Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:41
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 17:54

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Impozycjoner
B. Artioscad
C. Audacity
D. Blender
Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.
Pytanie 2

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Distiller
B. Acrobat Reader
C. Adobe Bridge
D. PDF Organizer
Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.
Pytanie 3

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 32 m
B. 16 m
C. 8 m
D. 64 m
W przypadku pomyłki w obliczeniach dotyczących długości drutu introligatorskiego, mogą wystąpić różne nieporozumienia. Na przykład, wybierając długość drutu wynoszącą 16 m, można pomyśleć, że wystarczy to na pokrycie potrzeb 2000 zeszytów. To podejście ignoruje fakt, że każda oprawa wymaga dwóch zszywek, co w praktyce podwaja ilość niezbędnego materiału. Również nieodpowiednie przeliczenie długości zszywki z milimetrów na metry może prowadzić do błędnych wyników. Wybieranie długości 32 m również można uzasadnić poprzez błędne założenia dotyczące liczby zszywek lub ich pojedynczej długości, jednak takie podejście jest wciąż dalekie od rzeczywistości. W przypadku 64 m, odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy: potrzebną ilość zszywek oraz ich dokładną długość. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia procesu oprawy oraz zasady przeliczania jednostek miary. W praktyce, dla osób zajmujących się introligatorstwem, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi danymi oraz zrozumienie wpływu ich na finalny produkt, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość i koszt produkcji.
Pytanie 4

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 3 + 1
B. 2 + 1
C. 4 + 1
D. 4 + 0
Odpowiedź 4 + 1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do technologii druku, w której wykorzystuje się różne kolory na poszczególnych stronach. W omawianym przypadku ulotka zadrukowana po jednej stronie wielobarwnie oznacza, że stosujemy pełny zestaw kolorów (4 kolory CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny). Z kolei strona drukowana w kolorze niebiesko-zielonym to zazwyczaj wykorzystanie dodatkowego koloru, który nie jest standardowym elementem palety CMYK. Użycie dodatkowego koloru, w tym przypadku zwanego kolorem spotowym, jest doskonałym przykładem zastosowania techniki druku offsetowego, gdzie możliwe jest dodanie kolejnego koloru (1) do standardowego zestawu. Praktycznym zastosowaniem tej technologii mogą być ulotki promocyjne, które wymagają wyrazistego odzwierciedlenia marki lub produktu. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO dotyczących druku, stosowanie dodatkowych kolorów może poprawić jakość kolorystyczną materiału, co ma znaczenie w kontekście identyfikacji wizualnej marki.
Pytanie 5

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 9 użytków
B. 8 użytków
C. 12 użytków
D. 10 użytków
Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.
Pytanie 6

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
B. profilu ICC oraz skali szarości
C. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
D. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.
Pytanie 7

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + P(2 + 1)
B. (3 + 2) + (2 + 1)
C. 5 + 3
D. 3 + 2
Odpowiedzi, które nie wskazują na łączną liczbę kolorów w ulotce, zawierają błędy w interpretacji zadania. Przykładowo, odpowiedź 3 + 2 sugeruje, że na każdej stronie ulotki są oddzielnie liczone kolory bez uwzględnienia ich sumy. Odpowiedzi takie ignorują fakt, że w kontekście projektowania graficznego ważne jest, aby prezentować pełne zestawienie kolorów użytych w finalnym materiale, co może prowadzić do nieporozumień podczas druku. W odpowiedzi (3 + 2) + P(2 + 1), pojawia się mylna koncepcja, że kolory Pantone powinny być liczone oddzielnie od innych kolorów, co narusza zasady konsolidacji kolorów w specyfikacjach technicznych. Kolory Pantone są standardowym zestawem kolorów, które powinny być zawsze właściwie zintegrowane w końcowym zestawieniu kolorów, a ich liczba powinna wchodzić w skład całości. Typowym błędem myślowym jest mylne rozdzielanie kolorów i traktowanie ich jako niezależnych elementów, co niezgodne jest z praktykami w branży poligraficznej, gdzie całkowita liczba kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości i zgodności projektu z jego zamierzeniem. Na etapie projektowania ulotki, ważne jest, aby projektanci zrozumieli, że wszystkie kolory używane w druku muszą być dokumentowane w sposób spójny i kompleksowy, aby uniknąć komplikacji w procesie produkcji.
Pytanie 8

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. rozdzielczości bitmap
B. separacji barwnych do druku
C. wymiarów netto dokumentu
D. zamiany tekstu na krzywe
Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.
Pytanie 9

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. JPG
B. GIF
C. BMP
D. PNG
Format PNG jest jednym z najczęściej wybieranych, gdy zależy nam zarówno na przezroczystości, jak i wysokiej głębi kolorów. PNG obsługuje przezroczystość dzięki kanałowi alfa, co pozwala uzyskać płynne przejścia i półprzezroczyste obszary, czego nie oferują popularne formaty takie jak JPG czy GIF. Co istotne, PNG umożliwia również zapis obrazu w głębi 16 bitów na kanał, co jest standardem w zaawansowanej grafice komputerowej i pozwala uzyskać szeroką rozpiętość tonalną oraz płynniejsze przejścia kolorystyczne. Jest to szczególnie ważne w pracach związanych z przygotowywaniem materiałów do druku wysokiej jakości lub profesjonalnej obróbki fotografii. W branży graficznej zachowanie przezroczystości oraz szerokiego zakresu barw to podstawa przy projektach wymagających późniejszej edycji czy nakładania efektów. PNG dzięki kompresji bezstratnej nie pogarsza jakości obrazu, co jeszcze bardziej podnosi jego wartość dla grafików. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z grafiką rastrową na poważnie, bardzo szybko doceni możliwości tego formatu w codziennej pracy.
Pytanie 10

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. PSD, PCX, PDF
B. PCX, PDF, TIFF
C. JPG, PCX, RAW
D. JPG, TIFF, BMP
Odpowiedź 'JPG, TIFF, BMP' jest poprawna, ponieważ te formaty są powszechnie używane do zapisu zeskanowanych obrazów. Format JPG (JPEG) jest najczęściej stosowany w fotografii cyfrowej, ze względu na efektywność kompresji i dobrą jakość obrazu przy mniejszych rozmiarach plików. TIFF (Tagged Image File Format) jest formatem bezstratnym, co czyni go idealnym do archiwizacji i profesjonalnego druku, gdyż zachowuje pełną jakość obrazu. BMP (Bitmap) jest prostym formatem, który zapisuje obraz w postaci nieprzetworzonej, oferując dużą jakość, ale o większym rozmiarze pliku, co może być uciążliwe w przypadku dużych zbiorów. Użycie tych formatów w praktyce, na przykład w profesjonalnych biurach graficznych, aktywnie wspiera standardy jakości obrazów, co jest szczególnie ważne w kontekście archiwizacji zdjęć i dokumentów. Organizacje często preferują TIFF do skanowania dokumentów, aby mieć pewność, że każda szczegółowość zostanie zachowana na najdłuższy czas. Warto również podkreślić, że wybór odpowiedniego formatu zależy od potrzeb użytkowników oraz od zastosowania, dlatego znajomość tych formatów jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z grafiką i dokumentami.
Pytanie 11

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 300 dpi
B. 600 dpi
C. 1800 dpi
D. 3600 dpi
Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.
Pytanie 12

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. Audacity
B. ArtiosCad
C. WinRar
D. Eset Nod32
WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.
Pytanie 13

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. PSD
B. CDR
C. SVG
D. EPS
Format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików stosowanym w oprogramowaniu Adobe Photoshop, które jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do obróbki grafiki bitmapowej. Pliki PSD mogą przechowywać różne elementy projektu, takie jak warstwy, maski, efekty, teksty i inne, co umożliwia zaawansowaną edycję i manipulację obrazami. Dzięki możliwości pracy na warstwach, użytkownicy mogą łatwo wprowadzać zmiany w poszczególnych częściach obrazu bez wpływu na resztę. Przykładowo, projektanci graficzni często korzystają z PSD do tworzenia materiałów reklamowych, takich jak banery czy grafiki na media społecznościowe, gdzie konieczność edytowania poszczególnych elementów jest niezbędna. Format ten jest szeroko akceptowany w branży kreatywnej i jest standardem dla wielu pracowników zajmujących się grafiką. Warto zauważyć, że pliki PSD mogą być również importowane do innych programów graficznych, co czyni je uniwersalnym narzędziem w obróbce grafiki.
Pytanie 14

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Wypaczenie.
B. Marionetkowe.
C. Perspektywę.
D. Swobodne.
Stosowanie wypaczenia, perspektywy czy swobodnych przekształceń w kontekście zadania nie jest adekwatne do uzyskania efektu przedstawionego na rysunku. Wypaczenie, choć pozwala na pewne modyfikacje, jest techniką, która koncentruje się na deformacji obiektów w sposób mniej precyzyjny, co skutkuje często nienaturalnym efektem końcowym. Z kolei perspektywa jest narzędziem używanym głównie do tworzenia wrażenia głębi w obrazie, co nie jest celem przekształcenia marionetkowego. W przypadku swobodnego przekształcenia, jego głównym zastosowaniem jest uproszczona manipulacja kształtem obiektu, co może prowadzić do utraty detali i jakości, zwłaszcza w bardziej skomplikowanych obrazach. Użytkownicy często mylą te techniki, nie dostrzegając, że każda z nich ma swoje konkretne zastosowania i ograniczenia. W kontekście profesjonalnej grafiki, kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi do osiągania zamierzonych rezultatów, co wymaga znajomości ich funkcji i możliwości. Dlatego tak istotne jest, aby unikać uproszczonych wniosków i w pełni zrozumieć różnice pomiędzy tymi technikami, aby nie narażać się na błędy w procesie twórczym.
Pytanie 15

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 6
B. 4
C. 10
D. 8
Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.
Pytanie 16

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. CtP
B. CtF
C. RIP
D. OCR
Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."
Pytanie 17

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Photoshop
B. Corel Draw
C. Adobe Illustrator
D. Puzzle Flow
Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.
Pytanie 18

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Ploter grawerujący
B. Drukarka sublimacyjna
C. Ploter UV
D. Drukarka elektrofotograficzna
Ploter UV to urządzenie, które jest idealne do wykonywania nadruków na płytkach ceramicznych dzięki swojej technologii druku. Używa on specjalnych tuszy UV, które utwardzają się pod wpływem światła ultrafioletowego, co pozwala na uzyskanie trwałych i odpornych na działanie różnych czynników zewnętrznych nadruków. Dzięki temu, wydruki na ceramice nie tylko prezentują się estetycznie, ale także charakteryzują się wysoką odpornością na zarysowania, działanie chemikaliów i zmiany temperatury. Przykładem zastosowania ploterów UV są produkcje związane z dekoracją wnętrz, gdzie płytki ceramiczne zdobione wyjątkowymi wzorami stają się elementem wyróżniającym. W branży ceramiki artystycznej oraz przemysłowej, plotery UV stały się standardem, ponieważ umożliwiają realizację zamówień na indywidualne wzory w krótkim czasie, co odpowiada na rosnące potrzeby rynku. Warto dodać, że technologia ta jest zgodna z współczesnymi trendami zrównoważonego rozwoju, gdyż tusze UV często są wolne od rozpuszczalników, co wpływa pozytywnie na środowisko. Dzięki tym wszystkim cechom, ploter UV jest uznawany za najlepszy wybór do nadruku na płytkach ceramicznych.
Pytanie 19

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. kopioramy stykowej
B. aparatu analogowego
C. naświetlarki CtF
D. skanera bębnowego
Skaner bębnowy to zaawansowane urządzenie stosowane w procesie digitalizacji oryginalnych materiałów graficznych, takich jak transparentne folie. Działa na zasadzie skanowania obrazu za pomocą bębna obrotowego, który umieszcza materiał w odpowiedniej pozycji, a następnie skanuje go z wysoką rozdzielczością. Dzięki swojej konstrukcji, skanery bębnowe są w stanie uchwycić szczegóły, które mogą umknąć innym typom skanerów, co czyni je idealnym narzędziem w branży graficznej i poligraficznej. Przykładowo, w procesie przygotowania materiałów do druku, wysokiej jakości skany uzyskane za pomocą skanera bębnowego są kluczowe dla zachowania perfekcyjnych kolorów oraz detali, co jest zgodne z standardami ISO w zakresie jakości druku. Warto również dodać, że skanery bębnowe pozwalają na skanowanie w różnych trybach, co umożliwia dostosowanie ich do specyficznych potrzeb projektu, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży.
Pytanie 20

Kiedy stosuje się proces offsetowy w poligrafii?

A. Do druku na żądanie
B. Do druku w małym formacie
C. Do dużych nakładów druku
D. Do druku na materiałach tekstylnych
Proces drukowania offsetowego jest powszechnie stosowany w poligrafii, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi nakładami druku. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że offset oferuje doskonałą jakość druku przy stosunkowo niskim koszcie jednostkowym, co jest kluczowe przy produkcji dużych ilości kopii. Druk offsetowy działa na zasadzie pośredniego przenoszenia farby z formy drukarskiej na papier poprzez cylinder pośredni, co pozwala na uzyskanie bardzo precyzyjnego odwzorowania szczegółów. Dzięki temu, możemy osiągnąć żywe kolory i ostre detale, co jest niezbędne w profesjonalnych publikacjach. Ponadto, offset sprawdza się doskonale przy drukowaniu na różnych typach papieru, co daje dużą elastyczność przy wyborze materiałów. Proces ten jest również bardzo wydajny, ponieważ maszyny offsetowe są w stanie pracować z dużą prędkością, co znacznie skraca czas realizacji zamówień. W praktyce drukarnie często korzystają z tej techniki przy produkcji gazet, magazynów, książek oraz wszelkiego rodzaju materiałów promocyjnych, gdzie liczy się zarówno jakość, jak i koszt jednostkowy.
Pytanie 21

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu
B. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych
C. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP
D. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu
Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.
Pytanie 22

Aby zrealizować 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5, jaka maszyna powinna być wykorzystana?

A. drukująca cyfrowa i krajarka trójnożowa
B. drukująca cyfrowa i ploter tnący
C. sitodrukowa i krajarka jednonożowa
D. offsetowa i krajarka trójnożowa
Wybór maszyn offsetowych oraz krajarki trójnożowej, drukowania sitodrukowego z krajarką jednonożową, czy też cyfrowych z krajarką trójnożową nie jest optymalnym rozwiązaniem dla produkcji 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5. Technologia offsetowa charakteryzuje się wysoką jakością druku oraz niskimi kosztami jednostkowymi przy dużych nakładach, jednak nie jest efektywna przy mniejszych seriach ze względu na długi czas przygotowania maszyn oraz wyższe koszty startowe. Krajarka trójnożowa, mimo że jest odpowiednia do cięcia arkuszy, nie zawsze zapewnia precyzję wymaganą w produkcji materiałów o małych formatach. W przypadku sitodruku, technologia ta jest zdecydowanie bardziej odpowiednia do druku na materiałach tekstylnych czy innych powierzchniach, a nie do produkcji druku papierowego, co czyni tę opcję nieadekwatną. Użytkownicy często mylą technologie druku, sądząc, że każda maszyna nadaje się do wszystkich zastosowań. Warto zwrócić uwagę na specyfikę materiałów, które chcemy wyprodukować oraz ich docelowe zastosowania, co niejednokrotnie prowadzi do nieprawidłowych wyborów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie technologie są najlepsze dla konkretnych zadań, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów w produkcji poligraficznej.
Pytanie 23

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. żółtym
B. zastosowując farby Pantone
C. z wypełnieniem gradientowym
D. czarnym
Odpowiedź "koloru czarnego" jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym wszystkie teksty oraz elementy graficzne, które mają być reprodukowane z najwyższą jakością, powinny być przygotowane w kolorze czarnym. Wynika to z faktu, że czarny kolor zapewnia najlepszy kontrast oraz czytelność na większości podłoży. W praktyce, przy tworzeniu plików do druku offsetowego, stosuje się z reguły model kolorów CMYK, w którym czarny (K) jest kluczowym kolorem, używanym do nadawania głębi i wyrazistości. Nadrukowanie elementów w kolorze czarnym jest również zgodne z zasadą, że czarny jest najczęściej stosowanym kolorem w tekstach, co znacznie ułatwia ich odczyt. W przypadku projektów wykraczających poza standardowe zastosowania, czarny jest również używany do podkreślenia innych kolorów, co jest istotne przy tworzeniu tła oraz elementów graficznych. Przykładem może być layout broszur, gdzie czarny tekst na białym tle zapewnia najlepszą dostępność i zrozumiałość treści dla odbiorcy.
Pytanie 24

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 70 zł
B. 50 zł
C. 40 zł
D. 60 zł
Koszt jednostronnego wydrukowania arkusza w jednym kolorze na półformatowej maszynie drukującej wynosi 4 grosze. W przypadku ulotek formatu A5, które stanowią połowę formatu A4, konieczne jest wydrukowanie dwóch stron na jednym arkuszu A4, aby uzyskać dwie ulotki A5. Zatem, aby wydrukować 10 000 ulotek A5, potrzebujemy 10 000 / 2 = 5 000 arkuszy A4. Koszt wydruku jednego arkusza A4, przy jednostkowym koszcie 4 groszy za stronę, wynosi 4 grosze. Zatem całkowity koszt wydruku 5 000 arkuszy A4 będzie wynosił 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 20 000 / 100 = 200 zł. Jednakże w zadaniu pytano o koszt przy kolorystyce 1 + 0, co oznacza wydruk jednej strony w kolorze i drugiej strony w białym. Koszt jednostronnego wydruku w kolorze wynosi 4 grosze, a druga strona jest biała, więc nie generuje dodatkowych kosztów. Dlatego całkowity koszt wynosi 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 50 zł. W praktyce, właściwe zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla planowania budżetu na produkcję materiałów promocyjnych, a także dla efektywnego zarządzania procesem drukowania.
Pytanie 25

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. A4
B. A3
C. B3
D. B4
Odpowiedź B4 jest poprawna, ponieważ format B4 odpowiada wymiarom 250 x 353 mm. Format B4 jest jednym z wielu standardowych formatów papierów, które są zdefiniowane przez normę ISO 216. Normy te są szeroko stosowane w przemyśle poligraficznym i wydawniczym, co gwarantuje spójność w produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, format B4 jest często wykorzystywany do wydawania czasopism, broszur oraz dużych publikacji, które wymagają większej powierzchni druku niż standardowe formaty A. Używając formatów B, producenci mogą lepiej dostosować swoje publikacje do specyficznych potrzeb czytelnika, na przykład poprzez większą przestrzeń na ilustracje lub tekst, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych czy artystycznych. Warto również zauważyć, że stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak B4, ułatwia procesy takie jak składanie, pakowanie i dystrybucja, ponieważ wszystkie etapy produkcji są zgodne z ustalonymi normami branżowymi.
Pytanie 26

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek
B. 20 składek
C. 32 składek
D. 16 składek
Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.
Pytanie 27

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Corel Draw
B. Adobe Illustrator
C. Puzzle Flow
D. Adobe Photoshop
Puzzle Flow to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do automatycznej impozycji, co oznacza, że umożliwia efektywne układanie i przygotowywanie projektów do druku, minimalizując jednocześnie straty materiałów. Program ten jest szczególnie ceniony w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na automatyczne generowanie układów dla różnych formatów druku, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Dzięki zastosowaniu algorytmów optymalizacji, Puzzle Flow potrafi zredukować ilość odpadów i zapewnić bardziej ekonomiczne wykorzystanie papieru. Ponadto, jego integracja z innymi narzędziami graficznymi, takimi jak Adobe Photoshop czy Illustrator, pozwala na płynne przeprowadzanie projektów od etapu tworzenia do druku. Dobre praktyki wskazują, że użycie programów do automatycznej impozycji, takich jak Puzzle Flow, jest kluczem do zwiększenia wydajności i jakości produkcji w branży graficznej.
Pytanie 28

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 600 m
B. 120 m
C. 240 m
D. 360 m
Jak wybierzesz złą ilość drutu, to można się łatwo pomylić w obliczeniach. Na przykład, odpowiedzi jak 600 m, 240 m czy 120 m to najczęściej wynik błędnych kalkulacji albo pominięcia istotnych danych. Przy 600 m ktoś mógł myśleć, że potrzebuje więcej materiału niż to, co faktycznie jest potrzebne. A z kolei 240 m czy 120 m to może sugerować, że uwzględniono za mało zszywek lub za krótki ich rozmiar, co pokazuje, że coś poszło nie tak. W introligatorstwie trzeba też zrozumieć, że każda zszywka to nie tylko długość drutu, ale też, jak ułożymy materiały, co może wpłynąć na całkowite zużycie. Takie błędy to po prostu typowe nieporozumienia przy prostych obliczeniach – czasem nie zwraca się uwagi na każdy detal. Dlatego warto dokładnie sprawdzać, co jest potrzebne w każdym projekcie i stosować standardowe metody liczenia oraz uczyć się dobrych praktyk w tej branży.
Pytanie 29

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. CMS
B. PJP
C. DTP
D. CTP
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.
Pytanie 30

Czasopismo interaktywne, które ma być opublikowane w Internecie, powinno być zapisane w formacie

A. JPEG
B. EPS
C. EPUB
D. PNG
EPS (Encapsulated PostScript) to format plików graficznych, który jest głównie wykorzystywany do przechowywania grafiki wektorowej oraz do druku wysokiej jakości. Jest to format, który nie nadaje się do publikacji interaktywnych w Internecie, ponieważ nie obsługuje interaktywności ani multimedia. Pliki PNG i JPEG są formatami bitmapowymi, które służą do przechowywania obrazów rastrowych. Choć są one powszechnie używane w publikacjach internetowych do ilustracji, ich ograniczenia polegają na braku możliwości interakcji i dynamizmu, co czyni je niewłaściwymi do tworzenia czasopism cyfrowych. W przypadku formatu JPEG, jako format stratny, może to prowadzić do utraty jakości obrazu. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że formaty graficzne są wystarczające do elektronicznych publikacji, gdyż łączą one różne typy treści. Jednak publikacje wymagają bardziej zaawansowanych funkcji, jak nawigacja, które są dostępne tylko w formatach takich jak EPUB. Niezrozumienie różnicy między formatami przeznaczonymi do grafiki a tymi stworzonymi do publikacji cyfrowych prowadzi do błędnych wyborów w kontekście tworzenia interaktywnych materiałów. Zastosowanie EPS, PNG lub JPEG w miejscu EPUB może skutkować publikacją, która nie spełnia oczekiwań użytkowników dotyczących interaktywności oraz dostosowania do urządzeń mobilnych.
Pytanie 31

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa
B. fleksograficzna
C. rotograwiurowa
D. typooffsetowa
Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.
Pytanie 32

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 597 x 844 mm
B. 426 x 600 mm
C. 600 x 847 mm
D. 423 x 597 mm
Odpowiedź 600 x 847 mm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wymiar brutto plakatu w formacie A1, który wynosi 594 x 841 mm. Przy dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy dodać 6 mm do długości i szerokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary brutto: 594 mm + 6 mm = 600 mm oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm. Spady są kluczowym elementem w projektowaniu graficznym, szczególnie w druku, ponieważ zapewniają, że po przycięciu materiału na krawędziach nie pojawią się białe krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć problemów z estetyką końcowego produktu. W przypadku plakatów i innych materiałów promocyjnych, dobrze zaprojektowane spady mogą znacząco poprawić wygląd i profesjonalizm finalnej produkcji, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej i marketingowej.
Pytanie 33

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 200 zł
B. 40 zł
C. 80 zł
D. 160 zł
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia pełnej liczby wymaganych form, prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które opierają się na kosztach wykonania jedynie jednej formy, ignorują fakt, że w druku w kolorystyce 4 + 1 zazwyczaj potrzebne są co najmniej cztery formy dla podstawowych kolorów (cyan, magenta, yellow i black) oraz dodatkowa forma dla koloru specjalnego. Tego rodzaju myślenie błędnie zakłada, że można uzyskać pełną kolorystykę przy użyciu tylko jednej formy, co jest technicznie niemożliwe w kontekście druku offsetowego. Ponadto, w przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 160 zł, 80 zł czy 40 zł, widać zrozumienie jedynie fragmentu procesu, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. W praktyce, warto znać standardowe praktyki w branży druku, gdzie każde zlecenie jest dokładnie obliczane na podstawie ilości form, rodzaju druku oraz złożoności projektu. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i wydajnością, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Dlatego precyzyjne określenie liczby form oraz ich kosztów jest niezbędne do efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.
Pytanie 34

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych
B. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej
C. grafikę zbudowaną z pikseli
D. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne
Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.
Pytanie 35

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. CtP
B. RIP
C. CtF
D. DTP
Odpowiedź 'CtP' (Computer to Plate) jest poprawna, ponieważ oznacza technologię, w której obraz jest bezpośrednio przenoszony z komputera na płytę offsetową, eliminując etap pośredni, jakim jest tradycyjne naświetlanie filmu. W procesie tym stosowane są specjalne urządzenia, które umożliwiają bezpośrednie naświetlanie płyty światłoczułej przy użyciu danych cyfrowych. Przykładem zastosowania CtP jest produkcja wysokiej jakości druku offsetowego, gdzie kluczowe są precyzja i powtarzalność, co jest niezbędne w branży poligraficznej. Wybór technologii CtP staje się standardem w nowoczesnych drukarniach, pozwalając na zwiększenie wydajności produkcji oraz redukcję kosztów związanych z pośrednimi etapami. Dodatkowo, CtP wpływa na ekologię procesu produkcji, zmniejszając zużycie chemikaliów i materiałów eksploatacyjnych. Warto zaznaczyć, że wdrożenie technologii CtP wymaga znajomości oprogramowania do przygotowania danych oraz sprzętu do naświetlania, co staje się niezbędnym krokiem w rozwijającej się dziedzinie druku.
Pytanie 36

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
B. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
C. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
D. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.
Pytanie 37

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 6
B. 8
C. 4
D. 2
Pozostałe odpowiedzi to nie to, co trzeba. Widać, że coś nie tak z rozumieniem, jak działa impozycja. Na przykład, jeśli ktoś stwierdza, że na SRA3 zmieści się tylko 2 użytki, to pomija fakt, że mogą się zmieścić 4. To wygląda tak, jakby myślał, że arkusz jest za mały, ale to nieprawda, bo SRA3 jest naprawdę spory. Z kolei odpowiedź mówiąca o 6 użytkach? To też błąd, bo przy takim układzie brakuje miejsca na odstępy, co może zepsuć jakość druku. Jeszcze inna odpowiedź, gdzie było mowa o 8 użytkach, też pomija ważne szczegóły – jak cięcia i marginesy. Kluczowe jest zrozumienie całej koncepcji impozycji, bo to wpływa na koszty i jakość wydruków.
Pytanie 38

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny
B. samokopiujący
C. samoprzylepny
D. offsetowy
Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.
Pytanie 39

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2?

A. 35 kg
B. 42 kg
C. 25 kg
D. 19 kg
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów logicznych związanych z obliczaniem masy papieru. Na przykład, odpowiedź 25 kg wydaje się być zbyt niska, co sugeruje, że nie uwzględniono wystarczającej gramatury dla podanej powierzchni. Osoby wybierające 19 kg mogą myśleć o gramaturze tylko w kontekście liczby arkuszy, a nie biorąc pod uwagę całkowitej masy. Natomiast 42 kg to odpowiedź, która może powstać w wyniku błędnego pomnożenia masy jednego arkusza przez zbyt dużą liczbę arkuszy lub mylenia jednostek miary. Aby poprawnie obliczyć masę papieru, kluczowe jest zrozumienie, że gramatura odnosi się do masy jednego metra kwadratowego papieru. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² masa jednego arkusza o wymiarach 700 x 1000 mm wynosi 70 g i należy to pomnożyć przez liczbę arkuszy. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wyliczeń. Warto również zauważyć, że w praktyce branżowej takie obliczenia są niezwykle istotne, gdyż niepoprawna ocena masy materiałów może prowadzić do problemów w procesie produkcji, w tym do nieodpowiedniego doboru materiałów, co skutkuje stratami finansowymi oraz czasowymi.
Pytanie 40

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 1 200 dpi
B. 2 400 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej