Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik elektronik
- Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
- Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 11:27
- Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 11:53
Egzamin niezdany
Wynik: 14/40 punktów (35,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie narzędzie wykorzystuje się do usuwania resztek topnika z płytek drukowanych?
A. ligniny
B. pędzelka
C. wacika
D. gąbki
Wybór gąbki, ligniny lub wacika do usuwania resztek topnika z płytek drukowanych nie jest właściwy z kilku istotnych powodów. Gąbki, mimo że są absorbujące, mogą zostawiać włókna, co jest niepożądane w kontekście precyzyjnych urządzeń elektronicznych. Włókna te mogą stać się źródłem zwarcia lub wpływać na działanie elementów elektronicznych, prowadząc do ich degradacji lub awarii. Lignina, choć może być stosowana w kontekście czyszczenia, nie jest odpowiednia ze względu na swoją szorstkość oraz możliwości zostawiania resztek, co może prowadzić do zanieczyszczenia płytki. Z kolei waciki, które mogą wydawać się praktyczne, także nie są idealnym rozwiązaniem, gdyż ich struktura może zarysować delikatne powierzchnie lub również pozostawić włókna. Każda z tych alternatyw nie spełnia wymogów dotyczących dokładności oraz bezpieczeństwa, które są kluczowe w procesach związanych z elektroniką. Stosowanie niewłaściwych narzędzi czyszczących może prowadzić do uszkodzenia komponentów, co w dłuższej perspektywie generuje dodatkowe koszty i obniża jakość wyrobów. Dlatego w branży elektroniki zdefiniowane są specjalistyczne narzędzia i metody czyszczenia, które zapewniają dokładność oraz minimalizują ryzyko uszkodzeń, a pędzelek jest jednym z najczęściej zalecanych narzędzi w takich sytuacjach.
Pytanie 3
Aby prawidłowo uziemić system antenowy, nie powinno się używać
A. ciągłych rur z instalacji wodociągowej
B. ciągłych rur z instalacji grzewczej
C. przewodu zerowego z sieci zasilającej
D. gołych przewodów miedzianych
Wykorzystanie przewodów miedzianych gołych, ciągłych rur instalacji grzewczej czy ciągłych rur instalacji wodociągowej do uziemienia systemu antenowego może wydawać się rozsądne, jednak w praktyce niesie ze sobą wiele ryzyk i niebezpieczeństw. Przewody miedziane gołe, choć mają doskonałą przewodność, nie są odpowiednie do uziemienia ze względu na ich narażenie na korozję oraz możliwość wystąpienia przerwy w ciągłości przewodzenia prądu. Korozja może znacząco zmniejszyć efektywność uziemienia, co w konsekwencji prowadzi do niewystarczającej ochrony przed przepięciami. Z kolei ciągłe rury instalacji grzewczej oraz wodociągowej mogą być podłączone do systemów zasilających, które nie są właściwie uziemione lub mogą być pod napięciem, co stwarza ryzyko porażenia prądem. W normach instalacyjnych, takich jak PN-EN 61140, klarownie wskazuje się, że uziemienie powinno być realizowane przy użyciu dedykowanych systemów uziemiających, które są projektowane z myślą o zapewnieniu maksymalnego bezpieczeństwa i efektywności. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek przewodniki metalowe mogą być stosowane do uziemienia – takie podejście pomija kluczowe zasady bezpieczeństwa i może prowadzić do tragicznych konsekwencji.
Pytanie 4
Jaką jednostką określa się moc czynną?
A. var
B. V
C. VA
D. W
Jednostką mocy czynnej jest wat (W), który jest powszechnie stosowaną jednostką w elektrotechnice i energetyce. Moc czynna to ta część mocy, która jest rzeczywiście wykorzystana do wykonania pracy w obwodach elektrycznych, a jej wartość można obliczyć jako iloczyn napięcia, natężenia prądu oraz cosinusa kąta fazowego między nimi (P = U * I * cos(φ)). W praktyce oznacza to, że moc czynna odzwierciedla efektywność działania urządzeń elektrycznych, takich jak silniki, grzejniki czy oświetlenie. Wyższa moc czynna oznacza lepsze wykorzystanie energii elektrycznej. Przykładem jest silnik elektryczny, który może mieć moc podaną w watach – informuje to użytkownika o maksymalnej mocy, jaką może dostarczyć. Standardy takie jak IEC 60038 definiują wartości nominalne dla mocy w różnych zastosowaniach, co jest kluczowe w projektowaniu instalacji elektrycznych, zapewniając ich bezpieczeństwo i efektywność działania.
Pytanie 5
W analizowanym układzie przeprowadzono pomiar rezystancji Rx. Zgodnie z normami wartość rezystancji Rx=(10,06±0,03) Ω. Który z wyników pomiarowych nie jest zgodny z normą?
A. Rx = 10,00 Ω
B. Rx = 10,03 Ω
C. Rx = 10,09 Ω
D. Rx = 10,06 Ω
Odpowiedzi Rx = 10,06 Ω, Rx = 10,03 Ω oraz Rx = 10,09 Ω mogą wydawać się na pierwszy rzut oka poprawne, ponieważ mieszczą się w dopuszczalnym zakresie tolerancji. Jednakże, każda z tych wartości wskazuje na pewne błędne podejście do interpretacji wyników pomiarów. Po pierwsze, wartość 10,06 Ω jest dokładnie na granicy normy, co nie czyni jej błędną, ale nie jest przydatne, jeśli celem jest identyfikacja wartości, która nie spełnia normy. Druga wartość, 10,03 Ω, jest również na dolnej granicy tolerancji, co oznacza, że jest to wartość minimalna, która wciąż mieści się w akceptowalnym zakresie. Wreszcie, wartość 10,09 Ω znajduje się na górnej granicy tolerancji, co również nie stanowi naruszenia normy, a wręcz przeciwnie, jest akceptowalna. Często mylone są pojęcia tolerancji i wartości docelowej. Wartość rezystancji powinna być interpretowana w kontekście nie tylko samego wyniku, ale również jego znaczenia w zastosowaniach praktycznych, gdzie nawet niewielkie odchylenia mogą prowadzić do niesprawności urządzeń. Aby prawidłowo ocenić pomiary, należy stosować się do norm i standardów dotyczących tolerancji, takich jak ANSI/IEEE C37.90, które definiują zasady pomiarów wymaganych do zapewnienia jakości i funkcjonalności produktów elektrycznych.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Gdy zachodzi potrzeba połączenia światłowodu z przewodem skrętkowym, powinno się użyć
A. router.
B. konwerter.
C. wzmacniak.
D. koncentrator.
Wydaje mi się, że wybór wzmacniaka, routera lub koncentratora w przypadku łączenia światłowodu ze skrętką pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak te urządzenia działają i do czego służą w sieciach. Wzmacniak ma za zadanie zwiększać moc sygnału, co jest przydatne, gdy sygnał osłabia się na długich odcinkach, ale nie rozwiąże problemu, bo nie przekształca sygnału optycznego na elektryczny. Router z kolei zarządza ruchem w sieci i rozdziela sygnał, ale też nie służy do konwersji sygnałów. Wprowadzenie routera do połączenia światłowodu z skrętką może spowodować błędy w konfiguracji i nieefektywne wykorzystanie sieci. A koncentrator, czyli hub, działa tylko jako dzielnik pasma sieciowego, więc także nie rozwiązuje problemu. Użycie tych urządzeń w tej sytuacji sugeruje, że brakuje Ci wiedzy na temat ich realnych funkcji i roli w sieciach komputerowych. Żeby skutecznie wykorzystać technologię, warto znać standardy i zasady transmisji danych, co w tym przypadku wskazuje na to, że powinno się użyć konwertera.
Pytanie 8
Podczas instalacji komputerowej na zewnątrz budynku, należy użyć kabla w izolacji
A. gumowej lub polietylenowej z żyłami miedzianymi
B. papierowej z żyłami aluminiowymi
C. papierowej z żyłami miedzianymi
D. gumowej lub polietylenowej z żyłami aluminiowymi
Wybór kabli papierowych, niezależnie od rodzaju żył, jest nieodpowiedni w kontekście instalacji zewnętrznych. Kable papierowe, chociaż mogą być stosowane w niektórych aplikacjach wewnętrznych, nie oferują odpowiedniego poziomu ochrony przed wilgocią, promieniowaniem UV i innymi czynnikami atmosferycznymi, które mogą znacznie obniżyć trwałość i bezpieczeństwo instalacji. Żyły aluminiowe z kolei, choć są lżejsze i tańsze, mają znacznie gorsze właściwości przewodzenia prądu w porównaniu do miedzi. Kable z żyłami aluminiowymi wymagają większych przekrojów, aby osiągnąć tę samą wydajność, co prowadzi do nieefektywności kosztowej i potencjalnych problemów z przegrzewaniem. Dodatkowo, ich podatność na utlenianie i korozję sprawia, że w warunkach zewnętrznych mogą stawać się niebezpieczne. Zastosowanie takich kabli w instalacjach zewnętrznych może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem, w tym do pożarów czy awarii urządzeń. Dlatego istotne jest, aby dobrze rozumieć właściwości materiałów, z których wykonane są kable, oraz ich odpowiednie zastosowanie zgodnie z normami branżowymi, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo instalacji.
Pytanie 9
TCP to protokół transmisyjny umożliwiający transfer pakietów danych
A. radiowego
B. internetowego
C. telewizyjnego
D. optycznego
Wybór protokołów optycznego, telewizyjnego lub radiowego jako alternatywnych odpowiedzi na pytanie o TCP świadczy o pewnym nieporozumieniu odnośnie do roli i funkcji różnych protokołów komunikacyjnych. Protokół optyczny, który nawiązuje do technologii przesyłania danych za pomocą światłowodów, nie jest bezpośrednio związany z TCP, który jest protokołem transportowym. W kontekście sieci komputerowych, protokoły optyczne mogą być wykorzystywane do fizycznego przesyłania sygnałów, jednak nie odpowiadają za zarządzanie transmisją danych, co jest kluczowym zadaniem TCP. Podobnie, protokoły telewizyjne koncentrują się na przesyłaniu sygnałów audio-wideo, co również nie jest w obszarze odpowiedzialności TCP. Z kolei protokoły radiowe, wykorzystywane głównie w komunikacji bezprzewodowej, różnią się znacznie od internetowych protokołów transportowych, takich jak TCP. Kluczowym aspektem TCP jest jego zdolność do zapewnienia integralności danych oraz ich uporządkowanej dostawy przez sieć, co jest nieosiągalne dla wyżej wymienionych technologii, które mają inne cele. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest niezbędne dla prawidłowego projektowania systemów komunikacyjnych oraz rozwiązywania problemów związanych z przesyłaniem informacji w różnych kontekstach.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
W instrukcji uruchomienia urządzenia znalazło się polecenie: "....dostroić obwód rezonansowy trymerem do częstotliwości....". Jakie jest inne określenie na trymer?
A. potencjometru
B. kondensatora dostrojczego
C. filtru z regulowaną indukcyjnością
D. cewki regulowanej
Cewka regulowana jest urządzeniem, które zmienia swoją indukcyjność, ale nie jest tym samym co trymer. Cewki regulowane wykorzystywane są w obwodach, gdzie zmiana indukcyjności jest kluczowa, jednak nie pełnią one funkcji dostrajania pojemności obwodu, co jest istotne w kontekście dostrajania częstotliwości. Potencjometr to element, który służy do regulacji napięcia, a nie częstotliwości. Jest szeroko stosowany w aplikacjach audio do regulacji głośności, ale nie ma zastosowania w dostrajaniu obwodów rezonansowych. Filtry z regulowaną indukcyjnością również zmieniają charakterystykę obwodu, jednak podobnie jak cewki, nie pełnią funkcji kondensatorów dostrojczych. W praktyce, często myli się te pojęcia przez brak zrozumienia ich funkcji w obwodach elektronicznych. Kluczowym błędem jest nieodróżnianie pojemności od indukcyjności, gdzie kondensator dostrojczy działa na zasadzie zmiany pojemności, a nie indukcyjności. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla skutecznego projektowania i diagnozowania układów elektronicznych.
Pytanie 12
Opady śniegu mogą prowadzić do znacznego obniżenia jakości odbioru sygnału
A. radiowego naziemnego
B. telewizyjnego naziemnego
C. telewizji kablowej
D. telewizji satelitarnej
Opady śniegu mogą znacząco wpłynąć na jakość odbioru sygnału telewizji satelitarnej ze względu na charakterystykę transmisji satelitarnej, która opiera się na sygnałach radiowych wysyłanych z satelitów krążących na wysokich orbitach. Sygnały te są podatne na zjawiska atmosferyczne, takie jak opady deszczu czy śniegu, które mogą powodować tłumienie sygnału. W przypadku opadów śniegu, cząsteczki wody i kryształki lodu mogą powodować znaczące straty sygnału, co skutkuje zakłóceniami lub całkowitym brakiem odbioru. Dla przykładu, w sytuacji intensywnych opadów śniegu, użytkownicy telewizji satelitarnej mogą doświadczać problemów z sygnałem, co może objawiać się w postaci zniekształceń obrazu, zacinania się transmisji lub brakiem sygnału. Standardy dotyczące instalacji anten satelitarnych oraz dobre praktyki wskazują, że odpowiednie umiejscowienie anteny oraz jej właściwe zabezpieczenie przed opadami mogą minimalizować te problemy, jednak całkowite ich wyeliminowanie może być trudne. Z tego powodu w regionach o dużych opadach śniegu, użytkownicy powinni rozważyć systemy, które potrafią zredukować wpływ warunków atmosferycznych na jakość sygnału.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jakiego rodzaju układ scalony jest oznaczany symbolem UCY7400?
A. Cyfrowy wykonany w technologii TTL
B. Analogowy wykonany w technologii CMOS
C. Cyfrowy wykonany w technologii CMOS
D. Analogowy wykonany w technologii TTL
Odpowiedzi związane z technologią CMOS lub analogowymi układami scalonymi są błędne i wynikają z częstych nieporozumień na temat klasyfikacji układów scalonych. CMOS jest znany przede wszystkim z tego, że zużywa mało energii i często wykorzystuje się go w miejscach, gdzie potrzeba dużo bramek i bardziej złożonych układów, jak mikroprocesory czy układy pamięci. Niektórzy mogą mylić układy TTL z CMOS, bo obie technologie mogą występować w nowoczesnych systemach cyfrowych. Ale UCY7400 to jednoznacznie układ TTL, więc nie korzysta on z zalet CMOS. Dodatkowo, pomylenie układów analogowych z cyfrowymi, gdy mówimy o UCY7400, prowadzi do poważnych błędów w zrozumieniu ich funkcji. Układy analogowe pracują na sygnałach ciągłych i służą do amplifikacji sygnałów czy obróbki różnych sygnałów. UCY7400, jako układ cyfrowy, po prostu nie pasuje do tych zastosowań. Ważne jest, żeby znać różnice między tymi technologiami oraz ich zastosowaniami, szczególnie przy projektowaniu układów elektronicznych. Dlatego dobrze jest zapoznać się z ich właściwościami, żeby w przyszłości nie popełniać takich pomyłek.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Podstawowe działania serwisowe realizowane w ramach konserwacji systemu monitoringu wizyjnego nie dotyczą
A. definiowania pola widzenia kamer
B. zamiany kamery na nowocześniejszy model
C. weryfikacji zasilania kamer
D. diagnostyki uszkodzeń
Podejmując temat podstawowych prac serwisowych systemu telewizji dozorowej, warto przyjrzeć się odpowiedziom, które zostały uznane za błędne. Sprawdzanie zasilania kamer jest kluczowym elementem konserwacji. Bez zapewnienia stabilnego źródła zasilania, kamery mogą nie działać prawidłowo, co prowadzi do przerw w monitoringu. Ustawienie pola widzenia kamer to kolejny istotny aspekt. Poprawne ustawienie kamer zapewnia, że obszar objęty monitoringiem jest odpowiednio widoczny, co zapobiega martwym strefom i zwiększa efektywność nadzoru. W kontekście diagnostyki uszkodzeń, regularne sprawdzanie stanu technicznego sprzętu pozwala na wczesne wykrywanie problemów, co jest zgodne z zasadami proaktywnego zarządzania systemami. Wiele osób może myśleć, że konserwacja to tylko wykonywanie prostych czynności, jednak pomija się kluczowe aspekty związane z zapewnieniem ciągłości działania systemu. W praktyce, te podstawowe prace są niezbędne do utrzymania wysokiej jakości monitoringu. Ignorowanie tych elementów może prowadzić do poważnych konsekwencji, jak np. utrata danych w przypadku awarii sprzętowej, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży. Dlatego również ważne jest, aby każdy, kto zajmuje się systemami telewizyjnymi, rozumiał, że konserwacja to nie tylko rutyna, ale także dbałość o każdy detal, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność działania.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Jakiego rodzaju diodą jest dioda o oznaczeniu BZV49-C7V5?
A. Tunelowa
B. Pojemnościowa
C. Prostownicza
D. Zenera
Wybór diody prostowniczej jako odpowiedzi na pytanie o diodę BZV49-C7V5 jest błędny, ponieważ diody prostownicze mają zupełnie inną funkcję w obwodach. Ich głównym zadaniem jest konwersja prądu zmiennego na prąd stały, co jest kluczowe w zasilaczach. Dioda prostownicza pozwala na przepływ prądu tylko w jednym kierunku, co jest istotne w aplikacjach, gdzie potrzebne jest odfiltrowanie składowej zmiennej. Z kolei diody tunelowe są używane w specyficznych zastosowaniach, takich jak oscylatory i układy o wysokiej częstotliwości, ze względu na swoje unikalne właściwości związane z tunelowaniem elektronów, co czyni je zupełnie nieprzydatnymi w kontekście regulacji napięcia. W przypadku diod pojemnościowych, ich zastosowanie skupia się na przechowywaniu energii w polu elektrycznym, a nie na stabilizacji napięcia jak w przypadku diod Zenera. Ponadto, powszechne błędy w myśleniu prowadzące do takich nieprawidłowych odpowiedzi to mylenie funkcji diody z jej oznaczeniem. Wiele osób może nie być świadomych, że oznaczenia diod często wskazują na ich specyfikacje i właściwości, co w tym przypadku jasno wskazuje diodę Zenera. Ważne jest, aby w procesie uczenia się zwracać uwagę na różnice w zastosowaniu i charakterystykach poszczególnych typów diod, co jest kluczowe dla zrozumienia ich roli w elektronice.
Pytanie 19
Aby przymocować przewód PE typu LY 1×2,5 mm2 do zacisku śrubowego, jakie rozwiązanie należy wybrać?
A. koszulka termokurczliwa
B. spoiwo do metali
C. narzędzie lutownicze
D. zacisk oczkowy
Zastosowanie zacisku oczkowego do przytwierdzenia przewodu PE typu LY 1×2,5 mm² do zacisku śrubowego jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na jego właściwości mechaniczne oraz zapewnienie dobrej łączności elektrycznej. Zaciski oczkowe są projektowane tak, aby zapewnić mocne i niezawodne połączenie, co jest szczególnie ważne w przypadku przewodów ochronnych. Takie połączenie minimalizuje ryzyko luzów, które mogłyby prowadzić do zwiększonego oporu elektrycznego oraz potencjalnych awarii w instalacji. W praktyce, po przykręceniu zacisku do śruby, można być pewnym, że połączenie jest solidne i odporne na drgania i zmiany temperatury. W wielu branżach, takich jak budownictwo czy przemysł, stosowanie zacisków oczkowych jest standardem, co potwierdzają normy takie jak PN-EN 60439. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu połączeń w instalacjach elektrycznych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i funkcjonalność przez długi czas.
Pytanie 20
Jakim skrótem opisuje się modulację szerokości impulsów?
A. FSK
B. PSK
C. QAM
D. PWM
Istnieją różne techniki modulacji, które różnią się między sobą w zależności od zastosowania i charakterystyki sygnałów. PSK (Phase Shift Keying) to metoda, która polega na modulacji fazy sygnału nośnego, co jest szczególnie przydatne w komunikacji cyfrowej, gdzie dane są przesyłane w formie bitów. W tym przypadku zmiana fazy sygnału odzwierciedla zmiany w danych, co czyni PSK efektywnym sposobem na przesyłanie informacji, ale nie ma bezpośredniego związku z modulacją szerokości impulsów. FSK (Frequency Shift Keying) to kolejna technika, w której informacje są przesyłane poprzez zmianę częstotliwości nośnej. Podobnie jak w przypadku PSK, FSK jest używane w systemach komunikacyjnych, ale nie dotyczy modulacji szerokości impulsów. QAM (Quadrature Amplitude Modulation) łączy różne amplitudy i fazy sygnału w celu przesyłania danych, co jest stosowane w telekomunikacji, ale także nie odnosi się bezpośrednio do PWM. Często mylące jest to, że wszystkie te techniki dotyczą modulacji sygnałów, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i właściwości. Zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków w kontekście wyboru odpowiedniej techniki do konkretnego zastosowania.
Pytanie 21
W oscyloskopie dwukanałowym do wejścia CH-B podłączono sygnał o znanej częstotliwości, natomiast do wejścia CH-A sygnał, który jest przedmiotem analizy. W jaki sposób należy ustawić oscyloskop, aby korzystając z krzywych Lissajous, oszacować częstotliwość sygnału analizowanego?
A. DUAL
B. X-Y
C. SINGLE
D. ADD
Tryb X-Y w oscyloskopie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o analizowanie krzywych Lissajous. Dzięki temu można wyświetlać dwa sygnały jednocześnie. Gdy podłączysz sygnał o znanej częstotliwości do CH-B, a ten badany do CH-A, to przestawienie oscyloskopu w tryb X-Y pozwala zobaczyć, jak te sygnały się mają do siebie. Krzywe Lissajous są super do określania, jak częstotliwości i fazy sygnałów się między sobą porównują. Na przykład, jak masz sygnał referencyjny o częstotliwości 1 kHz, a badany o 2 kHz, to krzywa Lissajous będzie miała taki charakterystyczny kształt, który mówi, że sygnał badany jest w jakichś relacjach z referencyjnym. Jak się pracuje w laboratorium elektroniki czy inżynierii, to te analizy są na porządku dziennym. Warto mieć to na uwadze podczas pracy z oscyloskopem.
Pytanie 22
Na podstawie dołączonej tabeli błędów testu POST BIOS-u firmy AMI określ, który element uniemożliwia uruchomienie komputera, jeżeli wydaje on 3 krótkie sygnały dźwiękowe.
| Kod dźwiękowy | Znaczenie |
|---|---|
| 1 krótki | błąd odświeżania pamięci RAM |
| 2 krótkie | błąd parzystości pamięci RAM |
| 3 krótkie | błąd pierwszych 64 kB pamięci RAM |
| 4 krótkie | błąd zegara systemowego |
| 5 krótkich | błąd procesora |
| 6 krótkich | błąd kontrolera klawiatury |
| 7 krótkich | błąd trybu wirtualnego procesora |
| 8 krótkich | błąd wejścia/wyjścia pamięci karty graficznej |
| 9 krótkich | błąd sumy kontrolnej biosu |
| 10 krótkich | błąd pamięci CMOS |
| 11 krótkich | błąd pamięci podręcznej cache procesora |
| 1 długi, 2 krótkie | błąd karty graficznej |
| 1 długi, 3 krótkie | błąd pamięci RAM |
| 1 długi, 8 krótkich | problem z wyświetlaniem obrazów przez kartę graficzną |
| ciągły sygnał | brak pamięci w bankach lub brak podłączonej karty graficznej |
| 1 długi | zakończony pomyślnie test post |
A. Karta graficzna.
B. Zegar systemowy.
C. Karta sieciowa.
D. Pamięć operacyjna.
Odpowiedź "Pamięć operacyjna" jest poprawna, ponieważ zgodnie z dokumentacją BIOS-u AMI, trzy krótkie sygnały dźwiękowe oznaczają problem z pamięcią RAM, konkretnie z pierwszymi 64 kB tej pamięci. To krytyczny obszar, który jest niezbędny do podstawowej funkcjonalności systemu operacyjnego oraz uruchomienia samego komputera. W praktyce, jeśli komputer nie może uzyskać dostępu do pamięci operacyjnej w tej części, nie jest w stanie zainicjować systemu ani wykonywać żadnych innych operacji. Diagnostyka błędów pamięci RAM jest istotnym krokiem przy uruchamianiu nowych systemów, a także przy naprawie istniejących. Dlatego ważne jest, aby regularnie monitorować stan pamięci RAM, stosując odpowiednie narzędzia diagnostyczne, które mogą pomóc w identyfikacji problemów przed ich eskalacją. Zrozumienie tego błędu jest kluczowe, aby uniknąć potencjalnych przestojów i kosztownych napraw.
Pytanie 23
Ile żył jest potrzebnych do podłączenia unifonu, jeśli bramofon działa w systemie domofonowym 4+N?
A. 10
B. 4
C. 8
D. 5
Wybór niewłaściwej liczby żył do podłączenia unifonu w systemie domofonowym 4+N często wynika z niepełnego zrozumienia zasad działania tego typu instalacji. System 4+N oznacza, że dla efektywnej pracy systemu oraz utrzymania jakości sygnału wymagane są cztery żyły do przesyłania dźwięku oraz zasilania, a dodatkowa żyła N pełni funkcję neutralną. W przypadku wyboru odpowiedzi 4, mylone jest pojęcie liczby przewodów sygnalizacyjnych z wymaganiami zasilania, co może prowadzić do problemów z funkcjonowaniem całego systemu. Odpowiedzi takie jak 10 czy 8 wskazują na nadmiar przewodów, co jest niezgodne z zasadą prostoty i efektywności w instalacjach elektronicznych. Przy projektowaniu systemów domofonowych, warto trzymać się sprawdzonych schematów i standardów, które podkreślają, że każdy dodatkowy przewód wprowadza nie tylko niepotrzebne komplikacje, ale także zwiększa koszty instalacji oraz ryzyko błędów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że liczba żył w systemie jest ściśle określona przez jego specyfikację, a nie intuicję czy domysły. Właściwe zastosowanie i zrozumienie architektury systemu zapewnia jego optymalne działanie oraz łatwiejszą diagnostykę w przypadku awarii.
Pytanie 24
Uszkodzony przewód koncentryczny w systemie monitoringu można zastąpić stosując połączenie
A. skrętką komputerową z transformatorami pasywnymi
B. kablem antenowym o impedancji 300 Ω
C. linką miedzianą o dużej średnicy
D. skrętką komputerową i symetryzatorem
Zastosowanie kabla antenowego o impedancji 300 Ω w systemie dozorowym jest nieodpowiednie, ponieważ przewody te zostały zaprojektowane głównie do aplikacji radiowych i telewizyjnych, gdzie impedancja 300 Ω jest standardem. W systemach dozorowych najczęściej stosuje się przewody koncentryczne z impedancją 75 Ω, co oznacza, że użycie przewodu antenowego w tym kontekście prowadziłoby do znacznych strat sygnału i degradacji jakości obrazu. Alternatywnie, propozycja użycia skrętki komputerowej bez transformatorów pasywnych również jest błędna. Skrętka komputerowa sama w sobie nie jest wystarczająca do przesyłania sygnału wideo bez odpowiedniej konwersji, co może skutkować zakłóceniami i zniekształceniami sygnału. Takie podejście jest rezultatem nieprawidłowego zrozumienia zależności między typami kabli a ich zastosowaniami. Linka miedziana o dużej średnicy również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ nie odpowiada standardom przesyłu sygnałów w systemach dozorowych. Właściwe dobieranie materiałów w takich systemach wymaga głębszej wiedzy na temat impedancji, charakterystyk sygnału oraz norm branżowych, a ignorowanie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków i, w konsekwencji, do awarii systemu.
Pytanie 25
Protokół internetowy, który pozwala na pobieranie wiadomości e-mail z serwera na komputer, to
A. ARP
B. FTP
C. DHCP
D. POP3
Wybór odpowiedzi innej niż POP3 wskazuje na pewne niezrozumienie funkcji protokołów w kontekście komunikacji internetowej. ARP, czyli Address Resolution Protocol, jest protokołem stosowanym w sieciach lokalnych do mapowania adresów IP na adresy MAC, co nie ma związku z odbieraniem poczty elektronicznej. Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do automatycznej konfiguracji ustawień sieciowych urządzeń, co również nie dotyczy bezpośrednio przesyłania poczty e-mail. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików między serwerem a klientem, a nie do odbierania wiadomości pocztowych. Często mylone są funkcje tych protokołów, ponieważ wszystkie mają na celu komunikację w sieci, lecz każdy z nich pełni zupełnie inną rolę. Poprawne rozróżnienie tych protokołów jest kluczowe dla właściwego zrozumienia, jak działają sieci komputerowe i jakie są mechanizmy wymiany informacji. Niezrozumienie takich podstawowych koncepcji może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie projektowania systemów oraz ich konfiguracji. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na specyfikacje i zastosowania zaawansowanych protokołów, aby lepiej zrozumieć ich funkcjonalności i zastosowania w praktyce.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jaki standard kompresji audio jest stosowany w Polsce w dekoderach telewizji cyfrowej naziemnej DVB-T?
A. MPEG-4
B. MPEG-2
C. MPEG-3
D. MPEG-1
Wybór złych standardów kompresji audio i wideo pewnie może wynikać z tego, że nie wszyscy wiedzą, jak technologia się rozwinęła i jak zmieniały się standardy w branży. MPEG-1 był jednym z pierwszych standardów, robiony głównie do kompresji wideo na nośniki CD, więc jest mało efektowny w dzisiejszych realiach telewizyjnych. Jego jakość i efektywność kompresji po prostu nie są wystarczające dla współczesnego nadawania, jak DVB-T. Z kolei MPEG-2, który był dość popularny w telewizji cyfrowej, dawał znacznie lepszą jakość obrazu niż MPEG-1, ale wciąż nie spełniał wymagań dotyczących transmisji w HD. W miarę jak technologia się rozwijała, pojawił się MPEG-4, który wykorzystywał bardziej zaawansowane algorytmy do kompresji, co umożliwiło lepsze przesyłanie danych. MPEG-3, który wielu myli z innymi standardami, nie stał się powszechnie uznawanym standardem do kompresji wideo, a raczej kojarzy się z muzyką, więc nie nadaje się do telewizji. Wiedza na temat tych różnic jest ważna, żeby zrozumieć, czemu MPEG-4 jest obecnie standardem w cyfrowej telewizji naziemnej.
Pytanie 31
Ile żył powinien mieć kabel łączący komputer z modemem, zakończony na obu końcach wtykami RJ-45?
A. 9
B. 8
C. 2
D. 4
Jeśli łączysz komputer z modemem, to pamiętaj, że przewód powinien mieć 8 żyłek i końcówkę RJ-45. To zgodne ze standardem Ethernet, który teraz wszędzie króluje w sieciach komputerowych. Te wtyczki są zaprojektowane tak, żeby działały z kablami kategorii 5 i wyższymi, a to oznacza, że wykorzystujemy wszystkie 8 żyłek, co daje nam pełną funckjonalność. W praktyce, standardy 10BASE-T i 100BASE-TX korzystają z czterech par przewodów, co jest super ważne do przesyłania danych. Gdy używasz wszystkich 8 żył, masz szansę na szybszą transmisję, bo w dzisiejszych czasach przepustowość to kluczowa sprawa. Jak włożysz przewody z mniejszą ilością żył, to może być kiepsko z wydajnością. Warto też znać zasady cabling standards, jak TIA/EIA-568, bo one mówią, jak poprawnie prowadzić i kończyć kable, żeby sieć działała jak należy.
Pytanie 32
Jakie oznaczenie skrócone odnosi się do zakresu fal radiowych o częstotliwości mieszczącej się pomiędzy 30 MHz a 300 MHz, w którym swoje audycje nadają stacje radiowe wykorzystujące modulację FM?
A. MF
B. LF
C. UHF
D. VHF
W odpowiedziach, które nie wyszły, widać, że nieco pomyliłeś się z klasyfikacją fal radiowych. LF to skrót od Low Frequency, czyli niskie częstotliwości, i obejmuje zakres od 30 kHz do 300 kHz, co jakby nie pasuje do podanego pytania. Z kolei MF, czyli Medium Frequency, ma zakres od 300 kHz do 3 MHz, co również nie jest tym, czego szukaliśmy. A UHF, oznaczający Ultra High Frequency, to już od 300 MHz do 3 GHz, co głównie używa się w telekomunikacji i telewizji. Często ludzie myślą, że te terminy się pokrywają, ale w praktyce jest inaczej. Każde pasmo ma swoje specyficzne zastosowania, co jest istotne dla inżynierów dźwięku czy ludzi zajmujących się radiem. Dlatego warto zrozumieć te różnice, bo to naprawdę przydaje się w pracy z systemami komunikacji.
Pytanie 33
Podczas instalacji kabla krosowego w przyłączach gniazd nie można pozwolić na rozkręcenie par przewodów na odcinku większym niż 13 mm, ponieważ
A. nastąpi wzrost jego impedancji
B. zredukowana zostanie jego impedancja
C. może to prowadzić do obniżenia odporności na zakłócenia
D. kabel stanie się źródłem intensywniejszego pola elektromagnetycznego
Odpowiedź prawidłowa wskazuje, że rozkręcanie par przewodów na odcinku większym niż 13 mm może doprowadzić do zmniejszenia odporności na zakłócenia. W przypadku kabli krosowych, które są stosowane w systemach telekomunikacyjnych i sieciach komputerowych, ważne jest, aby zachować odpowiednią długość skręcenia przewodów w parze. Skręcenie przewodów w parze ma na celu zminimalizowanie wpływu zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą pochodzić z otoczenia lub innych urządzeń. Dobre praktyki zalecają, aby długość rozkręcenia nie przekraczała 13 mm, ponieważ dłuższe odcinki mogą prowadzić do zwiększenia indukcyjności i zmniejszenia zdolności do tłumienia zakłóceń. W kontekście standardów, takich jak TIA/EIA-568, istotne jest, aby stosować się do takich wytycznych, aby zapewnić wysoką jakość transmisji danych i zminimalizować ryzyko utraty sygnału. Przykładem zastosowania tych zasad jest instalacja sieci LAN w biurze, gdzie właściwe skręcenie przewodów zapewnia stabilny i szybki transfer danych.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
W przypadku łączenia urządzeń audio na dużą odległość, jakie kable powinny być wykorzystane?
A. symetryczne (balanced)
B. sygnalizacyjne YKSY
C. niesymetryczne (unbalanced)
D. sygnalizacyjne YKSwXs
Wybór kabli niesymetrycznych, takich jak kable unbalanced, do długodystansowych połączeń akustycznych jest podejściem niezalecanym. Kable te charakteryzują się prostszą konstrukcją, z jednym przewodem sygnałowym i ekranem, co czyni je bardziej podatnymi na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce oznacza to, że sygnał przesyłany przez kable niesymetryczne może ulegać degradacji na długich trasach, co skutkuje utratą jakości dźwięku, szumami i innymi niepożądanymi efektami akustycznymi. W kontekście standardów branżowych, takie podejście może być stosowane tylko na krótkich dystansach, na przykład w połączeniach między urządzeniami audio znajdującymi się blisko siebie. Odpowiedzi wskazujące na kable sygnalizacyjne YKSwXs i YKSY również nie są prawidłowe, ponieważ chociaż mogą mieć zastosowanie w specyficznych sytuacjach, nie są one zaprojektowane z myślą o eliminacji zakłóceń na dużych odległościach. W rezultacie, stosowanie tych typów kabli w długodystansowych połączeniach akustycznych naraża system na szereg problemów związanych z jakością dźwięku, co jest podstawowym błędem myślowym w kontekście profesjonalnych instalacji audio.
Pytanie 36
Aby zweryfikować ciągłość kabla sygnałowego w systemie kontroli dostępu, jakie urządzenie należy wykorzystać?
A. amperomierza
B. omomierza
C. woltomierza
D. watomierza
Woltomierz, amperomierz i watomierz, mimo że są to ważne narzędzia pomiarowe, nie są odpowiednie do sprawdzania ciągłości kabli sygnałowych. Woltomierz mierzy różnicę potencjałów elektrycznych, co ma zastosowanie w sytuacjach, gdy chcemy sprawdzić obecność napięcia w obwodzie. Jednak w przypadku analizowania ciągłości kabla nie jest to wystarczające, jako że woltomierz nie informuje o ewentualnych przerwach w obwodzie. Zastosowanie go w tej roli może prowadzić do fałszywych wniosków, zwłaszcza gdy obwód nie jest pod napięciem. Amperomierz, który mierzy natężenie prądu, również nie jest właściwy w tym kontekście, ponieważ wymaga zamknięcia obwodu, co może być niebezpieczne i niepraktyczne w przypadku sprawdzania ciągłości kabla, zwłaszcza w systemach bezpieczeństwa. Watomierz, z kolei, służy do pomiaru mocy, co także nie ma zastosowania w kontekście oceny ciągłości połączeń. Kluczowe jest zrozumienie, że tylko omomierz dostarcza informacji o oporze, co bezpośrednio przekłada się na możliwość wykrycia uszkodzeń kabli. Stosowanie niewłaściwych narzędzi pomiarowych może prowadzić do zaniedbań w diagnostyce i serwisie systemów elektrycznych, co w dłuższej perspektywie zagraża bezpieczeństwu i niezawodności całych instalacji.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Zidentyfikowanie usterek w urządzeniach elektronicznych powinno rozpocząć się od weryfikacji
A. tranzystorów
B. diod zabezpieczających
C. elementów biernych
D. bezpieczników
Zaczynając od sprawdzenia tranzystorów, diod zabezpieczających lub elementów biernych, można wpaść w pułapkę, która prowadzi do nieefektywnej diagnostyki. Tranzystory są kluczowymi elementami aktywnymi w układach elektronicznych, ale zaczynanie diagnostyki od nich bez uprzedniego sprawdzenia bezpieczników może być mylące. W przypadku, gdy bezpieczniki są przepalone, tranzystory mogą również ulec uszkodzeniu, a ich testowanie bez wcześniejszej oceny stanu bezpieczników może prowadzić do fałszywych wniosków na temat ich funkcjonalności. Dodatkowo, diody zabezpieczające pełnią istotną rolę w ochronie obwodów, jednak ich uszkodzenie zazwyczaj występuje w wyniku wcześniejszych awarii w obwodzie, więc ich sprawdzanie na początku diagnostyki może być nieproduktywne. Elementy bierne, takie jak rezystory czy kondensatory, są mniej prawdopodobnymi źródłami problemów, jeśli obwód nie jest aktywny. Błędne podejście do lokalizacji uszkodzeń może prowadzić do długotrwałych i kosztownych napraw, dlatego kluczowe jest przestrzeganie dobrych praktyk, takich jak najpierw sprawdzenie bezpieczników, co pozwala szybko zidentyfikować potencjalne źródła problemów w układzie.
Pytanie 39
Całkowity koszt materiałów potrzebnych do zrealizowania instalacji elektrycznej w mieszkaniu wynosi 2 000 zł brutto. Koszt realizacji instalacji odpowiada 100% wartości brutto materiałów. Jaką sumę trzeba będzie zapłacić za realizację instalacji, jeśli stawka VAT na usługi wynosi 8%?
A. 4 320 zł
B. 2 160 zł
C. 2 320 zł
D. 4 160 zł
Koszt całkowity wykonania instalacji elektrycznej w mieszkaniu wynosi 4 160 zł. W tej kwocie zawarte są zarówno koszty materiałów, jak i usługi. Koszt materiałów wynosi 2 000 zł brutto, co oznacza, że zawiera już podatek VAT na poziomie 8%. Koszt robocizny, który również wynosi 2 000 zł (100% ceny materiałów), nie jest obciążony dodatkowym VAT, ponieważ w tym przypadku usługi budowlane i instalacyjne również mogą być objęte tym samym stawką podatku. Zatem koszt przed podatkiem VAT wynosi 2 000 zł (koszt materiałów) + 2 000 zł (koszt robocizny), co daje 4 000 zł. Następnie należy obliczyć VAT, który wynosi 8% z 4 000 zł, co daje 320 zł. Sumując, 4 000 zł + 320 zł = 4 320 zł, a całkowity koszt z uwzględnieniem VAT to 4 160 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla budżetowania projektów budowlanych, a znajomość stawek VAT pozwala na lepsze planowanie finansowe oraz zgodność z przepisami prawa.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.