Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 czerwca 2025 20:44
  • Data zakończenia: 19 czerwca 2025 21:01

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który chwast ma żółte kwiaty i jest poważnym zagrożeniem dla trawnika?

A. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)
B. Rdest ptasi (Polygonum aviculare)
C. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
D. Perz właściwy (Elymus repens)
Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest powszechnym chwastem, który kwitnie na żółto i stanowi poważne zagrożenie dla trawników z kilku powodów. Po pierwsze, mniszek jest niezwykle odporny i łatwo rozprzestrzenia się poprzez nasiona, które są przenoszone przez wiatr na dużą odległość. Jego system korzeniowy jest również silny, co pozwala mu konkurować z trawami o wodę i składniki odżywcze. W praktyce może to prowadzić do znacznego osłabienia trawnika, utrudniając jego regenerację. W przypadku intensywnego rozwoju mniszka, może on zdominować powierzchnię trawnika, co skutkuje zmniejszeniem estetyki oraz funkcjonalności zieleni. Przeciwdziałanie mniszkowi obejmuje regularne koszenie, stosowanie herbicydów selektywnych oraz techniki poprawiające zdrowotność trawnika, takie jak aeracja i nawożenie. Zgodnie z najlepszymi praktykami w ochronie roślin, ważne jest, aby podejmować działania prewencyjne oraz monitorować rozwój mniszka, aby skutecznie kontrolować jego populację.

Pytanie 2

Przed posadzeniem róż z gołymi korzeniami należy przyciąć ich system korzeniowy do około

A. 40-50 cm
B. 20-25 cm
C. 10-15 cm
D. 5-10 cm
Nieprawidłowe podejście do przycinania korzeni róż przed ich sadzeniem może prowadzić do wielu problemów, które wpływają na ich późniejszy rozwój. Odpowiedzi sugerujące długości takie jak 5-10 cm, 40-50 cm czy 10-15 cm są niewłaściwe z kilku powodów. Przycięcie korzeni do długości 5-10 cm jest zdecydowanie zbyt krótkie. Tak krótki system korzeniowy może nie zapewnić roślinie wystarczających zasobów do przetrwania i dalszego wzrostu. Zbyt krótkie korzenie mogą również prowadzić do słabego ukorzenienia, co z kolei skutkuje osłabioną rośliną i zwiększoną podatnością na choroby. Z drugiej strony, długość 40-50 cm jest nieadekwatna, gdyż korzenie w tej długości mogą być trudniejsze do pomieszczenia w dołku podczas sadzenia, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Ponadto, dłuższe korzenie mogą być bardziej narażone na złamania podczas transportu i sadzenia. Odpowiedź dotycząca 10-15 cm również nie jest wystarczająca, gdyż może okazać się, że roślina nie ma wystarczających zasobów do rozwoju. Optymalna długość 20-25 cm pozwala równocześnie na efektywne ukorzenienie, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu rośliny. W praktyce, kluczowe jest, aby przycinając korzenie róż, mieć na uwadze ich odpowiednią długość, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów i standardami ogrodniczymi.

Pytanie 3

Jakie czynności należy wykonać na końcówkach pędów kwiatów ciętych, które mają być wykorzystane do zrobienia wiązanki, aby zwiększyć ich trwałość?

A. Złamać
B. Przyciąć w poziomie
C. Przyciąć w skos
D. Zawoskować
Przycinanie pędów kwiatów ciętych skośnie jest kluczowym działaniem, które znacząco wpływa na ich trwałość i jakość. Takie cięcie zwiększa powierzchnię wchłaniania wody, co pozwala kwiatom lepiej korzystać z wilgoci, a tym samym przedłuża ich świeżość. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami profesjonalnych florystów, którzy zalecają używanie ostrego narzędzia, aby uniknąć miażdżenia delikatnych komórek pędów. Kiedy pęd jest przycinany skośnie, to powstaje większa powierzchnia kontaktu z wodą, co jest szczególnie ważne dla kwiatów, które mają tendencję do szybkiego więdnięcia. Dobrym przykładem mogą być róże, które najlepiej wchłaniają wodę, gdy ich końcówki są przycinane nie tylko na skos, ale także w wodzie, aby zminimalizować ryzyko zatykania się naczyń wodnych. Dobrą praktyką jest również regularne zmienianie wody w wazonie oraz dodawanie specjalnych preparatów przedłużających trwałość kwiatów, co jeszcze bardziej wpłynie na ich długowieczność.

Pytanie 4

Rośliny dekoracyjne na sezonowych kwietnikach, umiejscowione w reprezentacyjnych lokalizacjach, przede wszystkim spełniają rolę

A. użytkową
B. estetyczną
C. dydaktyczną
D. maskującą
Rośliny ozdobne na kwietnikach sezonowych pełnią przede wszystkim funkcję estetyczną, co jest ich kluczowym zastosowaniem w architekturze krajobrazu. Estetyka odgrywa fundamentalną rolę w projektowaniu przestrzeni publicznych, ponieważ odpowiednio dobrane rośliny mogą znacząco poprawić wrażenia wizualne danego miejsca, tworząc harmonijną i przyjemną dla oka kompozycję. Przykładowo, w miejscach reprezentacyjnych, takich jak parki, skwery czy centra miast, wykorzystanie roślinności sezonowej pozwala na dynamiczną zmianę krajobrazu, co przyciąga uwagę mieszkańców i turystów. Warto również zauważyć, że zgodnie z zasadami projektowania zieleni, odpowiednia kolorystyka i tekstura roślin mogą być wykorzystane do podkreślenia charakteru danego miejsca, a także wpływać na samopoczucie ludzi przebywających w danym otoczeniu. Dobre praktyki w zakresie doboru roślin wskazują na wybór gatunków, które poza walorami estetycznymi, są odporne na warunki atmosferyczne oraz mają długi okres kwitnienia, co pozwala na utrzymanie atrakcyjności kwietników przez cały sezon. W związku z tym, prawidłowy wybór roślin oraz ich właściwa pielęgnacja są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego efektu estetycznego w przestrzeni publicznej.

Pytanie 5

Piwonia chińska (Paeonia łactiflord), funkia sina (Hosta sieboldiana) oraz liliowiec ogrodowy (Hemerocallis xhybrida) to rośliny, które można wykorzystać w aranżacji

A. ogrodów ziołowych
B. ogrodów skalnych
C. rabat bylinowych
D. kwietników sezonowych
Odpowiedzi sugerujące umiejscowienie piwonii chińskiej, funkji sinej i liliowca ogrodowego w ogrodach ziołowych, ogrodach skalnych oraz kwietnikach sezonowych są błędne i wynika to z braku zrozumienia specyfiki tych roślin. Ogrody ziołowe zazwyczaj skupiają się na uprawie roślin aromatycznych i przyprawowych, takich jak mięta, tymianek czy bazylia. Rośliny te wykazują różne wymagania dotyczące podłoża, nasłonecznienia i nawadniania, co sprawia, że piwonie, funkie i liliowce, będące roślinami ozdobnymi, nie są odpowiednie dla takich kompozycji. Z kolei ogrody skalne wymagają roślin o niewielkich wymaganiach wodnych i dużej odporności na suszę, takich jak sukulenty czy niskie byliny, co dyskwalifikuje wymienione rośliny, które preferują wilgotniejsze podłoże. Kwietniki sezonowe z kolei są zaprojektowane z myślą o roślinach jednorocznych, które kwitną przez krótki czas i wymagają regularnej wymiany, co stoi w sprzeczności z naturą bylin, które są roślinami wieloletnimi. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na niezrozumieniu biologicznych i środowiskowych wymagań roślin oraz ich właściwości, co prowadzi do nieodpowiednich decyzji w projektowaniu ogrodów.

Pytanie 6

Jakie środki ochrony roślin powinny być używane do zwalczania chorób grzybowych?

A. Fungicydy
B. Herbicydy
C. Moluskocydy
D. Akarycydy
Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, które są specjalnie zaprojektowane do zwalczania chorób grzybowych. Działają na różne etapy rozwoju grzybów, w tym na ich zarodniki oraz na dorosłe formy, co czyni je skutecznymi w ochronie roślin przed infekcjami. Przykłady fungicydów obejmują substancje czynne, takie jak azoksystrobina, tebuconazol czy mankozeb, które są powszechnie stosowane w uprawach takich jak pszenica, jabłonie czy winorośl. W praktyce stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitorowaniu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na skuteczniejsze i bardziej oszczędne ich użycie. Standardy i dobre praktyki w ochronie roślin zalecają stosowanie fungicydów zgodnie z zaleceniami producentów oraz uwzględnianie ich wpływu na środowisko. Dzięki właściwemu stosowaniu fungicydów można znacząco poprawić plon oraz jakość upraw, minimalizując ryzyko rozprzestrzenienia się chorób grzybowych.

Pytanie 7

Rośliny, które dobrze tolerują okresowe zalewanie to

A. Quercus robur (dąb szypułkowy)
B. Acer saccharinum (klon srebrzysty)
C. Betula pubescens (brzoza omszona)
D. Aesculus hippocastanum (kasztanowiec biały)
Brzoza omszona (Betula pubescens) jest rośliną, która doskonale adaptuje się do warunków okresowego zalewania, co czyni ją idealną dla terenów podmokłych oraz w pobliżu zbiorników wodnych. Roślina ta jest przystosowana do życia w wilgotnym środowisku, ponieważ jej korzenie mają zdolność do przetrwania w warunkach ograniczonego dostępu do tlenu, co jest typowe dla gleby nasyconej wodą. Ponadto, brzoza omszona odgrywa ważną rolę w ekosystemach, pomagając stabilizować glebę i zapobiegając erozji. W praktyce, może być wykorzystywana w projektach rewaloryzacji terenów nadwodnych, a także w zagospodarowaniu terenów rekreacyjnych. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, gdyż przyciąga wiele gatunków owadów i ptaków, które zależą od drzew jako źródła pokarmu oraz schronienia. W kontekście dobrych praktyk ekologicznych, sadzenie brzóz omszonych w odpowiednich lokalizacjach wspiera zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.

Pytanie 8

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. pomologiczny
B. etnograficzny
C. botaniczny
D. dendrologiczny
Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 9

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli będą to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 120 sztuk
B. 160 sztuk
C. 440 sztuk
D. 250 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do obsadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2 roślinami begonii bulwiastej w rozstawie 20 cm x 20 cm, należy najpierw przeliczyć powierzchnię, którą zajmuje jedna roślina. Rozstaw 20 cm x 20 cm oznacza, że każda roślina zajmuje powierzchnię 0,2 m x 0,2 m, co daje 0,04 m2. Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię kwietnika przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 10 m2 / 0,04 m2 = 250. Ta metoda jest powszechnie stosowana w projektowaniu ogrodów i kwietników, aby zapewnić odpowiednią gęstość obsadzenia. W praktyce, przy planowaniu obsadzenia należy również uwzględnić aspekty takie jak wysokość roślin, ich pokrój oraz warunki środowiskowe, co może wpłynąć na ostateczny wybór roślin i ich rozmieszczenie. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które promują zarówno estetykę, jak i zdrowie roślin.

Pytanie 10

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)
B. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)
C. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)
D. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)
Nagietek lekarski (Calendula officinalis) jest popularną rośliną, lecz nie nadaje się do tworzenia suchych bukietów, ze względu na swoją podatność na więdnięcie oraz utratę intensywności kolorów po wysuszeniu. Chociaż jest ceniony w ziołolecznictwie za swoje właściwości przeciwzapalne i pielęgnacyjne, nie jest odpowiedni do długoterminowej dekoracji. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis) również nie jest idealnym wyborem na suche bukiety, gdyż jej kwiaty mogą szybko tracić formę i blask, co czyni je mniej trwałymi w porównaniu do innych gatunków. Z kolei naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) jest rośliną trującą, która nie tylko nie nadaje się do tworzenia bukietów, ale może stanowić zagrożenie dla zdrowia. Wiele osób może błędnie sądzić, że każdy kolorowy kwiat nadaje się do suszenia, jednak kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie rośliny zachowują swoje walory estetyczne po wysuszeniu. Warto zwrócić uwagę na techniki florystyczne, które uwzględniają wybór odpowiednich roślin do danej kompozycji, a także na znaczenie wiedzy o biologii roślin przy planowaniu projektów florystycznych. Błędem jest także pomijanie znaczenia suszenia kwiatów w odpowiednich warunkach, co ma kluczowy wpływ na ich ostateczny wygląd oraz trwałość. Rekomendowane praktyki obejmują użycie roślin, które naturalnie schną, a także dbałość o odpowiednie warunki przechowywania, aby uniknąć nieestetycznych efektów. W związku z tym, dla uzyskania trwałych i estetycznych kompozycji, warto skupić się na roślinach, które są znane z dobrej jakości po wysuszeniu.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)
B. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)
C. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)
D. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)
Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.

Pytanie 12

Można zredukować szkodliwość metali ciężkich w glebie poprzez

A. stosowanie nawozów mineralnych
B. wapniowanie gleb mające podnieść ich odczyn
C. uprawę roślin warzywnych, których ważną częścią są owoce
D. zastosowanie nawozów potasowych
Podczas analizy odpowiedzi na pytanie o ograniczanie szkodliwości metali ciężkich w glebie, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie metody mogą skutecznie zredukować ich obecność. Uprawa warzyw, których częścią użytkową są owoce, nie ma bezpośredniego wpływu na zawartość metali ciężkich w glebie. W rzeczywistości, niektóre uprawy mogą akumulować metale ciężkie, co zwiększa ich obecność w owocach, a tym samym naraża konsumentów na ryzyko. Zastosowanie nawozów mineralnych również niekoniecznie przyczynia się do ograniczenia metali ciężkich. Wiele nawozów mineralnych, zwłaszcza tych pochodzenia syntetycznego, może zawierać zanieczyszczenia metalami ciężkimi, co wprowadza je do gleby. Nawozy potasowe, mimo że ważne dla wzrostu roślin, nie mają wpływu na usuwanie lub neutralizację metali ciężkich w glebie. W rzeczywistości, ich stosowanie może prowadzić do dalszej akumulacji toksycznych substancji w systemach glebowych. Kluczowym błędem myślowym przy rozważaniu ochrony przed metalami ciężkimi jest zaniedbywanie roli pH gleby i jego wpływu na biodostępność tych metali. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że niskie pH gleby sprzyja uwalnianiu metali ciężkich z kompleksów glebowych, dlatego wapniowanie staje się nie tylko rozwiązaniem, ale podstawowym działaniem w praktykach rolniczych.

Pytanie 13

W rejonie gospodarstwa szkółkarskiego znajdującego się w okolicach Suwałk nie zaleca się prowadzenia uprawy na gruncie

A. buka pospolitego (Fagus sylvatica), sosny wejmutki (Pinus strobus)
B. dębu szypułkowego (Quercus robur), świerka kaukaskiego (Picea orientalis)
C. platanolistnego klonu (Platanus x hispanica), świerka pospolitego (Picea abies)
D. kasztana jadalnego (Castanea sativa), sosny himalajskiej (Pinus wallichiana)
Wybór drzew do uprawy w szkółkach to nie tylko kwestia ich popularności, ale trzeba patrzeć na to, co działa w danym miejscu. Dąb szypułkowy i świerk kaukaski nie są najlepszymi opcjami dla Suwałk, bo dąb potrzebuje specjalnych warunków glebowych, a te tam mogą się nie sprawdzać. Rośnie najlepiej tam, gdzie gleba jest żyzna i pełna próchnicy. Świerk kaukaski z kolei jest dość wymagający, zarówno jeśli chodzi o glebę, jak i klimat, a w Suwałkach czasem bywa różnie. Jeśli weźmiemy pod uwagę buk pospolity i sosnę wejmutkę, to też może być problem, bo buk lubi gleby kwaśne, a sosna wejmutka ma swoje wymagania co do pH gleby. Wybierając niewłaściwe gatunki, można napotkać sporo problemów - tak jak choroby drzew czy niską jakość drewna. Dlatego ważne jest, żeby dobrze to przemyśleć i dopasować wybór do warunków w danym miejscu.

Pytanie 14

Podczas jesiennego nawożenia trawnika pracownik powinien

A. mieć na sobie gumowe rękawice i parasol
B. być wyposażony w ogrodniczy sprzęt ochronny
C. ubrać się ciepło
D. posiadać maskę GPV-3
W trakcie jesiennego nawożenia trawnika, niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, lecz nie uwzględniają one kluczowych aspektów bezpieczeństwa pracy. Użycie gumowych rękawic i parasola może być niewłaściwe, ponieważ gumowe rękawice nie zawsze są odpowiednie do pracy z nawozami, które mogą zawierać substancje chemiczne, mogące przenikać przez nie. Właściwe rękawice powinny spełniać normy dotyczące odporności chemicznej, co oznacza, że powinny być wykonane z materiałów zabezpieczających przed działaniem nawozów. Ponadto, parasol nie ma zastosowania w kontekście ochrony zdrowia podczas nawożenia, a jego obecność może wręcz przeszkadzać w wykonywaniu pracy. Wspomnienie o masce GPV-3 wydaje się również nieadekwatne, ponieważ maski te są najczęściej stosowane w warunkach przemysłowych, a w domowym ogrodnictwie odpowiednie mogą być maski filtrujące, które lepiej chronią przed pyłami i alergenami, ale niekoniecznie muszą być tak zaawansowane. Wreszcie, choć bycie ciepło ubranym jest ważne, nie jest to kluczowy element w kontekście nawożenia, ponieważ najważniejsze są odpowiednie akcesoria ochronne, które chronią przed chemikaliami i poprawiają efektywność pracy. Nieleżenie do ogrodniczego sprzętu ochronnego może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego ważne jest, aby skupić się na profesjonalnym podejściu do pracy w ogrodzie.

Pytanie 15

Dla jednego drzewa rosnącego na trawniku najbardziej skuteczne będzie nawożenie

A. wgłębne, metodą iniekcji doglebowej
B. powierzchniowe, metodą oprysku
C. dolistne, metodą oprysku
D. powierzchniowe, metodą posypową
Nawożenie wgłębne, metodą iniekcji doglebowej, jest uważane za najefektywniejsze podejście do dostarczania składników odżywczych dla pojedynczego drzewa na trawniku. Metoda ta polega na wprowadzeniu nawozu bezpośrednio do strefy korzeniowej drzewa, co zapewnia szybki i skuteczny dostęp do niezbędnych substancji. Dzięki temu roślina może lepiej wchłaniać składniki odżywcze, co przekłada się na jej zdrowie oraz wzrost. Przykładowo, stosując iniekcję doglebową, możemy precyzyjnie kontrolować ilość i rodzaj nawozów, co w praktyce pozwala na dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb drzewa. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zielenią, ponieważ minimalizuje straty nawozów spowodowane parowaniem czy spływem powierzchniowym, a także ogranicza ryzyko uszkodzenia roślin i pobliskiego ekosystemu. Ponadto, metoda ta może przyczynić się do redukcji ilości chemikaliów w środowisku, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju. Dlatego nawożenie wgłębne jest rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie ogrodnictwa oraz arborystyki.

Pytanie 16

Jakie gatunki roślin wskazane są do sadzenia wzdłuż brzegów rzek i strumieni, aby zabezpieczyć je przed erozją?

A. Głogi, śliwy
B. Graby, dęby
C. Buki, klony
D. Wierzby, topole
Wierzby i topole są roślinami, które doskonale nadają się do sadzenia na brzegach cieków wodnych, ponieważ ich systemy korzeniowe są wyjątkowo efektywne w stabilizacji gruntu. Korzenie wierzby są elastyczne i potrafią wnikać w luźniejsze podłoża, co skutecznie zapobiega erozji brzegów. Ponadto, te gatunki roślin mają zdolność do szybkiego wzrostu, co pozwala na szybkie zakrycie obszarów narażonych na erozję. Ich obecność nie tylko chroni brzegi, ale także wspiera lokalny ekosystem, dostarczając schronienia i pożywienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. W praktyce, sadzenie wierzby i topoli na obszarach narażonych na erozję jest zalecane w ramach projektów związanych z rekultywacją terenów podmokłych i ochroną bioróżnorodności. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wodami i ochrony środowiska, które zakładają użycie roślinności naturalnej w celu minimalizacji skutków działania sił erosyjnych.

Pytanie 17

Podaj wysokość nad ziemią, na której dokonuje się pomiaru "pierśnicy"?

A. 150 cm
B. 80 cm
C. 100 cm
D. 130 cm
W niektórych odpowiedziach widać logiczny tok myślenia, ale nie pasują one do pytania o pomiar pierśnicy. Na przykład 80 cm to zdecydowanie za niska wysokość, żeby uchwycić obwód klatki piersiowej dorosłego człowieka. To może dotyczyć tylko dzieci albo osób z nietypowymi proporcjami. 100 cm też nie jest typową wysokością, więc pomiar może być zaniżony, co jest problematyczne zwłaszcza w projektowaniu odzieży, gdzie precyzja jest istotna. Z kolei 150 cm to już za dużo, bo przekracza standardową wysokość pomiaru i może dać nam złe wyniki. Urządzenia pomiarowe w takiej pozycji mogą mieć problem z dokładnym zdefiniowaniem obwodu. Generalnie, pomiar pierśnicy powinien być robiony na wysokości, która odpowiada anatomicznym proporcjom, żeby wyniki były wiarygodne. Jak się odchodzi od tego standardu, to mogą się pojawić błędy, co później może wpływać na dobór odzieży czy diagnozowanie problemów zdrowotnych. Przy każdym pomiarze ważne jest, żeby trzymać się uznanych zasad, bo precyzja ma znaczenie.

Pytanie 18

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Botaniczne
B. Specjalnego przeznaczenia
C. Naukowo-badawcze
D. Dydaktyczne
Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.

Pytanie 19

Różę okrywową w wyborze A, przeznaczoną do sprzedaży w doniczce, należy oznakować

A. wyb. A, OKR, C
B. wyb. A, POL, Bb
C. wyb. A, OKR, P
D. wyb. A, BOT, P
Wybór odpowiedzi, które nie zawierają prawidłowego oznaczenia 'wyb. A, OKR, P', wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji roślin ozdobnych. Oznaczenia 'wyb. A, OKR, C', 'wyb. A, POL, Bb', oraz 'wyb. A, BOT, P' nie dostarczają precyzyjnych informacji dotyczących statusu rośliny w kontekście jej przygotowania do sprzedaży. W szczególności, oznaczenie 'C' w pierwszej opcji wskazuje na inne klasyfikacje, które mogą być mylące, ponieważ nie odnoszą się do standardu okrywowego. Oznaczenie 'POL' w drugiej odpowiedzi sugeruje, że roślina może być rodzajem polowym, co nie jest adekwatne dla róż okrywowych sprzedawanych w doniczkach. Z kolei 'BOT' w czwartej opcji odnosi się do botaników, co również nie ma zastosowania w praktyce sprzedażowej. Te błędne oznaczenia mogą prowadzić do zamieszania wśród konsumentów oraz błędów w inwentaryzacji, co z kolei wpływa na efektywność sprzedaży i wizerunek produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne oznaczenia nie tylko spełniają wymogi prawne, ale także budują zaufanie u klientów oraz zapewniają, że sprzedawane rośliny są właściwie zidentyfikowane i takie, jakie zostały sprzedane.

Pytanie 20

Przy wyborze roślin do stworzenia kwietnika warto zwrócić uwagę, aby nie były

A. krępe
B. jędrne
C. niskie
D. wybujałe
Wybór roślin do kwietnika to zadanie, które powinno być dokładnie przemyślane. Niewłaściwe podejście do selekcji roślin może prowadzić do wielu problemów estetycznych oraz pielęgnacyjnych. Rośliny niskie, choć mogą być atrakcyjne w pewnych kontekstach, nie zawsze są odpowiednie do większych kompozycji, gdzie ich wysokość może nie zapewniać odpowiedniej dynamiki wizualnej. Z kolei rośliny jędrne, które mogą budzić wrażenie zdrowia i siły, mogą w nieodpowiednich warunkach rozrastać się zbyt intensywnie, co sprawia, że stają się trudne do kontrolowania. Krępe rośliny, charakteryzujące się solidną budową, mogą w pewnych sytuacjach wprowadzać niepożądaną sztywność do kompozycji, co wpływa na naturalny charakter aranżacji. Istotne jest, aby dobierać rośliny, które nie tylko będą dobrze wyglądały, ale również będą pasować do warunków glebowych i klimatycznych danego miejsca. Kluczowym czynnikiem jest również umiejętność przewidywania, jak rośliny będą się rozwijały w przyszłości. W praktyce, aby uniknąć problemów związanych z nadmiernym wzrostem, warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące strefy wzrostu roślin, które są określane przez profesjonalistów w dziedzinie ogrodnictwa. Bycie świadomym tych elementów to podstawa udanego zakupu i pielęgnacji roślin do kwietnika.

Pytanie 21

Kosiarkę rotacyjną ciągnikową można włączyć jedynie

A. w pozycji transportowej, gdy jest podniesiona
B. po uniesieniu fartucha ochronnego
C. w pozycji roboczej, gdy jest opuszczona
D. po odłączeniu wału przegubowo-teleskopowego
Kosiarka rotacyjna ciągnikowa może być uruchomiona wyłącznie w położeniu roboczym, gdy jest opuszczona, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i efektywności pracy w rolnictwie. W takim położeniu kosiarka jest w odpowiedniej pozycji do cięcia trawy, co zapewnia optymalne wykorzystanie jej możliwości i minimalizuje ryzyko uszkodzenia sprzętu. Uruchamianie kosiarki w położeniu roboczym pozwala na dokładne i efektywne cięcie, a także zapobiega ewentualnym zagrożeniom, które mogą wystąpić podczas pracy. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby przed rozpoczęciem pracy upewnić się, że wszystkie zabezpieczenia, takie jak fartuch ochronny, są na miejscu i odpowiednio zablokowane. Przykładowo, w przypadku pracy na nierównym terenie, opuszczenie kosiarki do poziomu roboczego sprawia, że praca jest bardziej stabilna, a ryzyko przewrócenia się maszyny jest znacznie zredukowane. Warto także zwrócić uwagę na to, że wiele nowoczesnych kosiarki rotacyjne posiada automatyczne zabezpieczenia, które uniemożliwiają uruchomienie maszyny, gdy nie znajduje się ona w położeniu roboczym, co dodatkowo potwierdza znaczenie tej zasady.

Pytanie 22

Kogo należy przede wszystkim poinformować po incydencie z pracownikiem, który prawdopodobnie doznał złamania kręgosłupa?

A. Bliskich.
B. Służby medyczne.
C. Kolegów.
D. Bezpośredniego przełożonego.
Powiadomienie przełożonego po wypadku pracownika, który prawdopodobnie złamał sobie kręgosłup, jest kluczowe z kilku powodów. Przełożony jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracowników oraz nadzorowanie procedur w sytuacjach awaryjnych. Zgłoszenie zdarzenia przełożonemu umożliwia podjęcie odpowiednich kroków, takich jak wezwanie pomocy medycznej oraz zabezpieczenie miejsca wypadku, co jest zgodne z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy). W przypadkach urazów kręgosłupa, czas reakcji może być decydujący dla dalszego leczenia i rekonwalescencji poszkodowanego, dlatego kluczowe jest, aby osoba decyzyjna została poinformowana jak najszybciej. Ponadto, przełożony powinien być w stanie ocenić sytuację oraz zorganizować wsparcie dla innych pracowników, co ma na celu zarówno bezpieczeństwo, jak i zapewnienie odpowiedniego wsparcia emocjonalnego. Warto również podkreślić, że zgodnie z przepisami prawa pracy, każdy wypadek w miejscu pracy powinien być zgłaszany pracodawcy, co stanowi obowiązek nałożony na pracowników.

Pytanie 23

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od lipca do sierpnia
B. od maja do czerwca
C. od marca do kwietnia
D. od września do października
Bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) należy sadzić od lipca do sierpnia, ponieważ jest to okres, w którym rośliny te mają najlepsze warunki do ukorzenienia się przed zbliżającą się zimą. Sadzenie w tym czasie pozwala na wykorzystanie optymalnej wilgotności gleby i temperatury, co sprzyja zdrowemu wzrostowi. Po posadzeniu bulwy rozwijają się w glebie, a ich system korzeniowy ma czas na stabilizację, co przekłada się na lepszą kondycję rośliny i jej zdolność do kwitnienia wczesną wiosną. Zimowity są roślinami cebulowymi, które rosną najlepiej w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych z dobrze przepuszczalną glebą. Ważne jest również, aby unikać zastoisk wodnych, które mogą prowadzić do gnicia bulw. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla ogrodników, którzy pragną uzyskać piękne kwitnienie tych roślin, które może trwać od września do października, w zależności od warunków atmosferycznych.

Pytanie 24

W jakiej proporcji należy wykonać projekt sezonowego kwietnika?

A. 1:50
B. 1:100
C. 1:250
D. 1:600
Odpowiedź 1:50 jest bardzo trafna. Przy projektowaniu kwietników sezonowych, szczególnie tych małych i średnich, ta skala jest naprawdę pomocna. To znaczy, że 1 cm na rysunku to aż 50 cm w rzeczywistości, co pozwala dobrze pokazać, jak to wszystko będzie wyglądać. Dzięki temu szczegółowo widać, jakie rośliny mają być gdzie posadzone, oraz jak będą wyglądać inne elementy, na przykład ścieżki czy systemy nawadniania. Jest to ważne, bo projekty muszą być czytelne zarówno dla wykonawców, jak i klientów. Zresztą, często władze lokalne wolą rysunki w tej skali, bo mają więcej detali. Uważam, że ta skala to naprawdę dobry wybór, bo pozwala na precyzyjne planowanie przestrzeni, zwłaszcza w miejscach publicznych i prywatnych.

Pytanie 25

Do gatunków drzew i krzewów dobrze tolerujących niewielkie zasolenie gleby zalicza się

A. olsza czarna (Alnus glutinosa)
B. oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia)
C. buk pospolity (Fagus sylvatica)
D. magnolia japońska (Magnolia kobus)
W przypadku buk pospolity (Fagus sylvatica) należy zauważyć, że jest to gatunek drzewa, które preferuje gleby świeże i wilgotne, a jego tolerancja na zasolenie jest znikoma. Tego rodzaju roślinność nie jest w stanie przeżyć w warunkach, gdzie stężenie soli w glebie jest wyższe niż przeciętne, co prowadzi do stresu osmotycznego i w konsekwencji uszkodzenia tkanek roślinnych. Magnolia japońska (Magnolia kobus) również nie jest przystosowana do gleb o wysokim zasoleniu; jej preferencje dotyczące gleby obejmują humusowe, dobrze przepuszczalne podłoża o neutralnym lub lekko kwaśnym odczynie. Z kolei olsza czarna (Alnus glutinosa), mimo że jest drzewem tolerującym pewne warunki glebowe, także nie należy do roślin, które radzą sobie w warunkach znacznego zasolenia, co może prowadzić do ich osłabienia i obumierania w takich warunkach. Wybór roślin do określonych warunków glebowych wymaga zrozumienia ich fizjologii oraz adaptacji do specyficznych warunków środowiskowych. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niepowodzeniami w projektach z zakresu ogrodnictwa, rekultywacji oraz zarządzania terenami zielonymi.

Pytanie 26

Funkcje biocenotyczne, związane z dostarczaniem pożywienia dla ptaków, mają

A. forsycja pośrednia i trzmielina Fortune'a
B. jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny
C. dąb czerwony i wierzba purpurowa
D. żylistek szorstki i wrzos pospolity
Jabłoń purpurowa (Malus 'Royalty') oraz ognik szkarłatny (Firethorn, Pyracantha) są doskonałymi przykładami roślin, które pełnią ważne funkcje biocenotyczne, zwłaszcza w kontekście dostarczania pokarmu dla ptaków. Jabłoń purpurowa, charakteryzująca się atrakcyjnymi, ciemnopurpurowymi liśćmi i różowymi kwiatami, wytwarza owoce, które są bogate w cukry i witaminy, przyciągając różnorodne gatunki ptaków. Ognik szkarłatny, z kolei, produkuje twarde, pomarańczowe owoce, które stanowią cenne źródło pożywienia w okresie zimowym, gdy inne pokarmy są trudne do znalezienia. Zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach i innych przestrzeniach zieleni sprzyja zachowaniu różnorodności biologicznej i wspiera lokalne ekosystemy. Dbanie o bioróżnorodność poprzez sadzenie roślin owocowych oraz krzewów jagodowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania terenów zieleni oraz zrównoważonego rozwoju, co przekłada się na korzystny wpływ na zdrowie ekosystemów oraz dobrostan ptaków.

Pytanie 27

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba urodzajna o zasadowym pH
B. Gleba lekka o kwaśnym pH
C. Obfite nawilżenie
D. Intensywne nasłonecznienie
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 28

Jakie gatunki roślin można zalecić do stworzenia nieformowanego żywopłotu, który kwitnie na biało?

A. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia)
B. Cis pospolity (Taxus baccata), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
C. Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), złotlin chiński (Kerria japonica)
D. Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata), tawuła van Houtte'a (Spiraea x vanhouttei)
Hortensja bukietowa i tawuła van Houtte'a to naprawdę fajne rośliny do robienia żywopłotów, które całkiem ładnie kwitną na biało. Hortensje mają super duże, białe kwiaty, które zaczynają się pokazywać latem i potrafią fajnie wyglądać aż do jesieni. Wydaje mi się, że ich długotrwała atrakcyjność to spory plus. Lubię ich sadzić w miejscach słonecznych lub półcienistych, a gleba powinna być żyzna i trochę wilgotna. Można też pobawić się różnymi odmianami, żeby osiągnąć ciekawe efekty wizualne. Tawuła kwitnie wczesnym latem, oferując ładne, białe kwiaty, które tworzą zjawiskowe kępy. No i ta roślina jest bardzo odporna na różne warunki pogodowe, a to czyni ją świetnym wyborem do ogrodów w Polsce. Myślę, że mieszając te dwa gatunki można uzyskać naprawdę różnorodny i estetyczny żywopłot, co jest super dla bioróżnorodności i ogólnego wyglądu ogrodu.

Pytanie 29

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z wnętrza na zewnątrz
B. z lewej do prawej
C. z zewnątrz do wnętrza
D. z prawej do lewej
Odpowiedź 'od środka na zewnątrz' jest naprawdę dobra. Jak sadzimy rośliny w ten sposób, to rosną one lepiej i wykorzystujemy miejsce w mądry sposób. Zaczynając od środka, mamy większą kontrolę nad tym, jak rozłożymy rośliny, co pozwala je lepiej dopasować pod kątem wysokości i kolorów. W praktyce, takie sadzenie tworzy fajny, warstwowy efekt, gdzie wyższe rośliny są w centrum, a niższe otaczają je dookoła. To wygląda super i sprawia, że światło dociera do każdego kawałka zieleni. Poza tym, warto pamiętać o zasadach kompozycji w ogrodzie, na przykład o trzech kolorach, żeby całość była atrakcyjna. No i dobrze jest też pomyśleć o sezonowości roślin, by móc cieszyć się różnorodnymi kolorami przez cały rok.

Pytanie 30

Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?

A. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz
B. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody
C. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach
D. spawalnicze oraz procesy odlewnicze
Prace ziemne i skalne, w tym prace w wykopach i rowach, mogą prowadzić do urazów głowy z wielu powodów. Pracownicy wykonujący te zadania są narażeni na różnorodne zagrożenia, takie jak opadające kamienie, narzędzia oraz materiały budowlane, które mogą spaść na głowę. Zgodnie z normami BHP, pracodawcy są zobowiązani do stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚO) w takich sytuacjach, w tym kasków ochronnych, które są kluczowym elementem minimalizującym ryzyko urazów głowy. Wykorzystanie odpowiednich technik zabezpieczających oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń BHP dla pracowników w kontekście zagrożeń na placu budowy są również fundamentalnymi elementami skutecznego zarządzania ryzykiem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi zagrożeń związanych z ich pracą oraz aby stosowali odpowiednie procedury bezpieczeństwa, co przyczynia się do ochrony ich zdrowia i życia.

Pytanie 31

W którym wierszu tabeli podano grupę roślin stosowanych do obsadzenia promenady?

A.
wierzba biała
Salix alba
oliwnik wąskolistny
Elaeagnus angustifolia
hortensja drzewkowata
Hydrangea arborescens
B.
cyprysik groszkowy
Chamaecyparis pisifera
robinia biała
Robinia pseudoacacia
rozchodnik okazały
Sedum spectabile
C.
perukowiec podolski
Cotinus coggygria
leszczyna pospolita
„Contorta"
Corylus avellana „Contorta"
kokornak wielkolistny
Aristolochia macrophylla
D.
lipa srebrzysta
Tilia tomentosa
jesion pensylwański
Fraxinus pennsylvanica
kasztanowiec czerwony
Aesculus x carnea

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Wybór odpowiedzi D jest poprawny, ponieważ wiersz ten zawiera rośliny, które są powszechnie stosowane do obsadzania promenad. Lipy srebrzyste (Tilia tomentosa) oraz jesiony pensylwańskie (Fraxinus pennsylvanica) to gatunki drzew, które charakteryzują się dużą odpornością na warunki miejskie, w tym zanieczyszczenia atmosferyczne i ograniczone przestrzenie korzeniowe. Drzewa te są również znane ze swojej estetyki, oferując cień w sezonie letnim i tworząc atrakcyjne aleje. W kontekście standardów krajobrazowych, takie jak normy ANSI Z60.1, podkreślają znaczenie wyboru odpowiednich gatunków roślin do obsadzeń miejskich, które powinny łączyć walory praktyczne z estetycznymi. Użycie tych drzew w projektach promenad nie tylko wspiera bioróżnorodność, ale również przyczynia się do poprawy jakości życia mieszkańców poprzez zmniejszenie hałasu i zanieczyszczeń. Warto również zauważyć, że rośliny te dobrze znoszą przycinanie oraz formowanie, co czyni je idealnym wyborem do przestrzeni publicznych.

Pytanie 32

Trawnik o formie prostokąta o wymiarach 40 m x 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1 : 50, przyjmie wymiary

A. 4 cm x 2 cm
B. 20 cm x 10 cm
C. 8 cm x 4 cm
D. 80 cm x 40 cm
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika z błędnych obliczeń i zrozumienia przeliczeń dotyczących skali. Wiele osób mylnie interpretuje, że przeliczenie wymiarów przez skalę 1:50 oznacza, iż wartości w jednostkach rzeczywistych są po prostu redukowane bez właściwego przeliczenia. Na przykład, odpowiedź 20 cm x 10 cm sugeruje, że wymiary trawnika w skali zostały podzielone przez 2, co jest całkowicie mylne, gdyż w rzeczywistości wymagane jest podzielenie przez 50. To prowadzi do znacznego zaniżenia wymiarów. Podobnie, odpowiedzi 4 cm x 2 cm oraz 8 cm x 4 cm wynikają z niepoprawnego przeliczania jednostek, które nie uwzględniają odpowiedniego przelicznika skali. Często popełnianym błędem jest również niezrozumienie, że skala 1:50 oznacza, iż każdy centymetr na rysunku reprezentuje 50 centymetrów w rzeczywistości. Ostatecznie, kluczowe jest, aby dokładnie analizować wymiary przed przeliczeniem ich na inną skalę, co jest standardem w projektowaniu architektonicznym i inżynieryjnym. Błędy w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych niedokładności w realizacji projektów, które są trudne do skorygowania w późniejszym etapie budowy.

Pytanie 33

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie jest używany przy obliczaniu nakładów

A. na wykonanie instalacji elektrycznej
B. na obsadzenie kwietników
C. na wykonanie trawników
D. na sadzenie krzewów
Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 dotyczy nakładów związanych z pracami budowlanymi i instalacyjnymi, jednak nie obejmuje instalacji elektrycznych. W kontekście budownictwa, obliczenia dotyczące nakładów na różne instalacje powinny opierać się na specyfikacjach i normach dotyczących danego rodzaju instalacji. Instalacje elektryczne mają swoje odrębne normy i katalogi, które precyzują koszty pracy, materiałów oraz inne związane z nimi nakłady. Przykładem mogą być normy PN-IEC 60364, które zawierają wytyczne do projektowania i wykonawstwa instalacji elektrycznych. W przypadku obliczania nakładów na instalacje elektryczne, należy uwzględnić koszty związane z użytymi materiałami, robocizną oraz czasem realizacji projektu, co jest kluczowe dla rzetelnej kalkulacji kosztów i budżetowania projektu budowlanego. Użycie niewłaściwego katalogu może prowadzić do niedoszacowania lub nadmiernego oszacowania kosztów, co jest niekorzystne dla całego projektu.

Pytanie 34

W celu stabilizacji skarpy warto wykorzystać

A. irgę poziomą oraz różę pomarszczoną
B. sumaka octowca i bluszcz pospolity
C. różę pomarszczoną i hortensję bukietową
D. sosnę czarną oraz barwinek pospolity
Irgę poziomą (Cotoneaster horizontalis) oraz różę pomarszczoną (Rosa rugosa) stosuje się w umacnianiu skarp ze względu na ich efektywność w stabilizacji gleby. Irga pozioma, dzięki gęstemu systemowi korzeniowemu, skutecznie zatrzymuje erozję, a jej niskorosnące pędy tworzą naturalną barierę, która zapobiega spływaniu wody. Róża pomarszczona z kolei charakteryzuje się dużą odpornością na trudne warunki glebowe i atmosferyczne, co czyni ją idealnym wyborem do strefy przybrzeżnej i wybojów. Dodatkowo, jej korzenie są głębokie i rozległe, co pomaga w stabilizowaniu podłoża. Obie rośliny posiadają również walory estetyczne, co czyni je atrakcyjnymi w kontekście architektury krajobrazu. Zastosowanie tych gatunków w projektach inżynieryjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami, które podkreślają znaczenie roślinności w zarządzaniu wodami opadowymi oraz minimalizacji skutków erozji.

Pytanie 35

Gdy dojdzie do przewrócenia się auta transportującego środki ochrony roślin oraz zniszczenia wielu pojedynczych opakowań, co należy zrobić niezwłocznie?

A. pogotowie ratunkowe
B. straż miejską
C. dystrybutora środków chemicznych
D. lokalne władze, policję i straż pożarną
Zgłaszanie sytuacji kryzysowych, takich jak wywrócenie się samochodu przewożącego środki ochrony roślin, wymaga zrozumienia priorytetów bezpieczeństwa. Wybór pogotowia ratunkowego jako reakcji na tę sytuację jest błędny, ponieważ jego główną rolą jest udzielanie pomocy medycznej osobom poszkodowanym, a nie zarządzanie sytuacjami związanymi z substancjami chemicznymi. W przypadku incydentu związanego z niebezpiecznymi materiałami, najważniejsze jest zapewnienie bezpieczeństwa ogółu społeczeństwa oraz środowiska, co leży w kompetencjach lokalnych władz. Zgłoszenie takiego zdarzenia do dystrybutora środków chemicznych również nie jest właściwe, ponieważ nie jest to instytucja odpowiedzialna za zarządzanie sytuacjami kryzysowymi, lecz za dostarczanie produktów. Współpraca z policją oraz strażą pożarną jest kluczowa, ponieważ te służby są przeszkolone w zakresie obsługi takich incydentów oraz posiadają odpowiednie procedury i sprzęt do neutralizacji zagrożeń. Zgłoszenie do straży miejskiej może być użyteczne w niektórych kontekstach, ale nie ma ona kompetencji do podejmowania działań w obliczu zagrożenia chemicznego. Kluczowym błędem w myśleniu jest niedocenianie roli profesjonalnych służb ratunkowych i zarządzania kryzysowego, które są wyspecjalizowane w reagowaniu na takie sytuacje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa publicznego.

Pytanie 36

Osoba przeprowadzająca inspekcję starszych drzew jest głównie narażona na

A. zatrucie toksycznymi oparami preparatów ochrony roślin
B. poparzenie ciała płomieniem ze spawarki
C. uszkodzenie słuchu na skutek hałasu
D. złamanie kręgosłupa spowodowane upadkiem z wysokości
Pracownik, który zajmuje się prześwietlaniem starych drzew, ma do czynienia z wieloma zagrożeniami, ale upadki z wysokości to chyba jedno z najpoważniejszych. Często trzeba korzystać z drabin albo podnośników, co sprawia, że ryzyko kontuzji, na przykład złamania kręgosłupa, rośnie, zwłaszcza jak się potknie lub straci równowagę. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać zasad BHP. Odpowiednie zabezpieczenia, jak kaski czy inne środki ochrony osobistej, na pewno pomagają. Moim zdaniem, przydatne są też szkolenia dotyczące użycia sprzętu, bo to może znacząco zmniejszyć ryzyko wypadków. Na przykład organizacje takie jak OSHA opracowały dobre procedury dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości. Dobrze przeszkolony pracownik oraz kontrola jego bezpieczeństwa są kluczowe, żeby zminimalizować zagrożenia. Takie podejście nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też może zwiększyć wydajność pracy i morale zespołu.

Pytanie 37

Zieleńce w obrębie osiedli zakładane są na obszarze

A. od 1 do 2 ha
B. od 26 do 30 ha
C. od 3 do 10 ha
D. od 11 do 25 ha
Zieleńce osiedlowe, będące istotnym elementem urbanistycznym, są zakładane na powierzchni od 1 do 2 ha. Ta wielkość terenu pozwala na stworzenie funkcjonalnych przestrzeni, które mogą pełnić różnorodne role w życiu mieszkańców, takie jak rekreacja, integracja społeczna czy poprawa estetyki otoczenia. W kontekście dobrych praktyk urbanistycznych, zieleńce powinny być projektowane w sposób, który sprzyja zarówno ochronie środowiska, jak i zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnych. Przykładem może być zastosowanie naturalnych roślinności, co nie tylko minimalizuje koszty pielęgnacji, ale również wspiera bioróżnorodność. Dodatkowo, przestrzenie te mogą być projektowane z myślą o różnorodnych aktywnościach, takich jak place zabaw dla dzieci, tereny do ćwiczeń dla dorosłych czy strefy relaksu. Realizacja zieleńców na takiej powierzchni usprawnia również dostępność do terenów zielonych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju miast.

Pytanie 38

Jaką kategorię środków ochrony roślin powinno się wykorzystać do zwalczania chorób grzybowych?

A. Moluskocydy
B. Akarycydy
C. Fungicydy
D. Herbicydy
Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, która jest specjalnie zaprojektowana do zwalczania chorób grzybowych. Grzyby patogenne są jednymi z najczęstszych przyczyn strat w uprawach rolniczych, dlatego ich kontrola jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Fungicydy działają na różne etapy rozwoju grzybów - mogą hamować ich wzrost, zniszczyć zarodniki lub uniemożliwić infekcję roślin. Przykłady zastosowania fungicydów obejmują opryski na zboża w celu zwalczania chorób takich jak mączniak prawdziwy czy rdza. Stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitoringu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na zastosowanie ich w odpowiednim czasie i w odpowiednich dawkach. Istotne jest również przestrzeganie zaleceń producentów oraz zasad ochrony środowiska.

Pytanie 39

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
B. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
C. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
D. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.

Pytanie 40

W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi

A. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne
B. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna
C. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne
D. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna
W odpowiedziach, które nie są poprawne, pojawia się szereg nieporozumień dotyczących podstawowych elementów inwentaryzacji szaty roślinnej. Opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna są wartościowe, ale nie dostarczają one systematycznych danych ilościowych oraz przestrzennych, które są kluczowe dla dokładnej analizy flory. Opis sytuacyjny jest subiektywną interpretacją, która może prowadzić do różnorodnych wniosków, a dokumentacja fotograficzna, choć pomocna, nie zastępuje konkretnych danych pomiarowych. Podobnie, rysunek sporządzony na mapie zasadniczej w połączeniu z dokumentacją fotograficzną nie zapewnia pełnego obrazu, ponieważ brakuje w nim zorganizowanej bazy danych dotyczącej liczebności i lokalizacji poszczególnych gatunków. Tabele inwentaryzacyjne są niezbędne do gromadzenia informacji w sposób uporządkowany, co pozwala na późniejsze analizy i wyciąganie wniosków. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do niepełnych i mało wiarygodnych wyników, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście ochrony przyrody, gdzie decyzje podejmowane są na podstawie takich danych. Prawidłowa inwentaryzacja powinna opierać się na ścisłej współpracy między różnymi metodami zbierania danych, a nie na jednostronnym podejściu.