Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 16:35
Data zakończenia: 13 maja 2025 16:46

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przygotowując zapotrzebowanie na materiały stomatologiczne do wykonania kęska zgryzowego, należy uwzględnić

A. gips dentystyczny

B. wosk modelowy

C. kalkę zwarciową

D. masę alginatową

Wybór wosku modelowego jako materiału do pobrania kęska zgryzowego jest uzasadniony jego właściwościami fizycznymi i chemicznymi, które sprawiają, że jest idealnym materiałem do tego celu. Wosk modelowy charakteryzuje się odpowiednią plastycznością, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie detali anatomicznych zgryzu pacjenta. W praktyce stomatologicznej wosk ten jest często wykorzystywany do wykonywania form do odlewów, a także w procesie przygotowania protez, co dodatkowo potwierdza jego uniwersalność. Przy użyciu wosku modelowego można uzyskać wysoką dokładność oraz estetykę, co jest kluczowe dla komfortu i zadowolenia pacjenta. Co więcej, wosk ma zdolność do łatwego kształtowania i dopasowywania, co pozwala na uzyskanie idealnego kęska zgryzowego, a jego obróbka nie wymaga zaawansowanych technologii, co czyni go materiałem dostępnym i ekonomicznym. W praktyce stomatologicznej, zastosowanie wosku modelowego wpisuje się w standardy jakości i dobre praktyki, które koncentrują się na zapewnieniu maksymalnej precyzji oraz komfortu w procesie leczenia.

Pytanie 2

Proces polegający na usunięciu szkliwa z powierzchni kontaktowych zębów w celach leczniczych nazywa się

A. root planing

B. polishing

C. rebonding

D. stripping

Zabieg strippingu polega na usunięciu cienkiej warstwy szkliwa z powierzchni stycznych zębów, co jest stosowane w celu poprawy ich estetyki oraz wzmocnienia efektu terapeutycznego. Stripping może być zrealizowane w sytuacjach, gdy zęby są zbyt blisko siebie, co może powodować trudności w utrzymaniu higieny jamy ustnej i sprzyjać rozwojowi próchnicy. W praktyce stomatologicznej stripping jest wykorzystywany do przygotowania zębów do leczenia ortodontycznego lub w sytuacjach, gdy konieczne jest uzyskanie lepszej przestrzeni międzyzębowej. Istotne jest, aby zabieg ten przeprowadzał doświadczony stomatolog, stosując odpowiednie narzędzia oraz techniki, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia tkanek zęba. Oprócz tego, stripping powinien być przeprowadzany zgodnie z wytycznymi American Dental Association (ADA) oraz innymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie indywidualnego podejścia do każdego pacjenta.

Pytanie 3

Zlecenie na realizację w pracowni techniczno-protetycznej z oznaczeniem „K – – K” przekazuje zespołowi stomatologicznemu informację o realizacji

A. korony porcelanowej

B. mostu dwubrzeżnego z uzupełnieniem dwóch brakujących zębów

C. wkładu koronowo-korzeniowego

D. stomatologicznej szyny relaksacyjnej na górny łuk zębowy

Odpowiedź dotycząca mostu dwubrzeżnego z uzupełnieniem dwóch brakujących zębów jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie "K – – K" w praktyce protetycznej odnosi się do konstrukcji mostu. W kontekście dentystycznym, mosty są stosowane do przywracania funkcji oraz estetyki w przypadku brakujących zębów. Oznaczenie "K" wskazuje na korony, które będą umieszczone na zębach filarowych, a podwójne "– –" oznacza, że pomiędzy korony znajdują się dwa braki, które będą uzupełnione przez część mostu. Tego rodzaju rozwiązanie jest standardem w protetyce, pozwalającym na odbudowę łuku zębowego oraz przywrócenie funkcji żucia. W praktyce, most dwubrzeżny jest wyjątkowo skuteczny, gdyż rozkłada siły żucia na zęby filarowe, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Dodatkowo, podczas planowania protetycznego, ważne jest uwzględnienie estetyki oraz zachowanie harmonii w obrębie uśmiechu.

Pytanie 4

Co należy zrobić, gdy pacjentka w zaawansowanej ciąży straci przytomność podczas zabiegu, po natychmiastowym wstrzymaniu działań stomatologicznych?

A. skontaktować się z pomocą medyczną

B. zostawić pacjentkę w pozycji siedzącej przez 5 minut

C. opuścić fotel do pozycji leżącej, pacjentkę ułożyć na lewym boku

D. zapewnić dostęp do tlenu

Odpowiedź, która polega na opuszczeniu fotela do pozycji leżącej i ułożeniu pacjentki na lewym boku, jest zgodna z najlepszymi praktykami w sytuacjach nagłych w stomatologii, szczególnie w przypadku pacjentek w ciąży. Ułożenie na lewym boku ma kluczowe znaczenie, gdyż zapobiega uciskowi na żyłę główną (żyłę dolną), co może wystąpić w pozycji leżącej na plecach. Taka pozycja zwiększa przepływ krwi do serca i mózgu, co jest szczególnie ważne w przypadku utraty przytomności. Ponadto, umożliwia to lepszą wentylację pacjentki oraz minimalizuje ryzyko aspiracji treści pokarmowej. W takich przypadkach kluczowe jest również monitorowanie stanu pacjentki oraz zabezpieczenie drożności dróg oddechowych. W sytuacjach nagłych, takich jak ta, niezbędne jest, aby stomatolog był przeszkolony w zakresach pierwszej pomocy i umiał ocenić konieczność wezwania wsparcia medycznego. Wiedza ta jest zgodna z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz wytycznymi dotyczących opieki nad kobietami w ciąży.

Pytanie 5

Worek zawierający odpady medyczne, w którym znajdują się żywe patogeny lub ich toksyny, powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 01

B. 18 01 06

C. 18 01 04

D. 18 01 03

Odpowiedź 18 01 03 jest trafiona, bo dotyczy odpadów medycznych, które mają w sobie materiały zakaźne, takie jak żywe drobnoustroje oraz ich toksyny. Według przepisów, odpady te wymagają specjalnego traktowania przez ich potencjalne zagrożenie dla zdrowia i środowiska. W praktyce ważne jest, aby worki z takimi odpadami były dobrze oznakowane, co pomaga w ich właściwym zarządzaniu – chodzi tu o transport, przechowywanie i późniejsze unieszkodliwianie. Można to zaobserwować w szpitalach, gdzie odpady zakaźne muszą być segregowane, żeby zmniejszyć ryzyko zakażeń. Oznaczenie odpowiednim kodem ułatwia też życie firmom zajmującym się ich utylizacją, co jest zgodne z dobrymi praktykami oraz lokalnymi przepisami, które mówią, jak postępować z takimi odpadami.

Pytanie 6

Osoba, która przeszła lakierowanie zębów, nie powinna w dniu zabiegu

A. płukać ust zimną wodą

B. uprawiać aktywności fizycznej

C. czyścić zębów

D. pić napojów barwiących

Inne odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one kluczowych aspektów związanych z poprawnym postępowaniem po zabiegu lakierowania zębów. Na przykład, twierdzenie, że pacjent nie powinien spożywać barwiących napojów, choć ma sens w kontekście estetyki zębów, nie jest aż tak istotne jak unikanie szczotkowania. Barwiące napoje mogą rzeczywiście wpłynąć na kolor zębów, ale jeśli pacjent nie szczotkuje zębów zaraz po zabiegu, ryzyko ich przebarwienia jest zminimalizowane. W przypadku sugestii o nie wykonywaniu wysiłku fizycznego, również nie ma naukowego uzasadnienia, że ma to wpływ na działanie lakieru. Wysiłek fizyczny nie wpływa bezpośrednio na związanie lakieru z zębami. Możliwość płukania jamy ustnej zimną wodą jest kwestią dyskusyjną, ponieważ nie ma jednoznacznych dowodów, które sugerowałyby, że może to zaszkodzić lakierowi; jednakże, zaleca się ostrożność i unikanie silnych płukanek. Warto zwrócić uwagę na podstawowe zasady postępowania po zabiegu, które mają na celu maksymalne wykorzystanie korzyści terapeutycznych. Kluczowe jest zrozumienie, że lakier wymaga czasu na pełne związanie się z zębami, co czyni szczotkowanie, które mogłoby to zniszczyć, najważniejszym wskazaniem do unikania.

Pytanie 7

Najbardziej efektywne działanie edukatora, które przyczyni się do poprawy stanu zdrowia dziąseł u pacjenta, polega na

A. przekazaniu ankiety dotyczącej schorzeń dziąseł

B. asystowaniu przy samodzielnym oczyszczaniu zębów przed lusterkiem

C. zademonstrowaniu sposobu szczotkowania zębów na modelach

D. omówieniu zdjęć z wybarwioną płytką nazębną

Asystowanie pacjentowi przy samodzielnym oczyszczaniu zębów przed lusterkiem jest najbardziej skuteczną metodą edukacyjną, ponieważ pozwala na bezpośredni kontakt oraz bieżące korygowanie techniki szczotkowania. W praktyce, edukator może zwrócić uwagę na konkretne obszary, które wymagają szczególnej uwagi, a także udzielać wskazówek dotyczących prawidłowego doboru narzędzi, jak szczoteczki i pasty do zębów. Obserwacja pacjenta w czasie rzeczywistym pozwala na natychmiastowe wskazanie błędów, co zwiększa efektywność nauki. Dodatkowo, takie podejście wspiera pacjenta w rozwijaniu nawyków higienicznych poprzez aktywne uczestnictwo w procesie, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zdrowotnych, które promują uczestniczące metody edukacji zdrowotnej. Warto także dodać, że umiejętność samodzielnego oczyszczania zębów jest kluczowa dla długotrwałego utrzymania zdrowia jamy ustnej, a właściwe nawyki higieniczne mogą znacząco poprawić stan dziąseł oraz zminimalizować ryzyko chorób periodontalnych.

Pytanie 8

Aby przygotować fleczer, proszek należy połączyć

A. z solą fizjologiczną

B. z eugenolem

C. z kwasem polikarboksylowym

D. z wodą destylowaną

Właściwe przygotowanie fleczera polega na zmieszaniu proszku z wodą destylowaną, co jest standardową praktyką w protokołach przygotowania materiałów do odbudowy ubytków w stomatologii. Woda destylowana, jako solvent, nie zawiera zanieczyszczeń ani minerałów, które mogłyby wpłynąć na proces wiązania czy reaktywność proszku. Mieszanka ta jest kluczowa, aby uzyskać odpowiednią konsystencję, co pozwala na łatwe formowanie i aplikację materiału w ubytku. Dobrze przygotowany fleczer charakteryzuje się właściwą plastycznością, co znacznie ułatwia jego modelowanie i umieszczanie w jamie ustnej pacjenta. Przykładowo, w zastosowaniach klinicznych, odpowiednie przygotowanie fleczera wpływa na trwałość i szczelność wypełnień, co jest kluczowe dla sukcesu terapeutycznego. Ponadto, standardy ISO dla materiałów stomatologicznych podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich solventów w procesie mieszania, co ma na celu zapewnienie nie tylko jakości, ale i bezpieczeństwa stosowanych materiałów.

Pytanie 9

Osoba dotknięta szkorbutem ma niedobór

A. witaminy C

B. witaminy A

C. witaminy D

D. witaminy B1

Szkorbut jest chorobą spowodowaną niedoborem witaminy C, znanej również jako kwas askorbinowy. Witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych, kości i chrząstek. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia struktury tkankowej, co objawia się krwawieniem z dziąseł, łatwym siniaczeniem, a także osłabieniem układu odpornościowego. Witamina C jest również silnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że pomaga w ochronie komórek przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. W praktyce, aby zapobiegać szkorbutowi, zaleca się spożywanie owoców i warzyw bogatych w tę witaminę, takich jak cytrusy, truskawki, kiwi, papryka czy brokuły. W kontekście standardów zdrowotnych, zalecana dzienna dawka witaminy C dla dorosłych wynosi około 75-90 mg, co można łatwo osiągnąć poprzez zrównoważoną dietę.

Pytanie 10

Zamieszczone w ramce zapisy stanowią zalecenia pozabiegowe dla pacjenta

Zalecenia dla pacjenta
Używać szczotki posiadającej włókna o stożkowatym kształcie. Nie stosować pasty z substancją ścierną. Do mycia można stosować szare mydło. Nie dokonywać samodzielnych poprawek.

A. po otrzymaniu protez akrylowych całkowitych.

B. po wykonaniu zabiegu implantacji.

C. po zacementowaniu koron protetycznych.

D. po założeniu aparatu stałego.

Odpowiedź "po otrzymaniu protez akrylowych całkowitych" jest prawidłowa, ponieważ zalecenia przedstawione w ramce odnoszą się bezpośrednio do opieki nad nowymi protezami. Po ich założeniu, pacjenci muszą szczegółowo dbać o higienę jamy ustnej, aby uniknąć infekcji oraz uszkodzeń protez. Używanie szczotki z włóknami o stożkowym kształcie pozwala na skuteczniejsze czyszczenie trudnodostępnych miejsc, co jest niezbędne dla zachowania zdrowia dziąseł oraz trwałości protez. Dodatkowo, unikanie past z substancjami ścierającymi jest kluczowe, ponieważ mogą one zarysować powierzchnię protez, co prowadzi do ich szybszego zużycia. Zastosowanie szarego mydła do mycia protez jest zalecane, gdyż jest to bezpieczny środek czyszczący, który nie zaszkodzi akrylowej strukturze protez. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami w protetyce stomatologicznej, co zapewnia pacjentom długotrwałe i komfortowe użytkowanie protez akrylowych.

Pytanie 11

Co jest zalecane do stosowania podczas mycia zębów u dzieci poniżej 3 roku życia?

A. Pasta wybielająca

B. Pasta smakowa dla dorosłych

C. Pasta z dużą ilością fluoru

D. Pasta z obniżoną zawartością fluoru

Wybór pasty do zębów z obniżoną zawartością fluoru dla dzieci poniżej 3 roku życia jest zalecany z powodu delikatności układu stomatologicznego maluchów. Zbyt duża ilość fluoru może prowadzić do fluorozy, która jest stanem wynikającym z nadmiernej ekspozycji na fluor w okresie formowania się zębów, co może skutkować białymi plamkami na zębach. Dlatego, zgodnie z zaleceniami wielu stowarzyszeń stomatologicznych, pasty z minimalną ilością fluoru są preferowane dla najmłodszych. Ważne jest, aby używać jedynie ilości pasty odpowiadającej wielkości ziarnka ryżu i nadzorować proces mycia, aby dziecko nie połykało pasty. Dzięki temu dzieci korzystają z ochronnych właściwości fluoru bez ryzyka jego nadmiernego spożycia. Warto też wprowadzać dzieci do zdrowych nawyków higienicznych poprzez zabawę i edukację, co promuje długoterminowe korzyści zdrowotne.

Pytanie 12

Rejestracja pacjentów w cyfrowym systemie chronologicznym odbywa się według

A. miejsca zamieszkania

B. nazwiska pacjenta

C. kolejności rejestru

D. numeru PESEL

Wybór nazwiska pacjenta jako podstawy ewidencji może prowadzić do wielu problemów, w tym do mylenia pacjentów o tym samym nazwisku. W systemach zdrowia, gdzie prywatność pacjentów jest kluczowa, takie podejście nie zapewnia wystarczającej unikalności identyfikacji. Podobnie, ewidencjonowanie według miejsca zamieszkania ma swoje ograniczenia, ponieważ pacjenci mogą przemieszczać się, a ich miejsce zamieszkania nie zawsze odpowiada ich aktualnemu miejscu korzystania z usług medycznych. Co więcej, numery PESEL, choć są unikalne, nie są zawsze stosowane w systemach ewidencyjnych na pierwszym miejscu, co może komplikować dostęp do danych. Stosowanie tych metod może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi pacjentów, co w rezultacie wpływa na jakość świadczonej opieki zdrowotnej. Przy dobrze zorganizowanym systemie ewidencji zgodnie z kolejnością rejestru, każdy pacjent ma zapewnioną priorytetową obsługę, co jest zgodne z obowiązującymi standardami i regulacjami w ochronie zdrowia. Nieprawidłowe podejścia do ewidencji mogą prowadzić do opóźnień w diagnozowaniu, leczeniu oraz obniżonej satysfakcji pacjentów.

Pytanie 13

W jakiej strefie zespołu dentystycznego powinien być umiejscowiony fotel dla lekarza pracującego w metodzie duo?

A. Operacyjnej

B. Statycznej

C. Transferowej

D. Demarkacyjnej

Wybór odpowiedzi innej niż "Operacyjnej" wskazuje na niepełne zrozumienie zasad organizacji pracy w stomatologii. Strefa statyczna to obszar, w którym koncentruje się na mniej dynamicznych działaniach, takich jak przechowywanie narzędzi, a nie na aktywnych zabiegach. Z kolei strefa demarkacyjna, której zadaniem jest wyznaczanie granic między różnymi obszarami pracy, nie jest przeznaczona do ustawienia fotela lekarza. Może to prowadzić do dezorganizacji w pracy zespołu, co z kolei wpływa na czas wykonywania zabiegów oraz komfort pacjenta. Strefa transferowa, w której odbywa się przekazywanie narzędzi lub materiałów, również nie jest odpowiednia dla fotela lekarza, ponieważ wymaga ona dynamizmu i ruchu, a nie statycznej pozycji. Ustawienie fotela w tych strefach może prowadzić do nieefektywności i niebezpieczeństw, takich jak nieprzewidziane wypadki związane z narzędziami. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać zasad organizacji przestrzeni roboczej i zrozumieć, jakie są odpowiednie lokalizacje dla różnych elementów wyposażenia w gabinecie stomatologicznym.

Pytanie 14

Metoda kontaktowej fluoryzacji, polegająca na wprowadzaniu jonów fluorkowych do twardych tkanek zęba za pomocą niskonapięciowego prądu stałego, to

A. jonoforeza fluorkowa

B. okłady na łyżkach

C. wcieranie

D. lakierowanie

Lakierowanie to metoda stosująca specjalne powłoki na zęby, jednak nie wykorzystuje prądu elektrycznego do transportu jonów fluorkowych. Z kolei okłady na łyżkach, choć stosowane w niektórych przypadkach, nie są metodą efektywną w kontekście wprowadzania fluorków do twardych tkanek zęba. Wcieranie fluorków jest techniką, która polega na manualnym aplikowaniu preparatu fluorkowego na powierzchnię zębów, ale również nie zapewnia głębokiej penetracji, jak ma to miejsce w jonoforezie. Kluczowym błędem myślowym w podejściu do tych metod jest nieuznawanie potrzeby wykorzystania technologii do poprawy efektywności zabiegów stomatologicznych. W stomatologii coraz bardziej podkreśla się znaczenie innowacyjnych technik, takich jak jonoforeza, które mogą znacznie zwiększyć skuteczność profilaktyki. Zastosowanie prądu stałego nie tylko zwiększa absorpcję jonów, ale również przyspiesza proces remineralizacji zębów, co czyni go bardziej skutecznym narzędziem w walce z próchnicą. Ignorowanie tych nowoczesnych metod może prowadzić do ograniczenia możliwości ochrony zdrowia jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 15

Jaka jest wartość wskaźnika PUWz u dorosłego pacjenta, u którego zdiagnozowano:
– 2 zęby z próchnicą na powierzchni wargowej,
– 2 zęby z próchnicą na powierzchni zgryzowo-dystalnej,
– 2 zęby z niedorozwojem szkliwa,
– 1 ząb usunięty,
– 2 zęby z amalgamatem?

A. 9

B. 11

C. 7

D. 3

Wartości wskaźnika PUWz można błędnie interpretować, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Osoby decydujące się na odpowiedzi takie jak 3, 11 lub 9 mogą nie uwzględniać właściwego zrozumienia definicji wskaźnika oraz jego zastosowania w praktyce stomatologicznej. Na przykład, wskaźnik PUWz koncentruje się na zębach z uszkodzeniami takimi jak próchnica, usunięcie oraz niedorozwój szkliwa. Odpowiedzi sugerujące zaniżone wartości, jak 3, mogą wynikać z nieuwzględnienia pełnej liczby uszkodzeń. Z kolei podanie wartości 11 czy 9 może świadczyć o mylnym dodaniu zębów z amalgamatem do całkowitego wskaźnika, co jest błędne, ponieważ takie zęby są uważane za naprawione i nie zwiększają liczby uszkodzeń. Sam wskaźnik PUWz został stworzony w celu dokładnej oceny stanu zdrowia zębów i stanowi istotny element analizy skuteczności leczenia oraz profilaktyki. W stomatologii kluczowe jest precyzyjne zrozumienie wskaźników, aby móc podejmować właściwe decyzje terapeutyczne, a błędy w ich interpretacji mogą prowadzić do nieadekwatnych działań, które nie przyniosą oczekiwanych efektów w kontekście zdrowia jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 16

Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy, który ma być użyty do tymczasowego wypełnienia ubytku w zębie, powinien charakteryzować się konsystencją

A. plasteliny

B. rzadkiej pasty

C. zawiesiny

D. zagęszczonej śmietany

Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy (CEM) przeznaczony do tymczasowego wypełnienia ubytku w zębie powinien mieć konsystencję plasteliny, aby zapewnić odpowiednie właściwości użytkowe i łatwość aplikacji. Konsystencja ta umożliwia precyzyjne formowanie materiału, co jest istotne w kontekście wypełniania ubytków zębowych, gdzie wymagana jest dokładność i precyzyjne dopasowanie do kształtu ubytku. Cement o konsystencji plasteliny pozwala na łatwe modelowanie oraz skuteczne wypełnienie ubytku, co z kolei przyczynia się do lepszej izolacji i ochrony miazgi zębowej. W praktyce, podczas aplikacji, dentysta może łatwo formować cement na powierzchni zęba, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Zaleca się, aby pracować z tym materiałem w odpowiednich warunkach, zgodnie z zaleceniami producenta, aby zapewnić optymalną twardość i czas wiązania. Przykładem użycia takiego cementu może być czasowe zabezpieczenie ubytku przed wykonaniem stałego wypełnienia, co jest szczególnie ważne w przypadku oczekiwania na dalsze leczenie.

Pytanie 17

Jak nazywa się procedura usuwania nadmiaru tkanki dziąsłowej?

A. Resekcja

B. Gingiwektomia

C. Radektomia

D. Hemisekcja

Gingiwektomia to zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu nadmiaru tkanki dziąsłowej, który może występować w wyniku chorób przyzębia, nadmiernego wzrostu tkanek lub niewłaściwie dopasowanych protez. Celem gingiwektomii jest poprawa estetyki uśmiechu, zwiększenie komfortu pacjenta oraz ułatwienie utrzymania higieny jamy ustnej. Przykładowo, pacjenci z hiperplazją dziąseł często doświadczają trudności w czyszczeniu zębów, co może prowadzić do dalszych problemów zdrowotnych. Zabieg ten wykonuje się zwykle w znieczuleniu miejscowym, a po jego zakończeniu pacjent powinien stosować zalecenia lekarza dotyczące pielęgnacji jamy ustnej oraz unikać drażniących pokarmów. Gingiwektomia jest zgodna ze standardami leczenia stomatologicznego, zapewniając pacjentom korzystne efekty estetyczne i zdrowotne, co potwierdzają liczne badania kliniczne. Warto zaznaczyć, że po zabiegu konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia dziąseł, aby zapobiec nawrotom problemu.

Pytanie 18

Zaleca się, aby ćwiczenie z płytką przedsionkową Schóenherra u 7-letniego dziecka wykonywać w ilości od 10 do 15 powtórzeń

A. raz dziennie

B. 10 razy dziennie

C. 5 razy dziennie

D. 2-3 razy dziennie

Odpowiedź 2-3 razy dziennie jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi ćwiczenia z płytką przedsionkową Schóenherra u dzieci. Tego rodzaju ćwiczenia mają na celu poprawę koordynacji ruchowej oraz równowagi, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Wykonywanie ćwiczeń 2-3 razy dziennie pozwala na stopniowe wzmocnienie mięśni stabilizujących i poprawę propriocepcji. W praktyce oznacza to, że rodzice czy opiekunowie powinni wprowadzić te ćwiczenia do codziennej rutyny dziecka, co nie tylko wpłynie korzystnie na jego rozwój fizyczny, ale także na samopoczucie psychiczne. Dodatkowo, wdrażanie takich ćwiczeń w ramach programu rehabilitacyjnego czy profilaktycznego powinno być monitorowane przez specjalistów, co jest zgodne z wytycznymi towarzystw pediatrycznych i fizjoterapeutycznych. Regularność i systematyczność ćwiczeń są kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych efektów, dlatego zalecenia te koncentrują się na 2-3 sesjach dziennie, co jest optymalne w kontekście rozwoju dziecka oraz jego możliwości adaptacyjnych.

Pytanie 19

Wypełniając kartę choroby pacjenta, jakie oznaczenia należy wpisać dla powierzchni dystalnej, językowej i policzkowej zęba?

A. MOD

B. MSV

C. DJP

D. DLB

Odpowiedź DLB jest poprawna, ponieważ oznacza Dystalną, Językową i Policzkową powierzchnię zęba. W kontekście stomatologii, klasyfikacja powierzchni zęba jest kluczowa dla dokładnego dokumentowania i zarządzania leczeniem pacjentów. Dystalna powierzchnia to ta, która jest najdalej od linii środkowej łuku zębowego, językowa odnosi się do powierzchni wewnętrznej, a policzkowa do zewnętrznej powierzchni zęba, która jest widoczna podczas uśmiechu. Przykładowo, w przypadku próchnicy na dystalnej powierzchni zęba, lekarz może zaplanować leczenie, które będzie uwzględniać te konkretne oznaczenia. Użycie poprawnych terminów w dokumentacji jest zgodne z ogólnymi standardami praktyki stomatologicznej, co pozwala na jasne zrozumienie stanu zdrowia pacjenta oraz na właściwe planowanie dalszych działań. Prawidłowe oznaczenie jest także istotne dla komunikacji między specjalistami oraz w kontekście weryfikacji dokumentacji medycznej.

Pytanie 20

Jakiego materiału zawierającego fluor należy użyć do uzupełniania ubytków w zębach dziecięcych?

A. Amalgamat

B. Cement fosforanowy

C. Glassjonomer

D. Wodorotlenek wapnia

Glassjonomer to materiał o wysokiej biokompatybilności, który zawiera fluor, co czyni go szczególnie odpowiednim do wypełniania ubytków w zębach mlecznych. Ze względu na swoje właściwości, glassjonomer nie tylko wypełnia ubytek, ale również uwalnia fluor, co pomaga w remineralizacji szkliwa i zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy. Materiał ten jest łatwy w aplikacji, integroje się z tkankami zęba i jest doskonałym wyborem w stomatologii dziecięcej, gdzie istotne jest zminimalizowanie bólu i dyskomfortu. W praktyce, glassjonomer jest często stosowany do wypełnień w zębach mlecznych oraz w przypadkach, gdy ząb ma niewielką lub średnią utratę struktury. Dzięki właściwościom adhezyjnym, glassjonomer skutecznie wiąże się z zębiną oraz szkliwem, co zapewnia długotrwałe wypełnienie. Dodatkowo, zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz American Academy of Pediatric Dentistry (AAPD), stosowanie materiałów uwalniających fluor, takich jak glassjonomery, jest rekomendowane w leczeniu dzieci, aby zapewnić ochronę zębów przed próchnicą. Użycie glassjonomeru w stomatologii pediatrycznej jest zgodne z aktualnymi standardami i najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 21

Podczas pracy w obrębie żuchwy należy ustawić głowę pacjenta leżącego w taki sposób, aby płaszczyzna zgryzowa jego zębów

A. górnych była prostopadła do podłogi

B. górnych była równoległa do podłogi

C. dolnych była prostopadła do podłogi

D. dolnych była równoległa do podłogi

Odpowiedź "dolnych była równoległa do podłogi" jest poprawna, ponieważ w kontekście pracy w żuchwie, odpowiednie ustawienie płaszczyzny zgryzowej dolnych zębów jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych oraz dla komfortu pacjenta. Utrzymując dolne zęby równolegle do podłogi, zapewniamy optymalne warunki dla pracy narzędzi stomatologicznych oraz minimalizujemy stres na stawy. To ustawienie pozwala na lepszą widoczność i dostęp do obszarów roboczych, co jest szczególnie ważne w zabiegach wymagających precyzji. W praktyce klinicznej, takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji stomatologicznych, które promują ergonomiczne metody pracy, mające na celu zarówno bezpieczeństwo pacjenta, jak i komfort pracy specjalisty. Warto pamiętać, że nieprawidłowe ustawienie głowy pacjenta może prowadzić do nieprawidłowego uzyskania zgryzu, co w konsekwencji może wpłynąć na wyniki leczenia. Dlatego ustawienie dolnych zębów równolegle do podłogi jest kluczowym krokiem w każdej procedurze stomatologicznej, zwłaszcza w obszarze chirurgii czy protetyki.

Pytanie 22

Jaką notację w dokumentacji medycznej pacjenta stosuje się dla średniej próchnicy górnego lewego stałego kła?

A. 13 caries profunda

B. 63 caries secundaria

C. 13 caries media

D. 23 caries media

Odpowiedź 23 caries media jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do średniej próchnicy górnego lewego stałego kła. Zgodnie z międzynarodowym systemem numeracji zębów, zęby stałe w łuku górnym po lewej stronie mają numery od 11 do 16, gdzie 23 to numer dla górnego lewego kła. W przypadku próchnicy średniej, oznaczenie 'caries media' wskazuje na to, że ubytek dotyczy głównie szkliwa oraz wczesnych warstw zębiny, co wymaga interwencji stomatologicznej, zwykle w postaci wypełnienia. Dobrą praktyką w stomatologii jest regularne monitorowanie stanu zdrowia zębów oraz edukacja pacjentów na temat profilaktyki, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia ubytków. Przy odpowiednim leczeniu i dobrych nawykach higienicznych, takich jak regularne szczotkowanie zębów i stosowanie nici dentystycznej, można skutecznie zapobiegać rozwojowi próchnicy. Ponadto, w dokumentacji medycznej ważne jest precyzyjne oznaczanie stanów patologicznych, co wspiera komunikację między specjalistami oraz umożliwia skuteczne planowanie leczenia.

Pytanie 23

W systemie FDI, sektor jamy ustnej III obejmuje zęby

A. 75 oraz 74

B. 64 oraz 65

C. 55 oraz 54

D. 84 oraz 85

Odpowiedzi 64 i 65 są jak najbardziej trafione! W systemie FDI te numery przypisane są do zębów mlecznych w prawej ćwiartce. Ząb 64 to pierwszy trzonowiec, a 65 to drugi trzonowiec, więc super, że to wiesz. FDI jest mega ważne w stomatologii, bo pozwala lekarzom łatwo rozmawiać o zębach i mieć jasność w dokumentacji. Przykładowo, kiedy planuje się leczenie, znajomość tych mleczaków jest kluczowa, zwłaszcza dla ortodontów i przy profilaktyce. I pamiętaj, zęby mleczne są istotne, bo wpływają na to, jak rozwija się szczęka i żuchwa, a to przekłada się na stałe zęby. Tak więc, dobra znajomość klasyfikacji zębów jest niezbędna, żeby dobrze leczyć pacjentów, zwłaszcza te młodsze dzieciaki.

Pytanie 24

W amerykańskim systemie oznaczenie B odnosi się do górnego prawego zęba

A. trzonowy pierwszy mleczny

B. siekacz boczny stały

C. trzonowy drugi stały

D. siekacz boczny mleczny

Wybór nieprawidłowych zębów w kontekście symbolu B w amerykańskim systemie oznaczeń wynika z niepełnego zrozumienia klasyfikacji zębów mlecznych i stałych. Siekacz boczny stały oraz siekacz boczny mleczny są to zęby, które zlokalizowane są w innej części jamy ustnej i zajmują inne funkcje. Siekacze boczne pełnią głównie rolę w odgryzaniu, a nie w żuciu, co czyni je mniej istotnymi w kontekście zęba górnego prawego, który powinien być trzonowym pierwszym mlecznym. Wybór drugiego trzonowego, zarówno stałego, jak i mlecznego, jest również błędny, ponieważ te zęby znajdują się dalej w tylnej części łuku zębowego i mają inne oznaczenia w systemie. Typowym błędem jest mylenie zębów mlecznych z ich stałymi odpowiednikami; zęby mleczne są tymczasowe i pełnią istotną rolę w procesie wzrostu, jednak ich oznaczenie jest kluczowe w praktykach stomatologicznych, aby uniknąć pomyłek w diagnostyce i leczeniu. Ważne jest, aby dentysta znał nie tylko lokalizację zębów, ale także ich funkcje oraz ich znaczenie w rozwoju uzębienia. Prawidłowe rozumienie oznaczeń zębowych wspiera skuteczne leczenie oraz dbałość o zdrowie jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 25

Aby zapobiec kwasowej erozji szkliwa u dzieci, należy usunąć z ich codziennej diety

A. sery żółte

B. wodę

C. napoje gazowane

D. warzywa strączkowe

Napoje gazowane są jednym z głównych czynników ryzyka dla zdrowia zębów, szczególnie u dzieci. Zawierają one kwasy, takie jak kwas fosforowy i cytrynowy, które mogą prowadzić do demineralizacji szkliwa, co z kolei zwiększa ryzyko jego erozji. Erozja szkliwa to proces, w którym kwasy niszczą mineralną strukturę zęba, co prowadzi do jego osłabienia i większej podatności na próchnicę. Usunięcie napojów gazowanych z diety dzieci jest krokiem w kierunku ochrony ich zębów. Dodatkowo, dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie do diety produktów bogatych w wapń, takich jak sery żółte, które wspierają remineralizację szkliwa. Warto również pamiętać o ograniczeniu słodyczy oraz o regularnym szczotkowaniu zębów pastą z fluorem, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Stomatologicznej, która promuje zdrowe nawyki żywieniowe dla dzieci, aby zminimalizować ryzyko erozji szkliwa.

Pytanie 26

Tuż po zabiegu nałożenia w jamie ustnej lakieru fluorowego w formie zawiesiny, pacjent nie powinien stosować się do zakazu

A. uprawiania aktywności fizycznej

B. gryzienia twardych pokarmów

C. płukania ust

D. spożywania napojów gazowanych

Odpowiedź dotycząca wykonywania wysiłku fizycznego jest prawidłowa, ponieważ po aplikacji lakieru fluorowego w jamie ustnej pacjent nie musi ograniczać aktywności fizycznej. Lakier fluorowy, po nałożeniu, działa przez dłuższy czas, a jego właściwości ochronne nie są osłabiane przez umiarkowany wysiłek fizyczny. W praktyce oznacza to, że pacjent może brać udział w codziennych aktywnościach, takich jak sport czy ćwiczenia, ponieważ nie wpływa to negatywnie na efekty działania fluoru. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi, że kluczowym zaleceniem po nałożeniu lakieru fluorowego jest unikanie jedzenia i picia przez co najmniej 30-60 minut, aby maksymalizować wchłanianie fluoru. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, które koncentrują się na ochronie zębów przed próchnicą, a również podkreśla znaczenie edukacji pacjentów o postępowaniu po zabiegach."

Pytanie 27

W celu usunięcia głębokich złogów nazębnych z powierzchni dystalnych zębów bocznych stosuje się kirety Gracey oznaczone numerem

A. 13/14

B. 7/8

C. 11/12

D. 5/6

Kirety Gracey, w tym model 13/14, zostały zaprojektowane specjalnie do usuwania złogów nazębnych z powierzchni dystalnych zębów bocznych. Konstrukcja kirety 13/14 umożliwia dotarcie do trudnodostępnych miejsc, co jest kluczowe w terapii parodontalnej. Narzędzie to charakteryzuje się długim, zakrzywionym ostrzem, co pozwala na efektywne usuwanie kamienia nazębnego oraz biofilmu bakteryjnego. W praktyce, podczas zabiegów skalingu, kirety Gracey 13/14 są preferowane w przypadku zębów trzonowych, gdzie dostęp do dystalnych powierzchni może być utrudniony przez anatomiczne uwarunkowania. Właściwe stosowanie kirety tej kategorii, zgodnie z zasadami aseptycznymi oraz techniką ręczną, zapewnia skuteczność w terapii chorób przyzębia i wspiera utrzymanie zdrowia jamy ustnej pacjentów. Oprócz samego skalingu, warto również pamiętać o przeprowadzaniu regularnych przeglądów stomatologicznych oraz edukacji pacjentów dotyczącej higieny jamy ustnej, co stanowi integralną część profilaktyki stomatologicznej.

Pytanie 28

Z jakiego powodu nie przeprowadza się wybarwiania złogów nazębnych przy użyciu preparatu fuksyny zasadowej?

A. Uwidocznienia obszarów szczególnego gromadzenia się płytki nazębnej

B. Wykazania przewagi nowej techniki szczotkowania zębów oraz uchybień w toku nauki tej metody

C. Motywowania pacjenta do podjęcia działań na rzecz poprawy higieny jamy ustnej

D. Wskazania kamienia nazębnego

Wybrałeś odpowiedź, że wybarwianie złogów nazębnych fuksyną służy do pokazania wyższości nowej metody szczotkowania, ale to nie jest dobre. Fuksynę stosuje się głównie do pokazywania aktywnej płytki nazębnej, a nie do oceniania metod szczotkowania. Chodzi tu przede wszystkim o to, żeby zmotywować pacjenta do lepszej higieny jamy ustnej, a nie porównywać różne techniki szczotkowania. Odpowiedź, która mówi o pokazywaniu miejsc, gdzie najwięcej odkłada się płytka, też jest myląca, bo fuksyna nie pomaga znaleźć kamienia, a to jest kluczowe dla zdrowia jamy ustnej. Uwidacznianie płytki ma być edukacyjne, ale nie identyfikuje kamienia. Zrozumiałe, że chcesz motywować pacjentów do dbania o higienę, ale to nie może być na bazie złych technik wybarwiania. Fuksyna w tym przypadku może dawać zafałszowane wyniki i błędne wnioski o zdrowiu zębów pacjenta. Dlatego ważne jest, żeby stosować odpowiednie metody diagnostyczne, które dają rzetelne informacje o stanie uzębienia.

Pytanie 29

Ile specyficznych ruchów należy wykonać podczas każdego etapu mycia rąk według techniki Ayliffe'a?

A. osiem

B. cztery

C. pięć

D. dziesięć

Odpowiedź '5' jest prawidłowa, ponieważ technika Ayliffe'a, stosowana w myciu rąk w kontekście zapobiegania infekcjom, zaleca wykonanie pięciu charakterystycznych ruchów. Te ruchy obejmują: pocieranie dłoni o siebie, pocieranie tylnej części jednej dłoni dłońmi drugiej, pocieranie palców oraz paznokci, pocieranie kciuka i na końcu mycie nadgarstków. Każdy z tych ruchów ma na celu skuteczne usunięcie zanieczyszczeń oraz patogenów z powierzchni skóry. W praktyce, skuteczne mycie rąk jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego, zwłaszcza w placówkach medycznych, gdzie ryzyko zakażeń jest wysokie. Według wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), przestrzeganie prawidłowej techniki mycia rąk zmniejsza ryzyko przenoszenia chorób zakaźnych. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych metod, takich jak technika Ayliffe'a, w codziennych praktykach higienicznych.

Pytanie 30

Grupową profilaktykę fluorkową realizuje się obecnie wg zasady

	Sposób przeprowadzenia zabiegu	Grupa objęta profilaktyką	Preparat fluorowy
A.	Nadzorowane szczotkowanie w odstępach 1-6 tygodniowych 6 x w roku.	Uczniowie klas I-VI	Fluormex żel
B.	Nadzorowane płukanie w odstępach 1-2 tygodniowych 10 x w roku.	Uczniowie klas I-VI	2% NaF
C.	Nadzorowane szczotkowanie w odstępach 1-2 tygodniowych 10 x w roku.	Dzieci w wieku przedszkolnym i uczniowie klas I-IV	0,5-1% NaF
D.	Nadzorowane płukanie w odstępach 1-6 tygodniowych 6 x w roku.	Dzieci w wieku przedszkolnym i uczniowie klas I-IV	Fluormex płyn

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Wybór innych odpowiedzi niż A może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad grupowej profilaktyki fluorkowej. Odpowiedzi te mogą sugerować, że fluoryzacja zębów jest wystarczająca jedynie w formie jednorazowych zabiegów lub że nie jest konieczne nadzorowanie tego procesu. Takie podejście jest nieprawidłowe, ponieważ badania wykazują, że jednorazowe aplikacje fluoru nie są wystarczające do zapewnienia długotrwałej ochrony przed próchnicą. Nadzorowane szczotkowanie z użyciem fluorków, jak zaleca odpowiedź A, ma na celu regularne i kontrolowane wprowadzanie fluoru do codziennej higieny jamy ustnej dzieci, co znacząco zwiększa skuteczność tej profilaktyki. Izolowane aplikowanie fluoru, bez regularnego stosowania, prowadzi do osłabienia efektów ochronnych. Ponadto, niektóre z błędnych odpowiedzi mogą sugerować, że dzieci są wystarczająco odpowiedzialne za samodzielne szczotkowanie, co nie zawsze znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Zmiany w nawykach higienicznych wymagają czasu i edukacji, a nadzorowanie procesu jest kluczowe dla budowania prawidłowych zachowań. Dobre praktyki w tym zakresie podkreślają rolę nauczycieli i rodziców w edukacji dzieci, co jest niezbędne dla skutecznej profilaktyki próchnicy.

Pytanie 31

W jaki sposób wprowadzić do elektronicznej kartoteki pacjenta następujące informacje: "Ząb drugi przedtrzonowiec dolny prawy, powierzchnia styczna przyśrodkowa oraz żująca"?

A. 45 D/O

B. 24 B/O

C. 85 M/O/D

D. 45 M/O

Odpowiedź 45 M/O jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla lokalizację zęba oraz powierzchnie, które są przedmiotem zapisu w elektronicznej kartotece pacjenta. Kod '45' odnosi się do drugiego dolnego przedtrzonowca po prawej stronie, zgodnie z systemem numeracji FDI (International Dental Federation). Litera 'M' oznacza powierzchnię przyśrodkową zęba, natomiast 'O' wskazuje na powierzchnię żującą. W praktyce stomatologicznej, precyzyjne zapisywanie lokalizacji zębów oraz ich powierzchni jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i planowania leczenia. Użycie standardowych oznaczeń, takich jak FDI, ułatwia komunikację pomiędzy specjalistami oraz zwiększa przejrzystość dokumentacji medycznej. System FDI jest powszechnie stosowany na całym świecie, co czyni go najlepszą praktyką w kontekście dokumentacji ortodontycznej i stomatologicznej. Prawidłowe zapisanie danych o zębie sprzyja unikaniu błędów klinicznych oraz poprawia jakość opieki nad pacjentem.

Pytanie 32

Jakie ćwiczenie mięśniowe powinno być rekomendowane pacjentowi z zaburzeniem zgryzu – przodożuchwiem czynnościowym?

A. Uciskanie dolnych siekaczy palcem wskazującym oraz wyrostka zębodołowego ku tyłowi przy otwartych łukach zębowych

B. Wywieranie nacisku czubkiem języka na wewnętrzną stronę dolnych siekaczy oraz na wyrostek zębodołowy przy otwartych łukach zębowych

C. Cofanie żuchwy, która jest prowadzone do prostego zgryzu, naciskając na bródkę dłonią lub palcami obu rąk

D. Cofanie dolnych siekaczy górnych palcem wskazującym razem z wyrostkiem zębodołowym

Cofanie żuchwy, prowadzone do zgryzu prostego, jest kluczowym ćwiczeniem dla pacjentów z przodożuchwiem czynnościowym, ponieważ pomaga w stabilizacji zgryzu i korekcji jego funkcji. W tym przypadku uciskanie na bródkę dłonią lub palcami obu rąk wspiera naturalny ruch żuchwy w kierunku jej właściwego położenia, co jest niezbędne do przywrócenia równowagi w układzie stomatognatycznym. Takie podejście jest zgodne z zasadami terapii ortodontycznej i rehabilitacyjnej, które zalecają używanie prostych, ale efektywnych technik w celu korekcji zaburzeń zgryzu. Dodatkowo, takie ćwiczenia mogą być stosowane w połączeniu z innymi metodami, jak np. właściwe nawyki w zakresie postawy ciała, co potwierdzają liczne badania. Regularne wykonywanie tego typu ćwiczeń przyczynia się do poprawy funkcji żuchwy, zmniejszenia napięcia mięśniowego oraz zwiększenia komfortu pacjenta. Warto zaznaczyć, że ćwiczenia te powinny być prowadzone pod okiem wykwalifikowanego specjalisty, aby zapewnić ich skuteczność i bezpieczeństwo.

Pytanie 33

Ciśnienie krwi powinno być mierzone

A. co najmniej po 5 minutach odpoczynku pacjenta

B. powyżej stawu łokciowego w obrębie tętnicy promieniowej

C. poniżej stawu łokciowego w obrębie tętnicy ramiennej

D. w pozycji stojącej pacjenta

Pomiar ciśnienia krwi powinien być przeprowadzany po co najmniej pięciu minutach odpoczynku pacjenta, ponieważ pozwala to na uzyskanie dokładniejszych i bardziej wiarygodnych wyników. Podczas odpoczynku organizm stabilizuje ciśnienie krwi, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub innymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz American Heart Association, przed pomiarem zaleca się, aby pacjent siedział w wygodnej pozycji, z plecami opartymi na krześle oraz nogami w naturalnej pozycji, nie krzyżując ich. Przykładowo, pomiar ciśnienia krwi u pacjenta w stanie spoczynku, a nie powysiłku czy w stresującej sytuacji, zmniejsza ryzyko błędnych odczytów i umożliwia lepszą ocenę stanu zdrowia. Również, stwierdzono, że pomiar wykonany w odpowiednich warunkach, takich jak cicha i komfortowa przestrzeń, sprzyja uzyskaniu bardziej reprezentatywnych wyników, co jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy i ewentualnego leczenia.

Pytanie 34

Która część korony zęba jest pokryta najcieńszą warstwą szkliwa?

A. Szczyty guzków

B. Brzeg sieczny

C. Szyjka zęba

D. Listewki brzeżne

Szyjka zęba to naprawdę ważny element, który łączy koronę zęba z jego korzeniem. Ma najcieńsze szkliwo, więc jest bardziej narażona na różne czynniki, jak próchnica czy nawet erozja. Dlatego to szkliwo w tej okolicy jest takie kluczowe! Jak coś się stanie z szyjką, to mogą wystąpić spore problemy, jak nadwrażliwość zębów czy zapalenie dziąseł. W stomatologii rozumienie struktury zębów, a zwłaszcza szyjki, pozwala lepiej planować zabiegi profilaktyczne, na przykład fluorowanie, które wzmacnia szkliwo tam, gdzie jest najciężej. Warto też pamiętać, że szyjka zęba to taki krytyczny punkt dla zdrowia jamy ustnej, więc powinno się regularnie chodzić do dentysty – to naprawdę ważne.

Pytanie 35

Jak nazywają się komórki odpowiedzialne za tworzenie zębiny?

A. Odontoblasty

B. Ameloblasty

C. Osteoblasty

D. Fibroblasty

Odontoblasty to komórki zębinotwórcze, które odgrywają kluczową rolę w procesie formowania zębiny, jednej z głównych tkanek zęba. Są zlokalizowane w obrębie miazgi zęba i mają zdolność do produkcji kolagenu oraz innych białek, które tworzą macierz zębiny. Ich aktywność jest szczególnie istotna podczas rozwoju zębów, ale także w procesach regeneracyjnych. Przykładowo, w przypadku uszkodzenia zęba, odontoblasty mogą wziąć udział w reparacji przez stymulację produkcji nowej zębiny. W kontekście praktyki stomatologicznej, znajomość funkcji odontoblastów jest niezbędna w diagnostyce i leczeniu chorób zębów, w tym próchnicy czy urazów tkanek zęba. Współczesne podejście do stomatologii regeneracyjnej, zgodne z aktualnymi standardami, uwzględnia także strategię wykorzystania komórek macierzystych do wspierania aktywności odontoblastów, co może prowadzić do innowacyjnych metod leczenia uszkodzeń zębów.

Pytanie 36

Jaki aparat jest używany jako narzędzie pomocnicze do diagnozowania zmian związanych z próchnicą?

A. Periotest

B. Kamera wewnątrzustna

C. Pulpometr

D. Vitality Scaner

Vitality Scaner, pulpometr i Periotest są narzędziami, które mogą być używane w diagnostyce stomatologicznej, jednak ich zastosowanie nie jest bezpośrednio związane z identyfikacją zmian próchnicowych. Vitality Scaner służy do oceny żywotności miazgi zęba, co jest istotne w kontekście diagnozowania stanów zapalnych czy martwicy, ale nie pozwala na bezpośrednie wykrycie zmian próchnicowych. Pulpometr, podobnie jak Vitality Scaner, ma na celu mierzenie reakcji miazgi zębowej na bodźce, co jest kluczowe w przypadku leczenia endodontycznego, lecz nie dostarcza informacji o stanie tkanek zębowych pod kątem próchnicy. Periotest z kolei jest narzędziem wykorzystywanym do oceny stabilności zębów, zwłaszcza w kontekście diagnostyki paradontozy i oceny stabilności implantów, ale nie ma zastosowania w identyfikacji zmian próchnicowych. Błędne zrozumienie funkcji tych narzędzi często prowadzi do mylnego wniosku, że każde z nich może zastąpić kamerę wewnątrzustną w diagnostyce próchnicy. Kluczem do skutecznej diagnostyki jest użycie odpowiednich narzędzi do konkretnych celów, a w przypadku zmian próchnicowych kamera wewnątrzustna jest niezastąpiona. Warto pamiętać, że skuteczna diagnostyka przeznaczona jest nie tylko na podstawie jednego wyniku, ale wymaga holistycznego podejścia do oceny stanu jamy ustnej pacjenta.

Pytanie 37

Do przeprowadzenia zabiegu szczotkowania zębów metodą Berggrena-Welandera należy użyć roztworu fluorku sodu o stężeniu procentowym

A. 0,5-1,0

B. 2,0

C. 0,1-0,2

D. 5,0

Odpowiedź 0,5-1,0% jest poprawna, ponieważ w kontekście zabiegu szczotkowania zębów metodą Berggrena-Welandera, stosuje się roztwór fluorku sodu o stężeniu, które skutecznie wspiera remineralizację szkliwa, a jednocześnie minimalizuje ryzyko fluorozy. Stężenie 0,5-1,0% fluorku sodu jest rekomendowane przez wiele organizacji zdrowotnych, takich jak American Dental Association, jako optymalne do zapobiegania próchnicy, szczególnie u pacjentów o zwiększonym ryzyku. Fluorek sodu działa poprzez zwiększenie odporności zębów na kwasy wytwarzane przez bakterie w płytce nazębnej, a także wspomaga proces remineralizacji. W praktyce, zastosowanie takiego roztworu w profilaktyce stomatologicznej jest powszechne, zwłaszcza w ramach programów szczotkowania zębów w szkołach i innych placówkach. Regularne stosowanie fluorku sodu w zalecanym stężeniu jest kluczowe dla efektywnej ochrony zdrowia jamy ustnej oraz zapobiegania chorobom zębów, co czyni tę metodę niezwykle efektywną w praktyce dentystycznej.

Pytanie 38

Aby wprowadzić i uformować wypełnienia w ubytkach próchnicowych, należy przygotować

A. nakładacz i upychadło

B. przenośnik Elliota i ekskawator

C. koferdam oraz upychadło

D. nakładacz i formówkę pierścieniową z napinaczem

Wybór nakładacza i upychadła do wprowadzania i formowania wypełnień w ubytkach próchnicowych jest zgodny z najlepszymi praktykami stomatologicznymi. Nakładacz, jako narzędzie pozwalające na aplikację materiałów wypełniających, umożliwia precyzyjne umiejscowienie oraz formowanie wypełnienia w obrębie ubytku. Użycie upychadła pozwala na odpowiednie zagęszczenie materiału, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości oraz estetyki wypełnienia. Przykładem mogą być wypełnienia kompozytowe, które wymagają starannego wprowadzenia i upakowania, aby zminimalizować ryzyko powstawania mikropęknięć oraz voidów powietrznych. Zastosowanie odpowiednich narzędzi jest zgodne z wytycznymi American Dental Association (ADA) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, które podkreślają istotność precyzyjnego formowania wypełnień dla zachowania ich funkcji oraz estetyki.

Pytanie 39

Jaką maksymalną objętość mogą mieć wypełnione narzędziami torebki papierowo-foliowe przed sterylizacją?

A. 1/2

B. 1/3

C. 1/4

D. 3/4

Maksymalne napełnienie torebek papierowo-foliowych do sterylizacji wynosi 3/4 ich objętości. Ta zasada wynika z konieczności zapewnienia odpowiedniego przepływu pary i gazów w procesie sterylizacji, co jest kluczowe dla osiągnięcia skuteczności tego procesu. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w różnych środowiskach medycznych oraz laboratoriach, gdzie instrumentalne narzędzia muszą być starannie pakowane, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. Przykładem może być pakowanie narzędzi chirurgicznych, które musi uwzględniać nie tylko ich objętość, ale także sposób, w jaki są układane wewnątrz torebki. Napełniając torebki do 3/4 ich objętości, zapewnia się odpowiednią przestrzeń dla pary wodnej, co pozwala na skuteczną penetrację i eliminację drobnoustrojów. W kontekście standardów, organizacje takie jak CDC oraz WHO zalecają przestrzeganie tych zasad, aby zwiększyć bezpieczeństwo pacjenta oraz efektywność sterylizacji.

Pytanie 40

Obniżone wydzielanie śliny, które objawia się suchością błony śluzowej jamy ustnej i uczuciem jej przesuszenia, pojawiające się między innymi w przebiegu chorób gorączkowych, w niektórych schorzeniach ślinianek oraz w wyniku atrofii gruczołów ślinowych po napromienianiu, określane jest mianem

A. perystomii

B. paradontozy

C. kandydozy

D. kserostomii

Kserostomia to stan charakteryzujący się zmniejszonym wydzielaniem śliny, co prowadzi do uczucia suchości w jamie ustnej oraz wysychania błony śluzowej. Jest to poważny problem zdrowotny, który może być wynikiem wielu czynników, w tym chorób gorączkowych, dysfunkcji gruczołów ślinowych, a także skutków ubocznych leczenia, takiego jak napromienianie. W praktyce klinicznej, kserostomia jest istotna, ponieważ ślina odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia, ochronie zębów oraz w utrzymywaniu zdrowia jamy ustnej. Osoby z kserostomią są bardziej narażone na rozwój próchnicy, chorób dziąseł oraz infekcji grzybiczych, takich jak kandydoza. W przypadku diagnozy kserostomii, stosuje się różne metody leczenia, w tym stosowanie sztucznej śliny, zwiększenie spożycia płynów, a także zmiany w diecie, które mogą wspierać produkcję śliny. Dobre praktyki obejmują regularne kontrole stomatologiczne oraz edukację pacjentów na temat prawidłowej higieny jamy ustnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej