Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 28 maja 2025 22:32
  • Data zakończenia: 29 maja 2025 00:58

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby stworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory
B. usługi domenowej w usłudze Active Directory
C. usługi certyfikatów w usłudze Active Directory
D. usługi LDS w usłudze Active Directory
Usługa domenowa w usłudze Active Directory (AD DS) jest kluczowym komponentem w strukturze systemów Windows Server, odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Utworzenie kontrolera domeny na lokalnym serwerze wymaga zainstalowania tej roli, co umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa oraz dostępem do zasobów. Kontroler domeny pełni funkcję autoryzacyjną, przechowując informacje o członkach domeny oraz ich uprawnieniach. Przykład praktyczny zastosowania to możliwość wdrożenia grupowych polityk bezpieczeństwa (GPO), które pozwalają na zarządzanie ustawieniami systemowymi oraz aplikacjami na komputerach w sieci. Dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem IT jest stosowanie AD DS jako podstawowego narzędzia do autoryzacji i weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia administrację. W kontekście standardów branżowych, Microsoft zaleca ścisłe przestrzeganie zasad związanych z zarządzaniem tożsamościami i dostępem, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych oraz zasobów w organizacji.

Pytanie 2

Topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub switch, to topologia

A. Pierścień
B. Gwiazda
C. Siatka
D. Magistrala
Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego punktu, którym jest koncentrator, przełącznik lub router. Taki układ umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie urządzeń z sieci bez zakłócania jej działania, co jest istotne w środowiskach, gdzie zmiany są nieuniknione. W przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych, problemy nie rozprzestrzeniają się na inne urządzenia, co zwiększa niezawodność całej sieci. Standardy takie jak Ethernet (IEEE 802.3) często wykorzystują topologię gwiazdy, co potwierdza jej szerokie zastosowanie i akceptację w branży. W praktyce, w biurach i w domowych sieciach lokalnych, topologia gwiazdy pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i centralizację zarządzania, co jest korzystne w kontekście zabezpieczeń. Efektywność monitorowania i diagnostyki w topologii gwiazdy stanowi kolejny atut, umożliwiający szybkie wykrywanie i rozwiązywanie problemów.

Pytanie 3

Jakim materiałem eksploatacyjnym jest ploter solwentowy?

A. atrament na bazie żelu
B. komplet metalowych rylców
C. ostrze tnące
D. farba na bazie rozpuszczalników
Głowica tnąca nie jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w ploterach solwentowych, lecz jednym z kluczowych komponentów ploterów tnących. Jej podstawowym zadaniem jest precyzyjne wycinanie kształtów z materiałów takich jak folia samoprzylepna. Użytkownicy mogą mylić te technologie, co prowadzi do nieporozumień w doborze odpowiednich sprzętów do konkretnych zadań. Z kolei atrament żelowy jest typowym materiałem eksploatacyjnym dla ploterów atramentowych, a nie solwentowych. Jego skład chemiczny i właściwości, takie jak gęstość czy czas schnięcia, różnią się znacząco, co wpływa na zastosowanie w druku cyfrowym. Warto zauważyć, że użycie farb żelowych w ploterach solwentowych może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zatykanie głowic drukujących, co skutkuje kosztownymi naprawami. Zestaw metalowych rylców także nie pasuje do kontekstu ploterów solwentowych, ponieważ jest on stosowany w technologii grawerowania lub cięcia, a nie w druku. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki sprzętu oraz jego zastosowania, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie znajomość odpowiednich materiałów eksploatacyjnych jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 4

Moduł funkcjonalny, który nie znajduje się w kartach dźwiękowych, to skrót

A. DSP
B. ROM
C. GPU
D. DAC
Wybór ROM, DSP i DAC jako części kart dźwiękowych może być trochę mylący. Każdy z tych komponentów ma swoją rolę, chociaż nie zawsze jest to oczywiste. ROM to w sumie pamięć stała, gdzie trzymane są różne rzeczy, w tym firmware, co sprawia, że karta działa jak należy. Potem mamy DSP, czyli procesor, który zajmuje się obróbką sygnału audio i pozwala na różne efekty i analizy dźwięku. DAC to ten element, który zamienia cyfrowe sygnały na analogowe, co jest niezbędne do odtwarzania dźwięku przez głośniki. Jak więc widzisz, wybierając błędne odpowiedzi, można pomyśleć, że te komponenty nie mają znaczenia w kartach dźwiękowych, ale każdy z nich wpływa na jakość i efektywność dźwięku. Zrozumienie ich ról jest istotne, zwłaszcza dla inżynierów i techników w branży audio.

Pytanie 5

Jakim parametrem definiuje się stopień zmniejszenia mocy sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy?

A. tłumienie
B. przenik zbliżny
C. długość
D. przenik zdalny
Tłumienie jest kluczowym parametrem w telekomunikacji, który określa, o ile moc sygnału maleje podczas jego przejścia przez medium, takie jak przewody czy tor kablowy. W praktyce, tłumienie można opisać jako straty energii sygnału, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak opór, absorpcja materiału oraz zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, w instalacjach telekomunikacyjnych, takich jak światłowody lub kable miedziane, odpowiednie pomiary tłumienia są niezbędne do zapewnienia jakości sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652 dla światłowodów, określają maksymalne poziomy tłumienia, aby gwarantować niezawodność transmisji. Zrozumienie tego parametru jest istotne dla projektowania sieci oraz doboru odpowiednich komponentów, co w efekcie przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych użytkownikom.

Pytanie 6

Cena wydrukowania jednej strony tekstu to 95 gr, a koszt przygotowania jednej płyty CD wynosi 1,54 zł. Jakie wydatki poniesie firma, tworząca płytę z prezentacjami oraz 120-stronicowy poradnik?

A. 154,95 zł
B. 120,95 zł
C. 115,54 zł
D. 145,54 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 115,54 zł, co jest sumą kosztów przygotowania płyty CD oraz wydruku 120 stron poradnika. Koszt przygotowania płyty CD wynosi 1,54 zł, natomiast koszt wydrukowania jednej strony tekstu to 0,95 zł. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 120 stron, mnożymy 120 przez 0,95, co daje 114 zł. Następnie dodajemy koszt płyty CD: 114 zł + 1,54 zł = 115,54 zł. Tego rodzaju obliczenia są niezwykle ważne w kontekście przedsiębiorstw, które regularnie przygotowują materiały promocyjne i edukacyjne. Znajomość kosztów produkcji i ich zarządzanie jest kluczowa dla optymalizacji wydatków oraz efektywności operacyjnej. Przykładowo, aby zwiększyć rentowność, firma może dążyć do obniżenia kosztów druku, na przykład poprzez zakupienie papieru w większych ilościach lub współpracę z tańszymi dostawcami usług poligraficznych.

Pytanie 7

Skrypt o nazwie wykonaj w systemie Linux zawiera: echo -n "To jest pewien parametr " echo $? Wykonanie poleceń znajdujących się w pliku spowoduje wyświetlenie podanego tekstu oraz

A. numeru procesu, który był ostatnio uruchomiony w tle
B. stanu ostatniego wykonanego polecenia
C. listy wszystkich parametrów
D. numeru procesu aktualnie działającej powłoki
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do numeru procesu ostatnio wykonywanego w tle, jest niepoprawny, ponieważ '$?' nie zwraca tej informacji. W systemie Linux, aby uzyskać identyfikator procesu (PID) ostatnio wykonywanego polecenia w tle, należałoby użyć '$!', które zwraca PID ostatniego procesu uruchomionego w tle. Podobnie, odpowiedź wskazująca na numer procesu aktualnie wykonywanej powłoki jest myląca, ponieważ powłoka nie zwraca swojego własnego PID przez '$?'. Również pojęcie listy wszystkich parametrów jest dalekie od rzeczywistości, gdyż '$?' nie ma związku z parametrami przekazywanymi do skryptu czy funkcji. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe, gdyż błędne użycie zmiennych powłokowych może prowadzić do nieefektywnych skryptów i trudności w ich debugowaniu. W kontekście pisania skryptów, ważne jest, aby precyzyjnie rozumieć, co dany symbol oznacza i jakie informacje można z jego użyciem uzyskać. Często programiści początkujący mylą te zmienne, co prowadzi do nieporozumień i błędów w logicznej konstrukcji skryptów. Warto również zapoznać się z dokumentacją, aby lepiej zrozumieć, jak działają polecenia w powłoce bash i jakie mają zastosowanie w praktyce.

Pytanie 8

Na komputerze klienckim z systemem Windows XP plik "hosts" to plik tekstowy, który wykorzystywany jest do przypisywania

A. nazw hostów na adresy MAC
B. nazw hostów na adresy IP
C. nazw hostów przez serwery DNS
D. dysków twardych
Mapowanie nazw hostów w systemach komputerowych jest kluczowym procesem w komunikacji sieciowej, ale jest to realizowane w różny sposób, co może prowadzić do powszechnych nieporozumień dotyczących roli pliku 'hosts'. Plik ten nie służy do mapowania dysków twardych, co jest technicznie niemożliwe, gdyż funkcjonalność ta odnosi się do lokalnych systemów plików i nie ma związku z systemem nazw domen. Podobnie, nie można używać pliku 'hosts' do mapowania nazw hostów na adresy MAC; adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi i są używane w warstwie łącza danych, podczas gdy plik 'hosts' działa na wyższej warstwie, mapując nazwy na adresy IP, które funkcjonują na warstwie sieciowej. Z kolei odpowiedź dotycząca serwerów DNS również jest myląca, ponieważ 'hosts' działa lokalnie, zanim zapytanie trafi do serwera DNS. Ważne jest, aby zrozumieć, że plik 'hosts' jest często używany jako sposób na przyspieszenie procesu rozwiązywania nazw poprzez lokalne mapowanie, co może zmniejszyć obciążenie serwerów DNS i zwiększyć szybkość dostępu do często używanych zasobów. Te nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz problemów z dostępem do zasobów, dlatego istotne jest dokładne zrozumienie roli, jaką odgrywa plik 'hosts' w architekturze sieciowej.

Pytanie 9

Wskaź 24-pinowe lub 29-pinowe złącze żeńskie, które jest w stanie przesyłać skompresowany sygnał cyfrowy do monitora?

A. RCA
B. DVI
C. HDMI
D. VGA
RCA to złącze, które zostało zaprojektowane głównie do przesyłania analogowego sygnału audio i wideo. Nie jest w stanie przesyłać skompresowanego cyfrowego sygnału wideo, co czyni je nieodpowiednim wyborem w kontekście nowoczesnych technologii monitorów. Złącze HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest nieco bardziej skomplikowane, ponieważ może przesyłać zarówno sygnał wideo, jak i audio w formacie cyfrowym, jednak nie odpowiada wymaganiom dotyczącym 24 lub 29-pinowego złącza żeńskiego. Z kolei VGA (Video Graphics Array) jest analogowym standardem, który nie obsługuje sygnałów cyfrowych i w rezultacie nie zapewnia takiej samej jakości obrazu jak DVI. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych opcji, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między sygnałami analogowymi a cyfrowymi, oraz zastosowania złączy w praktyce. Współczesne rozwiązania w dziedzinie technologii multimedialnych silnie opierają się na cyfrowych standardach, a złącze DVI jest jednym z kluczowych elementów w tym kontekście.

Pytanie 10

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu podczas modernizacji laptopa, która obejmuje wymianę modułów pamięci RAM, należy

A. przewietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną
B. podłączyć laptop do zasilania awaryjnego, a następnie rozkręcić jego obudowę i przejść do montażu
C. przygotować pastę przewodzącą oraz równomiernie nałożyć ją na obudowę gniazd pamięci RAM
D. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną
Wybór opcji polegającej na rozłożeniu i uziemieniu maty antystatycznej oraz założeniu opaski antystatycznej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa sprzętu podczas modernizacji komputera przenośnego. Podczas pracy z delikatnymi komponentami elektronicznymi, takimi jak moduły pamięci RAM, istnieje ryzyko uszkodzenia ich w wyniku wyładowań elektrostatycznych (ESD). Zastosowanie maty antystatycznej i opaski antystatycznej skutecznie odprowadza ładunki elektryczne, minimalizując ryzyko wystąpienia ESD. Przykładowo, w profesjonalnych środowiskach serwisowych, zawsze stosuje się takie zabezpieczenia, aby chronić sprzęt oraz zapewnić długoterminową niezawodność. Warto również pamiętać o tym, aby unikać pracy w ubraniach z syntetycznych materiałów, które generują statykę. Wnioskując, przestrzeganie tych zasad jest standardem w branży, co zaleca wiele podręczników dotyczących serwisowania sprzętu komputerowego.

Pytanie 11

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. DVI
B. IrDA
C. HDMI
D. LFH60
Wybierając inne interfejsy, które wydają się być alternatywami dla transmisji bezprzewodowej, można wprowadzić się w błąd. LFH60 to w rzeczywistości złącze przewodowe, używane głównie w urządzeniach audio i wideo do transmisji dźwięku i obrazu, a jego konstrukcja nie pozwala na komunikację bezprzewodową. DVI (Digital Visual Interface) to również złącze przewodowe, które służy do przesyłania sygnałów wideo, a nie danych. Jest powszechnie stosowane w komputerach oraz projektorach, ale wymaga fizycznego połączenia kablowego, co wyklucza jego zastosowanie w kontekście bezprzewodowej transmisji danych. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest interfejsem, który obsługuje zarówno wideo, jak i audio w wysokiej rozdzielczości, jednak tak samo jak DVI, opiera się na połączeniu przewodowym. Współczesne urządzenia często wykorzystują HDMI do przesyłania obrazu i dźwięku, ale nie może być uznawane za interfejs bezprzewodowy. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między transmisją przewodową a bezprzewodową. Warto zwrócić uwagę na to, że technologie takie jak Bluetooth i Wi-Fi stały się dominującymi standardami w bezprzewodowej komunikacji, oferując różnorodne opcje przesyłania danych w różnych zastosowaniach, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich interfejsów w kontekście wymagań funkcjonalnych i technologicznych.

Pytanie 12

Do przeprowadzenia aktualizacji systemu Windows służy polecenie

A. wuauclt
B. verifier
C. winmine
D. vssadmin
'Winmine' to gra, która była popularna w starszych wersjach systemu Windows, znana jako Minesweeper. Niestety, nie ma to nic wspólnego z zarządzaniem aktualizacjami. Ludzie mogą mylić to z innymi poleceniami, myśląc, że mają jakiekolwiek techniczne znaczenie w kontekście aktualizacji, ale to nieprawda. 'Verifier' z kolei to narzędzie do weryfikacji sterowników, które jest użyteczne przy diagnozowaniu problemów, ale nie zajmuje się aktualizacjami. A 'vssadmin'? To polecenie do zarządzania kopiami zapasowymi w Windows. Te pomyłki pokazują, jak łatwo jest się pogubić i myśleć, że wszystkie polecenia związane z Windows dotyczą aktualizacji, co jest błędne. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych programów ma swoją rolę i ich niewłaściwe użycie może naprawdę namieszać w zarządzaniu systemem.

Pytanie 13

Układy sekwencyjne stworzone z grupy przerzutników, najczęściej synchronicznych typu D, które mają na celu przechowywanie danych, to

A. dekodery
B. kodery
C. bramki
D. rejestry
Wybór odpowiedzi na pytanie o układy sekwencyjne, które pełnią rolę przechowywania danych, może prowadzić do pewnych nieporozumień. Dekodery, mimo że są elementami cyfrowymi, w rzeczywistości nie służą do przechowywania danych, a ich funkcja ogranicza się do przekształcania kodów binarnych na unikalne sygnały wyjściowe. Zasadniczo dekoder to układ, który konwertuje binarną reprezentację cyfrową na sygnalizację, co sprawia, że jego rola jest zupełnie inna niż w przypadku rejestrów. Z kolei kodery działają w przeciwną stronę, przekształcając sygnały wejściowe w formę kodu binarnego, co również nie odpowiada funkcji przechowywania danych. Bramki, będące podstawowymi elementami logicznymi, służą do realizacji funkcji logicznych i operacji na sygnałach, nie mają jednak zdolności do zachowywania informacji. Stąd wybór tych opcji może wynikać z mylnego rozumienia ról tych komponentów. W praktyce, aby zrozumieć różnice między tymi układami, warto zwrócić uwagę na ich specyfikacje oraz zastosowania w projektowaniu systemów cyfrowych. Układy sekwencyjne, takie jak rejestry, są krytyczne w kontekście przechowywania i przetwarzania danych, dlatego ich znajomość i umiejętność różnicowania ich od innych elementów logicznych jest kluczowa w inżynierii cyfrowej.

Pytanie 14

Na podstawie wyników działania narzędzia diagnostycznego chkdsk, które są przedstawione na zrzucie ekranu, jaka jest wielkość pojedynczego klastra na dysku?

Typ systemu plików to FAT32.
Wolumin FTP utworzono 12-11-2005 18:31
Numer seryjny woluminu: 3CED-3B31
Trwa sprawdzanie plików i folderów...
Zakończono sprawdzanie plików i folderów.
Trwa sprawdzanie wolnego miejsca na dysku...
Zakończono sprawdzanie wolnego miejsca na dysku.
System Windows sprawdził system plików i nie znalazł żadnych problemów.
  8 233 244 KB całkowitego miejsca na dysku.
      1 KB w 13 plikach ukrytych.
      2 KB w 520 folderach.
  1 537 600 KB w 4 952 plikach.
  6 690 048 KB jest dostępnych.

      4 096 bajtów w każdej jednostce alokacji.
  2 058 311 ogółem jednostek alokacji na dysku.
  1 672 512 jednostek alokacji dostępnych na dysku.

C:\>

A. 1 972 kB
B. 8 kB
C. 4 kB
D. 2 140 kB
Odpowiedź 4 kB jest jak najbardziej ok, bo narzędzie chkdsk pokazuje, że rozmiar klastra to 4096 bajtów, czyli właśnie 4 kB. Klaster to taka najmniejsza jednostka, która przydziela miejsce na dysku w systemie plików, a jego rozmiar ma spory wpływ na to, jak przechowujemy i zarządzamy danymi. Mniejsze klastry mogą ograniczać marnotrawstwo przestrzeni, ale przez to trzeba więcej razy wykonywać operacje wejścia-wyjścia. Z kolei większe klastry przyspieszają operacje na dużych plikach, ale mogą powodować fragmentację, zwłaszcza jeśli mamy sporo małych plików. Stary system plików FAT32, który był używany w Windows 95 czy 98, ma swoje ograniczenia dotyczące rozmiaru i liczby klastrów, co z kolei wpływa na maksymalną pojemność dysków. Wiedza o tym, jak duży jest klaster, jest ważna, jeśli chcemy zoptymalizować wydajność systemu. W praktyce dobór rozmiaru klastra zależy od tego, co przechowujemy i jak korzystamy z danych, więc często stosuje się różne strategie do optymalizacji.

Pytanie 15

W systemie plików NTFS uprawnienie umożliwiające zmianę nazwy pliku to

A. modyfikacja.
B. zapis.
C. odczyt.
D. odczyt i wykonanie.
Odpowiedzi, które podałeś, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli różnych uprawnień w systemie NTFS. Uprawnienie do zapisu, na przykład, pozwala na modyfikację zawartości pliku, ale nie obejmuje zmiany jego nazwy. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat zarządzania plikami. Uprawnienie do odczytu umożliwia jedynie przeglądanie zawartości pliku, co jest z kolei ograniczone do sytuacji, w których nie jest możliwe wprowadzanie jakichkolwiek zmian, w tym zmiany nazwy. Uprawnienie do odczytu i wykonania również nie daje możliwości modyfikacji plików, co wyraźnie pokazuje, że zmiana nazwy pliku wymaga zdecydowanie bardziej elastycznego uprawnienia, jakim jest modyfikacja. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że uprawnienie do edytowania zawartości pliku pozwala również na zmiany jego identyfikacji, co jest nieprawidłowe, ponieważ system NTFS wyraźnie rozdziela te funkcje. W praktyce, zrozumienie różnic w uprawnieniach jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemem plików i zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa oraz organizacji danych.

Pytanie 16

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

Ilustracja do pytania
A. klucz zabezpieczeń
B. adres MAC
C. SSID sieci
D. rodzaj zabezpieczeń
Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 17

Jaką maskę trzeba zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.192
B. 255.255.255.224
C. 255.255.255.128
D. 255.255.255.0
Wybór maski 255.255.255.0, czyli /24, jest nieodpowiedni w kontekście podziału sieci 192.168.1.0 na 4 podsieci. Ta maska przypisuje 24 bity do identyfikacji sieci, co oznacza, że w ramach tej sieci jest 256 dostępnych adresów, jednak nie pozwala na wygodne podział na mniejsze jednostki. Oznacza to, że wszystkie urządzenia w takim przypadku będą znajdować się w jednej dużej podsieci, co utrudnia zarządzanie oraz zwiększa ryzyko kolizji adresów. Tego rodzaju konfiguracja może prowadzić do problemów z wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach, gdzie duża liczba hostów może generować znaczny ruch. Z kolei maska 255.255.255.224, czyli /27, pozwala jedynie na stworzenie 8 podsieci, co jest niewłaściwe, gdyż wymagana jest dokładnie 4-podsieciowa struktura. Ostatecznie, maska 255.255.255.128, czyli /25, umożliwia utworzenie tylko 2 podsieci, co jest niewystarczające w tym przypadku. Te błędy pokazują, że nieprzemyślane podejście do podziału sieci może prowadzić do poważnych nieefektywności oraz problemów z bezpieczeństwem, jak również z zasięgiem i dostępnością adresów IP w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 18

Jakie narzędzie w systemie Windows Server umożliwia zarządzanie zasadami grupy?

A. Menedżer procesów
B. Serwer DNS
C. Konsola GPMC
D. Ustawienia systemowe
Wybór panelu sterowania jako narzędzia do zarządzania zasadami grupy jest nieprawidłowy, ponieważ panel sterowania skupia się głównie na lokalnych ustawieniach systemowych i konfiguracji komputera, a nie na zarządzaniu politykami w środowisku sieciowym. Jego funkcjonalność jest ograniczona do zarządzania lokalnymi konfiguracjami systemu operacyjnego, co nie odpowiada potrzebom zarządzania w skali całej domeny. Z kolei menedżer zadań jest narzędziem do monitorowania procesów i zarządzania wydajnością systemu, co również nie ma związku z politykami grupowymi. Narzędzie to służy do analizy i zarządzania bieżącymi procesami w systemie, a nie do wdrażania i egzekwowania zasad bezpieczeństwa czy konfiguracji na wielu maszynach jednocześnie. Serwer DNS, mimo że jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, nie ma nic wspólnego z zarządzaniem zasadami grupy. DNS koncentruje się na rozwiązywaniu nazw i zarządzaniu adresowaniem w sieci, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wybór nieodpowiednich narzędzi do zarządzania politykami grupowymi może prowadzić do nieefektywności w administracji IT, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do wyboru narzędzi administracyjnych oraz ich odpowiedniego zastosowania w kontekście zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 19

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.64
B. 192.10.20.1
C. 196.10.20.63
D. 196.10.20.0
Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 20

Przedmiot widoczny na ilustracji to

Ilustracja do pytania
A. miernik długości kabli
B. tester diodowy kabla UTP
C. narzędzie uderzeniowe typu krone
D. złączarka wtyków RJ45
Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 21

W jaki sposób oznaczona jest skrętka bez zewnętrznego ekranu, mająca każdą parę w osobnym ekranie folii?

A. U/FTP
B. S/FTP
C. F/UTP
D. F/STP
Odpowiedź U/FTP oznacza, że skrętka nie ma zewnętrznego ekranu, ale każda z par przewodów jest chroniona przez ekran z folii. To podejście jest szczególnie korzystne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektromagnetycznych, gdzie izolacja par przewodów pozwala na zredukowanie szumów oraz utrzymanie integralności sygnału. U/FTP jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dla systemów okablowania miedzianego. Przykładem zastosowania U/FTP są instalacje sieciowe w biurach, gdzie bliskość różnych urządzeń elektronicznych może generować zakłócenia. Użycie skrętki U/FTP pozwala na osiągnięcie lepszej wydajności transmisji danych, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych, szczególnie przy wysokich prędkościach transferu.

Pytanie 22

Jakie urządzenie umożliwia testowanie strukturalnego okablowania światłowodowego?

A. sonda logiczna
B. stacja lutownicza
C. reflektometr optyczny
D. odsysacz próżniowy
Reflektometr optyczny jest kluczowym narzędziem do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego. Działa na zasadzie wysyłania impulsów światła wzdłuż włókna i analizowania odbicia tych impulsów, co pozwala na identyfikację ewentualnych problemów, takich jak utraty sygnału, refleksje czy uszkodzenia. Dzięki tej technologii technicy mogą dokładnie ocenić jakość instalacji, wykrywać miejsca o dużych stratach, a także oceniać długość włókna. Reflektometr optyczny jest niezbędny w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, które określają wymagania dla instalacji okablowania. Przykładowo, w przypadku nowej instalacji w budynku biurowym, zastosowanie reflektometru optycznego pozwala na potwierdzenie, że włókna są wolne od uszkodzeń i spełniają wymogi wydajności. Technologia ta jest nie tylko standardem w branży, ale także istotnym elementem zapewniającym niezawodność sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

Nazwa komputeraAdres IPNazwa interfejsuVLAN
K110.10.10.1/24F1VLAN 10
K210.10.10.2/24F2VLAN 11
K310.10.10.3/24F3VLAN 10
K410.10.11.4/24F4VLAN 11

A. K2 i K4
B. K1 i K2
C. K1 i K4
D. K1 z K3
W sieciach komputerowych VLAN-y są używane do segmentacji sieci w logiczne domeny rozgłoszeniowe. Komputery przypisane do różnych VLAN-ów nie mogą się ze sobą bezpośrednio komunikować, ponieważ każdy VLAN to oddzielna sieć logiczna. Jeśli dwa urządzenia znajdują się w różnych VLAN-ach, jak w przypadku K1 i K2, K1 i K4, oraz K2 i K4, nie będą mogły się komunikować bez dodatkowego sprzętu lub konfiguracji, takiego jak routery lub przełączniki warstwy trzeciej, które umożliwiają routowanie między VLAN-ami. Typowym błędem jest założenie, że bliskość fizyczna lub wspólny przełącznik pozwala na komunikację; jednakże bez odpowiedniej konfiguracji VLAN-y działają jak odrębne sieci. Zrozumienie tej izolacji jest kluczowe w projektowaniu bezpiecznych i wydajnych sieci. Niepoprawna konfiguracja może prowadzić do problemów z wydajnością i bezpieczeństwem. Konceptualnie, osoby często mylą adresację IP z przypisaniem do VLAN-u, co może dodatkowo powodować nieporozumienia w kontekście dostępu do zasobów sieciowych. Implementacja VLAN-ów pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i skuteczniejszą kontrolę nad przepływem danych w organizacji. Ważne jest, aby administratorzy sieci rozumieli, że przypisanie do tego samego VLAN-u jest niezbędne do bezpośredniej komunikacji między urządzeniami bez dodatkowych mechanizmów.

Pytanie 24

Program o nazwie dd, którego przykład użycia przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

Ilustracja do pytania
A. utworzenie dowiązania symbolicznego do pliku Linux.iso w katalogu
B. stworzenie obrazu nośnika danych
C. zmianę systemu plików z ext3 na ext4
D. ustawianie konfiguracji interfejsu karty sieciowej
Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się podobne do działania programu dd jednak nie są one poprawne w kontekście jego funkcji Program dd nie służy do konwersji systemu plików z ext3 do ext4 co jest procesem wymagającym narzędzi takich jak tune2fs które mogą zmieniać struktury systemów plików na poziomie dzienników i metadanych Nie jest to zadanie do którego używa się dd ponieważ dd kopiuje dane w surowej formie bez interpretacji ich zawartości Podobnie konfigurowanie interfejsu karty sieciowej jest zadaniem narzędzi takich jak ifconfig czy ip dd nie ma żadnych funkcji sieciowych i nie może modyfikować ani konfigurować ustawień sieciowych w systemie Dlatego też użycie dd do takich celów jest nieprawidłowe Również tworzenie dowiązań symbolicznych Linux.iso do katalogu wymaga polecenia ln a nie dd Dowiązania symboliczne to specjalne typy plików które wskazują na inne pliki lub katalogi w systemie plików dd nie oferuje funkcji tworzenia ani zarządzania dowiązaniami Symboliczne dowiązania są używane do organizacji plików i nie mają związku z kopiowaniem danych na niskim poziomie jak to robi dd Zrozumienie ograniczeń i możliwości narzędzi takich jak dd jest kluczowe dla efektywnej administracji systemami operacyjnymi

Pytanie 25

Który protokół zamienia adresy IP na adresy MAC, używane w sieciach Ethernet?

A. ARP
B. IRC
C. IP
D. SNMP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia przekształcenie logicznych adresów IP na fizyczne adresy MAC (Media Access Control). Gdy urządzenie w sieci potrzebuje wysłać dane do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ale zazwyczaj ma jedynie jego adres IP. Protokół ARP rozwiązuje ten problem, wysyłając zapytanie do lokalnej sieci, pytając, który z podłączonych urządzeń ma dany adres IP. Urządzenie, które rozpozna swój adres IP, odpowiada swoim adresem MAC. ARP działa w warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że jest bezpośrednio związany z komunikacją na poziomie dostępu do sieci. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer łączy się z routerem, aby uzyskać dostęp do internetu. ARP pozwala na wydajne przesyłanie danych w sieci Ethernet, co jest zgodne z normami IEEE 802.3. Bez ARP, komunikacja w sieciach opartych na protokole IP byłaby znacznie bardziej skomplikowana i mniej efektywna, co podkreśla jego fundamentalne znaczenie w architekturze sieciowej.

Pytanie 26

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

Ilustracja do pytania
A. Pamięć cache procesora
B. Pamięć jądra
C. Pamięć RAM
D. Pamięć pliku stron
Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 27

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji głosu w sieci
B. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne
C. przesyłania wiadomości e-mail
D. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego
Internet Relay Chat (IRC) to protokół, który umożliwia użytkownikom prowadzenie rozmów w czasie rzeczywistym za pomocą tekstowych wiadomości. W odróżnieniu od innych form komunikacji, takich jak e-mail czy transmisja głosu, IRC opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie użytkownicy łączą się z serwerem IRC, a następnie mogą uczestniczyć w kanałach tematyką, które ich interesują. Praktycznym zastosowaniem IRC jest organizowanie dyskusji na tematy techniczne, grupowych projektów programistycznych czy też wspólnych gier. Warto również zauważyć, że IRC wspiera wiele standardów, takich jak RFC 1459, które definiują jego podstawowe zasady działania. Dobre praktyki w korzystaniu z IRC obejmują przestrzeganie regulaminów kanałów, dbałość o kulturę dyskusji oraz efektywne zarządzanie dostępem do informacji, co przyczynia się do pozytywnej atmosfery w społecznościach online. IRC, mimo spadku popularności na rzecz nowoczesnych komunikatorów, wciąż jest wykorzystywany w niektórych środowiskach technicznych i gamingowych.

Pytanie 28

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Omomierz
B. Woltomierz
C. Miernik mocy
D. Reflektometr TDR
Omomierz nie jest odpowiednim przyrządem do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, mimo że służy do pomiaru oporu elektrycznego. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do określenia wartości oporu w obwodach elektrycznych, co może być użyteczne w diagnostyce uszkodzeń, ale nie dostarcza informacji o długości przewodów ani ich tłumienności. Woltomierz natomiast mierzy napięcie elektryczne, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów długości kabli ani ich właściwości tłumiących. Miernik mocy, jak sama nazwa wskazuje, służy do pomiaru mocy elektrycznej w obwodach, co również nie ma związku z danymi parametrami przewodów. Zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoje specyficzne funkcje, jest kluczowe w pracy z systemami elektrycznymi. Pomylenie ich zastosowań może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i konserwacji systemów. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniego narzędzia dobrze zrozumieć jego funkcjonalność oraz zastosowanie w praktyce, co wpłynie na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo całego systemu.

Pytanie 29

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 400 MHz
B. 300 MHz
C. 333 MHz
D. 533 MHz
Odpowiedź 533 MHz jest poprawna, ponieważ pamięć oznaczona symbolem PC3200 działa na częstotliwości 400 MHz, co odpowiada magistrali DDR (Double Data Rate). Wartość ta odnosi się do efektywnej prędkości transferu danych pamięci, a magistrala 533 MHz, oznaczająca FSB (Front Side Bus), jest niekompatybilna z pamięcią PC3200. W praktyce oznacza to, że gdybyśmy próbowali zainstalować pamięć PC3200 w systemie z magistralą 533 MHz, mogłoby to prowadzić do problemów ze stabilnością lub niewłaściwego działania systemu. W kontekście standardów, PC3200 jest zgodna z DDR400, co jest potwierdzone przez organizacje takie jak JEDEC, które ustanawiają normy dla pamięci RAM. W przypadku pamięci DDR, różne standardy oznaczają różne godziny synchronizacji oraz prędkości, co jest kluczowe przy projektowaniu systemów komputerowych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dobierać pamięć do wymagań magistrali, co zapewnia optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 30

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. DVI
B. FIRE WIRE
C. D-SUB
D. HDMI
Port DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu cyfrowego używanego głównie do przesyłania sygnałów wideo do monitorów komputerowych i projektorów. DVI oferuje kilka wariantów złącza jak DVI-D (cyfrowe), DVI-A (analogowe) i DVI-I (cyfrowo-analogowe), które różnią się zastosowaniem. W przeciwieństwie do starszych portów VGA, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu bez zakłóceń analogowych, dzięki czemu jest preferowany w środowiskach, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Port DVI umożliwia także obsługę wyższych rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co jest istotne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych i grach komputerowych. Choć nowsze standardy jak HDMI i DisplayPort oferują dodatkowe funkcje, DVI nadal jest popularny ze względu na swoją niezawodność i szeroką kompatybilność. W praktyce, porty DVI często są wykorzystywane w stacjach roboczych i systemach wymagających stabilnego, wysokiej jakości sygnału wideo. Zrozumienie różnic między typami złączy DVI oraz ich zastosowań jest kluczowe dla profesjonalistów IT i techników komputerowych.

Pytanie 31

Płyta główna z gniazdem G2 będzie kompatybilna z procesorem

A. AMD Trinity
B. AMD Opteron
C. Intel Core i7
D. Intel Pentium 4 EE
Gniazdo G2, znane również jako LGA 1156, zostało zaprojektowane z myślą o wspieraniu procesorów Intel, a szczególnie serii Core i7. Procesory te charakteryzują się architekturą Nehalem lub Westmere, co zapewnia ich wysoką wydajność oraz wsparcie dla technologii Hyper-Threading i Turbo Boost. Płyta główna z gniazdem G2 może obsługiwać procesory o wysokiej wydajności, co czyni ją idealnym wyborem dla użytkowników wymagających mocy obliczeniowej, na przykład do gier, obróbki wideo czy aplikacji inżynieryjnych. Dzięki tej architekturze, system może jednocześnie obsługiwać wiele wątków, co przyspiesza wykonywanie skomplikowanych zadań. W praktyce, wybierając płytę główną z gniazdem G2 i procesor Intel Core i7, użytkownik może liczyć na stabilność i doskonałą wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie komputerów osobistych.

Pytanie 32

W dokumentacji technicznej głośników komputerowych producent może zamieścić informację, że największe pasmo przenoszenia wynosi

A. 20 W
B. 20 dB
C. 20%
D. 20 kHz
Maksymalne pasmo przenoszenia głośników komputerowych, określane w hercach (Hz), informuje nas o zakresie częstotliwości, jakie dany głośnik może reprodukować. Standardowe pasmo przenoszenia dla większości głośników audio wynosi od 20 Hz do 20 kHz, co odpowiada zakresowi słyszalnemu dla przeciętnego ludzkiego ucha. Odpowiedź 20 kHz odnosi się zatem do górnej granicy tego zakresu. W praktyce oznacza to, że głośnik, który obsługuje do 20 kHz, będzie w stanie odtworzyć wysokie tony, takie jak dźwięki cymbałów, wokale czy inne instrumenty, które generują wysokie częstotliwości. Wiele standardów audio, w tym te ustalane przez organizacje takie jak International Electrotechnical Commission (IEC), podkreśla znaczenie tej wartości w kontekście jakości dźwięku. Wybierając głośniki, warto zwrócić uwagę na to pasmo przenoszenia, aby zapewnić sobie jak najlepsze doznania audio, szczególnie w zastosowaniach multimedialnych i gamingowych, gdzie detale dźwiękowe mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 33

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. rev
B. top
C. ifconfig
D. grep
Polecenie 'top' jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w systemie Linux do monitorowania wydajności systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia ono użytkownikom śledzenie obciążenia procesora, użycia pamięci RAM oraz aktywnych procesów. Dzięki 'top' można uzyskać szczegółowe informacje na temat zużycia zasobów przez różne aplikacje i procesy, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą szybko zidentyfikować procesy, które zużywają zbyt dużo pamięci lub procesora, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań, takich jak zakończenie nieefektywnych procesów lub optymalizacja zasobów. Istnieje również możliwość sortowania wyników według różnych kryteriów, co ułatwia analizę danych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, umożliwiając administratorom efektywne monitorowanie i zarządzanie zasobami w różnych środowiskach serwerowych i stacjonarnych.

Pytanie 34

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DNS
B. FTP
C. DHCP
D. HTTP
Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół odpowiada za dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie innych parametrów sieciowych hostów w sieciach IP. Kiedy urządzenie, takie jak komputer czy smartfon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, które jest odbierane przez serwer DHCP. Serwer ten następnie przypisuje adres IP na podstawie unikalnego adresu MAC karty sieciowej. Przykładowo, w biurze z setkami urządzeń, DHCP automatyzuje proces konfiguracji, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP. Zgodnie ze standardami branżowymi, DHCP może także dostarczać informacje o bramach, serwerach DNS i innych parametrach, co czyni go kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach. Jego stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne i efektywne zarządzanie adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach.

Pytanie 35

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
B. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
C. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg
D. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia
Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 36

W systemie Linux komenda, która pozwala na wyświetlenie informacji o aktywnych procesach, to

A. ps
B. su
C. rm
D. ls
Wybór poleceń takich jak 'ls', 'su' czy 'rm' jako narzędzi do wyświetlania informacji o uruchomionych procesach wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji w systemie Linux. Polecenie 'ls' służy do listowania zawartości katalogów, co jest przydatne w kontekście zarządzania plikami, ale nie dostarcza informacji o procesach. Z kolei 'su', będące skrótem od 'switch user', jest używane do zmiany użytkownika w systemie, co również nie ma związku z monitorowaniem procesów. Natomiast 'rm' to polecenie do usuwania plików i katalogów, co jest zupełnie odmienną funkcjonalnością. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest mylenie funkcji narzędzi z ich zastosowaniami. Aby skutecznie zarządzać procesami w systemie, ważne jest zrozumienie, że każde polecenie ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich używać zamiennie. Kluczowe znaczenie ma znajomość narzędzi dostępnych w systemie oraz ich prawidłowe wykorzystanie zgodnie z najlepszymi praktykami administracyjnymi. Właściwe zrozumienie funkcji poleceń pozwala na lepszą kontrolę nad systemem oraz efektywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 37

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. Acronis True Image
B. HW Monitor
C. SpeedFan
D. Digital Image Recovery
Acronis True Image to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do tworzenia obrazów dysków twardych, co oznacza, że jest w stanie skopiować zawartość całego dysku, w tym system operacyjny, aplikacje oraz dane, do jednego pliku obrazowego. Takie podejście jest niezwykle przydatne w kontekście tworzenia kopii zapasowych, ponieważ pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed awarii w przypadku utraty danych. Acronis stosuje zaawansowane algorytmy kompresji, co ogranicza rozmiar tworzonych obrazów, a dodatkowo oferuje funkcje synchronizacji i klonowania dysków. W praktyce, użytkownik, który chce zabezpieczyć swoje dane lub przenosić system na inny dysk, może skorzystać z tej aplikacji do efektywnego zarządzania swoimi kopiami zapasowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych. Acronis True Image jest także zgodny z różnymi systemami plików i może być używany w środowiskach zarówno domowych, jak i biznesowych.

Pytanie 38

W jednostce ALU do rejestru akumulatora wprowadzono liczbę dziesiętną 600. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 111011000
B. 111111101
C. 110110000
D. 111110100
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że zawierają one błędy w procesie konwersji liczby dziesiętnej na system binarny. Przykładowo, odpowiedź 110110000 wskazuje na nieprawidłowe obliczenia, które mogą wynikać z pomylenia reszt przy dzieleniu lub błędnego odczytu wartości. W przypadku wyboru 111011000, również następuje pomyłka w podliczaniu wartości, co może być rezultatem błędnego zrozumienia zasady konwersji, gdzie zamiast prawidłowego przekształcenia liczby, dochodzi do zamiany wartości binarnych, które nie odpowiadają rzeczywistej wartości dziesiętnej. Natomiast odpowiedź 111111101 jest na tyle bliska, że może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest poprawna, jednak w rzeczywistości jest to wynik błędnego dodawania reszt, które nie pokrywają się z dokładnym procesem konwersji. Wiele z tych błędów może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad działania systemów liczbowych oraz ich konwersji. Kluczowe jest, aby podczas nauki konwersji z jednego systemu na drugi zwracać uwagę na każdy krok dzielenia i poprawne zbieranie reszt w odpowiedniej kolejności. Często zdarza się, że studenci koncentrują się na błędach w obliczeniach, które są bardziej związane z nieodpowiednim stosowaniem zasad konwersji niż z samymi umiejętnościami matematycznymi. Aby uniknąć tych pułapek, warto ćwiczyć konwersję liczb na różnych przykładach, co pozwoli na lepsze zrozumienie i przyswojenie mechanizmów rządzących tym procesem.

Pytanie 39

Jaką liczbę hostów można podłączyć w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 8 hostów
B. 16 hostów
C. 12 hostów
D. 6 hostów
Sieć o adresie 192.168.1.128/29 ma maskę podsieci wynoszącą 255.255.255.248, co oznacza, że w tej sieci dostępnych jest 8 adresów IP (2^3 = 8, gdzie 3 to liczba bitów przeznaczonych na adresy hostów). Jednakże, dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (192.168.1.128) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (192.168.1.135), co pozostawia 6 adresów dostępnych dla hostów (192.168.1.129 do 192.168.1.134). W praktyce, taki układ jest często stosowany w małych sieciach lokalnych, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 6, co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP. Wiedza ta jest kluczowa przy projektowaniu sieci, ponieważ umożliwia dostosowanie liczby dostępnych adresów do rzeczywistych potrzeb organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Pytanie 40

Zastąpienie koncentratorów przełącznikami w sieci Ethernet doprowadzi do

A. potrzeby zmiany adresów IP.
B. rozszerzenia domeny rozgłoszeniowej.
C. redukcji liczby kolizji.
D. zmiany w topologii sieci.
Wymiana koncentratorów na przełączniki w sieci Ethernet prowadzi do znacznego zmniejszenia ilości kolizji. Koncentratory działają na zasadzie rozsyłania sygnału do wszystkich połączonych urządzeń, co zwiększa ryzyko kolizji danych, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie wysłać dane. Przełączniki natomiast działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i używają tabel MAC do kierowania ruchu do odpowiednich portów. Dzięki temu, gdy jedno urządzenie wysyła dane do innego, przełącznik przesyła je tylko na odpowiedni port, a nie do wszystkich urządzeń w sieci. To zastosowanie zmniejsza liczbę kolizji, a w efekcie zwiększa wydajność sieci. W praktyce, sieci z przełącznikami mogą obsługiwać większą liczbę jednoczesnych połączeń oraz oferują lepszą kontrolę nad ruchem sieciowym, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach korporacyjnych, gdzie zasoby takie jak serwery i aplikacje wymagają stabilnych i szybkich połączeń.