Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 09:20
Data zakończenia: 30 maja 2025 09:34

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. RA3

B. A4

C. A3

D. RA4

Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 2

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł

B. 2 600 zł

C. 2 240 zł

D. 2 420 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 3

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. złotej spirali.

B. trójpodziału.

C. trójkąta.

D. przekątnej.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 4

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 660,00 zł

B. 630,00 zł

C. 540,00 zł

D. 600,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.

Pytanie 5

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, Al, DOCX

B. JPEG, TIFF, PSD

C. PDF, AI, PCX

D. CDR, DOC, INDD

Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 6

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli wymiar brutto wynosi 216 x 303 mm przy spadach 3 milimetrowych?

A. 214 x 297 mm

B. 210 x 300 mm

C. 210 x 297 mm

D. 212 x 300 mm

Odpowiedź 210 x 297 mm jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu wymiarów netto ulotki z wymiaru brutto (216 x 303 mm) należy uwzględnić spady. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika dociera aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku spady wynoszą 3 mm z każdej strony, co oznacza, że musimy odjąć 6 mm od szerokości i 6 mm od wysokości wymiarów brutto. Dlatego obliczenia będą wyglądać następująco: 216 mm - 6 mm = 210 mm oraz 303 mm - 6 mm = 297 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu materiałów drukowanych, co zapewnia estetyczny i profesjonalny wygląd gotowych produktów. Użycie właściwych wymiarów netto jest kluczowe, aby unikać niepożądanych efektów wizualnych, które mogą wystąpić na skutek błędnego przycięcia. Warto również zwrócić uwagę na specyfikacje druku, które mogą różnić się w zależności od drukarni, dlatego zawsze warto konsultować się z dostawcą usług drukarskich.

Pytanie 7

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. liczby akapitów na stronie

B. kroju pisma oraz wysokości łamu

C. stopnia pisma i szerokości kolumny

D. liczby łamów w kolumnie

W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się błędne koncepcje związane z wcięciem akapitowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że ilość akapitów na stronie oraz ilość łamów na kolumnie nie mają wpływu na wielkość wcięcia akapitowego. Ilość akapitów odnosi się jedynie do struktury tekstu i nie determinuje, jak duże powinno być wcięcie. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że większa ilość akapitów może wymagać większego wcięcia, jednak to nieprawda; w rzeczywistości to wcięcie zależy głównie od stopnia pisma i szerokości kolumny. Również ilość łamów na kolumnie nie ma bezpośredniego związku z tym, jak powinno się formatować tekst w kontekście wcięcia akapitowego. Kluczowe jest, aby zamiast skupiać się na takich elementach, zwrócić uwagę na zasady typografii. Typowy błąd polega na myleniu pojęć związanych z układem tekstu z jego formatowaniem; wcięcia akapitowe są elementem stylu, a nie struktury. Kiedy projektanci nie uwzględniają stopnia pisma oraz szerokości kolumny, mogą stworzyć tekst trudny do odczytania i nieatrakcyjny wizualnie, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami projektowymi.

Pytanie 8

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, Lightroom

B. Illustrator, AfterEffects

C. CorelDraw, Premiere

D. Inkscape, CorelDraw

Wybór odpowiedzi, który zawiera programy takie jak Lightroom, Premiere czy AfterEffects, jest błędny z kilku powodów. Lightroom to aplikacja głównie przeznaczona do edycji zdjęć i zarządzania obrazami rastrowymi, a nie do tworzenia grafiki wektorowej. Jego funkcje są skierowane na poprawę jakości zdjęć, organizację bibliotek zdjęciowych oraz ich kalibrację kolorystyczną, co nie ma zastosowania w kontekście projektowania logo. Premiere to oprogramowanie do montażu wideo, służące do edycji filmów, a nie do tworzenia grafik. Z tego powodu, jego funkcjonalności są całkowicie niezwiązane z potrzebami projektantów logo. Z kolei AfterEffects, znany z animacji i efektów wizualnych w filmach oraz projektach multimedialnych, również nie jest narzędziem do projektowania wektorowego. Użycie tych aplikacji w kontekście identyfikacji wizualnej firmy prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwych narzędzi graficznych. Kluczowym błędem jest mylenie różnych typów oprogramowania i ich zastosowań. Właściwe wybory powinny koncentrować się na programach, które umożliwiają pracę z grafiką wektorową, co jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i skalowalnych projektów logo.

Pytanie 9

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. jest napisany inną czcionką

B. pozostaje na końcu łamu

C. wypełnia całą kolumnę

D. ma mniej niż 12 znaków

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 10

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. wstawienie kodu formatowania

B. użycie tekstu zastępczego

C. dopasowanie tekstu do ścieżki

D. zamiana na krzywe

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 11

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 220 × 307 mm

B. 216 × 307 mm

C. 216 × 303 mm

D. 220 × 303 mm

Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 12

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 100 zł

B. 200 zł

C. 400 zł

D. 300 zł

Jak chcesz policzyć koszt złamania 10 000 arkuszy A2 w A5, to najpierw musisz wiedzieć, ile A5 dostaniesz z jednego A2. No bo, jak to wygląda? Z jednego arkusza A2 wychodzą 4 arkusze A5, a więc potrzebujesz 1 złam do przekształcenia jednego A2 na A5. Jak zrobisz to dla 10 000 arkuszy A2, to wychodzi 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc 10 000 złamów * 0,01 zł to 100 zł. Ale musisz pamiętać, że każdy A2 dawał 4 A5, więc jak złamiesz 10 000 arkuszy A2, to masz 40 000 A5 na końcu. Więc trzeba to dobrze policzyć, bo koszt, o którym tu mówimy, dotyczy A2, a nie A5. Ostatecznie, koszt złamania 10 000 arkuszy A2 wynosi 300 zł, więc odpowiedź 3. 300 zł jest jak najbardziej w porządku.

Pytanie 13

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Powierzchnia to 1 m2

B. Krótszy bok ma długość 1 m

C. Przekątna wynosi 1 m

D. Dłuższy bok ma długość 1 m

Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.

Pytanie 14

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 148 x 210 mm

B. 248 x 297 mm

C. 396 x 210 mm

D. 402 x 216 mm

Obwoluta na książkę o formacie A5 i szerokości grzbietu 30 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Wymiary te obliczamy, dodając do szerokości książki, która wynosi 148 mm, szerokość skrzydełek oraz grzbiet. Książka A5 ma szerokość 148 mm, a po dodaniu dwóch skrzydełek o szerokości 35 mm (2 x 35 mm = 70 mm) oraz grzbietu 30 mm, otrzymujemy wymiary: 148 mm + 70 mm + 30 mm = 396 mm. Wysokość obwoluty odpowiada wysokości książki, czyli 210 mm. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie, iż obwoluta nie posiada spadów drukarskich, co oznacza, że podane wymiary są ostateczne. Tego rodzaju obliczenia są istotne w procesie produkcji materiałów drukowanych, zapewniając, że drukowane elementy będą odpowiednio dopasowane i estetycznie prezentowane. Każdy projektant powinien przestrzegać tych standardów, aby uniknąć problemów w fazie druku i oprawy.

Pytanie 15

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 2 formy.

B. 4 formy.

C. 8 form.

D. 6 form.

Odpowiedź 8 form jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu kalendarza planszowego formatu A1 w kolorystyce 4 + 4, należy przygotować osobne formy dla każdej strony oraz dla przodu i tyłu na każdy z miesięcy. W standardowej produkcji kalendarzy w tej kolorystyce używa się pełnoekranowego druku, co oznacza, że każda strona kalendarza będzie miała osobną formę. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że kalendarze często mają 12 miesięcy, a także mogą zawierać inne elementy, takie jak okładka, konieczne jest zaplanowanie co najmniej 8 form. Przykładem zastosowania może być produkcja kalendarza, gdzie każda strona wymaga unikalnego projektu graficznego, co w praktyce zwiększa liczbę form. Zastosowanie dobrych praktyk drukarskich, takich jak optymalizacja form i precyzyjne przygotowanie, jest kluczowe w tym procesie, aby osiągnąć najwyższą jakość wydruku.

Pytanie 16

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. dwukropków.

B. "wiszących" spójników.

C. wielokropków.

D. znaków łamania.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 17

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Perspektywę.

B. Swobodne.

C. Marionetkowe.

D. Wypaczenie.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 18

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. metody introligatorskiej.

B. druku offsetowego na cyfrowy.

C. wielkości czasopisma.

D. przygotowania form CtF na CtP.

Zmiana formatu czasopisma, obróbki introligatorskiej oraz przygotowania form CtP na CtF nie przyczyni się do obniżenia kosztów wydruku w przypadku dużych nakładów. Zmiana formatu może wpłynąć na ilość używanego papieru, ale nie jest to rozwiązanie, które istotnie wpłynie na redukcję kosztów w kontekście druku offsetowego. Format mniejszy może na przykład zmniejszyć ilość papieru, ale wiąże się z innymi kosztami, takimi jak zwiększone koszty pracy przy cięciu czy dodatkowe uwarunkowania w zakresie introligatorstwa. Obróbka introligatorska, w tym składanie, zszywanie czy klejenie, również nie jest głównym czynnikiem wpływającym na koszty przy dużych nakładach. W rzeczywistości, zmiany w tym obszarze mogą prowadzić do zwiększenia kosztów, jeśli wymagają nietypowych procesów produkcyjnych. Z kolei przygotowanie form CtP (Computer to Plate) na CtF (Computer to Film) to przestarzała strategia, która jest rzadko stosowana w nowoczesnych zakładach drukarskich. Przechodzenie z CtP na CtF w ogóle nie sprzyja obniżeniu kosztów druku, ponieważ CtP jest bardziej efektywne i ekonomiczne przy produkcji dużych serii. W praktyce, wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowym elementem strategii optymalizacji kosztów, a ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 19

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 800

B. 1128

C. 376

D. 8000

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 20

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 2

B. 6

C. 4

D. 8

Odpowiedź nr 4 to ta właściwa. Arkusz SRA3, który ma wymiary 320 x 450 mm, świetnie nadaje się do umieszczania użytków o wymiarach 148 x 210 mm. Jak to obliczyłem? No, przy układaniu ich w poziomie, da się wsadzić dwa użytki wzdłuż krótszej krawędzi (450 mm) i dwa wzdłuż dłuższej (320 mm). To daje nam razem cztery użytki (2 x 2). W praktyce to bardzo istotne, żeby dobrze zaplanować, jak poukładać użytki na arkuszu, bo to może zaoszczędzić sporo materiału i pieniędzy. Z mojego doświadczenia, warto zawsze przyjrzeć się tym wymiarom, żeby wszystko się zgadzało i było efektywne.

Pytanie 21

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

B. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

C. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

D. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 22

Jakie są szacunkowe wydatki na zakup 10 000 arkuszy papieru offsetowego w formacie A1 o gramaturze 150 g/m², jeśli cena za kilogram tego materiału wynosi 2,50 zł?

A. 1 975

B. 1 675

C. 1 575

D. 1 875

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem kosztów materiałów. Wiele osób może pominąć kluczowy krok związany z przeliczeniem powierzchni arkuszy papieru na masę, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie wyliczyć powierzchnię arkusza, nie uwzględniając rzeczywistych wymiarów formatu A1, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem całkowitego kosztu. Dodatkowo, niektóre błędne odpowiedzi mogą wynikać z ignorowania faktu, że cena jednostkowa materiału (2,50 zł/kg) musi być pomnożona przez całkowitą masę papieru w kilogramach, a nie przez nieodpowiednio dobraną wartość. Ważne jest, aby w obliczeniach uwzględniać wszystkie parametry, takie jak gramatura, format oraz ilość zamawianego materiału. Zastosowanie metod obliczeniowych zgodnych z powszechnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej, jak również znajomość rodzajów papieru oraz ich właściwości, pozwala na precyzyjne planowanie kosztów, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do lepszego zarządzania budżetem projektów i optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 23

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Kalibratora

B. Densytometru transmisyjnego

C. Lupy

D. Densytometru refleksyjnego

Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 24

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2

B. papier fotograficzny 90 g/m2

C. papier syntetyczny 200 g/m2

D. tektura introligatorska 1260 g/m2

Wybór materiału na opakowanie telefonów jest ważny, bo wpływa na to, jak to wszystko wygląda i działa. Papier syntetyczny 200 g/m2, choć jest odporny na wilgoć, nie daje dobrych efektów druku, co może skutkować blaknięciem kolorów. Dodatkowo, jest często droższy i mniej ekologiczny niż tektura, co raczej nie sprzyja oszczędnościom i może sprawić, że marka wydaje się nieprzyjazna dla środowiska. Papier fotograficzny 90 g/m2 znowu, mimo że kolory są świetne, jest po prostu za cienki, a to wpływa na trwałość takiego opakowania. Może być problem przy transporcie, bo nie chroni dostatecznie produktu. A tektura introligatorska 1260 g/m2? Jest po prostu zbyt ciężka i niepraktyczna do używania, co pewnie podniesie koszty transportu. No i w ogóle ciężko się z nią pracuje, zwłaszcza przy cięciu i składaniu. Wydaje mi się, że to ważne, żeby zrozumieć te rzeczy, bo mogą nas wprowadzić w błąd przy projektowaniu opakowań.

Pytanie 25

Na podstawie fragmentu zlecenia produkcyjnego określ, ile płyt CtP należy wykonać w celu realizacji zlecenia.

ZLECENIODAWCA	PPHU ZIBI S.A. OPOCZNO
TYTUŁ/NAZWA	PLAKAT jednostronny
NAKŁAD NETTO GOTOWEGO WYROBU	2 000
DATA PRZYJĘCIA	05.06.2015
DATA I MIEJSCE ODBIORU	10.08.2015 – wysyłka do klienta
PRZYGOTOWALNIA
LICZBA PŁYT	?
DRUK
MASZYNA	Heidelberg Speedmaster CD 102-4
PAPIER	papier 200 g/m², B1 jednostronnie powlekany
FORMAT DRUKU	B1
ILOŚĆ UŻYTKÓW	2
FORMAT UŻYTKÓW	A2
KOLORYSTYKA	4 + 0
NAKŁAD ARKUSZY NETTO	1 000
NAKŁAD ARKUSZY BRUTTO	1 080

A. 1 szt

B. 8 szt

C. 2 szt

D. 4 szt

Wybranie odpowiedzi, która nie wskazuje czterech płyt CtP, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku offsetowego. Wiele osób może błędnie zakładać, że do druku jednostronnego wystarczy mniej niż cztery płyty, co prowadzi do wyboru takich opcji jak 1, 2 czy 8 sztuk. Tego typu myślenie często wynika z niepełnego zrozumienia procesu druku. Na przykład, może się wydawać, że wystarczy jedna płyta do wydrukowania całego projektu, jednak w rzeczywistości każdy kolor wymaga oddzielnej płyty, aby uzyskać właściwe nasycenie i odwzorowanie barw. W przypadku zlecenia, które obejmuje kolory CMYK, pominięcie któregokolwiek z nich skutkuje niepełnym odwzorowaniem kolorów, co jest nie do zaakceptowania w profesjonalnym druku. Inne odpowiedzi, takie jak 2 czy 8, również są nietrafione, ponieważ nie respektują podstawowych zasad dotyczących liczby kolorów w druku offsetowym. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywności produkcji oraz dodatkowych kosztów związanych z ponownym przygotowaniem płyt. Przykładem może być sytuacja, w której projektant decyduje się na nietypowe kolory, co wymagałoby dodatkowych płyt, a nie uwzględnienie tego w początkowym zleceniu może prowadzić do poważnych opóźnień i problemów z jakością druku.

Pytanie 26

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowywania pliku postscriptowego

B. obróbki bitmap

C. naświetlania formy drukowej

D. przygotowania tekstów w edytorze

Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 27

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny

B. samoprzylepny

C. samokopiujący

D. offsetowy

Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 28

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. narząd drukarski

B. formy drukowe

C. odbitkę próbną (proof)

D. plik impozycyjny

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 29

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 1

B. 5

C. 8

D. 4

W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 30

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 30kg

B. 20 %

C. 20°C

D. 20-30mm

Odpowiedź 20°C jest poprawna, ponieważ jest to przykład złożonego zapisu, który obejmuje zarówno wartość liczbową, jak i jednostkę miary, zgodnie z zasadami składu. W kontekście międzynarodowych standardów, takich jak SI (Międzynarodowy Układ Jednostek Miar), jednostki temperatury są wyrażane w stopniach Celsjusza (°C). Użycie symbolu jednostki z wartością liczbową jest kluczowe w dokumentacji technicznej, naukowej oraz w codziennych zastosowaniach, gdzie precyzja i jasność komunikacji są niezbędne. Przykładem praktycznym może być raportowanie temperatury w przemyśle spożywczym, gdzie zapisywanie temperatury przechowywania produktów farmaceutycznych lub żywnościowych musi być zgodne z normami. Oprócz tego, skład zapisu 20°C przestrzega zasad dotyczących umieszczania jednostek, co oznacza, że nie powinno się zostawiać spacji między liczbą a jednostką, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO).

Pytanie 31

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Widget Browser

B. Acrobat

C. Media Encoder

D. Bridge

Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 32

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

B. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

C. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

D. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

Zgłaszanie poprawy jakości obrazu poprzez zwiększenie rozmiarów bitmapy jest mylnym podejściem wynikającym z nieporozumienia dotyczącego struktury obrazów rastrowych. W rzeczywistości, bitmapy są zbudowane z pikseli, a każdy piksel ma określoną ilość informacji, której nie można uzyskać z powietrza. Gdy zwiększamy rozmiar bitmapy bez zmiany liczby pikseli, to nie tylko zwiększamy ich fizyczne wymiary, ale również stajemy się świadkami pogorszenia rozdzielczości, co prowadzi do zauważalnych artefaktów. Odpowiedzi sugerujące poprawę jakości są w błędzie, ponieważ nie uwzględniają zasady, że jakość obrazu jest ściśle powiązana z gęstością pikseli. Zmniejszenie liczby pikseli w stosunku do powiększonego rozmiaru prowadzi do utraty detali, co może być szczególnie zauważalne w obszarach zdjęcia, gdzie szczegóły odgrywają kluczową rolę. Sugerowanie rozjaśnienia obrazu w półtonach w kontekście zmiany rozmiaru bitmapy jest również błędne, ponieważ rozjaśnienie i kontrast są efektami, które powinny być realizowane poprzez odpowiednią obróbkę, a nie przez zmianę rozmiaru. Całościowa koncepcja zachowania jakości podczas skalowania bitmapy wymaga dobrego zrozumienia rozdzielczości i właściwego zarządzania obrazami, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym oraz edycji zdjęć.

Pytanie 33

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 5 300 sztuk

B. 10 600 sztuk

C. 10 300 sztuk

D. 5 150 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 34

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 3 h, 1 080 zł

B. 15 h, 1 080 zł

C. 15 h, 5 400 zł

D. 3 h, 5 400 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Pytanie 35

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 7 200 kg

B. 560 kg

C. 140 kg

D. 2 800 kg

Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.

Pytanie 36

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. jest napisany inną wersją czcionki

B. zawiera mniej niż 12 znaków

C. pozostaje na końcu łamu

D. w pełni wypełnia kolumnę

Wybór odpowiedzi takich jak "posiada mniej niż 12 znaków", "całkowicie wypełnia kolumnę" czy "jest złożony inną odmianą czcionki" świadczy o nieporozumieniu dotyczących definicji szewca w kontekście typografii. Pierwsza z opcji sugeruje, że długość wiersza miałaby wpływ na jego status jako szewca, co jest mylne. Szewcem nazywamy wiersz, który jest przenoszony na końcu łamu, a nie ten, który jest krótki. Odpowiedź dotycząca wypełniania kolumny jest również błędna, ponieważ szewc może powstać niezależnie od tego, jak pełny jest dany wiersz; kluczowym czynnikiem jest jego miejsce w kontekście łamania tekstu. Z kolei ostatnia opcja, związana ze zmianą czcionki, nie dotyczy tematu w ogóle, gdyż to, jaką czcionkę zastosujemy, nie ma bezpośredniego związku z pojęciem szewca. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do poważnych błędów w składowaniu dokumentów, gdzie zrozumienie typografii i zasad układania tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Warto zaznaczyć, że niewłaściwe łamanie tekstu może skutkować problemami z czytelnością oraz estetyką publikacji, co jest niezgodne z przyjętymi standardami projektowania graficznego.

Pytanie 37

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 2 formy.

B. 8 form.

C. 7 form.

D. 5 form.

Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 38

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Stempel.

B. Uchwyt.

C. Magiczne różdżka.

D. Rozmycie.

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania drobnych defektów z obrazu, w tym plam, rys, czy zanieczyszczeń na skanach archiwalnych. Działa na zasadzie kopiowania fragmentów obrazu z jednego miejsca i nakładania ich na inne, co pozwala na precyzyjne usunięcie niepożądanych elementów. Przykładem zastosowania tego narzędzia może być poprawa jakości skanów pocztówek, gdzie drobne przebarwienia mogą zakłócać ich estetykę. Użytkownik powinien wybrać obszar, który będzie kopiowany, a następnie nałożyć go na plamę, co w efekcie daje naturalny efekt. Warto pamiętać, że kluczowe jest dostosowanie opcji pędzla Stempla, takich jak rozmiar i twardość, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Ponadto, stosowanie warstw w Photoshopie, a także funkcji Cofnij, pozwala na bieżąco kontrolować efekty pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami edytorskimi w branży graficznej.

Pytanie 39

Który z programów wchodzących w skład pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie oraz katalogowanie zdjęć?

A. Bridge

B. Acrobat

C. Widget Browser

D. Media Encoder

Odpowiedzi, które wskazałeś, są nieprawidłowe, ponieważ żaden z wymienionych programów nie jest przeznaczony do zarządzania zdjęciami w sposób, w jaki robi to Adobe Bridge. Widget Browser to narzędzie, które nie jest związane z pakietem Adobe i nie pełni funkcji zarządzania zdjęciami. Acrobat to program skoncentrowany na pracy z plikami PDF, pozwalający na ich tworzenie, edytowanie i udostępnianie, ale nie ma funkcjonalności związanej z katalogowaniem obrazów. Media Encoder natomiast służy do kodowania multimediów i konwersji plików wideo, co również nie ma związku z zarządzaniem fotografiami. Często pojawiają się błędy myślowe polegające na myleniu tych programów z Bridge ze względu na ich funkcje związane z mediami, jednak kluczowy błąd polega na braku zrozumienia dedykacji tych narzędzi. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednie dobieranie narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowe w pracy z mediami cyfrowymi, a znajomość ich funkcji i przeznaczenia może znacznie zwiększyć efektywność pracy.

Pytanie 40

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 10 użytków

B. 9 użytków

C. 8 użytków

D. 12 użytków

Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej