Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:01
Data zakończenia: 30 maja 2025 17:08

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który symbol wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Rozpoznanie symbolu zastrzeżenia praw autorskich jest kluczowe w zakresie ochrony własności intelektualnej. Błędne interpretacje tych symboli mogą prowadzić do naruszeń praw co ma istotne konsekwencje prawne i finansowe. Symbol R w kółku oznacza znak towarowy który jest zarejestrowany co chroni nazwę lub logo firmy przed nieuprawnionym użyciem przez innych. Jest ono istotne w kontekście budowania marki i ochrony tożsamości biznesowej. Symbol T w kółku nie ma powszechnie uznanego znaczenia w kontekście praw własności intelektualnej i jego użycie jest zazwyczaj nieformalnym oznaczeniem. G w kółku również nie jest standardowo używany w ochronie prawnej chociaż mógłby być utożsamiany z różnymi nieoficjalnymi znaczeniami w zależności od kontekstu. Niezrozumienie różnic między tymi symbolami i ich znaczeniem może prowadzić do błędów w ochronie praw co jest kluczowe w rozwijającym się globalnym rynku. Dlatego edukacja na temat praw własności intelektualnej i związanych z nimi symboli jest niezbędna dla profesjonalistów w każdej branży aby zapewnić prawidłowe zastosowanie i unikanie konfliktów prawnych. Prawidłowe rozpoznanie symbolu praw autorskich pozwala na świadome korzystanie z utworów i przestrzeganie praw twórców co jest fundamentem etycznym i prawnym w wielu dziedzinach działalności zawodowej. Poprawna interpretacja tych symboli jest zatem kluczowa w zarządzaniu własnością intelektualną i ochronie interesów twórców oraz firm.

Pytanie 2

Jaką liczbę komputerów można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.224?

A. 27 komputerów

B. 32 komputery

C. 30 komputerów

D. 25 komputerów

Odpowiedź 30 komputerów jest prawidłowa, ponieważ maska podsieci 255.255.255.224 oznacza, że mamy do czynienia z maską o długości 27 bitów (22 bity do identyfikacji podsieci i 5 bitów do identyfikacji hostów). Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów IP dla hostów w takiej podsieci, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W naszym przypadku mamy 5 bitów, co daje 2^5 = 32. Jednakże musimy odjąć 2 adresy: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dlatego 32 - 2 = 30. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, gdzie zarządzanie adresami jest kluczowe. Umożliwia to efektywne wykorzystanie przestrzeni adresowej i jest zgodne z zasadami projektowania sieci, gdzie każda podsieć powinna mieć odpowiednią liczbę adresów dla urządzeń. Przykład zastosowania tej maski to sieci biurowe, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, a efektywność w zarządzaniu adresami jest istotna.

Pytanie 3

Zrzut ekranu przedstawiony powyżej, który pochodzi z systemu Windows, stanowi efekt działania komendy

A. route

B. ifconfig

C. netstat

D. ping

Polecenie netstat jest używane do wyświetlania bieżących połączeń sieciowych zarówno przychodzących jak i wychodzących na komputerze z systemem Windows. Generuje ono szczegółowy raport o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz stanie portów. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki problemów związanych z siecią. Przykładowo netstat może pomóc w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na obecność złośliwego oprogramowania. Netstat umożliwia również sprawdzenie stanu połączeń w różnych stanach takich jak ustanowione zamykane czy oczekujące. Ta funkcjonalność jest niezwykle przydatna podczas analizy ruchu sieciowego w celu optymalizacji czy wykrywania nieprawidłowości. Jako dobra praktyka zaleca się regularne korzystanie z netstat w ramach rutynowych audytów bezpieczeństwa sieci by zrozumieć i kontrolować przepływ danych w infrastrukturze sieciowej. Netstat jest również narzędziem zgodnym z zasadami zarządzania konfiguracją sieci co czyni go wszechstronnym wyborem dla profesjonalistów IT. Dzięki jego zastosowaniu można uzyskać całościowy obraz stanu sieci co jest fundamentem skutecznego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT.

Pytanie 4

Jaki protokół umożliwia terminalowe połączenie zdalne z urządzeniami, zapewniając przy tym transfer danych w sposób zaszyfrowany?

A. SSL (Secure Socket Layer)

B. Telnet

C. Remote

D. SSH (Secure Shell)

SSH (Secure Shell) to protokół używany do bezpiecznego łączenia się ze zdalnymi systemami, oferujący wysoki poziom zabezpieczeń dzięki szyfrowaniu danych. Działa na poziomie aplikacji i umożliwia zdalne logowanie oraz wykonywanie poleceń na serwerach. Zastosowanie SSH jest szerokie, od administracji serwerami, przez transfer plików przy użyciu SCP (Secure Copy Protocol), po zarządzanie infrastrukturą w chmurze. Protokół ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, jako że zapewnia integralność, poufność oraz autoryzację użytkowników. W przeciwieństwie do protokołu Telnet, który przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, SSH chroni przed podsłuchem i atakami typu man-in-the-middle. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne i prywatne, co pozwala na znaczne podniesienie poziomu bezpieczeństwa. Dzięki standardom takim jak RFC 4251, SSH stał się podstawowym narzędziem w obszarze zdalnego dostępu, które powinno być stosowane w każdej organizacji.

Pytanie 5

Zasada dostępu do medium CSMA/CA jest wykorzystywana w sieci o specyfikacji

A. IEEE802.8

B. IEEE802.11

C. IEEE802.3

D. IEEE802.1

Wybór innych standardów, takich jak IEEE 802.1, IEEE 802.3 czy IEEE 802.8, nie jest właściwy w kontekście metody dostępu do medium CSMA/CA. Standard IEEE 802.1 koncentruje się na zarządzaniu sieciami lokalnymi oraz na protokołach związanych z mostowaniem i zarządzaniem ruchem, a nie na metodach dostępu do medium. Z kolei IEEE 802.3 dotyczy technologii Ethernet, która wykorzystuje inną metodę dostępu do medium - CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection). CSMA/CD działa w środowisku przewodowym, gdzie kolizje mogą być wykrywane w czasie rzeczywistym, co różni się od podejścia CA, które stara się unikać kolizji już na etapie nadawania. IEEE 802.8 to standard dotyczący technologii z zakresu sieci szkieletowych oraz rozwiązań w zakresie optyki, obejmujący inne aspekty transmisji danych, nie odnosząc się do metod dostępu do medium w kontekście bezprzewodowym. Dlatego wybór tych standardów wskazuje na brak zrozumienia różnic między różnymi typami sieci oraz ich zastosowaniami. W kontekście sieci bezprzewodowych niezwykle istotne jest, aby zrozumieć, że różne technologie dostępu do medium są dostosowane do specyficznych warunków operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności i stabilności komunikacji.

Pytanie 6

Wykonano test przy użyciu programu Acrylic Wi-Fi Home, a wyniki przedstawiono na zrzucie ekranu. Na ich podstawie można wnioskować, że dostępna sieć bezprzewodowa

A. osiąga maksymalną prędkość transferu 72 Mbps

B. jest niezaszyfrowana

C. używa kanałów 10 ÷ 12

D. cechuje się bardzo dobrą jakością sygnału

Sieć bezprzewodowa jest określona jako nieszyfrowana, co oznacza, że nie stosuje żadnych mechanizmów szyfrowania, takich jak WEP, WPA czy WPA2. W kontekście bezpieczeństwa sieci Wi-Fi brak szyfrowania oznacza, że dane przesyłane w sieci są podatne na podsłuch i ataki typu man-in-the-middle. W praktyce, otwarte sieci Wi-Fi są często spotykane w miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska, gdzie wygoda połączenia jest priorytetem nad bezpieczeństwem. Jednak zaleca się, aby w domowych i firmowych sieciach stosować co najmniej WPA2, które jest uważane za bezpieczniejsze dzięki używaniu protokołu AES. Szyfrowanie chroni prywatność użytkowników i integralność przesyłanych danych. W przypadku nieszyfrowanej sieci, każdy, kto znajduje się w jej zasięgu, może potencjalnie podsłuchiwać ruch sieciowy, co może prowadzić do utraty danych osobowych lub firmowych. Dlatego też, w celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci, zaleca się wdrożenie najnowszych standardów szyfrowania i regularną aktualizację sprzętu sieciowego.

Pytanie 7

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. Digital Image Recovery

B. HW Monitor

C. SpeedFan

D. Acronis True Image

Digital Image Recovery to narzędzie, które koncentruje się na odzyskiwaniu utraconych danych z nośników pamięci, a nie na tworzeniu ich obrazów. Choć może być użyteczne w przypadku przypadkowego usunięcia plików, to nie jest przeznaczone do pełnej archiwizacji systemu ani danych. Program ten działa na podstawie skanowania dysku i wyszukiwania fragmentów plików, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż tworzenie kopii zapasowych. HW Monitor z kolei to aplikacja służąca do monitorowania parametrów sprzętowych, takich jak temperatura czy napięcia, i nie ma związku z tworzeniem obrazów dysków. Narzędzie to dostarcza informacji o wydajności komponentów, ale nie oferuje możliwości archiwizacji danych. SpeedFan również pełni rolę monitorującą, umożliwiając kontrolowanie prędkości wentylatorów i temperatury sprzętu. Choć obie te aplikacje mogą być przydatne w kontekście zarządzania sprzętem, nie mają nic wspólnego z procesem tworzenia obrazów dysków. Użytkownicy mogą mylić te programy z funkcjami związanymi z kopią zapasową, jednak kluczowe jest zrozumienie, że tworzenie obrazów wymaga dedykowanego oprogramowania, które może skutecznie sklonować cały dysk w formie jednego pliku, co w przypadku wymienionych aplikacji nie jest możliwe. Dlatego istotne jest korzystanie z właściwych narzędzi do zarządzania danymi i ich ochrony, aby uniknąć utraty cennych informacji.

Pytanie 8

Kiedy użytkownik wpisuje w przeglądarkę adres www.egzamin.pl, nie ma on możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wpisujący adres 211.0.12.41 zyskuje dostęp do tej strony. Problem ten wynika z nieprawidłowej konfiguracji serwera

A. SQL

B. WWW

C. DNS

D. DHCP

Odpowiedź DNS jest prawidłowa, ponieważ system DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.egzamin.pl, na odpowiadające im adresy IP. Gdy wpisujesz w przeglądarkę nazwę domeny, komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać właściwy adres IP, który jest potrzebny do nawiązania połączenia z odpowiednim serwerem. W przypadku braku skonfigurowanego serwera DNS, zapytanie nie zostanie zrealizowane, co skutkuje brakiem dostępu do strony internetowej. Przykładem zastosowania poprawnej konfiguracji DNS jest możliwość korzystania z przyjaznych nazw domen dla użytkowników, zamiast pamiętania skomplikowanych adresów IP. Dobre praktyki obejmują zapewnienie redundancji serwerów DNS oraz ich regularne aktualizowanie, aby uniknąć problemów z dostępem do usług internetowych.

Pytanie 9

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie został zobowiązany do podziału istniejącej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Pierwotna sieć miała adres IP 192.168.20.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.248

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.240

D. 255.255.255.224

Wybór nieprawidłowych masek, takich jak 255.255.255.192, 255.255.255.224 czy 255.255.255.248, wynika z braku zrozumienia zasad podziału sieci i koncepcji maski podsieci. Maska 255.255.255.192 (CIDR /26) dzieli oryginalną sieć na 4 podsieci, co nie spełnia wymogu stworzenia 16 podsieci, a to prowadzi do nieefektywności w wykorzystaniu adresów IP. Z kolei maska 255.255.255.224 (CIDR /27) tworzy 8 podsieci, co również jest niewystarczające. Maska 255.255.255.248 (CIDR /29) generuje 32 podsieci, ale każda z nich ma jedynie 6 dostępnych adresów dla hostów, co może być zbyt ograniczające dla większości zastosowań. Typowe błędy związane z wyborem maski wynikają z niepełnego zrozumienia, jak bity w masce wpływają na liczbę dostępnych podsieci i hostów. Kluczowe w tym kontekście jest właściwe obliczenie liczby potrzebnych podsieci oraz hostów, aby wybrać odpowiednią maskę sieci. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla efektywnej administracji i projektowania sieci, co jest zgodne z zasadami inżynierii sieci oraz standardami branżowymi.

Pytanie 10

Która z anten cechuje się najwyższym zyskiem mocy i pozwala na nawiązanie łączności na dużą odległość?

A. Paraboliczna

B. Izotropowa

C. Dipolowa

D. Mikropasmowa

Anteny paraboliczne charakteryzują się największym zyskiem energetycznym spośród wszystkich wymienionych typów anten. Ich konstrukcja opiera się na parabolicznym kształcie reflektora, który skupia fale radiowe w jednym punkcie, zwanym ogniskiem. Dzięki temu osiągają bardzo wysoką efektywność w kierunkowym przesyłaniu sygnału, co czyni je idealnym rozwiązaniem do komunikacji na dużą odległość, takich jak łącza satelitarne czy transmisje danych w systemach telekomunikacyjnych. Zyski energetyczne anten parabolicznych mogą wynosić od 30 dBi do 50 dBi, co znacząco przewyższa inne typy anten. Przykładem zastosowania anten parabolicznych są systemy satelitarne, gdzie wymagane jest precyzyjne skierowanie sygnału do satelity znajdującego się na orbicie. Ponadto, anteny te są powszechnie stosowane w telekomunikacji, w technologii 5G oraz w radiokomunikacji, spełniając wymagania dotyczące dużych zasięgów i niskich strat sygnałowych.

Pytanie 11

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. zmiana adresu MAC routera

B. stosowanie szyfrowania WEP

C. zmiana nazwy SSID

D. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest najskuteczniejszą metodą zabezpieczenia domowej sieci Wi-Fi, ponieważ oferuje znacząco lepszy poziom ochrony w porównaniu do starszych standardów, takich jak WEP (Wired Equivalent Privacy). WPA-PSK wykorzystuje silne algorytmy szyfrujące, co znacznie utrudnia potencjalnym intruzom przechwycenie i odszyfrowanie przesyłanych danych. W praktyce, aby wdrożyć WPA-PSK, użytkownik musi ustawić mocne hasło, które jest kluczem do szyfrowania. Im dłuższe i bardziej skomplikowane jest hasło, tym trudniej jest złamać zabezpieczenia. Warto także pamiętać, że WPA2, które jest nowszą wersją, wprowadza dodatkowe ulepszenia, takie jak lepsze mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co czyni sieć jeszcze bardziej odporną na ataki. Stosowanie WPA-PSK jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, a także jest zalecane przez ekspertów ds. bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 12

Jakiego narzędzia należy użyć do montażu końcówek kabla UTP w gnieździe keystone z zaciskami typu 110?

A. Zaciskarki do wtyków RJ45

B. Śrubokręta krzyżakowego

C. Narzędzia uderzeniowego

D. Śrubokręta płaskiego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym narzędziem używanym do tworzenia końcówek kabli UTP w modułach keystone wyposażonych w styki typu 110. Jego działanie polega na precyzyjnym wprowadzeniu żył kabla do odpowiednich styków w module, co zapewnia solidne i pewne połączenie. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, można uniknąć problemów związanych z luźnymi połączeniami lub nieprawidłowym osadzeniem żył, co jest szczególnie istotne w przypadku instalacji sieciowych, gdzie stabilność sygnału jest kluczowa. Należy podkreślić, że zgodnie z normami EIA/TIA dla okablowania strukturalnego, stosowanie narzędzi właściwych do typu złącza zwiększa niezawodność sieci. Przykładowo, instalując sieci LAN w biurze, użycie narzędzia uderzeniowego pozwoli na szybkie i efektywne zakończenie kabli, co jest szczególnie ważne w projektach z ograniczonym czasem realizacji. Ponadto, technika ta minimalizuje ryzyko uszkodzenia kabla, co z kolei przekłada się na mniejsze koszty serwisowania i napraw w przyszłości.

Pytanie 13

Wynikiem wykonania komendy arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

B. spisu aktywnych połączeń sieciowych

C. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

D. adresu MAC urządzenia o wskazanym IP

Polecenie arp -a w systemie MS Windows służy do wyświetlania tabeli ARP (Address Resolution Protocol), która mapuje adresy IP na adresy fizyczne (MAC) urządzeń w lokalnej sieci. Gdy wykonujesz to polecenie z argumentem wskazującym na konkretny adres IP, system poszukuje w swojej tabeli ARP odpowiedniego wpisu i zwraca adres MAC skojarzony z tym IP. Jest to kluczowe dla komunikacji sieciowej, ponieważ urządzenia w sieci lokalnej komunikują się za pomocą adresów fizycznych, a nie tylko adresów IP. Przykładem zastosowania tej komendy może być diagnozowanie problemów z połączeniem w sieci, gdy podejrzewasz, że urządzenie nie odpowiada na zapytania. Znalezienie adresu MAC pozwala na weryfikację, czy urządzenie jest aktywne w sieci. Dodatkowo, znajomość adresów MAC jest niezbędna do zarządzania bezpieczeństwem w sieci, na przykład przy używaniu filtrów MAC w switchach.

Pytanie 14

Jakim protokołem posługujemy się do przesyłania dokumentów hipertekstowych?

A. POP3

B. SMTP

C. FTP

D. HTTP

HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest protokołem, który umożliwia przesyłanie dokumentów hipertekstowych w sieci World Wide Web. Jest to kluczowa technologia, która umożliwia przeglądanie stron internetowych poprzez przesyłanie danych pomiędzy klientem (np. przeglądarką) a serwerem. Protokół ten działa w modelu klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania (requests), a serwer odpowiada, dostarczając odpowiednie zasoby. HTTP jest protokołem bezstanowym, co oznacza, że każde żądanie jest niezależne od wcześniejszych, co pozwala na skalowalność i efektywność działania. W praktyce, gdy wpisujesz adres URL w przeglądarkę, przeglądarka korzysta z HTTP, aby zażądać odpowiednich danych z serwera. HTTP jest również podstawą dla bardziej zaawansowanych protokołów, takich jak HTTPS, który dodaje warstwę bezpieczeństwa do komunikacji, szyfrując dane między klientem a serwerem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, dobrze skonfigurowane serwery HTTP powinny również wspierać mechanizmy cache'owania oraz kompresji, co znacząco wpływa na wydajność przesyłania danych.

Pytanie 15

Użytkownicy w sieci lokalnej mogą się komunikować między sobą, lecz nie mają możliwości połączenia z serwerem WWW. Wynik polecenia ping z komputerów do bramy jest pozytywny. Który element sieci nie może być źródłem problemu?

A. Kabel między ruterem a przełącznikiem

B. Kabel między ruterem a serwerem WWW

C. Przełącznik.

D. Router.

Przełącznik w sieci lokalnej odpowiada za kierowanie ruchu między urządzeniami w tej samej sieci LAN przy użyciu adresów MAC. W opisanym scenariuszu użytkownicy mogą się ze sobą komunikować, co sugeruje, że przełącznik działa poprawnie. Oznacza to, że przełącznik skutecznie przesyła dane między komputerami w tej samej sieci bez wpływu na połączenia z zewnętrznymi serwerami. Problemy komunikacyjne z serwerem WWW mogą mieć inne źródło, takie jak konfiguracja routera, problemy z kablem prowadzącym bezpośrednio do serwera lub problemy z samym serwerem. Przełącznik w tym przypadku nie może być przyczyną, ponieważ jego rolą jest zapewnienie komunikacji w sieci lokalnej, co działa poprawnie. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują działanie przełączników i ich funkcje w sieciach LAN, co potwierdza, że brak komunikacji z serwerem WWW nie jest związany z działaniem przełącznika.

Pytanie 16

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.255.0

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.128

Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ w systemie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) prefiks 25 oznacza, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 7 bitów na identyfikację hostów w tej sieci. Zapis 255.255.255.128 wskazuje, że pierwsze 25 bitów maski jest ustawionych na 1, co w postaci dziesiętnej odpowiada 255.255.255.128. Dzięki temu można utworzyć maksymalnie 128 adresów IP w tej podsieci, z czego 126 adresów jest dostępnych dla urządzeń, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszenia. W praktyce, stosowanie takiej maski jest korzystne w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba hostów. Dobrą praktyką jest dobieranie maski podsieci w taki sposób, aby nie marnować adresów IP, co jest szczególnie istotne w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 17

Użytkownik napotyka trudności przy uruchamianiu systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu, skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. przywraca system na podstawie kopii zapasowej

B. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg

C. naprawia pliki rozruchowe, wykorzystując płytę Recovery

D. przywraca system używając punktów przywracania

Odpowiedź 'przywraca system na podstawie kopii zapasowej' jest poprawna, ponieważ narzędzie System Image Recovery w systemie Windows zostało zaprojektowane do przywracania systemu operacyjnego z utworzonej wcześniej kopii zapasowej, która zawiera pełny obraz systemu. Taki obraz systemu to kompleksowa kopia wszystkich plików systemowych, aplikacji oraz ustawień, co pozwala na szybkie i efektywne przywrócenie systemu do stanu z momentu wykonania kopii. Przykładowo, w przypadku awarii systemu spowodowanej wirusem lub błędami w oprogramowaniu, użytkownik może przywrócić system do stanu roboczego sprzed awarii, co oszczędza czas i wysiłek związany z reinstalacją systemu. Warto zaznaczyć, że regularne tworzenie kopii zapasowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi i bezpieczeństwem systemów komputerowych, co znacząco minimalizuje ryzyko utraty danych. Dobrą praktyką jest także przechowywanie kopii zapasowych w bezpiecznym miejscu, na przykład na zewnętrznym dysku twardym lub w chmurze.

Pytanie 18

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

B. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem, który zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a serwerem, co jest szczególnie istotne w kontekście bankowości internetowej. W porównaniu do podstawowego protokołu HTTP, HTTPS stosuje warstwę bezpieczeństwa opartą na protokołach SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu przesyłane dane są szyfrowane, co uniemożliwia ich przechwycenie przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że podczas logowania się do banku, dane takie jak hasła i numery kont są chronione. Wiele przeglądarek internetowych wyświetla także symbol kłódki obok adresu URL, co informuje użytkowników o tym, że połączenie jest zabezpieczone. Przy korzystaniu z usług bankowości online, odnalezienie adresu URL zaczynającego się od 'https://' jest kluczowe, aby upewnić się, że transakcje są dokonywane w bezpiecznym środowisku. Korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży i jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 19

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. traceroute

B. getfacl

C. ping

D. nslookup

Odpowiedź 'getfacl' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do zarządzania listami kontroli dostępu (ACL) w systemach Unix i Linux. Jego główną funkcją jest umożliwienie administratorom sprawdzania i modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów, a nie testowanie sieci komputerowej. Przykładem użycia 'getfacl' może być sytuacja, gdy administrator chce zweryfikować, jakie uprawnienia mają określone pliki w systemie, aby zapewnić odpowiednią ochronę danych. W kontekście testowania sieci, narzędzia takie jak ping, traceroute czy nslookup są właściwe, ponieważ są one zaprojektowane do diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi, identyfikując, gdzie mogą występować problemy w komunikacji między urządzeniami. Standardy branżowe w obszarze bezpieczeństwa i zarządzania systemami często zalecają użycie tych narzędzi w procesie diagnostyki sieci, co czyni 'getfacl' nieodpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 20

Podczas zmiany ustawień rejestru Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa operacji, na początku należy

A. sprawdzić, czy nie występują błędy na dysku

B. przygotować kopię zapasową istotnych dokumentów

C. przeanalizować, czy komputer jest wolny od wirusów

D. wyeksportować klucze rejestru do pliku

W kontekście modyfikacji rejestru Windows, ważne jest, aby zrozumieć, że działania takie jak sprawdzanie błędów na dysku czy skanowanie komputera pod kątem wirusów, choć istotne dla ogólnego bezpieczeństwa systemu, nie są bezpośrednio związane z modyfikacją rejestru. Sprawdzanie błędów na dysku jest procedurą, która ma na celu naprawę uszkodzonych sektorów na nośniku danych oraz zapewnienie integralności plików, co jest ważne, ale nie wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo samego rejestru. Z kolei skanowanie pod kątem wirusów jest kluczowym krokiem w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu, lecz nie powinno być traktowane jako preparacja do modyfikacji rejestru. Kopia zapasowa ważnych dokumentów jest niezaprzeczalnie istotna, ale w kontekście rejestru nie rozwiązuje problemu, gdyż zmiany w rejestrze mogą prowadzić do usunięcia lub uszkodzenia również tych dokumentów. Dlatego kluczowym elementem przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji rejestru jest jego eksport, co pozwala na szybkie przywrócenie wcześniejszego stanu w razie problemów. Nieprzemyślane podejście do modyfikacji rejestru, bez wcześniejszego przygotowania, może prowadzić do trwałych uszkodzeń systemu, a także utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w IT, priorytetem powinno być zawsze zabezpieczenie i ochrona istotnych danych oraz ustawień.

Pytanie 21

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. rozpoznawanie nowo podłączonego urządzenia i automatyczne przydzielanie mu zasobów

B. automatyczne uruchamianie ostatnio używanej gry

C. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na nowo podłączonym nośniku pamięci

D. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas

Głównym celem mechanizmu Plug and Play (PnP) jest automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu oraz efektywne przydzielanie mu wymaganych zasobów systemowych, takich jak adresy I/O, przerwania (IRQ) czy kanały DMA. Mechanizm ten znacząco ułatwia użytkownikom instalację urządzeń, eliminując konieczność ręcznego konfigurowania ustawień, co było standardem w starszych systemach operacyjnych. Przykładem zastosowania PnP może być podłączenie drukarki USB do komputera. System operacyjny automatycznie wykrywa urządzenie, instaluje odpowiednie sterowniki oraz konfiguruje zasoby potrzebne do jego poprawnej pracy. Z punktu widzenia dobrych praktyk, mechanizm ten wspiera zasadę ułatwienia użytkowania technologii, a także przyspiesza proces integracji nowych komponentów w infrastrukturze IT. Współczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, Linux czy macOS, w pełni wykorzystują możliwości PnP, co świadczy o fundamentalnym znaczeniu tego mechanizmu w zarządzaniu sprzętem komputerowym. Dodatkowo, Plug and Play współczesne standardy, takie jak USB, są zgodne z tym mechanizmem, co pozwala na szeroką interoperacyjność urządzeń.

Pytanie 22

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program Wireshark

B. program UltraVNC

C. program TeamViewer

D. pulpit zdalny

Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 23

Farad to jednostka

A. natężenia prądu

B. mocy

C. rezystancji

D. pojemności elektrycznej

Farad (F) jest podstawową jednostką pojemności elektrycznej w układzie SI. Oznacza zdolność kondensatora do gromadzenia ładunku elektrycznego. Przykładowo, kondensator o pojemności 1 farada zgromadzi 1 kulomb ładunku przy napięciu 1 wolt. Pojemność ma kluczowe znaczenie w różnych zastosowaniach, takich jak obwody elektroniczne, gdzie kondensatory są wykorzystywane do wygładzania napięcia, filtracji sygnałów, a także do przechowywania energii. W praktyce, aplikacje takie jak zasilacze impulsowe, audiofilskie systemy dźwiękowe, a nawet układy elektromagnetyczne wymagają precyzyjnego doboru kondensatorów o odpowiedniej pojemności. Warto również zauważyć, że w praktyce inżynierskiej stosowane są różne jednostki pojemności, a farad jest używany w kontekście dużych wartości; dla mniejszych zastosowań często używa się mikrofaradów (µF) oraz nanofaradów (nF).

Pytanie 24

Po przeprowadzeniu eksportu klucza HKCR zostanie utworzona kopia rejestru, zawierająca dane dotyczące konfiguracji

A. powiązań między typami plików a aplikacjami

B. pulpitu aktualnie zalogowanego użytkownika

C. kont użytkowników

D. sprzętu komputera

Eksportując klucz HKCR (HKEY_CLASSES_ROOT) w systemie Windows, otrzymujemy kopię rejestru, która zawiera kluczowe informacje dotyczące powiązań między typami plików a zainstalowanymi aplikacjami. Klucz ten jest odpowiedzialny za kojarzenie rozszerzeń plików z odpowiednimi programami, co pozwala systemowi operacyjnemu na prawidłowe otwieranie plików. Na przykład, rozszerzenie .txt jest zazwyczaj powiązane z edytorem tekstu, takim jak Notepad. W praktyce, dzięki temu, że użytkownicy mogą eksportować i importować te ustawienia, mogą łatwo przenosić swoje preferencje i konfiguracje między różnymi systemami, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych lub w trakcie migracji danych. Dobre praktyki obejmują tworzenie kopii zapasowych przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w rejestrze oraz dokładne dokumentowanie wszelkich powiązań, aby uniknąć problemów z otwieraniem plików po migracji.

Pytanie 25

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. płyty DVD-ROM

B. karty MMC

C. płyty CD-RW

D. karty SD

Karty SD oraz karty MMC są nośnikami, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i usuwanie danych, co czyni je idealnymi do tworzenia kopii zapasowych. Użytkownicy często mogą mylnie sądzić, że każdy typ wymiennego nośnika nadaje się do takich zadań. Płyty CD-RW również oferują możliwość wielokrotnego zapisywania, co może prowadzić do przekonania, że są one odpowiednie do tworzenia kopii zapasowych. Jednakże, płyty CD-RW mają swoje ograniczenia, takie jak mniejsza pojemność w porównaniu do nowoczesnych kart pamięci i są mniej odporne na uszkodzenia. Kiedy dochodzi do wyboru nośnika do kopii zapasowych, kluczowe jest rozważenie nie tylko możliwości zapisu, ale również długości życia nośnika oraz ryzyka uszkodzenia. Płyty DVD-ROM, w przeciwieństwie do wymienionych wcześniej nośników, są nośnikami jednorazowego zapisu, co czyni je nieodpowiednimi do regularnych i aktualnych kopii zapasowych. Posiadając stałe dane na nośniku, użytkownicy mogą błędnie zakładać, że są one aktualne, co prowadzi do desperackiego poszukiwania danych w sytuacjach awaryjnych. Właściwe podejście do archiwizacji danych wymaga zrozumienia, że nośniki muszą umożliwiać efektywne zarządzanie danymi oraz ich aktualizację. Dlatego tak istotne jest, aby wybierać medium, które spełnia standardy branżowe w zakresie przechowywania danych, jak na przykład standard ISO/IEC 27001, który promuje bezpieczeństwo informacji.

Pytanie 26

Najskuteczniejszym sposobem na wykonanie codziennego archiwizowania pojedynczego pliku o wielkości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do Internetu jest

A. korzystanie z pamięci USB z systemem plików FAT32

B. skompresowanie i zapisanie w lokalizacji sieciowej

C. korzystanie z pamięci USB z systemem plików NTFS

D. zapisanie na płycie DVD-5 w formacie ISO

Użycie pamięci USB z systemem plików NTFS jest najbardziej efektywnym sposobem archiwizacji pliku o rozmiarze 4,8 GB na pojedynczym stanowisku komputerowym bez dostępu do sieci. System plików NTFS (New Technology File System) obsługuje pliki o rozmiarze większym niż 4 GB, co jest kluczowe w przypadku archiwizacji dużych plików, jak ten o wielkości 4,8 GB. NTFS zapewnia również lepszą efektywność zarządzania przestrzenią dyskową, co jest istotne przy długoterminowym przechowywaniu danych. Oferuje dodatkowe funkcje, takie jak kompresja plików, szyfrowanie oraz możliwość przydzielania uprawnień do plików, co zwiększa zabezpieczenia danych. W praktyce, pamięci USB formatowane w NTFS są powszechnie używane do przenoszenia dużych plików lub ich archiwizacji, dzięki czemu można uniknąć problemów związanych z ograniczeniami rozmiaru, które występują w innych systemach plików, jak FAT32. Zastosowanie NTFS stanowi więc najlepszy wybór, zwłaszcza w kontekście profesjonalnego przechowywania i archiwizacji danych.

Pytanie 27

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

C. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

Często spotykanym błędem jest niewłaściwe zrozumienie struktury adresu IPv6. Globalny prefiks identyfikujący sieć jest najważniejszym elementem adresu IPv6 i jest przypisany przez dostawcę usług internetowych co zapewnia unikalność globalną. Niektórzy mylą go z identyfikatorem interfejsu co jest błędnym założeniem ponieważ identyfikator interfejsu jest specyficzny dla urządzenia w danej podsieci i jest generowany automatycznie. Kolejnym elementem jest identyfikator podsieci który pozwala na dalszy podział sieci w ramach globalnego prefiksu co zwiększa elastyczność konfiguracji sieci lokalnych. Często błędnie umiejscawiany jest na końcu adresu choć jego rola jest kluczowa w zarządzaniu ruchem sieciowym. Identyfikator interfejsu zajmujący ostatnie 64 bity jest istotny dla unikalności urządzeń w ramach podsieci i jest automatycznie generowany na bazie adresów fizycznych urządzeń co minimalizuje konflikty i ułatwia konfigurację. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią IPv6 i unikania problemów z alokacją adresów i routingiem. Poprawna organizacja adresów umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów adresowych i wspiera nowe technologie w sieciach dużej skali.

Pytanie 28

Jakie protokoły przesyłają cykliczne kopie tablic routingu do sąsiadującego rutera i NIE ZAWIERAJĄ pełnych informacji o dalekich ruterach?

A. RIP, IGRP

B. EIGRP, OSPF

C. OSPF, RIP

D. EGP, BGP

Wybór protokołów RIP (Routing Information Protocol) i IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) jako odpowiedzi nie jest prawidłowy ze względu na różnice w sposobie wymiany informacji o routingu. RIP jest protokołem wektora odległości, który działa na zasadzie cyklicznego przesyłania pełnych tablic routingu co 30 sekund. Chociaż jest prosty w implementacji, jego architektura nie pozwala na efektywne przekazywanie tylko zmienionych informacji, co prowadzi do znacznego obciążenia sieci. IGRP, pomimo że jest bardziej zaawansowanym protokołem, również opiera się na przesyłaniu pełnych informacji o tablicach routingu, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście efektywności. Z kolei OSPF i EIGRP, które są w stanie działać w bardziej dynamicznych środowiskach, wykorzystują techniki przesyłania zaktualizowanych informacji o stanie łączy i metrykach, co prowadzi do lepszej optymalizacji tras w sieci. Wybór EGP (Exterior Gateway Protocol) oraz BGP (Border Gateway Protocol) również nie jest poprawny, ponieważ te protokoły są zaprojektowane do działania na granicach systemów autonomicznych i nie stosują mechanizmu okresowego przesyłania tablic rutingu. Często błędne rozumienie różnic między protokołami wewnętrznymi, a zewnętrznymi prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność routingu w dużych sieciach zależy nie tylko od wyboru protokołu, ale również od jego odpowiedniej konfiguracji i implementacji zgodnie z potrzebami danej infrastruktury.

Pytanie 29

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

B. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

C. brakiem możliwości instalacji aplikacji

D. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 30

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 12 bitów

B. 24 bity

C. 8 bitów

D. 16 bitów

Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 31

Według normy PN-EN 50174 maksymalna całkowita długość kabla połączeniowego między punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego A+C) wynosi

A. 10 m

B. 6 m

C. 3 m

D. 5 m

Warto zrozumieć, dlaczego inne wartości długości kabli nie są odpowiednie zgodnie z normą PN-EN 50174. Krótsze długości, takie jak 3 m i 5 m, mogą być wystarczające w niektórych małych instalacjach, ale nie oferują one elastyczności wymaganą w bardziej złożonych systemach sieciowych. Taka krótka długość kabla może ograniczać możliwości adaptacji infrastruktury w przyszłości. Z kolei długość 6 m może być myląca, ponieważ nie jest zgodna z wymaganiami normy, która przewiduje 10 m jako maksymalną długość. Często spotykanym błędem jest niedocenianie znaczenia tłumienia sygnału i jego wpływu na jakość połączenia. Nieodpowiednia długość kabli może prowadzić do zwiększonego opóźnienia i utraty pakietów, co bezpośrednio wpływa na wydajność sieci. Ponadto, nieprzestrzeganie norm może prowadzić do problemów przy certyfikacji i audytach jakości sieci. W praktyce inżynierowie muszą brać pod uwagę zarówno wymagania techniczne, jak i przyszłe potrzeby rozwijającej się infrastruktury IT, co czyni przestrzeganie ustalonych standardów kluczowym elementem w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych. Normy takie jak PN-EN 50174 są tworzone, aby unikać problemów związanych z kompatybilnością i stabilnością systemów połączonych w sieci. Dlatego ważne jest, aby stosować się do tych standardów, zapewniając jednocześnie możliwość skalowania i adaptacji sieci do przyszłych potrzeb technologicznych.

Pytanie 32

Wykorzystanie polecenia net accounts w konsoli systemu Windows, które ustawia maksymalny okres ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /FORCELOGOFF

B. /MAXPWAGE

C. /TIMES

D. /EXPIRES

Opcja /MAXPWAGE, którą wybrałeś, jest jak najbardziej na miejscu. To pozwala administratorowi ustawić, jak długo hasło użytkownika może być aktywne. W praktyce, jeżeli administrator ustawi maksymalny czas ważności hasła na przykład na 90 dni, to użytkownicy będą musieli je zmienić co 90 dni. To jest naprawdę ważne, bo regularna zmiana haseł sprawia, że system jest bardziej bezpieczny. Warto też prowadzić edukację w firmie, żeby użytkownicy wiedzieli, jak tworzyć silne hasła i chronić je przed nieuprawnionym dostępem. Ustalanie, na jak długo hasła mogą być używane, to także coś, co zaleca wiele przepisów dotyczących ochrony danych osobowych, takich jak RODO. Bezpieczeństwo danych użytkowników to dziś kluczowa sprawa.

Pytanie 33

Jak nazywa się protokół używany do przesyłania wiadomości e-mail?

A. Protokół Transferu Plików

B. Internet Message Access Protocol

C. Protokół Poczty Stacjonarnej

D. Simple Mail Transfer Protocol

Post Office Protocol (POP3) to protokół używany głównie do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie. Umożliwia on użytkownikom synchronizację e-maili, lecz nie ma żadnych funkcji związanych ze wysyłaniem wiadomości. Mylne przekonanie o jego zastosowaniu do wysyłania e-maili może wynikać z braku zrozumienia różnicy między pobieraniem a wysyłaniem wiadomości. File Transfer Protocol (FTP) również jest niewłaściwym wyborem, gdyż jego głównym zadaniem jest transfer plików w sieci, a nie zarządzanie wiadomościami e-mail. Użytkownicy mogą myśleć, że FTP jest odpowiedni do wysyłania e-maili, ponieważ obydwa protokoły pracują w Internecie, jednak ich cele są całkowicie różne. Internet Message Access Protocol (IMAP) to inny protokół służący do zarządzania wiadomościami e-mail, jednak podobnie jak POP3, nie obsługuje procesu wysyłania wiadomości. IMAP pozwala użytkownikom na przeglądanie i zarządzanie skrzynką odbiorczą bez pobierania wiadomości na lokalne urządzenie, co jest przydatne, ale nie dotyczy procesu wysyłania. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych odpowiedzi często obejmują mylenie ról protokołów, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę ich powiązania i interakcje w ekosystemie pocztowym. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z narzędzi komunikacyjnych w codziennym życiu zawodowym.

Pytanie 34

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 110001000.10001000.00100001

B. 10001000.10101000.10010100.01100011

C. 11000010.10001000.00010100.00100011

D. 11000000.10101000.00010100.00100011

Odpowiedź 11000010.10001000.00010100.00100011 jest poprawna, ponieważ ten ciąg binarny odpowiada adresowi IP 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym. Aby przekształcić adres IP z formatu dziesiętnego na binarny, należy każdy z czterech segmentów (194, 136, 20, 35) konwertować osobno. Segment 194 w systemie dziesiętnym to 11000010 w systemie binarnym, 136 to 10001000, 20 to 00010100, a 35 to 00100011. Po połączeniu tych segmentów w odpowiedniej kolejności otrzymujemy 11000010.10001000.00010100.00100011. Zrozumienie konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, ponieważ adresy IP są wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w sieci. Przykładowo, w praktyce konwersje te są często wykorzystywane podczas konfiguracji urządzeń sieciowych oraz w programowaniu, co jest zgodne ze standardem RFC 791, który definiuje protokół IPv4.

Pytanie 35

Która funkcja przełącznika zarządzalnego pozwala na łączenie kilku przełączników fizycznych w jedną wirtualną linię, aby zwiększyć przepustowość łącza?

A. Agregacja łączy

B. Zarządzanie pasmem

C. Port mirroring

D. Port trunk

Port mirroring to technika, która pozwala na kopiowanie ruchu sieciowego z jednego portu na inny port, co umożliwia monitorowanie i analizowanie tego ruchu przez narzędzia takie jak analizatory protokołów czy systemy IDS/IPS. Choć jest to bardzo użyteczna funkcja w kontekście bezpieczeństwa i diagnostyki, nie ma związku z agregacją łącza, ponieważ nie zwiększa przepustowości ani nie łączy wielu portów w jeden logiczny kanał. Zarządzanie pasmem odnosi się do technik związanych z kontrolowaniem i optymalizowaniem wykorzystania dostępnej przepustowości w sieci. Chociaż ma na celu zapewnienie jakości usług (QoS) i może przyczynić się do lepszego zarządzania ruchem, nie łączy fizycznych połączeń w sposób umożliwiający zwiększenie przepustowości. Z kolei port trunk to termin stosowany w kontekście VLAN (Virtual Local Area Network), który odnosi się do portów na przełącznikach, które są zdolne do przesyłania ruchu z wielu VLANów. Chociaż port trunk jest istotnym elementem w zarządzaniu VLANami, nie ma on wpływu na agregację fizycznych połączeń, a tym samym nie może być użyty do zwiększenia przepustowości łącza. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie pojęć związanych z monitorowaniem, zarządzaniem pasmem i trunkingiem z agregacją łączy, co prowadzi do niepełnego zrozumienia funkcji przełączników i ich zastosowania w sieciach.

Pytanie 36

GRUB, LILO, NTLDR to

A. programy do aktualizacji BIOS-u

B. programy rozruchowe

C. oprogramowanie dla dysku twardego

D. odmiany głównego interfejsu sieciowego

GRUB, LILO i NTLDR to programy rozruchowe, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest powszechnie używany w systemach Linux i pozwala na wybór spośród wielu zainstalowanych systemów operacyjnych. Jego elastyczność i możliwość konfiguracji sprawiają, że jest preferowany w środowiskach wielosystemowych. LILO (Linux Loader) był jednym z pierwszych bootloaderów dla Linuxa, jednak ze względu na swoje ograniczenia, takie jak brak interfejsu graficznego i trudności z konfiguracją, został w dużej mierze zastąpiony przez GRUB. NTLDR (NT Loader) to program rozruchowy używany w systemach operacyjnych Windows NT, który umożliwia załadowanie odpowiedniego systemu operacyjnego z partycji. Dobrą praktyką w administracji systemami jest stosowanie programów rozruchowych, które pozwalają na łatwe zarządzanie różnymi wersjami systemów operacyjnych i zapewniają wsparcie dla różnych formatów systemów plików. Zrozumienie funkcji tych programów jest istotne dla efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową oraz procesem uruchamiania systemu.

Pytanie 37

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

B. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

C. określenia karty sieciowej

D. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

Odpowiedź wskazująca, że ifconfig to narzędzie umożliwiające wyświetlenie stanu interfejsów sieciowych jest jak najbardziej prawidłowa. W systemie Linux, ifconfig jest używane do konfigurowania, kontrolowania oraz wyświetlania informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe dane dotyczące adresów IP, maski podsieci, a także statusu interfejsów (np. czy są one aktywne). Przykładowe użycie to polecenie 'ifconfig eth0', które wyświetli informacje o interfejsie o nazwie eth0. Dodatkowo, ifconfig może być używane do przypisywania adresów IP oraz aktywacji lub dezaktywacji interfejsów. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią i jest standardowym elementem wielu skryptów administracyjnych, co czyni je niezbędnym w codziennej pracy specjalistów IT. Warto również zaznaczyć, że ifconfig jest często zastępowane przez nowsze narzędzia, takie jak 'ip' z pakietu iproute2, które oferują bardziej rozbudowane możliwości konfiguracyjne i diagnostyczne.

Pytanie 38

Jakie informacje można uzyskać dzięki programowi Wireshark?

A. Krótkie spięcia w przewodach

B. Ruch pakietów sieciowych

C. Połączenia par żył przewodów

D. Usterki w okablowaniu

Wireshark to potężne narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia użytkownikom obserwację i analizę pakietów danych przesyłanych przez sieć. Poprawna odpowiedź odnosi się do zdolności Wiresharka do przechwytywania i prezentowania w czasie rzeczywistym ruchu pakietów, co jest kluczowe dla diagnozowania problemów z siecią, monitorowania wydajności oraz analizy bezpieczeństwa. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą zrozumieć, jakie dane są przesyłane, kto je wysyła i odbiera, oraz jakie protokoły są używane. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać Wiresharka do analizy ruchu HTTP, aby zidentyfikować nieautoryzowane połączenia lub zrozumieć, jak aplikacje korzystają z zasobów sieciowych. W kontekście dobrych praktyk, analiza pakietów powinna być przeprowadzana z poszanowaniem prywatności użytkowników oraz zgodnie z lokalnymi przepisami i regulacjami dotyczącymi ochrony danych. Wireshark jest również używany w edukacji do nauki o protokołach sieciowych, co przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury sieciowej.

Pytanie 39

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy A

B. Klasy B

C. Klasy C

D. Klasy D

Wybór niewłaściwej klasy adresów IPv4 może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury adresacji w tym protokole. Klasa A, na przykład, zaczyna się od bitów 0 i obejmuje adresy od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, co oznacza, że jest przeznaczona głównie dla bardzo dużych organizacji. Adresy klasa C rozpoczynają się od 110, co odpowiada zakresowi od 192.0.0.0 do 223.255.255.255 i są najczęściej używane w mniejszych sieciach. Klasa D, z kolei, nie jest używana do adresowania hostów, lecz do multicastingu, zaczynając się od bitów 1110. Te pomyłki mogą wynikać z zamieszania dotyczącego tego, jak klasy adresów są definiowane oraz jakie zastosowania mają poszczególne klasy. Typowym błędem jest mylenie klas adresów z ich przeznaczeniem; na przykład, klasa C jest powszechnie mylona z klasą B, mimo że każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w zależności od liczby hostów, które muszą być zaadresowane. Warto zatem dokładnie zapoznać się z zasadami przydzielania adresów IP oraz ich klasyfikacją, aby uniknąć nieporozumień i problemów związanych z zarządzaniem siecią. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z technologiami sieciowymi oraz projektuje architekturę sieci.

Pytanie 40

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. ARP

B. ICMP

C. FTP

D. TCP

FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI. Oznacza to, że działa na najwyższej warstwie tego modelu, umożliwiając przesyłanie plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten jest szeroko stosowany w różnych zastosowaniach, takich jak przesyłanie dużych plików, zdalne zarządzanie serwerami czy aktualizacje aplikacji. FTP korzysta z mechanizmów uwierzytelniania, co pozwala na kontrolowanie dostępu do danych, a także umożliwia różne tryby transferu, takie jak ASCII czy Binary, co jest kluczowe dla zachowania integralności danych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, FTP często jest zabezpieczane przy użyciu dodatkowych protokołów, takich jak FTPS (FTP Secure) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol), aby zapewnić szyfrowanie transmisji i dodatkowe zabezpieczenia. Warto również zauważyć, że FTP jest jednym z najstarszych protokołów sieciowych, co świadczy o jego solidności i niezawodności w różnych środowiskach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej