Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 15:02
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 15:19

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do planowania zadań?

A. taskschd

B. cron

C. shred

D. top

Wybór 'top' jako narzędzia do harmonogramowania zadań w systemie Linux jest błędny, ponieważ 'top' jest aplikacją służącą do monitorowania procesów działających w systemie w czasie rzeczywistym. Umożliwia ona użytkownikom obserwację zużycia CPU, pamięci oraz innych zasobów przez uruchomione procesy, jednak nie ma zdolności do automatycznego uruchamiania zadań w określonym czasie. Oznacza to, że choć 'top' może być użyteczny w diagnostyce i monitorowaniu, nie jest narzędziem do harmonogramowania jak 'cron'. Ponadto, użycie 'shred' jako narzędzia do harmonogramowania zadań również jest mylące. 'Shred' to program służący do bezpiecznego usuwania plików, co oznacza, że jego funkcjonalność nie dotyczy harmonogramowania zadań, lecz raczej ochrony prywatności danych poprzez ich nadpisywanie. Wreszcie, 'taskschd' to narzędzie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i nie ma zastosowania w kontekście systemu Linux. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi związanych z zarządzaniem systemem, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich zastosowaniach. Właściwe zrozumienie ról i funkcji narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym jest kluczowe dla efektywnej administracji oraz automatyzacji zadań.

Pytanie 2

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. plotera

B. klawiatury

C. skanera

D. drukarki

Można zauważyć, że wiele osób mylnie łączy błędy sterowników TWAIN z innymi urządzeniami, takimi jak drukarki, klawiatury czy plotery. Sterowniki TWAIN są specyficznie zaprojektowane do współpracy z urządzeniami skanującymi, co oznacza, że błędy związane z tym interfejsem nie mają wpływu na funkcjonowanie drukarek, które korzystają z zupełnie innych protokołów i sterowników, takich jak PCL lub PostScript. W przypadku klawiatur, są one zarządzane przez system operacyjny poprzez inne mechanizmy, a ich problemy najczęściej wynikają z błędów sprzętowych lub konfliktów z oprogramowaniem, a nie z błędów sterownika TWAIN. Plotery z kolei, choć również mogą potrzebować sterowników, różnią się w swojej funkcji i nie wymagają interfejsu TWAIN do działania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia, jak różne typy urządzeń komunikują się z systemem operacyjnym oraz jakie są zasady działania poszczególnych sterowników. Edukacja w zakresie funkcji i zastosowań różnych standardów, takich jak TWAIN, a także umiejętność rozróżniania ich zastosowania, jest kluczowa dla efektywnej pracy z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 3

Thunderbolt stanowi interfejs

A. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

B. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

C. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

D. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

Odpowiedzi sugerujące, że Thunderbolt mógłby być interfejsem równoległym, które klasyfikują go jako asynchroniczny lub bezprzewodowy, są nieprawidłowe. Równoległe interfejsy przesyłają wiele bitów jednocześnie, co w praktyce jest mniej efektywne w kontekście dzisiejszych wysokich prędkości transferu, ponieważ występują ograniczenia związane z crosstalkiem i synchronizacją sygnału. Podczas gdy niektóre starsze technologie, jak USB 2.0, mogły wykorzystywać architekturę równoległą, nowoczesne standardy dążą do uproszczenia i zwiększenia wydajności, co prowadzi do preferencji dla interfejsów szeregowych. Asynchroniczność natomiast sugeruje brak synchronizacji między urządzeniami, co w przypadku Thunderbolt jest sprzeczne z jego architekturą, gdzie każda transmisja jest ściśle synchronizowana, co zapewnia wysoki poziom integralności danych. Ponadto, bezprzewodowe przesyłanie danych, takie jak w przypadku Wi-Fi, nie oferuje tej samej przepustowości ani stabilności, co przewodowe połączenia, zwłaszcza w kontekście profesjonalnych zastosowań, gdzie opóźnienia i zakłócenia mogą mieć krytyczne znaczenie. W związku z tym, w przypadku zastosowań wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja multimediów, preferowane są interfejsy przewodowe, takie jak Thunderbolt, które wyposażone są w technologie zapewniające zarówno wysoką szybkość, jak i niezawodność, co czyni je standardem branżowym w wielu zastosowaniach.

Pytanie 4

Według normy PN-EN 50174 maksymalna długość trasy kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem rozdzielczym w panelu krosowym wynosi

A. 150 m

B. 90 m

C. 110 m

D. 100 m

Maksymalne długości kabli poziomych mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia jakości transmisji danych w sieciach LAN. Odpowiedzi 150 m, 110 m i 100 m są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają specyfikacji podanych w normie PN-EN 50174. Wybór dłuższych długości może wydawać się logiczny z perspektywy rozszerzalności infrastruktury, jednak w praktyce prowadzi do znaczących problemów z jakością sygnału. Długości przekraczające 90 m mogą skutkować zwiększoną attenuacją sygnału, co prowadzi do zakłóceń, opóźnień w transmisji oraz spadków wydajności całej sieci. Zbyt długi kabel może także stwarzać trudności w konfiguracji oraz zarządzaniu siecią, co w efekcie zwiększa koszty operacyjne. Warto zrozumieć, że standardy takie jak PN-EN 50174 są wynikiem wieloletnich badań i doświadczeń branżowych, które mają na celu minimalizację problemów związanych z instalacjami kablowymi. Dlatego też, aby uniknąć typowych pomyłek, należy stosować się do wskazanych wytycznych, a także dbać o jakość materiałów i wykonania instalacji, co bezpośrednio przekłada się na niezawodność i efektywność systemów komunikacyjnych.

Pytanie 5

Do bezprzewodowej transmisji danych pomiędzy dwiema jednostkami, z wykorzystaniem fal radiowych w zakresie ISM 2,4 GHz, przeznaczony jest interfejs

A. Bluetooth

B. IrDA

C. IEEE 1394

D. Fire Wire

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem zaprojektowanym głównie do przesyłu dużych ilości danych między urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe i dyski twarde. Nie jest on jednak interfejsem bezprzewodowym, co czyni go nieodpowiednim w kontekście przesyłania danych w technologii radiowej. Podobnie, IrDA (Infrared Data Association) wykorzystuje podczerwień do komunikacji, co ogranicza zasięg i wymaga bezpośredniej linii widzenia pomiędzy urządzeniami, co również nie pasuje do opisanego przypadku. Z kolei IEEE 1394 również bazuje na połączeniach przewodowych, co wyklucza go z możliwości przesyłania danych w sposób bezprzewodowy. Te technologie, mimo że mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie dla scenariuszy wymagających elastyczności i mobilności, jakie oferuje Bluetooth. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Warto zrozumieć, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, a wybór odpowiedniego interfejsu powinien bazować na konkretnych wymaganiach i okolicznościach, a nie na ogólnych założeniach dotyczących przesyłania danych.

Pytanie 6

Jakiego systemu operacyjnego powinien nabyć użytkownik, aby zmodernizowany komputer miał możliwość uruchamiania gier obsługujących DirectX12?

A. Windows 10

B. Windows 8

C. Windows 8.1

D. Windows XP

Windows 10 jest systemem operacyjnym, który w pełni wspiera DirectX 12, co czyni go idealnym wyborem dla graczy poszukujących najnowszych technologii w grach komputerowych. DirectX 12 wprowadza szereg zaawansowanych funkcji, takich jak lepsza obsługa wielordzeniowych procesorów, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych. Dzięki temu, gry mogą działać w wyższej jakości z bardziej szczegółową grafiką oraz płynniejszymi animacjami. W praktyce, korzystanie z Windows 10 umożliwia graczom dostęp do najnowszych tytułów, które wymagają tego standardu, a także do poprawionych wersji starszych gier, które stały się bardziej optymalne po aktualizacjach. Warto również zaznaczyć, że Windows 10 regularnie otrzymuje aktualizacje, co zapewnia wsparcie dla nowych urządzeń i technologii, a także poprawia bezpieczeństwo oraz stabilność. Dla każdego nowoczesnego gracza, wybór Windows 10 jest więc podstawą zapewniającą długoterminowe wsparcie i rozwój w obszarze gier komputerowych.

Pytanie 7

Funkcja diff w systemie Linux pozwala na

A. porównanie danych z dwóch plików

B. archiwizację danych

C. wyszukiwanie danych w pliku

D. kompresję danych

Polecenie 'diff' w systemie Linux jest narzędziem służącym do porównywania zawartości dwóch plików tekstowych. Umożliwia to użytkownikom identyfikację różnic między plikami, co jest szczególnie przydatne w programowaniu i zarządzaniu wersjami kodu. Dzięki 'diff' można szybko zauważyć, jakie zmiany zostały wprowadzone, co pozwala na łatwe śledzenie postępów w projekcie oraz na współprace zespołową. Na przykład, programiści mogą używać 'diff' do porównania lokalnej wersji skryptu z wersją znajdującą się w repozytorium Git. Użycie polecenia 'diff' w standardowy sposób, jak 'diff plik1.txt plik2.txt', wyświetli linie, które różnią się między tymi dwoma plikami. W praktyce, zapisywanie tych różnic w formacie patch pozwala na łatwe zastosowanie ich w innych plikach, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania wersjami. Ponadto, stosowanie 'diff' w procesach przeglądu kodu zwiększa jakość oprogramowania i przyczynia się do lepszej organizacji pracy zespołowej.

Pytanie 8

Jakie urządzenie ilustruje ten rysunek?

A. Access Point

B. Hub

C. Switch

D. Bramka VoIP

Access Point to urządzenie sieciowe które umożliwia bezprzewodowe połączenie urządzeń komputerowych z siecią przewodową. W kontekście infrastruktury sieciowej Access Pointy pełnią rolę punktów dystrybucyjnych sygnału Wi-Fi co umożliwia mobilność i elastyczność w środowisku biznesowym oraz domowym. Poprawna odpowiedź jest związana z charakterystycznym wyglądem Access Pointa który często posiada anteny zewnętrzne zwiększające zasięg sygnału. Praktycznym przykładem zastosowania Access Pointa jest rozbudowa sieci w biurze gdzie połączenia przewodowe są trudne do wdrożenia. Access Pointy mogą obsługiwać różne standardy Wi-Fi takie jak 802.11n ac czy ax co wpływa na prędkość transferu danych i zasięg. W kontekście bezpieczeństwa Access Pointy wspierają protokoły szyfrowania takie jak WPA2 co zabezpiecza dane przesyłane bezprzewodowo. Ważne jest aby instalować Access Pointy zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi zapewniając odpowiednie pokrycie sygnałem w całym obszarze użytkowania oraz monitorować ich pracę w celu optymalizacji wydajności sieci.

Pytanie 9

Który z rodzajów rekordów DNS w systemach Windows Server określa alias (inną nazwę) dla rekordu A związanej z kanoniczną (rzeczywistą) nazwą hosta?

A. PTR

B. AAAA

C. NS

D. CNAME

Rekord CNAME (Canonical Name) jest kluczowym elementem w systemie DNS, który pozwala na definiowanie aliasów dla innych rekordów. Jego podstawową funkcją jest wskazywanie alternatywnej nazwy dla rekordu A, co oznacza, że zamiast wpisywać bezpośrednio adres IP, możemy użyć bardziej przyjaznej dla użytkownika nazwy. Na przykład, zamiast korzystać z adresu IP serwera aplikacji, możemy ustawić rekord CNAME, który będzie odnosił się do łatwiejszej do zapamiętania nazwy, jak 'aplikacja.example.com'. Takie podejście znacznie ułatwia zarządzanie infrastrukturą sieciową, szczególnie w sytuacjach, gdy adresy IP mogą się zmieniać. Dzięki zastosowaniu rekordu CNAME, administratorzy mogą uniknąć konieczności aktualizacji wielu wpisów DNS w przypadku zmiany adresu IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania DNS oraz pozwala na szybsze i bardziej elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dodatkowo, rekordy CNAME mogą być wykorzystywane do kierowania ruchu do różnych usług, takich jak serwery pocztowe czy serwery FTP, co daje dużą elastyczność w konfiguracji usług sieciowych.

Pytanie 10

Jak brzmi pełna wersja adresu IPv6 2001:0:db8::1410:80ab?

A. 2001:0000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

B. 2001:0001:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

C. 2001:0000:db80:0000:0000:0000:1410:80ab

D. 2001:1000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wykazują typowe nieporozumienia związane z przedstawianiem adresów IPv6. Wiele osób myli zasady dotyczące wiodących zer, sądząc, że można je całkowicie pominąć w każdej sytuacji. Adresy IPv6 składają się z ośmiu grup czterech znaków szesnastkowych, a ich pełne reprezentacje są nie tylko wymagane w standardach, ale również zalecane w praktyce. Odpowiedzi, które dodają zbyt wiele zer w nieodpowiednich miejscach, jak w przypadku 2001:1000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab, są wynikiem błędnego zrozumienia zasad formatu. W tym przypadku pierwsza część adresu nie jest dokładna w stosunku do oryginalnego adresu, który zaczynał się od 2001:0, co przekłada się na różne lokalizacje w sieci. Dodatkowo, w odpowiedziach takich jak 2001:0001:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab, zmiana wartości w grupie znaku prowadzi do całkowicie innego adresu, co może skutkować poważnymi problemami w komunikacji sieciowej. Ważne jest, aby zrozumieć, że adresy IPv6 są kluczowe w globalnej infrastrukturze internetowej i ich poprawna reprezentacja ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania sieci. Typowe błędy myślowe, takie jak zbytnie uproszczenie zasad lub ignorowanie standardów, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak problemy z połączeniem czy trudności w identyfikacji urządzeń w sieci.

Pytanie 11

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. ROM

B. DRAM

C. SRAM

D. EEPROM

Odpowiedzi ROM, DRAM i EEPROM nie są prawidłowe w kontekście pamięci podręcznych drugiego poziomu. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest przeznaczona głównie do przechowywania stałych danych, takich jak oprogramowanie układowe. Ze względu na swoją naturę, ROM nie jest odpowiedni do dynamicznego przechowywania danych, które często się zmieniają w trakcie pracy procesora. Z kolei DRAM (Dynamic Random-Access Memory) jest wykorzystywana głównie jako pamięć główna w systemach komputerowych, a nie w pamięciach cache. DRAM wymaga ciągłego odświeżania, co wprowadza dodatkowe opóźnienia, które są nieakceptowalne w kontekście pamięci podręcznej, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych do procesora. Zastosowanie EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) również nie jest właściwe, ponieważ ta technologia jest przeznaczona do przechowywania danych, które muszą być programowane i kasowane elektrycznie, co czyni ją zbyt wolną dla pamięci cache. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnych odpowiedzi to mylenie różnych typów pamięci ze względu na ich przeznaczenie i charakterystykę działania. Stosowanie pamięci RAM w kontekście pamięci podręcznej powinno być oparte na zrozumieniu wymagań dotyczących szybkości, opóźnień i efektywności energetycznej, co podkreśla znaczenie wyboru SRAM w tej roli.

Pytanie 12

Licencja oprogramowania open source oraz wolnego, to rodzaj licencji

A. Trial

B. Adware

C. OEM

D. GNU GPL

GNU General Public License, czyli GNU GPL, to naprawdę znana licencja, jeśli chodzi o wolne i otwarte oprogramowanie. Daje ludziom możliwość korzystania, modyfikowania i dzielenia się oprogramowaniem, co jest mega ważne dla rozwoju projektów, które każdy może ogarnąć. Dobrym przykładem jest system operacyjny Linux, który jest w całości na tej licencji. Dzięki temu, programiści mogą robić swoje poprawki, dostosowywać system pod siebie czy nawet wymyślać nowe aplikacje korzystając z istniejących rozwiązań. Licencja GNU GPL zachęca do współpracy i dzielenia się doświadczeniem w technicznym świecie, co znacznie przyspiesza rozwój nowych pomysłów. Co więcej, ta licencja chroni użytkowników przed tym, że twórcy zamkną kod źródłowy, co daje im większą wolność w korzystaniu z programów. Generalnie, stosowanie licencji wolnego oprogramowania sprzyja zaufaniu i transparentności wśród użytkowników i deweloperów.

Pytanie 13

Wskaź na błędny układ dysku z użyciem tablicy partycji MBR?

A. 2 partycje podstawowe i 1 rozszerzona

B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

W przypadku tablicy partycji MBR (Master Boot Record), maksymalna liczba partycji podstawowych, które można utworzyć, wynosi cztery. Można jednak tworzyć partycje rozszerzone, które pozwalają na dalsze tworzenie partycji logicznych. W scenariuszu, w którym mamy jedną partycję podstawową i dwie partycje rozszerzone, nie spełnia to wymogów MBR, ponieważ jedna partycja rozszerzona może zawierać wiele partycji logicznych, ale nie może być więcej niż jedna partycja rozszerzona. W praktyce oznacza to, że w scenariuszu MBR można mieć do trzech partycji podstawowych i jedną rozszerzoną, co pozwala na utworzenie wielu partycji logicznych w ramach tej partycji rozszerzonej. Standard MBR ogranicza się do 2 TB dla dysków, co w większości przypadków nie jest już wystarczające, dlatego obecnie częściej korzysta się z GPT (GUID Partition Table), która obsługuje większe dyski oraz większą liczbę partycji. Zrozumienie ograniczeń MBR jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania przestrzenią dyskową w systemach operacyjnych.

Pytanie 14

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. *

B. #

C. ~

D. &

Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 15

Strategia zapisywania kopii zapasowych ukazana na diagramie określana jest mianem

A. dziadek-ojciec-syn

B. round-robin

C. uproszczony GFS

D. wieża Hanoi

Round-robin jest popularnym podejściem stosowanym w rozdzielaniu zasobów w systemach komputerowych, jednak jego zastosowanie w kontekście kopii zapasowych może prowadzić do problemów związanych z brakiem odpowiedniej retencji danych. Round-robin nie zapewnia długoterminowego przechowywania kopii w sposób, który umożliwiałby odzyskanie danych z różnych punktów w czasie. Z kolei uproszczony GFS (Grandfather-Father-Son) jest strategią, która zakłada rotację nośników w cyklach dziennych, tygodniowych i miesięcznych, co jest bardziej skomplikowane niż metoda wieży Hanoi, ale nie oferuje tej samej efektywności w kontekście optymalizacji użycia nośników i różnorodności w punktach przywracania. Najbardziej znaną i często myloną strategią jest jednak dziadek-ojciec-syn, która również opiera się na rotacji nośników, ale w bardziej hierarchicznej strukturze. Chociaż ta metoda zapewnia solidną retencję, nie jest tak matematycznie elegancka i wydajna jak wieża Hanoi, która minimalizuje liczbę wymaganych nośników przy jednoczesnym maksymalizowaniu punktów przywracania. Błędne przypisanie strategii round-robin do przechowywania danych jest typowym błędem wynikającym z niepełnego zrozumienia różnic między optymalizacją zasobów a retencją danych. Ważne jest, aby wybierając strategię kopii zapasowych, dokładnie rozważyć specyficzne potrzeby organizacji pod kątem retencji i efektywności, co pozwala uniknąć pomyłek i zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi w ochronie danych.

Pytanie 16

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden

B. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

C. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

D. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Odpowiedź, że każdy kolejny router zmniejsza wartość TTL (Time to Live) pakietu o jeden, jest poprawna i opiera się na standardach protokołu IP. TTL jest polem w nagłówku pakietu, które określa maksymalną liczbę skoków (routerów), jakie pakiet może przejść w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy router, który odbiera pakiet, zmniejsza jego TTL o jeden przed dalszym przekazaniem. Przykładowo, jeśli pakiet wychodzi z hosta z TTL ustawionym na 64, to po przetworzeniu przez pierwszy router jego wartość będzie wynosić 63, po drugim 62, i tak dalej. Taka praktyka zapewnia, że pakiety nie krążą w sieci w nieskończoność w przypadku wystąpienia pętli routingu, co mogłoby prowadzić do przeciążenia sieci. Zmniejszanie TTL jest kluczowe w zarządzaniu ruchem sieciowym oraz w diagnostyce, co widać w narzędziach takich jak traceroute, które pokazują ścieżkę pakietów przez sieć, opierając się na wartościach TTL.

Pytanie 17

Na ilustracji przedstawiono diagram blokowy karty

A. graficznej

B. dźwiękowej

C. telewizyjnej

D. sieciowej

Karta telewizyjna to urządzenie pozwalające na odbiór sygnału telewizyjnego i jego przetwarzanie na komputerze. Na przedstawionym schemacie widać elementy charakterystyczne dla karty telewizyjnej takie jak tuner, który odbiera sygnał RF (Radio Frequency) z anteny. Zastosowanie tunera jest kluczowe w kontekście odbioru sygnału telewizyjnego, ponieważ pozwala na dekodowanie i dostrajanie odbieranych fal radiowych do konkretnych kanałów telewizyjnych. Przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C) jest używany do konwersji analogowego sygnału wideo na cyfrowy, co jest niezbędne do dalszego przetwarzania przez komputer. Ważnym elementem jest także dekoder wideo oraz sprzętowa kompresja MPEG-2, które umożliwiają kompresję strumienia wideo, co jest standardem w transmisji telewizji cyfrowej. EEPROM i DRAM służą do przechowywania niezbędnych danych oraz do buforowania strumienia danych. Tego typu karty są szeroko stosowane w systemach komputerowych, gdzie istnieje potrzeba integracji funkcji telewizyjnej, np. w centrach medialnych. Stosowanie kart telewizyjnych jest zgodne ze standardami transmisji wideo i audio, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi formatami sygnału. Przykładem praktycznego zastosowania są systemy do nagrywania programów telewizyjnych i ich późniejszego odtwarzania na komputerze.

Pytanie 18

W systemie Linux polecenie touch ma na celu

A. wyszukiwanie określonego wzorca w treści pliku

B. stworzenie pliku lub aktualizację daty modyfikacji bądź daty ostatniego dostępu

C. zmianę nazwy lub przeniesienie pliku

D. policzenie ilości wierszy, słów i znaków w pliku

Polecenie 'touch' w systemie Linux pełni kluczową rolę w zarządzaniu plikami, umożliwiając zarówno tworzenie nowych plików, jak i aktualizację daty ostatniej modyfikacji lub dostępu do istniejących plików. Kiedy używasz polecenia 'touch' z nazwą pliku, na przykład 'touch nowy_plik.txt', system sprawia, że plik zostaje utworzony, jeśli jeszcze nie istnieje, lub aktualizuje datę modyfikacji i ostatniego dostępu, jeśli plik już istnieje. To narzędzie jest niezwykle przydatne w praktyce, zwłaszcza w skryptach bash, gdzie często potrzebujemy szybko stworzyć plik konfiguracyjny lub tymczasowy bez konieczności jego edytowania. Dobrym przykładem zastosowania 'touch' jest sytuacja, gdy automatyzujemy procesy w systemie, gdzie wymagane są pliki sygnalizacyjne do oznaczania postępu lub statusu operacji. W kontekście dobrych praktyk, użycie 'touch' pozwala na zachowanie porządku w zarządzaniu plikami i oszczędza czas przy pracy z systemem plików. Dodatkowo, w ramach administracji systemem, 'touch' może być wykorzystywane do resetowania dat plików, co bywa ważne w kontekście kopii zapasowych oraz zarządzania wersjami.

Pytanie 19

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DDoS (Distributed Denial of Service)

B. DNS snooping

C. Mail Bombing

D. Flooding

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 20

Jakie oznaczenie na schematach sieci LAN przypisuje się punktom rozdzielczym dystrybucyjnym znajdującym się na różnych kondygnacjach budynku według normy PN-EN 50173?

A. FD (Floor Distribution)

B. MDF (Main Distribution Frame)

C. CD (Campus Distribution)

D. BD (BuildingDistributor)

Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to odnosi się do punktów rozdzielczych dystrybucyjnych znajdujących się na poszczególnych piętrach budynku zgodnie z normą PN-EN 50173. Norma ta definiuje różne poziomy dystrybucji w strukturze sieci LAN, a FD jest stosowane w kontekście infrastruktury lokalnej, gdzie zainstalowane są urządzenia aktywne i pasywne. W praktyce, punkty FD umożliwiają efektywne zarządzanie ruchem danych w obrębie piętra, co jest kluczowe w biurowcach, uczelniach czy innych obiektach wielokondygnacyjnych. Zastosowanie tego oznaczenia ułatwia identyfikację lokalizacji urządzeń sieciowych, co jest fundamentalne podczas prac serwisowych oraz w kontekście rozbudowy sieci. Dobrą praktyką jest także utrzymywanie dokumentacji, w której zaznaczone są wszystkie FD, co wspiera zarówno zarządzanie infrastrukturą, jak i ewentualne audyty związane z bezpieczeństwem i wydajnością sieci.

Pytanie 21

Jak wiele domen kolizyjnych oraz rozgłoszeniowych można dostrzec na schemacie?

A. 9 domen kolizyjnych oraz 4 domeny rozgłoszeniowe

B. 1 domena kolizyjna i 9 domen rozgłoszeniowych

C. 9 domen kolizyjnych oraz 1 domena rozgłoszeniowa

D. 4 domeny kolizyjne oraz 9 domen rozgłoszeniowych

Wiesz, dlaczego odpowiedzi są błędne? Wynika to z nieporozumienia, jak działają przełączniki i routery w sieci. Mówiąc o domenach kolizyjnych, mamy na myśli miejsca, gdzie pakiety mogą się zderzać. W sieciach z koncentratorami jest to powszechne, bo wszystko działa w jednym wspólnym segmencie. A przy przełącznikach kolizje są praktycznie wyeliminowane, bo każde połączenie to osobna domena kolizyjna. Dlatego stwierdzenie, że jest tylko jedna domena kolizyjna, jest błędne, szczególnie mając pod uwagę, że mamy kilka przełączników. Tak samo nie jest prawdziwe mówienie o wielu domenach rozgłoszeniowych, bo to routery je oddzielają. Każda strona routera tworzy własną domenę, więc nie można mieć tylu domen rozgłoszeniowych, co urządzeń w sieci. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować sieci, umożliwić sprawne zarządzanie ruchem i unikać problemów z kolizjami i nadmiernym rozgłaszaniem pakietów. Warto się tym zainteresować, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa.

Pytanie 22

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. adduser egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. user net egzamin qwerty /add

D. net user egzamin qwerty /add

Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, w odpowiedziach, które zawierają błędne kolejności słów, jak 'user net' lub 'adduser', nie wykorzystuje się poprawnej składni wymaganej przez system Windows. W przypadku systemu Windows, komenda 'net user' jest jedynym prawidłowym poleceniem dla zarządzania użytkownikami. Kolejnym błędem jest użycie komendy 'useradd', która jest znana z systemów Unix/Linux, a nie z Windows. Użytkownicy często mylą polecenia pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi, co prowadzi do nieporozumień i błędnych prób zarządzania kontami. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne systemy operacyjne mają swoje własne, unikalne podejścia do zarządzania użytkownikami. Takie zrozumienie jest kluczowe dla efektywnej administracji i pracy w różnych środowiskach IT. Ponadto, korzystanie z błędnych komend może prowadzić do niezamierzonych skutków, takich jak brak możliwości utworzenia konta lub błędne przypisanie uprawnień, co w konsekwencji może zagrozić bezpieczeństwu systemu. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z dokumentacją oraz praktyczne ćwiczenie w środowisku, aby unikać typowych błędów i zapewnić, że operacje administracyjne są przeprowadzane zgodnie z najlepszymi praktykami.

Pytanie 23

Wyznacz całkowity koszt brutto materiałów potrzebnych do stworzenia sieci w topologii gwiazdowej dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając przewodów o długości 2m. Ceny poszczególnych elementów przedstawiono w tabeli.

A. 89 zł

B. 249 zł

C. 252 zł

D. 92 zł

Aby obliczyć koszt brutto materiałów do połączenia trzech komputerów w topologii gwiazdy, należy uwzględnić wszystkie wymagane elementy. W topologii gwiazdy każdy komputer łączy się z centralnym przełącznikiem za pomocą przewodów. W tym przypadku korzystamy z przewodów o długości 2 metrów. Mamy więc trzy komputery, co daje nam łącznie trzy przewody o długości 2 metrów każdy. Koszt przewodu wynosi 1 zł za metr, co oznacza, że koszt trzech przewodów o długości 2 metrów wyniesie 3 x 2 m x 1 zł = 6 zł. Dodatkowo potrzebujemy trzech wtyków RJ-45, z których każdy kosztuje 1 zł, co łącznie kosztuje 3 zł. Na końcu musimy uwzględnić koszt przełącznika, który wynosi 80 zł. Sumując wszystkie koszty: 80 zł (przełącznik) + 6 zł (przewody) + 3 zł (wtyki) = 89 zł. Warto jednak zwrócić uwagę, że w pytaniu hetuje o koszt brutto, co może obejmować dodatkowe opłaty lub podatki, które są wliczone w cenę brutto. Jednak, jeśli przyjmiemy, że wszystkie podane ceny już uwzględniają VAT, to całkowity koszt wynosi 89 zł, a nie 92 zł. Koszt łączny to 89 zł, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 24

Narzędziem służącym do monitorowania efektywności oraz niezawodności w systemach Windows 7, Windows Server 2008 R2 i Windows Vista jest

A. dfrg.msc

B. devmgmt.msc

C. tsmmc.msc

D. perfmon.msc

Perfmon.msc, znane jako Monitor wydajności, jest potężnym narzędziem w systemach Windows, które umożliwia administratorom i użytkownikom zaawansowanym monitorowanie wydajności systemu oraz analizy różnorodnych wskaźników. Dzięki niemu można śledzić takie parametry jak wykorzystanie procesora, pamięci RAM, dysków oraz sieci, co jest kluczowe dla identyfikacji potencjalnych problemów z wydajnością czy niezawodnością. Przykładowo, jeśli użytkownik zauważa spowolnienie działania systemu, przy użyciu perfmon.msc może zdiagnozować, które procesy obciążają system oraz na jakie zasoby mają największy wpływ. Narzędzie to pozwala także na tworzenie wykresów i raportów, które mogą być pomocne w długoterminowej analizie wydajności. W kontekście najlepszych praktyk, regularne monitorowanie tych wskaźników może pomóc w proaktywnym zarządzaniu infrastrukturą IT, co jest zgodne z zaleceniami ITIL w zakresie zarządzania wydajnością usług.

Pytanie 25

Funkcja "Mostek sieciowy" w Windows XP Professional umożliwia łączenie różnych

A. segmentów sieci LAN

B. stacji roboczych bezdyskowych

C. komputera z serwerem

D. dwóch urządzeń komputerowych

Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ Mostek sieciowy w systemie Windows XP Professional umożliwia łączenie segmentów sieci LAN, co jest kluczowe dla efektywnej komunikacji w rozproszonych środowiskach sieciowych. Mostek działa na poziomie drugiego modelu OSI, czyli warstwy łącza danych, co oznacza, że potrafi przekazywać ramki między różnymi segmentami sieci. Przykładem zastosowania mostka sieciowego może być sytuacja, gdy w biurze istnieją dwa różne segmenty LAN, z których jeden obsługuje stacje robocze, a drugi urządzenia IoT. Mostek pozwala na komunikację pomiędzy tymi segmentami, co zwiększa elastyczność oraz wydajność sieci. Warto również zaznaczyć, że mostki pomagają w redukcji ruchu sieciowego przez segmentację, co jest uznawane za dobrą praktykę w zarządzaniu dużymi sieciami. Ich użycie jest zgodne z normami IEEE 802.1, które definiują standardy dla mostków i przełączników w sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Jakie właściwości posiada topologia fizyczna sieci opisana w ramce?

jedna transmisja w danym momencie
wszystkie urządzenia podłączone do sieci nasłuchują podczas transmisji i odbierają jedynie pakiety zaadresowane do nich
trudno zlokalizować uszkodzenie kabla
sieć może przestać działać po uszkodzeniu kabla głównego w dowolnym punkcie

A. Gwiazda

B. Siatka

C. Magistrala

D. Rozgłaszająca

Topologia gwiazdy polega na centralnym urządzeniu, takim jak przełącznik, do którego podłączone są wszystkie inne węzły sieci. Dzięki temu awaria jednego kabla nie wpływa na działanie całej sieci, co jest jedną z głównych zalet tej topologii. Z drugiej strony, awaria centralnego węzła unieruchamia całą sieć, co wymaga stosowania niezawodnych rozwiązań centralnych. Topologia rozgłaszania, często mylona z magistralą, w rzeczywistości odnosi się do sposobu przesyłania danych, gdzie wiadomości są wysyłane do wszystkich węzłów, ale tylko przeznaczone odbiorniki odbierają dane. Jest to bardziej sposób przesyłania danych niż fizyczna struktura. Topologia siatki jest złożoną siecią, gdzie każde urządzenie jest połączone z kilkoma innymi, co zapewnia wysoką redundancję i niezawodność. Awaria jednego lub kilku połączeń nie wpływa znacząco na pracę sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla krytycznych aplikacji, mimo wyższych kosztów implementacji i złożoności zarządzania. Wybór odpowiedniej topologii zależy od specyficznych potrzeb i zasobów organizacji, jak również od wymagań dotyczących skalowalności, niezawodności i kosztów zarządzania. Magistrala, choć prosta, wprowadza ograniczenia, które w nowoczesnych sieciach często czynią ją niepraktyczną w porównaniu z innymi strukturami.

Pytanie 27

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 7727

B. 7277

C. 74274

D. 17057

Wybór niewłaściwych odpowiedzi na pytanie o konwersję liczby heksadecymalnej 1E2F16 na system oktalny może wynikać z kilku typowych błędów poznawczych. Często myli się kolejność konwersji, zakładając, że można bezpośrednio zamienić system heksadecymalny na oktalny bez pośredniego przeliczenia na system dziesiętny lub binarny. Tego rodzaju pomyłki prowadzą do zafałszowania wyników. Inne alternatywy, takie jak 7277 czy 7727, mogą wynikać z błędnego przeliczenia wartości heksadecymalnej na dziesiętną, gdzie użytkownik pomija istotne cyfry lub źle interpretuje ich wagę. Warto zwrócić uwagę, że przekształcanie liczb w różnych systemach liczbowych wymaga znajomości podstawowych zasad arytmetyki oraz reguł konwersji. W systemie heksadecymalnym każda cyfra reprezentuje wartość od 0 do 15, gdzie litery A-F odpowiadają wartościom 10-15. Dlatego, błędna interpretacja tych wartości prowadzi do nieprawidłowych wyników. Z kolei odpowiedzi takie jak 17057, mogą być wynikiem poprawnego zrozumienia konwersji, ale na etapie błędnego przeliczenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z dedykowanych narzędzi lub programów, które automatyzują ten proces konwersji, co pozwala na zachowanie dokładności i minimalizację ryzyka błędów.

Pytanie 28

Jak można przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej, gdy nie ma możliwości uruchomienia BIOS Setup?

A. doładować baterię na płycie głównej

B. ponownie uruchomić system

C. zaktualizować BIOS Setup

D. przełożyć zworkę na płycie głównej

Przełożenie zworki na płycie głównej to sprytny sposób, żeby przywrócić ustawienia fabryczne BIOS-u, zwłaszcza gdy nie możemy wejść do menu. Zworki to takie maleńkie złącza, które umożliwiają zmianę ustawień sprzętu, no i właśnie resetowanie BIOS-u. Żeby to zrobić, najpierw musisz znaleźć zworkę CMOS, zazwyczaj jest blisko baterii na płycie głównej. Cała procedura polega na przestawieniu zworki z pozycji normalnej na reset, a potem wrócisz do normalnej pozycji po kilku sekundach. Dzięki temu skasujesz wszelkie zmiany, które mogły być wcześniej wprowadzone, co jest przydatne, jak masz problemy z uruchomieniem komputera. Rekomenduję też zajrzeć do dokumentacji płyty głównej, żeby dobrze zlokalizować zworkę i wiedzieć, co do czego, bo to naprawdę może uprościć diagnostykę i naprawę.

Pytanie 29

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. dziesiętnym

B. ósemkowym

C. dwójkowym

D. szesnastkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda liczba w tej sekwencji jest wyrażona w standardowym formacie dziesiętnym. Adresy IP w wersji 4 (IPv4) składają się z czterech oktetów, z których każdy jest reprezentowany jako liczba całkowita w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej używany do prezentacji adresów IP, co ułatwia ich odczyt i zapamiętanie przez użytkowników. Przykładem zastosowania adresów IP jest konfiguracja urządzeń w sieci lokalnej czy przydzielanie adresów IP przez serwery DHCP. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 określają zasady dotyczące struktury adresów IP, w tym ich przedstawianie. Użycie systemu dziesiętnego w adresach IP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej, zapewniając przejrzystość i ułatwiając diagnostykę problemów sieciowych.

Pytanie 30

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gzip –r dane.tar

B. tar –xvf dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Odpowiedź 'tar –xvf dane.tar' jest poprawna, ponieważ polecenie 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux do archiwizacji i rozpakowywania plików. Flaga '-x' oznacza 'extract', czyli wydobycie zawartości archiwum, '-v' to 'verbose', co powoduje, że proces rozpakowywania będzie wyświetlał na ekranie nazwy plików, a '-f' oznacza, że podajemy nazwę pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Używając tego polecenia, użytkownik skutecznie wyodrębni wszystkie pliki i katalogi z archiwum 'dane.tar' do bieżącego katalogu roboczego. W praktyce, to podejście jest szeroko stosowane w administracji systemami oraz w procesach deweloperskich, gdzie archiwa tar są powszechnie używane do przechowywania zestawów plików, na przykład w dystrybucji oprogramowania czy kopiach zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto sprawdzić zawartość archiwum przed jego rozpakowaniem, co można zrobić za pomocą polecenia 'tar -tvf dane.tar'. Taka praktyka minimalizuje ryzyko przypadkowego nadpisania istniejących plików.

Pytanie 31

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest z zastosowaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 9, 24 lub 48

B. 6, 9 lub 15

C. 9, 15 lub 45

D. 10, 20 lub 30

Wybór odpowiedzi z zakresu 10, 20 lub 30 igieł jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiada standardowym konfiguracjom stosowanym w drukarkach igłowych. Przede wszystkim, najczęściej stosowane zestawy igieł w tych urządzeniach to 9, 24 lub 48, co jest oparte na ich konstrukcji i przeznaczeniu. W przypadku podania liczby 10 igieł, można zauważyć próbę nawiązywania do pewnych fuzji technologicznych, jednak nie ma standardowej drukarki igłowej z taką ilością igieł. Z kolei liczby 20 i 30 igieł nie znajdują zastosowania w praktyce, co może sugerować brak zrozumienia specyfiki działania tych urządzeń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba igieł automatycznie przekłada się na lepszą jakość druku, co nie zawsze jest prawdą. W rzeczywistości, optymalizacja jakości druku zależy nie tylko od ilości igieł, ale także od ich układu, konstrukcji oraz zastosowanych materiałów eksploatacyjnych. Należy pamiętać, że właściwy dobór liczby igieł powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika oraz charakterystyki wykonywanych zadań, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie technologii druku.

Pytanie 32

Poniższy rysunek ilustruje ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, filtrowanie adresów IP jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen włączone

B. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

C. Zapora jest dezaktywowana, włączone jest filtrowanie domen oraz wyłączone filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie"

D. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że zapora jest włączona, co jest podstawowym krokiem w zabezpieczaniu sieci. Włączenie zapory ogniowej zapewnia monitorowanie i kontrolę nad przychodzącym i wychodzącym ruchem sieciowym, co jest kluczowe dla ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, włączone filtrowanie adresów IP pozwala administratorom sieci na ustanowienie reguł, które mogą ograniczać dostęp do określonych zasobów w oparciu o adresy IP. Wybór reguły zezwalającej na przepuszczenie pakietów nieokreślonych przez żadne reguły filtrowania jest istotny, gdyż pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym, unikając niezamierzonych blokad. Wyłączenie filtrowania domen oznacza, że nie ma ograniczeń co do dostępu do sieci na podstawie nazw domen, co może być przydatne w środowiskach, gdzie konieczna jest swoboda dostępu do różnych zasobów internetowych. W praktyce taka konfiguracja może być stosowana w małych biurach, gdzie elastyczność i bezpieczeństwo muszą iść w parze ze względną prostotą zarządzania siecią. Stosowanie się do standardów przemysłowych, takich jak ISO/IEC 27001, wymaga implementacji odpowiednich środków zabezpieczających, a zapora ogniowa jest jednym z podstawowych elementów tych środków.

Pytanie 33

Jakie napięcie zasilające mają moduły pamięci DDR3 SDRAM?

A. 2,5 V

B. 1,8 V

C. 3 V

D. 1,5 V

Kości pamięci DDR3 SDRAM zasila się napięciem 1,5 V co jest istotnym parametrem odróżniającym je od starszych generacji pamięci takich jak DDR2 czy DDR. Zmniejszenie napięcia zasilania w DDR3 w porównaniu do DDR2 (które wymagało 1,8 V) było kluczowym krokiem w rozwoju technologii RAM ponieważ pozwalało na zmniejszenie zużycia energii oraz generowanego ciepła co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń mobilnych i centrów danych. Niższe napięcie przyczynia się do wydłużenia żywotności baterii w laptopach oraz mniejszego obciążenia systemów chłodzenia. Warto również zauważyć że niższe napięcie poprawia stabilność pracy i redukuje ryzyko uszkodzeń związanych z przepięciami. Zgodnie ze standardem JEDEC dla pamięci DDR3 ustalono napięcie 1,5 V jako optymalne co stało się powszechnie przyjętym standardem w branży. Dzięki temu użytkownicy mogą być pewni że moduły DDR3 są kompatybilne z większością płyt głównych co ułatwia modernizację i serwisowanie komputerów. To napięcie pozwala także na osiągnięcie wyższych częstotliwości pracy bez znacznego wzrostu poboru mocy co czyni pamięci DDR3 atrakcyjnym wyborem dla wielu zastosowań.

Pytanie 34

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który zmusza go do automatycznej aktualizacji, są

A. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki sprzętowe

B. nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do plików

C. niepoprawne hasła użytkowników mających prawa administratora

D. dziury w oprogramowaniu systemowym

Wymienione odpowiedzi dotyczą różnych aspektów bezpieczeństwa systemu operacyjnego, jednak nie prowadzą one bezpośrednio do automatycznej aktualizacji systemu. Niewłaściwie ustawione prawa do plików mogą prowadzić do nieuprawnionego dostępu do danych, ale nie są one bezpośrednim zagrożeniem, które wymuszałoby automatyczne aktualizacje. Z kolei błędnie zainstalowane sterowniki urządzeń mogą powodować problemy z kompatybilnością oraz stabilnością systemu, jednak same w sobie nie stanowią luki, która wymuszałaby pilne działania aktualizacyjne. Błędne hasła użytkowników z prawami administratora, mimo że mogą zagrażać bezpieczeństwu, nie są bezpośrednio związane z lukami w oprogramowaniu systemowym. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie kwestii dostępu z lukami w oprogramowaniu. Automatyczne aktualizacje mają na celu eliminację luk w oprogramowaniu, które mogą być wykorzystane przez atakujących, a nie problemów związanych z innymi czynnikami, które wymieniono. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zagrożenia z zakresu bezpieczeństwa IT są zróżnicowane i wymagają różnych strategii ochrony.

Pytanie 35

DB-25 służy jako złącze

A. portu RS-422A

B. GamePort

C. portu równoległego LPT

D. VGA, SVGA i XGA

DB-25 to standardowe złącze o 25 pinach, które jest często wykorzystywane jako port równoległy LPT (Line Printer Terminal). Port LPT był powszechnie stosowany w komputerach osobistych lat 80. i 90. do podłączania drukarek i innych urządzeń peryferyjnych. Dzięki swojemu protemjawiającemu się, pozwalał na przesyłanie danych równolegle, co zwiększało szybkość transmisji w porównaniu do portów szeregowych. Oprócz zastosowania w drukarkach, porty LPT były wykorzystywane do podłączania skanerów oraz innych urządzeń, które wymagały dużej przepustowości. W kontekście standardów, LPT opiera się na specyfikacji IEEE 1284, która definiuje mechanizmy komunikacji oraz tryby pracy portu. Dzięki temu port równoległy może być używany w różnych trybach, takich jak nibble mode, byte mode i ECP (Enhanced Capabilities Port). Współczesne technologie zdominowały interfejsy USB i sieciowe, ale złącza DB-25 pozostają ważnym elementem historii technologii komputerowej oraz wciąż są spotykane w niektórych zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 36

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. grep

B. rev

C. top

D. ifconfig

Polecenie 'top' jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w systemie Linux do monitorowania wydajności systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia ono użytkownikom śledzenie obciążenia procesora, użycia pamięci RAM oraz aktywnych procesów. Dzięki 'top' można uzyskać szczegółowe informacje na temat zużycia zasobów przez różne aplikacje i procesy, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą szybko zidentyfikować procesy, które zużywają zbyt dużo pamięci lub procesora, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań, takich jak zakończenie nieefektywnych procesów lub optymalizacja zasobów. Istnieje również możliwość sortowania wyników według różnych kryteriów, co ułatwia analizę danych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, umożliwiając administratorom efektywne monitorowanie i zarządzanie zasobami w różnych środowiskach serwerowych i stacjonarnych.

Pytanie 37

Rejestr procesora, znany jako licznik rozkazów, przechowuje

A. liczbę rozkazów, które pozostały do zrealizowania do zakończenia programu

B. adres rozkazu, który ma być wykonany następnie

C. ilość rozkazów zrealizowanych przez procesor do tego momentu

D. liczbę cykli zegara od momentu rozpoczęcia programu

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące rejestru licznika rozkazów mogą prowadzić do istotnych nieporozumień dotyczących architektury komputerów. Na przykład, stwierdzenie, że licznik rozkazów przechowuje liczbę cykli zegara liczoną od początku pracy programu jest mylące. Cykl zegara jest miarą czasu, w którym procesor wykonuje operacje, ale nie ma bezpośredniego związku z tym, co przechowuje licznik rozkazów. Licznik ten jest odpowiedzialny za wskazywanie adresu następnego rozkazu, a nie za śledzenie czasu wykonania. Kolejna błędna koncepcja, mówiąca o przechowywaniu liczby rozkazów pozostałych do wykonania, także jest nieprawidłowa. Licznik rozkazów nie informuje procesora o tym, ile instrukcji jeszcze czeka na wykonanie; jego rolą jest jedynie wskazanie następnego rozkazu. Zupełnie mylnym podejściem jest też rozumienie licznika rozkazów jako miejsca, które zlicza liczbę rozkazów wykonanych przez procesor. Choć możliwe jest implementowanie liczników wydajności w architekturze procesora, to jednak licznik rozkazów nie pełni tej funkcji. Typowe błędy myślowe to mylenie roli rejestrów i ich funkcji w procesorze. Wiedza o działaniu licznika rozkazów jest kluczowa dla zrozumienia podstaw działania procesorów i ich architektur, a błędne postrzeganie tej kwestii może prowadzić do trudności w programowaniu oraz projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 38

Drukarka została zainstalowana w systemie Windows. Aby ustawić między innymi domyślną orientację wydruku, liczbę stron na arkusz oraz kolorystykę, podczas jej konfiguracji należy skorzystać z opcji

A. prawa drukowania

B. preferencji drukowania

C. udostępniania drukarki

D. zabezpieczenia drukarki

Preferencje drukowania to istotna opcja w systemach operacyjnych rodziny Windows, która pozwala na dostosowanie ustawień dotyczących procesu wydruku. W ramach tej opcji można skonfigurować takie parametry jak domyślna orientacja wydruku (pionowa lub pozioma), liczba stron na arkusz, format papieru, a także tryb kolorów (kolorowy lub czarno-biały). Na przykład, jeśli często drukujesz dokumenty w formacie PDF, możesz ustawić orientację na poziomą, co ułatwi czytelność zawartości. Dodatkowo, ludzie często wykorzystują możliwość drukowania kilku stron na jednym arkuszu, co jest przydatne w przypadku oszczędności papieru i kosztów druku. Dobrą praktyką jest także dostosowanie kolorów w zależności od rodzaju dokumentów – do dokumentów roboczych lepiej sprawdza się wydruk czarno-biały, natomiast do projektów graficznych warto korzystać z trybu kolorowego. Zrozumienie i umiejętne korzystanie z preferencji drukowania może znacząco poprawić efektywność i jakość wydruku, co jest zgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zarządzaniu dokumentami.

Pytanie 39

Jakie stwierdzenie o routerach jest poprawne?

A. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP

B. Działają w warstwie transportu

C. Działają w warstwie łącza danych

D. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC

Ruter nie operuje w warstwie łącza danych, co jest fundamentalnym błędem w zrozumieniu jego funkcji. Warstwa łącza danych zajmuje się adresowaniem fizycznym, głównie za pomocą adresów MAC, co dotyczy lokalnych sieci, natomiast ruter, jako urządzenie sieciowe, analizuje adresy IP w warstwie sieci. Odpowiedzi sugerujące, że ruter podejmuje decyzje na podstawie adresów MAC, mylnie interpretują rolę rutera, ponieważ te adresy są używane przez przełączniki, a nie rutery. Ponadto, ruter nie działa w warstwie transportowej, gdzie protokoły, takie jak TCP i UDP, są odpowiedzialne za zarządzanie transmisją danych pomiędzy aplikacjami. Jest to często mylone z funkcjami związanymi z połączeniami oraz kontrolą przepływu, które są bardziej związane z warstwą transportową. Typowym błędem jest również nieodróżnianie funkcji routerów od funkcji przełączników, co prowadzi do zamieszania dotyczącego adresowania i kierowania ruchu w sieci. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i administrowania sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 20

B. 110

C. 80

D. 443

Serwer WWW działający na protokole HTTPS używa domyślnie portu 443. Protokół HTTPS, będący rozszerzeniem protokołu HTTP, zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa komunikacji w sieci. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL zaczynający się od 'https://', przeglądarka automatycznie nawiązuje połączenie z serwerem na porcie 443. Użycie tego portu jako domyślnego dla HTTPS jest zgodne z normą IANA (Internet Assigned Numbers Authority), która dokumentuje przypisania portów w Internecie. Warto zauważyć, że korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży, a witryny internetowe implementujące ten protokół zyskują na zaufaniu użytkowników oraz lepsze pozycje w wynikach wyszukiwania, zgodnie z wytycznymi Google. Warto także pamiętać, że w miarę jak Internet staje się coraz bardziej narażony na ataki, bezpieczeństwo przesyłanych danych staje się priorytetem, co czyni znajomość portu 443 niezwykle istotnym elementem wiedzy o sieciach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej