Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 15:22
Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 15:38

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie zastosowanie ma narzędzie tracert w systemach operacyjnych rodziny Windows?

A. analizowania trasy przesyłania pakietów w sieci

B. pokazywania oraz modyfikacji tablicy trasowania pakietów w sieciach

C. tworzenia połączenia ze zdalnym serwerem na wyznaczonym porcie

D. uzyskiwania szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS

Narzędzie tracert, będące częścią systemów operacyjnych rodziny Windows, służy do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) typu Echo Request do docelowego adresu IP, a następnie rejestruje odpowiedzi od urządzeń pośredniczących, zwanych routerami. Dzięki temu użytkownik może zidentyfikować każdy przeskok, czyli 'hop', przez który przechodzą pakiety, oraz zmierzyć opóźnienia czasowe dla każdego z tych przeskoków. Praktyczne zastosowanie narzędzia tracert jest niezwykle istotne w diagnostyce sieci, pomagając administratorom w lokalizowaniu problemów z połączeniami, takich jak zbyt długie czasy odpowiedzi lub utraty pakietów. Dzięki temu można efektywnie analizować wydajność sieci oraz identyfikować wąskie gardła. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, narzędzie to powinno być częścią regularnych audytów sieciowych, pozwalając na utrzymanie wysokiej jakości usług i optymalizację infrastruktury sieciowej.

Pytanie 2

Jaki protokół do obsługi poczty elektronicznej pozwala na przykład na przechowywanie odebranych e-maili na serwerze, zarządzanie różnymi folderami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy folderami?

A. Internet Message Access Protocol (IMAP)

B. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)

C. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

D. Post Office Protocol (POP)

Post Office Protocol (POP) jest to protokół pocztowy, który działa na zasadzie pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie użytkownika. Główną jego wadą jest to, że po pobraniu wiadomości są one zazwyczaj usuwane z serwera, co uniemożliwia ich późniejszy dostęp z innych urządzeń. Użytkownik, który korzysta z POP, może napotkać problemy związane z brakiem synchronizacji między różnymi urządzeniami, co w dzisiejszym zdalnym świecie staje się coraz bardziej problematyczne. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to z kolei protokół, który służy do wysyłania wiadomości e-mail, a nie ich odbierania czy przechowywania. SMTP jest odpowiedzialny za przesyłanie wiadomości między serwerami, ale nie oferuje funkcjonalności związanej z zarządzaniem wiadomościami na serwerze. Z kolei Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) to zestaw standardów, który pozwala na przesyłanie różnorodnych formatów danych przez e-mail, jak obrazy czy pliki audio, ale nie jest protokołem pocztowym. Wszystkie te odpowiedzi prowadzą do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów do wysyłania e-maili z tymi do ich zarządzania lub przechowywania. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego protokołu oraz ich zastosowania w kontekście dzisiejszej komunikacji internetowej.

Pytanie 3

W adresacji IPv6 standardowy podział długości dla adresu sieci oraz identyfikatora hosta wynosi odpowiednio

A. 32 bity / 96 bitów

B. 96 bitów / 32 bity

C. 16 bitów / 112 bitów

D. 64 bity / 64 bity

Odpowiedź 64 bity / 64 bity jest poprawna, ponieważ w standardzie adresacji IPv6, adresy są podzielone na dwie zasadnicze części: część sieciową oraz część identyfikującą hosta. W przypadku IPv6, standardowy podział wynosi 64 bity dla identyfikacji sieci oraz 64 bity dla identyfikacji hosta. Taki podział sprzyja efektywnemu zarządzaniu adresami w dużych sieciach, umożliwiając przypisanie ogromnej liczby adresów do urządzeń w ramach jednej sieci. Przykładem może być organizacja, która musi przypisać adresy do tysięcy urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki temu podziałowi, przedsiębiorstwa mogą korzystać z unikalnych adresów dla każdego urządzenia, co jest zgodne z zasadami projektowania sieci według standardu RFC 4291 dotyczącym IPv6. Ponadto, użycie 64-bitowego prefiksu sieciowego jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie zasięgów adresowych sprzyjających efektywności routingu i uproszczonemu zarządzaniu.

Pytanie 4

Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać listę plików spełniających dane kryteria?

A. find *.jpg | *a*

B. grep *a* *.jpg

C. dir *a*.jpg

D. ls -l *a* *.jpg

Polecenie dir *a*.jpg nie jest poprawne w kontekście systemu operacyjnego Linux, ponieważ dir jest bardziej charakterystyczne dla środowisk Windows. O ile w niektórych dystrybucjach Linuxa można znaleźć polecenie dir, jego użycie jest mniej powszechne i nie zawsze dostępne bez dodatkowych pakietów. Zastosowanie w tym kontekście ls jest bardziej standardowe i szeroko stosowane w systemach Unixowych, oferując większą elastyczność i możliwości dzięki licznym opcjom i flagom. Polecenie find *.jpg | *a* wydaje się próbą zastosowania dwóch różnych narzędzi, ale jest błędnie sformułowane. Find służy do przeszukiwania hierarchii katalogów według określonych kryteriów, ale nie integruje się w ten sposób z operatorem | który służy do przekierowywania wyjścia z jednego polecenia do drugiego. Poprawne użycie find wymagałoby zastosowania opcji -name *.jpg do filtrowania plików według nazwy. Częsty błąd polega na próbie użycia narzędzi Unixowych bez pełnego zrozumienia ich sposobu działania co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na koniec grep *a* *.jpg jest nieprawidłowe ponieważ grep jest narzędziem do przeszukiwania tekstu w plikach. Użycie go w ten sposób jest błędne, gdyż polecenie próbowałoby znaleźć wzorzec *a* wewnątrz plików jpg które są zazwyczaj binarne, co skutkuje błędnym zrozumieniem jego zastosowania. Dobre praktyki zakładają stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, dlatego ważne jest aby zrozumieć mechanizmy działania poszczególnych komend systemowych.

Pytanie 5

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. przesyłania wiadomości e-mail

B. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego

C. transmisji głosu w sieci

D. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej transmisji głosu przez sieć jest błędny, ponieważ IRC nie jest protokołem stosowanym do przesyłania dźwięku. Protokół ten został zaprojektowany specjalnie do komunikacji tekstowej i nie obsługuje funkcji związanych z transmisją audio, które wymagają znacznie bardziej złożonych mechanizmów kodowania i dekodowania sygnału. Rozwiązania takie jak VoIP (Voice over Internet Protocol) są dedykowane do tego celu, a ich działanie opiera się na innych protokołach, takich jak SIP (Session Initiation Protocol). Również idea transmisji listów na grupę dyskusyjną nie znajduje zastosowania w kontekście IRC, który nie działa na zasadzie przesyłania wiadomości e-mail ani nie jest platformą do publikacji artykułów czy postów w stylu forum internetowego. Kwestia przesyłania poczty e-mail, będąca tematyką drugiej niepoprawnej odpowiedzi, dotyczy zupełnie innego protokołu, jakim jest SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do wymiany wiadomości elektronicznych. To różnorodność protokołów i ich specyficzne zastosowania jest kluczowym elementem zrozumienia architektury internetowej. Wybór nieodpowiednich odpowiedzi może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie formy komunikacji internetowej są takie same, co prowadzi do zrozumienia różnorodności narzędzi dostępnych w sieci oraz ich konkretnych zastosowań.

Pytanie 6

Aby umożliwić jedynie wybranym urządzeniom dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. zmienić rodzaj szyfrowania z WEP na WPA

B. zmienić hasło

C. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

D. zmienić kanał radiowy

Zmiana hasła sieci WiFi to popularna praktyka w celu ochrony dostępu do sieci, ale sama w sobie nie zapewnia wyłączności dostępu dla wybranych urządzeń. Choć regularna zmiana hasła może pomóc w zabezpieczeniu sieci przed nieautoryzowanym dostępem, po jego zmianie wszystkie urządzenia, które miały wcześniej dostęp, będą musiały wprowadzić nowe hasło, co jest niewygodne i nie rozwiązuje problemu selektywnego dostępu. Zmiana kanału radiowego może pomóc w uniknięciu zakłóceń w środowisku, ale nie ma wpływu na to, które urządzenia mogą się łączyć z siecią. Zmiana szyfrowania z WEP na WPA to krok w dobrą stronę, ponieważ WEP jest znanym i łatwym do złamania standardem bezpieczeństwa, podczas gdy WPA oferuje lepszą ochronę. Jednak samo zastosowanie WPA nie pozwala na ograniczenie dostępu do wybranych urządzeń. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać dostępem do sieci WiFi, administratorzy powinni stosować wielowarstwowe podejście do bezpieczeństwa. Obejmuje to nie tylko silne hasła i nowoczesne protokoły szyfrowania, ale także mechanizmy takie jak filtrowanie adresów MAC, które oferują bardziej precyzyjną kontrolę nad tym, które urządzenia są autoryzowane do łączenia się z siecią. W przeciwnym razie, sieć może być narażona na ataki i niepożądany dostęp.

Pytanie 7

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. kompresowaniem wszystkich plików

B. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników

C. defragmentowaniem plików

D. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

Polecenie 'net localgroup' w systemie Windows jest narzędziem wiersza poleceń, które pozwala na zarządzanie lokalnymi grupami użytkowników na danym urządzeniu. Używając tego polecenia, administratorzy mogą wyświetlać listę wszystkich zdefiniowanych w systemie lokalnych grup użytkowników, co jest istotne dla zarządzania dostępem do zasobów i zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator chce zweryfikować, jakie grupy użytkowników istnieją w systemie przed dodaniem nowego użytkownika do odpowiedniej grupy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows, umożliwia kontrolę nad uprawnieniami i dostosowanie ustawień bezpieczeństwa. Zrozumienie działania polecenia 'net localgroup' pozwala również na lepsze planowanie i audyt polityki bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 8

Które z tych określeń nie odpowiada charakterystyce kabla światłowodowego?

A. 12 - włóknowy

B. wielomodowy

C. jednomodowy

D. ekranowany

Odpowiedź "ekranowany" jest prawidłowa, ponieważ to określenie nie jest związane z kabelkami światłowodowymi, które są używane do przesyłania sygnałów optycznych. Kable światłowodowe dzielą się na dwa główne typy: jednomodowe oraz wielomodowe. Kable jednomodowe są zaprojektowane do przesyłania sygnałów w jednym trybie, co umożliwia długozasięgowy przesył i mniejsze straty sygnału. Z kolei kable wielomodowe są używane do przesyłania sygnałów w wielu trybach, co jest korzystne w krótszych odległościach, takich jak w lokalnych sieciach komputerowych. Dodatkowo, określenie "12-włóknowy" odnosi się do liczby włókien w kablu, co jest istotnym parametrem w kontekście jego zastosowań. Na przykład kable wielomodowe 12-włóknowe są powszechnie stosowane w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciach LAN, gdzie potrzeba większej liczby połączeń. Ekranowanie jest natomiast techniką stosowaną w kablach miedzianych, aby zredukować zakłócenia elektromagnetyczne, a nie w kablach światłowodowych, co czyni to określenie niepasującym w tym kontekście.

Pytanie 9

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego, oznaczenie numer 6 dotyczy

A. warstwy fosforowej

B. warstwy dielektryka

C. elektrod wyświetlacza

D. elektrod adresujących

W monitorach plazmowych różne komponenty pełnią specyficzne funkcje, które są kluczowe dla prawidłowego wyświetlania obrazu. Warstwa fosforowa, często mylona z elektrodami adresującymi, odpowiada za emisję światła w widocznych kolorach. Nie jest jednak odpowiedzialna za sterowanie przepływem prądu, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią w kontekście pytania dotyczącego elektrod adresujących. Warstwa dielektryka, z kolei, działa jako izolator elektryczny, chroniąc pozostałe warstwy przed niekontrolowanym przepływem prądu. To izolacyjna funkcja, która nie obejmuje adresowania pikseli, co jest kluczowym aspektem w monitorach plazmowych. Elektrody wyświetlacza, choć są odpowiedzialne za modulację intensywności świecenia, nie zarządzają wyborem konkretnych komórek do aktywacji, co odróżnia je od elektrod adresujących. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to zakładanie, że wszystkie elektrody pełnią identyczną rolę lub że funkcje warstw w monitorze plazmowym są wymienne. Zrozumienie specyficznych zadań każdej z warstw oraz elektrod pozwala na prawidłową identyfikację ich funkcji i znaczenia w kontekście technologii wyświetlania plazmowego. Kluczowe jest, aby nie tylko znać nazewnictwo, ale także praktyczne zastosowanie i interakcje między komponentami, co jest fundamentem dobrego projektowania i użytkowania monitorów plazmowych.

Pytanie 10

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.44/28

B. 192.168.1.80/27

C. 192.168.1.88/27

D. 192.168.1.48/28

Wybór adresów 192.168.1.80/27, 192.168.1.88/27 oraz 192.168.1.44/28 wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad maskowania adresów IP oraz obliczania podsieci. Adres 192.168.1.80/27 jest nieprawidłowy, ponieważ maska /27 (255.255.255.224) wskazuje, że pierwsze 27 bitów jest używane do identyfikacji sieci, co prowadzi do adresu sieci 192.168.1.64 i rozgłoszeniowego 192.168.1.95, a więc adres 192.168.1.80 jest poza tą podsiecią. Analogicznie, adres 192.168.1.88/27 również nie jest prawidłowy z tych samych powodów, ponieważ również leży poza przypisaną przestrzenią adresową dla maski /27. Jeśli chodzi o adres 192.168.1.44/28, maska /28 oznacza, że mamy 16 adresów, co jest zgodne, ale adres sieci wynosi 192.168.1.32, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.47, przez co 192.168.1.44 jest wciąż wykorzystywany jako adres hosta, co jest wadą w tym kontekście. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest zrozumienie, że przy pożyczaniu 4 bitów z części hosta, zmieniając maskę na /28, musimy zwrócić uwagę na zakresy adresów, które są możliwe do przypisania w danej podsieci. Prawidłowe podejście do adresacji IP polega na zrozumieniu relacji między maską podsieci a rzeczywistymi adresami, co jest fundamentalne dla zarządzania sieciami.

Pytanie 11

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. wyświetlenie monitora o podanie hasła

B. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera

C. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia

D. utworzenie konta GRACZ z hasłem *

Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 12

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie lokalnej sieci LAN z rozległą siecią WAN?

A. Hub

B. Repeater

C. Switch

D. Router

Router to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych, które pełni rolę pośrednika pomiędzy różnymi sieciami, w tym lokalnymi (LAN) i rozległymi (WAN). Jego podstawową funkcją jest przesyłanie danych między tymi sieciami, co odbywa się poprzez analizowanie adresów IP pakietów danych i podejmowanie decyzji o najlepszej trasie do ich dostarczenia. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci lokalnej z Internetem, co umożliwia korzystanie z sieci globalnej na urządzeniach w sieci LAN. Routery często wyposażone są w dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), który pozwala na ukrywanie wielu urządzeń lokalnych za jednym publicznym adresem IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz optymalizuje wykorzystanie adresów IP. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, routery są również używane do implementacji zasad QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy gry online."

Pytanie 13

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisane do

A. wszystkich komputerów w danym domu.

B. systemu operacyjnego zamontowanego na danym komputerze.

C. komputera (lub podzespołu), na którym zostało zainstalowane.

D. właściciela lub kupującego komputer.

Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć liczne nieporozumienia dotyczące zasad licencjonowania oprogramowania OEM. Przypisanie oprogramowania do właściciela/nabywcy komputera sugeruje, że oprogramowanie jest własnością osoby, co jest mylne. Licencje OEM są związane ze sprzętem, a nie z osobą, co oznacza, że nawet jeśli nabywca sprzeda komputer, licencja na oprogramowanie nie przechodzi na nowego właściciela. W rezultacie, nowy użytkownik nie ma prawa do korzystania z tego oprogramowania, co może prowadzić do problemów prawnych. Inną koncepcją, która jest błędna, jest stwierdzenie, że oprogramowanie OEM przypisane jest do systemu operacyjnego zainstalowanego na danym komputerze. Oprogramowanie OEM to nie tylko system operacyjny, ale również wszelkie inne aplikacje, które mogą być preinstalowane na danym urządzeniu, a ich licencjonowanie również jest związane ze sprzętem. Mylenie tych pojęć może prowadzić do nieporozumień w zakresie zarządzania oprogramowaniem i użytkowania. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że licencja dotyczy wszystkich komputerów w gospodarstwie domowym, jest również nieprawidłowa, ponieważ każda licencja OEM jest przypisana do konkretnego urządzenia, co wyklucza możliwość jej współdzielenia między różnymi komputerami w jednej lokalizacji. Problemy te mogą prowadzić do nielegalnego użytkowania oprogramowania oraz do ryzyka związanych z bezpieczeństwem i zgodnością, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 14

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. user net student /del

B. del user student

C. userdel student

D. net user student /del

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które warto szczegółowo wyjaśnić. Pierwsza z nich, 'del user student', nie jest poprawnym poleceniem w żadnym systemie operacyjnym opartym na Unixie, takim jak Ubuntu. W rzeczywistości, format tego polecenia przypomina bardziej składnię języków skryptowych, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania użytkownikami w systemie Linux. Warto również zauważyć, że w systemach Unix polecenia nie używają terminu 'del', co może prowadzić do nieporozumień. Kolejna odpowiedź, 'net user student /del', jest specyficzna dla systemów Windows i nie ma zastosowania w Ubuntu. W systemie Windows to polecenie działa w kontekście zarządzania użytkownikami w Active Directory lub lokalnych kontach użytkowników, jednak nie ma odpowiednika w systemie Linux. Ostatnia odpowiedź, 'user net student /del', jest niepoprawna z punktu widzenia składni oraz nie odnosi się do żadnego znanego polecenia w systemie operacyjnym Linux. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, takie jak pomieszanie składni poleceń między różnymi systemami operacyjnymi lub brak zrozumienia specyfiki poleceń do zarządzania kontami użytkowników. Aby poprawnie zarządzać użytkownikami w systemie Linux, ważne jest poznanie i zrozumienie narzędzi i poleceń przypisanych do konkretnego środowiska. Znajomość tych różnic jest kluczowa w pracy z różnymi systemami operacyjnymi oraz w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 15

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. TRIAL

B. BOX

C. OEM

D. AGPL

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest specyficznym rodzajem licencji, która jest przypisana do konkretnego komputera lub jego podzespołów, co oznacza, że oprogramowanie może być używane tylko na tym urządzeniu. W praktyce, licencje OEM są często stosowane w przypadku preinstalowanego oprogramowania, takiego jak systemy operacyjne czy aplikacje biurowe, które są dostarczane przez producentów sprzętu. Warto zauważyć, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż licencje BOX, które można przenosić między urządzeniami. Licencje te mają również ograniczenia w zakresie wsparcia technicznego, które najczęściej zapewnia producent sprzętu, a nie twórca oprogramowania. W przypadku wymiany kluczowych podzespołów, takich jak płyta główna, może być konieczne nabycie nowej licencji. Standardy branżowe, takie jak Microsoft Software License Terms, szczegółowo określają zasady stosowania licencji OEM, co jest kluczowe dla zrozumienia ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 16

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. koncentratorem

B. serwerem

C. routerem

D. przełącznikiem

Router jest urządzeniem sieciowym, które pełni kluczową rolę w połączeniu różnych sieci, umożliwiając komunikację pomiędzy nimi. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na pakietach danych i podejmuje decyzje o trasowaniu tych pakietów na podstawie adresów IP. Dzięki routerom możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem sieciowym, co jest niezbędne w bardziej złożonych architekturach sieciowych, takich jak sieci lokalne (LAN) połączone z sieciami rozległymi (WAN). Przykładem zastosowania routera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak laptopy czy smartfony, z Internetem. Routery stosują różne protokoły trasowania, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im na optymalizację ścieżek przesyłania danych. W praktyce, dobrze skonfigurowany router zwiększa bezpieczeństwo sieci dzięki funkcjom takim jak firewall czy NAT, które chronią urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, routery powinny być regularnie aktualizowane oraz monitorowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 17

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 11000000.10101000.00010100.00100011

B. 11000010.10001000.00010100.00100011

C. 10001000.10101000.10010100.01100011

D. 110001000.10001000.00100001

Odpowiedź 11000010.10001000.00010100.00100011 jest poprawna, ponieważ ten ciąg binarny odpowiada adresowi IP 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym. Aby przekształcić adres IP z formatu dziesiętnego na binarny, należy każdy z czterech segmentów (194, 136, 20, 35) konwertować osobno. Segment 194 w systemie dziesiętnym to 11000010 w systemie binarnym, 136 to 10001000, 20 to 00010100, a 35 to 00100011. Po połączeniu tych segmentów w odpowiedniej kolejności otrzymujemy 11000010.10001000.00010100.00100011. Zrozumienie konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, ponieważ adresy IP są wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w sieci. Przykładowo, w praktyce konwersje te są często wykorzystywane podczas konfiguracji urządzeń sieciowych oraz w programowaniu, co jest zgodne ze standardem RFC 791, który definiuje protokół IPv4.

Pytanie 18

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Operatorzy kopii zapasowych

B. Operatorzy ustawień sieciowych

C. Użytkownicy z restrykcjami

D. Użytkownicy zdalnego dostępu

Operatorzy kopii zapasowych to grupa użytkowników w systemie Windows XP, która ma uprawnienia do wykonywania operacji związanych z tworzeniem i przywracaniem kopii zapasowych. Główny księgowy, jako kluczowy pracownik w każdej organizacji, potrzebuje dostępu do mechanizmów zabezpieczających dane finansowe, co obejmuje możliwość odzyskiwania plików z kopii zapasowej. Przykładowo, w przypadku utraty danych spowodowanej awarią systemu lub błędami ludzkimi, dostęp do kopii zapasowych pozwala na szybkie przywrócenie pracy bez większych strat. Dobre praktyki zarządzania danymi w organizacjach podkreślają rolę regularnych kopii zapasowych oraz odpowiednich uprawnień dla użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Operatorzy kopii zapasowych mogą również przeprowadzać audyty kopii zapasowych, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. ifconfig

C. tracert

D. ping

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 20

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. spool

B. quota

C. release

D. management

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do mechanizmu limitów dyskowych, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w zarządzaniu systemami informatycznymi. Odpowiedź 'spool' odnosi się do procesu buforowania danych, co ma zastosowanie w kontekście drukowania lub zarządzania zadaniami w kolejkach, ale nie ma związku z kontrolą wykorzystania przestrzeni dyskowej. Można to mylnie interpretować jako zarządzanie zasobami, ale w rzeczywistości jest to zupełnie inny proces, który nie dotyczy limitów. Odpowiedź 'release' często oznacza uwolnienie zasobów lub zakończenie procesu, co również nie ma zastosowania w kontekście limitów dyskowych. 'Management' to termin ogólny, który odnosi się do szerszego zarządzania zasobami, ale nie precyzuje konkretnego mechanizmu jak 'quota', co prowadzi do nieprecyzyjnego rozumienia tematu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych terminów technicznych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami w systemach informatycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemami oraz dla wdrażania najlepszych praktyk w zarządzaniu przestrzenią dyskową.

Pytanie 21

Na ilustracji widoczny jest

A. patch panel

B. router

C. hub

D. switch

Panel krosowy jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, umożliwiającym organizację i zarządzanie kablami sieciowymi w szafie serwerowej. Pozwala na łatwe łączenie i przełączanie połączeń kablowych pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak serwery, przełączniki czy routery. Dzięki numeracji i etykietowaniu gniazd, panel krosowy ułatwia identyfikację i śledzenie połączeń, co jest niezbędne w dużych instalacjach. Powszechnie stosowany jest w centrach danych oraz korporacyjnych serwerowniach, gdzie standaryzacja i utrzymanie porządku w okablowaniu są kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki obejmują regularne audyty i aktualizację dokumentacji, co zapobiega błędom i przestojom w przypadku konieczności rekonfiguracji. Użycie panelu krosowego pozwala także na elastyczne skalowanie infrastruktury sieciowej wraz z rosnącymi potrzebami organizacji. Jest zgodny ze standardami okablowania strukturalnego, takimi jak TIA/EIA, zapewniając niezawodność i spójność w projektowaniu oraz wdrażaniu sieci komputerowych. W praktyce, panele krosowe są dostępne w różnych kategoriach, np. Cat 5e, Cat 6, co umożliwia dopasowanie do wymagań przepustowości sieci.

Pytanie 22

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. uruchamialnego

B. inicjalizacyjnego

C. dziennika zdarzeń

D. biblioteki

Pliki z rozszerzeniem .dll (Dynamic Link Library) są kluczowymi komponentami systemu operacyjnego Windows, które umożliwiają współdzielenie kodu i zasobów pomiędzy różnymi programami. Dzięki tym bibliotekom, programy mogą korzystać z funkcji i procedur zapisanych w .dll, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Na przykład, wiele aplikacji może korzystać z tej samej biblioteki .dll do obsługi grafiki, co eliminuje potrzebę dublowania kodu w każdej z aplikacji. W praktyce, twórcy oprogramowania często tworzą aplikacje zależne od zestawów .dll, co również ułatwia aktualizacje – zmieniając jedynie plik .dll, można wprowadzić zmiany w działaniu wielu aplikacji jednocześnie. Dobre praktyki programistyczne zachęcają do modularności oraz wykorzystywania bibliotek, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu oraz umożliwia łatwiejsze utrzymanie oprogramowania. Warto zaznaczyć, że pliki .dll są również używane w wielu innych systemach operacyjnych, co stanowi standard w branży programistycznej.

Pytanie 23

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

B. wyświetlenie identyfikatora terminala

C. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej

D. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika

Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, z którego aktualnie korzysta użytkownik. Terminal, w kontekście systemu operacyjnego, jest interfejsem, który pozwala na komunikację z systemem w sposób tekstowy. Użycie polecenia 'tty' zwraca ścieżkę do pliku urządzenia terminala powiązanego z sesją użytkownika. Przykładowo, gdy uruchomimy to polecenie w terminalu, możemy uzyskać wynik taki jak '/dev/pts/0', co oznacza, że korzystamy z wirtualnego terminala. To narzędzie może być przydatne w skryptach lub przy debugowaniu, aby upewnić się, z którego terminala wykonywane są komendy. W praktyce, wiedza na temat tego, jak identyfikować terminal, z którego korzysta użytkownik, jest kluczowa w kontekście zarządzania sesjami i uprawnieniami, zwłaszcza w środowiskach wieloużytkownikowych. Dobre praktyki sugerują, aby programiści i administratorzy systemów regularnie korzystali z polecenia 'tty' w celu monitorowania aktywności oraz diagnozowania potencjalnych problemów z sesjami terminalowymi.

Pytanie 24

Na diagramie płyty głównej, który znajduje się w dokumentacji laptopa, złącza oznaczone numerami 8 i 9 to

A. Serial ATA

B. USB 3.0

C. M.2

D. cyfrowe audio

Złącza Serial ATA, często określane jako SATA, są standardem interfejsu służącego do podłączania dysków twardych, dysków SSD oraz napędów optycznych do płyt głównych komputerów. Ich główną zaletą jest wysoka przepustowość, która w przypadku standardu SATA III sięga nawet 6 Gb/s. Złącza te charakteryzują się wąskim, płaskim kształtem, co umożliwia łatwe i szybkie podłączanie oraz odłączanie urządzeń. SATA jest powszechnie stosowany w komputerach stacjonarnych, laptopach oraz serwerach, co czyni go jednym z najczęściej używanych interfejsów w branży IT. W przypadku płyt głównych laptopów, złącza oznaczone na schemacie jako 8 i 9 są typowymi portami SATA, co pozwala na bezproblemową integrację z wewnętrznymi urządzeniami pamięci masowej. W codziennym użytkowaniu zrozumienie funkcji i możliwości złączy SATA jest kluczem do efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową urządzenia, a także do optymalizacji jego wydajności poprzez zastosowanie odpowiednich konfiguracji, takich jak RAID. Warto również wspomnieć, że złącza SATA obsługują funkcję hot swapping, co umożliwia wymianę dysków bez konieczności wyłączania systemu, co jest szczególnie korzystne w środowiskach serwerowych.

Pytanie 25

Technik serwisowy zrealizował w ramach zlecenia działania wymienione w zestawieniu. Całkowity koszt zlecenia obejmuje cenę usług wymienionych w zestawieniu oraz wynagrodzenie serwisanta, którego stawka godzinowa wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%

A. 455,20 zł

B. 400,00 zł

C. 492,00 zł

D. 436,80 zł

Widzę, że coś poszło nie tak z Twoimi obliczeniami. Główny błąd to pewnie to, że nie zliczyłeś dobrze kosztów netto i brutto. Koszty usług powinny dać 160,00 zł, a koszt pracy serwisanta to 240,00 zł, co razem daje 400,00 zł netto. Niektórzy mogą się mylić, bo nie uwzględnili pełnej stawki godzinowej serwisanta albo błędnie przeliczyli czas pracy. Pamiętaj, że przeliczanie minut na godziny jest ważne, bo stawki zazwyczaj podaje się za godzinę. Jak doliczasz VAT, też ważne, żeby dobrze ogarnąć tę stawkę. 23% to właściwie prawie jedna czwarta sumy, którą musisz dodać. Takie małe pomyłki mogą w końcu wpłynąć na wycenę, co z kolei może sprawić, że klient będzie niezadowolony albo firma straci na tym. Warto wiedzieć, jak to wszystko działa, żeby lepiej zarządzać finansami w serwisie i komunikować się z klientem.

Pytanie 26

Członkostwo komputera w danej sieci wirtualnej nie może być ustalane na podstawie

A. nazwa komputera w sieci lokalnej

B. numeru portu w przełączniku

C. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

D. adresu MAC karty sieciowej danego komputera

Nazwa komputera w sieci lokalnej, zwana także identyfikatorem hosta, jest używana do rozpoznawania urządzenia w danej sieci, ale nie ma bezpośredniego wpływu na przypisanie komputera do konkretnej sieci wirtualnej. Sieci wirtualne, takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), są definiowane na podstawie bardziej technicznych atrybutów, jak numer portu przełącznika czy znacznik ramki Ethernet 802.1Q, które są stosowane w infrastrukturze sieciowej. Na przykład, w przypadku VLAN, administratorzy konfigurują porty przełączników, aby przypisać do nich różne sieci wirtualne, co pozwala na izolację ruchu między różnymi segmentami sieci. Z kolei znaczniki Ethernet 802.1Q umożliwiają etykietowanie ramek Ethernet, aby mogły być rozróżnione przez przełączniki w kontekście różnych VLAN-ów. Nazwa komputera jest zatem zbyt ogólną informacją, aby określić jego przynależność do konkretnej sieci wirtualnej.

Pytanie 27

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. winipcfg

B. ipconfig

C. ifconfig

D. iwconfig

Odpowiedź 'iwconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie w systemie Linux służące do zarządzania interfejsami bezprzewodowymi. Umożliwia ono użytkownikom m.in. konfigurowanie parametrów takich jak SSID (nazwa sieci), tryb operacyjny, kanał transmisji oraz tryb zabezpieczeń. Przykładowo, aby połączyć się z określoną siecią bezprzewodową, użytkownik może użyć polecenia 'iwconfig wlan0 essid "nazwa_sieci"', co ustawia SSID dla interfejsu wlan0. Ponadto, 'iwconfig' pozwala na monitorowanie siły sygnału oraz jakości połączenia, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji rozwiązań sieciowych w różnych środowiskach. Narzędzie to jest zgodne ze standardem IEEE 802.11 i jest powszechnie stosowane w administracji systemami i sieciami, co czyni je niezbędnym dla każdego administratora IT pracującego z urządzeniami bezprzewodowymi.

Pytanie 28

Kiedy użytkownik wpisuje w przeglądarkę adres www.egzamin.pl, nie ma on możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wpisujący adres 211.0.12.41 zyskuje dostęp do tej strony. Problem ten wynika z nieprawidłowej konfiguracji serwera

A. SQL

B. DHCP

C. WWW

D. DNS

Odpowiedź DNS jest prawidłowa, ponieważ system DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.egzamin.pl, na odpowiadające im adresy IP. Gdy wpisujesz w przeglądarkę nazwę domeny, komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać właściwy adres IP, który jest potrzebny do nawiązania połączenia z odpowiednim serwerem. W przypadku braku skonfigurowanego serwera DNS, zapytanie nie zostanie zrealizowane, co skutkuje brakiem dostępu do strony internetowej. Przykładem zastosowania poprawnej konfiguracji DNS jest możliwość korzystania z przyjaznych nazw domen dla użytkowników, zamiast pamiętania skomplikowanych adresów IP. Dobre praktyki obejmują zapewnienie redundancji serwerów DNS oraz ich regularne aktualizowanie, aby uniknąć problemów z dostępem do usług internetowych.

Pytanie 29

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. Odpowiedź B

B. Odpowiedź A

C. Odpowiedź D

D. Odpowiedź C

Wyrażenie A ⊕ B oznacza operację XOR czyli wykluczające LUB. Bramka logiczna XOR jest stosowana do porównywania dwóch bitów i zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy gdy bity są różne. W kontekście bramek logicznych XOR jest nieodzowna w projektowaniu układów arytmetycznych takich jak sumatory pełne i półpełne gdzie jej właściwość pozwala na obliczanie sumy bitowej bez przeniesienia. W technologii cyfrowej i kryptografii bramka XOR służy też do prostych operacji szyfrowania i deszyfrowania z racji swojej zdolności do odwracalności. Z punktu widzenia standardów branżowych bramki XOR są kluczowe w projektach układów FPGA i ASIC gdzie efektywność i logika cyfrowa są krytyczne. W praktyce implementacja bramki XOR może być realizowana na różnych poziomach abstrakcji od schematów logicznych po kod w językach opisu sprzętu takich jak VHDL czy Verilog co czyni ją wszechstronnym narzędziem w inżynierii komputerowej.

Pytanie 30

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

B. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz

C. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie

D. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu

Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 31

Na schemacie ilustrującym konstrukcję drukarki, w której toner jest nierównomiernie dostarczany do bębna, należy wskazać wałek magnetyczny oznaczony numerem

A. 3

B. 4

C. 1

D. 2

Wałek magnetyczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania laserowego odpowiedzialnym za podawanie tonera na bęben. W typowych drukarkach laserowych wałek magnetyczny działa poprzez przyciąganie cząsteczek tonera z kasety i równomierne ich rozprowadzanie na bębnie światłoczułym. Jeśli wałek magnetyczny nie działa prawidłowo może to skutkować nierównomiernym rozprowadzaniem tonera co prowadzi do problemów z jakością druku takich jak pasy lub plamy na wydruku. Wymiana wadliwego wałka magnetycznego jest zgodna z dobrymi praktykami serwisowymi które zalecają regularną konserwację i wymianę komponentów eksploatacyjnych w drukarkach aby zapewnić ich optymalne działanie. Nieprawidłowe działanie wałka magnetycznego może być spowodowane zużyciem zanieczyszczeniami lub uszkodzeniami mechanicznymi dlatego zaleca się regularne przeglądy i czyszczenie tego elementu w celu przedłużenia jego żywotności. Praktyczne doświadczenie pokazuje że kontrola i konserwacja wałków magnetycznych może znacznie zwiększyć efektywność pracy urządzenia oraz zminimalizować koszty związane z naprawami i przestojami.

Pytanie 32

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. płaskich CCD

B. kodów kreskowych

C. bębnowych

D. płaskich CIS

Wybór bębnowych skanerów jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące technologii skanowania. Skanery bębnowe, znane ze swojej tradycyjnej konstrukcji, używają różnych technologii oświetleniowych i detekcji, zwykle opartych na lampach halogenowych lub fluorescencyjnych, co ogranicza ich elastyczność i efektywność w porównaniu do skanerów CIS. Ponadto skanery bębnowe należą do droższych rozwiązań, które wymagają więcej miejsca i generują większe zużycie energii. Nieprawidłowy wybór skanera płaskiego CCD również wskazuje na niezrozumienie roli, jaką diody elektroluminescencyjne odgrywają w nowoczesnych urządzeniach. Skanery CCD, mimo że są popularne, działają na zasadzie detekcji światła odbitego od powierzchni skanowanego dokumentu i nie wykorzystują diod RGB w sposób tak efektywny jak CIS. Wybór odniesienia do skanerów kodów kreskowych jest równie mylący, ponieważ nie są one skanowanym materiałem, ale raczej technologią odczytu, która nie wykorzystuje diod RGB w tym sensie. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania skanera w praktyce.

Pytanie 33

Jakie urządzenie wykorzystuje się do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. punkt dostępu

B. modem

C. switch

D. hub

Punkt dostępu (ang. access point) jest urządzeniem, które umożliwia połączenie lokalnej sieci bezprzewodowej (Wi-Fi) z siecią przewodową, taką jak Ethernet. Działa jako most między tymi dwiema sieciami, co pozwala na łatwe i wygodne korzystanie z zasobów sieciowych przez urządzenia mobilne oraz komputery. W praktyce, punkty dostępu są szeroko stosowane w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie potrzeba dostępu do internetu jest kluczowa. Dzięki wykorzystaniu standardów takich jak 802.11ac czy 802.11ax, nowoczesne punkty dostępu oferują wysoką wydajność oraz zasięg, co jest niezwykle istotne w gęsto zaludnionych obszarach. Dobre praktyki w instalacji punktów dostępu obejmują odpowiednie rozmieszczenie urządzeń, aby zminimalizować martwe strefy, a także zapewnienie bezpieczeństwa sieci poprzez stosowanie silnych haseł i szyfrowania WPA3. Zrozumienie roli punktu dostępu w infrastrukturze sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 34

Na zdjęciu przedstawiono

A. toner

B. kartridż

C. taśmę barwiącą

D. tusz

Tusz jest płynną substancją stosowaną głównie w drukarkach atramentowych gdzie dysze nanoszą go na papier w postaci mikroskopijnych kropli. W odróżnieniu od taśmy barwiącej tusz nie wymaga mechanicznego uderzania w papier i jest stosowany w urządzeniach które wymagają wysokiej jakości kolorowych druków. Z kolei toner to suche sproszkowane pigmenty używane w drukarkach laserowych które są przenoszone na papier za pomocą elektrostatycznego ładunku a następnie utrwalane przez rolki grzewcze. Toner cechuje się wysoką precyzją i jest idealny do druku dużych nakładów czarno-białych dokumentów. Kartridż w kontekście drukarek najczęściej odnosi się do pojemnika na tusz lub toner ale nie jest to odpowiednie określenie dla taśm barwiących które mają inną konstrukcję i zastosowanie. Typowym błędem jest mylenie tych komponentów ze względu na podobieństwo ich nazewnictwa i funkcji jako materiałów eksploatacyjnych. Wybór niewłaściwego elementu eksploatacyjnego może prowadzić do nieprawidłowego działania urządzenia i obniżenia jakości drukowanych materiałów. Ważne jest zrozumienie różnic w technologii druku aby prawidłowo identyfikować i stosować odpowiednie materiały.

Pytanie 35

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. grawerującego

B. solwentowego

C. laserowego

D. tnącego

Rytownictwo to technika, która odnosi się do procesu grawerowania, polegającego na wycinaniu lub rysowaniu wzorów na różnych materiałach. W kontekście ploterów grawerujących, rytownictwo wykorzystuje precyzyjne ruchy głowicy grawerującej, która usuwając materiał, tworzy pożądany wzór. Przykłady zastosowania rytownictwa obejmują personalizację przedmiotów, takich jak trofea, odznaki czy pamiątki, a także produkcję elementów dekoracyjnych w branży rzemieślniczej. W branży reklamowej grawerowanie jest często wykorzystywane do tworzenia tabliczek informacyjnych oraz znaków. Warto również zwrócić uwagę, że grawerowanie laserowe, które jest jedną z metod grawerowania, oferuje jeszcze większą precyzję i możliwości w tworzeniu skomplikowanych wzorów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości i precyzji w procesach grawerowania, co czyni tę technikę niezwykle istotną w produkcji przemysłowej oraz w rzemiośle artystycznym.

Pytanie 36

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Pierścienia

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 37

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

A. uszkodzony podajnik papieru

B. zaschnięty tusz

C. uszkodzony bęben światłoczuły

D. brak tonera w kasecie kartridż

Uszkodzony bęben światłoczuły to naprawdę częsta przyczyna problemów z drukowaniem w drukarkach laserowych. Ten bęben jest kluczowym elementem, bo to on przenosi obraz na papier. Jak się uszkodzi, to mogą się na nim pojawić różne defekty, które prowadzą do ciemnych pasów czy plam. W praktyce to moze być spowodowane zarysowaniami, zużyciem czy nawet zbyt długim narażeniem na światło. Warto dbać o takie rzeczy i regularnie wymieniać bębny zgodnie z tym, co zaleca producent. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj, że bęben światłoczuły to element eksploatacyjny, więc jego żywotność jest ograniczona. Częsta wymiana oraz korzystanie z dobrego jakościowo tonera to podstawowe zasady, które pomogą w uzyskaniu lepszej jakości wydruku. No i nie zapomnij o przeszkoleniu zespołu z obsługi drukarek i wymiany części – to naprawdę wpływa na efektywność pracy w biurze.

Pytanie 38

Procesor RISC to procesor o

A. rozbudowanej liście instrukcji

B. pełnej liście instrukcji

C. zmniejszonej liście instrukcji

D. głównej liście instrukcji

Wielu użytkowników mylnie klasyfikuje procesory jako charakteryzujące się pełną lub kompleksową listą rozkazów, co jest związane z architekturą CISC. Procesory CISC, takie jak x86, mają na celu zapewnienie bogatego zestawu rozkazów, co może prowadzić do większej złożoności w ich projektowaniu i wykonaniu. Dla programistów oznacza to możliwość korzystania z bardziej zaawansowanych instrukcji, które mogą wykonywać skomplikowane operacje w jednym kroku, jednak wiąże się to z dłuższym czasem wykonania każdej z tych instrukcji. W rzeczywistości to skomplikowanie może prowadzić do trudności w optymalizacji oraz wydajności, szczególnie w kontekście nowoczesnych technologii, które dążą do uproszczenia procesów obliczeniowych. Kolejnym błędnym podejściem jest zrozumienie, że procesory powinny mieć 'główną' lub 'pełną' listę rozkazów. Takie sformułowania mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że optymalizacja i efektywność są osiągane przez zwiększenie liczby dostępnych instrukcji. W rzeczywistości kluczem do wydajności w architekturach RISC jest ich prostota i efektywność, co zapewnia lepsze wykorzystanie zasobów systemowych oraz skrócenie czasu dostępu do pamięci. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to nieporozumienia dotyczące zalet złożonych rozkazów i ich wpływu na ogólną efektywność systemów komputerowych.

Pytanie 39

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

A. 10.10.168.0/16

B. 10.10.168.0/21

C. 10.10.168.0/22

D. 10.10.160.0/21

Opcja 10.10.160.0/21 jest zbyt szeroka i obejmuje zakres IP od 10.10.160.0 do 10.10.167.255, co nie obejmuje podanego zakresu adresów IP. Zastosowanie tej maski prowadzi do błędnego wniosku, że cały zakres adresów IP jest pokrywany, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W praktyce taka konfiguracja mogłaby prowadzić do pomijania niektórych segmentów sieci, co obniża efektywność routingu. Z kolei 10.10.168.0/16 jest jeszcze szersza i obejmuje zakres IP od 10.10.0.0 do 10.10.255.255. Choć rzeczywiście obejmuje podane podsieci, to jest zbyt ogólnikowa i prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych oraz zbędnego obciążenia tablic routingu zbytnim poziomem szczegółowości. Ostatecznie 10.10.168.0/22 choć jest bliższa poprawnej odpowiedzi, to mimo wszystko nie obejmuje pełnego zakresu adresów wymaganych przez pytanie, kończąc się na 10.10.171.255 i pomijając 10.10.172.0/23 oraz 10.10.174.0/24. Wybór tej podsieci mógłby zatem prowadzić do braku dostępu do niektórych segmentów sieci. W praktycznym zastosowaniu, wybieranie zbyt wąskich lub zbyt szerokich tras może prowadzić do utraty efektywności oraz problemów z niezawodnością sieci, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania sieci. Każda z niepoprawnych odpowiedzi ilustruje typowe błędy związane z brakiem optymalizacji tras sieciowych co jest kluczowe w kontekście zarządzania dużymi i kompleksowymi strukturami sieciowymi w środowisku korporacyjnym. Profesjonalne zarządzanie siecią wymaga precyzyjnego dostosowania tras do rzeczywistych potrzeb i dostępnych zasobów co w tym przykładzie oznacza wybór trasy, która dokładnie obejmuje wymagane zakresy adresów i nic poza nimi aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji w sieci.

Pytanie 40

Jaką rolę pełni protokół DNS?

A. mapowanie nazw domenowych na adresy IP

B. mapowanie fizycznych adresów MAC na adresy IP

C. automatyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci

D. statyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci

Protokół DNS to naprawdę ważny kawałek Internetu. Dzięki niemu możemy zamienić nazwy stron, jak na przykład www.przyklad.pl, na adresy IP, które są niezbędne, żeby komputery mogły się ze sobą komunikować. To jest spoko, bo zamiast zapamiętywać długie ciągi cyfr, możemy korzystać z łatwiejszych do zapamiętania nazw. Na przykład, gdy wpisujesz adres w przeglądarkę, DNS zamienia to na odpowiedni adres IP serwera, z którym się łączysz, a to pozwala załadować stronę. W praktyce, DNS działa w sposób hierarchiczny i ma różne poziomy, takie jak serwery główne i te, które odpowiadają za końcówki domen. Dodatkowo, DNS wykorzystuje różne triki, jak caching, żeby szybciej podawać informacje o adresach IP i poprawić wydajność całego systemu. Wiedza o tym protokole jest naprawdę potrzebna dla adminów sieci, bo błędy w jego konfiguracji mogą sprawić, że strony czy usługi przestaną działać.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej