Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 16:52
Data zakończenia: 23 maja 2025 17:19

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiału	Wskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna	10 dni
Guziki	21 dni
Nici	18 dni
Podszewka	12 dni

A. Guzików.

B. Nici.

C. Wełny.

D. Podszewki.

Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 2

Przedsiębiorstwo, oceniając zdolność do osiągania zysków ze sprzedaży, korzysta z wskaźnika

A. efektywności operacyjnej

B. zyskowności aktywów

C. rentowności sprzedaży

D. rentowności kapitału własnego

Wybór wskaźnika rentowności sprzedaży do oceny, jak dobrze firma robi kasę ze sprzedaży, ma sens. To sprawdza, jak efektywnie działa firma w kontekście sprzedaży. Rentowność sprzedaży obliczamy jako zysk netto podzielony przez przychody ze sprzedaży, więc to daje nam obraz tego, jaką część tego, co firma zarobi, zamienia na zysk. Z mojego doświadczenia, menedżerowie często korzystają z tego wskaźnika, żeby porównywać wyniki w różnych latach czy sprawdzić, jak wypadają na tle konkurencji. Na przykład, jeśli rentowność sprzedaży maleje, to może oznaczać, że mają problemy z kosztami produkcji, które warto przeanalizować. W branży to jest standard, bo daje ważne informacje o tym, jak firma radzi sobie z zarabianiem pieniędzy, co jest kluczowe dla jej długofalowej stabilności i sukcesu.

Pytanie 3

Jakim stylem kierowania posługuje się przełożony, który wspólnie z pracownikiem rozwiązuje trudności oraz wspiera w podejmowaniu wyborów?

A. Przekazywanie uprawnień

B. Motywowanie

C. Współuczestnictwo

D. Szkolenie

Współuczestnictwo to styl kierowania, który polega na aktywnym zaangażowaniu przełożonego w proces podejmowania decyzji razem z podwładnymi. Taki styl jest szczególnie efektywny w sytuacjach, gdy zespół potrzebuje wsparcia w analizie problemów i generowaniu rozwiązań. Przykładem zastosowania tego podejścia może być organizowanie regularnych spotkań zespołowych, na których pracownicy mogą dzielić się pomysłami oraz wspólnie oceniać różne opcje. Współuczestnictwo sprzyja budowaniu zaufania i zaangażowania w zespole, co przekłada się na lepszą komunikację i większą efektywność pracy. W kontekście dobrych praktyk zarządzania, takie podejście jest zgodne z zasadami inkluzywności i partycypacji, które są kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu zasobami ludzkimi. Tego rodzaju styl kierowania nie tylko wzmacnia poczucie odpowiedzialności wśród pracowników, ale również przyczynia się do rozwoju ich umiejętności decyzyjnych.

Pytanie 4

W tabeli zamieszczone są cztery grupy czynników, stanowiących elementy analizy SWOT. Wskaż grupę, w której znajdują się czynniki wskazujące słabe strony przedsiębiorstwa.

A.	B.
− niewielka liczba firm konkurencyjnych − rozpoznawalność firmy na rynku krajowym	− wyeksploatowane maszyny produkcyjne − wysokie koszty stałe produkcji
C.	D.
− wysokie kwalifikacje kadry kierowniczej − ekologiczna technologia produkcji	− wysokie oprocentowanie kredytów bankowych − sezonowość popytu na produkty firmy

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ odnosi się do słabych stron przedsiębiorstwa, które są kluczowym elementem analizy SWOT. Słabe strony to te czynniki, które mogą negatywnie wpływać na zdolność firmy do osiągania celów i konkurowania na rynku. Przykłady, takie jak wyeksploatowane maszyny produkcyjne i wysokie koszty stałe produkcji, są istotnymi wskaźnikami, które mogą obniżać efektywność operacyjną. Zrozumienie tych słabości jest niezbędne do opracowania skutecznych strategii poprawy. Na przykład, identyfikacja wyeksploatowanych maszyn może skłonić do inwestycji w nowoczesny sprzęt, co z kolei może zwiększyć wydajność i obniżyć koszty. Analiza SWOT jest szeroko stosowana w strategii zarządzania, a jej poprawne przeprowadzenie pozwala na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji w oparciu o rzeczywiste dane o stanie przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Dostawca ekskluzywnego towaru, który wybiera jedynie jeden preferowany punkt sprzedaży na określonym terenie, stosuje dystrybucję

A. intensywną

B. selektywną

C. wyłączną

D. wybiórczą

W kontekście strategii dystrybucji, intensywna dystrybucja odnosi się do maksymalizacji dostępności produktów poprzez sprzedaż w jak największej liczbie punktów sprzedaży. Taki model jest typowy dla produktów o niskiej wartości, gdzie celem jest dotarcie do szerokiego grona konsumentów, np. napojów gazowanych czy artykułów spożywczych. Wybiórcza dystrybucja natomiast, polega na wyborze ograniczonej liczby punktów sprzedaży, ale nie na wyłączności. Jest to strategia, która może się sprawdzać w przypadku produktów średniej klasy, gdzie producent chce mieć kontrolę nad dystrybucją, ale niekoniecznie ogranicza ją do jednego dystrybutora. Selektywna dystrybucja pod względem definicji zbliżona do wybiórczej, jednak bardziej koncentruje się na jakości i prestiżu punktów sprzedaży, gdzie produkty są oferowane. Często zdarza się, że błędne zrozumienie terminologii prowadzi do pomyłek w wyborze strategii. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że w strategiach dystrybucji liczy się nie tylko liczba punktów sprzedaży, ale także sposób ich wyboru i zarządzania relacjami z dystrybutorami. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnej sprzedaży oraz osłabienia marki.

Pytanie 6

Korzystając z zamieszczonego fragmentu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskaż maksymalną kwotę, którą można przekazać na rzecz organizacji pożytku publicznego, jeżeli podatek należny wyliczony w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-37 wynosi 14 488,00 zł.

Fragment ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(…)
Art. 45c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3 i 3a, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego (…) kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego:
1)	z zeznania podatkowego złożonego przed upływem terminu określonego na jego złożenie albo
2)	z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu miesiąca od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego
– po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.
(…)

A. 144,00 zł

B. 145,00 zł

C. 144,80 zł

D. 144,90 zł

W przypadku odpowiedzi, które wskazują kwoty 144,90 zł, 144,00 zł oraz 145,00 zł, należy zrozumieć, dlaczego są one niepoprawne. Nieprawidłowe odpowiedzi zazwyczaj wynikają z nieprawidłowego obliczenia 1% podatku dochodowego albo z błędnych założeń dotyczących zaokrąglania wyników. Na przykład, odpowiedź 144,90 zł sugeruje, że obliczono 1% w sposób właściwy, ale zaokrąglenie zostało przeprowadzone w górę, co jest niezgodne z przepisami. Zgodnie z ustawą, kwotę po obliczeniu należy zaokrąglić w dół do najbliższej pełnej dziesiątki groszy, co w przypadku 144,88 zł daje 144,80 zł. Odpowiedzi takie jak 144,00 zł mogą świadczyć o błędnym zastosowaniu procentu lub błędnym zaokrągleniu. Często błędy te wynikają z nieuwagi lub braku znajomości przepisów dotyczących obliczania maksymalnej kwoty, którą można przekazać na OPP. Typowym błędem myślowym jest mylenie zasad zaokrąglania oraz nieprzestrzeganie określonych przepisów, co prowadzi do uzyskania niepoprawnych wartości. Znalezienie się w tej sytuacji może być frustrujące, jednak zrozumienie zasadniczych reguł i praktyk obliczeniowych pozwala na uniknięcie takich pomyłek w przyszłości. Warto także zasięgnąć informacji na temat organizacji pożytku publicznego, co może wzbogacić wiedzę na temat możliwych form wsparcia społecznego.

Pytanie 7

Drugi filar systemu emerytalnego jest oparty na

A. dodatkowym ubezpieczeniu w firmie ubezpieczeniowej.

B. dodatkowym ubezpieczeniu w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS).

C. państwowym, powszechnym oraz obowiązkowym gromadzeniu funduszy przez rząd.

D. prywatnym, powszechnym i obowiązkowym zgromadzaniu środków na koncie Otwartego Funduszu Emerytalnego (OFE).

Drugi filar systemu emerytalnego w Polsce opiera się na prywatnym, powszechnym i obowiązkowym gromadzeniu środków na rachunku Otwartego Funduszu Emerytalnego (OFE). OFE to instytucje finansowe, które zarządzają aktywami osób przystępujących do systemu emerytalnego, inwestując je w różne instrumenty finansowe w celu pomnożenia zgromadzonych środków. Kluczowym aspektem OFE jest to, że są to fundusze prywatne, co oznacza, że osoby ubezpieczone mają pewien wpływ na wybór funduszu oraz na strategię inwestycyjną. Ponadto, środki zgromadzone na kontach OFE są dziedziczone, co stanowi istotną wartość dodaną dla uczestników systemu. Dobre praktyki wskazują, że korzystanie z OFE może przyczynić się do zwiększenia przyszłych świadczeń emerytalnych, a także daje możliwość dywersyfikacji inwestycji. Warto również zauważyć, że od 2014 roku wprowadzono zmiany, które pozwalają na przenoszenie środków z OFE do ZUS, co zwiększa elastyczność systemu emerytalnego i daje uczestnikom większą kontrolę nad swoimi finansami.

Pytanie 8

Równanie obrazujące zasadę równowagi bilansowej to

A. aktywa trwałe = aktywa obrotowe

B. kapitał własny = zobowiązania

C. aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy

D. aktywa trwałe + zobowiązania = aktywa obrotowe + kapitał własny

Równania przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach zawierają istotne błędy, które wynikają z braku zrozumienia podstawowych zasad rachunkowości oraz struktury bilansu. Pierwsza z odpowiedzi, która sugeruje, że aktywa trwałe są równe aktywom obrotowym, jest błędna, ponieważ aktywa trwałe i obrotowe to różne kategorie zasobów, które pełnią różne funkcje w przedsiębiorstwie. Aktywa trwałe obejmują długoterminowe inwestycje, takie jak nieruchomości czy maszyny, które są wykorzystywane przez dłuższy czas, natomiast aktywa obrotowe to zasoby, które są zamieniane na gotówkę w krótkim okresie, takie jak zapasy czy należności. Ponadto stwierdzenie, że aktywa trwałe plus zobowiązania są równe aktywom obrotowym plus kapitał własny, nie oddaje rzeczywistego stanu finansowego firmy, ponieważ nie uwzględnia odpowiedniej struktury finansowania. Równanie kapitał własny równa się zobowiązaniom również nie jest poprawne, ponieważ kapitał własny i zobowiązania to różne komponenty finansowe, które razem z aktywami tworzą pełny obraz bilansu. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć błędnych interpretacji bilansu, które mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji strategicznych w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 9

Do jakiej kategorii ubezpieczeń zaliczamy ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe?

A. majątkowych

B. społecznych

C. zdrowotnych

D. na życie

Ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe to naprawdę ważne elementy, które pomagają nam w trudnych momentach życia. Chodzi o to, żeby zabezpieczyć nas przed utratą dochodu, gdy na przykład osiągamy wiek emerytalny, albo gdy z jakiegoś powodu nie możemy pracować. Wszyscy płacimy składki – pracownicy i pracodawcy – i to właśnie dzięki nim możemy liczyć na wsparcie w przyszłości. Zbieranie pieniędzy na emeryturę, które potem dostajemy jako świadczenia, ma duże znaczenie, bo pozwala nam spokojnie przeżyć czas, gdy nie pracujemy. Jeśli ktoś straci zdolność do pracy przez chorobę czy wypadek, ubezpieczenia rentowe też pomagają i to jest mega istotne. W codziennym życiu to ubezpieczenie ma ogromne znaczenie, bo stabilizuje naszą sytuację finansową w trudnych chwilach i pozwala żyć na przyzwoitym poziomie.

Pytanie 10

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe obliczana od pensji pracownika jest pokrywana

A. w wysokości 1,5% przez pracownika i 6,5% przez pracodawcę

B. w pełni przez pracownika

C. po równo przez pracownika i pracodawcę

D. w całości przez pracodawcę

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe, która jest naliczana od wynagrodzenia pracownika, jest w całości finansowana przez pracodawcę. Taki model finansowania wynika z przepisów prawa pracy oraz Ustawy o ubezpieczeniu społecznym. Pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom odpowiednie ubezpieczenie, co jest istotnym elementem ochrony zdrowia i życia osób zatrudnionych. W praktyce oznacza to, że całkowity koszt składki wypadkowej obciążający pracodawcę jest traktowany jako część kosztów pracy. Przykładowo, przy wynagrodzeniu brutto pracownika na poziomie 5000 zł, składka na ubezpieczenie wypadkowe wyniesie około 1,67% (zależnie od klasy ryzyka) i całość tej kwoty zostanie pokryta przez pracodawcę. Z punktu widzenia zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie, finansowanie tego ubezpieczenia przez pracodawcę przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz zmniejszenia potencjalnych kosztów związanych z wypadkami. Pracodawcy, stosując dobre praktyki w zakresie BHP, mogą minimalizować ryzyko wypadków, co z kolei wpływa na wysokość składki.

Pytanie 11

W firmie zajmującej się produkcją aktualny stan magazynowy materiału wynosi 50 ton, a minimalny stan magazynowy to 5 ton. Podczas inwentaryzacji dokonanej w magazynie ustalono, że rzeczywisty stan materiałów to 45 ton. Jakie są ustalenia w porównaniu do stanu maksymalnego?

A. niedobór zapasu materiałów wynoszący 5 ton

B. niedobór zapasu materiałów wynoszący 10 ton

C. nadwyżka zapasu materiałów wynosząca 5 ton

D. nadwyżka zapasu materiałów wynosząca 10 ton

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu koncepcji zarządzania zapasami. Na przykład, jeśli ktoś twierdzi, że istnieje nadwyżka zapasu materiałów, to w rzeczywistości ignoruje kluczowe aspekty aktualnego stanu zapasów. Zapas bieżący wynosi 50 ton, ale po inwentaryzacji wykazano jedynie 45 ton, co oznacza, że zapas jest poniżej stanu, który byłby uważany za wystarczający. Z tego wynika, że zamiast nadwyżki, mamy do czynienia z niedoborem. Inna błędna koncepcja polega na błędnym obliczeniu różnicy między zapasami. Niektórzy mogą błędnie myśleć, że różnica między zapasem bieżącym a wykazanym to tylko 5 ton. Jednak istotne jest, że zapas minimalny wynosi 5 ton, a więc faktyczny stan (45 ton) jest o 10 ton poniżej maksymalnego poziomu zapasu bieżącego. Kluczowe w zarządzaniu zapasami jest zrozumienie, jakie ryzyko wiąże się z niedoborem materiałów, które może prowadzić do przerw w produkcji i zwiększenia kosztów operacyjnych. Przykłady firm, które zainwestowały w systemy zarządzania zapasami, wskazują, że precyzyjne kontrolowanie stanu magazynowego przekłada się na optymalizację kosztów oraz lepsze planowanie produkcji.

Pytanie 12

Edward Twardowski importował 100 ton stali z zagranicy w cenie 700 euro za tonę. W dniu zakupu kurs 1 euro wynosił 4,00 zł, a w dniu uregulowania płatności kurs wzrósł do 4,50 zł. Na skutek deprecjacji złotówki importer

A. zyskał 28 000 zł

B. stracił 28 000 zł

C. zyskał 35 000 zł

D. stracił 35 000 zł

Edward Twardowski stracił 35 000 zł z powodu deprecjacji złotówki. Aby to zrozumieć, należy obliczyć, ile zapłaciłby za stal w złotówkach w obu momentach: przy zakupie i przy regulowaniu płatności. Na początku, przy kursie 4,00 zł za euro, koszt zakupu 100 ton stali wyniósł 100 ton * 700 euro/tona * 4,00 zł/euro = 280 000 zł. W momencie regulowania płatności, przy kursie 4,50 zł za euro, jego wydatki wzrosły do 100 ton * 700 euro/tona * 4,50 zł/euro = 315 000 zł. Różnica między tymi kwotami to 315 000 zł - 280 000 zł = 35 000 zł, co pokazuje, że deprecjacja waluty doprowadziła do wyższych kosztów zakupu. Taka sytuacja jest typowa dla importerów, którzy są narażeni na ryzyko kursowe, dlatego kluczowe jest stosowanie strategii zabezpieczeń walutowych, takich jak kontrakty terminowe, aby minimalizować wpływ fluktuacji kursów na koszty zakupów. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw importowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem walutowym.

Pytanie 13

Materiały, które zostały wydane z magazynu i wykorzystane w procesie produkcyjnym, mają dla firmy znaczenie w postaci

A. wydatku

B. zobowiązania

C. przychodu

D. kosztu

Klasyfikowanie wydania materiałów jako przychód, wydatek lub zobowiązanie jest fundamentalnie błędne. Przychód odnosi się do wpływów finansowych, które przedsiębiorstwo generuje ze sprzedaży towarów lub usług. Wydanie materiałów z magazynu nie generuje przychodu; zamiast tego zmienia klasyfikację wartości tych materiałów na koszty. Z kolei wydatek to termin ogólny, który odnosi się do wydania pieniędzy na różnorodne cele, ale nie zawsze jest związany z bezpośrednim wytwarzaniem produktów. Oznacza to, że wydatki mogą obejmować zakupy, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wydatki na marketing czy administrację, co nie jest zgodne z pojęciem kosztów produkcji. Ponadto, zobowiązanie to kwoty, które firma jest winna swoim wierzycielom, a nie odzwierciedla ono wartości zużytych materiałów. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomylenie tych terminów, co prowadzi do niepoprawnej analizy finansowej i może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Aby skutecznie zarządzać finansami firmy, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami oraz umiejętność właściwego przyporządkowania kosztów do odpowiednich kategorii w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 14

Nabyte oprogramowanie komputerowe dla działu księgowości zostanie uwzględnione w bilansie jako

A. inwestycja długoterminowa

B. produkt gotowy

C. środek trwały

D. wartość niematerialna i prawna

Klasyfikowanie oprogramowania komputerowego jako inwestycji długoterminowej jest nieprecyzyjne, ponieważ termin ten odnosi się głównie do fizycznych aktywów, takich jak nieruchomości czy maszyny, które mają długoterminowy charakter użytkowania i są trwałymi składnikami majątku. W przypadku oprogramowania, kluczowym aspektem jest jego niematerialny charakter oraz to, że jest to aktyw, który nie ma formy fizycznej. Z kolei klasyfikowanie oprogramowania jako produktu gotowego jest również błędne, ponieważ odnosi się to do towarów lub produktów, które są gotowe do sprzedaży, co nie ma zastosowania w kontekście oprogramowania używanego wewnętrznie w firmie. Także zakwalifikowanie oprogramowania jako środka trwałego nie jest właściwe, gdyż środki trwałe to aktywa materialne, które można dotknąć i które są wykorzystywane w działalności gospodarczej, co wyklucza oprogramowanie komputerowe. Te błędne klasyfikacje prowadzą do mylnych wniosków w zakresie wartości aktywów, co może mieć negatywne skutki dla sprawozdawczości finansowej oraz zarządzania majątkiem firmy. Wartości niematerialne i prawne, do których należy oprogramowanie, powinny być odpowiednio zarządzane, co wpływa na transparentność i rzetelność sprawozdań finansowych.

Pytanie 15

W tabeli przedstawiono niedobory składników majątkowych stwierdzone przez komisję inwentaryzacyjną podczas przeprowadzania inwentaryzacji. Wartość niedoborów niezawinionych wynosi

Lp.	Przyczyna niedoboru	Wartość (w zł)
1.	powstała z winy pracownika	200,00
2.	spowodowana zdarzeniem losowym	1 000,00
3.	spowodowana upływem przydatności do spożycia	300,00

A. 1 500 zł

B. 1 200 zł

C. 1 000 zł

D. 500 zł

Wybór innej kwoty jako odpowiedzi może się brać z różnych nieporozumień, gdy myślimy o niedoborze niezawinionym. Często ludzie mogą mylić to z innymi rodzajami strat, jak niedobory zawinione. Na przykład myślenie, że 1 200 zł lub 500 zł to efekt złych działań pracowników, jest mylne. Nie każdy brak można przypisać ludziom. Ważne jest, żeby rozdzielać różne sytuacje – te, które są wynikiem działań ludzi, od tych, które działy się przez przypadek. Jak ktoś nie zna standardów inwentaryzacyjnych i przepisów prawnych, może dojść do błędnych wniosków. To pokazuje, jak istotne jest zdobywanie wiedzy w zakresie zarządzania majątkiem i odpowiedzialności finansowej. Takie umiejętności mogą naprawdę wpłynąć na przyszłe decyzje i decyzje dotyczące zarządzania ryzykiem w firmie.

Pytanie 16

Jakie działanie przedsiębiorcy powinno być uznane za etyczne?

A. Niezrealizowanie zobowiązań

B. Poinformowanie inwestorów o trudności przedsiębiorstwa

C. Zatajenie rzeczywistych przychodów

D. Świadome ograniczanie wzrostu firmy

Informowanie inwestorów o problemach przedsiębiorstwa jest fundamentalnym aspektem etyki w biznesie. Przejrzystość i szczerość w komunikacji z interesariuszami są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują zaufanie oraz długoterminowe relacje. Przedsiębiorstwa, które otwarcie informują o wyzwaniach, z jakimi się borykają, zyskują na reputacji i mogą liczyć na bardziej lojalnych inwestorów. Przykładem może być sytuacja, w której firma z branży technologicznej doświadcza opóźnień w wprowadzeniu nowego produktu. Informując inwestorów o problemach i przewidywanych terminach rozwiązania, przedsiębiorstwo buduje zaufanie i unika negatywnych spekulacji, które mogą zaszkodzić jego wizerunkowi. Przestrzeganie zasad etyki w komunikacji ma także znaczenie prawne, ponieważ niewłaściwe informowanie o stanie finansowym firmy może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym oskarżeń o oszustwa finansowe. Dlatego też, przejrzystość i etyka w informowaniu inwestorów są nie tylko zaleceniem, ale także obowiązkiem przedsiębiorców.

Pytanie 17

Przekazanie 200 mb tkaniny bawełnianej z magazynu do produkcji powinno być udokumentowane poprzez wystawienie dowodu

A. Wz

B. Mm

C. Rw

D. Pw

Odpowiedź 'Rw' jest poprawna, ponieważ dokument Rw (Rozchód wewnętrzny) jest stosowany do ewidencjonowania wydania towaru z magazynu do produkcji. W praktyce, wydanie 200 mb tkaniny bawełnianej powinno być udokumentowane z wykorzystaniem tego formularza, co pozwala na precyzyjne śledzenie ruchów magazynowych oraz zapewnienie zgodności z przepisami rachunkowości. Rw powinien zawierać takie informacje jak: nazwa towaru, ilość, jednostka miary, a także datę wydania i dane osoby odpowiedzialnej. Dodatkowo, dokument ten jest kluczowy w kontekście kontroli zapasów, ponieważ pozwala na aktualizację stanu magazynowego oraz daje przejrzysty obraz przepływu materiałów w firmie. Przykładowo, w przypadku audytu, dokumenty Rw mogą być analizowane w celu weryfikacji, czy wydania z magazynu są zgodne z planem produkcji i czy nie występują nieprawidłowości. W branży włókienniczej, gdzie zarządzanie materiałami jest kluczowe, stosowanie dokumentów Rw jest uznawane za standardową praktykę.

Pytanie 18

Aby założyć spółkę akcyjną, konieczne jest zebranie kapitału zakładowego w wysokości

A. 50 000 zł

B. 500 000 zł

C. 100 000 zł

D. 5 000 zł

Warunkiem założenia spółki akcyjnej jest zgromadzenie kapitału założycielskiego w wysokości 100 000 zł, co jest zgodne z polskim prawem handlowym. Kapitał akcyjny jest kluczowym elementem struktury finansowej spółki akcyjnej, który nie tylko zabezpiecza interesy wierzycieli, ale również stanowi podstawę dla przyszłych inwestycji. Warto zaznaczyć, że kapitał zakładowy w spółce akcyjnej dzieli się na akcje, które mogą być przedmiotem obrotu giełdowego. Przykładem może być spółka notowana na warszawskiej giełdzie, która dzięki odpowiedniej strukturze kapitałowej ma możliwość pozyskiwania kapitału przez emisję akcji. Również w kontekście praktycznym, zgromadzenie wymaganego kapitału akcyjnego może być istotne przy negocjacjach z potencjalnymi inwestorami, którzy mogą być bardziej skłonni do finansowania spółki, która dysponuje solidnym kapitałem. Zgromadzenie kapitału w wysokości 100 000 zł jest też zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia stabilnych podstaw dla działalności gospodarczej, co sprzyja dalszemu rozwojowi przedsiębiorstwa.

Pytanie 19

Obligacje Skarbu Państwa nabyte przez firmę, które mają termin wykupu dłuższy niż 1 rok, klasyfikowane są jako

A. rzeczowe aktywa trwałe.

B. inwestycje długoterminowe.

C. wartości niematerialne i prawne.

D. aktywa trwałe.

Obligacje Skarbu Państwa, które zostały nabyte przez przedsiębiorstwo i mają termin wykupu powyżej 1 roku, klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Definiuje się je jako aktywa, które przedsiębiorstwo planuje utrzymać przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż 12 miesięcy. W praktyce oznacza to, że obligacje te nie są przeznaczone do szybkiej sprzedaży, a ich zakup ma na celu generowanie dochodów z odsetek w dłuższej perspektywie czasowej. Inwestycje długoterminowe są istotnym elementem strategii finansowej przedsiębiorstw, które poszukują stabilnych źródeł przychodów oraz chcą dywersyfikować swoje portfele aktywów. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFP), takie aktywa są ujmowane w bilansie jako długoterminowe, co wpływa na analizę finansową oraz wyceny przedsiębiorstw. Przykładem zastosowania takiej inwestycji może być zakup obligacji w celu zabezpieczenia przyszłych zobowiązań finansowych lub jako forma lokaty kapitału, która przyniesie przewidywalne zyski przez wiele lat.

Pytanie 20

Sprzedaż w sklepie w ubiegłym kwartale wynosiła 540 mln zł, a średni zapas towarów wynosił 270 mln zł. Rotacja zapasów określana liczbą obrotów wyniosła zatem

A. 2,5 raza

B. 3 razy

C. 3,5 raza

D. 2 razy

Rotacja zapasów, która wyniosła 2 razy, oznacza, że towar w sklepie był sprzedawany i zastępowany nowym dwukrotnie w ciągu kwartału. Oblicza się ją za pomocą wzoru: Rotacja zapasów = Sprzedaż / Średni zapas. W tym przypadku: 540 mln zł / 270 mln zł = 2. Wysoka rotacja zapasów sugeruje dobrą sprzedaż oraz efektywne zarządzanie stanem magazynowym, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sklepu. Przykładowo, w branży detalicznej, gdzie konkurencja jest duża, utrzymanie odpowiedniej rotacji zapasów pomaga nie tylko zminimalizować koszty przechowywania, ale także zredukować ryzyko przestarzałych produktów. Dobra praktyka wskazuje, że rotacja zapasów powinna być dostosowywana w zależności od sezonowości produktów oraz trendów rynkowych, co pozwala na optymalizację oferty i zwiększenie sprzedaży. Warto również regularnie analizować dane dotyczące rotacji zapasów, aby uzyskać istotne informacje o preferencjach klientów oraz efektywności łańcucha dostaw.

Pytanie 21

W tabeli przedstawiono dane dotyczące wielkości sprzedaży samochodów w salonie Toyoty w roku 2013. Udział sprzedaży samochodu Toyota Corolla w sprzedaży ogółem wynosi

Lp.	Wyszczególnienie modeli	Liczba samochodów (w sztukach)
1	Toyota Aygo	5 000
2	Toyota Auris	2 500
3	Toyota Corolla	2 000
4	Toyota Yaris	500

A. 50%

B. 30%

C. 40%

D. 20%

Odpowiedź 20% jest prawidłowa, ponieważ udział procentowy sprzedaży modelu Toyota Corolla w sprzedaży ogółem oblicza się poprzez podzielenie liczby sprzedanych samochodów tego modelu przez całkowitą liczbę sprzedanych samochodów, a następnie pomnożenie przez 100%. W przypadku przedstawionych danych, sprzedano 2000 sztuk Toyoty Corolli na łączną liczbę sprzedanych 10000 samochodów. Wykonując obliczenie: (2000 / 10000) * 100% = 20%. Rzetelne analizy sprzedaży są niezbędne dla strategii marketingowych i planowania produkcji, a znajomość wskaźników udziałów rynkowych pozwala na lepsze zrozumienie pozycji produktu na rynku. Przykładowo, wiedząc, że Toyota Corolla ma 20% udziału w sprzedaży, menedżerowie mogą podejmować decyzje dotyczące promocji lub wprowadzenia nowych modeli, aby zwiększyć konkurencyjność. W branży motoryzacyjnej, umiejętność interpretacji danych sprzedażowych jest kluczowa, gdyż pozwala na uzyskanie przewagi nad konkurencją oraz lepsze dostosowanie oferty do potrzeb klientów.

Pytanie 22

Komplementariusz stanowi jednego ze współwłaścicieli spółki

A. jawnej

B. akcyjnej

C. komandytowej

D. partnerskiej

Komplementariusz jest jednym z kluczowych wspólników w spółce komandytowej, gdzie odgrywa istotną rolę w zarządzaniu oraz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. W przeciwieństwie do komandytariusza, który odpowiada tylko do wysokości wniesionego wkładu, komplementariusz ma pełne prawo do działania w imieniu spółki. Przykładowo, jeśli spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą, to komplementariusz może podpisywać umowy, zatrudniać pracowników i podejmować kluczowe decyzje finansowe. Taka struktura organizacyjna pozwala na dynamiczne zarządzanie i elastyczność w działaniach przedsiębiorstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania spółkami. Ważne jest, aby komplementariusz miał odpowiednie kompetencje i doświadczenie, co zapewnia skuteczność zarządzania i minimalizuje ryzyko podejmowania niewłaściwych decyzji. Zrozumienie roli komplementariusza jest kluczowe dla osób planujących założenie spółki komandytowej, gdyż odpowiedzialność i zakres uprawnień mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie całej spółki.

Pytanie 23

Porozumiewanie się stron sporu poza sądem za pośrednictwem obiektywnej i bezstronnej osoby trzeciej w celu osiągnięcia ugody określa się mianem

A. manipulacji

B. negocjacji

C. mediacji

D. arbitrażu

Arbitraż, negocjacje oraz manipulacja to różne podejścia do rozwiązywania konfliktów, które nie spełniają kryteriów mediacji. Arbitraż polega na tym, że strony zgadzają się na decyzję osoby trzeciej, która ma władzę do podjęcia rozstrzygnięcia w sporze. W przeciwieństwie do mediacji, w której mediator wspiera strony w dochodzeniu do własnego rozwiązania, arbitraż może prowadzić do narzucenia rozwiązania, co nie zawsze sprzyja zachowaniu relacji. Negocjacje z kolei to proces, w którym strony próbują same dojść do porozumienia, co może być trudne, gdy emocje są zaangażowane, a komunikacja jest utrudniona. W takich sytuacjach mediator może być kluczowy do złagodzenia napięcia i pomocy w sformułowaniu konstruktywnych propozycji. Manipulacja jest natomiast negatywnym zjawiskiem, które polega na nieetycznym wpływaniu na decyzje innych, co jest sprzeczne z zasadami mediacji, w której kluczowe jest zachowanie bezstronności i uczciwości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby skutecznie korzystać z narzędzi dostępnych w zarządzaniu konfliktami, unikając błędnych założeń i koncepcji, które mogą prowadzić do nieefektywnych rezultatów.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo może mieć problem z bieżącym regulowaniem zobowiązań krótkoterminowych ze względu na zbyt niski poziom wskaźnika bieżącej płynności.

Wybrane składniki bilansu w czterech przedsiębiorstwach
Wyszczególnienie	Przedsiębiorstwo
Wyszczególnienie	A.	B.	C.	D.
Aktywa obrotowe (w zł)	20 000,00	98 000,00	45 000,00	85 000,00
Zobowiązania bieżące (w zł)	25 000,00	60 000,00	30 000,00	55 000,00

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Przedsiębiorstwo A wykazuje wskaźnik bieżącej płynności na poziomie 0,8, co oznacza, że jego aktywa obrotowe nie pokrywają zobowiązań bieżących. Wskaźnik bieżącej płynności powinien wynosić co najmniej 1, co oznacza, że przedsiębiorstwo posiada wystarczające aktywa obrotowe do spłaty swoich krótkoterminowych zobowiązań. W praktyce, przedsiębiorstwa, które nie osiągają tego wskaźnika, mogą stanąć w obliczu problemów z płynnością finansową. Dobrym przykładem zastosowania tego wskaźnika jest ocena kondycji finansowej firm w branży detalicznej, gdzie cykle operacyjne są stosunkowo krótkie, a zmiany w zapotrzebowaniu klientów mogą szybko wpłynąć na poziom zapasów i przepływ gotówki. Stosując standardy analizy finansowej, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować ten wskaźnik, aby uniknąć sytuacji, w której brak płynności prowadzi do opóźnień w regulowaniu zobowiązań i potencjalnych problemów z kredytodawcami. Warto również zauważyć, że w kontekście branżowym, różne sektory mogą mieć różne normy dotyczące wskaźnika bieżącej płynności, więc kluczowe jest dostosowanie analizy do specyfiki danej branży.

Pytanie 25

Osoba, która ukończyła szkołę średnią i po raz pierwszy podjęła pracę na pełny etat w oparciu o umowę o pracę, uzyska prawo do 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego po przepracowaniu

A. 1 miesiąc

B. 1 rok

C. 1 kwartał

D. 1 tydzień

Odpowiedź "1 miesiąca" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 1/12 rocznego wymiaru urlopu po każdym miesiącu przepracowanym na umowę o pracę. Przykładowo, jeśli pracownik ma prawo do 20 dni urlopu rocznie, to po pierwszym miesiącu pracy nabywa prawo do 1,67 dnia urlopu. To podejście ma na celu zapewnienie, że pracownicy są w stanie korzystać z urlopu w miarę gromadzenia czasu pracy, co jest korzystne dla ich zdrowia i efektywności. Takie rozwiązanie jest zgodne z Kodeksem pracy, który reguluje zasady przyznawania urlopów i chroni prawa pracowników. W praktyce oznacza to, że nowy pracownik nie musi czekać całego roku, aby skorzystać z przysługujących mu dni wolnych, co może być kluczowe dla jego równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Pytanie 26

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. wartości niematerialne oraz prawne

B. inwestycje o krótkim czasie trwania

C. materiały na magazynie

D. aktywa trwałe

Odpowiedź "materiały na składzie" jest prawidłowa, ponieważ skóra zakupiona do produkcji obuwia w bilansie przedsiębiorstwa "Galant" klasyfikowana jest jako materiały, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. W rachunkowości materiały na składzie są zaliczane do zapasów, które zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) powinny być ujmowane w wartości nabycia. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo powinno zarejestrować koszty zakupu skóry jako zapasy, które zostaną wykorzystane w przyszłej produkcji. Gdy materiały te zostaną przetworzone w gotowe wyroby, ich wartość zostanie przeniesiona do kosztów wytworzenia obuwia. Dobrą praktyką jest regularna inwentaryzacja zapasów, co pozwala na monitorowanie rzeczywistych stanów magazynowych i utrzymanie płynności produkcji.

Pytanie 27

Korzystając z informacji zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wyniesie wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień 2014 r. przy założeniu, że przepracował on 168 godzin przy stawce 10 zł/godzinę, w tym 20 godzin w porze nocnej.

Kwota dodatku za 1 godzinę pracy w porze nocnej w poszczególnych miesiącach 2014 roku
Miesiąc	Czas pracy	Dodatek za 1 godzinę
X	184 godz.	2,00 zł
XI	144 godz.	2,00 zł
XII	168 godz.	2,00 zł

A. 1 700,00 zł

B. 1 720,00 zł

C. 2 080,00 zł

D. 1 880,00 zł

Obliczenia dotyczące wynagrodzenia brutto są dosyć proste, ale trzeba mieć na uwadze kilka istotnych szczegółów. W tym przypadku pracownik przepracował 168 godzin, a stawka to 10 zł za godzinę, więc łatwo policzyć, że jego podstawowe wynagrodzenie to 1680 zł. Do tego dochodzi dodatek za pracę w nocy – 20 godzin nocnych po 2 zł za godzinę daje nam jeszcze 40 zł. Jak zsumujemy te wartości, to mamy 1720 zł. Ważne jest, żeby znać zasady wynagradzania, szczególnie dodatki za nocne godziny pracy. To jest istotne nie tylko dla obliczeń, ale też dla morale pracowników, bo jeśli wynagrodzenie jest poprawnie obliczone, to pracownicy czują się doceniani i lepiej pracują. Warto pamiętać, że przepisy prawa pracy nakładają obowiązki na pracodawców, więc rzetelność w obliczeniach ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania firmy.

Pytanie 28

W zamieszczonej tabeli opisano zadania czterech instytucji. Wskaż spośród nich tę, która jest urzędem skarbowym

Instytucja 1.	Instytucja 2.
– kieruje wykonaniem budżetu – kontroluje realizację dochodów i wydatków budżetowych – określa zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych	– ustala i pobiera podatki oraz niepodatkowe należności budżetowe – rejestruje podatników oraz przyjmuje deklaracje podatkowe – prowadzi dochodzenia w sprawach karnych skarbowych
Instytucja 3.	Instytucja 4.
– prowadzi nadzór nad urzędami skarbowymi – orzeka w drugiej instancji w sprawach podatkowych – wykonywanie kontroli skarbowej	– kontroluje przepływ dewizowych środków płatniczych – kontroluje rzetelność deklarowanych postaw opodatkowania – kontroluje celowość i legalność wydatkowania środków budżetowych

A. Instytucja 1

B. Instytucja 2

C. Instytucja 3

D. Instytucja 4

Instytucja 2 została poprawnie zidentyfikowana jako urząd skarbowy, ponieważ jej zadania dokładnie odpowiadają funkcjom, jakie pełnią te instytucje w Polsce. Urzędy skarbowe są odpowiedzialne za ustalanie wysokości zobowiązań podatkowych, a także ich pobieranie. Ważnym aspektem ich działalności jest rejestracja podatników, co umożliwia skuteczne zarządzanie systemem podatkowym. Urzędy skarbowe przyjmują również deklaracje podatkowe, co jest kluczowym elementem procesu podatkowego. Dodatkowo, prowadzenie dochodzeń w sprawach karnych skarbowych jest istotnym zadaniem, które pozwala na przeciwdziałanie oszustwom podatkowym. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest współpraca urzędów skarbowych z innymi instytucjami, co pozwala na skuteczniejsze wykrywanie i kontrolowanie nieprawidłowości w obszarze podatków. Te aspekty działalności urzędów skarbowych są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w kraju.

Pytanie 29

Obrót na koncie to

A. najświeższa kwota zapisu na koncie

B. całkowita wartość zapisów po jednej stronie konta

C. pierwsza wartość zapisu na koncie

D. różnica pomiędzy obiema stronami konta

Obrotem konta jest termin, który odnosi się do sumy zapisów na danej stronie konta, co oznacza, że jest to suma wszystkich wpływów i wydatków zarejestrowanych po jednej stronie konta: debetowej lub kredytowej. Przykładowo, w przypadku konta bankowego, obrót kredytowy obejmuje wszystkie wpływy, takie jak wpłaty gotówkowe, przelewy, czy odsetki. Z kolei obrót debetowy obejmuje wszystkie wydatki, takie jak płatności kartą, przelewy oraz inne transakcje. Zrozumienie obrotu konta jest niezbędne w codziennej działalności finansowej, zarówno w zarządzaniu budżetem osobistym, jak i w rachunkowości przedsiębiorstw. W praktyce pozwala to na bieżące monitorowanie stanu konta oraz planowanie przyszłych wydatków i przychodów. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie obrotów, co pomaga w identyfikacji potencjalnych błędów w zapisach oraz w analizie trendów wydatków i przychodów.

Pytanie 30

Narzędzie marketingu mix wykorzystywane przez firmę, które definiuje sposób dystrybucji gotowych towarów na rynku oraz ich sprzedaż do konsumentów lub klientów przemysłowych, to

A. koszt.

B. towar.

C. dystrybucja.

D. reklama.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących kluczowych komponentów marketingu mix. Przykładowo, wybór "produkt" jako odpowiedzi nie uwzględnia istoty dystrybucji, która jest procesem związanym z tym, jak produkt trafia do rąk konsumentów. Produkt to element marketingu mix, który koncentruje się na cechach, jakości, designie oraz innowacyjności oferty, ale nie opisuje metod dostępności na rynku. W przypadku "promocji", ten element odnosi się do komunikacji marketingowej i strategii reklamowej, która ma na celu zwiększenie świadomości marki i zachęcenie do zakupu, jednak nie definiuje mechanizmów, przez które produkt jest dostarczany do klienta. Ostatnia opcja, "cena", również nie dotyczy dystrybucji; jest to czynnik, który dotyczy wartości, jaką klient musi zapłacić za produkt i nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak produkt jest dostępny na rynku. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia, jak poszczególne elementy marketingu mix współdziałają ze sobą, co jest kluczowe dla strategii marketingowej każdej firmy. Zrozumienie roli dystrybucji w kontekście całego marketingu mix jest niezbędne do prawidłowego opracowania skutecznych strategii biznesowych.

Pytanie 31

Zapas gromadzony w celu osiągnięcia korzyści z powodu wahania cen nazywany jest zapasem

A. cyklicznym

B. minimalnym

C. bieżącym

D. spekulacyjnym

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają różne koncepcje zarządzania zapasami, które są mylone z pojęciem zapasu spekulacyjnego. Zapas minimalny jest zapasem utrzymywanym na poziomie wystarczająco niskim, aby zaspokoić podstawowe potrzeby operacyjne firmy, ale nie generuje zysku w oparciu o przewidywania cenowe. Jego celem jest uniknięcie braków towarowych, a nie profitowanie z ich wzrostu. Zapas cykliczny odnosi się do zapasów, które są tworzone w odpowiedzi na regularne zmiany popytu, na przykład sezonowość. W tym przypadku, zapasy są dostosowywane na podstawie przewidywań sprzedaży, a nie spekulacji dotyczącej zmian cen. Z kolei zapas bieżący odnosi się do zapasu, który jest utrzymywany w celu bieżącej produkcji lub sprzedaży i nie ma na celu czerpania zysków z przyszłych wzrostów cen. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru błędnych odpowiedzi, jest nieodróżnianie celów strategicznych związanych z zarządzaniem zapasami. Zrozumienie, w jakim kontekście i w jakim celu zapasy są gromadzone, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania nimi. Każdy z wymienionych typów zapasów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich mylić z celem zapasu spekulacyjnego, który jest oparty na przewidywaniach rynkowych.

Pytanie 32

Wskaż kategorię bilansową, w ramach której uwzględnisz zapas mąki żytniej znajdujący się w magazynie piekarni?

A. Produkty w trakcie produkcji

B. Wyroby gotowe

C. Materiały

D. Towary handlowe

Mąka żytnia, która leży w magazynie piekarni, jest traktowana jako materiał. Dlaczego? Bo to surowiec, który jest kluczowy w produkcji pieczywa. W bilansie firmy materiały to wszystkie surowce i półprodukty, które są potrzebne do produkcji. No i mąka to podstawowy składnik, więc jej zaliczenie do materiałów ma sens i jest zgodne z zasadami rachunkowości, które określają aktywa obrotowe. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie zapasami to podstawa w piekarni – pozwala to uniknąć przestojów w produkcji przez brak surowców. Można też pomyśleć o systemie do zarządzania zapasami, co pomoże monitorować stany magazynowe. To z kolei ma wpływ na koszty produkcji i może być pomocne w planowaniu zakupów, żeby zminimalizować wydatki i zwiększyć zyski.

Pytanie 33

Którego z dokumentów nie archiwizuje się w sekcji A akt osobowych pracownika?

A. Orzeczenia lekarskiego, które zaświadcza o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku

B. Zaświadczenia o odbyciu okresowego szkolenia w zakresie BHP

C. Świadectwa pracy z wcześniejszych zatrudnień lub innych dokumentów, które potwierdzają okresy pracy pracownika

D. Kwestionariusza osobowego osoby starającej się o zatrudnienie

Zaświadczenie o ukończeniu okresowego szkolenia w zakresie BHP nie jest przechowywane w części A akt osobowych pracownika, ponieważ dokumenty te mają na celu potwierdzenie zatrudnienia i kompetencji pracownika w kontekście jego historii zawodowej. Część A akt osobowych zawiera informacje, które są kluczowe dla ewidencji zatrudnienia, takie jak świadectwa pracy, kwestionariusze osobowe i orzeczenia lekarskie. Przykładowo, świadectwa pracy stanowią ważny element dokumentacji, który może być wymagany w przypadku ubiegania się o nowe zatrudnienie, ponieważ potwierdzają one okresy pracy oraz doświadczenie zawodowe. Z kolei kwestionariusz osobowy jest potrzebny do ustalenia podstawowych danych o pracowniku, a orzeczenie lekarskie zapewnia, że pracownik jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków. Natomiast zaświadczenia o ukończeniu szkoleń BHP są zazwyczaj przechowywane w odrębnych aktach lub w systemach zarządzania szkoleniami, co umożliwia łatwiejszy dostęp do nich w kontekście audytów lub inspekcji BHP.

Pytanie 34

Sklep meblowy, który prowadzi sprzedaż, ustala marżę detaliczną na poziomie 25% od ceny zakupu. Sprzedaż towarów podlega 23% stawce VAT. Klient zakupił krzesło za kwotę detaliczną brutto wynoszącą 246 zł. Jaka była marża uzyskana przez sklep?

A. 40 zł

B. 36 zł

C. 46 zł

D. 50 zł

Wiele osób myli pojęcia związane z marżą i ceną zakupu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków przy obliczaniu marży zrealizowanej przez sklep meblowy. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że 25% marży odnosi się bezpośrednio do ceny detalicznej, co jest błędem. Po pierwsze, marża jest obliczana na podstawie ceny zakupu, a nie ceny detalicznej. Kluczowe jest również zrozumienie, że marża detaliczna jest to różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży, a nie procent wartości sprzedaży. Dodatkowo, nie uwzględniając podatku VAT w obliczeniach, można łatwo wprowadzić się w błąd. VAT jest osobnym elementem, który wpływa na cenę sprzedaży, ale nie na marżę. Właściwe podejście do obliczania marży powinno brać pod uwagę wszystkie elementy kosztowe, a także sposób ustalania cen detalicznych w praktyce handlowej. Przykładowo, jeśli zakładamy, że cena zakupu krzesła wynosi 160 zł, to marża wynosiłaby 40 zł, co stanowi 25% tej wartości. Osoby, które nie uwzględniają tych zasad, mogą łatwo wpaść w pułapkę błędnych obliczeń i nieprawidłowych ocen rentowności produktów w danym sklepie.

Pytanie 35

Jaka jest wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę?

A. 19,52% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę

B. 2,45% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracownika

C. 8,00% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika oraz pracodawcę

D. 9,76% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracodawcę

Składka na ubezpieczenie emerytalne pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę wynosi 19,52% podstawy wymiaru i jest finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, ten podział składki jest standardem w systemie ubezpieczeń społecznych w Polsce. Oznacza to, że zarówno pracownik, jak i pracodawca wnoszą po 9,76% tej składki. Takie rozwiązanie ma na celu zapewnienie zarówno finansowania emerytur, jak i zmniejszenie obciążeń dla jednej ze stron umowy o pracę. Przykładowo, w przypadku pracownika zarabiającego 5000 zł brutto, składka emerytalna wyniesie 976 zł, z czego 488 zł wpłaci zarówno pracownik, jak i pracodawca. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodową Organizacją Pracy (ILO) i unijnymi dyrektywami, które promują sprawiedliwy podział odpowiedzialności za zabezpieczenie emerytalne.

Pytanie 36

Opakowania do ponownego użycia w Fabryce Silników Elektrycznych stanowią element

A. rzeczowych aktywów obrotowych

B. środków trwałych

C. rzeczowych aktywów trwałych

D. produktów gotowych

Opakowania wielokrotnego użytku w Fabryce Silników Elektrycznych klasyfikują się jako rzeczowe aktywa obrotowe, ponieważ są to zasoby, które mają być wykorzystywane w procesie produkcji w krótszym okresie, zazwyczaj w cyklu operacyjnym nieprzekraczającym 12 miesięcy. Rzeczowe aktywa obrotowe obejmują wszelkie materiały, które są wykorzystywane do produkcji towarów i mogą być wielokrotnie używane w procesie produkcyjnym, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów operacyjnych i wpływa na zrównoważony rozwój. Przykładem mogą być pojemniki, w których transportuje się komponenty silników elektrycznych, które po wykorzystaniu są czyszczone i wykorzystywane ponownie. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami gospodarki cyrkularnej, gdzie dąży się do minimalizacji odpadów i efektywnego wykorzystania zasobów. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny wdrażać procedury zarządzania tymi aktywami, aby zwiększyć efektywność operacyjną oraz ograniczyć negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

Rok	Zysk netto (w zł)	Przychody ze sprzedaży (w zł)
2011	12 000	160 000
2012	18 000	200 000
2013	12 000	150 000
2014	15 000	200 000

A. W 2011 roku.

B. W 2014 roku.

C. W 2012 roku.

D. W 2013 roku.

Niestety, wybór innego roku jako odpowiedzi prowadzi do niepoprawnych wniosków w kwestii analizy efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Wartości zysku netto z 1 złotówki przychodu muszą być dokładnie porównywane, jednak wybór lat 2011, 2013 lub 2014 sugeruje pominięcie kluczowych danych, które wskazują na trend wzrostu efektywności w 2012 roku. Często popełnianym błędem jest poleganie na ogólnych wrażeniach dotyczących wydajności finansowej bez dokładnej analizy wskaźników rentowności. Na przykład, wybór roku 2013 może wynikać z subiektywnego odbioru ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, w czasie gdy rentowność netto mogła być niższa niż w 2012 roku. Z kolei odpowiedź wskazująca na 2011 rok może sugerować, że analityk nie uwzględnił zmieniających się warunków rynkowych oraz ich wpływu na zyski. Ważnym aspektem jest zrozumienie, że wskaźniki finansowe nie są jedynie suchymi liczbami, ale odzwierciedlają skuteczność strategii zarządzania i decyzji operacyjnych. Dlatego też analiza porównawcza zysków netto w kontekście przychodów powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem szerszego kontekstu biznesowego oraz strategii przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Firma zaciągnęła roczny kredyt bankowy na kwotę 40 000 zł. Oprocentowanie wynosi 24% w skali roku. Jakie będą koszty odsetek od kredytu w pierwszym miesiącu?

A. 450 zł

B. 120 zł

C. 960 zł

D. 800 zł

Wartość odsetek od kredytu obliczamy na podstawie wzoru: Odsetki = Kwota kredytu * Oprocentowanie * Czas. W tym przypadku kwota kredytu wynosi 40 000 zł, oprocentowanie roczne to 24%, a czas to 1/12 roku (jeden miesiąc). Zastosowanie wzoru daje: Odsetki = 40 000 zł * 24% * (1/12) = 40 000 zł * 0,24 * 0,0833 = 800 zł. Tak obliczone odsetki w pierwszym miesiącu wyniosą 800 zł. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, które nakładają akcent na precyzyjne obliczenia oraz analizę kosztów związanych z finansowaniem działalności. W praktyce, znajomość kosztów finansowych jest kluczowa dla planowania budżetu oraz oceny rentowności inwestycji. Świadomość takich kosztów pozwala na lepsze podejmowanie decyzji o zaciąganiu zobowiązań finansowych oraz ich zarządzaniu w dłuższej perspektywie.

Pytanie 39

Firma wystawiła zagranicznemu klientowi fakturę za sprzedane towary na sumę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, natomiast w chwili dokonania płatności kurs wynosił 3,00 zł za 1 USD, Z kolei różnica powstała w wyniku rozliczenia tej transakcji będzie dla sprzedawcy

A. przychodem finansowym o wartości 3 000 zł

B. przychodem finansowym o wartości 100 zł

C. kosztem finansowym o wartości 2 900 zł

D. kosztem finansowym o wartości 100 zł

Niestety, odpowiedzi wskazujące na koszty finansowe są błędne i wynikają z nieporozumień dotyczących zasad związanych z różnicami kursowymi. Koszty finansowe są związane z wydatkami, które firma ponosi, natomiast w omawianym przypadku mamy do czynienia z przychodem wynikającym z korzystnej zmiany kursu walutowego. Warto zauważyć, że w momencie, gdy firma wystawiła fakturę na 1 000 USD, kurs wynosił 2,90 zł, co skutkowało wartością transakcji wynoszącą 2 900 zł. Kiedy jednak nastąpiła zapłata, wartość kursu wzrosła do 3,00 zł, co podniosło wartość transakcji do 3 000 zł, generując czyli 100 zł zysku. Obliczenia tego typu są kluczowe dla przedsiębiorstw zajmujących się handlem zagranicznym, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędów w raportowaniu finansowym. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować kursy walutowe i być świadome, jak te zmiany wpływają na ich wyniki finansowe, co jest zgodne z zaleceniami MSSF oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem walutowym. Dlatego kluczowe jest właściwe zrozumienie mechanizmów rynkowych oraz prawidłowe identyfikowanie przychodów i kosztów związanych z transakcjami w obcych walutach.

Pytanie 40

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale średni zapas towarów odnawiano najczęściej.

Kwartał	Przychody ze sprzedaży w zł	Średni zapas towarów w zł
I	88 000	11 000
II	78 000	12 000
III	87 500	12 500
IV	90 000	10 000

A. W II kwartale.

B. W III kwartale.

C. W I kwartale.

D. W IV kwartale.

Wybór któregokolwiek z innych kwartałów jako okresu, w którym średni zapas towarów odnawiano najczęściej, wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących analizy danych i zasad zarządzania zapasami. Odpowiedzi takie mogą sugerować, że osoba odpowiadająca nie zrozumiała, jak ważne jest poprawne interpretowanie danych przedstawionych w tabeli. Warto zauważyć, że w I kwartale z reguły może występować niższy popyt na towary, co nie sprzyja częstemu odnawianiu zapasów. W III kwartale, chociaż może występować pewna aktywność sprzedażowa, nie osiągnęła ona poziomu porównywalnego z IV kwartałem. II kwartał, podobnie jak I, często charakteryzuje się stagnacją, co również wpływa na rzadkość odnawiania zapasów. Takie myślenie, które prowadzi do wybrania błędnej odpowiedzi, często wynika z niepełnego zrozumienia sezonowości w sprzedaży i związanych z nią trendów. Ważne jest, aby analizować dane w kontekście zmieniających się warunków rynkowych i popytowych, a nie tylko opierać się na uproszczonych wnioskach. Właściwe podejście do zarządzania zapasami powinno być oparte na szczegółowej analizie danych, co pozwala na skuteczniejsze dostosowanie strategii sprzedażowych i zaopatrzeniowych. W przyszłości, aby uniknąć podobnych błędów, warto rozwijać umiejętność analizy danych oraz ich interpretacji w kontekście praktycznych scenariuszy biznesowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej