Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 19:05
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 19:15

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zredukować odblaski podczas fotografowania szklanych obiektów, należy zastosować filtr

A. polaryzacyjny

B. efektowy

C. połówkowy

D. UV

Filtr polaryzacyjny jest nieocenionym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy ze szklanymi przedmiotami. Jego działanie opiera się na eliminacji niepożądanych refleksów oraz odbić świetlnych, co jest kluczowe, gdy chcemy uzyskać czysty i wyraźny obraz obiektu. Refleksy, które mogą powstawać na powierzchni szkła, mogą znacznie obniżyć jakość zdjęcia, a filtr polaryzacyjny skutecznie minimalizuje ten problem poprzez polaryzację światła. W praktyce, gdy umieszczamy ten filtr przed obiektywem aparatu, możemy regulować kąt polaryzacji, co pozwala na dostosowanie stopnia redukcji odbić. Warto zaznaczyć, że korzystanie z filtrów polaryzacyjnych jest standardem w branży fotograficznej, szczególnie w fotografiach produktowych oraz architektonicznych, gdzie detale i przejrzystość są kluczowe. Dodatkowo, filtry te mogą również zwiększyć nasycenie kolorów, co wpływa na ogólną estetykę zdjęć.

Pytanie 2

Aby zeskanować kolorowy oryginał na nieprzezroczystym, sztywnym podłożu o wysokiej gęstości optycznej elementów obrazu, należy wykorzystać skaner

A. bębnowy o dużej dynamice skanowania

B. do filmów o małej dynamice skanowania

C. płaski do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania

D. płaski do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania

Wybór skanera płaskiego do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania jest odpowiedni, ponieważ tego typu skanery są zaprojektowane do uchwytywania szczegółów z oryginałów, które mają wysoką gęstość optyczną. Takie skanery wykorzystują technologię, która umożliwia im dokładne skanowanie kolorów oraz detali w zakresie dużej dynamiki, co jest kluczowe w pracy z dokumentami i materiałami barwnymi. Przykładowo, w przypadku skanowania dzieł sztuki lub zdjęć, gdzie oddanie nasycenia kolorów i subtelnych przejść tonalnych jest niezbędne, skaner płaski o dużej dynamice będzie w stanie zarejestrować wszystkie te detale. Standardy branżowe takie jak ISO 19264-1:2017 dotyczące skanowania obrazów podkreślają konieczność stosowania odpowiednich narzędzi, które minimalizują straty jakości, co dodatkowo uzasadnia wybór tego typu skanera. W praktyce, skanery te znajdują zastosowanie nie tylko w archiwizacji, ale również w reprodukcji materiałów drukowanych, co czyni je niezwykle wszechstronnymi narzędziami.

Pytanie 3

Czym są pierścienie Newtona?

A. źródło światła w lampach błyskowych z pierścieniami

B. zjawisko zachodzące przy kopiowaniu z użyciem powiększalnika

C. rodzaj pierścieni pośrednich wykorzystywanych w makrofotografii

D. zjawisko zachodzące podczas robienia zdjęć "pod światło"

Zrozumienie zjawiska pierścieni Newtona jest kluczowe w optyce, jednak odpowiedzi sugerujące inne interpretacje tego zjawiska są mylące i nieadekwatne. Przykładowo, pierwsza odpowiedź sugeruje, że pierścienie Newtona to efekt fotografowania 'pod światło', co jest nieprecyzyjne. Fotografowanie pod światło może prowadzić do prześwietlenia obrazu lub niepożądanych odblasków, ale nie ma bezpośredniego związku z interferencyjnymi pierścieniami, które są wynikiem nakładania się fal świetlnych. Druga odpowiedź wspomina o typie pierścieni pośrednich w makrofotografii, co również jest błędne. W makrofotografii pierścienie są używane jako narzędzia do oświetlenia obiektów, co nie ma związku z interferencją światła ani z pierścieniami Newtona. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że pierścienie Newtona są źródłem światła w lampach błyskowych, myli pojęcia, ponieważ pierścienie te są efektem optycznym, a nie źródłem światła. W rzeczywistości źródła światła w lampach błyskowych generują światło, które może być używane w różnych technikach fotograficznych, ale to nie odnosi się do specyfiki pierścieni Newtona. Takie nieścisłości mogą prowadzić do błędnych wniosków i utrudniać naukę oraz zastosowanie wiedzy w praktyce optycznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego posługiwania się sprzętem fotograficznym oraz dla efektywnego uczenia się o zjawiskach optycznych.

Pytanie 4

Tryb koloru 1-bitowego (liczba bitów używanych do przedstawienia danego koloru) określa rodzaj koloru

A. czarno-biały

B. Truecolor

C. skala szarości

D. Highcolor

Głębia koloru 1-bitowa oznacza, że każdy piksel obrazu może przyjąć jedną z dwóch możliwych wartości, co przekłada się na dwa kolory: czarny lub biały. Taki tryb koloru nazywany jest trybem czarno-białym. W praktyce 1-bitowa głębia koloru jest najprostsza i często stosowana w aplikacjach, gdzie nie jest wymagane wyświetlanie wielu kolorów, takich jak stare systemy komputerowe, niektóre urządzenia drukarskie czy grafika wektorowa. W przypadku obrazów czarno-białych, wartością ogniwa (pixela) może być 0 (czarny) lub 1 (biały), co powoduje, że obraz staje się prosty i efektywny, zarówno pod względem pamięci, jak i przetwarzania. Zastosowanie 1-bitowej głębi koloru znajduje się także w prostych ikonach i symbolach, które nie wymagają zaawansowanej kolorystyki. Dobre praktyki sugerują, aby stosować ten tryb w sytuacjach, kiedy kolor nie jest kluczowy dla przekazu informacji czy estetyki, co pozwala na oszczędność zasobów. W kontekście standardów, czarno-biały obraz może być efektywnie kompresowany i przetwarzany, co jest istotne w kontekście optymalizacji dla urządzeń o ograniczonej mocy obliczeniowej.

Pytanie 5

Technika uchwytywania obrazów, których zakres tonalny przekracza możliwości matrycy cyfrowego aparatu, to

A. HD

B. Ultra HD

C. DSLR

D. HDR

HDR (High Dynamic Range) to technika rejestrowania obrazów, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to możliwe za pomocą standardowych aparatów. Dzięki HDR możliwe jest łączenie kilku zdjęć o różnych ekspozycjach, co pozwala na uchwycenie detali zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografia krajobrazów, gdzie oświetlenie może bardzo różnić się w różnych częściach kadru. W praktyce, aby uzyskać efekt HDR, fotografuje się ten sam obiekt z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie łączy się te zdjęcia w programie graficznym. Technika ta jest szczególnie popularna wśród profesjonalnych fotografów oraz twórców treści wizualnych, którzy chcą uzyskać bardziej realistyczne i atrakcyjne zdjęcia. Warto dodać, że stosowanie HDR wymaga odpowiedniego sprzętu oraz znajomości programów do obróbki zdjęć, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, które oferują zaawansowane narzędzia do tworzenia obrazów HDR, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Jaką wartość ma temperatura barwowa światła emitowanego przez świeczkę?

A. 5 600 K

B. 1 800 K

C. 10 000 K

D. 3 200 K

Temperatura barwowa światła świeczki wynosi około 1800 K, co oznacza, że ma ciepły, żółty odcień. Wartość ta jest typowa dla źródeł światła, które emitują promieniowanie o niższej temperaturze, takich jak tradycyjne świece, lampy naftowe czy niektóre żarówki. Zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, oświetlenie architektoniczne oraz projektowanie wnętrz. Na przykład, w fotografii temperatura barwowa wpływa na postrzeganą kolorystykę obrazu i jego atmosferę, dlatego fotografowie często dostosowują balans bieli w zależności od źródła światła. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz CIE (Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa) dostarczają wytycznych dotyczących oświetlenia, co pozwala na uzyskanie odpowiednich efektów wizualnych oraz komfortu użytkowania w przestrzeniach publicznych i prywatnych. W praktyce, wybór odpowiedniego źródła światła, uwzględniającego jego temperaturę barwową, jest istotny dla kreowania pożądanej atmosfery w danym pomieszczeniu lub podczas wydarzenia.

Pytanie 7

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. guma

B. cyjanotypia

C. kalotypia

D. dagerotypia

Cyjanotypia, kalotypia i dagerotypia to techniki fotograficzne, które mimo że również mają swoje miejsce w historii fotografii, różnią się zasadniczo od metody chromianowej. Cyjanotypia korzysta z soli żelaza, co prowadzi do uzyskania niebieskich odcieni, znanych jako 'niebieski wydruk'. Technika ta była popularna w XIX wieku, szczególnie w przypadku reprodukcji rysunków i schematów. Z kolei kalotypia, opracowana przez Williama Henry'ego Foxa Talbota, polega na uzyskiwaniu negatywów na papierze, z których można tworzyć wiele odbitek, co wprowadziło nową jakość w reprodukcji obrazów. Dagerotypia natomiast to proces, który polegał na utrwalaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra, co prowadziło do powstania unikalnych, niepowtarzalnych odbitek, często o dużym kontraście i doskonałej ostrości. Mieszanie tych terminów skutkuje nieporozumieniem. W szczególności, myślenie, że techniki te są zamienne, wynika z braku zrozumienia ich fundamentalnych różnic, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie tych technik i ich różnic jest kluczowe dla każdego fotografa, który pragnie korzystać z różnorodnych metod w swojej pracy.

Pytanie 8

Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?

A. lampa zewnętrzna

B. przysłona

C. osłona na słońce

D. migawka

Przysłona to element aparatu fotograficznego, który reguluje wielkość otworu, przez który światło wpada do wnętrza urządzenia. Jej główną funkcją jest kontrola ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy, co ma bezpośredni wpływ na ekspozycję zdjęcia. Im większa wartość przysłony (np. f/2.8), tym większy otwór, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, idealne w warunkach słabego oświetlenia. Z kolei mniejsza wartość przysłony (np. f/16) oznacza mniejszy otwór, co skutkuje zmniejszeniem ilości światła i zwiększeniem głębi ostrości. W praktyce, dobór odpowiedniej wartości przysłony jest kluczowy dla uzyskania pożądanej kompozycji zdjęcia oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu szczegółowości na różnych planach. Używając przysłony, fotografowie mogą także wpływać na efekt bokeh, czyli rozmycie tła, co jest szczególnie cenione w portretach. W standardach fotograficznych zaleca się przysługujące wartości przysłony do określonych sytuacji, co w pełni ilustruje jej znaczenie w procesie tworzenia obrazu.

Pytanie 9

Do drukowania z użyciem pigmentów stosuje się drukarkę

A. laserową

B. sublimacyjną

C. igłową

D. atramentową

Drukarka atramentowa wykorzystuje technikę drukowania opartą na pigmentach lub barwnikach, które są nanoszone na papier w postaci kropli. Pigmenty są stosowane w atramentach, aby uzyskać trwałe i odporne na blaknięcie wydruki, co czyni tę technikę idealną dla zastosowań profesjonalnych, takich jak drukowanie zdjęć czy grafik. Proces ten polega na wykorzystaniu głowic drukujących, które precyzyjnie aplikują atrament na powierzchnię. Wysoka jakość druku, możliwość uzyskania szerokiej gamy kolorów oraz zdolność do drukowania na różnych rodzajach papieru sprawiają, że drukarki atramentowe są powszechnie wykorzystywane w biurach oraz wśród artystów. W branży stosuje się standardy takie jak ISO 11798, które regulują odporność dokumentów na blaknięcie przez światło, co jest istotne dla długoterminowego archiwizowania wydruków. Ostatecznie, drukarki atramentowe z pigmentowymi atramentami są preferowane w przypadku, gdy jakość i trwałość są kluczowe.

Pytanie 10

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. CCD

B. LIVE MOS

C. CMOS

D. Foveon X3

Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 11

Obiektyw powiększalnika z zanieczyszczoną soczewką, pokrytą drobnymi cząstkami kurzu, powinien być czyszczony przy użyciu

A. wody z mikrofibry

B. wody destylowanej z detergentem

C. bibułki do tuszu oraz pędzelka

D. pędzelka z gruszką

Pędzelek z gruszką jest najlepszym narzędziem do czyszczenia soczewek obiektywu powiększalnika, ponieważ pozwala na usunięcie drobnych cząstek kurzu bez ryzyka zarysowania powierzchni. Gruszka umożliwia wydmuchanie powietrza, co skutecznie usuwa zanieczyszczenia, jednocześnie nie wprowadzając dodatkowych substancji, które mogłyby zaszkodzić optyce. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak użycie wody, nie ma ryzyka wprowadzenia wilgoci, która mogłaby prowadzić do pleśni lub uszkodzenia powłok antyrefleksyjnych. Dobre praktyki w zakresie konserwacji sprzętu optycznego zalecają regularne czyszczenie obiektywów, aby zachować jakość obrazu, a pędzelek z gruszką jest idealnym rozwiązaniem w codziennej pielęgnacji. Użycie tego typu narzędzi jest powszechną metodą stosowaną w fotografii i optyce, gdzie zachowanie czystości optyki jest kluczowe dla uzyskania najlepszych rezultatów.

Pytanie 12

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. punktowy

B. uśredniony

C. centralnie ważony

D. matrycowy

Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ ten tryb pomiaru najlepiej radzi sobie z rejestracją szczegółów w scenach o dużym kontraście. Pomiar punktowy skupia się na bardzo małym obszarze w kadrze, co pozwala na precyzyjne ocenienie poziomu jasności w danym punkcie, na przykład w jasnych partiach obrazu. Dzięki temu, gdy fotografujemy sceny, gdzie światła są ekstremalnie jasne, a cienie głębokie, aparat ustawia ekspozycję na podstawie tego jednego, wybranego punktu. W praktyce, gdy chcesz uwiecznić detale w jasnych częściach obrazu, na przykład podczas fotografowania zachodu słońca lub sceny z silnym oświetleniem, wybór pomiaru punktowego pozwoli na uniknięcie prześwietlenia. Wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych pozwala na wybranie punktu pomiarowego na ekranie, co daje dodatkową kontrolę nad efektem końcowym. Standardy branżowe zalecają stosowanie pomiaru punktowego w sytuacjach, gdzie różnice w jasności są znaczne, co przekłada się na lepszą jakość zdjęć.

Pytanie 13

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

B. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

C. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

D. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

Zastosowanie kompozycji opartej na złotym podziale w kontekście techniki composite w fotografii portretowej jest błędnym podejściem. Chociaż złoty podział jest istotnym elementem kompozycji w fotografii, to sama technika composite nie ogranicza się do zasad kompozycyjnych. Polega ona przede wszystkim na łączeniu różnych zdjęć w celu uzyskania jednego, złożonego obrazu, co wymaga umiejętności obsługi programów graficznych, a nie jedynie zastosowania reguły złotego podziału. Kolejnym nieporozumieniem jest wykonanie portretu z minimalną głębią ostrości. Choć technika ta znajduje zastosowanie w portretach, nie jest to kluczowy element composite. Portret z małą głębią ostrości polega na rozmywaniu tła, co niekoniecznie odnosi się do łączenia różnych elementów zdjęć. Użycie tła kompozytowego typu greenscreen również nie jest właściwą odpowiedzią. Greenscreen jest techniką wykorzystywaną do wycinania postaci, a następnie umieszczania ich na innym tle, co różni się od idei composite, gdzie łączenie zdjęć może odbywać się znacznie bardziej złożenie. Termin composite odnosi się do bardziej zaawansowanej manipulacji obrazem, a nie tylko do prostego umieszczania elementów na tle. W efekcie, zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego ich stosowania w praktyce fotograficznej.

Pytanie 14

Aby wykonać portretowe zdjęcia studyjne aparatem małoobrazkowym, powinno się zastosować obiektyw portretowy o określonej długości ogniskowej

A. 50 mm

B. 120 mm

C. 18 mm

D. 80 mm

Obiektyw o długości ogniskowej 80 mm jest uważany za idealny do wykonywania zdjęć portretowych, ponieważ znajduje się w tzw. zakresie portretowym. Umożliwia on uzyskanie naturalnych proporcji twarzy, unikając zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu krótszych ogniskowych, takich jak 50 mm czy 18 mm. Długość 80 mm pozwala również na uzyskanie ładnego rozmycia tła (bokeh), co jest istotne w fotografii portretowej, ponieważ pozwala skupić uwagę widza na modelu, a nie na rozpraszających elementach otoczenia. W praktyce, korzystając z obiektywu 80 mm, fotograf może pracować w różnych warunkach, zachowując komfortową odległość od modela, co z kolei sprzyja lepszemu uchwyceniu naturalnych emocji. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że standardowe obiektywy portretowe w zakresie od 70 mm do 100 mm są polecane przez profesjonalnych fotografów, co potwierdzają liczne publikacje i kursy w branży. Użycie obiektywu 80 mm jest zatem zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej.

Pytanie 15

Pierścienie pośrednie to akcesoria służące do robienia zdjęć?

A. portretowych

B. krajobrazowych

C. owadów

D. architektur

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które skutecznie zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografowania owadów. Dzięki zastosowaniu pierścieni pośrednich, możliwe jest uzyskanie efektu makrofotografii, który pozwala na rejestrowanie detali niewidocznych dla ludzkiego oka. W praktyce, fotografowie wykorzystują pierścienie pośrednie, aby zbliżyć się do obiektów, takich jak owady, kwiaty czy inne małe obiekty, co umożliwia uchwycenie ich szczegółów. Użycie pierścieni pośrednich jest zgodne z zasadami makrofotografii, gdzie kluczowe jest odpowiednie oświetlenie i ustawienie ostrości. Warto również zauważyć, że pierścienie pośrednie nie wpływają na jakość optyczną obiektywu, co czyni je ekonomiczną alternatywą dla drogich obiektywów makro. Dodatkowo, w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, pozwalają one na uzyskanie niezwykle szczegółowych ujęć, co jest cenione w biologii, entomologii oraz w naukach przyrodniczych.

Pytanie 16

Na ilustracji przeważa barwa

A. złamana.

B. dopełniająca.

C. zimna.

D. czysta.

Odpowiedź 'czysta' jest prawidłowa, ponieważ na załączonym zdjęciu dominującą barwą jest intensywna czerwień, która charakteryzuje się wysokim nasyceniem oraz wyrazistością. Barwy czyste to te, które nie są mieszane z innymi kolorami, co sprawia, że są pełne i wyraziste. W kontekście teorii koloru, czysta czerwień należy do barw podstawowych, a jej intensywność oraz nasycenie sprawiają, że przyciąga uwagę i jest często wykorzystywana w projektowaniu graficznym, reklamie i sztuce. W praktyce, stosowanie barw czystych jest kluczowe do osiągnięcia zamierzonego efektu wizualnego, co można zaobserwować w pracach znanych artystów, takich jak Piet Mondrian, który wykorzystywał czyste kolory w swoich kompozycjach. Zrozumienie różnicy między barwami czystymi a złożonymi jest istotne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie sztuki czy projektowania, ponieważ wpływa na percepcję i emocjonalny odbiór dzieła.

Pytanie 17

Kalibrację monitora, którą przeprowadza się przed obróbką zdjęć do druku, wykonuje się z wykorzystaniem programu

A. Adobe Gamma

B. Corel Photo-Paint

C. Adobe InDesign

D. Corel Draw

Corel Draw i Adobe InDesign to zaawansowane aplikacje do projektowania graficznego, jednak nie są one dedykowane do kalibracji monitorów. Wykorzystując te programy, można tworzyć złożone projekty graficzne, ale ich funkcje nie obejmują kalibracji wyświetlaczy, co jest istotnym krokiem przed przystąpieniem do obróbki zdjęć. Corel Photo-Paint również nie jest przeznaczony do tego celu. Wszelkie programy do edycji grafiki, takie jak te wymienione, mają na celu edycję, a nie kalibrację sprzętu. W praktyce, wiele osób myli te funkcje, sądząc, że tak kompleksowe narzędzia mają wbudowane opcje kalibracji. Kalibracja wymaga specjalistycznych programów, takich jak Adobe Gamma, które skupiają się bezpośrednio na dostosowywaniu ustawień wyświetlacza w odniesieniu do standardów kolorów. Niewłaściwe podejście do kalibracji może prowadzić do niezgodności kolorów między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co jest drukowane, co jest szczególnie problematyczne w pracy z materiałami, które muszą spełniać określone standardy jakości. Błędem jest zatem zakładanie, że programy do edycji są wystarczające do zapewnienia poprawnego odwzorowania kolorów, co może prowadzić do nieprzyjemnych niespodzianek w końcowym efekcie pracy.

Pytanie 18

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. konturowe

B. ogólne

C. kluczowe

D. wypełniające

Oświetlenie kluczowe to główny źródło światła w fotografii, które kształtuje obraz i określa jego tonację. To właśnie za pomocą światła kluczowego twórca portretu definiuje charakterystyki modela, podkreślając cechy, takie jak kontury twarzy, tekstura skóry oraz emocje. W praktyce, użycie światła kluczowego polega na skierowaniu mocnego źródła światła w stronę modela, co powoduje powstawanie cieni i uwydatnia rysy. Standardowo do jego uzyskania wykorzystuje się lampy studyjne lub naturalne światło, które można modyfikować za pomocą modyfikatorów, takich jak softboxy, parasole czy reflektory. Kluczowe jest również rozmieszczenie źródła światła – najczęściej umieszczane jest pod kątem 45 stopni w stosunku do modela, co pozwala uzyskać subtelne cienie. W fotografii portretowej oświetlenie kluczowe może być stosowane w różnych stylach, takich jak klasyczny portret, gdzie światło skupione jest na twarzy, czy dramatyczny portret, gdzie kontrast między światłem a cieniem jest wyraźniejszy, co nadaje zdjęciu głębi i ekspresji.

Pytanie 19

Urządzenie, które ma wbudowaną przystawkę pozwalającą na skanowanie materiałów przezroczystych w formatach od 35 mm do 4 × 5 cali, to skaner

A. bębnowy

B. do slajdów

C. do kodów kreskowych

D. 3D

Skaner do slajdów to urządzenie zaprojektowane specjalnie do cyfrowego przetwarzania materiałów transparentnych, takich jak slajdy filmowe czy diapozyty. Charakteryzuje się wbudowaną przystawką, która umożliwia skanowanie formatów od 35 mm do 4 × 5 cala. Dzięki temu użytkownicy mogą przekształcać analogowe slajdy w cyfrowe obrazy o wysokiej rozdzielczości, co jest szczególnie przydatne dla fotografów, archiwistów oraz entuzjastów historii fotografii. W praktyce, skanery te są wykorzystywane do archiwizacji starych slajdów, tworzenia kopii zapasowych oraz do digitalizacji materiałów, które mogą być następnie edytowane lub udostępniane online. Użytkowanie skanera do slajdów nie tylko ułatwia dostęp do przestarzałych materiałów, ale również przyczynia się do ich zachowania i ochrony przed degradacją. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość optyczna, mają kluczowe znaczenie w pracy ze skanerami do slajdów, wpływając na końcowy efekt wizualny przetwarzanych obrazów."

Pytanie 20

Aby uwydatnić kontury obiektu na zdjęciu, należy użyć oświetlenia

A. górno-bocznego

B. tylnego

C. dolnego

D. przednio-bocznego

Oświetlenie tylne w fotografii to naprawdę istotna sprawa. Dzięki niemu możemy pięknie podkreślić kontury obiektów, co jest super widoczne w przypadku różnych przezroczystych rzeczy. Kiedy światło pada z tyłu, powstaje taki efekt halo, który nadaje zdjęciom głębię i sprawia, że wyglądają bardziej trójwymiarowo. Przykład? Fotografując szklane przedmioty, jak wazon czy butelkę, to tylne oświetlenie wydobywa wszystkie detale i strukturę szkła. W fotografii produktowej takie zdjęcia często przyciągają uwagę, bo świetnie uwypuklają cechy produktów. W sztuce i portrecie to tylne światło potrafi dodać dramatyzmu i atmosfery, co czyni sesje zdjęciowe dużo ciekawsze.

Pytanie 21

Do wykonania zdjęcia sportowego w hali sportowej najlepiej zastosować

A. obiektyw typu rybie oko

B. jasny teleobiektyw o ogniskowej 70-200 mm

C. standardowy obiektyw o ogniskowej 50 mm

D. obiektyw szerokokątny o ogniskowej 14-24 mm

Jasny teleobiektyw o ogniskowej 70-200 mm to jeden z najlepszych wyborów do fotografii sportowej, zwłaszcza w zamkniętych pomieszczeniach, takich jak hale sportowe. Ogniskowa 70-200 mm pozwala na uchwycenie akcji z odpowiedniej odległości, co jest szczególnie ważne w sportach drużynowych, gdzie zawodnicy mogą poruszać się szybko i zmieniać pozycje. Jasność obiektywu, mierzona w wartościach przysłony, jest kluczowa, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych, które często występują w halach sportowych. Dzięki dużej przysłonie, takiej jak f/2.8, można uzyskać odpowiednią ekspozycję przy niższej wartości ISO, co z kolei minimalizuje szumy w zdjęciach. W praktyce, obiektyw ten pozwala na łatwe uchwycenie detali, takich jak wyraz twarzy zawodników, a także dynamiki ruchu. Dodatkowo, teleobiektywy często charakteryzują się lepszymi właściwościami optycznymi, co skutkuje ostrzejszymi obrazami i lepszymi kontrastami, co jest niezmiernie ważne w fotografii sportowej, aby oddać intensywność rozgrywek.

Pytanie 22

Najbardziej odpowiednim formatem do bezstratnej kompresji pliku, który ma być wykorzystany w druku, jest

A. TIFF

B. PNG

C. GIF

D. JPEG

Wybór niewłaściwego formatu pliku do druku często wynika z braku zrozumienia różnic między formatami kompresji. GIF (Graphics Interchange Format) jest formatem, który stosuje kompresję bezstratną, ale jest ograniczony do 256 kolorów, co czyni go mało odpowiednim do profesjonalnego druku, gdzie wymagana jest pełna paleta kolorów. Tego typu ograniczenia prowadzą do utraty szczegółów i jakości obrazów, co jest niedopuszczalne w kontekście druku. PNG (Portable Network Graphics) również obsługuje kompresję bezstratną, jednak jego głównym przeznaczeniem jest wyświetlanie obrazów w sieci, a nie drukowanie. Chociaż PNG obsługuje przezroczystość, nie jest zoptymalizowany pod kątem dużych plików o wysokiej rozdzielczości, co jest istotne przy druku. Z kolei JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest formatem, który stosuje kompresję stratną, co oznacza, że podczas zapisywania pliku dochodzi do utraty danych. To czyni go nieodpowiednim wyborem do druku, zwłaszcza gdy zależy nam na jakości detali i kolorów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania materiałów do druku, a wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do nieodwracalnych strat jakości, co ma negatywny wpływ na finalny produkt.

Pytanie 23

W fotografii reklamowej produktów szklanych najczęściej stosuje się oświetlenie

A. górne z dodatkiem przedniego

B. dolne z dodatkiem górnego

C. tylne z dodatkiem bocznego

D. przednie z dodatkiem dolnego

Oświetlenie górne z dodatkiem przedniego, choć w pewnych przypadkach może być użyteczne, nie jest optymalnym rozwiązaniem w fotografii reklamowej produktów szklanych. Główna wada takiego podejścia polega na tym, że górne światło może tworzyć niekorzystne cienie, które mogą zniekształcić postrzeganie kształtów i detali produktu. Z kolei przednie oświetlenie powoduje, że szkło staje się zbyt płaskie, co zubaża wizualną atrakcyjność zdjęcia. W przypadku produktów szklanych, transparentność oraz refleksyjność są kluczowymi aspektami, które powinny być podkreślone. Oświetlenie dolne z dodatkiem górnego również nie przynosi oczekiwanych efektów, ponieważ dolne światło może tworzyć niepożądane refleksy, a górne światło dodatkowo rozprasza uwagę od produktu. Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że intensywne oświetlenie przednie lub górne wystarczy, by uzyskać efektowne zdjęcia, co jest mylące. W rzeczywistości, szczególnie w przypadku przezroczystych materiałów, oświetlenie powinno być tak dobrane, aby akcentować ich unikalne cechy. Dlatego kluczowe jest, by stosować techniki, które wspierają naturalną estetykę szkła, a nie ją zakłócają.

Pytanie 24

Najnowszym trendem w druku fotograficznym jest technologia

A. wydruku holograficznego na specjalnych papierach dwustronnych

B. druku UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem

C. druku termotransferowego z powłoką ochronną utwardzaną laserowo

D. wykorzystania nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych

Wydruk holograficzny na specjalnych papierach dwustronnych to technologia, która w rzeczywistości nie jest powszechnie stosowana w druku fotograficznym. Holografia, choć fascynująca, polega na rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach, co jest znacznie bardziej skomplikowane od tradycyjnego druku i wymaga zaawansowanego sprzętu oraz technik. Nie jest to technologia, która zyskałaby popularność w codziennym druku, ze względu na jej złożoność i wysokie koszty produkcji. Wydruki holograficzne są zazwyczaj stosowane w zastosowaniach zabezpieczających, takich jak hologramy na dokumentach tożsamości czy opakowaniach produktów, a nie w standardowym druku fotograficznym. Z kolei wykorzystanie nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych to podejście, które również nie jest podstawą nowoczesnego druku fotograficznego. Nanotechnologia w tej formie jest wciąż w fazie badań i nie znalazła szerokiego zastosowania w praktyce. Użycie srebra w druku może wiązać się z problemami kosztowymi oraz z ekologicznymi, które są kluczowe w obecnych standardach produkcji. Druk termotransferowy z powłoką ochronną utwardzaną laserowo to także nie ta droga. Choć druk termotransferowy jest popularny, jego zastosowanie w kontekście ochrony wydruków nie jest najefektywniejsze. Właściwie utwardzanie laserowe nie jest standardem w tej technologii, dokładając do tego problemy z jakością i trwałością wydruków. Właściwe zrozumienie tych technologii i ich zastosowanie jest kluczowe dla skutecznego i profesjonalnego druku fotograficznego.

Pytanie 25

Podczas robienia zdjęcia panoramicznego ustalono parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz liczba przysłony f/11. Jakie ustawienia ekspozycji należy wybrać, zakładając na obiektyw filtr o współczynniku krotności 2?

A. 1/125 s, f/8

B. 1/60 s, f/11

C. 1/125 s, f/5,6

D. 1/60 s, f/8

Odpowiedź 1/60 s, f/11 jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie filtra o współczynniku krotności 2 podwaja ilość światła, które dociera do matrycy aparatu. Aby zrekompensować to zwiększenie ilości światła, należy skrócić czas naświetlania. Czas 1/125 s, który był pierwotnie ustawiony, można skrócić do 1/60 s, co jest najbliższą wartością naświetlania, zapewniającą prawidłową ekspozycję. Zachowanie wartości przysłony na poziomie f/11 jest istotne, ponieważ pozwala utrzymać głębię ostrości, co jest szczególnie ważne w fotografii panoramicznej, gdzie ostrość od najbliższego do najdalszego punktu jest kluczowa. Ostatecznie, wybór 1/60 s, f/11 gwarantuje prawidłową równowagę między czasem naświetlania a głębią ostrości, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, gdzie zmiany w jednym parametrze ekspozycji powinny być rekompensowane przez inne, aby uzyskać zamierzony efekt.

Pytanie 26

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. gumka

B. stempel

C. inteligentne wyostrzanie

D. separacja częstotliwości

Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Pytanie 27

Aby uzyskać srebrzystą kopię pozytywową z czarno-białego negatywu w skali powiększenia 4:1, jakie urządzenie należy wykorzystać?

A. skaner płaski

B. kopiarkę stykową

C. naświetlarkę

D. powiększalnik

Naświetlarka, kopiarka stykowa i skaner płaski to urządzenia, które nie są odpowiednie do uzyskiwania srebrowych kopii pozytywowych z negatywów czarno-białych w skali 4:1. Naświetlarka, choć może być używana do tworzenia odbitek, nie oferuje możliwości regulacji powiększenia obrazu, co jest kluczowe w przypadku pracy z negatywami. Umożliwia ona jedynie naświetlenie papieru fotograficznego na podstawie wzoru, co ogranicza kontrolę nad jakością i szczegółowością odbitek. Kopiarka stykowa z kolei, mimo że dobrze sprawdza się przy reprodukcji obrazów w rzeczywistej wielkości, nie pozwala na osiągnięcie powiększenia, co jest istotne dla uzyskania detali w większej skali. Skaner płaski, choć przydatny w digitalizacji obrazów, nie jest przeznaczony do uzyskiwania tradycyjnych srebrowych kopii. Skanowanie obrazu wiąże się z przetwarzaniem cyfrowym, co nie jest tożsame z klasycznym procesem fotograficznym. Użytkownicy często mylą te urządzenia z powiększalnikami, myśląc, że mogą one zastąpić tradycyjne metody, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania, które nie obejmują procesu tworzenia powiększeń w technice srebrowej. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi narzędziami jest kluczowe w kontekście praktycznej fotografii i uzyskiwania wysokiej jakości odbitek.

Pytanie 28

Technika fotografii czasowej (time-lapse) wymaga

A. wykonania serii zdjęć w określonych odstępach czasu i połączenia ich w film

B. użycia filtru neutralnego szarego i bardzo długiego czasu naświetlania

C. zastosowania przysłony o wartości co najmniej f/22

D. użycia teleobiektywu o długiej ogniskowej minimum 300mm

Technika fotografii czasowej, znana również jako time-lapse, polega na rejestrowaniu serii zdjęć w określonych odstępach czasu, które następnie są łączone w film. Taki proces pozwala uchwycić zmiany, które zachodzą w dłuższym okresie w znacznie przyspieszony sposób. Przykładowo, można zarejestrować kwitnienie rośliny lub ruch chmur na niebie. Kluczowym elementem tej techniki jest zachowanie stałych warunków oświetleniowych i ustawień aparatu między kolejnymi ujęciami. W praktyce, często wykorzystuje się statywy, aby zapewnić stabilność obrazu przez cały czas trwania sesji. Warto również pamiętać o zainstalowaniu odpowiedniego oprogramowania do obróbki wideo, które umożliwi płynne połączenie zdjęć w film. W branży filmowej technika ta jest szeroko stosowana, a przykłady jej wykorzystania można znaleźć w dokumentach przyrodniczych oraz w artystycznych projekcjach."

Pytanie 29

Który z wymienionych algorytmów kompresji obrazu jest bezstratny?

A. GIF

B. JPEG

C. MP3

D. LZW

JPEG jest jednym z najpopularniejszych formatów kompresji stratnej dla obrazów fotograficznych. Jego algorytm opiera się na redukcji danych wizualnych, które ludzkie oko mniej zauważa, co prowadzi do utraty pewnych szczegółów w celu uzyskania mniejszego rozmiaru pliku. Jest to świetne rozwiązanie dla zdjęć o dużej rozdzielczości, gdzie pewna strata jakości jest akceptowalna w zamian za znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku. GIF, choć wspiera kompresję bezstratną przez LZW, jest ograniczony do palety 256 kolorów, co w praktyce powoduje stratę jakości przy bardziej skomplikowanych obrazach z większą ilością odcieni. W rzeczywistości, GIF jest używany głównie do prostych grafik i animacji. MP3, choć nie jest algorytmem kompresji obrazu, ale dźwięku, także jest stratny. Opiera się na psychoakustycznym modelu ludzkiego słuchu, by odrzucić częstotliwości, które są mniej słyszalne dla przeciętnego człowieka. Błędne jest myślenie, że każdy format kompresji, który zmniejsza rozmiar pliku, robi to bez strat jakości — w wielu przypadkach, takich jak JPEG czy MP3, rozmiar pliku jest zmniejszany kosztem jakości, co nie jest akceptowalne w kontekście niektórych zastosowań profesjonalnych. Zrozumienie różnic między algorytmami stratnymi i bezstratnymi jest kluczowe w wyborze odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania w obróbce obrazów.

Pytanie 30

Co określa liczba przewodnia lampy błyskowej?

A. maksymalną ilość błysków w ciągu 1s

B. minimalną ilość błysków w ciągu 1s

C. maksymalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji

D. minimalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji

Liczba przewodnia lampy błyskowej, często oznaczana jako GN (Guide Number), jest kluczowym parametrem określającym maksymalny zasięg oświetlenia, jakiego lampa jest w stanie dostarczyć w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji fotografowanego obiektu. W praktyce oznacza to, że im wyższa wartość liczby przewodniej, tym dalej lampa może skutecznie oświetlić obiekt przy określonym ustawieniu przysłony i czułości ISO. Na przykład, lampa o liczbie przewodniej wynoszącej 60, przy ustawieniu ISO 100 i przysłony f/4, może oświetlić obiekt znajdujący się w odległości do 15 metrów (60 podzielone przez 4). Znajomość liczby przewodniej jest szczególnie istotna w sytuacjach, gdy fotografujemy w warunkach słabego oświetlenia lub gdy potrzebne jest zamrożenie ruchu. Umożliwia to precyzyjne dostosowanie parametrów aparatu do warunków oświetleniowych, co w praktyce przekłada się na lepsze wyniki fotograficzne oraz kreatywne możliwości twórcze.

Pytanie 31

Jaką wartość przysłony należy ustawić, aby tło za modelem było jak najbardziej rozmyte?

A. f/2,8

B. f/22

C. f/11

D. f/5,6

Wybór wartości przysłony f/2,8 jest kluczowy dla uzyskania efektu rozmytego tła, znanego jako 'bokeh'. Mniejsza wartość przysłony, jak f/2,8, oznacza szerszą otwór, co pozwala na większy dostęp światła do matrycy aparatu. W rezultacie, głębia ostrości staje się węższa, co skutkuje tym, że obiekty znajdujące się poza polem ostrości są bardziej rozmyte. To zjawisko jest szczególnie pożądane w portretach, gdzie chcemy, aby tło nie odciągało uwagi od tematu zdjęcia. Fotografowie często stosują obiektywy o dużych otworach, aby uzyskać atrakcyjny efekt bokeh. Dobrą praktyką jest eksperymentowanie z różnymi wartościami przysłony w różnych warunkach oświetleniowych, aby lepiej zrozumieć, jak wpływają na kompozycję zdjęcia i postrzeganą estetykę.

Pytanie 32

Który z wymienionych formatów zapisu grafiki jest formatem wektorowym?

A. SVG

B. TIFF

C. JPG

D. PNG

Wszystkie inne wymienione formaty, tj. JPG, PNG i TIFF, to formaty rastrowe, co oznacza, że obrazy są zbudowane z siatki pikseli. Każdy z tych formatów ma swoje specyficzne cechy i zastosowania, ale żaden z nich nie jest formatem wektorowym, co powoduje, że nie są one odpowiednie do sytuacji wymagających skalowania bez utraty jakości. JPG, na przykład, jest powszechnie używany do fotografii w Internecie ze względu na jego zdolność do kompresji, ale przy tym traci jakość przy każdym zapisaniu, co sprawia, że nie nadaje się do grafiki, która może być wielokrotnie przeskalowywana. PNG to format, który wspiera przezroczystość, ale podobnie jak JPG, jest oparty na pikselach, co ogranicza jego zastosowanie w grafice, która ma być powiększana. Z kolei TIFF to format często stosowany w druku ze względu na swoją wysoką jakość, ale również bazuje na pikselach. Błędem jest mylenie tych formatów z wektorowymi, co wynika często z nieznajomości zasad rozróżniania grafik wektorowych i rastrowych. W praktyce, gdy potrzebujesz elastyczności w skali i jakości grafiki, warto korzystać z formatów wektorowych, a nie rastrowych, które mogą prowadzić do utraty jakości obrazu w przypadku zmiany rozmiaru.

Pytanie 33

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. JPEG

C. PNG

D. TIFF

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 34

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Stempel

B. Gąbka

C. Różdżka

D. Lasso

Lasso to narzędzie, które służy do zaznaczania nieregularnych kształtów w obrazie, co umożliwia precyzyjną edycję wybranych części. Użytkownicy często mylą jego funkcje z narzędziem do zmiany nasycenia, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w procesie edycji. Z kolei stempel jest narzędziem, które pozwala na klonowanie fragmentów obrazu, co również nie ma związku z manipulacją nasyceniem kolorów. Użytkownicy mogą pomyśleć, że przez klonowanie obszarów z niższym nasyceniem można osiągnąć podobny efekt, jednak nie jest to prawidłowe podejście, ponieważ stempel nie wpływa na nasycenie oryginalnych kolorów. Różdżka, z drugiej strony, to narzędzie do zaznaczania obszarów w oparciu o podobieństwo kolorów, ale również nie służy do zmiany nasycenia. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują działanie tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście edycji kolorów. Właściwe zrozumienie roli każdego z narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy w Photoshopie, a ich niepoprawne zastosowanie może prowadzić do niezadowalających rezultatów oraz frustracji podczas pracy nad projektami graficznymi.

Pytanie 35

W programie Photoshop narzędzie do rysowania ścieżek to

A. Lasso wielokątne

B. Pióro

C. Szybkie zaznaczenie

D. Zaznaczenie eliptyczne

Pióro jest jednym z najpotężniejszych narzędzi w programie Photoshop, które umożliwia precyzyjne rysowanie ścieżek oraz tworzenie złożonych kształtów. Jego główną zaletą jest możliwość tworzenia krzywych Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i wyrafinowanych konturów. Użytkownik może dostosować punkty kontrolne, co zapewnia pełną kontrolę nad kształtem ścieżki. Przykładem zastosowania narzędzia Pióro jest projektowanie logo, gdzie precyzja kształtów jest kluczowa. Warto także zauważyć, że ścieżki utworzone za pomocą Pióra mogą być łatwo konwertowane na zaznaczenia lub maski, co jest niezbędne w wielu procesach edycyjnych w grafice rastrowej. Łączenie ścieżek za pomocą narzędzia Pióro z innymi funkcjami Photoshopa, takimi jak warstwy i style warstw, umożliwia tworzenie zaawansowanych efektów wizualnych. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym, zaleca się regularne korzystanie z narzędzi do rysowania ścieżek w celu uzyskania profesjonalnych efektów graficznych.

Pytanie 36

Aby uzyskać dużą głębię ostrości, należy dobrać odpowiednią wartość przysłony

A. f/16

B. f/32

C. f/5.6

D. f/1.4

Wybór wartości przysłony f/32 jest kluczowy dla uzyskania głębi ostrości w fotografii. Wartość przysłony wpływa na to, jak dużo sceny zostanie ostra w kadrze. Im wyższa liczba przysłony, tym mniejsza apertura, co powoduje większą głębię ostrości. Użycie f/32 sprawia, że zarówno obiekty znajdujące się blisko, jak i te w oddali są widoczne w ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej. Przykładowo, fotografując rozległy krajobraz, wybór tak małej apertury pozwala uchwycić szczegóły w pierwszym planie oraz w tle, tworząc wrażenie przestrzeni i głębi. Praktyka pokazuje, że wartości przysłony powyżej f/16 zapewniają optymalne rezultaty w kontekście głębi ostrości. Należy jednak pamiętać, że zbyt duża wartość przysłony może prowadzić do zjawiska dyfrakcji, co wpływa negatywnie na ostrość obrazu, dlatego wybór f/32 powinien być dobrze przemyślany w kontekście warunków fotografowania.

Pytanie 37

Jakie narzędzie w programie graficznym pozwala na wyodrębnienie obiektu z obrazu?

A. Pipeta

B. Wyostrzenie

C. Przesunięcie

D. Szybka maska

Szybka maska to jedno z kluczowych narzędzi w programach graficznych, które umożliwia precyzyjne zaznaczanie obiektów na obrazie. Umożliwia ona użytkownikom tworzenie zaznaczeń poprzez malowanie na obrazie z użyciem pędzla, co pozwala na bardziej kontrolowane i szczegółowe wyodrębnienie elementów. Dzięki szybkiej masce użytkownik może łatwo przełączać się między trybem maski a normalnym widokiem, co ułatwia edycję i modyfikacje obiektów. Przykład zastosowania szybkiej maski to sytuacja, gdy potrzebujemy wyodrębnić skomplikowany kształt, taki jak postać na tle, gdzie tradycyjne zaznaczanie prostokątne czy eliptyczne może okazać się niewystarczające. W celu uzyskania precyzyjnych efektów, dobrym podejściem jest użycie narzędzia pędzla do rysowania maski, co pozwala na uwzględnienie szczegółowych konturów obiektu. W standardach branżowych szybka maska jest często rekomendowana do pracy nad zaawansowanymi projektami, gdzie precyzja w zaznaczaniu elementów jest kluczowa dla jakości końcowego efektu.

Pytanie 38

Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop służy do

A. wykrywania i usuwania szumów cyfrowych

B. automatycznej korekcji balansu bieli w całym obrazie

C. zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu

D. inteligentnego wypełniania zaznaczonych obszarów na podstawie otaczającej zawartości

Właściwie zrozumienie różnych narzędzi w Adobe Photoshop jest kluczowe dla efektywnej pracy z obrazami. Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych narzędzi. Na przykład, automatyczna korekcja balansu bieli w całym obrazie, co mogłoby sugerować jedna z odpowiedzi, nie ma nic wspólnego z "Content-Aware Fill". Balans bieli dotyczy właściwego odwzorowania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych i jest realizowany za pomocą narzędzi takich jak "Adjustments". Warto zauważyć, że balans bieli to kluczowy element w edycji zdjęć, ale nie ma on związku z wypełnianiem obszarów, co jest główną funkcją analizowanego narzędzia. Innym błędnym podejściem jest wykrywanie i usuwanie szumów cyfrowych, co również nie jest domeną "Content-Aware Fill". Szumy często są naturalnymi artefaktami w obrazach, zwłaszcza w słabym oświetleniu, i wymagają innych technik, jak na przykład użycie narzędzi do redukcji szumów. Przeciwdziałanie szumom jest istotne, ale powinno być realizowane na etapie obróbki, a nie poprzez wypełnianie obszarów. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu, również przynależy do innego zestawu narzędzi, które są stosowane do modyfikacji kolorów, jak warstwy lub maski. Każda z tych funkcji ma swoje unikalne zastosowanie i zrozumienie ich przeznaczenia jest kluczowe dla skutecznej pracy z grafiką komputerową.

Pytanie 39

W celu uzyskania najlepszej jakości wydruku zdjęcia formatu 15×20 cm, rozdzielczość obrazu powinna wynosić

A. 150 dpi

B. 72 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać najlepszą jakość wydruku zdjęcia w formacie 15×20 cm, zalecana rozdzielczość obrazu to 300 dpi (punktów na cal). Taka rozdzielczość zapewnia, że wydruk będzie ostry i szczegółowy, co jest kluczowe przy reprodukcji zdjęć, szczególnie tych z dużą ilością detali. W praktyce oznacza to, że obraz powinien mieć co najmniej 1772 x 2362 pikseli, co wynika z przeliczenia wymagań dla rozdzielczości 300 dpi na rozmiar wydruku. Warto pamiętać, że standardowa rozdzielczość dla druku fotografii w wysokiej jakości wynosi właśnie 300 dpi, co jest uznawane w branży fotograficznej jako norma. Użycie niższej rozdzielczości, na przykład 150 dpi, może prowadzić do mniej wyraźnych i rozmytych obrazów, co będzie zauważalne, zwłaszcza przy większych powiększeniach. Analogicznie, przy 72 dpi, co jest standardem dla ekranów, jakość wydruku będzie znacznie niższa, co może skutkować utratą detali. Można zatem powiedzieć, że 300 dpi to optimum dla profesjonalnych fotografów oraz amatorów, którzy pragną uzyskać wysokiej jakości efekt końcowy.

Pytanie 40

Dalmierz zamontowany w aparacie fotograficznym pozwala na ustalenie odległości

A. ogniskowej

B. hiperfokalnej

C. obrazowej

D. przedmiotowej

Wybór odpowiedzi nieprawidłowej odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania dalmierza w aparacie fotograficznym. Ogniskowa odnosi się do odległości między soczewkami obiektywu a matrycą aparatu, co jest istotne dla określenia powiększenia obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pomiarem odległości do obiektu. W kontekście aparatu fotograficznego nie jest to termin, który można by używać do opisu funkcji dalmierza. Hiperfokalna odległość odnosi się do szczególnego ustawienia ostrości, które pozwala na uzyskanie maksymalnej głębi ostrości w obrazach; jednak dalmierze nie mierzą tej odległości bezpośrednio, a ich rola ogranicza się do pomiaru odległości do obiektu. Odległość obrazowa, która dotyczy miejsca, w którym obraz uformowany przez obiektyw pada na matrycę, również nie jest związana z bezpośrednim pomiarem odległości do fotografowanego przedmiotu. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień w zakresie podstawowych terminów i funkcji używanych w fotografii, co może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanych efektów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego posługiwania się aparatem i osiągania wysokiej jakości zdjęć.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej