Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 12:14
Data zakończenia: 25 maja 2025 12:23

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ustanowienie połączenia pomiędzy dwoma oddalonymi hostami za pomocą publicznej sieci, takiej jak Internet, w sposób, że węzły tej sieci nie wpływają na przesyłane pakiety, to

A. VLAN (Virtual Lan Area Network)

B. VPN (Virtual Private Network)

C. VoIP (Voice over Internet Protocol)

D. VM (Virtual Machine)

VPN, czyli Wirtualna Sieć Prywatna, jest technologią, która umożliwia bezpieczne połączenie między dwoma odległymi hostami poprzez publiczną sieć, jak Internet. Dzięki zastosowaniu protokołów szyfrujących, takich jak OpenVPN czy IPSec, VPN zapewnia integralność, poufność i autoryzację przesyłanych danych. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z VPN do zdalnego dostępu do zasobów firmowych, co jest szczególnie istotne w kontekście pracy zdalnej. Przykładem zastosowania VPN może być sytuacja, w której pracownik łączy się z siecią biurową zdalnie, korzystając z publicznego Wi-Fi. W takim przypadku VPN stworzy bezpieczny tunel, chroniąc dane przed potencjalnymi atakami. Ponadto, korzystanie z VPN jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informatycznego, co jest kluczowe dla ochrony danych wrażliwych oraz minimalizacji ryzyka cyberataków.

Pytanie 2

Jakie polecenie wykorzystano do analizy zaprezentowanej konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux?

A. ifconfig

B. ping

C. ip addr down

D. ip route

Polecenie ping, choć użyteczne do diagnozowania łączności sieciowej, nie służy do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Ping jest narzędziem do testowania dostępności hosta w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na odpowiedź, co czyni je idealnym narzędziem do sprawdzania, czy dany adres IP jest osiągalny. Z kolei polecenie ip route jest używane do wyświetlania i modyfikowania tabel routingu w systemie. Działa w oparciu o narzędzie ip z pakietu iproute2 i pozwala na zarządzanie trasami sieciowymi, co jest kluczowe do rozwiązywania problemów z routingiem w sieci, ale nie dostarcza informacji o konfiguracji interfejsów jako takich. Natomiast ip addr down to polecenie używane do wyłączania określonego interfejsu sieciowego, co jest przydatne w kontekście zarządzania dostępnością interfejsów, lecz nie wyświetla jego bieżącej konfiguracji. Błędne zrozumienie funkcji tych poleceń może prowadzić do nieprawidłowej diagnozy problemów sieciowych lub błędów w zarządzaniu siecią. Zrozumienie różnicy między narzędziami do diagnozowania problemów z połączeniem a tymi służącymi do zarządzania konfiguracją interfejsów jest kluczowe w profesjonalnym administrowaniu sieciami.

Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie Linux jest potrzebne do stworzenia archiwum danych?

A. tar

B. cal

C. date

D. grep

Polecenie 'tar' to naprawdę przydatne narzędzie w systemach Unix i Linux, które pozwala na tworzenie archiwów danych. Możesz zgrupować mnóstwo plików i folderów w jeden, co jest mega pomocne, gdy chcesz zaoszczędzić miejsce lub przenieść je gdzieś indziej. Na przykład, żeby stworzyć archiwum, możesz użyć czegoś takiego jak 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu'. Opcja '-c' oznacza, że tworzysz archiwum, '-v' pokaże ci, co się dzieje, a '-f' pozwala nadać nazwę temu archiwum. Dodatkowo, fajnie jest to połączyć z kompresją, na przykład z gzip, używając '-z' ('tar -czvf archiwum.tar.gz /ścieżka/do/katalogu'). To jest naprawdę dobre podejście do zarządzania danymi, bo pozwala na efektywne przechowywanie oraz szybkie przywracanie danych, co jest super ważne przy backupach i migracjach.

Pytanie 4

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. scumware

B. computer aided manufacturing

C. keylogger

D. exploit

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 5

W architekturze ISO/OSI protokoły TCP oraz UDP funkcjonują w warstwie

A. sieci

B. aplikacji

C. łącza danych

D. transportowej

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) są protokołami komunikacyjnymi, które działają w warstwie transportowej modelu ISO/OSI. Warstwa ta jest odpowiedzialna za zapewnienie niezawodnego przesyłania danych między aplikacjami na różnych urządzeniach. TCP zapewnia komunikację opartą na połączeniach, co oznacza, że tworzy stabilne połączenie między nadawcą a odbiorcą, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach, które wymagają wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy komunikacja w sieciach korporacyjnych. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co umożliwia szybsze przesyłanie danych, ale bez gwarancji dostarczenia czy kolejności pakietów, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla aplikacji strumieniowych, takich jak transmisje wideo czy gry online. Ważne jest również, aby zrozumieć, że protokoły te są kluczowe dla architektury internetowej i stanowią fundament dla wielu usług sieciowych, wspierając różnorodne aplikacje i protokoły działające w warstwie aplikacji.

Pytanie 6

Atak informatyczny, który polega na wyłudzaniu wrażliwych danych osobowych poprzez udawanie zaufanej osoby lub instytucji, nazywamy

A. backscatter

B. phishing

C. spoofing

D. spam

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane podmioty, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak loginy, hasła czy dane osobowe. Przykładem phishingu są fałszywe e-maile, które imituje komunikację znanej instytucji finansowej, zachęcające użytkowników do kliknięcia w link i wprowadzenia swoich danych na stronie, która wygląda jak oryginalna. W przemyśle IT uznaje się, że edukacja użytkowników na temat rozpoznawania phishingu jest kluczowym elementem zabezpieczeń. Standardy dotyczące zarządzania ryzykiem, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie świadomości dotyczącej zagrożeń związanych z phishingiem. Dlatego organizacje powinny regularnie organizować szkolenia dla pracowników i stosować rozwiązania technologiczne, takie jak filtry antyspamowe czy systemy wykrywania oszustw, aby zminimalizować ryzyko. Zrozumienie phishingu ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony danych i zapewnienia bezpieczeństwa informacji w każdej organizacji.

Pytanie 7

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. netstat

B. grub

C. syslog

D. watch

Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy mechanizm logowania w systemach operacyjnych Linux, który gromadzi i przechowuje informacje o zdarzeniach systemowych, błędach oraz innych ważnych informacjach. Syslog jest niezwykle przydatny dla administratorów systemów do monitorowania stanu serwera, analizy problemów oraz audytów. Może on rejestrować komunikaty od różnych usług i aplikacji, co pozwala na centralne zarządzanie logami w systemie. Na przykład, aby przeglądać logi, można użyć komendy `tail -f /var/log/syslog`, co umożliwi śledzenie logów w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w administrowaniu systemem sugerują regularne przeglądanie logów, aby szybko identyfikować i reagować na potencjalne problemy. Dodatkowo, wiele dystrybucji Linuxa domyślnie konfiguruje syslog do zbierania informacji o użytkownikach, aplikacjach oraz błędach systemowych, co czyni go niezastąpionym narzędziem w diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 8

Najczęstszym powodem rozmazywania się tonera na wydrukach z drukarki laserowej jest

A. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki

B. Zbyt niska temperatura utrwalacza

C. Uszkodzenie rolek

D. Zacięcie papieru

Zacięcie papieru nie jest bezpośrednią przyczyną rozmazywania się tonera, chociaż może prowadzić do innych problemów z jakością druku. Zacięcia skutkują przerwaniem procesu drukowania i mogą spowodować, że niektóre strony będą niepełne lub z uszkodzeniami mechanicznymi, co w dłuższej perspektywie może wpływać na ogólną wydajność urządzenia. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki to kolejny mit, który rzekomo prowadzi do rozmazywania tonera. Chociaż zanieczyszczone części mogą wpływać na jakość druku, ich wpływ na rozmazywanie tonera jest nieznaczny, a bardziej związany z innymi problemami, jak np. zacięcia, które mogą wystąpić na skutek zanieczyszczeń. Problemy z rolkami, takie jak ich uszkodzenie, mogą prowadzić do zacięć lub niewłaściwego podawania papieru, ale nie mają bezpośredniego związku z temperaturą utrwalacza. W praktyce, analizując te błędne koncepcje, łatwo zauważyć, że podstawowym błędem jest skupienie się na mechanicznych aspektach drukarki, a nie na kluczowym procesie, jakim jest utrwalanie tonera na papierze. Zrozumienie procesu działania drukarek laserowych oraz ich komponentów pozwala lepiej diagnozować problemy i ich przyczyny, co jest niezbędne dla prawidłowego użytkowania i konserwacji sprzętu.

Pytanie 9

Jak nazywa się identyfikator, który musi być jednakowy, aby urządzenia sieciowe mogły współpracować w danej sieci bezprzewodowej?

A. IP

B. MAC

C. URL

D. SSID

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z funkcjami identyfikacji i komunikacji w sieciach komputerowych. IP, czyli Internet Protocol, jest używany do identyfikacji urządzeń w sieci komputerowej, ale nie służy do identyfikacji sieci bezprzewodowej. Zastosowanie IP polega na routingu danych między różnymi sieciami, a nie na łączeniu się z konkretną siecią WLAN. Ponadto, URL (Uniform Resource Locator) to adres zasobów w Internecie, który nie ma zastosowania w kontekście identyfikacji sieci bezprzewodowej. URL wskazuje, gdzie znajdują się pliki lub usługi w sieci, a nie jak połączyć się z siecią bezprzewodową. Z kolei MAC (Media Access Control) odnosi się do unikalnych adresów przypisanych do interfejsów sieciowych, które również nie są związane z identyfikacją sieci bezprzewodowej, lecz z urządzeniami w sieci. Adresy MAC są używane na poziomie warstwy łącza danych, aby zapewnić unikalność komunikacji między urządzeniami, ale nie są wykorzystywane do rozróżniania samych sieci. Typowym błędem jest mylenie roli tych elementów w architekturze sieci, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz problemów z jej zabezpieczeniem.

Pytanie 10

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

A. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

B. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1

C. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1

D. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

W systemach operacyjnych, takich jak Windows, uprawnienia do folderów i plików są zarządzane poprzez przypisywanie ich użytkownikom i grupom. Użytkownik Gość, jako członek grupy Goście, dziedziczy uprawnienia przypisane tej grupie. Na załączonym obrazku widać, że grupa Goście ma odmówione wszelkie uprawnienia do folderu test1. W praktyce oznacza to, że żadna operacja, taka jak odczyt, zapis czy zmiana, nie jest dozwolona dla użytkowników tej grupy. Zasada dziedziczenia uprawnień oznacza, że jeśli grupa, do której należy użytkownik, ma odmówione uprawnienia, to pojedynczy użytkownik także ich nie posiada, chyba że ma nadane uprawnienia indywidualne, co tutaj nie ma miejsca. To podejście do zarządzania uprawnieniami jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają minimalizację dostępu do niezbędnego minimum, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Dzięki temu administracja dostępem do zasobów jest bardziej przewidywalna i łatwiejsza w zarządzaniu, a użytkownicy nie mają niepotrzebnych lub nieintencjonalnych uprawnień.

Pytanie 11

Topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub switch, to topologia

A. Magistrala

B. Pierścień

C. Gwiazda

D. Siatka

W przypadku topologii siatki, urządzenia są połączone w sposób, który tworzy wiele ścieżek między nimi, co zwiększa redundancję i niezawodność, ale wcale nie oznacza, że są one podłączone bezpośrednio do jednego centralnego punktu. Ta konstrukcja może prowadzić do skomplikowanego zarządzania i większych kosztów, ponieważ wymaga większej ilości kabli i portów. Topologia pierścienia natomiast opiera się na zamkniętej pętli, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, co stwarza ryzyko, że awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Z kolei topologia magistrali zakłada, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego, co czyni ją łatwiejszą i tańszą w implementacji, ale znacznie bardziej narażoną na awarie. W topologii magistrali, uszkodzenie kabla głównego uniemożliwia komunikację wszystkim urządzeniom, co jest poważnym ograniczeniem. Błędem myślowym jest mylenie tych struktur z topologią gwiazdy, gdzie centralny punkt stanowi kluczowy element dla działania całej sieci. Współczesne standardy sieciowe, takie jak Ethernet, wyraźnie zalecają stosowanie topologii gwiazdy ze względu na jej elastyczność, łatwość w zarządzaniu oraz możliwość szybkiego identyfikowania i naprawiania problemów. Właściwe zrozumienie różnic między tymi topologiami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania sieci.

Pytanie 12

Udostępniono w sieci lokalnej jako udział specjalny folder o nazwie egzamin znajdujący się na komputerze o nazwie SERWER_2 w katalogu głównym dysku C:. Jak powinna wyglądać ścieżka dostępu do katalogu egzamin, w którym przechowywany jest folder macierzysty dla konta użytkownika o określonym loginie?

A. SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%

B. SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

C. SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

D. SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

Niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących składni ścieżek dostępu i sposobu, w jaki zasoby są udostępniane w sieciach lokalnych. Poprzednie propozycje nie uwzględniają faktu, że w systemie Windows użycie znaku dolara ($) w nazwie folderu udostępnionego wzmacnia jego ukrytość, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W odpowiedziach, które nie zawierają znaku dolara, brakuje istotnego elementu, który informuje system o tym, że folder jest dostępny tylko dla wybranych użytkowników. Ponadto, w przypadku użycia znaku „\” przed zmienną środowiskową, jak w odpowiedziach błędnych, nie jest to akceptowalna praktyka. Zmienne środowiskowe w systemie Windows są interpretowane w kontekście komend i muszą być używane zgodnie z określoną składnią, aby działały poprawnie. Błędne użycie ścieżki, jak na przykład 'SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%', świadczy o nieporozumieniu związanym z umiejscowieniem znaku dolara i procentów, co prowadzi do błędnych interpretacji przez system operacyjny. W kontekście udostępniania folderów, kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w składni ścieżki może skutkować brakiem dostępu do danych lub ich niewłaściwą lokalizacją, co jest typowym błędem w konfiguracji zasobów sieciowych.

Pytanie 13

Jaki zakres grupy jest automatycznie przypisywany dla nowo stworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer?

A. Globalny

B. Uniwersalny

C. Lokalny w domenie

D. Dystrybucyjny

Wybór odpowiedzi innej niż 'Globalny' może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji grup w systemie Windows Serwer. Grupy uniwersalne są używane do przypisywania uprawnień i dostępu w wielu domenach, co czyni je bardziej złożonymi w kontekście zarządzania, ale nie są ustawiane jako domyślne. Grupa dystrybucyjna, z kolei, jest używana tylko do celów dostarczania wiadomości e-mail i nie ma związku z uprawnieniami dostępu do zasobów systemowych, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście zarządzania dostępem. Grupa lokalna w domenie z kolei jest używana do przypisywania uprawnień do zasobów w danej domenie, jednak nie jest to domyślny zakres dla nowo utworzonych grup, co może powodować zamieszanie. Typowym błędem jest mylenie zastosowania grup lokalnych i globalnych w obrębie polityki zarządzania dostępem w Active Directory, co prowadzi do podejmowania niewłaściwych decyzji dotyczących przypisywania ról i uprawnień. Aby lepiej zrozumieć te koncepcje, ważne jest zapoznanie się z dokumentacją Microsoftu oraz najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania Active Directory.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemach z rodziny Windows Server umożliwia administratorowi przekierowanie komputerów do określonej jednostki organizacyjnej w ramach usług katalogowych?

A. dsrm

B. redirusr

C. dcdiag

D. redircmp

Odpowiedzi 'dsrm', 'dcdiag' oraz 'redirusr' nie są właściwe w kontekście pytania o przekierowywanie komputerów do jednostek organizacyjnych w systemach Windows Server. Narzędzie 'dsrm' jest używane do usuwania obiektów w Active Directory, co nie ma związku z przekierowywaniem komputerów. Choć usuwanie obiektów może wydawać się istotne w zarządzaniu Active Directory, nie spełnia wymagań dotyczących automatyzacji procesu przydzielania komputerów do odpowiednich OU. Z kolei 'dcdiag' jest narzędziem diagnostycznym, które ocenia stan kontrolera domeny, identyfikując problemy z replikacją i innymi funkcjami AD, ale nie ma zastosowania w kontekście przekierowywania komputerów. 'Redirusr' służy do przekierowywania nowych użytkowników do określonej OU, co jest innym kontekstem niż zarządzanie komputerami. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi, które mają różne zastosowania w administracji Active Directory. Właściwe zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, a podjęcie niewłaściwych działań może prowadzić do chaosu w organizacji oraz trudności w utrzymaniu bezpieczeństwa i porządku w środowisku sieciowym. Zastosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem oraz znajomość ich funkcji jest istotnym aspektem dobrej praktyki w administrowaniu systemami Windows Server.

Pytanie 15

Aby zabezpieczyć system przed oprogramowaniem mającym możliwość reprodukcji, konieczne jest zainstalowanie

A. programu diagnostycznego

B. programu narzędziowego

C. programu szpiegowskiego

D. programu antywirusowego

Program antywirusowy to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o ochronę komputerów przed różnymi zagrożeniami, jak wirusy czy robaki. Jego główną rolą jest znajdowanie i usuwanie tych problemów. Żeby to działało dobrze, programy antywirusowe muszą być regularnie aktualizowane, bo tylko wtedy mogą rozpoznać nowe zagrożenia. W praktyce, programy te nie tylko skanują pliki na dysku, ale też analizują ruch w sieci. Dzięki temu można szybko wykryć i zablokować coś podejrzanego. Dobrze jest też pamiętać o aktualizowaniu systemu operacyjnego i programów, bo to zmniejsza ryzyko ataków. Ważne jest, żeby mieć kilka różnych warstw zabezpieczeń oraz nauczyć się, jak rozpoznawać potencjalne zagrożenia. W dzisiejszych czasach, kiedy zagrożeń jest coraz więcej, posiadanie sprawnego programu antywirusowego to podstawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 16

Pełna maska podsieci z prefiksem /25 to

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.240

Podczas analizy dostępnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie, jak działa system adresacji IP oraz jak interpretujemy maski podsieci. Maska z prefiksem /25 jednoznacznie wskazuje na to, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci. Tymczasem odpowiedzi takie jak 255.255.255.192 oraz 255.255.255.224 odpowiadają odpowiednio prefiksom /26 i /27, co oznacza, że w tych przypadkach liczba dostępnych adresów hostów byłaby znacznie mniejsza. Dla maski 255.255.255.192 dostępne są 62 adresy hostów, a dla 255.255.255.224 tylko 30. Takie pomyłki mogą wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia, jak liczba bitów w masce wpływa na liczbę adresów, co jest kluczowe w planowaniu sieci. Z kolei odpowiedź 255.255.255.240, odpowiadająca prefiksowi /28, ogranicza liczbę dostępnych hostów do 14, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście pełnej podsieci /25. Powszechnym błędem jest również mylenie maski sieciowej z adresami IP, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków przy interpretacji podziału sieci. Właściwe zrozumienie masek podsieci jest fundamentem efektywnego projektowania i zarządzania sieciami, a także kluczowym elementem w szkoleniach związanych z administracją sieci.

Pytanie 17

Thunderbolt stanowi interfejs

A. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

B. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

C. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

D. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

Odpowiedzi sugerujące, że Thunderbolt mógłby być interfejsem równoległym, które klasyfikują go jako asynchroniczny lub bezprzewodowy, są nieprawidłowe. Równoległe interfejsy przesyłają wiele bitów jednocześnie, co w praktyce jest mniej efektywne w kontekście dzisiejszych wysokich prędkości transferu, ponieważ występują ograniczenia związane z crosstalkiem i synchronizacją sygnału. Podczas gdy niektóre starsze technologie, jak USB 2.0, mogły wykorzystywać architekturę równoległą, nowoczesne standardy dążą do uproszczenia i zwiększenia wydajności, co prowadzi do preferencji dla interfejsów szeregowych. Asynchroniczność natomiast sugeruje brak synchronizacji między urządzeniami, co w przypadku Thunderbolt jest sprzeczne z jego architekturą, gdzie każda transmisja jest ściśle synchronizowana, co zapewnia wysoki poziom integralności danych. Ponadto, bezprzewodowe przesyłanie danych, takie jak w przypadku Wi-Fi, nie oferuje tej samej przepustowości ani stabilności, co przewodowe połączenia, zwłaszcza w kontekście profesjonalnych zastosowań, gdzie opóźnienia i zakłócenia mogą mieć krytyczne znaczenie. W związku z tym, w przypadku zastosowań wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja multimediów, preferowane są interfejsy przewodowe, takie jak Thunderbolt, które wyposażone są w technologie zapewniające zarówno wysoką szybkość, jak i niezawodność, co czyni je standardem branżowym w wielu zastosowaniach.

Pytanie 18

Jeżeli podczas uruchamiania systemu BIOS od AWARD komputer wydał długi sygnał oraz dwa krótkie, co to oznacza?

A. uszkodzenie karty graficznej

B. uszkodzenie płyty głównej

C. uszkodzenie kontrolera klawiatury

D. problem z pamięcią Flash - BIOS

Wszystkie inne odpowiedzi, takie jak problemy z kontrolerem klawiatury, płytą główną czy pamięcią Flash BIOS, są niepoprawne w kontekście dźwięków wydawanych przez BIOS AWARD. Problemy z kontrolerem klawiatury zazwyczaj objawiają się krótkimi sygnałami, co jest zupełnie innym przypadkiem. Kiedy BIOS nie może zidentyfikować klawiatury, może wydać krótki sygnał, co nie ma nic wspólnego z długim sygnałem, który dotyczy karty graficznej. Jeśli chodzi o płytę główną, problemy z nią mogą powodować różne kombinacje sygnałów, ale w tym przypadku dźwięki wskazują na konkretny problem z kartą graficzną. W odniesieniu do pamięci Flash BIOS, chociaż problemy z BIOS mogą powodować dolegliwości systemowe, to nie są one związane z dźwiękami sygnalizującymi usterki sprzętowe. W rzeczywistości, przed pojawieniem się jakiejkolwiek diagnostyki dźwiękowej, BIOS musi być w stanie załadować się samodzielnie. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie sygnałów diagnostycznych do komponentów może prowadzić do niepotrzebnych interwencji i nieefektywnego rozwiązywania problemów. Przy podejmowaniu działań diagnostycznych, zawsze należy opierać się na dokumentacji producenta oraz oficjalnych wytycznych dotyczących sygnałów POST (Power-On Self-Test) oraz innych standardów diagnostycznych. Znajomość tych zasad pomoże uniknąć błędnych wniosków i przyspieszy proces identyfikacji problemów sprzętowych.

Pytanie 19

Na ilustracji zaprezentowano system monitorujący

A. NCQ

B. IRDA

C. SMART

D. SAS

SMART to system monitorowania i raportowania stanu dysku twardego który pomaga w przewidywaniu awarii dysku poprzez analizę szeregu parametrów takich jak liczba błędów odczytu czy czas pracy dysku Dzięki temu użytkownik ma możliwość wcześniejszego zdiagnozowania potencjalnych problemów i podjęcia odpowiednich kroków zapobiegawczych System SMART jest powszechnie stosowany w dyskach twardych zarówno HDD jak i SSD i stanowi standard branżowy w zakresie monitorowania kondycji dysków Dzięki SMART możliwe jest monitorowanie szeregu parametrów takich jak temperatura liczba operacji startstop czy ilość relokowanych sektorów co daje pełen obraz stanu technicznego dysku W praktyce codziennej wykorzystanie SMART pozwala użytkownikom i administratorom systemów na zwiększenie niezawodności oraz czasu eksploatacji urządzeń poprzez wczesne wykrywanie problemów oraz ich natychmiastowe rozwiązywanie Warto zaznaczyć że regularne monitorowanie parametrów SMART pozwala na podjęcie działań prewencyjnych takich jak wykonanie kopii zapasowej czy wymiana uszkodzonego dysku co znacząco zmniejsza ryzyko utraty danych

Pytanie 20

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. plotera

B. skanera

C. drukarki

D. klawiatury

Można zauważyć, że wiele osób mylnie łączy błędy sterowników TWAIN z innymi urządzeniami, takimi jak drukarki, klawiatury czy plotery. Sterowniki TWAIN są specyficznie zaprojektowane do współpracy z urządzeniami skanującymi, co oznacza, że błędy związane z tym interfejsem nie mają wpływu na funkcjonowanie drukarek, które korzystają z zupełnie innych protokołów i sterowników, takich jak PCL lub PostScript. W przypadku klawiatur, są one zarządzane przez system operacyjny poprzez inne mechanizmy, a ich problemy najczęściej wynikają z błędów sprzętowych lub konfliktów z oprogramowaniem, a nie z błędów sterownika TWAIN. Plotery z kolei, choć również mogą potrzebować sterowników, różnią się w swojej funkcji i nie wymagają interfejsu TWAIN do działania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia, jak różne typy urządzeń komunikują się z systemem operacyjnym oraz jakie są zasady działania poszczególnych sterowników. Edukacja w zakresie funkcji i zastosowań różnych standardów, takich jak TWAIN, a także umiejętność rozróżniania ich zastosowania, jest kluczowa dla efektywnej pracy z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 21

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 346

B. 463

C. 333

D. 383

Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z nieporozumień dotyczących konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 383, która sugeruje, że liczba binarna została błędnie zinterpretowana, może wynikać z pominięcia kroku grupowania bitów lub błędnego dodania wartości, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Inna nieprawidłowa odpowiedź, 346, może sugerować, że podczas konwersji zamiast trzech bitów w grupie zinterpretowano tylko dwa, co jest klasycznym błędem. Odpowiedź 333 sugeruje, że bity zostały całkowicie źle zgrupowane, ignorując zasady przekształcania liczby z systemu binarnego na ósemkowy. Kluczowe w tym procesie jest zrozumienie, że każdy trójbitowy segment odpowiada jednemu cyfrom w systemie ósemkowym, a błędne grupowanie powoduje, że wartość jest zaniżona. Takie błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w programowaniu, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe. Użytkownicy powinni zatem zwracać uwagę na metodykę konwersji oraz stosować dobre praktyki, takie jak wizualizacja procesu, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 22

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

B. za pomocą polecenia fixmbr

C. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu

D. poprzez wymianę silnika SM

Wymiana płytki z elektroniką dysku na inną pochodzącą z takiego samego modelu jest często jedynym skutecznym sposobem na odzyskanie danych z dysku HDD, którego sterownik silnika (SM) uległ uszkodzeniu. W przypadku problemów z elektroniką dysku, płyta główna dysku twardego odgrywa kluczową rolę, gdyż zawiera zarówno kontroler, jak i firmware, które są odpowiedzialne za komunikację z głowicami czytającymi i zapisującymi. Praktyka ta polega na zachowaniu ostrożności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia nośnika lub utraty danych. Wymiana płyty powinna być przeprowadzona w warunkach czystych, najlepiej w laboratorium zajmującym się odzyskiwaniem danych, aby uniknąć wprowadzenia zanieczyszczeń. Ważne jest, aby płyta główna była z identycznego modelu dysku, ponieważ różnice w wersjach firmware mogą prowadzić do problemów z kompatybilnością. Stosując te standardy, można skutecznie przywrócić dostęp do danych.

Pytanie 23

Wynik wykonania polecenia ```ls -l``` w systemie Linux przedstawia poniższy rysunek

A. B

B. C

C. A

D. D

Wynik polecenia ls -l w systemie Linux przedstawia szczegółowe informacje o plikach i katalogach w danym katalogu. Obraz C przedstawia wynik polecenia top które pokazuje procesy działające w systemie a nie pliki co jest zupełnie inną funkcją. Obraz B pokazuje listę plików z minimalnymi informacjami co odpowiadałoby wynikowi polecenia ls bez opcji -l które rozszerza wyjście o szczegółowe dane takie jak prawa dostępu liczba dowiązań właściciel grupa wielkość data i czas modyfikacji oraz nazwa pliku. Jest to nieadekwatne do pełnego wyjścia ls -l. Obraz A przedstawia wynik polecenia free które pokazuje statystyki pamięci RAM i swap a nie listę plików. Typowe nieporozumienia polegają na myleniu poleceń Linuxa które choć mogą wyglądać na podobne w terminologii mają różne zastosowania i są używane do innych zadań. Zrozumienie funkcji każdego polecenia jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemem Linux co jest istotne dla administratorów oraz użytkowników dbających o bezpieczeństwo i wydajność systemu. Właściwe rozpoznawanie komend i ich wyników pozwala na skuteczne wykonywanie zadań administracyjnych i unikanie błędów które mogą prowadzić do problemów w pracy z systemem operacyjnym.

Pytanie 24

W dokumentacji technicznej procesora znajdującego się na płycie głównej komputera, jaką jednostkę miary stosuje się do określenia szybkości zegara?

A. GHz/s

B. kHz

C. GHz

D. s

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to GHz i to jest całkiem dobre! To jednostka częstotliwości, którą często używamy, żeby mówić o szybkości zegara w procesorach komputerowych. Gigaherc oznacza miliard cykli na sekundę, co ma spory wpływ na wydajność danego procesora. Im wyższa częstotliwość, tym sprawniej procesor radzi sobie z różnymi zadaniami. Na przykład, procesor z częstotliwością 3.5 GHz potrafi wykonać 3.5 miliarda cykli w każdej sekundzie, co jest naprawdę przydatne w grach czy programach wymagających dużej mocy do obliczeń. W branży komputerowej takie standardy jak Intel Turbo Boost czy AMD Turbo Core też bazują na GHz, dostosowując moc procesora do aktualnego obciążenia. Ważne jest, żeby znać te jednostki, bo zrozumienie ich wpływu na działanie komputerów jest kluczowe dla każdego, kto ma z nimi do czynienia.

Pytanie 25

Jakie polecenie powinno zostać użyte, aby wyświetlić listę pokazanych plików?

A. dir *a*.jpg

B. grep *a* *.jpg

C. ls -l *a* *.jpg

D. find *.jpg | *a*

Wybrane odpowiedzi są błędne z różnych powodów, które warto szczegółowo omówić. Przykładowo, polecenie 'dir *a*.jpg' jest niepoprawne, ponieważ 'dir' jest poleceniem typowym dla systemów Windows i nie działa w środowisku Unix/Linux. Użytkownicy powinni znać różnice między systemami operacyjnymi, aby efektywnie korzystać z odpowiednich komend. Kolejna odpowiedź, 'grep *a* *.jpg', używa narzędzia 'grep' do przeszukiwania plików, co jest nieadekwatne w kontekście uzyskiwania wykazu plików. 'grep' służy do wyszukiwania wzorców w plikach tekstowych, a nie do ich listowania. Użycie tego narzędzia w tym przypadku prowadzi do nieporozumienia, ponieważ użytkownicy mogą myśleć, że 'grep' wyświetli pliki zawierające litery 'a', a w rzeczywistości nie są one wymieniane, co wprowadza w błąd. Ostatnie polecenie 'find *.jpg | *a*' jest również niewłaściwe, ponieważ składnia jest błędna; 'find' służy do wyszukiwania plików, ale nie jest odpowiednio używane w tym kontekście. Użytkownicy często mylą semantykę poleceń, co prowadzi do nieefektywnego korzystania z terminala. Dlatego ważne jest zrozumienie specyfikacji i funkcji poszczególnych poleceń w systemie, aby uniknąć takich błędów i zwiększyć swoją efektywność w pracy z systemem.

Pytanie 26

W przypadku awarii którego urządzenia w sieci lokalnej, cała sieć przestaje działać w topologii magistrali?

A. Dowolny komputer kliencki

B. Router

C. Kabel magistrali

D. Serwer DHCP

W topologii magistrali, uszkodzenie kabla magistrali skutkuje całkowitym zanikiem komunikacji w sieci, ponieważ wszystkie urządzenia korzystają z tego samego medium do przesyłania danych. Uszkodzenie dowolnego komputera klienckiego nie wpłynie na działanie całej sieci, ponieważ inne urządzenia nadal będą mogły komunikować się przez magistralę. Chociaż awaria routera lub serwera DHCP może wpłynąć na funkcjonalność sieci, to nie doprowadzi do całkowitego zaniku komunikacji w topologii magistrali. Router jest zazwyczaj używany do łączenia różnych sieci, a jego awaria może uniemożliwić połączenie z siecią zewnętrzną, ale nie wpłynie na komunikację w ramach samej magistrali. Z kolei serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP, a jego awaria mogłaby uniemożliwić nowym urządzeniom dołączenie do sieci, ale nie zablokuje komunikacji między już podłączonymi urządzeniami. W topologii magistrali to właśnie kabel magistrali pełni kluczową rolę i jego uszkodzenie wpływa na całą sieć, podczas gdy inne elementy mogą mieć wpływ jedynie na pewne aspekty funkcjonalności sieci.

Pytanie 27

Jaką kwotę trzeba będzie przeznaczyć na zakup kabla UTP kat.5e do zbudowania sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, gdzie średnia odległość każdego stanowiska od przełącznika wynosi 9 m? Należy uwzględnić 1 m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za 1 metr kabla to 1,50 zł?

A. 60,00 zł

B. 90,00 zł

C. 120,00 zł

D. 150,00 zł

Koszt zakupu kabla UTP kat.5e dla sieci złożonej z 6 stanowisk komputerowych, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika wynoszącej 9 m oraz uwzględnieniu 1 m zapasu, oblicza się w następujący sposób: dla 6 stanowisk potrzebujemy 6 linii kablowych, z których każda będzie miała długość 10 m (9 m + 1 m zapasu). Łączna długość kabla wynosi więc 60 m (6 x 10 m). Jeśli cena za 1 metr kabla wynosi 1,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 90,00 zł (60 m x 1,50 zł). Użycie kabla kat.5e jest zgodne z aktualnymi standardami sieciowymi, które zalecają stosowanie odpowiednich kategorii kabli w zależności od przewidywanej prędkości transmisji danych. Przykładem może być zastosowanie UTP kat.5e w sieciach LAN, gdzie może wspierać prędkości do 1 Gbps na długości do 100 m, co jest wystarczające dla większości biur czy małych przedsiębiorstw. Warto również pamiętać, aby stosować odpowiednie złącza oraz dbać o jakość instalacji, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i efektywności przesyłu danych.

Pytanie 28

W systemie Windows, po wydaniu komendy systeminfo, nie da się uzyskać danych o

A. podłączonych kartach sieciowych

B. zainstalowanych aktualizacjach

C. ilości procesorów

D. liczbie partycji podstawowych

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem liczby partycji podstawowych, są informacjami, które można uzyskać za pomocą polecenia systeminfo. Zainstalowane poprawki są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa i stabilności systemu. Systeminfo wyświetla szczegóły dotyczące każdej zainstalowanej poprawki, co pozwala administratorom na monitorowanie i zarządzanie aktualizacjami. Ponadto informacja o liczbie procesorów jest istotna dla analizy wydajności systemu. Systeminfo pokazuje liczbę rdzeni oraz wątków, co jest niezbędne przy ocenie możliwości sprzętowych. Zamontowane karty sieciowe są także kluczowym elementem konfiguracji systemu. Biorąc pod uwagę, że sieciowy dostęp do zasobów oraz ich efektywne zarządzanie jest fundamentem pracy w nowoczesnym środowisku komputerowym, administratorzy muszą mieć świadomość, które karty sieciowe są aktywne i jak są skonfigurowane. Często można się spotkać z mylnym przekonaniem, że wszystkie dostępne dane powinny być dostępne w pojedynczym narzędziu. W rzeczywistości jednak, polecenie systeminfo ma swoje ograniczenia i nie dostarcza informacji na temat partycji, co jest ważnym aspektem, który można zbadać przy użyciu innych narzędzi administracyjnych. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do błędnych wniosków na temat stanu dysków i ich struktury.

Pytanie 29

Użytkownik systemu Windows doświadcza problemów z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Jak można temu zaradzić?

A. dostosowanie dodatkowego dysku

B. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

C. zwiększenie pamięci RAM

D. dodanie kolejnej pamięci cache procesora

Zwiększenie pamięci RAM jest najskuteczniejszym sposobem na rozwiązywanie problemów z pamięcią wirtualną w systemie Windows. Gdy system operacyjny i uruchomione aplikacje wymagają więcej pamięci niż jest dostępne w pamięci RAM, zaczynają korzystać z pamięci wirtualnej, która jest przechowywana na dysku twardym. Im więcej pamięci w RAM, tym mniej polega się na pamięci wirtualnej, co prowadzi do lepszej wydajności. Przykładowo, użytkownicy wykonujący intensywne zadania, takie jak edycja wideo czy projektowanie graficzne, mogą zauważyć znaczną poprawę wydajności po zwiększeniu RAM. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestycja w dodatkową pamięć RAM jest często bardziej opłacalna niż zwiększanie pamięci wirtualnej, ponieważ pamięć RAM jest znacznie szybsza od dysków twardych, co przekłada się na szybsze przetwarzanie danych. Warto również pamiętać, że system Windows automatycznie zarządza pamięcią wirtualną, ale jej zwiększenie nie zawsze przynosi zauważalne korzyści w wydajności, dlatego lepiej jest zwiększyć fizyczną pamięć RAM.

Pytanie 30

Aby osiągnąć przepustowość 4 GB/s w obydwie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej używającej interfejsu

A. PCI - Express x 1 wersja 3.0

B. PCI - Express x 16 wersja 1.0

C. PCI - Express x 4 wersja 2.0

D. PCI - Express x 8 wersja 1.0

Karta graficzna wykorzystująca interfejs PCI-Express x16 wersja 1.0 jest prawidłowym wyborem dla uzyskania przepustowości na poziomie 4 GB/s w każdą stronę. Interfejs PCI-Express x16 w wersji 1.0 oferuje maksymalną przepustowość na poziomie 8 GB/s w każdą stronę, co sprawia, że spełnia wymagania dotyczące transferu danych dla nowoczesnych aplikacji graficznych i gier. W praktyce, zastosowanie karty graficznej w tej konfiguracji zapewnia odpowiednią wydajność w procesach związanych z renderowaniem grafiki 3D, obliczeniami równoległymi oraz w pracy z dużymi zbiorami danych. Standard PCI-Express jest szeroko stosowany w branży komputerowej i zaleca się stosowanie najnowszych wersji interfejsu, aby maksymalizować wydajność systemów. Warto dodać, że dla użytkowników, którzy planują rozbudowę systemu o dodatkowe karty graficzne lub urządzenia, interfejs PCI-Express x16 zapewnia wystarczającą elastyczność i przyszłościowość. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na wydajność oraz trwałość komponentów.

Pytanie 31

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. ftp:\ftp.nazwa.pl/

B. ftp://ftp.nazwa.pl/

C. http://ftp.nazwa.pl/

D. http:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedź "ftp://ftp.nazwa.pl/" jest poprawna, ponieważ używa poprawnego schematu protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest powszechnie stosowany do transferu plików między klientem a serwerem. W protokole FTP adresy rozpoczynają się od "ftp://", co wskazuje na użycie tego konkretnego protokołu. Jest to kluczowe, ponieważ różne protokoły mają różne zastosowania; na przykład, HTTP jest używane do przeglądania stron internetowych, podczas gdy FTP jest dedykowane transferowi plików. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje ten adres w kliencie FTP, oprogramowanie łączy się z serwerem w celu przesyłania plików, co może obejmować przesyłanie, pobieranie czy zarządzanie plikami na serwerze. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie zaufanych klientów FTP, które wspierają szyfrowanie, takie jak SFTP, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Warto również pamiętać, że adres FTP powinien być dostępny publicznie lub w obrębie zaufanej sieci, aby zapewnić bezproblemowe połączenie.

Pytanie 32

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. user net egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. adduser egzamin qwerty /add

D. net user egzamin qwerty /add

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają błędne podejście do zarządzania użytkownikami w systemie Windows XP, co jest kluczowym zagadnieniem w administracji systemami operacyjnymi. Odpowiedzi takie jak 'useradd egzamin qwerty /add', 'adduser egzamin qwerty /add' oraz 'user net egzamin qwerty /add' sugerują użycie poleceń, które są charakterystyczne dla systemów Linux i Unix, a nie dla Windows. W systemie Windows XP nie ma poleceń 'useradd' ani 'adduser'; są one zarezerwowane dla systemów opartych na jądrze Linux, co pokazuje brak zrozumienia różnic między systemami operacyjnymi. Dodatkowo, błędne jest umieszczanie terminu 'user' przed 'net', co jest sprzeczne z konwencją polecenia w Windows. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z nieznajomości lub pomylenia terminologii, co dodatkowo podkreśla znaczenie znajomości specyfiki środowiska, w którym pracuje administrator. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów operacyjnych byli dobrze zaznajomieni z poleceniami i ich składnią, aby unikać tego typu błędów, które mogą prowadzić do niepowodzeń w zarządzaniu użytkownikami oraz do nieprawidłowego działania systemu.

Pytanie 33

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. podniesienie częstotliwości pracy zegara

B. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

C. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

D. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

Wiele z niepoprawnych odpowiedzi może wprowadzać w błąd, gdyż opierają się na nieporozumieniach dotyczących podstawowych funkcji procesorów. Na przykład, wymiana danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością pracy procesora nie jest bezpośrednio związana z Hyper-Threading. Ta koncepcja odnosi się bardziej do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy NVMe, które mają za zadanie maksymalizować przepustowość danych, a nie do wielowątkowości w procesorze. Z kolei zwiększenie szybkości pracy zegara odnosi się do taktowania procesora, które jest inną cechą wydajności. Zmiana częstotliwości pracy nie jest tożsama z obsługą wielu wątków; w rzeczywistości, podwyższanie taktowania może prowadzić do zwiększonego zużycia energii i generacji ciepła, co wymaga zaawansowanych systemów chłodzenia. Automatyczna regulacja częstotliwości rdzeni procesora, często nazywana technologią Turbo Boost, również nie ma związku z Hyper-Threading. Ta technologia pozwala na dynamiczne zwiększenie wydajności jednego lub więcej rdzeni w odpowiedzi na zapotrzebowanie, ale nie pozwala na równoległe przetwarzanie zadań na jednym rdzeniu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami komputerowymi oraz dla podejmowania świadomych decyzji przy wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 34

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. narzędzie konfiguracji systemu

B. zarządzanie plikami

C. zarządzanie zadaniami

D. sekcja ustawień

Polecenie msconfig w systemie Windows uruchamia narzędzie konfiguracji systemu, które pozwala użytkownikom na zarządzanie ustawieniami rozruchu oraz usługami systemowymi. Umożliwia ono wyłączenie lub włączenie różnych programów uruchamiających się podczas startu systemu, co może znacząco wpłynąć na szybkość i stabilność działania komputera. Przykładem zastosowania msconfig jest sytuacja, gdy użytkownik zauważy spowolnienie systemu z powodu zbyt wielu aplikacji uruchamiających się automatycznie. Używając tego narzędzia, można wyłączyć niepotrzebne programy, co pozwala na przyspieszenie rozruchu i optymalizację pracy systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z msconfig w celu diagnozowania problemów z rozruchem, co może pomóc w zidentyfikowaniu usług lub sterowników powodujących konflikty. Narzędzie to stanowi kluczowy element w arsenale administratora systemu oraz użytkownika, który chce mieć większą kontrolę nad środowiskiem operacyjnym swojego komputera.

Pytanie 35

Jak należy rozmieszczać gniazda komputerowe RJ45 w odniesieniu do przestrzeni biurowej zgodnie z normą PN-EN 50174?

A. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

B. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

C. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

D. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

Odpowiedź wskazująca na gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura jest zgodna z normą PN-EN 50174, która definiuje wymagania dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej w obiektach budowlanych. Ta norma zaleca, aby na każde 10 m2 powierzchni biura przypadały co najmniej dwa gniazda RJ45, co zapewnia odpowiednią dostępność i elastyczność w zakresie podłączania urządzeń. Dzięki temu użytkownicy mają zapewniony dostęp do szybkiego internetu i mogą swobodnie podłączać różne urządzenia, takie jak komputery, drukarki i inne sprzęty. Praktycznie, takie rozmieszczenie gniazd umożliwia także łatwiejsze zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko przeciążenia jednego gniazda, co może prowadzić do problemów z wydajnością. W kontekście dobrych praktyk można także zauważyć, że zapewnienie odpowiedniej liczby gniazd zwiększa komfort pracy, a tym samym pozytywnie wpływa na efektywność zespołu. Warto również pamiętać, że w przypadku rozwoju organizacji, możliwość łatwego dostępu do większej liczby gniazd jest niezwykle istotna, co czyni tę odpowiedź nie tylko technicznie poprawną, ale także praktycznie użyteczną.

Pytanie 36

Podaj właściwy sposób zapisu liczby -1210 w metodzie znak-moduł na ośmiobitowej liczbie binarnej.

A. 00001100zm

B. -1.11000zm

C. +1.11000zm

D. 10001100zm

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących reprezentacji liczby -1210 w systemie binarnym oraz zastosowania metody znak-moduł. Przykładowo, zapis 00001100zm przedstawia tylko wartość dodatnią 12, natomiast nie uwzględnia faktu, że liczba jest ujemna. W przypadku metody znak-moduł, najstarszy bit powinien być ustawiony na 1, aby wskazać, że liczba jest ujemna. Z kolei odpowiedzi +1.11000zm oraz -1.11000zm sugerują format zmiennoprzecinkowy, który nie jest odpowiedni do reprezentacji liczb całkowitych w kontekście przedstawionym w pytaniu. Metoda znak-moduł wykorzystuje bezpośrednie reprezentacje liczb całkowitych, a nie zmiennoprzecinkowe, co jest kluczowym błędem tych odpowiedzi. Dodatkowo, odpowiedzi te nie uwzględniają, że liczba -1210 w systemie binarnym nie może być przedstawiona w postaci, która nie wskazuje wyraźnie na jej ujemność. W praktyce, w systemach komputerowych, istotne jest odpowiednie reprezentowanie liczb, aby uniknąć błędów obliczeniowych i zapewnić poprawność działania algorytmów. Stosowanie metod, które nie są zgodne z wymaganiami zadania, prowadzi do niepoprawnych wyników i może być źródłem problemów w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń.

Pytanie 37

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. $

B. @

C. ?

D. #

Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 38

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. HDMI

B. D-SUB

C. DVI-D

D. DVI-A

Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 39

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. ICMP

B. ARP

C. TCP

D. FTP

TCP (Transmission Control Protocol) nie jest protokołem warstwy aplikacji, lecz protokołem warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. Jego zadaniem jest zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami działającymi na różnych hostach w sieci. TCP zajmuje się segmentacją danych i ich retransmisją w przypadku utraty pakietów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, ale nie dostarcza funkcjonalności potrzebnej do przesyłania plików, jak robi to FTP. ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do przekształcania adresów IP na adresy MAC w warstwie łącza danych. Choć jest istotny dla komunikacji sieciowej, nie jest protokołem warstwy aplikacji i nie ma funkcji związanych z bezpośrednim przesyłaniem danych. ICMP (Internet Control Message Protocol) służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, na przykład w przypadku wystąpienia błędów w transmisji danych. Tak jak ARP, ICMP działa na warstwie sieci i nie jest protokołem warstwy aplikacji. Zrozumienie, jaka jest rola każdego z protokołów w modelu ISO/OSI, pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów transportowych z aplikacyjnymi. Wiedza ta jest kluczowa dla budowania i zarządzania efektywnymi i bezpiecznymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Który z wymienionych protokołów przekształca 48-bitowy adres MAC na 32-bitowy adres IP?

A. RARP

B. TCP

C. IP

D. ARP

Protokół IP jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieci Internet i odpowiedzialny jest za przesyłanie pakietów danych między urządzeniami. Nie ma on jednak funkcji odwzorowywania adresów MAC na adresy IP. Jego głównym zadaniem jest fragmentacja i trasowanie pakietów, co czyni go nieodpowiednim do roli, którą pełni RARP. TCP natomiast jest protokołem transportowym, który działa na wyższej warstwie modelu OSI i odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami. Nie zajmuje się on mapowaniem adresów. Możliwe nieporozumienia mogą wynikać z faktu, że TCP współpracuje z IP, a nie z adresami MAC. ARP, z kolei, to protokół, który odwzorowuje adresy IP na adresy MAC, co jest przeciwnością funkcji RARP, co może prowadzić do dezorientacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z adresowaniem w sieciach działa w obie strony, podczas gdy w rzeczywistości istnieją protokoły o różnych funkcjach, a ich zgodność z określonymi wymaganiami nie zawsze jest jednoznaczna. Dlatego zrozumienie zakresu działania każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej