Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 18:53
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:26

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Według zasad zdrowego odżywiania 30% dziennej energii powinno pochodzić z tłuszczów. Ile gramów tłuszczu powinna przyjmować osoba, której codzienne zapotrzebowanie na energię wynosi 3000 kcal?

A. 400 g
B. 200 g
C. 100 g
D. 300 g
Aby obliczyć, ile gramów tłuszczu powinno pochodzić z całkowitego dziennego zapotrzebowania energetycznego, należy najpierw ustalić, ile energii powinno pochodzić z tłuszczów. Zgodnie z zasadami racjonalnego żywienia, 30% całkowitego zapotrzebowania kalorycznego powinno być dostarczane przez tłuszcze. W przypadku osoby z zapotrzebowaniem wynoszącym 3000 kcal, obliczenia są następujące: 30% z 3000 kcal to 900 kcal. Ponieważ 1 gram tłuszczu dostarcza około 9 kcal, możemy obliczyć, że 900 kcal podzielone przez 9 kcal/g daje 100 g tłuszczu. Taka ilość tłuszczu w diecie jest zgodna z zaleceniami, które wskazują na równowagę pomiędzy makroskładnikami, zapewniając odpowiednią ilość niezbędnych kwasów tłuszczowych, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Przykładami zdrowych źródeł tłuszczu są awokado, orzechy, oliwa z oliwek oraz ryby bogate w omega-3. Dbanie o odpowiednie proporcje tłuszczu w diecie wpływa nie tylko na zdrowie, ale także na efektywność energetyczną organizmu.

Pytanie 2

Oblicz zapotrzebowanie na 20 porcji makaronu jako dodatek do drugiego dania, zakładając, że na jedną porcję przypada 150 gramów ugotowanego makaronu, a jego masa po ugotowaniu wzrasta 2,5-krotnie.

A. 300 g
B. 120 g
C. 1200 g
D. 3000 g
Udzielając błędnych odpowiedzi, można zauważyć pewne powszechne błędy myślowe związane z obliczeniami oraz interpretacją danych. Odpowiedzi takie jak 3000 g, 300 g czy 120 g nie uwzględniają kluczowego elementu, jakim jest zwiększenie masy makaronu podczas gotowania. Przykładowo, wybór 3000 g może wynikać z mylnego założenia, że to jest całkowita masa, jaką potrzebujemy, bez zrozumienia, że jest to masa ugotowanego makaronu, a nie surowego. Z kolei 300 g oraz 120 g są zbyt małymi wartościami, które nie mają podstaw w rzeczywistych kalkulacjach. Odpowiedzi te mogą świadczyć o niepełnym zrozumieniu procesu gotowania, w którym składniki zmieniają swoją masę, co jest istotnym aspektem w gastronomii. W praktyce, wszelkie kalkulacje dotyczące ilości składników powinny opierać się na dokładnych przeliczeniach uwzględniających straty i zmiany masy, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki kulinarnej. Stąd, kluczowe jest, aby w takich obliczeniach zawsze brać pod uwagę współczynniki przeliczeniowe, które mogą znacząco wpłynąć na końcowy wynik. Przykładowo, stosując zasady przeliczeniowe, można efektywnie planować produkcję potraw oraz ograniczać marnotrawstwo, co jest niezmiernie ważne w kontekście zarządzania zasobami w każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 3

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. znaki zapytania
B. gwiazdy
C. dojne krowy
D. psy
No więc odpowiedź 'gwiazdy' jest w porządku, bo w macierzy BCG te produkty mają zarówno wysoki udział w rynku, jak i szybko rosną. To znaczy, że przynoszą fajne zyski i mają potencjał do dalszego rozwoju, co jest super istotne dla właścicieli restauracji. Weźmy na przykład jakieś innowacyjne dania, które zdobyły popularność, jak zdrowe opcje wegetariańskie czy bezglutenowe – teraz to jest hit. Jak właściciel dostrzega te 'gwiazdy', to może skupić się na ich promocji, co pozwala maksymalizować zyski. Jeśli jeszcze zainwestuje w marketing i rozwój tych produktów, to ich pozycja na rynku tylko się wzmocni. To jest zgodne z tym, co się mówi o najlepszych praktykach w zarządzaniu portfelem produktów.

Pytanie 4

Jakie cechy jaj są wykorzystywane w procesie tworzenia mięsnej masy mielonej?

A. Emulgujące
B. Wiążące
C. Zagęszczające
D. Spulchniające
Jajka, a szczególnie ich białka, pełnią kluczową rolę w procesie produkcji mięsnej masy mielonej jako składnik wiążący. Ich właściwości koagulacyjne sprawiają, że są one niezastąpione w formułowaniu produktów mięsnych, które wymagają jednorodności oraz spójności. Białka jajka po podgrzaniu denaturują i tworzą sieć, która zatrzymuje wilgoć oraz inne składniki, co przyczynia się do poprawy tekstury i smaku gotowego produktu. W praktyce, dodanie jajek do mas mielonych zwiększa ich stabilność podczas obróbki termicznej, co jest szczególnie ważne w produkcji kiełbas czy kotletów. Dodatkowo, użycie jajek w takich produktach może wpływać pozytywnie na ich wartość odżywczą, dostarczając białka oraz witamin. Stosując dobrą praktykę, należy jednak pamiętać o zapewnieniu odpowiednich warunków przechowywania oraz obróbki jajek, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji mikrobiologicznej, co jest zgodne z normami HACCP.

Pytanie 5

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej
B. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej
C. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej
D. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej
Ta odpowiedź jest całkiem dobra. Obliczenia są zrobione tak, jak powinny, bo bierzesz pod uwagę, że trzeba zwiększyć ilości składników według oryginalnego przepisu. Wiesz, w przepisie na 5 porcji kotletów mamy 800 g drobiu, 2 jajka, 50 g mąki i 120 g bułki tartej. Jak chcesz zrobić 30 porcji, to musisz to podzielić: 30 podzielić na 5 to 6. Więc teraz mnożysz wszystko przez 6: 800 g razy 6 to 4800 g drobiu, 2 jaja razy 6 to 12, 50 g razy 6 to 300 g mąki i 120 g razy 6 to 720 g bułki tartej. Takie podejście jest naprawdę istotne w kuchni, szczególnie jak przygotowuje się jedzenie dla większej grupy. Zachowanie proporcji to klucz do smaku i tekstury potraw. Wiesz, dobrze znać takie obliczenia, bo w gastronomii zarządzanie składnikami to duża sprawa, żeby nie tracić czasu i pieniędzy.

Pytanie 6

W silnie kwaśnym środowisku kapusta czerwona zmienia kolor na

A. zielony
B. purpurowy
C. fioletowy
D. niebieski
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na trudności w rozumieniu zjawisk chemicznych związanych z pH i ich wpływem na kolorystykę roślin. Odpowiedzi takie jak niebiesko, fioletowo czy zielono sugerują niewłaściwe zrozumienie działania antocyjanów. Kolor niebieski jest typowy dla pH zasadowego, a więc w środowisku o wyższej alkaliczności, co jest sprzeczne z odpowiedzią na pytanie dotyczące środowiska silnie kwaśnego. Fioletowy natomiast jest kolorem, który antocyjany mogą przyjąć w neutralnym lub lekko zasadowym pH, co również nie pasuje do kontekstu pytania. Zielony kolor nie jest związany z kapustą czerwoną, a jego wybór może wynikać z mylenia różnych rodzajów kapusty lub z błędnego rozumienia wpływu pH na barwę roślin. Ważne jest zrozumienie, że antocyjany działają jako wskaźniki pH, a ich kolor zmienia się w zależności od kwasowości otoczenia, co jest kluczowe dla nauk o żywności oraz chemii organicznej. W kontekście edukacji i praktycznych zastosowań, niewłaściwe rozumienie tych zjawisk może prowadzić do błędnych wniosków w kuchni oraz w przemyśle spożywczym, gdzie kolor potraw ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale również jakościowe.

Pytanie 7

Potrawą, której nie powinno się serwować podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej, jest

A. kutia
B. timbal drobiowy
C. kulebiak
D. moskalik marynowany
Odpowiedź 'tymbalik drobiowy' jest prawidłowa, ponieważ potrawy serwowane podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej powinny być zgodne z tradycją, która nakazuje unikanie mięsa. Tymbalik drobiowy jest daniem mięsnym, co sprawia, że nie pasuje do postnego charakteru Wigilii, kiedy to wierni przestrzegają postu i spożywają jedynie dania rybne oraz wegetariańskie. W polskiej tradycji wigilijnej na stole powinny znaleźć się potrawy takie jak karp, barszcz z uszkami, czy też pierogi z kapustą i grzybami. Przygotowując potrawy na kolację wigilijną, warto zwrócić uwagę na składniki, które są zgodne z postem, co nie tylko odzwierciedla duchowe znaczenie tego wieczoru, ale również pozwala na cieszenie się smakiem potraw, które mogą być różnorodne i pełne aromatów. Dobrą praktyką jest również planowanie menu z wyprzedzeniem, aby zapewnić, że wszystkie potrawy będą zgodne z tradycją oraz preferencjami gości.

Pytanie 8

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. na półmisku
B. w metalowym pucharku
C. na talerzu zakąskowym
D. w nelsonce
Odpowiedzi takie jak "w pucharku metalowym", "na półmisku" oraz "w nelsonce" są nieodpowiednie w kontekście serwowania surówki warzywnej w tradycyjnej niemieckiej kuchni. Pucharek metalowy, choć praktyczny w pewnych zastosowaniach, nie jest odpowiednim naczyniem do podawania surówki, ponieważ może nie sprzyjać estetycznemu wykończeniu potrawy. Metalowe naczynia często kojarzą się z surowym lub industrialnym stylem, co nie wpisuje się w konwencję bardziej domowych i przytulnych dań, jakimi są surówki. Półmisek z kolei, choć używany do serwowania większych porcji, może zniechęcać gości do próbowania surówki, ponieważ nie oferuje indywidualnych porcji. Wyjątkowe dania powinny być podawane w sposób, który ułatwia ich degustację, a talerz zakąskowy idealnie wpisuje się w tę potrzebę. Z kolei nelsonka, będąca naczyniem do serwowania zup lub sosów, również nie jest właściwa do surówki, która potrzebuje przestrzeni na talerzu, aby zachować świeżość i atrakcyjność wizualną. Te błędne koncepcje mogą wynikać z nieznajomości standardów serwowania potraw oraz z braku uwagi na estetykę oraz doświadczenie kulinarne gości, które są niezwykle ważne w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 9

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 72 godziny
B. 24 godziny
C. 48 godzin
D. 12 godzin
Przechowywanie próbek żywności przez krótszy czas, jak 12 lub 24 godziny, może wydawać się wystarczające, ale w praktyce jest to nieodpowiednie dla zakładów żywienia zbiorowego. Taki okres nie zapewnia odpowiednich możliwości na przeprowadzenie kompleksowych badań mikrobiologicznych, które mogą być niezbędne w przypadku wykrycia zanieczyszczeń lub chorób przenoszonych przez żywność. Ustalenie długości przechowywania próbek na poziomie 48 godzin również nie jest wystarczające, ponieważ może to ograniczać zdolność do analizy ewentualnych problemów zdrowotnych, które mogą wystąpić kilka dni po spożyciu żywności. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), sugerują, że przechowywanie próbek przez przynajmniej 72 godziny zapewnia wystarczający czas na zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że krótszy czas przechowywania nie wpłynie na jakość badań. W rzeczywistości, bez odpowiedniego okresu przechowywania, zakłady mogą nie być w stanie skutecznie reagować na sytuacje kryzysowe, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz przestrzegania przepisów prawnych.

Pytanie 10

Jakiej zupy dotyczy użycie podprawy zacieranej w celu jej zagęszczenia?

A. Barszczu z uszkami
B. Ogórkowej z kluskami
C. Krupniku z ryżem
D. Kremu z borowików
Odpowiedź 'Krem z borowików' jest prawidłowa, ponieważ podprawa zacierana jest techniką, która szczególnie dobrze sprawdza się w zupach o gęstszej konsystencji, takich jak kremy. Krem z borowików, będący potrawą na bazie grzybów i często wzbogacany śmietaną, wymaga odpowiedniego zagęszczenia, aby uzyskać pożądaną kremową konsystencję. Podprawa zacierana, składająca się z mąki i wody, jest idealna do takich zup, gdyż nadaje im aksamitność i bogaty smak. W praktyce, gotując krem z borowików, można na przykład dodać ją na końcu gotowania, co pozwoli uniknąć zbrylenia się mąki i zapewni równomierne zagęszczenie. Dobrze przygotowana podprawa zacierana nie tylko zagęszcza zupę, ale również wzbogaca jej smak, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Warto zaznaczyć, że w przypadku innych zup, takich jak barszcz czy krupnik, techniki zagęszczania są inne i zazwyczaj opierają się na dodatku składników, które same w sobie mają gęstą konsystencję, jak ziemniaki czy kasze.

Pytanie 11

Wskaż odpowiednią metodę rozmrażania produktów spożywczych, z uwagi na aspekty technologiczne oraz bezpieczeństwo żywności.

A. W ciepłej wodzie, po usunięciu opakowania
B. W zimnej wodzie, po usunięciu opakowania
C. W powietrzu o temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
D. W chłodniczym powietrzu, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
Odpowiedź wskazująca na rozmrażanie produktów w powietrzu o temperaturze chłodniczej, w hermetycznym opakowaniu lub w naczyniu, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. W procesie rozmrażania ważne jest, aby temperatura otoczenia nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. Hermetyczne opakowanie lub naczynie zabezpiecza żywność przed zanieczyszczeniem oraz utrzymuje jej odpowiednią wilgotność. Przykład zastosowania to rozmrażanie mięsa w lodówce przez noc, co pozwala na równomierne i bezpieczne odtajanie. Techniki te są zgodne z normami HACCP, które kładą nacisk na kontrolę krytycznych punktów w produkcji i przechowywaniu żywności. Kluczowe jest również przestrzeganie jakości produktów, ponieważ niewłaściwe rozmrażanie może prowadzić do pogorszenia smaku, tekstury oraz wartości odżywczych. Praktyka ta przyczynia się do zapewnienia zdrowia konsumentów oraz jakości serwowanej żywności.

Pytanie 12

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. błonnika
B. tłuszczu
C. białka
D. skrobi
Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który stanowi kluczowy składnik diety człowieka. Tłuszcze, jako makroskładniki, dostarczają aż 9 kcal na gram, co czyni je najbogatszym źródłem energii w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają odpowiednio 4 kcal na gram. Orzechy, takie jak orzechy włoskie, migdały czy nerkowce, zawierają około 50-75% tłuszczu, w tym zdrowe kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6. Te składniki odżywcze są nie tylko istotne dla produkcji energii, ale również pełnią kluczową rolę w zdrowiu serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. W praktyce, włączenie orzechów do codziennej diety, na przykład jako przekąska, dodatek do sałatek czy składnik smoothie, może przyczynić się do zbilansowanej diety. Warto także zauważyć, że orzechy są bogate w przeciwutleniacze, witaminy i minerały, co czyni je cennym uzupełnieniem diety.

Pytanie 13

Który surowiec występuje w miejscu znaku zapytania w zamieszczonym wykazie surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego?

Wykaz surowców
żółtka
?
ocet winny
sok z cytryny
sól, pieprz biały

A. Masło klarowane.
B. Oliwa z oliwek.
C. Śmietanka kremowa.
D. Wywar jarski.
Oliwa z oliwek, wywar jarski i śmietanka kremowa to składniki, które niby są popularne w różnych przepisach, ale w sosie holenderskim nie mają miejsca. Oliwa z oliwek jest wprawdzie zdrowa i często używana w kuchni śródziemnomorskiej, ale nie da tej samej tekstury i smaku jak masło klarowane. Co do wywaru jarskiego, to działa głównie na smak potraw, ale nie pomoże w emulgacji, a to jest kluczowe dla sosu holenderskiego. Śmietanka kremowa też ma swoje zastosowanie, ale nie w tym sosie, bo tutaj ważne jest, żeby żółtka i masło klarowane nie były rozcieńczone innymi składnikami. Czasami ludzie błędnie myślą, że wszystkie składniki da się łączyć. Warto zrozumieć, jak działają sosy emulsyjne i co jest potrzebne, żeby je dobrze przygotować i podać.

Pytanie 14

Jaką wartość energetyczną posiada 100 g filetów z dorsza po grecku, jeśli wiadomo, że filet zawiera 10,5 g białka, 11 g tłuszczu oraz 5 g węglowodanów?

A. 181 kcal
B. 106 kcal
C. 126 kcal
D. 161 kcal
Wartość energetyczna 100 g filetów z dorsza po grecku wynosi 161 kcal, co można obliczyć na podstawie zawartości makroskładników. Białko dostarcza 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany 4 kcal na gram. Przy danych 10,5 g białka, 11 g tłuszczu i 5 g węglowodanów, obliczenia wyglądają następująco: (10,5 g białka x 4 kcal/g) + (11 g tłuszczu x 9 kcal/g) + (5 g węglowodanów x 4 kcal/g) = 42 kcal + 99 kcal + 20 kcal = 161 kcal. Takie obliczenia są standardem w dietetyce oraz w gastronomii, gdzie określenie wartości kalorycznej potraw jest kluczowe do zarządzania dietą. Wiedza o wartości energetycznej produktów spożywczych jest niezbędna dla osób dbających o zdrowie, sportowców oraz dietetyków, pomagając im w odpowiednim planowaniu diety i dostosowaniu jej do indywidualnych potrzeb energetycznych.

Pytanie 15

Jakie jest główne zastosowanie marynaty w procesie przygotowywania mięsa?

A. Nadanie smaku i zmiękczenie mięsa
B. Zwiększenie objętości mięsa
C. Zachowanie suchości mięsa
D. Zachowanie koloru mięsa
Marynata to mieszanka płynów i przypraw używana w kuchni do przygotowywania mięsa przed obróbką cieplną. Główne zastosowanie marynaty polega na nadaniu mięsu odpowiedniego smaku oraz jego zmiękczeniu. Proces ten jest nie tylko popularny, ale również bardzo praktyczny. Marynowanie pozwala na wniknięcie przypraw i aromatów w głąb mięsa, co sprawia, że staje się ono bardziej soczyste i smakowite po upieczeniu czy smażeniu. W skład typowej marynaty mogą wchodzić oleje, kwasy (takie jak ocet czy sok z cytryny), zioła, przyprawy i różne płyny smakowe, takie jak sos sojowy czy wino. Kwasy zawarte w marynacie pomagają rozbijać włókna mięśniowe, co przyczynia się do zmiękczenia mięsa. Dzięki temu nawet twardsze kawałki mięsa mogą stać się delikatniejsze. Jest to szczególnie ważne w przypadku mięs, które wymagają dłuższego czasu gotowania lub pieczenia. Warto również zaznaczyć, że marynowanie jest techniką cenioną w wielu kuchniach świata i stosowaną w różnych wariantach, co świadczy o jej uniwersalności i skuteczności w poprawie jakości potraw.

Pytanie 16

Suflet powinien być serwowany

A. schłodzony
B. gorący
C. zimny
D. ognisty
Suflet to wyjątkowy rodzaj dania, które wymaga podania w odpowiedniej temperaturze, aby zachować swoją delikatną strukturę i niepowtarzalny smak. Podawany gorący suflet charakteryzuje się puszystą konsystencją, która wynika z wprowadzenia powietrza do masy jajecznej podczas ubijania białek. Kluczowym momentem w przygotowaniu sufletu jest jego pieczenie – w temperaturze około 180-200°C, co pozwala na uzyskanie idealnego wyrośnięcia i zrumienienia na wierzchu. Przykładowo, suflet serowy lub czekoladowy powinien być serwowany prosto z piekarnika, aby zachować swoją lekkość i aromat. W praktyce kulinarnej podawanie schłodzonego sufletu skutkuje zjawiskiem opadania, co całkowicie zmienia teksturę dania i neguje jego właściwości organoleptyczne. Zgodnie z normami kulinarnymi, gorące suflet najlepiej komponuje się z delikatnymi sosami, co dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy, podkreślając jej finezyjność i wyrafinowanie.

Pytanie 17

Najwięcej witaminy A zawiera śmietanka o poziomie tłuszczu

A. 20,0%
B. 12,0%
C. 18,0%
D. 36,0%
Odpowiedź 36,0% jest prawidłowa, ponieważ śmietanka o takiej zawartości tłuszczu oferuje najwięcej witaminy A spośród wymienionych opcji. Witamina A jest rozpuszczalna w tłuszczach, co oznacza, że jej biodostępność jest wyższa w produktach zawierających więcej tłuszczu. Śmietanka o wysokiej zawartości tłuszczu, jak 36%, z reguły zawiera znaczące ilości tej witaminy, co jest istotne nie tylko dla prawidłowego funkcjonowania wzroku, ale także dla zdrowia skóry i układu odpornościowego. W kontekście kulinarnym, wykorzystanie śmietanki o dużej zawartości tłuszczu w potrawach, takich jak sosy czy desery, nie tylko poprawia ich smak i konsystencję, ale również wzbogaca je o cenne składniki odżywcze. W branży gastronomicznej i dietetycznej zaleca się stosowanie produktów o większej zawartości tłuszczu, zwłaszcza w dietach mających na celu uzupełnienie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Warto również pamiętać, że zrównoważona dieta, bogata w witaminę A, może przyczyniać się do lepszego zdrowia, co podkreśla znaczenie wiedzy na temat właściwości odżywczych produktów spożywczych.

Pytanie 18

Jakie aspekty w lokalu gastronomicznym mogą ułatwić poruszanie się osobie niepełnosprawnej korzystającej z wózka inwalidzkiego?

A. Zainstalowanie hokerów trwale przymocowanych do podłoża
B. Układ wnętrza bez barierek przy schodach
C. Układ wnętrza z różnymi wysokościami podłóg i posadzek
D. Wykorzystanie antypoślizgowych podłóg i posadzek
Zastosowanie antypoślizgowych posadzek i podłóg jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Antypoślizgowe materiały znacznie redukują ryzyko upadków, co ma szczególne znaczenie w przestrzeniach publicznych, takich jak zakłady gastronomiczne. Standardy budowlane oraz przepisy dotyczące dostępności architektonicznej zalecają stosowanie takich rozwiązań, aby stworzyć komfortowe warunki dla wszystkich użytkowników. Przykładami zastosowania mogą być posadzki wykonane z gumy, ceramiki lub specjalnych kompozytów, które charakteryzują się odpowiednią przyczepnością. Warto również pamiętać, że odpowiednie projektowanie przestrzeni, w tym właściwa aranżacja mebli i ciągów komunikacyjnych, wspiera samodzielność osób z niepełnosprawnościami. Zastosowanie antypoślizgowych podłóg jest istotnym krokiem w kierunku tworzenia inkluzywnych środowisk, które sprzyjają integracji społecznej.

Pytanie 19

Jakie danie jest typowe dla kuchni rosyjskiej?

A. Boeuf Strogonow
B. Carpaccio
C. Zupa gulaszowa
D. Zupa cebulowa
Boeuf Strogonow to takie klasyczne danie z Rosji, które naprawdę zdobyło serca ludzi na całym świecie. Jest to duszona wołowina pokrojona w cienkie paski, a często podaje się to z sosem śmietanowym, grzybami i cebulą. Pamiętam, że pierwsze wzmianki o tym daniu pojawiły się w XIX wieku, a jego nazwa pochodzi od rodziny Strogonow, która była znana w Rosji. To danie jest nie tylko pyszne, ale też łatwe do zrobienia, więc nadaje się na różne okazje, od codziennych obiadów po bardziej eleganckie przyjęcia. Można je podawać z różnymi dodatkami, jak ryż, makaron czy ziemniaki, co jest super, bo można je dostosować do własnych gustów. Warto też zauważyć, że są różne regionalne warianty tego przepisu, które mogą zawierać takie składniki jak musztarda czy papryka, co pokazuje, jak wiele można z nim zrobić i jak kuchnia rosyjska wchodzi w interakcje z innymi kulturami.

Pytanie 20

Który zestaw posiłków składa się z potraw o łatwej do strawienia konsystencji?

A. Zupa pomidorowa, łosoś gotowany na parze, ziemniaki z wody, surówka z kapusty
B. Barszcz biały, gulasz wołowy z kaszą gryczaną, buraczki zasmażane
C. Barszcz ukraiński, ryba duszona z warzywami, ryż brązowy, sałata z oliwą
D. Zupa jarzynowa, pulpety cielęce, ziemniaki puree, marchew z wody
W analizowanych zestawach obiadowych pojawiają się potrawy, które mogą być trudniejsze do strawienia dla niektórych osób. Barszcz biały, gulasz wołowy z kaszą gryczaną oraz buraczki zasmażane są daniami, które często zawierają składniki o wyższej zawartości tłuszczu i błonnika. Gulasz wołowy, w szczególności, jest daniem ciężkostrawnym, ponieważ wołowina jest mięsem czerwonym, które wymaga dłuższego czasu trawienia w układzie pokarmowym. Kasza gryczana, choć zdrowa, ze względu na swoje właściwości włókniste, również może powodować dyskomfort u osób z wrażliwym żołądkiem. Podobnie, buraczki zasmażane są przygotowywane z dodatkiem tłuszczu, co dodatkowo obciąża układ pokarmowy. Zupa pomidorowa, chociaż smaczna, może być kwaśna, co nie jest zalecane dla osób z problemami trawiennymi. Łosoś gotowany na parze jest z kolei lepszym wyborem pod względem strawności, jednak w zestawie z ziemniakami z wody i surówką z kapusty, która może być trudna do strawienia ze względu na wysoką zawartość błonnika, nie tworzy optymalnej kompozycji. Warto zatem przy planowaniu posiłków dla osób z delikatnym układem pokarmowym uwzględniać składniki, które są lekkostrawne, eliminując dania bogate w tłuszcze oraz błonnik, aby uniknąć potencjalnych dolegliwości. Ostatecznie, zrozumienie różnic w strawności potraw jest kluczowe dla zapewnienia komfortu trawiennego i zdrowia. Warto przy tym stosować się do zasad diety lekkostrawnej, aby jak najlepiej dopasować posiłki do potrzeb organizmu.

Pytanie 21

Ile ziemniaków potrzebujemy obrać, aby przygotować 200 porcji dania głównego, jeśli porcja wynosi 200 g, a straty podczas obierania wynoszą 20%?

A. 40 kg
B. 80 kg
C. 50 kg
D. 70 kg
Patrząc na odpowiedzi, które są niezgodne z prawidłowym wynikiem, można zauważyć typowe błędy w myśleniu. Na przykład, jeżeli ktoś zaznaczył 40 kg, to pewnie zapomniał o tym, że musimy uwzględnić te 20% strat przy obieraniu. Często ludzie myślą, że 40 kg to wystarczająca ilość, ale to nie jest prawda, bo po obróbce zostaje tylko 80% ziemniaków. Z kolei odpowiedzi jak 70 kg czy 80 kg też mogą świadczyć o tym, że ktoś nie ogarnął tego tematu, może dodają za dużo zapasu bez sensu, co nie jest najlepszą strategią w planowaniu. Ważne, żeby zrozumieć, że w kuchniach profesjonalnych dobrze jest mieć plan i liczyć straty, żeby nie marnować surowców i nie przepłacać. Takie błędy pokazują, jak istotne jest poprawne liczenie, bo to klucz do tego, żeby wszystko działało sprawnie.

Pytanie 22

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Liofilizowane grzyby
B. Kapusta fermentowana
C. Wędzona szynka
D. Mleko poddane pasteryzacji
Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 23

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu "ryby po polsku"?

A. Zapiekanie
B. Smażenie
C. Gotowanie
D. Duszenie
Smażenie, duszenie oraz zapiekanie to techniki obróbki cieplnej, które, mimo że mogą być stosowane w kuchni, nie są idealne dla dania takiego jak 'ryba po polsku'. Smażenie polega na szybkim podsmażaniu ryby na oleju, co często prowadzi do przesuszenia mięsa oraz utraty wartości odżywczych. Ryby smażone mają zazwyczaj intensywny smak, który może przytłaczać delikatniejsze aromaty, co czyni je mniej odpowiednimi w kontekście tradycyjnych przepisów. Duszenie, choć może być korzystne w przypadku twardszych kawałków mięsa, nie jest optymalne dla ryb, które mogą stać się zbyt miękkie, a ich struktura stracić na jakości. Z kolei zapiekanie ryby w piekarniku wiąże się z dłuższym czasem obróbki, co może prowadzić do jej przesuszenia. Te techniki obróbki cieplnej często wymagają dodatku tłuszczu, co jest sprzeczne z tendencjami zdrowego gotowania, koncentrującymi się na zachowaniu naturalnych smaków i wartości odżywczych. Zatem, wybierając metodę przygotowania ryby, warto kierować się zasadami, które nie tylko podkreślają smak, ale również promują zdrowy styl życia.

Pytanie 24

W mikrofalówce nie powinno się

A. piec mięs
B. podgrzewać dań
C. podgrzewać artykułów w puszkach
D. rozmrażać artykułów
Podgrzewanie potraw w mikrofalówce wydaje się być całkiem w porządku, ale trzeba pamiętać o paru rzeczach. Ważne, żeby używać odpowiednich naczyń i nie przegapić czasu oraz temperatury podgrzewania. Potrawy powinny być podgrzewane równomiernie, a to można osiągnąć poprzez mieszanie ich w trakcie. Wiadomo, że pieczenie mięsa w mikrofalówce to raczej nie jest najlepszy pomysł, zwłaszcza dla większych kawałków, bo ciepło nie rozchodzi się tam równomiernie. Rozmrażanie też można zrobić w mikrofalówce, ale tu trzeba uważać, bo łatwo jest coś częściowo ugotować, co z kolei sprzyja rozwojowi bakterii. Kluczowe jest, by dobrze ustawić mikrofalówkę i czas, żeby nie było problemów ze zdrowiem. Warto pamiętać, że każda z tych rzeczy ma swoje ograniczenia i trzeba znać zasady działania mikrofalówki, żeby uniknąć kłopotów.

Pytanie 25

Serowy budyń powinien być serwowany

A. na talerzyku deserowym.
B. w szklanym naczyniu.
C. w kompotierce.
D. w pucharku.
Podawanie budyniu z sera w szklanej salaterce może wprowadzać zamieszanie, gdyż to naczynie nie jest typowe dla deserów. Szklane salaterki zazwyczaj służą do serwowania sałatek lub potraw, które wymagają większej przestrzeni, co utrudnia degustację małych porcji. Kompotierka, mimo że może wydawać się odpowiednia, jest przeznaczona głównie do serwowania kompotów i owoców, podczas gdy budyń z sera zasługuje na bardziej eleganckie naczynie. Talerzyk deserowy, jako standard w gastronomii, jest idealnym rozwiązaniem, które nie tylko podkreśla walory estetyczne dania, ale również zapewnia praktyczność w podaniu. Zastosowanie pucharka, choć może być atrakcyjne, jest bardziej związane z serwowaniem lodów czy kremów, a niekoniecznie budyniu, który powinien mieć wyraźne miejsce na talerzu. Niewłaściwy wybór naczyń może prowadzić do obniżenia jakości doświadczenia kulinarnego oraz wprowadzać chaos w serwowaniu potraw, co jest sprzeczne z zasadami sztuki kulinarnej. Umiejętność doboru odpowiednich naczyń jest kluczowa w profesjonalnej gastronomii i wpływa na odbiór posiłku przez gości.

Pytanie 26

Jakie powinno być właściwe względne nawilżenie powietrza w magazynie z mąką?

A. 80%
B. 20%
C. 60%
D. 40%
Zrozumienie wpływu wilgotności względnej na przechowywanie mąki jest kluczowe dla zapewnienia jej wysokiej jakości. Odpowiedzi, które wskazują na zbyt niską wilgotność, takie jak 20% lub 40%, mogą wydawać się korzystne, jednak prowadzą one do ryzyka przesuszenia mąki. W takim przypadku mąka może stać się zbrylona, co utrudnia jej późniejsze użycie, a także zmienia jej właściwości fizyczne, co negatywnie wpływa na jakość produktów końcowych. Wysoka wilgotność, jak 80%, z kolei stwarza idealne warunki dla rozwoju pleśni i szkodników, co jest niepożądane w przechowywaniu mąki. Przechowywana w takich warunkach mąka może szybko ulec zepsuciu, co prowadzi do strat finansowych oraz potencjalnych zagrożeń zdrowotnych. W przemyśle spożywczym dobrze znane są normy i standardy dotyczące przechowywania produktów sypkich, które wyraźnie podkreślają konieczność utrzymywania wilgotności na poziomie około 60%. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko pogorszeniem jakości surowca, ale także zagrażać zdrowiu konsumentów. Dlatego istotne jest, aby podczas przechowywania mąki przestrzegać zasad dotyczących optymalnej wilgotności oraz regularnie kontrolować warunki panujące w magazynie.

Pytanie 27

Kaszami o dużych ziarnach są

A. manna
B. kuskus
C. krakowska
D. pęczak
Pęczak to kasza gruboziarnista, która jest wytwarzana z jęczmienia. W procesie produkcji ziarna jęczmienia są poddawane obróbce, co pozwala uzyskać charakterystyczną strukturę oraz większą zawartość błonnika i składników odżywczych. Pęczak jest ceniony za swoje walory zdrowotne oraz smakowe. W kuchni tradycyjnej i nowoczesnej jest wykorzystywany w różnych potrawach, od zup, przez sałatki, aż po dania główne. Jako produkt pełnoziarnisty, pęczak dostarcza organizmowi niezbędnych witamin z grupy B oraz minerałów, co czyni go doskonałym wyborem dla osób dbających o zdrową dietę. Warto również zwrócić uwagę na jego niski indeks glikemiczny, co sprawia, że jest rekomendowany dla osób z cukrzycą czy tych, które chcą kontrolować poziom cukru we krwi. Ponadto, pęczak jest wszechstronny w zastosowaniach kulinarnych - można go serwować zarówno na ciepło, jak i na zimno, co czyni go idealnym składnikiem w różnorodnych przepisach kulinarnych.

Pytanie 28

Na przyjęciu angielskim, w którym bierze udział 150 osób, ile kompletów sztućców powinno być przygotowanych na bufecie?

A. 300 kompletów sztućców
B. 150 kompletów sztućców
C. 450 kompletów sztućców
D. 75 kompletów sztućców
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, błędne podejścia do obliczeń wynikają głównie z niepełnego zrozumienia zasad serwowania posiłków na dużych przyjęciach. Na przykład, wybór 150 kompletów sztućców sugeruje, że każdy gość miałby jedynie jeden komplet, co nie uwzględnia potrzeby wymiany sztućców podczas serwowania różnych dań. Tego rodzaju myślenie prowadzi do niewłaściwego planowania i może skutkować sytuacjami, w których goście nie mają zapewnionych odpowiednich narzędzi do jedzenia, co wpływa negatywnie na ich doświadczenie. Kolejną błędną koncepcją jest wybór 450 kompletów. To podejście, choć może wydawać się ostrożne, jest zbyteczne i nieekonomiczne, zwiększając koszty organizacji wydarzenia bez realnej potrzeby. Przyjęcie tak dużej liczby sztućców może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz trudności w zarządzaniu wyposażeniem. W kontekście profesjonalnego cateringu, kluczowe jest zachowanie równowagi między dostępnością a efektywnością kosztową. Standardy branżowe sugerują, że przy dużych wydarzeniach trzeba zawsze planować z pewnym marginesem, ale nie powinno to prowadzić do nadmiaru, który staje się niepraktyczny. Warto pamiętać, że odpowiednia liczba sztućców nie tylko ułatwia obsługę, ale również wpływa na postrzeganą jakość wydarzenia przez gości, co jest niezwykle istotne w kontekście organizacji eventów.

Pytanie 29

Zupę cebulową krem powinno się serwować

A. z ryżem
B. z grzankami
C. z ziemniakami
D. z diablotkami
Zupa cebulowa krem, tradycyjnie serwowana w kuchni francuskiej, jest potrawą, której smak i konsystencja najlepiej współgrają z chrupiącymi grzankami. Grzanki, często posmarowane masłem i zrumienione na złoty kolor, nie tylko wzbogacają danie o teksturę, ale również wchłaniają bogaty smak zupy, tworząc harmonijną kompozycję. Z punktu widzenia dobrych praktyk gastronomicznych, grzanki stanowią idealny dodatek, ponieważ ich chrupkość kontrastuje z gładkością kremu. Ponadto, popularnym zwyczajem jest posypanie zupy serem, który topnieje na gorących grzankach, co dodaje daniu głębi i aromatu. To połączenie jest dobrze znane i doceniane w wielu restauracjach, co potwierdza jego miejsce w klasycznej kuchni francuskiej. Warto także wspomnieć, że podawanie zupy z grzankami jest zgodne z zasadami serwowania dań, które zakładają, że każdy element posiłku powinien się nawzajem uzupełniać, co w tym przypadku jest w pełni spełnione.

Pytanie 30

Największą ilość witaminy A można uzyskać po spożyciu

A. jabłek i słoniny
B. wątroby i słoniny
C. jabłek i masła
D. wątroby i masła
Wprowadzenie do diety bogatej w witaminę A powinno uwzględniać źródła tego składnika odżywczego, które są najbardziej efektywne w dostarczaniu go organizmowi. Wątroba, szczególnie wołowa lub drobiowa, jest jednym z najbogatszych źródeł witaminy A w postaci retinolu, co czyni ją niezwykle wartościowym produktem w kontekście zdrowego odżywiania. Masło, jako produkt mleczny, również zawiera witaminę A, co czyni połączenie wątroby i masła szczególnie korzystnym dla osób, które chcą uzupełnić swoją dietę w ten ważny składnik. Witamina A jest kluczowa dla wielu funkcji organizmu, w tym dla zdrowia wzroku, odporności oraz prawidłowego funkcjonowania układu hormonalnego. Warto również zauważyć, że witamina A jest rozpuszczalna w tłuszczach, co oznacza, że jej absorpcja w organizmie jest znacznie lepsza w obecności tłuszczów, takich jak te zawarte w maśle. Dlatego połączenie wątroby i masła nie tylko dostarcza dużych ilości witaminy A, ale również sprzyja jej efektywnemu wchłanianiu. W praktyce, włączenie takich produktów do diety może wspierać zdrowie i zapobiegać niedoborom witaminowym, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi wielu organizacji zdrowotnych.

Pytanie 31

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. krojenia
B. mieszania
C. parzenia
D. zarabiania
Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.

Pytanie 32

Jak można zniszczyć bakterie Salmonelli znajdujące się wewnątrz jaja?

A. wyparzanie wrzącą wodą
B. naświetlanie promieniowaniem UV
C. gotowanie w wodzie
D. zanurzenie w roztworze dezynfekcyjnym
Naświetlanie UV to niby fajna metoda dezynfekcji, ale w przypadku jajek nie zadziała tak, jak powinno. Promieniowanie UV działa głównie na powierzchni, więc nie dotrze do wnętrza skorupki. Do tego, skuteczność UV zależy od różnych rzeczy, jak czas naświetlania, co przy jajkach nie gwarantuje, że wszystko będzie czyste w środku. Podobnie jest z wyparzaniem gorącą wodą – woda nie wniknie do środka jaja w wystarczająco wysokiej temperaturze przez odpowiedni czas, a to jest kluczowe, żeby zabić bakterie. Zanurzenie w płynie dezynfekcyjnym też nie pomoże, bo zabiłoby tylko bakterie na powierzchni. To wszystko pokazuje, że nieprawidłowe metody eliminacji Salmonelli mogą narazić nas na ryzyko, dlatego lepiej stosować sprawdzone metody, takie jak gotowanie. Niewłaściwe techniki mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 33

Czym jest podlaski sękacz?

A. rodzajem wyrobu cukierniczego
B. wędliną suszoną
C. alkoholowym napojem
D. serem regionalnym
Podlaski sękacz to tradycyjny wyrób cukierniczy, który pochodzi z Podlasia. Jest to ciasto pieczone w specyficzny sposób, polegający na nawijaniu cienkich warstw ciasta na obracający się ruszt, co nadaje mu charakterystyczną formę oraz strukturę. Wyrób ten jest często przygotowywany na różne uroczystości, a jego wyjątkowy smak oraz wygląd czynią go popularnym wyborem na wesela i inne ważne wydarzenia. Warto dodać, że sękacz zawiera składniki takie jak mąka, jajka, cukier oraz masło, co czyni go dosyć kalorycznym, ale jednocześnie smacznym deserem. Jego przygotowanie wymaga umiejętności oraz doświadczenia, a także odpowiednich narzędzi, takich jak ruszt do pieczenia. W branży cukierniczej sękacz jest często doceniany za swoje unikalne walory smakowe oraz estetyczne, a także za to, że jest on doskonałym przykładem dziedzictwa kulinarnego regionu. Warto również zwrócić uwagę na to, że sękacz może być podawany z różnymi dodatkami, takimi jak bita śmietana, owoce, a nawet lody, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w oczach konsumentów.

Pytanie 34

Jaką wartość ma cena gastronomiczna netto jednej porcji klusek śląskich, jeśli koszt zakupu składników potrzebnych do przygotowania pięciu porcji wynosi 8 zł, a marża gastronomiczna to 100%?

A. 3,60 zł
B. 1,60 zł
C. 4,20 zł
D. 3,20 zł
Analizując inne możliwe odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w obliczeniach. Odpowiedzi, które wskazują na wyższą cenę jednostkową, mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia definicji marży gastronomicznej. Marża 100% oznacza, że cena sprzedaży jest dwukrotnością kosztu, a nie dodaniem 100% do wartości kosztów. Błędne odpowiedzi mogą także sugerować pominięcie kluczowego kroku w obliczeniach, jakim jest najpierw ustalenie kosztu jednostkowego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Na przykład, obliczenie ceny na poziomie 4,20 zł może sugerować, że ktoś przyjął niewłaściwe założenie, dotyczące całkowitych kosztów produkcji, nie uwzględniając, że marża jest stosunkowo znaczna w stosunku do rzeczywistych wydatków. Często pojawiającym się błędem jest także niezrozumienie koncepcji marży i jej wpływu na cenę, co może wprowadzać w błąd w kontekście zarządzania finansami w branży gastronomicznej. Istotne jest, aby pamiętać, że kalkulacja cen powinna być oparta na dokładnych danych dotyczących kosztów oraz przemyślanej strategii cenowej, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu w branży gastronomicznej."]

Pytanie 35

Czym wyróżnia się krem brûlée pod względem dekoracyjnym?

A. ubita śmietanka
B. sos malinowy
C. cukier trzcinowy
D. skarmelizowany cukier
Skarmelizowany cukier jest nieodłącznym elementem kremu brûlée, stanowiącym jego charakterystyczną i rozpoznawalną cechę. Proces skarmelizacji polega na ogrzewaniu cukru, co prowadzi do jego przekształcenia w gładką, złocistą skorupkę. Kluczowym krokiem jest równomierne podgrzewanie cukru aż do momentu, gdy osiągnie temperaturę około 170-180°C, co skutkuje jego karmelizacją. Ta technika nie tylko nadaje deserowi wyjątkowego smaku, ale także kontrastuje z gładką i kremową konsystencją samego kremu. W praktyce, do uzyskania idealnej powłoki, można użyć palnika gastronomicznego, który pozwala na precyzyjne kontrolowanie procesu skarmelizacji. Ważne jest również, aby cukier był równomiernie rozprowadzony na powierzchni, co zapewnia jednolitą teksturę. Warto zauważyć, że skarmelizowany cukier w kremie brûlée nie tylko pełni funkcję dekoracyjną, ale także wprowadza do deseru przyjemny element chrupkości, który jest ceniony przez smakoszy.

Pytanie 36

Mięso zanurzone w marynatach na bazie wina powinno być przechowywane w temperaturze 0-7°C maksymalnie przez

A. 3 dni
B. 5 dni
C. 7 dni
D. 1 dzień
Odpowiedzi takie jak 5 dni, 1 dzień czy 7 dni wynikają z fundamentalnych nieporozumień dotyczących zasad przechowywania mięsa w marynatach. Przechowywanie mięsa w temperaturze 0-7°C przez 5 dni może prowadzić do wzrostu liczby bakterii, co zwiększa ryzyko zatrucia pokarmowego. Wiele osób może błędnie zakładać, że marynaty na bazie wina, ze względu na swoje właściwości konserwujące, mogą znacznie wydłużyć czas przechowywania, co jest mylnym wnioskowaniem. Z drugiej strony, odpowiedzi sugerujące przechowywanie mięsa tylko przez 1 dzień również są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają standardów praktyk kulinarnych, które pozwalają na bezpieczne przechowywanie mięsa przez dłuższy czas w odpowiednich warunkach. Natomiast odpowiedź 7 dni jest skrajnie niebezpieczna, gdyż nawet w idealnych warunkach, mięso trzymane w marynatach nie powinno przekraczać 3 dni, a przekroczenie tego limitu zwiększa ryzyko rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Ważne jest, aby pamiętać, że bezpieczeństwo żywności jest kluczowe i stosowanie się do ustalonych norm może zapobiec poważnym problemom zdrowotnym.

Pytanie 37

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Ryż, kasza manna
B. Kasza manna, pęczak
C. Ryż, kasza perłowa
D. Kasza kukurydziana, ryż
W wyborze kasz do gotowania na sypko, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie kasze nadają się do tego celu z powodu różnicy w ich strukturze oraz sposobie obróbki cieplnej. Kasza manna, na przykład, jest bardzo drobno mielona i po ugotowaniu ma tendencję do tworzenia kleistej masy, co czyni ją nieodpowiednią do uzyskania sypkiej konsystencji. Typowe błędy związane z wyborem kaszy polegają na myleniu typów kasz i ich właściwości. Kasza kukurydziana ma specyficzną strukturę i wymaga więcej wody oraz dłuższego czasu gotowania, co również może prowadzić do kleistej konsystencji. Pęczak, z kolei, jest często przygotowywany na bardziej miękko, co sprawia, że także nie nadaje się do gotowania na sypko. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ błędny wybór kaszy może prowadzić do nieudanych potraw i frustracji w kuchni. Aby uniknąć takich sytuacji, warto zapoznać się z właściwymi proporcjami i technikami gotowania dla każdej z kasz, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów kulinarnych. Dobre praktyki kulinarne sugerują również testowanie różnych kasz przed ich zastosowaniem w przepisach, co pozwala na lepsze dopasowanie do oczekiwanej konsystencji i smaku potrawy.

Pytanie 38

Faworki są klasyfikowane jako produkty z ciasta

A. zbijanego
B. parzonego
C. kruchego
D. piernikowego
Faworki to tradycyjne wypieki, które w naszej kuchni mają swoje miejsce, ale nie wszystkie odpowiedzi dotyczące rodzaju ciasta są okej. Ciasto kruche jest fajne, ale jest bardziej zbite i nie ma powietrza w sobie, czego faworki potrzebują, żeby były lekkie i chrupiące. Jest sporo innych ciast, jak parzone, które też nie nadają się do faworków, bo ich struktura jest inna. Ciasto piernikowe z kolei ma zupełnie inny smak i teksturę, bo bazuje na przyprawach i miodzie, więc nie da się z niego zrobić faworków. Ważne jest, żeby znać różnice między tymi ciastami, bo to pomaga uniknąć błędów w pieczeniu.

Pytanie 39

Który z dodatków do żywności poprawi jej smak?

A. Karoten
B. Lecytyna
C. Glutaminian sodu
D. Skrobia modyfikowana
Skrobia modyfikowana, lecytyna i karoten to zupełnie inne substancje, które w kuchni pełnią inne role i nie wzmacniają smaku tak jak glutaminian sodu. Skrobia modyfikowana zazwyczaj działa jako środek zagęszczający albo stabilizujący, a nie wpływa prosto na smak potrawy. Pomaga w poprawie tekstury, ale jak chodzi o smak, to raczej nie zdziała niczego szczególnego. Lecytyna jest emulgatorem i rzeczywiście łączy tłuszcz z wodą, co może pomóc w stabilności produktów, ale smakowo to nic nie zmienia. Karoten za to też nie ma wielkiego wpływu na smak, bo głównie jest barwnikiem i przeciwutleniaczem. Wydaje mi się, że wielu ludzi błędnie myśli, że wszystkie dodatki mają podobne właściwości, a tak nie jest. Każdy z tych dodatków ma swoje konkretne zastosowania i funkcje, więc dobrze jest wiedzieć, co robią, żeby nie wpaść w pułapkę myślenia, że każdy dodatek to to samo.

Pytanie 40

Jakie jest zadanie systemu HACCP?

A. badanie twardości wody używanej do mycia naczyń
B. zaspokojenie potrzeb klientów
C. monitorowanie wartości odżywczych dań
D. gwarancja bezpieczeństwa zdrowotnego żywności
Celem systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) jest zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności poprzez identyfikację i kontrolę potencjalnych zagrożeń w procesie produkcji żywności. HACCP jest systemem opartym na prewencji, który koncentruje się na kontrolowaniu punktów krytycznych, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo żywności. Przykładem zastosowania HACCP jest ustalenie, w jakich warunkach należy przechowywać surowe mięso, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. System ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, co potwierdza jego znaczenie w branży spożywczej. Wdrożenie HACCP w zakładach przetwórstwa żywności nie tylko zwiększa bezpieczeństwo żywności, ale także buduje zaufanie konsumentów i poprawia reputację firmy. Przykładowo, restauracje stosujące HACCP mogą skutecznie monitorować procesy kulinarne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane i serwowane w sposób, który minimalizuje ryzyko zatrucia pokarmowego.