Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 17:36
Data zakończenia: 20 maja 2025 17:58

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Zwykła

B. Różnicowa

C. Całkowita

D. Przyrostowa

Kopia różnicowa w procesie archiwizacji plików jest jednym z kluczowych podejść, które zapewniają efektywność w zarządzaniu danymi. Główna cecha kopii różnicowej polega na tym, że archiwizuje ona tylko te pliki, które zmieniły się od ostatniej pełnej kopii zapasowej, co pozwala zaoszczędzić czas i przestrzeń dyskową. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, każda kolejna kopia różnicowa będzie zawierała jedynie te dane, które zostały zmodyfikowane lub dodane po tej pełnej archiwizacji. Umożliwia to szybsze przywracanie danych, ponieważ użytkownik musi przywrócić tylko ostatnią pełną kopię oraz ostatnią kopię różnicową. W branży IT uznaje się, że takie podejście jest zgodne z zasadą 3-2-1, czyli posiadania trzech kopii danych w dwóch różnych miejscach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. To nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również ułatwia ich ochronę i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 2

Adapter USB do LPT można zastosować w sytuacji, gdy występuje niezgodność złączy podczas podłączania starszych modeli

A. keyboarda

B. mousea

C. printera

D. displaya

Odpowiedzi 'klawiatury', 'monitora' i 'myszy' są niepoprawne, ponieważ te urządzenia nie są typowymi odbiornikami sygnału przez port LPT. Klawiatury zwykle korzystają z portów PS/2 lub USB, a w przypadku klawiatur USB, nie ma potrzeby używania adapterów LPT, ponieważ są one bezpośrednio kompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Monitory z kolei najczęściej łączą się z komputerem za pomocą portów HDMI, DVI czy VGA, a nie za pośrednictwem portów równoległych. Podobnie jak klawiatury, myszy również najczęściej używają portów USB lub PS/2, co czyni adapter LPT zbędnym w ich przypadku. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że adapter USB na LPT może być użyty do różnych typów urządzeń peryferyjnych, co prowadzi do nieporozumień co do jego funkcji i zastosowania. Adaptery LPT zostały zaprojektowane przede wszystkim z myślą o starszych drukarkach, a nie dla urządzeń, które korzystają z innych typów złączy. W praktyce, przed podjęciem decyzji o zakupie adaptera, zawsze warto zweryfikować, jakie złącza są używane przez konkretne urządzenia, co pozwoli uniknąć błędów i zwiększy efektywność konfiguracji sprzętu.

Pytanie 3

Jakie parametry otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych poleceń w systemie Linux?

ifconfig eth0 10.0.0.100
 netmask 255.255.255.0
 broadcast 10.0.0.255 up
 route add default gw 10.0.0.10

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

B. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, dobrze określa, jak wygląda konfiguracja sieci w tym przypadku. Interfejs eth0 dostaje adres IP 10.0.0.100 oraz maskę podsieci /24, co oznacza, że mamy do czynienia z 255.255.255.0. To całkiem standardowe ustawienie dla wielu lokalnych sieci. Z pomocą komendy ifconfig ustalamy nasz adres IP i maskę dla interfejsu. Fajnie, że to wiesz. A co do polecenia route – dodaje ono bramę domyślną, przez którą przechodzą pakiety, gdy chcą wyjść z naszej lokalnej sieci. To wszystko jest bardzo istotne dla administratorów sieci, bo często zdarza się, że muszą oni wszystko ustawiać ręcznie. Automatyczne przypisywanie przez DHCP nie zawsze wystarcza, więc manualna konfiguracja daje pełną kontrolę nad tym, co się dzieje w sieci.

Pytanie 4

Wykorzystując narzędzie diagnostyczne Tracert, można zidentyfikować trasę do określonego celu. Ile routerów pokonał pakiet wysłany do hosta 172.16.0.99?

C:\>tracert 172.16.0.99 -d
 Trasa śledzenia od 172.16.0.99 z maksymalną liczbą przeskoków 30
 1      2 ms     3 ms     2 ms    10.0.0.1
 2     12 ms     8 ms     8 ms    192.168.0.1
 3     10 ms    15 ms    10 ms    172.17.0.2
 4     11 ms    11 ms    20 ms    172.17.48.14
 5     21 ms    18 ms    24 ms    172.16.0.99
 Śledzenie zakończone.

A. 2

B. 24

C. 5

D. 4

Narzędzie Tracert jest używane do śledzenia trasy pakietu sieciowego od źródła do celu poprzez sieć IP. Wskazuje każdy przeskok, jaki pakiet wykonuje, czyli każdy router, przez który przechodzi. W wyniku działania Tracert, na liście pojawiają się adresy każdego z routerów między punktami końcowymi. Patrząc na podany wynik dla adresu 172.16.0.99, możemy zobaczyć pięć linii wynikowych, z których każda reprezentuje przeskok przez kolejny router. Pierwszy router to często brama wyjściowa z sieci lokalnej, a kolejne to routery w sieci rozległej, które kierują ruchem do ostatecznego celu. W tym przypadku, łącznie cztery routery (10.0.0.1, 192.168.0.1, 172.17.0.2 oraz 172.17.48.14) zostały pokonane, zanim pakiet dotarł do adresata 172.16.0.99. Dobre praktyki w diagnozowaniu sieci obejmują regularne monitorowanie tras sieciowych, co pozwala na szybką identyfikację problemów związanych z opóźnieniami lub nieprawidłowym kierowaniem ruchu. Tracert jest również pomocny przy analizie tras w sieciach VPN oraz w rozwiązywaniu problemów z wydajnością sieci, gdyż umożliwia identyfikację źródeł opóźnień. Narzędzie to działa na zasadzie zwiększania wartości TTL (Time To Live) w nagłówkach IP, co powoduje, że każdy router na trasie odsyła komunikat ICMP typu „Time Exceeded”, dzięki czemu można odtworzyć pełną trasę pakietu sieciowego.

Pytanie 5

Jaką wartość ma transfer danych napędu DVD przy prędkości przesyłu x48?

A. 32400 KiB/s

B. 64800 KiB/s

C. 54000 KiB/s

D. 10800 KiB/s

Odpowiedź 64800 KiB/s jest poprawna, ponieważ prędkość przesyłu danych dla napędu DVD określa się na podstawie standardowych wartości. Prędkość x48 oznacza, że napęd odczytuje dane z płyty DVD z prędkością 48 razy większą niż standardowa prędkość odczytu, która wynosi 1× 1350 KiB/s (kilobajtów na sekundę). Przez pomnożenie tej wartości przez 48 otrzymujemy wynik 64800 KiB/s. Taki transfer jest istotny w kontekście efektywności przesyłania danych, zwłaszcza podczas pracy z dużymi plikami multimedialnymi, co jest powszechnie stosowane w produkcji wideo oraz w archiwizacji danych. W praktyce, optymalna prędkość przesyłu danych pozwala na szybsze kopiowanie i transferowanie treści, co jest kluczowe w branży technologicznej oraz w zarządzaniu mediami. Zastosowanie standardów, takich jak UDF (Universal Disk Format) w napędach DVD, również wspiera osiąganie tych prędkości, zapewniając jednocześnie zgodność z różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Warto również zauważyć, że przy odpowiednio wysokiej prędkości przesyłania, użytkownicy mogą cieszyć się lepszą jakością odtwarzania i mniejszymi opóźnieniami w czasie dostępu do danych.

Pytanie 6

Program o nazwie dd, którego przykład użycia przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

A. ustawianie konfiguracji interfejsu karty sieciowej

B. zmianę systemu plików z ext3 na ext4

C. stworzenie obrazu nośnika danych

D. utworzenie dowiązania symbolicznego do pliku Linux.iso w katalogu

Program dd w systemie Linux służy do kopiowania i konwersji danych na niskim poziomie co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia obrazów nośników danych Takie obrazy to dokładne kopie całych nośników jak dyski twarde czy pendrive'y w formie plików ISO lub innych formatów Przykład dd if=/dev/sdb of=/home/uzytkownik/Linux.iso przedstawia sytuację gdzie program tworzy obraz ISO z zawartości nośnika sdb Jest to przydatne w tworzeniu kopii zapasowych systemów operacyjnych lub danych ponieważ zachowuje strukturę i wszystkie dane dokładnie jak na oryginalnym nośniku W kontekście dobrych praktyk warto pamiętać że dd jest potężnym narzędziem ale również niebezpiecznym jeśli użyte niewłaściwie Może nadpisać dane bez ostrzeżenia dlatego zaleca się ostrożność i dokładne sprawdzenie poleceń przed ich uruchomieniem Tworzenie obrazów za pomocą dd jest standardem w branży IT szczególnie w administracji systemami ponieważ umożliwia szybkie przywracanie systemów z obrazów kopii zapasowych

Pytanie 7

Jakiej kategorii skrętka pozwala na przesył danych w zakresie częstotliwości nieprzekraczającym 100 MHz przy szybkości do 1 Gb/s?

A. Kategorii 3

B. Kategorii 6a

C. Kategorii 5e

D. Kategorii 6

Odpowiedź Kategorii 5e jest prawidłowa, ponieważ ta kategoria skrętki pozwala na przesyłanie danych w paśmie częstotliwości do 100 MHz przy maksymalnej prędkości transmisji do 1 Gb/s. Kategoria 5e, będąca rozszerzoną wersją Kategorii 5, została wprowadzona, aby zredukować problemy związane z przesłuchami (crosstalk) oraz poprawić efektywność transmisji. Jest powszechnie stosowana w sieciach Ethernet, w tym w instalacjach lokalnych (LAN) oraz w zastosowaniach biurowych. Przykładem zastosowania Kategorii 5e może być podłączenie komputerów do switchy w biurach na potrzeby szybkiej wymiany danych czy dostępu do internetu. W praktyce, instalacje wykonane z tej kategorii mogą obsługiwać wiele nowoczesnych aplikacji, w tym wideo w jakości HD oraz komunikację głosową przez IP, co czyni ją rozwiązaniem przyszłościowym. Standardy TIA/EIA-568-B.2-1 definiują wymagania dotyczące jakości i parametrów tej kategorii, co zapewnia wysoką jakość przesyłanych sygnałów.

Pytanie 8

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 127.100.100.67/27

B. 208.99.255.134/28

C. 46.18.10.19/30

D. 64.77.199.192/26

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres IPv4 64.77.199.192/26 jest poprawnym adresem sieci, ponieważ prefiks /26 oznacza, że pierwsze 26 bitów adresu jest przeznaczone dla identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. W tym przypadku adres IPv4 64.77.199.192 w notacji binarnej wygląda następująco: 01000000.01001101.11000111.11000000. Dla prefiksu /26, maska podsieci wynosi 255.255.255.192, co daje możliwość utworzenia 4 podsieci, z których każda może zawierać 62 hosty (2^6 - 2, z uwagi na zarezerwowane adresy: adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Adres sieci to pierwszy adres w tej podsieci, co w tym przypadku odpowiada 64.77.199.192. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci oraz z zasadami podziału adresów IP, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą sieciową oraz w unikaniu konfliktów adresowych. Użycie odpowiedniego maskowania podsieci jest niezbędne do efektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz do zapewnienia bezpieczeństwa i segmentacji w sieci.

Pytanie 9

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

B. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

C. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255

D. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

Zakres adresów IP 127.0.0.0 do 127.255.255.255 jest zarezerwowany dla adresów loopback, co oznacza, że są one używane do testowania lokalnych połączeń na danym urządzeniu. Adres 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako 'localhost' i służy do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym. Użycie tych adresów w sieciach lokalnych nie jest wskazane, ponieważ nie są one routowane poza urządzenie, co uniemożliwia ich wykorzystanie do komunikacji między różnymi urządzeniami w sieci. Zakres 168.172.0.0 do 168.172.255.255 nie jest zdefiniowany jako prywatny w żadnym standardzie, co oznacza, że mogą być one przypisane jako publiczne adresy IP. Ostatecznie, zakres 200.186.0.0 do 200.186.255.255 również nie znajduje się w ramach prywatnych adresów IP, a adresy te są routowane w Internecie. Typowe błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie adresów prywatnych z publicznymi, co może skutkować problemami z dostępem do sieci oraz bezpieczeństwem. Kluczowe jest, aby zrozumieć, jakie adresy są przeznaczone do użytku lokalnego a jakie do komunikacji w Internecie, aby skutecznie projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

Włączenie systemu Windows w trybie diagnostycznym umożliwia

A. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchomieniu systemu w razie wystąpienia błędu

B. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu

C. uruchomienie systemu z ostatnią poprawną konfiguracją

D. usuwanie błędów w funkcjonowaniu systemu

Uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania nie służy do uruchamiania systemu z ostatnią poprawną konfiguracją, co jest mylnym przekonaniem związanym z działaniem opcji 'Ostatnia znana dobra konfiguracja'. Ta funkcjonalność jest odrębną metodą przywracania systemu do stanu, w którym działał poprawnie, a nie narzędziem do analizy błędów. Również nie jest prawdą, że tryb debugowania automatycznie tworzy plik dziennika LogWin.txt podczas startu systemu. Takie pliki mogą być generowane w kontekście specyficznych aplikacji lub narzędzi diagnostycznych, ale nie stanowią one standardowego działania trybu debugowania. Ponadto, zapobieganie ponownemu automatycznemu uruchamianiu systemu w przypadku błędu to aspekt związany z mechanizmem odzyskiwania po awarii, a nie bezpośrednio z debugowaniem. Stosowanie trybu debugowania wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy diagnostyką a standardowymi procedurami uruchamiania systemu. Często mylone są cele tych trybów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków oraz niewłaściwego stosowania narzędzi diagnostycznych w procesie rozwiązywania problemów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 11

Jaki standard szyfrowania powinien być wybrany przy konfiguracji karty sieciowej, aby zabezpieczyć transmisję w sieci bezprzewodowej?

A. EAP

B. WPA

C. MAC

D. PPP

WPA (Wi-Fi Protected Access) to standard szyfrowania, który został opracowany w celu poprawy bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych. Jest on następcą wcześniejszych protokołów, takich jak WEP, które okazały się nieefektywne w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. WPA wykorzystuje silniejsze algorytmy szyfrowania, w tym TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. W praktyce, zastosowanie WPA w konfiguracji karty sieciowej pozwala na szyfrowanie danych przesyłanych w sieci bezprzewodowej, co zminimalizuje ryzyko podsłuchiwania i ataków typu „man-in-the-middle”. Oprócz WPA, istnieje również WPA2 i WPA3, które oferują jeszcze większe bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu AES (Advanced Encryption Standard) oraz bardziej zaawansowanym mechanizmom uwierzytelniania. Wybierając WPA, Administratorzy powinni również pamiętać o stosowaniu silnych haseł oraz regularnych aktualizacjach oprogramowania, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 12

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, trzeba umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

Producent	OKI
Ilość igieł	24
Wspierane systemy operacyjne	Windows 7, Windows Server 2008
Szybkość druku [znaki/s]	576
Maksymalna ilość warstw wydruku	6
Interfejs	IEEE 1284
Pamięć	128 KB
Poziom hałasu [dB]	57

A. FireWire

B. USB

C. Ethernet

D. Centronics

Odpowiedzi USB, Ethernet i FireWire to raczej nie są odpowiednie typy połączeń dla drukarek igłowych. USB stało się standardem dla nowych urządzeń peryferyjnych, bo jest uniwersalne i łatwe w użyciu, ale drukarki igłowe wolą korzystać z Centronics, bo to pasuje do ich budowy i zastosowań. USB jest szybkie, co jest ważne dla skanerów czy nowoczesnych drukarek laserowych, ale niekoniecznie dla igłowych, które potrzebują niezawodności w trudnych warunkach. Ethernet to głównie do sieci, żeby podłączać zdalnie drukarki, ale do lokalnych połączeń z igłowymi to zbędne. FireWire używano w urządzeniach, które musiały szybko przesyłać dużo danych, jak kamery wideo, a drukarki igłowe nie potrzebują aż takiego transferu, dlatego to nie dla nich. Wybór niewłaściwych interfejsów może wynikać z braku wiedzy o tym, czego te drukarki naprawdę potrzebują, a one wciąż korzystają z Centronics, bo to działa dobrze w zadaniach jak drukowanie faktur czy innych dokumentów. Rozumienie tych interfejsów może pomóc lepiej dopasować sprzęt do ich potrzeb.

Pytanie 13

Aby prawidłowo uzupełnić składnię przedstawionego polecenia, które dzieli folder Dane pod nazwą test, w miejscu kropek należy wpisać słowo ```net ... test=C:\Dane```

A. share

B. apply

C. display

D. link

Słowo 'share' jest poprawną odpowiedzią w kontekście polecenia udostępniania folderów w systemie Windows. W systemach operacyjnych, aby udostępnić folder innym użytkownikom w sieci, należy użyć odpowiednich poleceń, które umożliwiają dzielenie się zasobami. Polecenie 'net share' jest standardowym sposobem na udostępnianie folderów, a jego składnia wymaga podania nazwy udostępnianego folderu oraz ścieżki do niego. Przykładowo, komenda 'net share test=C:\Dane' udostępnia folder 'Dane' pod nazwą 'test'. Użytkownicy w sieci mogą następnie uzyskać dostęp do tego folderu, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak współpraca w biurze czy dzielenie się plikami w grupie projektowej. Korzystanie z polecenia 'net share' jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami w sieciach komputerowych, a jego znajomość jest niezbędna dla administratorów systemów operacyjnych.

Pytanie 14

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID 1 jest wolumin o nazwie

A. rozproszony

B. dublowany

C. prosty

D. połączony

Wolumin dublowany w systemie Windows jest bezpośrednim odpowiednikiem macierzy RAID 1, która zapewnia identyczne kopie danych na co najmniej dwóch dyskach. RAID 1 działa na zasadzie mirroringu, co oznacza, że każde zapisane dane są automatycznie duplikowane na drugim dysku. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z dysków, system operacyjny może kontynuować działanie przy użyciu drugiego, co zapewnia wysoką dostępność i ochronę danych. Taki mechanizm jest niezwykle przydatny w środowiskach, gdzie ciągłość działania i bezpieczeństwo danych są kluczowe, na przykład w serwerach baz danych czy systemach transakcyjnych. Warto również podkreślić, że woluminy dublowane są łatwe do zarządzania i konfiguracji w systemie Windows, co czyni je dostępnym rozwiązaniem dla wielu użytkowników oraz administratorów. Standardowe praktyki zalecają stosowanie dublowania danych, szczególnie w zastosowaniach krytycznych, aby minimalizować ryzyko utraty danych, co znajduje odzwierciedlenie w regułach zarządzania danymi i tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 15

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. przejściem do konfiguracji systemu Windows

B. wejściem do BIOSu komputera

C. skasowaniem zawartości pamięci CMOS

D. usunięciem pliku setup

Wciśnięcie klawisza Del przy komunikacie 'CMOS checksum error' umożliwia użytkownikowi dostęp do BIOS-u komputera. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest podstawowym oprogramowaniem, które uruchamia się przy starcie komputera. Zarządza on najważniejszymi ustawieniami systemu, takimi jak kolejność bootowania, konfiguracja pamięci, czy ustawienia urządzeń peryferyjnych. W przypadku komunikatu o błędzie CMOS, oznacza to, że wartości zapisane w pamięci CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) są nieprawidłowe, co może skutkować problemami ze startem systemu. Wejście do BIOS-u pozwala na przywrócenie domyślnych ustawień, co najczęściej rozwiązuje problem. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie ustawień BIOS-u, zwłaszcza po zainstalowaniu nowego sprzętu lub aktualizacji systemu. Użytkownicy powinni również pamiętać o dokumentowaniu zmian dokonanych w BIOS-ie oraz zrozumieć wpływ tych zmian na funkcjonowanie systemu.

Pytanie 16

Na jakich portach brama sieciowa powinna umożliwiać ruch, aby klienci w sieci lokalnej mieli możliwość ściągania plików z serwera FTP?

A. 80 i 443

B. 22 i 25

C. 20 i 21

D. 110 i 995

Odpowiedź 20 i 21 jest prawidłowa, ponieważ te numery portów są standardowymi portami używanymi przez protokół FTP (File Transfer Protocol). Port 21 jest portem kontrolnym, który służy do zarządzania połączeniem, w tym do przesyłania poleceń i informacji o stanie. Z kolei port 20 jest używany do przesyłania danych w trybie aktywnym FTP. W praktyce, kiedy użytkownik w sieci lokalnej łączy się z serwerem FTP, jego klient FTP najpierw łączy się z portem 21, aby nawiązać sesję, a następnie ustala połączenie danych na porcie 20. To podejście jest zgodne z zaleceniami standardów IETF dla protokołu FTP, co czyni je najlepszą praktyką w kontekście transferu plików w sieciach lokalnych oraz w Internecie. Warto również zauważyć, że wiele firewalli i systemów zabezpieczeń wymaga, aby te porty były otwarte, aby umożliwić poprawne funkcjonowanie usług FTP.

Pytanie 17

Zrzut ekranu ilustruje wynik polecenia arp -a. Jak należy zrozumieć te dane?

Wiersz polecenia
C:\>arp -a
 Nie znaleziono wpisów ARP
 
 C:\>

A. Adres MAC hosta jest niepoprawny

B. Komputer ma przypisany niewłaściwy adres IP

C. Host nie jest podłączony do sieci

D. Brak aktualnych wpisów w protokole ARP

Wiesz, adres fizyczny hosta nie jest w ogóle błędny w kontekście tabeli ARP, bo brak wpisów znaczy, że nie doszło do tłumaczenia IP na MAC. W ogóle to nie mamy tu do czynienia z adresem fizycznym. Mogą być różne przyczyny, dlaczego host nie ma dostępu do internetu, jak np. problemy z konfiguracją sieci, ale brak tych wpisów ARP tego od razu nie sugeruje. ARP działa tylko w lokalnej sieci i te wpisy nie mają nic wspólnego z tym, czy internet działa. Jakby co, błędny adres IP mógłby wpłynąć na komunikację w sieci, ale brak wpisów ARP niekoniecznie wskazuje na ten problem. To może być po prostu tak, że komputer nie miał jeszcze szansy skontaktować się z innymi urządzeniami, co się często zdarza po uruchomieniu lub resecie interfejsu. Także wydaje mi się, że problem z protokołem ARP nie powinien być przypisywany do rzeczy, które nie mają z tym związku. Jak skaczą problemy z ARP, to warto najpierw sprawdzić kable, konfigurację sieci i czy interfejs działa, zanim zacznie się szukać winy tylko w braku wpisów w tabeli ARP.

Pytanie 18

Oblicz koszt realizacji okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, wliczając wykonanie kabli łączących dla stacji roboczych. Użyto przy tym 50 m skrętki UTP. Każdy punkt abonencki posiada 2 gniazda typu RJ45.

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 345,00 zł

B. 152,00 zł

C. 255,00 zł

D. 350,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź 255,00 zł wynika z dokładnej analizy kosztów materiałów użytych do wykonania okablowania strukturalnego. Zaczynając od 5 punktów abonenckich każdy z nich wymaga jednej jednostki gniazda podtynkowego w cenie 17 zł za sztukę co daje łączny koszt 85 zł. Następnie użyto 50 m skrętki UTP kat. 5e. Cena kartonu 305 m wynosi 305 zł co oznacza że cena za metr wynosi 1 zł dlatego koszt zakupu 50 m to 50 zł. Do każdego z 5 punktów abonenckich należy zamontować dwa wtyki RJ45 co daje łącznie 10 wtyków w cenie 6 zł za sztukę co sumuje się do 60 zł. Również wykonanie kabli połączeniowych z panelu krosowego do stacji roboczych wymaga dodatkowych wtyków RJ45. Przyjmując że każdy kabel połączeniowy używa dwóch wtyków a łączna liczba stacji roboczych wynosi 5 należy dodać 10 wtyków co daje dodatkowe 60 zł. Łączny koszt wszystkich komponentów to 85 zł za gniazda 50 zł za kabel oraz 120 zł za wtyki RJ45 co razem daje poprawną odpowiedź 255 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w branży IT zapewniając dokładne i efektywne planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 19

Jaką funkcję pełni serwer ISA w systemie Windows?

A. Służy jako system wymiany plików

B. Rozwiązuje nazwy domen

C. Pełni funkcję firewalla

D. Jest serwerem stron WWW

ISA Server (Internet Security and Acceleration Server) pełni kluczową rolę jako firewall oraz rozwiązanie do zarządzania dostępem do Internetu w systemie Windows. Jego podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu sieciowego, co pozwala na ochronę sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z zewnątrz. ISA Server implementuje różnorodne mechanizmy zabezpieczeń, w tym proxy, NAT (Network Address Translation) oraz filtrację na poziomie aplikacji. Przykładem zastosowania ISA Server może być ochrona sieci firmowej, gdzie administratorzy mogą definiować zasady dostępu do zasobów internetowych, a także monitorować i rejestrować ruch. W praktyce oznacza to, że organizacje mogą skutecznie zarządzać dostępem do Internetu, blokować potencjalnie złośliwe witryny oraz ograniczać dostęp do aplikacji niezgodnych z polityką bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w kontekście zabezpieczeń jest regularne aktualizowanie reguł i polityk w celu dostosowania ich do zmieniającego się krajobrazu zagrożeń. Ponadto, stosowanie ISA Server w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak systemy IDS/IPS, pozwala na stworzenie wielowarstwowej architektury bezpieczeństwa, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 20

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. zaciskarka

B. stripper

C. nóż

D. cleaver

Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.

Pytanie 21

Urządzeniem stworzonym do generowania etykiet oraz kodów kreskowych, które działa dzięki roztopieniu pokrywy specjalnej taśmy, co powoduje, że barwnik z taśmy przylega do materiału, na którym odbywa się drukowanie jest drukarka

A. termotransferowa

B. atramentowa

C. igłowa

D. laserowa

Drukarki igłowe, laserowe i atramentowe mają zupełnie inną zasadę działania niż termotransferowe, co niektórzy mogą mylić. Drukarki igłowe nie używają taśmy pokrytej barwnikiem, tylko przenoszą tusz na papier przez igły, więc do etykiet raczej się nie nadają, a bardziej do dokumentów. Ich rolą jest druki wielowarstwowe, a nie tworzenie etykiet, gdzie liczy się jakość i tożsamość marki. Zresztą, drukarki laserowe działają na zasadzie fuzji i nanoszą tonery na papier z wysoką temperaturą, co też nie zapewnia trwałości jak w termotransferowych. A drukarki atramentowe, mimo że potrafią robić ładne obrazy, często nie mają odpowiednich materiałów do druku etykiet, które muszą wytrzymywać różne warunki. Tak więc, jeśli ktoś wybiera te technologie do druku etykiet, to może mieć sporo problemów z jakością i trwałością, co w efekcie prowadzi do nieefektywności w logistyce. Dlatego lepiej przemyśleć, co się wybiera do druku etykiet.

Pytanie 22

W systemie Linux do obserwacji aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. watch

B. ps

C. df

D. free

Polecenie 'ps' (process status) jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Unix i Linux, używanym do monitorowania bieżących procesów. Dzięki niemu można uzyskać szczegółowy wgląd w działające aplikacje, ich identyfikatory procesów (PID), status oraz zużycie zasobów. Typowe zastosowanie polecenia 'ps' obejmuje analizy wydajności systemu, diagnozowanie problemów oraz zarządzanie procesami. Na przykład, używając polecenia 'ps aux', użytkownik może zobaczyć wszelkie uruchomione procesy, ich właścicieli oraz wykorzystanie CPU i pamięci. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają monitorowanie stanu systemu w celu optymalizacji jego działania. Rekomendowane jest również łączenie 'ps' z innymi poleceniami, na przykład 'grep', aby filtrować interesujące nas procesy, co zdecydowanie zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 23

Dysk z systemem plików FAT32, na którym regularnie przeprowadza się działania usuwania starych plików oraz dodawania nowych plików, doświadcza

A. defragmentacji

B. relokacji

C. fragmentacji

D. kolokacji

Fragmentacja to proces, w którym dane są rozproszone w różnych lokalizacjach na dysku, co może wystąpić w systemie plików FAT32 podczas częstego kasowania starych plików i zapisywania nowych. Kiedy plik jest usuwany, przestrzeń, którą zajmował, staje się dostępna do zapisania nowych danych. Jednak w systemie plików FAT32, nowo zapisane pliki mogą nie zawsze zajmować sąsiadującą przestrzeń, co prowadzi do rozdzielenia części pliku w różnych lokalizacjach. Przykładowo, jeśli masz plik o wielkości 10 MB, a przestrzeń na dysku jest podzielona na fragmenty o wielkości 5 MB, to zapisując ten plik, system może umieścić jego części w różnych miejscach, co skutkuje fragmentacją. Efektem tego procesu jest spowolnienie wydajności dysku, ponieważ głowica dysku musi przemieszczać się pomiędzy różnymi fragmentami, aby odczytać cały plik. Aby zaradzić fragmentacji, regularne defragmentowanie dysku jest zalecane, co pozwala na uporządkowanie danych i poprawę szybkości dostępu do plików.

Pytanie 24

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie adresacji przedstawionej w tabeli określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

A. 172.16.0.1

B. 192.168.0.1

C. 192.168.0.2

D. 172.16.0.2

Wybór adresów 172.16.0.1 lub 172.16.0.2 jako bramy dla komputera K2 jest błędny, ponieważ te adresy należą do innej sieci. Interfejs G0 rutera ma adres 172.16.0.1, ale K2 jest podłączony do interfejsu G1, który korzysta z innej podsieci (192.168.0.0/24). Zgodnie z zasadami routingu, każde urządzenie w sieci musi mieć bramę, która jest w tej samej podsieci, aby mogło nawiązać komunikację. W przypadku K2, jego adres IP musi być zgodny z maską 255.255.255.0, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą mieć adresy z zakresu 192.168.0.1 do 192.168.0.254. Wybór adresu 192.168.0.2 również jest nietrafiony, ponieważ ten adres, chociaż mieszczący się w poprawnej podsieci, nie jest adresem bramy. Adres bramy musi być przypisany do interfejsu G1, co w tym przypadku skutkuje wyborem 192.168.0.1 jako poprawnego adresu bramy. Często popełnianym błędem jest mylenie adresów IP z różnych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją i konfiguracją. Dlatego kluczowe jest, aby podczas planowania adresacji sieci zawsze zwracać uwagę na zgodność adresów IP urządzeń i przypisanych im bram.

Pytanie 25

Jakie materiały są używane w kolorowej drukarce laserowej?

A. przetwornik CMOS

B. podajnik papieru

C. kartridż z tonerem

D. pamięć wydruku

Kartridż z tonerem to naprawdę ważny element w kolorowych drukarkach laserowych. To w nim znajduje się toner, taki proszek, który jest odpowiedzialny za to, jak wygląda wydruk na papierze. Kiedy drukujemy, bęben światłoczuły zostaje naładowany elektrostatycznie, a potem przywiera do niego toner. Potem papier jest podgrzewany, co sprawia, że toner mocno przylega do jego powierzchni. Korzystanie z kartridża z tonerem pozwala na uzyskanie świetnej jakości wydruku, a co więcej, tonery mają dużą wydajność, więc można sporo dokumentów wydrukować, zanim trzeba je zmienić. W mojej opinii, dobrze jest wybierać odpowiednie kartridże, bo to wpływa nie tylko na to, jak drukarka działa, ale też na koszty, szczególnie w firmach. Miej na uwadze, że są też zamienniki kartridży, ale powinny być dobrej jakości, żeby uniknąć problemów z działaniem drukarki i osiągnąć najlepsze rezultaty.

Pytanie 26

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.253.0

C. 255.255.254.0

D. 255.255.0.0

Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Pytanie 27

Użytkownik drukarki samodzielnie i poprawnie napełnił pojemnik z tonerem. Po jego zamontowaniu drukarka nie podejmuje się próby drukowania. Co może być przyczyną tej usterki?

A. niewłaściwie dobrany toner

B. nieodpowiednia jakość użytego tonera do uzupełnienia pojemnika

C. niewymieniony chip zliczający, znajdujący się na pojemniku z tonerem

D. zabrudzony wałek magnetyczny

Strasznie łatwo jest pomylić się przy wyborze tonera, ale to nie do końca o to chodzi, gdy drukarka działa źle. Jakość tonera to istotna sprawa, ale najważniejszy przy napełnianiu pojemnika jest chip zliczający, a nie sam toner. Często można spotkać się z problemem, że wałek magnetyczny jest zabrudzony, ale to nie blokuje drukarki przed działaniem. Tak, zabrudzenia mogą zepsuć jakość wydruków, ale przecież drukarka wciąż działa. A jeżeli użyjesz tonera niskiej jakości, to mogą wychodzić smugi i kolory będą nie równe, ale drukarka powinna działać, o ile jest sprawna. Warto zwrócić uwagę na kluczowe części systemu druku, takie jak ten wspomniany chip, bo to on komunikuje się z drukarką. Wiele osób błędnie myśli, że problem leży tylko w tonerze, a przecież monitoring elektroniczny jest równie ważny. Pamiętajmy, że serwisowanie drukarek i napełnianie tonerów wymaga zwracania uwagi na te małe, ale istotne szczegóły, bo inaczej mogą nas zaskoczyć nieprzyjemne sytuacje.

Pytanie 28

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

A. Szeregowy synchroniczny

B. Równoległy synchroniczny

C. Szeregowy asynchroniczny

D. Równoległy asynchroniczny

Transmisja danych przez interfejs równoległy asynchroniczny wymaga przesyłania kilku bitów jednocześnie co jest realizowane za pomocą wielu linii sygnałowych W ten sposób dane są przesyłane szybciej niż w przypadku interfejsów szeregowych jednak wymaga to synchronizacji wszystkich linii co jest bardziej skomplikowane i kosztowne Podczas gdy ten typ transmisji był popularny w starszych drukarkach i innych urządzeniach peryferyjnych dzisiaj jest rzadziej stosowany ze względu na wysoki koszt opracowania i utrzymania Transmisja szeregowa synchroniczna różni się od asynchronicznej tym że wymaga synchronizacji zegara pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem Oznacza to że zarówno urządzenie przesyłające jak i odbierające muszą dokładnie zsynchronizować swoje zegary aby zagwarantować poprawność danych Choć zwiększa to skuteczność i szybkość transmisji wymaga to dodatkowych linii do przesyłania sygnału zegara co powoduje większe komplikacje w budowie urządzeń Przykładem może być SPI lub I2C które choć efektywne są bardziej skomplikowane niż transmisja szeregowa asynchroniczna Równoległa transmisja synchroniczna to najbardziej zaawansowany typ transmisji jednocześnie przesyłający wiele bitów z pełną synchronizacją zegara Umożliwia to błyskawiczne przesyłanie dużych ilości danych na krótkich dystansach jednak jej koszt zarówno w projektowaniu jak i produkcji jest znaczny co powoduje że jest rzadko stosowana w standardowych interfejsach komputerowych Te różne podejścia choć mają swoje zalety są często trudniejsze do implementacji i mniej praktyczne niż proste i szeroko stosowane interfejsy szeregowe asynchroniczne które oferują wystarczającą szybkość i niezawodność dla większości zastosowań

Pytanie 29

Jakie polecenie systemu Windows przedstawione jest na ilustracji?

A. net view

B. route

C. netsatat

D. getmac

Polecenie getmac w systemie Windows służy do wyświetlenia adresów fizycznych, znanych również jako adresy MAC, oraz powiązanej z nimi nazwy transportu dla wszystkich interfejsów sieciowych w systemie. Adres MAC to unikalny identyfikator przypisany do interfejsu sieciowego, służący do komunikacji w sieciach lokalnych. Narzędzie getmac jest szczególnie użyteczne w zarządzaniu siecią i diagnostyce, ponieważ umożliwia szybkie zidentyfikowanie urządzeń oraz ich aktualnego stanu, co jest kluczowe przy rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi. Możliwość uzyskania adresów MAC bezpośrednio z wiersza poleceń ułatwia administratorom sieci zarządzanie urządzeniami i kontrolowanie ich dostępności w sieci. Dobra praktyka branżowa w zakresie zarządzania siecią obejmuje regularne monitorowanie i dokumentowanie adresów MAC, co pozwala na szybką reakcję w przypadku wykrycia nieautoryzowanych urządzeń. Narzędzie getmac może być zautomatyzowane w skryptach, co jest powszechnie stosowane w większych środowiskach IT do regularnego monitorowania zasobów sieciowych. Praktycznym przykładem zastosowania jest użycie tego narzędzia do weryfikacji stanu połączeń sieciowych oraz diagnostyki problemów z siecią, takich jak brak dostępu do internetu czy anomalia w ruchu sieciowym.

Pytanie 30

Jakie urządzenie wskazujące działa w reakcji na zmiany pojemności elektrycznej?

A. wskaźnik optyczny

B. trackpoint

C. touchpad

D. joystick

Touchpad to urządzenie wejściowe, które działa na zasadzie zmiany pojemności elektrycznej. W przeciwieństwie do tradycyjnych myszy, które wykorzystują mechaniczne kulki lub sensory optyczne do śledzenia ruchu, touchpady rozpoznają ruch palców użytkownika za pomocą czujników pojemnościowych. Te czujniki rejestrują zmiany w polu elektrycznym, gdy palce zbliżają się do powierzchni touchpada, co pozwala na precyzyjne wykrywanie ruchu i gestów. Dzięki temu touchpad jest szczególnie przydatny w laptopach i urządzeniach przenośnych, gdzie ograniczona przestrzeń nie pozwala na użycie tradycyjnej myszy. Standardowe zastosowania obejmują nawigację w interfejsie użytkownika, przewijanie stron internetowych oraz wykonywanie gestów wielodotyku, takich jak powiększanie lub obracanie obrazów. Dobre praktyki w projektowaniu touchpadów zakładają ergonomiczne rozmieszczenie przycisków oraz intuicyjne gesty, co znacząco poprawia komfort użytkowania i efektywność pracy na urządzeniach mobilnych.

Pytanie 31

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 255.255.255.255

B. 255.252.252.255

C. 255.255.0.128

D. 0.0.0.0

Odpowiedź 255.255.255.255 to maska podsieci, która jest używana do wskazania adresu broadcast w danej sieci. Jest to maksymalna wartość dla maski podsieci, co oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, a więc wszystkie adresy IP w danej podsieci są dostępne dla komunikacji. W praktyce oznacza to, że każda maszyna w sieci może komunikować się z innymi maszynami, a także wysyłać dane do wszystkich urządzeń jednocześnie. Maska 255.255.255.255 jest często używana w konfiguracjach sieciowych, aby zdefiniować adresy rozgłoszeniowe, co jest kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), gdzie urządzenia muszą wysyłać pakiety do wszystkich innych urządzeń w sieci lokalnej. W przypadku sieci IPv4, stosowanie takich masek jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF, która standardyzuje wiele aspektów działania sieci. W związku z tym, zrozumienie użycia maski 255.255.255.255 jest podstawowym elementem wiedzy o sieciach komputerowych.

Pytanie 32

Aby przeprowadzić rezerwację adresów IP w systemie Windows Server na podstawie fizycznych adresów MAC urządzeń, konieczne jest skonfigurowanie usługi

A. DNS

B. RRAS

C. NAT

D. DHCP

Odpowiedź DHCP jest prawidłowa, ponieważ Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest protokołem sieciowym, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maski podsieci i bramy domyślne, urządzeniom w sieci. Możliwość rezerwacji adresów IP na podstawie adresów MAC jest jedną z kluczowych funkcji DHCP, która pozwala administratorom przypisać określony adres IP do konkretnego urządzenia, zapewniając tym samym stabilność oraz przewidywalność w zarządzaniu adresacją IP w sieci lokalnej. Przykładowo, w sieci biurowej możemy zarezerwować adres IP dla drukarki, co umożliwi jej łatwe znalezienie przez inne urządzenia w sieci, zachowując stały adres, niezależnie od cykli DHCP. Ponadto, dobrym standardem w zarządzaniu sieciami jest wdrażanie DHCP w połączeniu z dokumentacją adresacji, co ułatwia przyszłe rozbudowy oraz zarządzanie zasobami sieciowymi.

Pytanie 33

Jakie urządzenie pracuje w warstwie łącza danych i umożliwia integrację segmentów sieci o różnych architekturach?

A. regenerator

B. most

C. ruter

D. koncentrator

Regeneratory, koncentratory i rutery to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieci, ale nie odpowiadają na zadane pytanie w kontekście łączenia segmentów o różnych architekturach. Regeneratory mają za zadanie wzmacniać sygnał w sieciach, eliminując degradację sygnału przez długie odległości. Nie działają one na poziomie warstwy łącza danych, ale raczej na warstwie fizycznej, co oznacza, że nie są w stanie filtrować ani zarządzać ruchem pakietów, co jest kluczowe w kontekście łączenia różnych segmentów. Koncentratory, z drugiej strony, działają jako urządzenia sieciowe, które łączą wiele urządzeń w sieci lokalnej, transmitując dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do zwiększonej liczby kolizji i nieefektywności, zwłaszcza w większych sieciach. Ruter, natomiast, działa na warstwie sieci i jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów między różnymi sieciami, co czyni go innym narzędziem niż most. Rutery mogą łączyć różne architektury, ale w bardziej skomplikowany sposób, zazwyczaj wymagając znajomości protokołów routingu. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli mostu z funkcjami innych urządzeń sieciowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 34

Urządzenie pokazane na ilustracji ma na celu

A. sprawdzenie długości przewodów sieciowych

B. odczytanie kodów POST z płyty głównej

C. zmierzenie wartości napięcia dostarczanego przez zasilacz komputerowy

D. organizację przewodów wewnątrz jednostki centralnej

Urządzenie przedstawione na rysunku to multimetr cyfrowy który jest podstawowym narzędziem w diagnostyce elektronicznej. Służy do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu i rezystancji. W kontekście komputerowym multimetr jest używany do sprawdzania napięć dostarczanych przez zasilacz komputerowy co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania wszystkich komponentów komputerowych. Prawidłowe napięcia są niezbędne aby uniknąć uszkodzenia sprzętu lub niestabilności systemu. Multimetry oferują funkcjonalności takie jak pomiar napięcia stałego i zmiennego co jest istotne przy testowaniu zasilaczy komputerowych które mogą pracować w różnych trybach. Dobrą praktyką w branży IT jest regularne sprawdzanie napięć w celu wczesnego wykrywania potencjalnych problemów. Multimetr jest nieocenionym narzędziem dla techników serwisu komputerowego i inżynierów elektroników którzy muszą diagnozować i naprawiać sprzęt elektroniczny. Użycie multimetru zgodnie ze standardami bezpieczeństwa i zastosowanie odpowiednich zakresów pomiarowych są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników i ochrony sprzętu oraz użytkownika.

Pytanie 35

Czym jest układ RAMDAC?

A. zawiera przetwornik analogowo-cyfrowy

B. stanowi wyjście końcowe karty graficznej

C. jest specyficzny dla standardu ATA

D. jest typowy dla standardu S-ATA

Błędne odpowiedzi na to pytanie, takie jak związki RAMDAC z standardem S-ATA czy ATA, wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych komponentów komputerowych. Standardy S-ATA oraz ATA odnoszą się do interfejsów komunikacyjnych używanych głównie do podłączania dysków twardych i innych urządzeń magazynujących, a nie do przetwarzania sygnałów graficznych. Różnica w tych technologiach opiera się na ich zastosowaniu; ATA (Advanced Technology Attachment) to starszy standard, który był szeroko stosowany, natomiast S-ATA (Serial ATA) to nowocześniejsza wersja, która oferuje wyższe prędkości transferu danych oraz prostsze połączenie. Zrozumienie, jak funkcjonują te interfejsy, jest kluczowe, jednak nie mają one nic wspólnego z wyjściem wideo, za które odpowiada RAMDAC. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że RAMDAC zawiera konwerter analogowo-cyfrowy, są mylące; w rzeczywistości RAMDAC wykonuje odwrotną funkcję, czyli konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe. W konsekwencji, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w dziedzinie technologii komputerowej i grafiki, dlatego kluczowe jest precyzyjne zrozumienie roli każdego z tych komponentów w systemie.

Pytanie 36

Na dysku konieczne jest zapisanie 100 tysięcy pojedynczych plików, każdy o wielkości 2570 bajtów. Zajętość zapisanych plików będzie minimalna na dysku o jednostce alokacji wynoszącej

A. 4096 bajtów

B. 8192 bajty

C. 3072 bajty

D. 2048 bajtów

Odpowiedź 3072 bajty jest poprawna, ponieważ w przypadku systemów plików używających jednostek alokacji (bloków) o określonym rozmiarze, każdy plik zajmuje przynajmniej jedną jednostkę alokacji. Zapisując pliki o rozmiarze 2570 bajtów, musimy rozważyć, ile pełnych jednostek alokacji jest potrzebnych. Przy jednostce alokacji wynoszącej 3072 bajty, każdy plik zajmie jedną jednostkę, co daje 3072 bajty, a zatem efektywność wykorzystania przestrzeni dyskowej jest wyższa. Z perspektywy praktycznej, korzystanie z jednostek alokacji większych niż rozmiar pliku prowadzi do fragmentacji przestrzeni dyskowej. Wybierając jednostkę alokacji, warto kierować się rozmiarem typowych plików, które zamierzamy przechowywać. W środowisku produkcyjnym, gdzie przechowywane są pliki o podobnych rozmiarach, 3072 bajty będzie optymalnym wyborem, minimalizującym marnowanie przestrzeni. Dobrą praktyką jest również testowanie różnych jednostek alokacji w celu oceny ich wpływu na wydajność i efektywność wykorzystania przestrzeni.

Pytanie 37

Które z poniższych poleceń w systemie Linux służy do zmiany uprawnień pliku?

A. chown

B. pwd

C. ls

D. chmod

Polecenie chmod jest używane w systemach operacyjnych Unix i Linux do zmiany uprawnień plików i katalogów. Uprawnienia te określają, kto i w jaki sposób może czytać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Polecenie to jest niezwykle przydatne w kontekście zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów na serwerach i komputerach osobistych. Przykładowo, aby nadać pełne uprawnienia właścicielowi pliku, ale ograniczyć je dla innych użytkowników, można użyć polecenia chmod 700 nazwa_pliku. Ten sposób nadawania uprawnień jest bardzo elastyczny i pozwala na dokładne skonfigurowanie dostępu zgodnie z potrzebami użytkownika lub politykami firmy. Warto także wspomnieć, że chmod wspiera zarówno notację symboliczną (np. chmod u+x) jak i ósemkową (np. chmod 755), co ułatwia jego stosowanie w różnych scenariuszach. Dzięki temu narzędziu administratorzy systemów mogą skutecznie zarządzać dostępem do plików, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa danych.

Pytanie 38

Na schemacie pokazano sieć LAN wykorzystującą okablowanie kategorii 6. Stacja robocza C nie może nawiązać połączenia z siecią. Jaki problem warstwy fizycznej może być przyczyną braku komunikacji?

A. Niewłaściwy typ switcha

B. Nieodpowiedni przewód

C. Zła długość kabla

D. Błędny adres IP

Zła długość kabla kategorii 6 może powodować problemy z łącznością w sieciach lokalnych. Kabel kategorii 6, zgodnie z standardami TIA/EIA, powinien mieć maksymalną długość 100 metrów, aby zapewnić prawidłowe działanie transmisji danych. W przypadku przekroczenia tej długości, sygnały mogą ulegać osłabieniu i zakłóceniom, prowadząc do utraty pakietów i braku możliwości komunikacji. Długość kabla wpływa na tłumienie sygnału oraz przesłuchy, co jest kluczowe w utrzymaniu odpowiedniego poziomu sygnału do szumu (SNR). Przy projektowaniu sieci należy uwzględniać te ograniczenia i stosować wzmacniacze sygnału lub przełączniki, aby utrzymać optymalne warunki pracy sieci. Przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby zapewnić stabilność i wydajność sieci. W praktyce, w dużych instalacjach stosuje się również technologie GPON lub światłowodowe do pokonania ograniczeń długości miedzianych kabli sieciowych.

Pytanie 39

Na ilustracji zaprezentowano konfigurację urządzenia, co sugeruje, że

A. wszystkie porty zostały przypisane do VLAN z ID48

B. powstały trzy nowe VLAN-y: ID1, ID13, ID48

C. utworzono dwa nowe VLAN-y: ID13, ID48

D. VLAN z ID48 został skonfigurowany jako zarządzalny

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na utworzenie dwóch nowych VLAN-ów o ID 13 i 48. W sieciach komputerowych VLAN, czyli Virtual Local Area Network, umożliwia logiczne segmentowanie sieci na mniejsze, odizolowane segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Na przedstawionym rysunku widać, że poza domyślnym VLAN-em o ID 1 skonfigurowano dwa dodatkowe VLAN-y. VLAN 13 obejmuje porty 1 i 3 jako nieoznakowane, co oznacza, że urządzenia podłączone do tych portów komunikują się w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej bez konieczności tagowania ramek. VLAN 48 obejmuje porty 2 oraz 4-18 w tym samym trybie. Dobra praktyka w zarządzaniu sieciami komputerowymi obejmuje używanie VLAN-ów do separacji ruchu np. dla różnych działów firmy co minimalizuje ryzyko związane z dostępem do danych oraz zwiększa przepustowość dzięki ograniczeniu zbędnych transmisji. Dodatkowo VLAN-y mogą być używane do wdrożenia polityk bezpieczeństwa takich jak separacja sieci IoT od sieci korporacyjnej aby zapobiec potencjalnym atakom.

Pytanie 40

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #18FAAF

B. #AA18FF

C. #FFAA81

D. #81AAFF

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
RGB(255, 170, 129) w zapisie szesnastkowym wygląda jak #FFAA81. Wiesz, że kolory w RGB mają trzy składowe: czerwoną, zieloną i niebieską, z wartościami od 0 do 255? No więc, w szesnastkowej notacji 255 to FF, 170 to AA, a 129 to 81. Jak to połączysz, to masz #FFAA81. To przydaje się w projektach stron i grafice, bo znajomość takiej konwersji naprawdę oszczędza czas. Myślę, że jak robisz palety kolorów na stronę, to umiejętność szybkiego przeliczania kolorów między formatami jest bardzo na plus. Spoko, że szesnastkowy zapis jest zgodny z najlepszymi praktykami, szczególnie jeśli chodzi o responsywność i ładne interfejsy użytkownika.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej