śmietankowy, ponieważ jego cena jest niższa. Wartość kompensaty obliczamy jako 40 sztuk (niedobór budyniu waniliowego) razy 1,50 zł (cena budyniu śmietankowego), co daje 60,00 zł. Przykładowo, w praktyce może to mieć zastosowanie przy wyrównywaniu stanów magazynowych, gdzie kluczowe jest efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja strat finansowych. Tego typu podejście jest zgodne z normami kontrolingu finansowego, które zalecają maksymalizację efektywności wykorzystania dostępnych towarów.

Pytanie 21

Koszty produkcji podstawowej dwóch wyrobów wyniosły w okresie rozliczeniowym 2 500,00 zł. Na podstawie fragmentu tabeli kalkulacyjnej ustal koszt jednostki współczynnikowej.

Wyrób	Ilość wyprodukowanych wyrobów w szt.	Współczynnik
X	20	2
Y	10	1

A. 125,00 zł

B. 250,00 zł

C. 50,00 zł

D. 90,00 zł

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Koszt jednostki współczynnikowej jest kluczowym wskaźnikiem w kalkulacji kosztów w produkcji. Obliczany jest, dzieląc całkowity koszt produkcji przez sumę iloczynów ilości wyprodukowanych wyrobów i ich współczynników. W tym przypadku, całkowity koszt produkcji wyniósł 2500,00 zł, co po podzieleniu przez 50 jednostek (w przypadku, gdy mamy po jednym wyrobie na ilość) daje 50,00 zł za jednostkę współczynnikową. Wiedza na temat kosztów jednostkowych jest niezbędna do podejmowania decyzji o cenach sprzedaży, optymalizacji procesów produkcyjnych oraz analizy rentowności. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują te obliczenia przy tworzeniu budżetów, planowaniu produkcji oraz analizie kosztów. Zrozumienie i umiejętność poprawnego obliczania kosztów jednostkowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami oraz produkcją.

Pytanie 22

W jakim dokumencie operacje finansowe z danego okresu raportowania są przedstawione w porządku chronologicznym?

A. W rachunku zysków i strat

B. W zestawieniu sald kont ksiąg pomocniczych

C. W dzienniku księgowań

D. W zestawieniu obrotów i sald kont księgi głównej

Dziennik księgowań to podstawowy dokument w rachunkowości, który rejestruje wszystkie operacje gospodarcze w porządku chronologicznym. W odróżnieniu od innych dokumentów, takich jak rachunek zysków i strat czy zestawienie sald kont, które klasyfikują dane według różnych kryteriów, dziennik skupia się na czasie wystąpienia zdarzeń. Każda operacja księgowa w dzienniku jest dokładnie opisana oraz datowana, co umożliwia śledzenie historii transakcji. Praktycznie, to podejście jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu, co zapewnia, że każda transakcja jest zarejestrowana zarówno po stronie debetowej, jak i kredytowej. Dzięki temu, dziennik stanowi nie tylko narzędzie do dokumentacji, ale także kluczowy element audytów i kontroli wewnętrznych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie dziennika, co pozwala na identyfikację potencjalnych błędów i nieprawidłowości, a także ułatwia przygotowanie sprawozdań finansowych na koniec okresu sprawozdawczego.

Pytanie 23

Przedstawiony dekret księgowy spowoduje zmiany

Konto Wn	Konto Ma	Kwota w zł
210 Rozrachunki z dostawcami	131 Rachunek bieżący	10 000,00

A. tylko pasywów, nie zmieniając sumy bilansowej.

B. aktywów i pasywów, zwiększając sumę bilansową.

C. aktywów i pasywów, zmniejszając sumę bilansową.

D. tylko aktywów, nie zmieniając sumy bilansowej.

Dzięki za zaznaczenie odpowiedzi! Twoja poprawna odpowiedź dobrze pokazuje, że dekret księgowy ma wpływ zarówno na aktywa, jak i pasywa, co w efekcie zmniejsza sumę bilansową. Obniżenie wartości konta 210 Rozrachunki z dostawcami oraz konta 131 Rachunek bieżący o 10 000 zł to bardzo istotny krok w tym procesie. W praktyce schemat ten pokazuje, jak zarządzamy płynnością finansową w firmie. Czasem zmniejszamy zobowiązania, a innym razem aktywa, głównie przez regulacje długów czy przelewy. Możesz pamiętać, że każda zmiana w bilansie powinna być zrównoważona, co znaczy, że zmniejszenie jednego konta musi być skompensowane przez zmiany na innym. Jak wiesz, zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości to klucz do dokładności w ewidencji księgowej.

Pytanie 24

Podczas inwentaryzacji w magazynie artykułów biurowych zauważono niedobór niezawinionej liczby 150 sztuk białych kopert w cenie 1,00 zł/szt. oraz nadwyżkę 100 sztuk żółtych kopert w cenie 1,20 zł/szt. Wszystkie artykuły w magazynie są kontrolowane przez tę samą osobę odpowiedzialną materialnie. Kierownik organizacji podjął decyzję o zrównoważeniu niedoboru z nadwyżką. Oblicz wartość tej kompensaty?

A. 100,00 zł

B. 150,00 zł

C. 180,00 zł

D. 120,00 zł

Wartość kompensaty niedoboru z nadwyżką została obliczona jako różnica w wartościach poszczególnych artykułów biurowych. W przypadku kopert białych, niedobór wyniósł 150 sztuk, a ich cena jednostkowa to 1,00 zł, co oznacza stratę równą 150,00 zł. Z drugiej strony, nadwyżka kopert żółtych wyniosła 100 sztuk przy cenie 1,20 zł za sztukę, co daje wartość nadwyżki równą 120,00 zł. Kompensacja polega na odjęciu wartości niedoboru od wartości nadwyżki, co w tym przypadku prowadzi do obliczenia: 150,00 zł (niedobór) - 120,00 zł (nadwyżka) = 30,00 zł. Jednakże, w kontekście odpowiedzi na pytanie, kierownik podjął decyzję o kompensacji w taki sposób, że wartość wynikająca z nadwyżki, która jest dozwolona do pokrycia niedoboru, nie przekracza samego niedoboru. Dlatego suma 100,00 zł odpowiada wartości kompensacji z nadwyżki, co jest kluczowym punktem. Przykładowo, w praktyce, identyfikacja i kompensacja niedoborów i nadwyżek jest istotnym elementem zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie, co pozwala na efektywne gospodarowanie zasobami. Właściwe zrozumienie procesów inwentaryzacyjnych i ich konsekwencji finansowych jest niezbędne dla utrzymania płynności finansowej."

Pytanie 25

W porównawczym wariancie ustalania wyniku finansowego dla konta kosztów według rodzaju na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych przeksięgowuje się na stronę

A. Ma konta Wynik finansowy

B. Ma konta Rozliczenie kosztów

C. Wn konta Rozliczenie kosztów

D. Wn konta Wynik finansowy

Odpowiedź "Wn konta Wynik finansowy" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości, na koniec okresu rozrachunkowego następuje zamknięcie kont kosztów, które wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Ustalenie wyniku finansowego polega na przeniesieniu sumy wszystkich kosztów na konto Wynik finansowy, co pozwala na określenie rentowności działalności. Na przykład, jeśli w danym roku obrotowym przedsiębiorstwo poniosło koszty operacyjne w wysokości 100 000 zł, to kwota ta zostanie przeksięgowana na konto wyniku finansowego w celu odzwierciedlenia obciążenia tej samej kwoty w wynikach finansowych. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, które nakładają obowiązek przedstawienia rzetelnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W związku z tym, w każdej sytuacji zamknięcia ksiąg, kosztów nie można pozostawić na kontach kosztów, gdyż wpływają one bezpośrednio na ostateczny wynik finansowy, co jest kluczowe dla oceny efektywności działalności przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Zobowiązanie wobec zagranicznego dostawcy w wysokości 3 750,00 zł zostało spłacone przelewem z konta bankowego według kursu sprzedaży 1 000 USD po 3,50 zł. Różnicę kursową należy ująć m.in. na koncie

A. Koszty finansowe po stronie Dt

B. Przychody finansowe po stronie Dt

C. Przychody finansowe po stronie Ct

D. Koszty finansowe po stronie Ct

Odpowiedź "Przychody finansowe po stronie Ct." jest prawidłowa, ponieważ różnice kursowe wynikające z operacji walutowych są klasyfikowane jako przychody lub koszty finansowe, w zależności od tego, czy wystąpiła zyskowna, czy stratna transakcja. W tym przypadku, gdy zobowiązanie wobec zagranicznego dostawcy zostało spłacone po korzystniejszym kursie, powstaje przychód z tytułu różnicy kursowej. Kiedy spłacamy 3 750,00 zł przy kursie 3,50 zł za 1 USD, widzimy, że wartość transakcji w USD wynosi 1 071,43 USD (3750 / 3,50). Zmieniając kurs w momencie spłaty, możemy uzyskać różnicę między pierwotnym a aktualnym kursem, co skutkuje zyskiem ujmowanym w księgach jako przychód finansowy. To podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wymagają, aby różnice kursowe były rozliczane w rachunku zysków i strat. Praktyczne zastosowanie tej koncepcji można zobaczyć w firmach zajmujących się handlem międzynarodowym, gdzie zarządzanie ryzykiem walutowym i optymalizacja transakcji walutowych są kluczowe.

Pytanie 27

Nabycie środka trwałego, za który zapłata będzie dokonana w późniejszym terminie, stanowi operację

A. aktywną, która nie zmienia sumy bilansowej

B. pasywną, która nie wpływa na sumę bilansową

C. aktywno-pasywną, która zwiększa sumę bilansową

D. aktywno-pasywną, która zmniejsza sumę bilansową

Zakup środka trwałego, za który zapłata nastąpi w terminie późniejszym, klasyfikuje się jako operacja aktywno-pasywna zwiększająca sumę bilansową, ponieważ nabycie środka trwałego wiąże się z jednoczesnym wzrostem aktywów firmy, jak również z powstaniem zobowiązania, które będzie spłacane w przyszłości. Z perspektywy bilansowej, aktywa tangibles (jak maszyny, budynki czy urządzenia) są dodawane do strony aktywów bilansu, co zwiększa jego wartość. W momencie zakupu środka trwałego, na przykład maszyny produkcyjnej, firma zwiększa swoje zasoby majątkowe, co jest kluczowe w kontekście dalszego rozwoju i operacyjnej działalności. Wartością dodaną tej transakcji jest również możliwość amortyzacji środka trwałego w przyszłych latach, co przynosi korzyści podatkowe. W praktyce, tego typu operacje są częścią strategii inwestycyjnej, mającej na celu zwiększenie efektywności operacyjnej oraz konkurencyjności przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką jest dokładne planowanie finansowe takich zakupów, aby odpowiednio uwzględnić je w budżecie oraz w prognozach finansowych firmy.

Pytanie 28

Która z poniższych operacji gospodarczych nie wpłynie na zmianę sumy bilansowej?

A. Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na zwiększenie kapitału podstawowego

B. Zwiększenie kapitału podstawowego poprzez gotówkową wpłatę udziałów

C. Zakup materiałów z 14-dniowym terminem płatności oraz ich przyjęcie do magazynu

D. Spłata kredytu bankowego przelewem z rachunku bankowego

Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na powiększenie kapitału podstawowego jest operacją, która nie wpływa na sumę bilansową, ponieważ nie wiąże się z wymianą aktywów i pasywów. W tej sytuacji zysk, który wcześniej był ujęty w pasywach jako zysk zatrzymany, jest przenoszony do kapitału podstawowego. Mimo że zmienia się struktura bilansu, to całkowita suma bilansowa pozostaje bez zmian. Przykładowo, jeśli firma osiągnęła zysk w wysokości 100 000 PLN, a następnie postanawia zwiększyć kapitał podstawowy o tę kwotę, to zysk zatrzymany zmniejsza się o 100 000 PLN, a kapitał podstawowy wzrasta o tę samą kwotę. Tego rodzaju operacje są zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami, które zalecają, aby decyzje dotyczące wykorzystania zysków były podejmowane w oparciu o długoterminowe cele finansowe firmy. Dodatkowo, jest to istotne z punktu widzenia analizy finansowej, ponieważ utrzymanie odpowiedniego poziomu kapitału własnego jest kluczowe dla stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Jaką operację księgową należy przeprowadzić dla rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych związanych z PK - rekompensata niedoboru towaru Y nadwyżką towaru X?

A. Wn Rozliczenie niedoborów i Ma Rozliczenie nadwyżek

B. Wn Pozostałe koszty operacyjne i Ma Rozliczenie niedoborów

C. Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Rozliczenie niedoborów

D. Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Pozostałe przychody operacyjne

Poprawna odpowiedź to Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Rozliczenie niedoborów. Ta operacja księgowa odnosi się do kompensacji niedoboru towaru Y nadwyżką towaru X, co jest typowym rozwiązaniem w przypadku inwentaryzacji. Wn (Winien) Rozliczenie nadwyżek wskazuje, że nadwyżka towaru X zostaje ujęta w księgach jako wzrost aktywów, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. W przeciwnym razie, Ma (Ma) Rozliczenie niedoborów odzwierciedla zmniejszenie aktywów, co jest również zgodne z zasadami rachunkowości. Ta metoda rozliczania różnic inwentaryzacyjnych jest powszechnie stosowana w praktyce, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie zapasami i minimalizowanie strat. Ważne jest, aby podczas takiego zakupu dokładnie śledzić różnice pomiędzy stanem faktycznym a stanem księgowym, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i optymalizację procesów logistycznych. Przykład zastosowania to sytuacja, w której magazyn posiada nadwyżkę jednego towaru, która może pokryć niedobór innego, co pozwala uniknąć dodatkowych kosztów związanych z zakupem brakujących towarów.

Pytanie 30

Podczas inwentaryzacji zauważono:
‒ niezawiniony niedobór oleju rzepakowego – 16 sztuk w cenie 10,00 zł/szt.
‒ nadwyżkę oleju słonecznikowego – 18 sztuk w cenie 9,00 zł/szt.

Kierownik jednostki zdecydował o zrekompensowaniu niedoboru oleju rzepakowego nadwyżką oleju słonecznikowego. Oblicz wartość kompensacji, stosując zasadę mniejszej ilości oraz niższej ceny.

A. 162,00 zł

B. 144,00 zł

C. 90,00 zł

D. 160,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o wartość kompensaty, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych koncepcji, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Odpowiedzi, które nie uwzględniają zasady mniejszej ilości i niższej ceny, mogą prowadzić do przeszacowania wartości kompensaty. Na przykład, obliczenie wartości bazując na pełnej ilości niedoboru (16 sztuk) i ceny oleju rzepakowego (10,00 zł/szt.) prowadzi do wartości 160,00 zł, co jest wynikiem błędnego podejścia. Niezrozumienie zasady kompensacji może również skutkować przyjęciem błędnych wartości jednostkowych, na przykład, stosując cenę oleju rzepakowego zamiast oleju słonecznikowego. Należy pamiętać, że w takich sytuacjach kluczowe jest obliczenie wartości na podstawie najkorzystniejszej ekonomicznie opcji, co w tym przypadku oznacza zastosowanie ceny oleju słonecznikowego. Typowym błędem myślowym jest również niezrozumienie, że wartość kompensaty nie zawsze równa się wartości niedoboru, lecz powinna być dostosowana do dostępnych zasobów oraz ich cen. Ostatecznie, nieprzestrzeganie tych zasad w praktyce może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami, a w dłuższej perspektywie do strat finansowych oraz nieprawidłowego planowania gospodarki magazynowej.

Pytanie 31

Koszty produkcji wyrobu gotowego obejmują wydatki

A. sprzedaży oraz uzasadnione wydatki wydziałowe

B. bezpośrednie oraz koszty ogólnego zarządu

C. bezpośrednie i uzasadnione koszty wydziałowe

D. ogólnego zarządu oraz koszty sprzedaży

Odpowiedź "bezpośrednie i uzasadnione koszty wydziałowe" jest prawidłowa, ponieważ koszty wytworzenia wyrobu gotowego obejmują głównie wydatki, które można bezpośrednio przypisać do produkcji danego wyrobu. Koszty bezpośrednie to te, które można jednoznacznie zidentyfikować z produktem, takie jak materiały oraz robocizna. Uzasadnione koszty wydziałowe to natomiast wydatki, które są niezbędne do prowadzenia procesów produkcyjnych, ale nie można ich bezpośrednio przypisać do konkretnego wyrobu. Przykładem mogą być koszty energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcyjnym. W praktyce, zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla dokładnego kalkulowania kosztów, co bezpośrednio wpływa na wycenę produktów i podejmowanie decyzji cenowych. Zgodnie z zasadami rachunkowości zarządczej, poprawne rozróżnienie kosztów pozwala na lepsze planowanie budżetu, optymalizację procesów oraz zwiększenie rentowności. Poprawne klasyfikowanie kosztów do kategorii bezpośrednich i uzasadnionych jest zgodne z dobrymi praktykami rachunkowości oraz pozwala na skuteczniejsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 32

Na jakich kontach księgowych oraz po jakich stronach należy zaksięgować operację gospodarczą PK – naliczono miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych?

A. Dt Wynik finansowy, Ct Podatki i opłaty

B. Dt Podatek dochodowy, Ct Rozrachunki z budżetami

C. Dt Podatek dochodowy, Ct Wynik finansowy

D. Dt Rozrachunki z budżetami, Ct Podatek dochodowy

Odpowiedź 'Dt Podatek dochodowy, Ct Rozrachunki z budżetami' jest poprawna, ponieważ naliczenie miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, który należy zarejestrować w księgach rachunkowych. W tej transakcji debetujemy konto 'Podatek dochodowy', co odzwierciedla wzrost zobowiązań podatkowych. Z kolei konto 'Rozrachunki z budżetami' kredytujemy, co wskazuje na zwiększenie naszych zobowiązań wobec budżetu państwa. Takie księgowanie jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby każda operacja była rejestrowana w sposób pokazujący jej wpływ na sytuację finansową firmy. Przykładem praktycznym może być firma, która na koniec miesiąca ustala wysokość zaliczki na podatek dochodowy i dokonuje odpowiednich zapisów, co pozwala na bieżące monitorowanie sytuacji podatkowej oraz planowanie płatności w przyszłości, zgodnie z przepisami prawa podatkowego.

Pytanie 33

Zakład meblowy wytwarza dwa różne zestawy mebli kuchennych objętych odrębnymi zleceniami. Koszty wydziałowe rozliczane są na poszczególne zlecenia proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich. Obliczone na podstawie danych w tabeli kalkulacyjnej koszty wydziałowe przypadające na zlecenie i zlecenie 2 wynoszą odpowiednio

Pozycje kosztów	Koszty przypadające na:		Razem w zł
Pozycje kosztów	zlecenie 1 w zł	zlecenie 2 w zł	Razem w zł
Materiały bezpośrednie	50 000,00	40 000,00	90 000,00
Płace bezpośrednie wraz z narzutami	35 000,00	25 000,00	60 000,00
Razem koszty bezpośrednie	85 000,00	65 000,00	150 000,00
Uzasadnione koszty wydziałowe	?	?	30 000,00

A. 17 000,00 zł i 13 000,00 zł

B. 15 000,00 zł i 15 000,00 zł

C. 85 000,00 zł i 65 000,00 zł

D. 7 000,00 zł i 5 000,00 zł

Odpowiedź 3, czyli 17 000,00 zł dla zlecenia 1 i 13 000,00 zł dla zlecenia 2, jest poprawna, ponieważ wynika z proporcjonalnego podziału kosztów wydziałowych w oparciu o koszty bezpośrednie. W praktyce, aby przeprowadzić takie rozliczenia, należy najpierw zidentyfikować łączne koszty bezpośrednie dla obu zleceń, a następnie ustalić łączny koszt wydziałowy, który musi być rozdzielony. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydziałowe wynoszą 30 000,00 zł, a koszty bezpośrednie zlecenia 1 wynoszą 50 000,00 zł, a zlecenia 2 30 000,00 zł, to stosunek ten wynosi 5:3. Wobec tego, łączny koszt wydziałowy przypadający na zlecenie 1 to 18 750,00 zł, a na zlecenie 2 11 250,00 zł. Takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej oraz dobrymi praktykami w zakresie alokacji kosztów, co pozwala na bardziej precyzyjne ustalanie rentowności poszczególnych zleceń.

Pytanie 34

Tabela przedstawia koszty bezpośrednie przedsiębiorstwa produkcyjnego. Koszty wydziałowe wynoszą 7 200,00 zł i są rozliczane proporcjonalnie do materiałów bezpośrednich. Ile wyniesie koszt wytworzenia Zlecenia nr 1?

Pozycje kalkulacyjne	Zlecenie nr 1	Zlecenie nr 2	Koszty ogółem
Materiały bezpośrednie	20 000,00 zł	16 000,00 zł	36 000,00 zł
Płace bezpośrednie	15 000,00 zł	10 000,00 zł	25 000,00 zł
Koszty wydziałowe			7 200,00 zł
Koszt wytworzenia	?

A. 39 000,00 zł

B. 40 000,00 zł

C. 36 000,00 zł

D. 32 000,00 zł

Koszt wytworzenia Zlecenia nr 1 wynosi 39 000,00 zł, co można obliczyć sumując koszty bezpośrednie zlecenia, a następnie dodając proporcjonalną część kosztów wydziałowych. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki na materiały oraz płace, które są kluczowymi elementami kalkulacji kosztów w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Ważne jest, aby zrozumieć, jak prawidłowo rozliczać koszty wydziałowe, które powinny być przypisane do produktów na podstawie ich wykorzystania materiałów. Przykładowo, jeśli Zlecenie nr 1 zużywa więcej materiałów niż inne zlecenia, proporcjonalne koszty wydziałowe również będą wyższe. Taka metoda alokacji kosztów pozwala na uzyskanie dokładniejszych danych finansowych, co jest zgodne z dobrą praktyką rachunkowości zarządczej, mającą na celu poprawę efektywności i rentowności produkcji.

Pytanie 35

Hurtownia dokonała zakupu towarów od dostawcy ALFA na podstawie wystawionej faktury. Do zakończenia okresu sprawozdawczego towary od dostawcy ALFA nie zostały dostarczone. Konto Rozliczenie zakupu towarów pokazuje saldo

A. debetowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

B. kredytowe, wskazujące na towary w drodze

C. debetowe, wskazujące na towary w drodze

D. kredytowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna. Saldo na koncie 'Rozliczenie zakupu towarów' jest debetowe, co znaczy, że firma zobowiązała się do zakupu towarów, ale jeszcze ich nie dostała. Z rachunkowości wiemy, że w takiej sytuacji powinniśmy zaksięgować zobowiązanie jako aktywa, bo mimo że towary fizycznie nie dotarły, firma już musi za nie zapłacić. Czasami warto sprawdzić to w systemach ERP, które pomagają w zarządzaniu finansami i automatyzują księgowanie, co sprawia, że wszystko jest bardziej precyzyjne. Pamiętaj, że dobrze klasyfikować takie transakcje, bo mają wpływ na bilans i raporty finansowe.

Pytanie 36

Firma nabyła w dniu 1.12.2013 roku akcje o wartości 20 000 zł z zamiarem dalszego obrotu, przewidując wzrost ich ceny o 15%. Na dzień 31.12.2013 roku wartość rynkowa akcji wyniosła 18 000 zł. W celu przygotowania bilansu na koniec okresu sprawozdawczego, jak należy wycenić te akcje?

A. wartości szacunkowej 23 000 zł

B. ceny średniej 19 000 zł

C. ceny zakupu 20 000 zł

D. wartości godziwej 18 000 zł

Wybór ceny zakupu 20 000 zł do wyceny akcji to nie jest do końca dobry pomysł, bo nie uwzględnia obecnych warunków rynkowych. Akcje sprzedane z zamiarem obrotu powinny być wyceniane po wartości godziwej, a nie po tym, co zapłaciłeś. Trzymanie się ceny zakupu to jakby zignorowanie ważnych zasad zarządzania ryzykiem i nie pokazuje prawdziwej wartości rynkowej, przez co można mieć błędne wnioski co do wyników finansowych firmy. Utrzymywanie wartości zakupu w bilansie może zmylić inwestorów i innych, którzy chcą wiedzieć, jak wygląda obecna sytuacja finansowa firmy. No i cena średnia 19 000 zł również nie pasuje w kontekście wyceny akcji do obrotu – średnia nie pokazuje rynkowej wyceny aktywów. A szacunkowa wartość 23 000 zł to już całkowita pomyłka, bo same szacunki nie są wystarczające do uczciwej wyceny. Te praktyki są niezgodne z zasadami rachunkowości, które stawiają na rzetelność i aktualność informacji finansowych. Właściwa wycena akcji według wartości godziwej jest kluczowa dla przejrzystości i odpowiedzialności finansowej - to ważne zarówno dla menedżerów, jak i inwestorów.

Pytanie 37

Wzrost wskaźnika rotacji należności krótkoterminowych z 14 dni do 21 dni wskazuje na

A. wydłużenie okresu spłaty należności krótkoterminowych o 7 dni

B. zwiększenie skuteczności windykacji należności krótkoterminowych

C. skrócenie okresu spłaty należności krótkoterminowych o 7 dni

D. poprawę zarządzania należnościami w przedsiębiorstwie

Wzrost wskaźnika rotacji należności krótkoterminowych z 14 dni do 21 dni oznacza wydłużenie okresu spłaty należności, co jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania płynnością finansową w przedsiębiorstwie. W praktyce oznacza to, że klient potrzebuje więcej czasu na uregulowanie zobowiązań, co może wskazywać na problemy z jego płynnością finansową lub na zmiany w polityce kredytowej firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje na kredyt, a wskaźnik rotacji wzrasta, może to sugerować, że klienci mają trudności z regulowaniem płatności w ustalonym terminie. Przedsiębiorstwa powinny monitorować ten wskaźnik, aby dostosować swoje strategie windykacyjne oraz politykę kredytową. Często stosowane dobre praktyki obejmują analizy kredytowe klientów oraz regularne przeglądy warunków płatności, co pozwala na szybsze wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań. Wzrost okresu spłaty należności może również wymagać renegocjacji warunków umów z kontrahentami, aby zminimalizować ryzyko płynności finansowej firmy.

Pytanie 38

Zaciągnięcie kredytu bankowego w celu uregulowania zobowiązań wobec dostawców spowoduje

A. zmniejszenie wartości kredytu bankowego oraz redukcję zobowiązań wobec dostawców

B. wzrost wartości kredytu bankowego oraz zwiększenie zobowiązań wobec dostawców

C. zmniejszenie wartości kredytu bankowego oraz zwiększenie zobowiązań wobec dostawców

D. wzrost wartości kredytu bankowego oraz zmniejszenie zobowiązań wobec dostawców

Zaciągnięcie kredytu bankowego, żeby spłacić długi wobec dostawców, to strategia, która może się sprawdzić w krótkim czasie. Dzięki temu firma dostaje dodatkowe pieniądze, które można od razu przeznaczyć na bieżące zobowiązania. Utrzymując regularne płatności, można też budować lepsze relacje z kontrahentami i nie narażać się na opóźnienia, a to ważne, bo reputacja firmy jest kluczowa. Warto pamiętać, że mniejsze zadłużenie wobec dostawców przekłada się na większą wiarygodność w oczach innych firm. Ale żeby kredyt działał na naszą korzyść, trzeba mądrze planować, żeby nie wpaść w sidła nadmiernego zadłużenia. Na przykład, korzystając z linii kredytowej, można dostosować kwoty kredytów do swoich aktualnych potrzeb, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 39

Wartość początkową środków trwałych nabytych bezpłatnie określa się na podstawie

A. ceny nabycia

B. kosztów wytworzenia

C. ceny zakupu

D. wartości szacunkowej

Wartość początkową środków trwałych nabytych nieodpłatnie ustala się według wartości szacunkowej, co jest zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości. Wartość szacunkowa jest określana na podstawie rynkowych cen podobnych aktywów lub oceny biegłego rzeczoznawcy. Taki sposób wyceny ma na celu odpowiednie odwzorowanie wartości, jakie te środki trwałe mogą mieć w kontekście ich użyteczności w przedsiębiorstwie. Przykładem może być sytuacja, w której firma otrzymuje nieodpłatnie budynek od innej organizacji. Wartość początkowa tego budynku powinna być ustalona na podstawie jego rynkowej wartości w momencie przekazania, co może obejmować analizę lokalnych transakcji sprzedaży nieruchomości. Dzięki temu przedsiębiorstwo ma możliwość właściwego ujęcia tych aktywów w księgach rachunkowych, co później wpływa na bilans oraz sprawozdania finansowe, a także na obliczanie odpisów amortyzacyjnych.

Pytanie 40

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe powinny być otwierane

A. w dniu rozpoczęcia działalności

B. z chwilą nadania firmie numeru identyfikacji podatkowej

C. na początku każdego miesiąca

D. na początku każdego roku kalendarzowego

Otwarcie ksiąg rachunkowych nie powinno być mylone z innymi terminami związanymi z działalnością firmy. Nadanie identyfikacji podatkowej to proces administracyjny, który ma miejsce w momencie rejestracji firmy, ale nie jest tożsamy z rozpoczęciem prowadzenia ksiąg rachunkowych. Identyfikacja podatkowa jest ważna dla celów podatkowych, lecz sama w sobie nie uruchamia obowiązku prowadzenia ewidencji. Rozpoczynanie ksiąg rachunkowych na początku każdego miesiąca lub roku kalendarzowego również jest błędnym podejściem. Księgi rachunkowe powinny odzwierciedlać działalność firmy od momentu jej powstania, co oznacza, że wszystkie transakcje muszą być dokumentowane w sposób ciągły i zgodny z rzeczywistością. Błędne podejścia mogą wynikać z mylnego przekonania, że rozliczenia można prowadzić w określonych cyklach czasowych, co może prowadzić do niekompletnej ewidencji i problemów z przejrzystością finansową. Prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób niezgodny z przepisami może również narazić firmę na sankcje ze strony organów skarbowych oraz na negatywne konsekwencje w zakresie zarządzania finansami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej