Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 27 kwietnia 2025 10:48
  • Data zakończenia: 27 kwietnia 2025 11:08

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Angler
B. Hereford
C. Ayrshire
D. Jersey
Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 2

W dietach dla krów mlecznych ogranicza się ilość pasz mogących wpływać na kolor mleka. Przykładem takich pasz są

A. słoma jęczmienna oraz sianokiszonka z traw
B. ziemniaki i buraki pastewne
C. siano łąkowe wraz z słomą jęczmienną
D. marchew i buraki ćwikłowe
Marchew i buraki ćwikłowe to pasze, które mogą zmieniać kolor mleka, co jest ważne w produkcji mlecznej. Mleko krów, które jedzą te pasze, może być żółtawe lub nawet czerwonawe. Zazwyczaj takie zmiany są niepożądane, szczególnie z punktu widzenia marketingu i jakości. Dlatego producenci w praktyce starają się ograniczać ich ilość w diecie krów. Wydaje mi się, że zdrowa dieta krów mlecznych powinna być różnorodna i dostosowana nie tylko do ich potrzeb, ale też oczekiwań rynku. Z tego powodu, lepiej stosować pasze, które nie wpływają na kolor mleka, jak sianokiszonka z traw czy słoma. Dobrze jest też monitorować skład paszy i badać jakość mleka, żeby zapewnić jak najlepsze efekty produkcyjne i spełniać wymagania konsumentów.

Pytanie 3

W grupie warchlaków przelotowość wynosi 2 405 osobników. Średni stan warchlaków przebywających w grupie przez 2 miesiące wyniesie

A. 200 osobników
B. 401 osobników
C. 4 810 osobników
D. 1 205 osobników
Obliczenie średniorocznego stanu warchlaków, które są w grupie przez 2 miesiące, opiera się na przelotowości wynoszącej 2405 sztuk. Żeby wyliczyć średnioroczny stan, musimy zrozumieć, że przelotowość to liczba zwierząt, które przez tę grupę przechodzi w danym okresie. Skoro warchlaki są tam tylko przez 2 miesiące, to musimy jakoś to przeliczyć na cały rok. Dzieląc 2405 przez 12 miesięcy, dostajemy około 200,4, ale pamiętaj, że one są tam tylko przez dwa miesiące. Musimy więc wziąć tę przelotowość 2405 i pomnożyć przez 2/12. Tak więc 2405 razy (2/12) daje nam 401. I to jest średnioroczny stan warchlaków w tej grupie. Takie obliczenia są mega ważne w zarządzaniu hodowlą, bo pozwalają lepiej zorganizować zasoby i zapewnić zwierzakom dobre warunki, co jest zgodne z tym, co się robi w branży.

Pytanie 4

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. profilaktyczne szczepienie kur
B. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki
C. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt
D. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur
Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.

Pytanie 5

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
B. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
C. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
D. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. salers
B. hereford
C. piemontese
D. charolaise
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ opis dotyczy rasy bydła mięsnego pochodzącej z Włoch, która jest znana z wyjątkowych cech morfologicznych. Buhaje tej rasy ważą od 900 do 1000 kg, a krowy 600 kg, co wpisuje się w typowy zakres masy dla tej rasy. Umaszczenie siwo-białe lub jasnobeżowe z ciemnymi akcentami jest charakterystyczne dla krów, natomiast buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem. Piemontese jest rasą o doskonałym umięśnieniu, co jest istotne z punktu widzenia produkcji mięsa; zwarty tułów i cienki kościec wspierają wydajność w hodowli. Rasa ta dojrzewa średnio wcześnie, co oznacza, że jałówki można kryć w wieku 16-18 miesięcy, co jest korzystne dla hodowców. Krowy produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka, co czyni je istotnym źródłem surowca do produkcji serów, takich jak parmezan, zgodnie z standardami jakości w produkcji nabiału. Właściwości te czynią ją popularną w hodowli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 6000
B. 825
C. 5000
D. 990
Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy norm żywieniowych dla kur niosek. Kura, zgodnie z 'Normami żywienia', wymaga 16,5% białka ogólnego w jednej kilogramie paszy. Przy założeniu, że każda kura pobiera od 100 do 120 g paszy dziennie, weźmy średnią wartość, czyli 110 g. Dla stada 50 kur, całkowita dzienna konsumpcja paszy wynosi 50 kur x 110 g = 5500 g. Następnie, aby obliczyć ilość białka, należy pomnożyć całkowitą masę paszy przez procent białka: 5500 g x 16,5% = 907,5 g. W praktyce skupiamy się na minimalnym spożyciu, więc przyjmując założenie, że stado powinno mieć co najmniej 825 g białka, jest to zgodne z zaleceniami. Przestrzeganie norm żywieniowych jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej kur, co wpływa na jakość jaj oraz ogólny stan stada.

Pytanie 10

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. w rejestrze krów ocenianych
B. na karcie jałówki/krowy
C. w książce dotyczącej wykrywania rui
D. w notesie do obory
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym
B. wypierającym
C. przemiennym
D. krewniaczym
Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 13

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w grubym.
B. w czczym.
C. w ślepym.
D. w prostym.
Wybór odpowiedzi dotyczącej jelita grubego, ślepego lub prostego świadczy o niepełnym zrozumieniu anatomii oraz funkcji poszczególnych odcinków układu pokarmowego. Jelito grube, w przeciwieństwie do jelita czczego, nie jest miejscem intensywnego wchłaniania składników odżywczych, a jego główną rolą jest absorpcja wody i elektrolitów, co prowadzi do formowania kału. Kosmki jelitowe występujące w jelicie czczym są wysoce wyspecjalizowane do efektywnego wchłaniania, co jest niezbędne dla utrzymania równowagi biochemicznej organizmu. Również w jelicie ślepym nie występują kosmki, a jego funkcja jest bardziej związana z fermentacją i resorpcją substancji, niż z wchłanianiem składników odżywczych. W przypadku jelita prostego, termin ten nie jest poprawny w kontekście anatomii układu pokarmowego, ponieważ nie istnieje taki odcinek jelita. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia funkcji i lokalizacji różnych części jelita oraz braku zrozumienia ich specyficznych roli w trawieniu i wchłanianiu. Kluczowe znaczenie ma znajomość nie tylko anatomii, ale także fizjologii, co pozwala na lepsze zrozumienie procesów biologicznych zachodzących w organizmie. Wiedza ta jest szczególnie ważna w kontekście dietetyki oraz medycyny, gdzie precyzyjne zrozumienie funkcji jelit jest niezbędne dla diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z układem pokarmowym.

Pytanie 14

Czym jest okrężnica?

A. początkowy odcinek jelita grubego
B. centralny fragment jelita grubego
C. środkowy fragment jelita cienkiego
D. ostatnia część jelita cienkiego
Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 15

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Puławska
B. Polska biała zwisłoucha
C. Wielka biała polska
D. Pietrain
Rasa Pietrain jest szeroko stosowana w krzyżowaniu towarowym ze względu na swoje wyjątkowe cechy związane z mięsnością. Wyhodowana głównie w Belgii, charakteryzuje się wysoką zawartością mięsa oraz korzystnym stosunkiem mięsa do tłuszczu. Dzięki temu, zwierzęta tej rasy mają znakomite właściwości technologiczne, co sprawia, że są idealnym materiałem do krzyżowania z innymi rasami w celu uzyskania bardziej mięsnych potomków. Przykładem zastosowania rasy Pietrain jest krzyżowanie z rasą Wielka Biała Polska, co pozwala uzyskać świnie o lepszych parametrach mięsnych, takich jak większa masa mięśniowa oraz lepsza jakość mięsa, co jest zgodne z wymaganiami współczesnego rynku mięsnego. W praktyce, korzystanie z rasy Pietrain w programach hodowlanych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz poprawy jakości produktów mięsnych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w hodowli świń.

Pytanie 16

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. produkcja śliny przez ogiera
B. machanie ogonem
C. grzebienie klaczy w szyję
D. przemieszczanie się z nogi na nogę
Ruchy ogonem u ogiera w trakcie kopulacji to całkiem naturalna sprawa, wynikająca z jego układu nerwowego i skurczów mięśni. To ważny moment, bo ogier próbuje utrzymać kontakt z klaczą, co jest kluczowe dla reprodukcji. Dla hodowców i weterynarzy dobrze jest to obserwować, bo daje cenne informacje o zdolności zwierząt do rozmnażania. Jak dla mnie, zrozumienie tych znaków jest mega istotne, żeby zauważyć, czy wszystko jest w porządku z płodnością ogiera. Kiedy mowa o sztucznym unasiennianiu, to też dobrze wiedzieć, kiedy dokładnie ma miejsce ejakulacja, bo to może zwiększyć szanse na sukces. Cała ta wiedza to podstawa odpowiedzialnej hodowli koni, gdzie zdrowie i dobrostan zwierząt są na pierwszym miejscu.

Pytanie 17

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. mąki
B. cukru
C. oleju
D. piwa
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie wytwarzania oleju roślinnego, głównie z nasion takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po ekstrakcji oleju, pozostałość w postaci makuchów jest bogata w białko, co czyni ją atrakcyjnym składnikiem paszowym dla zwierząt. W szczególności, makuchy są wykorzystywane w żywieniu bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co wspiera ich zdrowy rozwój oraz wydajność produkcyjną. Zastosowanie makuchów w paszach jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju, które promują wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu w celu ograniczenia marnotrawstwa. Użycie makuchów w diecie zwierząt ma korzystny wpływ na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, takich jak mięso czy mleko. Dodatkowo, ich zastosowanie przyczynia się do efektywności ekonomicznej produkcji rolnej, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rozwojem rolnictwa.

Pytanie 18

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. spadkiem strawności
B. łatwiejszym trawieniem
C. mniejszym zużyciem paszy
D. większymi przyrostami masy
Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 19

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. pietrain
B. puławska
C. landrace
D. duroc
Rasa puławska jest szczególnie ceniona w chowie ekologicznym trzody chlewnej z uwagi na swoje przystosowanie do warunków naturalnych oraz zdolność do efektywnego wykorzystania paszy. Charakteryzuje się ona wysoką odpornością na choroby oraz dobrą adaptacją do trudnych warunków środowiskowych. Dzięki tym cechom, zwierzęta te wymagają mniejszych nakładów na profilaktykę weterynaryjną i mogą być hodowane w systemach ekologicznych, które kładą duży nacisk na dobrostan zwierząt. Dodatkowo, rasa puławska produkuje mięso o wysokiej jakości, co jest istotnym atutem na rynku ekologicznym, gdzie konsumenci poszukują produktów zdrowych i naturalnych. W praktyce, hodowcy stosują tę rasę w systemach, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko, co odpowiada wytycznym organizacji ekologicznych. Warto również zauważyć, że puławska jest rasą, która dobrze wpasowuje się w tradycyjne metody chowu, przyczyniając się do zachowania lokalnych tradycji rolniczych.

Pytanie 20

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 100
B. 210
C. 200
D. 95
Rozumiem, że niektórzy mogą się gubić w tym, czemu niektóre liczby, jak 100, 95 czy 210, są błędne. Odpowiedź 100 sugeruje, że każda maciorka rodzi tylko jedno jagnię, a to w hodowli to tak nie działa. Przy wskaźniku plenności 210% można spodziewać się, że każda maciorka da więcej niż jedno jagnię, co jest kluczowe w prognozach hodowlanych. Z kolei odpowiedź 95 to wynik pomyłki w rozumieniu wskaźnika skutecznych pokryć; to nie jest liczba jagniąt, tylko coś zupełnie innego. A odpowiedź 210 pomija ten wskaźnik skutecznych pokryć, co prowadzi do zawyżenia oczekiwań. W hodowli liczy się nie tylko to, co na papierze, ale też jak to zinterpretować w kontekście zarządzania owcami i planowania produkcji. Dlatego warto wiedzieć, jak te liczby naprawdę ze sobą współgrają.

Pytanie 21

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. kościozrostem
B. chrząstkozrostem
C. mięśniozrostem
D. więzozrostem
Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. mlekowego
B. propionowego
C. octowego
D. masłowego
Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z kukurydzy
B. z jęczmienia
C. z pszenicy
D. z żyta
Odpowiedzi, które wskazują na kukurydzę, pszenicę czy jęczmień jako źródła, które trzeba też uważać, są trochę mylące. Kukurydza, na przykład, jest często używana w dietach świń, bo ma sporo energii i mało tych złych substancji antyodżywczych. W rzeczywistości to podstawowy składnik pasz dla świń, bo dostarcza im dużo skrobi, co sprzyja ich wzrostowi. Wiadomo, że kukurydzę trzeba dobrze zbilansować z innymi składnikami, żeby nie było problemów z nadwagą czy brakiem ważnych aminokwasów. Co do pszenicy, to jej wartość odżywcza też jest spoko i w rozsądnych ilościach da się ją stosować w diecie świń bez strachu o te antyodżywcze rzeczy. Jak chodzi o jęczmień, to chociaż ma sporo błonnika, co może wpływać na trawienie, jest często dodawany do paszy jako źródło energii i białka. Jęczmień, jeżeli jest w odpowiednich ilościach, nie powinien robić problemów jak duże dawki żyta. Tu właściwie błąd myślowy to patrzenie na wszystkie zboża jako na to samo pod względem zdrowotnym dla świń. Każde z nich ma inny skład chemiczny i różne właściwości, więc ich wpływ na zdrowie zwierząt nie jest identyczny. Dlatego ważne jest, żeby mieć przemyślane podejście do żywienia, które uwzględnia potrzeby zwierząt i jak różne składniki na nie działają.

Pytanie 26

Podmiot zajmujący się zabiegami sztucznego unasienniania, który przeprowadził inseminację lochy, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia przez czas

A. dwóch lat
B. trzech lat
C. jednego roku
D. pięciu lat
Wybór krótszych okresów przechowywania dokumentacji, takich jak trzy, dwa czy jeden rok, opiera się na błędnym zrozumieniu znaczenia długotrwałej archiwizacji danych w kontekście inseminacji zwierząt. Krótszy okres przechowywania dokumentów może prowadzić do utraty cennych informacji dotyczących historii hodowlanej, co jest kluczowe dla oceny zdrowia i wydajności loch w dłuższym okresie. Z perspektywy prawnej, ustawodawstwo dotyczące dobrostanu zwierząt oraz standardy produkcji zwierzęcej wymagają, aby hodowcy mieli dostęp do pełnej dokumentacji przez czas wystarczający do przeprowadzenia rzetelnych analiz. Ponadto, krótsze okresy archiwizacji mogą ograniczyć możliwość przeprowadzania analizy trendów w hodowli, co jest istotne dla optymalizacji procesów produkcyjnych i poprawy jakości genetycznej stada. Wielu hodowców popełnia błąd, myśląc, że wystarczy przechowywać dokumenty przez czas krótszy niż wymagany, co może skutkować brakiem odpowiednich dowodów w przypadku kontroli lub sporów prawnych. Właściwe podejście do zarządzania dokumentacją w obszarze inseminacji zwierząt powinno opierać się na długoterminowym planowaniu, które uwzględnia wszystkie aspekty związane z hodowlą i jej efektywnością, co z kolei jest kluczowe dla sukcesu gospodarstw rolnych.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 25 sierpnia
B. 03 września
C. 30 września
D. 17 września
Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 29

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 2 lat
B. 3 lat
C. 4 lat
D. 5 lat
Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 30

Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 5
B. 4
C. 3
D. 2
Ocena kondycji ciała (Body Condition Score, BCS) w skali 1-5 wskazuje na stan odżywienia krowy. Opis sugeruje, że krowa ma wyraźnie nadmiar tkanki tłuszczowej, co potwierdza, że pojedyncze wyrostki kolczyste są niewyczuwalne, a kościec kręgosłupa oraz guzy biodrowe i kulszowe są niewidoczne. W przypadku oceny BCS, wynik 5 oznacza, że zwierzę jest w bardzo dobrej kondycji, co sprowadza się do dużego nagromadzenia tkanki tłuszczowej, co jest korzystne w kontekście laktacji. W praktyce, odpowiedni poziom tłuszczu w organizmie krowy jest kluczowy dla jej wydajności mlecznej, a nadmierna tkanka tłuszczowa może zwiększyć ryzyko problemów zdrowotnych, takich jak ketoza czy stany zapalne. Wzorcowe praktyki w gospodarstwach mlecznych zakładają monitorowanie stanu ciała zwierząt, co pozwala na optymalne zarządzanie żywieniem i zdrowiem stada. Odpowiednia ocena kondycji ciała wspiera zarządzanie laktacją i reprodukcją, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mleka.

Pytanie 31

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. srom
B. rogi macicy
C. pochwę
D. trzon macicy
Szyjka macicy, czyli cervix, jest strukturą anatomiczną, która znajduje się na dolnym końcu macicy. W kierunku doogonowym przechodzi w pochwę, co jest zgodne z anatomią żeńskiego układu rozrodczego. Pochwa, jako dolna część żeńskiego układu rozrodczego, odgrywa kluczową rolę w procesach takich jak współżycie seksualne, poród oraz menstruacja. Zrozumienie relacji między szyjką macicy a pochwą jest niezwykle istotne w kontekście szkoleń medycznych oraz praktyki ginekologicznej. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest niezbędne do diagnozowania i leczenia wielu schorzeń, na przykład infekcji dróg rodnych czy nowotworów. Dobrą praktyką jest znajomość nie tylko lokalizacji, ale również funkcji tych struktur, co pozwala na bardziej świadome podejście do zdrowia reprodukcyjnego. W kontekście normalnej anatomii, szyjka macicy nie łączy się bezpośrednio z sromem, trzonem ani rogami macicy, co czyni pochwę jedyną prawidłową odpowiedzią.

Pytanie 32

Na podstawie danych z tabeli, wskaż grupę zwierząt emitujących najmniej gazów szkodliwych w przeliczeniu na jedno stanowisko.

Ilość gazów wydzielanych przez trzodę chlewną w kg/stanowisko
Lochy luźne i prośne0,40 – 4,2
Lochy karmiące0,80 – 0,9
Prosięta odsadzone <30 kg0,06 – 0,8
Zwierzęta powyżej 30 kg na podłożu:
–   całkowicie szczelinowym1,35 – 3,0
–   częściowo szczelinowym0,90 – 2,4
–   litym i ściółce2,10 – 4,0

A. Lochy karmiące.
B. Prosięta odsadzone.
C. Lochy luźne.
D. Lochy prośne.
Prosięta odsadzone naprawdę emitują najmniej szkodliwych gazów na każdą sztukę. To ma sens, bo ich dieta i potrzeby biologiczne są zupełnie inne niż u loch. Na przykład lochy prośne czy karmiące potrzebują więcej energii i składników odżywczych, więc naturalnie produkują więcej gazów. Z tego, co wiem, dobrym podejściem jest zarządzanie emisją biogazów, bo to ważne dla hodowli zwierząt. Hodowcy powinni starać się minimalizować te emisje przez lepsze odżywianie i zapewnienie odpowiednich warunków dla zwierząt. Dzięki temu można poprawić jakość środowiska, a przy tym lepiej planować hodowlę zgodnie z tymi wszystkimi nowymi standardami, o których ciągle się mówi.

Pytanie 33

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. owsików.
B. włośni.
C. nicieni.
D. salmonelli.
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 34

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
B. karmić je 'do woli' paszą balastową
C. karmić je częściej paszą objętościową
D. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.

Pytanie 35

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. młóto
B. śruta poekstrakcyjna
C. makuchy
D. ekspelery
Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.

Pytanie 36

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. białka
B. tłuszczy
C. węglowodanów
D. witamin
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 37

Przy ustalaniu potrzeb żywieniowych lochy w okresie laktacji bierze się pod uwagę

A. wiek oraz wagę ciała
B. czas trwania karmienia
C. liczbę młodych
D. rasę oraz wagę ciała
Przy ustalaniu zapotrzebowania pokarmowego lochy karmiącej, nie można pomijać istotnych elementów, takich jak liczebność miotu. Wybierając odpowiedzi, które koncentrują się na rasie, wieku i masie ciała lochy, można wprowadzić mylne przekonanie, że te czynniki są najważniejsze. Rasa lochy rzeczywiście może wpływać na jej wydolność i zdrowie ogólne, ale to jej liczebność miotu, a nie rasa, w głównej mierze kieruje zapotrzebowaniem na pokarm. Nieprzemyślane uwzględnianie masy ciała lub wieku lochy prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ te parametry są bardziej związane z indywidualnym stanem zdrowia lochy, a nie z jej zdolnością do produkcji mleka. Ponadto, założenie, że starsze lochy będą potrzebować mniej pokarmu, jest mylne, ponieważ ich potrzeby mogą wzrosnąć w przypadku dużych miotów. W rzeczywistości, podczas laktacji, lochy muszą mieć zapewnioną dietę, która odpowiada liczbie młodych, które karmią, aby zapewnić ich zdrowy rozwój. Niedostateczne zrozumienie tego aspektu może prowadzić do niedożywienia zarówno lochy, jak i jej prosiąt, co w dalszej perspektywie obniża wydajność hodowli i zwiększa ryzyko problemów zdrowotnych w stadzie. Aby uniknąć takich błędów, należy stosować się do zaleceń specjalistów w dziedzinie hodowli i żywienia zwierząt, które jasno definiują, jak ważne jest uwzględnienie liczebności miotu w planowaniu diety lochy karmiącej.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Najbardziej powszechną metodą przechowywania całych roślin kukurydzy jest

A. kiszenie
B. toastowanie
C. parowanie
D. suszenie
Kiszenie jest najczęściej stosowanym sposobem konserwacji całych roślin kukurydzy, ponieważ proces ten pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz smakowych surowca. Kiszenie polega na fermentacji, w trakcie której naturalne bakterie przekształcają cukry zawarte w roślinach w kwas mlekowy, co skutkuje obniżeniem pH i ochroną przed szkodliwymi mikroorganizmami. Dzięki temu uzyskujemy produkt o dłuższej trwałości. Praktyczne zastosowanie kiszenia kukurydzy znajduje się w produkcji pasz dla zwierząt, gdzie kiszonka jest źródłem energii i składników odżywczych. Ponadto, kiszona kukurydza może być używana w gospodarstwach rolnych jako doskonała alternatywa dla świeżej paszy w okresie zimowym. Dobrze przeprowadzone kiszenie zgodnie z zasadami technologii żywności pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktu finalnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej oraz przemyśle paszowym.

Pytanie 40

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. klatkowej
B. wolnowybiegowej
C. ściółkowej
D. ekologicznej
Wybór odpowiedzi dotyczący chowu ściółkowego, wolnowybiegowego lub klatkowego jest błędny z kilku kluczowych powodów. Chow ściółkowy, oznaczany zazwyczaj cyfrą 1, polega na utrzymywaniu kur w pomieszczeniach z podłożem ściółkowym, co sprzyja ich naturalnym zachowaniom, jednak nie zapewnia im dostępu do świeżego powietrza, co jest istotne w chowu ekologicznego. Z kolei chów wolnowybiegowy, oznaczany cyfrą 2, pozwala kurkom na dostęp do wybiegów na świeżym powietrzu, co przyczynia się do ich lepszego dobrostanu, ale nie spełnia tak surowych norm jak chów ekologiczny. Wreszcie, chów klatkowy, kodowany cyfrą 3, jest najgorszą opcją pod względem dobrostanu zwierząt, gdyż kury są trzymane w ciasnych klatkach, co całkowicie zaprzecza zasadom chowu ekologicznego. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminologii oraz standardów hodowlanych. Należy pamiętać, że określenia te nie są zamienne i każdy z nich wskazuje na różny poziom dobrostanu zwierząt i jakości produktów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między nimi oraz ich wpływu na zdrowie, jakość oraz dobrostan zwierząt, a także na nasze wybory konsumpcyjne. Wybierając jaja, konsumenci powinni zwracać uwagę na ich oznakowanie, aby podejmować świadome decyzje w zakresie zdrowego stylu życia oraz ochrony środowiska.