Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:27
Data zakończenia: 12 maja 2025 08:37

Egzamin niezdany

Wynik: 6/40 punktów (15,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tabela przedstawia parametry

ITEM	DOWNSTREAM (RECEIVER)	UPSTREAM (TRANSMITTER)
Frequency Range	88MHz ~ 860MHz	5MHz ~ 42MHz
Channel Bandwidth	DOCSIS: 6MHz	200K, 400K, 800K, 1.6M, 3.2MHz
Modulation	64QAM/256QAM	QPSK/16QAM
Symbol Rate	5.057/5.361 Msymbols/sec	160, 320, 640, 1280, 2560 Ksymbols/sec
Data Rate	30Mbits/sec (64QAM) 43Mbits/sec (256QAM)	0.32 ~ 5.12Mbs (QPSK) 0.64 ~ 10.24Mbs (16QAM)
Input Output Power	-15dBmV ~ +15dBmV	+8dBmV ~ +58dBmV (QPSK) +8dBmV ~ +55dBmV (16QAM)
Carrier To Noise Ratio @BER<10^-8	64QAM: 23.5dB, 256QAM: 30dB
RF Cable Interface	75Ω F-type female connector
PC Host Interface	Ethernet or USB cable
Power Dissipation	< 6 Watts

A. centrali telefonicznej.

B. przełącznika sieciowego.

C. krosownicy.

D. modemu kablowego.

Wybór odpowiedzi związanych z krosownicą, centralą telefoniczną lub przełącznikiem sieciowym może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia roli tych urządzeń w sieci. Krosownica to urządzenie używane do łączenia różnych kabli, umożliwiające elastyczne tworzenie połączeń między różnymi urządzeniami, jednak nie ma związku z parametrami transmisji danych w kontekście modemów kablowych. Centrala telefoniczna, z drugiej strony, obsługuje połączenia głosowe, a nie dane internetowe, co sprawia, że nie zawiera parametrów dotyczących szerokości kanału czy modulacji, które są kluczowe dla modemów kablowych. Przełącznik sieciowy jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem w sieci lokalnej, ale także nie zajmuje się bezpośrednio sygnałem kablowym ani jego modulacją, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście zadania. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie funkcji tych urządzeń oraz nieodpowiednie przypisanie im parametrów, które są charakterystyczne jedynie dla modemów kablowych, co sugeruje brak zrozumienia ich podstawowych ról oraz właściwych zastosowań w architekturze sieciowej. Wiedza na temat standardów, takich jak DOCSIS, jest kluczowa przy rozważaniu, jakie urządzenia są odpowiednie w danym kontekście, a także jakie parametry są istotne dla określonych zastosowań sieciowych.

Pytanie 2

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na aktywację lub dezaktywację usług systemowych?

A. sysdm.cpl

B. wscui.cpl

C. secpol.msc

D. msconfig.exe

Odpowiedzi sysdm.cpl, secpol.msc i wscui.cpl nie są zbyt trafne w kontekście zarządzania usługami systemowymi. Sysdm.cpl otwiera 'Właściwości systemu', które głównie służą do ustawienia sprzętu i kont użytkowników, a to nie to samo, co zarządzanie usługami. Secpol.msc dotyczy zasad bezpieczeństwa lokalnego i nie ma nic wspólnego z usługami systemowymi. Wykorzystanie tego narzędzia tutaj to całkiem powszechny błąd, bo nie odpowiada na konkretne potrzeby związane z administracją usługami. No i wscui.cpl, to narzędzie od Centrum zabezpieczeń Windows, skupia się tylko na bezpieczeństwie, a nie na włączaniu czy wyłączaniu usług. Widać, że ważne jest zrozumienie, które narzędzia pasują do danej sytuacji, żeby unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 3

Jakiego typu zwielokrotnienie jest wykorzystywane w systemie PDH?

A. TDM (Time Division Multiplexing)

B. CDM (Code Division Multiplexing)

C. FDM (Frequency Division Multiplexing)

D. WDM (Wavelength Division Multiplexing)

FDM, czyli multiplexing częstotliwości, polega na tym, że dzieli się pasmo na różne częstotliwości i każda z nich przesyła inny sygnał. Choć FDM jest fajny w radiu i TV, to w PDH nie działa, bo tam liczy się podział czasowy. Przez to, że każda transmisja zajmuje swoją częstotliwość, to może to prowadzić do marnowania pasma, zwłaszcza w sytuacji, gdy jest dużo połączeń. CDM, czyli multiplexing kodów, rozróżnia sygnały różnymi kodami, ale to bardziej dotyczy systemów jak CDMA w telekomunikacji bezprzewodowej i nie nadaje się do PDH, bo tam liczy się czas. WDM to inna para kaloszy, bo działa w optyce i przesyła wiele sygnałów świetlnych przez różne długości fal, czyli zupełnie coś innego niż TDM w PDH. Dlatego wybierając te inne techniki zamiast TDM, można się pogubić i wprowadzić błędy w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych, bo ignoruje się kluczowe cechy i wymagania PDH.

Pytanie 4

Możliwość używania fal nośnych o identycznych częstotliwościach w komórkach systemu telefonii komórkowej, które nie sąsiadują ze sobą, stanowi przykład zastosowania zwielokrotnienia

A. TDM (Time Division Multiplexing)

B. SDM (Space Division Multiplexing)

C. FDM (Frequency Division Multiplexing)

D. CDM (Code Division Multiplexing)

SDM, czyli Space Division Multiplexing, to technika umożliwiająca równoległe przesyłanie sygnałów w różnych kierunkach, co jest kluczowe w systemach telefonii komórkowej. Dzięki tej metodzie, stacje bazowe mogą wykorzystać te same częstotliwości w oddzielnych komórkach, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania dostępnego pasma radiowego. Przykładem zastosowania SDM jest rozmieszczenie stacji bazowych w mieście, gdzie każda z nich obsługuje różne obszary geograficzne, minimalizując interferencje między użytkownikami. W praktyce, SDM pozwala na oszczędność zasobów spektralnych oraz poprawę jakości sygnału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Ponadto, w kontekście rozwoju technologii 5G, SDM zyskuje na znaczeniu, ponieważ umożliwia zrównoleglenie połączeń i zwiększenie pojemności sieci, co jest niezbędne w dobie rosnącego zapotrzebowania na dane.

Pytanie 5

Funkcja BIOS Setup Load Fail-Safe Options umożliwia

A. odzyskanie ustawień fabrycznych

B. optymalizację wydajności systemu

C. sprawdzenie temperatury CPU

D. zarządzanie zasilaniem

Zarządzanie energią, sprawdzanie temperatury procesora i optymalizacja wydajności systemu to aspekty, które są istotne w kontekście funkcjonowania komputerów, ale nie są one bezpośrednio związane z funkcją Load Fail-Safe Options. Użytkownicy często mylą te pojęcia z powrotem do ustawień domyślnych, co prowadzi do nieporozumień. Zarządzanie energią odnosi się do mechanizmów, które mają na celu oszczędzanie energii i prawidłowe zarządzanie zasilaniem komponentów, ale nie jest to zadanie, które wykonuje opcja fail-safe. Sprawdzanie temperatury procesora to ważny element monitorowania, który ma na celu zapewnienie, że komponenty działają w odpowiednich warunkach, ale także nie jest funkcjonalnością dostępną poprzez opcję załadowania ustawień domyślnych. Optymalizacja wydajności systemu zazwyczaj polega na ręcznym dostosowywaniu ustawień w BIOS, takich jak taktowanie pamięci RAM czy napięcia, co stanowi zgoła inną procedurę. Typowym błędem myślowym w tej sytuacji jest założenie, że wszystkie opcje w BIOS mają na celu optymalizację lub poprawę wydajności, podczas gdy faktycznie wiele z nich ma na celu stabilność i kompatybilność systemu. Zrozumienie roli poszczególnych opcji w BIOS jest kluczowe dla efektywnego zarządzania konfiguracją sprzętową oraz rozwiązywania problemów.

Pytanie 6

Najjaśniejszą wartością częstotliwości, którą należy zastosować do próbkowania sygnału o ograniczonym pasmie, aby zachować kompletną informację o sygnale, określamy jako częstotliwość

A. kwantowania

B. kodowania

C. Nyquista

D. graniczną

Odpowiedzi, które wybierasz, mogą wydawać się kuszące, ale każda z nich bazuje na błędnych założeniach dotyczących przetwarzania sygnałów. Kodowanie to proces, który koncentruje się na zamianie danych na format odpowiedni do przesyłania lub przechowywania, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii częstotliwości próbkowania. Graniczna częstotliwość może sugerować pojęcie granicy w zakresie działania, lecz nie jest terminem właściwym w kontekście procesu próbkowania. Jest to bardziej pojęcie związane z teoretycznymi ograniczeniami w systemach. Kwantowanie dotyczy natomiast procesu przekształcania ciągłych wartości sygnałów na wartości dyskretne, co również nie jest tożsame z częstotliwością próbkowania. Typowe błędy polegają na myleniu różnych aspektów cyfryzacji sygnałów, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby zachować pełną informację o sygnale, musimy zwracać uwagę na zasady związane z Nyquistem, co jest fundamentem każdego systemu cyfrowego. Zignorowanie tej zasady skutkuje utratą informacji i nieodwracalnym błędem w odtwarzaniu sygnału.

Pytanie 7

Jakiego rodzaju interfejs centrali telefonicznej powinno się użyć do dołączenia traktów cyfrowych o przepływności 8448 kb/s lub 6312 kb/s?

A. B

B. Z

C. A

D. V

Wybór innych typów interfejsów do przyłączania traktów cyfrowych o przepływności 8448 kb/s lub 6312 kb/s jest błędny, co wynika z podstawowych różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach. Typ A, na przykład, został zaprojektowany głównie do pracy w systemach, które nie wymagają dużej przepustowości, co czyni go nieodpowiednim dla wysokiej wydajności sieciowych. W kontekście nowoczesnych wymagań komunikacyjnych, gdzie jakość i szybkość transmisji są kluczowe, wybór interfejsu A mógłby prowadzić do wąskich gardeł i spadku jakości usług. Typ V oraz Z również nie są optymalnymi wyborami, gdyż ich specyfikacje nie są dostosowane do obsługi takich wysokich przepływności. Typ V, z reguły, jest stosowany w rozwiązaniach dedykowanych do transmisji analogowego sygnału, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście cyfrowych traktów transmisyjnych. Typ Z może być z kolei stosowany w specjalistycznych aplikacjach, które nie wymagają standardowych przepływności, co również powoduje, że nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Wybór niewłaściwego typu interfejsu może prowadzić do problemów infrastrukturalnych, ograniczeń w zakresie skalowalności oraz trudności w zarządzaniu ruchem w sieci, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 8

Czym jest partycja?

A. zbiór od kilku do kilkuset fizycznych dysków, które są zgrupowane w kilka do kilkudziesięciu grup

B. logiczny obszar, wydzielony na dysku twardym, który może być formatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików

C. mechanizm, w którym część danych jest dodatkowo przechowywana w pamięci o lepszych parametrach

D. pamięć komputerowa, która jest adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie przez urządzenia wejścia-wyjścia

Zrozumienie partycji jako wydzielonego obszaru logicznego na dysku twardym jest fundamentalne w kontekście zarządzania danymi, jednak inne przedstawione odpowiedzi wskazują na błędne interpretacje tego pojęcia. Opis pamięci komputerowej jako adresowanej bezpośrednio przez procesor dotyczy architektury pamięci, a nie partycji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że partycje są związane z pamięcią operacyjną. Z kolei zbiór dysków fizycznych wskazuje na macierze RAID, które rzeczywiście organizują wiele nośników, ale nie definiują ich jako partycji. Macierze RAID mogą korzystać z partycji, ale stanowią odrębną koncepcję w kontekście zarządzania danymi. Ostatnia odpowiedź odnosi się do mechanizmu buforowania danych, co wprowadza w błąd, ponieważ partycja nie jest związana z pamięcią podręczną, lecz z fizycznym podziałem przestrzeni dyskowej. W praktyce te niepoprawne definicje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami komputerowymi i niepoprawnej konfiguracji systemów, co z kolei może skutkować poważnymi problemami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz wydajności systemu. Kluczem do eliminacji takich pomyłek jest zrozumienie podstawowych różnic między pojęciami oraz ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 9

Aplikacje takie jak SpeedFan i Laptop Battery Monitor służą do

A. zbierania danych

B. wirtualizacji

C. monitorowania funkcjonowania komputera

D. archiwizowania informacji

Programy takie jak SpeedFan czy Laptop Battery Monitor są super do monitorowania kompa. Umożliwiają śledzenie różnych parametrów, jak temperatura podzespołów, prędkość wentylatorów albo stan baterii. Dzięki temu można łatwiej zdiagnozować problemy, które mogą wpływać na wydajność lub przegrzewanie się sprzętu. Na przykład, SpeedFan daje możliwość regulacji prędkości wentylatorów w zależności od temperatury, co może naprawdę pomóc w stabilizacji systemu i przedłużeniu żywotności części. Moim zdaniem, monitorowanie tych rzeczy jest kluczowe, zwłaszcza gdy gramy w gry lub robimy skomplikowane obliczenia, bo intensywne użytkowanie sprzętu wymaga odpowiedniej opieki. Regularne sprawdzanie stanu technicznego swojego sprzętu pozwala na szybkie wykrycie usterek i może uchronić nas przed poważnymi awariami oraz wysokimi kosztami naprawy. W dzisiejszych czasach, gdy wymagania sprzętowe są coraz większe, korzystanie z takich narzędzi to standard wśród profesjonalistów IT oraz zapaleńców technologii.

Pytanie 10

Jakie będą koszty pobrania 2 GB danych przez telefon komórkowy, jeżeli cena pakietu 50 MB wynosi 6 gr brutto?

A. 1,2 zł

B. 2,4 zł

C. 3,6 zł

D. 3,0 zł

Podczas analizy błędnych odpowiedzi na to pytanie, można zauważyć typowe pułapki myślowe związane z obliczeniami i przeliczeniami jednostek. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że koszt 2 GB danych jest bezpośrednio proporcjonalny do kosztu 50 MB, nie przeliczając dokładnie ilości danych. Warto pamiętać, że 1 GB równa się 1024 MB, co może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania kosztów. Możliwe, że ktoś próbował obliczyć koszt 2 GB jako 40-krotność ceny 50 MB (co prowadzi do 240 gr), co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia przeliczenia jednostek oraz faktu, że 2048 MB to nie jest prosta wielokrotność 50 MB. Inną pułapką jest ignorowanie przelicznika między groszami a złotówkami, co jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia końcowego kosztu. Ważne jest zrozumienie, że prawidłowe podejście do takich obliczeń powinno obejmować dokładne przeliczenia oraz kontrolę jednostek. W sytuacjach, gdzie dane mobilne są kluczowe, na przykład w pracy zdalnej lub w podróży, precyzyjne obliczenia mogą mieć znaczący wpływ na nasze wydatki, dlatego należy zawsze zachować ostrożność i dokładność w takich kalkulacjach.

Pytanie 11

Jakie jest nominalne natężenie przepływu modułu transportowego STM-16 w standardzie SDH?

A. 155,52 Mb/s

B. 2488,32 Mb/s

C. 9953,28 Mb/s

D. 622,08 Mb/s

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów SDH oraz ich hierarchii przepływności. Odpowiedź 622,08 Mb/s jest równoznaczna ze standardem STM-1, który jest pierwszym poziomem hierarchii SDH, co czyni go zbyt niskim w kontekście STM-16. Przepływność 155,52 Mb/s odpowiada poziomowi STM-0, który jest również niewłaściwy. Odpowiedź 9953,28 Mb/s nie ma podstaw w standardach SDH, ponieważ przekracza maksymalną przepływność, jaką można osiągnąć w tej hierarchii. Te pomyłki są często wynikiem niepełnego zrozumienia struktury i funkcji standardów SDH, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy poziom SDH jest projektowany jako wielokrotność STM-1, co oznacza, że zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepływności. Aby uniknąć takich pomyłek, należy dokładnie zapoznać się z dokumentacją oraz normami telekomunikacyjnymi, które precyzują te wartości oraz ich zastosowanie w praktyce. Znajomość hierarchii SDH i jej zastosowań jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji, aby mogli efektywnie projektować i zarządzać sieciami przesyłowymi.

Pytanie 12

Które z wymienionych haseł odpowiada wymaganiom dotyczącym kompleksowości?

A. m@rcelina

B. Kler0wnik

C. Ag@ta

D. !@#$4567

Hasła '!@#$4567', 'Ag@ta' oraz 'm@rcelina' nie spełniają wymagań dotyczących złożoności, co wynika z braku odpowiedniej kombinacji znaków oraz długości. Hasło '!@#$4567' składa się wyłącznie z znaków specjalnych i cyfr, co czyni je mało złożonym i łatwym do odgadnięcia. Chociaż zawiera różne znaki, brak liter sprawia, że jest ono znacznie mniej odporne na ataki. W przypadku hasła 'Ag@ta', jego złożoność jest niewystarczająca, ponieważ składa się z zaledwie 5 znaków, co nie spełnia minimalnych wymagań dotyczących długości. Dodatkowo, obecność jednego znaku specjalnego nie równoważy braku różnorodności w pozostałych znakach. 'M@rcelina' z kolei to hasło, które jest dłuższe, ale składa się głównie z małych liter z jedną wielką literą i jednym znakiem specjalnym, przez co nie jest wystarczająco złożone. Zbyt przewidywalne hasła, takie jak 'm@rcelina', które mogą przypominać imię lub słowo z języka, są szczególnie niebezpieczne, ponieważ są łatwe do odgadnięcia przez atakujących. W praktyce, tworzenie silnych haseł wymaga zrozumienia różnych aspektów bezpieczeństwa oraz zastosowania dobrych praktyk, takich jak unikanie personalnych odniesień oraz regularne aktualizowanie haseł.

Pytanie 13

Kluczowym aspektem zabezpieczenia centrali telefonicznej przed dostępem osób bez uprawnień jest

A. ustanowienie silnego hasła do centrali

B. ustanowienie silnego hasła dla konta SIP

C. konfigurowanie wyłącznie abonentów cyfrowych

D. konfigurowanie wyłącznie abonentów SIP

Konfigurowanie wyłącznie abonentów SIP, konfigurowanie wyłącznie abonentów cyfrowych oraz ustawienie bezpiecznego hasła konta SIP są podejściami, które nie zapewniają kompleksowej ochrony centrali telefonicznej. Ograniczanie konfiguracji do jednego typu abonentów, jak SIP czy cyfrowych, w rzeczywistości nie zabezpiecza samej centrali przed próbami nieautoryzowanego dostępu. Zastosowanie wyłącznie jednego protokołu, jak SIP, może budować fałszywe poczucie bezpieczeństwa, podczas gdy inne kanały komunikacji mogą pozostać narażone na ataki. Z kolei hasło konta SIP jest ważne, ale nie wystarcza samo w sobie, ponieważ dostęp do systemu powinien być zabezpieczony na poziomie samej centrali. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie jak normy NIST, bezpieczeństwo powinno być budowane na wielowarstwowym podejściu. Ignorowanie potrzeby silnego hasła dostępu do centrali może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu, a tym samym do utraty poufnych informacji, zakłócenia usług oraz poważnych konsekwencji prawnych. Głównym celem zabezpieczeń jest uniemożliwienie osobom nieuprawnionym dostępu do systemów, dlatego kluczowe jest stosowanie kompleksowych metod ochrony, w tym silnych haseł oraz monitorowania aktywności w systemie.

Pytanie 14

Algorytm nazywany Round Robin polega na przydzieleniu jednego dysku do zapisu kopii bezpieczeństwa na każdy dzień tygodnia. Dyski są oznaczone jako: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. Codziennie na wyznaczony dysk zapisywana jest cała kopia wszystkich danych przeznaczonych do backupu. Jaki jest maksymalny okres czasu, w którym opisana metoda tworzenia kopii zapasowych pozwala na odtworzenie danych?

A. Kwartału

B. Dnia

C. Tygodnia

D. Miesiąca

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na kwartał, dzień lub miesiąc, może wynikać z błędnego zrozumienia zasady działania algorytmu karuzelowego. Przykładowo, niektóre osoby mogą myśleć, że zapis pełnej kopii danych na dysku każdego dnia spowoduje, że odnowienie danych będzie możliwe w krótszych odstępach czasowych. W rzeczywistości, choć każdy dysk jest wykorzystywany do zapisu danych, to cykl rotacji dysków sprawia, że maksymalny czas na dostępność kopii zapasowej wynosi tydzień. Wybór dnia jako maksymalnego odstępu również jest błędny, ponieważ sugeruje, że możliwe jest codzienne resetowanie danych na różnych dyskach, co nie uwzględnia cyklicznej natury algorytmu. W kontekście miesięcznym można zauważyć, że stosując tylko jeden dysk na miesiąc, znacznie zwiększamy ryzyko utraty danych, podnosząc maksymalny odstęp do miesiąca. Właściwe podejście do strategii backupu powinno zawsze uwzględniać częstotliwość zapisu oraz dostępność danych, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji i zapewnić sprawny proces odtwarzania. Współczesne standardy, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie komunikacji i planowania w sytuacjach awaryjnych, co obejmuje również regularną ocenę strategii kopii zapasowej.

Pytanie 15

Z zamieszczonego fragmentu dokumentacji technicznej modułu ISDN centrali abonenckiej wynika, że pracuje on w standardzie

DANE TECHNICZNE

Nominalne napięcie zasilania	12V DC
Maksymalny pobór prądu	500mA
Złącza:	złącze cyfrowe 2B+D
Złącza:	złącze analogowe do podłączenia analogowego urządzenia abonenckiego
Protokoły:	DSS1 (Euro ISDN) V.110
Zakres temperatur pracy:	+5° do +35°C
Masa	1,03kg

A. BRI, a jego przepływność bitowa w kanale sygnalizacyjnym wynosi 16 kbps

B. PRI, a jego przepływność bitowa w kanale sygnalizacyjnym wynosi 64 kbps

C. PRI, a jego przepływność bitowa w kanale sygnalizacyjnym wynosi 16 kbps

D. BRI, a jego przepływność bitowa w kanale sygnalizacyjnym wynosi 64 kbps

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących standardów ISDN. Przede wszystkim, opcja wskazująca na standard PRI (Primary Rate Interface) jest nieprawidłowa, ponieważ PRI jest przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują większej liczby kanałów B. W tym standardzie mamy do czynienia z 30 kanałami B, co znacznie przewyższa oferowane możliwości BRI. Zatem, gdyby moduł pracował w standardzie PRI, nie byłby w stanie efektywnie obsłużyć syganlizacji i danych jednocześnie w opisanej konfiguracji. Kolejnym błędnym założeniem jest podanie przepustowości kanału sygnalizacyjnego jako 64 kbps, co jest niemożliwe w kontekście BRI, gdyż kanał D w tym standardzie zawsze ma przepustowość 16 kbps. To prowadzi do nieporozumień dotyczących architektury ISDN, ponieważ zrozumienie różnicy pomiędzy BRI a PRI jest kluczowe dla prawidłowego zaprojektowania systemów telekomunikacyjnych. Dlatego też, mylące jest wnioskowanie, że wszystkie kanały w BRI mają równą przepustowość, gdyż w rzeczywistości istnieją istotne różnice w sposobie, w jaki są one zorganizowane i wykorzystywane w praktyce. Właściwe podejście do tej problematyki wymaga znajomości standardów branżowych oraz ich zastosowań w różnych scenariuszach telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Jaką pamięć operacyjną komputera przedstawia rysunek?

A. DDR II

B. DDR

C. SDRAM

D. DIMM

Odpowiedź SDRAM (Synchronous Dynamic Random Access Memory) jest poprawna, ponieważ rysunek przedstawia pamięć operacyjną, która działa synchronicznie z zegarem systemowym komputera. SDRAM zapewnia wyższą wydajność w porównaniu do starszych technologii pamięci, takich jak FPM (Fast Page Mode) czy EDO (Extended Data Out). Dzięki synchronizacji, SDRAM może przetwarzać dane w cyklach zegara, co pozwala na szybsze dostępy do pamięci. Zastosowanie SDRAM jest powszechne w komputerach osobistych, laptopach oraz serwerach, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią w intensywnych obliczeniach i operacjach multimedialnych. Współczesne systemy wykorzystują różne rodzaje SDRAM, takie jak DDR (Double Data Rate), które oferują jeszcze lepsze osiągi dzięki podwójnemu przesyłowi danych w jednym cyklu zegara. W kontekście standardów branżowych, SDRAM jest kluczowym elementem w architekturze komputerowej, a jego rozwój przyczynił się do znacznej poprawy wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 17

W opisie zestawu komputerowego wskazano, że dołączony nośnik pamięci, określony jako recovery disc, jest częścią zestawu. Co to oznacza w kontekście tego zestawu komputerowego?

A. oprogramowanie stosowane do odzyskiwania systemu operacyjnego

B. nośnik pamięci zawierający materiały promocyjne

C. nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego

D. oprogramowanie stosowane do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego

Odpowiedzi, które wskazują na inne funkcje nośnika pamięci, nie są prawidłowe, ponieważ mylą istotę recovery disc. Nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego jest przydatny w kontekście instalacji systemu operacyjnego, ale nie ma związku z jego odzyskiwaniem. Sterowniki są niezbędne do prawidłowego działania dysku, jednak sama ich obecność na nośniku nie zapewnia możliwości przywrócenia systemu w przypadku awarii. Oprogramowanie do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego również nie jest tożsame z recovery disc. Kopie zapasowe mają na celu zabezpieczenie danych przed ich utratą, co jest innym procesem niż przywracanie systemu do stanu operacyjnego. Ponadto nośniki zawierające materiały promocyjne nie mają żadnej funkcjonalności, która pomogłaby w odzyskiwaniu systemu. W praktyce, ta mylna interpretacja wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi rodzajami nośników i ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby rozróżniać te funkcje, gdyż każde z tych narzędzi ma odmienne zastosowanie i znaczenie w kontekście zarządzania systemami komputerowymi. Zrozumienie tego zagadnienia pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zasobami IT i lepsze przygotowanie na sytuacje awaryjne.

Pytanie 18

Jaką wartość ma znamionowa częstotliwość sygnału synchronizacji (fazowania) ramki w systemie PCM 30/32?

A. 4 kHz

B. 2 kHz

C. 16 kHz

D. 8 kHz

Wybór innej częstotliwości niż 4 kHz, jak 8 kHz, 2 kHz czy 16 kHz, wynika z nieporozumień dotyczących właściwego zrozumienia sposobu działania systemu PCM oraz jego standardów. Częstotliwość 8 kHz jest często mylona z częstotliwością próbkowania dla sygnału audio w systemach takich jak G.711, gdzie rzeczywiście jest stosowana do próbkowania dźwięku, ale nie odpowiada ona częstotliwości ramki dla systemu PCM 30/32. Z kolei częstotliwość 2 kHz i 16 kHz mogą być mylone z innymi zastosowaniami, ale nie są zgodne z definicją dla tego specyficznego systemu. Warto zauważyć, że w telekomunikacji, zwłaszcza w kontekście cyfrowych systemów komunikacyjnych, nieodpowiednia synchronizacja sygnałów może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zniekształcenia lub opóźnienia, które mogą negatywnie wpływać na jakość rozmowy. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze precyzyjne definicje i standardy, które rządzą tymi systemami, takie jak wskaźniki jakości, które są ściśle związane z określoną częstotliwością synchronizacji. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i działania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 19

Ruter to urządzenie stanowiące węzeł w sieci, które działa

A. w trzeciej warstwie modelu OSI

B. w czwartej warstwie modelu OSI

C. w pierwszej warstwie modelu OSI

D. w drugiej warstwie modelu OSI

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnym zrozumieniu, w której warstwie modelu OSI działają różne urządzenia sieciowe. Warstwa pierwsza, znana jako warstwa fizyczna, odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, co dotyczy urządzeń takich jak huby czy switche. Jednak nie mają one zdolności do kierowania ruchu na podstawie adresów IP, w związku z czym ich funkcjonalność jest znacznie ograniczona w porównaniu do ruterów. Druga warstwa, czyli warstwa łącza danych, zajmuje się ramkami i adresowaniem MAC. Urządzenia takie jak switche operują na tej warstwie, co również nie odnosi się do funkcji rutera, który działa na wyższym poziomie. Trzecia warstwa to kluczowy obszar dla ruterów, ponieważ to właśnie w tej warstwie podejmowane są decyzje dotyczące trasowania pakietów danych. Wybór drugiej lub pierwszej warstwy wskazuje na nieporozumienie odnośnie do funkcji, jakie realizują rutery w sieci. Możliwość zarządzania ruchem między różnymi sieciami oraz interpretacja adresów IP to fundamentalne aspekty ich działania, które nie mogą być realizowane na poziomie niższym. Zrozumienie tego podziału jest niezbędne dla prawidłowego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 20

Jaki protokół jest używany w sieci VPN (Virtual Private Network), w której tradycyjne trasowanie pakietów zostało zastąpione przez tzw. switching etykiet?

A. SNMP (Simple Network Managment Protocol)

B. EGP (Exterior Gateway Protocol)

C. RIP (Routing Information Protocol)

D. MPLS (Multiprotocol Label Switching)

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem routingu opartym na wektora odległości, który jest stosunkowo prosty w implementacji, ale jego zastosowanie w sieciach VPN jest ograniczone. RIP nie obsługuje przełączania etykiet, co czyni go nieodpowiednim dla nowoczesnych, złożonych architektur sieciowych. Protokół EGP (Exterior Gateway Protocol) był stosowany do wymiany informacji pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi, ale nie angażuje się w przełączanie etykiet ani w zarządzanie ruchem wewnątrz sieci VPN. Na dodatek, EGP jest przestarzały i praktycznie nie jest stosowany w dzisiejszych sieciach. SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół używany do zarządzania urządzeniami sieciowymi, a nie do routingu czy przełączania pakietów. Jego rolą jest monitorowanie i zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zupełnie innym zagadnieniem niż routing. Typowym błędem myślowym w kontekście tych odpowiedzi jest mylenie funkcji protokołów; użytkownicy mogą na przykład zakładać, że wszystkie protokoły dotyczące sieci mają podobne cele, co wprowadza w błąd, gdyż każdy z nich pełni odmienną rolę w architekturze sieciowej.

Pytanie 21

Jakie zadania nie wchodzą w skład aktywnego systemu bezpieczeństwa sieciowego?

A. zapewnienia poufności danych

B. kontroli treści danych

C. sprawdzania autentyczności użytkownika

D. zapewnienia integralności danych

W kontekście bezpieczeństwa sieci, istnieje wiele kluczowych zadań, które są niezbędne do zapewnienia pełnej ochrony danych. Odpowiedzi, które wskazują na zapewnienie integralności danych, sprawdzanie autentyczności użytkownika oraz zapewnienie poufności danych, odzwierciedlają istotne funkcje aktywnych systemów bezpieczeństwa. Zapewnienie integralności danych oznacza, że wszelkie zmiany w danych są rejestrowane i mogą być weryfikowane, co jest realizowane przy użyciu technik takich jak haszowanie oraz certyfikaty cyfrowe. Z kolei sprawdzanie autentyczności użytkownika jest fundamentalnym aspektem, który zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi i bazuje na technologiach takich jak uwierzytelnianie wieloskładnikowe. Ponadto zapewnienie poufności danych, które polega na ochronie danych przed dostępem osób nieuprawnionych, jest realizowane przy użyciu szyfrowania. Zastosowanie tych metod jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, takimi jak standardy ISO/IEC 27001, które kładą nacisk na zarządzanie bezpieczeństwem informacji. Typowym błędem myślowym jest mylenie kontroli treści danych z tymi kluczowymi zadaniami. Kontrola treści jest bardziej związana z analizą danych i ich oceny, co nie bezpośrednio przekłada się na aktywne zabezpieczanie informacji. Dlatego istotne jest, aby uświadomić sobie, że skuteczne zabezpieczenie sieci wymaga zrozumienia i wdrożenia różnych strategii i metod ochrony danych.

Pytanie 22

Standard IEEE 802.15.1, powszechnie znany jako Bluetooth, wykorzystuje fale radiowe w zakresie częstotliwości

A. 1,2 GHz

B. 0,6 GHz

C. 2,4 GHz

D. 4,8 GHz

Odpowiedź 2,4 GHz jest całkiem dobra, bo to właśnie w tym paśmie działa Bluetooth, który jest standardem IEEE 802.15.1. To pasmo jest popularne w bezprzewodowych technologiach, co sprawia, że Bluetooth fajnie nadaje się do komunikacji na niewielkich odległościach. Widziałem, że można go używać do różnych urządzeń jak słuchawki bezprzewodowe czy głośniki, a nawet smartfony i różne gadżety IoT. Swoją drogą, Bluetooth może działać na dystansie do około 100 metrów, ale to zależy od tego, jaką wersję i moc nadajnika masz. Dodatkowo, to pasmo 2,4 GHz jest dostępne w większości miejsc na świecie, co czyni tę technologię naprawdę uniwersalną. Warto też wspomnieć, że Bluetooth ma różne profile, które można dostosować do różnych potrzeb, co tylko zwiększa jego użyteczność. Jakby tego było mało, Bluetooth może współpracować z innymi standardami, jak Wi-Fi, co otwiera drzwi do tworzenia ciekawych połączeń między urządzeniami.

Pytanie 23

Jakie jest zadanie zapory sieciowej?

A. zabezpieczanie urządzeń w lokalnej sieci przed atakami z zewnątrz

B. weryfikacja użytkownika podczas logowania do systemu komputerowego

C. ochrona komputerów w lokalnej sieci przed pożarem

D. szyfrowanie danych przechodzących z zewnętrznej sieci przez zaporę

Wybór odpowiedzi dotyczącej szyfrowania danych nie jest właściwy, ponieważ zapora sieciowa nie ma na celu szyfrowania ruchu. Jej główną funkcją jest kontrolowanie przepływu danych oraz blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci lokalnej. Szyfrowanie danych to zupełnie inny proces, który polega na ochronie informacji poprzez ich przekształcenie w formę niedostępną dla osób nieuprawnionych. Kolejna koncepcja, mówiąca o ochronie komputerów przed pożarem, również jest błędna. W rzeczywistości zapory sieciowe nie mają nic wspólnego z fizycznym bezpieczeństwem urządzeń, takim jak ochrona przed zagrożeniami fizycznymi, jak pożar. To zadanie leży w gestii systemów przeciwpożarowych oraz procedur bezpieczeństwa w miejscu pracy. Ponadto, odpowiedź dotycząca sprawdzenia użytkownika podczas logowania jest myląca, ponieważ zapory nie zajmują się autoryzacją użytkowników. Ta funkcja jest typowa dla systemów zarządzania tożsamością i dostępem, a nie dla zapór. Typowym błędem jest pomylenie ról, jakie pełnią różne technologie w kontekście bezpieczeństwa IT, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich działania i zastosowania.

Pytanie 24

W celu zainstalowania 64-bitowej wersji systemu Windows 7 na komputerze z:
- procesorem Intel Core 2 Duo 2.00 GHz 64-bit,
- pamięcią RAM 512 MB,
- dyskiem twardym o pojemności 80 GB,
- kartą graficzną Intel GMA X4500 obsługującą DirectX 10, co należy zrobić?

A. wymienić procesor na bardziej wydajny, o prędkości zegara przynajmniej 3.00 GHz

B. zwiększyć ilość pamięci RAM do 2 GB

C. zainstalować kartę graficzną obsługującą DirectX 11 na porcie PCI Express

D. zamienić dysk twardy na model o pojemności minimum 500 GB

Przykłady błędnych odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące wymagań sprzętowych systemu Windows 7. Zakup karty graficznej z DirectX 11 na porcie PCI Express, chociaż może poprawić wydajność graficzną, nie jest kluczowy dla samej instalacji systemu operacyjnego. System Windows 7 w wersji 64-bitowej nie narzuca wymogu posiadania najnowszej technologii graficznej, zwłaszcza gdy karta Intel GMA X4500 obsługuje DirectX 10, co jest wystarczające do podstawowych zadań. Wymiana procesora na model o wyższej częstotliwości także nie jest konieczna, ponieważ aktualny procesor Intel Core 2 Duo 2.00 GHz, spełnia wymagania dla uruchomienia systemu, o ile pojemność RAM jest odpowiednia. Ponadto, wymiana dysku twardego na model o pojemności co najmniej 500 GB również nie jest konieczna na etapie instalacji, choć może być korzystna dla przechowywania większej ilości danych. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków dotyczących upgradów sprzętowych, które są nieadekwatne do rzeczywistych wymagań systemowych.

Pytanie 25

Ile komparatorów napięciowych jest wymaganych do skonstruowania równoległego przetwornika A/C o rozdzielczości 8 bitów?

A. 63

B. 255

C. 127

D. 7

Jeśli wybrałeś 127 komparatorów, to pewnie nie do końca zrozumiałeś, jak działają komparatory w przetwornikach A/C. Ta liczba sugeruje, że masz błędne pojęcie o liczbie poziomów odniesienia. Dla 8-bitowego przetwornika potrzebujesz 256 poziomów, bo każdy dodatkowy bit podwaja możliwości. To znaczy, że żeby uzyskać pełną rozdzielczość 8 bitów, musisz mieć 255 komparatorów. Jeśli wybrałeś 63, to znowu nie jest to dobre, bo sugeruje, że masz tylko 64 poziomy odniesienia, co nie wystarcza. A 7 komparatorów? To już w ogóle nie ma sensu dla 8-bitowego przetwornika, bo mogłyby zająć się tylko 8 poziomami napięcia, a to jest strasznie mało. Często popełnianym błędem jest nie zauważanie, jak bardzo rośnie liczba potrzebnych komparatorów przy wyższej rozdzielczości, a to jest mega ważne w projektowaniu systemów cyfrowych i analogowych.

Pytanie 26

Komputery o poniżej wymienionych adresach IP
- 10.1.61.10 z maską 255.0.0.0
- 10.2.62.10 z maską 255.0.0.0
- 10.3.63.10 z maską 255.0.0.0
- 10.4.64.10 z maską 255.0.0.0
- 10.5.65.10 z maską 255.0.0.0
tworzą w danej organizacji

A. 2 sieci

B. 3 sieci

C. 4 sieci

D. 1 sieć

Wybór, że komputery te tworzą cztery, trzy lub dwie sieci, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia faktu, że wszystkie podane adresy IP mają tę samą maskę sieciową 255.0.0.0. Taka maska wskazuje, że wszystkie adresy IP zaczynające się od 10. są częścią jednej dużej sieci. W przypadku używania maski 255.0.0.0, granice sieci są ustalone na poziomie pierwszej oktety adresu IP, co oznacza, że wszystkie urządzenia z adresami zaczynającymi się od 10. są w tej samej sieci. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że różne drugie, trzecie czy czwarte oktety adresu IP mogą wskazywać na różne sieci, co jest nieprawidłowe w kontekście podanej maski. W rzeczywistości, przy tej masce, wszystkie komputery mają wspólny adres sieciowy 10.0.0.0 i mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby routera do przekazywania pakietów między nimi. Zrozumienie maskowania sieciowego jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu architekturą sieci, a także w utrzymaniu bezpieczeństwa danych oraz efektywności ruchu sieciowego. Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę zarówno adresy IP, jak i przypisane do nich maski, aby właściwie ocenić, ile sieci rzeczywiście istnieje.

Pytanie 27

Jakie urządzenie służy jako dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem w systemach zasilania komputerów PC?

A. listwa zabezpieczająca

B. ochronne obniżenie napięcia roboczego

C. zasilacz UPS

D. ochrona poprzez automatyczne odłączenie zasilania

Wybór odpowiedzi niezwiązanej z samoczynnym wyłączeniem zasilania wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych środków ochrony elektrycznej. Listwy ochronne, chociaż mają swoje zastosowanie, są głównie przeznaczone do ochrony przed przepięciami i zwarciami, ale nie zapobiegają one całkowicie skutkom związanym z nieprawidłowym zasilaniem. Listwa ochronna działa na zasadzie odcinania zasilania, gdy wykryje nadmierne napięcie, ale nie ma zdolności monitorowania stanu zasilania w czasie rzeczywistym, co czyni ją mniej skuteczną w dłuższej perspektywie, zwłaszcza w przypadku powtarzających się problemów z zasilaniem. Zasilacz UPS, choć zapewnia podtrzymanie zasilania w przypadku przerwy w dostawie energii, nie jest w stanie zrealizować funkcji automatycznego wyłączenia w razie skrajnych warunków zasilania. Ochronne obniżenie napięcia roboczego jest techniką, która może w teorii zmniejszyć potencjalne uszkodzenia, ale w praktyce nie eliminuje ryzyka, które może wystąpić w przypadku nagłych skoków napięcia. Użytkownicy często mylą różne technologie zabezpieczeń, co prowadzi do decyzji opartych na niepełnym zrozumieniu ich funkcji i ograniczeń. Aby zapewnić odpowiednią ochronę, niezwykle ważne jest zrozumienie, jak te systemy współdziałają oraz jakie są ich specyficzne zastosowania w zależności od warunków pracy sprzętu.

Pytanie 28

Zbiór zasad i ich charakterystyki zapewniających zgodność stworzonych aplikacji z systemem operacyjnym to

A. API (Application Programming Interface)

B. IRQ (Interrupt ReQuest)

C. DMA (Direct Memory Access)

D. ACAPI (Advanced Configuration and Power Interface)

Wybierając odpowiedzi inne niż API, można napotkać na kilka powszechnych nieporozumień dotyczących ich funkcji. DMA, czyli Direct Memory Access, to technika używana w komputerach do transferu danych między pamięcią a urządzeniami peryferyjnymi, omijając CPU. Umożliwia to zwiększenie wydajności, jednak nie ma związku z interfejsami programistycznymi, które koordynują komunikację między aplikacjami a systemem operacyjnym. ACPI, czyli Advanced Configuration and Power Interface, jest standardem do zarządzania zasilaniem systemów komputerowych, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie energii, ale również nie zapewnia kompatybilności aplikacji z systemem operacyjnym. IRQ, czyli Interrupt Request, odnosi się do sygnałów wysyłanych do CPU w celu zarządzania przerwaniami, co jest kluczowe dla zarządzania wieloma zadaniami, ale nie dotyczy bezpośrednio tworzenia interfejsów aplikacji. Często mylone pojęcia wynikają z braku zrozumienia, że API to nie tylko zestaw reguł, ale także biała karta, która pozwala programistom budować aplikacje, które współdziałają z innymi systemami i komponentami. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnego rozwoju oprogramowania.

Pytanie 29

Ile urządzeń komputerowych można połączyć kablem UTP Cat 5e z routerem, który dysponuje 4 portami RJ45, 1 portem RJ11, 1 portem USB oraz 1 portem PWR?

A. 6

B. 5

C. 7

D. 4

Odpowiedzi 5, 6 i 7 są po prostu błędne. Wynika to z nieporozumień co do tego, jak można podłączyć komputery do routera. Router ma tylko cztery gniazda RJ45, więc nie można podłączyć więcej niż czterech urządzeń. Odpowiedź 5 myli się, mówiąc, że można podłączyć pięć komputerów – to przecież fizycznie niemożliwe. Odpowiedzi 6 i 7 dodatkowo to zwiększają, co jest po prostu błędne. Słyszałem, że niektórzy myślą, że gniazda RJ11 czy USB mogą być używane do komputerów, ale to nieprawda – RJ11 jest do telefonów, a USB do podłączania na przykład drukarek. Kluczowe jest, żeby przy takiej ocenie zwracać uwagę na to, jakie porty są do czego przeznaczone. Zrozumienie ograniczeń sprzętowych i standardów sieciowych jest mega ważne, jeśli chcemy budować sprawne sieci komputerowe.

Pytanie 30

Która z podanych metod multipleksacji korzysta z duplikacji toru transmisyjnego?

A. FDM (Frequency Division Multiplexing)

B. TDM (Time Division Multiplexing)

C. WDM (Wavelength Division Multiplexing)

D. SDM (Space Division Multiplexing)

Techniki TDM (Time Division Multiplexing), WDM (Wavelength Division Multiplexing) oraz FDM (Frequency Division Multiplexing) różnią się zasadniczo od SDM w sposobie, w jaki organizują transmisję danych. TDM dzieli czas na krótkie interwały, przydzielając każdy interwał na przesyłanie sygnału od różnych źródeł. W praktyce oznacza to, że różne sygnały korzystają z tego samego toru transmisyjnego, ale w różnych momentach czasowych, co może prowadzić do opóźnień w przesyłaniu danych. WDM z kolei polega na dzieleniu sygnału na różne długości fal świetlnych, co pozwala na jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów przez to samo włókno optyczne. To rozwiązanie jest efektywne w optyce, ale nie wprowadza powielenia toru jako takiego. FDM natomiast wykorzystuje pasmo częstotliwości, dzieląc je na różne kanały, co pozwala na przesyłanie różnych sygnałów jednocześnie, ale z wykorzystaniem tej samej infrastruktury. W każdej z tych technik kluczowym elementem jest efektywne zarządzanie zasobami, co może prowadzić do mylnych wniosków, że ich działanie jest podobne do SDM. W rzeczywistości, SDM wyróżnia się przede wszystkim fizycznym podziałem torów transmisyjnych, co zapewnia większą niezawodność i wydajność w porównaniu do innych technik, które są oparte na dzieleniu czasu, częstotliwości czy długości fal.

Pytanie 31

Sygnalizacja z wykorzystaniem prądu przemiennego, która opiera się na przesyłaniu sygnałów w określonym zakresie częstotliwości od 300 Hz do 3400 Hz, to sygnalizacja

A. na zewnątrz szczeliny

B. na zewnątrz pasma

C. w obrębie szczeliny

D. w paśmie

Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do pasma, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji i zastosowania terminologii związanej z przesyłaniem sygnałów. Odpowiedzi takie jak 'poza szczeliną' czy 'poza pasmem' sugerują, że sygnały te znajdują się w obszarze, który nie jest przeznaczony do efektywnego przesyłania informacji. 'Poza pasmem' odnosi się do częstotliwości, które nie są używane w standardowych systemach telekomunikacyjnych, co prowadzi do utraty informacji i zniekształceń sygnału. Z kolei 'w szczelinie' jest terminem, który nie ma zastosowania w kontekście telekomunikacji i może być mylony z pojęciem szczeliny częstotliwościowej, która odnosi się do przestrzeni między pasmami przenoszenia. Kiedy wybieramy odpowiedzi błędne, często wynika to z braku zrozumienia zasad modulacji sygnału oraz znaczenia pasma przenoszenia w procesie komunikacji. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której inżynierowie nie uwzględniają standardów ITU dotyczących minimalnych i maksymalnych częstotliwości dla różnych usług, co może prowadzić do nieefektywności w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że zakres 300 Hz do 3400 Hz jest uznawany za standardowy dla komunikacji głosowej, co sprawia, że odpowiedzi sugerujące inne zakresy są po prostu nieprawidłowe.

Pytanie 32

Ile typów systemów PDH funkcjonuje na świecie?

A. 4 systemy PDH

B. 2 systemy PDH

C. 3 systemy PDH

D. 1 system PDH

Wybór liczby systemów PDH, który nie wynosi 3, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji systemów telekomunikacyjnych. Odpowiedzi wskazujące na 1, 2 lub 4 systemy nie oddają rzeczywistego obrazu struktury PDH. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, PDH składa się z trzech głównych systemów: E1, T1 i E3. Osoby, które zaznaczyły 1 system, mogą myśleć, że technologia PDH jest jednolita, co jest błędnym założeniem, ponieważ różne regiony mają różne standardy i potrzeby. Wybór 2 systemów może sugerować, że użytkownicy nie są świadomi istnienia E3, który jest kluczowy w kontekście sieci o wysokiej przepustowości. Z kolei wybór 4 systemów może wynikać z rozprzestrzenienia się nieaktualnych lub mylących informacji w obrębie branży, gdzie mogą być mieszane pojęcia związane z innymi technologiami transmisji danych. W praktyce, wiedza na temat tych trzech systemów jest niezbędna, aby zaprojektować efektywne sieci telekomunikacyjne, co jest kluczowe dla realizacji standardów jakości usług (QoS). Odpowiednie zrozumienie hierarchii PDH jest podstawą dla inżynierów zajmujących się budową i zarządzaniem sieciami, co pozwala na lepsze przewidywanie i rozwiązywanie problemów związanych z wydajnością i niezawodnością systemów telekomunikacyjnych. Dlatego tak ważne jest, aby być dobrze poinformowanym na temat różnych systemów PDH oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 33

Co oznacza komunikat w kodzie tekstowym Keybord is locked out – Unlock the key w procesie POST BIOS-u marki Phoenix?

A. Należy odblokować zamknięcie klawiatury

B. Błąd związany ze sterownikiem DMA

C. BIOS ma trudności z obsługą klawiatury

D. Błąd dotyczący sterownika klawiatury

Błędne odpowiedzi, takie jak wskazanie błędu sterownika DMA, błędu sterownika klawiatury lub problemu z obsługą klawiatury w BIOS, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i komunikatów generowanych przez BIOS w procesie POST (Power-On Self-Test). Błąd sterownika DMA wskazuje na problemy z dostępem do pamięci poprzez Direct Memory Access, co nie ma bezpośredniego związku z blokadą klawiatury, ponieważ ta funkcjonalność dotyczy innych aspektów systemu. Podobnie, błąd sterownika klawiatury sugerowałby, że system operacyjny lub BIOS nie rozpoznaje urządzenia wejściowego, co nie odpowiada treści komunikatu o blokadzie. Z kolei stwierdzenie, że BIOS ma problemy z obsługą klawiatury, jest nieprecyzyjne; BIOS zazwyczaj jest w stanie wykrywać i obsługiwać klawiatury w trybie POST. Typowym błędem myślowym w takich sytuacjach jest zakładanie, że komunikaty o błędach są związane z awarią sprzętową, podczas gdy w tym przypadku chodzi o stan blokady, który można łatwo rozwiązać z pomocą prostych czynności, takich jak odblokowanie klawiatury. W kontekście technicznym, ważne jest, aby użytkownicy rozumieli, że komunikaty BIOS nie zawsze wskazują na poważne błędy, ale mogą również informować o trybach ochronnych lub blokadach, które są częścią protokołu bezpieczeństwa.

Pytanie 34

Jak określa się podział jednego kanału transmisyjnego na kilka kanałów fizycznych?

A. Code Division Multiplexing

B. Routing

C. Splitting

D. Wavelength Division Multiplexing

Wybór odpowiedzi związanych z Routing, Code Division Multiplexing (CDM) i Wavelength Division Multiplexing (WDM) pokazuje, że chyba nie do końca rozumiesz, jak działają technologie transmisyjne. Routing to głównie ustalanie, jak przesłać dane w sieci, nie ma tu mowy o dzieleniu kanałów. Jego celem jest sprawne kierowanie ruchem, co jest ważne, ale to nie to samo co splitting. Z kolei CDM i WDM to techniki, które polegają na łączeniu sygnałów w jednym kanale, ale nie są tożsame z dzieleniem kanałów. CDM używa różnych kodów do oddzielania sygnałów, a WDM różne długości fal świetlnych. Oba te podejścia są bardziej skomplikowane i mają na celu podnoszenie wydajności przesyłania danych, ale nie są tym samym, co po prostu dzielenie jednego kanału na kilka. Wydaje mi się, że mogłeś się pomylić co do podstawowych różnic w tych technologiach.

Pytanie 35

Jakie są długości nagłówka oraz pola informacyjnego komórki w standardzie ATM (Asynchronous Transfer Mode)?

A. Nagłówek 4 oktety, pole informacyjne 49 oktetów

B. Nagłówek 3 oktety, pole informacyjne 50 oktetów

C. Nagłówek 6 oktetów, pole informacyjne 47 oktetów

D. Nagłówek 5 oktetów, pole informacyjne 48 oktetów

Odpowiedzi, które wskazują na inne długości nagłówka lub pola informacyjnego, są niepoprawne z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, nagłówek o długości 4, 6, 3 oktetów, czy pole informacyjne wynoszące 49, 47 lub 50 oktetów nie odpowiadają standardowi ATM, w którym długości te są ustalone na 5 oktetów dla nagłówka i 48 oktetów dla pola informacyjnego. Błędem myślowym jest przyjmowanie, że zmniejszenie długości nagłówka lub zwiększenie długości pola informacyjnego może poprawić wydajność danych; w rzeczywistości, takie zmiany prowadziłyby do utraty ważnych informacji kontrolnych, które są kluczowe dla zarządzania ruchem w sieci. Nagłówek pełni funkcję krytyczną w zapewnieniu, że dane są przesyłane do odpowiednich adresatów i że ich integralność jest zachowana podczas transmisji. W praktyce, zmiana tych wartości mogłaby również wpłynąć negatywnie na parametry jakości usług, które ATM stawia na pierwszym miejscu, takie jak opóźnienia czy zmienność jitter. Zrozumienie struktury komórki ATM jest niezbędne dla projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami, które muszą obsługiwać różne rodzaje usług równocześnie.

Pytanie 36

Jaką prędkość transmisji mają modemy oznaczone symbolem V.32?

A. 28 800 bps

B. 31 200 bps

C. 300 bps

D. 9 600 bps

Odpowiedź 9 600 bps jest poprawna, ponieważ modemy oznaczone V.32 operują z prędkością transmisji do 9 600 bitów na sekundę. Standard V.32, wprowadzony w latach 90-tych, był jednym z pierwszych, które umożliwiły efektywną transmisję danych przez linie telefoniczne. Użycie tej technologii pozwoliło na znaczne zwiększenie szybkości przesyłania danych w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak V.22, które oferowały prędkości do 2 400 bps. Praktyczne zastosowanie modemów V.32 obejmowało połączenia dial-up w zastosowaniach biurowych oraz w domowych sieciach komputerowych, umożliwiając użytkownikom dostęp do Internetu i zdalnych zasobów. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie standardów transmisji w kontekście rozwoju technologii komunikacyjnych, gdzie V.32 stanowił fundament dla późniejszych wersji, takich jak V.34, które zwiększyły szybkości do 33,6 kpbs. Zrozumienie tych standardów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się telekomunikacją oraz dla inżynierów projektujących systemy komunikacyjne.

Pytanie 37

Zmierzone amplitudy sygnału okresowego o stałej częstotliwości na początku oraz na końcu toru transmisyjnego wyniosły odpowiednio U1=100 mV i U2=10 mV. Jakie tłumienie charakteryzuje ten tor dla danej częstotliwości?

A. 20 dB

B. 10 dB

C. 2 dB

D. 1 dB

Wybór odpowiedzi innej niż 20 dB może wynikać z błędnego zrozumienia, jak oblicza się tłumienie sygnału. Kluczowym punktem jest to, że tłumienie jest logarytmiczną miarą stosunku amplitud sygnału, a nie prostą różnicą ich wartości. Odpowiedzi 1 dB, 2 dB oraz 10 dB mogą być mylące, ponieważ sugerują, że rozumienie tłumienia opiera się na prostym porównaniu wartości, co jest błędne. Obliczenia w dB zawsze bazują na logarytmie stosunku amplitud, co może prowadzić do znacznych różnic w wynikach. Przy obliczaniu tłumienia, istotnym jest zrozumienie, że każdy wzrost o 3 dB oznacza podwojenie lub zmniejszenie wartości sygnału o połowę, a każde 10 dB to już 10-krotne osłabienie. To podejście jest standardem w branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzyjne pomiary tłumienia są kluczowe dla zapewnienia jakości sygnału. W praktyce, niewłaściwe podejście do obliczania tłumienia może prowadzić do niedoszacowania strat sygnału oraz problemów z jakością transmisji, co jest szczególnie widoczne w systemach audio i komunikacyjnych, gdzie każde dB ma kluczowe znaczenie dla końcowego odbioru dźwięku lub danych. Zrozumienie mechanizmów tłumienia jest niezbędne dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją torów transmisyjnych.

Pytanie 38

Który z dostępnych standardów zapewnia najszybszy transfer danych?

A. SCSI-SAS

B. LPT

C. USB 2.0

D. RS-232C

LPT (Line Print Terminal) to starszy standard komunikacyjny, który pierwotnie był używany do podłączenia drukarek do komputerów. Jego maksymalna prędkość transferu wynosi zaledwie 1,5 MB/s, co czyni go znacznie wolniejszym w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak SCSI-SAS. USB 2.0, chociaż bardziej nowoczesny, osiąga prędkości do 480 Mb/s, co nadal jest znacznie niższe niż wydajność SCSI-SAS. Natomiast RS-232C to standard komunikacji szeregowej, który był popularny w latach 70-tych i 80-tych, ale jego prędkości transferu nie przekraczają 115,2 kbit/s. Posiadając tak niską wydajność, RS-232C jest obecnie stosowany głównie w aplikacjach, które nie wymagają dużej przepustowości, takich jak połączenia z modemami. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy w technologii; wiele osób myli zastosowania różnych interfejsów, nie uwzględniając ich specyfikacji oraz kontekstu użycia. Współczesne wymagania dotyczące transferu danych w systemach serwerowych i macierzach dyskowych wymagają rozwiązań o wysokiej wydajności, takich jak SCSI-SAS, które są w stanie obsługiwać większe wolumeny danych w krótszym czasie.

Pytanie 39

Największą liczbę kanałów optycznych w systemach światłowodowych umożliwia zwielokrotnienie zwane

A. DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing)

B. UWDM (Ultra Dense Wavelength Division Multiplexing)

C. CWDM (Coarse Wavelength Division Multiplexing)

D. WDM (Wavelength Division Multiplexing)

Wybór innych opcji, takich jak DWDM, WDM czy CWDM, wskazuje na niepełne zrozumienie różnic pomiędzy tymi technologiami. DWDM, czyli Dense Wavelength Division Multiplexing, jest bardziej powszechnie stosowane, ale zwykle zapewnia mniejszą gęstość kanałów w porównaniu do UWDM. W przypadku DWDM, liczba kanałów wynosi zazwyczaj od 40 do 80, co sprawia, że w kontekście maksymalizacji liczby przesyłanych sygnałów, nie jest to najefektywniejsze rozwiązanie. WDM to bardziej ogólna technologia, która również oferuje możliwość multiplikacji sygnałów, ale nie osiąga tak dużej gęstości jak UWDM. Z kolei CWDM, czyli Coarse Wavelength Division Multiplexing, charakteryzuje się znacznie szerszymi odstępami między kanałami, co ogranicza całkowitą liczbę dostępnych długości fal. Ta technologia jest bardziej odpowiednia dla mniejszych aplikacji, gdzie mniejsza liczba kanałów jest wystarczająca. Wybierając jedną z tych opcji zamiast UWDM, można zatem napotkać poważne ograniczenia związane z przepustowością i wydajnością sieci. Warto zwrócić uwagę na to, że podejmowanie decyzji bez pełnego zrozumienia specyfiki każdej z technologii może prowadzić do wyboru niewłaściwego rozwiązania w kontekście potrzeb danej infrastruktury.

Pytanie 40

Funkcja MSN pozwala użytkownikowi

A. zdobyć dane o numerze abonenta, do którego kierowane są połączenia, gdy ten ma aktywną usługę COLR

B. przypisać wiele numerów zewnętrznych, gdy do zakończenia sieciowego podłączone jest kilka urządzeń

C. uzyskać informacje o numerze dzwoniącym, jeśli ten ma aktywną usługę CLIR

D. zablokować ujawnianie jego pełnego numeru katalogowego stronie, z którą zestawia połączenie

Usługa MSN (Multiple Subscriber Number) umożliwia abonentowi przypisanie kilku numerów zewnętrznych do jednego zakończenia sieciowego, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy podłączonych jest kilka urządzeń, takich jak telefony, faxy czy modemy. Dzięki temu, każdy z tych urządzeń może być niezależnie identyfikowany w sieci, co znacznie ułatwia zarządzanie połączeniami. Przykładem zastosowania tej funkcji może być biuro, w którym wiele osób korzysta z jednego łącza telefonicznego, ale każda osoba ma przypisany swój własny numer zewnętrzny. Standardy telekomunikacyjne, takie jak ITU-T E.164, definiują sposób przydzielania i używania numerów, co sprawia, że MSN jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie komunikacją. Zastosowanie tej usługi pozwala również na lepsze śledzenie i analizowanie połączeń, co z kolei sprzyja optymalizacji procesów biznesowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej