Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.03 - Wykonywanie i naprawa pomocy wzrokowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 21:48
Data zakończenia: 23 maja 2025 22:04

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z Polską Normą w oznaczeniu: 40 □ 20 / 17 \ 130 znajdującym się na zauszniku oprawy okularowej, cyfra 17 wskazuje na

A. długość zausznika

B. wysokość tarczy

C. szerokość tarczy

D. szerokość mostka

Zgadza się, że cyfra 17 w oznaczeniu 40 □ 20 / 17 \ 130 określa szerokość mostka. Oznaczenia na oprawach okularowych są standaryzowane i mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego doboru okularów do indywidualnych potrzeb użytkownika. Szerokość mostka, czyli przestrzeń pomiędzy soczewkami, wpływa na komfort noszenia okularów oraz na ich stabilność na nosie. Przykładowo, jeśli mostek jest zbyt szeroki, okulary mogą zjeżdżać z nosa, a jeśli jest zbyt wąski, mogą powodować dyskomfort i ucisk. W praktyce, dobór odpowiedniego mostka jest kluczowy podczas zakupu okularów, aby zapewnić ich prawidłowe dopasowanie i wygodę noszenia. Dlatego znajomość tych oznaczeń oraz ich znaczenia jest istotna dla optyków oraz osób zajmujących się doborem okularów. Współczesne standardy i praktyki w branży optycznej kładą duży nacisk na personalizację dopasowania, co czyni te informacje niezwykle cennymi dla klientów.

Pytanie 2

Symbol odległości wierzchołkowej to

A. PD

B. H

C. C

D. VD

Odległość wierzchołkowa, symbolizowana jako VD, jest kluczowym parametrem w analizie i projektowaniu konstrukcji budowlanych, szczególnie w kontekście stabilności i wytrzymałości systemów nośnych. Oznacza ona odległość między wierzchołkiem a punktem, do którego przykładamy obciążenie. W praktyce inżynieryjnej, odpowiednie zrozumienie i wykorzystanie tego parametru jest niezbędne dla zapewnienia integralności strukturalnej oraz bezpieczeństwa budowli. Na przykład, w przypadku projektowania wieżowców, inżynierowie muszą dokładnie obliczyć VD, aby ocenić, czy struktura będzie w stanie wytrzymać siły wiatru oraz inne obciążenia dynamiczne. Standardy takie jak Eurokod 2 czy AISC oferują wytyczne dotyczące obliczeń wytrzymałościowych, w których odległość wierzchołkowa odgrywa istotną rolę. Ponadto, praktyki projektowe podkreślają potrzebę weryfikacji tej odległości w kontekście zastosowań materiałów, co wpływa na dobór odpowiednich typów stali czy betonu.

Pytanie 3

W procesie barwienia można zabarwić soczewkę

A. organiczna powleczona

B. organiczna niepowleczona

C. mineralna niepowleczona

D. mineralna powleczona

Wybór soczewek organicznych powlekanych lub mineralnych, zarówno powlekanych, jak i niepowlekanych, do kąpieli barwiącej może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów. Soczewki organiczne powlekane mają na sobie warstwę ochronną, która może uniemożliwiać wnikanie barwnika do wnętrza materiału, co skutkuje nierównomiernym zabarwieniem lub wręcz brakiem efektu barwienia. Powłoki ochronne, takie jak antyrefleksyjne, działają jak bariery dla substancji chemicznych, co jest sprzeczne z zamiarem procesu barwienia, który polega na głębokim wnikaniu koloru w materiał. Z kolei soczewki mineralne, choć są bardziej odporne na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne, mają zupełnie inną strukturę chemiczną, co czyni je nieodpowiednimi do barwienia w kąpieli. Przemysł optyczny powszechnie stosuje standardy, które określają właściwości soczewek, a ich rodzaj i struktura decydują o tym, jak i w jaki sposób można je poddawać różnym procesom, w tym barwieniu. Wybór niewłaściwego typu soczewek do kąpieli barwiącej może prowadzić do strat materialnych oraz niekompatybilności z oczekiwaniami co do estetyki i funkcjonalności, co jest kluczowe dla użytkowników.

Pytanie 4

Jaką wadę refrakcji ma oko, jeżeli w spoczynku zdolność zbierająca soczewek ocznych we wszystkich przekrojach wynosi 15 dpt?

A. Astygmatyzm

B. Starczowzroczność

C. Krótkowzroczność

D. Nadwzroczność

Astygmatyzm to wada refrakcji, w której krzywizna rogówki lub soczewki jest nieregularna, co prowadzi do różnej zdolności zbierającej w różnych meridianach oka. Osoby z astygmatyzmem często skarżą się na niewyraźne widzenie zarówno z bliska, jak i z daleka, a ich objawy mogą przypominać te występujące przy nadwzroczności, co może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku krótkowzroczności, która polega na tym, że zdolność zbierająca soczewek jest zbyt duża w porównaniu do długości osi ocznej, obraz skupia się przed siatkówką, co skutkuje problemami z widzeniem na dalekie odległości. Natomiast starczowzroczność jest naturalnym procesem starzenia się oka, który zwykle zaczyna się po 40. roku życia i dotyczy trudności z widzeniem na bliskie odległości, spowodowaną utratą elastyczności soczewki. Te wady różnią się od nadwzroczności, która występuje, gdy oko nie ma wystarczającej mocy optycznej. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do mylenia tych wad, obejmują brak zrozumienia podstawowych zasad optyki oraz niewłaściwe przyporządkowanie objawów do konkretnych wad refrakcji. Dlatego kluczowe jest przeprowadzenie dokładnej diagnostyki, aby uniknąć błędów w ocenie i wdrożeniu odpowiedniej korekcji.

Pytanie 5

Jak wykorzystuje się soczewki okularowe z powłoką Blue Bloker?

A. jako okulary przeciwsłoneczne.

B. do codziennego noszenia.

C. do pracy z komputerem.

D. do prowadzenia pojazdów w nocy.

Soczewki okulary z innymi warstwami, które nie są dedykowane do jazdy nocą, mogą nie spełniać oczekiwań w kontekście redukcji odblasków i poprawy widzenia w ciemności. W przypadku soczewek do noszenia na stałe, niebieskie światło, które nie zostało zaabsorbowane, może prowadzić do szybszego zmęczenia oczu, co jest szczególnie problematyczne dla osób spędzających dużo czasu przed ekranem. Z kolei soczewki przeciwsłoneczne są zaprojektowane głównie w celu ochrony przed promieniowaniem UV oraz jasnym światłem słonecznym, co nie ma zastosowania w warunkach nocnych. Istnieje mylne przekonanie, że soczewki przeciwsłoneczne mogą być używane w nocy, co może wprowadzać w błąd i prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Oprócz tego, używanie soczewek do pracy przy komputerze może wydawać się stosunkowo zbliżone, jednak nie zapewniają one tej samej ochrony przed odblaskami i nie są dedykowane do warunków zmniejszonego oświetlenia. W związku z tym, ważne jest zrozumienie specyfiki soczewek i ich funkcji, aby uniknąć nieodpowiednich wyborów, które mogą prowadzić do potencjalnych zagrożeń dla zdrowia oczu oraz bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 6

Który z wymienionych parametrów nie wpływa na jakość wykonania okularów korekcyjnych?

A. Decentracja pozioma

B. Decentracja pionowa

C. Rozstaw źrenic

D. Jednorodność soczewek

Jednorodność soczewek jest krytycznym parametrem, który wpływa na komfort i jakość widzenia, lecz nie dotyczy bezpośrednio procesu montażu okularów korekcyjnych. W przypadku montażu, kluczowe jest precyzyjne dopasowanie soczewek do opraw, co obejmuje takie aspekty jak decentracja pionowa i pozioma oraz rozstaw źrenic. Na przykład, jeśli soczewki są źle wycentrowane w stosunku do źrenic, użytkownik może odczuwać dyskomfort lub mieć problemy z widzeniem. Dobre praktyki w branży optycznej zalecają, aby optyk zawsze dokładnie mierzył i uwzględniał te parametry podczas montażu okularów. Odpowiednia jednorodność soczewek, chociaż istotna dla jakości widzenia, nie ma wpływu na to, jak soczewki są umiejscowione w oprawach, co czyni tę odpowiedź prawidłową. Dlatego zrozumienie różnicy między jakością soczewek a ich montażem jest fundamentalne dla zapewnienia użytkownikowi optymalnego doświadczenia.

Pytanie 7

Nie można użyć do centrowania soczewek

A. dioptromierza

B. linijki z podziałką milimetrową

C. papieru milimetrowego

D. centroskopu

Dioptromierz to urządzenie służące do pomiaru siły soczewek oraz sprawdzania ich optycznych właściwości, jednak nie jest on stosowany do centrowania soczewek. Centrowanie soczewek odnosi się do precyzyjnego ustawienia osi optycznych soczewek w stosunku do osi widzenia pacjenta, co jest kluczowe dla zapewnienia komfortu noszenia oraz optymalnej jakości widzenia. Do centrowania najczęściej używa się centroskopu, który umożliwia dokładne odnalezienie i ustawienie osi optycznych soczewek w zgodzie z oczekiwaniami pacjenta. Zastosowanie odpowiednich narzędzi do centrowania jest niezbędne w praktyce optycznej, a zgodność z zaleceniami producentów soczewek oraz standardami branżowymi zapewnia efektywność oraz zadowolenie pacjenta. Przykładem prawidłowego centrowania jest pomiar odległości między źrenicami (PD), co jest kluczowe dla precyzyjnego umiejscowienia soczewek w oprawkach.

Pytanie 8

Jaką oprawę najlepiej jest zalecić klientowi do soczewek mineralnych?

A. jakąkolwiek.

B. bezramkową.

C. półramkową.

D. pełną.

Soczewki mineralne charakteryzują się wysoką twardością i odpornością na zarysowania, jednak ich ciężar i kruchość mogą stanowić wyzwanie w doborze odpowiednich opraw. Oprawy pełne zapewniają maksymalne wsparcie dla soczewek mineralnych, ponieważ otaczają je z każdej strony, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia. Pełne oprawy są również bardziej stabilne, co jest kluczowe dla osób noszących cięższe soczewki. W praktyce, wybierając oprawy pełne, możemy również lepiej dostosować się do wymogów estetycznych klientów, oferując różnorodność stylów i kolorów. W przypadku soczewek mineralnych, pełne oprawy są zatem najbezpieczniejszym wyborem, ponieważ zapewniają trwałość i komfort noszenia, co jest zgodne z dobrą praktyką w optyce.

Pytanie 9

Kąt nachylenia tarcz oprawy okularowej powinien być mierzony

A. źrenicówką

B. kątomierzem

C. sferometrem

D. suwmiarką

Kątomierz jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru kątów, co czyni go idealnym urządzeniem do oceny nachylenia tarcz oprawy okularowej. W kontekście optyki, precyzyjne określenie kątów nachylenia jest niezwykle istotne, ponieważ wpływa na to, jak okulary przylegają do twarzy i w jaki sposób użytkownik postrzega obraz. Prawidłowe dopasowanie oprawy do kształtu twarzy użytkownika, a także odpowiednie ustawienie soczewek, mają kluczowe znaczenie dla komfortu noszenia i jakości widzenia. W praktyce, stosując kątomierz, można dokładnie zmierzyć kąt nachylenia osi optycznej do płaszczyzny poziomej, co jest istotne w przypadku korekty wad refrakcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 8596, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów w procesie dopasowywania okularów, aby zapewnić najwyższą jakość widzenia oraz satysfakcję pacjentów. W związku z tym, umiejętność prawidłowego użycia kątomierza w kontekście pomiarów w optyce jest niezbędna dla każdego optyka.

Pytanie 10

Zgodnie z normą EN ISO 21987:2009, tolerancja odchylenia osi w przypadku szkieł torycznych, gdy moc cylindra wynosi w przedziale (0,75-+1,50) dptr, to

A. +3°

B. +2°

C. +6°

D. +4°

Wybór innych wartości tolerancji odchylenia osi może prowadzić do istotnych konsekwencji w kontekście funkcjonowania soczewek torycznych. Na przykład, odpowiedzi takie jak +6° czy +2° wskazują na zrozumienie problemu, lecz nie uwzględniają specyfikacji podanej w normie EN ISO 21987:2009. Tolerancja +6° jest zbyt luźna w kontekście wytwarzania soczewek torycznych, co może wpływać na ich właściwości optyczne i komfort noszenia. Zbyt duża tolerancja może prowadzić do znacznych błędów w ustawieniu osi optycznej, co z kolei może skutkować nieprawidłowym widzeniem i zmniejszeniem efektywności korekcji astygmatyzmu. Z drugiej strony, wartość +2° jest zbyt restrykcyjna, co może prowadzić do trudności w produkcji i zwiększenia kosztów, przy jednoczesnym braku zauważalnej poprawy w jakości obrazu. Potrzebne jest zbalansowanie tolerancji, które zapewnia wystarczającą precyzję, jednocześnie nie narażając producentów na nadmierne trudności w wytwarzaniu soczewek. Takie błędne podejście często wynika z niewłaściwego zrozumienia znaczenia tolerancji w kontekście norm branżowych oraz z braku praktycznego doświadczenia w pracy z soczewkami torycznymi.

Pytanie 11

W trakcie produkcji okularów przy użyciu metod ręcznych niezbędne jest zastosowanie

A. centroskopu

B. szabloniarki

C. dioptromierza

D. rowkarki

Dioptromierz jest kluczowym narzędziem w procesie ręcznego wytwarzania okularów, ponieważ umożliwia precyzyjne pomiarowanie wartości refrakcyjnych, które są niezbędne do zaprojektowania odpowiednich soczewek. Dzięki dioptromierzowi można określić moc optyczną soczewek, co zapewnia komfort widzenia użytkownikowi. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób z problemami ze wzrokiem, ponieważ niewłaściwe dobranie mocy soczewek może prowadzić do dyskomfortu, bólu głowy, a nawet pogorszenia stanu wzroku. W praktyce, po pomiarze w dioptromierzu, wyniki są notowane, co pozwala na dalsze dostosowywanie kształtu i grubości soczewek. Użycie dioptromierza jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży optycznej, które podkreślają znaczenie dokładności pomiarów w produkcji okularów. Często stosuje się również dioptromierze automatyczne, które zwiększają efektywność pracy i dokładność pomiarów.

Pytanie 12

Która z aberracji w układach optycznych prowadzi do kolorowego rozmycia obrazu?

A. Dystorsja

B. Chromatyczna

C. Sferyczna

D. Astygmatyzm

Odpowiedź 'chromatyczna' jest prawidłowa, ponieważ aberracja chromatyczna jest efektem optycznym, który występuje, gdy różne długości fal światła (kolory) są skupiane w różnych punktach w układzie optycznym. W praktyce prowadzi to do rozmycia kolorów na granicach obiektów, co jest szczególnie widoczne w przypadku obiektywów o dużej przysłonie i przy fotografowaniu kontrastowych scen. Aberracja chromatyczna jest najczęściej eliminowana w nowoczesnych obiektywach poprzez zastosowanie soczewek o niskiej dyspersji lub w zestawach soczewek, które kompensują różnice w załamywaniu światła. Dobrze zaprojektowane układy optyczne, takie jak te stosowane w profesjonalnych aparatach fotograficznych, często zawierają elementy korekcyjne, które minimalizują ten efekt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii optycznej. Zrozumienie aberracji chromatycznej jest kluczowe dla fotografów i optyków, umożliwiając im dobór odpowiedniego sprzętu oraz technik, aby uzyskać czyste i wyraźne obrazy.

Pytanie 13

Zapis +3,00 DS –2,00 DC x 140 odpowiada zapisowi

A. +1,00 DS –2,00 DC x 050

B. +1,00 DS +2,00 DC x 050

C. +1,00 DS +2,00 DC x140

D. +1,00 DS –2,00 DC x 140

Zapis +3,00 DS –2,00 DC x 140 jest równoważny zapisowi +1,00 DS +2,00 DC x 050, ponieważ obie te transakcje odzwierciedlają tę samą wartość netto przy zastosowaniu odpowiednich przeliczeń. W pierwszym zapisie mamy dodatnią wartość 3,00 DS oraz ujemną wartość 2,00 DC, co daje nam 1,00 DS. Przemnożenie przez 140 jest w tym przypadku zupełnie niezależne od wartości netto, ponieważ zmienia tylko skalę wartości w odpowiednich jednostkach. W zapisach księgowych, szczególnie przy rozliczeniach związanych z obrótami, istotne jest, aby analizować wartości netto oraz ich przydział do odpowiednich kategorii. W praktyce takie przeliczenia mają zastosowanie w budżetowaniu oraz audytach finansowych, gdzie precyzyjne śledzenie wartości jest kluczowe dla zachowania zgodności z standardami rachunkowości. Przykład zastosowania to sytuacja, w której firma przekształca swoje dane finansowe do formatu raportu, gdzie kluczowe jest zachowanie równowagi pomiędzy różnymi kategoriami transakcji, co jest istotne dla analizy finansowej.

Pytanie 14

Co oznacza oznaczenie BC na opakowaniu soczewek kontaktowych?

A. typ materiału, z którego jest wykonana

B. promień krzywizny

C. moc właściwa soczewki

D. termin ważności

Oznaczenie BC, czyli "Base Curve", odnosi się do promienia krzywizny soczewki kontaktowej. Jest to kluczowy parametr, który wpływa na dopasowanie soczewki do krzywizny rogówki oka. W praktyce, odpowiedni promień krzywizny zapewnia komfort noszenia soczewek oraz ich stabilność na oku. Standardowo, promień krzywizny mierzy się w milimetrach, a jego wartość zazwyczaj wynosi od 8,0 do 10,0 mm. Dopasowanie BC jest istotne, ponieważ nieodpowiednia krzywizna może prowadzić do dyskomfortu, podrażnień czy nawet uszkodzeń rogówki. Wybierając soczewki, optyk powinien zwrócić uwagę na ten parametr w kontekście indywidualnych cech anatomicznych oka pacjenta. Zastosowanie odpowiedniej krzywizny jest szczególnie ważne w przypadku soczewek torycznych, które korygują astygmatyzm, gdzie precyzyjne dopasowanie jest kluczowe dla ich skuteczności. Ponadto, warto zaznaczyć, że pomiar BC powinien być przeprowadzany przez specjalistę, aby zapewnić optymalne dopasowanie oraz bezpieczeństwo użytkownika.

Pytanie 15

Dla jakich soczewek jest właściwa rada: "Aby spojrzeć w prawo, należy obrócić całą głowę w tym kierunku, a nie jedynie oczy"?

A. Pryzmatycznych

B. Progresywnych

C. Asferycznych

D. Dwuogniskowych

Soczewki progresywne są zaprojektowane z wieloma strefami optycznymi, co umożliwia użytkownikowi płynne przechodzenie między różnymi odległościami widzenia, na przykład z patrzenia w dal do czytania. Kluczowym aspektem ich użytkowania jest prawidłowa pozycja głowy, ponieważ każde przemieszczenie wzroku w danym kierunku, przy użyciu tych soczewek, wymaga skierowania głowy, aby trafić na odpowiednią strefę. Strefa do widzenia w bliskiej odległości jest umieszczona w dolnej części soczewki, natomiast strefa do widzenia na dal jest w jej górnej części. W związku z tym, aby skutecznie korzystać z soczewek progresywnych, użytkownik musi nauczyć się odpowiednio skręcać głową w kierunku, w którym chce spojrzeć, co jest zalecane przez specjalistów w dziedzinie optyki. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na poprawie komfortu widzenia oraz redukcji zmęczenia oczu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie doboru i użytkowania soczewek korekcyjnych.

Pytanie 16

Soczewki okularowe nie są używane w oprawach półramkowych?

A. o podwyższonym indeksie

B. fotochromowych organicznych

C. z poliwęglanu

D. polaryzacyjnych

W oprawach półramkowych można rozważać różne typy soczewek, jednak zastosowanie soczewek polaryzacyjnych jest nieodpowiednie. Soczewki z poliwęglanu są popularne ze względu na swoją wytrzymałość i lekkość, co czyni je korzystnym wyborem dla okularów codziennych. Niemniej jednak, ich zastosowanie w oprawach półramkowych nie eliminuje problemu związane z brakiem stabilizacji, który występuje również w przypadku soczewek polaryzacyjnych. Soczewki fotochromowe organiczne, które reagują na światło ultrafioletowe i zmieniają stopień przyciemnienia, również mogą być stosowane w różnych typach opraw, w tym półramkowych. Jednakże ich użycie również nie jest idealne, gdyż mogą one nie zapewniać optymalnej ochrony przed odblaskami, które są cechą charakterystyczną soczewek polaryzacyjnych. Soczewki o podwyższonym indeksie, z drugiej strony, charakteryzują się cieńszym profilem i mniejszą wagą, co czyni je bardziej estetycznymi. Jednakże w przypadku opraw półramkowych, ich wysoka optyczna jakość jest z reguły niweczona przez brak solidnego podparcia, co prowadzi do ryzyka uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać soczewki zgodnie z ich właściwościami i wymaganiami konstrukcyjnymi opraw, aby maksymalizować komfort i skuteczność użytkowania okularów.

Pytanie 17

Zapis soczewki sferocylindrycznej sph –1,50 cyl –2,50 axe 75° można zapisać w inny sposób jako

A. cyl –1,50 axe 165°; cyl – 4,00 axe 75°

B. cyl –1,50 axe 75°; cyl – 2,50 axe 165°

C. cyl –1,50 axe 75°; cyl – 4,00 axe 165°

D. cyl –1,50 axe 165°; cyl –1,00 axe 75°

Odpowiedź cyl –1,50 axe 165°; cyl – 4,00 axe 75° jest poprawna, ponieważ spełnia zasady dotyczące zapisu soczewki sferocylindrycznej. W przypadku soczewek o mocy cylindrycznej, zmiana osi cylindra o 90° i odpowiednie dostosowanie mocy sferycznej do mocy cylindrycznej prowadzi do uzyskania równoważnego zapisu. W tym przypadku, przesunięcie osi z 75° na 165° wiąże się z dodaniem -1,50 do -2,50, co daje nową moc cylindryczną wynoszącą -4,00 przy zachowanej mocy sferycznej -1,50. W praktyce, umiejętność przekształcania zapisów soczewek jest kluczowa w działalności optycznej. Prawidłowe zrozumienie konwersji soczewek sferocylindrycznych jest niezbędne w dobieraniu odpowiednich okularów dla pacjentów, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu widzenia oraz efektywności korekcji wad refrakcji. Dbanie o precyzyjny zapis soczewek jest standardem w branży optycznej, co w rezultacie wpływa na ogólną jakość świadczonych usług.

Pytanie 18

W dziedzinie optyki okularowej termin nakietka odnosi się do

A. chorób soczewki

B. fragmentu zausznika

C. chorób rogówki

D. elementu nanośnika

Nakietka to istotny element zausznika okularów, który ma na celu zapewnienie odpowiedniego dopasowania i komfortu podczas noszenia. Jej zadaniem jest stabilizacja okularów na głowie użytkownika, co jest kluczowe, zwłaszcza w przypadku okularów noszonych przez dłuższy czas, takich jak okulary korekcyjne czy sportowe. Nakietki mogą być dostosowywane do indywidualnych potrzeb użytkownika, co wpływa na ergonomię i estetykę. W praktyce, ich odpowiednie ustawienie pozwala na lepsze trzymanie się okularów na nosie oraz ogranicza ryzyko ich zsuwania się, co jest szczególnie ważne podczas aktywności fizycznych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12870, podkreślają znaczenie dostosowywania elementów okularów do specyfiki użytkowania, co czyni nakietki kluczowym aspektem w procesie projektowania i produkcji okularów. Dobrze dobrana nakietka nie tylko zwiększa komfort użytkowania, ale także wpływa na ogólną jakość wizji, eliminując niepożądane przesunięcia soczewek.

Pytanie 19

Na warstwę jaką nanoszone są powłoki antyrefleksyjne na soczewki okularowe?

A. oleofobową

B. utwardzającą

C. adhezyjną

D. hydrofobową

Powłoki antyrefleksyjne są nanoszone bezpośrednio na warstwę utwardzającą soczewek okularowych, co jest kluczowym etapem w procesie produkcji wysokiej jakości soczewek. Warstwa utwardzająca ma na celu zwiększenie odporności soczewek na zarysowania oraz zapewnienie ich trwałości, co jest istotne dla użytkowników, którzy oczekują od swoich okularów nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności. Przykładem zastosowania powłok antyrefleksyjnych jest ich wykorzystanie w okularach do pracy przy komputerze, gdzie redukcja odblasków światła sztucznego jest niezbędna dla komfortu wzrokowego. Warto również zaznaczyć, że powłoki antyrefleksyjne poprawiają przejrzystość soczewek, co przekłada się na lepsze widzenie w różnych warunkach oświetleniowych. Zastosowanie powłok zgodnych z normami ISO 14889 oraz EN 1836:2005 gwarantuje, że soczewki będą spełniać oczekiwania użytkowników w zakresie jakości i ochrony.

Pytanie 20

Który z wymienionych instrumentów nie jest przeznaczony do przeprowadzania pomiarów obiektywnych?

A. Refraktometr

B. Keratometr

C. Pupilometr

D. Tablica z optotypami

Tablica z optotypami jest narzędziem służącym do oceny ostrości wzroku, które wykorzystuje różne litery lub symbole w określonych rozmiarach. W przeciwieństwie do innych wymienionych przyrządów, które są przeznaczone do obiektywnych pomiarów parametrów optycznych, tablica z optotypami opiera się na subiektywnej ocenie pacjenta. Przy użyciu tablicy pacjent jest proszony o wskazanie, które litery lub symbole widzi, co wprowadza element subiektywności, ponieważ wyniki mogą różnić się w zależności od stanu psychicznego pacjenta, jego zmęczenia czy nawet nastroju. W praktyce, ocena ostrości wzroku za pomocą tablicy jest nieodłącznym elementem badania okulistycznego i zaleca się, aby była przeprowadzana w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, z określoną odległością od tablicy, zgodnie z wytycznymi takich organizacji jak American Academy of Ophthalmology. Dzięki temu można uzyskać jak najbardziej wiarygodne wyniki, ale sama tablica nie dostarcza obiektywnych danych, jak to ma miejsce w przypadku innych przyrządów.

Pytanie 21

Jakiej porady nie powinno się udzielać osobie noszącej soczewki kontaktowe trzymiesięczne?

A. Usuwania osadów białkowych z soczewek

B. Codziennego mycia soczewek

C. Codziennej dezynfekcji soczewek

D. Noszenia soczewek bez ich zdejmowania

Odpowiedź wskazująca na niewłaściwe noszenie soczewek bez zdejmowania jest prawidłowa, ponieważ osoby korzystające z soczewek kontaktowych trzymiesięcznych powinny przestrzegać rygorystycznych zasad higieny oraz użytkowania. Soczewki te wymagają regularnego zdejmowania, aby umożliwić ich dokładne czyszczenie i dezynfekcję. W standardach obowiązujących w branży optycznej, takich jak te opracowane przez American Optometric Association, znajduje się zalecenie, aby nie nosić soczewek dłużej niż to dozwolone, co ma na celu zminimalizowanie ryzyka infekcji oraz podrażnień oczu. Przykładowo, każdy użytkownik powinien zdejmować soczewki co noc w celu ich oczyszczenia i przechowania w odpowiednim pojemniku z płynem dezynfekującym. W ten sposób można usunąć osady białkowe oraz inne zanieczyszczenia, co jest kluczowe dla zdrowia oczu. Zachowanie tych praktyk pozwala na dłuższe użytkowanie soczewek oraz maksymalizuje komfort ich noszenia.

Pytanie 22

Która z aberracji w układach optycznych prowadzi do zniekształcenia obrazu w formie beczki lub poduszki?

A. Sferyczna

B. Chromatyczna

C. Dystorsja

D. Astygmatyzm

Dystorsja jest aberracją optyczną, która prowadzi do zniekształcenia obrazu w sposób, który przypomina kształt beczki lub poduszki. Głównie dotyczy to obiektywów szerokokątnych, gdzie obraz na brzegach jest deformowany w wyniku różnicy w powiększeniu pomiędzy środkiem a krawędziami kadru. W przypadku dystorsji beczkowej, linie prostokątne w rzeczywistości wyglądają na zaokrąglone do wewnątrz, natomiast przy dystorsji poduszkowej, linie proste są wygięte na zewnątrz. W praktyce, aby minimalizować wpływ dystorsji, wielu fotografów korzysta z obiektywów o niskiej dystorsji, a także stosuje korekcję w postprodukcji. Dobrym przykładem zastosowania wiedzy o dystorsji jest używanie programów graficznych, które oferują narzędzia do korekcji zniekształceń, co jest szczególnie istotne w fotografii architektury, gdzie prostokątne kształty muszą być odwzorowane jak najwierniej. Wiedza o dystorsji jest także kluczowa w projektowaniu sprzętu optycznego oraz w inżynierii optycznej, gdzie stosuje się specjalnie zaprojektowane soczewki, które minimalizują te efekty, co jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych takich jak ISO 12233.

Pytanie 23

Podczas naparowywania w próżni na powierzchniach soczewek okularowych nie aplikuje się powłoki

A. Blue Bloker

B. lustrzanej

C. antyrefleks

D. utwardzającej

Naparowywanie w próżni jest techniką stosowaną w produkcji soczewek okularowych, która pozwala na równomierne nałożenie różnych powłok na powierzchnie optyczne. Powłoka utwardzająca, która jest odpowiedzialna za zwiększenie odporności soczewek na zarysowania, nie jest nanoszona w procesie naparowywania w próżni, ponieważ do jej aplikacji wykorzystuje się inne metody, takie jak pokrywanie chemiczne lub metoda sol-gel. Proces naparowywania w próżni pozwala na uzyskanie cienkowarstwowych powłok antyrefleksyjnych, lustrzanych czy blokujących niebieskie światło, które mają na celu poprawę jakości obrazu, kontrastu oraz ochronę przed szkodliwymi promieniami. W praktyce, powłoka utwardzająca wytwarzana jest z materiałów, które wymagają innego procesu aplikacji, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży optycznej. Na przykład, techniki chemiczne pozwalają na precyzyjne dopasowanie grubości i twardości powłok, co jest istotne dla długowieczności soczewek.

Pytanie 24

Wypustki komórek zwojowych siatkówki formują nerw

A. twardówkowy

B. odruchowy

C. spojówkowy

D. wzrokowy

Wypustki komórek zwojowych siatkówki stanowią nerw wzrokowy, który jest kluczowy w procesie przekazywania informacji wzrokowej do mózgu. Komórki zwojowe siatkówki zbierają sygnały z fotoreceptorów, a następnie transmitują je w formie impulsów nerwowych przez nerw wzrokowy do ośrodków wzrokowych w mózgu, takich jak kora wzrokowa. To fundamentalny element w procesie widzenia, ponieważ pozwala na interpretację obrazów, a także na reakcje na bodźce świetlne. Przykładem praktycznym zastosowania tej wiedzy jest zrozumienie mechanizmów chorób oczu, takich jak neuropatia wzrokowa, gdzie uszkodzenie nerwu wzrokowego prowadzi do utraty widzenia. W kontekście badań oraz leczenia wad wzroku, znajomość roli nerwu wzrokowego jest niezbędna, aby rozwijać techniki diagnostyczne oraz terapie, takie jak terapia genowa. Znajomość struktury i funkcji nerwu wzrokowego wpisuje się w najlepsze praktyki w neurologii i oftalmologii.

Pytanie 25

Które z poniższych narzędzi lub urządzeń nie powinno być używane do regulacji oraz formowania okularów korekcyjnych?

A. Cążki do prostowania krawędzi profilu

B. Myjka ultradźwiękowa

C. Podgrzewacz do opraw

D. Cążki do regulacji soczewek

Myjka ultradźwiękowa to urządzenie, które znajduje zastosowanie głównie w procesach czyszczenia okularów, a nie w ich regulacji czy modelowaniu. Używa fal ultradźwiękowych do usuwania zanieczyszczeń z powierzchni okularów, co jest kluczowe w zapewnieniu ich estetyki oraz trwałości. W praktyce, myjki ultradźwiękowe są często stosowane w salonach optycznych do czyszczenia zarówno opraw, jak i soczewek, co pozwala na zachowanie ich funkcjonalności i estetyki. W przeciwieństwie do podgrzewacza do opraw, który jest używany do zmiękczania materiału opraw w celu ich dopasowania do kształtu twarzy pacjenta, myjka nie ma zastosowania w procesach regulacji. Z kolei cążki do regulacji soczewek i cążki do prostowania krawędzi profilu są narzędziami, które umożliwiają precyzyjne dostosowanie kształtu i układu okularów. Dlatego wybór myjki ultradźwiękowej jako odpowiedzi jest właściwy, gdyż nie odpowiada ona na potrzeby regulacji czy modelowania okularów korekcyjnych.

Pytanie 26

Jaką dewiację musiałaby mieć soczewka o mocy sph+4,00 dpt, aby generować 1 prdpt?

A. 2,5 mm

B. 0,4 mm

C. 4,0 mm

D. 0,25 mm

Odpowiedź 2,5 mm jest prawidłowa, ponieważ w kontekście mocy soczewek optycznych istnieje bezpośrednia zależność między dezentrowaniem soczewki a mocą refrakcyjną. W przypadku soczewki o mocy +4,00 dioptrii, przemieszczenie soczewki o 2,5 mm powoduje zmianę mocy efektywnej o 1 prdpt. Zmiana mocy soczewki przy dezentrowaniu jest opisana równaniem: delta D = D * d / f, gdzie D to moc soczewki, d to przemieszczenie, a f to ogniskowa soczewki. W praktyce, świadome użycie tego wzoru pozwala na precyzyjne obliczenie potrzebnej mocy soczewki w różnych sytuacjach, co jest kluczowe w optyce korekcyjnej. Takie obliczenia są często stosowane w ortoptyce oraz okulistyce, gdzie precyzyjna diagnostyka i korekcja wady wzroku są niezbędne. Zrozumienie tego zagadnienia pozwala specjalistom na lepsze dostosowanie soczewek do indywidualnych potrzeb pacjentów oraz ich stylu życia, co wpływa na komfort widzenia.

Pytanie 27

Jaką metodą osadza się soczewki w oprawach z plastiku?

A. zawalcowania

B. termoutwardzalną

C. na wcisk

D. nierozłączną

Soczewki osadzane w oprawach z tworzywa sztucznego metodą na wcisk to powszechnie stosowane rozwiązanie w branży optycznej. Ta metoda polega na mechanicznym wprowadzeniu soczewki do oprawy, co zapewnia stabilne i trwałe połączenie. Dzięki zastosowaniu odpowiednich systemów blokujących, soczewki są zabezpieczone przed wypadnięciem, co jest kluczowe dla komfortu użytkowania i bezpieczeństwa. Technika ta jest szeroko stosowana w produkcji okularów przeciwsłonecznych oraz korekcyjnych, gdzie estetyka i funkcjonalność odgrywają istotną rolę. Wybór metody na wcisk wynika także z jej efektywności w masowej produkcji, co obniża koszty oraz czas wytwarzania. W praktyce, soczewki osadzone w ten sposób mogą być łatwo wymieniane, co jest istotne w kontekście serwisowania okularów. Stosowanie tej metody jest zgodne z międzynarodowymi standardami jakości, co zapewnia użytkownikom pewność co do ich niezawodności i bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Akomodacja narządu wzroku występuje w

A. naczyniówce oraz twardówce

B. soczewce i ciele rzęskowym

C. rogówce oraz komorze przedniej

D. siatkówce oraz ciele szklistym

Zjawisko akomodacji narządu wzroku zachodzi głównie w soczewce i ciele rzęskowym. Akomodacja to proces, za pomocą którego oko dostosowuje swoją zdolność do ogniskowania na obiektach znajdujących się w różnych odległościach. Gdy patrzymy na obiekt bliski, mięśnie rzęskowe kurczą się, co powoduje zwiększenie krzywizny soczewki. W rezultacie soczewka staje się bardziej wypukła, co pozwala na skupienie światła na siatkówce. W praktyce oznacza to, że osoby w różnym wieku, a zwłaszcza w starszym wieku, mogą doświadczać trudności w akomodacji, co prowadzi do presbiopii. Standardy badań wzrokowych często obejmują testy akomodacji, aby ocenić zdolność pacjenta do dostosowywania wzroku, co jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej jakości widzenia w codziennym życiu. Wiedza ta jest fundamentalna nie tylko dla okulistów, ale także dla optometrystów, którzy muszą umieć diagnozować i leczyć problemy z akomodacją.

Pytanie 29

Jakiego materiału nie wykorzystuje się do osadzania soczewek na wcisk w oprawach z

A. włókna aramidowego

B. włókna węglowego

C. nowego srebra

D. poliamidów mieszanych

Metody osadzania soczewek na wcisk nie są stosowane w oprawach wykonanych z nowego srebra, ponieważ ten materiał charakteryzuje się niską elastycznością i wytrzymałością. Nowe srebro, będące stopem niklu, miedzi i cynku, nie ma wystarczających właściwości mechanicznych, które umożliwiałyby skuteczne i trwałe mocowanie soczewek w oprawie. W praktyce, osadzanie soczewek na wcisk wymaga materiałów, które potrafią odpowiednio współpracować z siłami działającymi na soczewkę, co w przypadku nowego srebra jest niemożliwe. Przykładem dobrej praktyki jest użycie materiałów takich jak włókna węglowe czy poliamidy, które oferują odpowiednią wytrzymałość i elastyczność, co pozwala na skuteczne osadzanie soczewek. Właściwe dobranie materiału oprawy do metody osadzania soczewek jest kluczowe dla zapewnienia ich trwałości i komfortu noszenia, co jest zgodne z normami jakości w branży optycznej.

Pytanie 30

Jakim urządzeniem przeprowadza się kontrolę naprężeń w soczewkach okularowych?

A. polaryskopem

B. polarymetrem

C. goniometrem

D. interferometrem

Polaryskop jest kluczowym narzędziem w procesie kontroli naprężeń w soczewkach okularowych. Dzięki zastosowaniu zasady polaryzacji światła, polaryskop umożliwia wykrywanie wewnętrznych naprężeń, które mogą powstać podczas produkcji soczewek z materiałów takich jak szkło optyczne czy tworzywa sztuczne. W praktyce, soczewki, które nie są odpowiednio kontrolowane, mogą wykazywać wady optyczne, co wpływa na komfort i jakość widzenia użytkownika. Użycie polaryskopu pozwala na dokładne określenie stanu soczewek, co jest zgodne z normami jakości w branży optycznej. Przykładowo, w badaniach laboratoryjnych nad nowymi materiałami optycznymi, polaryskopy stanowią integralny element procesu testowania, co zapewnia, że końcowy produkt spełnia oczekiwania zarówno producentów, jak i konsumentów. Dbałość o jakość soczewek jest niezbędna, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia efektów ubocznych, takich jak zniekształcenia obrazu czy dyskomfort podczas noszenia okularów.

Pytanie 31

Wada widzenia obuocznego, w której osie widzenia spotykają się w punkcie fiksacji, a przy patrzeniu w dal pozostają równoległe, to

A. heteroforia

B. dysocjacja

C. heterotropia

D. ortoforia

Ortoforia to stan, w którym oczy są poprawnie ustawione w stosunku do siebie, co umożliwia prawidłowe widzenie dwuoczne. W przypadku ortoforii osie widzenia przecinają się w punkcie fiksacji, co oznacza, że podczas patrzenia na obiekty w bliskiej i dalekiej odległości, oczy pozostają w równoległym ustawieniu. Praktyczne znaczenie ortoforii jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu problemów ze wzrokiem. W przypadku dzieci, zapewnienie ortoforii jest istotne dla prawidłowego rozwoju zdolności wzrokowych oraz ogólnej percepcji. Regularne badania wzroku pozwalają na wczesne wykrycie nieprawidłowości, co może prowadzić do stosowania terapii ortoptycznych, które mają na celu przywrócenie prawidłowego ustawienia oczu oraz poprawę widzenia dwuocznego. Ortoforia jest również ważna w praktyce okulistycznej, aby zapobiegać problemom z widzeniem, takim jak zeza czy amblyopia. Podsumowując, ortoforia jest podstawowym stanem, który powinien być osiągnięty dla prawidłowego funkcjonowania narządów wzroku.

Pytanie 32

W mineralnych soczewkach fotochromowych substancją dodaną do zmieniającego się zaciemnienia są

A. halogenki srebra

B. dwutlenki tytanu

C. dwufluorki wapnia

D. halogenki złota

Zrozumienie, jakie substancje chemiczne mogą być używane w soczewkach fotochromowych, jest kluczowe dla oceny ich funkcjonalności. Halogenki złota, choć również mogą mieć zastosowanie w niektórych procesach optycznych, nie są stosowane w soczewkach fotochromowych ze względu na swoją stabilność chemiczną i koszt. Z kolei dwufluorki wapnia i dwutlenki tytanu to materiały, które posiadają inne właściwości optyczne, ale nie są używane jako aktywne składniki w procesie fotochromowym. Dwufluorki wapnia mogą być stosowane w niektórych aplikacjach optycznych, jednak ich działanie nie polega na zmianie koloru pod wpływem światła UV. Dwutlenki tytanu natomiast są często używane jako pigmenty w różnych materiałach, ale również nie mają zdolności do przekształcania się w odpowiedzi na promieniowanie UV. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie właściwości zmiany koloru substancjom, które nie mają takich właściwości. W kontekście soczewek fotochromowych, jedynie halogenki srebra mają zdolność do takiej reakcji, co czyni je jedynym odpowiednim wyborem. Zrozumienie chemii tych materiałów oraz ich właściwości optycznych jest niezwykle istotne dla właściwego doboru soczewek dla użytkowników, którzy poszukują nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności i ochrony.

Pytanie 33

Przy realizacji okularów korekcyjnych na centroskopie należy ustawić

A. moc soczewki

B. średnicę soczewki

C. oś cylindra

D. decentrację poziomą

Decentracja pozioma to kluczowy parametr, który należy ustawić podczas wykonywania okularów korekcyjnych na centroskopie. Oznacza ona przesunięcie osi optycznej soczewki w stosunku do osi symetrii twarzy pacjenta, co ma istotne znaczenie dla komfortu noszenia okularów oraz dla jakości widzenia. Przy prawidłowym ustawieniu decentracji poziomej, soczewki będą idealnie dopasowane do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta, co minimalizuje zniekształcenia obrazu oraz poprawia pole widzenia. W praktyce, gdy decentracja jest niewłaściwie ustawiona, może to prowadzić do odczuwania dyskomfortu, a także do zwiększonego ryzyka wystąpienia bólu głowy czy zawrotów głowy. Przykładowo, dla pacjenta z różnymi mocami w obydwu oczach, decentracja pozioma musi być precyzyjnie wyregulowana, co zapewnia, że oś optyczna soczewki będzie pokrywać się z osią widzenia oka. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży optycznej, decentracja jest jednym z podstawowych parametrów, które powinny być brane pod uwagę podczas produkcji okularów korekcyjnych, co znacząco wpływa na ich funkcjonalność i zadowolenie pacjenta.

Pytanie 34

Jak zapisuje się astygmatyzm krótkowzroczny zwykły?

A. sf −2,00 cyl +2,00

B. sf +2,00 cyl −2,00

C. sf +2,00 cyl +2,00

D. sf −2,00 cyl −2,00

Błędne odpowiedzi w teście wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad dotyczących astygmatyzmu i krótkowzroczności. Na przykład, w pierwszej odpowiedzi sf +2,00 cyl −2,00 użyto wartości sferycznej dodatniej, co jest nieprawidłowe w kontekście krótkowzroczności. Dodatnia moc soczewki oznacza dalekowzroczność, co prowadzi do nieporozumienia w związku z diagnozowaniem i korekcją. Kolejna odpowiedź sf −2,00 cyl −2,00 również jest myląca, ponieważ wartość cylindryczna nie może być ujemna w przypadku astygmatyzmu, co implikuje, iż krzywizna rogówki ma niższą moc w jednej osi. W kontekście astygmatyzmu, cylindryczna korekcja musi uwzględniać różnice w mocach optycznych w różnych osiach. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź, sf +2,00 cyl +2,00, błędnie sugeruje, że zarówno sferyczna, jak i cylindryczna moc mają wartości dodatnie, co jest sprzeczne z definicją astygmatyzmu krótkowzrocznego. W praktyce, takie błędne zapisy mogą prowadzić do niewłaściwej korekcji wzroku, co z kolei wpływa na jakość widzenia pacjenta oraz jego komfort w codziennym życiu. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć te różnice oraz zasady dotyczące zapisu korekcji optycznej, aby uniknąć typowych pułapek myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 35

Przy centrowaniu soczewek progresywnych na osi źrenicy, w jakim miejscu należy umieścić

A. kółko kontrolne mocy do bliży

B. punkt pomiaru pryzmy

C. krzyż centracji dali

D. kółko kontrolne mocy do dali

Krzyż centracji dali to naprawdę ważny element, gdy mówimy o centrowaniu soczewek progresywnych. Jak dobrze go umieścimy na środku źrenicy, to mamy pewność, że widzenie na dalekie odległości będzie w porządku. Soczewki progresywne mają różne moce, więc użytkownicy muszą czasami korzystać z różnych stref, żeby dobrze widzieć na różne odległości. Dlatego umieszczenie krzyża w dobrym miejscu jest kluczowe, bo wtedy strefa do dalekiego widzenia jest łatwo dostępna. Z własnego doświadczenia wiem, że zły sposób centrowania może prowadzić do bólu głowy albo zmęczenia oczu, więc warto trzymać się standardów przy pomiarach i montażu okularów. Przygotowując soczewki, trzeba też pamiętać o indywidualnych parametrach pacjenta, jak odległość między źrenicami, bo to ma ogromny wpływ na jakość widzenia. Dobre centrowanie i odpowiednie umiejscowienie soczewek znacznie poprawiają komfort noszenia okularów, co jest mega istotne dla satysfakcji użytkownika i efektywności widzenia.

Pytanie 36

Który test jest użyteczny do precyzyjnego ustalania wielkości sferycznej, komponentu wady refrakcji?

A. Duochromatyczny

B. Promienisty

C. Krzyżowy

D. Klamrowy

Test duochromatyczny jest uznawany za jeden z najskuteczniejszych narzędzi diagnostycznych w okulistyce, szczególnie w kontekście precyzyjnego określania wielkości składowej wady refrakcji. W tej metodzie, pacjent ocenia różnice w percepcji kolorów na tle dwóch kontrastujących barw, co umożliwia dokładne zidentyfikowanie anomalii w refrakcji. Wykorzystanie dwóch różnych kolorów światła pozwala na eliminację błędów związanych z adaptacją do jasności czy innymi czynnikami, które mogą wpływać na wynik testu. Przykładowo, w praktyce klinicznej, test ten jest stosowany do oceny zdolności rozróżniania kolorów u pacjentów z podejrzeniem astygmatyzmu lub innych wad refrakcji. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Okulistyki, test duochromatyczny powinien być integralną częścią kompleksowego badania wzroku, co pozwala na skuteczne dostosowanie korekcji optycznych i dobór odpowiednich soczewek.

Pytanie 37

W przypadku astygmatyzmu skośnego krótkowzrocznego promienie świetlne w

A. jednej osi skupiają się na siatkówce, a w drugiej przed siatkówką i osie różnią się o więcej niż 30°

B. obu osiach skupiają się przed siatkówką i osie różnią się o mniej niż 30°

C. obu osiach skupiają się przed siatkówką i osie różnią się o więcej niż 30°

D. jednej osi skupiają się przed siatkówką, a w drugiej za siatkówką

W przypadku błędnych odpowiedzi najczęściej wkradają się nieporozumienia odnośnie tego, jak zachowują się promienie świetlne przy astygmatyzmie. Jeśli ktoś twierdzi, że obie osie skupiają się przed siatkówką, to może mieć na myśli astygmatyzm krótkowzroczny, ale nie uwzględnia, że w astygmatyzmie skośnym to różnice między osiami są super ważne. Różnica kątowa 30° czy nawet więcej to nie wszystko; tu chodzi o to, że jedna oś jest na siatkówce, a druga przed nią. To może prowadzić do mylnych wniosków w diagnostyce. Złe rozpoznanie może skutkować nieodpowiednimi soczewkami, co potem może pogorszyć widzenie osoby. Rozumienie zasad działania astygmatyzmu i tego, co się z nim wiąże, jest konieczne, żeby dobrze diagnozować i leczyć. Złe interpretacje mogą mieć poważne konsekwencje w leczeniu pacjentów, więc lepiej trzymać się zasad i wytycznych.

Pytanie 38

Zapis soczewki sferocylindrycznej sph −2,25 cyl −2,25 axe10° można przedstawić w inny sposób jako

A. sph +4,50 cyl +2,25 axe 100°

B. sph −4,50 cyl +2,25 axe10°

C. sph +4,50 cyl −2,25 axe10°

D. sph −4,50 cyl +2,25 axe 100°

Zapis soczewki sferocylindrycznej sph −2,25 cyl −2,25 axe 10° jest równoważny zapisowi sph −4,50 cyl +2,25 axe 100°. Aby to zrozumieć, musimy zwrócić uwagę na sposób, w jaki soczewki cylindryczne działają. Soczewka z wartością sferyczną (sph) i cylindryczną (cyl) wprowadza astygmatyzm. W przypadku powyższego zapisu mamy soczewkę o mocy sferycznej -2,25 dioptrii oraz cylindrycznej -2,25 dioptrii, co razem daje moc całkowitą -4,50 dioptrii. Dodatkowo, kierunek osi (axe) 10° można przekształcić w oś 100°, co wpisuje się w zasady dotyczące konwersji osi soczewek cylindrycznych. Przykładowo, jeśli mamy pacjenta z astygmatyzmem, zastosowanie tej soczewki pozwoli na poprawę jakości widzenia poprzez skorygowanie różnicy mocy w dwóch różnych płaszczyznach. Wiedza na temat konwersji soczewek jest kluczowa w praktyce okulistycznej, ponieważ pozwala na dostosowanie recepty do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz ułatwia zrozumienie działania soczewek przez specjalistów.

Pytanie 39

Zapis soczewki sferocylindrycznej sph −5,75 cyl +2,25 axe 90° odpowiada zapisowi

A. cyl −5,75 axe 180°; cyl −3,50 axe 90°

B. cyl −5,75 axe 180°; cyl +2,25 axe 90°

C. cyl −5,75 axe 90°; cyl −2,25 axe 180°

D. cyl −5,75 axe 90°; cyl −3,50 axe 180°

Odpowiedź cyl −5,75 axe 180°; cyl −3,50 axe 90° jest okej. Chodzi o to, że soczewki sferocylindryczne można opisać na różne sposoby, a żeby to przełożyć, mamy swoje zasady związane z osiami i wartościami cylindrycznymi. Widać, że soczewka z parametrami sph −5,75 cyl +2,25 axe 90° pokazuje, że w poziomie mamy sferyczną moc −5,75 D i cylindryczną moc +2,25 D na osi 90°. Żeby to zapisać w inny sposób, cylindryczna moc zmienia się w negatywną moc o wartości −3,50 D, gdy oś ustawi się na 180°. To wszystko jest zgodne z zasadami optyki, które mówią, że przy przesunięciu osi o 90° musimy zmienić znak, gdy zmieniamy wartość cylindryczną. W praktyce, takie zmiany są naprawdę ważne, bo pozwalają prawidłowo określić moc soczewek w receptach i podczas ich produkcji. Fajnie jest wiedzieć, że w optyce często mamy różne zapisy, które chociaż wyglądają inaczej, dają ten sam optyczny efekt. To jest istotne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie optometrii.

Pytanie 40

Jakie narzędzie jest najbardziej odpowiednie do wiercenia otworów w soczewkach okularowych wykonanych z poliwęglanu?

A. frez jarzmowy

B. wiertło wolframowe

C. frez diamentowy

D. wiertło diamentowe kręte

Wybór narzędzi do wiercenia otworów w soczewkach okularowych z poliwęglanu wymaga szczególnej uwagi, ponieważ błędne podejście może prowadzić do uszkodzenia materiału lub obniżenia jakości finalnego produktu. Frez jarzmowy, mimo że jest używany w wielu procesach obróbczych, nie jest odpowiedni do precyzyjnego wiercenia w poliwęglanie. Jego konstrukcja i sposób działania są dostosowane bardziej do szlifowania lub frezowania powierzchni, co może skutkować zbyt dużym naciskiem na soczewkę i jej deformacją. Frez diamentowy, z drugiej strony, chociaż bardzo skuteczny w obróbce twardych materiałów, nie jest zalecany do poliwęglanu, ponieważ może prowadzić do nadmiernego nagrzewania się materiału i jego kruszenia. Wiertło diamentowe kręte, choć również ma swoje zastosowanie w obróbce materiałów, nie jest najlepszym wyborem do poliwęglanu, ponieważ jego struktura może powodować splątanie i nieefektywne usuwanie wiórów, co zwiększa ryzyko uszkodzenia soczewki. W przypadku poliwęglanu, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które zapewniają kontrolowane cięcie, minimalizując jednocześnie ryzyko przegrzania i deformacji. Często popełnianym błędem jest nieodpowiednie dobieranie narzędzi do konkretnego materiału, co wynika z braku zrozumienia ich właściwości. W praktyce, dla poliwęglanu, optymalnym rozwiązaniem są wiertła wykorzystywane w obróbce termoplastycznej, co znacząco wpłynie na jakość i trwałość wykonanych otworów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej